Η αυτοεκτίμηση μετά τα 40

Ευστράτιος Παπάνης, Πανεπιστήμιο Αιγαίου

Αν και πολλά έχουν γραφτεί για την αυτοεκτίμηση και την καλλιέργειά της κατά την παιδική και εφηβική ηλικία, λίγα είναι γνωστά για τις ψυχολογικές διεργασίες που συντελούνται μετά την ηλικία των 40 ετών. Είναι γνωστή σε όλους η «κρίση ηλικίας» που ταλανίζει τους ανυποψίαστους μεσήλικες, με τα συνοδευτικά καταθλιπτικά ή μεγαλομανιακά επεισόδια. Όμως δεν έχει εξηγηθεί επαρκώς η φόρτιση που συνοδεύει τη συνειδητοποίηση του περάσματος μιας διχοτομικής γραμμής, που χωρίζει τη ζωή στα δύο και την κατανόηση πως τα υπολειπόμενα χρόνια είναι στατιστικώς λιγότερα από αυτά που προηγήθηκαν. Η σειρά των αναμμένων κεριών του Καβάφη αυξάνεται εξαιρετικά γρήγορα και ο αναστοχασμός είναι απαραίτητος για την ομαλή προσαρμογή του ατόμου.
Δυστυχώς οι άνθρωποι που προσεγγίζουν το κρίσιμο αυτό μεταίχμιο πρέπει να αντιμετωπίσουν αρκετές σκληρές παραδοχές:
- Υπάρχουν χιλιάδες συνάνθρωποι που δεν κατάφεραν να προσεγγίσουν αυτή την ηλικία, και επομένως η δυνατότητα συνέχισης της ύπαρξής μας πρέπει να θεωρείται δώρο.
- Ό,τι δεν έχει επιτευχθεί σε προηγούμενες ηλικίες, μπορεί να επαναληφθεί και να βιωθεί μόνο ως παρωδία. Κάθε εξελικτική περίοδος έχει τις δικές της ανάγκες και απαιτήσεις και η οπισθοδρόμηση για τη λύση καθηλώσεων και αγκυλώσεων του παρελθόντος επιτυγχάνεται μόνο μέσω ψυχοθεραπείας. Αν, για παράδειγμα, κάποιος δεν έχει ζήσει τους μεγάλους έρωτες κατά την εφηβεία και δεν έχει παραφρονήσει για την καρδιά μιας ή ενός ιδεατού συντρόφου, θα γελοιοποιηθεί εάν το επιχειρήσει στα 50.

- Εάν δεν έχει επιτευχθεί η συμφιλίωση με τα φαντάσματα του παρελθόντος στα 40, τα χρόνια που έπονται θα είναι οδυνηρά. Η συνέχιση της πορείας προϋποθέτει την εναργή ενατένιση των σχέσεων με τα πρόσωπα, που μας καθόρισαν κατά τα προηγούμενα στάδια, τη νοερή συνομιλία με αυτά, τον επαναπροσδιορισμό με καθαρή, απολογητική σκέψη των δεδομένων και τη συναισθηματική αποκατάστασή τους με αρωγό την εμπειρία και τον κριτικό λόγο. Οι πράξεις του παρελθόντος δεν παραγράφονται, αλλά όσο υπάρχει η δυνατότητα, μπορούν να επαναδιαπραγματευθούν. Καθώς η ηλικία προχωρά, μειώνονται οι επιλογές, τα γνωστικά σχήματα γίνονται πιο άκαμπτα και οι αυτοαξιολογήσεις δριμύτερες. Οι πιθανότητες είναι πολωτικές: είτε αναμετρώντας τα πεπραγμένα θεωρούμε ότι καλώς πολιτευθήκαμε και οδηγούμαστε ήρεμα προς την κορύφωση της ολοκλήρωσης, είτε διαπιστώνουμε ότι δράσαμε σαν να είμαστε κάποιοι άλλοι, οπότε η μέση ηλικία είναι η έσχατη ευκαιρία αλλαγής.
- Μετά τα 40 οι κοινωνικοί ρόλοι έχουν παγιωθεί, η ταυτότητα του «εγώ» έχει σταθεροποιηθεί, οι σεξουαλικές επιλογές έχουν αποκτήσει ωριμότητα και η θέση στην κοινωνία έχει καθοριστεί. Συχνά, όμως, ανεξέλεγκτα γεγονότα αλλοιώνουν την αυτοαντίληψη και την κοσμοθεωρία γενικότερα: αρρώστιες αγαπημένων προσώπων, θάνατοι γονέων - για πολλούς η απώλεια της μητέρας ισοδυναμεί με την αναντικατάστατη έλλειψη του ανθρώπου που περισσότερο από όλους τους είχε αγαπήσει - προβλήματα παιδιών, ξαφνικά διαζύγια, αποξένωση αγαπημένων φίλων κ.λπ.. Οι εσχατολογικές αυτές καταστάσεις είναι εκείνες, που καθορίζουν την αξία που αποδίδουμε στον εαυτό, γιατί τελικά η αυτοεκτίμηση δεν είναι παρά η σχέση που έχουμε με το θάνατο.

- Κατά τα χρόνια που ακολουθούν, το σώμα δε θα έχει τις ίδιες βιολογικές δυνατότητες και η στωική αποδοχή αυτής της διαπίστωσης σε μια κοινωνία, που θέτει αξιακά πρότυπα ισχύος, ρώμης και επιθυμητής εξωτερικής εμφάνισης, είναι βασική. Ο φόβος της επικείμενης γήρανσης συνδέεται με πλήθος ψυχολογικών προβλημάτων και κυρίως με την κατάθλιψη. Οι αλλαγές στον οργανισμό με την πάροδο της ηλικίας μπορούν να ταξινομηθούν σε μεταβολές στο γνωστικό τομέα, στην προσωπικότητα και στην προσαρμογή. Όσον αφορά τον πρώτο, παρατηρείται αδυναμία πρόσκτησης νέας γνώσης, η οποία όμως δεν ισχύει, εφόσον τα καινούργια ερεθίσματα αναφέρονται σε δεξιότητες που ήδη κατείχε το άτομο. Για παράδειγμα, μια νέα πληροφορία για το επάγγελμα αποθηκεύεται πολύ πιο άνετα σε σύγκριση με ένα εντελώς καινοφανές ερέθισμα. Τελευταίες έρευνες έχουν αποδείξει ότι η απώλεια της μνήμης είναι επιλεκτική (τα άτομα ξεχνούν συμβάντα και πληροφορίες που δεν τους ενδιαφέρουν) και δεν αφορά τη μακροπρόθεσμη, αλλά τη βραχυπρόθεσμη μνήμη. Τα νέα γι’ αυτούς ερεθίσματα πρέπει να παρουσιάζονται με ολοένα και πιο αργούς ρυθμούς, ενώ οι ασκήσεις απομνημόνευσης, το διάβασμα και η ενεργός συμμετοχή σε δραστηριότητες αποτρέπουν την εμφάνιση του φαινομένου. Η απώλεια γνώσης είναι παθολογική κατάσταση και μπορεί να εμφανιστεί σε όλες τις ηλικίες, αλλά στους νέους αποδίδεται στο άγχος και την κούραση, ενώ στους μεγαλύτερους στην ηλικία.

* Ο Ευστράτιος Παπάνης είναι επίκουρος καθηγητής Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου.

Πηγή

«Ένας θαυμάσιος κόσμος να ζει κανείς»

Του Βαγγέλη Γούλα

«Ποτέ άλλοτε στον κόσμο, μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου πολέμου, δεν υπήρξαν τόσοι πρόσφυγες, τόσοι εκτοπισμένοι που ζητούν άσυλο και ανθρωπιστική βοήθεια».[1]

Με την φράση αυτή ο Γ.Γ του ΟΗΕ, κ.Μπάν Κι Μουν, άνοιξε τις εργασίες τις 69ης Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων εθνών .

Με την φράση αυτή, βεβαίως δεν ήταν απολύτως σύμφωνος ο κάτοχος του Νόμπελ Ειρήνης πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, ο οποίος στην ομιλία του, ως ενάν να απευθυνόταν σε ένα κοινό αμερικάνικου κολεγίου, ανέφερε, μεταξύ άλλων, πως «σήμερα είναι η καλύτερη στιγμή για να γεννηθεί κανείς σ' αυτή την Γη», για να συνεχίσει πως «οι πιθανότητες πολέμου ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις έχουν μειωθεί, αλλά υπάρχουν καινούργιοι κίνδυνοι. [...] Θα πρέπει να ανανεώσουμε το παγκόσμιο σύστημα και να πάρουμε σημαντικές αποφάσεις. [...] Οι ΗΠΑ αποφάσισαν να δράσουν διαλέγοντας την ελπίδα ενάντια στον φόβο».[2]

Αναφερόμενος στους καινούργιους κινδύνους ο Μπάρακ Ομπάμα έβαλε στο ίδιο τσουβάλι την «ρωσική απειλή για την Ευρώπη», την επιδημία του Έμπολα και την αγριότητα των ανθρωπόμορφων τεράτων του αυτοαποκαλούμενου «Ισλαμικού κράτους στο Ιράκ και το Λεβάντε». Ξέχασε, φαίνεται, ο κ. Ομπάμα να συμπεριλάβει στους κινδύνους του «αγγελικά πλασμένου» κόσμου του τα εγκλήματα, τις εκατόμβες των θυμάτων του ακροδεξιού ουκρανικού καθεστώτος στο Ντόνετσκ. Κουβέντα για τα εγκλήματα ενάντια στην ανθρωπότητα που διέπραξαν οι Ισραηλινοί, τους δυο χιλιάδες νεκρούς Παλαιστίνιους στην Λωρίδα της Γάζας. Δεν βρήκε ούτε μια λέξη για τα νεκρά παιδιά της Λωρίδας της Γάζας που δεν γεννήθηκαν στην «καλύτερη στιγμή για να γεννηθεί κανείς σ’ αυτήν την γη».

