Ο Μητσοτάκης “φτιάχνει” αντίπαλό του το ΠΑΣΟΚ και μπορεί να το πληρώσει…

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μετά από οκτώ χρόνια που είχε αντίπαλο τον ΣΥΡΙΖΑ, τώρα “επιλέγει” ως αντίπαλό του το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρουλάκη. Ο κίνδυνος που κρύβει αυτή η “επιλογή”.

 γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

Οκτώ μήνες μετά τις εθνικές εκλογές του 2023 και τρεις μήνες πριν από τις Ευρωεκλογές του 2024 η εικόνα του πολιτικού σκηνικού δείχνει αμετάβλητη. Η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη εμφανίζεται κυρίαρχη, καθώς κανένα κόμμα της αντιπολίτευσης δεν φαίνεται ικανό να την απειλήσει. Σύμφωνα με την τρέχουσα πολιτική φιλολογία “ο Μητσοτάκης δεν έχει αντίπαλο“.

Τα δημοσκοπικά νούμερα είναι συντριπτικά υπέρ της ΝΔ. Ωστόσο ορισμένα από τα λεγόμενα “ποιοτικά στοιχεία” δεν είναι καθόλου καλά γι’ αυτήν. Στο κυρίαρχο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες, την ακρίβεια, η συντριπτική πλειονότητα λέει ότι η κυβέρνηση έχει αποτύχει. Το ίδιο συμβαίνει και με την κατάσταση στη δημόσια υγεία. Ακόμα και στο θέμα της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων, που η κυβέρνηση θεωρεί προνομιακό της πεδίο, υπάρχει μια πολύ ισχυρή μειοψηφία περί το 40% που διαφωνεί.

Στο κυβερνών κόμμα έχουν δύο προσδοκίες και μια αγωνία. Προσδοκούν οι ψήφοι διαμαρτυρίας να περιοριστούν σε “λελογισμένο” ποσοστό, έτσι ώστε το ποσοστό της ΝΔ να κινηθεί περί το 35%. Ταυτόχρονα, προσδοκούν να μην υπάρξει δεύτερο κόμμα με ποσοστό που θα ξεπερνάει το 15%. Έτσι, οι ευρωεκλογές θα είναι υγιεινός περίπατος για τον κ. Μητσοτάκη.

Αντιστοίχως, η αγωνία του πρωθυπουργού και των συν αυτώ είναι μήπως η ψήφος διαμαρτυρίας στις ευρωεκλογές “ξεφύγει” και το ποσοστό της ΝΔ κατρακυλήσει περί το 30% (ήταν 33% στις ευρωεκλογές του 2019). Και, επιπλέον, ελπίζουν αυτή η ψήφος να διασπαρεί και να μην ευνοήσει κανένα κόμμα εκτοξεύοντας το ποσοστό του περί το 20%.

Σύμφωνα με τις σημερινές εκτιμήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ του Στέφανου Κασσελάκη θα υποστεί νέα καθίζηση και το 18% των βουλευτικών εκλογών του περασμένου Ιουνίου αποτελεί όνειρο απατηλό. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί πλέον υπολογίσιμο αντίπαλο για τη ΝΔ.

Μπερδεμένα εμφανίζονται τα πράγματα με το ΠΑΣΟΚ, το οποίο διεκδικεί μεν τη δεύτερη θέση, αλλά επί του παρόντος δείχνει ότι δυσκολεύεται να κάνει κάποιο εκλογικό άλμα.

Ωστόσο, ο κ. Μητσοτάκης και οι συν αυτώ φαίνεται ότι έχουν καταλήξει πως μόνο το ΠΑΣΟΚ μπορεί να γίνει στις ευρωεκλογές βασικός και υπολογίσιμος αντίπαλός τους. Γι’ αυτό και οι επιθέσεις εναντίον του, με κάθε αφορμή, πληθαίνουν. Ενδεικτικό είναι ότι το ΠΑΣΟΚ είχαν στο στόχαστρό τους στη συζήτηση για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων.

Ο κ. Μητσοτάκης θέλει να αποκλείσει κάθε ενδεχόμενο να χάσει “κεντρώους” ψηφοφόρους που θα στραφούν στο ΠΑΣΟΚ και γι’ αυτό επιτίθεται στον Νίκο Ανδρουλάκη. Φαίνεται, δηλαδή, ότι ο πρωθυπουργός, μετά από οκτώ χρόνια που είχε αντίπαλο τον ΣΥΡΙΖΑ, τώρα “επιλέγει” ως αντίπαλό του το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρουλάκη, με στόχο να ψαλλιδίσει κάθε πιθανότητα να γίνει πραγματικός αντίπαλός του με την ψήφο στις ευρωεκλογές.

Ωστόσο η “επιλογή” αυτή κρύβει έναν κίνδυνο. Σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις, το ΠΑΣΟΚ είναι το μόνο κόμμα με πολύ υψηλή συσπείρωση, γεγονός που προϊδεάζει για νέα άνοδο του ποσοστού στις ευρωεκλογές. Αντίθετα, η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζουν χαμηλή συσπείρωση, γεγονός που προϊδεάζει για πτώση των ποσοστών τους. Αυτό που δεν μπορεί να υπολογιστεί είναι πόση θα είναι η άνοδος του ΠΑΣΟΚ και πόση η πτώση των άλλων δύο.

Επειδή στις ευρωεκλογές ζημιά παθαίνουν πρώτα τα κυβερνητικά κόμματα, η ΝΔ απειλείται με απώλειες από όλες τις πλευρές. Η ψήφιση του γάμου των ομοφύλων μπορεί να στρέψει τους πιο συντηρητικούς ψηφοφόρους προς ακροδεξιά κόμματα (ήδη η Ελληνική Λύση του Βελόπουλου εμφανίζει σημαντική άνοδο).

Από την άλλη πλευρά, το ΠΑΣΟΚ θα έχει την ευκαιρία να επαναπατρίσει τόσο “κεντρογενείς” ψηφοφόρους από τη ΝΔ όσο και “αριστερόστροφους” από τον κλυδωνιζόμενο ΣΥΡΙΖΑ και το βράδυ των ευρωεκλογών να καταστεί ο ισχυρός αντίπαλος για τη ΝΔ στις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Και γι’ αυτό δεν του αρκεί μια ακόμα μικρή άνοδος, χρειάζεται ένα άλμα που θα κάνει τη ΝΔ να χάσει την αίσθηση της παντοδυναμίας.

Έτσι, το ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα να πετύχει μόνο τη δεύτερη θέση με οποιοδήποτε (μικρομεσαίο) ποσοστό. Αν συμβεί αυτό, θα έχει πάθει αυτό που λέει η ρήση του Αμερικανού συγγραφέα Ζικ Ζίγκλαρ: “Αν στοχεύεις χαμηλά, θα πετυχαίνεις πάντα”…

Ο τυχαίος θάνατος ενός δημοσιογράφου

 

Η ιστορία, που φυσικά χάθηκε ανάμεσα σε μεγάλα γεγονότα, είναι διδακτική, όχι μόνο για τους δημοσιογράφους που με προχειρότητα μεταδίδουν μια είδηση χωρίς να ελέγξουν πρώτα την αλήθεια της. Είναι διδακτική και για την ίδια την κοινωνία, η οποία τελικά είναι ο αποδέκτης της πληροφόρησης.

 

γράφει ο Γιάννης Παντελάκης

  

ΕΝΑ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΠΟΛΛΑ πολλά μέσα ενημέρωσης άρχισαν να μιλάνε με σχετική βεβαιότητα για τον θάνατο ενός νεαρού άνδρα που μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν αγνώστων λοιπών στοιχείων και εντοπίστηκε νεκρός πάνω σε στύλο υψηλής τάσης του ΔΕΔΔΗΕ κάπου στο Παλαιό Φάληρο.

 

Ο ρεπόρτερ της ΕΡΤ, και όχι μόνο (ωστόσο η δημόσια τηλεόραση δεν μας έχει συνηθίσει σε μετάδοση ανεπιβεβαίωτων πληροφοριών και δημοσιογραφικών παρεκτροπών), είχε να προσθέσει κάτι επιπλέον σε όσα έλεγε: «Εικάζεται από τις Αρχές ότι ο νεκρός προσπάθησε να κλέψει καλώδια ή τον μετασχηματιστή του ΔΕΔΔΗΕ». Αλλά επειδή και αυτός, όπως όλοι οι δημοσιογράφοι, γνωρίζουν ότι μια παραπάνω πληροφορία πουλάει, με την ίδια σιγουριά ανέφερε πως «εξετάζεται το ενδεχόμενο να είχε και συνεργό που τον εγκατέλειψε όταν τον διαπέρασε το ρεύμα» – είναι λόγια του ρεπόρτερ.

 

Οι Αρχές, δηλαδή η αστυνομία ή η πυροσβεστική ή κάποια άγνωστη, άλλη Αρχή, κάνουν εικασίες και οι δημοσιογράφοι θεωρούν ότι πρέπει αυτές οι εικασίες να μεταφερθούν ως δεδομένες πληροφορίες, και μάλιστα αυτούσιες. Χωρίς επιφυλάξεις, χωρίς διασταύρωση, χωρίς μια δεύτερη πηγή που θα τις επιβεβαιώνει ή θα τις διαψεύδει, απλώς επειδή το είπαν κάποιες Αρχές.

