Πάρτι ρουσφετιών, από στελέχη της ΝΔ, στη Γενική Γραμματεία Εσόδων

Λαμπρά έργα και ημέρες του... success story Σαμαρά φέρνουν στο φως δεκάδες επίσημα έγγραφα που έχει στην κατοχή του το tvxs.gr και αποκαλύπτουν την βαριά βιομηχανία ρουσφετιών που επιχειρούσε να στήσει η γαλαζο - πράσινη διακυβέρνηση στην Γενική Γραμματεία Εσόδων.

Την ώρα που υποτίθεται πως η κυβέρνηση έδινε τη μεγάλη μάχη κατά της φοροδιαφυγής και η τρόικα απαιτούσε την πλήρη ανεξαρτησία του πιο βασικού πυλώνα του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, οι ίδιοι οι υπουργοί της κυβέρνησης Σαμαρά, το κόμμα και οι βουλευτές της ΝΔ υπονόμευαν κάθε προσπάθεια αξιοκρατικής λειτουργίας της Γενικής Γραμματείας Εσόδων: Βομβάρδιζαν καθημερινά, με επίσημα και ενυπόγραφα αιτήματα, τη Γραμματεία για αναβαθμίσεις, τοποθετήσεις και προαγωγές «ημετέρων».

Υπουργοί πρώτης γραμμής δεν δίσταζαν να ζητήσουν επωνύμως και εγγράφως - ακόμη και με μορφή εντολής και απαίτησης - τοποθετήσεις «δικών τους παιδιών» σε καίριες διευθυντικές θέσεις, σε συγκεκριμένες ΔΟΥ και τελωνεία, ευνοϊκές αποσπάσεις και μετατάξεις.

Η πληθώρα των «παραγγελιών - εντολών» ήταν τέτοια που γίνεται προφανές ότι ελάχιστα ήταν τα περιθώρια για αξιοκρατικές επιλογές και τοποθετήσεις. Κοινώς, αλίμονο σε όποιον δεν είχε μέσον…

Ανάμεσα στους υπουργούς που έδιναν τις εντολές υπέρ των «ημετέρων» ήταν, όπως προκύπτει από τα έγγραφα που δημοσιεύουμε, ο τότε υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργό Σίμος Κεδίκογλου, ο υφυπουργός Εξωτερικών Κυριάκος Γεροντόπουλος, ο υπουργός Μακεδονίας - Θράκης Θεόδωρος Καράογλου, ο υφυπουργός Ανάπτυξης Νότης Μηταράκης, το ίδιο το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας - με επίσημη σφραγίδα και υπογραφές - καθώς επίσης και ουκ ολίγοι γαλάζιοι βουλευτές.

Χαρακτηριστικά, ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργόΣίμος Κεδίκογλου, με επίσημη επιστολή του προς τον τότε Γενικό Γραμματέα Εσόδων Χάρη Θεοχάρη ζητά: 

*Ο Σ.Π. που υπηρετεί ως υποδιευθυντής στη ΔΟΥ Γλυφάδας να λάβει τη θέση του διευθυντή στην ίδια ΔΟΥ.

*Ο Γ.Χρ. που υπηρετεί στη ΔΟΥ ΙΖ Αθηνών ως επόπτηςνα λάβει τη θέση προϊσταμένου τμήματος ελέγχου στη ΦΑΕ Αθηνών.

^{ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Πατήστε πάνω στα έγγραφα για να τα δείτε σε μεγέθυνση}

Η Νέα Δημοκρατία είχε δημιουργήσει και ειδικό "Τομέα Σχέσεων Κοινωνίας - Κόμματος", που απ' ότι φαίνεται είχε ως αποστολή του να προωθεί ρουσφέτια.

Έγγραφο που υπογράφει ο υπεύθυνος του ΤομέαΔημήτρης Σιάχος και απευθύνεται προς τον... «υφυπουργό Οικονομικών κ. Θεοχάρη» - ούτε τις ιδιότητες δεν γνώριζαν - αναφέρει χαρακτηριστικά:

«Σε συνέχεια της τηλεφωνικής μας επικοινωνίας σας παρακαλούμε πολύ να ενδιαφερθείτε για την αίτηση του κ. Μπ.Ι. ο οποίος ενδιαφέρεται για το τελωνείο Ρόδου».

Στο συγκεκριμένο αίτημα έχει αξία και η υποσημείωση που τονίζει: «Σημειώνουμε ότι υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για την περίπτωση αυτή».

Σε άλλο έγγραφο, επίσης ο «Τομέας Σχέσεων Κοινωνίας - Κόμματος» ζητά: «Να κριθεί ο Βε.Γ. ο οποίος είναι διευθυντής δικαστικού στη Δ ΔΟΥ Αθηνών ως έφορος» στην ίδια ΔΟΥ.

Σε τρίτο έγγραφο, ο κ. Σιάχος του «Τομέα Σχέσεων Κοινωνίας - Κόμματος» της ΝΔ καλεί τον Γενικό Γραμματέα Εσόδων «να δει με ιδιαίτερο ενδιαφέρον» τις περιπτώσεις των:

* Τ.Π. που ζητά να μετακινηθεί από τη ΔΟΥ Αμαρουσίου σε Δ ή ΙΓ ΔΟΥ.

* Ρ. Σ. που ζητά απόσπαση ή μετάταξη για το τελωνείο Μυκόνου.

Τα τελωνεία έχουν την τιμητική τους στα ρουσφέτια καθώς κι ένας άλλος υπουργός της κυβέρνησης, ο υπουργός Μακεδονίας - Θράκης Θεόδωρος Καράογλου με έγγραφο που υπογράφει ο διευθυντής του Γραφείου του ζητά από τον κ. Θεοχάρη:

«Να μετακινηθεί ο Ι.Στ. από το Β Τελωνείο Θεσσαλονίκης στο Ε Τελωνείο του αεροδρομίου».

Κι εάν οι υπουργοί ή το επίσημο κόμμα ζητούσαν κάθε φορά και από ένα-δυο ρουσφέτια, ο βουλευτής Κιλκίς της ΝΔ Γεώργιος Γεωργαντάς έστελνε ολόκληρο κατάλογο με αιτήματα:

*Ο Γ.Σ. να μετακινηθεί στο τελωνείο Δοϊράνης ή στα τελωνεία Κιλκίς ή Ευζώνων.

*Ο Γκ. Λ. να παραμείνει στη ΔΟΥ Κιλκίς.

*Ο Αγ. Δ. να αποσπαστεί κατά προτεραιότητα (!) στο τελωνείο Ευζώνων ή στο τελωνείο Κιλκίς.

*Ο Π. Χρ. να παραμείνει στη ΔΟΥ Κιλκίς.

*Ο Α. Βα. να παραμείνει επίσης στη ΔΟΥ Κιλκίς.

Αυτό είναι μόνον το πρώτο δείγμα της ατέλειωτης λίστας απαιτήσεων για ρουσφέτια στη Γενική Γραμματεία Εσόδων. Το tvxs.gr έχει στην κατοχή και τα υπόλοιπα, εξίσου αποκαλυπτικά, έγγραφα τα οποία και θα δημοσιοποιήσει στη συνέχεια.

 

 

 

 

 

Πηγή

Λίστα της φτώχειας vs λίστα των μεταρυθμίσεων

γράφει η Παναγιώτα Μπλέτα*

Αντιμέτωποι με τον κίνδυνο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού βρίσκονται περισσότεροι από 3 στους 10 Έλληνες.

Σύμφωνα με σχετική έκθεση της Ευρωπαικής Επιτροπής για την απασχόληση και τις κοινωνικές εξελίξεις το 2014, η οποία παρουσιάσθηκε πρόσφατα στις Βρυξέλες, η Ελλάδα συγκαταλέγεται μεταξύ των κρατών-μελών, όπου το υψηλό ποσοστό του πληθυσμού το οποίο βρισκόταν στα όρια της φτώχειας το 2008 (28,1%) αυξήθηκε επικίνδυνα, κατά τη διάρκεια της κρίσης, σε 35,7% το 2013. Αντίστοιχα, παρατηρήθηκε αύξηση του ποσοστού των Ελλήνων που αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα στη χρήση βασικών αγαθών, από 11,2% το 2008, σε 20,3% το 2013.

Η μακροχρόνια ανεργία αυξήθηκε από 3,7% το 2008, σε 18,6% το 2013 και το ποσοστό απασχόλησης στον οικονομικά ενεργά πληθυσμό (25-64 ετών) μειώθηκε την ίδια περίοδο από 61,9% σε 49,3%.

