Μαύρο γάλα

Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

Κοίτα να δεις σύμπτωση. Τα στοιχεία του ΟΟΣΑ για τα δύο εκατομμύρια των Ελλήνων που δεν έχουν λεφτά ούτε για τρόφιμα συνέπεσαν με την απελευθέρωση του γάλακτος - ναι, στην τελευταία σοβιετική δημοκρατία ήταν σκλαβωμένο μέχρι και το γάλα. Οι πεινασμένοι θα είναι ελεύθεροι πλέον να πίνουν φρέσκο γάλα έντεκα ημερών κι εκεί κατά την ένατη, τη δέκατη, την ενδέκατη μέρα, θα παίρνουν μπόνους και κρέας, αγώνες συγχρονισμένης κολύμβησης θα κάνουν μέσα στο μπουκάλι τα ζωύφια και οι μικροοργανισμοί. Με έναν σμπάρο δυο τρυγόνια για τους πεινασμένους, αν και δε νομίζω ότι θα είναι τρυγόνια, παρ' όλο που κατά πάσα πιθανότητα θα έχουν φτερά.

«Σιγά μην ρίξουν την κυβέρνηση για το γάλα», λένε οι διαρροές από του Μαξίμου, το οποίο σημαίνει ότι οι κυβερνήτες θεωρούν τους βουλευτές τους κότες και το γάλα ανάξιο λόγου. Για τις κότες δεν έχω άποψη, το γάλα όμως είναι εξαιρετικά σημαντικό. Καταρχάς είναι σημαντικό για τις μικρές και μεσαίες κτηνοτροφικές επιχειρήσεις που θα κλείσουν μαζικά, μην αντέχοντας των ανταγωνισμό των πολυεθνικών, που θα πουλάνε τις μπακατέλες τους για φρέσκο γάλα. Θα ρίξουν αρχικώς κατά τι τις τιμές κι όταν γίνουν ολιγοπώλιο, θα τις ξανανεβάσουν, οπότε θα αγοράζεις, πατριώτη, το γάλα των έντεκα ημερών στην τιμή που αγοράζεις σήμερα το γάλα των τριών και θα λες κι ευχαριστώ.

Το γάλα έχει και συμβολική σημασία και δεν αναφέρομαι στο γάλα της λύκαινας που έθρεψε τον Ρώμο και τον Ρωμύλο, τους μετέπειτα ιδρυτές της Ρώμης, ούτε στο γάλα γαϊδάρου με το οποίο μπανιαριαζόταν η καλλίπυγος Κλεοπάτρα. Αναφέρομαι στο δικό μας ταπεινό γάλα της αγελάδας, που εφεξής θα χωρίζεται σε πολύ φρέσκο, των δύο ημερών μόλις, και σε μπαγιάτικο, που θα αποκαλείται φρέσκο κατ' ευφημισμόν. Το πολύ φρέσκο θα είναι πανάκριβο, να το παίρνει ο μουστερής από τον πάγκο και να καμαρώνει. Το άλλο θα είναι φτηνότερο, να το παίρνουν οι φτωχοί στα μουλωχτά και να ντρέπονται που δεν έχουν να δώσουν στα παιδιά τους από το γάλα το ακριβό.

Να συνηθίζουν οι πεινασμένοι στο ληγμένο γάλα των έντεκα ημερών και μετά να μάθουν να αγοράζουν και τα άλλα ληγμένα, κρέατα, τυριά, αλλαντικά, να χορτάσει ο κοσμάκης, να χορτάσει κι ο σουπερμαρκετάς. Θα τα παίρνουν από ειδικά ράφια τα ληγμένα οι πεινασμένοι, να τους βλέπουν οι άλλοι και να φοβούνται, να λένε, δόξα τον Γιαραμπή, μια χαρά είμαι εγώ που κάθομαι στα αυγά μου, τα ληγμένα αυγά μου. Τα ληγμένα είναι η τιμωρία των φτωχών επειδή είναι φτωχοί και υποχρεώνονται να αγοράζουν ληγμένα. Είναι η κόλασή τους επί της Γης, προκαταβολή της κόλασης που θα αντιμετωπίσουν εν τοις ουρανοίς.

Τα λέγανε αυτά οι προτεστάντες από παλιά και κοιτάξτε πόσο πρόκοψαν οι προτεστάντες που τα έλεγαν αυτά από παλιά.

http://www.avgi.gr/