Κανένας, φαίνεται, δεν πληροφόρησε τον Μπάρακ Ομπάμα ότι αντί για στρατιώτες, όπως ο ίδιος έκανε, η Κουβά έστειλε εκατόν εξήντα γιατρούς στην Λιβερία για να σταματήσουν την εξάπλωση του Έμπολα. Ναι, η Κουβά που υφίσταται ένα παράλογο εμπάργκο από τις ΗΠΑ. Πόλεμο για να σταματήσει τον πόλεμο ανακοίνωσε στην ομιλία του ο Ομπάμα, μια συμμαχία των προθύμων. Από τη μια οι συνήθεις του ΝΑΤΟ και από την άλλη ορισμένες πετρελαιο-μοναρχίες του αραβικού κόλπου, όπως η Σαουδική Αραβία, για να χτυπήσουν ένα κράτος που οι ίδιοι προκάλεσαν τη δημιουργία του.

Μια συμμαχία χωρών που με τη δική της θεσμική τρομοκρατία -ενεργώντας εκτός πλαισίου ΟΗΕ-  δημιούργησε το τέρας του ISIS". Ναι, «το Ι.Κ.» είναι μια Λερναία Ύδρα,ένα τέρας, είναι όμως ένα τέρας εσείς δημιουργήσατε κ.Ομπάμα μαζί με τους συμμάχους σας, των δικτατοριών του αραβικού κόλπου, εσείς το στηρίξατε, εξοπλίσατε και χρηματοδοτήσατε για να χτυπήσει τον Άσαντ, ένα χρόνο πριν.

Τα «γεράκια του πολέμου», με αρχηγό τον κάτοχο του Νόμπελ Ειρήνης, σαν να μην πήραν κανένα μάθημα από την ολοκληρωτική αποτυχία την πολιτική τους έπειτα από έναν πόλεμο για κάποια χημικά όπλα που δεν βρέθηκαν ποτέ, ακριβώς γιατί δεν υπήρχαν, ούτε έπειτα από το χάος που δημιούργησαν οι επεμβάσεις για τον «εκδημοκρατισμό» του Ιράκ και της Λιβύης που ξεκινούν, όπως όλα δείχνουν, ακόμα έναν μακροχρόνιο πόλεμο που κανείς δεν ξέρει πως θα καταλήξει.

Το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταγγέλλει τυφλούς βομβαρδισμούς με θύματα αμάχους, οι οποίοι βέβαια χρησιμοποιούνται και ως ανθρώπινη ασπίδα από το «Ισλαμικό Χαλιφάτο». Το σίγουρο, και το ξέρουν κι οι ίδιοι, είναι ότι για να κερδίσουν αυτόν τον πόλεμο δεν αρκούν οι αεροπορικές επιδρομές. Το να καταφέρει ο Μπάρακ Ομπάμα να πείσει την αμερικάνικη κοινή γνώμη να αποστείλει επίγειες δυνάμεις, φέρεται απίθανο και ίσως και ο ίδιος να μην επιθυμεί να αναλάβει το πολιτικό κόστος. Μένει, λοιπόν, η λύση ενός γειτονικού στρατού, όπως αυτού της Τουρκίας για να πολεμήσει και να «αποτελειώσει» το «Ισλαμικό Χαλιφάτο» και παράλληλα να εξασφαλίσει πολλαπλά οφέλη .

Η Τουρκία, που μέχρι τώρα από την μια επισήμως καταδίκαζε το «Ισλαμικό Χαλιφάτο», το βοηθούσε από την άλλη με εξοπλισμό, αγορά λαθραίου πετρελαίου αλλά και διευκολύνοντας τους Τζιχαντιστές με παραχώρηση υποδομών στο έδαφος της και με κινητά νοσοκομεία, κλείνοντας τα μάτια σε διαδρόμους μεταφοράς εθελοντών τζιχαντιστών. Παράλληλα, βέβαια, δεν έκλεινε και την πόρτα στους συμμάχους κι από ό,τι φαίνεται επιτεύχθηκε συμφωνία για την μετά-Ισλαμικό Κράτος εποχή, κάνοντας σχέδια και για την μετά-Άσαντ εποχή .Ο Ερντογάν έστειλε στρατό στα σύνορα και απειλεί ανοιχτά με εισβολή στη Συρία για να εξουδετερώσει τους Τζιχαντιστές, ενω έλαβε και την έγκριση για δράση, με στρατιωτικά μέσα, κατά του Ισλαμικού Κράτους  από την Τουρκική Εθνοσυνέλευση.

Η Τουρκιά, παίζοντας διπλό παιχνίδι, κλείνοντας τα μάτια στη σφαγή που επίκειται αν πέσει το Κομπάνι, αφήνει τους Τζιχαντιστές να κάνουν την βρώμικη δουλειά για αυτήν, ώστε να τελειώσει με τους Κούρδους  αυτονομιστές εισβάλοντας μετά στην Συρία κατά του Ι.Κ και παίρνοντας η ίδια τα ανταλλάγματα από τους συμμάχους για αυτήν την «βοήθεια». Να γιατί οι σύμμαχοι δεν βοήθησαν τους  Κούρδους του YPG, ούτε με όπλα αλλά ούτε και με αεροπορικές επιδρομές, οι οποίες -όπου έγιναν- αποδείχτηκαν τελείως αναποτελεσματικές. Οι Κούρδοι Μαχητές του YPG πραγματικά διεξάγουν ένα ηρωικό αγώνα ενάντια στο χαλιφάτο ξεχασμένοι όμως από την διεθνή κοινή γνώμη στous λόφους του Κομπάνι.

Να που ακόμη μια φορά το χαλιφάτο αποτελεί έναν «βολικό» εχθρό για την Τουρκία που δεν βλέπει με καθόλου καλό μάτι μια νίκη και μια διεθνή αναγνώριση των Κούρδων της Συρίας του YPG, τους οποίους θεωρούν συνέχεια του PKK και του Κουρδικού αυτονομιστικού κινήματος. Η Τουρκία με την  στάση της στην Συρία προσδοκά  πολλαπλά οφέλη, ελπίζοντας σε μια μετά-Άσαντ εποχή, με ένα καθεστώς θετικά διακείμενο ως προς τα συμφέροντα τους. Όποιος, όμως, σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες. Άγνωστο παραμένει ποια θα είναι η απάντηση της Ρωσίας σε μια τούρκικη εισβολή στη Συρία, αλλά και η εσωτερική διαμάχη με το PKK, το οποίο έχει προειδοποιήσει για τερματισμό των ειρηνευτικών συνομιλιών με την Άγκυρα, αν πέσει το Κομπάνι.
Όλα αυτά διαμορφώνουν μια σκακιέρα με πολλούς παίχτες που δρουν ανταγωνιστικά μεταξύ τους, πολεμώντας ένα κράτος-φάντασμα. Μια παρτίδα με πολύ ανθρώπινό πόνο, αίμα αθώων και χιλιάδες πρόσφυγες και εκτοπισμένους, θύματα της προσπάθειας για την επιβολή ενός νέου στάτους κβο, θύματα ενός μιλιταριστικού τυχοδιωκτισμού και μιας νεοαποικιακής πολιτικής που εφάρμοσαν χρονιά τώρα στην περιοχή ο κ. Ομπάμα,οι προκάτοχοί του και οι πρόθυμοι σύμμαχοι τους.

Μια γενικότερη ανάφλεξη είναι πιθανή. Μόνο μέσω του ΟΗΕ θα μπορούσε να σταματήσει ένας φαύλος κύκλος αίματος που μπορεί να κρατήσει χρόνια. Κάθε συζήτηση για στρατιωτική δράση εναντίον του Ισλαμικού κράτους θα πρέπει να γίνει μέσω του ΟΗΕ. Δεν μπορεί να υπάρξει λύση με μονομερείς αποφάσεις μιας ομάδας κρατών, ούτε με τον αποκλεισμό της μόνης δημοκρατικής δύναμης που πολέμα αυτήν την στιγμή το ΙΚ στο έδαφος,των Κούρδων του PKK και το (συριακό, κουρδικό) κόμμα Δημοκρατική Ένωση, αν δεν σταματήσει η Ε.Ε να χαρακτηρίζει  ακόμα το PKK τρομοκρατική οργάνωση.Μια βιώσιμη λύση στο συριακό προϋποθέτει συζήτηση στo πλαίσιo του ΟΗΕ και με τη συμμέτοχη της Ρωσίας και όχι με τη δαιμονοποιησή της. Αντί αυτού, ο ΟΗΕ αντικαθίσταται από το ΝΑΤΟ και το φάντασμα ενός νέου ψυχρού πόλεμου με καινούργιες εστίες έντασης  και θερμών επεισοδίων μας κυνηγά.

«Ένας θαυμάσιος κόσμος να ζει κανείς»...

 

---

[1]     http://www.un.org/fr/ga/69/meetings/gadebate/24sep/bankimoon.shtml

[2]     http://www.un.org/fr/ga/69/meetings/gadebate/24sep/bankimoon.shtml

Πηγή

Πώς και γιατί, η κυβέρνηση έκανε την Ελλάδα «Κούγκι»

Του Στέλιου Κούλογλου
Καθώς τα στόματα ανοίγουν μετά το μίνι κραχ της ελληνικής οικονομίας, εφιαλτικές είναι οι περιγραφές των τυχοδιωκτικών και ερασιτεχνικών χειρισμών της κυβέρνησης που το προκάλεσαν. Ακόμη και πρόσφατα, δια στόματος Βενιζέλου, το κυβερνητικό στρατόπεδο κατηγορούσε την αξιωματική αντιπολίτευση ότι σχεδιάζει ένα νέο Κούγκι, στην αντιπαράθεση με τους δανειστές. Αντί όμως ο ΣΥΡΙΖΑ να βάλει φωτιά στην μπαρουταποθήκη, τον ρόλο του  Σουλιώτη καλόγερου Σαμουήλ, που είχε ανατινάξει τους Τούρκους και μαζί το μοναστήρι στον αέρα,ανέλαβαν να παίξουν οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος. 

