Ο Ολιβερ και η Τζέιν

 

γράφει η Αρχοντία Κάτσουρα

  

 

Ερχεται μια μέρα που δεν μπορείς να πεις ή να γράψεις τίποτα. Δεν είναι γιατί η έμπνευσή σου κοιμάται ούτε γιατί τεμπελιάζεις - το μυαλό σου φταίει. Και ο κόσμος γύρω σου. Που μέσα στην ήρεμη ρουτίνα της ζωής σου και της ζωής των πολλών (;) αυτού του κόσμου, που κουτσά-στραβά ή λίγο ή περισσότερο εύκολα διάγουν τον βίο τους, διαπιστώνεις πως ζεις μάλλον σε μια δυστοπία τυλιγμένη σε χρυσόσκονη. Ειδικά τώρα που έρχονται γιορτές.

 

Την πολιτική -με τη στενή έννοια του όρου- μπορείς να την αφήσεις στην άκρη κι ας βοά ο τόπος από τα προβλήματα, την ακρίβεια, τη φτώχεια και τις παρακολουθήσεις «για λόγους εθνικής ασφαλείας». Δεν την ξεχνάς, δεν γίνεται να την ξεχάσεις. Αλλά πλάι σε αυτά τα «μεγάλα», υπάρχουν και τα άλλα, τα «μικρά». Τόσο μικρά, που ορίζουν τον πολιτισμό μας και τις αξίες μιας κοινωνίας που ξέρει να κρύβει κάτω από το χαλί τις βρομιές και τα σκουπίδια.

 

Και ενώ η αγορά σε βομβαρδίζει με ευκαιρίες και «Μαύρες εβδομάδες και Παρασκευές» για καινούργια ρούχα, παπούτσια, έπιπλα και ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές, σκάνε δίπλα σου, μπροστά σου οι «βόμβες» όσων δεν μπορούν καν να ονειρευτούν τα μεταχειρισμένα.

 

Ποιοι είναι αυτοί; Οι μικροί Ολιβερ Τουίστ της εποχής μας. Τα παιδιά που λόγω συνθηκών, κακοτυχίας (ή δυστυχίας, δεν ξέρω ποια λέξη ταιριάζει) βρέθηκαν μακριά από την αγκαλιά μιας οικογένειας που να νοιάζεται γι’ αυτά ή, ακόμη και αν νοιάζεται, να μην μπορεί να τους προσφέρει τα στοιχειώδη. Είναι παιδιά για τα οποία τις επόμενες ημέρες θα διοργανωθούν τηλεμαραθώνιοι, επιφανείς και μη θα δώσουν τον οβολό τους, όσο το επιτρέπουν οι δυνατότητές τους, πραγματικά γιατί ο σκοπός είναι καλός. Και λίγο καιρό αργότερα μπορεί να «πέσουν από τα σύννεφα». Γιατί εκεί που προσέφεραν, με ειλικρινές ενδιαφέρον, τα πράγματα ίσως να μην είναι όπως φαίνονταν.

 

Και αν τα χρήματά τους πήγαν εκεί που δεν έπρεπε, μπορεί να μην πειράζει. Αυτό που πειράζει είναι η τύχη των τελικών αποδεκτών αυτής της αγαθοεργίας, της φιλανθρωπίας. Εκείνα τα παιδιά που εκτός από τη στέρηση της οικογένειας και τη φτώχεια -πόσο δίκιο έχει αυτός που είπε ότι αυτή είναι η χειρότερη μορφή βίας- βρέθηκαν αντιμέτωπα με την αδιαφορία (στην καλύτερη περίπτωση) ή την κακοποίηση (όποιας μορφής) στα χέρια αυτών που ανέλαβαν να τα προστατεύσουν. Ή στα χέρια κάποιων που τα εκμεταλλεύτηκαν, γιατί στην αδυναμία τους είδαν μια ευκαιρία: να ικανοποιήσουν εγωιστικά ή άλλα ένστικτα.

 

Δεν ξέρω πόσα από όσα βγαίνουν στο φως τις τελευταίες ημέρες είναι αλήθεια και πόσα υπερβολές. Ούτε μπορώ να τα ελέγξω - το αφήνω στους αρμόδιους. Μόνο που μου έρχονται στο μυαλό οι ήρωες δύο έργων κλασικής λογοτεχνίας. Ο Ολιβερ Τουίστ και η Τζέιν Εϊρ. Που ως παιδιά ιδρυμάτων και ορφανοτροφείων έζησαν την ασχήμια και τη βία και την κακία - σαν να μην ήταν άνθρωποι. Μόνο που όταν κάποιος διαβάζει την Μπροντέ ή τον Ντίκενς σκέφτεται ότι αυτά συνέβαιναν σε ένα πολύ μακρινό παρελθόν, όταν ο κόσμος ήταν αδαής και ίσως γι’ αυτό σκληρός.

 

Αλλά δεν ζούμε σε εκείνα τα χρόνια. Εχουμε κάνει άλματα - ακόμη κι αν χρειάζεται πολλή, πολλή, πάρα πολλή δουλειά. Και δεν μπορεί να διανοούμαστε έστω υπόνοια τέτοιας συμπεριφοράς. Και με αυτήν τη σκέψη αναγκάζομαι να φτάσω στη «μεγάλη πολιτική». Που ήταν, είναι και θα είναι δουλειά της να φροντίσει γι’ αυτούς που έχουν ανάγκη. Τομείς όπως η κοινωνική προστασία δεν μπορούν να αφήνονται στα χέρια μόνο φιλάνθρωπων και «φιλάνθρωπων». Και ναι, αυτό απαιτεί δουλειά, και πόρους, και εκπαιδευμένους ανθρώπους κατάλληλους για τη δουλειά αυτή. Και να φροντίζει η ευνομούμενη πολιτεία να προλαμβάνει τις συνθήκες που οδηγούν παιδιά σε κάθε λογής ιδρύματα. Δεν ξέρω πόσες Τζέιν και πόσους Ολιβερ αντέχει η ανθρωπιά μας.

Εκτός της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας ο Κώστας Τζαβάρας.!

 

Την αντικατάσταση του βουλευτή Ηλείας Κώστα Τζαβάρα από την επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, που συνεδριάζει την Δευτέρα για το σκάνδαλο των υποκλοπών, μεθοδεύει τις τελευταίες ώρες η κυβέρνηση.

 

Πληροφορίες από το κοινοβουλευτικό περιβάλλον του Κυριάκου Μητσοτάκη, αφήνουν να διαρρεύσει ότι ο Κώστας Τζαβάρας έχει αντικατασταθεί μετά από αίτημά του. Πηγές της ΝΔ ανέφεραν ότι η αντικατάσταση του βουλευτή Ηλείας έγινε κατόπιν αιτήσεως του, υποστηρίζοντας ότι ο κ.Τζαβάρας σχεδόν κάθε φορά που συνεδρίαζε η Θεσμών και Διαφάνειας το τελευταίο έτος ζητούσε να αντικαντασταθεί.

