Οι εργαζόμενοι έχασαν το 40% της αγοραστικής τους δύναμης – Ακρίβεια, πληθωρισμός και ενέργεια οδηγούν τα νοικοκυριά στη φτώχεια

 

Καθίζηση του πραγματικού εισοδήματος και συντριβή της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων ήταν το αποτέλεσμα της ακρίβειας, των πληθωριστικών πιέσεων και των τεράστιων ανατιμήσεων στην ενέργεια, σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάζει το Ινστιτούτο Εργασίας δίνοντας στη δημοσιότητα το νέο Δελτίο Οικονομικών Εξελίξεων με τίτλο: «Η κρίση κόστους ζωής στην Ελλάδα».

 

Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση παρουσιάζει το «καλάθι του νοικοκυριού» ως… απάντηση στην ακραία φτωχοποίηση που βιώνουν οι εργαζόμενοι και τα νοικοκυριά.

 

 

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την έρευνα:

 

Η επιβάρυνση των νοικοκυριών ξεπέρασε το 6% του μηνιαίου διαθέσιμου εισοδήματος σε μονάδες αγοραστικής δύναμης, αναφορικά με το ποσοστό του μηνιαίου λογαριασμού ηλεκτρικού ρεύματος και φυσικού αερίου στο προσαρμοσμένο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών το α’ εξάμηνο του 2022. Πρόκειται για τη δεύτερη χειρότερη επίδοση στην ΕΕ.

Το κύμα της ακρίβειας στην ενέργεια και σε βασικά προϊόντα επιφέρει σημαντικές επιπτώσεις στην αγοραστική δύναμη των μισθωτών και στο βιοτικό τους επίπεδο.

Από τον Απρίλιο του 2022 και ύστερα, η απώλεια της αγοραστικής δύναμης του κατώτατου μισθού στην Ελλάδα κυμαίνεται γύρω στο 19%.

Η ασύμμετρη επίδραση της ακρίβειας γίνεται εμφανής στην ανάλυση που παρουσιάζει την απώλεια αγοραστικής δύναμης ανά εισοδηματικό κλιμάκιο. Ο συνδυασμός αύξησης των τιμών κυρίως σε βασικά αγαθά, όπως είναι η ενέργεια και τα τρόφιμα, και τα πολύ χαμηλά εισοδήματα εκτινάσσουν την απώλεια αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών με μηνιαίο εισόδημα χαμηλότερο των 750 ευρώ έως και 40%.

Το α’ τρίμηνο του 2022, ο ονομαστικός μέσος μισθός μειώθηκε κατά περίπου 4,5%, ενώ η μείωση του πραγματικού μέσου μισθού άγγιξε το 12%.

Δεδομένου ότι το ύψος του κατώτατου μισθού στη χώρα μας είναι κάτω από το επίπεδο της αξιοπρεπούς διαβίωσης, γίνεται αντιληπτό ότι η ακρίβεια έχει συρρικνώσει το βιοτικό επίπεδο των μισθωτών και των οικογενειών τους.

 

Οι συνθήκες διαβίωσης είναι χειρότερες για εκείνους που εργάζονται με άτυπες μορφές εργασίας, λόγω της δυσανάλογης επίδρασης της ακρίβειας στα χαμηλά εισοδήματα. Μια επιπλέον αρνητική επίδραση της μείωσης της αγοραστικής δύναμης αφορά τη δυναμική της κατανάλωσης και της μεγέθυνσης.

 

Μελέτη του ΚΕΠΕ για τις επιπτώσεις της πανδημίας στους εργαζόμενους

Την ίδια ώρα νέα μελέτη πραγματοποίησε το Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Εργασίας σε σχέση με τις επιπτώσεις της πανδημίας covid-19 στους εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα.

 

Η έρευνα βασίστηκε σε δείγμα 2.812 εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα από το σύνολο της ελληνικής επικράτειας, οι οποίοι κλήθηκαν να απαντήσουν σε 85 ερωτήσεις. Τα κυριότερα ευρήματα είναι τα εξής:

 

Οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα είναι:

 

 

Ιδιαίτερα απαισιόδοξοι για τις επιπτώσεις της πανδημίας στην αντιμετώπιση των οικονομικών τους υποχρεώσεων. Διακατέχονται από την αγωνία περί ενδεχόμενης ανεργίας και απώλειας θέσεων εργασίας.

Απαισιόδοξοι αναφορικά με την αποτελεσματικότητα των μέτρων της πολιτείας στην αντιμετώπιση των προβλημάτων.

Απαισιόδοξοι σχετικά με την αναμενόμενη πορεία της οικονομίας βραχυπρόθεσμα, αλλά και μακροπρόθεσμα.

Σχετικά ικανοποιημένοι από τις συνθήκες και την ασφάλεια που τους παρέχει η εργασία τους.

Ανήσυχοι αναφορικά με την ψηφιοποίηση της εργασίας· εκφράζονται φόβοι ότι η ψηφιοποίηση μπορεί να επιφέρει μείωση μισθών, αύξηση του φόρτου εργασίας και νέες ευέλικτες μορφές εργασίας.

Προβληματισμένοι ως προς την ομαλότητα της μετάβασης στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση, όμως φαίνεται να αναγνωρίζεται η πρόοδος που έχει σημειωθεί στην εκπαίδευση λόγω της ψηφιοποίησης.

Εξοικειωμένοι με τα ψηφιακά εργαλεία που χρησιμοποιούν στην εργασία τους, ενώ αναγνωρίζουν τις θετικές προεκτάσεις της ψηφιοποίησης στη διαχείριση ομάδων και εργασιών, όπως και τον ψηφιακό εγγραμματισμό.

«Η μελέτη καταδεικνύει ότι οι συνέπειες της πανδημίας ήταν -και εξακολουθούν να είναι- πολύπλευρες και επηρέασαν κάθε έκφανση της σύγχρονης κοινωνικοοικονομικής ζωής», αναφέρει το ΚΕΠΕ.

 

«Ταυτόχρονα αναδεικνύει την ανάγκη για τη δημιουργία κατάλληλων δομών παρακολούθησης τόσο των επιπτώσεων της πανδημίας COVID-19 όσο και συγκλονιστικών γεγονότων, όπως αυτό του πολέμου στην Ουκρανία, που επηρεάζει εξίσου σημαντικά με την πανδημία COVID-19 τη ζωή των πολιτών όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και ολόκληρου του πλανήτη».

 

Και η ΓΣΕΕ… στον κόσμο της

Την ίδια ώρα που συμβαίνουν όλα αυτά τα… ωραία, η ΓΣΕΕ «σφυρίζει αδιάφορα». Τι κι αν το ίδιο το Ινστιτούτο της είναι αυτό που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου της άγριας φτωχοποίησης των εργαζομένων. Τι κι αν φορείς όπως το ΚΕΠΕ επισημαίνουν ότι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι φοβούνται νέο κύμα ανεργίας -πριν καλά καλά κοπάσει το προηγούμενο. Για την ΓΣΕΕ αυτά είναι ψιλά γράμματα. Ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός φαίνεται αδιάφορος απέναντι στη συντριβή της ίδιας της εργατικής τάξης. 

πηγή   

Καλάθι… “καπαμά” η επικοινωνιακή φούσκα της κυβέρνησης (βίντεο)

 

Σήμερα, στην επίσημη πρεμιέρα για το πολυδιαφημισμένο «καλάθι του νοικοκυριού», ένας ηλικιωμένος άνδρας, κληθείς να σχολιάσει στην κάμερα του ΑΝΤ1 και της εκπομπής Καλημέρα Ελλάδα τις τιμές του σούπερ μάρκετ, δήλωσε με τον πλέον σαφή τρόπο ότι δεν υπάρχουν διαφορές στις τιμές.

 

 

«Αρχ@@ια καπαμά» σχολίασε ο άνδρας εξερχόμενος του σούπερ μάρκετ στην ερώτηση του δημοσιογράφου πώς είδε τις τιμές.

 

Όταν ο δημοσιογράφος εμφανώς αμήχανος ζήτησε από τον άνδρα να του εξηγήσει τι εννοεί, ο ηλικιωμένος απάντησε σχετικά με τις τιμές:

 

«Τρίχες, καμία διαφορά».

 

H ατάκα του παππού έγινε σύνθημα στα ΜΚΔ καθώς φαίνεται να συνοψίζει το συναίσθημα των πολιτών για την κυβερνητική επικοινωνιακή φούσκα.  

 πηγή

Σαν σήμερα γεννήθηκε ο νομπελίστας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης

 

Ο Οδυσσέας Ελύτης (πραγματικό ονοματεπώνυμο Οδυσσέας Αλεπουδέλης) γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης στις 2 Νοεμβρίου 1911 και έφυγε από τη ζωή στην Αθήνα, στις 18 Μαρτίου 1996.

Ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, μέλος της λογοτεχνικής γενιάς του ’30.

 

Διακρίθηκε το 1960 με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης και το 1979 με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, ο δεύτερος και τελευταίος μέχρι σήμερα Έλληνας που τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ. Γνωστότερα ποιητικά του έργα είναι τα Άξιον Εστί, Ήλιος ο πρώτος, Προσανατολισμοί, κ.ά. Διαμόρφωσε ένα προσωπικό ποιητικό ιδίωμα και θεωρείται ένας από τους ανανεωτές της ελληνικής ποίησης.

 

 Πολλά ποιήματά του μελοποιήθηκαν, ενώ συλλογές του έχουν μεταφραστεί μέχρι σήμερα σε πολλές ξένες γλώσσες. Το έργο του περιλαμβάνει ακόμα μεταφράσεις ποιητικών και θεατρικών έργων. Υπήρξε μέλος της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Έργων Τέχνης και της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Κριτικής, αντιπρόσωπος στις Rencontres Internationales της Γενεύης και Incontro Romano della Cultura της Ρώμης.

 

  Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας

Το 1979 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.

 Η αναγγελία της απονομής του βραβείου από τη Σουηδική Ακαδημία έγινε στις 18 Οκτωβρίου «για την ποίησή του, η οποία, με φόντο την ελληνική παράδοση, ζωντανεύει με αισθηματοποιημένη δύναμη και πνευματική καθαρότητα βλέμματος τον αγώνα του σύγχρονου ανθρώπου για ελευθερία και δημιουργικότητα»,σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης.

 

Ο Ελύτης παρέστη στην καθιερωμένη τελετή απονομής του βραβείου στις 10 Δεκεμβρίου του 1979, παραλαμβάνοντάς το από τον βασιλιά Κάρολο Γουστάβο και γνωρίζοντας παγκόσμια δημοσιότητα.

 

Τον επόμενο χρόνο κατέθεσε το χρυσό μετάλλιο και τα διπλώματα του βραβείου στο Μουσείο Μπενάκη.  

Την απονομή του Νόμπελ ακολούθησαν τιμητικές διακρίσεις εντός και εκτός Ελλάδας, μεταξύ αυτών και η απονομή φόρου τιμής σε ειδική συνεδρίαση της Βουλής των Ελλήνων, η αναγόρευσή του σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου της Σορβόνης, η ίδρυση έδρας νεοελληνικών σπουδών με τίτλο «Έδρα Ελύτη» στο Πανεπιστήμιο Ρούτγκερς του Νιου Τζέρσεϊ, καθώς και η απονομή του αργυρού μεταλλίου Benson από τη Βασιλική Φιλολογική Εταιρεία του Λονδίνου.  

πηγή 

Guardian: 6.500 μετανάστες εργάτες νεκροί στο Κατάρ από τη μέρα που ξεκίνησαν τα έργα για το Μουντιάλ.!

 

Περισσότεροι από 6.500 μετανάστες εργάτες από την Ινδία, το Πακιστάν, το Νεπάλ, το Μπαγκλαντές και τη Σρι Λάνκα έχουν πεθάνει στο Κατάρ από τότε η χώρα ανέλαβε να φιλοξενήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο, πριν από 10 χρόνια, σύμφωνα με έρευνα του Guardian.

 

Πιο συγκεκριμένα, τα ευρήματα, που συγκεντρώθηκαν από κυβερνητικές πηγές, σημαίνουν ότι κατά μέσο όρο 12 μετανάστες εργάτες από αυτές τις 5 χώρες της Νότιας Ασίας πεθαίνουν κάθε εβδομάδα από τη νύχτα του Δεκεμβρίου του 2010, όταν οι δρόμοι της Ντόχα γέμισαν με πλήθη που πανηγύριζαν τη νίκη του Κατάρ.

 

 

Στοιχεία από την Ινδία, το Μπαγκλαντές, το Νεπάλ και τη Σρι Λάνκα αποκάλυψαν ότι υπήρξαν 5.927 θάνατοι μεταναστών εργαζομένων την περίοδο 2011–2020. Ξεχωριστά, στοιχεία από την πρεσβεία του Πακιστάν στο Κατάρ ανέφεραν επιπλέον 824 θανάτους Πακιστανών εργατών, μεταξύ 2010 και 2020.

 

Ο συνολικός αριθμός των νεκρών είναι σημαντικά υψηλότερος, καθώς αυτά τα στοιχεία δεν περιλαμβάνουν τους θανάτους από ορισμένες χώρες που στέλνουν μεγάλο αριθμό εργαζομένων στο Κατάρ, συμπεριλαμβανομένων των Φιλιππίνων και της Κένυας. Δεν περιλαμβάνονται επίσης οι θάνατοι που σημειώθηκαν τους τελευταίους μήνες του 2020.

 

Θάνατοι στα μεγάλα έργα

 

Τα τελευταία 10 χρόνια, το Κατάρ ξεκίνησε ένα άνευ προηγουμένου οικοδομικό πρόγραμμα, κυρίως ως προετοιμασία για το ποδοσφαιρικό τουρνουά του 2022.

 

Εκτός από επτά νέα στάδια, έχουν ολοκληρωθεί ή ολοκληρώνονται δεκάδες μεγάλα έργα, συμπεριλαμβανομένου του νέου αεροδρομίου, δρόμων, συστημάτων δημόσιας συγκοινωνίας, ξενοδοχείων και μιας νέας πόλης, που θα φιλοξενήσει τον τελικό του Μουντιάλ.

 

Αν και τα αρχεία καταγραφής των θανάτων δεν κατηγοριοποιούνται ανά επάγγελμα ή τόπο εργασίας, είναι πιθανό πολλοί εργαζόμενοι που έχουν πεθάνει να εργάζονταν σε αυτά τα έργα υποδομής του Παγκοσμίου Κυπέλλου, αναφέρει στον Guardianι ο Νικ Μακγκίχαν, διευθυντής της Fair Square Projects, μιας ομάδας υπεράσπισης που ειδικεύεται στα εργασιακά δικαιώματα στον Περσικό Κόλπο.

 

«Ένα πολύ σημαντικό ποσοστό των μεταναστών εργαζομένων που έχουν πεθάνει από το 2011 ήταν στη χώρα μόνο επειδή το Κατάρ κέρδισε το δικαίωμα να φιλοξενήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο», είπε.

 

Υπήρξαν 37 θάνατοι μεταξύ εργαζομένων που συνδέονται άμεσα με την κατασκευή γηπέδων του Παγκοσμίου Κυπέλλου, εκ των οποίων οι 34 χαρακτηρίζονται ως «μη σχετιζόμενοι με την εργασία» από την οργανωτική επιτροπή της διοργάνωσης.

 

Οι ειδικοί αμφισβήτησαν τη χρήση του όρου επειδή σε ορισμένες περιπτώσεις χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει θανάτους που συνέβησαν στην εργασία, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων εργαζομένων που κατέρρευσαν και πέθαναν σε εργοτάξια σταδίων.

 

Τα ευρήματα αποκαλύπτουν την αποτυχία του Κατάρ να προστατεύσει το εργατικό του δυναμικό των 2 εκατομμυρίων μεταναστών ή ακόμη και να διερευνήσει τα αίτια του φαινομενικά υψηλού ποσοστού θανάτων μεταξύ των σε μεγάλο βαθμό νεαρών εργαζομένων.

 

Πίσω από τα στατιστικά στοιχεία κρύβονται αμέτρητες ιστορίες κατεστραμμένων οικογενειών που έχουν μείνει χωρίς τον κύριο τροφοδότη τους, που αγωνίζονται να κερδίσουν αποζημίωση και μπερδεύονται για τις συνθήκες θανάτου του αγαπημένου τους προσώπου.

 

Ο Γκαλ Σινγκ Ράι από το Νεπάλ πλήρωσε σχεδόν 1.000 λίρες σε αμοιβές πρόσληψης για τη δουλειά του ως καθαριστής σε ένα στρατόπεδο εργαζομένων που κατασκεύαζαν το στάδιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου Education City. Μέσα σε μια εβδομάδα από την άφιξή του, αυτοκτόνησε.

 

Ένας άλλος εργάτης, ο Μοχάμεντ Σαχίντ Μιαχ, από το Μπαγκλαντές, έπαθε ηλεκτροπληξία όταν νερό ήρθε σε επαφή με εκτεθειμένα καλώδια ηλεκτρικού ρεύματος.

 

Στην Ινδία, η οικογένεια του Μαντού Μπολαπάλι δεν κατάλαβε ποτέ πώς ο υγιής 43χρονος πέθανε από «φυσικά αίτια» ενώ εργαζόταν στο Κατάρ. Το σώμα του βρέθηκε στο πάτωμα του κοιτώνα του.

 

Ο ζοφερός απολογισμός των νεκρών του Κατάρ αποκαλύπτεται σε μεγάλα υπολογιστικά φύλλα επίσημων δεδομένων που απαριθμούν τα αίτια του θανάτου: πολλαπλοί τραυματισμοί λόγω πτώσης από ύψος, ασφυξία λόγω απαγχονισμού, απροσδιόριστη αιτία θανάτου λόγω αποσύνθεσης.

 

Αλλά μεταξύ των αιτιών, η πιο κοινή με διαφορά είναι οι λεγόμενοι «φυσικοί θάνατοι», που συχνά αποδίδονται σε οξεία καρδιακή ή αναπνευστική ανεπάρκεια.

 

Με βάση τα στοιχεία που συγκέντρωσε ο Guardian, το 69% των θανάτων μεταξύ Ινδών, Νεπάλ και Μπαγκλαντές εργαζομένων κατηγοριοποιούνται ως φυσικοί. Μόνο μεταξύ των Ινδών, το ποσοστό είναι 80%.

 

Ο Guardian έχει αναφέρει στο παρελθόν ότι τέτοιες ταξινομήσεις, οι οποίες συνήθως γίνονται χωρίς αυτοψία, συχνά αποτυγχάνουν να παρέχουν μια νόμιμη ιατρική εξήγηση για την υποκείμενη αιτία αυτών των θανάτων. Το 2019 διαπίστωσε ότι η έντονη καλοκαιρινή ζέστη του Κατάρ είναι πιθανό να αποτέλεσε σημαντικό παράγοντα σε πολλούς θανάτους εργαζομένων.

 

Τα ευρήματα του Guardian υποστηρίχθηκαν από έρευνα που ανατέθηκε από τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας του ΟΗΕ, η οποία αποκάλυψε ότι για τουλάχιστον τέσσερις μήνες το χρόνο οι εργαζόμενοι αντιμετώπιζαν σημαντικό θερμικό στρες όταν εργάζονταν έξω.

 

Έκθεση από τους δικηγόρους της ίδιας της κυβέρνησης του Κατάρ το 2014 συνέστησε να ανατεθεί μελέτη για τους θανάτους μεταναστών εργαζομένων από καρδιακή ανακοπή και να τροποποιηθεί ο νόμος ώστε να «επιτρέψει τη διενέργεια αυτοψιών σε όλες τις περιπτώσεις απροσδόκητου ή αιφνίδιου θανάτου». Η κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα από τα δύο.

 

Το Κατάρ συνεχίζει να «σέρνει τα πόδια του σε αυτό το κρίσιμο και επείγον ζήτημα, φαινομενικά αδιαφορώντας για τις ζωές των εργαζομένων», δήλωσε η Χίμπα Ζαϊαντίν, ερευνήτρια στον Περσικό Κόλπο για το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. «Καλέσαμε το Κατάρ να τροποποιήσει τον νόμο του για τις αυτοψίες ώστε να απαιτούνται ιατροδικαστικές έρευνες για όλους τους αιφνίδιους ή ανεξήγητους θανάτους και να ψηφίσει νομοθεσία που απαιτεί όλα τα πιστοποιητικά θανάτου να περιλαμβάνουν αναφορά σε ιατρικά σημαντική αιτία θανάτου», είπε.

 

Τι λέει η κυβέρνηση

 

Η κυβέρνηση του Κατάρ λέει ότι ο αριθμός των θανάτων –που δεν αμφισβητεί– είναι ανάλογος με το μέγεθος του εργατικού δυναμικού των μεταναστών και ότι τα στοιχεία περιλαμβάνουν εργάτες που πέθαναν φυσικά αφού ζούσαν στο Κατάρ για πολλά χρόνια.

 

Λέει επίσης ότι μόνο το 20 τοις εκατό των ομογενών από τις εν λόγω χώρες απασχολούνται στις κατασκευές και ότι οι θάνατοι που σχετίζονται με την εργασία σε αυτόν τον τομέα αντιστοιχούν σε λιγότερο από το 10 τοις εκατό των θανάτων σε αυτήν την ομάδα.

 

«Το ποσοστό θνησιμότητας μεταξύ αυτών των κοινοτήτων είναι εντός του αναμενόμενου εύρους για το μέγεθος και τα δημογραφικά στοιχεία του πληθυσμού. Ωστόσο, κάθε χαμένη ζωή είναι μια τραγωδία και δεν φείδεται καμία προσπάθεια στην προσπάθεια αποτροπής κάθε θανάτου στη χώρα μας», ανέφερε η κυβέρνηση του Κατάρ σε δήλωση εκπροσώπου.

