Εγώ και ο εγώς μου

…γράφει η Μαρία Θεοδωράκη

 Πολλές φορές αναρωτήθηκα για το πόσο δύσκολο είναι να πάρουμε αποφάσεις. Πως είναι δυνατόν εφόσον ξέρεις τι θες και τι σε κάνει ευτυχισμένο, να κάθεσαι για καιρό και να καις τον εγκέφαλο σου με όρους, προϋποθέσεις και αποτελέσματα. Πως μπορείς να αρνείσαι αυτό που για χρόνια ήταν η μόνη λύτρωσή σου; Πως μπορείς να πληγώνεσαι και μετά να πληγώνεις; Νομίζεις ότι το μυαλό σου είναι ικανό να ελέγξει όλα όσα σκέφτεσαι; Και έπειτα, πόσο σκληρός είσαι μαζί του και το βάζεις στη διαδικασία να διαλέξει μια από όλες αυτές τις σκέψεις και να τις κάνει πράξη; Χωρίς να το καταλαβαίνεις κάθε φορά που φτάνει η στιγμή να κάνεις μια κίνηση χωρίζεσαι στα δυο. Και δεν έχει να κάνει με τις λογικές και τη καρδιά που ακούω τις περισσότερες φορές. Η λογική δεν υπάρχει πουθενά χωρίς να προϋπάρχει μια καρδιά να χτυπάει για ένα στόχο. Αναφέρομαι στα δυο εγώ που κρύβεις μέσα σου. Τους δύο εχθρούς που δημιουργούν αυτή την έκρηξη κάθε φορά που βρίσκεσαι σε αδιέξοδο.

   Το πρέπει και το δε πρέπει, το μπορώ και το θέλω, το τώρα και το αργότερα. Όλα πολεμάνε μέσα σου μεχρι να νικήσει ένα απο τα δύο. Παρόλα αυτά κανένα δεν ειναι σίγουρος νικητής και μένεις για καιρό στη γωνιά σου κατηγορώντας τον άλλο σου εαυτό. Σπάνια είσαι μόνος. Θέλει πολυ προσπάθεια για να κερδίσεις τη μοναξιά. Ξέρεις πότε συμβαίνει αυτό; Όταν το ένα από τα δύο εγώ σου σε εγκαταλείπει. Όταν πια φτάνεις στο σημείο να μη σκέφτεσαι διπλά. Καλώς ή κακώς η δεύτερη σκέψη είναι αυτή που επαληθεύει τη πρώτη. Τι γίνεται όμως όταν έχεις μόνο μία; Μένεις μισός, αναζητώντας κάποιον να σε συμπληρώσει. Κανένας όμως δεν ειναι ικανός να συμπληρώσει με ακρίβεια αυτό το κομμάτι που λείπει. Μόνο ο άλλος σου εαυτός. Αυτός που κατηγορούσες πάντα για ό,τι σου πήγαινε στραβά. Δεν υπάρχει χειρότερο πλήγμα απο το να χάνεις τον εαυτό σου. 

   Τον έχασες, ή κάποιος τον πήρε μαζί του; Υπάρχει και η μικρή πιθανότητα του να τον χάρισες εσυ ο ίδιος. Μη νομίζεις, σ'αυτη τη βρώμικη κοινωνία γεννιούνται τα πιο δυνατά συναισθήματα. Άλλες φορές τον προστατεύεις τόσο πολύ που ασφυκτιεί και φεύγει μόνος του και άλλες τον παρατάς όπου βρεις και στον κλέβουν. Και μετά παλεύεις να συνεχίσεις τη ζωή σου μόνο με το ένα εγώ που σου απέμεινε. Μονές σκέψεις, μονές πράξεις. Δε προλαβαίνεις να κάνεις μια σωστή και η επόμενη είναι λάθος. Ακριβώς γιατί λείπει αυτό που είναι ικανό να κοντρολάρει τα πάντα μέσα σου. Να σε ταρακουνάει κάθε φορά που γίνεσαι παθητικός και η άμυνα σου ειναι ανύπαρκτη. Να σε κάνει να αποφεύγεις αυτό που ξέρεις καλύτερα από όλους ότι είναι επικίνδυνο. Να σου δίνει αυτή την εναλλακτική επιλογή που μετά από κάθε πτώση θα μπορεί να σε σηκώσει έστω και στο ένα πόδι. 

   Το πιο σημαντικό όμως είναι να σε κάνει να αλλάξεις το τρόπο που βλέπεις τον κόσμο. Για πρώτη φορά στη ζωή σου να πάψεις να είσαι απόλυτος και να βρεις τη λάμψη σε κάθε τι διαφορετικό από σένα. Το μίσος προέρχεται απο αυτούς τους μισούς ανθρώπους. Γι'αυτό ποτέ δε θα καταλάβω αν η λέξη «μισάνθρωπος» αναφέρεται στον μισό ή σε αυτόν που μισεί. Μια αλλαγή στη σκέψη σου είναι ικανή να αλλάξει τη σκέψη όλων αυτών που ειναι γύρω σου. 

   Και τωρα εσύ που εμεινες έτσι τι καταλαβαίνεις; Τώρα που δίνεις μυαλό και ψυχή σε ανήθικους ανθρώπους. Τώρα που η υποτιθέμενη ευτυχία ορίζεται ως η απόλαυση των πάντων χωρίς όρια. Και η δημοκρατία της ψυχής που πήγε; Που πήγε αυτη η απέραντη ελευθερία με όριο την ελευθερία του άλλου; Που πήγε ο σεβασμός και η ανθρωπιά; Που πήγε η εκτίμηση; Όλα τα θάψαμε μαζί με το άλλο μας εγώ στη προσπάθεια να κάνουμε τα πάντα μόνοι μας και το μόνο που καταφέραμε είναι να χαθεί το χαμόγελο των ματιών μας σε κάθε ομορφιά που δε μπορούμε να ζήσουμε...

http://an8rwpakos.blogspot.gr/

Εν αρχή ην ο λόγος…των αγορών

…γράφει ο Πάνος Παναγιώτου

  Ένα φάντασμα πλανιέται στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο, το φάντασμα των παντοδύναμων αγορών. Αντί η χώρα μας που τόσο έχει πληγεί στη προσπάθεια της να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των αγορών (πόσες φορές έχουμε ακούσει τούτη τη φράση τα τελευταία χρόνια;) να είναι πρώτη στη μάχη ενάντια στη "δικτατορία των αγορών", έχει πάρει μια σημαία που γράφει "ζήτω οι αγορές". Θα μπορούσαμε ίσως να φανταστούμε στους δρόμους όλους αυτούς με τα πανάκριβα κουστούμια να διαδηλώνουν για την ελευθερία των αγορών, δεν είναι αστείο και δεν απέχει πολύ από τη πραγματικότητα. "Μα η χώρα μας τα πάει καλά, έχει πρωτογενές πλεόνασμα, η ανάπτυξη έρχεται και σε λίγο οι αγορές θα μας εμπιστεύονται και πάλι" σε ακούω να λες με σιγουριά, μια σιγουριά που πηγάζει από τις εφημερίδες που διαβάζεις, τα δελτία των 8 και τις εκπομπές των μεγάλων σου δημοσιογράφων που έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο προπαγάνδας. 

  "Πρώτα να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των αγορών", "κλειδί η εμπιστοσύνη των αγορών για έξοδο από την κρίση", "οι αγορές προεξοφλούν λύση", "αν αποτυγχάνει το πρόγραμμα το κρίνουν οι αγορές". Φράσεις από χείλη πολιτικών, η τελευταία μάλιστα δια στόματος του Υπουργού Οικονομικών, κ.Στουρνάρα. Παρενθετικά θέτουμε το εξής ερώτημα, αλήθεια το αν αποτυγχάνει το πρόγραμμα το κρίνουν οι αγορές κ.Στουρνάρα; Δεν το κρίνει ο λαός, οι χιλιάδες αυτοκτονίες για τις οποίες είναι υπεύθυνες οι τρεις τελευταίες κυβερνήσεις με τις αποφάσεις τους; Δεν το κρίνουν οι άνθρωποι που χάνουν τα σπίτια τους και αυτοί που πρόκειται να τα χάσουν με τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας που έρχονται; Το 65% των νέων που είναι άνεργο; Αυτοί που δεν έχουν να φάνε εξαιτίας σας; Η απάντηση του "κεϊνσιανού" - κατά δική του ομολογία- (εδώ γελάμε) κ.Στουρνάρα θα ήταν φυσικά "όχι" και σίγουρα θα έκανε λόγο για "ακραίο λαϊκισμό". 

   Παρακολουθώντας κανείς δηλώσεις, ομιλίες και συνεντεύξεις των εκπροσώπων της κυβέρνησης και δυστυχώς όχι μόνο, θα ανακαλύψει ότι οι αγορές εκλαμβάνονται ως κάτι φυσικό και παραθέτω εδώ ένα απόσπασμα από μια πρόσφατη διάλεξη του Γιάννη Σταυρακάκη: "[...] είχαμε αφελώς υιοθετήσει το ιδεολόγημα της ανεξαρτησίας ή και ουδετερότητας της οικονομικής σφαίρας, μιας σφαίρας που αντιμετωπιζόταν και παραδόξως από πολλούς ακόμα αντιμετωπίζεται ως ένα πεδίο φυσικής αναγκαιότητας και ορθολογικότητας εκτός κοινωνικού ελέγχου, όπου η αόρατη χειρ της παγκοσμιοποίησης καθορίζει τις εξελίξεις χωρίς να αφήνει περιθώρια επεμβάσεων από μέρους της κοινωνίας και της πολιτικής [...]". Αυτό δεν ισχύει σήμερα, στην εποχή όπου "η αγορά, οι ιδιώτες και ο ιδιωτικός τομέας εμφανίζονται ως λύση" , για να χρησιμοποιήσω τα λόγια της Σαντάλ Μουφ ; 

   Θυμηθείτε όλα αυτά που μας ζήτησαν να θυσιάσουμε στο όνομα της πολυπόθητης ανάκτησης της εμπιστοσύνης των αγορών. Σε λίγο μπαίνουμε στον τέταρτο χρόνο των μνημονίων και παρά το δήθεν success story του Σαμαρά και της συμμορίας του, οι αγορές συνεχίζουν να μην μας υπολογίζουν. Μα ποιες είναι αυτές οι αγορές τελοσπάντων και πόσο επικίνδυνοι είναι αυτοί που δρουν στο όνομα τους; Στο όνομα των αγορών δεν πάρθηκαν όλα αυτά το δολοφονικά, μεταφορικά και κυριολεκτικά, μέτρα; Οι αγορές δεν μας εμπιστεύονταν το 2009 όταν το χρέος μας ήταν στο 129% του ΑΕΠ και θα μας εμπιστευτούν τώρα που αγγίζει το 175% του ΑΕΠ ; Ο απολογισμός των χρόνων των μνημονίων, του αγώνα να ξανακερδίσουμε τις αγορές ποιος είναι; Είναι ο εξής: 30% ανεργία και 65% για τους νέους, χιλιάδες απολύσεις, καταστροφή αγώνων που είχε κερδίσει η εργατική τάξη-αγώνες που δόθηκαν για δεκαετίες γκρεμίστηκαν και συνεχίζουν να γκρεμίζοντας τα τελευταία τέσσερα χρόνια, μείωση κατά 37,2% της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων, μείωση κατά 31,3% της εγχώριας ζήτησης, αύξηση 43% στις αυτοκτονίες. Όλα αυτά για να γίνουμε "ανταγωνιστικοί" και να φέρουμε την ανάπτυξη.  

  Η φυσικοποίηση, με όρους του Ρολάν Μπάρτ, των αγορών (πράγμα που οδηγεί και σε μια τεχνοκρατική αντίληψη περί πολιτικής) κρύβει συγκεκριμένα συμφέροντα. Συμφέροντα αντίθετα με τα συμφέροντα του λαού. Η δημιουργία μιας ζώνης φθηνών εργατικών χεριών στη Νότια Ευρώπη, οι ιδιωτικοποιήσεις όλων των δημοσίων υπηρεσιών και αγαθών-το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, η καταστροφή του κράτους πρόνοιας, η εκμετάλλευση φυσικών πόρων (πετρέλαιο, φυσικό αέριο). Όλα αυτά συμπεριλαμβάνονται στον μονόδρομο που έχει επιλέξει η κυβέρνηση, που προσπαθεί να μας πείσει ότι δεν υπάρχει εναλλακτική. Όλα αυτά στο όνομα των αγορών, όχι του λαού. 

http://an8rwpakos.blogspot.gr/

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΤΡΟΪΚΑΣ – ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ: ΒΡΕΙΤΕ ΚΑΤΑΛΥΜΑΤΑ ΓΙΑ ΑΣΤΕΓΟΥΣ

Στα άκρα φαίνεται ότι οδηγείται η αντιπαράθεση της κυβέρνησης με την τρόικα στο θέμα των πλειστηριασμών.

Όπως δημοσιεύει το “Έθνος της Κυριακής”, οι εκπρόσωποι των δανειστών σοκάρουν με την απαίτηση τους για την άρση της απαγόρευσης πλειστηριασμών της κύριας κατοικίας και αδιαφορούν για τις επιπτώσεις σε όσους αδυνατούν να πληρώσουν τις δόσεις τους λόγω της οικονομικής κρίσης.

“Άμα θέλετε να κάνετε κοινωνική πολιτική, να βρείτε καταλύματα σε όσους χάνουν τα σπίτια τους”, φέρονται, σύμφωνα με το δημοσίευμα, να είπαν οι Πολ Τόμσεν, Ματίας Μορς και Κλάους Μαζούχ στους υπουργούς Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα και Ανάπτυξης, Κωστή Χατζηδάκη, τον υφυπουργό, Θανάση Σκορδά και τον γ.γ. Καταναλωτή, Γιώργο Στεργίου.

“Οι τράπεζες είναι υπό κρατικό έλεγχο και το Δημόσιο έχει το δικαίωμα να προστατεύσει αυτούς που έχουν πραγματική ανάγκη”, αντέτεινε η ελληνική πλευρά, στη διάρκεια μίας από τις τελευταίες συναντήσεις.

Όπως αναφέρει μάλιστα η εφημερίδα, η κυβέρνηση επιμένει στη θέση της για τριετή διατήρηση της προστασίας της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμούς. Βάζει ως προϋποθέσεις την αντικειμενική αξία στα 150.000 ευρώ, καθώς και τη δυνατότητα πληρωμής ενός μέρους από τη δόση του στεγαστικού δανείου. Επίσης, δέχεται ότι με την κατάργηση της διάταξης που απαγορεύει τους πλειστηριασμούς οποιουδήποτε ακινήτου για οφειλές έως 200.000 ευρώ, αποκαλύπτονται δανειολήπτες που ενώ έχουν τη δυνατότητα να είναι συνεπείς, δεν το κάνουν.

Η τρόικα, αν και έδειξε στην αρχή ότι δέχεται να συζητήσει μεταβατική περίοδο για την προστασία της κύριας κατοικίας, γνωστοποίησε τη θέση της που προκάλεσε σοκ: Μόνο για ένα εξάμηνο να προστατεύεται η κύρια κατοικία με αξία μόλις 100.000 ευρώ και εφόσον το εισόδημα δεν ξεπερνά τις 13.000 ευρώ.

Ο Κ. Χατζηδάκης, όταν πληροφορήθηκε για το θέμα, λένε οι ίδιες πληροφορίες, ενημέρωσε τον Αντ. Σαμαρά και έδωσε εντολή στον Γ. Στεργίου να απορρίψει την πρόταση.

Μετά το Eurogroup η επιστροφή της τρόικας στην Αθήνα

Την ίδια ώρα, και από επίσημα χείλη της Κομισιόν επιβεβαιώθηκε ότι η τρόικα δεν πρόκειται να επιστρέψει στην Αθήνα για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης πριν από το Eurogroup της 9ης Δεκεμβρίου.

Σε χθεσινή δήλωσή του ο εκπρόσωπος του Όλι Ρεν, Σάιμον Ο’ Κόνορ, τόνισε ότι «οι συζητήσεις συνεχίζονται γύρω από ένα σύνολο πολιτικών, οι οποίες θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη βάση για την επιτυχή ολοκλήρωση της εν εξελίξει αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος προσαρμογής».

«Σημειώνεται πρόοδος», πρόσθεσε, «αλλά μένουν ανοικτά μια σειρά από ζητήματα για τα οποία χρειάζεται περαιτέρω δουλειά», για να καταλήξει λέγοντας ότι «εποικοδομητικές συζητήσεις βρίσκονται σε εξέλιξη μεταξύ των ελληνικών αρχών και της τρόικας. Τα κλιμάκια θα επιστρέψουν στην Αθήνα εν ευθέτω χρόνω, αλλά αυτό δεν αναμένεται να γίνει πριν από το Eurogoup της 9ης Δεκεμβρίου».

πηγή: news247.gr

Υπερφορολόγηση ακινήτων με «μαϊμού» αντικειμενικές αξίες

Τεράστιο είναι το χάσμα που υπάρχει πλέον ανάμεσα στις αντικειμενικές και τις πραγματικές αξίες των ακινήτων δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο δυσβάστακτα προβλήματα στους ιδιοκτήτες.

Η φορολόγηση ακινήτων που εξακολουθεί να βρίσκεται σε πολύ υψηλά επίπεδα θα γίνει για ακόμη μια χρονιά με βάση τις αντικειμενικές αξίες του 2007, δηλαδή στην εποχή προ κρίσης και ύφεσης.

Μάλιστα οι τότε αξίες είχαν ελάχιστες διαφορές από εκείνες του 2004 όταν η Ελλάδα βίωνε μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα από τη σημερινή.

Ουσιαστικά, οι ιδιοκτήτες ακινήτων φορολογούνται σήμερα με βάση τις τιμές που ορίστηκαν σε μια περίοδο που η αγορά βρισκόταν στο απόγειό της, οι αυξήσεις τιμών ήταν συνεχόμενες και οι τράπεζες έδιναν πολύ εύκολα στεγαστικά δάνεια.

Οπως αναφέρει η «Καθημερινή της Κυριακής», σε περιοχές όπως η Βουλιαγμένη, το Παλαιό Ψυχικό, το Μαρούσι ή το Ηράκλειο, οι σημερινές εμπορικές τιμές υπολείπονται των αντικειμενικών πάνω από 30%, με αποκορύφωμα βέβαια τις περιοχές του Ψυχικού και της Βουλιαγμένης, όπου η απόκλιση ξεπερνά το 50%.