 

 

Ο ίδιος δεν έχει επιβεβαιώσει τις πληροφορίες αυτές, αλλά φέρεται να δηλώνει σε συνομιλίες του ότι αν του ζητηθεί κάτι τέτοιο, θα διευκολύνει την κυβέρνηση.

 

Όλα αυτά συμβαίνουν εν όψει της συνεδρίασης της επιτροπής την Δευτέρα, όπου έχουν κληθεί σε ακρόαση οι Δημητριάδης, Μπίτζιος και Λαβράνος. Επίμαχο ζήτημα στην επιτροπή είναι το αν οι εργασίες θα καλυφθούν από το απόρρητο, θέμα στο οποίο ο Κώστας Τζαβάρας έχει εκφράσει δημοσίως τις διαφωνίες του με την κεντρική γραμμή της Κυβέρνησης.

 

Σε περίπτωση αντικατάστασης του Κώστα Τζαβάρα, και με δεδομένη την διαφωνία της Όλγας Κεφαλογιάννη για το ζήτημα του απορρήτου, οι συσχετισμοί στην Επιτροπή, διαμορφώνονται έτσι ώστε, 10 βουλευτές να στηρίξουν την κυβερνητική γραμμή και εννέα να την καταψηφίσουν.

 

πηγή 

 

 

Η Ελλάδα πρώτη σε κρούσματα και δεύτερη σε θανάτους από Κορωνοϊό στην Ευρώπη .!

 

Στην Ελλάδα των πολιτικών της «ατομικής ευθύνης» της κυβέρνησης Μητσοτάκη το ένα τραγικό ρεκόρ διαδέχεται το άλλο. Η χώρα έρχεται πρώτη σε κρούσματα κορωνοϊού και δεύτερη σε θανάτους μεταξύ 30 ευρωπαϊκών χωρών, όπως δείχνουν τα τελευταία στοιχεία του Ευρωπαϊκού Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ECDC).

 

Το δεκαπενθήμερο που τέλειωσε στις 24 Νοεμβρίου η Ελλάδα κατέγραψε 25 θανάτους ανά εκατομμύριο πληθυσμού και έρχεται έτσι δεύτερη μετά τη Φινλανδία που ανέφερε 37,8 θανάτους ανά εκατομμύριο.

 

Το ποσοστό των πολιτών που χάνουν τη ζωή τους από Covid-19 είναι έτσι υπερτριπλάσιο στην Ελλάδα σε σχέση με τον μέσο όρο των 7,3 θανάτων στις 30 χώρες του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΕ συν Ισλανδία, Λιχτενστάιν και Νορβηγία).

 

Η Ελλάδα έχει και τη θλιβερή πρωτιά σε κρούσματα με 758,5 νέες λοιμώξεις ανά 100.000 κατοίκους, πολύ πάνω από την Αυστρία που έρχεται δεύτερη με 580,4.

 

Την ίδια περίοδο, ο μέσος όρος των 30 χωρών ήταν σχεδόν τρεις φορές μικρότερος σε σχέση με την Ελλάδα στα 280,3 κρούσματα ανά 100.000 πληθυσμού.

 

Η Ελλάδα έρχεται πρώτη σε κρούσματα και στην πιο ευάλωτη ηλικιακή ομάδα των 65 ετών και άνω, έχοντας καταγράψει στο 15ήμερο 946,6 νέες λοιμώξεις ανά 100.000, συγκριτικά με τον μέσο όρο των 392,6 κρουσμάτων.

 

Το δεκαπενθήμερο που έληξε στις 12 Δεκεμβρίου η Ελλάδα ανέφερε 120,10 θανάτους από κοροναϊό ανά εκατομμύριο πληθυσμού, συγκριτικά με τον μέσο όρο των 58,87 θανάτων στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, δηλαδή τις χώρες της ΕΕ συν την Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και τη Νορβηγία.

 

Η πορεία των κρουσμάτων και των θανάτων από την αρχή της πανδημίας παρουσιάζεται στο παρακάτω γράφημα του Our World In Data, υπηρεσία στατιστικών δεδομένων με έδρα το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.

 

 

Στην Ελλάδα, το απόλυτο ρεκόρ θνησιμότητας καταγράφηκε στη διάρκεια του φονικού Νοεμβρίου του 2021, όταν καταγράφηκαν σε δύο εβδομάδες 133 θάνατοι ανά εκατομμύριο κατοίκων.  

πηγή

 

 

 

Δημόσιο ή ιδιωτικό σύστημα υγείας ?

 Η δωρεάν και καθολική παροχή υπηρεσιών υγείας ακρωτηριάζεται. 

γράφει ο Γιώργος Μπουλμπασάκος*

 

Οι τελευταίες νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης στο χώρο της υγείας παρότι παρουσιάζονται ως μεταρρυθμίσεις, στην ουσία απορρυθμίζουν την παροχή υπηρεσιών υγείας στους πολίτες.

 

Οδηγούν στην μετατροπή ενός δημόσιου και κοινωνικού αγαθού σε αντικείμενο ιδιωτικής αγοράς. Διευρύνουν τις ανισότητες στην πρόσβαση ποιοτικών υπηρεσιών υγείας και θα αυξήσουν έτι περαιτέρω τις ιδιωτικές δαπάνες υγείας. Σημειώνεται ότι η χώρα μας έχει τις υψηλότερες ιδιωτικές δαπάνες μετρά την Βουλγαρία και την Λιθουανία στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σε αυτό θα συμβάλλει και η διαφαινόμενη αποτυχία της συγκρότησης της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.

 

Ο προσωπικός γιατρός του κυβερνητικού σχεδίου-αλήθεια γιατί προσωπικός και όχι οικογενειακός-θα προστεθεί στην αλυσίδα των αποτυχημένων προηγούμενων προσπαθειών.

 

Δεν εντάσσει όλες τις πρωτοβάθμιες δομές στο σύστημα, δεν προβλέπει οδοντιατρική κάλυψη και το κυριότερο δεν διαθέτει τον απαιτούμενο αριθμό γιατρών. Πολίτες ,ιδιαίτερα των αστικών κέντρων μένουν ακάλυπτοι και συγχρόνως απειλούνται και με οικονομική επιβάρυνση εάν δεν μπορέσουν να εγγραφούν.

 

Στο έτερο νομοσχέδιο για την δευτεροβάθμια περίθαλψη επιχειρείται η υπονόμευση μίας βασικής αρχής του ΕΣΥ.

 

Η δωρεάν και καθολική παροχή υπηρεσιών υγείας ακρωτηριάζεται. Η ουσιαστική κατάργηση της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης των γιατρών του ΕΣΥ είναι ένας άλλος κρίκος προς την ιδιωτικοποίηση του συστήματος υγείας.

 

Δυστυχώς αυτές τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις τις ζήσαμε και στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Ευνόησε σκανδαλωδώς τον ιδιωτικό τομέα παρότι το δημόσιο σύστημα χάρις στην αυτοθυσία του προσωπικού του και την ανθεκτικότητα των δομών του ανταποκρίθηκε σε μεγάλο βαθμό στις απαιτήσεις της κρίσης.

