Δεν πάμε και τόσο καλά με την Covid-19

 

γράφει ο Δημήτρης Μηλάκας

 

Η κυβέρνηση επιμένει, όπως φάνηκε και με την πρόσφατη ομιλία του πρωθυπουργού στη Βουλή, στην επίκαιρη ερώτηση του ΣΥΡΙΖΑ για την πανδημία, πως έχει ακολουθήσει μια πολιτική η οποία ήταν (είναι) άριστη, οδηγώντας τη χώρα με ασφάλεια στην επιδημιολογική τρικυμία.

 

 

Η ανάγκη της κυβέρνησης να υπερασπιστεί τις επιλογές της μπορεί να είναι θεμιτή, δεν αντικαθιστά όμως την πραγματικότητα. Οι κυβερνητικές επιλογές έχουν τοποθετήσει τη χώρα σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο ως προς την αποτελεσματικότητα αντιμετώπισης της πανδημίας, το οποίο μάλιστα είναι μετρήσιμο.

 

Ας αφήσουμε λοιπόν προς το παρόν κατά μέρος τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς για το πόσο… άριστα έπραξε κι ας δούμε με τη βοήθεια κάποιων αριθμών την πραγματική θέση της χώρας. Για να οδηγηθούμε σε ένα «δίκαιο» και σαφές συμπέρασμα θα χρησιμοποιήσουμε και θα συγκρίνουμε τους αριθμούς της εμβολιαστικής κάλυψης και των θανάτων από κορωνοϊό SARS-CoV-2 της χώρας μας με κάποιες από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 

Αποτυχία του εμβολιαστικού προγράμματος

Το συμπέρασμα από μια πρώτη ματιά στους αριθμούς (πριν τους παραθέσουμε) είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν κατάφερε να προωθήσει το εμβολιαστικό πρόγραμμα στον «άριστο» βαθμό, καθώς υπολείπεται αρκετά των χωρών που έχουν εξασφαλίσει επαρκέστατη εμβολιαστική κάλυψη. Συνέπεια αυτής της αποτυχίας είναι και οι αριθμοί, οι οποίοι αποτυπώνουν τον όγκο των κρουσμάτων και κυρίως των θανάτων, που είναι κατά πληθυσμιακή αναλογία απογοητευτικοί.

 

Αν αποδεχτούμε (όπως αποδεικνύεται παρακάτω) ότι οι θάνατοι από Covid-19 συνδέονται με τον βαθμό επιτυχίας της εμβολιαστικής κάλυψης του πληθυσμού, το προφανές συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση απέτυχε να «πιάσει τον στόχο». Αυτό περιγράφει και την πολιτική της ευθύνη, την οποία αποφεύγει να αναλάβει, πετώντας το μπαλάκι σε εκείνο το «ανώριμο» μεγάλο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας που δεν έχει πειστεί για την αποτελεσματικότητα των εμβολίων.

 

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Κομισιόν η εμβολιαστική κάλυψη στην Ελλάδα φτάνει στο 69,1% του πληθυσμού (πλήρως εμβολιασμένοι ) και ανεβαίνει στο 71,3% αν προστεθούν αυτοί που έχουν κάνει προς το παρόν μόνο την πρώτη δόση.

 

Οι συγκρίσεις

Συγκρινόμενο αυτό το ποσοστό με χώρες που βρίσκονται στην κορυφή της εμβολιαστικής κάλυψης, γίνεται φανερή η αποτυχία του σχεδιασμού της κυβέρνησης να πείσει ένα μεγάλο (κοντά στο 1/3) τμήμα του ελληνικού λαού για την αποτελεσματικότητα των εμβολίων.

 

Η κυβέρνηση της Πορτογαλίας έχει καταφέρει να πείσει να εμβολιαστεί το σύνολο σχεδόν του πληθυσμού της χώρας. Το 91% των Πορτογάλων έχει εμβολιαστεί πλήρως, ενώ ένα ακόμη 7% έχει λάβει την πρώτη δόση, πράγμα που σημαίνει ότι μέσα στις επόμενες ημέρες ο πληθυσμός της Πορτογαλίας θα είναι εμβολιασμένος κατά 98%.

 

 

Στην Ισπανία το 83,7% του πληθυσμού είναι πλήρως εμβολιασμένο, ενώ ένα ακόμη 7% έχει λάβει την πρώτη δόση. Δηλαδή, μέσα στις επόμενες ημέρες πάνω από το 90% των Ισπανών θα έχει εμβολιαστεί πλήρως.

 

Στη Γαλλία τα αντίστοιχα ποσοστά φτάνουν το 80,1% πλήρως εμβολιασμένων και 9,2% με την πρώτη δόση. Στη Γερμανία 78,7% και 4% με την πρώτη δόση, στην Ιταλία οι πλήρως εμβολιασμένοι είναι 79,3 και θα προστεθεί ακόμη ένα 8% που έχει ήδη κάνει την πρώτη δόση, στην Ολλανδία έχουμε 79,2 πλήρως εμβολιασμένους και ακόμη 8% με την πρώτη δόση.

 

Στον αντίποδα βρίσκονται χώρες όπως η Βουλγαρία , όπου οι πλήρως εμβολιασμένοι φτάνουν στο 24%, και η Ρουμανία, με εμβολιαστική κάλυψη στο 36% του πληθυσμού. Λίγο καλύτερη είναι η κατάσταση στη Λετονία (57% κάλυψη) και Πολωνία (στο 63%) που, μαζί με χώρες όπως Κροατία, Σλοβενία, Τσεχία κ.λπ. εμφανίζουν την ίδια αποτυχία με την Ελλάδα να υπερβούν το 70 ή 80% της εμβολιαστικής κάλυψης.

 

Πεθαίνουν οι ανεμβολίαστοι

Κοιτώντας τώρα τα στατιστικά των θανάτων ανά εκατομμύριο κατοίκων πρώτα από την αρχή της πανδημίας και κατόπιν κατά την τελευταία εβδομάδα βγάζει κανείς ενδιαφέροντα συμπεράσματα, που έχουν να κάνουν τόσο με την αποτελεσματικότητα του εμβολιασμού όσο και με τις πολιτικές ευθύνες που συνεπάγεται η αποτυχία της προώθησης των εμβολιαστικών προγραμμάτων από τις κυβερνήσεις.

 

Ξεκινώντας από τη Βουλγαρία (με χαμηλή εμβολιαστική κάλυψη) έχουμε 3.400 θανάτους ανά εκατομμύριο κατοίκων από την αρχή της πανδημίας και 87 θανάτους ανά εκατομμύριο την τελευταία εβδομάδα.

 

Στη Ρουμανία (χαμηλή κάλυψη) αντίστοιχα έχουμε 2.200 και 111 και στην Ελλάδα 1.444 θανάτους ανά εκατομμύριο από την αρχή της πανδημίας και 19,22 θανάτους ανά εκατομμύριο την τελευταία εβδομάδα.