Το ίδιο φαινόμενο, σχετικά με την ανεργία, παρουσιάσθηκε και σε άλλες χώρες όπως η Ισπανία, η Λιθουανία και η Ιρλανδία.

Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, η Ελλάδα καταλαμβάνει, μαζί με την Ισπανία, την Ιρλανδία, την Ιταλία και την Ουγγαρία την πρώτη θέση σε επίπεδο φτώχειας, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ οι χώρες που αποδείχθηκαν περισσότερο ανθεκτικές στην οικονομική κρίση, εμφανίζονται να είναι οι χώρες που παρείχαν υψηλής ποιότητας απασχόληση και αποτελεσματική κοινωνική προστασία, επενδύοντας στις κοινωνικές μεταρρυθμίσεις.

Η Ελλάδα όμως, είναι πρώτη και στις κοινωνικές ανισότητες, καθώς όπως προκύπτει από τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το 20% των πλουσιότερων Ελλήνων, έχει 6,6 φορές υψηλότερο εισόδημα από το 20% των φτωχότερων συμπολιτών τους.

Ενδεικτικό είναι, ότι το ποσοστό της ανισότητας παρέμεινε αμετάβλητο το 2013 και είναι το μεγαλύτερο στην Ευρώπη, μαζί με αυτό της Βουλγαρίας. Ακολουθεί με χάσμα φτωχών και πλουσίων 6,3% η Λετονία και η Ισπανία, ενώ στην Νορβηγία η κοινωνική ανισότητα είναι μόνο 3,3%.

Σύμφωνα πάλι με την ΕΛΣΤΑΤ, ανισότητες παρουσιάζονται και στα καταναλωτικά πρότυπα, μέσα στην Ευρωπαική οικογένεια.

Στην Ελλάδα και στη Βουλγαρία, το σχετικά μεγαλύτερο μερίδιο των δαπανών του μέσου προϋπολογισμού των νοικοκυριών αφορά στα είδη διατροφής. Στη Γερμανία και τη Νορβηγία καταγράφονται ως υψηλότερες οι δαπάνες, αυτές αφορούν τη στέγαση, ενώ στο Ηνωμένο Βασίλειο οι δαπάνες για μεταφορές.
Σύμφωνα με άλλη έκθεση που δημοσίευσε η Unicef το φθινόπωρο του 2014, η παιδική φτώχεια έχει αυξηθεί σε 23 από τις 41 πλουσιότερες χώρες του κόσμου, από το 2008. Ανάμεσά τους και η Ελλάδα, η οποία έρχεται πρώτη, (με ποσοστό 40,5% από 23% το 2008),μαζί με την Ισλανδία, καταγράφοντας μία ακόμη αρνητικό πρωτιά. Έπονται η Λετονία (μαζί με την Ισπανία, με ποσοστά πάνω από 36%), η Κροατία και η Ιρλανδία.

Περισσότερα από 686.000 παιδιά ζουν σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού στη χώρα μας. Η οικονομική κρίση πλήττει περισσότερο τα νοικοκυριά που είναι τρίτεκνα ή πολύτεκνα, ενώ περίπου 100.000 παιδιά στη χώρας μας εγκαταλείπουν το σχολείο για να εργαστούν.

Όσο περισσότερο διάστημα παραμένουν αυτά τα παιδιά παγιδευμένα στον κύκλο της φτώχειας τόσο πιο δύσκολο θα είναι να αποδράσουν, με αποτέλεσμα μία ολόκληρη γενιά να παγιδεύεται στη διά βίου στέρηση υλικών αγαθών, αλλά και προοπτικών.

Τρεις διαφορετικές εκθέσεις, στις οποίες αναφέρεται το παρόν άρθρο και πολλές άλλες που δεν έρχονται στο φως της δημοσιότητας, εκθέτουν τις παθογένειες του οικοδομήματος που λέγεται Ευρωπαική Ένωση.

Η λίστες της φτώχειας, των ανισοτήτων σε αντιπαραβολή με τις λίστες Λαγκάρντ, Siemens και γενικότερα τις λίστες της διαπλοκής, καταδεικνύουν ότι το πρόβλημα μέσα στην Ευρωπαική Ένωση, είναι η αδυναμία να ασκηθούν διορθωτικά μέτρα και προς τις δύο κατευθύνσεις.

Η αδυναμία εντοπίζεται κυρίως στην έλλειψη πολιτικής βούλησης, να σχεδιαστούν ουσιαστικοί τρόποι καταπολέμησης των αδικιών, πέρα από τους εισπρακτικούς μηχανισμούς που επιβάλλονται στο αποτέλεσμα που παράγουν.

Ακόμη και εάν μιλήσουμε όμως με όρους διαχειριστικής λογικής, υπάρχει πάντα λόγος να μπαίνει κανείς στις αιτίες του προβλήματος, προκειμένου να αλλάζει την ιδεολογία που βρίσκεται πίσω από αυτό. Και αυτό αποτελεί αρχή για την τεχνοκρατική προσεγγιστική, που πρωτίστως οφείλει να κινείται από και προς το ανθρώπινο κεφάλαιο. Οποιεσδήποτε άλλες τεχνοκρατικές αναλύσεις υποκινούνται από άλλου είδους κεφάλαια, πολιτικά ή οικονομικά, απέχουν πολύ ακόμη και από τις ίδιες τις επιστήμες που τις επινόησαν.

Διότι η χειριστική επιστήμη δεν αποτελεί καν επιστήμη…

Η έλλειψη πολιτικής βούλησης λοιπόν και η εμμονή σε μεθόδους που δεν εξυπηρετούν στην διεξοδική λύση των διακριτών πλέον προβλημάτων μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, συνιστούν δυστυχώς στην χειραγώγηση της Δημοκρατίας από μια ομάδα ηλιθίων και των παραγώγων τους, που θα οδηγήσει μοιραία στην αποσύνθεση του οικοδομήματος.

Οι λίστες μεταρρυθμίσεων, που εκφράζουν τους παραπάνω και στόχο έχουν να επιτύχουν ένα προσωρινό οικονομικό λίφτινγκ, που καμία σχέση δεν έχει με την ανάπλαση των κατεστραμμένων κοινωνικών ιστών, της όποιας χώρας συγκαταλέγεται σε αυτή την οικογένεια, αποτελούν άχρηστα χαρτιά που ο λαοί θα τα χρησιμοποιήσουν απλά ως σκουπιδόχαρτα…

Οι μεταρρυθμίσεις θα πρέπει να αντιστοιχούν στις προτεραιότητες που επιβάλλουν οι παθογένειες μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην αποκατάσταση τους, καθώς και να εξασφαλίζουν τη σύγκλιση μεταξύ των κρατών μελών και όχι την απόκλιση. Απαιτείται δε να γίνονται ομόφωνα αποδεκτές, καθώς βασίζονται σε αντικειμενικές συνθήκες τεκμηρίωσης.

Μόνο έτσι, μπορούν να χαίρουν το σεβασμό των κοινωνιών και των Κυβερνήσεων τους. Αλλιώς κινδυνεύουν να κατοχυρωθούν ιστορικά, ως πατέντες μιας ανθρωποφοβικής πολιτικής, που γκετοποιεί το ίδιο τον άνθρωπο…

* Η Παναγιώτα Μπλέτα γεννήθηκε στην Λακωνία ενώ μεγάλωσε στο Χαλάνδρι.

Σπούδασε στη Νέα Υόρκη: 
ΜΒΑ - Μεταπτυχιακός τίτλος στη Διοίκηση και Οργάνωση Επιχειρήσεων, New York Institute of Technology
BSc Marketing-Management - Πτυχίο στην Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων και Marketing, City University of New York
Δραστηριοποιήθηκε έντονα στο χώρο της Τοπικής αυτοδιοίκησης όπου και διακρίθηκε:
Αντιδήμαρχος Χαλανδρίου - Πρόεδρος των Δημοτικών Επιχειρήσεων Πολιτισμού και Ανάπτυξης στο Δήμο Χαλανδρίου, Δημιουργία πρώτου Δημοτικού Κ.Ε.Π. στην Ελλάδα –Κ.Ε.Π. Χαλανδρίου
Υποψήφια Νομάρχης-Nομός Λακωνίας -Επικεφαλής Νομαρχιακής Παράταξης - Δημιουργία πρότυπου Newsletter, που αφορούσε τα Ευρωπαϊκά προγράμματα σε σχέση με την Περιφέρεια και συνέβαλλε ουσιαστικά στην απορρόφησή τους.
Συνεργάστηκε επαγγελματικά με μεγάλους ελληνικούς και ξένους επιχειρηματικούς ομίλους, που δραστηριοποιούνται στο χώρο των call centers, έρευνας, επικοινωνίας, εκπαίδευσης, καθώς και εστίασης αναλαμβάνοντας υψηλές διοικητικές θέσεις:
Σχεδίασε και υλοποίησε projects με σημαντικά ωφέλιμη αξία για το Ελληνικό κοινό –Γραμμή Ενημέρωσης σεισμόπληκτων 0800-18000, Γραμμή Εξυπηρέτησης Πολιτών 1464 κτλ
Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με την αρθρογραφία και τη συγγραφή. Έχουν εκδοθεί: το πολιτικό βιβλίο «ΟΙ ΠΕΝΗΝΤΑ ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ», το οικονομικό δοκίμιο «ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ» και τρεις ποιητικές της συλλογές «ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΕ ΜΙΑ ΧΑΜΕΝΗ ΠΑΤΡΙΔΑ», «UNFUCK THE WORLD» (έχει εκδοθεί και στα αγγλικά) και «ΓΥΜΝΕΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ».e-mail: bletas.p1@gmail.com 
www.panagiotableta.blogspot.gr 
Facebook/Twitter:Panagiota Bletas

Πηγή  

  

H La Stampa «αδειάζει» το πρώην δεξί χέρι του Σαμαρά: «Ο Παπασταύρου είχε δυο λογαριασμούς στην Ελβετία»

«Ο Σταύρος Παπασταύρου, σύμφωνα με χαρτιά που έχουμε εξασφαλίσει, διέθετε δυο λογαριασμούς στην Ελβετία, στην τράπεζα Hsbc. Το όνομά του ήταν στη λίστα Φαλτσιανί και οι εισαγγελείς δεν μπόρεσαν να ολοκληρώσουν τη δουλειά τους» δημοσιεύει η ιταλική εφημερίδα «La Stampa».

Σε άρθρο της με τον τίτλο «Το δεξί χέρι του Σαμαρά και η θαμμένη φοροδιαφυγή», η εφημερίδα προσθέτει ότι «μέχρι τον Ιανουάριο του 2015, ο Παπασταύρου ήταν ένας από τους πιο ισχυρούς άνδρες της Ελλάδας» και ότι «είναι σαφές ότι ένα σκάνδαλο με τον ίδιο στο επίκεντρο, θα είχε σημαντικές συνέπειες για τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά και για τη Νέα Δημοκρατία».

Σύμφωνα με την εφημερίδα, «οι συνέπειες θα μπορούσαν να είναι ακόμη βαριές, από τη στιγμή που ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας είναι ο μόνος αντίπαλος του Αλέξη Τσίπρα».

Η «La Stampa» αναφέρει ότι το όνομα του Παπασταύρου συμπεριλαμβανόταν στο ελληνικό σκέλος της λίστας Φαλτσιανί (γνωστή, στην Ελλάδα, ως λίστα Λαγκάρντ), το οποίο δημοσιεύθηκε το 2012 από το περιοδικό Hot Doc. Υπογραμμίζεται, επίσης, ότι στην ίδια λίστα υπήρχε και το όνομα του ελληνο-ισραηλινού επιχειρηματία Σάμπι Μιωνή, «ο οποίος επιβεβαίωσε ότι επρόκειτο για τον πρώην σύμβουλο του Σαμαρά και ότι διαχειριζόταν κεφάλαια για λογαριασμό του».

H δημοσιογράφος Τόνια Μαστρομπουόνι γράφει ότι το ΣΔΟΕ ξεκίνησε έρευνα για να εξακριβωθεί αν η προέλευση των ποσών αυτών ήταν παράνομη. «Όταν, όμως, προκηρύχθηκαν οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου ένας υψηλά ιστάμενος του ΣΔΟΕ ζήτησε από τον υπεύθυνο της έρευνας να βάλει την υπόθεση στο αρχείο. Εκείνος, όμως, αντιστέκεται, γράφει τις ενστάσεις του σε κείμενο που παραδίδει στους ανώτερούς του και καταγγέλλει την ανορθόδοξη πρακτική να του ζητείται, προφορικά, να βάλει στο αρχείο μια υπόθεση» τονίζει η «Λα Στάμπα».

Στην καταγγελία του υψηλά ιστάμενου του ΣΔΟΕ, σύμφωνα με τη «La Stampa», μεταξύ των άλλων, αναφέρεται ότι:

Δεν προκύπτει από πουθενά, κατά τα στοιχεία της Hsbc, ότι ο Μιωνής διαχειριζόταν τους δύο λογαριασμούς με «υπεύθυνο» τον Παπασταύρου 5091443771 και «Stabri ltd», όπως είχαν υποστηρίξει, αντιθέτως, στην κατάθεσή τους, τόσο ο Παπασταύρου όσο και ο ίδιος ο Μιωνής.

Από τον Νοέμβριο του 2005 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2007, έγιναν κάποιες αλλαγές στους λογαριασμούς αυτούς, αλλά δεν είναι δυνατόν να εξακριβωθεί ποιος έδωσε τη σχετική εντολή.

Ο πληρεξούσιος των λογαριασμών αυτών είναι ο κ. Παπασταύρου και οι συγγενείς του και όχι ο Σάμπι Μιωνής.

Η εταιρεία Stabri, η οποία φέρεται να είναι κυριότητας του συμβούλου του κ. Σαμαρά, έχει ως έδρα τον φορολογικό παράδεισο Virgin Islands. Δεν έχουν όμως κοινοποιηθεί, στην Ελλάδα, στοιχεία σχετικά με το μετοχικό της κεφάλαιο, παρά μόνον μια συναλλαγή 2,6 εκατομμυρίων δολαρίων του Φεβρουαρίου του 2006 από ελβετικό λογαριασμό και την εταιρεία Fairwings asset inc. Ο κ. Παπασταύρου υποστήριξε ότι το ποσό προερχόταν από κέρδη άλλης εταιρείας.

Η ιταλική εφημερίδα καταλήγει ότι ο υψηλά ιστάμενος του ΣΔΟΕ υπέγραψε με επιφύλαξη την έκθεση, έπειτα από προφορικές εντολές ανωτέρων του, έστω και αν υπογράμμισε ότι δεν παρασχέθηκαν σημαντικά στοιχεία τα οποία να αποδεικνύουν το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Stabri, το πώς άνοιξε ο λογαριασμός και έγινε το πληρεξούσιο στον Παπασταύρου, και η ακριβής προέλευση της συναλλαγής των 2,6 εκατομμυρίων ευρώ.

Τέλος, σύμφωνα με την εφημερίδα, ο συγκεκριμένος υπάλληλος του ΣΔΟΕ κατέστησε σαφές ότι οι έλεγχοι για τον Σάμπι Μιωνή δεν ολοκληρώθηκαν, η υπεύθυνη Αρχή δεν ήλεγξε τις ελληνικές τράπεζες σε αναζήτηση λογαριασμών που να συνδέονται με την εταιρεία Stabri και δεν ζητήθηκαν τα έγγραφα σχετικά με την ίδρυσή της στην Κύπρο και τις νήσους Virgin.

Πηγή

Το ελληνικό γεωπολιτικό…μειονέκτημα

Του Δημήτρη Μηλάκα

Παγιδευμένη στη μέγγενη του χρέους η χώρα μάταια αναζητά κάποιου είδους πλεονέκτημα. Κάτι που θα μπορούσε να προσφέρει ως αντιπαροχή προκειμένου να εξασφαλίσει χρήμα, υποστήριξη και μια δίοδο διαφυγής. Η ελπίδα, μπορεί να είναι το τελευταίο καταφύγιο των απελπισμένων, ωστόσο η πραγματικότητα προσγειώνει ανώμαλα…

Η «προσφορά» του υπουργού άμυνας Πάνου Καμένου στους Αμερικανούς του 30% των πιθανών ελληνικών ενεργειακών αποθεμάτων στο Αιγαίο αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση ακόμη βρίσκεται στα σύννεφα. Το ελληνικό οικόπεδο είναι έτσι κι αλλιώς υποθηκευμένο και ως εκ τούτου η διανομή των όποιων κερδών μπορεί να προσφέρει έχει να κάνει με το παιχνίδι των δανειστών. Αυτοί θα αποφασίσουν τι, πως και σε τι αναλογία θα γίνει (αν γίνει) η μοιρασιά.

Γενικότερα, όλη αυτή η συζήτηση που καλλιεργείται το τελευταίο διάστημα «περί της γεωπολιτικής σημασίας του ελληνικού οικοπέδου, η οποία θα μπορούσε να ανταλλαχτεί προς παροχή ρευστού και διευκολύνσεων, παραβλέπει το προφανές: το ελληνικό οικόπεδο έχει εδώ και δεκαετίες εκχωρηθεί με τέτοιον τρόπο που η ανάκτησή του είναι αδύνατη  με ομαλό τρόπο.