 

Όλοι γνωρίζουν ότι το ΕΣΥ φέρει την σφραγίδα του ΠΑΣΟΚ. Φυσικά είχε και έχει την στήριξη όλων των προοδευτικών δυνάμεων και πρωτίστως το αγκάλιασε όλη η ελληνική κοινωνία.

 

Το ΠΑΣΟΚ -Κίνημα Αλλαγής σε πρόσφατη δημόσια εκδήλωση παρουσίασε τις προγραμματικές του θέσεις για την υγεία. Ο Πρόεδρος Ν. Ανδρουλάκης κατέθεσε ένα συνολικό σχέδιο, λαμβάνοντας υπόψιν τις ραγδαίες αλλαγές που συντελούνται στον τομέα της υγείας ,τις παθογένειες και τις αγκυλώσεις του συστήματος αλλά και τις ποσοτικές και ποιοτικές αναγκαίες παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν.

 

Δυστυχώς από την κυβέρνηση συνεχίζεται η υποχρηματοδότηση των δημόσιων νοσοκομείων και οι πενιχροί πόροι πού προβλέπονται από το Ταμείο Ανάκαμψης απλά επιβεβαιώνουν την βαθιά συντηρητική πολιτική της.

 

Εμείς καταθέτουμε τις δικές μας προτάσεις που στηρίζονται στην σοσιαλδημοκρατική αντίληψη για ένα δημόσιο σύστημα υγείας .Προτείνουμε συγκεκριμένα μέτρα:

 

- Αύξηση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό στο ύψος του μέσου όρου της Ε.Ε.

 

Διάθεση του 10% των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης για την υγεία και τις κοινωνικές υποδομές.

 

Η συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα για κτηριακές υποδομές και ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό να γίνονται με διαφάνεια και διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος.

 

- Η αναγκαία αύξηση των αποδοχών των υγειονομικών του ΕΣΥ να προκύψει από την αναβάθμιση του μισθολογίου και από την διεύρυνση της απογευματινής λειτουργίας των δημόσιων νοσοκομείων. Μέτρο που αξιοποιεί με τον καλύτερο τρόπο το ανθρώπινο δυναμικό και τον τεχνολογικό εξοπλισμό, ενώ οδηγεί και στην δραστική μείωση της λίστας αναμονής για χειρουργεία και εξετάσεις.

 

- Ένταξη των υγειονομικών του ΕΣΥ στα βαρέα -ανθυγιεινά.

 

Μόνο με την αναβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού και την αναγέννηση του ΕΣΥ θα σταματήσει η αιμορραγία της χώρας από άξιο επιστημονικό δυναμικό.

 

Ως κόμμα που νομοθετήσαμε και λειτουργήσαμε μία από τις εμβληματικές μεταρρυθμίσεις της μεταπολίτευσης αισθανόμαστε την ευθύνη απέναντι στους πολίτες και την ελληνική κοινωνία.

 

Προσωπικά αλλά κυρίως συλλογικά μας εκφράζει αυτό που είπε ο Μολιέρος πριν από πολλά χρόνια:

 

«Είμαστε υπεύθυνοι όχι μόνο για ότι πράττουμε αλλά και για ότι παραλείπουμε να πράξουμε».

 

(Ο Γιώργος Μπουλμπασάκος είναι Γραμματέας Τομέα Υγείας ΠΑΣΟΚ -Κίνημα Αλλαγής)

  

Πετάνε στο δρόμο άνεργη γυναίκα με δύο παιδιά

 

Το  Fund πετάει στο δρόμο άνεργη μητέρα με δύο παιδιά 10 και 14 χρόνων που πηγαίνουν σχολείο. Η γυναίκα έχασε το σπίτι της και κινδυνεύει να μείνει στο δρόμο μέσα στο χειμώνα, αφού από το fund δεν της επιτρέπουν ούτε καν να πληρώνει κάποιο μίσθωμα για να παραμείνει μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς. «Με πετάνε έξω, άνεργη, με δύο παιδάκια. Κυριολεκτικά είμαι σε άθλια κατάσταση. Δεν ξέρω τι να κάνω» είπε η ίδια με ραγισμένη φωνή, μιλώντας στον ΑΝΤ1. «Έρχονται τα Χριστούγεννα και δεν ξέρω πού θα μείνω. Τρέμω και εγώ και τα παιδιά μου… Όποιος με ακούει, θέλω να με καταλάβετε, δεν είμαι καλά, χρειάζομαι βοήθεια, δεν ξέρω τι άλλο να κάνω» είπε με απόγνωση η άνεργη μητέρα.

 

Το χρέος της άνεργης μητέρας είναι 54.000 ευρώ. Αφορά ένα σπίτι 70 τετραγωνικών που αγόρασε το 2006 για 210.000 χιλιάδες ευρώ, για το οποίο είχε πάρει δάνειο 60.000 ευρώ.  Αξίζει να σημειωθεί ότι η Τράπεζα πούλησε το κόκκινο δάνειο στο Fund για 5.000 ευρώ περίπου!

 

Το Fund εκβιάζει τώρα την άνεργη γυναίκα ζητώντας της να παραιτηθεί από την ανακοπή που κατέθεσε η δικηγόρος της μετά την κατακυρωτική έκθεση. Μόνο τότε θα της επιτρέψει να μείνει μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς! Αλλιώς σε μία εβδομάδα θα βρεθεί στο δρόμο!

 

Να μην την αφήσουμε μόνη…

πηγή

Τα ρήγματα μιας Κιβωτού

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

Σαν εμμονικά δύσπιστοι και καχύποπτοι αυτοκατηγορούμαστε οι Ελληνες. Σαν πρόθυμοι να βλέπουμε ή να φανταζόμαστε ότι βλέπουμε τον σπόρο του κακού ακόμα και σε κινήσεις που έχουν όλα τα γνωρίσματα για να κριθούν αγαθές και παρήγορες. Στην περίπτωση εντούτοις της Κιβωτού του Κόσμου οι προκαταλήψεις παραμερίστηκαν εξαρχής, η αποδοχή υπήρξε μαζικότατη, ο δε έπαινος αφειδώλευτος. Οπότε, ναι, τώρα, μετά τα κύματα των καταγγελιών, που απειλούν με καταποντισμό την Κιβωτό, το στερεότυπο «πέσαμε απ’ τα σύννεφα» ισχύει απολύτως.