Το αρχικό σχέδιο της κυβέρνησης, μετά την ήττα στις ευρωεκλογές του Μαΐου, ήταν να παρουσιάσει ότι η τρόικα αρχίζει να αποχωρεί από την χώρα. Επρόκειτο για επικοινωνιακή επιχείρηση, για την οποία το Μέγαρο Μαξίμου υπολόγιζε ότι θα είχε την πλήρη υποστήριξη των ΜΜΕ. Το πρώτο βήμα της «απαγκίστρωσης» θα ήταν η συνάντηση με την τρόικα στο Παρίσι στις αρχές Σεπτεμβρίου, την οποία παρουσίασε το κυβερνητικό στρατόπεδο παρουσίασε ως συμφωνία μεγάλης σημασίας με τους δανειστές.  «Αυτό δεν είναι μια απλή συμβολική κίνηση ότι αλλάζουμε σελίδα, είναι και μια ενθάρρυνση να κινηθούμε εμείς με βάση τις δικές μας εθνικές προτεραιότητες, όπως είναι υποχρέωσή μας», δήλωνε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ε. Βενιζέλος.  «Η εκτός συνόρων αξιολόγηση σε ανώτερο επίπεδο ήταν μια σκέψη του πρωθυπουργού, η οποία συμφωνήθηκε με τους θεσμικούς εταίρους, καθώς η χώρα έχει ανακτήσει πλήρως την αξιοπιστία της», συμπλήρωνε η κυρία Βούλτεψη.

Η πρώτη ψυχρολουσία ήρθε από τις Βρυξέλλες. Στην αρχή, ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Α. Κολομπανί δήλωσε πλήρη άγνοια των «θεσμικών εταίρων» για την συνάντηση! Μετά από αγωνιώδη τηλεφωνήματα η ΕΕ προχώρησε σε διόρθωση, που έσωζε απλώς τα προσχήματα: η συνάντηση στη γαλλική πρωτεύουσα θα ήταν προπαρασκευαστικού χαρακτήρα, με τις ουσιαστικές συζητήσεις και τον τακτικό έλεγχο της τρόικας να πραγματοποιείται στην Αθήνα.

Η στάση των Βρυξελλών προκάλεσε αμηχανία στο Μέγαρο Μαξίμου, η οποία πολλαπλασιάστηκε στις συζητήσεις που είχε ο κ. Χαρδούβελης με τους δανειστές, τόσο στο Παρίσι όσο και στο άτυπο Eurogroup αργότερα, στα μέσα Σεπτεμβρίου στο Μιλάνο. Οι εκπρόσωποι της τρόικας όχι μόνο άκουγαν με έκπληξη τα περί της αποχώρησης από το Μνημόνιο για τα οποία δεν είχε προηγηθεί καμία προετοιμασία, αλλά αντίθετα πρότειναν η αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας να καθυστερήσει μέχρι τον Μάρτιο και μετά τις προεδρικές εκλογές στην Ελλάδα. Παρόμοια ήταν και η στάση του προέδρου της Ευρωπαικής Επιτροπής Ζαν Κλωντ Γιούνκερ στις συνομιλίες με τον κ. Σαμαρά, που μετέφερε τις απόψεις των Ευρωπαίων ηγετών:«αν δεν μπορείς να εγγυηθείς ότι θα είσαι στην κυβέρνηση μέχρι το 2016, θα πρέπει να περιμένουμε να ξεκαθαρίσει το τοπίο».

Προφανώς οι δανειστές ήθελαν να ξέρουν με ποιον θα διαπραγματευθούν, αλλά  η μετάθεση της αξιολόγησης και γενικώς της συζήτησης για το χρέος μετά τον Μάρτιο, ήταν καταστροφική για την κυβέρνηση: δεν θα διέθετε πλέον κανένα επικοινωνιακό χαρτί για την κοινή γνώμη, ενώ ούτε λόγος να γινόταν για την αλλαγή του κλίματος και την συσπείρωση των 180 βουλευτών για την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας. Η κυβερνητική αμηχανία εκφράστηκε και με την ομιλία Σαμαρά στην ΔΕΘ, που παρά τις προσδοκίες που είχαν καλλιεργηθεί, δεν προχώρησε σχεδόν σε καμία από τις γενναίες παροχές που είχαν προαναγγελθεί. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός εμφανίζεται εκείνες τις μέρες ιδιαίτερα καταβεβλημένος, ενώ στο Μέγαρο Μαξίμου άρχισαν να κυκλοφορούν και θεωρίες συνωμοσίας, σύμφωνα με τις οποίες οι δανειστές εγκατέλειπαν την κυβέρνηση,και τα είχαν βρει με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Α. Τσίπρα.

Είναι τότε που η κυβέρνηση αποφάσισε να κάνει το μεγάλο άλμα στο κενό. Επιλέγει αντί της σταδιακής απεμπλοκής, την ρητορική της ολικής εξόδου από το Μνημόνιο, με την παράλληλη προσφυγή στις αγορές. Ο κ. Σαμαράς πηγαίνει στο Βερολίνο για να «τεστάρει» την Ανγκελα Μέρκελ. Παρ' ότι αντί για απάντηση παίρνει τα γνωστά ήξεις-αφήξεις της καγκελαρίου, που επιμένει στην συνέχιση των «μεταρρυθμίσεων» (δηλαδή των μέτρων λιτότητας κλπ) ο πρωθυπουργός δηλώνει στην κοινή συνέντευξη τύπου: «κατά τη δικιά μας άποψη δεν απαιτείται καινούριο πακέτο βοήθειας. «Τις χρηματοδοτικές ανάγκες- όπως σας είπα- την επόμενη χρονιά μπορούμε ασφαλώς να τις καλύψουμε. Θα δούμε τι θα γίνει με τις υπόλοιπες δόσεις του δανείου"».

Η κυβέρνηση δεν εννοεί ότι «φεύγουμε τώρα»: πρόκειται για τακτική που έχει  στόχο περισσότερο να πιέσει τους εταίρους ώστε η τρόικα να ρίξει νερό στο κρασί της αναβάλλοντας τα σκληρά μέτρα για την επόμενη άνοιξη καθώς και να αποσπάσει υποσχέσεις από τους δανειστές για το χρέος και την συζήτηση του ελληνικού προβλήματος. Δεν έχει όμως σχεδιαστεί κανένα επόμενο βήμα, ούτε υπάρχει plan B: τι θα γίνει αν οι δανειστές δεν συγκινηθούν; Ποιες κινήσεις πρέπει να γίνουν αν ανέβουν τα επιτόκια στις αγορές;

Πράγματι, τα τελευταία ανεβαίνουν μετά τις δηλώσεις Σαμαρά: είναι προφανές ότι δεν υπάρχει καμία εμπιστοσύνη ότι η κυβέρνηση μπορεί να τα καταφέρει χωρίς δανειακή ενίσχυση. Άλλωστε στην νέα συνάντηση της Αθήνας με την τρόικα, η ελληνική αντιπροσωπεία καθυστερεί μαλώνοντας για το αν θα πρέπει να συμμετέχει ο Χρύσανθος Λαζαρίδης. Δεν είναι η εικόνα μιας σοβαρής χώρας που μετά από μια τόσο σοβαρή κρίση θέλει αν βγει στις αγορές.

Παρ' όλα αυτά Μέγαρο Μαξίμου και Βενιζέλος επιμένουν, μέχρι την προηγούμενη Κυριακή που η ελληνική αντιπροσωπεία επισκέπτεται την κυρία Λαγκάρντ στην Ουάσιγκτον. «20 λεπτά», ξεκινάει η επικεφαλής του ΔΝΤ την σύντομη συνάντηση, στην οποία δεν αφήνει κανένα περιθώριο: η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στο πρόγραμμα επιτήρησης. Τα ίδια και στο eurogroup της επόμενης μέρας, όπου ο κ. Χαρδούβελης ακούει τον εξάψαλμο. Είναι λίγες ώρες πριν εκραγεί η μπαρουταποθήκη, στο νέο ελληνικό Κούγκι.

Πηγή

Η αριστερή πολιτική για τα μεσαία στρώματα

Του Νάσου Θεοδωρίδη*

Με αφορμή την επικείμενη πολιτική ανατροπή και τον σχηματισμό –για πρώτη φορά στην ιστορία της Ελλάδας– μιας αμιγώς αριστερής προοδευτικής κυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, έχει ξεκινήσει μια συζήτηση σχετικά με το εύρος της κοινωνικής διαστρωμάτωσης που θα πλαισίωνε μια νέα λαϊκή συμμαχία για την εφαρμογή ενός ριζοσπαστικού –και μελλοντικά αντικαπιταλιστικού– προγράμματος αριστερής εξουσίας.