Είναι ενδεικτικό ότι μετά τις νέες αντικειμενικές του Παλαιού Ψυχικού το 2011 και παρά τις φετινές διορθώσεις, η ανώτατη τιμή στην περιοχή παραμένει στις 10.000 ευρώ/τ.μ., με αποτέλεσμα ο μέσος όρος τους να διαμορφώνεται σε 7.250 ευρώ/τ.μ., όταν οι πωλούμενες κατοικίες κινούνται πέριξ των 3.000 ευρώ/τ.μ., δηλαδή 58,5% χαμηλότερα.

Η μείωση των εμπορικών τιμών κάτω από τις αντικειμενικές αξίες έκανε, σύμφωνα με την εφημερίδα, την εμφάνισή της πριν από περίπου 18 μήνες επηρεάζοντας κυρίως τις ακριβές περιοχές, όπως η Εκάλη, η Κηφισιά και η Βούλα.

Κατά την επέλαση της οικονομικής κρίσης και της ύφεσης το φαινόμενο επεκτάθηκε και «χτύπησε» περιοχές όπως το Παλαιό Φάληρο, το Χαλάνδρι, το Μαρούσι, η Γλυφάδα και το Νέο Ηράκλειο.

Σήμερα, είναι πλέον καθεστώς στο σύνολο της αγοράς και επηρεάζει και πιο φθηνές περιοχές του λεκανοπεδίου σαν το Μοσχάτο, την Καλλιθέα και το Γαλάτσι, ενώ, όσο οι τιμές καταγράφουν πτώση τόσο αυξάνεται το χάσμα και μεγαλώνει η φορολογική αδικία για τους ιδιοκτήτες.

Από την αγορά πάντα προκύπτει επίσης ότι όσο λιγότερα νεόδμητα ακίνητα διαθέτει μια περιοχή τόσο μεγαλύτερη είναι και η απόκλιση μεταξύ εμπορικής και αντικειμενικής αξίας. Η εξήγηση γι' αυτό είναι το ότι οι κατασκευαστές δεν πωλούν κάτω από την αντικειμενική, σε αντίθεση με τους ιδιώτες πωλητές, οι οποίοι κατά κανόνα δέχονται τιμές κάτω της αντικειμενικής για το παλαιό ακίνητό τους.

Παράλογη φορολόγηση με πλασματικές αντικειμενικές

Μέσα σε αυτό το κλίμα, η υπερφορολόγηση των ακινήτων θυμίζει σκηνικό ταινίας τρόμου με τις εμπορικές αξίες των κατοικιών να πέφτουν μέσα στο 2013 40%, σε σχέση με το 2008, ενώ οι τράπεζες έχουν επί της ουσίας διακόψει κάθε χρηματοδότηση στεγαστικού δανείου εν αναμονή και των ρυθμίσεων για τα «κόκκινα» δάνεια.

Την ίδια ώρα η κυβέρνηση συνεχίζει την φοροεπίθεση στα ακίνητα βασιζόμενη στις αντικειμενικές αξίες του 2007, κάτι που ουσιαστικά τις κάνει να φαντάζουν «πλασματικές», ενώ οι ιδιοκτήτες ασφυκτιούν εν μέσω και των υπολοίπων φόρων, έμμεσων ή άμεσων, που σχετίζονται με την ιδιοκτησία. Αλλωστε, σχεδόν 20 επιμέρους φόροι ακινήτων συνδέονται με τις αντικειμενικές τιμές, όπως ο φόρος μεταβίβασης, οι φόροι κληρονομίας και γονικής παροχής και φυσικά τα τεκμήρια διαβίωσης, που περιλαμβάνουν και την ακίνητη περιουσία.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και το ίδιο το ΔΝΤ, σε σχετική του έκθεση, εξέφραζε αμφιβολίες για τον ενιαίο φόρο ακινήτων επικαλούμενο, μεταξύ άλλων, και το γεγονός ότι η μέθοδος υπολογισμού του φόρου δεν σχετίζεται επαρκώς με την εμπορική αξία του ακινήτου, ακριβώς λόγω της διαφοράς που έχει προκύψει μεταξύ της αντικειμενικής και της πραγματικής τιμής.

Και στο βάθος απελευθέρωση πλειστηριασμών

Σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο έρχονται να προστεθούν και οι έντονες πιέσεις της Τρόικα για την άρση των απαγορεύσεων στους πλειστηριασμούς οι οποίοι αναμένεται να δώσουν ένα ακόμη ισχυρό χτύπημα στην αγορά ακινήτων.

Στο ναδίρ η αγορά – Πωλήσεις κατοικιών ακόμη και για 5.000 ευρώ

Παράλληλα, ανησυχητικά είναι τα στοιχεία που έρχονται στο φως για τις αγοραπωλησίες ακινήτων, διαμερισμάτων και επαγγελματικών χώρων, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις ιδιοκτήτες πωλούν την περιουσία τους ακόμη και για 5.000 ευρώ για να γλιτώσουν από τους φόρους.

Το φαινόμενο είναι ιδιαίτερα έντονο στις περιοχές του κέντρου της Αθήνας, με ολόκληρες γειτονιές όπου τα μισά και πλέον διαμερίσματα των πολυκατοικιών είναι άδεια. Τα πωλητήρια έχουν πολλαπλασιαστεί με τους ιδιοκτήτες να προσπαθούν να τα ξεφορτωθούν ακόμη και σε τιμές που προκαλούν σοκ.

Οπως αναφέρει η «Ημερησία» σε σχετικό ρεπορτάζ, τους τελευταίους μήνες έχει «πέσει» και το φράγμα των 10.000 ευρώ για την αγορά ενός διαμερίσματος και αυξάνονται οι αγγελίες για πωλήσεις ακόμη και κάτω από 5.000 ευρώ! Οσο δηλαδή κοστίζει για ένα χρόνο η ενοικίαση διαμερίσματος με 400 ευρώ το μήνα.

Ακόμη όμως και για τόσο χαμηλές τιμές δεν υπάρχουν ενδιαφερόμενοι και τα σπίτια μένουν απούλητα για μήνες. Μάλιστα υπάρχουν περιπτώσεις όπου σπίτια των 10.000 ευρώ βγαίνουν σε... προσφορά με μείωση τιμών 50%.

Το 2005, όπως επισημαίνει η Ημερησία, στα 100 ευρώ περιουσίας των Ελλήνων τα 85 είχαν επενδυθεί σε ακίνητα, 10 σε αποταμιεύσεις και 3,5 ευρώ σε μετοχές. Σύμφωνα με παλαιότερη έρευνα, το 2006, 80% των Ελλήνων είχε πρώτη κατοικία και σχεδόν ένας στους 5 είχε και δεύτερο, εξοχικό σπίτι. Σήμερα η ιδιοκατοίκηση έχει υποχωρήσει στο 75% εξαιτίας των μαζικών πωλήσεων ακινήτων και της επιστροφής στο νοίκι.

Οι αγγελίες που ακολουθούν είναι πραγματικές, έχουν αλιευθεί από κτηματομεσιτικά γραφεία και καταγράφουν την δραματική κατάσταση που βιώνουν χιλιάδες ιδιοκτήτες. Πρόκειται για σπίτια 30 - 50 ετών τα οποία, πάντως, βρίσκονται σε καλή κατάσταση και με ελάχιστα χρήματα μπορούν να ανακαινιστούν. Σύμφωνα, λοιπόν, με σημερινές αγγελίες:

• Στην Κυψέλη ημιυπόγεια γκαρσονιέρα 18 τ.μ. του 1970 με ανακαίνιση το 2008 έχει τιμή 4.800 ευρώ.
• Στο Παγκράτι, γκαρσονιέρα 25 τ.μ. με φυσικό αέριο σε ανακαινισμένη. πολυκατοικία δίνεται 5.500 ευρώ ή 220 ευρώ/τ.μ. αλλά από τον Μάιο είναι απούλητη.
• Στην Πλατεία Αμερικής, διαμερίσμα 23 τ.μ. προσφέρεται από τον Ιανουάριο αντί 5.000 ευρώ.
• Στην οδό Αγίου Μελετίου, διαμέρισμα 38 τ.μ. με κήπο 65 τ.μ. σε κακλή κατάσταση προσφέρεται από τον Φεβρουάριο αντί 7.500 ευρώ ή 197 ευρώ/τ.μ.
• Στο Νέο Κόσμο, σε ημιυπόγεια γκαρσονιέρα 26 τ.μ. έγινε μείωση 2.000 ευρώ και πωλείται 6.000 ευρώ
• Στη Νεάπολη, υπόγειο διαμέρισμα 53 τ.μ. με αποθήκη πωλείται 10.000 ευρώ έχοντας μειωθεί πρόσφατα κατά 5.000 ευρώ.
• Εκπτωση 10.000 ευρώ έγινε σε στούντιο 5ου ορόφου 15 τ.μ. στους Αμπελόκηπους, κατασκευής 1977 και πωλείται 10.000 ευρώ.
• Στην Κυψέλη, στούντιο/γκαρσονιέρα υπερυψωμένου ισογείου με δρίυνο πάτωμα, πωλείται 8.000 ευρώ
• Γκαρσονιέρα 7ου ορόφου 12 τ.μ. στην Πλατεία Αττικής πωλείται 6.500 ευρώ.
• Διαμέρισμα 55 τ.μ. στα Χανιά, κατασκευής 1965 πωλείται 5.000 ευρώ.