 

Όταν μεταφέρεις, έστω υπό μορφή εικασίας κάποια πληροφορία, για τον αποδέκτη της απλώς είναι βεβαιότητα, σχετική ή απόλυτη.

Οι τηλεθεατές εκείνη τη μέρα, νωρίς το πρωί, έμαθαν ότι κάποιος ή κάποιοι επιχείρησαν να κλέψουν καλώδια, μετασχηματιστές ή κάτι σχετικό από μια κολόνα του ΔΕΔΔΗΕ, έναν από αυτούς τον χτύπησε το ρεύμα και πέθανε ακαριαία επάνω στην κολόνα. Όταν μεταφέρεις, έστω υπό μορφή εικασίας κάποια πληροφορία, για τον αποδέκτη της απλώς είναι βεβαιότητα, σχετική ή απόλυτη.

 

 

Και επειδή πολλοί δημοσιογράφοι μπορεί να έχουν έλλειμμα δεοντολογίας αλλά όχι και φαντασίας, κάποιοι από αυτούς τις ώρες που ακολούθησαν πρόσθεσαν ένα ακόμα ενδεχόμενο στην ιστορία: ο νεκρός και προφανώς και ο δεύτερος συνεργός του, που εξαφανίστηκε μετά το δυστύχημα, ήταν Ρομά. Ταιριάζει άλλωστε σε ένα τέτοιο σκηνικό ένας Ρομά – οι Ρομά μπορούν να ταιριάξουν σε πολλά σκηνικά που αφορούν παραβατικές συμπεριφορές. Μπορεί η πραγματικότητα να μην το επιβεβαιώνει αυτό, αλλά αυτό είναι ένα πρόβλημα της πραγματικότητας, όχι των ευφάνταστων δημοσιογράφων.

 

Το θέμα, παρά την τραγικότητά του (η οποία έχει περιορισμένες διαστάσεις όταν πρόκειται για Ρομά, μετανάστες, εξαρτημένους κ.ά.), θα τελείωνε εκεί αν αρκετές μέρες αργότερα δεν ερχόταν μια δεύτερη πληροφορία που έδωσε μια εντελώς διαφορετική διάσταση: έλεγε ότι το θύμα που βρέθηκε στην κολόνα του ΔΕΔΔΗΕ ήταν ένας νεαρός δημοσιογράφος· σίγουρα όχι Ρομά και σίγουρα δεν αποδείχτηκε από πουθενά ότι προσπαθούσε να κλέψει ρεύμα, καλώδια ή μετασχηματιστές.

 

Η νέα εκδοχή ήρθε από μια γειτόνισσα της περιοχής, η οποία γνώριζε καλά και αρκετά χρόνια το θύμα, αφού κατοικούσε κοντά στο σπίτι της. Ξαφνικά, άλλαξαν όλα. Ο νεκρός δημοσιογράφος είχε όνομα και επίθετο και βρήκε τραγικό θάνατο όταν επιχείρησε να σώσει μια γάτα ή οποία εγκλωβίστηκε στην κολόνα του ΔΕΔΔΗΕ και δεν μπορούσε να κατέβει. Ο δημοσιογράφος πέθανε, η γάτα σώθηκε. Αυτό είπε η γειτόνισσα και γνωστή του νεκρού.

 

Oι Αρχές, οι οποίες είχαν μεταφέρει στους δημοσιογράφους τις εικασίες για τον νεκρό κλέφτη καλωδίων ή μετασχηματιστή, δεν είπαν τίποτα εκείνη την ημέρα· σιώπησαν. Κάποιοι δημοσιογράφοι, ακόμα και από αυτούς που μετέφεραν τις εικασίες των Αρχών, έδωσαν τη νέα εκδοχή. Και επειδή αρκετοί θυμόντουσαν τον νεκρό δημοσιογράφο από τις εμφανίσεις του στον τηλεοπτικό σταθμό στον οποίο εργαζόταν, πρόβαλλαν και μερικά βίντεο από ρεπορτάζ που είχε κάνει. Ήταν συμπαθής και μαχητικός, είπαν.

 

Πολύ γρήγορα, και αφού το θέμα ανακυκλώθηκε μαζικά, περνώντας από τον μύλο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης όπου, οποιοσδήποτε (σκόπιμα ή όχι) μεταφέρει τη γνώμη και την άποψή του, αυτή μετατρέπεται αμέσως σε γεγονός, το θέμα ξεχάστηκε, πέρασε στη λησμονιά. Κανείς εκτός από τους οικείους του, προφανώς, δεν μίλησε ξανά για τον νεκρό δημοσιογράφο. Όλα τέλειωσαν κάπου εκεί.

 

Η μικρή αυτή ιστορία, που φυσικά χάθηκε ανάμεσα σε μεγάλα γεγονότα, είναι διδακτική, όχι μόνο για τους δημοσιογράφους και τον τρόπο που πολλοί από αυτούς ενημερώνουν την κοινωνία, για την προχειρότητα με την οποία μεταδίδουν μια είδηση χωρίς να ελέγξουν πρώτα την αλήθεια της και για το πόσο εύκολα μετατρέπονται σε «βαποράκια» κάποιων Αρχών που διοχετεύουν ό,τι επιθυμούν.

 

Είναι διδακτική και για την ίδια την κοινωνία, η οποία τελικά είναι ο αποδέκτης της πληροφόρησης και με αυτήν διαμορφώνονται συνειδήσεις, πεποιθήσεις, κουλτούρα και στο τέλος της ημέρας πολιτική και κοινωνική συμπεριφορά. Αν ο τυχαίος θάνατος ενός δημοσιογράφου μεταφέρεται με τον τρόπο αυτό, ας σκεφτούμε πώς μπορεί να μεταφερθούν αξιολογικά πιο μεγάλα γεγονότα.

 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Αυτοκριτική Τσίπρα: Άργησε τέσσερα χρόνια, την έφαγαν και οι Πολάκηδες…

Η αυτοκριτική που επιχείρησε ο Τσίπρας ήταν μεν επιβαλλόμενη, αλλά λειψή και πολύ καθυστερημένη. Σύντομα θα φανεί αν μπορεί να τον καταστήσει ξανά βασικό παίκτη στην πολιτική σκηνή.

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς 

 

Η αυτοκριτική στην πολιτική γίνεται για δύο λόγους. Πρώτον, για ψυχολογικούς. Δηλαδή, για να αισθάνεται καλύτερα (προς τον εαυτό του…) αυτός που την κάνει. Και, δεύτερον, με καθαρά πολιτική στόχευση. Δηλαδή, για να δείξει ότι την επόμενη φορά, αν και όταν έρθει, θα δράσει χωρίς τα λάθη του παρελθόντος και χωρίς τα βαρίδια του.

Κατά τούτο, η πρόσφατη αυτοκριτική που έκανε ο Αλέξης Τσίπρας είναι μεν χρήσιμη, αλλά είναι πολύ καθυστερημένη και λειψή.

Ο Τσίπρας άφησε να περάσουν, σχεδόν ανεκμετάλλευτα, τέσσερα χρόνια. Η κατάλληλη στιγμή ήταν το 2019, στην πρώτη εκλογική ήττα -και δική του και του ΣΥΡΙΖΑ. Τότε που το εκλογικό σώμα τούς αφαίρεσε μεν την εξουσία, αλλά -αναγνωρίζοντας και τα θετικά που άφησαν- τούς κατέστησε μια ισχυρή αντιπολίτευση. Με ποσοστό (32%) που δεν έδωσε σε κανένα ηττημένο κόμμα μετά την κρίση του 2009: το ΠΑΣΟΚ το 2012 έπεσε στο 13% και η ΝΔ το 2015 στο 28%. Το 32% του ΣΥΡΙΖΑ, έπειτα από μια τετραετία κόλασης, ήταν μια μεγάλη ευκαιρία, την οποία πέταξαν στα σκουπίδια.

Ο Τσίπρας έπρεπε να κάνει αυτήν την αυτοκριτική το 2019, λίγους μήνες μετά την εκλογική ήττα. Γενναία και σε βάθος. Ώστε να έχει το χρόνο να χτίσει πάνω σε αυτήν. Να πετάξει στα σκουπίδια τα βαρίδια της μνημονιακής περιόδου και της διακυβέρνησής του. Και να κάνει το επόμενο βήμα. Την ανασύνθεση του ευρύτερου χώρου από την Αριστερά έως το προοδευτικό Κέντρο, ώστε να αφαιρέσει από τη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη τα όποια ψήγματα “κεντρώας” στροφής και να αποδυναμώσει έγκαιρα το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο.

Ποια θα ήταν αυτά τα στοιχεία της γενναίας αυτοκριτικής; Τρία από αυτά τα ανέφερε προχτές ο Τσίπρας:

Το ότι δείλιασε και δεν προχώρησε στο χωρισμό Κράτους – Εκκλησίας. Όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης σήμερα τολμά να αγγίξει το γάμο των ομοφύλων -ένα θέμα-φωτιά για τη βαθιά Δεξιά- φαίνεται πόσο λάθος έκανε ο Τσίπρας που δεν έκανε το διαχωρισμό Κράτους – Εκκλησίας, για χάρη του Καμμένου και του Ιερώνυμου.

Καμμένος και ΑΝΕΛ: Η συγκυβέρνηση μαζί τους δεν ξεπερνιέται με ένα “οι δυνατότητες της συγκυρίας”, με το οποίο προσπάθησε να δικαιολογηθεί σήμερα ο Τσίπρας. Η συγκυβέρνηση με τον υβριστή και συκοφάντη όλου του προοδευτικού χώρου αποξένωσε τον ΣΥΡΙΖΑ από αυτόν, τσιμέντωσε το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο και φούσκωσε τα πανιά της ΝΔ του Μητσοτάκη.

ΝΟVARTIS και άδειες καναλιών: Στην πρώτη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με το τσουβάλιασμα δέκα πολιτικών, σχετικών και άσχετων (για παράδειγμα, τι σχέση είχε ο Βενιζέλος με την υπόθεση ουδείς αντελήφθη) και με τους χειρισμούς άχρηστων και κατάλληλων ανθρώπων (Παπαγγελόπουλος) . Εδώ ισχύει το κλασικό “δεν ήξερε (ο Τσίπρας), δεν ρώταγε;”. Στην περίπτωση των καναλιών και των σχέσεών του συνολικά με το χώρο της ενημέρωσης, ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε το ακατόρθωτο. Να τους βάλει όλους απέναντί του, κάτι που ούτε το ΠΑΣΟΚ του 1989 με τον Κοσκωτά είχε καταφέρει.

Η αυτοκριτική Τσίπρα σταμάτησε σε αυτά. Κακώς, πολύ κακώς. Διότι η κακοδαιμονία του κόμματός του, η οποία συνεχίζεται, έχει και άλλες αιτίες που σχετίζονται με πρόσωπα.

Η μία είναι διαχρονική και ακούει στο όνομα Παύλος Πολάκης. Είναι ανεξήγητο πώς ο Τσίπρας επέτρεψε έως το τέλος σε έναν πολιτικό τραμπούκο να βυσσοδομεί σε βάρος του ιδίου, του κόμματός του και της Αριστεράς. Και όσοι έχουν αμφιβολία αρκεί να θυμηθούν την ψεκασμένη συμπεριφορά του με τα εμβόλια την περίοδο της πανδημίας. Και τη σημερινή ομοφοβία του στο θέμα του γάμου των ομοφύλων, όταν κρύφτηκε πίσω από τα ορεινά χωριά της Κρήτης για να μην ψηφίσει το νομοσχέδιο. Αν τον “καθαρίσει” ο Κασσελάκης, όπως υπόσχεται δεξιά κι αριστερά, θα έχει κλέψει όλη τη δόξα από τον Τσίπρα, που τον δικαιολογούσε ως “αψύ”. Σήμερα αυτός ο τύπος πληρώνει τον ευεργέτη του, τον Τσίπρα, με το γνωστό νόμισμα, της αχαριστίας.

Η άλλη αιτία της κακοδαιμονίας, η οποία έχει σήμερα εξελιχθεί σε κωμωδία, είναι η περίπτωση Κασσελάκη. Για λόγους ανεξήγητους, ο Τσίπρας το καλοκαίρι του 2023 έμεινε άφωνος και επέτρεψε στον άσχετο και ουρανοκατέβατο Κασσελάκη -με τη συνδρομή Παππάδων και Πολάκηδων, με ολίγους Φάμελλους, ναυάρχους και λοιπούς αριβίστες- να έχει μετατρέψει το άλλοτε κραταιό κόμμα της Αριστεράς σε θίασο, που δεν κόβει εισιτήρια και οδεύει προς τη διάλυση. Ο θίασος αυτός -έτσι όπως τον άφησε ο Τσίπρας να γίνει- απαξίωσε και τον ίδιο, πετώντας στα σκουπίδια την υπόδειξή του για νέες εσωκομματικές εκλογές.

Ο Τσίπρας άφησε αυτό το τέρας να φτιαχτεί και τώρα θα καταπιεί και τον ίδιο. Και δεν είναι καθόλου έντιμη η εξίσωση των πάντων, που επιχείρησε την παραμονή του συνεδρίου. Όσοι αποχώρησαν δεν είναι ίδιοι με όσους συμπράττουν στην κασσελάκειο κωμωδία. Ο Χαρίτσης, η Αχτσιόγλου, ο Τσακαλώτος, ο Ηλιόπουλος μπορεί να έχουν μερίδιο ευθύνης για τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και την αντιπολιτευτική περίοδό του, αλλά έπραξαν το αυτονόητο: βγήκαν έξω από το σημερινό θίασο. Αν έμεναν, θα ήταν συνυπεύθυνοι με όσους τον οδηγούν στην περαιτέρω συρρίκνωση.

Κάπως έτσι η αυτοκριτική που επιχείρησε ο Τσίπρας ήταν μεν επιβαλλόμενη, αλλά λειψή και πολύ καθυστερημένη. Σύντομα θα φανεί αν μπορεί να τον καταστήσει ξανά βασικό παίκτη στην πολιτική σκηνή για την ανασύνθεση του ευρύτερου, πέραν της Δεξιάς, πολιτικού χώρου. Ή αν αυτός έχει ήδη εκμετρήσει το ζην, αφήνοντας τη ΝΔ του Μητσοτάκη χωρίς αντίπαλο ή -το χειρότερο- με αντίπαλο κάποιον Βελόπουλο.

Κατά τα άλλα για την αυτοκριτική -και του Τσίπρα- μπορεί να ισχύει αυτό που έχει πει ο Ιταλός σκιτσογράφος Αλτάν: “Κάνω αυτοκριτική, αλλά δεν με ακούει κανένας, ούτε καν ο εαυτός μου”…

 

 

  

Τα 7+1 σημεία διαφωνίας ΠΑΣΟΚ στο νομοσχέδιο για τα μη κρατικά πανεπιστήμια..!

 

Ο Στέφανος Παραστατίδης, βουλευτής Κιλκίς και υπεύθυνος Κ.Τ.Ε. Παιδείας ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής καταγράφει 7+1 διαφωνίες με το νομοσχέδιο για τα μη κρατικά πανεπιστήμια.

 

Συγκεκριμένα:

 

+1. Για την αντισυνταγματικότητα του νομοσχεδίου αναφέρει πως θέση του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ είναι «συνταγματικά αμφιλεγόμενο κάτι που δημιουργεί ένα περιβάλλον ανασφάλειας δικαίου». «Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι υπάρχει διχογνωμία μεταξύ συνταγματολόγων και ειδικών του ευρωπαϊκού δικαίου, αλλά υπάρχει και μία παγιωμένη νομολογία του ΣτΕ, που ποτέ δεν αμφισβήτησε τη συμφωνία του άρθρου 16 με το Ενωσιακό Δίκαιο. Σε ένα τόσο κρίσιμο θέμα θα έπρεπε να προχωρήσουμε με απολύτως στέρεα βήματα. Γιατί εν τέλει την συμφωνία του νόμου με το Σύνταγμα θα την κρίνουν ανώτατοι δικαστές (ΣΤΕ) και θα ήταν εγκληματικά επιπόλαιο να βάλουμε σε μια περιπέτεια νέα παιδιά , οικογένειες αλλά και όσους αποφασίσουν να εμπλακούν. Η δική μας θέση είναι ότι η ρητή απαγόρευση που μπήκε στο Σύνταγμα, πρέπει να βγει και από το Σύνταγμα. Όχι από την κυβέρνηση, ως μεσάζοντα του Συντάγματος».

 

1. Όσον αφορά τον μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα των υπό ίδρυση πανεπιστημίων όπως ορίζει το νομοσχέδιο, ο αρμόδιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ σημειώνει ότι « θεμελιώδης και μη διαπραγματεύσιμη αρχή αποτελεί η σαφής και ξεκάθαρη διάκριση μεταξύ εμπορικού-επιχειρηματικού κέρδους και Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Μόνον αυτή η προσέγγιση μπορεί να εγγυηθεί την ακαδημαϊκή εγκυρότητα και ελευθερία». Αντιθέτως, προσθέτει, η πρόταση της κυβέρνησης αρκείται στην γραμματική διατύπωση του μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα χωρίς να εισάγει οποιαδήποτε ρύθμιση που να αποτρέπει την νόθευση του χαρακτήρα αυτού.

 

2. Για την αδειοδότηση θέση του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ είναι πως πρέπει να συνδέεται με την αντίστοιχη στάθμη αξιολόγησης και διεθνούς κατάταξης των σχολών/τμημάτων των δημοσίων ιδρυμάτων ενώ στο νομοσχέδιο δεν υπάρχει καμία σχετική πρόβλεψη.

 

3. Σχετικά με την ενίσχυση του δημόσιου πανεπιστημίου ο κ. Παραστατίδης αναφέρει ότι για το ΠΑΣΟΚ σημαίνει αύξηση χρηματοδότησης, βελτίωση κρίσιμων δεικτών ποιότητας, στρατηγικός σχεδιασμός, σοβαρός ακαδημαϊκός χάρτης, κατοχύρωση πραγματικού αυτοδιοίκητου και ισόρροπη στήριξη των περιφερειακών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων στη χώρα μας.

