Επιστολή καταπέλτης για την Παιδεία και την υπαλληλία

Χάρη στη δουλειά μου έχω την τύχη να συναντάω πολύ κόσμο, να «στήνω αυτί» παντού για να μάθω τι κάνει και πώς σκέφτεται ο κόσμος, και να γίνομαι αποδέκτης προφορικών ή γραπτών καταθέσεων ψυχής ανθρώπων που κάπου «θέλουν να τα πουν» για ν’ ακουστούν.

Την επιστολή που δημοσιεύω σήμερα μου έστειλε ένας καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης σε ανύποπτη πολιτικά στιγμή. Τη φύλαξα για να την απευθύνω στο πολιτικό προσωπικό της χώρας, αλλά και στους συναδέρφους του και τους γονείς σε πιο κατάλληλη στιγμή.

Χτες ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης διασταύρωσαν τα ξίφη τους στη Βουλή στην πλάτη της πολύπαθης Παιδείας. Ταυτοχρόνως, η υφυπουργός Εργασίας κ Θεανώ Φωτίου κατηγόρησε το προσωπικό του υπουργείου της ότι σε ποσοστό 75% είναι απαίδευτο, δε δουλεύει, δεν προσφέρει, με εξαίρεση τους νέους.

Η επιστολή λοιπόν τους αφορά όλους. Πολιτικούς, υπαλλήλους, γονείς. Αλλά, κυρίως αφορά στους νέους.

Σ αυτούς τους νέους την αφιερώνω γιατί σ αυτούς ανήκει το μέλλον. Και μαζί, τους ανήκει το καθήκον να πάρουν αυτή τη σάπια πολιτικά και κοινωνικά χώρα και να την ξηλώσουν. Χτίζοντάς την έτσι που να τους αξίζει. Είναι η μόνη τους ελπίδα.

Η επιστολή, που δεν διεκδικεί δάφνες λογοτεχνίας, αλλά αποπνέει πόνο, είναι η ακόλουθη:

« Έτσι με κατάντησαν «δημόσιο υπάλληλο»

«Ο κόσμος λέει πολλά για τους δημοσίους υπαλλήλους (ΔΥ). Μιλάνε για βλακεία, τεμπελιά, ανευθυνότητα, αναλγησία και γενικά δεν μιλάνε καθόλου κολακευτικά. Ως δημόσιος υπάλληλος οφείλω να ομολογήσω ότι πολλά απ αυτά που λέγονται για μας είναι αλήθεια, όμως θέλω να υπερασπιστώ τον εαυτό μου. Γιατί σαν κι εμένα υπάρχουν πολλοί άλλοι, χιλιάδες.

Πριν διοριστώ εργαζόμουνα για χρόνια στον ιδιωτικό τομέα. Ήμουνα καλός στην δουλειά μου αλλά έβλεπα ότι δεν είχε μέλλον, ενώ ταυτόχρονα έβλεπα ότι οι ΔΥ είχανε ένα σωρό κεκτημένα με λιγότερα προσόντα και πολύ λιγότερο κόπο. Έτσι αποφάσισα να αγωνιστώ για μια καλύτερη δουλειά, ακριβώς όπως θα έκανε κάθε άνθρωπος με ικανότητες.

Έδωσα εξετάσεις στον ΑΣΕΠ και διορίστηκα καθηγητής στη μέση εκπαίδευση. Η αναλογία διοριστέοι / υποψήφιοι στον κλάδο μου ήταν 1:15, έτσι δικαιούμαι να λέω ότι είμαι ένας από τους καλύτερους στο αντικείμενό μου. Ίσως γι' αυτό να ξεκίνησα με αίσθημα ευθύνης και με διάθεση να προσφέρω στα παιδιά γνώσεις υψηλού επιπέδου και όχι μόνο.

Πολλά χρόνια έχουν περάσει από τότε κι έχω δει πολύ καλά τι συμβαίνει στην εκπαίδευση, ενώ είμαι βέβαιος ότι κάτι αντίστοιχο συμβαίνει σε ολόκληρο τον δημόσιο τομέα. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να συμβαίνει κι αλλιώς αφού ολόκληρη η χώρα είναι έτσι. Συγκεκριμένα:

α) Λαϊκισμός

Ένας Έλληνας πολιτικός γνωρίζει πολύ καλά ότι θα προωθήσει καλύτερα την καριέρα του όχι αν αφήσει έργο αλλά αν ευχαριστήσει τον όχλο. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και στην εκπαίδευση. Έχουν περάσει ένα σωρό νόμους για να μπορεί ο κάθε μαθητής να περνάει τις τάξεις χωρίς να διαβάζει καθόλου και με αναρίθμητες απουσίες. Σημαντικό ρόλο σ’ αυτό παίζει και μια μεγάλη μάστιγα της ελληνικής κοινωνίας που είναι τα "κοινωνικά κριτήρια". Αυτό είναι το καλύτερο βοήθημα στον πολιτικό για να αυξήσει την πελατεία του, ενώ στην εκπαίδευση το λέμε "παιδαγωγικοί λόγοι".

Αν βρεθεί ένας τρελός καθηγητής που επιχειρήσει να κάνει την δουλειά του υπεύθυνα, δέχεται αφόρητες πιέσεις, άσε που αν βάζει χαμηλούς βαθμούς θα του πουν ότι τα παιδιά δεν μαθαίνουν σ’ αυτόν ενώ αντιθέτως οι καθηγητές που χαρίζουν βαθμούς είναι καλοί και τα παιδιά... μαθαίνουν!

Εδώ φτάσανε στο σημείο να μπορεί ο καθένας να συνεχίζει και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (!) ενώ η βάση του 10 πολεμήθηκε ανελέητα (για παιδαγωγικούς λόγους) και τελικά καταργήθηκε. Φτάνει να σκεφτεί κανείς ότι ακόμα και ύστερα από τόσα χρόνια κρίσης εξακολουθούν να υπάρχουν σχολές-φαντάσματα, ενώ ακόμα και οι αιώνιοι φοιτητές που με μεγάλη καθυστέρηση και πολλές υπαναχωρήσεις τελικά διαγράφηκαν, τώρα επανεγγράφηκαν!

β) Σαπίλα

Όπως σε ολόκληρη τη χώρα, έτσι και στην εκπαίδευση το φακελάκι και το μέσο οργιάζουν. Οι "παιδαγωγικοί λόγοι" γίνονται επικλητοί πιο εύκολα όταν οι γονείς του μαθητή έχουν γνωστό κάποιον καθηγητή του σχολείου ή είναι σε θέση που μπορούν να πιέσουν ή να πληρώσουν για ιδιαίτερο. Η πίεση μπορεί να είναι είτε άμεση στον εκπαιδευτικό είτε ιεραρχικά (ιδιαίτερα αν πέσουν σε ξεροκέφαλο που θέλει να κάνει το σωστό).

Επίσης υπάρχουν αρκετοί εκπαιδευτικοί που όταν μιλάνε για συναδελφικότητα εννοούν όχι αλληλοϋποστήριξη αλλά ιδιαίτερη μεταχείριση στα παιδιά τους. Το λένε, το πιστεύουν και θεωρούν αυτονόητο (κεκτημένο ας πούμε) ότι θα την έχουν!

Προσωπικά ονομάζω αυτό το φαινόμενο "τυπική ελληνική σαπίλα" και τους συγχαίρω που εκπαιδεύουν τα παιδιά τους σωστά ώστε να μπορέσουν να επιβιώσουν σε αυτήν τη χώρα.

γ) Γραφειοκρατία

Στην εποχή της ψηφιακής τεχνολογίας το δημόσιο εξακολουθεί να δουλεύει με χαρτομάνι. Α, ναι καταγράφονται τα πάντα στον computer, όμως η χαρτούρα παραμένει. Έτσι ενώ όλοι οι βαθμοί περνιούνται στον computer, τον περασμένο Σεπτέμβριο παρακολούθησα στο σχολείο μου έναν πανικό που διήρκησε σχεδόν 20 λεπτά:

 Τρεις συνάδελφοι προσπαθούσαν να βρουν με τι χρώμα έπρεπε να περάσουν τους βαθμούς των εξετάσεων του Σεπτεμβρίου στην καρτέλα του μαθητή. Ένας έψαχνε στο Internet για νόμους ενώ 2 άλλοι ψάχνανε πυρετωδώς καρτέλες περασμένων ετών. Έλα όμως που κανένας δεν μπορούσε να μείνει στο λύκειο με τη νομοθεσία που υπήρχε τότε, την οποία επανέφερε ο υπουργός παιδείας που χαρακτήρισε την αριστεία ρετσινιά.