 

Ο αξιωματούχος πρόσθεσε ότι όλοι οι πολίτες και οι ξένοι υπήκοοι έχουν πρόσβαση σε δωρεάν πρώτης τάξεως υγειονομική περίθαλψη και ότι παρατηρείται σταθερή μείωση του ποσοστού θνησιμότητας μεταξύ των «φιλοξενούμενων εργαζομένων» την τελευταία δεκαετία λόγω των μεταρρυθμίσεων για την υγεία και την ασφάλεια στο εργασιακό σύστημα.

 

Η έρευνα του Guardian τονίζει επίσης την έλλειψη διαφάνειας, αυστηρότητας και λεπτομέρειας στην καταγραφή των θανάτων στο Κατάρ.

 

Οι πρεσβείες στη Ντόχα και οι κυβερνήσεις στις χώρες αποστολής εργατικού δυναμικού διστάζουν να μοιραστούν τα δεδομένα, πιθανώς για πολιτικούς λόγους.

 

Όπου έχουν παρασχεθεί στατιστικά στοιχεία, υπάρχουν ασυνέπειες μεταξύ των αριθμητικών στοιχείων που τηρούνται από διάφορες κρατικές υπηρεσίες και δεν υπάρχει τυπική μορφή για την καταγραφή των αιτιών θανάτου.

 

Πρεσβεία χώρας της Νότιας Ασίας είπε ότι δεν μπορούσαν να μοιραστούν δεδομένα σχετικά με τα αίτια θανάτου επειδή καταγράφηκαν μόνο με το χέρι σε σημειωματάριο.

 

«Υπάρχει πραγματική έλλειψη σαφήνειας και διαφάνειας γύρω από αυτούς τους θανάτους», δήλωσε η Μέι Ρομάνος, ερευνήτρια της Διεθνούς Αμνηστίας. «Υπάρχει ανάγκη για το Κατάρ να ενισχύσει τα πρότυπα επαγγελματικής υγείας και ασφάλειας».

 

Τι λένε Επιτροπή Διοργάνωσης και FIFA

 

Η επιτροπή που διοργανώνει το Παγκόσμιο Κύπελλο στο Κατάρ, όταν ρωτήθηκε για τους θανάτους σε έργα σταδίων, είπε: «Λυπούμαστε βαθύτατα για όλες αυτές τις τραγωδίες και ερευνήσαμε κάθε περιστατικό για να διασφαλίσουμε ότι αντλήθηκαν μαθήματα. Διατηρούσαμε πάντα τη διαφάνεια γύρω από αυτό το ζήτημα και αμφισβητούμε ανακριβείς ισχυρισμούς σχετικά με τον αριθμό των εργαζομένων που έχουν πεθάνει στα έργα μας».

 

Εκπρόσωπος της FIFA, του παγκόσμιου κυβερνώντος φορέα του ποδοσφαίρου, δήλωσε ότι είναι πλήρως αφοσιωμένος στην προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων στα έργα της FIFA. «Με τα πολύ αυστηρά μέτρα υγείας και ασφάλειας στο εργοτάξιο… η συχνότητα των ατυχημάτων στα εργοτάξια του Παγκοσμίου Κυπέλλου FIFA ήταν χαμηλή σε σύγκριση με άλλα μεγάλα κατασκευαστικά έργα σε όλο τον κόσμο», είπαν, χωρίς να προσκομίσουν στοιχεία.

 

πηγή via real.gr

 

Εξοικείωση

 

γράφει ο Μανώλης Πιμπλής

 

 

Τη δεκαετία του 1970 και του ’80, όσοι ταξίδευαν σε μεγαλουπόλεις του εξωτερικού, κυρίως για σπουδές, μετέφεραν την εικόνα των αστέγων που για την ελληνική κοινωνία ήταν ξένη, αποκρουστική, ακατανόητη. Η απότομη άνοδος του βιοτικού επιπέδου τις δεκαετίες του 1980 και του ’90, χάρη κυρίως στις ευρωπαϊκές ενισχύσεις αλλά και το νέο, πολύ πιο δημοκρατικό περιβάλλον, έφερε την τοποθέτηση της χώρας στο κλαμπ των πιο πλούσιων χωρών και μαζί έφερε και τις στρεβλότητές τους: τους άστεγους στους δρόμους αλλά και γενικότερα την έντονη συνύπαρξη ακραίου πλούτου και ακραίας φτώχειας στην ίδια πόλη. Η «διόρθωση», με όρους χρηματιστηρίου, που γίνεται τώρα στη χώρα ακριβώς λόγω του απότομου «ράλι ανόδου» της κατά την περίοδο 1980-2008 (χωρίς αυτό να αποσείει ευθύνες), ενδεχομένως θα κρατήσει και αυτή μια τριακονταετία. Θα εδραιώσει και θα αυξήσει τις ανισότητες, αφού στις κρίσεις, κατεξοχήν, επωφελούνται μόνο όσοι είναι πολύ κοντά στους χώρους λήψης αποφάσεων και στις λιγοστές πηγές πλούτου.

 

Οι αλλαγές που επήλθαν, λοιπόν, τα τελευταία 40 χρόνια στην Ελλάδα είναι κοσμογονικές. Μοιάζει με μυθιστόρημα (καπιταλιστικής) ενηλικίωσης, ή μύησης ή bildungsroman, όπως είναι οι σχετικοί λογοτεχνικοί όροι, μόνο που εδώ δεν πρόκειται για αναζήτηση βαθύτερου εαυτού και ταυτότητας· πρόκειται για ταξίδι με ένα καράβι στο οποίο μπήκαμε λίγο-πολύ συνειδητά και λίγο-πολύ χωρίς να το καταλάβουμε, χωρίς να ερωτηθούμε, είχαμε ενδεχόμενο δόλο που λένε στα νομικά, είχαμε μια αθωότητα χωρίς να είμαστε αθώοι.

 

Αυτοί που μπήκαν πρώτοι έπιασαν καλύτερες θέσεις, καμπίνες λουξ ή έγιναν καπετάνιοι, οι άλλοι παρακολουθούν από το κατάστρωμα τις εξελίξεις. Βέβαια όλοι επηρεάζονται από τον καιρό.

  

Ο καιρός έφερε γενικότερα πολύ μεγάλες αλλαγές, λόγω κυρίως των τεράστιων επιτευγμάτων της τεχνολογίας. Οπότε μιλάμε για μια κοσμογονία εντός μιας άλλης κοσμογονίας.

 

Υπάρχει ωστόσο μια διαφορά ως προς τον επηρεασμό, σε τέτοιες καταστάσεις. Λένε ότι ο άνθρωπος είναι προσαρμοστικό ον, ευτυχώς άλλωστε, αλλιώς δεν θα επιβίωνε. Ομως εδώ η προσαρμοστικότητα αφορά κυρίως τους έχοντες το πάνω χέρι. Οσοι εκ των εχόντων και κατεχόντων, για να θυμηθούμε μια παλιότερη ορολογία, είναι προσαρμοστικοί, προχωρούν. Οι άλλοι μένουν πίσω. Για τους μη έχοντες και μη κατέχοντες, ωστόσο, δεν τίθεται θέμα προσαρμοστικότητας. Τίθεται μόνο θέμα εξοικείωσης. Εξοικείωσης με την τρας τηλεόραση που άλλοτε θα την έβρισκε κανείς εξωφρενική· εξοικείωσης με τους παραπάνω ετήσιους θανάτους λόγω κορονοϊού· εξοικείωσης με μικρούς ή μεγαλύτερους πολέμους δώθε κείθε που όλο μακριά γίνονται και όλο πλησιάζουν· εξοικείωσης με την ύπαρξη ολοένα και περισσότερων πεδίων λήψης αποφάσεων για ζητήματα ζωής και θανάτου εκτός δημοκρατικού ελέγχου· εξοικείωσης με τη μικρή και τη μεγάλη διαφθορά· εξοικείωσης με την παντοτινή μη αύξηση μισθού αλλά αν χρειαστεί και με τη μείωσή του· εξοικείωσης και με τους ζητιάνους που άλλοτε κάπως περιθάλπαμε· εξοικείωσης με τη χρηματιστηριακή αποτίμηση της ζωής μας.