 

Υποστηρίζει ότι με το νομοσχέδιο η κυβέρνηση «τσουβαλιάζει νομοτεχνικές τροποποιήσεις σε προβληματικά άρθρα του νόμου Κεραμέως και μεταφέρει τμήματα από το ΔΙΠΑΕ στο ΔΠΘ» ενώ «αντί ουσιαστικών δεσμεύσεων για αύξηση της χρηματοδότησης παραθέτει κατάλογο ήδη υφιστάμενων χρηματοδοτήσεων».

 

4. Όσον αφορά το σύστημα εισαγωγής στα ανώτατα ιδρύματα, ανεξαρτήτως χαρακτήρα, δημοσίου ή μη κρατικού, οφείλει να είναι κοινό και ενιαίο.

 

5. Για την γεωγραφική κατανομή, το ΠΑΣΟΚ θεωρεί ότι τα μη κερδοσποπικά πανεπιστήμια πρέπει να ενταχθούν στον ευρύτερο ακαδημαϊκό χάρτη με κριτήρια γεωγραφικά, οικονομικά και κατανομής επιστημονικών πεδίων.

 

6. Θέση του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ για να λειτουργήσουν στην Ελλάδα, τα μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια είναι να προβλέπεται συγκεκριμένη ρήτρα διασφάλισης της μακροπρόθεσμης εφαρμογής ενός ολοκληρωμένου εκπαιδευτικού σχεδίου, ώστε να διασφαλίζεται ότι δεν θα εγκαταλείψουν το πλάνο παροχής ποιοτικών εκπαιδευτικών υπηρεσιών και θα αφήσουν ξαφνικά τους φοιτητές τους μετέωρους.

 

7. Σχετικά με τη διασφάλιση της ακαδημαϊκής ελευθερίας και τις συνθήκες εργασίας θέση του ΠΑΣΟΚ είναι ότι η προστασία των δικαιωμάτων των πανεπιστημιακών και η διασφάλιση ότι οι συνθήκες εργασίας τους θα είναι σύμφωνες με τις εγγυήσεις ανεξαρτησίας και ακαδημαϊκής ελευθερίας που ισχύουν για το δημόσιο πανεπιστήμιο.

Αλλάζουν όλα στο ΕΣΥ με ασθενείς πολλών ταχυτήτων και υγεία... επί πληρωμή. - Υπεγράφη η ΚΥΑ για τα απογευματινά χειρουργεία.!

 

Ζήτημα χρόνου είναι πλέον η έναρξη των απογευματινών επί πληρωμή χειρουργείων στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας, αφού υπεγράφη η Κοινή Υπουργική Απόφαση από τα υπουργεία Υγείας και Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών. Πρόκειται επί της ουσίας για επεμβάσεις και άλλες επεμβατικές πράξεις που θα διενεργούνται πέραν του τακτικού ωραρίου λειτουργίας των νοσοκομείων του ΕΣΥ και με την οικονομική συνεισφορά των ασθενών, αλλάζοντας εκ θεμελίων το οικοδόμημα του ΕΣΥ και της δημόσιας υγείας.

 

Η κυβέρνηση επί της ουσίας δημιουργεί ασθενείς πολλών ταχυτήτων και θέτει ταξικά χαρακτηριστικά στην υγειονομική περίθαλψη των πολιτών. Οι επεμβάσεις χωρίζονται σε έξι κατηγορίες με βάση «ιατρικά κριτήρια και κοστολόγηση» με αποτέλεσμα ο πολίτης να καλείται να καταβάλλει από 300 και 500 ευρώ μέχρι 1.600 ευρώ και 2.000 ευρώ.

 

Ο... τιμοκατάλογος της υγείας

Πολύ μικρή επέμβαση: 300 ευρώ

Μικρή επέμβαση: 500 ευρώ

Μεσαία επέμβαση: 900 ευρώ

Μεγάλη επέμβαση: 1.200 ευρώ

Βαριά επέμβαση: 1.600 ευρώ

Εξαιρετικά βαριά επέμβαση: 2.000

Σημειώνεται ότι οι επεμβάσεις χρεώνονται ανάλογα με τα DRGs τα οποία δημοσιεύτηκαν στη σημερινή ΚΥΑ όπου μπορείτε να δείτε αναλυτικά ποιες επεμβάσεις ανήκουν σε ποια κατηγορία.

 

 

«Δεν ιδιωτικοποιούμε το ΕΣΥ. Θα είναι κάποιος ανόητος να πιστεύει ότι δεν χρειαζόμαστε το ΕΣΥ. Σκοπός μας είναι η ισχυροποίηση του ΕΣΥ και η ενίσχυση του δημοσίου χαρακτήρα του. Αγαπάμε το ΕΣΥ, γι' αυτό φροντίζουμε και γι' αυτό εργαζόμαστε», είχε υποστηρίξει ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης στη συνέντευξη Τύπου παρουσίασης του σχεδίου.

 

Παρά τις σφοδρές αντιδράσεις γιατρών και νοσηλευτών, η κυβέρνηση προχωρά σε μία πολιτική που θα φέρει στα όρια του το υγειονομικό προσωπικό με «τυράκι» την αύξηση των μισθών όσων πραγματοποιούν και απογευματινά χειρουργεία. Την ίδια ώρα, δεν δίνεται καμία λύση για την έλλειψη προσωπικού στο ΕΣΥ παρά μονάχα «μπαλώματα».

 

Σύμφωνα με στοιχεία της ΠΟΕΔΗΝ, σε ποσοστό 40% τα χειρουργεία στα νοσοκομεία της χώρας είναι κλειστά λόγω έλλειψης αναισθησιολόγων και νοσηλευτικού προσωπικού.

 

Στην Αττική, σύμφωνα με τον γενικό γραμματέα της ΟΕΝΓΕ Πάνο Παπανικολάου το ποσοστό των κλειστών χειρουργείων αγγίζει το 50% και οφείλεται στην έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού. 

πηγή  

Η Κεραμέως τα ρίχνει στην Ασημακοπούλου για τη διαρροή των email των πολιτών και υπόσχεται «εσωτερικό έλεγχο»..!

 

Η κ. Ασημακοπούλου θα δώσει τις εξηγήσεις της στην έρευνα της Αρχής για τα Προσωπικά Δεδομένα, είπε η υπ. Εσωτερικών. Υποστήριξε ότι «θα χυθεί άπλετο φως».

Όσο αυξάνονται οι διαστάσεις του σκανδάλου με τη διαρροή των email των πολιτών προς την ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, Άννας Μισέλ Ασημακοπούλου, τόσο η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει ότι ούτε ήξερε ούτε άκουσε τίποτα. Με πολύ προκλητικό τρόπο, η εξαφανισμένη επί μέρες Νίκη Κεραμέως, ισχυρίστηκε από την ΕΡΤ ότι το υπουργείο της δεν έχει καμία εμπλοκή στην υπόθεση, που λαμβάνει διαστάσεις σκανδάλου, και έδειξε στην ευρωβουλευτή για απαντήσεις.

 

Η υπόθεση έχει φτάσει ακόμη και στις Βρυξέλλες και, κατά την πάγια τακτική της κυβέρνησης όταν ξεσπάει σκάνδαλο, η υπουργός επέρριψε ευθύνες στην αντιπολίτευση, κατηγορώντας την ότι «εργαλειοποιεί» το θέμα, γιατί... καταψήφισε την επιστολική ψήφο.

 

Η Νίκη Κεραμέως, που έχει κληθεί να δώσει εξηγήσεις και στη Βουλή από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, είπε ότι το υπουργείο Εσωτερικών δεν δίνει ποτέ email πολιτών που βρίσκονται στους εκλογικούς καταλόγους, αλλά δίνει εκλογικούς καταλόγους σε όλους τους υποψήφιους βουλευτές, ευρωβουλευτές και δημάρχους, αν το ζητήσουν με αίτηση.

 

 

Και τόνισε ότι για το θέμα υπάρχει η έρευνα της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, και πως η Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου «έχει δώσει» και «θα συνεχίσει να δίνει εξηγήσεις» στο πλαίσιο αυτής της έρευνας. Είπε επίσης πως και η ίδια η ευρωβουλευτής ανέφερε ότι δεν πήρε από το υπουργείο Εσωτερικών τη λίστα.

 

Και ενώ αποποιήθηκε οποιαδήποτε ευθύνη του υπουργείου Εσωτερικών για τη διαρροή των στοιχείων, υποστήριξε ότι τα στοιχεία που διέρρευσαν αφορούν τους εκλογικούς καταλόγους του 2023 και όχι των ευρωεκλογών.

 

Πρόσθεσε δε ότι το υπουργείο Εσωτερικών θα πραγματοποιήσει «εσωτερικό έλεγχο», για να διασφαλιστεί η «επάρκεια» των μηχανισμών του.

 

«Έχουμε λάβει αναφορές από πολίτες και οφείλουμε να δώσουμε απαντήσεις», είπε, «να ρίξουμε άπλετο φως».

 

«Δεν θα αφήσουμε καμία σκιά σε αυτή την υπόθεση, αφορά την επάρκεια στην ασφάλεια των δεδομένων, για τους εκλογικούς καταλόγους του 2023 ενώ δεν έχει σχέση με την επιστολική ψήφο», είπε.