Βρήκανε κάποιες καρτέλες για το Γυμνάσιο, αλλά είναι ίδια τα χρώματα και για το Γυμνάσιο και για το Λύκειο; Βλέπεις υπάρχουν πολλά και εύκολα μπερδεύεσαι: Με μπλε οι βαθμοί των 4μήνων, με μαύρο οι μέσοι όροι των 4μήνων, με πράσινο οι εξετάσεις του Ιουνίου και με κόκκινο ο τελικός βαθμός. Δεν πρόσεξα τελικά ποιο είναι το χρώμα για τον Σεπτέμβριο (ίσως κάποιο 5ο) γιατί δεν με ενδιαφέρει να το μάθω κι ελπίζω να μην καταστραφεί ο κόσμος αν ποτέ χρησιμοποιήσω λάθος χρώμα.  

δ) Πολυνομία, ανασφάλεια και ανελέητη παρέμβαση του κράτους

Η εκπαιδευτική νομοθεσία αλλάζει πιο συχνά και από τη φορολογική. Το υπουργείο κάθε χρόνο καθορίζει την εξεταστέα ύλη και τις αναθέσεις μαθημάτων για ΟΛΕΣ τις τάξεις και ποτέ δεν είναι ολόιδια με την προηγούμενη χρονιά. Πολλές φορές μάλιστα οι αλλαγές γίνονται κατά την διάρκεια του σχολικού έτους.

Ενώ όλοι συμφωνούν ότι το περιεχόμενο και η μέθοδος διδασκαλίας πρέπει να προσαρμόζονται στις ανάγκες και τις δυνατότητες του μαθητή, υπάρχει πάντα ένας σοφός υπουργός κι ένα μάτσο σοφοί σύμβουλοι που αποφασίζουν πόσο πρέπει να επιμείνει ο καθηγητής στην κάθε ενότητα (ω, ναι κρατάνε τα προσχήματα με μια φράση ότι είναι απλώς ενδεικτικό), ποιες ασκήσεις θα πρέπει να μην διδαχθούν, τι να αξιολογηθεί από κάθε άσκηση, πως θα πρέπει να γίνει η αξιολόγηση των μαθητών ενώ ακόμα και οι διδακτικοί στόχοι για την κάθε ενότητα γράφονται στην εφημερίδα της κυβέρνησης!

Και το αμίμητο: "...το δεύτερο θέμα πρέπει να αποτελείται από 2 υποερωτήματα. Το πρώτο υποερώτημα πρέπει να βαθμολογείται με 13 μονάδες και το δεύτερο με 12..." γραμμένο στην εφημερίδα της κυβέρνησης.

Τους είναι βλέπεις αδιανόητο ότι μπορεί να υπάρξει κάποια λεπτομέρεια για την οποία δεν θα αποφασίζουν αυτοί. Είναι πλέον τόσο ισχυρά παγιωμένη η αντίληψη ότι πρέπει τα πάντα να αποφασίζονται κεντρικά ώστε μπορεί τα τελευταία 30 χρόνια να έχει αλλάξει πάρα πολλές φορές το σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλά ούτε καν έχω ακούσει την άποψη ότι θα πρέπει η κάθε σχολή να είναι αυτή που θα ορίζει σε ποια μαθήματα θα πρέπει να εξετάζονται οι μελλοντικοί φοιτητές της. Ακριβώς δηλαδή όπως συμβαίνει στις προηγμένες χώρες.

Ακόμα και συνάδελφοι που κάνουν προσωπικές σκέψεις γι' αυτό το θέμα δεν λένε κάτι τέτοιο. Στην Ελλάδα τέτοιες απόψεις είναι πλέον πέραν κάθε εμπειρίας ακόμα και φαντασίας!

ε) Ανελέητος πόλεμος κατά της αξιοκρατίας

Δεν γίνεται να έχεις και "κοινωνικά" κριτήρια και αξιοκρατία. Φυσικά η πολιτική πελατεία υπάρχει στα πρώτα και γι' αυτό και συνεχώς προωθούνται. Κάποια στιγμή δεν πήγαινε άλλο και δημιουργήθηκε το ΑΣΕΠ. Όμως σιγά-σιγά παρακάμπτεται και μάλιστα ο υπουργός παιδείας που χαρακτήρισε την αριστεία ρετσινιά δήλωσε ότι θα το καταργήσει τελείως, όπως άλλωστε και τα πρότυπα και οτιδήποτε άλλο που θα δυσαρεστεί τους πολλούς, που θα ζηλεύουν βλέποντας το παιδί του γείτονα να τα καταφέρνει καλύτερα.

Πώς να μην «βλακέψει» όποιος είναι στο δημόσιο; Πώς να μην αρχίσει να τα γράφει όλα, όταν βλέπει ότι ακριβώς όπως και στον στρατό όποιος είναι υπεύθυνος βρίσκει τον μπελά του ενώ όποιος είναι άχρηστος περνάει καλά;

Πως πρέπει να αντιδράσω όταν βλέπω ένα σωρό "συναδέλφους" να ακολουθούν την αρχή «το παίζω στριμμένος και απαυτώνω την κοινωνία» και μάλιστα όχι μόνο να μην απολύονται αλλά να τους περνάει; Κι επειδή η συνήθεια γίνεται δευτέρα φύση, έχω καταντήσει κι εγώ δημόσιος υπάλληλος. Άλλωστε πλέον έχω μάθει ότι δεν μπορείς να τα βάλεις με τον βούρκο.

Κάθε προσπάθεια να προσφέρεις αληθινό έργο χτυπιέται από

α) μαθητές και γονείς που βλέπουν χαμηλούς βαθμούς ή ότι ο κακόμοιρος ο κανακάρης τους δυσκολεύεται και δεν έχει χρόνο για βόλτα,

β) προϊσταμένους που δεν θέλουν να τους ζαλίζουν οι γονείς,

γ) συναδέλφους που καταλαβαίνουν ότι κάνεις σοβαρή δουλειά και ανησυχούν ότι θα χαλάσεις την πιάτσα.

Μας είπανε κάποτε για αξιολόγηση και με κάνανε να σκάσω στα γέλια. Με τι κριτήρια θα γίνει; Θα αποφασίσει ο όχλος και θα επιλέξει όσους βάζουν βαθμούς; Η πολιτική ηγεσία που ενδιαφέρεται μόνο να ικανοποιήσει τον όχλο; Ή μήπως οι προϊστάμενοι που θέλουν να ικανοποιούν και τον όχλο και την πολιτική ηγεσία;

Έτσι από ένας επιστήμονας μέσα στο top 6% κατάντησα κι εγώ δημόσιος υπάλληλος με τα όλα μου. Έχω μονιμότητα, έχω κεκτημένα. Και όπως είπα στην αρχή, σαν κι εμένα υπάρχουν1000άδες άλλοι. Επειδή όμως έχω ακόμα κάποια ίχνη ηθικής γράφω αυτό το γράμμα και έχω να συνοψίσω σε μία μόνο φράση:

Το δημόσιο ούτε το εξυγιαίνεις ούτε το αξιολογείς γιατί απλούστατα δεν μπορείς. Αυτό το δημόσιο το ΞΗΛΩΝΕΙΣ!»

Με εκτίμηση

Διονύσης»

Και για τη μεταφορά

Γ. Παπαδόπουλος-Τετράδης

«Κούρεμα» κοντά στα 800 εκατ. ευρώ για τη διάσωση της Μαρινόπουλος

Του Βασίλη Γεώργα

Τα μεγέθη είναι τόσο μεγάλα που προκαλούν δέος. Η διάσωση της εταιρείας Μαρινόπουλος μπαίνει τυπικά στην τελική ευθεία της από πλευράς δικαστικής διαδικασίας καθώς όλα δείχνουν ότι ακόμη και αύριο ίσως καταστεί εφικτό να κατατεθεί η αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 106 θ του πτωχευτικού κώδικα. Όμως το εγχείρημα και τα ρίσκα που το συνοδεύουν θα είναι μια γιγάντια πρόκληση διαρκείας, με κατάληξη που δεν μπορεί εκ των προτέρων να γνωρίζει κανείς.

Το πρωτοφανές στην υπόθεση εξυγίανσης του ομίλου Μαρινόπουλου, είναι ο τεράστιος όγκος των κεφαλαίων που θα χρειαστεί αρχικά να «καούν» και στη συνέχεια να αναγεννηθούν με νέο δανεισμό, ώστε να δημιουργηθούν προϋποθέσεις επαναλειτουργίας της εταιρείας υπό νέα επωνυμία και την ιδιοκτησία του Σκλαβενίτη.  Η συμφωνία είναι η μεγαλύτερη που έχει εφαρμοστεί ποτέ στην Ελλάδα και προβλέπει χοντρικά ότι η νέα εταιρεία θα απαλλαγεί από υποχρεώσεις κοντά στα 800 εκατ. ευρώ, και θα αναλάβει νέο δανεισμό ύψους 477 εκατ. ευρώ.

Όπως προκύπτει από το σχέδιο εξυγίανσης που καλούνται να υπογράφουν οι πιστωτές και να επικυρώσει το δικαστήριο, στο όνομα του συστημικού κινδύνου και της διάσωσης 11.000 άμεσων θέσεων εργασίας, διαγράφονται χρέη τουλάχιστον 783 εκατ. ευρώ που αντιστοιχούν στο 52% των συνολικών υποχρεώσεων ύψους 1,49 δισ. ευρώ που έχει σήμερα η Μαρινόπουλος.

Τα ποσά αυτά δεν περιλαμβάνουν το «κούρεμα» οφειλών από τις ΔΕΚΟ και αντιπροσωπεύουν:

- 323 εκατ. ευρώ που καλούνται να διαγράψουν οι περίπου 2.000 προμηθευτές της εταιρείας αποδεχόμενοι κούρεμα 50% των απαιτήσεών τους σημερινού ύψους 647 εκατ. ευρώ

- επιπλέον 307 εκατ. ευρώ υποχρεώσεων της Μαρινόπουλος οι οποίες δεν θα μεταφερθούν στη νέα εταιρεία και θα συνεχίζουν να βαραίνουν την παλιά Μαρινόπουλος,

- και άλλα 153 εκατ. ευρώ οφειλών της Μαρινόπουλος προς την Carrefour και άλλες συνδεμένες εταιρείες που επίσης διαγράφονται από ένα σύνολο απαιτήσεων 165 εκατ. ευρώ.

Παράλληλα θα χρειαστεί να διαγραφούν σημαντικά ποσά από τόκους και προσαυξήσεις τραπεζικών δανείων και οφειλών προς το Δημόσιο, το ήμισυ των χρεών προς τις ΔΕΚΟ και τους Δήμους, ενώ θα διακανονιστούν σε βάθος δεκαετιών υποχρεώσεις αρκετών ακόμη εκατοντάδων εκατομμυρίων.

Ενδεικτικό είναι πως η εξυπηρέτηση των τραπεζικών δανείων που θα βαραίνουν τη νέα εταιρεία θα διευκολυνθεί σημαντικά. Τυχόν οφειλόμενοι τόκοι μέχρι να ξεκινήσει η εφαρμογή της συμφωνίας εξυγίανσης θα κεφαλαιοποιηθούν, και για πέντε χρόνια μέχρι το 2021 η εταιρεία θα εξοφλεί μόνο τόκους και όχι κεφάλαιο. Μετά την περίοδο χάριτος θα καλείται ανάλογα με την πορεία των εσόδων της να αποπληρώσει τα δάνειά της σε διάστημα 15ετίας μέχρι το 2036.

Αντίστοιχα σημαντικές διευκολύνσεις προβλέπονται και για τα χρέη προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία.

Σε αυτή την περίπτωση όλοι οι τόκοι, τα πρόστιμα και οι προσαυξήσεις θα διαγραφούν και η νέα εταιρεία θα πληρώσει μόνο το κεφάλαιο σε 250 άτοκες μηνιαίες δόσεις (περίπου 21 χρόνια).

Παράλληλα τα χρέη προς τις εταιρείες κοινής ωφέλειας (ενδεικτικά ΔΕΗ, ΔΕΔΗΕ, ΔΕΣΗΜΕ, ΛΑΓΗΕ, ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ) καθώς και τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης, διαγράφεται το 50% των οφειλών καθώς και οι απαιτήσεις τρίτων (ΟΤΑ, ΕΡΤ) ενώ οι εναπομείνασες απαιτήσεις θα εξοφληθούν σε 36 άτοκες μηνιαίες δόσεις οι οποίες δεν θα επιβαρύνονται από προσαυξήσεις.

Παρότι η νέα εταιρεία που θα είναι θυγατρική του ομίλου Σκλαβενίτη θα μεταβιβαστεί με υποχρεώσεις μικρότερες των 710 εκατ. ευρώ έναντι των σημερινών 1,49 δισ. ευρώ, θα χρειαστεί νέα χρηματοδότηση που θα φτάσει συνολικά τα 477 εκατ. ευρώ για να μπορέσει να αποπληρώσει άμεσα μέρος των χρεών της (εντός δύο μηνών οι προμηθευτές) και να επανέλθει σε λειτουργία γεμίζοντας τα ράφια των καταστημάτων.

Από αυτά σύμφωνα με το σχέδιο εξυγίανσης, τα 352 εκατ. ευρώ θα διατεθούν από τις τράπεζες στη νέα εταιρεία μέσω έκδοσης κοινού ομολογιακού δανείου, ενώ άλλα 125 εκατ. ευρώ θα είναι χρήματα που θα διαθέσει η ίδια η εταιρεία Σκλαβενίτης. Το μεγαλύτερο βάρος του νέου δανείου θα σηκώσει αναλογικά η Alpha Bank (177 εκατ. ευρώ) και ακολούθως η Εθνική (81 εκατ. ευρώ),  η Eurobank (47 εκατ. ευρώ) και η Πειραιώς (47 εκατ. ευρώ). Η εταιρεία Σκλαβενίτης θα συμμετάσχει αρχικά με 75 εκατ. ευρώ μέσω αύξησης κεφαλαίου και θα βάλει άλλα 50 εκατ. ευρώ ως το τέλος του 2019.

Είναι προφανές σε συνδυασμό και με τους υπόλοιπους όρους εξόφλησης των υποχρεώσεων που περιλαμβάνονται στη συμφωνία, δημιουργείται ένα αρκετά ευνοϊκό πλαίσιο για να ξεκινήσει η προσπάθεια ανόρθωσης του δικτύου πωλήσεων της Μαρινόπουλος που θα περάσει στον όμιλο Σκλαβενίτη. Οι ευνοϊκές ρυθμίσεις του σχεδίου εξυγίανσης αποτελούν ένα σημαντικό βοήθημα αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να εγγυηθούν την επιτυχία του εγχειρήματος και πολύ περισσότερο για το μέλλον πλέον της Σκλαβενίτης η οποία επωφελείται σημαντικά έναντι του ανταγωνισμού μέσω της απόκτησης ενός πολύ μεγάλου αριθμού καταστημάτων σε όλη την Ελλάδα, αλλά παράλληλα επιβαρύνεται με υψηλές νέες υποχρεώσεις και μεγάλο ρίσκο εκτέλεσης.

Έρχεται το Ευρωπαϊκό ΔΝΤ

γράφει η Παναγιώτα Μπλέτα (συγγραφέας)

Σύμφωνα με  δημοσίευμα του  πρακτορείου Reuters, οι χώρες μέλη της Ευρωζώνης ετοιμάζουν ένα ενοποιημένο ταμείο με υποτιθέμενο στόχο την βοήθεια των ασθενέστερων οικονομικά χωρών μελών. Και αναφέρω υποτιθέμενο, γιατί ο σκοπός του ταμείου θα είναι να δανείζει τις ασθενέστερες οικονομικά χώρες, να πουλάει δηλαδή τραπεζικά προϊόντα και να τα εισπράττει πίσω με υπέρογκους τόκους ή με τις υποθηκεύσεις εθνικού και ιδιωτικού πλούτου και όχι να τις απεγκλωβίζει από τα προβλήματά τους.

Το ΔΝΤ της Ευρωζώνης ουσιαστικά στόχο έχει να θωρακίσει το ευρώ από τους κραδασμούς που δέχτηκε από την πλήρη απαξίωση του μέσα και έξω από την ευρωπαϊκή κοινότητα και να πείσει τα κράτη μέλη να εξακολουθούν να βρίσκονται δέσμιοι ενός νομίσματος που δεν έχει το αντίκρισμα που θα έπρεπε στα οικονομικά τους.

Για να έχει περιθώρια οικονομικού αποτελέσματος  για τις ασθενέστερες χώρες το εγχείρημα αυτό, θα πρέπει καταρχήν να αναγνωρίσει τις ποιοτικές διαφορές στην αξία του ευρώ ορίζοντας την συναλλαγματική αναλογικότητα σε εισοδήματα –ανεργία και κόστος ζωής, ανά χώρα.

Από εκεί θα προκύψουν οι βασικές αρχές πάνω στις οποίες θα λειτουργεί και τα κριτήρια με τα οποία θα δανείζει και τοκίζει αντίστοιχα.

Θα πρέπει να αντιστρέψει δηλαδή τα αρχές με τις οποίες λειτουργούσε το ΔΝΤ, που έχασε την αίγλη του εξαιτίας της απόσχισης του από την κοινωνική πραγματικότητα των κρατών.

Οι ασθενέστερες χώρες θα χαίρουν χαμηλότερων επιτοκίων, καθώς και περιόδου χάριτος όταν αδυνατούν να αποπληρώσουν, έως και διαγραφής μέρους των χρεών. Σε αντίθεση με τις πιο δυνατές που θα έχουν υψηλότερα επιτόκια δανεισμού καθώς ωφελούνται από τις εσωτερικές συναλλαγές με τις ασθενέστερες  και υποχρέωση διάθεσης μέρους των πλεονασματικών τους προς ανακούφιση των ασθενέστερων.

Μόνο έτσι μπορούν να δεσμεύονται  τα μέλη της ευρωζώνης με συγκεκριμένα πλεονάσματα κάθε χρόνο και να ελέγχονται ετησίως τόσο για την πορεία των δημοσιονομικών τους, όσο και για την υλοποίηση των διαρθρωτικών αλλαγών.