Κατά κύριο λόγο, οι ιδιοκτήτες που θέλουν να πουλήσουν αγόρασαν σπίτια στη δεκαετία του '70. Η περιουσία αυτή ενοικιάζονταν και προσέφερε ένα καλό εισόδημα ενώ με την σχεδόν μηδενική φορολόγηση των ακινήτων μέχρι το 2009, έμεναν αρκετά χρήματα από τα ενοίκια.

Η μεγάλη κρίση στην κτηματαγορά έφερε χιλιάδες άδεια διαμερίσματα και μεγάλη υποχώρηση των τιμών. Στην πλήρη κατάρρευση συνέτεινε και η δραματική αύξηση της φορολογίας η οποία έχει οκταπλασιαστεί από το 2009 και μετά. Με το μόνιμο φόρο που έρχεται από το 2014, κανείς δεν θέλει να είναι ιδιοκτήτης σπιτιού που παραμένει κλειστό και δεν αποφέρει εισόδημα.

Μάλιστα, σοβαρό πρόβλημα υπάρχει πλέον και για τα νεόδμητα σπίτια. Υπάρχουν περιοχές στην Αττική ή την επαρχία όπου η τιμή πώλησης ξεκινά κάτω από 1.000 ευρώ/τ.μ. Μάλιστα, πολλοί εργολάβοι οικοδομών, επισημαίνουν ότι αναγκάζονται να πωλούν ακόμη και κάτω από το κόστος το οποίο προσδιορίζουν, μαζί με την αξία του οικοπέδου στα 1.000 με 1.200 ευρώ/τ.μ.

Πηγή:iefimerida.gr 

Πιθανή αναδιάρθρωση χρέους την άνοιξη βλέπει ο Γ. Σταθάκης

Πιθανή αναδιάρθρωση του χρέους και πιο βατό πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής βλέπει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργος Σταθάκης, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην «Ελευθεροτυπία».

Ο κ. Σταθάκης, μέλος του οικονομικού επιτελείου της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αναφέρει στην συνέντευξη ότι «η Γερμανία θα στηρίξει πολιτικά τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά τουλάχιστον έως τον Απρίλιο», αναφέροντας ως πολιτική στήριξη «μια χαλάρωση του προγράμματος και πιθανή αναδιάρθρωση του χρέους την άνοιξη».

Ακόμα, τονίζει πως η ανοδική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να ανακοπεί, ενώ αναφέρει χαρακτηριστικά πως «το εκλογικό αποτέλεσμα δεν θα κριθεί από τα μέτρα της τελευταίας στιγμής».

Αναφορικά με την κυβερνητική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι θα διαπραγματευτεί με τους εταίρους και “θα πετύχει” ενώ προσθέτει ότι η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ “είναι ακραίο ενδεχόμενο… αντιθέτως, οι διαπραγματεύσεις μεταξύ μας μπορεί να είναι ωφέλιμες για όλους”.

Τέλος, προβλέπει συντριπτική εκλογική ήττα για την ΝΔ που θα οδηγήσει σε αλλαγή του πολιτικού της αρχηγού.

Αξίζει δε, να σημειωθεί ότι αναφορικά με τους πιθανούς διαδόχους στην ηγεσία της ΝΔ του δίνονται 4 ονόματα και απαντά ως εξης: Για τον Κ. Καραμανλή: “δεν νομίζω”, για τον Δ. Αβραμόπουλο ή την Ο. Κεφαλογιάννη: “Αβραμόπουλος, το άλλο θα ήταν έκπληξη” και τέλος για την Ντ. Μπακογιάννη: “και η Ντόρα μπορεί. Είναι και Χανιώτισσα και δεν μπορώ να πω όχι. Αλλά δεν είμαι και προφήτης”.

http://www.koutipandoras.gr/

Νανογιλέκα: Εκτός ΕΣΗΕΑ για 3 μήνες ο Μάκης

Την -όχι και τόσο αυστηρή- ποινή της 3μηνης προσωρινής διαγραφής επέβαλε η ΕΣΗΕΑ στον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο, για την υπόθεση των νανογιλέκων-μαϊμού, θέμα με το οποίο είχε ασχοληθεί εκτενώς το Hot Doc.

Η πειθαρχική δίωξη που είχε ασκηθεί κατά του δημοσιογράφου έγινε «…επειδή στην εκπομπή του «Κίτρινος Τύπος» στον Τ/Σ “ Extra3”, κατ’ εξακολούθηση, προέβη κατά παράβαση της δεοντολογίας, στη διαφήμιση ενός γιλέκου νανοτεχνολογίας, με τον ισχυρισμό ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες».

Ο δημοσιογράφος δεν φάνηκε να στεναχωριέται με την απόφαση της προσωρινής διαγραφής του, καθότι για τρεις μήνες θα «αναγκαστεί» να είναι μόνο «επιχειρηματίας και υπάλληλος της γυναίκας του», όπως είπε μεταξύ άλλων στην απολογία του.

Οι αποκαλύψεις του Hot Doc

Το καλοκαίρι του 2012, το Hot Doc με εκτενές ρεπορτάζ του είχε αποδομήσει τα περίφημα νανογιλέκα που με τόση θέρμη προωθούσε προς πώληση ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος.

Η τότε έρευνα είχε οδηγήσει το υπουργείο Υγείας και τον Ιατρικό Σύλλογο να εκδώσουν ανακοίνωση-κόλαφο στην οποία ξεκαθάριζαν ότι τα προϊόντα νανοτεχνολογίας δεν αποτελούν φαρμακευτικό προϊόν κι έκαναν λόγο για παραπλανητική διαφήμιση, ενώ είχε διαταχθεί και πειθαρχική δίωξη του γιατρού που παρουσιαζόταν στις εκπομπές του Μάκη και έπλεκε το εγκώμιο των νανογιλέκων.

Παράλληλα, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο απέρριπτε τους ισχυρισμούς περί ευεργετικών ιδιοτήτων των νανοϋλικών στην υγεία του ανθρώπου, και το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο αρνούταν ότι έχει πραγματοποιήσει έρευνα για τα συγκεκριμένα προϊόντα, ξεσκεπάζοντας τον δημοσιογράφο και αποκαλύπτοντας πως οι έρευνες που ισχυριζόταν πως αποδείκνυαν τις ευεργετικές ιδιότητες των νανοϋλικών, δεν είχαν γίνει ποτέ.

Παρά ταύτα, κι ενώ όλες οι παραπάνω ανακοινώσεις και οι αποκαλύψεις του HOT DOC πριν από 1,5 χρόνο, είχαν διαβιβαστεί στη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, εκείνη αναιτιωδώς καθυστερεί μέχρι και σήμερα να επικυρώσει την εισήγηση της Διεύθυνσης Προστασίας Καταναλωτή, η οποία είχε αναλάβει τη διερεύνηση της υπόθεσης, και δεν υπογράφει προκειμένου να επιβληθούν τα ανάλογα πρόστιμα.

Πρόστιμα τα οποία η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή είναι υποχρεωμένη να επιβάλει, ειδικά αν ληφθεί υπόψη πως ο τζίρος από τις δραστηριότητες του Μάκη και της κατασκευάστριας εταιρίας Nanobionic ξεπερνά τα 6 εκατομμύρια ευρώ.

O φάκελος με τις σοβαρότατες αποκαλύψεις του HOT DOC καθώς και τις έρευνες που είχαν πραγματοποιηθεί για λογαριασμό του περιοδικού έχει διαβιβαστεί σε όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες. Στο ΕΣΡ, το ΙΝΚΑ, τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών, το Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας, έχει κατατεθεί στην Εισαγγελία Αθηνών, ενώ είχαν φθάσει και στα χέρια της Γενικής Γραμματείας Καταναλωτή.

Όλα τα παραπάνω φαίνεται πως δεν συγκινούν τους αρμόδιους, καθώς η μόνη ποινή που έχει επιβληθεί έως σήμερα στον δημοσιογράφο είναι η σημερινή, η 3μηνη διαγραφή του από την ΕΣΗΕΑ.

http://www.koutipandoras.gr/

ΕΛΣΤΑΤ: Στην Ελλάδα το υψηλότερο ποσοστό φτώχειας στην Ευρώπη - Μείωση δαπανών

Το υψηλότερο ποσοστό φτώχειας στην Ευρώπη παρουσίασε η Ελλάδα το 2012, καθώς σύμφωνα με έρευνα της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής το 23,1% του πληθυσμού ήταν σε κίνδυνο φτώχειας βάσει των εισοδημάτων του 2011. Το ποσοστό κινδύνου φτώχειας είναι υψηλότερο στις γυναίκες  23,6% σε σχέση με τους άνδρες  22,5%.  Παράλληλα, την κατανάλωση σχεδόν όλων των ειδών έχουν περιορίσει τα νοικοκυριά, καθώς συνεχίζεται η «ελεύθερη πτώση» του διαθέσιμου εισοδήματός τους, όπως προκύπτει από την έρευνα οικογενειακών προϋπολογισμών 2012 της ΕΛΣΤΑΤ.

Το ποσοστό του πληθυσμού που απειλείται περισσότερο από τη φτώχεια, ως προς το σύνολο του πληθυσμού, είναι:

• Μονογονεϊκά νοικοκυριά με, τουλάχιστον, ένα εξαρτώμενο παιδί (66%)
• 'Ανδρες άνεργοι (52,1%)
• Λοιποί μη οικονομικά ενεργοί (εκτός συνταξιούχων (33,3%)
• Παιδιά ηλικίας 0-17 ετών (26,9%)
• Μονοπρόσωπα νοικοκυριά με μέλος θήλυ (24,1%)
• Νοικοκυριά με έναν ενήλικα ηλικίας 65 ετών και άνω (23,5%) 

Διαβάστε επίσης: Ένας στους τέσσερις στο όριο της φτώχειας

Πτώση και στις καταναλωτικές δαπάνες των νοικοκυριών

Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ η μέση μηνιαία δαπάνη των νοικοκυριών το 2012 διαμορφώθηκε στα 1.637,10 ευρώ το 2012, μειωμένη δηλαδή κατά 10,2% σε σύγκριση με το 2011.

Σε σύγκριση με το 2008, όταν η μέση μηνιαία δαπάνη ήταν 2.401,44 ευρώ (σε σταθερές τιμές 2012), προκύπτει μείωση κατά 31,8% (σε σταθερές τιμές) και κατά 22,7% σε τρέχουσες τιμές

Σε σχέση με την προηγούμενη έρευνα (2011), καταγράφεται μεγαλύτερη μείωση δαπανών, σε τρέχουσες τιμές, για ένδυση- υπόδηση (15,3%), διάφορα αγαθά και υπηρεσίες (15,3%), ξενοδοχεία, καφενεία και εστιατόρια (15,1%), αναψυχή και πολιτισμό (15%), διαρκή αγαθά (13,7%), μεταφορές (12,6%), εκπαίδευση (10%), ακόμη και υγεία (8,6%).

Μικρότερες μειώσεις παρατηρούνται στις δαπάνες για είδη διατροφής (7,5%), επικοινωνίες (7,5%), οινοπνευματώδη ποτά και καπνό (5,7%) και στέγαση (1,3%).

Στα είδη διατροφής, παρατηρείται μείωση της μηνιαίας δαπάνης για μεταλλικά νερά, αναψυκτικά και χυμούς (19,3%), ζάχαρη, μαρμελάδα, μέλι, γλυκά και ζαχαρωτά (18,4%), καφέ, τσάι και κακάο (13,9%), ψάρια (11,2%), φρούτα (8,5%), κρέας (7,6%), λαχανικά (7%), λοιπά είδη διατροφής (5,1%), αλεύρι, ψωμί, δημητριακά (4,1%), γαλακτοκομικά προϊόντα και αυγά (4%), έλαια και λίπη (0,7%).

Την περίοδο από το 2008 έως το 2012, συνεχής είναι η μείωση των δαπανών γιαείδη ένδυσης και υπόδησης, ως ποσοστό επί του οικογενειακού προϋπολογισμού (από 8,2% το 2008 σε 5,8% το 2012) και για διαρκή αγαθά (από 7,1% το 2008 σε 5,8% το 2012).

Σε σύγκριση με το 2011, παρατηρείται σημαντική αύξηση της κατανάλωσης αγαθών από ιδία παραγωγή (από 0,7% το 2011 σε 1,1% το 2012, επί του οικογενειακού προϋπολογισμού).

Η μέση μηνιαία ποσότητα υγρών καυσίμων, υγραερίου, φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώνεται στην κύρια κατοικία μειώθηκε κατά 14,7%, 7,9% , 2,1% και 0,5% αντίστοιχα, ενώ η μέση μηνιαία ποσότητα στερεών καυσίμων (καυσόξυλα, πελλέτες, πυρήνας κλπ.) αυξήθηκε κατά 46,4%.

Το μεγαλύτερο μερίδιο των δαπανών του μέσου προϋπολογισμού των νοικοκυριών αφορά τα είδη διατροφής (20,1%) και ακολουθούν η στέγαση (13,9%) και οι μεταφορές (12,8%), ενώ οι υπηρεσίες της εκπαίδευσης αποτελούν το μικρότερο μερίδιο των δαπανών (3,5%).

Τα νοικοκυριά που διαμένουν σε αγροτικές περιοχές δαπανούν 1.298,23 ευρώ μηνιαίως, ενώ αυτά που διαμένουν σε αστικές περιοχές 1.717,06 ευρώ.

Σε ό, τι αφορά τις συνθήκες διαβίωσης, από τα στοιχεία της έρευνας προκύπτει ότι:

α) αυξήθηκε ο αριθμός των νοικοκυριών που διαθέτουν ηλεκτρονικό υπολογιστήστην κύρια κατοικία τους (+4,2%), τουλάχιστον, ένα κινητό τηλέφωνο (+1,2%), κλειστούς χώρους στάθμευσης στην κατοικία (+1,8%),

β) μειώθηκε ο αριθμός των νοικοκυριών που χρησιμοποιούν την κεντρική θέρμανση ως κύρια πηγή θέρμανσης (μεταβολή 22,6%), κατέχουν ή νοικιάζουν δευτερεύουσες ή εξοχικές κατοικίες (-2,8%), λόγω μείωσης των ενοικιαζόμενων και των εξοχικών που έγιναν κύριες κατοικίες, διέθεταν τουλάχιστον, ένα επιβατηγό αυτοκίνητο ΙΧ (-0,6%), ενώ ο αριθμός των αυτοκινήτων μειώθηκε κατά 3,1%.

Σχετικά με την ανισότητα, το μερίδιο της διάμεσης ισοδύναμης δαπάνης (αγορές) του πλουσιότερου 20% του πληθυσμού είναι 5,9 φορές μεγαλύτερο από το μερίδιο της διάμεσης ισοδύναμης δαπάνης του φτωχότερου 20% του πληθυσμού (5,5 το 2011).

Τα φτωχά νοικοκυριά δαπανούν το 33,3% του μέσου προϋπολογισμού τους σε είδη διατροφής, ενώ τα μη φτωχά το 19,2%.

Λόγω της σύνθεσης των φτωχών νοικοκυριών (ηλικιωμένοι, ανασφάλιστοι, κ.λπ.), η δαπάνη για την υγεία ανέρχεται στο 7,3% του μέσου προϋπολογισμού τους, ενώ των μη φτωχών στο 6,5%.

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τα καταναλωτικά πρότυπα έχουν ως εξής:

Στην Ελλάδα, στην Εσθονία και στη Λετονία το σχετικά μεγαλύτερο μερίδιο των δαπανών του μέσου προϋπολογισμού των νοικοκυριών αφορά στα είδη διατροφής, τα καταναλωτικά πρότυπα διαφέρουν για την Ισπανία και την Ιταλία, όπου καταγράφονται ως υψηλότερες οι δαπάνες που αφορούν στη στέγαση, οι δαπάνες για εκπαίδευση κυμαίνονται από 0,7% του μέσου προϋπολογισμού των νοικοκυριών στην Εσθονία, έως 3,5% στην Ελλάδα.

H Ελλάδα και η Λετονία καταγράφουν τη μεγαλύτερη ιδιωτική δαπάνη για την υγεία (6,4% και 5,9 % του μέσου προϋπολογισμού των νοικοκυριών, αντίστοιχα).

http://tvxs.gr/

Η σπορά πυκνώνει

 
Νιώθω ευτυχής που βιώνω την αλλαγή ολοένα και περισσότερων ανθρώπων, που βλέπω συνεχώς και πιο πολλούς να συντάσσονται στην πορεία μας, να γνωριζόμαστε, να συνεργαζόμαστε, να ανταλλάσσουμε εμπειρίες, φόβους, ανασφάλειες, αγωνίες, ελπίδες και στο τέλος να νιώθουμε μια ομάδα σφιχτή, σε όποιο μέρος της Ελλάδας κι αν ζούμε.

Του Γιάννη Μακριδάκη

Τον τελευταίο καιρό βιώνω σχεδόν καθημερινά δυο σημαντικές παραμέτρους της εν εξελίξει εντός της ελληνικής κοινωνίας επανάστασης, της επανάστασης που αλλάζει το τοπίο γοργά και σταθερά, μετατρέποντάς το από ανταγωνιστικό και ατομοκεντρικό σε συνεργατικό και οικουμενικό, συμπυκνώνοντας, κατ’ αναλογίαν με τους κυνικούς καπιταλιστές, τον ιστορικό χρόνο και φέρνοντας ολοένα και πιο κοντά την εξισορρόπηση που είναι ο διαρκής στόχος των χαοτικών δυνάμεων και δυναμικών που ορίζουν το οικοσύστημα. Οι άνθρωποι που μπαίνουν σε αυτή την επαναστατική διαδικασία αποτελούν τα φυντάνια της σποράς άλλων ανθρώπων που για διάφορους συμπαντικούς λόγους ξεκίνησαν λίγο πιο πριν αυτή τη διαδικασία της προσωπικής τους επανάστασης εμπνέοντας τους άλλους, οι οποίοι κατόπιν ζυμώνονται με αυτήν, ωριμάζουν και ρίχνουν κι αυτοί τους σπόρους τους, γίνονται σπορείς συναγωνιστές.

