Πως αλλάζει ο τρόπος υπολογισμού των επικουρικών συντάξεων

Ξεπαγώνει η έκδοση επικουρικών, περιορίζεται η μείωση της σύνταξης σε περίπτωση πρόωρης συνταξιοδότησης για δημόσιους υπαλλήλους. Προβλέπεται εξαγορά πλασματικών ετών και για τους αγρότες. Δυνατότητα πληρωμής μεγαλύτερων εισφορών για αύξηση σύνταξης.

  

Ξεμπλοκάρει η έκδοση επικουρικών συντάξεων για όσους κατέθεσαν αίτηση από το 2015 και μετά, ενώ μειώνεται στο 30% το «πέναλτι» για την πρόωρη συνταξιοδότηση των δημόσιων υπαλλήλων.

Το σχέδιο νόμου που παρουσιάζεται σήμερα, από την ηγεσία του υπουργείου Εργασίας στους κοινωνικούς εταίρους προκειμένου στη συνέχεια να κατατεθεί στη Βουλή, προβλέπει μεταξύ άλλων μια σειρά από ασφαλιστικές διατάξεις που βελτιώνουν ή και δημιουργούν τις προϋποθέσεις εφαρμογής του νόμου Κατρούγκαλου.

Μεταξύ αυτών, περιλαμβάνεται η αλλαγή του τρόπου υπολογισμού των νέων επικουρικών συντάξεων, με ενιαίο ποσοστό αναπλήρωσης για όλους τους ασφαλισμένους ανεξάρτητα από το έτος κατάθεσης της αίτησης συνταξιοδότησης, άτοκη επιστροφή εισφορών σε όσους έχουν καταβάλει υψηλότερα ποσά αλλά και δυνατότητα αναγνώρισης πλασματικών ετών ασφάλισης στους αγρότες.

Επιδιώκοντας να... ρετουσάρει την ασφαλιστική μεταρρύθμιση Κατρούγκαλου, σχεδόν ενάμιση χρόνο μετά την ψήφισή του, η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας προωθεί ένα σχέδιο νόμου που από τα ίδια τα κυβερνητικά στελέχη παρουσιάζεται ως «δικής τους έμπνευσης», με κατά κύριο λόγο θετικά μέτρα τόσο για εργασιακά όσο και ασφαλιστικά θέματα.

Μεταξύ αυτών, περιλαμβάνεται για παράδειγμα διάταξη βάσει της οποίας οι εργαζόμενοι, διεκδικώντας τους δεδουλευμένους μισθούς τους, θα μπορούν να εκδίδουν διαταγές πληρωμής και να διεκδικούν χρήματα από την προσωπική περιουσία του εργοδότη.

Και αν για τα θέματα της αδήλωτης και απλήρωτης απασχόλησης, την κεντρική ευθύνη έχει η υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου, που λίγο πριν από την έναρξη των διαπραγματεύσεων για την τρίτη αξιολόγηση από τους δανειστές επιδιώκει να αφήσει το στίγμα της με μια σειρά «θετικές» διατάξεις, για τα εργασιακά, στην περίπτωση των ασφαλιστικών, ρόλο-κλειδί έχει διαδραματίσει ο υφυπουργός Τάσος Πετρόπουλος.

Ο οποίος μάλιστα προωθεί μετά από εισήγηση των ίδιων των εκπροσώπων των ασφαλισμένων, τη δυνατότητα καταβολής υψηλότερων εισφορών, με αντίστοιχη προσαύξηση της μελλοντικής σύνταξης. Στο τελικό κείμενο του σχεδίου νόμου δεν αποκλείεται να υπάρχουν και δυσάρεστες εκπλήξεις για τους ασφαλισμένους, στην πλειοψηφία τους, όμως οι διατάξεις θα είναι με θετικό πρόσημο.

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του Euro2day.gr, μεταξύ αυτών θα περιλαμβάνονται οι εξής:

-Δυνατότητα καταβολής αυξημένων εισφορών με αντίστοιχη αύξηση της σύνταξης στους ελεύθερους επαγγελματίες που το επιθυμούν.

-Άτοκη επιστροφή εισφορών, όταν ο ασφαλισμένος έχει πληρώσει υψηλότερες από τις προβλεπόμενες. Ειδικά για τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους αυτοαπασχολούμενους, η επιστροφή θα γίνεται μετά από συμψηφισμό με τα εισοδήματα του 2016. Μετά την εκκαθάριση, θα υπάρχει δυνατότητα  δημιουργίας πιστωτικού υπόλοιπου.

-Δυνατότητα αναγνώρισης πλασματικών ετών στους αγρότες. Η εξαγορά θα γίνεται στο 20% επί του κατώτατου ασφαλισταίου εισοδήματος, ήτοι το 70% του κατώτατου μισθού.

-Ενιαίος τρόπος υπολογισμού των επικουρικών συντάξεων με συντελεστή 0,45 και για τα έτη ασφάλισης από το  2015 και μετά. Πρόκειται για σημαντική διάταξη που ανοίγει τον δρόμο έκδοσης χιλιάδων συντάξεων από το ΕΤΕΑΕΠ, καθώς μέχρι σήμερα δεν ήταν δυνατό, το υπουργείο Εργασίας και η ΕΛΣΤΑΤ να καταλήξουν στον μαθηματικό τύπο που προβλεπόταν στο νόμο Κατρούγκαλου.

- Θα εφαρμόζεται  και στους ασφαλισμένους του Δημοσίου διάταξη που ισχύει για τον ιδιωτικό τομέα και ορίζει ότι το ποσοστό μείωσης της σύνταξης δεν δύναται να υπερβαίνει το 30%, ακόμα και στην περίπτωση που η πρόωρη αποχώρηση υπερβαίνει τα 5 έτη. Έτσι, ενώ δημόσιος υπάλληλος που θα ελάμβανε πλήρη σύνταξη σε ηλικία 65 και 6 μηνών (και με βάση  τις μεταβατικές διατάξεις δικαιούται να συνταξιοδοτηθεί πρόωρα στα 58, δηλαδή νωρίτερα κατά 7 έτη και 6 μήνες) θα είχε μείωση του ποσού της σύνταξης 45% και επιπλέον ποινή μείωσης 10% επί του μειωμένου ποσού μέχρι τη συμπλήρωση της ηλικίας των 65 ετών, με τη νέα διάταξη, το ανώτατο ποσοστό περικοπής περιορίζεται στο 30%.

-Για τον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών, σε περιπτώσεις ανεργίας θα αναζητούνται  αποδοχές τουλάχιστον 5 ετών. Αν αυτές δεν συμπληρώνονται από το  2002 και μετά, τότε η 5ετία θα μπορεί να συμπληρώνεται και με αποδοχές πριν από το 2002. Από το 2021 και μετά θα αναζητούνται έως και 10 έτη.

-Αποδεσμεύεται η ασφάλιση από την ιδιότητα στους κλάδους μηχανικών και νομικών, ώστε να καταβάλλουν εισφορές μόνο κατά την άσκηση επαγγελματικής δραστηριότητας.

-Προβλέπεται δυνατότητα να αθροίζεται στους αιρετούς και το εισόδημα από άλλες δραστηριότητες για τον υπολογισμό της σύνταξης

-Καταργείται η παραγραφή του δικαιώματος σύνταξης για υπαλλήλους του Δημοσίου, εφόσον δεν έχει εκδοθεί η συνταξιοδοτική απόφαση εντός τριετίας.

-Καταργείται η αναστολή της σύνταξης για όσους φυλακίζονται.

-Απαλλάσσονται όσοι λαμβάνουν αναπηρική σύνταξη λόγω ψυχικών νοσημάτων από την υποχρέωση μείωσης της σύνταξής τους, όταν αναλάβουν κάποιο είδος εργασίας.

-Εξάμηνη παράταση στη χορήγηση αναπηρικής σύνταξης, αν εκκρεμεί εξέταση από τα ΚΕΠΑ.

Εργασιακά

-Γίνεται υποχρεωτική η ηλεκτρονική αναγγελία, στο πληροφοριακό σύστημα του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης «ΕΡΓΑΝΗ», της οικειοθελούς αποχώρησης εργαζομένου και της καταγγελίας ή λήξης της σύμβασης εργασίας το αργότερο δύο εργάσιμες ημέρες από την ημέρα αποχώρησης του μισθωτού ή καταγγελίας ή λήξης της σύμβασης. Η αναγγελία οικειοθελούς αποχώρησης του μισθωτού θα πρέπει να συνοδεύεται υποχρεωτικά είτε από ηλεκτρονικά σαρωμένο έντυπο υπογεγραμμένο και από τον εργαζόμενο είτε από εξώδικη δήλωση του εργοδότη προς τον εργαζόμενο, με την οποία τον ενημερώνει ότι έχει λάβει χώρα οικειοθελής αποχώρησή του και ότι αυτή θα αναγγελθεί στο πληροφοριακό σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ».

