γράφει ο Σπύρος Σταθάτος
Είναι γεγονός. Λαμπάδες να κάνεις
τα χέρια σου, αυτός που θέλει να σε κατηγορήσει θα το κάνει χωρίς δισταγμό,
πολλές φορές δε και χωρίς ντροπή. Γιατί; Γιατί έτσι τον βολεύει. Ας δούμε
μερικά παραδείγματα.
Εάν είσαι πολύ καλός, σε θεωρούν
άνθρωπο χωρίς πυγμή και προσωπικότητα.
Εάν είσαι πάλι άνθρωπος που λέει
τη γνώμη του, σε θεωρούν ισχυρογνώμονα και εγωιστή.
Εάν αγαπάς πολύ και δένεσαι με
τον άλλο, είσαι και πάλι «ανεπαρκής» γιατί αγαπάς ασφυκτικά και κουράζεις.
Εάν δίνεις χώρο στον άλλο και δεν
κάνεις «περιττές» ερωτήσεις, είσαι ένας αδιάφορος άνθρωπος που δεν μπορείς να
στηρίξεις κανένα. Κοινώς, μακριά από μας.
Όταν μοιράζεσαι τα πάντα με τον
άλλο, χωρίς να κρατάς τίποτα για τον εαυτό σου, είσαι ανοιχτό βιβλίο,
προβλέψιμος και άρα βαρετός.
Αν πάλι είσαι πιο κλειστός
χαρακτήρας, είσαι στην ουσία κρυψίνους και ποιος ξέρει τι άλλο κρύβεις.
Συμπέρασμα;
Είναι πάρα πολύ εύκολο να
βρίσκεις ελαττώματα στον άλλο. Δεν υπήρξε και ούτε θα υπάρξει ποτέ ο τέλειος
άνθρωπος. Εξάλλου και εσύ που παρατηρείς τα ελαττώματα των άλλων, απέχεις
παρασάγγας από την τελειότητα.
Το κλειδί είναι να είσαι ο εαυτός
σου. Να μην μπαίνεις στο τρυπάκι, του πώς θα φανεί αυτό στον ένα ή πώς θα το
πάρει ο άλλος. Να είσαι αυθεντικός. Μόνο τότε μπορείς να προσελκύσεις τους
κατάλληλους ανθρώπους και να κάνεις σχέσεις ζωής (φιλικές ή ερωτικές).
Να θυμάστε ότι αυτοί που θέλουν
να σας αγαπήσουν, θα σας αγαπήσουν. Οι υπόλοιποι ο,τι και να κάνεις θα ψάξουν
να βρουν «το αρνητικό» πάνω σου. Εδώ αξίζει να θυμηθούμε την σπουδαία φράση του
Θανάση Βέγγου « Δεν έχω χρόνο για αυτούς που με μισούν γιατί είμαι
απασχολημένος αγαπώντας όσους με αγαπούν».
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου