γράφει ο Στέλιος Κούλογλου
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν στα νερά του, χθες το βράδυ. Κάτι
μεταξύ πολιτικού, κονφερανσιέ και ομιλητή στο TED, κινήθηκε με άνεση στο βήμα
του Συνεδρίου.
Ίσως ήταν η στιγμή που περίμενε, από την εκλογή του.
‘Η από μικρή ηλικία, όταν στη πινακίδα που είχε κρεμάσει έξω
από το δωμάτιο του έγραφε, σύμφωνα με τα λεγόμενα της μητέρας του: «Μην
ενοχλείτε τον πρωθυπουργό».
Με τη βοήθεια του autocue, των δύο διάφανων οθονών δεξιά και
αριστερά του, διάβασε την ομιλία του χωρίς να χρησιμοποιήσει χειρόγραφο, μία
επιτυχημένη μέθοδο που χρησιμοποιούν στις αμερικανικές εκλογικές εκστρατείες.
Και στο τέλος κατάφερε να «ζεστάνει», παίρνοντας με το μέρος
του, ένα σημαντικό τμήμα των Συνέδρων, «παγωμένων» στην έναρξη των εργασιών από
τη διχόνοια και τις διαρκείς αντιπαραθέσεις στο κόμμα.
Απέναντι στη βαθιά, διευρυνόμενη κρίση που απειλούσε την ίδια
τη διεξαγωγή του Συνεδρίου και την εξουσία του ίδιου, ο κ. Κασσελάκης
ακολούθησε την πάγια τακτική που χρησιμοποιεί όταν βρίσκεται σε δύσκολη θέση:
τη δημιουργία μιας νέας κρίσης με την οποία «ξεπερνιέται» η υπάρχουσα.
Παίζοντας τα ρέστα: η τακτική της δημιουργίας κρίσεων
Όταν πριν τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ δεχόταν την κριτική των τριών
βετεράνων του κόμματος, ανήγγειλε ότι θα τους διαγράψει. Οταν αυτό προκάλεσε
αντιδράσεις γιατί δεν προβλεπόταν από το καταστατικό, προκήρυξε δημοψήφισμα
προκαλώντας νέα ένταση που έφερε σε δεύτερη μοίρα τις διαγραφές.
Όταν η απειλή των κυρώσεων εναντίον όσων βουλευτών θα
διαφοροποιούντο στην ψηφοφορία για το γάμο των ομοφύλων απειλούσε το κόμμα με
νέα κρίση, ο κ. Κασσελάκης δημιούργησε μια νέα για τον τρόπο εκλογής των
κομματικών οργάνων. Και όταν από αυτό προκλήθηκε νέα αναταραχή, έβγαλε στη φόρα
το ερωτηματολόγιο. Έπειτα την απειλή νέου δημοψηφίσματος και ούτω το κάθε εξής.
Ποιος θυμάται πια τις κυρώσεις εναντίον Πολάκη, Κασιμάτη, κλπ;
Βέβαια αυτή την εβδομάδα τα πράγματα είχαν φτάσει σε οριακό
σημείο, καθώς η αντιπαράθεση είχε ξεπεράσει κάθε όριο και οι αντίπαλοι του
είχαν ανοίξει τα χαρτιά τους: αν το αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές ήταν κατώτερο
από αυτό στις βουλευτικές, θα προχωρούσαν στην ανατροπή του. Φοβόταν επίσης ότι
θα χάσει τις εσωκομματικές εκλογές για τα όργανα, τις οποίες είχε καταφέρει,
προκαλώντας από μια ακόμη κρίση, να αναβάλλει για λίγο καιρό. Η δημιουργία μίας
νέας αναταραχής ήταν λοιπόν μονόδρομος.
Οι τετραπλές εκλογές ανακατεύουν την τράπουλα
Έτσι, ενώ υποτίθεται ότι από το Συνέδριο θα ξεκινούσε η
εκστρατεία των ευρωεκλογών, ο κ. Κασσελάκης προκήρυξε από το βήμα «τετραπλές
εκλογές,σε οργανώσεις μελών, Νομαρχιακές, Κεντρική Επιτροπή και πρόεδρο».
Δεν έχει σημασία ότι δεν προσδιόρισε το πότε και πώς θα γίνουν
όλα αυτά: από που θα εκλεγεί ο πρόεδρος, πότε και με ποιες διαδικασίες;
Kαι μόνο η αναταραχή που δημιουργείται από την αναγγελία τους,
αλλάζει το πεδίο αντιπαράθεσης. Δεν υπάρχει πια θέμα ανατροπής του Κασσελάκη.
Σίγουρα όχι στο Συνέδριο, τουλάχιστον μέχρι τις ευρωεκλογές. Kαι ίσως μετά από
αυτές, αν καταφέρει να κερδίσει την πλειοψηφία.
«Εγώ Πρόεδρος υπό προθεσμία δε γίνομαι, και το δήλωσα», τόνισε
στην ομιλία του. «Θα κριθώ – και πολύ σκληρά- στις πρώτες εθνικές εκλογές».
Ιδια επιθετική τακτική, που επιδιώκει να προλάβει τον αντίπαλο, στο θέμα της
αντικατάστασης του: «Όποιος νομίζει ότι μπορεί να ανορθώσει ένα κόμμα που
συνετρίβη και διασπάστηκε δύο φορές μέσα σε λίγους μήνες, ας έρθει να
αναλάβει..βρείτε μου αντίπαλο και πάμε».
Ο κ. Κασσελάκης είναι σκληρό καρύδι
Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ο κ. Κασσελάκης θα κερδίσει το
παιχνίδι. Οι αντίπαλοι του θα αντεπιτεθούν σήμερα και αύριο. Η κρίση
ταυτότητας, η απομάκρυνση του κόμματος από την κοινωνία και η, γενικευμένη,
πλήρης επικράτηση των ατομικών επιδιώξεων σε βάρος των συλλογικών είναι πολύ
μεγάλα προβλήματα που κάνουν αβέβαιη την όποια εκεχειρία, αν συμφωνηθεί για
χάρη των ευρωεκλογών.
Μια μεγάλη αποτυχία στις τελευταίες, θα έθετε αναμφισβήτητα
θέμα ηγεσίας και με μεγαλύτερη ένταση.
Το βέβαιο, όπως προκύπτει και από τη χθεσινή του ομιλία, είναι
ότι ο κ. Κασσελάκης είναι σκληρό καρύδι και δεν θα τα παρατήσει εύκολα, μετά τη
διαφαινόμενη εκλογική ήττα του του Ιουνίου.
Θα επιδιώξει να κρατήσει τα γραφεία, την κρατική επιχορηγηση,
τα ΜΜΕ και το brand name (ΣΥΡΙΖΑ) του κόμματος, που «αγόρασε» φθηνά τον
Σεπτέμβριο.
Θα έχει κάνει ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, αν πετύχει το
κόλπο που έκανε χθες, ανακατεύοντας την τράπουλα και παίζοντας τα ρέστα του.
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου