Τσίπρας γιοκ, ΣΥΡΙΖΑ τέλος: Παππάδες και Πολάκηδες ετοιμάζουν την κηδεία…

 

Το πρώτο κόμμα της παραδοσιακής Αριστεράς που έφτασε στην εξουσία οδηγείται στην πλήρη αποσύνθεση. Αυτό σημαίνει ότι ο χώρος αυτός βγαίνει οριστικά έξω από το κάδρο της όποιας κυβερνητικής προοπτικής.

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Αυτό που έγινε χτες στον ΣΥΡΙΖΑ οδηγεί σε δύο βασικά συμπεράσματα.

 

Πρώτον, δεν υπάρχει πια το «κόμμα του Τσίπρα». Ο ιδρυτής του, πρώην πρωθυπουργός και μέχρι πριν από πέντε μήνες αρχηγός, ο άνθρωπος που το πήρε στο 4% και το οδήγησε στο 36% και στην κυβέρνηση, υπέστη μεγάλη ήττα. Οδυνηρή. Απαίτησε από το διάδοχό του να επαναβεβαιώσει την εμπιστοσύνη των μελών του, αλλά το συνέδριο τού είπε «όχι».

 

Ένα συνονθύλευμα Παππάδων, Πολάκηδων, Κασσελάκηδων , με ολίγη από Φάμελλους, είπαν στον Αλέξη Τσίπρα: «Δικό μας είναι πλέον το κόμμα, δεν μας ενδιαφέρει τι λες». Όποιος παρακολούθησε τις χουλιγκανικού τύπου αποδοκιμασίες προς την Γεροβασίλη, τον Ραγκούση και όποιον άλλον τολμούσε να ψελλίσει κάτι επικριτικό για τον κασσελακικό ΣΥΡΙΖΑ, καταλαβαίνει ότι όλα μπορούν να γίνουν. Ακόμα και να γίνει κηρύξουν τον Τσίπρα persona non grata.

 

Δεύτερον, όποιος νομίζει ότι τώρα πια ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε «κόμμα του Κασσελάκη» είναι νυχτωμένος στην Κουμουνδούρου. Θα ήταν κόμμα του Κασσελάκη αν ο(«βρείτε μου αντίπαλο και πάμε») ουρανοκατέβατος σόουμαν πήγαινε σε εκλογές και νικούσε την Γεροβασίλη. Τότε θα γινόταν πραγματικός αρχηγός και θα μπορούσε να «σκίσει τη γάτα». Θα έκανε το «κόμμα ΙΧ» και θα μπορούσε να «καθαρίσει» τον Παύλο Πολάκη, όπως υπόσχεται σε σαλονάτες συνάξεις των ΒΠ(Βορείων Προαστίων).

 

 

Ο Κασσελάκης δεν κατάλαβε τι σημαίνει να μη γίνουν εκλογές και, όπως είπε ο πονηρός και ικανότατος ιντριγκαδόρος Νίκος Παππάς, το συνέδριο «να ανανεώσει την εμπιστοσύνη στον πρόεδρο». Άσχετος καθώς είναι, ο Κασσελάκης νομίζει ότι κατήγαγε κάποια νίκη. Δεν κατάλαβε ότι έχει βάλει από τώρα το κεφάλι του στη γκιλοτίνα. Το βράδυ των ευρωεκλογών, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ θα κοιτάζει αν βρίσκεται στην τρίτη ή και τέταρτη θέση, όσοι σήμερα τον «έσωσαν» από την Γεροβασίλη θα του πουν: «Ευχαριστούμε Στέφανε, η παράσταση τελείωσε». Και τότε οι πραγματικοί ιδιοκτήτες, Παππάδες και Πολάκηδες, με ολίγη από Φάμελλους και πολλούς χουλιγκάνους, θα αναλάβουν να το οδηγήσουν πίσω στο 4%.

 

Κάπως έτσι, το πρώτο κόμμα της παραδοσιακής Αριστεράς που έφτασε στην εξουσία οδηγείται στην πλήρη αποσύνθεση. Αυτό σημαίνει ότι ο χώρος αυτός βγαίνει οριστικά έξω από το κάδρο της όποιας κυβερνητικής προοπτικής. Και το ενδιαφέρον το βράδυ των εκλογών δεν θα εστιασθεί στο μέγεθος της (βέβαιης) νέας ήττας του. Το βράδυ αυτό θα ακούγεται στην Κουμουνδούρου ο αντίλαλος της φωνής του δυστυχούς Κασσελάκη: «Με λένε Στέφανο και ήρθα να νικήσω τον Μητσοτάκη». Και κάπου δίπλα, στο ημιφωτισμένο δωμάτιο, Παππάδες και Πολάκηδες θα σχεδιάζουν πώς θα γλιτώσουν από τους χούλιγκαν του Κασσελάκη, που θα τους βρίζουν σαν «υπονομευτές».