 

Κοιτώντας τώρα τα ίδια στατιστικά για χώρες που έχουν καλύψει το εμβολιαστικό τους πρόγραμμα οι αριθμοί των θανάτων την τελευταία εβδομάδα σχεδόν εκμηδενίζεται:

 

Η Πορτογαλία έχει 1.700 θανάτους ανά εκατομμύριο από την αρχή της πανδημίας και 3,99 θανάτους ανά εκατομμύριο την τελευταία εβδομάδα.

 

Η Ισπανία αντίστοιχα έχει 1.849 και 3,87, η Γαλλία 1.666 και 1,34, η Ιταλία 2.183 και 3,88, η Γερμανία 1.140 θανάτους ανά εκατομμύριο κατοίκων από την αρχή της πανδημίας και 4,85 ανά εκατομμύριο την τελευταία εβδομάδα.

 

Έχουμε την εντύπωση ότι το συμπέρασμα από αυτήν τη γρήγορη παρατήρηση των στατιστικών είναι προφανές: όσο μεγαλύτερη είναι η εμβολιαστική κάλυψη σε έναν πληθυσμό τόσο περιορίζεται ο αριθμός των θανάτων. Για τον περιορισμό των θανάτων θα πρέπει να ληφθεί υπόψη και το επίπεδο των υποδομών υγείας που διαθέτει η κάθε χώρα. Σε κάθε περίπτωση η απόλυτη εμβολιαστική κάλυψη (Πορτογαλία για παράδειγμα) και σχεδόν απόλυτη εμβολιαστική κάλυψη μαζί με ισχυρές υποδομές υγείας (Γαλλία, Ιταλία κ.λπ.) τείνουν να εκμηδενίσουν τον αριθμό των θανάτων.

 

Συμπέρασμα: η ελληνική κυβέρνηση δεν τα έχει καταφέρει τόσο καλά όσο θέλει να ισχυρίζεται και αυτό συνάγεται από τον αριθμό θανάτων (19) ανά εκατομμύριο κατοίκων την τελευταία εβδομάδα. Αυτός μάλιστα ο αριθμός των εβδομαδιαίων θανάτων τείνει να αυξηθεί στο εγγύς μέλλον καθώς από τη μια το εμβολιαστικό πρόγραμμα δεν εξελίσσεται ενώ από την άλλη καμία μέριμνα για την ενίσχυση των υποδομών στην υγεία δεν λαμβάνουν οι άριστοι κυβερνήτες μας. Και αυτό περιγράφει την πολιτική τους ευθύνη.

Μας κυβερνούν τα ψέματα

 

Η κοινωνιολόγος Eva Illouz γράφει: «Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από την πρωτοφανή παρακμή μιας από τις κύριες κληρονομιές του Διαφωτισμού: της αλήθειας ως ηθικού και πολιτικού πυλώνα."*. Και συνεχίζει: "Αν το ψέμα είναι τόσο διαδεδομένο σήμερα στον δημόσιο χώρο, είναι γιατί τώρα είναι ατιμώρητο και, το πιο ανησυχητικό, γιατί συχνά φαίνεται να αποφέρει πολύ μεγάλο όφελος".

 

Αλλά πώς, σιγά-σιγά, καταλήξαμε να χάσουμε το ενδιαφέρον μας για την ίδια την έννοια της αλήθειας; Ο πολλαπλασιασμός των μέσων ενημέρωσης, αλλά και η λατρεία του συναισθήματος και της υποκειμενικότητας, η υπερεκτίμηση του ατόμου σε βάρος της ομάδας, οι θεωρίες συνωμοσίας και άλλα πολλά, όπως η περίφημη αρχή της απροσδιοριστίας, μας έπεισαν ότι δεν υπάρχει μία αλλά πολλές αλήθειες. Αυτή, όμως, η σχετικοποίηση της αλήθειας νομιμοποιεί το ψέμμα, καθώς αυτό περιβάλλεται την ισχύ μιας από τις πολλές "υποκειμενικές αλήθειες"! 

 

Τελικά, ο σύγχρονος πολιτισμός «πνίγει» την αλήθεια μέσα στην υπερπληροφόρηση, μέσα στις δήθεν "πολλές αλήθειες", στο «θόρυβο» και τη σύγχυση, που καταλήγει στην καταξίωση της κοινοτοπίας, στα «σκουπίδια», στη συνωμοσιολογία και στο ανεξάντλητο χάχανο. Σήμερα, βασανιζόμαστε, όπως ο πληθυσμός στο «Θαυμαστό Καινούργιο Κόσμο» του Χάξλεϋ, όχι γιατί γελάμε αντί να σκεφτόμαστε, αλλά γιατί δεν ξέρουμε ούτε γιατί γελάμε ούτε για ποιο λόγο έχουμε σταματήσει να σκεφτόμαστε.

 

Πώς να επιβάλουμε και πάλι την αναγκαιότητα της αλήθειας, που θα έχει κοινή αποδοχή; Πώς θα καταπολεμήσουμε την παραπληροφόρηση; Αυτή είναι η ερώτηση που προσπαθούμε να απαντήσουμε. Αρκετές χώρες έχουν θεσπίσει νομοθεσία κατά της χειραγώγησης των πληροφοριών ή της υποκίνησης στο μίσος στο διαδίκτυο. Χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Γιατί; Γιατί είναι πολλά τα λεφτά...

Ο Mark Zuckerberg δέχθηκε επίθεση από δημοκρατικούς και ρεπουμπλικάνους στο Κογκρέσο μετά τις αποκαλύψεις πρώην στελέχους του Facebook ότι ενισχύει τη ρητορική μίσους για χάρη του κέρδους. Το υλικό όφελος δεν ξεπλένει απλά το ψέμμα, αλλά το μετατρέπει σε "αλήθεια". Αυτό είναι ακόμη χειρότερο και από τη διάδοση ψευδών ειδήσεων. Αυτός είναι "ο καρκίνος για τη δημοκρατία"(Ocasio Cortez). Το ίδιο ισχύει και για το λογάριθμο του τουίτερ, που όπως αποκαλύφθηκε, πριμοδοτεί τους "δεξιούς και ακροδεξιούς" λογαριασμούς!

 

Τι να κάνουμε; Πώς πρέπει να αντιδράσουμε; "Η ικανότητά μας να σκεφτόμαστε είναι μια βασική προϋπόθεση για τη δημοκρατία", λέει η Eva Illouz. "Σε όλες τις μορφές της, η τυραννία ανέκαθεν βασίστηκε στην αμέλειά μας, στην απάθεια μας… Η αλήθεια παραμένει ένα απαραίτητο όπλο για την καταπολέμηση των τυράννων ...".

 

Συνεπώς, πρέπει να αποκαλύπτουμε συνεχώς τα ψεύδη της εξουσίας, τα ψεύδη των "από πάνω" και των πετσωμένων μίντια, να ξεσκίζουμε το σελοφάν της δήθεν "αλήθειας" τους...