 

Πρόκειται για εξοικείωση, εντέλει, με την προσαρμοστικότητα των άλλων. Εδώ κι αν χρειάζεται αναστοχασμός.

  

Κάποιοι πάντα θα αναζητούν μόνο τα ελαττώματά σου

 

γράφει ο Σπύρος Σταθάτος

 

Είναι γεγονός. Λαμπάδες να κάνεις τα χέρια σου, αυτός που θέλει να σε κατηγορήσει θα το κάνει χωρίς δισταγμό, πολλές φορές δε και χωρίς ντροπή. Γιατί; Γιατί έτσι τον βολεύει. Ας δούμε μερικά παραδείγματα.

 

Εάν είσαι πολύ καλός, σε θεωρούν άνθρωπο χωρίς πυγμή και προσωπικότητα.

 

Εάν είσαι πάλι άνθρωπος που λέει τη γνώμη του, σε θεωρούν ισχυρογνώμονα και εγωιστή.

 

Εάν αγαπάς πολύ και δένεσαι με τον άλλο, είσαι και πάλι «ανεπαρκής» γιατί αγαπάς ασφυκτικά και κουράζεις.

 

Εάν δίνεις χώρο στον άλλο και δεν κάνεις «περιττές» ερωτήσεις, είσαι ένας αδιάφορος άνθρωπος που δεν μπορείς να στηρίξεις κανένα. Κοινώς, μακριά από μας.

 

Όταν μοιράζεσαι τα πάντα με τον άλλο, χωρίς να κρατάς τίποτα για τον εαυτό σου, είσαι ανοιχτό βιβλίο, προβλέψιμος και άρα βαρετός.

 

Αν πάλι είσαι πιο κλειστός χαρακτήρας, είσαι στην ουσία κρυψίνους και ποιος ξέρει τι άλλο κρύβεις.

 

Συμπέρασμα;

 

Είναι πάρα πολύ εύκολο να βρίσκεις ελαττώματα στον άλλο. Δεν υπήρξε και ούτε θα υπάρξει ποτέ ο τέλειος άνθρωπος. Εξάλλου και εσύ που παρατηρείς τα ελαττώματα των άλλων, απέχεις παρασάγγας από την τελειότητα.

Το κλειδί είναι να είσαι ο εαυτός σου. Να μην μπαίνεις στο τρυπάκι, του πώς θα φανεί αυτό στον ένα ή πώς θα το πάρει ο άλλος. Να είσαι αυθεντικός. Μόνο τότε μπορείς να προσελκύσεις τους κατάλληλους ανθρώπους και να κάνεις σχέσεις ζωής (φιλικές ή ερωτικές).

 

Να θυμάστε ότι αυτοί που θέλουν να σας αγαπήσουν, θα σας αγαπήσουν. Οι υπόλοιποι ο,τι και να κάνεις θα ψάξουν να βρουν «το αρνητικό» πάνω σου. Εδώ αξίζει να θυμηθούμε την σπουδαία φράση του Θανάση Βέγγου « Δεν έχω χρόνο για αυτούς που με μισούν γιατί είμαι απασχολημένος αγαπώντας όσους με αγαπούν».

Γύρνα την πλάτη στους τοξικούς ανθρώπους!

 

γράφει η Δέσποινα Χατζάκη

 

Και ξαφνικά στην παρέα νιώθεις να σε τυλίγει ένα μαύρο πέπλο κατάθλιψης και δυσφορίας ανεξήγητης.

Πνίγεσαι και κανενός τα χέρια δε σου σφίγγουν τον λαιμό!

Στεναχωριέσαι και απελπίζεσαι χωρίς να συμβαίνει εκείνη τη στιγμή το πιο τραγικό πράγμα στη ζωή σου.

Το σκηνικό το ίδιο επαναλαμβανόμενο μόνο όταν στην παρέα ή στη σκέψη σου είναι “παρόντα” κάποια άτομα.

Ναι, το βρήκες! Αυτά είναι η αιτία που σε εγκαταλείπει η θετική σου σκέψη.

“Ρουφούν” με μανία τη θετική σου ενέργεια και σου εκπέμπουν τη δική τους την τοξική!

Παίρνουν από σένα το χαμόγελο, καθετί καλό και λαμπερό που έχεις και σου στέλνουν μιζέρια, κακομοιριά και άρνηση.. Δεν προλαβαίνεις να αμυνθείς.

Η επιρροή τους δυνατή και η αντίστασή σου μηδενική.

Τα τοξικά άτομα θα σε πλησιάσουν στην παρέα ζωντανά ή κρυμμένα κάποιες φορές πίσω από ένα ιντερνετικό πληκτρολόγιο!

Όχι γιατί θέλουν τη φιλία σου, την καλή σου διάθεση ή να ακούσουν τι έχεις να τους πεις.

Το κάνουν για να πουν τα δικά τους. Να σε ελέγξουν αρπάζοντας ό,τι θετικό έχεις και να το αντικαταστήσουν με ό,τι αρνητικό έχουν τα άτομα αυτά. Απόφυγε τους τοξικούς ανθρώπους!

Απομακρύνσου όσο πιο γρήγορα μπορείς! Μην τους κάνεις τη χάρη να σου παίρνουν τον ήλιο σου και να λάμπουν αυτοί!

Γύρισέ τους την πλάτη και τα τοξικά τους βέλη θα επιστρέψουν πίσω.. Μην ξεγελιέσαι από το ψεύτικο χαμόγελό τους! Βγάλε τους τοξικούς ανθρώπους από τη ζωή σου! Ξεκίνα να προσπαθείς!

Η Ρωσία ανέστειλε τη συμμετοχή της στη συμφωνία για εξαγωγή αγροτικών προϊόντων.!

 

Η Ρωσία ανέστειλε τη συμμετοχή της στη συμφωνία για εξαγωγή αγροτικών προϊόντων από τα ουκρανικά λιμάνια έπειτα από επιθέσεις σε πλοία του ρωσικού στόλου στην Κριμαία, όπως μεταδίδει το TASS επικαλούμενο το υπουργείο Άμυνας της χώρας.

 

«Λαμβάνοντας υπόψη τις τρομοκρατικές ενέργειες από το καθεστώς του Κιέβου, με τη συμμετοχή Βρετανών ειδικών, κατά πλοίων του στόλου της Μαύρης Θάλασσας και εμπορικών πλοίων που σχετίζονται με την ασφάλεια του “διαδρόμου σιτηρών”, η ρωσική πλευρά αναστέλλει τη συμμετοχή της στην εφαρμογή της συμφωνία», αναφέρει το ρωσικό υπουργείο Άμυνας.

 

Σε μια πρώτη αντίδραση, εκπρόσωπος του ΟΗΕ – ο οποίος διαμεσολάβησε για τη συμφωνία – ανέφερε ότι ο οργανισμός βρίσκεται σε επαφή με τις ρωσικές αρχές.