-Κατοχυρώνονται τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των γυναικών που εμπλέκονται στη διαδικασία της παρένθετης μητρότητας είτε ως φέρουσες είτε ως παραγγέλλουσες μητέρες.

Η προστασία τους αφορά τις άδειες και τα πάσης φύσεως επιδόματα, τα οποία δικαιούνται πλέον με τον ίδιο τρόπο, όπως και οι φυσικές μητέρες.

-Θεσπίζεται η χορήγηση ειδικής άδειας και για γονείς τέκνων με βαριά νοητική στέρηση, σύνδρομο Down και αυτισμό.

-Επεκτείνεται η προστασία από την απόλυση, που παρέχεται λόγω μητρότητας στις φυσικές μητέρες, στις εργαζόμενες που βρίσκονται στη διαδικασία υιοθεσίας καθώς και στις εργαζόμενες, τεκμαιρόμενες και κυοφόρους μητέρες, που εμπλέκονται στη διαδικασία της παρένθετης μητρότητας.

-Ενισχύεται το πλαίσιο ενημέρωσης και υπεύθυνης διαβούλευσης εργαζομένων και εργοδοτών, εξασφαλίζεται η πληρότητα της διαδικασίας και η διαφάνεια των διαβουλεύσεων.

-Αναβάθμιση του πληροφοριακού συστήματος ΕΡΓΑΝΗ.

-Θεσπίζεται η υποχρέωση των εργοδοτών να δηλώνουν ηλεκτρονικά και εκ των προτέρων τις υπερωρίες.

-Προβλέπεται το κλείσιμο επιχείρησης που παραβιάζει επανειλημμένως την εργατική νομοθεσία.

-Δημιουργείται ηλεκτρονικό ποινολόγιο, ώστε να επιβάλλονται αντικειμενικά τα πρόστιμα και ποινές στις επιχειρήσεις.

-Προβλέπεται ο αποκλεισμός των επιχειρηματιών που παρανομούν για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα από κοινοτικά κονδύλια και δημόσιους πόρους.

-Θεσπίζεται ευνοϊκότερο καθεστώς καταβολής του επιδόματος ανεργίας  προς τους ελεύθερους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους.

-Δίνεται το δικαίωμα παράστασης πολιτικής αγωγής σε ποινικές δίκες των εργαζομένων για μη καταβολή δεδουλευμένων αποδοχών από τον εργοδότη τους, που σήμερα αποκλείονται.

-Προβλέπεται σύντομη δικάσιμος για την εκδίκαση των διαφορών αυτών και

- Ο εργαζόμενος απαλλάσσεται  από την καταβολή δικαστικού ενσήμου όταν ζητείται η έκδοση διαταγής πληρωμής για την καταβολή δεδουλευμένων αποδοχών. Η απαλλαγή θα ισχύει για ποσά έως 20.000 ευρώ και προβλέπει την  καταβολή μειωμένου δικαστικού ενσήμου, 4 τοις χιλίοις, για το ποσό που υπερβαίνει τις 20.000 ευρώ.

-Σημαντικές διατάξεις, κυρίως διοικητικού χαρακτήρα, για την αναπηρία.

-Προβλέπεται η μετεξέλιξη του Συνδέσμου Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδος σε Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ), με στόχο τη συνολικότερη αναβάθμιση του ρόλου των κοινωνικών λειτουργών στην υλοποίηση των δράσεων Κοινωνικής Πολιτικής.

Ρούλα Σαλούρου

euro2day.gr

Οι νέοι μιντιάρχες…

Του Γιάννη Παντελάκη

Σε κάποιο άνετο περιβάλλον, δυο άλλοτε πανίσχυροι άνθρωποι που άσκησαν τεράστια επιρροή στη διαμόρφωση της μεταπολιτευτικής ιστορίας του τόπου, ιδιωτεύουν ανέμελοι. Έχουν μόλις απαλλαχθεί από χρέη πολλών εκατομμυρίων με τα οποία ήταν φορτωμένες οι μιντιακές επιχειρήσεις τους και παρατηρούν τους διαδόχους τους. Έναν οικονομικά πανίσχυρο εφοπλιστή, ιδιοκτήτη μεγάλης ΠΑΕ και με παρέμβαση σε διάφορους χώρους και έναν ομογενή από την Ρωσία, ιδιοκτήτη μιας άλλης ΠΑΕ, ο οποίος αγοράζει ο,τι κινείται. Η ενημέρωση ενός συντριπτικά μεγάλου μέρους της κοινωνίας, έχει αφεθεί στα χέρια ανθρώπων που αγοράζουν ΜΜΕ παρ' ότι αυτά έχουν πάψει να αποτελούν επιχειρήσεις με κερδοφορία.

Δυόμιση χρόνια από τότε που κατέλαβε την εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ και το μιντιακό τοπίο, έχει υποστεί οβιδιακές μεταβολές. Τα άλλοτε πανίσχυρα συγκροτήματα (ΔΟΛ, Πήγασος) έχουν περάσει στα χέρια των δυο νέων οικονομικά ισχυρών μιντιαρχών οι οποίοι τα προσθέτουν στις επιχειρήσεις ΜΜΕ που ήδη κατέχουν. Οι εξελίξεις στον τομέα αυτό, είναι ραγδαίες και με μεγάλη συχνότητα. Κάθε μέρα, πληροφορούμαστε, με μια σχετική απάθεια, πως οι δυο νέοι αυτοί παίκτες, αποκτούν και κάτι καινούργιο στο χώρο. Και δεν μας κάνει εντύπωση. Δεν κάνει και στην κυβέρνηση που υποσχέθηκε θεσμική θωράκιση και διαφάνεια. Συμβαίνει ο Σαββίδης να αγοράζει ένα μεγάλο ποσοστό του MEGA και λίγο αργότερα να το μεταβιβάζει σε μια άλλη άγνωστη εταιρεία και να αγοράζει ένα άλλο κανάλι που λειτουργεί ήδη (Έψιλον). Πως είναι άραγε σίγουρος ότι το άλλο κανάλι θα πάρει άδεια και δαπανά κάποια εκατομμύρια για την αγορά του;

Η αντιμετώπιση μιας μεγάλης παθογένειας που συνόδευσε την πολιτική ζωή της χώρας από την δεκαετία του 90 (με την υπερσυγκέντρωση Μέσων στα χέρια λίγων δημιουργώντας ολιγοπωλιακές καταστάσεις), αποτέλεσε κομβικό σημείο της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ. Και προνομιακό παράλληλα. Η ανάδειξη και στοχοποίηση του φαινομένου της διαπλοκής (μέσω του αμαρτωλού τριγώνου μιντιακή-πολιτική-οικονομική εξουσία) από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, στηριζόταν σε υπαρκτές καταστάσεις. Ο τρόπος λειτουργίας των Μέσων (ανεξέλεγκτα, χωρίς θεσμική θωράκιση και χωρίς καν άδειες λειτουργίας) και οι ρόλοι που διεκδικούσαν αυτά χωρίς να τους δικαιούνται, έδινε στον ανερχόμενο ΣΥΡΙΖΑ μια νομιμοποιητική πολιτικά βάση για κριτική. Δεδομένης και της χαμηλής αξιοπιστίας αυτών των μέσων, η κριτική ήταν αποδοτική.

Ωστόσο η πολεμική και οι διακηρύξεις και σ αυτόν τον τομέα, αποδείχτηκε πως δεν είχαν σαν στόχευση την δημιουργία ενός πλαισίου λειτουργίας των Μέσων με όρους και προϋποθέσεις, αλλά τον προσεταιρισμό όσο το δυνατόν περισσότερων Μέσων. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, δεν πρωτοτύπησε, μιμήθηκε τις προηγούμενες. Αναζήτησε-και σε κάποιο βαθμό πέτυχε- ανίερες συμμαχίες με τους μιντιάρχες. Οι επιδιώξεις της ξεκίνησαν πριν καν κερδίσει την εξουσία με μυστικές συναντήσεις της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ με τους τότε πανίσχυρους μιντιάρχες (Ψυχάρης, Μπόμπολας κ.α.)

Η βουλιμία του ΣΥΡΙΖΑ να δημιουργήσει ένα φιλικό σ' αυτόν τοπίο στα μέσα ενημέρωσης, επιβεβαιώθηκε και από την εικόνα που έχει δημιουργήσει στη δημόσια ραδιοτηλεόραση. Επιλογές αρεστών για τις θέσεις κλειδιά, μονόπλευρη ενημέρωση προς όφελος του, λογικές παρέμβασης στη λειτουργία της. Και εδώ χάθηκε μια μοναδική ευκαιρία ώστε η επαναλειτουργία της ΕΡΤ μετά το βίαιο κλείσιμό της, να σημαίνει την μετατροπή της σ' ένα ελληνικής εκδοχής BBC, το οποίο αν εκμεταλλευόταν την βαθειά κρίση των ιδιωτικών ραδιοτηλεοπτικών σταθμών, θα μπορούσε να κάνει θαύματα.

Το νέο μιντιακό τοπίο ήδη έχει διαμορφωθεί κατά ένα σημαντικό μέρος. Το αποτελούν κάποιοι εναπομείναντες από το προηγούμενο καθεστώς ισχυροί μιντιάρχες οι οποίοι συμπληρώνονται με δυο τουλάχιστον ισχυρούς νέους παίκτες, τους Μαρινάκη και Σαββίδη. Αυτοί αναμένεται να κυριαρχήσουν την επόμενη ημέρα, ο βαθμός επιρροής τους προς το παρόν είναι περιορισμένος, ετοιμάζουν τις παρεμβάσεις στα κανάλια και τα νέα έντυπα που απέκτησαν. Δεδομένο είναι πως το ξαναμοίρασμα της τράπουλας, δεν απέτρεψε την υπερσυγκέντρωση των Μέσων στα χέρια λίγων, εκείνων που είχαν αποκλειστικά την οικονομική δυνατότητα να τα αποκτήσουν.

Στη νέα αυτή τάξη πραγμάτων στον μιντιακό χώρο, δεν είναι χωρίς σημασία η αδύναμη θέση που βρίσκονται οι εργαζόμενοι σ' αυτά. Χάνοντας δικαιώματα πολλών χρόνων σε συγκροτήματα που εργαζόντουσαν, με νέες μικρότερες απολαβές και με μια ανεργία να καλπάζει, οι δυνατότητες ανεξαρτησίας έχουν περιοριστεί σημαντικά. Η έκφρασή του διαφορετικού (άποψης, γνώμης, θέσης) στα μεγάλα και μαζικά αυτά μέσα, είναι περιορισμένη, ολοένα και περισσότερο θα μετατρέπονται σε εκφραστές μια ενιαίας και κοινής γραμμής.

Μοναδική ελπίδα σ' ένα τέτοιο τοπίο, οι φωνές από μικρότερα μέσα με πολύτιμο σύμμαχο το διαδίκτυο το οποίο εξαπλώνεται ολοένα και περισσότερο κερδίζοντας τις προτιμήσεις εκείνων που επιθυμούν να ενημερωθούν.

liberal.gr

   

Σταφίδιασα

2017. Μα, είναι δυνατόν να έχουμε 2017; Θυμάμαι πως τη δεκαετία του '90 - καθήμενη ακόμη στα θρανία του Δημοτικού σχολείου (ωραία χρόνια!), το «μιλένιουμ» μήτε που το ανέφερε κανένας. Είχαμε, βλέπεις, άλλες καΐλες τότε. Πώς θα μας προσέξει ο Σπύρος, που όλο κοίταγε τη Βάσια. Αλλά και πέραν του προσωπικού μου μικρόκοσμου, το 2000 φάνταζε μακρινό, σχεδόν άπιαστο. Και τώρα, όχι μόνο τον αιώνα τούτο τον πηδήξαμε, αλλά δεν βλέπω και κανέναν να πηδάει από τη χαρά του που δεν βρισκόμαστε απλά, αλλά είμαστε πλέον «το Μέλλον»!

2017. Εχουμε 2017! Εχουμε, δηλαδή, τι; 2017 κατσίκια; 2017 ευρώ; 2017 υπαρξιακές κρίσεις; 2017 δομικές χρήσεις; Ή, μήπως, 2017 ιστορικές πτήσεις; Σίγουρα είναι αυτό το τελευταίο. Πτήσεις, και μάλιστα σε κενά αέρος, και μάλιστα συνεχόμενα. Αλλιώς, δεν εξηγείται...

Και να 'ταν «τράβα μαλλί, ανεβαίνουμε», είχε καλώς. Εμάς εδώ κάτω, στον ημιαυτοκατεστραμμένο μας πλανήτη, κάποιοι μας τραβάνε τ' αυτί, άλλοι μας τραβάνε από τη μύτη κι εμείς οι ίδιοι τραβάμε τα μαλλιά μας. Ωραία εικόνα για το «Μέλλον».

Λένε πως η εικόνα δεν συγχέεται πάντα με την πολιτισμική άνοδο των λαών. Πράγματι, η Ιστορία έχει καταγράψει αρκετές περιπτώσεις σπουδαίων πολιτισμών που δεν την είχαν ανάγκη όσο εμείς σήμερα. Ωστόσο, σίγουρα συνδέεται με την πολιτισμική τους κατρακύλα. Λίγο να τολμήσεις να σηκώσεις τα μάτια σου απ' το χώμα (αν είσαι τυχερός και βρεις χώμα ατσιμεντοποίητο πουθενά) και να του λόγου το αληθές.

Λυσσάξανε πάλι αυτή την εβδομάδα. Ψάχνουν από κάπου να πιαστούν, δεξιοί και πρώην αριστεροί, και μόλις δουν ένα ξυλαράκι στη θάλασσα, το περνάνε για υπερωκεάνιο και λυσσάνε από τη χαρά τους (οι πρώτοι ανερυθρίαστα, οι δεύτεροι ακόμα χειρότερα - γιατί, εκτός των άλλων, κάνουν και υπερπροσπάθεια να κρύψουν την ντροπή τους). Αυτή τη φορά, ξέθαψαν πτώματα και πατώντας πάνω τους άρχισαν να τα μετράνε. Τόσα των ναζιστών, τόσα των κομμουνιστών. Τόσα μαύρα, τόσα κόκκινα, μέχρι να τους βγει η μοιρασιά. Από 'δώ τα 'φεραν, από 'κεί τα πήγαν, έβγαλαν απόφαση: ίσα. Κανείς δεν λείπει. Ολοι εδώ, μπουζουριασμένοι στο ίδιο τσουβάλι. Μαζί με τους νεκρούς, «ισιώσανε» και τις ιδεολογίες. Διαφορά καμία. Κομμουνισμός και ναζισμός, ίδιο και το αυτό. Κάτω τα μνημεία της επανάστασης, ζήτω το έθνος! Αυτή θα είναι η εικόνα μας, αυτό είναι το «Μέλλον» - ίσωμα το παρελθόν και όσοι πιστοί, οικογενειάρχες και πατριδόφρονες προσέλθετε.

Το αποφάσισαν, βγήκαν, το είπαν, ξέθαψαν τα πτώματα, έθαψαν την Ιστορία και λυτρώθηκαν: ποτέ πια της γης οι κολασμένοι εμπρός. Ποτέ πια μονάχοι τους δεν θα σωθούν. Κάθε ανάμνηση της Ιστορίας που αποχρωματοποιεί το καθολικό μαύρο απαλλάσσεται από τη συλλογική μνήμη, μέχρι νεωτέρας. Αδειες εξόδου, μόνο μετά δημοσίων θεαμάτων καπιταλιστικής αισθητικής.

Αν πήγαινα Δημοτικό τη δεκαετία του '50, θα γνώριζα καλύτερα. Θα ήξερα πώς είναι να μην μπορείς να υπάρξεις, αν δεν ανήκεις στο «καθολικό μαύρο». Θα ήξερα τι σημαίνει ο απόλυτος συντηρητισμός. Αυτός που εφορμά από τον φόβο. Τον απόλυτο φόβο όσων έχουν την εξουσία.