 

*Courrier international

  

“Koκκίνησε Η Ελλάδα” – Μαύρο Ρεκόρ Με 5449 Κρούσματα – 430 Διασωληνώσεις – 52 Θάνατοι

 

Από τους ασθενείς που νοσηλεύονται διασωληνωμένοι, 364 είναι ανεμβολίαστοι – 940 κρούσματα στην Αττική – 828 στη Θεσσαλονίκη – 339 στη Λάρισα – 242 στη Μαγνησία – Μεγάλη διασπορά σε Αχαΐα, Έβρο – 19 Περιφερειακές Ενότητες της χώρας έχουν τριψήφιο αριθμό κρουσμάτων

Τον μεγαλύτερο αριθμό διαγνωσμένων κρουσμάτων κορωνοϊού από την έναρξη της πανδημίας τον Φεβρουάριο του 2020, ανακοίνωσε σήμερα ο ΕΟΔΥ. Τα νέα εργαστηριακά επιβεβαιωμένα κρούσματα της νόσου που καταγράφηκαν τις τελευταίες 24 ώρες είναι 5.449 , εκ των οποίων 18 εντοπίστηκαν κατόπιν ελέγχων στις πύλες εισόδου της χώρας. Ο συνολικός αριθμός των κρουσμάτων ανέρχεται σε 747.595 (ημερήσια μεταβολή +0.7%), εκ των οποίων 50.8% άνδρες.

 

Με βάση τα επιβεβαιωμένα κρούσματα των τελευταίων 7 ημερών, 143 θεωρούνται σχετιζόμενα με ταξίδι από το εξωτερικό και 2.662 είναι σχετιζόμενα με ήδη γνωστό κρούσμα.

 

Οι νέοι θάνατοι ασθενών με COVID-19 είναι 52, ενώ από την έναρξη της επιδημίας έχουν καταγραφεί συνολικά 15.990 θάνατοι. Το 95.4% είχε υποκείμενο νόσημα ή/και ηλικία 70 ετών και άνω.

 

 

Ο αριθμός των ασθενών που νοσηλεύονται διασωληνωμένοι είναι 430 (60.0% άνδρες). Η διάμεση ηλικία τους είναι 65 έτη. To 80.2% έχει

υποκείμενο νόσημα ή/και ηλικία 70 ετών και άνω. Μεταξύ των ασθενών που νοσηλεύονται διασωληνωμένοι, 364 (84.65%) είναι ανεμβολίαστοι

 

ή μερικώς εμβολιασμένοι και 66 (15.35%) είναι πλήρως εμβολιασμένοι.

 

Από την αρχή της πανδημίας έχουν εξέλθει από τις ΜΕΘ 3.316 ασθενείς.  Οι εισαγωγές νέων ασθενών Covid-19 στα νοσοκομεία της επικράτειας είναι 249 (ημερήσια μεταβολή -22.91%). Ο μέσος όρος εισαγωγών του επταημέρου είναι 277 ασθενείς.Η διάμεση ηλικία των κρουσμάτων είναι 39 έτη (εύρος 0.2 έως 106 έτη), ενώ η διάμεση ηλικία των θανόντων είναι 78 έτη (εύρος 0.2 έως 106 έτη).

  

Δείτε ΕΔΩ την ημερήσια επιδημιολογική έκθεση του ΕΟΔΥ

 

 

Ηλ. Μόσιαλος: Διαφωνώ με τα sms σε ανεμβολίαστους - Θα φέρουν αντίθετο αποτέλεσμα

 

Την αντίθεσή του με την εκστρατεία για αποστολή sms σε ανεμβολίαστους εξέφρασε ο καθηγητής πολιτικής της Υγείας LSE Ηλίας Μόσιαλος. Μιλώντας στον «Αnt1», τόνισε ότι διαφωνεί με το συγκεκριμένο μέτρο και εκτίμησε ότι θα φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα.

 

«Δεν ξέρω αν θα εφαρμοστεί αυτή η λογική με τα sms, αλλά δεν τη θεωρώ καλή ιδέα. Δεν ξέρουν οι πολίτες τι πρέπει να κάνουν μετά από βομβαρδισμό ενημέρωσης τόσους μήνες; Λείπει το sms στην ενημέρωση; Μάλλον το αντίθετο αποτέλεσμα θα έχει. Τα προσωπικά μας δεδομένα θα πρέπει να προστατεύονται με απόλυτο τρόπο» είπε.

 

Ο κ. Μόσιαλος υπογράμμισε πως θα πρέπει να βρεθεί τρόπος να γίνει μια πιο αποτελεσματική διαχείριση της κατάστασης. «Θα πρέπει να δούμε τι δεν πήγε καλά με τους εμβολιασμούς στη βόρεια Ελλάδα και γενικότερα στη χώρα μας. Δεν έχουμε πετύχει ικανοποιητικά ποσοστά σε σχέση με άλλες χώρες της νότιας Ευρώπης. Να δούμε πώς θα πετύχουμε καλύτερα ποσοστά εμβολιασμένων» επισήμανε.

 

«Κατά τη γνώμη μου, αυτό που πρέπει να γίνει είναι να βρούμε σε ποιες περιοχές υπάρχουν πολλές ομάδες μη εμβολιασμένων, κοινή προσπάθεια πολιτείας, τοπικής αυτοδιοίκησης, τοπικών  κοινωνικών φορέων και πολιτική συνεννόηση για να ενταθεί η ενημέρωση. Η αντιμετώπιση της πανδημίας σε όλον τον πλανήτη γίνεται με συνεργατικές προσπάθειες όλων των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων της χώρας. Δεν είναι αργά να γίνει και τώρα. Εδώ και τώρα πρέπει να γίνει» τόνισε.

 

Σε ερώτηση για την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού στα παιδιά, ο κ. Μόσιαλος απάντησε ότι δεν είναι υπέρ. «Αυτή τη στιγμή έχουμε τα εμβόλια διαθέσιμα για τις ηλικίες 12-18 ετών και η συμμετοχή είναι μικρή. Επομένως, αυτό που χρειάζεται είναι η ενημέρωση των παιδιών και των γονέων τους. Ας πάμε τα ποσοστά σε αυτές τις ηλικίες σε μεγαλύτερα επίπεδα. Μιλάμε και για τα παιδιά 5-11 ετών, όπου και πάλι χρειάζεται ενημέρωση. Εγώ βλέπω ότι πάμε σε εξελίξεις οι οποίες δείχνουν έναν μικρό πανικό, παρά μια ουσιαστική προσέγγιση στο πρόβλημα. Δεν νομίζω ότι θα λυθούν τα προβλήματα με την υποχρεωτικότητα. Εκεί μπορεί να υπάρξουν μεγαλύτερες τριβές, από τη στιγμή που δεν έχουν εξαντληθεί τα περιθώρια ενημέρωσης των γονέων και παιδιών» σημείωσε ο καθηγητής.