Διαφορετικά, η ύπαρξη ενός δημοσιονομικού ταμείου που στόχο έχει να συνεχίσει τη  πολιτική της  Ευρωπαϊκής  Κεντρικής Τράπεζας –ΕΚΤ με τις ίδιες συμβατικές νομισματικές εκποιήσεις κεκαλυμμένα, δεν θα αποτελεί παρά μια οικτρή φάρσα εις βάρος των ασθενέστερων κρατών μελών , απλά και μόνο για να τα δεσμεύει και να τα ελέγχει περισσότερο και να μην μπορούν να απεγκλωβιστούν ποτέ από αυτό το σαθρό οικοδόμημα που ονομάζεται Ευρωπαική Ένωση.

Εάν λοιπόν η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να υιοθετήσει λύσεις ρηξικέλευθες, προκειμένου για την οικονομική ανάπτυξη και ευημερία όλων, τότε είναι προτιμότερο να διαλυθεί μια ώρα αρχύτερα, παρά να χρησιμοποιεί επικοινωνιακά τεχνάσματα του τύπου «το καινούργιο δημοσιονομικό ταμείο θα είναι καλύτερο ενεχυροδανειστήριο…».

Το να αλλάζεις όνομα δεν προϋποθέτει ότι θα συνεχίζεις να κοροϊδεύεις τους λαούς και να τους εκμεταλλεύεσαι, με επικοινωνιακά τρικ.

Τα δημοσιονομικά ταμεία πρώτο στόχο πρέπει να έχουν ΟΧΙ τις αγορές , αλλά την σταθεροποίηση στις κοινωνικές και αναπτυξιακές δομές που θα επιτρέψουν να αναδιοργανωθεί η τοπική κοινωνία και η επιχειρηματικότητα  που παράγουν την καταναλωτική δύναμη.

Και θα επαναλάβω μια σκέψη που έχω καταθέσει και στο παρελθόν. Οτιδήποτε δεν υπηρετεί τον άνθρωπο όσο καλά καμουφλαρισμένο και να είναι, θα εκπυρσοκροτήσει πίσω… 

Διευκρινίσεις για τη σύνταξη διαδοχικής ασφάλισης -Ο τρόπος που θα απονεμηθεί

Διευκρινίσεις σχετικά με τον τρόπο απονομής σύνταξης για περιπτώσεις διαδοχικής ασφάλισης παρέχει εγκύκλιος του υπουργείου Εργασίας. 

Στην εγκύκλιο αναφέρεται πως η σύνταξη απονέμεται από τον τελευταίο φορέα στον οποίο ο αιτών τη σύνταξη ήταν ασφαλισμένος κατά την τελευταία χρονική περίοδο της απασχόλησής του.

Προϋπόθεση είναι να έχουν πραγματοποιηθεί 1.500 ή 1.000 ημέρες εργασίας στην ασφάλισή του, εκ των οποίων, όμως, 500 ή 300 ημέρες εργασίας, αντίστοιχα, κατά την τελευταία πενταετία, πριν από τη διακοπή της απασχόλησης ή την υποβολή της αίτησης για την κρίση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος, λόγω γήρατος.

Παράλληλα, υπογραμμίζεται η σχετική γνωμοδότηση (408/1995) του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, σύμφωνα με την οποία οι 1.500 ημέρες εργασίας, οι οποίες, επί διαδοχικής ασφάλισης, απαιτούνται να έχουν διανυθεί στην ασφάλιση του τελευταίου Οργανισμού, πριν τη διακοπή της απασχόλησης ή υποβολή της αίτησης, ώστε να καταστεί αυτός αρμόδιος για τη χορήγηση της σύνταξης, πρέπει να είναι ημέρες πραγματικής εργασίας, μη υπολογιζόμενου του πλασματικού χρόνου ασφάλισης, όπως εν προκειμένω ο χρόνος ανεργίας, επειδή απαιτείται ενεργός ασφαλιστικός δεσμός καθ' όλο το χρονικό διάστημα των 1.500 ημερών ασφάλισης με το συγκεκριμένο ασφαλιστικό Οργανισμό.

Σύμφωνα με την εγκύκλιο, όπως σημειώνει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, εξαίρεση αποτελεί η στρατιωτική υπηρεσία, η οποία λαμβάνεται υπόψη μόνο για τη συμπλήρωση των 1.500 ή 1.000 ημερών ασφάλισης, καθώς και για τις 300 ημέρες ασφάλισης, στις περιπτώσεις αναπηρίας ή θανάτου, μόνο αν συμπίπτουν χρονικά με τις 1.000 ημέρες ασφάλισης.

Τονίζεται ότι, κατά το σκεπτικό της προαναφερόμενης σχετικής γνωμοδοτήσεως του Ν.Σ.Κ., ο αναφερόμενος διαχρονικά, στις διατάξεις της διαδοχικής ασφάλισης, χρόνος ασφάλισης (1.500 ή 1.000 ημέρες) αναφέρεται ως ημέρες εργασίας, ήτοι πραγματικής παρασχεθείσας εργασίας, όπου απαιτείται ενεργός ασφαλιστικός δεσμός και όχι χρόνος πλασματικής ασφάλισης οποιασδήποτε μορφής. Ως προς τη στρατιωτική υπηρεσία, λαμβανομένου υπόψη της παρεχόμενης υπηρεσίας άνευ αμοιβής από τους πολίτες (ν. 2054/52), όπου προβλέπεται ότι ο χρόνος στρατιωτικής υπηρεσίας λογίζεται ως χρόνος πραγματικής υπηρεσίας, δύνανται να υπολογισθούν μόνο για τη συμπλήρωση των 1.500 ή 1.000 ημερών συνολικής εργασίας (ασφάλισης) αντίστοιχα που απαιτούνται για την ύπαρξη αρμοδιότητας στον τελευταίο φορέα ασφάλισης.

Πηγή 

Σόιμπλε: Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι το χρέος -Το ΔΝΤ πρέπει να μείνει

Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι τα επιτόκια και η αποπληρωμή του χρέους, τόνισε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, μιλώντας στην επιτροπή οικονομικών υποθέσεων της Μπούντεσταγκ.

Παράλληλα, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας τόνισε ότι το ΔΝΤ πρέπει να συνεχίσει να διαδραματίζει ρόλο στο ελληνικό πρόγραμμα και προεξόφλησε πως πράγματι θα συνεχίσει.

Ακόμη, ο Σόιμπλε συντάχθηκε με την άποψη του Μάριο Ντράγκι, ότι στην Ευρώπη χρειάζονται περισσότερα μέτρα για την τόνωση της ανάπτυξης, επενδύσεις και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.

Νωρίτερα, μιλώντας στην Μπούντεσταγκ, ο επικεφαλής της ΕΚΤ απέρριψε τις επικρίσεις για την πορεία που έχει επιλέξει η τράπεζα, χαρακτηρίζοντας τα μηδενικά επιτόκια απαραίτητα και καλώντας το Βερολίνο να μοιραστεί το βάρος για την τόνωση της ευρωπαϊκής οικονομίας αυξάνοντας τις δαπάνες.

Ακόμη, ο Σόιμπλε δήλωσε ότι η χώρα του δεν θα εγκαταλείψει το κοινό νόμισμα, προέβλεψε ότι η ΕΕ θα υπογράψει μια συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με τις ΗΠΑ, αλλά πιθανόν δεν θα λέγεται TTIP, ενώ απέφυγε να κάνει οποιοδήποτε σχόλιο για τη Deutsche Bank.

Πηγή 

Η άλλη όψη των ΗΠΑ: Το συγκλονιστικό κλάμα ενός 9χρονου κοριτσιού από τη Σάρλοτ (video)

Πολλά μπορεί κανείς να θαυμάσει στους θεσμούς των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, η εκλογή Ομπάμα ήταν μια υπέροχη στιγμή για το δημοκρατικό πολίτευμα με όρους αιωνιότητας αλλά υπάρχουν και κάποιες όψεις που είναι απλώς τρομακτικές.

Ποιος άραγε θα περίμενε ότι στα χρόνια του Μπαράκ Ομπάμα θα χάνονταν τόσο εύκολα ζωές Αφροαμερικανών από πυρά αστυνομικών; Ποιος θα πίστευε ότι στη δική του εποχή θα γεννιόταν το κίνημα #BlackLivesMatter;

Στο παρακάτω video, ένα γλυκό κορίτσι από τη Σάρλοτ ξεσπά, λίγες μέρες μετάαπό μια ακόμα δολοφονία Αφροαμερικανού:

Πηγή

Wall Street Journal: Καμία οικονομική ανακάμψη στην Ελλάδα

Δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρξει ανάκαμψη στην Ελλάδα, εκτός αν υπάρξουν γενναίες πολιτικές αποφάσεις που θα οδηγήσουν σε ένα πιο σταθερό επιχειρηματικό περιβάλλον.