 

Ολοι μαζί πέσαμε και τσακιστήκαμε. Εκκλησία, πολιτεία και κοινωνία. Ολοι όσοι πιστέψαμε αυτό που είχαμε ανάγκη να πιστέψουμε. Πως η Κιβωτός, που γιγαντώθηκε σταδιακά και από μια ταπεινή εστία στον Κολωνό απέκτησε «δομές» στην Καλαμάτα, στον Βόλο, στη Χίο, στην Πωγωνιανή, ήταν όντως ό,τι έλεγε η ίδια πως είναι: «εθελοντικός μη κερδοσκοπικός οργανισμός μέριμνας και προστασίας μητέρας και παιδιού». Ακριβώς αυτή η γιγάντωση, όμως, η εξαλλαγή του ερασιτεχνισμού σε επαγγελματισμό και της μικροβιοτεχνίας σε οιονεί εργοστάσιο αισθημάτων, έπρεπε να αφυπνίσει έγκαιρα τους ελεγκτικούς μηχανισμούς και της Εκκλησίας και της πολιτείας.

 

Με παιδιά είχαμε να κάνουμε. Με κλωναράκια κομμένα απότομα απ’ τον κορμό τους, που συχνά τον φοβούνταν ή τον αποστρέφονταν. Γι’ αυτό και τόσο η Αρχιεπισκοπή όσο και τα συναρμόδια υπουργεία όφειλαν να εγρηγορούν. Ακόμα κι αν ο εθνικός μας εγωισμός δεν μας επιτρέπει να προσυπογράψουμε τη δήλωση του Λουτσιάνο Καλεστίνι, πρώτου επίσημου εκπροσώπου της UNICEF στον τόπο μας, πως «η Ελλάδα είναι η χειρότερη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ενωση για να είσαι παιδί» («Κ», 26.3.2022), όλοι μας γνωρίζουμε ότι δεν είναι δα και η καλύτερη.

 

Η κοινωνία, που ενίσχυε σταθερά την Κιβωτό, συχνά από το υστέρημά της, δεν μπορούσε να ξέρει αυτό που γνωστοποίησε προχθές ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος. Οτι ο «κληρικός Αντώνιος Παπανικολάου ουδέποτε δέχθηκε να θέσει τις δομές της ΜΚΟ υπό την εποπτεία της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, ή να συνεργαστεί με τα επιτελικά στελέχη αυτής στους τομείς της κοινωνικής πρόνοιας και αλληλεγγύης με οιονδήποτε τρόπο». Αν το ήξερε, θα διάβαζε υπό διαφορετικό πρίσμα την τουλάχιστον αυτάρεσκη διαβεβαίωση του ιερέα (στον ιστότοπο της Κιβωτού, κεφ. «Πάτερ Αντώνιος») πως «η Κιβωτός είναι σχέδιο Θεού το οποίο προϋπήρχε… Ο Θεός έχει ευλογήσει αυτό το έργο και με τη βοήθεια Του συνεχίζουμε». Βαρύ αμάρτημα η υπεροψία.

  

Το χαβιάρι, το καλάθι και τι (δεν) ξέρει ο Μητσοτάκης…

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Οι άνθρωποι της εξουσίας, με πρώτους τους πρωθυπουργούς, συνήθως δεν γνωρίζουν τι συμβαίνει στην πραγματική ζωή. Δεν κυκλοφορούν στους δρόμους, δεν μπαίνουν σε μέσα μεταφοράς, δεν ασχολούνται οι ίδιοι με το αυτοκίνητό τους, δεν οδηγούν οι ίδιοι, δεν πάνε στο σούπερ μάρκετ (πιθανότατα δεν πάνε ούτε οι γυναίκες και τα παιδιά τους).

 

 Αυτός ο «κανόνας» έχει γενική ισχύ, δεν αφορά μόνο το σημερινό πρωθυπουργό. Γι’ αυτό, αν θέλουν να έχουν πραγματική εικόνα για το συμβαίνει εκεί έξω, πρέπει να έχουν καλούς συνεργάτες, οι οποίοι θα τους μεταφέρουν την αλήθεια. Και δεν θα αρκούνται στην εξωραϊσμένη εικόνα, που τους δίνουν τα στατιστικά στοιχεία και τα σόου των υπουργών, που φωτογραφίζονται στα ράφια των καταστημάτων.

 

Αφορμή για όλα αυτά μας έδωσε μια φράση του Κυριάκου Μητσοτάκη, που θέλησε σε μια κομματική περιοδεία να εκθειάσει το περίφημο καλάθι του νοικοκυριού. «Το καλάθι-είπε- δεν αφορά τους αριστερούς του χαβιαριού, όπως τους αποκαλούν στη Γαλλία ή τους σοσιαλιστές της σαμπάνιας, όπως τους αποκαλούν στη Γερμανία».

 

 Υπάρχουν «αριστεροί του χαβιαριού» και «σοσιαλιστές της σαμπάνιας»; Φυσικά. Και, φαντάζομαι, ο κ. Μητσοτάκης δεν θα διεκδικούσε μόνο για δεξιούς αυτό το προνόμιο. Ασφαλώς γνωρίζει στον κύκλο του εραστές της σαμπάνιας και του χαβιαριού, που δεν είναι μόνο αριστεροί και σοσιαλιστές.

 

 Αλλά ας τους αφήσει αυτούς, τους οποίους πράγματι δεν αφορά το περίφημο καλάθι. Και ας κάνει ο κ. Μητσοτάκης κάτι πολύ απλό. Ας ζητήσει από κάποιον συνεργάτη του να του φέρει μια πραγματική λίστα (όχι…υποκλοπών, αλλά) προϊόντων, που χρησιμοποιεί κάθε οικογένεια(αριστερή, σοσιαλιστική ή δεξιά) και ας συγκρίνει τις τιμές. Τις σημερινές με τις περσινές ή και με τις πριν από λίγους μήνες.

 

 Και για να μη δυσκολευθεί πολύ, ας αρχίσει από κάτι πολύ απλό: ας ζητήσει να τους πουν πόσο έχουν ακριβύνει οι τροφές για τον Πίνατ, το σκύλο του Μαξίμου. Και τότε να πάει μια βόλτα σε μια γειτονιά της Αθήνας και να ρωτήσει όσους ταίζουν αδέσποτα ζώα, για να του πουν για πόσο ακόμη θα καταφέρνουν να το κάνουν με το ρυθμό που αυξάνονται οι τιμές των ζωοτροφών.

 

 Ας  κάνει αυτήν την απλή κίνηση. Γιατί αν κάνει κάτι πιο δύσκολο-για παράδειγμα να πάει σε μια αγροτική μονάδα  και να ρωτήσει τους αγρότες και κτηνοτρόφους πώς τα καταφέρνουν με το κόστος παραγωγής-θα φύγει τρέχοντας. Και δεν θα μπορεί κανένα υπουργικό σόου να τον εξαπατήσει.

 

 Αρκετά χρόνια πριν, όταν ήταν απλός βουλευτής, ο κ. Μητσοτάκης είχε ερωτηθεί αν θα μπορούσε να ζήσει με 800 ευρώ (τόσο ήταν τότε ο βασικός μισθός) και είχε απαντήσει με ειλικρίνεια ότι ούτε είχε ζήσει ούτε  θα μπορούσε να ζήσει με αυτό το ποσό.