 

Η Πρωτοβουλία της Μαύρης Θάλασσας για τα σιτηρά υπογράφηκε στις 22 Ιουλίου στην Τουρκία και έκτοτε έχουν εξαχθεί από την Ουκρανοί πολλά εκατομμύρια τόνοι σιταριού, αραβόσιτου, ηλιελαίου, βρώμης, ελαιοκράμβης και σόγιας. Η συμφωνία έχει διάρκεια 120 ημερών, δηλαδή θα εκπνεύσει στα μέσα Νοεμβρίου.

 

«Θα συνεχίσουμε με τη βοήθεια της Τουρκίας»

Σύμφωνα με το πρακτορείο TASS, ο υπουργός Γεωργίας της Ρωσίας, Ντμίτρι Πατρούσεφ, είχε δηλώσει νωρίτερα ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να εφοδιάσει με 500.000 τόνους σιτηρών τις φτωχές χώρες μέσα στους επόμενους τέσσερις μήνες, με τη βοήθεια της Τουρκίας.

 

Η Μόσχα υποστηρίζει ότι μόνο το 3% των εξαγόμενων τροφίμων από την Ουκρανία έχουν πάει σε φτωχές χώρες, ενώ τα μισά φορτία είχαν ως προορισμό χώρες της Δύσης.

 

«Η γεωγραφία των παραληπτών των φορτίων αυτών αποδείχθηκε εντελώς ασυνεπής με τους ανθρωπιστικούς στόχους που διακηρύσσονταν αρχικά», αναφέρεται στην ανακοίνωσή της ρωσικής κυβέρνησης, ενώ τονίζεται ότι «τα φτωχά κράτη, όπως η Σομαλία, η Αιθιοπία, η Υεμένη, το Σουδάν, το Αφγανιστάν, έλαβαν μόλις το 3% των τροφίμων, κυρίως μέσω του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος».

 

Η Ρωσία ήδη από τις αρχές Σεπτεμβρίου ζητά να αναθεωρηθεί η συμφωνία για την εξαγωγή των σιτηρών, υποστηρίζοντας ότι η Ρωσία και οι αναπτυσσόμενες χώρες εξαπατήθηκαν από τη Δύση και πως μπορεί μεν κάποιοι περιορισμοί για τις ρωσικές εξαγωγές λιπασμάτων έχουν χαλαρώσει, όμως εξακολουθούν να υπάρχουν, καθώς «έξυπνες κυρώσεις» συνεχίζουν να περιπλέκουν το ρωσικό εμπόριο.

 

 

Η έκκληση του ΟΗΕ

Από την Παρασκευή, ο ΟΗΕ προέτρεπε το Κίεβο και τη Μόσχα να ανανεώσουν τη συμφωνία που λήγει στις 19 Νοεμβρίου, υπογραμμίζοντας ότι είναι απαραίτητη για την παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια. Παράλληλα, ζήτησε την πλήρη εφαρμογή της σχετικής συμφωνίας που διασφαλίζει ότι τα σιτηρά και τα λιπάσματα από τη Ρωσία θα διοχετεύονται επίσης στην παγκόσμια αγορά.

 

Μάχες στο Λουχάνσκ και το Ντονέτσκ

Στα άλλα πεδία των μαχών, ο ουκρανικός στρατός έκανε λόγο για συγκρούσεις στις περιοχές του Λουχάνσκ και του Ντονέτσκ, κυρίως κοντά στην Μπαχμούτ, τη μοναδική ζώνη όπου τις τελευταίες εβδομάδες οι Ρώσοι σημειώνουν κάποια πρόοδο. Αναφέρθηκαν επίσης βομβαρδισμοί σε πολλές άλλες περιοχές.

 

Οι φιλορώσοι αυτονομιστές ανακοίνωσαν μια νέα ανταλλαγή αιχμαλώτων με το Κίεβο, 50 άτομα από κάθε πλευρά.

 

Στο μέτωπο του Νότου, δημοσιογράφοι του Γαλλικού Πρακτορείου είπαν ότι είδαν πυρά πυροβολικού στο χωριό Κομπζάρτσι, την τελευταία κοινότητα που ελέγχεται από τους Ουκρανούς πριν από τη γραμμή επαφής με τους Ρώσους.

 

Οι δύο πλευρές προετοιμάζονται σε αυτήν τη ζώνη για τη μάχη της Χερσώνας, απ’ όπου οι ρωσικές κατοχικές αρχές απομάκρυναν δεκάδες χιλιάδες άμαχους, μια ενέργεια που η Ουκρανία αποκαλεί «εκτοπισμό».

 

πηγή με πληροφορίες από Reuters, AFP

 

Σκάνδαλο υποκλοπών: Νέες αποκαλύψεις για παρακολουθήσεις Υπουργών και επιχειρηματιών από το Μαξίμου

 

Δημοσίευμα της εφημερίδας «Τα Νέα» ξαναφέρνει στο επίκεντρο το θέμα των παρακολουθήσεων πολιτικών και επιχειρηματιών από το Μέγαρο Μαξίμου!

 

Το ρεπορτάζ έχει τίτλο: «Αποκάλυψη – Τέσσερις παράνομες μεθοδεύσεις από ένα ύποπτο κέντρο» και υπότιτλο «Οι ενδείξεις για άγνωστες υποκλοπές, οι πληροφορίες για φυσικές παρακολουθήσεις, οι διευκολύνσεις κι άλλες ιστορίες – Τα κρίσιμα ερωτήματα για τον Γρηγόρη Δημητριάδη».

 

 

Το ρεπορτάζ φωτογραφίζει τον Γρηγόρη Δημητριάδη ως το πρόσωπο που πιθανόν να έπαιζε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στις υποκλοπές με το Predator, τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη ως τον υπουργό που παρακολουθούνταν για το θέμα των ταυτοτήτων, ενώ κάνει λόγο και για άλλο πολιτικό που επιχειρήθηκε να παρακολουθηθεί αλλά απέφυγε την παγίδα.

 

Επίσης μιλά και για φυσικές παρακολουθήσεις και για σχέσεις με το οργανωμένο έγκλημα εναντίον πολιτικών αντιπάλων, επιχειρηματιών και «ανδρών και γυναικών για ιδιωτικούς λόγους»!

 

Το δημοσίευμα κάνει, δε, λόγο για σχέσεις επιχειρηματιών με το έως πρόσφατα ισχυρό κέντρο στο Μαξίμου. Όπως αναφέρεται:

 

«Τα προβληματικά σημεία για το συγκεκριμένο κέντρο επιρροής πολλαπλασιάζονται ύστερα από τα οφέλη που φέρονται να είχαν σε συμβάσεις με το Δημόσιο επιχειρηματίες (που δραστηριοποιούνται κυρίως σε θέματα επικοινωνιών, ψηφιακών συστημάτων και άλλων υψηλής τεχνολογίας) οι οποίοι είχαν πολύχρονες επαφές με αυτό το σύστημα. Οι συγκεκριμένοι ενδιαφέρονταν για θέματα επικοινωνιών σε σώματα ασφαλείας, στα συστήματα υποκλοπών της ΕΥΠ, στη διαδικασία επιλογής αναδόχου για την έκδοση των νέων ταυτοτήτων κ.λπ. Σημειώνεται ότι ο τελευταίος διαγωνισμός ματαιώθηκε ύστερα από πολιτικές αντιδράσεις».