 

Και στο ερώτημα των δημοσιογράφων αν η υπόθεση αυτή μπορεί να αποτρέψει τους πολίτες από το να συμμετάσχουν στις εκλογές με επιστολική ψήφο, υποστήριξε ότι ουσιαστικά δεν υπάρχει τέτοιο θέμα, αλλά για όλα φταίει η αντιπολίτευση, που εργαλειοποιεί το θέμα για να προκαλέσει πλήγμα στην επιστολική ψήφο, την οποία καταψήφισε.

Μας δουλεύει ο Τσίπρας;

 

«Ατυχείς χειρισμούς» βλέπει τώρα ο Αλέξης Τσίπρας στη διαχείριση της Novartis και των τηλεοπτικών αδειών. Μα γιατί το κάνει αυτό, εξοργίζοντας και τα κομματικά τρολ; Γιατί γκρεμίζει δύο βασικούς πυλώνες πάνω στους οποίους καλλιέργησε κλίμα άγριας πόλωσης; Μία εξήγηση είναι ότι πλέον προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή...

 

γράφει ο Κώστας Γιαννακίδης  

 

Ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να το διασκεδάζει. Και κυρίως να το απολαμβάνει, ειδικά όταν δουλεύει τους πρώην συντρόφους του. Αλλά και όλους τους υπόλοιπους. Δήλωσε ότι στην υπόθεση της Novartis και των τηλεοπτικών αδειών έγιναν ατυχείς χειρισμοί. 

Μάλιστα. Για τις τηλεοπτικές άδειες ας τα βρει με τον (πρώην) κολλητό του, τον Νίκο Παππά. Διότι ο Παππάς καταδικάστηκε για τη συγκεκριμένη υπόθεση από το Ειδικό Δικαστήριο. Τώρα είναι σαν ο Τσίπρας να προσθέτει την υπογραφή του κάτω από την καταδικαστική απόφαση. Μα, δεν ήταν ο ίδιος ο Τσίπρας που μας έλεγε ότι η πολιτική του για τις άδειες θα γέμιζε τα κρατικά ταμεία; Ο Τσίπρας δεν ήταν που υπερασπίστηκε με θέρμη τον Παππά όταν τον έσυραν στο δικαστήριο; Τώρα συνειδητοποίησε ότι οι χειρισμοί ήταν ατυχείς; 

Ατυχείς χειρισμοί έγιναν κατά τον Τσίπρα και στην υπόθεση της Novartis. Μόνο που εδώ δεν μιλάμε, απλώς, για χειρισμούς, αλλά για δέκα κάλπες που στήθηκαν στη Βουλή με σκοπό την πολιτική εξόντωση των αντιπάλων του. Και στην τελική δεν μας εξήγησε αν επρόκειτο για το μεγαλύτερο σκάνδαλο από καταβολής ελληνικού κράτους. 

Είπε και άλλα, μιλώντας στη Ξένια Κουναλάκη, στο συνέδριο της «Καθημερινής». Οτι ποτέ δεν σκέφτηκε την έξοδο της χώρας από το ευρώ, πλην όμως υπήρχαν υπουργοί που έκαναν σχετικές σκέψεις. Αλήθεια, έδιωξε κανέναν απ΄αυτούς, πλην του Βαρουφάκη; 

Γιατί τα λέει όλα αυτά ο Τσίπρας; Εντάξει, σίγουρα θέλει να πικάρει τον Νίκο Παππά για τη στάση του στο συνέδριο. Κατανοητό αν και η εξέλιξη αυτής της «αδερφικής» σχέσης δείχνει και πώς επηρεάζει η πολιτική την ηθική του προσωπικού της —δεν υπάρχει τίποτα, ούτε φιλίες, μήτε αγάπες. Ενδεχομένως να κάνει και την πλάκα του με τον μικρό στρατό των τρολς που σήμερα τον αποδοκιμάζει. Με το δίκιο τους οι άνθρωποι. Εκείνοι τα έδιναν όλα, έλιωσαν δάχτυλα και πληκτρολόγια για τη Novartis και τις άδειες και σήμερα ο πρώην μεγάλος, άχαστος, χαρισματικός, το καλύτερο παιδί, τους λέει ότι ήταν κομμάτι ατυχών χειρισμών. Ας πρόσεχαν. 

Κάνει, λένε, την αυτοκριτική του. Συγγνώμη, αλλά άργησε. Και σε κάνει να αισθάνεσαι ότι μπήκε σε μία αυτοκαταστροφική περιδίνηση. Την προηγούμενη εβδομάδα υπονόμευσε το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και είδε χιλιάδες συνέδρους να του γυρίζουν την πλάτη. Τώρα δίνει μια κλωτσιά και ρίχνει ολόκληρους πυλώνες από το οικοδόμημα της εχθροπάθειας πάνω στο οποίο πάτησε η κυβερνώσα Αριστερά. Ναι, αλλά γιατί; Ισως πλέον να αναζητεί έναν τρόπο για να τον προσέξουν. Δεν είναι πια και τόσο εύκολο.  

Τέμπη, ένας χρόνος μετά

 γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

Ενα χρόνο μετά την τραγωδία των Τεμπών, πολλά κρίσιμα ερωτήματα για την αδιανόητη σύγκρουση των δύο τρένων, που έκλεψε τη ζωή 57 συνανθρώπων μας, την υγεία δεκάδων άλλων και τη γαλήνη εκατοντάδων συγγενών τους, μένουν αναπάντητα. Κάποια άλλα έλαβαν πολιτικάντικη «απάντηση» από τη νεοδημοκρατική πλειοψηφία της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής, γεγονός προσβλητικό για τη μνήμη των νεκρών. Ακολουθώντας σεβαστικά τη θλιβερή παράδοση, η επιτροπή έδειξε προς τα πού τής είχε ταχθεί να οδεύσει ήδη με την επιλογή ως προέδρου της ενός από τους πλέον επιθετικούς και ρηχούς λαϊκιστές της Ν.Δ. Λειτουργώντας με συνοπτικές διαδικασίες, δεν σκόπευε να αναδείξει έστω το πλατωνικό «εν τρίτον από της αληθείας» αλλά να ψευτογιατρέψει (με τη συγκαλυπτική εμμονή στο «ανθρώπινο σφάλμα») τη βαριά τραυματισμένη εικόνα της κυβέρνησης. Και να φτιασιδώσει το προφίλ του Κ. Αχ. Καραμανλή, ο οποίος, σαν εταίρος της κληρονομικής δημοκρατίας μας, φρονεί ότι γεννήθηκε απαλλαγμένος ισόβια από την υποχρέωση της λογοδοσίας και της ευθύνης.

Ως εκ τούτου, δεν κλήθηκαν ως μάρτυρες όσοι γνώστες των προβλημάτων του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας προειδοποιούσαν από καιρό ότι οι συρμοί κινούνται σε ράγες καταστροφικές. Η αδιαφορία για τις προειδοποιήσεις γεννάει αναπόφευκτα τη σκέψη ότι ο χαρακτηρισμός «δυστύχημα» δεν είναι απλώς υποτιμητικός αλλά αθωωτικός. Οι κυβερνήσεις (η ίδια η πολιτική συγκρότηση του ανθρώπινου βίου εντέλει) υπάρχουν για να περιορίζουν μέχρι μηδενισμού τις πιθανότητες του «τυχαίου», της «κακιάς στιγμής». Πάνε αιώνες που δεν έχουμε πια στις πόλεις μας αγάλματα της θεοποιημένης Τύχης. Γι’ αυτό και οι επιζήσαντες και οι οικείοι τους στις μηνύσεις τους καταγγέλλουν το «μαζικό έγκλημα των Τεμπών».

Ενα από τα ερωτήματα που θέτουν επίμονα οι συγγενείς των θυμάτων, παρά τους «συμβουλάτορες πόνου», που τους προτρέπουν να ζήσουν σιωπηρά το πένθος τους, αφορά το μπάζωμα του πεδίου της τραγωδίας με χαλίκια και άσφαλτο. «Το μπάζωμα έγινε με επιμελή και μόνιμο τρόπο», γράφει στο πόρισμά του ο τεχνικός σύμβουλος του συλλόγου των συγγενών. Ποιος ο στόχος της κατεσπευσμένης «επιμέλειας», αν όχι «η αλλοίωση και η μόλυνση του σημείου», όπως παρατηρεί ο ειδικός πραγματογνώμονας; Μια τόσο βαριά απόφαση, στα όρια της ύβρεως, μπορούν άραγε να τη φορτωθούν οι σχετικώς αδύναμοι ώμοι του περιφερειάρχη Κ. Αγοραστού ή του υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ Χρήστου Τριαντόπουλου; 

Μάσκες και προσωπεία…

 

 

γράφει ο Πέτρος Μανταίος

 

Λες και διάλεξε τη μέρα ο Στέφανος Κασσελάκης να… διαλαλήσει πως «έπεσαν οι μάσκες», Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου, που άνοιγε το Τριώδιο και έμπαιναν οι μάσκες της Αποκριάς…

 

Διδακτική παραβολή του Χριστού, κατά Λουκά, του (ταπεινού) Τελώνη και του (επηρμένου) Φαρισαίου, που διηγήθηκε ο Ιησούς, για να διδάξει την αρετή της ταπείνωσης («πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται»). Σηματοδοτεί μάλιστα η παραβολή και την έναρξη του Τριωδίου, της πιο πνευματικής και κατανυκτικής περιόδου του έτους, για την Εκκλησία και τους πιστούς της, μακράς πορείας, διαμέσου της νηστείας της Σαρακοστής, μετάνοιας και πνευματικής προετοιμασίας για την Ανάσταση.