Με πιο απλά λόγια η (όποια) ελληνική κυβέρνηση δεν έχει να «πουλήσει» τίποτε προς εξασφάλιση ανταλλάγματος: Οι Γερμανοί έχουν το νομισματοκοπείο της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας και οι Αμερικανοί τη Σούδα (και ότι άλλο επιθυμήσουν και χρειαστούν). Για ποιο λόγο άραγε οι εν λόγω εταίροι και «σύμμαχοι» να παζαρέψουν με την Ελλάδα κάτι που ήδη κατέχουν;

Η χώρα είναι πιασμένη στο δίχτυ της εξάρτησης που υφαίνεται εδώ και δεκαετίες με τη συμμετοχή της εγχώριας οικονομικής και πολιτικής ελίτ. Πιασμένη σ αυτό το δίχτυ εξαφάνισε τον παραγωγικό της ιστό και έμαθε να ζει με δανεικά, μεγάλο μέρος των οποίων επέστρεφε στην τσέπη των δανειστών ως ελληνική συμβολή στις πολεμικές τους βιομηχανίες. Γιατί το κόστος της «προστασίας» του ελληνικού οικοπέδου δεν το κατέβαλαν ουδέποτε οι «προστάτες» αλλά οι «προστατευόμενοι»…

Για να αξιοποιήσει η (όποια) ελληνική κυβέρνηση το γεωπολιτικό πλεονέκτημα της χώρας θα πρέπει πρώτα απ όλα να το ανακτήσει. Και για να συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει η κυβέρνηση  (και πάνω απ όλα ο λαός) να αμφισβητήσουν τους δεσμούς υποτέλειας και εξάρτησης από τους μηχανισμούς ελέγχου: την ΕΕ και το ΝΑΤΟ…

Σε διαφορετική περίπτωση η συζήτηση θα συνεχίζεται επ άπειρον  στα Brussels-group για  σταγόνες ρευστότητας και στους διαδρόμους των λόμπι της Ουάσιγκτον για κάποια «θετική δήλωση» του όποιοι Αμερικανού προέδρου.

Πηγή

Deutsche Welle: Υπό αυστηρή εποπτεία από την ΕΚΤ, οι Ελληνικές τράπεζες

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) διατηρεί στη ζωή το ελληνικό τραπεζικό σύστημα με χορήγηση έκτακτης ρευστότητας. Παράλληλα, όμως, στερεί από την ελληνική κυβέρνηση τις τελευταίες δυνατότητες χρηματοδότησης, γράφει σήμερα η Deutsche Welle.

Η ΕΚΤ έδωσε εντολή στις ελληνικές τράπεζες να μην επιβαρυνθούν επιπλέον με αγορά εντόκων γραμματίων του Δημοσίου, γνωστών και ως T-Bills. Σύμφωνα με τον Μάρτιν Φάουστ, καθηγητή στο Frankfurt School of Finance, η ΕΚΤ έλαβε την απόφαση αυτή για δύο λόγους.

Όπως διευκρίνισε μιλώντας στη DW, «από τη μία η κατάσταση στην Ελλάδα επιδεινώθηκε αισθητά τις τελευταίες εβδομάδες. Η ελληνική κυβέρνηση δεν βρίσκει λύσεις ώστε να θέσει τα προβλήματα υπό έλεγχο. Τα φορολογικά έσοδα μειώνονται. Από την άλλη η ΕΚΤ θέλει να αυξήσει την πίεση προς την ελληνική κυβέρνηση. Αυτό σημαίνει ότι αυτή τη στιγμή λείπει ένας σημαντικός αγοραστής εντόκων γραμματίων. Πολλοί άλλοι επενδυτές δεν είναι πρόθυμοι να τα αγοράσουν εξαιτίας του υψηλού κινδύνου».

Επομένως η ΕΚΤ στερεί από την Ελλάδα μία σημαντική πηγή χρηματοδότησης, δεδομένου ότι η Αθήνα διασφάλιζε τη ρευστότητά της τους τελευταίους μήνες μέσω έκδοσης εντόκων γραμματίων.

Όπως επισημαίνει ο Μάρτιν Φάουστ, «οι επενδυτές είναι ενδεχομένως πρόθυμοι να δανείσουν στην Ελλάδα χρήματα για έναν ή δύο μήνες. Αλλά για ομόλογα με μεγαλύτερη διάρκεια ωρίμανσης ανεβαίνει αισθητά και το επιτόκιο. Ή, σε διαφορετική περίπτωση, η Ελλάδα δεν θα είναι πλέον σε θέση να βρει επενδυτές».

Κάτοχοι των εντόκων γραμματίων είναι κατά κύριο λόγο οι ελληνικές τράπεζες. Ο Κρίστοφ Βάιλ, οικονομικός αναλυτής της Commerzbank, περιγράφει το μοντέλο αλληλοβοήθειας κράτους και τραπεζών ως εξής: «Το ελληνικό κράτος εκδίδει T-Bills, τα οποία αγοράζονται από τις εγχώριες τράπεζες και στη συνέχεια τα τοποθετούν ως εγγυήσεις στην κεντρική τράπεζα, ώστε να έχουν πρόσβαση σε φρέσκο χρήμα».

Αυτό το μοντέλο έχει όμως όρια. Συγκεκριμένα, και όπως προβλέπει σχετική συμφωνία της Ελλάδας με τους θεσμούς, ο δανεισμός μέσω εντόκων γραμματίων δεν επιτρέπεται να υπερβεί τα 15 δις ευρώ. Επιπλέον, συμφωνία μεταξύ της Τράπεζας της Ελλάδος και της ΕΚΤ προβλέπει όριο 3,5 δισ. ευρώ για την ποσότητα των εντόκων γραμματίων που οι τράπεζες μπορούν να χρησιμοποιήσουν ως εγγύηση για τη λήψη ρευστότητας από την κεντρική τράπεζα.

Ο Κρίστοφ Βάιλ εκτιμά ότι και τα δύο όρια έχουν εξαντληθεί. Οι προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης να τα αυξήσει έχουν έως τώρα αποτύχει, όπως αποδεικνύει και η τελευταία εντολή της ΕΚΤ προς τις ελληνικές τράπεζες. Με τις δυνατότητες δανεισμού από τις ελληνικές τράπεζες να έχουν περιοριστεί δραματικά και τους επενδυτές να μην φαίνονται στον ορίζοντα, η μόνη λύση που απομένει στην ελληνική κυβέρνηση είναι η ταχύτατη δυνατή επίτευξη συμφωνίας. Ειδάλλως η χρεοκοπία είναι ζήτημα ημερών, επισημαίνει ο Κρίστοφ Βάιλ, παραπέμποντας στο σχεδόν μισό δισ. ευρώ που καλείται να εξοφλήσει η Ελλάδα στο ΔΝΤ στις 9 Απριλίου.

Προκειμένου να αποτραπεί η - με βάση τα σημερινά δεδομένα - διαφαινόμενη χρεοκοπία, θα πρέπει να επιτευχθεί μία συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα και τους εταίρους της στην Ευρωζώνη εντός των προσεχών ημερών. Μέχρι τότε η ΕΚΤ εξακολουθεί να διατηρεί «όρθιες» τις ελληνικές τράπεζες μέσω του μηχανισμού έκτακτης ρευστότητας ELA, ο οποίος διασφαλίζει κεφάλαια μέσω της Τράπεζας της Ελλάδος.

Αφότου η ΕΚΤ έκλεισε τη στρόφιγγα της χρηματοδότησης, παύοντας στις αρχές Φεβρουαρίου να δέχεται ελληνικά ομόλογα ως εγγυήσεις για νέα δάνεια, το όριο παροχής ρευστότητας μέσω του ELA αυξάνεται σε βασανιστικά μικρές δόσεις σχεδόν σε εβδομαδιαία βάση. Η τελευταία αύξηση, την προηγούμενη εβδομάδα, διαμόρφωσε το νέο πλαφόν στα 71 δισ. ευρώ.

Πηγή 

Ντέρμπι για γερά νεύρα στις Βρυξέλλες

(upd2) Με αβέβαιο αποτέλεσμα οι συζητήσεις στο Brussels Group. Απομακρύνεται η πιθανότητα Eurogroup εντός εβδομάδας. Στο Athens Group η εξειδίκευση μέτρων. Συνεδριάζει το κυβερνητικό συμβούλιο. Τα σχέδια για ΦΠΑ, φόρους και πάταξη φοροδιαφυγής. Ορόσημο το διήμερο 8-9 Απριλίου.

Με το χρονοδιάγραμμα ασφυκτικό και τα περιθώρια να προχωρήσει η συμφωνία στις Βρυξέλλες ώστε να πραγματοποιηθεί Eurogroup εντός της εβδομάδας περιορισμένα, συνεχίζεται το παζάρι στις Βρυξέλλες.

Τα μηνύματα δεν είναι ιδιαίτερα αισιόδοξα, καθώς οι διαπραγματεύσεις προχωρούν αργά, και πιθανότατα με εντάσεις, κάτι που εκ των πραγμάτων αυξάνει το βαθμό δυσκολίας στην κυβερνητική προσπάθεια για άμεση επίτευξη συμφωνίας. Οι εταίροι φαίνεται να πιέζουν σε θέματα όπως το ασφαλιστικό (ενοποιήσεις ταμείων και περιορισμό πρόωρων συνταξιοδοτήσεων συζητά η Ελλάδα) και τις ιδιωτικοποιήσεις, ενώ η κυβέρνηση αρνείται να βάλει στο τραπέζι τα εργασιακά και την απελευθέρωση απολύσεων τον ιδιωτικό τομέα.

Και ενώ οι διαπραγματεύσεις εξελίσσονται ο πρωθυπουργός αποφάσισε αιφνιδιαστικά να ζητήσει από την Πρόεδρο της Βουλής να διεξαχθεί αύριο Δευτέρα 30/03 στις 20:00, συζήτηση, με βάση το άρθρο 142Α του κανονισμού της Βουλής, προκειμένου να ενημερώσει το Σώμα γύρω από ζητήματα που άπτονται της τρέχουσας διαπραγμάτευσης. Πηγές από το Μαξίμου υποστηρίζουν ότι θα συζητηθεί η παράταση της δανειακής σύμβασης, εκκρεμότητα που υπήρχε εδώ και καιρό με την αντιπολίτευση μάλιστα να ζητά και ψηφοφορία.

Τα χρονοδιαγράμματα

Σύμφωνα με κοινοτικές πηγές στις διαπραγματεύσεις στόχος είναι να μπορέσει να συνεδριάσει το Eurogroup Working Group την ερχόμενη Τετάρτη, πιθανότατα μέσω τηλεδιάσκεψης. Αυτό, όμως, θα εξαρτηθεί από το πόσο γρήγορα θα προχωρήσουν οι διαβουλεύσεις στο Brussels Group.

Όπως αναφέρουν οι ίδιες πηγές στο ΑΠΕ, δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι το έκτακτο Eurogroup θα συγκληθεί εντός της εβδομάδας. Είναι πιθανότερο, αναφέρουν, το Eurogroup να συγκληθεί μετά τις αργίες του Πάσχα των Καθολικών (την προσεχή Κυριακή) που προηγείται μια εβδομάδα του Ορθόδοξου. Δηλαδή μετά τη Δευτέρα 6 Απριλίου.

Από την πλευρά τους πηγές από το Μέγαρο Μαξίμου υποστήριζαν ότι το κλίμα είναι «καλό». "Χθες η πρώτη μέρα ολοκληρώθηκε με συζήτηση πάνω στις προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης. Η συζήτηση είναι ουσιαστική και λεπτομερής, ενώ δίνονται και οι απαραίτητες διευκρινήσεις από κάθε πλευρά", έλεγαν.

Στο Brussels Group, σημειώνουν, καταρχήν, συμφωνία ότι πρέπει να σχεδιαστούν οι κατάλληλες πολιτικές που θα μεταθέσουν το βάρος από τα χαμηλότερα εισοδήματα στα υψηλότερα. Να μην πληρώνουν, δηλαδή, μόνο οι «συνήθεις ύποπτοι» αλλά και οι «έχοντες και κατέχοντες». Οι λεπτομέρειες των μεταρρυθμίσεων που θα συμφωνηθούν, θα συζητηθούν στα τεχνικά κλιμάκια που παραμένουν στην Αθήνα.

Υπό αυτές τις συνθήκες οι πονοκέφαλοι για την Ελλάδα μεγαλώνουν καθώς στις 8 Απριλίου (Μεγάλη Τρίτη), ο ΟΔΔΗΧ θα διενεργήσει δημοπρασία εντόκων γραμματίων για το «ρολάρισμα» τίτλων που λήγουν στις 14 Απριλίου.

Το ύψος τους φτάνει το 1,4 δισ. ευρώ και από αυτά κοντά στο 50% ή 700 εκατ. ευρώ είχαν καλυφθεί στην αντίστοιχη δημοπρασία από ξένους, οι οποίοι τώρα είναι «άφαντοι». Με τις ελληνικές τράπεζες «νομικά δεσμευμένες» από την ΕΚΤ να μην αυξήσουν την έκθεσή τους σε ελληνικό κρατικό χρέος θα πρέπει να βρεθεί αγοραστής σε μια στιγμή που τα διαθέσιμα της κυβέρνησης, μετά και την άντληση ρευστότητας από φορείς και Ταμεία «ξύνουν πάτο».

Στις 9 Απριλίου υπάρχει νέο ορόσημο: τα περίπου 450 εκατ. ευρώ της δόσης προς το ΔΝΤ.

Η λίστα και οι φόροι

Η κυβέρνηση έχει μπει στη διαπραγμάτευση με στόχο τη συμφωνία, διαμηνύουν πηγές του Μεγάρου Μαξίμου και τονίζοντας ότι δεν θα υπάρξουν υφεσιακά μέτρα. Μιλά για έσοδα ύψους 3 δισ. ευρώ και στόχευση στην πάταξη της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου.

Ωστόσο το θέμα του ΦΠΑ (όπου αίφνης κυκλοφορούν και σενάρια για επιβολή αυξημένων συντελεστών σε τρόφιμα με υψηλά λιπαρά κατά τα πρότυπα του fat-tax) και της προώθησης νέων φόρων είναι στο τραπέζι. Τους προβληματισμούς της κυβέρνησης για το θέμα του ΦΠΑ και των φόρων περιγράφει εύγλωττα η αρμόδια υπουργός σε σημερινή συνέντευξή της στην Αυγή.

Η Νάντια Βαλαβάνη κρατά αρνητική στάση στο θέμα της αύξησης του φόρου στα τσιγάρα («με το σύνολο των φόρων στα καπνικά είδη να ανέρχεται ήδη στο 88% της τιμής που καταβάλλει ο τελικός καταναλωτής, οποιαδήποτε παραπέρα αύξηση θα ευνοήσει όχι τα έσοδα, αλλά το λαθρεμπόριο, που για ν' αντιμετωπιστεί χρειάζονται όχι μόνο διωκτικά αλλά και τιμολογιακά μέτρα) αλλά αφήνει παράθυρο για τα οινοπνευματώδη.

Αναφορικά με τον ΦΠΑ στα νησιά υποστηρίζει ότι «ο μειωμένος ΦΠΑ στα νησιά θεσμοθετήθηκε για εξαιρετικά ισχυρούς λόγους, για ν' αντιμετωπισθούν τα αυξημένα έξοδα κατοίκων και επιχειρήσεων λόγω μεταφορικού κόστους και άλλων δυσμενών, λόγω γεωγραφίας, οικονομικών παραγόντων. Οι λόγοι αυτοί έχουν ξεπεραστεί προ πολλού, βέβαια, για νησιά όπως η Μύκονος και η Σαντορίνη, που το τουριστικό προϊόν τους τιμολογείται πενταπλάσια π.χ. από την Κρήτη, και το κατά κεφαλή εισόδημα των κατοίκων τους είναι πολύ υψηλότερο (...) Ωστόσο, μια τέτοια ευθυγράμμιση είναι μάλλον δύσκολο να πραγματοποιηθεί, καθώς τα νησιά του Αιγαίου έχουν μπει όλα μαζί στο ειδικό καθεστώς ΦΠΑ».

Στο κυνήγι της φοροδιαφυγής οριοθετεί τις κινήσεις της κυβέρνησης:

* Συνδυασμός για πρώτη φορά των κάθε λογής «λιστών», με πρώτη τη «Lagarde», που αλλάζει την «ανάλυση ρίσκου»,

* Ολοκλήρωση ενός ηλεκτρονικού «καταθεσιολόγιου» για την τελευταία δεκαπενταετία, που θα δώσει τη δυνατότητα άμεσου ελέγχου της πραγματικής φοροδοτικής ικανότητας. Όπως λέει η υπουργός «θα διευκολύνει σχεδιασμούς της κυβέρνησης για δυνατότητες 'εθελοντικής δήλωσης', χωρίς ποινικές συνέπειες, χρήματος από φοροδιαφυγή – και όχι βέβαια από 'μίζες' ή άλλες εγκληματικές δραστηριότητες - που υπάρχει ή πέρασε από τραπεζικούς λογαριασμούς σε Ελλάδα κι εξωτερικό».