 

 Καιρός, λοιπόν, να τον πληροφορήσουν ότι, ύστερα από τέσσερα χρόνια που ασκεί τη διακυβέρνηση, υπάρχουν άνθρωποι που ζουν με πολύ λιγότερα. Ο κατώτατος (καθαρός) μισθός, με τον οποίο συνήθως ζουν οι νέοι, είναι κάτω από 700 ευρώ.

 

 Μόλις το μάθει, καλό είναι να ρωτήσει πόσο κοστίζει το ενοίκιο ενός μικρού σπιτιού στην Αθήνα. Και τότε θα καταλάβει ότι ένα νέο ζευγάρι, που αμείβεται με τον κατώτατο μισθό, δεν μπορεί να νοικιάσει σπίτι, διότι δεν θα μπορεί ούτε να πληρώνει τους λογαριασμούς ούτε να τρώει στοιχειωδώς καλά.

 

 Προλαβαίνω την ένσταση του καλόπιστου αναγνώστη. «Μα όλα αυτά πάντα έτσι δεν ήταν, επί Μητσοτάκη έγιναν;». Σε γενικές γραμμές έτσι ήταν. Αλλά τώρα τα πράγματα χειροτερεύουν, αφού το κόστος ζωής μήνα με το μήνα τραβάει την ανηφόρα. Και, φυσικά, δεν είναι αυτό που αποτυπώνει ο επίσημος πληθωρισμός.

 

 Ποια είναι η διαφορά; Όταν συμβαίνουν αυτά, οι πολίτες που δυσκολεύονται (και οι δεξιοί…) θυμώνουν, όταν βλέπουν τους υπουργούς να κάνουν σόου στα σούπερ μάρκετ και ακούνε τον πρωθυπουργό να τους λέει για χαβιάρι και σαμπάνια. Καλό (για εκείνον…) θα ήταν να μη διαβάζει κάθε εξυπνάδα που του γράφουν οι λογογράφοι του.

 

 Διότι οι αριστεροί και οι σοσιαλιστές, που αγοράζουν χαβιάρι και σαμπάνια, δεν σκοτίζονται για το «καλάθι», αλλά όλοι οι άλλοι-και οι δεξιοί- μπορεί να μην αντέχουν να ακούνε τον πρωθυπουργό να προκαλεί έτσι τη νοημοσύνη τους…  

Αλήθεια, κύριε Τσίπρα, πώς θα σταματήσετε του πλειστηριασμούς που εσείς ψηφίσατε;

 

 Έντεκα μέτρα υπέρ των πλειστηριασμών με υπογραφή ΣΥΡΙΖΑ

 

 

 

Καλά κάνατε κύριε Τσίπρα και επισκεφθήκατε την συνταξιούχο δημοσιογράφο Ιωάννα Κολοβού, η οποία δέχθηκε έξωση από τα κοράκια των τραπεζών, στο σπίτι της στα Ιλίσια.

 

Καλά κάνατε και δηλώσατε τη στήριξή σας. Και, επίσης, μακάρι η ενέργεια αυτή, να βοηθήσει ώστε να γλιτώσει η γυναίκα το σπίτι της. 

 

 

Όμως, κύριε Τσίπρα, ούτε εσείς είστε «αθώος» του σημερινού πλειστηριασμού και όλων των άλλων πλειστηριασμών που γίνονται καθημερινά και τους οποίους το εργατικό κίνημα προσπαθεί να αντιμετωπίσει.

 

Για να δούμε τι έκανε η κυβέρνησή σας, κύριε Τσίπρα.

 

Στο πλαίσιο του πολυνόμου για κλείσιμο της 4ης «αξιολόγησης» τον Σεπτέμβριο του 2018   στις 26 Σεπτεμβρίου 2018, ψηφίσατε:

 

Την αυτόματη άρση (με απόφαση των ίδιων των τραπεζών) της παρεχόμενης προστασίας σε περιπτώσεις καθυστερήσεων στις αποπληρωμές των δόσεων. Η αποβολή από το καθεστώς προστασίας επέρχεται σε περίπτωση που το συνολικό ποσό της καθυστέρησης ξεπερνά την αξία τριών μηνιαίων δόσεων, είτε αυτές είναι διαδοχικές είτε όχι.

Την απόρριψη της αίτησης, πριν από τη δικαστική προσφυγή, σε περιπτώσεις όπως μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων σε συγγενικά πρόσωπα ή πώληση ακίνητης περιουσίας σε τρίτα πρόσωπα.

Την αυτόματη έξοδος από τις διαδικασίες δικαστικής προστασίας, σε περιπτώσεις οφειλετών που αιτούνται και πετυχαίνουν την αναβολή των δικαστικών αποφάσεων.

Την πώληση με συνοπτικές διαδικασίες των «κόκκινων» δανείων από τις τράπεζες στα διάφορα «funds» και σε άλλα «κοράκια».

Την κατάργηση της υποχρέωσης των τραπεζών να ενημερώνουν τους δανειολήπτες 12 μήνες πριν από τη μεταβίβαση του δανείου. Προβλέπεται επίσης πως οι εταιρείες «Διαχείρισης Απαιτήσεων από Δάνεια και Πιστώσεις» θα μπορούν στο εξής να έχουν έδρα στο εξωτερικό.

Την υποχρεωτική άρση του τραπεζικού απορρήτου όχι μόνο για όσους αιτηθούν δικαστική προστασία μετά από την εφαρμογή των νέων διατάξεων, αλλά και για όσους ήδη έχουν ενταχθεί στη ρύθμιση, για χρονική περίοδο από πέντε έτη πριν την άσκηση της αίτησης έως τη μέρα της συζήτησης στο δικαστήριο, με στόχο την αποβολή μεγάλης μάζας λαϊκών νοικοκυριών από το καθεστώς της όποιας παρεχόμενης νομικής προστασίας.

Τα παραπάνω ήρθαν να προστεθούν σε προηγούμενες νομοθετικές παρεμβάσεις, πάλι με δική σας υπογραφή, μεταξύ των οποίων:

 

Την από 1/1/2018 δυνατότητα πώλησης για το σύνολο τραπεζικών δανείων για την πρώτη κατοικία, συμπεριλαμβανομένων και αυτών με αντικειμενική αξία χαμηλότερη από 140.000 ευρώ.

Την από 21/2/2018 δυνατότητα οι πλειστηριασμοί διενεργούνται αποκλειστικά και μόνο με ηλεκτρονικά μέσα.

Την αναβάθμιση της θέσης των τραπεζών για όλα τα νέα δάνεια, σε περιπτώσεις πλειστηριασμών υπερχρεωμένων επιχειρήσεων, σε βάρος των εργαζομένων (π.χ. απλήρωτα δεδουλευμένα) και άλλων πιστωτών.

Στο ίδιο καθεστώς των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών υπάγονται η ακίνητη και κινητή περιουσία, τόσο για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό όσο και για αυτές των αυτοαπασχολούμενων και μικρών επιχειρηματιών προς τα ασφαλιστικά ταμεία.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, από τον Δεκέμβριο του 2017, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτή που είχε στήσει μια ολόκληρη βιομηχανία διώξεων, καθιστώντας «ιδιώνυμο» αδίκημα τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς.