 

Στις παλιές θρησκείες, τις προχριστιανικές, αυτές που θρησκειολόγοι και εθνολόγοι τις ονόμασαν ανιμιστικές και που μεγάλο μέρος του τελετουργικού τους διασώθηκε παράλληλα με τις νεότερες θρησκείες, ενίοτε ενσωματώθηκε σε αυτές –με απλά λόγια υιοθέτησαν έθιμα, κατ’ αυτές, «ειδωλολατρικά», επειδή, ίσως, δεν μπορούσαν (αυτό είναι προσωπική μου γνώμη) να κάνουν αλλιώς· ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει ισοβίως μες στην κατάνυξη, πρέπει πότε πότε να το ρίχνει και λίγο έξω, να το γιορτάζει. Συμπλέουν η χαρά και το πένθος. Ενας… προευαγγελικός ευαγγελιστής, από τα Αβδηρα της Θράκης, ο Δημόκριτος, είχε πει πως ζωή χωρίς γιορτές είναι μακρύς δρόμος χωρίς πανδοχείο («βίος ανεόρταστος, μακρά οδός απανδόκευτος»).

 

Κάπως έτσι, μπήκανε και οι μάσκες με το Τριώδιο στις γιορτές της Αποκριάς, που, όπως όλες οι μεγάλες, σοβαρές γιορτές (όλες, ανεξαιρέτως), συμπίπτουν με περιόδους ανάπαυσης, σποράς και καρποφορίας της γης. Μάσκες, προσωπεία, μεταμφιέσεις, που πέρασαν από πανάρχαιες, προθρησκευτικές δοξασίες εξορκισμού σε λαογραφικές/εθιμικές και, μετέπειτα, σε θεατρικές αναπαραστάσεις. Ενα ατελείωτο σύμπαν με μάσκες (και μανιώδεις συλλέκτες!) από όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης. Που σ’ αυτές τουλάχιστον τις περιπτώσεις οι άνθρωποι γίνονται (γινόμαστε) σύντροφοι, κάνουν συντροφιές, μονοιάζουν και δεν σφάζονται συναμεταξύ τους…

 

Τσαλίδης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ: Ο Καραμανλής ήταν ενήμερος για τον σιδηρόδρομο

 

Με κατάθεσή του στον Ανακριτή Λάρισας, ο πρώην Διευθύνων Σύμβουλος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, επιβεβαίωσε πως το υπουργείο Μεταφορών ήταν ενήμερο για την κατάσταση του σιδηρόδρομου.

  

Κατάθεση στον ανακριτή αποκαλύπτει ότι ο πρώην υπουργός Μεταφορών Κώστας Αχ. Καραμανλής ήταν ενημερωμένος για την κατάσταση του σιδηροδρομικού δικτύου. Πρόκειται για την κατάθεση του Φίλιππου Τσαλίδη, ο οποίος διετέλεσε Διευθύνων Σύμβουλος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ από τον Μάρτιο του 2016 ως τις 14 Σεπτεμβρίου του 2021.

 

Ο Φίλιππος Τσαλίδης -τον οποίο τα μέλη της αντιπολίτευσης στην Εξεταστική Επιτροπή έχουν ζητήσει να εξετάσουν, αλλά η κυβερνητική πλειοψηφία έχει αρνηθεί- κλήθηκε να καταθέσει στον ανακριτή Λάρισας στις 22 Φεβρουαρίου, στο πλαίσιο της διερεύνησης του δυστυχήματος στα Τέμπη.

 

Στην κατάθεσή του, που είναι σε γνώση του NEWS24/7, ο πρώην Διευθύνων Σύμβουλος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, επιβεβαίωσε ότι η εποπτεία του Οργανισμού, παρά την ιδιωτικοποίησή του από το 2017, γίνεται από το υπουργείο Μεταφορών και Δικτύων, τονίζοντας πως «κατά τη διάρκεια της θητείας μου συνομιλούσα με τον εκάστοτε Γενικό Γραμματέα Μεταφορών και τον εκάστοτε Υπουργό».

 

 

 

Ο ίδιος, κατάθεσε στον ανακριτή πως είχε στείλει στο υπουργείο επιστολή στις 6 Σεπτεμβρίου του 2021, όταν υπουργός ήταν ο Κώστας Αχ. Καραμανλής, με την οποία ενημέρωνε «για την κατάσταση του δικτύου»:

 

«Ανακριτής: Κατά τη διάρκεια της θητείας σας είχατε ενημερώσει για την κατάσταση του δικτύου και όσα αναφέρετε στην από 6/9/21 επιστολή σας το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών;

 

 

Τσαλίδης: Ναι είχα κάνει ενημερώσεις, οι περισσότερες εκ των οποίων αφορούσαν την υποδομή. Οι ενημερώσεις γίνονταν είτε μέσω αλληλογραφίας είτε προφορικά.

 

Ανακριτής: Έχετε αποστείλει και άλλες τέτοιες επιστολές στον κ. Υπουργό, τους Γενικούς Γραμματείς του Υπουργείου;

 

Τσαλίδης: Απ’ όσο θυμάμαι είχα ξαναστείλει αντιστοίχου περιεχομένου επιστολές.

 

Ανακριτής: Λάβατε απαντήσεις σε αυτές τις επιστολές σας;

 

Τσαλίδης: Στις περισσότερες από αυτές δεν είχα λάβει απάντηση»

 

Ερωτώμενος από τον ανακριτή για την κατάσταση του δικτύου επι των ημερών του, για την οποία ενημέρωνε το υπουργείο, ο Τσαλίδης είπε πως δεν γινόταν καταγραφή των συρμών σε πραγματικό χρόνο, πως δεν φαινόταν η κίνηση του κάθε συρμού ανά κατεύθυνση, πως δεν λειτουργούσε το σύστημα GSM-R, ενώ τονίζει ακόμη πως παρά το γεγονός πως είχαν εγκατασταθεί συστήματα ΕTCS, δεν λειτουργούσαν γιατί αυτό προϋποθέτει ολοκληρωμένο σύστημα σηματοδότησης.

 

Τέμπη: Νέα βίντεο από τη σύγκρουση των τρένων

 

ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΚΟΥΜΑΚΑΣ, ΜΑΝΟΣ ΦΡΑΓΚΙΟΥΔΑΚΗΣ  

Δούκας: “Μία συγγνώμη δεν είναι αρκετή – Θα εισηγηθώ τη δημιουργία μνημείου για τα θύματα των Τεμπών”

 

Τι ανέφερε ο δήμαρχος Αθηναίων, Χάρης Δούκας, για το σβήσιμο των ονομάτων των 57 θυμάτων της σιδηροδρομικής τραγωδίας στα Τέμπη, έξω από τη Βουλή.

 

“Μία συγγνώμη δεν είναι αρκετή. Τα ονόματα των θυμάτων των Τεμπών δε θα σβηστούν ποτέ από τη συλλογική μας μνήμη” ανέφερε με ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο Δήμαρχος Αθηναίων, Χάρης Δούκας, στον απόηχο των αντιδράσεων για το σβήσιμο των ονομάτων των 57 θυμάτων της πολύνεκρης τραγωδίας στα Τέμπη έξω από τη Βουλή, το βράδυ της Τετάρτης (28/2).

 

Όπως ανακοίνωσε ο κ. Δούκας, σε επόμενο δημοτικό συμβούλιο δεσμεύτηκε να εισηγηθεί τη δημιουργία μνημείου για τους νεκρούς του σιδηροδρομικού δυστυχήματος.

 

Ολόκληρη η ανάρτηση του Χάρη Δούκα:

“Μία συγγνώμη δεν είναι αρκετή. Ο Δήμος Αθηναίων θα φροντίσει με πράξεις, ώστε τα ονόματα των θυμάτων των Τεμπών να μην σβηστούν ποτέ από τη συλλογική μας μνήμη. Σε επόμενο δημοτικό συμβούλιο θα εισηγηθώ τη δημιουργία μνημείου για τα θύματα των Τεμπών. Ο Δήμος Αθηναίων ενώνει τη φωνή του με τη φωνή των πολιτών για την απονομή δικαιοσύνης”.

 

Τα ονόματα των θυμάτων των Τεμπών δε θα σβηστούν ποτέ από τη συλλογική μας μνήμη. pic.twitter.com/BwJ2NokYR2

— Haris Doukas (@h_doukas) February 29, 2024

 

πηγή 

Έγκλημα στα Τέμπη / Οι διώξεις 33 προσώπων και οι κραυγές για συγκάλυψη (και πολιτικών) ευθυνών...

 

 

Περισσότεροι από 786.000 πολίτες έχουν ήδη υπογράψει το ψήφισμα-πρωτοβουλία της Μαρίας Καρυστιανού, μητέρας ενός εκ των 57 θυμάτων στα Τέμπη, και ζητούν αναθεώρηση του Συντάγματος, ενεργοποίηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών και κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας, προκειμένου να αποδοθούν και πολιτικές ευθύνες για την πολύνεκρη μετωπική σύγκρουση τρένων της 28ης Φεβρουαρίου 2023.