* Ολοκλήρωση της εφαρμογής για ηλεκτρονική διασύνδεση των ταμειομηχανών με τα κεντρικά πληροφοριακά συστήματα του Υπουργείου και την επέκταση των πληρωμών με πιστωτικές, χρεωστικές, pre-paid κλπ κάρτες. Αυτό προϋποθέτει μεγάλη επέκταση των σημείων με τα ειδικά «μηχανάκια» ηλεκτρονικών συναλλαγών, που σήμερα δεν ξεπερνούν συνολικά τα 130.000 σε όλη την επικράτεια. Σ' ένα τέτοιο σύστημα, όπως λέει μπορούν να διασυνδεθούν επίσης γιατροί και δικηγόροι.

* Μέτρα ανάλογα με τον προληπτικό φόρο 26% σε συναλλαγές που είναι ύποπτες για «τριγωνικές». Όπως βέβαια παραδέχεται οι βασικές αντιδράσεις, που αφορούν το πεδίο εφαρμογής της νέας νομοθετικής ρύθμισης, το ότι δηλαδή χρειάζεται να καταβάλλουν σε κάθε εισαγωγή «προληπτικά» για ένα τρίμηνο το 26% της δαπάνης και εταιρείες που ολοφάνερα δεν κάνουν «τριγωνικές», είναι βάσιμες. Θ' αντιμετωπίσουμε άμεσα το πρόβλημα μέσω Υπουργικής Απόφασης ή και νομοθετικής ρύθμισης.

Πηγή

Δραματική αύξηση των αυτοκτονιών στην Ελλάδα της κρίσης

Αύξηση 35% υπήρξε στις αυτοκτονίες κατά τα «μνημονιακά» έτη 2011-2012, σε σχέση με την περίοδο έως το 2010, σύμφωνα με στοιχεία που ανέλυσαν ερευνητές από την Ελλάδα και τη Βρετανία.

Η συγκεκριμένη έρευνα, όπως πολλές άλλες, έρχεται να καταδείξει τις συνέπειες της κρίσης στην ψυχική υγεία των Ελλήνων, με κύριο λόγο της αυτοκτονίας την ανεργία. Πιο σοβαρές φάνηκε ότι ήταν οι συνέπειες για τους άνδρες που έχασαν τη δουλειά τους σε σχέση με τις γυναίκες, ενώ αύξηση παρουσιάστηκε και στους ηλικιωμένους.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής της έρευνας Γεώργιο Ραχιώτη, επίκουρο καθηγητή Επιδημιολογίας του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, οι αναλύσεις έδειξαν ότι υπήρξε ένα σημαντικό «άλμα» στη θνησιμότητα από αυτοκτονίες μετά το 2010, έτος-«ορόσημο» για την εφαρμογή του μνημονίου και των πολιτικών λιτότητας στη χώρα μας.

Ο δείκτης αυτοκτονιών στην Ελλάδα από 3,37 ανά 100.000 κατοίκους το 2010 αυξήθηκε σε 4,56 ανά 100.000 το 2012, ενώ την περίοδο 2003 - 2010 ο μέσος δείκτης αυτοκτονιών ήταν 3,35 ανά 100.000, αυξήθηκε σε 4,42 ανά 100.000 κατά τη διετία 2011 - 2012.

Ανάμεσα στα δύο φύλα, χειρότερη αποδείχτηκε η κρίση για τους άνδρες, στους οποίους ο δείκτης αυτοκτονιών από 5,75/100.000 έως το 2010 ανέβηκε στο 7,43/100.000 στη συνέχεια. Στις γυναίκες υπήρξε επίσης αύξηση αυτοκτονιών, αλλά μικρότερη αναλογικά, από 1,17 πριν από την κρίση, σε 1,55 μετά.

Οι θάνατοι από αυτοκτονίες αυξήθηκαν σε όλες ουσιαστικά τις ηλικιακές ομάδες (και των δύο φύλων), ιδίως όμως στους άνδρες παραγωγικής ηλικίας 20 έως 59 ετών, όπου η αύξηση ήταν 34% (από 6,58 σε 8,81 ανά 100.000 άτομα). Μικρότερη, περίπου 20%, ήταν η αύξηση στους άνδρες άνω των 60 ετών (από 8,58 σε 10,3). Σταθερές παρέμειναν οι αυτοκτονίες πριν και μετά την κρίση στους νέους έως 19 ετών. Αύξηση υπήρξε και στις γυναίκες 20 έως 59 ετών, από 1,37/100.000 προ κρίσης σε 1,84 κατά την περίοδο 2011 - 2012.

Άλλες πρόσφατες έρευνες προειδοποιούν ότι οι αυτοκτονίες δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου στον τομέα της επιδείνωσης της ψυχικής υγείας λόγω της κρίσης και της λιτότητας. Τα περιστατικά κατάθλιψης και άγχους εμφανίζουν σημαντική αύξηση στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Νότια Ευρώπη.

Πηγή

Der Spiegel: Χωρίς νόημα η πολιτική Μέρκελ στην Ελλάδα

Ο Jakob Augstein, αρθρογράφος του Spiegel κατηγορεί τη Μέρκελ ότι επέτρεψε στους εθνικισμούς να επιστρέψουν στην Ευρώπη. Η άρνηση για πολιτική ενοποίηση και το αίτημα για «Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης».

Με νέο του άρθρο-ανοικτή επιστολή στην Α. Μέρκελ στο περιοδικό Der Spiegel, o Jakob Augstein καλεί τη Γερμανίδα καγκελάριο να κάνει βήματα για την ενοποίηση της Ευρώπης και να σταματήσει την παράλογη πολιτική που ακολουθεί στην Ελλάδα.

Ο Γερμανός αναλυτής και εγγονός του ιδρυτή του γνωστότερου γερμανικού περιοδικού περιγράφει με μελανά χρώματα τα αποτελέσματα της πολιτικής του Βερολίνου στην Ευρώπη και την Ελλάδα. Η Γερμανία λέει «ναι» στο Ευρώ και «ναι» στις εξαγωγές, αλλά «όχι» στην πολιτική ενοποίηση. Αυτό, σε βάθος χρόνου, είναι μια ανοησία.

Ο Αugstein εγκαλεί την Α. Μέρκελ για την πολιτική της στην Ελλάδα. Την κατηγορεί ότι επέτρεψε την υπονόμευση του πνεύματος ειρήνης που ίδρυσε την Ε.Ε., αφήνοντας τον εθνικισμό να επιστρέψει. Ένα παράδειγμα ήταν και οι δηλώσεις που έκανε το 2011, σύμφωνα με τις οποίες «δεν μπορούμε στην Ευρώπη ο ένας να έχει όλη την ώρα διακοπές κι ο άλλος να μην έχει σχεδόν καθόλου». Όμως ο μέσος Έλληνας εργαζόμενος δουλεύει σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ 2039 ώρες το χρόνο, ενώ οι Αμερικανοί 1786, οι Ιταλοί 1786 και οι Γερμανοί μόλις 1405, απαντά ο Augstein.

Αναφερόμενος μάλιστα στη μελέτη του Gustav Horn προσθέτει ότι οι Έλληνες έχουν υποφέρει κάτω από την τελείως ανισόρροπη πολιτική λιτότητας έχουν χάσει το 25% του ΑΕΠ, τα φτωχά νοικοκυριά 86% του εισοδήματός τους ενώ τα πλούσια μόνο 20%. Η ανεργία ανέβηκε από το 7,6 στο 26% και στους νέους είναι στο 44%. Κι όλα αυτά χωρίς κανένα μακροοικονομικό νόημα, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει.

Η Α. Μέρκελ έχασε την ευκαιρία να κάνει μια χειρονομία συμφιλίωσης με την Ελλάδα όταν συναντήθηκε με τον κ. Τσίπρα, τονίζει ο αρθρογράφος. Κι έχασε παράλληλα την ευκαιρία να μιλήσει με περισσότερη θέρμη για μια κοινή ευρωπαϊκή συνείδηση, κάνοντας κοινότοπες δηλώσεις για το πόσο πολύτιμη είναι η Ε.Ε. και πόσο θα πρέπει κανείς να προσπαθήσει να την πάει παρακάτω...

Η Γερμανία έχει να υπάρξει τόσο δυνατή στην Ευρώπη από το... τρίτο Ράιχ, γράφει χαρακτηριστικά ο Augstein, και αυτή της τη δύναμη θα πρέπει να την αξιοποιήσει για να ενώσει την Ευρώπη. Η Μέρκελ είναι ήδη στην τρίτη της θητεία. Κι όπως παραδέχονται και οι πιο ισχυροί της αντίπαλοι, θα μπορούσε να κερδίσει και μια τέταρτη. Αλλά τι σημασία έχει μια τέταρτη θητεία όταν συγκριθεί με μια θέση στην Ιστορία ενοποίησης της Ευρώπης; Ένα είναι σίγουρο λέει ο Augstein: και τα δύο δεν γίνονται. Αν αποφασίσει να γίνει «μητέρα» μιας περαιτέρω ενοποίησης της Ευρώπης, οι Γερμανοί δεν θα την επανεκλέξουν.

Κι αμέσως προσθέτει: «Ε, και; Φανταστείτε να μπείτε στο Πάνθεον των Ευρωπαίων ηγετών για την ενοποίηση της Ευρώπης, όπως ο Κολ για την ενοποίηση της Γερμανίας. Βάλτε τα θεμέλια για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης!»

Πηγή

Τι φοβάται η πανίσχυρη Μέρκελ και δεν αφήνει την Ελλάδα να βγει από το ευρώ

Αρθρο για τους φόβους που έχει η Ανγκ. Μέρκελ σε ότι αφορά το ελληνικό πρόβλημα, δημοσιεύουν οι Financial Times.

Οπως τονίζεται, η Γερμανία παρ' ότι είναι πανίσχυρη στην Ευρώπη δεν θέλει να χρεωθεί μια έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ. Μιας Ελλάδας η οποία αποτελεί το «μαξιλάρι» της Ευρώπης σε ότι αφορά το κύμα μεταναστών.

Τονίζεται επίσης ότι το ερχόμενο καλοκαίρι θα δοκιμαστεί η εικόνα της κ. Μέρκελ και της Γερμανίας.

Αναλυτικά το άρθρο:

«Η καταγωγή της λέξης «αίνιγμα» είναι ελληνική. Από σύμπτωση είναι και αυτό που αντιμετωπίζουν οι Γερμανοί αυτές τις ημέρες όταν οι σκέψεις τους πηγαίνουν στην Ελλάδα. Ούτε η Άγκελα Μέρκελ, η Γερμανίδα καγκελάριος, ούτε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο υπουργός Οικονομικών της, γνωρίζουν στα σίγουρα τι ετοιμάζει ο Αλέξης Τσίπρας. Είναι εκβιασμός; πόκερ; πολιτική αυτοκτονία;

Την περασμένη Δευτέρα, η κ. Μέρκελ πέρασε περίπου επτά ώρες συζητώντας με τον Έλληνα πρωθυπουργό. Η ατμόσφαιρα ήταν λιγότερο τεταμένη από ότι αναμενόταν, αλλά υπήρξε ελάχιστη πρόοδος στα θέματα ουσίας. Ο κ. Τσίπρας συνεχίζει να αμφισβητεί το γράμμα και το πνεύμα σχεδόν κάθε συμφωνίας που είχε υπογραφεί από τις προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις. Με τα ταμεία να έχουν αδειάσει αυτός και τα υπόλοιπα μέλη της κυβέρνησης έχουν οδηγήσει την χώρα σε μια άνευ προηγουμένου απομόνωση.

Οι ηγέτες της ευρωζώνης, φιλελεύθεροι ή κενσιανοί, είναι ενωμένοι ενάντια στα αιτήματα της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.

Τα πράγματα δεν φαίνονται ευοίωνα για τον κ. Τσίπρα αλλά μπορεί να εξελιχθούν καλύτερα από ότι πιστεύει κανείς. Η βασική του αντίπαλος, παγιδευμένη σε ένα γερμανικό δίλημμα είναι πολιτικά πιο αδύναμη από ότι φαίνεται.

Πράγματι, η επιρροή της καγκελάριου σε ανώτατους αξιωματούχους της ευρωζώνης σημαίνει ότι το αν θα μείνει η Ελλάδα στην ευρωζώνη είναι κάτι που θα αποφασίσει αυτή. Αν και αυτό είναι ένα ισχυρό χαρτί, η ευαισθησία γύρω από την ιστορία της Γερμανίας δεν της επιτρέπει να το παίξει.

Όπως και όλοι οι προκάτοχοι της, η κ. Μέρκελ θέλει να αποφύγει την εικόνα της ηγεμονικής Γερμανίας. Αλλά αυτό την δυσκολεύει ακόμα περισσότερο. Η Γαλλία, το παραδοσιακό αντίβαρο στο Βερολίνο, έχει χάσει μεγάλο μέρος της οικονομικής της ισχύς. Η Γερμανία είναι αδιαμφισβήτητα η οικονομική δύναμη της ευρωζώνης. Ανεξάρτητα από τα σύννεφα που εμφανίζονται στον ορίζοντα – την γήρανση του πληθυσμού, τις ελλείψεις σε υποδομές και την ακύρωση μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας – παραμένει ένας φάρος ευημερίας.

Παρελθόν

Παραδόξως, η κ. Μέρκελ αντλεί μέρος της δύναμης της από τις γερμανικές αδυναμίες του παρελθόντος. Η επώδυνη προσαρμογή της Γερμανίας στην αρχή της περασμένης δεκαετίας βοήθησε την κ. Μέρκελ να προωθήσει το βασικό της μήνυμα: καμία χώρα δεν πρέπει να διασωθεί χωρίς να συμφωνήσει σε χαμηλότερα ελλείμματα και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.

Στο ζήτημα αυτό κατάφερε να θέσει τους όρους της. Ενάντια σε σκληρή αντιπαράθεση, επέμεινε ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο πρέπει να έχει εποπτικό ρόλο στις προβληματικές χώρες της ευρωζώνης όπως η Ελλάδα.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρακάμφθηκε. Αντίθετα, οι περισσότεροι μηχανισμοί διάσωσης πήραν την μορφή διακυβερνητικών συμφωνιών ώστε η ευθύνη για την διαπραγμάτευση και την εφαρμογή τους να αφορά όλες τις πρωτεύουσες της ευρωζώνης και όχι μόνο το πιο προσαρμοστικό σώμα των Βρυξελλών. Όλα αυτά ενίσχυσαν την πεποίθηση πως η Γερμανία έχει τον έλεγχο.

Ισχύς

Η κ. Μέρκελ έχει μια θέση ισχύος που δεν μπορεί να συγκριθεί με κανενός μεταπολεμικού Γερμανού ηγέτη. Αλλά δεν της αρέσει να την αντιμετωπίζουν με αυτόν τον τρόπο. Πάνω από μια φορές, έχει τονίσει ότι οι αποφάσεις για την Ελλάδα λαμβάνονται συλλογικά από τα 19 μέλη της ευρωζώνης. Η Γερμανία, υποστηρίζει, είναι απλά μια χώρα μεταξύ ίσων.

Αυτός είναι ένας μύθος, όπως τονίζει διαρκώς ο κ. Τσίπρας. Ο ίδιος έχει μετατρέψει μια κρίση της ελληνικής οικονομίας και των νομισματικών θεσμών της ευρωζώνης σε μια αναμέτρηση μεταξύ των δύο κρατών, με την Ελλάδα να εμφανίζεται ως ένας ενάρετος πολεμιστής ενάντια στον αλαζόνα Γολιάθ της Γερμανίας. Πρόκειται για μια έξυπνη απόπειρα να επηρεάσει τις κυβέρνησης και τους ψηφοφόρους στην ήπειρο. Οι ελληνικές εκκλήσεις για ανοχή παρουσιάζονται όχι ως μια αχάριστη απαίτηση ενός έθνους που έχει ήδη διασωθεί δύο φορές, αλλά ως η τελευταία προσπάθεια μιας χώρας που έχει τιμωρηθεί από την κραταιά Γερμανία η οποία μπορεί σύντομα να ξεσπάσει την οργή της και σε άλλα κράτη.

Αφελής ρητορική

Η παράδοση στην κ. Μέρκελ, υποστηρίζει ο Ελληνας πρωθυπουργός, ισοδυναμεί με αποδοχή μιας γερμανικής νίκης σε όλη την Ευρώπη.

