Το σενάριο επιστροφής του Τσίπρα, ο ρόλος του Γιώργου Παπανδρέου και το κλαμπ των ηττημένων

 

Ο Τσίπρας προσπαθεί να χτίσει προφίλ Ευρωπαίου πολιτικού και ζητά τη βοήθεια βετεράνων: Υπόγεια ρεύματα σε ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά.

 

γράφει η Βασιλική Σιούτη

 

ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΠΟΛΛΟΙ που θα ήθελαν την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα, κομματικά στελέχη, αλλά και ψηφοφόροι. Το πρόβλημα είναι ότι οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ έχουν μειωθεί δραματικά, όπως καταγράφηκε στις τελευταίες διπλές εκλογές και όπως προκύπτει από τις δημοσκοπήσεις.

 

Το άλλο εμπόδιο γι' αυτό είναι ο Στέφανος Κασσελάκης, ο οποίος ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα ως συνέχεια του Τσίπρα, αλλά δεν μοιάζει πολύ πρόθυμος να αποχωρήσει και να γίνει αρχηγός μιας χρήσης μέχρι τις ευρωεκλογές. Αυτό το έχει καταστήσει σαφές, δημοσίως και ιδιωτικώς.

 

Ο Αλέξης Τσίπρας επιθυμεί να επιστρέψει ως ο πολιτικός που έκανε τα μαθήματά του και γυρίζει ωριμότερος για να ενώσει τη λεγόμενη ριζοσπαστική αριστερά με τη σοσιαλδημοκρατία. Στην πραγματικότητα, το νέο σχέδιό του είναι μια παραλλαγή του προηγούμενου σεναρίου με το οποίο οδήγησε το κόμμα του στις τελευταίες εκλογές, αυτό της «προοδευτικής κυβέρνησης». Αυτήν τη φορά θέλει να το εμφανίσει ως ευρωπαϊκή πρωτοβουλία που θα φέρει στην Ελλάδα και θυμίζει λίγο το DiEM25 που έφτιαξε ο Βαρουφάκης το 2015.

 

Στο πλαίσιο της προετοιμασίας του «ευρωπαϊκού σχεδίου» Τσίπρα, ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ συνάντησε πριν από λίγο καιρό τον σοσιαλιστή πρώην Πρόεδρο της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ, καθώς και κάποιους αριστερούς Ιταλούς από πολύ μικρά κόμματα. Βέβαια, ούτε ο Ολάντ είναι κάποιο πρόσωπο με ισχύ σήμερα. Θεωρείται από τους πιο αποτυχημένους Προέδρους της Γαλλίας (δεν έκανε δεύτερη θητεία) και μετά από την ηγεσία του το γαλλικό σοσιαλιστικό κόμμα έπεσε σε μονοψήφια ποσοστά.

 

Ο Στέφανος Κασσελάκης στις ευρωεκλογές θα δώσει αγώνα επιβίωσης. Για να τα καταφέρει πρέπει να μην τον περάσει το ΠΑΣΟΚ και όχι απλώς να σταματήσει την πτώση, αλλά να ανεβάσει τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να έχει να παρουσιάσει κάτι ως επιτυχία.

Σε πρόσφατη συνέντευξή του στα «Νέα» ο Φρανσουά Ολάντ είπε ότι συζήτησαν με τον Αλέξη Τσίπρα πώς θα αναζωογονηθεί η αριστερά σε ευρωπαϊκό επίπεδο και ότι του είπε πως είχε αποσυρθεί από ό,τι συνέβαινε στο κόμμα του, αλλά εξακολουθεί να ενδιαφέρεται γι' αυτούς τους προβληματισμούς.

 

Πριν από δέκα χρόνια ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος τότε βρισκόταν πάνω στο κύμα που θα τον οδηγούσε στην εξουσία, επισκεπτόταν την Ιταλία «για να ενώσει την αριστερά με τα κινήματα» και υπήρχε μεγάλος ενθουσιασμός. Στην πρόσφατη επίσκεψή του όμως, μετά τη διπλή βαριά ήττα, πήγε για να πει στους συνομιλητές του ότι θέλει να ενώσει την αριστερά με τη σοσιαλδημοκρατία και αυτήν τη φορά ο ενθουσιασμός απουσίαζε.

 

Μια αταίριαστη σχέση και οι νεότεροι παίκτες

Στην Ελλάδα έχει βρει από καιρό έναν σύμμαχο στο σχέδιό του, τον πρώην πρωθυπουργό και πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Γιώργο Παπανδρέου. Δημοσίευμα για πρόσφατη μυστική συνάντηση τους διαψεύστηκε, αλλά έχουν πραγματοποιηθεί αρκετές επαφές και μάλιστα μερικές φανερά, όπως π.χ. στο Στρασβούργο που τους έχουν δει πολλοί.

 

Στον ΣΥΡΙΖΑ η συγκεκριμένη σχέση δεν απασχολεί ιδιαιτέρως, αντιθέτως στο ΠΑΣΟΚ προκαλεί εκνευρισμό και σχόλια. Άλλοι υπενθυμίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποκαλούσε τον Γιώργο Παπανδρέου Πινοσέτ και άλλοι ότι ο Τσίπρας του έριχνε όλη την ευθύνη της κρίσης, αποσιωπώντας την ευθύνη του Κώστα Καραμανλή. Το βέβαιο είναι ότι ο Γιώργος Παπανδρέου κινείται χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του προέδρου του ΠΑΣΟΚ.

 

 

Ο Νίκος Ανδρουλάκης δηλώνει στους συνεργάτες του ότι δεν θα ασχοληθεί και φαίνεται πως δεν σκοπεύει να του επιφυλάξει παρόμοια συμπεριφορά όπως του Γιώργου Παπανδρέου προς τον Κώστα Σημίτη, όταν τον διέγραψε από την Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ – παρότι κάποιοι θα το ήθελαν. Στην ερώτηση γιατί ο Γιώργος Παπανδρέου συνομιλεί με τον Αλέξη Τσίπρα για την υλοποίηση του σχεδίου του, μια απάντηση άσπονδων φίλων του από το ΠΑΣΟΚ είναι επειδή «θέλει να τον ξεπλύνουν αυτοί που τον λέρωσαν», ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι θεωρεί τον εαυτό του αδικημένο και επιζητά κάποιον ρόλο για να δικαιωθεί.

 

Όταν ο Γιώργος Παπανδρέου έσπευσε να κάνει δηλώσεις για τη νίκη του Χάρη Δούκα (που ήταν επιλογή του Νίκου Ανδρουλάκη), πριν από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, του μεταφέρθηκε το μήνυμα να είναι πιο προσεκτικός. Γνωρίζουν ωστόσο ότι ο Παπανδρέου συνομιλεί και με νεότερο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ που έχει ξεχωρίσει τελευταία (και είχε ζητήσει από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ να τον προτείνει ως υποψήφιο περιφερειάρχη, κάτι που δεν ήθελε ούτε ο Νίκος Ανδρουλάκης ούτε το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ). Ο πρώην πρωθυπουργός προωθεί και τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Μανώλη Χριστοδουλάκη, ο οποίος λέγεται πως έχει ευρύτερες φιλοδοξίες και δεν είναι κοντά στην ηγεσία του κόμματός του.

 

Ο δήμαρχος της Αθήνας είχε και έχει πολύ στενή σχέση με τον Νίκο Ανδρουλάκη και δεν εμπλέκεται σε άλλα σενάρια. Μπορεί ο Δούκας να δέχθηκε την υποστήριξη του Κώστα Ζαχαριάδη –ο οποίος αποδείχθηκε πρακτικός πολιτικός και κέρδισε όσα περισσότερα μπορούσε από τη βέβαιη ήττα του–, αλλά δεν τον ενδιαφέρει τίποτα άλλο πέρα από τον δήμο. Αν η συνεργασία στον δήμο έχει ανοίξει μία πόρτα, αυτή είναι η πόρτα του ΠΑΣΟΚ για τον Κώστα Ζαχαριάδη και όχι του ΣΥΡΙΖΑ για τον Χάρη Δούκα. Ο Ζαχαριάδης έχει κερδίσει τη συμπάθεια της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ και αν τα πράγματα δεν πάνε καλά στο κόμμα του, έχει εναλλακτική. 

 

Ανοιχτός δίαυλος με προεδρικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ φαίνεται πως υπάρχει και για την Έφη Αχτσιόγλου και τον Αλέξη Χαρίτση, με τους οποίους θεωρούν ότι μπορούν να έχουν καλύτερη συνεννόηση από ό,τι με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, πρώην και νυν. Ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν θέλει να έχει καμία συζήτηση περί συνεργασιών και κοινών μετώπων ούτε με τον Αλέξη Τσίπρα ούτε με τον Στέφανο Κασσελάκη.

 

Οι διεκδικητές της κεντροαριστεράς

Ο άμεσος στόχος του Νίκου Ανδρουλάκη είναι η άνοδος του ΠΑΣΟΚ στη δεύτερη θέση στις ευρωεκλογές. Θέλει να αυξήσει σημαντικά το ποσοστό του κόμματός του, χωρίς όμως να βάζει πολύ ψηλά τον πήχη. Ο άλλος στόχος είναι να αποτελέσει εκείνος τον μοναδικό εκφραστή της κεντροαριστεράς και κάνει κι αυτός τις κινήσεις του, αλλά χωρίς δημοσιότητα.

 

Ο Στέφανος Κασσελάκης στις ευρωεκλογές θα δώσει αγώνα επιβίωσης. Για να τα καταφέρει πρέπει να μην τον περάσει το ΠΑΣΟΚ και όχι απλώς να σταματήσει την πτώση, αλλά να ανεβάσει τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να έχει να παρουσιάσει κάτι ως επιτυχία. Διαφορετικά, αν πέσει δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ από τη δεύτερη θέση ή πάρει λιγότερες ψήφους, θα θεωρηθεί ηττημένος και κάποιοι θα κινηθούν εναντίον του την επόμενη μέρα, ζητώντας την παραίτησή του. Όλα αυτά τα γνωρίζει και προσπαθεί να φτιάξει τη δική του ομάδα στο κόμμα, ανθρώπους που θα του είναι πιστοί και θα αναφέρονται σε αυτόν, καθώς και να διευρύνει την επιρροή του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα και στην Κεντρική Επιτροπή. Με τη δεξιά στροφή του ΣΥΡΙΖΑ που επιχειρεί, ψαρεύει και αυτός στο κέντρο, επιδιώκοντας να προσελκύσει ψηφοφόρους από τη Νέα Δημοκρατία και από το ΠΑΣΟΚ.

 

Ο Αλέξης Τσίπρας, σε συναντήσεις που έκανε πριν από λίγο καιρό με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, φάνηκε να θεωρεί προσωρινό πρόεδρο τον Στέφανο Κασσελάκη, ενώ σε δύο από αυτούς άφησε να εννοηθεί ότι θα μπορούσε να είναι ο επόμενος πρόεδρος. Ο Τσίπρας θεωρεί ότι ο Κασσελάκης μετά τις ευρωεκλογές πρέπει να φύγει και να αναλάβει κάποιος μεταβατικός, πριν χαθεί εντελώς το κόμμα.

 

Ο ίδιος λέγεται ότι ετοιμάζει μια εκδήλωση για την αριστερά και τη σύμπραξη με τη σοσιαλδημοκρατία, και είναι αυτή για την οποία έχει συζητήσει και με τον Γιώργο Παπανδρέου για να τον βοηθήσει. Αν η εκδήλωση αυτή έχει κάποια απήχηση και καταφέρει να προσελκύσει, εκτός από βετεράνους, το ενδιαφέρον των χαμένων ψηφοφόρων, τότε ενδεχομένως να κάνει το επόμενο βήμα.

 

Οι αντίπαλοί του το αντιμετωπίζουν σκωπτικά, μιλώντας για «losers club», αλλά οι φίλοι του λένε ότι είναι ακόμα αρκετά νέος για να αποχωρήσει οριστικά. Το σενάριο με το οποίο φιλοδοξεί να επιστρέψει ο Τσίπρας προϋποθέτει να ενωθεί το ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ σε μια ενιαία κεντροαριστερά της οποίας επιθυμεί να ηγηθεί και για να γίνει αυτό θα πρέπει να αποτύχουν και ο Ανδρουλάκης και ο Κασσελάκης. Για την ώρα όμως, σε αυτό το σενάριο επενδύουν μόνο παλαίμαχοι.

Λυδία λίθος οι Ευρωεκλογές για ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ

Αβυσσαλέα σύγκρουση των δύο κομμάτων μέχρι τις Ευρωεκλογές. Όμως, ενδεχόμενες καχεκτικές επιδόσεις θα ανοίξουν τον ασκό του Αιόλου. Ειδικά στον ΣΥΡΙΖΑ.

 γράφει ο Γιώργος Τριάντης

  

Από Διός άρξασθαι. Δηλαδή από την αξιωματική αντιπολίτευση, παρ΄ότι δημοσκοπικά φαίνεται να χάνει λάδια και να βρίσκεται στην τρίτη θέση…

Ο Στέφανος Κασσελάκης, λοιπόν, έχει λύσει προ πολλού το προσωπικό του ταυτοτικό ζήτημα. Εντιμα και γενναία. Αλλά το πρόβλημα της ταυτότητος του ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να το λύσει.

Πρώτον, γιατί ο ίδιος καμώνεται αυτό που δεν είναι. Απορρίπτει την ριζοσπαστική Αριστερά(ομιλία στο Εκτακτο Συνέδριο), αλλά την υμνεί αδέξια προσκυνώντας την Μακρόνησο και τον Αρη Βελουχιώτη.

Όμως τα προπαγανδιστικά δάνεια- μπαλώματα, καλύτερα- αδυνατούν να προσδώσουν άλλο χαρακτήρα στον ιδεολογικό χιτώνα του. Αυτός εμφανίστηκε καθαρά σε κοινή θέα στην εκδήλωση του ΣΕΒ. Τα πήρε πίσω, λέει. Μα υπάρχει κάτι από υπ΄αυτόν λεχθέντα που δεν το «διόρθωσε» με διευκρινίσεις; Αν τον πείς άρχοντα των αντιφάσεων, δεν τον αδικείς.

Δεύτερον: Χαιρέτισε την επικράτηση του Δούκα στην Αθήνα, ως ενδεικτικό πρόπλασμα για συμπόρευση της Κεντρο-Αριστεράς στο κοινωνικό διεκδικητικό πεδίο, αλλά δεν χάνει ευκαιρία να ξιφουλκεί εναντίον του ΠΑΣΟΚ. Θεωρεί ηλίθιους τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ ή προσπαθεί να κρατήσει δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη;

Τρίτο και σημαντικότερο: Κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ προτείνουν να φύγει το κόμμα από την Ευρωπαϊκή Αριστερά και να ενταχθεί στην ομάδα των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών/Δημοκρατών, στην οποία είναι ενταγμένο το ΠΑΣΟΚ.

Αλλα στελέχη προτείνουν κοινό ψηφοδέλτιο ΣΥΡΙΖΑ- ΠΑΣΟΚ στις Ευρωεκλογές (Σπίρτζης) και άλλα βλέπουν ως ιδεατή λύση το «Μέτωπο Δημοκρατίας» (Τεμπονέρας). Δηλαδή, κοινή δράση προοδευτικών πολιτών και κομμάτων, με διακριτή την αυτοτέλεια και την αυτονομία των κομμάτων.

Τίποτε από όλα αυτά δεν πρόκειται να συμβεί, τουλάχιστον μέχρι τις Ευρωεκλογές. Θα κυριαρχήσει η αβυσσαλέα σύγκρουση μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, με στόχο την δεύτερη θέση. Θεμιτό και αναπόφευκτο. Μετά;

Αναταράξεις και κλονισμοί

Αν επιβεβαιωθεί στις Ευρωεκλογές η σημερινή δημοσκοπική εικόνα των δύο κομμάτων-άντε με κάποια υψηλότερα ποσοστά, όχι εντυπωσιακά- είναι φυσικό να υπάρξουν κλονισμοί, αν όχι συγκλονισμός, ειδικά στον ΣΥΡΙΖΑ.

Εκείνα τα υπερφίαλα και αστόχαστα του Κασσελάκη περί…νίκης δεν ξεχνιούνται. Πόσο μάλλον όταν η συνολική εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ-όχι μονάχα η δημοσκοπική- προβάλλει νεφελώδης και προβληματική, δυσαρεστώντας ως και τον Αλέξη Τσίπρα, όπως γράφουν και λένε αρκετοί σοβαροί δημοσιογράφοι.

Ένα πάση περιπτώσει, το υδαρές, εσωστρεφές και αμήχανο του ΣΥΡΙΖΑ ούτε διορθώνεται μέχρι στιγμής ούτε εμπνέει την κοινωνία, παρά το γεγονός ότι έφυγαν οι «αφορεσμένοι» που «δημιουργούσαν προβλήματα» και δήθεν αποτελούσαν τροχοπέδη.

Επομένως, αποκλειστικά τον Κασσελάκη βαραίνει η σημερινή κατάσταση. Ο οποίος δεσμεύτηκε ότι θα παραμείνει αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, οποιαδήποτε κι αν είναι η επίδοση του κόμματος στις Ευρωεκλογές.

Εδώ τα πράγματα σοβαρεύουν. Γιατί ο οιηματίας νεαρός υπολογίζει χωρίς τον ξενοδόχο. Και δεν αντιλαμβάνεται-ή δεν τον νοιάζει- το γεγονός ότι ενδεχόμενη εκλογική αποτυχία τον Ιούνιο θα την χρεωθεί ο ίδιος και ότι θα ξεσηκωθεί εναντίον του ακόμη και η άμμος της θάλασσας.

Το τι θα κάνει ο Κασσελάκης σε τέτοια περίπτωση(νέο, δικό του κόμμα;) και ποια είναι η προοπτική της Κεντρο-Αριστεράς συναρτάται άμεσα, πέραν ενδεχόμενης ήττας του ΣΥΡΙΖΑ, από την επίδοση του ΠΑΣΟΚ. 

 Νέο πολιτικό μόρφωμα;

Μικρή αύξηση του ποσοστού και πόσο μάλλον στασιμότητα ή αδυναμία να κατακτηθεί η δεύτερη θέση, δεν θα αφήσουν ανέγγιχτο τον Ανδρουλάκη. Και υπ’ αυτή την έννοια-αποτυχία των ΣΥΡΙΖΑ/ΠΑΣΟΚ και εσωτερικές διεργασίες- είναι πολύ πιθανό να δώσουν την ευκαιρία για ένα νέο μόρφωμα που θα φιλοδοξεί να κυριαρχήσει στον χώρο της Κεντρο-Αριστεράς σμπαραλιάζοντας την Κουμουνδούρου και την Χαριλάου Τρικούπη.

Θα πρωταγωνιστήσουν οι πρώην αρχαγέτες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ; Θα εμφανιστεί κάποιος άλλος; (Όχι ο Δούκας, πάντως. Αυτός έχει τραχανά απλωμένο για κάποια χρόνια). Κανείς δεν ξέρει, ούτε μπορεί να προβλέψει.

Όσο για τον Μητσοτάκη, ναι μεν χαλαρή η ψήφος των Ευρωεκλογών και ίσως αποχή ικανού αριθμού ψηφοφόρων της ΝΔ λόγω δυσαρέσκειας(νόμος για τα ομόφυλα ζευγάρια, ακρίβεια κλπ), αλλά ενδεχόμενη πτώση του ποσοστού κάτω του 33,12% που έλαβε το 2019, θα δημιουργήσει κραδασμούς.

Ειδικά αν η πέραν της ΝΔ «παράταξη» της Δεξιάς σημειώσει καλή επίδοση… Περί αυτού, σε προσεχές σημείωμα. 

Η υποκρισία στις δόξες της

 

γράφει ο Πέτρος Μανταίος

 

Τώρα που βγήκαν στη φόρα τα σαράντα κόσκινα και κοσκινίζουν (ακόμα δεν τον είδαμε, Γιαννάκη τον βαφτίσαμε...) το επικείμενο (οψέποτε...) νομοσχέδιο για το γάμο και την τεκνοθεσία ομόφυλων ζευγαριών, είδα στη «Συντακτών» (15/1) τη «διευκρίνιση» του κυβερνητικού εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη (ρ/σ Σκάι 14/1), επί των «προθέσεων» Μητσοτάκη περί την σχετική ψηφοφορία:

 

«Τι λέει;» (ο κ. Μητσοτάκης κατά τον κ. Μαρινάκη). (Λέει) «Νομίζω κάτι που κάποιος το καταλαβαίνει πολύ εύκολα, δεν είναι πυρηνική φυσική για να μην το καταλάβει. Οτι, αν είσαι κατά (του ν/σ), είναι καλύτερο να μην πας (να ψηφίσεις), να απέχεις δηλαδή, παρά να καταψηφίσεις. Νομίζω, είναι απολύτως λογικό και είναι και κάτι το οποίο είναι συνεπές (...) Αλλωστε και η αποχή είναι μία λύση...».

 

Μάλιστα, και «απολύτως λογικό» και «συνεπές» και «μία λύση». Λέω, ότι γενικά ο ρόλος του κυβερνητικού εκπροσώπου είναι ρόλος άχαρος. Ομως, ορισμένες φορές είναι τόσο άχαρος, που γίνεται... συμπαθής. Εβλεπα κάποτε, σε κωμωδία του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, τον γνωστό καρατερίστα, σε ρόλους «καρπαζοεισπράκτορα», Αλέκο Τζανετάκο (εξαίρετος στην προσωπική του ζωή, όπως μου είπαν όσοι τον γνώρισαν: απλός, αυθόρμητος, αλληλέγγυος, φιλότιμος, δεινότατος δε οδηγός!). Μετρούσα τις καρπαζιές. Από μια στιγμή και μετά, μου έγινε συμπαθής αμετάκλητα!

 

Αυτό πάω να πάθω τώρα με τον κ. Μαρινάκη. Είναι τόσο δύσκολος ο ρόλος του, που αν επιμείνει στους «αυτοσχεδιασμούς» θα γίνει συμπαθής. Δεν πάμε καλά! Εναν νόμο –πρακτικά, εντελώς κανονιστικό– έχουμε μπροστά μας, που, επί της ουσίας, πάει, αν όχι να απαλείψει, τουλάχιστον να μετριάσει κάποιες κοινωνικές ανισότητες, και πάμε να ανατινάξουμε τη χώρα!

 

Ποτέ άλλοτε σ’ αυτή τη χώρα η υποκρισία δεν ήταν τόσο πολύ στις δόξες της! Οσο για τον... συνεπή αντιτιθέμενο στο ν/σ κ. Βορίδη που δήλωσε («Βήμα») ότι και να παραιτηθεί από υπουργός «δεν θα χάσει η Βενετιά βελόνι»... Συμφωνώ απολύτως!

Κούλογλου / Αν δεν υπήρχε ο Κασσελάκης, ο Μητσοτάκης έπρεπε να τον εφεύρει ..!

 

«Αν δεν υπήρχε ο Κασσελάκης, ο κ. Μητσοτάκης θα έπρεπε να τον εφεύρει», σχολίασε ο ευρωβουλευτής Στέλιος Κούλογλου, μιλώντας στο Creta TV (A. Ανδρεάκη) και στον Flash FM Θεσσαλονίκης (Γ. Μαγκριώτης). Όσον αφορά τον πιθανό σχηματισμό ενός νέου κόμματος στον χώρο της Αριστεράς, ο Στ. Κούλογλου τόνισε ότι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος «μπορεί να ηγηθεί ενός τέτοιου  νέου σχήματος, που είναι σήμερα απαραίτητο».

 

Αναλυτικότερα, ο Στέλιος Κούλογλου τόνισε ότι «με την εκλογή Κασσελάκη, ο ΣΥΡΙΖΑ αυτοκτόνησε… Ο κ. Κασσελάκης είναι προϊόν μιας κρίσης, που δεν δημιούργησε ο ίδιος αλλά τη βάθυνε. O ΣΥΡΙΖΑ υπέστη το 2015 μια ιδεολογική ανατροπή. Τα μέλη του μπερδεύτηκαν όταν από αντιμνημονιακή δύναμη, που θα ακύρωνε τα μνημόνια με έναν νόμο, αναγκάστηκε να υπογράψει μνημόνιο. Το 2019, παρά την ήττα, διατήρησε ένα ποσοστό που τον κρατούσε ζωντανό. Αυτό έπρεπε να αξιοποιηθεί ώστε να εξεταστεί η μέχρι τότε πορεία. Όμως δεν έγινε ανασκόπηση τι έκανε καλά και τι λάθος το κόμμα κατά τη διακυβέρνηση. Δεν έγινε ανασκόπηση για την συνεργασία με τους ΑΝΕΛ, που έκανε ζημιά, για της αιτίες της δημιουργίας του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου».

 

Το μόνο που κρατούσε το κόμμα ενωμένο ήταν ο Τσίπρας και η προοπτική της εξουσίας. Κατά συνέπεια όλα κατέρρευσαν όταν έφυγε ο Τσίπρας και το κόμμα συνετρίβη στις εκλογές.

 

Τότε εμφανίστηκε ο κ. Κασσελάκης λέγοντας ότι μπορεί να κερδίσει την αντίπαλη ομάδα και τον τοποθέτησαν σέντερ φορ, χωρίς να έχουν δει αν μπορεί να παίξει μπάλα! Ο Τσίπρας πέτυχε ένα μικρό θαύμα όταν πήρε τον ΣΥΡΙΖΑ και από μικρό κόμμα της αντιπολίτευσης τον έφερε στην κυβέρνηση. Εξαιτίας αυτού, ανάμεσα στα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει μια πίστη στα θαύματα, που όμως δεν επαναλαμβάνονται. Ο Μητσοτάκης έκανε ότι λάθος μπορούσε για να χάσει αλλά και πάλι κέρδισε γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε σχέδιο και έβαζε αυτογκόλ. Ακόμη και τα Τέμπη γύρισαν υπέρ της ΝΔ, γιατί αντίθετα με τον ΣΥΡΙΖΑ είχε κυβερνητική πρόταση σταθερότητας».

 

Τον κ.  Κασσελάκη «αν τον αφήσεις ελεύθερο θα πάει στην κεντροδεξιά, στην καλύτερη περίπτωση θα μεταμόρφωνε τον ΣΥΡΙΖΑ σε ένα κόμμα σαν των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ. Όμως οι Δημοκρατικοί δε μπορούν να είναι πρότυπο μας. Μαζί με τους Ρεπουμπλικάνους έχουν διευρύνει τα τελευταία 30 χρόνια τις κοινωνικές ανισότητες στις ΗΠΑ. Οι μη έχοντες πτυχίο έχουν 10 χρόνια χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής από τους πτυχιούχους! Αυτό θέλουμε ή κοινωνική ισότητα;» διερωτήθηκε ο Στ. Κούλογλου και συνέχισε:

 

«Ο κόσμος τον έχει καταλάβει όμως, και αυτό καταγράφεται ήδη στα ποιοτικά χαρακτηριστικά των δημοσκοπήσεων. Στη δημοσκόπηση της GPO για τον Star, οι περισσότεροι πολίτες απαντούν ότι τον θεωρούν δεξιό, μόνο το 6% τον θεωρεί αριστερό! Πώς θα συσπειρώσει την Αριστερά και θα κερδίσει τη δεξιά με τέτοιο προφίλ; Θα ήταν εξαίρετος υποψήφιος της ΝΔ ή ακόμη και δεξιός υποψήφιος στο ΠΑΣΟΚ. Όμως προσπαθεί να παραστήσει τον αριστερό άγαρμπα και κάνει δηλώσεις, όπως αυτές για τον Σημίτη. Φυσικά έπρεπε να κρατήσει κριτική στάση για τη θητεία του πρώην πρωθυπουργού, αλλά χωρίς επιθέσεις που δυναμίτισαν τις γέφυρες συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ που είχαν μόλις ανοίξει, ακριβώς την προηγούμενη μέρα!

Δεν μπορεί λόγω χαρακτήρα να κρατήσει μια στάση συνεργασίας με τους διαφωνούντες στο εσωτερικό του κόμματος, και συμπεριφέρεται σαν διευθύνων σύμβουλος πολυεθνικής, που έχει να κάνει με υπαλλήλους. Αυτά βαθαίνουν την κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ, την ώρα που ο κ. Μητσοτάκης κάνει μόνος του ό,τι θέλει. Αν δεν υπήρχε ο κ. Κασσελάκης, ο κ. Μητσοτάκης θα έπρεπε να τον εφεύρει».

 

«Δημιουργείται πλέον χώρος για ένα αριστερό κόμμα. Θα πρέπει να είναι ένα σύγχρονο οικολογικό κόμμα της Αριστεράς εμπλουτισμένο με νέα πρόσωπα και επεξεργασίες για τα πραγματικά και σημαντικά προβλήματα της χώρας, όπως η παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας ή το δημογραφικό. Απαιτείται να έχει επίσης πρόγραμμα δημοκρατικού εκσυγχρονισμού της ελληνικής κοινωνίας, οικονομίας και κράτους. Οι νέοι που δεν μπορούν να βρουν στέγη, η ακρίβεια είναι επίσης προβλήματα που δεν αντιμετωπίζει η κυβέρνηση της ΝΔ…

 

…Ο κ. Τσακαλώτος έχει ένα πολύ καλό προφίλ για να ηγηθεί ενός τέτοιου νέου κόμματος, αν φυσικά έχει αυτή τη φιλοδοξία.  Ένα νέο κόμμα της Αριστεράς θα πρέπει να έχει και διαχειριστικές ικανότητες. Να μπορεί να συμμετέχει και να έχει αποφασιστικό ρόλο σε προοδευτική κυβέρνηση, που θα αντικαταστήσει την κυβέρνηση Μητσοτάκη, και να διαχειριστεί επιτυχώς τα χαρτοφυλάκια που θα πάρει. Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος διαθέτει αποδεδειγμένα τέτοιες διαχειριστικές ικανότητες. Είναι σταθερός στις απόψεις του και τίμιος», συμπλήρωσε.

 

Μάλιστα, ένα τέτοιο κόμμα είναι απαραίτητο γιατί, «κατρακυλάμε σε μια κωμικοτραγική βαλκανική εκδοχή. Οικονομικά πάμε στα επίπεδα Βουλγαρίας, Ρουμανίας και Αλβανίας. Είμαστε πια από τις φτωχότερες χώρες της ΕΕ. Ο εθνικός μας πλούτος είναι μικρότερος από εκείνον του 2008-2009. Η χώρα δεν έχει συνέλθει από την κρίση. Επίσης κατρακυλάμε σε επίπεδο πολιτικής κουλτούρας και θεσμών. Σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα, με  το σκάνδαλο των υποκλοπών θα είχε παραιτηθεί ο πρωθυπουργός.

 

Αν είχαμε σκάνδαλο Novartis θα είχε τιμωρηθεί κάποιος. Εδώ  κυνηγάνε τους εισαγγελείς που το ερευνούσαν. Σε αντιπαραβολή, υπάρχει το παράδειγμα του πρωθυπουργού της Πορτογαλίας, που την στιγμή όπου το όνομά του ενεπλάκη σε ένα σκάνδαλο -από λάθος στο όνομα γιατί αποδείχθηκε αθώος – ένιωσε υποχρεωμένος να παραιτηθεί. Εδώ ακόμη και οι μπλεγμένοι φωνάζουν για σκευωρία».

 

Τέλος, όσον αφορά τον εκρηκτικό χαρακτήρα των εξελίξεων στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Στέλιος Κούλογλου σχολίασε πως «οι εμφύλιοι στην Αριστερά πάντα ήταν πολύ άγριοι. Επίσης έχει χαθεί κάθε κοινό σημείο αναφοράς. Η ένταση της αντιπαράθεσης είναι ευθέως ανάλογη της κρίσης που υπάρχει. Στη ΝΔ σε αντίστοιχες περιπτώσεις δεν συνέβη το ίδιο γιατί υπήρχε κοινός στόχος. Η εξουσία. Αυτό έχει χαθεί για τον ΣΥΡΙΖΑ πλέον. Ποιος θα πάρει το κόμμα από το 17% να το πάει στο 35%;

 

Δεν υπάρχει κάτι να συνδέει αυτόν τον μηχανισμό, που τώρα τρώει τις σάρκες του. Και με την Αχτσιόγλου ή τον Τσακαλώτο πάλι ο ΣΥΡΙΖΑ θα αντιμετώπιζε πρόβλημα, αλλά θα μπορούσε ενδεχομένως να ανακάμψει. Τώρα έχει πεθάνει, το είχα επισημάνει την επομένη της εκλογής Κασσελάκη».

 

 πηγή

Η κληρονομιά της απογοήτευσης και του φόβου

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

Οταν περάσει πια και τ’ Αϊ-Γιαννιού και αποσυρθούν τα λαμπιόνια απ’ το μπαλκόνι και τα γιορτινά στολίσματα από το καθιστικό του σπιτιού, οι ευχές γίνονται όλο και πιο διστακτικές και σαν να υποχωρούν απ’ το «Καλή χρονιά» στο μετριοπαθέστερο ή συμβιβασμένο «Καλύτερη χρονιά». Ακέραιες θες να τις λες τις ευχές, και να τις ακούς γεμάτες, το ‘χεις ανάγκη, παρότι ξέρεις πως οι λέξεις τους δεν είναι μαγικές. Κι αν οι θερμές και εγκάρδιες λέξεις των ιδιωτικών ευχών αποδεικνύονται ανήμπορες, τίποτε δεν μπορεί να περιμένει κανείς από τις μαζικές εθιμοτυπικές ευχές των πολιτικών και των θρησκευτικών ηγετών, που, κρύες και άσαρκες, λες και βγαίνουν από φωτοτυπείο.

 

Για τον πολύ κόσμο, όπου γης, αρκεί το πρώτο δεκαήμερο του (κάθε) νέου έτους για να φανεί πως η αλλαγή ενός αριθμού στο τέλος της χρονολογίας αφήνει ασάλευτα τα πράγματα και τα αισθήματα, όπως ακριβώς ήταν πριν πέσει πάνω τους η χρυσίζουσα σκόνη του περιβόητου «εορταστικού κλίματος». Οι «πρωτοχρονιάτικοι λαχνοί» κυκλοφορούν στην ίδια επικράτεια των θρύλων όπου έχει πολιτογραφηθεί το περίφημο «πνεύμα των Χριστουγέννων», μια ανάμνηση περισσότερο κινηματογραφική πια παρά λογοτεχνική, με την τόση κατάχρηση που έχει υποστεί από το Χόλιγουντ.

 

Στην κόψη του χρόνου, στο πέρασμα από το 2023 –που το σημάδεψαν οι λέξεις Τέμπη, κατακαμένη Δαδιά, καταποντισμένη Θεσσαλία, Πύλος και ο αριθμός 41%– στο 2024, οι Ελληνες βρεθήκαμε μέχρι καταθλίψεως συμπιεσμένοι ανάμεσα σε έναν τίτλο και ένα Ευρωβαρόμετρο. Ο τίτλος, «η Ελλάδα χώρα της χρονιάς», απονεμήθηκε γενναιόδωρα από το βρετανικό περιοδικό «Economist», το οποίο πάντως δεν παρέλειψε τη δεινή –και δίκαιη– μομφή, που τη σκέπασαν τα θορυβώδη «εύγε» που μοίραζαν οι κυβερνήτες μας εις εαυτούς και αλλήλους: «Eνα σιδηροδρομικό δυστύχημα τον Φεβρουάριο αποκάλυψε τη διαφθορά και τις κακοτεχνίες στις υποδομές. Ενα σκάνδαλο υποκλοπών και η κακομεταχείριση των μεταναστών έδειξαν ότι οι πολιτικές ελευθερίες μπορούν να βελτιωθούν».

 

Στη λήξη του 2023, το Ευρωβαρόμετρο, που κι αυτό δεν παραακούστηκε, γιατί δεν παραπροβλήθηκε, πιστοποιούσε ότι στην «αριστεύσασα σε οικονομικές επιδόσεις» Ελλάδα ευημερούν οι αριθμοί και βεβαίως όσοι ανέκαθεν ευημερούν: οι λίγοι, οι του ποικιλόμορφου συστήματος ή κατεστημένου. Σε ερώτηση λοιπόν για τη δυσκολία των ανθρώπων να ανταποκριθούν στους λογαριασμούς τους, το 50% των Ελλήνων απάντησε ότι κατά καιρούς αδυνατεί να τους πληρώσει, ενώ το 36% ομολόγησε ότι τις περισσότερες φορές δυσκολεύεται να τους εξοφλήσει. Το αθροιστικό 86% μας δίνει τα πρωτεία στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Η δεύτερη Πορτογαλία είναι πολύ πίσω: 64%.

 

Πρωταθλητές αναδειχτήκαμε και με τις απαντήσεις μας στην περί προσδοκιών ερώτηση των ευρωβαρομετρητών. Το 87% των συμπατριωτών μας προβλέπει ότι το βιοτικό του επίπεδο θα υποβαθμιστεί το 2024. Ο μέσος ευρωπαϊκός όρος; 73%. Δεν είναι αυτά ωστόσο τα μοναδικά ανεπιθύμητα ευρωπρωτεία μας.

 

Είναι εξαιρετικά στενάχωρο να βλέπεις πόσο πεισματικά αναλλοίωτα παραμένουν στις έρευνες της κοινής γνώμης τα ποσοστά που υποδηλώνουν έναν απίστευτα πιεσμένο και κλονισμένο ψυχισμό. Οσο φιλύποπτος κι αν είσαι, ακόμα κι αν νιώθεις βέβαιος ότι στις δημοσκοπήσεις υπάρχουμε μέσα από την τέχνη της υποκρισίας και της υπερβολής, και όχι αυθόρμητοι και αυθεντικοί, και πάλι δεν γίνεται να σε αφήσουν ασυγκίνητο κάποιες αριθμητικές σταθερές, που δείχνουν ότι πολλοί, σίγουρα παραπάνω από τους μισούς, είμαστε (ή νιώθουμε) ραγισμένοι, ενδεχομένως και σπασμένοι. Και με βαριά τραυματισμένη την αυτοπεποίθησή μας ως ατόμων αλλά και ως μελών ενός εθνικού συνόλου.

 

Στην «αριστεύσασα σε οικονομικές επιδόσεις» Ελλάδα ευημερούν οι αριθμοί και βεβαίως όσοι ανέκαθεν ευημερούν.

 

Αίφνης, στην πρώτη δημοσκόπηση του νέου έτους, της 8ης Ιανουαρίου, που διενεργήθηκε από την Alco για τον Alpha, τα κάλαντα τα είπαν η Απαισιοδοξία και η Απογοήτευση: Το 36% δήλωσε βέβαιο ότι το 2024 θα είναι χειρότερο από το 2023, το δε 20% απάντησε πως θα είναι εξίσου κακό. Μόνο το 27% πιστεύει ότι το 2024 θα πάει καλύτερα, ενώ το 10% προβλέπει ότι θα είναι εξίσου καλό με το ’23. Ούτε καν το περίφημο 41% δεν φτάνουμε, αν αθροίσουμε το 27% των βελτιόδοξων και το 10% των μετριοπαθώς αισιόδοξων.

 

Αλλωστε, στο ίδιο γκάλοπ, το 41% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι δεν είναι καθόλου ικανοποιημένο από την κυβέρνηση και το 30% λίγο ικανοποιημένο. Ο,τι υπολείπεται (ένα 27%, αν εξαιρεθούν οι ΔΓ/ΔΑ), είναι το ποσοστό των πολύ ή αρκετά ικανοποιημένων.

 

Παρόμοια τα ποσοστά σε χριστουγεννιάτικη έρευνα της aboutpeople για το News 24/7: Μόνο το 20,4% πιστεύει ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα. Οι βέβαιοι για το χειρότερο είναι υπερδιπλάσιοι: 47,1%. Η εύκολη απάντηση είναι ότι τυγχάνουμε από πάντα και διά παντός κλαψοπούλια, γκρινιάρηδες και υπερβολικοί. «Μας τα ‘παν κι άλλοι»…

 

Ανεξάρτητα από τις εκλογές, σχεδόν ερήμην τους, ανεξάρτητα δηλαδή από την περιστασιακή αναθέρμανση κάποιων ελπίδων, ατομικών παρά κοινωνικών, η Ελλάδα πορεύεται χρόνια τώρα ανάμεσα σε ύφαλους και σκόπελους με τα ονόματα Απογοήτευση, Ανασφάλεια, Αγανάκτηση, Απαισιοδοξία (τα τέσσερα μοιραία άλφα μας), Φόβος, Θυμός. Σε Πανελλαδική Ερευνα Οικονομικής Συγκυρίας που διενήργησε η Κεντρική Ενωση Επιμελητηρίων Ελλάδας Νοέμβριο με Δεκέμβριο του 2022, σε δείγμα 2.403 ατόμων, καταγράφτηκαν τα εξής συναισθήματα: Ανασφάλεια και φόβος 37%. Απογοήτευση 26%. Θυμός και οργή 23%. Απαισιοδοξία 18%. Απελπισία, ναι, απελπισία, 14%.

 

Αισιόδοξο δήλωνε μόλις το 10%, και ήρεμο το ασήμαντο 5%, που ίσως εξηγεί αρκετά από το καθημερινά πλούσιο αστυνομικό δελτίο συμβάντων. Την ακρίβεια ονομάτιζαν τότε ως κυριότερο πρόβλημα οι ερωτώμενοι. Την ακρίβεια και τώρα, αφού συνεχίζει να τσακίζει την τσέπη και το ηθικό μας. Δραματική και εδώ, όπως και στο ΕΣΥ, την προστασία του περιβάλλοντος, τη στέγη, τις συγκοινωνίες και την ασφάλεια, η αποτυχία μιας κυβέρνησης που ό,τι δεν μπορεί ή δεν θέλει να αντιμετωπίσει (σχεδόν όλα τα μείζονα), το βαφτίζει «εξωγενές» ή «οικουμενικό», με την αυταπάτη ότι καθαρίζει.

 

Από γκάλοπ σε γκάλοπ λοιπόν. Σε δημοσκόπηση της Marc (Open, 27.4.2023), και σε ερώτηση για τις λέξεις που εκφράζουν περισσότερο τον Ελληνα (οι ερωτώμενοι είχαν δικαίωμα να επιλέξουν δύο απαντήσεις), έλαβον: Παραίτηση/απογοήτευση 42,7%. Οργή 40,7%. Ελπίδα 32,7%. Φόβος 27,2%. Γκάλοπ της MRB (Open, 29.9.2023): Απογοήτευση 56,2%. Οργή 36,1%. Φόβος 33,9%. Ελπίδα 26,1%. Γκάλοπ της ίδιας εταιρείας (Open, 12.12.2023): Φόβος 48,6%. Οργή 43,6%. Παραίτηση/απογοήτευση 40,3%. Με τέτοια κληρονομιά, το 2024 θα δυσκολευτεί πολύ να αποδείξει πως δεν είναι δίσεκτο.

Ένα μεσημέρι στο ταξί…

  Στις Ευρωεκλογές τα ακροδεξιά κόμματα θα αθροίσουν ακόμα μεγαλύτερα ποσοστά από εκείνα των τελευταίων εθνικών εκλογών.

Σε τέτοιες κρίσιμες περιόδους βρίσκουν πρόσφορο έδαφος οι εχθροί των αστικών δημοκρατιών και αυτοί είναι οι ακροδεξιοί και οι φασίστες που εμφανίζονται με σύγχρονο προσωπείο. Εικονογράφηση: bianka/ LIFO

γράφει ο Γιάννης Παντελάκης

 

ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ο ταξιτζής ήταν οργισμένος, έκλεισε το ραδιόφωνο, ρώτησε με ένα νεύμα αν μπορεί να ανάψει τσιγάρο, χωρίς να περιμένει απάντηση, και άρχισε να μιλάει σχεδόν μόνος του, σαν να μην υπάρχει πελάτης στο πίσω κάθισμα. Μόλις είχε ακούσει την είδηση που έλεγε ότι η κυβέρνηση από την πρώτη ημέρα του νέου χρόνου επιβάλλει υποχρεωτικά τα POS σε διάφορα επαγγέλματα, ανάμεσα στα οποία και το δικό του. Άρχισε να ισοπεδώνει πρωθυπουργό, υπουργούς, αλλά –και αυτό είναι το πιο ενδιαφέρον– και όλα τα μεγάλα κόμματα· δεν αρκέστηκε στη σημερινή εξουσία.

 

Aυτή η ισοπεδωτική γενίκευση είναι μια λογική που εκφράζει μεγάλες πληθυσμιακά ομάδες. Και αυτές, όπως ο ταξιτζής, εστιάζουν την κριτική τους στη Νέα Δημοκρατία, στο ΠΑΣΟΚ (ο ταξιτζής είχε την κατάλληλη ηλικία για να το θυμάται ως κυβέρνηση) και στον ΣΥΡΙΖΑ. Σε όσους διαχειρίστηκαν την εξουσία. Το ΚΚΕ νομίζω ότι δεν υπήρχε στο πεδίο του ταξιτζή, για τη Νέα Αριστερά δεν θα έχει ακούσει καν φαντάζομαι, άλλωστε τα στελέχη της έκαναν λίγο φασαρία στην αρχή, αλλά από τότε κινούνται σχεδόν αθόρυβα!

 

Μετά έκοψε την κουβέντα η οποία είχε αρχίσει να αποκτά κάποιο ενδιαφέρον – ήθελα να μάθω σε ποια κομματική επιλογή θα καταλήξει. Μετά από έναν δεκάλεπτο μονόλογο, σταμάτησε, είχε τελειώσει και το τσιγάρο. Τον τσίγκλησα. «Και τι κάνουμε; Τι να ψηφίσουμε;». Μια γρήγορη ματιά από τον καθρέφτη και αρχίζει ο δεύτερος μονόλογος. Αυτός καταλήγει πιο γρήγορα, ιδανική πρόταση επιλογής κόμματος είναι ο Βελόπουλος, οι Σπαρτιάτες και οι «Χριστιανοί», έτσι τους είπε. Τη στιγμή που μίλαγε ο ήλιος έπεσε το παρμπρίζ του αυτοκινήτου και φώτισε ένα ασημένιο μικρό εικόνισμα κολλημένο επάνω του. Μετά δεν είπε πολλά.

 

Ένα ιδιαίτερα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού κυριαρχείται από απογοήτευση, απόγνωση, αδιαφορία και απροθυμία να συμμετέχει σε εκλογικές διαδικασίες και ακολουθεί την ιδιώτευση ή την πολιτική μιζέρια.

Σε περίπου έξι μήνες ο ταξιτζής και όλοι εμείς θα κληθούμε να προσέλθουμε πάλι στις κάλπες για να εκλέξουμε ευρωβουλευτές. Είμαι σίγουρος τι θα ψηφίσει αυτός, και κάποια εκατομμύρια ακόμα. Για κάποια άλλα εκατομμύρια (47,47% έφτασε το ποσοστό αποχής στις τελευταίες εθνικές εκλογές) δεν υπάρχει καμία απολύτως βεβαιότητα. Ένα ιδιαίτερα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού κυριαρχείται από απογοήτευση, απόγνωση, αδιαφορία και απροθυμία να συμμετέχει σε εκλογικές διαδικασίες και ακολουθεί την ιδιώτευση ή την πολιτική μιζέρια. Δεν βλέπει θετική πολιτική πρόταση για να σταματήσει την αποχή ή πηγαίνει στις κάλπες με κριτήριο το μικρότερο κακό.

 

 

Οι λόγοι αυτής της πολιτικής αποστασιοποίησης είναι σίγουρα πολλοί, ένας βασικός είναι σίγουρα η απουσία μια εναλλακτικής κυβερνητικής πρότασης, δηλαδή η αδυναμία κάποιου κόμματος να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να αντιπαρατεθεί με πειστικό τρόπο στην κυριαρχία της συντηρητικής παράταξης. Εδώ βρίσκεται το πρόβλημα.

 

Και πρόκειται για πρόβλημα επειδή υπάρχει ένα τεράστιο κενό το οποίο παραδοσιακά, από τη Μεταπολίτευση μέχρι πρόσφατα, κάλυπτε ένα δεύτερο κόμμα εξουσίας, αναγκάζοντας την εκάστοτε κυβέρνηση, εκτός των άλλων, να δίνει έστω κάποια ελπίδα και να διαχειρίζεται τα κοινά με λιγότερη αλαζονεία· επειδή η απογοήτευση κατευθύνεται στην επιλογή της αποχής και της αδιαφορίας για όσα συμβαίνουν· επειδή η πολιτική φθορά της Νέας Δημοκρατίας θα οδηγήσει σε επιλογές πιο δεξιά από αυτήν, δημιουργώντας τον βάσιμο φόβο ότι στις Ευρωεκλογές τα ακροδεξιά κόμματα θα αθροίσουν ακόμα μεγαλύτερα ποσοστά από εκείνα των τελευταίων εθνικών εκλογών.