Ο ρυθμός αύξησης των σπόρων και των φυντανιών της επανάστασης είναι γεωμετρικά αυξανόμενος, όπως ο ρυθμός εξάπλωσης όλων των σπόρων στη φύση, και όσο οι συναγωνιστές σπορείς πληθαίνουν, τόσο συμβαίνουν τα εξής δύο, τα οποία προείπα ότι βιώνω τον τελευταίο καιρό:

Πρώτον συναντιούνται μεταξύ τους οι σπορείς και δεύτερον γίνεται ολοένα και πιο αισθητή η εικόνα της αλλαγής του συνολικού τοπίου. Έχουμε φθάσει πλέον στην ιστορική στιγμή κατά την οποίαν οι συναγωνιστές σπορείς, από όποιο προσωπικό υπόβαθρο και επίπεδο κι αν ξεκίνησαν, σε όποιον χώρο κι αν λειτουργούν και εκφράζονται, όποια εργαλεία σποράς κι αν χρησιμοποιούν, έχουν αρχίσει να συναντιούνται αβίαστα, δίχως να το μεθοδεύουν οι ίδιοι, δίχως πολλές φορές να γνωρίζουν καν ο ένας την ύπαρξη του άλλου από πριν. Επειδή ο δρόμος της αλλαγής προς την οικουμενικότητα και τη συνεργατικότητα είναι ένας και μοναδικός ως επιλογή ζωής της ανθρωπότητας, όλων αυτών των ανθρώπων οι διαδρομές, απ’ όπου κι αν ξεκίνησαν, προς αυτόν τον δρόμο κατευθύνονται, οπότε είναι μοιραίο να συναντιούνται κάπου, κάποτε, και κατόπιν να συνεχίζουν μαζί την πορεία τους συνεργαζόμενοι. Προσωπικά νιώθω ευτυχής που βιώνω αυτή την ιστορική συγκυρία, την αλλαγή ολοένα και περισσότερων ανθρώπων, που βλέπω συνεχώς και πιο πολλούς να συντάσσονται στην πορεία μας, να γνωριζόμαστε, να συνεργαζόμαστε, να ανταλλάσσουμε εμπειρίες, φόβους, ανασφάλειες, αγωνίες, ελπίδες και στο τέλος να νιώθουμε μια ομάδα σφιχτή, σε όποιο μέρος της Ελλάδας κι αν ζούμε, μια ομάδα που με κοινό μεγαλειώδη αγώνα αλλάζει τον κόσμο μέσα από την Τέχνη, τον Λόγο και την καθημερινή συνειδητή ζωή των μελών της.

Και επειδή, λόγω συγκυρίας των χαοτικών δυνάμεων του οικοσυστήματος, βρέθηκα σε θέση κάπως κομβική, να δέχομαι ερεθίσματα από χιλιάδες ανθρώπους και να έχω εικόνα κάπως ευρεία της επαναστατικής αυτής διαδικασίας και της πανελλαδικής εμβέλειας της ομάδας των συναγωνιστών σπορέων, νιώθω την ανάγκη να τα επικοινωνώ προς κάθε κατεύθυνση όσα αντιλαμβάνομαι και νιώθω μέσα από αυτή τη μοιραία σύγκλιση των ανθρώπων, να τα επικοινωνώ προς κάθε κατεύθυνση με στόχο τη γεφύρωση ολοένα και περισσότερων ακόμα, τη διάδραση, τη σύνθεση αλλά και την εμψύχωση για ολοένα πιο πυκνή σπορά των λόγων και των έργων μας, της συνεργατικής οικουμενικής φιλοσοφίας.

Όσο συναντιούνται οι δρόμοι των σπορέων, τόσο η σπορά είναι πιο πυκνή, τόσο πιο ορατή η αλλαγή του τοπίου.

http://www.thepressproject.gr/

To τσάϊ και το δέρμα μας

Το ξέρατε ότι πίνοντας το κατάλληλο τσάι ενισχύετε το δέρμα σας και μειώνετε τα σημάδια της πρόωρης γήρανσης;

Δείτε παρακάτω τις ευεργετικές ιδιότητες των πιο γνωστών τσαγιών για το δέρμα:

Πράσινο τσάι:Το τσάι αυτό είναι πλέον από τα πιο φημισμένα τσάγια σε όλο τον κόσμο και συχνά χρησιμοποιείται σε καλλυντικά προϊόντα. Το πράσινο τσάι περιέχει τα πιο ισχυρά αντιοξειδωτικά συστατικά που προστατεύουν το δέρμα από τις εξωτερικές επιδράσεις με αποτέλεσμα να διατηρείται νεανικό και λαμπερό.

Τσάι μέντας:Η δροσερή και αναζωογονητική αίσθηση που αφήνει η μέντα τονώνει σώμα και πνεύμα. Το τσάι της μέντας χρησιμοποιείται για την ανακούφιση της ναυτίας και των στομαχικών διαταραχών, για την χαλάρωση μετά από έντονο στρες, για την βελτίωση της κατάστασης του λιπαρού δέρματος καθώς και την ενίσχυση της αναπαραγωγής των κυττάρων.

Τσάι ginger:Το ginger είναι πολύ φημισμένο για την βελτίωση της πέψης, μάλιστα κάποιοι πιστεύουν ότι υπάρχει σχέση μεταξύ του δέρματος και του πεπτικού συστήματος, έτσι όταν το πεπτικό δεν λειτουργεί σωστά αυτό εμφανίζεται εξωτερικά στο δέρμα με κάποιες δυσλειτουργίες. Πίνοντας λοιπόν τακτικά τσάι ginger μειώνονται οι φλεγμονές και βελτιώνεται η κατάσταση του δέρματος.

Χαμομήλι:Άλλο ένα τσάι που λατρεύει το δέρμα λόγω της καταπραϋντικής και αντιφλεγμονώδης δράσης του. Όσοι υποφέρουν από έκζεμα, δερματίτιδα και ερεθισμούς θα νιώσουν μεγάλη βελτίωση πίνοντας τσάι χαμομήλι. Η χρήση του όμως δεν είναι μόνο αυτή γιατί μπορεί να εφαρμοστεί και τοπικά σαν κομπρέσα στα μάτια, σε τσιμπήματα από έντομα και σε εγκαύματα.

Τσάι rooibos:Το τσάι rooibos είναι γνωστό και ως το κόκκινο τσάι. Το βότανο rooibos χρησιμοποιείται εδώ και πολλά χρόνια στην Νότια Αφρική για διάφορες παθήσεις του δέρματος όπως έκζεμα, εξανθήματα και ηλιακά εγκαύματα. Σαν αφέψημα προσφέρει πολλά θρεπτικά και αντιοξειδωτικά συστατικά που βελτιώνουν την κατάσταση του δέρματος, το διατηρούν καθαρό, νεανικό και υγιές.

Λευκό τσάι:Το λευκό τσάι είναι λιγότερο επεξεργασμένο και για αυτό είναι πλούσιο σε αντιοξειδωτικά συστατικά που προστατεύουν το δέρμα από την πρόωρη γήρανση.

Τσάι γιασεμί:Το τσάι από γιασεμί έχει εκπληκτική γεύση και υπέροχο άρωμα, χαλαρώνει σώμα και πνεύμα και παράλληλα έχει αντιβιοτική και αντιβακτηριδιακή δράση. Πίνοντας τσάι από γιασεμί ενισχύετε την άμυνα του δέρματος, καταπολεμάτε τα σημάδια της πρόωρης γήρανσης και βοηθάτε στην καταπράυνση των δερματικών παθήσεων όπως το έκζεμα. Επίσης, το τσάι από γιασεμί είναι ευεργετικό για όσους έχουν λιπαρό δέρμα καθώς μειώνει την υπερβολική έκκριση του σμήγματος και δρα κατά της ακμής.

http://www.e-reportaz.gr/

Σχέδιο κουρέματος στεγαστικών δανείων μέχρι 24.000 ευρώ

Η κυβέρνηση της Ισλανδίας ανακοίνωσε σήμερα ένα σχέδιο για την ελάφρυνση των χρεών των νοικοκυριών που έχουν συνάψει στεγαστικά δάνεια, η οποία θα φθάνει μέχρι λίγο παραπάνω από τα 24.000 ευρώ για το καθένα από αυτά.

Το σχέδιο αυτό ήταν η κύρια υπόσχεση του (κεντρώου) Κόμματος της Προόδου του πρωθυπουργού Σιγκμουντούρ Νταβίντ Γκουνλάουγκσον, νικητή των βουλευτικών εκλογών του Απριλίου με τον συντηρητικό σύμμαχό του, το Κόμμα της Ανεξαρτησίας.

Έπειτα από μήνες διαβουλεύσεων, η κυβέρνηση συνασπισμού παρουσίασε τα μέτρα, εκτιμώμενου κόστους 150 δισεκατομμυρίων κορωνών (άνω των 900 εκατομμυρίων ευρώ) για τέσσερα χρόνια.

Το κυριότερο μέτρο είναι η μείωση του κεφαλαίου του δανείου για τα νοικοκυριά που πήραν στεγαστικό δάνειο διασυνδεδεμένο με τον πληθωρισμό (που είναι η πλειονότητα των περιπτώσεων) ανεξαρτήτως εισοδήματος. Αυτή η ελάφρυνση των δανείων, που εξαρτάται από το ύψος του δανειζόμενου ποσού, έχει ανώτατο όριο τα τέσσερα εκατομμύρια κορώνες (24.000 ευρώ).

Στην πράξη, οι τράπεζες στην Ισλανδία χορηγούσαν μόνο δάνεια διασυνδεμένα με τον πληθωρισμό πριν από την κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος το 2008. Η βαθιά χρηματοπιστωτική κρίση που πέρασε η χώρα είχε ως αποτέλεσμα την καταβύθιση της ισλανδικής κορώνας, τροφοδοτώντας έναν πληθωρισμό που εκτόξευσε στα ύψη τα χρέη των νοικοκυριών.