 

 Ant1    

Από σήμερα η λέξη «Πορτοσάλτε» είναι βρισιά

 

 «Βέβαια, υπάρχει και μια συμπεριφορά των διανομέων. Για να τα λέμε. Θεός ‘σχωρέστον. Το ξεχωρίζω. Δεν θα κάνω σύγκριση αλλά κι αυτός οδηγεί μοτοσικλέτα. Αυτός που οδηγεί το αυτοκίνητο έχει την ευθύνη για όλους αλλά θα πρέπει και οι φίλοι που οδηγούν μοτοσικλέτα να αποφασίσουν. Θα κοιτάμε δεξιά, θα κοιτάμε αριστερά;».

 

Τα παραπάνω τα είπε ο Πορτοσάλτε με αφορμή τον χαμό του διανομέα στη Θεσσαλονίκη που βρήκε τραγικό θάνατο στην άσφαλτο. Ακόμα κι όταν άκουσε ότι «εδώ δεν προκύπτει ότι κάτι λάθος από την άλλη πλευρά» δεν πτοήθηκε» και συμπλήρωσε: «Ναι αλλά στη συμπεριφορά των διανομέων υπάρχουν φορές που πέφτουν πάνω σου».

 

Μας έρχονται αρκετά σχόλια και πολλές λέξεις. Θα αρκεστούμε σε αυτό: Από σήμερα η λέξη «Πορτοσάλτε» είναι βρισιά, ιδιαιτέρως προσβλητική.

  

Αδιανόητο σχόλιο Πορτοσάλτε: Υπάρχει θέμα και με τη συμπεριφορά των διανομέων...
🗣Ακούστε τι λέει με αφορμή την τραγικό θάνατο του ντελιβερά στη Θεσσαλονίκη... pic.twitter.com/MB03DOAbSk

— Παπαλάμπραινα ΜΛ (@MariaLykoura) November 1, 2021

πηγή 

«Άγιος» μητροπολίτης Κοζάνης: Αρκεί οι γυναίκες να έχουν «το στόμα κλειστό» – Για «γέλια» η λέξη γυναικοκτονία (βίντεο)

 

Αυτά που είπε για τις γυναίκες στο «κήρυγμα» του δεν μας οδηγούν μόνο δεκαετίες πίσω. Είναι επικίνδυνα. Τα ράσα του δεν αποτελούν άλλοθι γι' αυτά που ξεστόμισε  

  

Ο κύριος που θα ακούσετε παρακάτω είναι ο μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης Παύλος.

 

Αυτά που είπε για τις γυναίκες στο «κήρυγμα» του δεν μας οδηγούν μόνο δεκαετίες πίσω. Είναι επικίνδυνα. Τα ράσα του δεν αποτελούν άλλοθι γι’ αυτά που ξεστόμισε.

 

Σε μια περίοδο που στην Ελλάδα έχουμε 13 γυναικοκτονίες μόνο μέσα στο 2021 (μιλάμε για αυτές που έχουν καταγραφεί) ο «άγιος» αυτός άνθρωπος είπε:

 

«Φτιάξαμε έναν καινούριο όρο εμείς οι Έλληνες για τις γυναίκες, για να τις εμπαίζουν και αυτές τα πιστεύουν. Γυναικοκτονία, λέει. Πού να ακουστεί στον νομικό ποινικό κόσμο ανά την οικουμένη και να μην γελάσει ή μάλλον να καγχάσει»! Κι άρχισε να φωνάζει: «Δηλαδή γυναίκα δεν είσαι άνθρωπος;». Για να συμπληρώσει: «Εμείς ξέρουμε ανθρωποκτονία, είτε στον άνδρα, είτε στη γυναίκα (…) Αφού δεν είσαι άνθρωπος τι είσαι;».

 

Δεν έμεινε μόνο σε αυτό. Τι συμβούλεψε τις γυναίκες ο μητροπολίτης;

 

Υποστήριξε πως έρχονται γυναίκες και λένε: «Μα σεβασμιότατε, οι άντρες μας, οι σύζυγοι μας,  πολλές φορές μας ταπεινώνουν». Και συνέχισε: «Στο χέρι σας είναι να μεταδώσετε, να μεταγγίσετε αυτό που είστε! Έλεγαν οι μανάδες μας, ακούστε παιδιά μου, εμείς οι γυναίκες ό,τι θέλουμε κάνουμε, αρκεί σε κάποια στιγμή να έχουμε το στόμα μας κλειστό και μετά θα γίνει αυτό που εμείς θέλουμε. Έχει δύναμη η γυναίκα, γιατί έχει αισθήματα που δεν έχει ο άνδρας».

 

Μεταξύ άλλων είπε και τα παρακάτω εμετικά: Ήρθε, ισχυρίστηκε, ένας απόφοιτος του ΤΕΙ Κοζάνης και του είπε: «Η μάνα μου σηκώθηκε και έφυγε από το σπίτι μας γιατί ο πατέρας μου έκανε μια παρατυπία». Και συνέχισε την περιγραφή ο μητροπολίτης: «Και πού πάει, τον ρώτησα, 60 τόσο χρονών γυναίκα… “Στη Θεσσαλονίκη για να γραφτεί σε μια σχολή”. Εκεί φτάσαμε! Και δε λέει το παιδί μου, το σπλάχνο μου».

 

Μετά το 2:51:35 τα «άγια» λόγια του μητροπολίτη:

 

πηγή

Απίστευτη παραδοχή της CIA: «Ναι, ο Γιούρι Γκέλερ έχει υπερδυνάμεις»!

 

Ο Γιούρι Γκέλερ έχει γράψει ιστορία στους τηλεοπτικούς δέκτες όλου του κόσμου με τις υπερδυνάμεις που ισχυριζόταν πως είχε, λυγίζοντας κουτάλια και φτιάχνοντας… ρολόγια από απόσταση, ωστόσο μάλλον κάνει πολλά παραπάνω από αυτό!

 

Μιλώντας στην Daily Star, πρώην αξιωματούχος της CIA, χωρίς να αποκαλύψει το όνομά του, παραδέχτηκε ξεκάθαρα πως ο Ισραηλινός όντως έχει ειδικές δυνάμεις και δεν είναι απλά ένας ταχυδακτυλουργός, προκαλώντας απορίες.

 

Μάλιστα, η CIA στην επίσημη ιστοσελίδα της αναφέρει πως έχει υποβάλει σε συγκεκριμένα πειράματα από τα οποία έβγαλε συμπεράσματα σχετικά με «μεταφυσική ικανότητα»!

 

 

Ωστόσο διευκρινίζει, χωρίς να δίνει περισσότερες πληροφορίες, πως το φαινόμενο των υπερδυνάμεων είναι σποραδικό και σε μικρή κλίματα οπότε δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί περαιτέρω σε στρατιωτικά προγράμματα. Τα πειράματα πάνω στον Γκέλερ, ονομάστηκαν Stargate Project.

Στο παρελθόν, ο Γκέλερ είχε παραδεχτεί πως είχε δουλέψει με την CIA ενώ το 2019 είχε βοηθήσει τον Μπόρις Τζόνσον να εκλεγεί πρόεδρος!