 

Υπάρχει ένας πολιτικός (και όχι μόνο) μύθος που λέει πως τα κενά πάντοτε καλύπτονται. Ο μύθος, ακόμα και ως τέτοιος, υπονοεί πως πάντα βρίσκεται μια πολιτική δύναμη η οποία μπορεί να καλύψει ένα κενό όπως αυτό της ουσιαστικά ανύπαρκτης αξιωματικής αντιπολίτευσης που βλέπουμε σήμερα.

 

Όμως, κανένα στοιχείο, μια ένδειξη έστω, δεν υπάρχει ότι ο μύθος θα επιβεβαιωθεί. Η προοπτική ο ΣΥΡΙΖΑ να αποκτήσει πάλι στο άμεσο μέλλον χαρακτηριστικά κόμματος εξουσίας είναι ανύπαρκτη, οι πιθανότητες σύγκλισης των εξ αριστερών πολιτικών δυνάμεων της ΝΔ, ώστε να αποτελέσουν έναν εναλλακτικό πόλο, δεν υπάρχουν ούτε στα σενάρια των πιο αισιόδοξων, το ενδεχόμενο να απειληθεί από κάποια πολιτική δύναμη η κυριαρχία του Μητσοτάκη και της ΝΔ φαντάζει απίθανο.

 

Ιστορικά, σε τέτοιες κρίσιμες περιόδους βρίσκουν πρόσφορο έδαφος οι εχθροί των αστικών δημοκρατιών και αυτοί είναι οι ακροδεξιοί και οι φασίστες που εμφανίζονται με σύγχρονο προσωπείο. Ήδη στη χώρα που μόλις φέτος συμπληρώνονται πενήντα χρόνια από την αποκατάσταση της δημοκρατίας της αυτοί οι εχθροί έχουν κερδίσει κρίσιμο έδαφος. Ο κίνδυνος να το επεκτείνουν στις ερχόμενες ευρωεκλογές είναι μεγάλος. Η αναμενόμενη φθορά της ΝΔ θα τους ενισχύσει περισσότερο, η απέναντι όχθη, που θα έπρεπε να υποδεχθεί και να εισπράξει τη δικαιολογημένη κοινωνική διαμαρτυρία, βρίσκεται σε μεγάλη κρίση και αδυνατεί να κάνει κάτι τέτοιο.

 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

ΕΛΣΤΑΤ: Άνοδος του πληθωρισμού 3,5% τον Δεκέμβριο – Είδος πολυτελείας το ελαιόλαδο... -Αυξήθηκε η τιμή του μέσα σε ένα χρόνο κατά 58,5%..!

 

Ο πληθωρισμός συνεχίζει την ανοδική του πορεία, ενώ το μεγαλύτερο πρόβλημα παραμένει η τιμή των τροφίμων καθώς ο σχετικός δείκτης ανέβηκε κατά 8,9% μετά από αύξηση 9% τον Νοέμβριο.

 

Πάντα σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, μέσα σε ένα χρόνο η τιμή του ελαιόλαδου εκτοξεύτηκε κατά 58,5% ενώ διψήφιες ανατιμήσεις παρουσίασαν και τα φρούτα (15%) και τα λαχανικά (14%), μαζί με το μεταλλικό νερό, τα αναψυκτικά και τους χυμούς φρούτων (12,6%).

 

Αυξητικά κινήθηκε και το πετρέλαιο θέρμανσης (13,7%), ενώ σημαντικές ανατιμήσεις παρουσίασαν και τα φαρμακευτικά προϊόντα (11,8%) και οι επιβατικές μεταφορές με αεροπλάνο (10,2%). Αξίζει να σημειωθεί ότι ο γενικός δείκτης συγκρατήθηκε από περαιτέρω άνοδο λόγω της μεγάλης «βουτιάς» στο φυσικό αέριο, κατά 52,9%.

 

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ, η ετήσια αύξηση 3,5% έρχεται έναντι αύξησης 7,2% που σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση του έτους 2022 με το 2021.

 

Σημειώνεται πως ο μέσος πληθωρισμός του δωδεκαμήνου είναι κάτω της πρόβλεψης 3,9% η οποία είχε συμπεριληφθεί στην έκθεση προϋπολογισμού 2024.

 

Αναλυτικά, η ετήσια αύξηση του πληθωρισμού κατά 3,5% τον μήνα Δεκέμβριο 2023, προήλθε κυρίως από τις μεταβολές στις ακόλουθες ομάδες αγαθών και υπηρεσιών:

 

Από τις αυξήσεις των δεικτών κατά:

 

8,9% στην ομάδα Διατροφή και μη αλκοολούχα ποτά, λόγω αύξησης κυρίως των τιμών σε: ψωμί και δημητριακά, κρέατα (γενικά), ψάρια (γενικά), γαλακτοκομικά και αυγά, ελαιόλαδο, φρούτα (γενικά), λαχανικά (γενικά), ζάχαρη σοκολάτες-γλυκά-παγωτά, λοιπά τρόφιμα, καφέ-κακάο-τσάι, μεταλλικό νερό-αναψυκτικά-χυμούς φρούτων.

 

2,2% στην ομάδα Αλκοολούχα ποτά και καπνός, λόγω αύξησης κυρίως των τιμών στα αλκοολούχα ποτά (μη σερβιριζόμενα). • 2,8% στην ομάδα Ένδυση και υπόδηση, λόγω αύξησης των τιμών στα είδη ένδυσης και υπόδησης.

 

1,9% στην ομάδα Διαρκή αγαθά-Είδη νοικοκυριού και υπηρεσίες, λόγω αύξησης κυρίως των τιμών σε: έπιπλα, διακοσμητικά είδη και άλλα καλύμματα δαπέδου, είδη άμεσης κατανάλωσης νοικοκυριού, οικιακές υπηρεσίες.

 

5,5% στην ομάδα Υγεία, λόγω αύξησης κυρίως των τιμών σε: φαρμακευτικά προϊόντα, ιατρικές-οδοντιατρικές και παραϊατρικές υπηρεσίες, νοσοκομειακή περίθαλψη.

 

0,3% στην ομάδα Μεταφορές, λόγω αύξησης κυρίως των τιμών σε: καινούργια αυτοκίνητα, μεταχειρισμένα αυτοκίνητα, ανταλλακτικά και αξεσουάρ αυτοκινήτου, συντήρηση και επισκευή εξοπλισμού προσωπικής μεταφοράς, εισιτήρια μεταφοράς επιβατών με αεροπλάνο. Μέρος της αύξησης αυτής αντισταθμίστηκε από τη μείωση κυρίως των τιμών στα καύσιμα και λιπαντικά.

 

2,6% στην ομάδα Αναψυχή-Πολιτιστικές δραστηριότητες, λόγω αύξησης κυρίως των τιμών σε: διαρκή αγαθά αναψυχής, μικρά είδη αναψυχής-άνθη-κατοικίδια ζώα, κινηματογράφους-θέατρα, πακέτο διακοπών. Μέρος της αύξησης αυτής αντισταθμίστηκε από τη μείωση κυρίως των τιμών στον εξοπλισμό επεξεργασίας ήχου και εικόνας.

 

3,5% στην ομάδα Εκπαίδευση, λόγω αύξησης κυρίως των τιμών σε: δίδακτρα προσχολικής και πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, δίδακτρα δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, δίδακτρα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

 

5,9% στην ομάδα Ξενοδοχεία-Καφέ-Εστιατόρια, λόγω αύξησης κυρίως των τιμών σε: εστιατόρια-ζαχαροπλαστεία-καφενεία κυλικεία, ξενοδοχεία-μοτέλ-πανδοχεία.

 

1,7% στην ομάδα Άλλα αγαθά και υπηρεσίες, λόγω αύξησης κυρίως των τιμών σε: κομμωτήρια και καταστήματα προσωπικής φροντίδας, άλλα είδη ατομικής φροντίδας, ασφάλιστρα υγείας, ασφάλιστρα οχημάτων.

 

Από τη μείωση του δείκτη κατά:

 

0,5% στην ομάδα Στέγαση, λόγω μείωσης κυρίως των τιμών στο φυσικό αέριο. Μέρος της μείωσης αυτής αντισταθμίστηκε από την αύξηση κυρίως των τιμών σε: ενοίκια κατοικιών, επισκευή και συντήρηση κατοικίας, πετρέλαιο θέρμανσης, στερεά καύσιμα.

 

3,2% στην ομάδα Επικοινωνίες, λόγω μείωσης κυρίως των τιμών στις τηλεφωνικές υπηρεσίες.

 

Όσον αφορά στα μισθώματα, για τα οποία η ετήσια αναπροσαρμογή ορίζεται, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, στο 75% της μεταβολής του γενικού δείκτη τιμών, όπως αυτός υπολογίζεται από την ΕΛΣΤΑΤ, το ποσοστό αύξησης του μισθώματος για τον μήνα Ιανουάριο 2024 διαμορφώθηκε σε 2,6% επί του καταβαλλόμενου μισθώματος.

 

 

 

  insider.gr

 

Αυγέρη «διορθώνει» Κασσελάκη, Κασσελάκης «αδειάζει» Αυγέρη...!

 

Απόλυτη σύγχυση και αλλεπάλληλες παλινωδίες στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, στο θέμα της κομματικής πειθαρχίας σχετικά με το νομοσχέδιο ΛΟΑΤΚΙ+ γάμου που δρομολογεί ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.

 

Μία μέρα μετά τις δηλώσεις του Στέφανου Κασσελάκη –που προκάλεσαν «αναταράξεις» στο εσωτερικό του κόμματος– η εκπρόσωπος Τύπου Δώρα Αυγέρη επιχείρησε να «διορθώσει» όσα είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, υποστηρίζοντας πως δεν τίθεται θέμα πειθαρχίας και πως δεν πρόκειται να διαγραφεί βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ εάν δεν ψηφίσει το νομοσχέδιο της Νέας Δημοκρατίας.

 

Ωστόσο, λίγη ώρα αργότερα ο Στ. Κασσελάκης επανήλθε και με ανάρτησή του στα social media ουσιαστικά απείλησε με διαγραφές εάν κάποιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ  «παρεκκλίνει» από τον δρόμο «της προόδου και της ισότητας», όπως είπε.