«Τώρα, τα δάνεια των νοικοκυριών ισοδυναμούν με το 108% του ΑΕΠ, που είναι υψηλό σε διεθνές επίπεδο (..). Το μέτρο θα ενισχύσει το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών και θα ενθαρρύνει την αποταμίευση», ανέφερε σε ανακοίνωσή της η κυβέρνηση.

Η κυβέρνηση δεν έδωσε καμία λεπτομέρεια για τη χρηματοδότηση του σχεδίου.

Αφότου ανέλαβε τα καθήκοντά του, ο πρωθυπουργός είχε πει πως το σχέδιο δεν αναμένεται να αυξήσει το δημόσιο χρέος. Αρχικά είχε υποσχεθεί μια αφαίμαξη των ξένων πιστωτών των ισλανδικών τραπεζών, κάτι που πολλοί οικονομολόγοι είχαν θεωρήσει ανεφάρμοστο, στη συνέχεια είχε αφήσει να πλανάται η αβεβαιότητα σχετικά με την πηγή των απαραίτητων πόρων.

Η ελάφρυνση των δανείων αναμένεται να αρχίσει «προς τα μέσα του 2014″, διευκρίνισε η κυβέρνηση.

http://www.e-reportaz.gr/

Καμία σύνταξη πριν από τα 67!

Σαρωτικές αλλαγές προδιαγράφονται στο ασφαλιστικό σύστημα, με αύξηση των ορίων ηλικίας κατά 2 – 3 έτη και αλλαγή στον υπολογισμό των συντάξεων,  με έκθεση του ο ΟΟΣΑ.

Στην έκθεση γίνεται μάλιστα, έμμεση αναφορά για ψαλίδι στις χαμηλές συντάξεις που έμειναν προστατευμένες από τις περικοπές του Μνημονίου.

Χαρακτηριστικό είναι ότι στην έκθεση των 370 σελίδων του Οργανισμού, η οποία αφορά σε 34 χώρες μέλη του, και παρουσιάζει ο Τύπος της Κυριακής, υπάρχει κεφάλαιο, το οποίο στοχεύει στην κατάργηση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, φέρνει πλήρη αλλαγή του σημερινού τρόπου υπολογισμού, αλλά και νέες μειώσεις.

Όπως αναφέρει η εφημερίδα, η έκθεση εκδόθηκε την περασμένη εβδομάδα και στέκεται σε τρία βασικά σημεία:

1. Η δαπάνη για τις συντάξεις παρότι μειώθηκε στο 15% του ΑΕΠ, από το 25% που ήταν πριν, παραμένει εντούτοις υψηλή σε σχέση με το 11% του ΑΕΠ που δαπανούν οι χώρες του ΟΟΣΑ.

2. Παρά τις αλλαγές στο ασφαλιστικό, η μέση ηλικία αποχώρησης των ανδρών είναι τα 61,9 έτη, ενώ των γυναικών τα 60,3 έτη όταν η μέση ηλικία αποχώρησης στις χώρες μέλη του Οργανισμού είναι τα 64,2 έτη για τους άνδρες και τα 63,1 έτη για τις γυναίκες αντίστοιχα. Μάλιστα, η έκθεση κατατάσσει την Ελλάδα ανάμεσα στις 5 χώρες με τα πιο χαμηλά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης.

3. Γίνεται λόγος για τον τρόπο υπολογισμού των συντάξεων, και επισημαίνεται ότι θα πρέπει να αλλάξει το σημερινό σύστημα που δίνει σύνταξη με βάση τα τελευταία καλύτερα μισθολογικά έτη. Τονίζεται ότι θα πρέπει να αντικατασταθεί από τον υπολογισμό της σύνταξης με βάση τις εισφορές ολόκληρου του εργατικού βίου.

Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα, το οποίο έρχεται να σημαδέψει τις χαμηλές συντάξεις λέγοντας: «Από τις μειώσεις συντάξεων που έχουν γίνει, έχουν προστατευθεί σημαντικά τα χαμηλά ποσά».

Προβλέπει μάλιστα, προδιαγράφοντας ουσιαστικά το τοπίο που διαμορφώνεται, ότι στην Ελλάδα ουδείς θα συνταξιοδοτείται πριν από τα 67 μέχρι το 2020, ενώ επισημαίνει πως οι περισσότερες μεταρρυθμίσεις σημαίνουν ότι οι περισσότεροι εργαζόμενοι θα πάρουν σημαντικά μειωμένες συντάξεις σε σχέση με τις προηγούμενες γενιές.

http://www.e-reportaz.gr/

Εγκώμιο για μια δικαστίνα

Μια νότα αισιοδοξίας, ένα χαμόγελο, μια ενθάρρυνση, μια ανακούφιση, μια ελπίδα ότι υπάρχουν ανάμεσά μας άνθρωποι που τολμούν – αυτές ήταν οι πρώτες αντιδράσεις μας όταν πληροφορηθήκαμε την απόφαση μιας δικαστίνας, προέδρου Πρωτοδικών, εδώ στην Αθήνα, η οποία ανέτρεψε τις διαθεσιμότητες των σχολικών φυλάκων από τους Δήμους Μεταμόρφωσης, Πεντέλης και Πετρούπολης και διέταξε την εκ νέου απασχόλησή τους στις θέσεις εργασίας τους με τους ίδιους όρους που ίσχυαν προηγουμένως.

Το σκεπτικό της απόφασης είναι ένα εμπεριστατωμένο «κατηγορώ» στον θεσμό της διαθεσιμότητας, αλλά κυρίως ένα τεκμηριωμένο κείμενο που με συντριπτικά επιχειρήματα συνθλίβει κυριολεκτικά τη «λογική» της κυβέρνησης που τον εισήγαγε. Με επίκληση του Συντάγματος, των νόμων, αλλά και της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, η δικαστίνα αποδομεί πλήρως το μέτρο της διαθεσιμότητας, αλλά δεν μένει στο τυπικό μέρος της υπόθεσης. Ολόκληρο το σκεπτικό αποπνέει βαθύτατο ανθρωπισμό, που δεν στηρίζεται σε γενικόλογες ηθικοπλαστικές διατυπώσεις, αλλά θεμελιώνεται σε προδιαγραφές, αρχές και αξίες του κράτους δικαίου.

Η δικαστίνα τόλμησε λοιπόν να επισημάνει με σαφήνεια όλες τις παραβιάσεις της νομοθεσίας που περιλαμβάνονται στις αποφάσεις για τη διαθεσιμότητα, κατηγορώντας ουσιαστικά τους κυβερνώντες ότι λειτουργούν ισοπεδωτικά, προσβάλλουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και κυρίως ότι θυσιάζουν ανθρώπους χάριν των στοχεύσεών τους που αναγορεύονται σε σκοπούς υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος!..

Οι αποφάσεις αυτές της προέδρου Πρωτοδικών δείχνουν ότι δεν έχουμε μπροστά μας έναν εκπρόσωπο της δικαστικής εξουσίας που κρίνει και αποφασίζει από απόσταση, κλεισμένος στον «γυάλινο πύργο» του, αλλά κάποιον που γνωρίζει την πραγματική κατάσταση της κοινωνίας, συμμερίζεται την αδικία και λαμβάνει υπόψη του τις πραγματικές οικονομικές και άλλες συνθήκες, παραμερίζοντας σκοπιμότητες και κυρίως… τολμώντας.

Οι αποφάσεις αυτές είναι ίσως ένα από τα ελάχιστα παρήγορα μηνύματα στη δύσκολη εποχή που ζούμε. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα αποτελέσουν την εξαίρεση.

http://www.efsyn.gr/

Ιρλανδίας συνεχιζόμενη ομηρία

Του Γιάννη Βαρουφάκη

Από την αρχή της Κρίσης του Ευρώ, το Βερολίνο, η Φραγκφούρτη και οι Βρυξέλλες απεγνωσμένα ψάχνουν αποδείξεις, ή έστω ενδείξεις, έστω και μίας επιτυχίας τους συνδυασμού μνημονιακών δανείων και μνημονιακής λιτότητας (ή μάλλον πυραμιδικής λιτότητας, όπως θα έπρεπε να χαρακτηρίζεται) στην καταπολέμηση της Κρίσης του Ευρώ. Εδώ κι έναν χρόνο διαφαίνονται οι προσπάθειές τους να αναδείξουν την Ιρλανδία ως τη ζωντανή «απόδειξη» πως η πολιτική τους πετυχαίνει όταν εφαρμόζεται ειλικρινά και με ενθουσιασμό. Τις τελευταίες εβδομάδες και μέρες, η προπαγανδιστική αυτή εκστρατεία ολοκληρώνεται με αποκορύφωμα την ανακοίνωση πως, από την ερχόμενη Άνοιξη, η Ιρλανδία θα έχει επανακάμψει στους κόλπους των μη πτωχευμένων μελών-κρατών της Ευρωζώνης.