Μετά από όλα αυτά, κύριε Τσίπρα, τι λέτε; 

πηγή

Κιβωτός του Κόσμου: Η κυβέρνηση αλλάζει τη διοίκηση όχι όμως την πολιτική που αφήνει τα παιδιά στα χέρια ιδιωτών

 

Στην αλλαγή της διοίκησης της «Κιβωτού του Κόσμου» προχωρά η κυβέρνηση μετά τις καταγγελίες που έχουν γίνει, αλλά διατηρεί στο ακέραιο τη πολιτική που αφήνει την προστασία των παιδιών στα χέρια ιδιωτών, ΜΚΟ και επιχειρηματιών.

 

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου δήλωσε ότι θα γίνει αντικατάσταση της διοίκησης και πως «απόλυτη προτεραιότητα είναι η εύρυθμη λειτουργία της δομής προς όφελος των παιδιών που φιλοξενούνται εκεί». Συνεπώς και τα συγκεκριμένα παιδιά αλλά και κάθε παιδί που χρήζει προστασίας δεν θα τα αναλαμβάνει με αποκλειστική ευθύνη το κράτος με σύγχρονες δημόσιες δομές βραχύχρονης φιλοξενίας. Τα παιδιά θα αφήνονται ευάλωτα κι απροστάτευτα στις διάφορες “Κιβωτούς του Τρόμου”.

 

 

Το πρωί της Δευτέρας προκλήθηκε ένταση  στη δομή της Κιβωτού του Κόσμου όταν ζευγάρι Σύρων, συνοδευόμενο από άνδρα που μετέφραζε στα ελληνικά, απαίτησε να πάρει τα παιδιά του.

 

πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ 

Μουντιάλ: Έπεσε «μαύρο» με το «καλημέρα» στο συνδρομητικό κανάλι που μεταδίδει τους αγώνες στην Ελλάδα

 

Πρώτα έβαλαν χαράτσι στον κόσμο για να δει το Μουντιάλ του Κατάρ… Ο ιδιωτικός ΑΝΤ1 έστησε πλατφόρμα μέσα σε μια νύχτα και απαίτησε ουσιαστικά από τους φιλάθλους να γίνουν συνδρομητές αν θέλουν να δουν τους αγώνες…

 

Για πρώτη φορά στα ελληνικά χρονικά το Μουντιάλ – ελέω και της κυβέρνησης Μητσοτάκη – είναι «επί πληρωμή» στη χώρα μας.

 

 

Πολύ λοιπόν ήταν αυτοί που αποφάσισαν να πληρώσουν… Όμως σήμερα στην πρεμιέρα του …συνδρομητικού καναλιού αντί για αγώνες έδειχναν «μαύρο»!

 

Σχεδόν με την έναρξη του πρώτου αγώνα, που θα μεταδιδόταν από την πλατφόρμα, ανάμεσα σε Αγγλία και Ιράν, το «μαύρο»  κάλυψε τις οθόνες για αρκετή ώρα.  Όσοι έμπαιναν στο συνδρομητικό κανάλι «ΑΝΤ1 +» , το οποίο επί της ουσίας δημιουργήθηκε για να μεταδώσει (με το αζημίωτο) το Μουντιάλ δεν είχαν εικόνα…

 

Η εταιρεία έκανε λόγο για τεχνικό πρόβλημα. Το πρόβλημα αποκαταστάθηκε μετά από αρκετή ώρς, ενώ στο μεσοδιάστημα όσοι καλούσαν στα γραφεία εξυπηρέτησης του ΑΝΤ1, δεν έβρισκαν κανέναν να τους απαντήσει… 

πηγή

Σπάσανε την πόρτα και πετάξανε έξω από το σπίτι της χαμηλοσυνταξιούχο δημοσιογράφο..!

 

Μέγιστη ντροπή! Σιχαμερή αθλιότητα! Το κράτος των τραπεζών - διότι  περί αυτού πρόκειται - το κράτος των επιτελικά "άριστων" να κανονίζουν τα συμφέροντα fund, επενδυτών, επιχειρηματιών, τραπεζιτών και λοιπών τρωκτικών,  στέλνει τα μαντρόσκυλά του να σπάσουν τις πόρτες των ανθρώπων και τους πετάξουν έξω από τα σπίτια τους

  

Μέγιστη ντροπή! Σιχαμερή αθλιότητα! Το κράτος των τραπεζών – διότι  περί αυτού πρόκειται – το κράτος των επιτελικά “άριστων” να κανονίζουν τα συμφέροντα fund, επενδυτών, επιχειρηματιών, τραπεζιτών και λοιπών τρωκτικών,  στέλνει τα μαντρόσκυλά του να σπάσουν τις πόρτες των ανθρώπων και τους πετάξουν έξω από τα σπίτια τους.

  

Αυτό έκαναν σήμερα το πρωί… Έσπασαν την πόρτα και πέταξαν έξω τη χαμηλοσυνταξιούχο από το σπίτι που διέμενε στου Ζωγράφου καθώς σε πλειστηριασμό το διαμέρισμα από την τράπεζα δόθηκε σε εταιρεία. Ξύπνησαν αχάραγα και η πρώτη δουλειά που έκαναν, δικαστικός επιμελητής και αστυνομία, ήταν να εισβάλλουν σαν τραμπούκοι στο σπίτι της συνταξιούχου για να την πετάξουν έξω… Βλέπετε βιάζεται το fund να κάνει μπίζνες!

 

Δείτε τα βίντεο του αίσχους

πηγή

Ο Νοέμβριος του Λόρκα

 

γράφει η Αρχοντία Κάτσουρα

 

 

Είναι πολύ όμορφα τα κρύα του Νοεμβρίου. Το πιστεύω αυτό, γεννήθηκα ένα κρύο πρωινό του τρίτου μήνα του φθινοπώρου (αν και για μένα πάντα ήταν ο πρώτος του χειμώνα). Πρώτο παιδί, την πρώτη μέρα του ενδέκατου μήνα και, όπως λέει μια φίλη, με τρεις άσους στα γενέθλιά μου.

 

Και έχω πολλά να θυμάμαι από παλιούς Νοέμβριους - όχι πάντα ευχάριστα, ούτε πάντα ωραία. Αλλά ήταν γεγονότα σημαντικά, εκτός από την ενηλικίωση που με βρήκε λίγο με ανακούφιση και λίγο με τρόμο, πρωτοετής φοιτήτρια στο κτίριο της Νομικής Αθηνών. Το πτυχίο μου, η πρώτη μου δουλειά με αμοιβή, η αρρώστια της μαμάς, αλλά και μερικές δύσκολες αποφάσεις - κάποιες εξ ανάγκης, κάποιες από επιλογή.