Η ρητορική αυτή είναι ισχυρή και ταυτόχρονα αφελής. Η ελληνική αφήγηση είναι ηθική. Η γερμανική έχει να κάνει με τα μαθηματικά. Αυτό αφήνει λίγο κοινό έδαφος για έναν πραγματιστικό συμβιβασμό, κάτι στο οποίο αριστεύει η Ε.Ε. Και όταν η οικονομία μιας χώρας κινδυνεύει με αποσύνθεση, τα μαθηματικά είναι δύσκολο να τα πουλήσεις, ανεξάρτητα από το ποιος είναι υπεύθυνος για την λυπηρή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα.

Ως εκ τούτου η πρόοδος θα είναι αδύνατη αν δεν κάνει πίσω η μία ή και οι δύο πλευρές. Αυτό μπορεί να μην κρατήσει πολύ. Όταν οι ανώτατοι πολιτικοί και αξιωματούχοι από τον κυβερνητικό συνασπισμό της κ. Μέρκελ μιλούν για την Ελλάδα, αποφεύγουν όλο και περισσότερο το πλούσιο οικονομικό τους λεξιλόγιο για την πιο υποβλητική γλώσσα της γεωπολιτικής.

Η Ελλάδα, λένε, είναι το κρίσιμο σύνορο του ΝΑΤΟ. Ένα μαξιλάρι προστασίας ενάντια στους μετανάστες από την Μέση Ανατολή και ο θεμέλιος λίθος της ευρωπαϊκής ασφάλειας, τον οποίο δεν μπορούμε να τον αφήσουμε μόνο του. Αυτό είναι ξεκάθαρα μια προσπάθεια για να προετοιμαστεί το έδαφος για ένα τρίτο πακέτο διάσωσης, το οποίο θα ήταν αδύνατο να υπερασπιστούν χρησιμοποιώντας την συνηθισμένη ρητορική.

Θα δεχθεί ισχυρά πυρά και όχι μόνο από τους υπερβολικά ενθουσιώδεις γραφιάδες της εφημερίδας Bild. Πάνω από 100 βουλευτές του κόμματος της κ. Μέρκελ έχουν διαμηνύσει την απροθυμία τους να προσφέρουν επιπλέον παραχωρήσεις. Η αντοχή τους θα δοκιμαστεί στο τέλος του καλοκαιριού. Τότε θα μάθουμε τα πραγματικά όρια της δύναμης της κ. Μέρκελ και της Γερμανίας.

Θα είναι μια φορτωμένη στιγμή για ένα πολιτικό που έχει επίγνωση της επιρροής της αλλά δεν ήταν ποτέ άνετη με την θέση της ως ο πιο ισχυρός ηγέτης της Ευρώπης. Ωστόσο υπάρχει ένα πράγμα που η Καγκελάριος φοβάται πιο πολύ από την εικόνα της ηγεμονικής Γερμανίας και αυτό είναι να κριθεί υπεύθυνη για ένα Grexit.

Πηγή 

Ελεγχος στις καταθέσεις των τελευταίων 15 ετών – Ερχεται αφορολόγητο 12.000 ευρώ

Καταπολέμηση της φοροδιαφυγής των πλουσίων με την ολοκλήρωση ηλεκτρονικού «καταθεσιολογίου» για την τελευταία 15ετία και των μικρομεσαίων μέσω της ηλεκτρονικής διασύνδεσης των ταμειακών μηχανών με το κεντρικό πληροφοριακό σύστημα του υπουργείου και την επέκταση των πλρωμών με κάρτες, προαναγγέλλει η αναπληρώτρια υπουργός Οικονομικών Νάντια Βαλαβάνη, με συνέντευξή της στην «Αυγή».

«Τα πρώτα στοιχεία από τη ρύθμιση της εφάπαξ καταβολής των ληξιπρόθεσμων οφειλών είναι ενθαρρυντικά», τονίζει στην Αυγή η Νάντια Βαλαβάνη και διευκρινίζει ότι η ηλεκτρονική πλατφόρμα για τους περισσότερους οφειλέτες θα είναι έτοιμη γύρω στο Πάσχα.

Η αναπληρώτρια Υπουργός Οικονομικών προαναγγέλλει χτύπημα στη φοροδιαφυγή, μέσω «καταθεσιολογίου», ελέγχου του ΣΔΟΕ, διασύνδεση των ταμειακών μηχανών με το κεντρικό πληροφοριακό σύστημα.

Όπως τονίζει, στο σύστημα ηλεκτρονικών συναλλαγών «μπορούν να διασυνδεθούν επίσης γιατροί και δικηγόροι». Όσον αφορά το αφορολόγητο των 12.000 ευρώ δηλώνει πως σχεδιάζεται να νομοθετηθεί το δεύτερο εξάμηνο του έτους για τα εισοδήματα του 2015. «Οι μόνοι που ελπίζουμε τελικά να καταφέρουμε να επιβαρυνθούν είναι όσοι φορολογούνταν πολύ λιγότερο από την πραγματική φοροδοτική τους ικανότητα- λόγω φοροδιαφυγής ή «νόμιμης» φοροαποφυγής» αναφέρει για το νέο φορολογικό.

“Η ρύθμιση «έως 100 δόσεις» έχει ψηφιστεί από την Βουλή και είναι πλέον νόμος του κράτους. Οι αντιδράσεις που εκφράστηκαν από τους θεσμούς, αφορούσαν ουσιαστικά στην απόρριψη της ιδέας φορολογικών ρυθμίσεων, αντιτάσσοντας ως νομοθετική αξία τη δημιουργία φορολογικής συνείδησης – κάτι απολύτως θεμιτό επίσης στον παρόντα χρόνο και προφανώς κατεύθυνση πρώτης ανάγκης π.χ. το 2000, όταν τα ληξιπρόθεσμα χρέη των πολιτών προς το Δημόσιο ήταν 4,9% του ΑΕΠ.

Όταν όμως τέλος 2014, μετά από πέντε χρόνια μνημονιακής λαίλαπας, τα χρέη προς το Δημόσιο – χωρίς τις οφειλές προς Ασφαλιστικά Ταμεία και τα «κόκκινα δάνεια» – φτάνουν περίπου το 40% του ΑΕΠ, είναι φανερό ότι μέτρα καλλιέργειας φορολογικής συνείδησης πρέπει να συνδυαστούν με ένα δικαιότερο φορολογικό σύστημα, με ανάπτυξη και θέσεις δουλειάς.

Και με ρυθμίσεις ανακούφισης των λαϊκών στρωμάτων, όπως η παραπάνω, που έχει στόχο κατά προτεραιότητα την απελευθέρωση από τη «φυλακή» του χρέους όσο γίνεται περισσότερων από τα 3,5 εκατομμύρια φυσικά πρόσωπα και πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις, «αιχμάλωτους» ενός χρέους μέχρι 3.000 ευρώ… Αλλά και οι «μεγάλοι» για πρώτη φορά να πληρώσουν. Διαφορετικά δεν έχουμε λόγο ύπαρξης ως Κυβέρνηση.

Για το επίμαχο θέμα του ΦΠΑ η κ. Βαλαβάνη υποστηρίζει ότι έχουν ξεπεραστεί οι λόγοι για τον μειωμένο συντελεστή σε νησιά όπως η Μύκονος και η Σαντορίνη.

Ο μειωμένος ΦΠΑ στα νησιά θεσμοθετήθηκε για εξαιρετικά ισχυρούς λόγους: Για ν” αντιμετωπισθούν τα αυξημένα έξοδα κατοίκων και επιχειρήσεων λόγω μεταφορικού κόστους και άλλων δυσμενών, λόγω γεωγραφίας, οικονομικών παραγόντων. Οι λόγοι αυτοί έχουν ξεπεραστεί προ πολλού, βέβαια, για νησιά όπως η Μύκονος και η Σαντορίνη, που το τουριστικό προϊόν τους τιμολογείται πενταπλάσια π.χ. από την Κρήτη, και το κατά κεφαλή εισόδημα των κατοίκων τους είναι πολύ υψηλότερο. Και δεν καταλαβαίνω γιατί σκέψεις για ευθυγράμμιση αυτών των δύο νησιών με το καθεστώς ΦΠΑ της επικράτειας προκαλεί τις διαμαρτυρίες π.χ. του Δημάρχου Λέσβου. Από αλληλεγγύη;

Ωστόσο, μια τέτοια ευθυγράμμιση είναι μάλλον δύσκολο να πραγματοποιηθεί, καθώς τα νησιά του Αιγαίου έχουν μπει όλα μαζί στο ειδικό καθεστώς ΦΠΑ.

Τα μέτρα για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής προχωρούν; Εξετάζετε και άλλα μέτρα για την είσπραξη του ΦΠΑ; Ποιά;

 Πηγή