Ο Δημήτρης Τσακωνίτης, γενικός διευθυντής στην εταιρεία Grecian Magnesite, τονίζει μιλώντας στην αμερικανική εφημερίδα ότι δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρξει ανάκαμψη στην Ελλάδα, εκτός αν υπάρξουν γενναίες πολιτικές αποφάσεις που «θα οδηγήσουν σε ένα πιο σταθερό επιχειρηματικό περιβάλλον».

Η Wall Street Journal, σημειώνει ακόμη ότι η συμφωνία διάσωσης της ελληνικής οικονομία προβλέπει ισχυρή ανάπτυξη από τα τέλη του 2016 και ανάπτυξη 2,7% για το 2017, την ώρα που οικονομολόγοι προβλέπουν ανάπτυξη 0,6%. Η αμερικανική εφημερίδα επισημαίνει ότι η πιο αδύναμη ανάπτυξη θα επιβαρύνει τον προϋπολογισμό, οδηγώντας ενδεχομένως σε νέες διαπραγματεύσεις για επιπλέον μέτρα λιτότητας.

Μάλιστα, η WSJ αναφέρεται και στη στασιμότητα στις εξαγωγές, που όπως σημειώνει προκαλεί ανησυχία, αφού το σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας βασίζεται στη μετάβαση της οικονομίας από τις κρατικές δαπάνες, στις εξαγωγές και τις σχετικές επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα.

Όπως τονίζεται βάσει των στοιχείων που έδωσε στη δημοσιότητα η Τράπεζα της Ελλάδας την προηγούμενη εβδομάδα, οι εξαγωγές μέχρι τον Ιούλιο υποχώρησαν 7,1% σε σχέση με την αντίστοιχη περυσινή περίοδο, ενώ άγνωστο παραμένει πότε σχεδιάζεται η πλήρης άρση των capital controls.

Τα στοιχεία μέχρι τώρα δείχνουν οριακή βελτίωση, αναφέρει η εφημερίδα: η ανεργία μειώνεται με ασθενείς ρυθμούς, αλλά παραμένει κοντά στο 23%. Οι λιανικές πωλήσεις και τα έσοδα από τον τουρισμό υπήρξαν απογοητευτικά. Ο αριθμός των εταιρικών χρεοκοπιών το πρώτο μισό του έτους έφτασε το υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων τριών ετών. Τα στοιχεία για τη βιομηχανική παραγωγή φαίνονται καλύτερα, αλλά οι οικονομολόγοι επισημαίνουν ότι οι έρευνες για το κλίμα δεν είναι ευοίωνες για το μέλλον.

Πηγή

Αφαιρέθηκαν δύο μετάλλια από την Πηγή Δεβετζή

Με απόφαση της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Στίβου αφαιρέθηκαν δύο μετάλλια από την Πηγή Δεβετζή.

Η IAFF ακύρωσε όλα τα αποτελέσματα της Ελληνίδας πρωταθλήτριας του τριπλούν από το 2007 έως το 2009, οπότε αυτό σημαίνει ότι δεν έχει στην κατοχή της τα δύο χάλκινα που κατάκτησε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Οζάκα.

Η Δεβετζή βρέθηκε θετική σε χρήση απαγορευμένων ουσιών από την επανεξέταση δείγματός της από τους Ολυμπιακούς αγώνες το 2008 στο Πεκίνο. Όπως φαίνεται η IAAF αντέδρασε αστραπιαία και τιμώρησε την αθλήτρια, πριν από την απόφαση της ΔΟΕ.

Από τις 31 Αυγούστου του 2007 έως τις 30 Αυγούστου του 2009 ακυρώνονται όλα τα αποτελέσματα  της Ελληνίδας πρωταθλήτριας καθώς είχε, σύμφωνα με τα αποτελέσματα, κάνει χρήση στανοζολόλης.

Εάν ανατρέξει κανείς στην ιστοσελίδα αποτελεσμάτων της παγκόσμιας ομοσπονδίας στίβου θα διαπιστώσει ότι η Δεβετζή αναφέρεται ως ακυρωμένη τόσο στους Ολυμπιακούς αγώνες του 2008 στο Πεκίνο, όσο και στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Οζάκα, όταν είχε πάρει και πάλι την 3η θέση.

Τον περασμένο Νοέμβριο ο ΣΕΓΑΣ είχε ανακοινώσει ότι η αθλήτρια είχε βρεθεί θετική σε επανέλεγχο που της έγινε από το 2007, όταν και είχε κατακτήσει το μετάλλια στην Οζάκα.

Το όνομά της αναφέρεται και στη λίστα με τους τιμωρημένους αθλητές από την Παγκόσμια ομοσπονδία, που αναφέρει ότι έχει τιμωρηθεί επειδή βρέθηκε θετική στη χρήση της απαγορευμένης ουσίας «στανοζολόλης».

Υπενθυμίζεται ότι το 2009 η Δεβετζή είχε τιμωρηθεί με διετή αποκλεισμό, επειδή είχε αποτύχει να δώσει δείγμα σε αιφνίδιο έλεγχο αντιντόπινγκ στην Ουκρανία. 

Πηγή

Παράταση για τη ρύθμιση των 36 δόσεων δίνει η ΔΕΗ

Λαμβάνοντας υπόψη τη συνεχιζόμενη προσέλευση, με αμείωτο ρυθμό, όσων επιθυμούν να ενταχθούν στη ρύθμιση των 36 δόσεων χωρίς προκαταβολή, η ΔΕΗ αποφάσισε σήμερα την παράταση της ρύθμισης για ένα μήνα, μέχρι τις 31 Οκτωβρίου.

Παράλληλα, δίνει την ευκαιρία ένταξης στη ρύθμιση αυτή και σε όσους τη ζητήσουν όχι αυτοβούλως, αλλά μετά από διακοπή της ηλεκτροδότησης λόγω χρέους, με μοναδική προϋπόθεση να μην έχουν προβεί σε αυθαίρετη επανασύνδεση με επέμβαση στο μετρητή τους.

Τέλος, σε όσους είχαν κάνει παρέμβαση στο μετρητή τους – πλην της περίπτωσης της ρευματοκλοπής- αποφάσισε η επανασύνδεση να γίνεται με προκαταβολή ίση με το 15% της οφειλής και η εξόφληση του υπολοίπου σε 12 δόσεις.

Πηγή

Bloomberg: Επιφυλακτικοί οι επενδυτές για τις μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα

Δεν πείθονται ακόμη οι επενδυτές από το story της ελληνικής ανάκαμψης και την πορεία των μεταρρυθμίσεων και περιμένουν πρώτα να μπει η Ελλάδα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ και μετά να επενδύσουν.

«Αν και υπάρχει η ελκυστική αποτίμηση ελάχιστοι είναι αυτοί που πιστεύουν ότι η συγκεκριμένη κυβέρνηση μπορεί να φέρει αποτελέσματα» αναφέρει σε δηλώσεις στο πρακτορείο Bloomberg ο Michel Danechi, της Duet Asset Management, ο οποίος βοηθά στη διαχείριση 1,5 δισ δολ. σε περιουσιακά στοιχεία στις αναδυόμενες αγορές στο Duet.

Στο δημοσίευμα του διεθνούς πρακτορείου, με τίτλο «Απηυδυσμένοι επενδυτές περιμένουν πρώτα τον Ντράγκι να αγοράσει Ελλάδα, πριν το κάνουν οι ίδιοι» γίνεται αναφορά στην παρουσίαση στο Λονδίνο, στο πλαίσιο του 11th Greek Roadshow, μιας λίστας με τους λόγους γιατί οι αποτιμήσεις σε περιουσιακά στοιχεία της χώρας τα καθιστούν ελκυστικά και στην απάντηση που έδωσαν οι επενδυτές που συμμετείχαν ότι «αν κάνετε αυτά που είναι απαραίτητα τότε θα επενδύσουμε.»

«Εάν η Ελλάδα ενταχθεί στο πρόγραμμα QE τότε η διάθεση θα αλλάξει αυτόματα προς το θετικό» αναφέρει ο Michel Danechi.

Στο ίδιο δημοσίευμα επισημαίνεται το γεγονός ότι οι ελληνικές μετοχές έχουν χάσει φέτος 11% της αξίας τους μετά από τις σημαντικές απώλειες που είχαν υποστεί και το 2015 ενώ η απόδοση του  10ετούς κρατικού ομολόγου έχει παραμείνει στο 8%, μακράν η μεγαλύτερη στην Ευρωζώνη, και παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση κατάφερε να συνάψει συμφωνία με τους δανειστές για την ολοκλήρωση της τελευταίας αξιολόγησης του προγράμματος προσαρμογής τον τελευταίο Ιούνιο.