 

Αυτό που πάντα θυμάμαι όμως από αυτές τις ημέρες ήταν τα πρώτα κρύα. Ισως και οι πρώτες «κανονικές» βροχές. Τα πρώτα ζεστά πλεκτά και τα μποτάκια για τη βροχή, το χουχούλιασμα στον καναπέ με μια κουβέρτα, ο ουρανός που σκοτεινιάζει νωρίς και προδιαθέτει για περισσότερο μέσα, για ζεστά ροφήματα και κανένα λίγο πιο «βαρύ» γλυκό. Κι οι μυρωδιές από κυδώνι και βανίλια και λουκουμάδες με μέλι - να είχα λίγους τώρα... Αχ, μωρέ μαμά, εσύ πώς τους πετύχαινες δεν ξέρω.

 

Φέτος μόνο με πρόδωσε ο καιρός - τουλάχιστον έτσι νόμιζα ώς τα μέσα του μήνα. Οι πρώτες μέρες πέρασαν ηλιόλουστες και ζεστές, σαν οι ουρανοί και τα μετεωρολογικά συστήματα να ήθελαν να παρατείνουν το αναγκαίο φέτος καλοκαίρι - δεν είναι εποχές για θέρμανση και πολλά έξοδα, δεν τα ευνοούν ούτε η εσωτερική κατάσταση της χώρας ούτε οι διεθνείς συνθήκες. Τώρα περισσότερο από ποτέ.

 

Αλλά ένα πρωί -πολύ πρωί- ξύπνησα με μύτη δροσερή. Και δυσκολεύτηκα να βγω από τα σκεπάσματα, παρ’ όλο που ο γάτος δεν μου άφηνε περιθώριο για χουζούρι. Επαιζε με τα μαλλιά μου, μου δάγκωνε τα δάχτυλα και μου έδινε τρυφερά μπατσάκια στο μάγουλα. Αν μιλούσε, θα έλεγε: «Αντε καλέ, σήκω. Ξημέρωσε πια. Δεν με λυπάσαι που με αφήνεις νηστικό;». Το νιαούρισμα, όλο παράπονο, δεν επιδεχόταν άλλη μετάφραση.

 

Ηταν κάπως σκοτεινά, αλλά τελικά σηκώθηκα. Τάισα το αχόρταγο γατί και μετά άνοιξα τα παντζούρια. Αφησα λίγο ανοιχτά τα παράθυρα να αεριστεί το σπίτι, τα έκλεισα γρήγορα. Ενιωσα μια ψύχρα.

 

Είχε ησυχία όταν κάθισα στο σαλόνι με τον καφέ και το πρωινό. Και πολύ μου άρεσε που καθόμουν εκεί χαμηλά, στο σκαμπό μου, με τη μάλλινη ζακέτα και ξυπόλυτη, να ζεσταίνω τις πατούσες μου τρίβοντας τα πόδια στο χαλί. Η μέρα σκοτείνιασε κι άλλο και πριν προλάβω να καταλάβω πώς, άρχισε να πέφτει η βροχή. Δεν την είδα στην αρχή, έκανα τον πρωινό προϋπολογισμό της μέρας, αλλά την άκουσα. Τιν τιν τιν, στην κουπαστή και στα κάγκελα, λίγο βαρύ τουφ τουφ τουφ στην τέντα.

 

Ο γάτος, χορτάτος κι αδιάφορος -στο πιάτο μου δεν υπήρχε κάτι που να του αρέσει- ανέβηκε στην πλάτη της πολυθρόνας και κοιτούσε έξω. Νομίζω ότι αυτή ήταν και η πρώτη βροχή της ζωής του, αλλά δεν φάνηκε να συγκινείται μέσα στην ευμάρειά του. Εγώ μονάχα σκέφτηκα ότι μέσα σε λίγους μήνες είχε γίνει μέλος του νοικοκυριού - και επέβαλλε ενίοτε και τους κανόνες.

 

Εξω ήταν σίγουρα ένας Νοέμβριος σαν αυτούς που περιγράφει ο Λόρκα.

 

«Ο ουρανός είχε μαραθεί./ Τι απόγευμα αιχμάλωτο από τα σύννεφα,/ σφίγγα χωρίς μάτια./ Οβελίσκοι και καμινάδες/ παράγουν σαπουνόφουσκες./ Τιν/ ταν./ Τιν/ ταν.

 

»Καμπυλωτοί ρυθμοί/ και ο αέρας κοίλος/ πολεμιστές από ομίχλη/ κάνουν τα δέντρα καταπέλτες./ Τιν/ ταν./ Τιν/ ταν.

 

»Πόσο αργά είναι πια/ απόγευμα ενός άλλου φιλιού!/ Χωρίς χρυσές αχτίδες!/ Αδειο κουδούνισμα/ και το απόγευμα καταρρέει/ στην πύρινη σιωπή. Τιν/ ταν./ Τιν/ ταν»*.

 

Κι ενώ είχα αφεθεί να χαλαρώνω, το γατί κατέβηκε και ήρθε στα πόδια μου. Ηθελε να παίξει, δαγκώνοντας τα δάχτυλά μου. Ή να μου πει πως ήρθε η ώρα να κάνω πια καμιά δουλειά...

 

* «Νοέμβριος», Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, απόσπασμα σε ελεύθερη απόδοση από τα ισπανικά

Του χωριού λέξεις...

 

γράφει ο Γιώργος Σταματόπουλος

  

 

Αμα αφήνεις τη γραφή σε αφήνει και αυτή -έτσι πάει για όλα σχεδόν τα επίκτητα. Παύεις με άλλα λόγια να σκέφτεσαι τι συμβαίνει ακριβώς στην πραγματικότητα και επαναπαύεσαι στο κουρασμένο σώμα και πώς αυτό αρκείται στις ανάγκες της υλικότητάς του -και τίποτα άλλο. Η σκέψη προϋποθέτει αγωνία, ταραχή, περιέργεια, συνομιλία, έρευνα, αγάπη για την κοινότητα· αυτά όταν λείπουν τι να γράψει κανείς -και γιατί, για ποιον; Ορκίζεσαι πλέον με την καρδιά και όχι με το μυαλό (μπορεί να γίνει επίκληση εδώ -αντιστρόφως- του Ευριπίδη: «Η γλώσσα ομώμοχε, η δε φρην ανώμοτος, η γλώσσα μου ορκίστηκε, όχι η καρδιά μου»). Τέλος πάντων, κάτι δεν πάει καλά όταν απομακρύνεσαι από τη μαγεία των λέξεων.

 

Παραιτείσαι από αυτήν τη μαγεία, εισέρχεσαι όμως στο επίπεδο το οποίο οι λέξεις «αντιπροσωπεύουν». Τρως πλέον το μήλο, το κόβεις από το δέντρο, το δαγκώνεις, το γεύεσαι, νιώθεις το κρύο, τη ζέστη, τη δροσιά στο πρόσωπό σου, φτάνει στα χείλη σου η αλμύρα των δακρύων. Αυτά όλα δεν μπορείς να τα βιώσεις στη γραφή, έλα όμως που χωρίς αυτή τίποτα δεν θα (ανα)γνωρίζαμε στα ανθρώπινα, παρότι όλα είναι δυνατά, πιθανά· έλεγε ο Αρχίλοχος, εδώ και δυο χιλιάδες εφτακόσια χρόνια, ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο, μην πάρεις όρκο πως δεν γίνεται (χρημάτων άελπτον ουδέν έστιν, ουδ' απώμοτον).