Φοβικά άτομα. Αυτό είναι. Οσοι ισοπεδώνουν την Ιστορία για να μη διαταραχθεί η καπιταληστρική, οικογενειοκρατική, ασεξουαλική τους ισορροπία. Ολοι οι υπόλοιποι, όμως, ποια δικαιολογία έχουν;

Στην Κρήτη, στον νομό Χανίων, στο μαρτυρικό χωριό Φλώρια, υπάρχουν δύο μνημεία. Το ένα ψηλό, πέτρινο, πανέμορφο (μέχρι και πέτρινο παγκάκι έχει, να ξαποστάσει ο προσκυνητής). Το άλλο, απέναντι, πιο χαμηλά, μαρμάρινο, λιτό. Το πρώτο είναι «για τους Γερμανούς πεσόντες, που πολέμησαν για τη Μεγάλη Γερμανία». Πάνω του, φέρει χαραγμένο, το σήμα της Βέρμαχτ. Το δεύτερο είναι για όσους Ελληνες εκτέλεσαν αυτοί οι πεσόντες. Και τα δύο, τα συντηρεί ο ίδιος δήμος! Εις μνήμην...;

Οταν η μνήμη αντικαθίσταται από μνημεία αμνησίας, που ακόμα στέκουν γιατί... -πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί- τότε είναι που αισθάνομαι το 2017 να βαραίνει στους ώμους μου. Τότε είναι που κατανοώ τι πραγματικά είμαστε μέσα στην Ιστορία. Τότε είναι που νιώθω... σαν σταφίδα σε μωσαϊκό.  

Νόρα Ράλλη

efsyn.gr

Είναι η Ρωσία ανόητε

Το πολυσυζητημένο συνέδριο «για τα θύματα των ολοκληρωτικών καθεστώτων» στην Εσθονία κατάφερε και αποκάλυψε στην Ελλάδα χιλιάδες οπαδούς ολοκληρωτικών λύσεων, μια ασόβαρη αντιπολίτευση και χιλιάδες θύματα  πολιτικών υποκριτών σαν την κυβέρνηση και τον υπουργό Δικαιοσύνης, που ξεπέρασαν το ΚΚΕ σε υμνολόγια για τον κομμουνισμό, για ένα συνέδριο που γίνεται κάθε χρόνο (!) και στο οποίο η Ελλάδα συμμετέχει κανονικά! Μέχρι και πέρυσι ώσπου διαμαρτυρήθηκε εκ των υστέρων η Ρωσία!

Ο πρωταγωνιστής υπουργός κ Κοντονής μάλιστα, ξεπερνώντας σε ταχύτητα κυβίστησης  και τον ίδιο τον πρωθυπουργό, και μετά τις ευρωπαϊκές αντιδράσεις για τις φιλοσταλινικές θέσεις της κυβέρνησης στο θέμα, με χτεσινό του άρθρο στην «Καθημερινή» κατακεραύνωσε όλες τις σοβιετικές κυβερνήσεις από το 1948 και μετά, χαρακτηρίζοντας τις εκτροπές τους «φρικαλεότητες που γεννούσε το αυταρχικό και αντιδημοκρατικό σύστημα διακυβέρνησης που λειτουργούσε στη Σοβιετική Ένωση»!! Ούτε η «σκληρή δεξιά» τέτοια φρασεολογία!

Οι Έλληνες πολίτες που σκέπτονται και που έχουν ιδέα από ιστορία και πολιτική θα πρέπει να είναι ευγνώμονες στον κ Κοντονή και στην κυβέρνηση. Με τη ηχηρή θεατρική τους άρνηση να συμμετάσχουν φέτος στο ετήσιο συνέδριο που οργανώνεται για τα θύματα των ολοκληρωτικών καθεστώτων αποκάλυψαν μερικά σημαντικά πράγματα για την ίδια τη χώρα:

Πόσοι ιστορικά αμόρφωτοι πολίτες και πολιτικοί υπάρχουν εδώ. Πόσοι πολλοί είναι τελικά οι υπερασπιστές ακραίων λύσεων και μιας δικτατορίας. Πόσοι όψιμοι οπαδοί και στελέχη μιας αριστεράς δεν έχουν ιδέα από την ιστορία της αριστεράς. Πόσοι πολλοί πολίτες, αλλά και ενεργοί πολιτικοί είναι ανίκανοι να δουν τις αιτίες πίσω από τα γεγονότα. Και, τελικά, πόσοι επικίνδυνοι πολιτικοί σαν τον Κοντονή συμμετέχουν και τροφοδοτούν όλη αυτή τη σαπίλα. Με θεατρινισμούς σαν την επιστολή του, που δεν είναι τίποτε άλλο από ένα νεύμα στη Ρωσία, με ολίγη από συριζαίϊκη σταλινική ιδεολογία.

Ο …αδιάβαστος υπουργός

Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους:

Η 23η Αυγούστου, ημέρα υπογραφής του συμφώνου Μολότωφ- Ρίμπεντροπ περί μη επίθεσης μεταξύ Γερμανίας- Ρωσίας, έχει κηρυχτεί από την ΕΕ «Ευρωπαίκή Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων των Ολοκληρωτικών Καθεστώτων». Ούτε ιδεολογιών, ούτε τίποτε. Η χώρα που προεδρεύει διοργανώνει συνέδριο με αυτό το θέμα. Πέρυσι, για παράδειγμα, το διοργάνωσε η Σλοβακία στη Μπρατισλάβα.

Επομένως, οι καταγγελτικές κορώνες του κ Κοντονή προς την Εσθονία ότι «εκφεύγει των ορίων καθώς θα έπρεπε αυτή την πρωτοβουλία να την πάρει ως κρατική υπόσταση και όχι ως προεδρεύουσα χώρα της ΕΕ» είναι είτε απολύτως υποκριτικές είτε κορώνες αδιάβαστου και ανενημέρωτου υπουργού. Και τα δύο, απολύτως υποτιμητικά για το αξίωμά του.

Στην περυσινή εκδήλωση πήρε μέρος κανονικά η Ελλάδα, που εκπροσωπήθηκε και από τον μέχρι τότε αποσπασμένο στο γραφείο του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Γ. Δραγασάκη κ Φούγια.

Επομένως, οι κορώνες του υπουργού, με τις οποίες καταδικάζει το συνέδριο σαν να το ακούει πρώτη φορά είναι απολύτως υποκριτικές ή απόρροια άγνοιας. Και τα δύο, ενδείξεις απουσίας σοβαρότητας.

Ποιοι και πώς συμμετείχαν, ποιοι όχι

Στην εκδήλωση, σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της Εσθονίας, πήραν μέρος με αντιπροσωπείες τα εξής κράτη μέλη της ΕΕ: Εσθονία, Σουηδία, Σλοβακία, Πολωνία,  Ισπανία, Αυστρία, Μάλτα, Λιθουανία, Λετονία, Ιρλανδία, Ουγγαρία, Φινλανδία, Τσεχία, Κροατία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Μολδαβία. Εκπροσωπήθηκαν από τους πρεσβευτές τους: Γερμανία, Γαλλία, Βρετανία, Ιταλία και Ολλανδία. Δεν πήραν μέρος: Ελλάδα, Πορτογαλία, Κύπρος, Βέλγιο, Λουξεμβούργο. Σύνολο κρατών: 27.

Στο περιθώριο του συνέδριου, μια πρωτοβουλία από 8 κράτη, που σχηματίστηκε πριν από 2 χρόνια ζητά με διακήρυξη «τη διερεύνηση εγκλημάτων κομμουνιστικών καθεστώτων, τον εντοπισμό των δραστών, τη δίωξή τους», όπως έγινε και γίνεται με τους εγκληματίες ναζιστικών εγκλημάτων. Η Εσθονική προεδρία έχει ξεκαθαρίσει ότι η πρωτοβουλία και η διακήρυξή της δεν έχει σχέση με το συνέδριο. Οι χώρες της πρωτοβουλίας είναι: Πολωνία, Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Τσεχία, Σλοβακία, Κροατία, Ουγγαρία.

Επομένως, η πληροφορία που μεταδόθηκε αρχικά από το ρώσικο φιλοκυβερνητικό ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Sputnik,  και η οποία κυριαρχεί ακόμα παραδόξως (!!!) στα ελληνικά κρατικά και φιλοκρατικά μέσα ενημέρωσης και στις σελίδες της ελληνικής google (!!), ότι μόνο 8 κράτη μέλη της ΕΕ πήραν μέρος στο συνέδριο είναι απόλυτα ψευδής. Είναι η προπαγάνδα- απάντηση της Ρωσίας για την ημέρα μνήμης και το συνέδριο. Την οποία, άλλα ελληνικά ΜΜΕ καταπίνουν αμάσητη ως άσχετοι με τη δημοσιογραφία, άλλα την προωθούν επειδή βολεύει την κυβερνητική στάση χωρίς να ξέρουν την προέλευσή της, ενώ τα κρατικά ΜΜΕ εκτελούν την κυβερνητική πολιτική!

400 χρόνια εισβολών

Είναι πέρα από σαφές ότι η Ημέρα Μνήμης δεν αφορά ούτε τον ναζισμό ούτε τον κομμουνισμό, όπως αφελώς νομίζουν διάφοροι πολιτικοί και πολίτες στην Ελλάδα. Πρόκειται για τη Γερμανία και τη Ρωσία. Και, μια και τα εγκλήματα της Γερμανίας σε βάρος των ευρωπαϊκών λαών είτε έχουν τιμωρηθεί, είτε έχουν ξεπλυθεί, είτε έχουν δραπετεύσει ατιμώρητα, είτε διεκδικείται η τιμωρία τους (η Πολωνία προχτές απαίτησε αποζημιώσεις για τις γερμανικές θηριωδίες) απομένουν τα εγκλήματα της Ρωσίας και των ανθρώπων της στην Ανατολική Ευρώπη. Τα οποία, οι λαοί που τα υποστήκαν δεν έχουν διάθεση να τα αφήσουν να περάσουν απαρατήρητα, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα.

Είναι πέρα από φανερό ότι ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού, αλλά και αρκετοί εκπρόσωποί του δεν έχουν ιδέα από ιστορία. Δεν ξέρουν τίποτε για την εναλλαγή εισβολών των Γερμανών και των Ρώσων σε όλη την Ανατολική Ευρώπη επί 400 χρόνια και τη διαρκή δήωση των ντόπιων πληθυσμών με τις αντίστοιχες μνήμες που αναπαράγονται. Δεν ξέρουν τίποτε για τις σταλινικές εκκαθαρίσεις και εξορίες πληθυσμών με εθνικά χαρακτηριστικά (σαν των Ελλήνων του Πόντου). Δεν ξέρουν τίποτε για την επιβολή στρατιωτικής κατοχής με κυβερνήσεις ανδρείκελα σε όλη την Αν. Ευρώπη μετά το 1945, που συνοδεύτηκε από εκτελέσεις, εξορίες, φυλακίσεις, βασανισμούς, απελάσεις. Φαίνεται από τις αντιδράσεις τους.

Οι ανιστόρητοι ή φανατικοί υπερασπιστές όλης αυτής της ντροπής είναι ανίκανοι να σκεφτούν καν ότι, ενώ ο ρώσικος λαός επαναστάτησε και επέβαλε ένα καθεστώς στον εαυτό του, στη χώρα του, οι υπόλοιποι λαοί της Αν. Ευρώπης υποστήκαν ένα καθεστώς υπό κυβερνήσεις απόλυτης έως ανύπαρκτης μειοψηφίας, χωρίς να τις έχουν επιλέξει, αλλά υπό την υποστήριξη ξένων στρατευμάτων κατοχής, που υποτίθεται ότι θα ήταν οι απελευθερωτές τους. Καμιά σχέση το ένα με τα άλλο. Όλοι αυτοί οι υπερασπιστές των ρωσόφιλων καθεστώτων, στην πραγματικότητα υπερασπίζονται ως μοντέλο τη δικτατορία, την ξένη κατοχή και το καθεστώς ανελευθερίας. Όχι το τότε. Και για αύριο.

ΣΥΡΙΖΑ και Συνασπισμός; Καμμία σχέση…

Η επανάσταση του 1953 στην Αν Γερμανία από εργάτες, το 1956 στην Ουγγαρία από εργάτες, το 1968 στην Τσεχοσλοβακία από τα συνδικάτα, μέλη το ΚΚ και τη διανόηση, η εξέγερση της «Αλληλεγγύης» στην Πολωνία στα τέλη του ’70 ήταν «έργα ξένων πρακτόρων» στη συνείδηση ακόμα και σημερινών υποστηρικτών όχι του κομμουνισμού τελικά, αλλά του πιο ακραίου, αντιδημοκρατικού, δικτατορικού, στρατοκρατικού, ολοκληρωτικού μοντέλου. Και την αναπαράγουν αυτή τη νοοτροπία, υπερασπιζόμενοι σήμερα τον Μαδούρο, θεωρώντας καλή ώρα, ότι ο λαός που εξεγείρεται εκεί είναι - σαν τους Ούγγρους του 1956- καθοδηγούμενος από τις ΗΠΑ και τους πράκτορές της! Τα ίδια έλεγαν και τότε!

Ο επίτηδες ή από άγνοια άσχετος με την ιστορία της Αριστεράς κ Κοντονής επαναλαμβάνει διαρκώς ότι ήταν οι κομμουνιστές της ανανέωσης που καταδίκαζαν τις σοβιετικές ακρότητες και ότι το ΚΚΕες ήταν γέννημα της Άνοιξης της Πράγας του 1968. Τίποτε ανακριβέστερο! Η διάσπαση του ΚΚΕ και η δημιουργία του ΚΚΕες έγινε από τη σύγκρουση της ομάδας Κολλιγιάννη με την ομάδα Παρτσαλίδη στην ηγεσία του κόμματος με ζητούμενο (από τους δεύτερους) τη χαλάρωση της υποταγής της γραμμής του κόμματος στη γραμμή του ΚΚΣΕ σε όλα τα ζητήματα. Η σύγκρουση και η διάσπαση προηγήθηκε της Άνοιξης της Πράγας (έγινε Φεβρουάριο), ενώ όλα αυτά τα στελέχη δεν έβγαλαν μιλιά για την Ουγγαρία και την Ανατολική Γερμανία νωρίτερα.

Ο ευρωκομμουνισμός δημιουργήθηκε από το Ιταλικό ΚΚ υπό την ηγεσία του Μπερλινγκουέρ και σφυροκοπούσε την πολιτική του ΚΚΣΕ από τη δεκαετία του ’50, δεν γεννήθηκε το ’68 που θέλει ο κ Κοντονής και που τον ανακάλυψε μετά τη διάσπαση το γραφείο Εσωτερικού. Επιπρόσθετα, ο Συνασπισμός άλλαξε το καταστατικό και τη μορφή του επί Κύρκου, αποφασίζοντας με μεγάλη πλειοψηφία να απαλείψει ως κυρίαρχη την κομμουνιστική μορφή του, απορρίπτοντας τη δικτατορία του προλεταριάτου, και να ακολουθήσει έναν δρόμο ανοιχτό σε κάθε μη κομμουνιστική αριστερή ή προοδευτική ιδεολογία.

Σ αυτή την απόφαση διαφώνησε ο Γιάννης Μπανιάς και ικανός αριθμός στελεχών, που αποχώρησαν και έφτιαξαν το ΚΚΕες Ανανεωτική Αριστερά, το οποίο κυριαρχεί σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ μαζί με σταλινικές ομάδες και πρώην μέλη του ΚΚΕ. Ο Συνασπισμός του Κύρκου και του Κωνσταντόπουλου και του Παπαγιαννάκη και η Αριστερά του Ηλιού, του Πασαλίδη και του Γλεζου έπαψαν να κυριαρχούν και να πρωταγωνιστούν. Βρίσκονται, δυστυχώς για τη χώρα, στο περιθώριο. Για να καταλάβει ο αναγνώστης ένα μέρος από το τι και γιατί συμβαίνει σήμερα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, δεν έχει σχέση με τον Συνασπισμό και την ανανεωτική ευρωαριστερά, όπως λέει ο κ Κοντονής. Είναι ένα παλαιοκομμουνιστικό απολίθωμα του λεγόμενου στην πολιτική οικονομία «πρωτόγονου μαρξισμού».

Ελληνικό νεύμα και εύσημα από τη Μόσχα

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το συνέδριο της Εσθονίας χρησιμοποιείται για αντιρωσική προπαγάνδα από τις ΗΠΑ και όσες πολιτικές δυνάμεις της Ευρώπης και της Βρετανίας θεωρούν τη Ρωσία αντίπαλο οικονομικό και γεωπολιτικό δέος. Τα απωθημένα των ανατολικών λαών για τις ρωσικές εισβολές και την 40χρονη κατοχή χρησιμοποιούνται για τέτοιους σκοπούς. Αυτό δεν αναιρεί τα ιστορικά γεγονότα.

Η Ρωσία, όμως, που βλέπει τον αντιρωσισμό πίσω από τα συνέδρια και που δεν έχει καμιά διάθεση να συμπεριληφθεί στους εγκληματίες και σε αντίστοιχες μελλοντικές πιέσεις, αντέδρασε σφόδρα πέρυσι 2 μέρες μετά το συνέδριο στη Μπρατισλάβα και με ανακοίνωσή της κατάγγειλε προσπάθεια εξίσωσης της ναζιστικής Γερμανίας με τη Σοβιετική Ένωση, «ο λαός της οποίας υπέφερε τη ναζιστική επιθετικότητα και κατέβαλε αξιόπιστη αντίσταση στην απάνθρωπη τρομακτική ιδεολογία που είχε απειλήσει την ίδια την ύπαρξη του πολιτισμού μας». Καμιά αντίρρηση. Αφού το Σύμφωνο Μολότωφ- Ρίπμεντροπ έλυσε τα χέρια του Χίτλερ για να καταστρέψει τη μισή Ευρώπη και την Ελλάδα.

Η ελληνική κυβέρνηση το πήρε το περσινό ρωσικό μήνυμα και πιστεύοντας ότι θα έχει η χώρα στο πλευρό της τη Ρωσία σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο άλλαξε ρότα από πέρυσι και φέτος αποφάσισε να πάει με τα ρώσικα νερά. Εξ ού και πήρε τα εύσημα της Μόσχας, που επαίνεσε τη στάση της κυβέρνησης και την επιστολή Κοντονή δημοσίως, με τον αντιπρόεδρο της επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Δούμας Λεονίντ Καλάσνικοφ να δηλώνει:

«Οι Έλληνες έκαναν πολύ καλά και αγνοούν την αντικομμουνιστική διάσκεψη στο Τάλλιν. Γνωρίζουν πολύ καλά τηνπροσφορά των δικών τους κομμουνιστών στην αντιφασιστική πάλη και μποϋκοτάρει η κυβέρνηση την αντικομμουνιστική αυτή σύναξη»! Ξεχνώντας προφανώς ότι το ίδιο το ΚΚΣΕ επί Χρουστσώφ στο 20ο συνέδριο αποκαθήλωσε τον σταλινισμό και καταδίκασε τα εγκλήματά του! Και επειδή ο Πούτιν δεν είναι ούτε κομμουνιστής  ούτε αντικομμουνιστής, αλλά βέρος Ρώσος πατριώτης, καταλαβαίνει κάθε ένας ότι το διακύβευμα είναι η Ρωσία και όχι ο κομμουνισμός! Ο οποίος παγκοσμίως σήμερα δεν έχει κανένα από τα σοβαρά ερείσματα του ’40 ή του ’60. Δεν είναι ούτε καν κομπάρσος στη διεθνή σκακιέρα.

Η κυβέρνηση, με την κίνηση Κοντονή θέλησε, εκτός από τη Μόσχα, να ικανοποιήσει το μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων που βλέπουν με συμπάθεια τη Ρωσία και τον Πούτιν, τα σταλινικά του στελέχη που δεν είναι και λίγα, καθώς και το ΚΚΕ μήπως και φιλοτιμηθεί και περιορίσει τις απεργιακές του αντιδράσεις. Με τη χτεσινή κωλοτούμπα του κ Κοντονή στην «Καθημερινή» μπορεί να ικανοποίησε και τους Ευρωπαίους. Όλα τα άλλα είναι για λαϊκή κατανάλωση.

Εάν ήθελε η ελληνική κυβέρνηση απλώς να μη συμμετάσχει στο συνέδριο για ιδεολογικούς λόγους δεν είχε παρά να στείλει ο κ Κοντονής μια λιτή επιστολή του τύπου: «κατανοούμε τις ευαισθησίες της χώρας σας και άλλων χωρών στο θέμα των εγκλημάτων που έχετε υποστεί, αλλά η ελληνική κυβέρνηση καταδικάζοντας κάθε μέρα στην πράξη κάθε μορφή ολοκληρωτισμού θα παρακολουθήσει με ενδιαφέρον τα πεπραγμένα του συνεδρίου από τα σχετικά δελτία σας». Απλά και ταπεινά.

Οι κορώνες ήταν για να τις ακούσει και να ικανοποιηθεί η Ρωσία και τα εγχώρια ψηφοφορικά πελατάκια. Αλλά, τις άκουσε και όλη η ανιστόρητη, εμπαθής και χωρίς ικανότητα καθαρής πολιτικής κρίσης νεοελληνική κουλτούρα. Που βρίσκεται ακόμα στο 1945 και στον εμφύλιο. Αυτό κατάλαβε η παλαιολιθική αριστερά, αυτό και η παλαιολιθική δεξιά. Μ αυτή τη νοοτροπία δεν είναι να απορεί κανείς που κυβερνάνε τον τόπο οι ξένοι.

Γ Παπαδόπουλος- Τετράδης    

liberal.gr

O Ρουβίκωνας «αδειάζει» το Μαξίμου για την επίθεση στον ΔΟΛ

Mετά το non paper του Μαξίμου ο Ρουβίκωνας ανήρτησε κείμενο σε ιστοσελίδα με το οποίο διέψευδε την κυβέρνηση αποδίδοντας την επίθεση σε άλλους αγωνιστές.

του Παναγιώτη Σπυρόπουλου       

Το Μέγαρο Μαξίμου με non paper, το μεσημέρι του Σαββάτου, «κάρφωσε» την Αναρχική Συλλογικότητα Ρουβίκωνας και της απέδωσε την επίθεση στα παλιά γραφεία του ΔΟΛ, χωρίς να υπάρχει ανάληψη! Το μεσημέρι της Κυριακής, ο Ρουβίκωνας ανήρτησε κείμενο σε ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου με το  οποίο διέψευδε την κυβέρνηση αποδίδοντας την επίθεση σε άλλους αγωνιστές. Η αναρχική συλλογικότητα υποστήριζε ότι αναλαμβάνει άμεσα την ευθύνη των ενεργειών της. Αυτή η ανάρτηση φέρεται να έγινε στις 15:25 το μεσημέρι της Κυριακής με ένα κείμενο 416 λέξεων. Ο Ρουβίκωνας μάλιστα διερωτάται γιατί έγινε αυτή η μετάλλαξη στην προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ, αν ήταν μεμονωμένο λάθος, αν ετοιμάζουν κάτι και αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να διεμβολίσει τη ΝΔ στα ταγματασφαλίτικα κοινά. Το παράξενο και περίεργο σε αυτή την διαμάχη είναι το γεγονός ότι η αιχμηρή ανάρτηση προς την κυβέρνηση εξαφανίστηκε λίγα λεπτά αργότερα. Κατέβηκε όπως είχε ανεβεί προκαλώντας πλήθος ερωτημάτων και ένα μεγάλο ΓΙΑΤΙ.

Σχεδόν πέντε ώρες αργότερα, στις 20:30 το απόγευμα της Κυριακής, ο Ρουβίκωνας επανέφερε την ανάρτησή του προσθέτοντας την εξής παράγραφο:

«Πριν λίγη ώρα αναρτήσαμε μια ανακοίνωση για το θέμα της επίθεσης στον ΔΟΛ. Διαπιστώσαμε σύντομα  ότι είχε τρέξει αρκετό νερό  στο αυλάκι. Υπάρχει πάντα κάτι χειρότερο που μπορεί να συμβεί στον βάλτο της εξουσίας. Είδαμε  ότι ο Δ.Ο.Λ. (συνεχίζοντας και με τον Μαρινάκη τον ρόλο που είχε για δεκαετίες στην Ελλάδα)  με ανακοίνωσή του έδωσε μια νέα διάσταση στον τραγέλαφο καταγγέλλοντας ότι Σύριζα ήξερε «με εσωτερική πληροφόρηση» τους «πραγματικούς ενόχους» (δηλαδή εμάς) και μάλλον «του ξέφυγε κατά λάθος». Είναι μοναδικός ο τρόπος που τα νούμερα τους κράτους και της δημοσιογραφίας παράγουν λάσπη και fake news από το κενό. Είναι εντυπωσιακό πόσο ο Σύριζα, η ΝΔ και οι κολαούζοι του Τύπου γίνονται ένα αξεδιάλυτο συνονθύλευμα. Η φαιδρότητα τους μέσα στους ανταγωνισμούς τους δεν θα πρέπει να μας αποσπά από το γεγονός ότι αυτός ο εσμός καθορίζει τον τρόπο και τους όρους με τους οποίους ζούμε...»

Αργά το απόγευμα της Κυριακής, κυβερνητικές πηγές έλεγαν «Συγνώμη, λάθος» και παραδέχονταν πως στη διαρροή από το Μάξιμου σε σχέση με την επίθεση στα γραφεία του ΔΟΛ έγινε λάθος το οποίο αποδίδεται στην προσπάθεια του συντάκτη, του non paper να περιγράψει τον χώρο από τον οποίο προήλθε η επίθεση. Για αυτό το λόγο χρησιμοποίησε τον «Ρουβίκωνα», καθώς, όπως τόνιζαν, η συγκεκριμένη συλλογικότητα έχει ταυτιστεί με τέτοιου είδους ενέργειες κατά συγκεκριμένων στόχων.

 Σημειώνεται ότι μετά την επίθεση, οι εφημερίδες ΝΕΑ και ΒΗΜΑ είχαν απαντήσει αιχμηρά κάνοντας λόγο για υποβολείς και αυτόκλητους αλληλέγγυους μιας παραεξουσίας που υποθάλπει φαινόμενα βίας και τρομοκρατίας. Τότε είχε έρθει το non paper του Μεγάρου Μαξίμου με το οποίο έσπευσε να χρεώσει την επίθεση στην αναρχική συλλογικότητα Ρουβίκωνας, χωρίς να έχει προηγηθεί ανάληψη από αυτή. Κυβερνητικοί κύκλοι είχαν απαντήσει στα κείμενα των εφημερίδων με το παρακάτω non paper: «Ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Μαρινάκη, με αφορμή μια καταδικαστέα ενέργεια του Ρουβίκωνα ενάντια σε ένα άδειο κτίριο (πρώην γραφεία του ΔΟΛ, άδεια σήμερα), συνεχίζει την προσπάθεια σπίλωσης της κυβέρνησης, με αδιανόητες κατηγορίες –τώρα τη βλέπουν και σε ρόλο… καθοδηγητή! Ούτε μια στοιχειώδη πολιτική ανάλυση δεν μπορούν να κάνουν… Είναι φανερό ότι όταν έχεις μάθει να εκτελείς συμβόλαια δεν έχεις και πολλά περιθώρια για δημοσιογραφία».

Σε κείμενο που είχε αναρτηθεί σε ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου, υποστηρίζεται ότι η επίθεση έγινε ως κίνηση αλληλεγγύης στις καταλήψεις, με τους συγγραφείς να επιφυλάσσονται για την δημοσιοποίηση βίντεο και κείμενο για την ενέργεια.

Στην ιστοσελίδα των «Νέων» αναρτήθηκε νέο κείμενο, στο οποίο εκφράζεται η απορία: «Πώς γνωρίζουν στο Μαξίμου ότι η επίθεση έγινε από τον Ρουβίκωνα;». Προσθέτουν επίσης πως: «Αίσθηση προκαλεί η σπουδή των συγγραφέων του κυβερνητικού non paper γα την τρομοκρατική επίθεση στον ΔΟΛ καθώς φαίνεται ότι διαθέτουν εσωτερική πληροφόρηση, αφού μας αποκαλύπτουν ότι πρόκειται για τον Ρουβίκωνα, κάτι που δεν έχει προκύψει με άλλον τρόπο. Πέραν των ψεμάτων περί άδειου κτιρίου (από εκεί εκπέμπει ο BHMA FM και υπάρχουν και άλλοι εργαζόμενοι) η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και οι περί αυτού οφείλουν να εξηγήσουν στους πολίτες πώς και από που γνωρίζουν τους δράστες της επίθεσης και γιατί δεν έκαναν κάτι ώστε να απολογηθούν ενώπιον των αρχών. Πρωτοφανής η πρόκληση, προφανής η απάντηση. Το Μέγαρο Μαξίμου σε μια πρωτοφανή επίδειξη αδιαφορίας, ανοχής, αν όχι κάτι χειρότερο, αφού πέρασαν πάνω από 18 ώρες, με τη γνωστή μέθοδο των non paper, όχι μόνο δεν καταδικάζει ξεκάθαρα τη χυδαία, τραμπούκικη και τρομοκρατική επίθεση εναντίον της δημοσιογραφίας, αλλά προχωρά ακόμα περισσότερο σε απαράδεκτους συμψηφισμούς».

                                           

Η «αόρατη»-ορατή ανάρτηση

Στην πρώτη ανάρτηση του Ρουβίκωνα, που εξαφανίστηκε για κάποιες ώρες, σημείωνε μεταξύ άλλων, πως «είδαμε το πολιτικό όργανο του Σύριζα, τον Left.gr να μας κατηγορεί ότι εμείς επιτεθήκαμε στα παλιά γραφεία του ΔΟΛ στην Οδό Μιχαλακοπούλου στο Παγκράτι ενώ όχι μόνο δεν είχαμε αναλάβει κάποια ευθύνη, αλλά  την είχαν αναλάβει άλλοι αγωνιστές με κείμενό τους στο Indymedia. Για πολλοστή φορά να πούμε ότι ο Ρουβίκωνας αναλαμβάνει πάντα, άμεσα, την ευθύνη των ενεργειών του, αυτό αν μη τι άλλο το έχουμε αποδείξει και στον πιο κακόπιστο».

Καταλήγει μάλιστα με μια σκωπτική παραίνεση:

«Το μόνο ίσως που θα είχαμε να προτείνουμε στο Σύριζα είναι να κάνει μα επερώτηση στη βουλή, προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη, για το θέμα του Ρουβίκωνα... Δεν πειράζει που κυβέρνηση θα κάνει επερώτηση σε αντιπολίτευση. Για τα μάτια του κόσμου είναι άλλωστε όλοι αυτοί οι διαχωρισμοί».

Δήλωση Μ. Χαρακόπουλου

Ο αναπληρωτής Τομεάρχης Εσωτερικών της Νέας Δημοκρατίας, αρμόδιος για θέματα Προστασίας του Πολίτη, βουλευτής Λαρίσης, κ. Μάξιμος δήλωσε σχετικά: «Οι συντάκτες του χθεσινού non paper του Μεγάρου Μαξίμου εκτέθηκαν για άλλη μια φορά. Απέδωσαν την καταδικαστέα επίθεση κατά του κτιρίου του ΔΟΛ επί της οδού Μιχαλακοπούλου, στο Ρουβίκωνα, ο οποίος όμως μέχρι και σήμερα δεν έχει αναλάβει την ευθύνη. Άραγε πως το Μέγαρο Μαξίμου γνωρίζει ότι πίσω από την επίθεση βρίσκεται ο Ρουβίκωνας; Ο κ. Τσίπρας οφείλει να δώσει άμεσα εξηγήσεις.»  

thetoc.gr

Η παρέα που γίνεται καθεστώς

Του Γιάννη Σιδέρη

Το πρώτο σοκ ήταν η αποκάλυψη των μυστικών ραντεβού με μεγαλοεκδότη, ενώπιον της γάτας των Ιμαλαίων. Δεν ζήτησαν απλώς βοήθεια από τον εμβληματικό εχθρό, που με τα προσκείμενα ΜΜΕ τους και τα troll τους στα social media είχαν δαιμονοποιήσει (δικαίωμά τους), ενώ παράλληλα είχαν ελεηνολογήσει τους επαγγελματίες δημοσιογράφους του συγκροτήματός του, αλλά και γενικώς το δημοσιογραφικό κόσμο, με στόχο να απαξιώσουν κάθε φωνή κριτικής, ακόμη και καλόπιστης.

Ζήτησαν την επιβολή δικού τους διευθυντή! Και 'κει που έλεγες δεν μπορεί, τους ξέρεις χρόνια, αυτοί οι ανειρήνευτοι αντίπαλοι της διαπλεκόμενης δημοσιογραφίας θα το διαψεύσουν, ήρθε η προειδοποίηση από το Μαξίμου, ότι τυχόν δημοσιοποίηση υλικού των συναντήσεων αποτελεί κακούργημα, επιβεβαιώνοντας τον εκδότη!

Στη συνέχεια τα γνωστά: Προώθησαν ως οικείο καναλάρχη τον κ. Καλογρίτσα, που ατύχησε. Η όλη προσπάθεια παροχής αδειών τινάχτηκε στον αέρα από τα περίφημα βοσκοτόπια και τις εγγυητικές της Τράπεζας Αττικής. Έτσι κατέληξαν στον κ. Σαββίδη. Ο εν λόγω προσπάθησε να αποκτήσει πλειοψηφικό πακέτο στον τηλεοπτικό Alpha, αλλά τελευταία στιγμή συνάντησε την αντίδραση του ιδιοκτήτη κ. Κοντομηνά.  Δεν μπόρεσε να βάλει χέρι και στον ΔΟΛ, που κατέληξε στα χέρια του κ. Μαρινάκη. Ο κ. Σαββίδης ωστόσο έγινε ιδιοκτήτης του καναλιού «Ε», το οποίο από το νέο χρόνο θα αναμορφωθεί και θα αποτελέσει το βαρύ πυροβολικό του ΣΥΡΙΖΑ, ομού μετά κάποιων νεοαποκτηθέντων εφημερίδων και sites.