Σημειώνεται, επίσης ότι παρά το γεγονός ότι η ροή θετικών ειδήσεων αυξήθηκε αυτή την εβδομάδα (η ψήφιση των προαπαιτούμενων, η εκτέλεση του προϋπολογισμού εντός στόχων, η αύξηση των καταθέσεων, η παρέμβαση Τσίπρα για να ξεμπλοκάρει η ιδιωτικοποίηση του ΔΕΣΦΑ) οι επενδυτές επειδή έχουν καεί στο παρελθόν από τις λανθασμένες προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί παραμένουν επιφυλακτικοί.

Πηγή 

Κάποιοι έχουν διαβάσει Γάιο Πετρώνιο…

Του Γιάννη Παντελάκη

Ο Γάιος Πετρώνιος, ήταν ένας αυλικός του Νέρωνα και θεωρείται ο συγγραφέας του Σατυρικού. Σε αυτόν, αποδίδεται η περίφημη φράση «ο κόσμος θέλει να εξαπατηθεί, ασ’ τον λοιπόν να εξαπατηθεί». Είναι αλήθεια, πως ένα σημαντικό μέρος του πολιτικού προσωπικού της χώρας μας, το γνωρίζει αυτό. Ανεξάρτητα αν έχει διαβάσει Πετρώνιο. Γνωρίζει την ανάγκη μιας μερίδας της κοινωνίας, να ακούει πράγματα (συνήθως υποσχέσεις), τα οποία ακόμα και με αντικειμενικά κριτήρια είναι αδύνατον να υλοποιηθούν. Του αρέσει όπως φαίνεται, η εξαπάτηση, να ηχούν στ’ αυτιά του ωραία λόγια.

Και πολλά σημερινά κυβερνητικά στελέχη, ακολουθούν την συμβουλή του Πετρώνιου. Την αρχή την έχει κάνει ο ίδιος ο επικεφαλής τους (πρόκειται γι’ αυτό που χαρακτήρισε αυταπάτες αλλά δεν ήταν τέτοιες). Ωστόσο, στην περίπτωσή τους παρατηρείται ένα επιπλέον ακραίο φαινόμενο. Την μέθοδο της εξαπάτησης, την αποκαλύπτουν -όχι κάποιοι τρίτοι παράγοντες αλλά- κάποια άλλα κυβερνητικά στελέχη! Αυτοακυρώνονται δηλαδή. Αυτό, ενδεχομένως να μην το είχε προβλέψει ο Πετρώνιος.

Το πιο πρόσφατο κρούσμα του φαινομένου, παρατηρήθηκε με το περίφημο υπερταμείο και την ένταξη σε αυτό μιας σειράς δημοσίων επιχειρήσεων (ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, Μετρό, ΔΕΗ, ΕΛΒΟ κ.ά.). Ο νόμος για την δημιουργία του υπερταμείου (που ψηφίσθηκε τον Μάιο), προβλέπει με σαφή τρόπο την δυνατότητα ιδιωτικοποίησης των ΔΕΚΟ. Δυο υπουργοί (Σκουρλέτης, Σπρίτζης), επιχείρησαν στη Βουλή να πουν το ακριβώς αντίθετο, ότι δεν υπάρχει περίπτωση ιδιωτικοποιήσεων και ότι όλα αυτά αποτελούν προπαγάνδα της αντιπολίτευσης. Λίγες ώρες μετά, ένας άλλος συνάδελφός τους (Τσακαλώτος), είπε ακριβώς το αντίθετο. Την αλήθεια δηλαδή.

Είπε χαρακτηριστικά, πως δεν αποκλείεται, είναι πιθανή η ιδιωτικοποίηση των ΔΕΚΟ που περνάνε στο υπερταμείο. Βέβαια, ο κ. Τσακαλώτος πρόσθεσε ότι όσο ο ίδιος είναι υπουργός και ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, δεν πρόκειται να βάλουν την υπογραφή τους σε κάτι τέτοιο, αλλά κι αυτό εντάσσεται στην φράση του Πετρώνιου. Άλλωστε ο συγκεκριμένος υπουργός έλεγε πως γι’ αυτόν αποτελεί κόκκινη γραμμή η μείωση του αφορολόγητου και λίγο μετά το αφορολόγητο μειώθηκε.

Σχετικό με την προαναφερόμενη ρύθμιση για το υπερταμείο και το δεύτερο κρούσμα που αφορά τους προερχόμενους από τους Οικολόγους (Τσιρώνη, Δημαρά) υπουργό και βουλευτή. Προς στιγμή, έκαναν μια μικρή φασαρία ότι δεν πρόκειται να ψηφίσουν την διάταξη για ένταξη στο υπερταμείο της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ. Τελικά βέβαια, τέτοιο θέμα δεν υπήρξε αφού αλλάξαν γνώμη (!), ωστόσο πρέπει να σημειωθεί κάτι άλλο. Η διάταξη για το υπερταμείο και η ένταξη σε αυτό και των συγκεκριμένων δυο εταιρειών, έχει ψηφιστεί και από τους δυο (και από άλλους 150 βουλευτές) από τον περασμένο Μάιο! Τώρα, απλά ψηφίζεται ως προαπαιτούμενο εκείνου του νόμου.

Τρίτο πολύ πρόσφατο κρούσμα, αυτό που αφορά στις τηλεοπτικές άδειες. Ο Τσίπρας, ο Παππάς και μια σειρά από άλλα κυβερνητικά στελέχη φώναζαν με κάθε ευκαιρία πως δεν θέλουν δικούς τους καναλάρχες και δεν τους ενδιαφέρει αυτό. Ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Στ. Κούλογλου,  ήρθε να τους διαψεύσει: «Ο κ. Καλογρίτσας, προφανώς συνήψε μια συμφωνία και με μέλη της τωρινής κυβέρνησης, αλλά αυτή η συμμαχία δεν ήταν τόσο ισχυρή ώστε να κερδίσει τους αντιπάλους», είπε. Για να προσθέσει πως «φυσικά και είναι δουλειά της κυβέρνησης να έχει κάποια φιλικά μέσα ενημέρωσης»!

Ο Πετρώνιος, έζησε την περίοδο 27-66 μ.χ. Κάπου εκεί έγραψε και την περίφημη φράση του. Έγινε διαχρονική, τουλάχιστον για τη χώρα μας…

Παρέδωσαν τα 4 κλειδιά της χώρας σε ξένους

Μετά τη χτεσινή ψήφιση της πλήρους αποικιοποίησης της χώρας από τη συγκυβέρνηση στη Βουλή ας κάνουμε έναν απολογισμό. Τι πλήρωσε η Ελλάδα για να παραμείνουν ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ χτες στην εξουσία; Στην πράξη και στην ουσία παρέδωσε τα κλειδιά της διαχείρισης όλης της Οικονομίας και των Εργασιακών σχέσεων σε σχήματα, που δεν θα ελέγχει καμιά ελληνική κυβέρνηση πλέον, αλλά θα ελέγχονται από ξένους για σχεδόν έναν αιώνα. Η χώρα είναι επισήμως ένα κράτος υποτελές, μια αποικία με όλη τη σημασία της λέξης.

Ποια είναι η διαφορά του σήμερα με το χτες, ίσως αναρωτηθεί ο αναγνώστης, που πιστεύει ότι επί της ουσίας έτσι ήταν η χώρα και χτες. Μεγάλη.

Οι ελληνικές κυβερνήσεις χάνουν από χτες με το νόμο της Βουλής τέσσερις βασικούς τομείς εποπτείας και κυριαρχίας, που μέχρι χτες είχαν, έστω και υπό την ασφυκτική πίεση των δανειστών:

Οι δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμοί παραδίνονται σε ένα Υπερταμείο, που διοικείται από Έλληνες και ξένους, αλλά η κυβέρνηση έχει κρύψει από το λαό ότι οι ξένοι έχουν δικαίωμα βέτο στις αποφάσεις. Σ αυτές τις επιχειρήσεις περιλαμβάνονται εκτός των άλλων το νερό και το ρεύμα, τα εργοστάσια κατασκευής αυτοκινήτων, οι εταιρίες κατασκευής νοσοκομείων, δικαστηρίων, φυλακών, η Εγνατία οδός, το Μετρό, ενώ δεν ελέγχονται πια οι τηλεπικοινωνίες.

Οι Τράπεζες ανήκουν πλέον σε ξένους, ιδιώτες, κράτη και funds, καθώς το ελληνικό δημόσιο και οι εγχώριοι τραπεζίτες έχασαν την πλειοψηφία των μετοχών τους μετά και από τις απανωτές ληστρικές για το λαό ανακεφαλαιοποιήσεις. Οι διοικήσεις συμφωνήθηκε τώρα να αποτελούνται από ξένους ή από Έλληνες μακριά από το εγχώριο τραπεζικό σύστημα.