 

 

Η γραφή δεν έχει να κάνει με το Είναι (λέμε...), μα με το Γίγνεσθαι· όπου βρίσκονται τα πράγματα αυτή (οι λέξεις) απουσιάζει. Περιεχόμενο έχουν (οι λέξεις) αλλά τι να το κάνουν; Οι συλλαβές δεν μπορούν να κλάψουν ή να γελάσουν ή να χορέψουν, τα γράμματα αδυνατούν να δημιουργήσουν φωτοσκιάσεις... Οι λέξεις μπορεί μεν να φανερώνουν αλλά και να αποκρύπτουν ταυτόχρονα, οπότε καλύτερα να λέμε άλλα λόγια, τουλάχιστον να μην πετσοκοβόμαστε, αφού έχει χαθεί το νόημα, η σημασία, η αξία, το αίνιγμα. Τέτοια παθαίνει όποιος απομακρύνεται από τη γραφή και εισχωρεί στη φύση. Αν μπορούσε όμως κάποιος να τα συνδυάσει αυτά τα δύο και στη συνέχεια να μας μεταφέρει τα αποτελέσματα αυτού του συνδυασμού, θα ήταν πιθανώς καλύτερη η συνύπαρξη -και η παιδεία μας θα βελτιωνόταν. Χρησιμοποιούν τινές τον όρο φιλαναγνωσία κι ελάχιστοι τη δυσαναγνωσία ή αναγνωσία [δεν είναι και τόσο δόκιμοι όροι, εδώ που τα λέμε]. Ετσι κι αλλιώς το ον άνθρωπος είναι ατελές -ή ημιτελές εάν μερικοί το προτιμούν.

 

Εδώ στο χωριό παλεύουμε με τους καρπούς και όχι με τις έννοιές τους. Υπάρχει σοδειά; Θα υπάρξει και μικρό εισόδημα. Υπάρχει κρατική υποστήριξη; Οχι! Οι κρατικές λέξεις επικαλύπτουν και ταπεινώνουν τη φυσική ζωή. Τι -και γιατί- να διαβάσει ο αγροτικός πληθυσμός τη στιγμή που υποφέρει και όλοι τον λοιδορούν; Αναρωτιόμαστε γιατί δεν διαβάζει ο κόσμος -αυτό είναι λάθος. Καλύτερα θα ήταν να μας απασχολεί γιατί διαβάζει ο κόσμος (σήμερα, εννοείται -για αύριο θα μιλήσουν άλλοι, εάν μιλάει τότε το είδος).

Αύξηση κατά 5,92% της επίσημης ανεργίας τον Οκτώβριο.!

 

Την ίδια ώρα που το τσουνάμι απολύσεων έχει φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη με τις απολύσεις να αγγίζουν τους 2,3 εκατ. εργαζόμενους για το διάστημα Ιανουαρίου-Οκτωβρίου, σύμφωνα με τα στοιχεία του πληροφοριακού συστήματος ΕΡΓΑΝΗ, νέα στοιχεία, αυτήν τη φορά από τη Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης, καταγράφουν τη δεινή θέση στην οποία βρίσκεται η εργατική τάξη της χώρας μας.

 

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΔΥΠΑ, προκύπτει ότι, επισήμως, οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 5,92% τον φετινό Οκτώβριο, σε σύγκριση με τον προηγούμενο μήνα. Σημειώνεται, φυσικά, ότι τα στοιχεία αυτά αφορούν την επίσημη ανεργία, καθώς η «ανεπίσημη» είναι κατά πολύ αυξημένη, ιδιαίτερα μετά την τουριστική σεζόν. 

 

 

Αναλυτικά, ο αριθμός των εγγεγραμμένων ανέργων ανήλθε σε 942.164 άτομα τον Οκτώβριο, σημειώνοντας άνοδο κατά 5,92% σε σχέση με τους 889.465 ανέργους τον περασμένο Σεπτέμβριο.

 

Την ίδια στιγμή, ο αριθμός των επιδοτούμενων ανέργων διαμορφώθηκε σε 114.077 άτομα, καταγράφοντας πτώση κατά 34,97% σε σύγκριση με τον προηγούμενο μήνα (που ήταν στους 175.432).

 

 

 

 

 

Ειδικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΔΥΠΑ:

 

Το σύνολο των εγγεγραμμένων ανέργων, με κριτήριο την αναζήτηση εργασίας (αναζητούντων εργασία), για τον μήνα Οκτώβριο 2022, ανήλθε σε 936.419 άτομα. Από αυτά 524.852 (ποσοστό 56,05%) είναι εγγεγραμμένα στο μητρώο  της ΔΥΠΑ για χρονικό διάστημα ίσο ή και περισσότερο των 12 μηνών και 411.567 (ποσοστό 43,95%) είναι εγγεγραμμένα στο μητρώο της ΔΥΠΑ. για χρονικό διάστημα μικρότερο των 12 μηνών. Οι άνδρες ανέρχονται σε 325.401  (ποσοστό 34,75%) και οι  γυναίκες ανέρχονται σε 611.018  (ποσοστό 65,25%).

 

Το σύνολο των εγγεγραμμένων λοιπών (μη αναζητούντων εργασία), για τον μήνα Οκτώβριο 2022, ανήλθε σε 5.745 άτομα. Οι άνδρες ανέρχονται σε 2.071 (ποσοστό 36,05%) και οι γυναίκες σε 3.674 (ποσοστό 63,95%).

 

 

Το σύνολο των επιδοτούμενων ανέργων για τον μήνα Οκτώβριο 2022 (αφορά τον αριθμό των δικαιούχων που πληρώθηκαν εντός του αντίστοιχου μήνα) ανέρχεται σε 114.077 άτομα, από τα οποία οι 102.799 (ποσοστό 90,11%) είναι κοινοί και λοιπές κατηγορίες επιδοτουμένων και οι 11.278 (ποσοστό 9,89%) είναι εποχικοί τουριστικών  επαγγελμάτων. Οι άνδρες ανέρχονται σε  46.056 (ποσοστό 40,37%)  και οι γυναίκες σε 68.021 (ποσοστό 59,63%).

 

Από το σύνολο των επιδοτουμένων ανέργων 94.526 (ποσοστό 82,86%) είναι κοινοί, 1.213 (ποσοστό 1,06%) είναι οικοδόμοι, 11.278 (ποσοστό 9,89%) είναι εποχικοί τουριστικών επαγγελμάτων, 1.161 (ποσοστό 1,02%) είναι εποχικοί λοιποί (αγροτικά), 5.843 (ποσοστό 5,12%) είναι εκπαιδευτικοί, και 56 (ποσοστό 0,05%) είναι λοιποί. 

πηγή