Παρ’ όλο που αδιαμφισβήτητη ηγεμονία σε ένα τέτοιο εγχείρημα πρέπει να έχει ασφαλώς η –υπό ευρεία έννοια– εργατική τάξη (στην οποία συμπεριλαμβάνονται στη σημερινή εποχή πλήθος επαγγελμάτων που ασκούνται με σωματική ή κυρίως πλέον με διανοητική εργασία και υφίστανται απόσπαση υπεραξίας), δεν χωράει αμφιβολία ότι ενεργό ρόλο για τη διαμόρφωση της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας που χρειάζεται για την ευόδωση μιας τέτοιας τιτάνιας προσπάθειας θα έπαιζε ασφαλώς και η συστράτευση ευρύτερων μεσαίων στρωμάτων, που δυστυχώς κάποιοι που διαβάζουν με μονομέρεια τον μαρξισμό τα θεωρούν «εχθρικά» στο σύνολό τους (χαρίζοντας έτσι στον ταξικό αντίπαλο ζωντανές κοινωνικές δυνάμεις, ως μη όφειλαν). Αυτό ισχύει για δύο λόγους: πρώτον, διότι στην Ελλάδα της κρίσης είμαστε μάρτυρες μιας εκτεταμένης πληβειοποίησης και προλεταριοποίησης των στρωμάτων αυτών και, δεύτερον, διότι η ιδιαίτερη κοινωνική δομή της μεταπολεμικής Ελλάδας ήταν τέτοια που (προς ανατριχίλα της τρόικας) είχε οδηγήσει στη δημιουργία ενός κοινωνικού ιστού ολότελα διαφορετικού από το αυστηρά ιεραρχικό «στρατιωτικοποιημένο» μοντέλο των άλλων χωρών του δυτικού βιομηχανικού καπιταλισμού. Ο ιστός αυτός είχε μεν στρεβλώσεις, αλλά είχε και μια θετική όψη, καθώς διευκόλυνε την κοινωνική ανέλιξη («ασανσέρ») πολύ περισσότερο από οποιονδήποτε αντίστοιχο καπιταλιστικό κοινωνικό σχηματισμό.

Μερικοί ισχυρίζονται ότι αντίπαλος της Αριστεράς δεν πρέπει να είναι μόνο οι 200 οικογένειες των οικονομικά ισχυρών της άρχουσας τάξης αλλά και μια ευρεία μερίδα μεσαίων στρωμάτων που υποτίθεται ότι λειτουργούν κι αυτά συλλήβδην (!) με εκμεταλλευτικό τρόπο έναντι των φτωχών. Πέρα από την αδυναμία στατιστικής τεκμηρίωσης του εν λόγω ισχυρισμού (που μαζί με τα ξερά καίει και τα χλωρά), η προσέγγιση αυτή φανερώνει και μια έμμεση απροθυμία για σύγκρουση με την «κεφαλή του ψαριού», δηλαδή με τους πραγματικά πλούσιους που έχουν ζεστό χρήμα, είτε σε επενδύσεις, είτε σε εισοδήματα, είτε σε off shore εταιρείες κ.λπ., χωρίς την αναδιανομή του οποίου δεν μπορεί να υπάρξει κανενός είδους ριζική ανατροπή συσχετισμών. Πρόκειται για μια θεώρηση που παραβλέπει επιπόλαια τόσο τα αίτια που ωθούν πλήθος μικρομεσαίων σε φοροδιαφυγή (ως άμυνα σε μια ραγδαία πτώση του βιοτικού επιπέδου εξαιτίας παραλογισμών, τύπου φορολόγησης ανύπαρκτων εισοδημάτων βάσει τεκμηρίων, ή αντικειμενικών καταστάσεων, όπως η έλλειψη ρευστότητας, χάριν τραπεζοκρατίας) όσο και τις επιπτώσεις που θα επέφερε στα αδύναμα στρώματα η υιοθέτηση της στοχοποίησης της ευμάρειας της μεσαίας τάξης. Εξηγούμαι: η εφαρμογή πολιτικών «απόλυτης προτεραιότητας» για τους «εξαθλιωμένους» αφαιρεί το δίχτυ ασφαλείας που παρέχει ως ασπίδα για τους πιο αδύναμους η απόλαυση κοινωνικών κατακτήσεων από ευρύτερα μεσαία στρώματα. Ετσι, τα κοινωνικά δικαιώματα μετατρέπονται σε βοηθήματα απορίας, όπως συνέβη σε Αγγλία, Γερμανία κ.λπ. Κάτι τέτοιο αποτελεί υποχώρηση από την ορθή αντίληψη περί δικαιωμάτων για όλους (και χρηματοδότησής τους με φόρους προοδευτικής κλίμακας). Για παράδειγμα, οι 300 κιλοβατώρες δωρεάν ρεύματος μόνο για «πάμφτωχους» (αντί για θέσπιση αντίστοιχου κοινωνικού δικαιώματος για όλους) ανοίγουν την κερκόπορτα για την επικράτηση νεοφιλελεύθερων λογικών που ήδη με υποκρισία διερωτώνται γιατί άραγε ένας πλούσιος δεν θα πρέπει να πληρώνει δίδακτρα σε δημόσιο ΑΕΙ ή νοσήλια σε δημόσιο νοσοκομείο.

Η ίδια αυτή θεώρηση, διαπνεόμενη από έναν εσφαλμένο «εργατισμό», έχει ως αγαπημένη της θεματολογία και τη φορολόγηση του ακινήτου, αντιδρώντας λυσσαλέα στην εξαίρεση της πρώτης κατοικίας. Παραβλέποντας ότι το ακίνητο έχει ήδη φορολογηθεί κατά την αγορά ή κατασκευή του, η άποψη αυτή αντιμετωπίζει την πρώτη κατοικία ως στοιχείο πλούτου, ενώ κάτι τέτοιο θα ίσχυε μόνο κατά τη ρευστοποίησή της (προς την οποία έμμεσα προτρέπει). Ομως η απόλαυση νομής και κατοχής (αποκομμένης από το κερδοσκοπικό στοιχείο) αποτελεί δικαίωμα που η Αριστερά εξ ορισμού οφείλει να στηρίζει, με στόχο την εξίσωση προς τα πάνω. Επικαλούνται μάλιστα το επιχείρημα των ΗΠΑ, όπου πράγματι υπάρχει βαριά σχετική φορολογία, ακριβώς επειδή βασική αρχή του καπιταλισμού είναι ο οικονομικά αδύναμος ή μεσαίος να μην έχει την ανεξαρτησία ή τη σιγουριά που του παρέχει η ιδιόκτητη στέγη, ώστε να καθίσταται οικονομικά έρμαιο εκείνων που συγκεντρώνουν τον πλούτο στα χέρια τους και έτσι η στέγαση (λόγω φόρου ή ενοικίου) να μην αποτελεί καθολικό ανθρώπινο δικαίωμα αλλά προνόμιο των ολίγων.

* Δικηγόρος με ειδίκευση στα δικαιώματα του ανθρώπου

Πηγή

Μέγας χορηγός του ΣΥΡΙΖΑ

Του Γιώργου Καρελιά

Αν υπήρχε ακόμη κάποια αμφιβολία, τις τελευταίες ημέρες εξαλείφθηκε. Μέγας χορηγός του ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας και μοναδικός και ακούει στο όνομα Αντώνης Σαμαράς.

Ο σημερινός πρωθυπουργός έχει παίξει και λίγο παλιότερα τον ρόλο του χορηγού προς άλλα κόμματα. Μέγας αντιμνημονιακός την περίοδο 2010-2011, έκανε τη γνωστή κωλοτούμπα τον Φεβρουάριο του 2012, πριμοδότησε τον Πάνο Καμμένο και τους απανταχού ψεκασμένους και έφερε το δικό του κόμμα στα χαμηλότερα εκλογικά ποσοστά της ιστορίας του.

Σήμερα το επαναλαμβάνει από την ανάποδη. Από σκληρός εφαρμοστής του Μνημονίου (με δημοσιονομικά αποτελέσματα, είναι αλήθεια) επέλεξε να κάνει το μεγάλο άλμα της «εξόδου» από αυτό. Αλλά αποδείχτηκε ότι ήταν ένα άλμα βιαστικό, απροετοίμαστο και επιπόλαιο, γι' αυτό κόντεψε να γίνει άλμα στο κενό.

Έτσι, ουδείς από τους στόχους αυτής της κίνησης επιτεύχθηκε. Πρώτον, η πολυδιαφημισμένη «έξοδος από το Μνημόνιο» δεν θα γίνει. Ευτυχώς, διότι για την οικονομία θα ήταν κάτι σαν την Έξοδο του Μεσολογγίου, χωρίς να έχει τίποτα το ηρωϊκό, που είχε εκείνη. Δεύτερον, τα προσδοκώμενα -δημοσκοπικά και εκλογικά- κέρδη από αυτήν την όψιμη «αντιμνημονιακή» κυβερνητική έξαρση μπορεί να γυρίσουν σε ζημιές. Τρίτον, δεν μπορεί πλέον να κατηγορεί πειστικά τον ΣΥΡΙΖΑ για ανεύθυνη στάση, όταν ο ίδιος επέδειξε -το λιγότερο- επιπολαιότητα ασυγχώρητη για τη στιγμή. Όταν ο Σαμαράς λέει «θα βγούμε από το Μνημόνιο», τι πειράζει που ο Τσίπρας λέει ότι θα το «σκίσει» (αν και δεν το λέει πλέον);

Το μόνο θετικό από την κατάληξη αυτής της σύντομης περιπέτειας είναι η συνειδητοποίηση ότι οι μαγκιές δεν συνιστούν πολιτική. Ούτε οι επιπόλαιες μαγκιές του Σαμαρά, ούτε οι τζάμπα μαγκιές του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Σαμαράς ας κοιτάξει τώρα να μαζέψει ό,τι μαζεύεται. Και ο Τσίπρας έχει χρόνο να μελετήσει το πάθημα του Σαμαρά, για να προλάβει αύριο κάποιο ανάλογο δικό του.

ένα άρθρο των πρωταγωνιστών

Αμφίπολη: «Βλέπουν» νέο ψηφιδωτό που θα δείχνει τον ένοικο του τάφου

Κορύφωση αποκαλύψεων περιμένουν οι αρχαιολόγοι τις επόμενες ημέρες-Ένας ή περισσότεροι τάφοι, αναρωτιούνται ακόμα οι ειδικοί-Τι μαρτυρά το λιοντάρι για την ταυτότητα του νεκρού

Αντίστροφα έχουν αρχίσει να μετρούν πλέον οι αρχαιολόγοι για την αποκάλυψη του μεγάλου μυστικού που κρύβει η Αμφίπολη. Όσο οι μέρες ακόμα και οι ώρες περνούν, τόσο κορυφώνεται η αγωνία, με τους ειδικούς να κάνουν λόγο για ένα απαράμιλλης ομορφιάς ταφικό μνημείο.

Μάλιστα, τόσο το μεγάλο μέγεθος, όσο και τα μοναδικά ευρήματα στον τύμβο Καστά, οι φωτογραφίες των οποίων έχουν κάνει το γύρο του κόσμου αφήνουν ακόμα αναπάντητο το ερώτημα αν τελικά πρόκειται για έναν τάφο ή πολλούς.

Όπως και να έχει, πάντως, οι ειδικοί δηλώνουν μαγεμένοι και οι ίδιοι από το μεγαλείο που κρύβει το ταφικό μνημείο, ενώ υποστηρίζουν πως βρισκόμαστε ένα βήμα πριν από την αποκάλυψη του μεγάλου μυστικού που είναι καλά θαμμένο εδώ και χιλιάδες χρόνια στην Αμφίπολη.

Ατζακά: Το ψηφιδωτό φανερώνει ότι είναι ένα εξέχον πρόσωπο στον τάφο

Την άποψη πως το ψηφιδωτό της Αμφίπολης είναι μοναδικό στο είδος του εξέφρασε η ομότιμη Καθηγήτρια Αρχαιολογίας ΑΠΘ, Παναγιώτα Ατζακά.

Μιλώντας σε πρωινή εκπομπή του Mega, η κ. Ατζακά έκανε λόγο για ένα ψηφιδωτό, που με τα εντυπωσιακά του χρώματα, μάγεψε ακόμα και την ίδια, ενώ υποστήριξε πως είναι το πρώτο της συγκεκριμένης εποχής με εικονιστικές παραστάσεις.

«Στους τάφους τα ψηφιδωτά δεν είναι καθόλου συχνά. Το παράδειγμα της Αμφίπολης είναι μοναδικό. Σε πολύ μεταγενέστερες εποχές, στη μετά-χριστιανική περίοδο, υπάρχουν ταφικά ψηφιδωτά με εικονικές παραστάσεις. Ωστόσο, στην περίοδο που ανήκει το ψηφιδωτό της Αμφίπολης δεν υπάρχει τίποτε ανάλογο. Και αυτό είναι ένα από τα στοιχεία που κάνει το εύρημα ιδιαίτερο μοναδικό» ανέφερε η καθηγήτρια Αρχαιολογίας.

Στην ερώτηση του δημοσιογράφου αν το ψηφιδωτό μπορεί να αποκαλύψει την ταυτότητα του νεκρού, η κ. Ατζακά μίλησε για ένα εξέχον πρόσωπο της αρχαιότητας, διατηρώντας, ωστόσο, την επιφύλαξή της στο όνομα του "ενοίκου" του τάφου, λέγοντας πως τις απαντήσεις θα τις δώσει μόνο η ανασκαφική ομάδα.

Φάκλαρης: Είμαστε ένα βήμα πριν από τον ταφικό θάλαμο

Την πεποίθηση ότι οι αρχαιολόγοι βρίσκονται ένα βήμα πριν από τον ταφικό θάλαμο στην Αμφίπολη εξέφρασε ο καθηγητής Αρχαιολογίας ΑΠΘ, Παναγιώτης Φάκλαρης, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι στο συγκεκριμένο χώρο ίσως υπάρχει ένα ακόμη ψηφιδωτό.

Ο κ. Φάκλαρης μιλώντας στην πρωινή εκπομπή του Mega αναφέρθηκε στην κλιμάκωση των εντυπωσιακών ευρημάτων από την αρχή του ταφικού μνημείου έως το τέλος, επισημαίνοντας πως είναι χαρακτηριστικό της εποχής που χρονολογείται ο τάφος.

Μάλιστα, τόνισε πως στον τέταρτο και τελευταίο, όπως υποστήριξε θάλαμο, περιμένουμε μεγάλες εκπλήξεις.

Γεωργία Αλευρά: Το λιοντάρι «δείχνει» άνδρα

Για ένα καταπληκτικό ψηφιδωτό πολύ υψηλής τέχνης κάνει λόγο και η καθηγήτρια Κλασικής Αρχαιολογίας, Γεωργία Αλευρά, σχολιάζοντας τα μέχρι στιγμής ευρήματα που έχουν εντυπωσιάσει παγκοσμίως.

Σύμφωνα με την κ. Αλευρά, το ψηφιδωτό δεν μαρτυρά ακόμα στην ταυτότητα του νεκρού, ωστόσο αντίθετα πληροφορίες για το φύλο του «ένοικου» μαρτυρά το λιοντάρι που βρίσκεται στην κορυφή του τύμβου Καστά. Όπως ανέφερε στο Mega, το λιοντάρι «δείχνει» ανδρικό μνημείο. «Γιατί τα λιοντάρια στήνονταν από τον 6ο π.Χ. αιώνα σε τάφους ανδρών που πέθαναν στον πόλεμο», είπε, μεταξύ άλλων.

«Εκείνο που ξέρουμε είναι πως πρόκειται για ένα μνημείο όπου συγκεντρώνεται ό, τι κορυφαίο υπήρχε στην τέχνη εκείνη την εποχή» είπε χαρακτηριστικά, ενώ συμπλήρωσε πως πρώτη φορά εντοπίζονται τόσο σημαντικά ευρήματα σε ένα μνημείο. 

Πηγή

Κάτι άλλο σκοτώνει την Αφρική και όχι ο Ebola

Μπορεί ο Ebola να έχει αναστατώσει ολόκληρο τον κόσμο αλλά η Αφρική μαστίζεται από προβλήματα που δεν κεντρίζουν το παγκόσμιο ενδιαφέρον. Στο παρακάτω πίνακα εμφανίζεται μια εντελώς διαφορετική εικόνα. Τα στοιχεία δείχνουν τους 5 λόγους για τους οποίους έχουν χαθεί περισσότεροι άνθρωποι από τον Μάρτιο του 2014, οπότε και ξέσπασε ο Ebola, μέχρι σήμερα.

Πηγή

Ψάχνοντας όνομα για το νέο μνημόνιο

Θα ονομαστεί άραγε "ομπρέλα των Βρυξελλών" σύμφωνα με την Real, "Μνημόνιο light" κατά το πρωτοσέλιδο του Βήματος, ή μήπως "Γραμμή προληπτικής πίστωσης" όπως γράφει η Καθημερινή και τις άλλες κυριακάτικες εφημερίδες; Το βέβαιο είναι ότι η έξοδος από το μνημόνιο παραπέμφθηκε στις καλένδες:  έχει πλέον αντικατασταθεί από την ονοματολογία για την νέα συμφωνία που θα υπογραφεί με τους δανειστές και το ΔΝΤ.

Όπως και να ονομαστεί, το νέο μνημόνιο θα ισοδυναμεί με μια νέα λεόντειο συμφωνία, καθώς έρχεται μετά την άτακτη υποχώρηση της κυβέρνησης και τον θυμό των δανειστών για τις κινήσεις της. Στο eurogroup αυτής της εβδομάδας ο υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης δέχθηκε τα ομαδικά πυρά όλων των συναδέλφων του για τις κινήσεις της κυβέρνησης που είχαν προκαλέσει το κραχ στην Αθήνα, αναθερμαίνοντας την κρίση στην ευρωζώνη. Ο Σόιμπλε δήλωσε δύο φορές "nervous" (νευρικός, εκνευρισμένος) στην ομιλία του σύμφωνα με την Real, ενώ ο Φιλανδός Κατάινεν έκανε μια κριτική εφ όλης της ύλης στην Ελλάδα και ζήτησε μέτρα για το 2015.

Ταυτόχρονα ο πρωθυπουργός, σημειώνει το Bήμα, στην ομιλία του στο υπουργικό συμβούλιο, "η οποία κοινοποιήθηκε σε όλα τα διεθνή πρακτορεία" έκανε στροφή 180 μοιρών: "δεσμεύθηκε για πιστή τήρηση του προγράμματος δημοσιονομικής εξυγίανσης και μεταρρυθμίσεων. Παράλληλα από την παρέμβαση του έλειπε κάθε αναφορά για τέλος του Μνημονίου, αυτόνομη πορεία στις αγορές και εγκατάλειψη εκ μέρους της Ελλάδας των υπολειπόμενων δόσεων του ΔΝΤ".

Ενώ όμως όπως αποκαλύπτεται η αρνητική στάση Ευρωπαίων και ΔΝΤ πριν το κραχ οφειλόταν στο γεγονός ότι ζητούσαν να ξεκαθαρίσει το πολιτικό τοπίο πριν συζητήσουν για το χρέος και την πορεία της Ελλάδας, η κυβέρνηση σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει την παταγώδη αποτυχία της σαν όπλο εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ. Το βασικό επικοινωνιακό επιχείρημα της κυβέρνησης θα είναι ότι "οι ψευδαισθήσεις κάποιων πως η χώρα μπορεί να κάνει ότι θέλει, χωρίς συνέπειες με τα λεφτά των άλλων, οδηγεί στην δημοσιονομική κόλαση".