Συγκεκριμένα, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ανέφερε τα εξής: «Προς αποφυγή παρεξηγήσεων:1) Δεν έχουμε δει ούτε μία λέξη από αυτό που θέλει να φέρει η ΝΔ προς διαβούλευση. Η πρόταση νόμου του ΣΥΡΙΖΑ παραμένει στη διάθεση της κυβέρνησης και έχει κατατεθεί από όλους τους Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. 2) Δε νοείται Βουλευτής Αριστερού κόμματος να στέκεται ενάντια στα ανθρώπινα δικαιώματα και την κοινωνική πρόοδο. Όταν δω το νομοσχέδιο της ΝΔ, θα σας δημοσιοποιήσω την άποψή μου. Αδιαμεσολάβητα και με ειλικρίνεια, όπως πάντα. Εάν αυτό προωθεί ουσιαστικά την ισότητα, ακόμα και ατελώς, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα υπερψηφίσει. Σε αυτό το σενάριο, εάν παρεκκλίνει ένας Βουλευτής από τον δρόμο της πρόοδου και της ισότητας, θα πάρω τις ανάλογες αποφάσεις».

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων:

1) Δεν έχουμε δει ούτε μία λέξη από αυτό που θέλει να φέρει η ΝΔ προς διαβούλευση. Η πρόταση νόμου του ΣΥΡΙΖΑ παραμένει στη διάθεση της κυβέρνησης και έχει κατατεθεί από όλους τους Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.

2) Δε νοείται Βουλευτής Αριστερού κόμματος να…

— Stefanos Kasselakis - Στέφανος Κασσελάκης (@skasselakis) January 12, 2024

 Τι είπε η Δ. Αυγέρη

Λίγο νωρίτερα, η εκπρόσωπος Τύπου Δώρα Αυγέρη, μιλώντας στην τηλεόραση του Mega, έκανε λόγο για «παρανόηση» και σημείωσε ότι ο κ. Κασσελάκης δεν έβαλε θέμα κομματικής πειθαρχίας, αλλά είπε ότι υπάρχει κομματική πειθαρχία στον ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, τόνισε ότι δεν πρόκειται να διαγραφεί βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ εάν δεν ψηφίσει νομοσχέδιο της Νέας Δημοκρατίας. Υποστήριξε επίσης ότι δεν υπάρχει καμία αλλαγή στάσης από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ.

 

 

Η κ. Αυγέρη τόνισε επίσης ότι η αξιωματική κυβέρνηση έφερε πρόταση που φέρνει τις υπογραφές όλων των βουλευτών και υπογράμμισε ότι θέμα κομματικής πειθαρχίας τίθεται για την κυβέρνηση που φέρνει τα σχέδια νόμου.

 

«Αν για κάποιον τίθεται θέμα κομματικής πειθαρχίας είναι απέναντι στον κ. Μητσοτάκη από την ακροδεξιά πτέρυγά του. Ο κ. Μητσοτάκης κοντεύει να μείνει εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας. Είναι μειοψηφία...», δήλωσε χαρακτηριστικά.

 

Τι είχε πει την Πέμπτη ο Στ. Κασσελάκης

Υπενθυμίζεται ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, σε δηλώσεις του στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του STAR και αναφερόμενος στις συνέντευξη Μητσοτάκη  στην ΕΡΤ σχετικά με τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, ανέφερε τα παρακάτω:

 

«Ήταν μια συνέντευξη που είχε και μερικά θετικά και μερικά για τα οποία εγώ εξεπλάγην. Το να ωθεί τους βουλευτές του στην αποχή και να το αποκαλεί αυτό αξιοπρεπή στάση, για μένα είναι στάση πολιτικής δειλίας. Για ένα θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι δυνατόν να προκαλείς τους βουλευτές σου να απόσχουν; Αν το θεωρεί ζήτημα δικαιωμάτων να επιβάλλει κομματική πειθαρχία, όπως θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ».

 

Οι αντιδράσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ

Λίγες ώρες μετά τις δηλώσεις Κασσελάκη, καταγράφηκαν οι πρώτες αντιδράσεις από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που εμφανίστηκαν αιφνιδιασμένοι από την επιλογή του προέδρου. Αρχικά, ο Γιώργος Τσίπρας επεσήμανε στο Kontra Channel πως «το έμαθα από την τηλεόραση και μένω εκεί». Ακολούθως, στο Blue Sky, ο τομεάρχης Δικαιοσύνης Γιάννης Σαρακιώτης τόνισε πως «εγώ διαφωνώ με την κομματική πειθαρχία στον ΣΥΡΙΖΑ».

 

«Πιστεύω ότι κομματική πειθαρχία δεν χρειάζεται, έχουν λυθεί στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αυτά. Θεωρώ ότι δεν χρειάζεται», σχολίασε το πρωί της Παρασκευής στην ΕΡΤ και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Διονύσης Καλαματιανός.

 

Υπενθυμίζεται ότι τις προηγούμενες ημέρες, η Αθηνά Λινού αμφισβήτησε τη νομοθετική πρόταση του κόμματός για την πλήρη ισότητα στον γάμο, λέγοντας πως «δεν ξέρω αν υπήρξε κάποια επιτροπή ηθικής και δεοντολογίας που να συμβουλεύτηκε ο ΣΥΡΙΖΑ». Παρόμοια στάση διαφωνίας με την τεκνοθεσία ΛΟΑΤΚΙ+ προσώπων εξέφρασε πριν μερικές εβδομάδες και ο βουλευτής Μαγνησίας Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος που είχε δηλώσει πως έχει ενστάσεις.

 πηγή

 

Άρνηση Αρείου Πάγου και Εισαγγελίας να στείλουν στοιχεία για την Β. Βλάχου στην Επιτροπή Θεσμών

 

Με κοινή ανακοίνωσή τους ο Άρειος Πάγος και η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου γνωστοποιούν ότι δεν είναι εφικτό από το Σύνταγμα και την ισχύουσα νομοθεσία να αποστείλουν στη Μόνιμη Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας στοιχεία της προκαταρκτικής πειθαρχικής διαδικασίας, που αφορούν «στην άσκηση υπηρεσιακών καθηκόντων της εισαγγελέως κυρίας Β. Βλάχου και την κλήση προς εμφάνιση ενώπιον αυτής, τόσο της Αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου κυρίας Ελ. Φραγκάκη, Προέδρου του Συμβουλίου Επιθεώρησης των Πολιτικών και Ποινικών Δικαστηρίων, που αρχειοθέτησε το πόρισμα της προκαταρκτικής πειθαρχικής εξέτασης, όσο και της Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου κ. Ευδ. Πούλου». Σχετικό αίτημα έχουν υποβάλλει τα κόμματα ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και ΠΑΣΟΚ.

 

 

Με την απόφαση αυτή, ο Άρειος Πάγος και η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου παίρνουν πολιτική θέση στο θέμα των υποκλοπών, με τις οποίες, με υπογραφή της κυρίας Βλάχου, η ΕΥΠ παρακολουθούσε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., αλλά και του ίδιου του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Νίκου Ανδρουλάκη.

 

Συγκεκριμένα, στην κοινή ανακοίνωση, μεταξύ των άλλων υπογραμμίζεται: «Η εκ μέρους των δικαστικών αρχών διαβίβαση εγγράφου ή αναφορά στο περιεχόμενο πειθαρχικής διαδικασίας, πολλώ δε μάλλον, η παροχή εξηγήσεων και πληροφοριών σχετικών με δικαιοδοτική κρίση επί πειθαρχικής διαδικασίας εκ μέρους δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών, ενώπιον της ανωτέρω Επιτροπής, ή οποιουδήποτε άλλου πολιτειακού οργάνου είναι αντίθετες προς τις διατάξεις του Συντάγματος και της νομοθεσίας».

Η ανακοίνωση αναφέρει τα εξής:

«Σχετικά με τα από 10/1/2024 αιτήματα, που υπέβαλαν τα κόμματα της Αντιπολίτευσης, ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, στη Μόνιμη Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας του Κοινοβουλίου για αποστολή στοιχείων της προκαταρκτικής πειθαρχικής διαδικασίας, που αφορούσε στην άσκηση υπηρεσιακών καθηκόντων της εισαγγελικής λειτουργού κ. Β. Βλάχου και την κλήση προς εμφάνιση ενώπιον αυτής, τόσο της Αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου κ. Ελ. Φραγκάκη, Προέδρου του Συμβουλίου Επιθεώρησης των Πολιτικών και Ποινικών Δικαστηρίων, που αρχειοθέτησε το πόρισμα της προκαταρτικής πειθαρχικής εξέτασης, όσο και της Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου κ. Ευδ. Πούλου, που εισηγήθηκε αυτό, επισημαίνουμε προς κάθε κατεύθυνση τα ακόλουθα:

 

Θεμελιώδης αρχή του Δημοκρατικού Πολιτεύματος είναι η διάκριση των Λειτουργιών του Κράτους, της Νομοθετικής, της Εκτελεστικής και της Δικαστικής. Ουσιώδης έκφραση της αρχής αυτής είναι η ανεξαρτησία των δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών κατά την άσκηση των καθηκόντων τους και η απαγόρευση των άλλων λειτουργιών να παρεμβαίνουν με οποιονδήποτε τρόπο σε αυτήν.

 

Στο πνεύμα αυτό ο συνταγματικός και ο κοινός νομοθέτης, ρυθμίζοντας τις σχέσεις των λειτουργιών, μεταξύ άλλων, έχουν καθορίσει ότι ο πειθαρχικός έλεγχος όλων των δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών κάθε βαθμίδος δεν μπορεί να αναφέρεται στην δικαιοδοτική τους κρίση και διεξάγεται αποκλειστικά από τα αρμόδια κατά περίπτωση δικαστικά όργανα, με διαδικασία η οποία είναι μυστική έναντι πάντων, με μόνη εξαίρεση την δημόσια συνεδρίαση πειθαρχικών δικαστηρίων.