Τι βοήθεια του έδωσε, δεν γνωρίζει κανείς…  

πηγή

Μετά τον Πατέλη, άλλοι τρεις χρυσαυγίτες ζητούν να αποφυλακιστούν.!

 

Το Πενταμελές Εφετείο Αναστολών εξετάζει αύριο τις αιτήσεις τριών χρυσαυγιτών που έχουν καταδικαστεί ως μέλη της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή.

 

Πρόκειται για τους:

 

- Αναστάσιο Πανταζή, πυρηνάρχη της Χρυσής Αυγής στο Πέραμα, ο οποίος έχει καταδικαστεί και συνέργεια στην απόπειρα δολοφονίας των Αιγύπτιων ψαράδων και του επιβλήθηκε ποινή κάθειρξης 10 ετών.

- Αριστοτέλη Χρυσαφίτη, που έχει καταδικαστεί και ως συνεργός στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, σε κάθειρξη επτά ετών.

 

- Αναστάσιου Αναδιώτη, που επίσης  έχει καταδικαστεί και ως συνεργός στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, σε κάθειρξη επτά ετών.

 

Στις 18 Οκτωβρίου αποφυλακίστηκε ο πυρηνάρχης της Χρυσής Αυγής στη Νίκαια, Γιώργος Πατέλης (το link ΕΔΩ), με τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Βασίλη Πλιώτα, να ζητάει το σκεπτικό της απόφασης προκειμένου να μελετήσει αν συντρέχουν λόγοι αναίρεσής της. 

πηγή

 

Φθινοπωρινό πρωινό

 

γράφει η Αρχοντία Κάτσουρα

 

Κυριακή πρωί. Η ατμόσφαιρα μύριζε υγρασία -ίσως και βροχή- ακόμη και μέσα στο σπίτι. Αν και ήταν πια οκτώ η ώρα, ήταν σκοτεινά. Στην καρδιά του φθινοπώρου. Αν και ακόμη μια φορά η ώρα είχε αλλάξει, επαναφέροντας τις μέρες στον κανονικό τους ρυθμό, κερδίζοντας εκείνη τη χαμένη ώρα που έκλεψε η άνοιξη, νύσταζε πολύ.

 

Αλλά διψούσε, το στομάχι κάπως διαμαρτυρόταν και η ιδέα ενός ζεστού καφέ τη σήκωσε από το κρεβάτι. «Ας αξιοποιήσουμε την επιστραφείσα ώρα», σκέφτηκε, όπως θυμήθηκε και όλα τα άλλα πρωινά που έτρεχε πίσω από το ρολόι για να προλάβει.

 

Τυλίχτηκε με ένα μάλλινο σάλι, φόρεσε ένα ζευγάρι κάλτσες και άρχισε να ανοίγει τα παντζούρια. Πάει κι ο Οκτώβριος, είπε, κοιτάζοντας το ημερολόγιο -κι ας ήξερε τι μέρα ήταν κάθε μέρα και πόσο του μηνός. Ο δρόμος ήταν βρεγμένος και γλιστερός. Είχε βρέξει μέσα στη νύχτα. Κάποιος έτρεχε φορώντας κοντή βερμούδα και αδιάβροχο πανωφόρι. Τα φωσφορίζοντα αθλητικά παπούτσια του έριχναν φως στη σκοτεινιά του πρωινού. Σαν φλας σε μαυρόασπρη σελίδα κόμικς.

 

Σφίχτηκε μέσα στο σάλι της και πήγε στην κουζίνα. Από εκεί, από τον ακάλυπτο της φάνηκε ότι τα σύννεφα άρχιζαν να διαλύονται σιγά σιγά. Μέχρι να γίνει ο καφές και να ψήσει το προχθεσινό ψωμί στην τοστιέρα δυο αχτίδες έσκασαν μέσα από μια σχισμή.

 

Πεινούσε. Διψούσε. Ηπιε μαζεμένα δυο ποτήρια νερό. Τότε κατάλαβε ότι ξύπνησε. Αλλά δεν ήθελε να κάνει τίποτα. Ηθελε μια μέρα τεμπελιάς -αν ήταν δυνατόν, να τη βγάλει έτσι, με τις κάλτσες, τις πιζάμες και το σάλι κουλουριασμένη στον καναπέ, πίνοντας όλη μέρα την ίδια κούπα καφέ και τρώγοντας φρυγανισμένο ψωμί με ταχίνι και μέλι. Ισως και ένα πράσινο μήλο αργότερα.

 

Ανοιξε το ραδιόφωνο. Επαιζε ένα ορχηστρικό του Μάνου Χατζιδάκι. Το μουσικό θέμα* προέρχεται από την ομώνυμη ταινία του Αλέκου Σακελλάριου «Χαμένα όνειρα» του 1961, πληροφορούσε ο εκφωνητής. Την είχε δει την ταινία. Μιάμιση φορά. Μία φορά ολόκληρη, στην εφηβεία, την εποχή που η ελληνική τηλεόραση έπαιζε ελληνικό σινεμά κάθε Σάββατο βράδυ και μερικές φορές και τα μεσημέρια της Κυριακής. Δυο νέοι καταδικασμένοι να ζήσουν μια ζωή ανάμεσα σε κουβαρίστρες… Αλλη μια φορά την πέτυχε στη μέση, και την άφησε να παίζει. Δεν θυμόταν γιατί δεν την είδε ώς το τέλος…

 

Είχε στενοχωρηθεί πολύ μάλλον την πρώτη φορά. Αλλά τη μουσική αυτή την ήξερε καλά, τόσο ώστε μερικές φορές την «άκουγε» μέσα στο μυαλό της. Τη συνέδεε με τις βροχερές μέρες και με κάποιους παλιούς περιπάτους στην Πλάκα, καθημερινή, λίγο μετά το σούρουπο, όταν οι τουρίστες χάνονταν στα ξενοδοχεία τους και οι δρόμοι άδειαζαν. Πάντα τότε περίμενε ότι από τα μισοφωτισμένα, σχεδόν μαυρόασπρα στενά μπορεί να δει να βγαίνουν ήρωες των ταινιών του ’50 και του ’60, σαν αυτές που έβλεπε παιδί. Η Ελλη Λαμπέτη και ο Δημήτρης Χορν από την «Κάλπικη Λίρα», η Τζένη Καρέζη και ο Νίκος Κούρκουλος στον «Μεγάλο Ερωτα» ή ο Μίμης Φωτόπουλος στην ταινία «Ο Φανούρης και το σόι του». Μαυρόασπροι μεν, αλλά ολοζώντανοι…

 

Η μουσική, αν και έφερνε κάτι από τη θλιμμένη νοσταλγία μιας λατέρνας, της άρεσε. Σαν βόλτα σε λούνα παρκ με ποπ κορν και μαλλί της γριάς ή παγωτό αν ήταν καλοκαίρι.