Προς το παρόν,αυτό που ακολουθεί είναι η "επίσκεψη κόλαση" σύμφωνα με την Real. Η τρόικα επιστρέφει με φόρα ζητώντας "απολύσεις, νέο μισθολόγιο στο Δημόσιο, φορολογικά κλπ". Η "Καθημερινή" στο κύριο άρθρο της, βλέπει αντίθετα ότι κάπως έτσι η κυβέρνηση μπορεί να οδηγήσει την χώρα στον.. παράδεισο: " με σχέδιο, χωρίς πανικό και με καθαρές κουβέντες μπορεί να εξηγήσει γιατί η χώρα χρειάζεται ένα δίχτυ ασφαλείας σε ένα επικίνδυνο διεθνές περιβάλλον και να πείσει την κοινή γνώμη για την ψήφιση λίγων(sic) διαρθρωτικών αλλαγών, που θα κλείσουν την διαπραγμάτευση με την τρόικα".

Πηγή

«Χαρίζουν» στην Eldorado Gold 925 στρ. δάσους

Η ΜΟΝΗ ΙΒΗΡΩΝ ΣΥΜΦΩΝΗΣΕ, Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΣΕ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ
Διαβεβαιώσεις δεντροφύτευσης μετά τη χρήση και ότι δεν θα χύνονται απόβλητα της εξόρυξης και επεξεργασίας του μεταλλεύματος

Η Μονή Ιβήρων Αγίου Ορους παραχωρεί τα 925 στρέμματα δασικής έκτασης που της ανήκουν στις Σκουριές για να φτιάξει η Eldorado Gold/Ελληνικός Χρυσός το λάκκο απόθεσης αποβλήτων στο ρέμα Λοτσάνικο.

Πήρε διαβεβαιώσεις ότι εκεί θα ρίχνονται μόνο ακίνδυνα χώματα, αν και το ΥΠΕΚΑ έδωσε άδεια για τη δημιουργία χώρου απόθεσης τελμάτων εμπλουτισμού του μεταλλείου Σκουριών. Οπως δηλαδή τα τέλματα που κατέκλυσαν μια ολόκληρη περιοχή στο περιβαλλοντικό ατύχημα του Καναδά τον περασμένο Αύγουστο.

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, η Ι.Μ. Ιβήρων ήρθε σε προφορική συμφωνία με τη μεταλλευτική εταιρεία για τη μακροχρόνια μίσθωση της έκτασης, ενώ το ακριβές ποσό του μισθώματος δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί. Η συμφωνία δεν έχει ακόμη υπογραφεί, ούτε τα δύο μέρη έχουν καταλήξει σε πλήρη συμφωνία κάποιων όρων που θέτει η μονή. Ενας από αυτούς είναι το αν θα ξυλευτεί η δασική έκταση και ποιος θα πάρει την ξυλεία.

Μακροχρόνια μίσθωση

Ο λόγος για τον οποίο τελικά η Ι.Μ. Ιβήρων συμφώνησε στη μακροχρόνια μίσθωση της έκτασης είναι, σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πληροφορίες, ότι η ελληνική κυβέρνηση είχε ήδη προχωρήσει σε αναγκαστική απαλλοτρίωση της συγκεκριμένης έκτασης.

Επίσης, οι μοναχοί πήραν διαβεβαιώσεις από την Eldorado Gold/Ελληνικός Χρυσός πως ό,τι κι αν γίνει στην έκταση, θα γίνει με βάση τους όρους που προβλέπει η Μελέτη Περιβαλλοντικών Ορων που έχει καταθέσει η εταιρεία. Ενας άλλος όρος που θέτει η μονή είναι ότι οι εργασίες θα γίνονται υπό την επίβλεψη της ανεξάρτητης επιτροπής εμπειρογνωμόνων που έχει συστήσει η μονή για να ελέγχεται αν τηρούνται οι όροι που προβλέπει η περιβαλλοντική μελέτη.

Οι αντιδρώντες στην εξόρυξη χρυσού στις Σκουριές, επισημαίνουν ότι στο Λοτσάνικο θα χτιστεί φράγμα ύψους 159 μ. και στα συνολικά 1.000 στρ. που απαλλοτριώνονται θα δημιουργηθεί χώρος απόθεσης αποβλήτων εμπλουτισμού, που θα δεχθεί 23,5 εκατ. τόνους βιομηχανικών αποβλήτων από το μεταλλείο των Σκουριών.

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η Ι.Μ. Ιβήρων είχε ενημερώσει την εταιρεία ότι αδυνατούσε αντικειμενικά να πουλήσει τα 925 στρ. επειδή υπήρχαν σε εκκρεμότητα δικαστικές διεκδικήσεις μέσα στην έκταση από κατοίκους της περιοχής. Η εταιρεία αγόρασε τις διεκδικούμενες εκτάσεις προς 3.000 ευρώ ανά στρέμμα, πολλαπλάσια της πραγματικής τους αξίας.

Οι μοναχοί πήραν διαβεβαιώσεις ότι η εταιρεία θα προχωρήσει σε υποχρεωτική αποκατάσταση της έκτασης με δενδροφύτευση μετά τη χρήση. Οπως επίσης ότι στο συγκεκριμένο χώρο δεν θα χύνονται απόβλητα της εξόρυξης και της επεξεργασίας του μεταλλεύματος, αλλά θα γίνεται μόνο απόθεση χωμάτων που δεν θα είναι επιβαρυμένα με βαρέα μέταλλα ή άλλα τοξικά, αρσενικό κ.λπ., καθώς η επεξεργασία θα γίνεται σε άλλο χώρο. Και οι όγκοι χωμάτων θα χρησιμοποιηθούν για να γίνει επιχωμάτωση του ανοίγματος ώστε να φυτευτούν νέα δέντρα.

Υπενθυμίζεται ότι πριν από περίπου έναν χρόνο, τον Ιούλιο του 2013, η ελληνική κυβέρνηση προχώρησε σε αναγκαστική απαλλοτρίωση της συγκεκριμένης έκτασης, και άλλων μικρότερων που ανήκουν σε ιδιώτες, καθώς ήταν απαραίτητες για τη δημιουργία χώρου απόθεσης αποβλήτων της εξόρυξης στο ρέμα Λοτσάνικο, μετά την ανέγερση φράγματος.

Η κυβέρνηση προχώρησε σ’ αυτό το βήμα γιατί αρχικά υπήρξε άρνηση παραχώρησης της έκτασης τόσο από την Ι.Μ. Ιβήρων όσο και από τους ιδιώτες. Για να δικαιολογήσει την αναγκαστική απαλλοτρίωση βάφτισε «κοινωφελή σκοπό» την εξόρυξη χρυσού στις Σκουριές, την ανήγαγε σε «δημόσιο συμφέρον», ώστε να μπορέσει να αρπάξει τη γη των κατοίκων της Μεγάλης Παναγιάς Χαλκιδικής και της Ι.Μ. Ιβήρων, η οποία βρίσκεται μέσα στην έκταση που δωρήθηκε στην «Ελληνικός Χρυσός» και στην «Eldorado Gold» για την εξόρυξη.

Η συμφωνία μεταξύ Eldorado Gold/Ελληνικός Χρυσός με την Ι.Μ. Ιβήρων ήρθε δύο μέρες μετά την έγκριση από τη Διεύθυνση Μεταλλευτικών και Βιομηχανικών Ορυκτών του ΥΠΕΚΑ για την κατασκευή των φραγμάτων στα ρέματα Καρατζά και Λοτσάνικο. Παρά το ότι η Eldorado Gold/Ελληνικός Χρυσός διαβεβαιώνουν την Ι.Μ. Ιβήρων ότι στο συγκεκριμένο χώρο θα ρίχνονται μόνο χώματα, το έγγραφο για την έγκριση κατασκευής των φραγμάτων (Αρ. Πρωτ.: Τ8-Α/Φ.7.49.13/13285/3315, με ημερομηνία 17/9/2014) αναφέρει ρητά ότι εκεί θα δημιουργηθούν φράγματα και χώροι απόθεσης τελμάτων εμπλουτισμού του μεταλλείου Σκουριών: «Θέμα: Εγκριση Προσαρτήματος 3: “Τεχνική μελέτη εγκαταστάσεων διαχείρισης εξορυκτικών αποβλήτων υποέργου Σκουριών – φράγματα και χώροι απόθεσης τελμάτων εμπλουτισμού μεταλλείου Σκουριών” της Τεχνικής Μελέτης του υποέργου “Μεταλλευτικές Εγκαταστάσεις Σκουριών” του έργου “Μεταλλευτικές – Μεταλλουργικές Εγκαταστάσεις Μεταλλείων Κασσάνδρας” της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.Μ.Β.Χ. στο Τ. Αριστοτέλη, Π.Ε. Χαλκιδικής».

Ατυχήματα στο Αρχείο

Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, η Ελληνικός Χρυσός πέφτει πάλι στα μαλακά για την υπόθεση μη τήρησης των όρων ασφαλείας κατά τη μεταφορά επικίνδυνων υλικών μέσα από τα χωριά του νομού Χαλκιδικής και Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για τα 2 ατυχήματα κατά τα οποία επικίνδυνα υλικά είχαν χυθεί μέσα σε κατοικημένες περιοχές του Δήμου Βόλβης. Η ποινική δίωξη που ασκήθηκε για τη μη τήρηση των όρων ασφαλείας είναι σε βαθμό πταίσματος και η υπόθεση τίθεται στο Αρχείο.

Και καθώς η ελληνική Δικαιοσύνη χαϊδεύει για άλλη μια φορά τους «επενδυτές», δείχνει άτεγκτη απέναντι στους αντιδρώντες κατοίκους. Πριν από δύο μέρες επιδόθηκαν κλήσεις σε απολογία σε 9 κατοίκους της Ιερισσού οι οποίοι κατηγορούνται για παρακώλυση συγκοινωνιών. Οι κατηγορούμενοι καλούνται να εμφανιστούν στην Αστυνομική Διεύθυνση Πολυγύρου την ερχόμενη Τετάρτη, 24/9. Ομως στις κλήσεις που τους επιδόθηκαν δεν αναφέρεται ούτε ποια μέρα διέπραξαν το σοβαρότατο αδίκημα ούτε πού και με ποιον τρόπο τέλεσαν το συγκεκριμένο αδίκημα.

πηγή: Ελευθεροτυπία

Νωρίτερα το εφάπαξ σε 31.200 δικαιούχους -Ποιους αφορά η απόφαση

Καλά νέα φέρνει για 31.200 δικαιούχους εφάπαξ η απόφαση του υπουργείου Οικονομικών να ενισχύσει συγκεκριμένα Ταμεία, καθώς αυτό σημαίνει ότι θα πάρουν κατά δύο μήνες νωρίτερα τα χρήματα. 

Αυτό προκύπτει από την ενίσχυση με 420 εκατ. ευρώ των φορέων πρόνοιας του Δημόσιου, των ΔΕΚΟ, του ιδιωτικού τομέα, του ΝΑΤ καθώς και των μετοχικών ταμείων των στρατιωτικών. Από αυτό το ποσό, το μεγαλύτερο- 260 εκατομμύρια- θα δοθεί στο Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων και σύμφωνα με πληροφορίες του «Ελεύθερου Τύπου» εντός του Νοεμβρίου θα πληρωθούν περίπου 2.500 δικαιούχοι που θα έπαιρναν το εφάπαξ ως τα τέλη Ιανουαρίου του 2015. 

Παράλληλα, θα μπουν σε λίστα πληρωμής για πρώτη φορά και άλλοι 9.100 υπάλληλοι, οι οποίοι αποχώρησαν μέχρι και τον Αύγουστο του 2013 και έχουν πάρει σύνταξη μέχρι και τις 5 Φεβρουαρίου του 2014. 

Συνολικά για 11.600 άτομα που βγήκαν στη σύνταξη από το Δημόσιο, οι πληρωμές του εφάπαξ θα έχουν ολοκληρωθεί ως το τέλος του 2014 με αρχές του 2015. Στα Ταμεία Πρόνοιας των ΔΕΚΟ θα διατεθούν 25 εκατ. ευρώ για την επίσπευση πληρωμών και εκτιμάται ότι θα καταβληθούν 2.300 εφάπαξ σε ισάριθμους εργαζόμενους που αποχώρησαν για σύνταξη μέχρι τον Αύγουστο του 2013. Με 20 εκατ. ενισχύονται τελικά τα Ταμεία Πρόνοιας των στρατιωτικών, ενώ 50 εκατ. ευρώ θα διατεθούν για την πληρωμή εφάπαξ από τα Ταμεία Πρόνοιας του ιδιωτικού τομέα, του Εμπορικού Ναυτικού, καθώς και από τους λογαριασμούς πρόνοιας των υπουργείων. 

Φωτογραφία: Eurokinissi


Πηγή 

Ανατροπή στο Δημόσιο -Βασικός μισθός 680 ευρώ, εξίσωση με τον ιδιωτικό τομέα

Την εξίσωση με τον ιδιωτικό τομέα προβλέπουν τα κυβερνητικά πλάνα για το μισθολόγιο του δημοσίου, καθώς ο βασικός μισθός θα κατέβει στα 680 ευρώ. Οι μειώσεις, σε ποσοστό 2-12% θα γίνουν ανάλογα με το επίπεδο εκπαίδευσης των υπαλλήλων.

Οι αλλαγές προβλέπεται να επηρεάσουν σύντομα 600.000 εργαζομένους, ενώ την ίδια στιγμή οι γιατροί του ΕΣΥ, οι πανεπιστημιακοί, οι καθηγητές, οι δάσκαλοι και όσοι έχουν κάνει μεταπτυχιακές σπουδές θα περιμένουν την ανακοίνωση των νέων ειδικών μισθολογίων στα οποία θα υπαχθούν, για να δουν νέες αυξημένες αποδοχές, σύμφωνα με το «Βήμα».

Ετσι, ο υπάλληλος υποχρεωτικής εκπαίδευσης που θα διορίζεται, θα αμείβεται με 680 ευρώ το μήνα, από τα 780 ευρώ που έπαιρνε σήμερα. Κάτι που αντιστοιχεί στον κατώτατο μισθό του ιδιωτικού τομέα (586 ευρώ), καθώς στις επιχειρήσεις δεν έχουν καταργηθεί στα δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και το επίδομα της καλοκαιρινής άδειας.

Η δεύτερη αλλαγή στο μισθολόγιο του δημοσίου είναι να αυξηθεί η διαφορά αποδοχών ανάμεσα στους απόφοιτους Λυκείου και τους υπαλλήλους πανεπιστημιακής εκπαίδευσης στις διοικητικές θέσεις, αλλά και σε καθηγητές, πανεπιστημιακούς, δάσκαλους και γιατρούς του ΕΣΥ, κάτι που αποτελεί οδηγία της Τρόικα. Για αυτό το λόγο, στο νέο ενιαίο μισθολόγιο θα προβλέπεται και μια πέμπτη κατηγορία προσωπικού, για κατόχους μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών και ειδικών γνώσεων.

Η κατηγορία αυτή θα είναι πέραν της σημερινής κατάταξης των εργαζομένων σε υποχρεωτικής εκπαίδευσης, δευτεροβάθμιας, τεχνολογικής εκπαίδευσης και πανεπιστημιακής. Σε αυτή την κατηγορία προβλέπονται αυξημένες αμοιβές ανάλογα με τη θέση που θα τοποθετούνται.

Ανάμεσα στα δεκάδες σενάρια που έχουν επεξεργαστεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Χρήστος Σταϊκούρας, το επικρατέστερο σύμφωνα με την εφημερίδα, το οποίο έχει την έγκριση των δανειστών, προβλέπει:

• Μείωση βασικού μισθού για τους εργαζόμενους υποχρεωτικής εκπαίδευσης στα 680 ευρώ. Αυτόματα συμπαρασύρονται προς τα κάτω και οι αμοιβές των εργαζομένων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στα 748 ευρώ τον μήνα από 858 σήμερα.
• Για τους υπαλλήλους τεχνολογικής εκπαίδευσης οι μειώσεις θα είναι της τάξεως του 4%, δηλαδή ο μισθός μειώνεται στα 996 ευρώ (από 1.037 σήμερα). Για τους υπαλλήλους πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, μείωση 2%, ο νέος μισθός διαμορφώνεται στα 1.070 ευρώ (από 1.092 σήμερα).
• Προβλέπεται ειδικό μισθολόγιο για δάσκαλους και καθηγητές. 

Φωτογραφία: Eurokinissi

Πηγή 

Σενάρια ανασχηματισμού με το βλέμμα στις κάλπες

Πιο κοντά σε έναν ανασχηματισμό βρίσκεται, σύμφωνα με δημοσιεύματα, η κυβέρνηση, ύστερα από την ψήφο εμπιστοσύνης και το άγριο σφυροκόπημα των αγορών και με αφορμή την τοποθέτηση του υπουργού Εθνικής Άμυνας, Δημήτρη Αβραμόπουλο,στην Κομισιόν. 

Σύμφωνα με τα όσα δημοσιεύει η εφημερίδα «Τα Νέα», δεν πρόκειται για έναν ευρύ ανασχηματισμό, καθώς πριν λίγες μέρες συνεδρίασε το υπουργικό συμβούλιο και ο πρωθυπουργός έδωσε εντολές και οδηγίες στους υπουργούς του. 

Κυβερνητικές πηγές θεωρούν πως αν ο κ. Σαμαράς είχε σκοπό να αλλάξει τους υπουργούς του θα καθυστερούσε τη συνεδρίαση.

Από την άλλη, είναι σαφές πως πριν τον ανασχηματισμό δεν γίνεται καμία σχετική αναφορά και δεν υπάρχουν ανάλογες ενδείξεις και προαναγγελίες.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, οι αλλαγές στην κυβέρνηση θα περιοριστούν στην διαδοχή του κ. Αβραμόπουλο. Μάλιστα, οι κκ. Βενιζέλος και Σαμαράς φαίνεται να έχουν συμφωνήσει ήδη ότι ο νέος υπουργός Εθνικής Άμυνας θα προέρχεται από την ΝΔ. 

Ωστόσο, αν όντως γίνει ευρύτερος κυβερνητικός ανασχηματισμός, τότε είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα πρόκειται για ένα σχήμα που θα σηκώσει το βάρος της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας, ενώ δεν είναι απίθανο να πρόκειται για το κυβερνητικό σχήμα που θα μας οδηγήσει στις κάλπες.

Έτσι, ίσως να μιλάμε για κυβερνητικό σχήμα εκλογικής ετοιμότητας, με πρωταγωνιστές στις καίριες θέσεις τους έμπιστους του Αντώνη Σαμαρά, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που μιλούν για «γαλάζιο άνοιγμα»προς όλες τις πλευρές ώστε να δοθεί η «μάχη των μαχών» στις κάλπες.




Πηγή

Paul Krugman: Παγιδευμένοι στον φαύλο κύκλο του χρέους...

Η παγκόσμια οικονομία φαίνεται να σκοντάφτει. Για λίγο, τα πράγματα έδειχναν να βελτιώνονται. Λέγονταν πολλά για τα πρώτα φωτεινά σημεία μιας ανάκαμψης στον ορίζοντα. Σήμερα όμως, η ανάπτυξη επιβραδύνεται και το φάσμα του αποπληθωρισμού διευρύνεται όλο και περισσότερο.