 

Οι παρακολουθήσεις σε καφετέριες

 

Σύμφωνα πάντα με το ρεπορτάζ στα Νέα, «SMS με link – παγίδα φέρεται να είχε σταλεί, στις αρχές Νοεμβρίου 2021, και σε επιχειρηματία εκτός Αθηνών, που έχει δραστηριοποιηθεί σε πολλούς επαγγελματικούς χώρους. Σύμφωνα με περαιτέρω έρευνα, αυτό φέρεται να συνέβη προκειμένου να υπάρχει παρακολούθηση κι άλλων γνωστών του σημαντικών προσώπων, μέσω αυτού, αλλά και γιατί ήταν «εχθρός» επιχειρηματιών που φαίνεται να είχαν καλές σχέσεις με το συγκεκριμένο κέντρο..

 

 

..Ακόμη παραμένει άγνωστο αν το Predator χρησιμοποιήθηκε μέχρι και για υποκλοπές, αντρών και γυναικών, για ιδιωτικούς λόγους. Με κύριο ζητούμενο τι από όλα αυτά μπορεί να γνώριζε ο κ. Δημητριάδης, ο οποίος αποφεύγει να λάβει θέση για τη διαχείριση του Predator στην Ελλάδα κι αναφέρεται συχνά σε SMS – παγίδες που στέλνονταν από το εξωτερικό.

 

Ενα από τα κρίσιμα ερωτήματα που ανακύπτουν αφορά τη φυσική παρακολούθηση ή και την καταγραφή συνομιλιών, σε ραντεβού, σε καφετέριες, ενός ακόμη πολιτικού παράγοντα που επίσης δεν είχε τις καλύτερες σχέσεις με το προαναφερόμενο κέντρο… »

 

Σχέσεις και με το …οργανωμένο έγκλημα!

Τέλος, κάνει λόγο και για σχέσεις με το οργανωμένο έγκλημα: «Ένα κρίσιμο ερώτημα παραμένει, τέλος, και το ακριβές περιεχόμενο των «θολών» επαφών ανθρώπων σε θέσεις κρίσιμης σημασίας με άτομα κι από τον ποινικό χώρο που σχετίζονταν με το οργανωμένο έγκλημα. Σύμφωνα με μία εκδοχή, αυτό έγινε για «λόγους προσωπικής ασφάλειας». Προκαλώντας βεβαίως τις εύλογες απορίες γιατί δεν ζητήθηκε αρωγή και προστασία από τις αρμόδιες αστυνομικές υπηρεσίες».

 

Το ρεπορτάζ των «Νέων» αναμένεται να ανοίξει ένα ακόμα κύκλο συζητήσεων για το μείζον σκάνδαλο των υποκλοπών, καθώς ζητούνται άμεσα απαντήσεις στα θέματα που τίθενται.

 

Το βέβαιο είναι ότι ενώ η Pega, η εξεταστική της ευρωβουλής, φθάνει την επόμενη εβδομάδα στην Αθήνα, η υπόθεση των υποκλοπών κάθε άλλο παρά έχει κλείσει, παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης να το «κουκουλώσει»…

 

Αναπάντητα ερωτήματα για υποκλοπές και εντός της κυβέρνησης (πηγη: Ναυτεμπορική)

Αναπάντητα ερωτήματα για το ενδεχόμενο να υπεκλάπησαν οι τηλεφωνικές συνδιαλέξεις και στελεχών της κυβέρνησης της ΝΔ άφησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιάννης Οικονόμου, κάνοντας λόγο για «εικασίες» αλλά αποφεύγοντας να ξεκαθαρίσει εάν παραβιάστηκε ή όχι το απόρρητο των μελών της κυβέρνησης, όπως καταγγέλλουν δημοσιεύματα.

 

Σχολιάζοντας ρεπορτάζ το οποίο ανέφερε ότι υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη που δεν απολάμβαναν της εμπιστοσύνης του Μεγάρου Μαξίμου και του τότε διευθυντή του Γραφείου Τύπου του Πρωθυπουργού, Γρηγόρη Δημητριάδη, έχουν διαπιστώσει ότι υποκλέπτονταν οι συνομιλίες τους ο κ. Οικονόμου απέφυγε να διαψεύσει ρητώς. Αντίθετα εστίασε στο γεγονός ότι το ρεπορτάζ δεν κατονομάζει τα φερόμενα θύματα των «εσωτερικών» υποκλοπών στην κυβέρνηση. Ειδικότερα μίλησε για δημοσίευμα «γεμάτο  εικασίες -από το οποίο απουσιάζουν στοιχεία, ονόματα και συγκεκριμένα γεγονότα». «Όποιος δεν μπορεί να παράγει πολιτική για τα μεγάλα και σοβαρά, καταφεύγει στην αναπαραγωγή μύθων» πρόσθεσε γενικόλογα και επανέλαβε ότι η κυβέρνηση δεν έχει προμηθευθεί κανένα κακόβουλο λογισμικό παρακολούθησης και οι υπηρεσίες ασφαλείας στην Ελλάδα «δεν χρησιμοποιούν, με οποιονδήποτε τρόπο, κακόβουλα λογισμικά παρακολούθησης» (…).

 

Η εισαγγελέας της ΕΥΠ είχε παραδεχθεί ότι θα παρακολουθούσε και την ΠτΔ

Επισημαίνεται ότι οι συγκεκριμένες καταγγελίες έρχονται μόλις λίγα εικοσιτετράωρα μετά την πρωτοφανή παραδοχή της εισαγγελέως της ΕΥΠ, Βασιλικής Βλάχου, σε κεκλεισμένων των θυρών συνεδρίαση της επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, ότι θα έδινε εντολή ακόμη και για παρακολούθηση της ίδιας της Προέδρου της Δημοκρατίας. Υπενθυμίζεται επίσης ότι η κυβέρνηση αλλά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός αποφεύγουν εδώ και μήνες να διαψεύσουν που αναφέρει ότι εκτός από τον κ. Ανδρουλάκη η ΕΥΠ παρακολουθούσε και άλλα επτά ή οκτώ πολιτικά πρόσωπα.

 

«Όχι» της ΝΔ σε έλεγχο για παραβίαση απορρήτου πολιτικών προσώπων

Αξίζει ακόμη να σημειωθεί ότι μόλις πριν από λίγες ημέρες η κυβέρνηση απέρριψε την πρόταση στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας προκειμένου να ελεγχθεί από την αρμόδια αρχή (ΑΔΑΕ) και από τους παρόχους κινητής τηλεφωνίας το απόρρητο των συνδιαλέξεων των βουλευτών, ευρωβουλευτών και δημοσιογράφων. Μάλιστα η γαλάζια πλειοψηφία δεν εξήγησε για ποιο λόγο απέρριψε το συγκεκριμένο αίτημα κάτι που πολλαπλασιάζει τα ερωτήματα για τον αριθμό των θυμάτων των υποκλοπών… εκτός ή εντός κυβέρνησης. 

πηγή

 

Τετραπλή Κατοχή

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

 

Μέρα που είναι σήμερα, ας πάμε νοερά πίσω. Σ’ ένα «πίσω» που όσο απομακρύνεται τόσο λιγότερο το ξέρουμε. Απόδειξη, μια στις τόσες, η άκρως ανιστόρητη δήλωση ενός υπουργού ότι, λόγω της ενεργειακής κρίσης, οδεύουμε προς «τον δυσκολότερο χειμώνα μετά το 1942». Δεν έχει σημασία τ’ όνομά του. Είναι ένας από τους πολλούς αξιωματούχους που μιλάνε και ξαναμιλάνε δίχως να προλαβαίνουν να βουτήξουν τη γλώσσα τους στη φαιά ουσία τους.