Μ αυτό τον τρόπο τα κόκκινα δάνεια των ιδιωτών, αλλά κυρίως των επιχειρήσεων, βρίσκονται «όχι στα χέρια τραπεζίτη», που αντιμαχόταν ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ήταν αντιπολιτευόμενος, αλλά στα χέρια αρπακτικών funds που αξιοποιώντας τα θα αλλάξουν στην κυριολεξία τον επιχειρηματικό χάρτη της χώρας. Με κατασχέσεις, πλειστηριασμούς, βίαιη αλλαγή ιδιοκτησιών και με μοναδικό γνώμονα την κατά τη δική τους γνώμη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων, έξω από τα πιο ανθρώπινα ελληνικά ήθη του εμπορίου. Με ανοιχτό δρόμο να αγοραστεί ο ελληνικός πλούτος από ξένους, αφού οι Έλληνες, εκτός από ελάχιστους καθαρούς και μη, δεν έχουν πλέον πρόσβαση σε κεφάλαια.

Το σύστημα είσπραξης των φόρων ανατίθεται μέσω της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων σε ένα εξωκυβερνητικό αλγοριθμικό σύστημα υπολογισμών, όπου κανείς πολίτης δεν αποτελεί πλέον υποκείμενο με δικαίωμα ειδικών αναγκών ή δυσχερειών. Όλοι είμαστε αριθμοί και υποκείμεθα σε ένα αυτόματο σύστημα ρυθμίσεων, πληρωμών, εισπράξεων, δεσμεύσεων λογαριασμών ή άλλων περιουσιακών στοιχείων, χωρίς να είναι βέβαιο ότι οι μέχρι σήμερα δραπέτες του συστήματος δεν θα συνεχίσουν να δραπετεύουν μέσω άλλων νόμων.

Το Ασφαλιστικό σύστημα υπάγεται πια σε μια συμφωνία με την κυβέρνηση, που έχει δεσμευτικό μακροχρόνιο χαρακτήρα και βαριές ρήτρες («κόφτες»), κι ας ψεύδεται ως συνήθως ο ταξικός αποστάτης αρμόδιος υπουργός, τις οποίες θα πληρώνουν οι συνταξιούχοι και όχι οι εκάστοτε ανίκανοι υπουργοί.

Η συμφωνία προβλέπει ταυτόχρονα τη σταδιακή μείωση παλιών και νέων συντάξεων ίσως λίγο πάνω από τα επίπεδα της Βουλγαρίας ως «ανταγωνίστριας χώρας» (σύμφωνα με το ΔΝΤ) και τη δρακόντεια είσπραξη εισφορών στα πρότυπα του εξωκυβερνητικού μοντέλου είσπραξης φόρων χωρίς έλεος, με ταυτόχρονη απομύζηση κάθε πόρου των Ταμείων.

Παραμένει ζητούμενο πώς θα πληρώνουν ιδιώτες και επιχειρήσεις στα ταμεία τις υποχρεώσεις τους έναντι σχεδόν μηδενικών εισπράξεων και υπό το κυνηγητό του νέου δραγάτη κοινής συναίνεσης κυβέρνησης –τρόικας.

Άφησα επί τούτου απ έξω τον τομέα της Ενέργειας, που με τα προαπαιτούμενα μπαίνει σε ένα ετσιθελικό μοντέλο, ευάλωτο σε διαχείριση από εξωελληνικούς παράγοντες, αλλά οι ελληνικές κυβερνήσεις διατηρούν ακόμα την εξουσία να τον διαχειριστούν. Ακόμα.

Όλα αυτά τα έχασε από την εξουσία διαχείρισής τους η χώρα-αποικία όχι από μια νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση, αλλά από μία που διαφήμιζε και διαφημίζει ότι είναι αριστερή! Και η οποία για όλα αυτά είχε να πει μόνο δύο δικαιολογίες δια στόματος του υπουργού των Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου.

Η πρώτη ήταν ότι με την παράδοση του ελληνικού πλούτου σε ένα υπερταμείο ιδιωτικοποιήσεων, όπου οι ξένοι θα έχουν βέτο, η κυβέρνηση «θα πετύχει την αναδιάρθρωση των ΔΕΚΟ» γιατί, όπως είπε, «η αριστερά μέχρι σήμερα δεν ήξερε πώς να αναδιαρθρωθεί μια επιχείρηση»!

Η δεύτερη ήταν ίδια με την καραμέλα που πιπιλάνε σχεδόν όλα τα μέλη κα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ: ότι η κυβέρνηση εξαναγκάστηκε σε έναν συμβιβασμό!

Η πρώτη ομολογία για τις ικανότητες της αριστεράς δεν μας εκπλήσσει. Μας εκπλήσσει ο κυνισμός, με τον οποίο ο πλέον αρμόδιος υπουργός ομολογεί ότι το κόμμα του εκβίασε να πάρει την εξουσία χωρίς να ξέρει καν να σερβίρει καφέ. Και η έμμεση ομολογία ότι δεν ξέρει ως εκ τούτου πώς να πάει τη χώρα σε ανάπτυξη.

Η δεύτερη ομολογία δεν θα μας εξέπληττε αν δεν ξέραμε πια ποιος είναι και από ποιους αποτελείται στ' αλήθεια ο ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι όλοι αυτοί που «αναγκάστηκαν» να υπογράψουν την παράταση του μνημονίου Σαμαρά-Βενιζέλου αντί να το σκίσουν γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς. «Οι άλλοι ήταν πιο δυνατοί».

AdTech Ad

Είναι αυτοί που «αναγκάστηκαν» να υπογράψουν τον Ιούλιο του ‘15 τους όρους των Βρυξελλών, μέρες πριν κάνουν το δημοψήφισμα οπερέτα ρωτώντας το λαό αν συμφωνεί μ αυτά που είχαν ήδη υπογράψει, γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς. «Οι άλλοι ήταν πιο δυνατοί».

Είναι αυτοί που «αναγκάστηκαν» να υπογράψουν τρίτο μνημόνιο φεσώνοντας το λαό με άλλα 100 δις. και με τους εξοντωτικούς όρους υποταγής που ζούμε εδώ και ένα χρόνο γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς. «Οι άλλοι ήταν πιο δυνατοί».

Είναι αυτοί που «αναγκάστηκαν» να γονατίσουν το λαό στους φόρους και στη σφαγή μισθών και συντάξεων γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς. «Οι άλλοι είναι πιο δυνατοί».

Είναι αυτοί που «αναγκάστηκαν» να υποθηκεύσουν για 99 χρόνια τα ασημικά της χώρας γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς. «Οι άλλοι είναι πιο δυνατοί».

Είναι αυτοί που «αναγκάστηκαν» να παραχωρήσουν τα δάνεια των ελληνικών επιχειρήσεων και νοικοκυριών στα πιο αρπακτικά ξένα funds γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς. «Οι άλλοι είναι πιο δυνατοί».

Είναι αυτοί που «αναγκάστηκαν» να ψηφίζουν στη Βουλή ακραία νεοφιλελεύθερα μέτρα (χωρίς να μπορούν να κάνουν και ανάπτυξη) και να κυβερνούν με νομοθετικές ρυθμίσεις παρ όλο που δεν τα πιστεύουν γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. «Οι άλλοι είναι πιο δυνατοί».

Γ. Παπαδόπουλος-Τετράδης

«Παγώνει» η καταβολή επικουρικών συντάξεων απο το ΙΚΑ

«Παγώνει» η καταβολή επικουρικών συντάξεων για αιτήσεις που έχουν υποβληθεί από την 1η Ιανουαρίου του 2015 και μετά. Σύμφωνα με έγγραφο του Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ), προς το ΙΚΑ, αιτία για το συγκεκριμένο «πάγωμα» είναι το γεγονός ότι ακόμα δεν έχει αποσαφηνιστεί ο νέος τρόπος υπολογισμού τους.

Υψηλόβαθμα στελέχη του Ταμείου αναφέρουν, ωστόσο, ότι δεν θα υπάρξει πρόβλημα ως προς την απονομή των νέων επικουρικών συντάξεων, καθώς ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία εξέτασης αιτήσεων παρελθόντων ετών (2012 – 2014). Προσθέτουν, επίσης, ότι η επίμαχη εγκύκλιος από το υπουργείο Εργασίας, πρόκειται να εκδοθεί τις αμέσως επόμενες ημέρες, για να καλυφθεί και ουσιαστικά η συγκεκριμένη εκκρεμότητα. Παράλληλα, τον Νοέμβριο θα σταλούν στους συνταξιούχους που υπέστησαν μειώσεις ενημερωτικά σημειώματα σχετικά με το πώς επανυπολογίστηκε η σύνταξή τους. Πιο συγκεκριμένα, για το σκέλος του υπολογισμού των συντάξεων, χωρίς την επεξήγηση του υπουργείου Εργασίας η διάταξη νόμου που έχει θεσμοθετηθεί (άρθρο 96, ν. 4387/2016) δεν λύνει το πρόβλημα. Ειδικά για ασφαλισμένους έως 31.12.2013, οι οποίοι καταθέτουν αίτηση συνταξιοδότησης από την 1.1.15 και μετά, το ποσό της επικουρικής σύνταξης αποτελείται από το άθροισμα δύο τμημάτων: - Το τμήμα της σύνταξης που αντιστοιχεί στον χρόνο ασφάλισης έως 31.12.2014 υπολογίζεται με βάση ποσοστό αναπλήρωσης, το οποίο για κάθε χρόνο ασφάλισης αντιστοιχεί σε ποσοστό 0,45%, ανάλογα με τις συντάξιμες αποδοχές του κάθε ασφαλισμένου, όπως αυτές υπολογίζονται για την έκδοση της κύριας σύνταξης. - Το τμήμα της σύνταξης που αντιστοιχεί στον χρόνο ασφάλισης από 1.1.15 και μετά υπολογίζεται με βάση τα δημογραφικά δεδομένα που προκύπτουν από συγκεκριμένους πίνακες θνησιμότητας και από ένα πλασματικό ποσοστό επιστροφής. Το ποσοστό αυτό θα εφαρμόζεται στις συνολικά καταβληθείσες εισφορές και θα προκύπτει από την ποσοστιαία μεταβολή των συντάξιμων αποδοχών των ασφαλισμένων.

Πηγή 

Αυστρία: Απορρίφθηκε δημοψήφισμα για ιδιωτικοποίηση δημοτικών επιχειρήσεων

Την ιδιαίτερη ικανοποίησή του για την απόρριψη με συντριπτική πλειοψηφία από τους δημότες του, των σχετικών προθέσεων της Ευρωπαικής Επιτροπής για ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων υπηρεσιών κοινής ωφέλειας, είχε εκφράσει ο δήμαρχος και τοπικός κυβερνήτης του ομόσπονδου κρατιδίου της Βιέννης, Μίχαελ Χόιπλ, μετά το άτυπο αλλά δεσμευτικό για τον ίδιο, άτυπο δημοψήφισμα, πριν από τριάμισι χρόνια.

Στο δημοψήφισμα που είχε διενεργηθεί από 7 έως 9 Μαρτίου του 2013 και θεωρείται «σταθμός» και σήμερα επίκαιρο όσο ποτέ, οι πολίτες της Βιέννης είχαν απορρίψει, με συντριπτική πλειοψηφία, σε ποσοστό 87%, την ιδιωτικοποίηση δημοτικών επιχειρήσεων όπως, ύδρευση, αποχέτευση, διαχείριση απορριμμάτων, νοσοκομεία, δημοτικές κατοικίες και δημόσια μέσα συγκοινωνίας.

Στο ίδιο δημοψήφισμα, του οποίου το αποτέλεσμα, όπως είχε διακηρύξει ο Σοσιαλδημοκράτης Μίχαελ Χόιπλ είναι για τον ίδιο δεσμευτικό και θα εφαρμοστεί, οι δημότες είχαν ταχθεί, με ποσοστό 72%, κατά της υποψηφιότητας της αυστριακής πρωτεύουσας για την ανάληψη των θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 2028, η οποία υποστηριζόταν τόσο από τον ίδιο όσο και από την ελληνικής καταγωγής αντιδήμαρχο και αναπληρώτρια κυβερνήτη της Βιέννης, Μαρία Βασιλάκου.

Στο άτυπο δημοψήφισμα –το δεύτερο που διενεργήθηκε μέσα στα τελευταία επτά χρόνια στην αυστριακή πρωτεύουσα, η οποία είναι συγχρόνως και ένα από τα εννέα ομόσπονδα κρατίδια της Αυστρίας– σχεδόν 1,2 εκατομμύρια ψηφοφόροι στη Βιέννη είχαν τη δυνατότητα να πάρουν θέση σε τέσσερα επίκαιρα ζητήματα της πόλης τους.

Το ακροδεξιό εθνικιστικό Κόμμα των Ελευθέρων της αντιπολίτευσης –που εδώ και ένα χρόνο σε όλες τις δημοσκοπήσεις για τις επόμενες αυστριακές βουλευτικές εκλογές εμφανίζεται ως η πρώτη πλέον πολιτική δύναμη στη χώρα με ποσοστό πάνω από 30%– επικρίνοντας το ερωτηματολόγιο, είχε καλέσει τότε τους δημότες να μπουκοτάρουν το δημοψήφισμα.

Οι Σοσιαλδημοκράτες, που κυβερνούν στη Βιέννη εδώ και σχεδόν 100 χρόνια, από το 1918 (με εξαίρεση την εποχή του Αυστροφασισμού τη δεκαετία του 1930 και τη γερμανοναζιστική κατοχή 1938-1945), παραμένουν και μετά τις εκλογές της 10ης Οκτωβρίου του 2015, όταν απέσπασαν ποσοστό 39,6% έναντι του 44,3% στις εκλογές του 2010, η με απόσταση πρώτη πολιτική δύναμη στην πόλη και στο ομόσπονδο κρατίδιο της Βιέννης, με δεύτερο κόμμα τους Ελεύθερους και ποσοστό 30,8%.

Το αποτέλεσμα εκείνων των εκλογών είχε αποτελέσει –χάρη κυρίως στην φιλοπροσφυγική τους πολιτική– αφενός μια ξεκάθαρη νίκη του Μίχαελ Χόιπλ και των Σοσιαλδημοκρατών του, που προηγήθηκαν των Ελευθέρων κατά σχεδόν εννέα εκατοστιαίες μονάδες και κατά 10 έδρες και αφετέρου μια τρανταχτή διάψευση όλων των δημοσκοπήσεων που μιλούσαν για μάχη «στήθος με στήθος» ανάμεσα στα δύο κόμματα και για «μονομαχία» μεταξύ των αρχηγών τους.

Πηγή

Τι είπε στην εξεταστική στέλεχος της ΤτΕ για τα «έργα & ημέρες» σε Αttica

Η διοίκηση της Attica έκανε την δική της πολιτική και αγνοούσε όσα ζητούσε η ΤτΕ ανέφερε στην εξεταστική επιτροπή η διευθύντρια εποπτείας της κεντρικής τράπεζας

Καμία διάθεση συμμόρφωσης με τις υποδείξεις της Τράπεζας της Ελλάδας δεν εμφάνιζαν οι προηγούμενες διοικήσεις της Τράπεζας Αττικής σύμφωνα με τα όσα κατέθεσε στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής, η διευθύντρια εποπτείας της ΤτΕ Σίσσυ Παπαγιαννίδου.

«Συντάξαμε  πόρισμα το 2015. Η τράπεζα ήταν διστακτική και εμφάνιζε αντιστάσεις να υλοποιήσει τις αλλαγές. Υπεύθυνος ήταν ο βασικός της μέτοχός – το ΤΣΜΕΔΕ - που όριζε τα μέλη της διοίκησης και ήλεγχε όλη την Γενική Συνέλευση» υπογράμμισε και κατηγόρησε τη διοίκηση της τράπεζας ότι «δεν συμμορφωνόταν με τις οδηγίες της ΤτΕ.

* Διαπιστωνόταν ότι το ΔΣ απουσίαζε από τις συνεδριάσεις ή δεν διέθετε χρόνο για τις αποφάσεις.

* Επίσης τα μέλη του ΔΣ δεν είχαν τραπεζική εμπειρία και κατάρτιση.

* Δεν καταλάβαιναν τι έρχονταν και τι υπέγραφαν.

* Είχε πιστοληπτική πολιτική καταγεγραμμένη όπως την ζητάγαμε όμως τα στελέχη της τράπεζας εφάρμοζαν κατά περίπτωση δική τους πολιτική.

Δεν λειτουργούσε σωστά το διοικητικό σύστημα της τράπεζας. Υπήρχε το εγχειρίδιο αλλά ο υπάλληλος είχε την ευχέρεια να δίνει δάνεια με άλλα κριτήρια σε συγκεκριμένους πελάτες».

«Έπασχε σε όλες τις διοικητικές διαδικασίες» εξήγησε η κυρία Παπαγιαννίδου και διευκρίνισε ότι  «Δεν είναι θέμα ενός ατόμου αλλά μηχανισμό Το ΔΣ δεν ήθελε να ενημερωθεί».

Ενημέρωσε τα μέλη της επιτροπής ότι η ΤτΕ είχε προχωρήσει σε μακρύ κατάλογο ενεργειών προς την τράπεζα Αττικής.

Συγκεκριμένα γνωστοποίησε ότι ο κατάλογος περιλαμβάνει πορίσματα και έγγραφα προς την τράπεζα και πιέσεις να αλλάξουν οι προβληματικές καταστάσεις.

Για παράδειγμα είχαν το ίδιο άτομο επί χρόνια στην θέση προέδρου και του  διευθύνοντα συμβούλου.

«Συντάξαμε πορίσματα για διορθωτικές ενέργειες συναφείς με όσα ζητάμε και τώρα. Η τράπεζα το 2014 δέχθηκε επισήμως και υπέγραψε τα ευρήματα και δέχθηκε να προχωρήσει  σε αλλαγές.. Όμως στην υλοποίηση κωλυσιεργούσε γιατί η διοίκησή της έπασχε. Τα μέλη του ΔΣ δεν γνώριζαν τις τραπεζικές ενέργειες» ανέφερε η κ. Παπαγιαννίδου.

Πηγή