Μάθημα δουλικότητας από έναν πρωθυπουργό

Ο πρωθυπουργός έδωσε χτες ακόμα μια παράσταση ηρωισμού και αντίστασης απέναντι στις απαιτήσεις των δανειστών, δηλώνοντας ότι αν δεν εφαρμοστούν μέτρα για τη μείωση του ελληνικού χρέους δεν πρόκειται να εφαρμόσει τα μέτρα που έχει συμφωνήσει! Φαίνεται ότι δεν έχει βαρεθεί να ταϊζει με πασιφανή ψέματα το ελληνικό λαό

Πασιφανή για δύο λόγους:

1. Τα βήματα για την κατ όνομα ελάφρυνση του χρέους έχουν συμφωνηθεί και δρομολογούνται από τη στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση θα αρχίσει να εφαρμόζει τις απαιτήσεις των δανειστών. Αυτό έχει ήδη συμφωνηθεί με το κλείσιμο της προηγούμενης αξιολόγησης και έχει υπογραφεί.

Επομένως, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που δηλώνει ο πρωθυπουργός! Πρώτα θα εφαρμοστούν τα μέτρα και μετά θα δρομολογηθεί η ελάφρυνση. Αυτός είναι ο όρος.

2. Ο πρωθυπουργός δεν έχει τηρήσει καμιά από τις απειλές εναντίον των δανειστών από το 2015 που κυβερνά. Αντιθέτως, λεονταρίζει και στην πράξη υποχωρεί και δέχεται τα πάντα.

Οι δανειστές ξέρουν καλά ότι ο πρωθυπουργός και το κόμμα του δίνουν ο,τιδήποτε αρκεί να διατηρήσουν την εξουσία. Αυτή είναι η αχίλλειος πτέρνα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και σ αυτήν επάνω στοχεύει ο Σόιμπλε και το ΔΝΤ.

Η συλλογιστική ΣΥΡΙΖΑ είναι η συλλογιστική που ανέκραξε προχτές ο στενός συνεργάτης του Μαδούρο: «Δεν κοπιάσαμε να κατακτήσουμε την εξουσία για να την αφήσουμε στα χέρια άλλων».

Γιατί τόση πρεμούρα με την εξουσία; Επειδή τα στελέχη αυτής της αριστεράς πιστεύουν ότι παραμένοντας θα τους δοθεί η ευκαιρία κάποια στιγμή να εφαρμόσουν το πρόγραμμα που φαντασιώνονται.

Μόνο που το πρόγραμμα που φαντασιώνονται είναι το εξής απλό στην πράξη: Να πανηγυρίσουν ότι έφτιαξαν ορφανοτροφεία για να περιθάλψουν τα ορφανά που δημιουργήθηκαν από την εξόντωση των γονιών εξ αιτίας της πολιτικής τους!

Αυτή η αρρωστημένη σκέψη και πράξη βρίσκεται στο μυαλό του πρωθυπουργού και των 144 βουλευτών που ψηφίζουν τα πάντα και που είναι έτοιμοι να ψηφίσουν τα πάντα αρκεί να ζουν το όνειρο, τη φαντασίωση ότι είναι μια αριστερά στην εξουσία. Περί αυτού πρόκειται.

Μια αριστερά που παραδίνει μαθήματα δουλικότητας, όπως δεν παρέδωσε ούτε η δεξιά κυβέρνηση του Συναγερμού και της ΕΡΕ επί αμερικανοκρατίας και αγγλοκρατίας στη χώρα. Κυβερνήσεις που εν πάση περιπτώσει ομονοούσαν με τους επικυρίαρχους.

Αντίθετα, εδώ έχουμε να κάνουμε με θρασύδειλους προδότες. Οι οποίοι, αφού δηλώνουν επαναστάτες στη θεωρία, εφαρμόζουν στην πράξη ό,τι τους ζητηθεί. Με το επιχείρημα μάλιστα ότι… πιέζονται σκληρά!

Χτές ο πρωθυπουργός πήγε στο υπουργείο Παιδείας. Και εξήγγειλε ένα σωρό αλλαγές, ανάθεμα κι αν εφαρμοστούν οι μισές. Εκείνο που του διέφυγε ήταν ότι πρώτη Παιδεία για τα παιδιά και τη νεολαία είναι το παράδειγμα που παίρνουν από αυτούς που τα κυβερνούν. Είτε είναι γονείς, είτε είναι κυβερνήτες.

Το παράδειγμα που δίνει ο πρωθυπουργός και οι σύντροφοί του εδώ και 2,5 χρόνια είναι ένα καλό μάθημα δουλικότητας και ραγιαδισμού. Ένα καλό μάθημα στην ψευτιά και στην εξαπάτηση. Ένα καλό μάθημα αμοραλισμού.

Αν ακολουθούσαν το παράδειγμα του πρωθυπουργού και των συντρόφων του οι επαναστάτες του ’21 θα εξακολουθούσαν αν είναι ραγιάδες με τη δικαιολογία ότι οι Τούρκοι τους πίεζαν πολύ.

Αν ακολουθούσαν το παράδειγμα του πρωθυπουργού και των συντρόφων του οι αγωνιστές του ’40 θα εξακολουθούσαν να είναι υπόδουλοι στους Γερμανούς, με τη δικαιολογία ότι οι ναζί τους πίεζαν πολύ.

Αν ακολουθούσαν το παράδειγμα του πρωθυπουργού και των συντρόφων του οι αριστεροί θα κάθονταν σπίτια τους και δεν θα έπαιρναν ούτε τα βουνά ούτε θα γέμιζαν τους τόπους εξορίας, με τη δικαιολογία ότι οι δεξιοί τους πίεζαν πολύ.

Αν ακολουθούσαν το παράδειγμα του πρωθυπουργού και των συντρόφων του όσοι αντιστάθηκαν στη χούντα θα είχαν καθίσει σπίτι τους, με τη δικαιολογία ότι οι βασανιστές θα τους πίεζαν πολύ.

Αν ακολουθούσαν τον πρωθυπουργό και τους συντρόφους του όλοι όσοι έχουν φωνή και αντιστέκονται ρισκάροντας τη ζωή τους, την περιουσία τους και την αξιοπρέπειά τους οπουδήποτε στη γή, δεν θα υπήρχαν, με τη δικαιολογία ότι το τίμημα του αγώνα τους θα ήταν πολύ σκληρό.

Ο πρωθυπουργός και οι σύντροφοί του, με τη στάση τους απέναντι στους δανειστές σε σχέση με την ιδεολογία που λένε ότι έχουν και σε σχέση με τα παραμύθια που πουλάνε στα σκοπευτήρια και στους άλλους χώρους θυσίας δεν είναι παρά κοινοί συκοφάντες ανθρώπων που τόλμησαν. Που δεν φοβήθηκαν. Που αντιστάθηκαν.

Ο πρωθυπουργός με τους νέους λεονταρισμούς και τα ψέματα ότι δεν θα εφαρμόσει αυτά που έχει ήδη συμφωνήσει και που δεν τόλμησε καμιά ελληνική κυβέρνηση ποτέ να παραχωρήσει σε ξένους δίνει ένα μάθημα δουλικότητας και ραγιαδισμού σε κάθε νέο Έλληνα. Κι ένα μάθημα αναξιοπρέπειας και ευτελισμού για μια καρέκλα. Από το υπουργείο Παιδείας! Ο εξευτελισμένος.

Γ Παπαδόπουλος- Τετράδης   -   liberal.gr