Είναι πρώτη φορά στην πολιτική μας ιστορία που ένα κόμμα, τόσο μικρού εύρους, όσον αφορά τις οργανωτικές του δυνατότητες (αλλά και το σύνολο των οργανωμένων μελών του), επιχειρεί τέτοια απόβαση στον χώρο της επικοινωνίας. Δημιουργεί σχεδόν εκ του μηδενός ΜΜΕ μαζικής εμβέλειας, προσεταιρίζεται επιχειρηματίες, ανθρώπους της showbiz και τόσο διαθέσιμους υποστηρικτικούς δημοσιογράφους.

Ναι υπήρχαν και οι προηγούμενοι, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, με τα δικά τους mediaκά προπύργια. Μόνο που δεν τα δημιούργησαν εκ του μηδενός. Ακούμπησαν στον προϋπάρχοντα παραδοσιακό τους τύπο, που συνήθως έχει κριτική υποστήριξη απέναντί τους. Η μία προσπάθεια που έγινε επί ΠΑΣΟΚ να δημιουργήσει δικό του τύπο (στον Αντρέα δεν έφταναν τα ΝΕΑ, το ΒΗΜΑ, το Εθνος, η κρατική τηλεόραση, κ.λ.π.), με την έλευση στην Αθήνα επιτυχημένου επαρχιακού εκδότη, κατέληξε σε ναυάγιο, με δυσάρεστα επακόλουθα για τον ίδιο.

Είναι επίσης και η πρώτη φορά που ένα κόμμα βρίσκει τόσο φανατικά διαθέσιμους οπαδούς να ποινικοποιούν κάθε κριτική προς αυτό, να αποδίδουν σε αλλότριες - πέραν της ειλικρινούς κριτικής -  προθέσεις και να επιδίδονται σε δολοφονίες χαρακτήρων των επαγγελματιών δημοσιογράφων, καταγγέλλοντάς τους ότι εκτελούν εντολές. Είναι τραγικό για παράδειγμα να λέει ο Πολάκης για δημοσιογράφους βοθροκάναλων και οι δημοσιογράφοι να αποδέχονται παθητικώς τους χαρακτηρισμούς, από το φόβο μήπως περάσουν ως μη «προοδευτικοί», ως δεξιοί, ως οπαδοί του «Κούλη» ή ως ενεργούμενα του Αδώνιδος.

Φυσικά θα πει κάποιος υπάρχει και η αλτέρα παρς. Η είσοδος Μαρινάκη στον ΔΟΛ και η ιδιοκτησία κάποιων ακόμη μέσων ενημέρωσης. Υποψίες υπάρχουν, ωστόσο δεν είναι τόσο εμφανής η δραστηριοποίηση της ΝΔ προς την απόκτησή τους. Και σε κάθε περίπτωση, η ΝΔ ως ιστορικό κόμμα έχει ούτως ή άλλως τον προσκείμενο παραδοσιακό της Τύπο, και δεν δείχνει τόσο εναργή προσπάθεια να αποκτήσει αυστηρώς ελεγχόμενα και στρατευμένα Μέσα, όπως δηλοί η αντίστοιχη προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ.

Φυσικά η Κεντροαριστερά μένει χωρίς φιλικά Μέσα Ενημέρωσης. Το ΠΑΣΟΚ, υποταγμένο στη διαπλοκή με τους εκδότες, ουδέποτε έλεγξε την οικονομική τους ευρωστία, την ανταπόκριση στις οικονομικές τους υποχρεώσεις προς το κράτος, τα δάνεια που λάμβαναν («με αέρα»), και ουδέποτε ενδιαφέρθηκε να βάλει όρους στο τηλεοπτικό τοπίο. Βολευόταν με την σχέση ημιπαρανομίας που είχε καθιερώσει στα κανάλια, θεωρούσε πως έχει υπό τον έλεγχό του τους ιδιοκτήτες, τους εξυπηρετούσε επιχειρηματικά και το εξυπηρετούσαν περνώντας την πολιτική του γραμμή, χωρίς ποτέ να θέσει τις βάσεις για την άρτια - μη διαπλεκόμενη - επιχειρηματική λειτουργία και την θεσμική ανεξαρτησία των ΜΜΕ.

Αποτέλεσμα ήταν, το σαθρό οικοδόμημα που επέτρεψε να δημιουργηθεί, στον καιρό της κρίσης να γίνει μπούμερανγκ, και να επιτρέψει στον ΣΥΡΙΖΑ να αλώσει τον χώρο των ΜΜΕ.

Με τέτοια mediaκή δύναμη πυρός που συγκεντρώνει το κυβερνών κόμμα, αποκτάει πλέον καθεστωτικά χαρακτηριστικά. Το μόνο αντίπαλο δέος που μπορεί - θεωρητικά -  να του αντιπαρατεθεί, δεν είναι τα φίλια προς τη ΝΔ Μέσα, αλλά τα social media. Όμως αυτά είναι πολύ λίγο, πολύ αδύναμο και πολύ ανεχέγγυο αντίβαρο...

Σε λίγο καιρό θα ζήσουμε στον μονομερή - και εμπαθή -  μηντιακό αστερισμό του ΣΥΡΙΖΑ… και τα σκυλιά δεμένα!

liberal.gr

Δύο νέα προγράμματα εθελούσιας εξόδου από τον ΟΤΕ

Δύο βασικά πακέτα προγραμμάτων εθελούσιας αποχώρησης ετοιμάζεται να ανακοινώσει η διοίκηση του ομίλου ΟΤΕ, όπως αναφέρει σε ενημερωτικό της σημείωμα προς τους εργαζόμενους η ΟΜΕ-ΟΤΕ. 

Η είδηση προέκυψε μετά από συνάντηση της ομοσπονδίας με τη διοίκηση, η οποία όμως δεν ήταν ακόμα σε θέση να δώσει περισσότερα στοιχεία, εκτός από το ότι το πρώτο πρόγραμμα αφορά ελεύθερη συμμετοχή για όσους έχουν δεκαετή προϋπηρεσία στον Όμιλο ΟΤΕ εξαιρώντας όπως και την προηγούμενη φορά τους εργαζόμενους από το IT, το ICT και την τηλεόραση, και το δεύτερο για όσους θεμελιώνουν πλήρη ή μειωμένη σύνταξη ως το 2023. 

Σύντομα σε νέα συνάντηση θα γίνουν γνωστοί και οι όροι των προγραμμάτων αυτών.

Η ΟΜΕ –ΟΤΕ δηλώνει ότι: «αυτό που έπραξε διαχρονικά με τα προηγούμενα προγράμματα εθελούσιας αποχώρησης, θα πράξει και τώρα: παρά την αβεβαιότητα και το ρευστό πολιτικό, οικονομικό κλίμα που υπάρχει, θα προσπαθήσει να βοηθήσει τους εργαζόμενους γνωρίζοντάς τους όλες τις παραμέτρους ώστε να πάρουν τη δικιά τους απόφαση.

Ο στόχος μας είναι διπλός: αφενός η πλήρης διασφάλιση των ισχυόντων ασφαλιστικών, συνταξιοδοτικών και λοιπών δικαιωμάτων των συναδέλφων μας που θα κάνουν χρήση των προγραμμάτων, αφετέρου η διασφάλιση αυτών που θα παραμείνουν στο νέο εργασιακό περιβάλλον στον Όμιλο ΟΤΕ και με την πλήρη κάλυψη των αναγκών, που έχουν προκύψει από τις προηγούμενες αλλά και από την τελευταία εθελούσια, με νέες άμεσες προσλήψεις στην πρώτη γραμμή με αναλογία μία πρόσληψη για κάθε μία αποχώρηση. 

Για όλα τα παραπάνω η Ομοσπονδία θα είναι εδώ και θα πράξει όσα απαιτούνται ώστε όλοι μαζί να κατακτήσουμε όσα μας πρέπουν και μας αξίζουν.

Δεν πρέπει και δεν μπορεί να εργάζονται στον όμιλο ΟΤΕ εργαζόμενοι από τρίτες εταιρείες. Η αξιοπρέπειά μας είναι αδιαπραγμάτευτη και αυτό είναι το στοίχημα της νέας Σ.Σ.Ε.».