 

Η τριπλά κατεχόμενη Ελλάδα του 1942 βασανίστηκε ανελέητα και από τέταρτο δυνάστη: τον αγριότατο χειμώνα. Τη χώρα, καταληστευμένη από τους κατακτητές και αποδιαλυμένη από τη δωσίλογη κυβέρνηση Τσολάκογλου, την πελέκησε ένας λιμός που συγκρίνεται με τους δεινότερους της αρχαιότητας. Κι αν στην ύπαιθρο άντεξαν κάπως περισσότερο, χάρη στη γη τους, και τουλάχιστον προλάβαιναν να θάψουν τους νεκρούς τους, στα αστικά κέντρα, και προπάντων στην Αθήνα, τα κουφάρια των πεινασμένων έμεναν έκθετα στους δρόμους για μέρες, ώσπου να μεταφερθούν με κάρα· σαν σακιά. Γέμισε Μεσολόγγια ο τόπος από την πείνα. Τα τετράποδα, κατοικίδια και αδέσποτα, κυνηγήθηκαν για να κορέσουν τον μοιραίο θάνατο. Μα οι νεκροί μετρήθηκαν πάνω από 100.000.

 

Τα δημοτικά τραγούδια της μεσολογγίτικης πολιορκίας και της Εξόδου απαθανάτισαν τις αντιλιμικές «λύσεις» που επινόησε η απελπισία. Το ίδιο έπραξαν τα δημοτικά της Κατοχής, επέλεξαν ωστόσο τον δρόμο της ναυαγοσωστικής σάτιρας, ιδίως τα νησιώτικα. Παράδειγμα ένα δωδεκανησιακό: «Ηρθε και νέα διαταγή από τον Μουσολίνι, / γάδαρος, σκύλος κι όρνιθα και γάτης να μη μείνει. / Κι άμα δεν είχεν σκύλους πλιο, τρώγαμεν ατσουκνούδες, / μολόχα δεν αφήναμεν, ούτε και σκυλαρούδες. / Εγώ θυμούμαι να σας πω, μπροστά εις την αυλή μου / δυο στρατιώτες Γερμανοί εσφάξαν το σκυλί μου. / Επειτα βρέθημεν κι εμείς εις την απελπισία, / εφάγαμε το γάδαρο, κι ας ήταν αμαρτία». Και μια μελαγχολική ερωτική πρόσκληση, από τη Νάξο, όπως τη διέσωσε ο Ν. Βλ. Σφυρόερας στο βιβλίο «Απεραθίτικα πολεμικά τραγούδια (1940-1944)», που εκδόθηκε το 1945: «Που θα σε ταΐζω, έλα, / βελανόψωμο, κοπέλα» – όπου βελανόψωμο το «ψωμί» από βελανίδια.

 

Καμιά σάτιρα δεν αναιρεί την πραγματικότητα όμως. Κι αυτό το ξέρει ο λαϊκός ποιητής της Κάσου: «Ούλα τους τα πουλήσασι τα μαλαματικά τους, / να βρούσι μια μπουκιά ψωμί να φάσι τα παιδιά τους». Τι δεν ήξερε; Οτι στη μεταπολεμική Ελλάδα οι μαυραγορίτες θα λογίζονταν σαν αγνοί πατριώτες.  

Πώς μας "κλέβουν" οι τράπεζες: Πληθωρισμός 12%, επιτόκιο 0,10%!

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Οι ελληνικές τράπεζες έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί, δηλαδή σωθεί, τέσσερις φορές με χρήματα των φορολογουμένων. Το κόστος είναι μερικές δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ. Όμως, η δική τους συμπεριφορά προς τους φορολογουμένους-και καταθέτες τους- είναι ληστρική και προκλητική.

 

Ας δούμε μερικά παραδείγματα:

 

Πρώτον, τα επιτόκια καταθέσεων είναι εδώ και χρόνια ανύπαρκτα. Οι καταθέτες αφήνουν στις τράπεζες τα χρήματά τους μόνο και μόνο για φύλαξη και σχεδόν υποχρεωτικά, αφού οι περισσότερες συναλλαγές δεν γίνονται πλέον με μετρητά. Μέχρι πρότινος για τα εξευτελιστικά επιτόκια, που κινούνται μεταξύ των…δυσθεώρητων ποσοστών 0,10%-0,20%, υπήρχε μια δικαιολογία: ο χαμηλός πληθωρισμός, που τα τελευταία χρόνια ήταν λίγες μονάδες και τον είχαμε ξεχάσει. Όμως, εδώ και καιρό ο πληθωρισμός είναι διψήφιος, έχει ξεπεράσει και το 12%! Αλλά οι τράπεζες κάνουν ότι δεν το βλέπουν και δίνουν στις καταθέσεις τα ίδια (ανύπαρκτα) επιτόκια.

 

Δεύτερον, την ίδια στιγμή τα επιτόκια, που οι ίδιες απαιτούν από τους πελάτες τους, είναι εξωφρενικά. Τα στεγαστικά ξεκινούν από 5%, τα υπόλοιπα από εκεί και πάνω. Τα δε επιτόκια των πιστωτικών καρτών καλύτερα να μην τα κοιτάμε, από 15% και πάνω!

 

Τρίτον, τι συμβαίνει, λοιπόν, στην πράξη; Οι τράπεζες μαζεύουν τα χρήματα των πολιτών δίνοντάς τους επιτόκιο το πολύ 0,20% και την ίδια στιγμή αγοράζουν έντοκα γραμμάτια του Δημοσίου από τα οποία παίρνουν επιτόκιο πέντε έως δέκα φορές μεγαλύτερο, δηλαδή θησαυρίζουν.

 

Τέταρτον, οι τράπεζες κλείνουν καταστήματα και απολύουν υπαλλήλους για να ρίξουν το κόστος λειτουργίας τους. Ταυτόχρονα «σπρώχνουν» στους πελάτες τους στις ηλεκτρονικές συναλλαγές. Τι παρατηρούμε, όμως, σ’ αυτές; Ότι για όλες τις συναλλαγές, που γίνονται με μερικά «κλικ» από τον υπολογιστή και το κινητό τηλέφωνο, ζητούν προμήθεια, που σε ορισμένες περιπτώσεις είναι πολύ μεγάλη. Δηλαδή, μονά-ζυγά δικά τους!

 

Φυσικά, οι τράπεζες είναι επιχειρήσεις με μοναδικό στόχο το κέρδος. Όμως, όλες οι επιχειρηματικές πράξεις (πρέπει να) υπόκεινται σε κανόνες. Και σε εποχές σαν τη σημερινή, με την ακρίβεια να καλπάζει, επανέρχεται στο προσκήνιο το ερώτημα αν επιτρέπονται οι αθέμιτες πρακτικές. Διότι δεν γίνεται ο αρμόδιος υπουργός να λέει ότι, για παράδειγμα, οι φούρνοι πωλούν ακριβά το ψωμί ή τα μανάβικα τα μήλα, αλλά αυτά που κάνουν οι τράπεζες να θεωρούνται «κανονικότητα». Δεν είναι αυτά αθέμιτος ανταγωνισμός απέναντι σε άλλες επιχειρήσεις και προκλητική περιφρόνηση δικαιωμάτων των απλών καταθετών;

 

Ο παλιός Αμερικανός βιομήχανος Χένρι Φόρντ το είχε πει έτσι: «Είναι πολύ καλό που ο λαός δεν καταλαβαίνει πώς λειτουργεί το τραπεζικό και το νομισματικό μας σύστημα. Γιατί, αν το καταλάβαινε, θα γινόταν επανάσταση αύριο το πρωί»…