 

Στο άρθρο 43Α παρ.1 του Κανονισμού της Βουλής προβλέπεται ότι η Μόνιμη Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας μπορεί να καλεί σε ακρόαση τον Πρόεδρο και τους Αντιπροέδρους των Ανωτάτων Δικαστηρίων, τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, τον γενικό επίτροπο της Επικρατείας του Ελεγκτικού Συνεδρίου και τον γενικό επίτροπο των διοικητικών δικαστηρίων "για θέματα που αφορούν σε λειτουργικά ζητήματα της δικαιοσύνης προς το σκοπό της ενίσχυσης της διαφάνειας".

 

Από τη σαφή και ρητή διατύπωση της ανωτέρω διάταξης ουδόλως προκύπτει ότι στα ζητήματα αυτά ανήκει ο εξατομικευμένος πειθαρχικός έλεγχος δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών.

 

Συνεπώς, η εκ μέρους των δικαστικών αρχών διαβίβαση εγγράφου ή αναφορά στο περιεχόμενο πειθαρχικής διαδικασίας, πολλώ δε, μάλλον, η παροχή εξηγήσεων και πληροφοριών σχετικών με δικαιοδοτική κρίση επί πειθαρχικής διαδικασίας εκ μέρους δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών, ενώπιον της ανωτέρω Επιτροπής, ή οποιουδήποτε άλλου πολιτειακού οργάνου είναι αντίθετες προς τις ανωτέρω διατάξεις του Συντάγματος και της νομοθεσίας.

 

Επισημαίνεται, εξάλλου, ότι ως Εισαγγελέας της Ε.Υ.Π. κατά το άρθρο 5 παρ.3 του ν. 3649/2008 ορίσθηκε με σημερινή απόφαση του αρμοδίου προς τούτο, δυνάμει του άρθρου 48 του Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών, Ανωτάτου, Δικαστικού Συμβουλίου ο Αντεισαγγελέας Εφετών κ. Νικ. Ορνεράκης σε αντικατάσταση της Εισαγγελέως Εφετών κ. Β. Βλάχου.

 

Επιπλέον η Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγιου Κ. Ευδ.Πούλου έχει οριστεί ως εισαγγελέας του άρθρου 4 παρ.2 του ν. 5002/2022 και όχι ως εισαγγελέας του άρθρου 5 παρ.3 του ν. 3649/2008.

 

Από τις ανωτέρω διατάξεις καθίσταται σαφές ότι τα αρμόδια πειθαρχικά όργανα του Αρείου Πάγου και της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου κατά την άσκηση των καθηκόντων τους ένα μόνον τρόπο γνωρίζουν για την υπεράσπιση της ανεξαρτησίας της Δικαστικής Λειτουργίας: την αυστηρή τήρηση του Συντάγματος και των Νόμων.

 

Αντίστοιχα, σαφές είναι ότι η αυστηρή τήρηση των ανωτέρω αρχών και κανόνων είναι καθήκον και υποχρέωση όλων».  

πηγή

«Ενώ ο κόσμος απλώς κοιτάζει»…

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

Περίπου αθέατος συνεχίζεται ο πόλεμος στην Ουκρανία, με αραιές υποτονικές αναφορές στα πυραυλικά «δώρα εορτών» του Πούτιν στους ομόδοξους γείτονες της διεφθαρμένης αυτοκρατορίας του. Και απολύτως αθέατος συνεχίζεται ο πόλεμος του Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων. Οχι μόνο στη Λωρίδα της Γάζας αλλά και στη Δυτική Οχθη, όπου τα τεθωρακισμένα συμπράττουν με τις επελαύνουσες μπουλντόζες της αποικιστικής «ανάπτυξης». Οι περιουσίες των Παλαιστινίων –το χώμα όπου γεννήθηκαν– αλλάζουν μαζικώς χέρια. Αλλωστε, ποιο δικαίωμα στην ιδιοκτησία να εγείρουν οι μελλοθάνατοι, ή έστω οι εκριζωτέοι;

 

Ποιες ακριβώς «εποικοδομητικές απόψεις για την ειρήνη αντάλλαξαν» στα χαλαρά Χανιά ο Ελληνας πρωθυπουργός και ο απεσταλμένος του Αμερικανού πλανητάρχη δεν θα το μάθουμε επακριβώς· η ιδιωτική άσκηση (και) της εξωτερικής πολιτικής δεν προβλέπει τη λογοδοσία. Μπορούμε όμως να υποθέσουμε με ασφάλεια ότι δεν επρόκειτο για όντως ισότιμη και ισοσθενή ανταλλαγή. Στο κάτω κάτω, οι δύο σύμμαχοι συμφωνούν στο κύριο: το Ισραήλ έχει κάθε δικαίωμα στην αυτοάμυνα, «αρκεί να μην το παρακάνει». Του επιτρέπεται, μάλιστα, να ορίζει κατά τη βούλησή του το όριο του «πρέπει/δεν πρέπει», «μπορώ/δεν μπορώ».

 

Για την κυβέρνηση Νετανιάχου, όπως φανέρωσαν οι τρεις μήνες της αιματοχυσίας, το όριο του ηθικού απορρέει από τους όρους του παλαιοδιαθηκικώς ορθού. Και μόνο φαινομενικά είναι μειοψηφικό στους κόλπους της, εκφρασμένο από δυο-τρεις ακροδεξιότατους υπουργούς, το όραμα-πρόγραμμα εκρίζωσης των Παλαιστινίων από όλη την έκταση των Κατεχομένων και βίαιης εκτόπισής τους «κάπου αλλού». Να γίνουν αυτοί πλέον επαίτες γης, σε ένα εφιαλτικό αναποδογύρισμα της Ιστορίας.

 

«Ενώ ο κόσμος απλώς κοιτάζει», δήλωσε στις 5.1 ο Μάρτιν Γκρίφιθς, συντονιστής του ΟΗΕ για τις ανθρωπιστικές υποθέσεις, «η Λωρίδα της Γάζας κατάντησε, απλούστατα, ακατάλληλη για να κατοικούν άνθρωποι». Το 1% του πληθυσμού της περιοχής, που τη σμπαραλιάζουν οι εσκεμμένα τυφλές βόμβες, έχει ήδη σκοτωθεί, ανάμεσά τους και περίπου 10.000 παιδιά. «Το μέλλον χιλιάδων παιδιών στη Γάζα κρέμεται από μια κλωστή. Και δεν γίνεται ο κόσμος απλώς να κοιτάζει», ακούστηκε σαν ηχώ θλίψης και ανήμπορης αγανάκτησης η Κάθριν Ράσελ, εκτελεστική διευθύντρια της UNICEF.

 

Στη Γάζα ακρωτηριάζονται κάθε μέρα δύο Παλαιστινιάκια. Χωρίς αναισθητικό. Πού να βρεθεί. Το χρησιμοποιεί όλο η διεθνής κοινότητα. Για να ναρκώνει την περίφημη ευαισθησία της.

 

 

Σκρέκα ντρουγκ το καμπανάκι…

 

γράφει ο Πέτρος Μανταίος

Kώστας Σκρέκας, υπουργός Ανάπτυξης. Επωμίζεται το βαρύ φορτίο της ακρίβειας, πρώτιστο πρόβλημα που απασχολεί τους πολίτες και στις δημοσκοπήσεις: 41% είδα σε πρόσφατη μέτρηση· όσο και το ποσοστό νίκης της Ν.Δ. Καμιά φορά οι συμπτώσεις σού βγάζουν γλώσσα…

 

Το «ντρουγκ το καμπανάκι» του σημερινού τίτλου είναι μέρος από ήχο γνωστού τραγουδιού που ολόκληρος είναι «ντράγκα ντρουγκ το καμπανάκι» και ανήκει στο δημοφιλές άσμα παλαιών ημερών, «Το τραμ το τελευταίο», που δεν νομίζω να υπάρχει κάτοικος αυτής της χώρας –τουλάχιστον κάποιας ηλικίας– που να μην το έχει έστω ψιθυρίσει κάποτε.

 

Συνδυάζω τον κ. Σκρέκα με το εν λόγω άσμα (Σακελλάριος - Γιαννακόπουλος - Σουγιούλ, επιθεώρηση «Ανθρωποι άνθρωποι», 1948-49. Εμφύλιος!) κυρίως για δύο στίχους από το κουπλέ: «Εμείς με τραμ πηγαίνουμε και άλλοι με ταξάρες/ Για μας τα ντόρτια κι οι διπλές και γι’ άλλους οι εξάρες» και δύο από το ρεφρέν: «Ντράγκα ντρουγκ το καμπανάκι/ Να μας πάει κούτσα-κούτσα στο φτωχό μας το τσαρδάκι».

 

Θέλω να πω στον κ. Σκρέκα και στον πρωθυπουργό κ. Μητσοτάκη, που ήταν εχθές να ανακοινώσουν, πάλι, νέα (από τα παλιά) μέτρα για την ακρίβεια (έναν χρόνο τώρα μέτρα για την ακρίβεια ανακοινώνουν), ότι άλλο είναι τα 17 ευρώ το λάδι στο «τραμ» και άλλο στην «ταξάρα» και άλλη η τιμή του βρεφικού γάλακτος στην Εκάλη και άλλη σε δυτική συνοικία.

 

Και ότι αν δεν σταθούν σε κεντρικά σημεία του τιμάριθμου (είμαι βέβαιος ότι καν δεν διανοούνται να σταθούν), όπως μείωση –αν όχι κατάργηση– ΦΠΑ σε βασικά είδη διατροφής, όσο διαρκεί η πληθωριστική λαίλαπα, αυστηροί έλεγχοι στην αγορά με χρησιμοποίηση ηλεκτρονικών μέσων, κυρίως αύξηση μισθών και συντάξεων, όχι επιδόματα, «καλάθια» και τα ρέστα…, θα ανοίγουν τρύπες στο νερό. Μόνο που σ’ αυτές τις τρύπες θα πέφτουν οι καταναλωτές που τρέχουν να προλάβουνε το τραμ το τελευταίο…