Οι συγγενείς των θυμάτων δηλώνουν με κάθε τρόπο και με κάθε ευκαιρία, πως από την πρώτη στιγμή μέχρι και σήμερα, έναν χρόνο μετά, επιχειρείται συγκάλυψη των ευθυνών για τα αίτια που οδήγησαν στη σιδηροδρομική τραγωδία. Την επόμενη της μετωπικής σύγκρουσης των τρένων ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, δήλωσε μέσω διαγγέλματος ότι «όλα δείχνουν πως το δράμα οφείλεται, δυστυχώς, κυρίως σε τραγικό ανθρώπινο λάθος».

Ωστόσο, τα συστήματα ελέγχου της κυκλοφορίας, τα συστήματα φωτοσήμανσης ή σηματοδότησης του σιδηροδρομικού δικτύου, τα συστήματα επικοινωνίας σταθμών και τρένων βαραίνουν τόσο τον ΟΣΕ όσο και την Hellenic Train πρωτογενώς, αλλά και την Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων (ΡΑΣ) -φορείς που υπάγονται και ελέγχονται από το υπουργείο Μεταφορών και Υποδομών, βάσει του νομικού πλαισίου που ισχύει και εφαρμόζεται- όπως επισημάνθηκε κατά τη χθεσινή συνέντευξη Τύπου των συγγενών των θυμάτων.

Διώξεις έχουν ασκηθεί -μέχρι στιγμής- σε 33 πρόσωπα, εκ των οποίων 15 είναι στελέχη του ΟΣΕ, 16 στελέχη της ΕΡΓΟΣΕ και δύο στελέχη της Hellenic Train. Προσωρινά κρατούμενοι έχουν κριθεί ο σταθμάρχης Λάρισας που είχε βάρδια την ώρα του δυστυχήματος και που διορίστηκε με αδιαφανείς διαδικασίες, καθώς και ο τότε επιθεωρητής κυκλοφορίας του ΟΣΕ. Το επόμενο διάστημα, εκτιμάται ότι ενώπιον ανακριτικών αρχών θα απολογηθούν ακόμα 15 πρόσωπα, μεταξύ των οποίων στελέχη και υπάλληλοι ΕΡΓΟΣΕ, αλλά και υπάλληλοι του υπουργείου Μεταφορών. Η άσκηση δίωξης εις βάρος τους έγινε στο τέλος Ιανουαρίου και μετά τις προθεσμίες που έλαβαν, αναμένεται να απολογηθούν στις 7 Μαρτίου.

Κατά περίπτωση οι κατηγορούμενοι αντιμετωπίζουν το κακουργηματικού χαρακτήρα αδίκημα της διατάραξης της ασφάλειας συγκοινωνιών, με αποτέλεσμα τον θάνατο πολλών ανθρώπων διά παραλείψεως και τα πλημμελήματα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια κατά συρροή, της βαριάς σωματικής βλάβης και της ελαφριάς σωματικής βλάβης.

Τέσσερις δικογραφίες και η Σύμβαση 717

Συνολικά τέσσερις δικογραφίες έχουν σχηματιστεί για την υπόθεση, ενώ η έρευνα για το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών συνεχίζεται, με βασική αυτή που διενεργεί ο τακτικός εφέτης ανακριτής, Σωτήρης Μπακαΐμης, στη Λάρισα.

Η δίωξη για παράβαση καθήκοντος του πρώην περιφερειάρχη Θεσσαλίας, Κώστα Αγοραστού, ξεχωρίζει καθώς δεν αφορά αυτό καθαυτό το έγκλημα των Τεμπών, αλλά το γεγονός ότι μπαζώθηκε το σημείο του δυστυχήματος. Το μπάζωμα κόστισε 650.000 ευρώ και εγκρίθηκε σε μόλις 15 μέρες από μία Επιτροπή που συνεδρίασε δύο φορές και συμμετείχαν ο τότε υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ, αρμόδιος για θέματα κρατικής αρωγής και αποκατάστασης από φυσικές καταστροφές, Χρήστος Τριαντόπουλος, ο τότε υπουργός Υγείας Θάνος Πλεύρης, μαζί με τον πρώην περιφερειάρχη – όπως τόνισε η κυρία Καρυστιανού, καταθέτοντας στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής. Σημειώνεται ότι η Εξεταστική για τα Τέμπη ολοκληρώθηκε χωρίς την κατάθεση κρίσιμων μαρτύρων και διεκόπη πριν καν φτάσει τμήμα της δικογραφίας από το Συμβούλιο Εφετών Λάρισας στη Βουλή, με απόφαση της κυβερνητικής πλειοψηφίας.

Παράλληλα, σε εξέλιξη είναι η έρευνα από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία για εγκλήματα σχετιζόμενα με την εκτέλεση συμβάσεων για τα συστήματα ασφαλείας στον ελληνικό σιδηρόδρομο και την περιβόητη Σύμβαση 717, που ξεκίνησε λίγους μήνες πριν τη σιδηροδρομική τραγωδία. Η Σύμβαση 717 -που υπεγράφη το 2014, με χρονικό ορίζοντα ολοκλήρωσης το 2016- αν είχε εκτελεστεί, τότε θα υπήρχε Σύστημα Σηματοδότησης και Τηλεδιοίκησης για το σιδηροδρομικό τμήμα Αθήνα – Θεσσαλονίκη – Προμαχώνας, συμπεριλαμβανομένου του τμήματος κοντά στα Τέμπη, όπου σημειώθηκε η μετωπική σύγκρουση τρένων.

Το 2019 υπογράφηκε Συμπληρωματική Σύμβαση σχετικά με το ίδιο έργο, με την οποία τροποποιήθηκε το αρχικό φυσικό αντικείμενο της «717». Η Συμπληρωματική Σύμβαση προέβλεπε την κατασκευή ενός εντελώς νέου συστήματος Σηματοδότησης με νέες μονάδες τηλεμετρίας, ώστε να είναι δυνατή η επικοινωνία και η μετάδοση δεδομένων μεταξύ των σιδηροδρομικών σταθμών, καθώς και από τους σιδηροδρομικούς σταθμούς στα κέντρα ελέγχου. Και οι δύο Συμβάσεις συγχρηματοδοτήθηκαν από το Ταμείο Συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο πλαίσιο του προγράμματος «Εκσυγχρονισμός Σηματοδότησης-Τηλεδιοίκησης και εγκατάσταση του Ευρωπαϊκού Συστήματος Ελέγχου Αμαξοστοιχιών (ETCS)», με την συνεισφορά της ΕΕ να ανέρχεται σε ποσοστό 85%.

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία διώκει 23 πρόσωπα που καλούνται σε απολογία αύριο, Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου, ενώ τα εγκλήματα για τα οποία κατηγορούνται τιμωρούνται με ποινές κάθειρξης έως 10 ετών και χρηματική ποινή.

 

Υπενθυμίζεται τέλος, ότι ο εφέτης ανακριτής, Σωτήρης Μπακαΐμης, έχει ζητήσει τον συσχετισμό της δικογραφίας της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας με την έρευνα που διενεργεί ο ίδιος, εκτιμώντας ότι εάν η Σύμβαση 717 «είχε εγκαίρως και στα αρχικά συμβατικά πλαίσια ολοκληρωθεί και είχαν παραδοθεί και λειτουργούσαν τα σχετικά συστήματα ασφαλείας-ελέγχου της σιδηροδρομικής κυκλοφορίας, θα αποφευγόταν μετά βεβαιότητας η επέλευση του δυστυχήματος, λόγω της επέμβασης-επενέργειας στη σιδηροδρομική κυκλοφορία των συστημάτων αυτών κατά τη λειτουργίας τους» όπως αποκάλυψαν οι Κώστας Κουκουμάκας και Μάνος Φραγκιουδάκης, στο News247.

Η κρίση του ανακριτή Λάρισας, εφέτη Σωτήρη Μπακαΐμη, καταρρίπτει πλήρως τον ισχυρισμό του καθ’ ύλην αρμόδιου για την διασφάλιση της ορθής λειτουργίας των σιδηροδρόμων και πρώην υπουργού Μεταφορών, Κώστα Αχ. Καραμανλή, ο οποίος ενώπιον της Εξεταστικής Επιτροπής υποστήριξε «κανένα σύστημα ασφαλείας δεν θα μπορούσε να αποτρέψει το ανθρώπινο λάθος».

Αγάπη Βαρούνη

 

Ανοιγμα Ανδρουλάκη στη βάση του ΣΥΡΙΖΑ

 

γράφει ο Δημήτρης Κουκλουμπέρης

 

«Οι πολίτες της Αριστεράς και του Κέντρου μπορούν να βρουν στο ΠΑΣΟΚ μια αξιόπιστη λύση», δήλωσε χαρακτηριστικά, ενώ για τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ σχολίασε πως «επιβεβαιώνουν ότι είναι μονόδρομος η ανάδειξη του ΠΑΣΟΚ σε αξιωματική αντιπολίτευση στις ευρωεκλογές» ● Σφοδρή επίθεση σε Ν.Δ.-Μαξίμου για ΑΕΙ-απογευματινά ιατρεία ● Τι θα συμβεί με τους διαφωνούντες στο νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια

Το πρώτο διακριτικό νεύμα στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και της ευρύτερης δεξαμενής των απογοητευμένων αντιδεξιών ψηφοφόρων έκανε χθες ο Νίκος Ανδρουλάκης. «Οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνουν αυτό ακριβώς. Δεν θέλω να σχολιάσω τα εσωτερικά του. Το μόνο μου πολιτικό σχόλιο είναι ότι στο ΠΑΣΟΚ οι προοδευτικοί πολίτες της Αριστεράς και του Κέντρου μπορούν να βρουν μια αξιόπιστη λύση απέναντι στη Ν.Δ.», δήλωσε με νόημα (ρ/σ ΣΚΑΪ), θέτοντας ως επίδικο των ευρωπαϊκών εκλογών «να σταματήσει η ασυμμετρία που υπάρχει σήμερα με τη Ν.Δ. του 41%, δίνοντας μια ισχυρή εντολή ο ελληνικός λαός για να υπάρχει αξιόπιστη προοδευτική αντιπολίτευση».

 

 

Την ίδια στιγμή, από τη Χαριλάου Τρικούπη κινούνται σε ρυθμούς σκληρού ροκ απέναντι στο Μαξίμου, με τον κ. Ανδρουλάκη να καταλογίζει στην κυβέρνηση «ακραία προπαγάνδα που κάνει τη νύχτα μέρα» και παράλληλα να διαμηνύει ότι το ΠΑΣΟΚ «δεν θα γίνει συνένοχος της Ν.Δ. ούτε μέρος της καθεστωτικής πολιτικής του κ. Μητσοτάκη σε κοινωνικά εγκλήματα που αυξάνουν τις ανισότητες και ιδίως της νεολαίας». Σε έντονο ύφος, υποστήριξε ότι συγκροτείται ένα ψεύτικο αφήγημα «το οποίο θέλει να δείξει ότι το ΠΑΣΟΚ έχει άρνηση», ενώ μίλησε για κοροϊδία της κυβέρνησης που τορπιλίζει τη συναίνεση σε διάφορες νομοθετικές πρωτοβουλίες, όπως για την επιστολική ψήφο, τα απογευματινά χειρουργεία και τα μη κρατικά ΑΕΙ.

 

«Δεν πειράζουν οι υποκλοπές, δεν πειράζουν τα παιχνίδια στην εξεταστική για τα Τέμπη, οι εκπρόθεσμες τροπολογίες για την αλλαγή του εκλογικού νόμου, ζούμε έναν μιθριδατισμό. Ολα έχουν ένα όριο. Δεν είμαστε σε άλλη χώρα. Τέρμα η πλάκα, θα σεβαστούν το Κοινοβούλιο», ανέφερε ο κ. Ανδρουλάκης.

 

 

«Είδαμε τον νόμο, τον διαβάσαμε. Γίνονται συνταγματικοί ακροβατισμοί για να γίνει διευθέτηση συμφερόντων. Η Ν.Δ. κάνει το εξής: Ενα fund κι ένα κερδοσκοπικό πανεπιστήμιο του εξωτερικού θα συνεργαστούν -λένε- για να κάνουν δήθεν ένα μη κερδοσκοπικό στην Ελλάδα. Μα, ποιον κοροϊδεύουν; Συμμέτοχοι σε αυτό δεν θα γίνουμε. Εμείς λέμε κριτήρια και προϋποθέσεις. Δεν πρόκειται να κάνουν την Παιδεία πεδίο μπίζνας», τόνισε χαρακτηριστικά. Σε ό,τι αφορά το ενδεχόμενο διαφωνιών βουλευτών του κόμματός του, εμφανίστηκε αποφασισμένος να μην επιτρέψει διαφοροποιήσεις, παρέπεμψε ωστόσο για τις λεπτομέρειες και αν θα τεθεί ζήτημα πειθαρχίας στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας τις προσεχείς ημέρες.

 

Σκληρή γλώσσα χρησιμοποίησε, τέλος, και για την τακτική του Αδ. Γεωργιάδη για τη δημόσια Υγεία. «Η προηγούμενη στρατηγική της Ν.Δ. ήταν: «Κλείστε τα μάτια και ψηφίστε Ν.Δ., γιατί θα έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ». Τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταρρεύσει και ανεβαίνει το ΠΑΣΟΚ, έχουν βρει νέο αφήγημα. Οτι δήθεν το ΠΑΣΟΚ είναι ΣΥΡΙΖΑ», σημείωσε, κατηγορώντας την κυβέρνηση για αποδόμηση του ΕΣΥ.

Τσίπρας γιοκ, ΣΥΡΙΖΑ τέλος: Παππάδες και Πολάκηδες ετοιμάζουν την κηδεία…

 

Το πρώτο κόμμα της παραδοσιακής Αριστεράς που έφτασε στην εξουσία οδηγείται στην πλήρη αποσύνθεση. Αυτό σημαίνει ότι ο χώρος αυτός βγαίνει οριστικά έξω από το κάδρο της όποιας κυβερνητικής προοπτικής.

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Αυτό που έγινε χτες στον ΣΥΡΙΖΑ οδηγεί σε δύο βασικά συμπεράσματα.

 

Πρώτον, δεν υπάρχει πια το «κόμμα του Τσίπρα». Ο ιδρυτής του, πρώην πρωθυπουργός και μέχρι πριν από πέντε μήνες αρχηγός, ο άνθρωπος που το πήρε στο 4% και το οδήγησε στο 36% και στην κυβέρνηση, υπέστη μεγάλη ήττα. Οδυνηρή. Απαίτησε από το διάδοχό του να επαναβεβαιώσει την εμπιστοσύνη των μελών του, αλλά το συνέδριο τού είπε «όχι».

 

Ένα συνονθύλευμα Παππάδων, Πολάκηδων, Κασσελάκηδων , με ολίγη από Φάμελλους, είπαν στον Αλέξη Τσίπρα: «Δικό μας είναι πλέον το κόμμα, δεν μας ενδιαφέρει τι λες». Όποιος παρακολούθησε τις χουλιγκανικού τύπου αποδοκιμασίες προς την Γεροβασίλη, τον Ραγκούση και όποιον άλλον τολμούσε να ψελλίσει κάτι επικριτικό για τον κασσελακικό ΣΥΡΙΖΑ, καταλαβαίνει ότι όλα μπορούν να γίνουν. Ακόμα και να γίνει κηρύξουν τον Τσίπρα persona non grata.

 

Δεύτερον, όποιος νομίζει ότι τώρα πια ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε «κόμμα του Κασσελάκη» είναι νυχτωμένος στην Κουμουνδούρου. Θα ήταν κόμμα του Κασσελάκη αν ο(«βρείτε μου αντίπαλο και πάμε») ουρανοκατέβατος σόουμαν πήγαινε σε εκλογές και νικούσε την Γεροβασίλη. Τότε θα γινόταν πραγματικός αρχηγός και θα μπορούσε να «σκίσει τη γάτα». Θα έκανε το «κόμμα ΙΧ» και θα μπορούσε να «καθαρίσει» τον Παύλο Πολάκη, όπως υπόσχεται σε σαλονάτες συνάξεις των ΒΠ(Βορείων Προαστίων).

 

 

Ο Κασσελάκης δεν κατάλαβε τι σημαίνει να μη γίνουν εκλογές και, όπως είπε ο πονηρός και ικανότατος ιντριγκαδόρος Νίκος Παππάς, το συνέδριο «να ανανεώσει την εμπιστοσύνη στον πρόεδρο». Άσχετος καθώς είναι, ο Κασσελάκης νομίζει ότι κατήγαγε κάποια νίκη. Δεν κατάλαβε ότι έχει βάλει από τώρα το κεφάλι του στη γκιλοτίνα. Το βράδυ των ευρωεκλογών, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ θα κοιτάζει αν βρίσκεται στην τρίτη ή και τέταρτη θέση, όσοι σήμερα τον «έσωσαν» από την Γεροβασίλη θα του πουν: «Ευχαριστούμε Στέφανε, η παράσταση τελείωσε». Και τότε οι πραγματικοί ιδιοκτήτες, Παππάδες και Πολάκηδες, με ολίγη από Φάμελλους και πολλούς χουλιγκάνους, θα αναλάβουν να το οδηγήσουν πίσω στο 4%.

 

Κάπως έτσι, το πρώτο κόμμα της παραδοσιακής Αριστεράς που έφτασε στην εξουσία οδηγείται στην πλήρη αποσύνθεση. Αυτό σημαίνει ότι ο χώρος αυτός βγαίνει οριστικά έξω από το κάδρο της όποιας κυβερνητικής προοπτικής. Και το ενδιαφέρον το βράδυ των εκλογών δεν θα εστιασθεί στο μέγεθος της (βέβαιης) νέας ήττας του. Το βράδυ αυτό θα ακούγεται στην Κουμουνδούρου ο αντίλαλος της φωνής του δυστυχούς Κασσελάκη: «Με λένε Στέφανο και ήρθα να νικήσω τον Μητσοτάκη». Και κάπου δίπλα, στο ημιφωτισμένο δωμάτιο, Παππάδες και Πολάκηδες θα σχεδιάζουν πώς θα γλιτώσουν από τους χούλιγκαν του Κασσελάκη, που θα τους βρίζουν σαν «υπονομευτές».