 

Γέμισε μια κούπα με καφέ και έτσι, όρθια, μπροστά στο παράθυρο της κουζίνας, είδε πάλι τον ήλιο να χάνεται. Σκοτείνιασε. Οι πρώτες ψιχάλες άρχισαν πάλι να πέφτουν και το ραδιόφωνο, απόλυτα συντονισμένο με τον καιρό και τη διάθεσή της, συνέχισε να παίζει τραγούδια και μουσικές του Μάνου Χατζιδάκι, με τις φωνές της Αρλέτας, της Φλέρυς Νταντωνάκη και του Δημήτρη Ψαριανού να χρωματίζουν τον χώρο. Κάθισε στον καναπέ ακούγοντας το «Οταν έρχονται τα σύννεφα», καλά τυλιγμένη στο σάλι της και πίνοντας καφέ. Σήμερα θα είναι μια όμορφη μέρα, είπε, και άνοιξε ένα βιβλίο.

 

* «Το βαλς των χαμένων ονείρων», Μάνος Χατζιδάκις  

Νεκρός διανομέας της Wolt την ώρα του νυχτοκάματου στη Θεσσαλονίκη.!

 

Προσπάθησε να διαφύγει ο οδηγός του αυτοκινήτου που τον παρέσυρε

  

Νεκρός διανομέας της εταιρίας Wolt την ώρα του νυχτοκάματου. Τον «θέρισε» νεαρός με σπορ Audi ΤΤ που τον εγκατέλειψε και προσπάθησε να διαφύγει αλλά λίγο αργότερα εντοπίστηκε από περιπολικά της αστυνομίας και συνελήφθη. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο άτυχος βιοπαλαιστής ήταν πατέρας τριών παιδιών.

 

Ήταν λίγο μετά τα μεσάνυχτα όταν ο διανομέας με το μηχανάκι του, σύμφωνα με μαρτυρίες, προσπάθησε να στρίψει από την οδό 25ης Μαρτίου στην κεντρική λεωφόρο Παπανδρέου (πρώην Ανθέων), έχοντας αναμμένο πράσινο σηματοδότη. Δεν πρόλαβε. Ένα σπορ Audi που οδηγούσε νεαρός τον «θέρισε» με ιλιγγιώδη ταχύτητα παραβιάζοντας τον κόκκινο σηματοδότη της κεντρικής λεωφόρου, πάντοτε κατά μαρτυρίες.

 

Ο άτυχος διανομέας τραυματίστηκε βαρύτατα και ξεψύχησε στο ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ κατά τη διακομιδή του στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο που εφημέρευε, περίπου 3-4 χιλιόμετρα από τον τόπο του δυστυχήματος. Η μοτοσυκλέτα του κόπηκε στα δύο καταδεικνύοντας τη σφοδρότητα της σύγκρουσης.

 

Ο οδηγός του μοιραίου αυτοκινήτου μετά το δυστύχημα έσπευσε να διαφύγει, ωστόσο λίγη ώρα αργότερα εντοπίστηκε από αστυνομικούς μερικούς δρόμους παρακάτω και συνελήφθη. Πηγή: efsyn.gr (του Νίκου Φωτόπουλου).

 

Το βίντεο που ακολουθεί είναι από το thestival.gr:

  

πηγή

Κεράνης... Να πώς γίνονται οι δουλειές!

 

 

Το κτίριο το έβγαλε σε πλειστηριασμό ο ΕΦΚΑ για 5.5 εκ. ευρώ.

Το αγόρασε μία... Ισραηλινή εταιρεία και το πούλησε στο υπουργείο Δικαιοσύνης για 80 εκατομμύρια ευρώ για να γίνει το δικαστικό Μέγαρο Πειραιά.

Να πως γίνονται οι δουλειές!

Έχεις στην ιδιοκτησία σου (ως δημόσιο), το κτήριο  ΚΕΡΑΝΗΣ στον Πειραιά.

Το πουλάς (ως κυβέρνηση), 5,5 εκατ. ευρώ... (το σκοτώνεις δηλαδή)!

Και μετά το ξανααγοράζεις (ως κυβέρνηση), με 80 εκατομμύρια ευρώ! Γιατί θυμήθηκες ότι το χρειάζεσαι...

Υπολογίστε ελεύθερα το μέγεθος της Μίζας και της Μαφιόζικης αρπακτικότητας...    

Βασίλης Ζώτος

Τα «θαυματουργά» δάκρυα που «πέφτουν» σαν βροχή και ο μετεωρολόγος – βουλευτής Καλλιάνος

 

Αυτός ο κύριος είναι βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου. Μεταξύ άλλων συστήνεται και ως μετεωρολόγος. Εκπρόσωπος των θετικών επιστημόνων. Όταν δεν αγορεύει στα βουλευτικά έδρανα χρησιμοποιεί τις επιστημονικές γνώσεις του για να κάνει καιρικές προβλέψεις. Ο λόγος γίνεται για τον βουλευτή της ΝΔ Γιάννη Καλλιάνο.

 

Ο κ. Καλλιάνος όμως από ότι φαίνεται δεν περιορίζεται μόνο στις παραπάνω ιδιότητες του. Πρόσφατα επιστρατεύοντας «γνώσεις» και ανθρώπινες αισθήσεις μας αποκάλυψε ότι επί έναν ολόκληρο χρόνο δακρύζει η εικόνα της Παναγίας στον ιερό ναό Αγίου Δημητρίου, στον Βύρωνα Αττικής. Συγκεκριμένα ο «γαλάζιος» βουλευτής έγραψε στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter: «Η εικόνα της Παναγίας στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου στο Βύρωνα, δακρύζει συνεχώς εδώ και 1 χρόνο. Κάθε μέρα, 24 ώρες τη μέρα. Δεν είναι σωστό λοιπόν, όλοι εσείς που δηλώνετε άθεοι, να χλευάζετε αυτό το γεγονός. Να επισκεφτείτε την εκκλησία, να το δείτε και μετά γράψτε ότι θέλετε.»

  

Η εικόνα της Παναγίας στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου στο Βύρωνα, δακρύζει συνεχώς εδώ και 1 χρόνο. Κάθε μέρα, 24 ώρες τη μέρα. Δεν είναι σωστό λοιπόν, όλοι εσείς που δηλώνετε άθεοι, να χλευάζετε αυτό το γεγονός. Να επισκεφτείτε την εκκλησία, να το δείτε και μετά γράψτε ότι θέλετε.

