Πυραυλικές υποθέσεις

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

 

Να και µια φορά που η ανθρωπότητα στάθηκε τυχερή. Αν ο πύραυλος που έπληξε το συνοριακό πολωνικό χωριό είχε κάνει την ίδια φονική διαδρομή μόλις προ δεκαπενθημέρου, δηλαδή πριν από τις ενδιάμεσες αμερικανικές εκλογές, πόσο βέβαιοι μπορούμε να είμαστε ότι τώρα δεν θα ξεφυλλίζαμε τις πρώτες σελίδες ενός βιβλίου με τίτλο «Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος»; Τα ίδια στοιχεία θα είχαν και τότε στη διάθεσή τους οι πολιτικοί ηγέτες, οι στρατηγοί, οι μυστικές υπηρεσίες, τα οικουμενικής ισχύος τηλεοπτικά δίκτυα και πρακτορεία ειδήσεων. Πιθανόν, όμως, θα διέφερε η ερμηνεία των στοιχείων αυτών. Ιδίως στις Ηνωμένες Πολιτείες, που δίνουν τον τόνο σε όλον τον κόσμο, όχι μόνο στον δυτικό.

 

Δεν είναι δύσκολο να το φανταστούμε. Μας διευκολύνουν άλλωστε τα πολλά προηγούμενα πολεμικών συρράξεων, κηρυγμένων και ακήρυχτων, τοπικών ή ευρύτερων, που αποφασίστηκαν με κύριο κριτήριο την εξυπηρέτηση εκλογικών συμφερόντων. Στο Ισραήλ, λόγου χάρη, οι προεκλογικές επιδρομές εναντίον των Παλαιστινίων είναι περίπου εθιμικές. Αλλά κι εμείς εδώ δεν αγωνιούμε μήπως οι εκλογικές ανάγκες του Ερντογάν τον πείσουν να προχωρήσει από το χυδαίο μπούλινγκ εις βάρος της Ελλάδας σε κάποιο θερμό επεισόδιο, έστω ολιγόωρο;

 

Με τις προεκλογικές δημοσκοπήσεις να αναγγέλλουν σαν απολύτως βέβαιο ένα τραμπικό «κόκκινο κύμα», ικανό να κλονίσει συθέμελα την ούτως ή άλλως αναιμική προεδρία του Τζο Μπάιντεν, ίσως οι πλέον αμοραλιστές και πολεμόχαροι του κόμματός του να του υπέβαλλαν, σαν ψηφοελκυστικό αντίδοτο, την ιδέα του «Χρέους»: «Εχετε Χρέος απέναντι στην Ιστορία, κύριε πρόεδρε. Οφείλετε να αρθείτε στο ύψος των περιστάσεων». Δηλαδή στο ύψος των ανταπαντητικών πυραύλων, που θα σήμαιναν την άμεση εμπλοκή των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ σε έναν επιπλέον πόλεμο και την πιθανή έναρξη του Γ΄ Παγκοσμίου, του τελικού πολέμου. Μετά από αυτόν, θα ξαναπολεμήσουμε με λιθάρια και ξύλινα δόρατα, όπως έχει ήδη ειπωθεί.

 

Πάλι καλά, τα στοιχεία για την προέλευση του πυραύλου ήταν εξαρχής σαφή και δεν επέτρεπαν τη «δημιουργική διαχείρισή» τους από τους καραδοκούντες ιερακόφρονες. Στο ερώτημα εάν επρόκειτο για μελετημένη προβοκάτσια ή για εκ των υστέρων απόπειρα εκμετάλλευσης από τον επισπεύδοντα Βολοντίμιρ Ζελένσκι ενός τυχαίου περιστατικού, δεν θα δοθεί δημόσια απάντηση. Θα μείνει ο καθείς με τις εικασίες ή τα συνωμοσιολογικά σενάριά του. Αλλά και με την αίσθηση πως ουδείς εμπλεκόμενος επείγεται για ειρήνευση.