Πριν προβούμε σε αναλύσεις και ερμηνείες ας ρίξουμε μια ματιά στην πραγματικότητα:

• Από τον Ιανουάριο του 2008, οι θέσεις εργασίας έχουν μειωθεί κατά 12,8%
• Κάθε χρόνο η καθαρή μετανάστευση (αριθμός ατόμων που εγκαταλείπουν τη χώρα μείον αριθμό ατόμων που μετακομίζουν σε αυτήν) ανέρχεται στους 33 χιλιάδες
• Έτσι, τα τελευταία τέσσερα χρόνια, η Ιρλανδία έχει «χάσει», λόγω μετανάστευσης (κυρίως στη Βρετανία, Αυστραλία, Ν. Ζηλανδία, Καναδά και ΗΠΑ), το 16% των νέων ανθρώπων της, ηλικίας 18 με 45
• Παρά τη μαζική μετανάστευση, η Ιρλανδία σήμερα έχει 107 χιλιάδες περισσότερους ανέργους απ’ ό,τι είχε τον Ιανουάριο του 2008 – 296 χιλιάδες συνολικά (σε μια χώρα των 3 εκατομμυρίων ψυχών στην οποία όμως αναπτύσσονται τεράστιες πολυεθνικές επιχειρήσεις που, θα περίμενε κανείς, ενισχύουν την απασχόληση)
• Το δημόσιο χρέος, ως ποσοστό του ΑΕΠ, ανέρχεται σήμερα στο 121% ενώ το 2011 ήταν 105% και το 2010, όταν η χώρα κατέρρευσε, 91.1%
• Ο ρυθμός ανάπτυξης της εγχώριας οικονομίας κυμαίνεται, σήμερα, στο -1,2% (χωρίς δηλαδή να προσμετράται το εισόδημα πολυεθνικών, όπως η Google, το οποίο παράγεται εκτός Ιρλανδίας αλλά «περνά» από την Ιρλανδία, χωρίς να φορολογείται, ώστε να φοροδιαφεύγουν οι εν λόγω εταιρείες)
• Το δημοσιονομικό έλλειμμα του Ιρλανδικού κράτους είναι σήμερα ίσο με το 7,3% του ΑΕΠ
• Το ιδιωτικό χρέος των ιρλανδών πολιτών (χωρίς να υπολογίζεται ούτε το δημόσιο ούτε το εταιρικό χρέος) ισούται με το 200% του ΑΕΠ
• Τα περιουσιακά στοιχεία των πολιτών (που «φέρουν» αυτό το πιο προαναφερόμενο ιδιωτικό χρέος) έχασαν το 56% της αξίας τους από τότε που ξεκίνησε η Κρίση
• Το 17% των στεγαστικών δανείων δεν εξυπηρετούνται αλλά και δεν έχουν διαγραφεί από τα βιβλία των τραπεζών

Είναι αξιοθαύμαστο πως αυτή η υπό κατάρρευση κοινωνική οικονομία παρουσιάζεται ανερυθρίαστα από τους αξιωματούχους του Βερολίνου, της Φραγκφούρτης και των Βρυξελλών ως «επιτυχία» του μνημονιακού προγράμματος που επιβλήθηκε στην Ιρλανδία. Όταν ερωτούνται πώς είναι δυνατόν να πιστεύουν ότι η Ιρλανδία «απέδρασε» από την κρίση χρέους-ύφεσης-τραπεζών, οι αξιωματούχοι δίνουν δύο απαντήσεις:

• Πρώτον, αναφέρονται στην πραγματικά εντυπωσιακή εξαγωγική επίδοση της Ιρλανδίας.
• Δεύτερον, μιλούν για την εξ ίσου εντυπωσιακή συρρίκνωση των spreads των επιτοκίων δανεισμού του ιρλανδικού κράτους η οποία, πράγματι, επιτρέπει στο Δουβλίνο να ελπίζει σε πλήρη επιστροφή στις χρηματαγορές.

Ας δούμε αυτά τα δύο στοιχεία λίγο πιο προσεκτικά.

Όσον αφορά τις εξαγωγές της χώρας, ένας αριθμός πρέπει να μας προβληματίσει: Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, οι ιρλανδικές εξαγωγές ανέρχονται στο... 108% του ΑΕΠ της χώρας. Το νούμερο αυτό παραείναι καλό για να είναι αληθινό. Όπως όλοι γνωρίζουν, το ποσοστό αυτό είναι όλως διόλου πλασματικό και οφείλεται στο ότι η Ιρλανδία έχει αποφασίσει εδώ και 25 χρόνια να λειτουργεί ως παράδεισος για φοροδιαφεύγουσες πολυεθνικές επιχειρήσεις. Πάρτε για παράδειγμα την Google. Από τα επίσημα στοιχεία που δηλώνει η επιχείρηση, σε κάθε υπάλληλο που η εταιρεία απασχολεί στην Ιρλανδία (συμπεριλαμβανομένου και του φύλακα, του κλητήρα, τω ανθρώπων της ρεσεψιόν κ.λπ.) αντιστοιχούν έσοδα της τάξης των €4,8 εκ. ετησίως. Προφανώς τέτοια καταπληκτική παραγωγικότητα δεν νοείται. Απλά, η Google εμφανίζει έσοδά της από παντού ως έσοδα της θυγατρικής της στην Ιρλανδία (η οποία υποτίθεται ότι «εξάγει» από την Ιρλανδία τις υπηρεσίες της Google στον υπόλοιπο κόσμο) με στόχο να εκμεταλλεύεται τη φορολογική συνθήκη του Δουβλίνου με φορολογικούς παραδείσους της Καραϊβικής – συνθήκη που επιτρέπει σε εταιρείες με έδρα το Δουβλίνο να πληρώνουν εταιρικούς φόρους στην... Καραϊβική – δηλαδή να μην πληρώνουν πουθενά φόρους καθώς στους παραδείσους αυτούς της Καραϊβικής καταβάλουν φόρο μόνο τα φυσικά πρόσωπα και καθόλου φόρο... οι εταιρείες. Ουσιαστικά, μόνον ένα μικρό μέρος των εξαγωγών της Ιρλανδίας αφορούν πραγματικές εξαγωγές που συνεισφέρουν στην απασχόληση των ιρλανδών και στα ταμεία του Ιρλανδικού κράτους. Μάλιστα, οι πραγματικές εξαγωγές πολυεθνικών επιχειρήσεων βρίσκονται υπό πίεση και συρρικνώνονται. Π.χ. η παραγωγή, προς εξαγωγή, φαρμάκων κινδυνεύει να μειωθεί δραστικά καθώς οι πατέντες στις οποίες βασίζεται λήγουν η μία μετά την άλλη, και μάλιστα σύντομα.

Πάμε τώρα στα spreads των κρατικών ομολόγων. Είναι αλήθεια ότι έχουν μειωθεί πολύ. Όχι όμως αρκετά για να θεωρείται «βατή» η αναχρηματοδότηση του δημόσιου Ιρλανδικού χρέους το οποίο ξεπερνά το 120% του ΑΕΠ σε μια χώρα όπου η φορολογική βάση είναι ιδιαίτερα μικρή (λόγω χαμηλών συντελεστών φορολόγησης των εταιρειών) και ευάλωτη (λόγω της συνεχιζόμενης ύφεσης στην πραγματική, εγχώρια, οικονομία). Θα με ρωτήσετε όμως εύλογα: Αν έτσι έχουν τα πράγματα, τότε γιατί οι αγορές έριξαν τα επιτόκια δανεισμού του Ιρλανδικού κράτους; Η απάντηση είναι απλή: Τα έριξαν επειδή έλαβαν το μήνυμα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και το Βερολίνο ότι η Ιρλανδία δεν θα αφεθεί ποτέ να κηρύξει στάση πληρωμών. Ότι, αν χρειαστεί, ο Πρόεδρος της ΕΚΤ, ο κ. Draghi, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο θα εντάξει την Ιρλανδία στο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων (ΟΜΤ) με το οποίο ο κ. Draghi απειλεί τις αγορές πως, αν τολμήσουν να στοιχηματίσουν σε άνοδο των spreads Ιταλίας, Ισπανίας και Ιρλανδίας, θα χάσουν περιουσίες ολόκληρες.

Με άλλα λόγια, αυτό που συνέβη είναι ότι η Ευρώπη αποφάσισε πως θέλει να προσποιηθεί ότι η Ιρλανδία, ο «υποδειγματικός της κρατούμενος», κατάφερε να απελευθερωθεί (δηλαδή να επιστρέψει στις αγορές) όταν στην πραγματικότητα η επιστροφή αυτή ούτε αυτοδύναμη είναι ούτε και συνεπάγεται ανεξαρτησία δημοσιονομικής πολιτικής. Ουσιαστικά, η Ιρλανδία είναι το ίδιο «κρατούμενη» όπως και τα δύο τελευταία χρόνια: απολύτως δεσμευμένη από την ΕΚΤ, όσον αφορά τον δανεισμό του Ιρλανδικού κράτους, και από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο όσον αφορά τη συνεχιζόμενη λιτότητα. Το μόνο που άλλαξε είναι ότι αντί να δανείζεται υπό πλήρη δέσμευση και επιτήρηση από το EFSF-ESM, το Ιρλανδικό κράτος θα δανείζεται από τις αγορές κάτω από την επιτήρησή της (και πλήρη δέσμευση προς την) ΕΚΤ. Για τέτοια μη απόδραση μιλάμε.

Υ.Γ.: Έθεσα τις παραπάνω σκέψεις στον συνάδελφο Phil Pilkington, εξ Ιρλανδίας καταγόμενο. Αν ενδιαφέρεστε για την απάντησή του, πατήστε εδώ και προχωρήστε προς το τέλος του κειμένου όπου θα βρείτε την απάντηση του Phil.

ένα άρθρο των πρωταγωνιστών