Αυτό είναι το μέλλον που ετοιμάζουν Σαμαράς και δανειστές για τους Έλληνες

Η ομιλία του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στο συνέδριο του «Economist» θα μείνει ως μνημείο λαϊκισμού και επίδειξη της λογικής «αποφασίζομεν και διατάσσομεν», με την οποία λειτουργεί η κυβέρνηση όλο το προηγούμενο διάστημα, για να περάσει τις αντιδραστικές επιταγές της τρόικα και των δανειστών.

Μίλησε για «Τζουράσικ Παρκ», για «σοβιετίες», για «εξτρεμισμούς» με μόνο στόχο να επιτεθεί και να απαξιώσει τα δικαιώματα του ελληνικού λαού, που κερδήθηκαν μέσα από αγώνες δεκαετιών, και τα οποία πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ως συνέχεια των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων των Παπανδρέου και Παπαδήμου.

Προέβαλε τέσσερις λέξεις κλειδιά, οι οποίες αποδεικνύουν -όπως είπε- ότι η Ελλάδα αλλάζει και οι οποίες ορίζουν την πορεία της χώρας, τη θέση και την προοπτική της. Μια προοπτική που δίνει «λευκή επιταγή» σε ξένους πολυεθνικούς ομίλους να αυξάνουν τα υπερκέρδη τους στις πλάτες των Ελλήνων εργαζόμενων, οι οποίοι θα δουλεύουν χωρίς δικαιώματα, με μισθούς που οριακά θα εξασφαλίζουν την επιβίωσή τους και με τις ζωές τους υποθηκευμένες για τις επόμενες δεκαετίες στους διεθνείς δανειστές.

Μεταρρυθμίσεις: Η πρώτη λέξη-κλειδί για τον κ. Σαμαρά. «Στην Ελλάδα οι ξένες επενδύσεις παρέμεναν επί δεκαετίες, όπως και οι ελληνικές, άλλωστε, όπως και η έννοια επιχειρηματίας, μία 'απαγορευμένη έννοια'» είπε. «Κάθε ζωντανός οργανισμός, αν δεν μπορεί να προσαρμοστεί στο περιβάλλον, πεθαίνει! Η οικονομία και η κοινωνία είναι σύνθετοι ζωντανοί οργανισμοί. Που, χωρίς μεταρρυθμίσεις, κινδυνεύουν να αποσυντεθούν και να περιθωριοποιηθούν», τόνισε. Αφού λοιπόν οι πολιτικές λιτότητας και αναδιαρθρώσεων «πέθαναν» χιλιάδες ελληνικές επιχειρήσεις και «αποσυνέθεσαν» ακόμα περισσότερες, τώρα η κυβέρνηση Σαμαρά ανοίγει διάπλατα τις πόρτες σε ξένους επενδυτές, για να εμφανιστούν ως «σωτήρες» για την τεράστια ανεργία την οποία επέτειναν οι ίδιες ακριβώς πολιτικές. Επενδύσεις «κοψοχρονιά», «ξεπούλημα» του δημοσίου πλούτου, φθηνοί εργαζόμενοι υψηλής ειδίκευσης σε πολλές περιπτώσεις, απογυμνωμένοι από δικαιώματα. Παράδεισος, δηλαδή, για τα πολυεθνικά «γεράκια».

Δημοσιονομική εξυγίανση: η δεύτερη λέξη-κλειδί του Αντώνη Σαμαρά. Δεν είναι τυχαία τα 3 παραδείγματα που επέλεξε να χρησιμοποιήσει και έχουν να κάνουν όλα με τον τομέα της δημόσιας υγείας, που επιμελώς διέλυσαν οι μνημονιακές πολιτικές που εφαρμόστηκαν τα προηγούμενα χρόνια, μέχρι και σήμερα. Εντέχνως ο πρωθυπουργός επιχείρησε να ρίξει το βάρος στο δίλημμα «γενόσημα ή πρωτόπυπα» φάρμακα. Η ουσία είναι ότι στόχος της κυβέρνησης ήταν η μείωση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης σε τέτοια επίπεδα που δεν καθίσταται βιώσιμη, ούτε για τις ελληνικές επιχειρήσεις φαρμάκου ούτε για τους έλληνες ασθενείς, ασφαλισμένους και μη. «Ο φορολογούμενος έπαψε να πληρώνει τα μαύρα υπερκέρδη ορισμένων» είπε, ξέχασε όμως να προσθέσει ότι τα χρήματα που πληρώνει πλέον από την τσέπη του έχουν ξεπεράσει μεσοσταθμικά ακόμα και την Πορτογαλία. Συνέπεια ακριβώς αυτής της πολιτικής είναι ότι πλέον ένας στους δύο ασθενείς δυσκολεύεται να προμηθευτεί τα αναγκαία του φάρμακα: κάποιοι δεν παίρνουν ορισμένα φάρμακα γιατί δεν έχουν χρήματα (14%), άλλοι παρέλειψαν κάποια θεραπεία γιατί δεν μπορούσαν να αγοράσουν τα φάρμακά τους (10%), άλλοι παίρνουν μόνο όσα φάρμακα κρίνουν απολύτως απαραίτητα (9%) ή διέκοψαν τη θεραπεία γιατί δεν μπορούσαν να αγοράσουν τα φάρμακά τους (έρευνα του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών).

Οι περιορισμοί μάλιστα στη συνταγογράφηση και το ελάχιστο όριο χορήγησης φθηνών γενοσήμων, βρίσκεται ακριβώς στην κατεύθυνση πριμοδότησης ξένων πολυεθνικών φαρμακοβιομηχανιών, οι οποίες θα «καταπιούν» τις ελληνικές, αφού παράγουν σε τρίτες χώρες με εξευτελιστικό κόστος εργασίας και σε αμφίβολες αν όχι επικίνδυνες πολλές φορές συνθήκες.

Όσο για την περιβόητη αξιολόγηση, στην οποία επίσης αναφέρθηκε ο κ. Σαμαράς, δεν είναι τυχαίο ότι αυτή την περίοδο βρίσκονται σε εξέλιξη κινητοποιήσεις των γιατρών και εργαζομένων στο ΕΣΥ, οι οποίοι προειδοποιούν ότι θα γίνει περισσότερο αφορμή για νέες απολύσεις και πλήρη διάλυση των δημοσίων νοσοκομείων, αντί να θέσει αξιοκρατικά κριτήρια. Το μελλοντικό τοπίο θα είναι πεδίο δόξης λαμπρό για επενδύσεις και πάλι ξένων ομίλων, που θα παρέχουν ιδιωτικές –και απλησίαστες για το μέσο πολίτη- υπηρεσίες υγείας.

Η τρίτη λέξη-κλειδί που χρησιμοποίησε ο κ. Σαμαράς ήταν η ανάπτυξη, την οποία «έντυσε» με αριθμούς με θετικά πρόσημα και υποσχέσεις για μείωση της φορολογίας. Κουβέντα όμως για βελτίωση του επιπέδου των μισθών ή της κατάργησης των χαρατσιών που έχουν γονατίσει τη μέση ελληνική οικογένεια. Άλλωστε, η όποια αναιμική ανάπτυξη στην καλύτερη περίπτωση θα φέρει «ψίχουλα» για τους εργαζόμενους και υπερκέρδη για τις πολυεθνικές.

Η τελευταία λέξη-κλειδί στην ατζέντα Σαμαρά ήταν η ασφάλεια. Αφού έκανε σαφές ότι η καταστολή θα συνεχίσει να είναι βασικός πυλώνας της κυβέρνησης για να αντιμετωπίζει τη λαϊκή δυσαρέσκεια και οργή, μίλησε για Ελευθερία και Δημοκρατία, έννοιες που έχουν παραβιαστεί βάναυσα τα χρόνια του μνημονίου στην Ελλάδα.

Αν είναι αυτές οι «εικόνες από το μέλλον», όπως είπε ο πρωθυπουργός, ας τις κρατήσει για τον εαυτό του. Η αναγέννηση της Ελλάδας μπορεί να έρθει μόνο όταν ο ελληνικός λαός είναι κυρίαρχος και δεν του «κλέβουν» τον πλούτο που παράγει τα κάθε λογής κερδοσκοπικά ιδρύματα και ξένα συμφέροντα, που φέρονται να υπηρετούν οι κυβερνώντες, σημερινοί και προηγούμενοι.

http://www.newsbomb.gr/