— Γιάννης Καλλιάνος (@kallianos) October 29, 2021

Ο κ. Καλλιάνος λοιπόν ως άνθρωπος διαπίστωσε ιδίοις όμμασι ότι η εικόνα «δακρύζει». Ο κ. Καλλιάνος ως επιστήμονας – μετεωρολόγος μας ενημέρωσε ότι τα …δάκρυα πέφτουν σαν βροχή και αυτό συμβαίνει «κάθε μέρα, 24 ώρες τη μέρα». Μέχρι εδώ όλα καλά! Ο καθένας εξάλλου έχει το δικαίωμα να πιστεύει ότι θέλει και όπως το θέλει. Όμως κ. Καλλιάνος δεν περιορίστηκε στα παραπάνω. Μας έκανε και κήρυγμα γράφοντας:  «Δεν είναι σωστό λοιπόν, όλοι εσείς που δηλώνετε άθεοι, να χλευάζετε αυτό το γεγονός. Να επισκεφτείτε την εκκλησία, να το δείτε και μετά γράψτε ότι θέλετε». Δεν ξέρουμε τίνος τη «χλεύη» ένιωσε ο κ. Καλλιάνος που τον εξώθησε σε αυτή την …βαρύγδουπη ανάρτηση.

 

Είναι δικαίωμα κάθε Καλλιάνου να πιστεύει  ότι η εικόνα δακρύζει με «θαυματουργικώ τω τρόπω».  Είναι δικαίωμα κάθε Καλλιάνου να πιστεύει και να το διακηρύσσει πως η εικόνα της Παναγίας στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου στο Βύρωνα, δακρύζει συνεχώς εδώ και 1 χρόνο. Το δικαίωμα στον σκοταδισμό δεν μπορεί να το στερήσει κανείς από κανένα…  Πολύ δε περισσότερο από έναν επιστήμονα – μετεωρολόγο, ο όποιος μας ενημερώνει  στο βιογραφικό του ότι κατέχει «πτυχίο Μαθηματικών, από το Πανεπιστήμιο Πατρών MSc Εφαρμοσμένης Ανάλυσης και Μαθηματικής Φυσικής»… Τα κηρύγματα όμως, ας τα αφήσει για άλλους πιο …ειδικούς.

 

Εκτός βέβαια αν ο κ. Καλλιάνος θεωρεί τον εαυτό του, τον καταλληλότερο στην ερμηνεία των «θαυμάτων». Εξάλλου ο ίδιος μέσα σε μια «νύχτα» βρέθηκε από πρώην εκπρόσωπος της Ένωσης Κεντρώων του Βασίλη Λεβέντη στη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη και μάλιστα έγινε και βουλευτής… Είναι μετά δυνατόν ο πτυχιούχος, πολιτευτής να μην πιστεύει στα «θαύματα»;

 

 

 πηγή 

Τάσος Λειβαδίτης: «Έτσι γεννήθηκαν οι σημαίες μας»

 

«Πάνω στα ματωμένα πουκάμισα των σκοτωμένων / εμείς καθόμασταν τα βράδια /και ζωγραφίζαμε σκηνές απ’ την αυριανή ευτυχία του κόσμου / Έτσι γεννήθηκαν οι σημαίες μας».

 

Ο Τάσος Λειβαδίτης (1922- 1988) είναι ο ποιητής που έγραψε αυτούς τους στίχους, ο ποιητής που μας θυμίζει ότι πάντα «φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου».

 

 

Έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα 30 Οκτωβρίου 1988

 

Ακολουθεί η «Δραπετσώνα» του, μελοποιημένη από τον Μίκη Θεοδωράκη, σε δύο εκτελέσεις, η μια από τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, σε μια από τις τελευταίες του εμφανίσεις, και η άλλη από τον Δημήτρη Μητροπάνο. Στη συνέχεια το ποίημα του «Αιώνας εμπορίου».

 

Δραπετσώνα

Αιώνας εμπορίου 

 

 

H προσφορά κι η ζήτηση ρυθμίζουνε την κοινωνία

έλεγε ο μεγάλος αδερφός μου Mαρξ. Ένα μικρό, ανήθικο

    εμπόριο

κάθε χειρονομία, κάθε λέξη, κι η πιο κρυφή σου σκέψη ακόμα,

μεγάλα λόγια στις γωνιές των δρόμων, οι ρήτορες σαν τους

    λαχειοπώλες

διαφημίζοντας όνειρα για μελλοντικές κληρώσεις

τα αισθήματα στο Xρηματιστήριο, στα λογιστικά βιβλία

    δούναι και λαβείν, πίστωση, χρέωση,

ισολογισμοί, εκπρόθεσμες συναλλαγματικές, μετοχές,

    χρεώγραφα

κι ας κλαίει αυτή η γυναίκα στο δρόμο, τί σημασία έχει;

«ζούμε σε μια μεγάλη εποχή», οι παπαγάλοι δεν κάνουν

    ποτέ απεργία

μικροί, ανάπηροι μισθοί αγορασμένοι με νεκρές

    περηφάνειες

γνώση αβέβαιη, πληρωμένη μ’ όλη τη βέβαιη νειότη σου,

βρέχει νομίσματα, οι άνθρωποι τρέχουν σαν τρελλοί να τα

    μαζέψουν

νομίσματα όλων των εποχών, ελληνικά, ρωμαϊκά, της Bαβυλώνας,

    δολλάρια ασημένια

η βροχή είναι πυκνή, ανελέητη, πολλοί σκοτώνονται

πλανόδιοι έμποροι αγοράζουνε τα πτώματα ― θα χρειαστούν

    μεθαύριο

σαν ανεξόφλητες αποδείξεις της «μεγάλης μας εποχής»,

κι αυτούς τους λίγους στίχους χρειάστηκε ένα ολόκληρο

    θησαυροφυλάκιο πόνου, για να τους αποσπάσω

απ’ τη φιλάργυρη αιωνιότητα, σαν τοκογλύφοι οι μέρες μας

μάς κλέβουν τη ζωή, τί ζέστη, θε μου, κι όμως βρέχει,

τί καιρός, μα δε θα μου τη σκάσετε εμένα, κύριοι,

είμαι ιδιοφυία στο είδος σας, πίστωση, χρέωση,

    ο Pοκφέλλερ άρχισε

πουλώντας καρφίτσες. Θα χτίσω, λοιπόν, κι εγώ ένα μεγάλο

    προστατευτικό σπίτι

με τις πέτρες που μου ρίξατε

σ’ όλη τη ζωή μου.  

πηγή

Είναι «ήρωες» οι αστυνομικοί στο Πέραμα; Ντροπή σας, λίγη ενσυναίσθηση δε βλάπτει

 

Δεν μπορεί να αποκαλούνται «ήρωες» οι αστυνομικοί που σκότωσαν ένα 18χρονο άοπλο

γράφει ο Βασίλης Σ. Κανέλλης

 

Εχουμε χάσει το μέτρο. Ως κοινωνία, ως έθνος που θα έπρεπε να σέβεται τον εαυτό του, την ιστορία του, τις παραδόσεις του.

 

Ο σύγχρονος Ελληνας δεν σέβεται απολύτως τίποτε και για το λόγο αυτό η χώρα μας μικραίνει, φθίνει.

 

Κι ένα κλασικό παράδειγμα για το πώς η Ελλάδα αντιμετωπίζει το παρελθόν της και δεν έχει κανένα μέλλον είναι η αναζήτηση ηρώων. Είναι η ίδια η αντιμετώπιση του όρου «ήρωας» στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα.

 

Τι ήταν ήρως στην μυθολογία, στην αρχαία Ελλάδα; Σύμφωνα με τους μελετητές «ως ήρωας στη μυθολογική παράδοση αλλά και ως σύγχρονο κοινωνικό αρχέτυπο εννοείται κάποιος άνδρας ή γυναίκα (ηρωίδα), που μπορεί να εμφανίζεται παραδοσιακά ως πρωταγωνιστής ενός μύθου, ενός θρύλου ή έπους και που κατέχει ικανότητες μεγαλύτερες από εκείνες που κατέχει ο μέσος άνθρωπος.

 

Η θεμελιώδης έννοια που χαρακτηρίζει τον Αρχαίο Έλληνα ήρωα είναι η έννοια του κλέους. Ως κλέος, ορίζεται η δόξα, η φήμη που αποκτά όχι μόνο ο ήρωας, αλλά και η οικογένειά του και οι μετέπειτα από αυτόν γενιές χάρη στα ανδραγαθήματά του στο πεδίο της μάχης. Η έννοια του κλέους συνδυάζεται με τις συνώνυμες έννοιες της ἀριστείας και της ὑστεροφημίας».

 

Υπάρχει λοιπόν ο ομηρικός ήρωας, που ξεχωρίζει για την ανδρεία του. Υπάρχει και ο άνθρωπος της αυτοθυσίας, που προβαίνει σε γενναίες πράξεις και μπορεί να μένει αφανής.

 

Υπάρχει και ο ήρωας ως πρότυπο για να θαυμάζουμε και να μιμούμαστε οι υπόλοιποι.

 

Ρωτώ λοιπόν ξεκάθαρα: Γιατί είναι ήρωες οι 7 αστυνομικοί που πυροβόλησαν 38 φορές σε βάρος τριών ανηλίκων κλεφτρονιών;

 

Γιατί τους επευφημούσαν και τους φώναζαν «ήρωες» όταν έμειναν προχθές ελεύθεροι;

 

Ποιο είναι το ανδραγάθημα που έκαναν ώστε να τους «σηκώσουμε στα χέρια» ή να «άρουμε τις πύλες για να περάσουν;»

 

Προσοχή. Δεν κάνω καμιά αξιολογική κρίση για το αν έκαναν καλά τη δουλειά τους ή όχι. Αυτά θα τα βρει η Δικαιοσύνη και –υποθέτω- οι υπηρεσίες της Αστυνομίας που λειτουργούν, θέλω να πιστεύω, ανεξάρτητα και με σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή.

 

Κι αφού αποφάσισαν οι δικαστές να αφεθούν ελεύθεροι, τότε καλώς έγινε.

Όμως, πώς τολμούν κάποιοι, κατά βάση αμόρφωτοι συνδικαλιστές αστυνομικοί της πεντάρας, και αποκαλούν ήρωες συναδέλφους τους οι οποίοι σκότωσαν έναν 18χρονο;

 

Λίγος σεβασμός και μόνο για τον νεκρό δεν θα έπρεπε να υπάρχει; Για τους γονείς του που δεν έχουν το παιδί τους, λίγος σεβασμός δεν θα έπρεπε να υπάρχει;

 

Ή μήπως γιατί είναι τσιγγάνος η αξία της ζωής είναι μικρότερη, κι άρα βρίσκουμε χρόνο να πανηγυρίσουμε και να φτιάξουμε κι άλλους ήρωες;

 

Ντροπή, είναι η μοναδική λέξη που μπορεί κάποιος να χρησιμοποιεί όταν αποκαλεί «ήρωες» κάποιους που δεν έχουν καμιά σχέση με αυτό που και οι αρχαίοι πρόγονοί μας, αλλά και οι σύγχρονοι, είχαν στο μυαλό τους.

 

Δεν είναι ήρωες οι αστυνομικοί γιατί δεν έκαναν τίποτε ηρωϊκό. 38 σφαίρες σε 3 άοπλους έριξαν. Που είναι το ηρωϊκό, πέραν του ότι δεν υπάρχει σεβασμός γι’ αυτό το νεκρό παιδί.

 

Όχι, δεν είναι ήρωες ούτε οι αστυνομικοί, ούτε παλιότερα ο Κουφοντίνας, όπως τον αποκαλούσαν οι σύντροφοί του.

 

Δεν είναι ήρωας κανένας άνθρωπος που βάζει τον εαυτό του και την προβολή του πάνω από το κοινό καλό.

 

Δεν είναι ήρωας κανένας από εκείνους που προσέβαλαν και προσβάλλουν τις ελευθερίες των ανθρώπων, τη Δημοκρατία, τις αξίες που έχτισαν αυτό τον τόπο.

 

Ηρωας ήταν ο Κολοκοτρώνης, η Μπουμπουλίνα, ο Υψηλάντης, ο Καραϊσκάκης.

 

Ηρωες ήταν όλα τα πεινασμένα, βρόμικα, κουρασμένα παιδιά που πολέμησαν στην Αλβανία, αδιαφορώντας για τη ζωή τους και βάζοντας την ελευθερία του τόπου πάνω από όλα.

 

Ηρωες είναι οι νεκροί του Πολυτεχνείου, είναι ο Γρηγόρης Λαμπράκης, είναι ο Σπύρος Μουστακλής και ο Αλέκος Παναγούλης.

 

Ηρωες είναι οι νεκροί πιλότοι μας που δίνουν καθημερινές μάχες στο Αιγαίο.

 

Φτάνει πια με την κακοποίηση του όρου.

 

Αν η Ελλάδα χρειάζεται ήρωες ας τους φτιάξει, ας τους βρει στην καθημερινότητα. Είναι πολλοί και είναι αφανείς.

 

Και οι αστυνομικοί που έπεσαν στο καθήκον ήρωες είναι και πρέπει να τους τιμούμε.

 

Δεν είναι όμως ήρωες κάποιοι που έκαναν τραγικά λάθη, οι ίδιοι και οι ανώτεροί τους, με αποτέλεσμα την τραγωδία στο Πέραμα.

 

Αν η ανθρώπινη ζωή μπαίνει σε ζυγαριά και ανάλογα με το χρώμα, τη ράτσα ή την κοινωνική τάξη τη μετράμε, τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας.

 

Γιατί αν στη θέση του τσιγγάνου ήταν το παιδί μου, το παιδί σου ή το παιδί του γείτονα που έκλεψε το αυτοκίνητο του μπαμπά για να πάει βόλτα και κατέληξε με μια αστυνομική σφαίρα στο στήθος, τότε θα ντρεπόμασταν να αποκαλούμε ήρωες τους αστυνομικούς.

 

Αραγε, ο Κορκονέας είναι ήρωας; Ηρεμα ρωτάω.

 

Λίγος σεβασμός, λοιπόν, στους πραγματικούς ήρωες.

 

Και ακόμη περισσότερος σεβασμός σε ένα παιδί που σήμερα είναι στο χώμα.