Δικαίως σας θυμίζει κάτι αυτή η ιστορία. Εχει ακουστεί αρκετές φορές από το 2008. Οπως συνέβαινε και σε προηγούμενα επεισόδια, οι χειρότερες εξελίξεις προέρχονται από την Ευρώπη, αλλά αυτή τη φορά διαπιστώνεται ξεκάθαρα επιβράδυνση και στον αναδυόμενο κόσμο. Διακρίνονται, επίσης, ανησυχητικά σημάδια στις ΗΠΑ, παρά την ικανοποιητική κατάσταση στην αγορά εργασίας.

Τι είναι αυτό που συμβαίνει ξανά και ξανά; Τα γεγονότα που οδήγησαν στην πρόσφατη Μεγάλη Υφεση -το «σκάσιμο της φούσκας» στην αγορά των ακινήτων και η τραπεζική κρίση- έλαβαν χώρα αρκετό καιρό πριν. Γιατί δεν μπορεί να διαφύγει η παγκόσμια οικονομία από αυτόν τον φαύλο κύκλο;

Μια απάντηση, σε γενικές γραμμές, εντοπίζεται σε μια σειρά πολιτικών λαθών. Μέτρα λιτότητας σε οικονομίες που χρειάζονταν στήριξη, παράνοια για τον πληθωρισμό όταν ο πραγματικός κίνδυνος είναι ο αποπληθωρισμός κ.ο.κ. Γιατί, όμως, οι κυβερνήσεις κάνουν όλη την ώρα τα ίδια λάθη;

Με μια δεύτερη ματιά, η απάντηση εντοπίζεται στην πεποίθηση ότι μια διαγραφή χρέους θα εκλαμβάνονταν από τον δανειολήπτη ως επιβράβευση κακής συμπεριφοράς. Ποιο είναι, ούτως ή άλλως, το βασικό οικονομικό πρόβλημά μας; Μια απλουστευμένη ερμηνεία θα ήταν πως έχει προηγηθεί μια περίοδος πιστωτικής επέκτασης, όπου κάθε έννοια λογικής παραγκωνίστηκε από δανειστές και δανειολήπτες. Μετά η μουσική σταμάτησε να παίζει, το χρήμα σταμάτησε να ρέει και όλοι ξεκίνησαν μια διαδικασία απομόχλευσης, δηλαδή μείωσης κάθε δανειακής υποχρέωσης. Οταν η δική σου κατανάλωση είναι το δικό μου εισόδημα και όταν όλοι προσπαθούν να περιορίσουν ταυτόχρονα το χρέος τους, τότε η οικονομία δεν αναπτύσσεται.

Οπότε, τι λύση υπάρχει; Τη δεκαετία του ’30, επί διακυβέρνησης Φραγκλίνου Ρούζβελτ, δόθηκε η ευκαιρία αναχρηματοδότησης των στεγαστικών δανείων με πολύ χαμηλότερα επιτόκια. Στην κρίση της Ισλανδίας διαγράφηκε ένα σημαντικό μέρος των χρεών των νοικοκυριών, τα οποία προέρχονταν από τα χρόνια της φούσκας. Σε άλλες περιπτώσεις, οι κυβερνήσεις έχουν διατηρήσει πολύ χαμηλά τα επιτόκια και έτσι ο πληθωρισμός βοηθάει στη διάβρωση της πραγματικής αξίας του χρέους.

Αυτό, όμως, που προκαλεί μεγάλη έκπληξη τα τελευταία χρόνια είναι ότι έχει διαγραφεί ένα πολύ μικρό κομμάτι από την πίτα του χρέους. Πράγματι υπήρξε η Ισλανδία. Πράγματι οι πιστωτές επωμίσθηκαν το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους. Ωστόσο, η Ελλάδα είναι ένας πολύ μικρός παίκτης που, δυστυχώς, ακόμη παραμένει υπερβολικά χρεωμένος. Στις μεγάλες οικονομίες δεν έχει δοθεί ανάσα. Η κατάστασή τους επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο διότι το βάρος των χρεών τους διογκώνεται από την υποχώρηση του πληθωρισμού που είναι χαμηλότερος του στόχου στις ΗΠΑ και σχεδόν μηδενικός στην Ευρώπη.
Γιατί δίνεται στους δανειολήπτες τόσο μικρή απαλλαγή από τα βάρη τους; Στην Ευρώπη, οι πολιτικές λιτότητας υποκινούνται πολύ λίγο από καθαρή οικονομική ανάλυση και περισσότερο από το σκεπτικό πως οι ανεύθυνοι δανειολήπτες θα πρέπει να αντιμετωπίσουν πλήρως τις συνέπειες των πράξεών τους.

Οπότε η αντίδραση των κυβερνώντων σε μια κρίση υπερβολικού χρέους ήταν να αναγκαστούν οι δανειολήπτες να αποπληρώσουν εξ ολοκλήρου τα χρέη τους. Η πολιτική αυτή είναι καταδικασμένη να αποτύχει. Οποιαδήποτε πρόοδο και εάν πετύχουν οι δανειολήπτες στην αποπληρωμή των χρεών τους, οι προσπάθειές τους υπονομεύονται από την υποτονική ανάπτυξη και τον αποπληθωρισμό. Τα επίπεδα χρέους είναι σχεδόν τα ίδια σε σχέση με μία πενταετία πριν. Ισως μια δόση κακών οικονομικών ειδήσεων, όπως μια ύφεση στη Γερμανία, να εξαντλήσει κάθε περιθώριο αυτής της καταστρεπτικής ηθικολογίας. Αλλά μην επαναπαυθείτε σε αυτό.

Kαθημερινή 

 

Καταδίκη σε Έθνος – Μπόμπολα για συκοφαντία! Το άκουσε κανείς;

Στα αζήτητα πέρασε για τα μεγάλα ΜΜΕ η είδηση της καταδίκης του ισχυρού άνδρα του ομίλου «Πήγασος» κ. Γ. Μπόμπολα από το τριμελές ΕφετείοΑθηνών για δημοσιεύματα συκοφαντικού περιεχομένου της εφημερίδας Έθνος» σε βάρος του βουλευτή των ΑΝΕΛ, πλέον, Νίκου Νικολόπουλου. «Φυσικά, σιγά μην το πει το Mega και το “Εθνος” για την φυλάκιση με αναστολή του Μπόμπολα» δήλωσε ο Ν. Νικολόπουλος επιβεβαιώνοντας στην προκειμένη τη ρήση που θέλει τους οικονομικά ισχυρούς (αυτούς που ο «απομονωμένος» στη Ραφήνα, πρώην πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής χαρακτήριζε σαν «νταβατζήδες»).

Η ανακοίνωση που εκδόθηκε από το Γραφείο Τύπου του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ανατροπής, του οποίου ο κ. Νικολόπουλος είναι επιφαλής, έχει ενδιαφέρον για μια υπόθεση που από δημοσιογραφικής άποψης έχει ενδιαφέρον, αλλά σε επίπεδο ισχυρών αξίζει μόνο να «θαφτεί» επικοινωνιακά:

«Ο Πρόεδρος Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Νίκος Νικολόπουλος σε συνέντευξη που παρεχώρησε στο Star Κεντρικής Ελλάδος και απαντώντας σε σχετική ερώτηση του δημοσιογράφου Ν. Κιοσσέ, αλλά και στην εκπομπή “Πρωινή Αρτηρία” με τους Φρ. Σαβοργιαννάκη και Π. Νιζάμη, σχετικά με την καταδίκη σε 8 μήνες ποινής φυλάκισης με αναστολή του εκδότη Γ. Μπόμπολατόνισε:

“Η ανεξάρτητη Ελληνική Δικαιοσύνη τιμώντας το ρόλο της ως βασικός πυλώνας της Δημοκρατίας δε στάθηκε φοβισμένη μπροστά στους οικονομικά ισχυρούς αυτής της χώρας, αλλά στάθηκε ρωμαλέα στο ύψος της αποστολής της, υπηρετώντας το δίκαιο και τη νομιμότητα.

Αφού εξέτασε μάρτυρες, μελέτησε τα στοιχεία, εξέδωσε αμετάκλητη απόφαση το τριμελές Εφετείο Αθηνών το οποίο καταδίκασε σε δεύτερο βαθμό τον κ. Γ. Μπόμπολα, εκδότη της Εφημερίδας “ΕΘΝΟΣ”, δικαιώνοντας τον Πρόεδρο τουΧριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ανατροπής για τα όσα εις βάρος μου συκοφαντικά δημοσιεύματα που είχε γράψει η εφημερίδα του, λίγες ημέρες μετά την παραίτηση μου από την συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου – Κουβέλη.

Η δικαίωση αυτή έρχεται σε μία στιγμή που ο Ελληνικός λαός έχει καταλάβει ότι η όσα έγραψα τότε στην παραίτηση μου δυστυχώς αλλά επαληθεύτηκαν μέχρι κεραίας. Δεν έγινε ποτέ διαπραγμάτευση αλλά υπήρξε παράδοση και υποταγή πριν από δύο χρόνια από τον Αντώνη Σαμαρά προς τους ξένους δυνάστες-δανειστές.

Ο κ. Γ. Μπόμπολας είναι υποχρεωμένος να ενημερώσει το αναγνωστικό του κοινό για το πόσο συνειδητά συκοφάντης υπήρξε και για πόσο οι εργαζόμενοι σε αυτόν ανώνυμοι συντάκτες και επώνυμοι κατόπιν εορτής συκοφάντες και πηλοφόροι σεβάστηκαν την αλήθεια, τη δημοσιογραφική δεοντολογία ή υπήρξαν τα γνωστά 45ρια που πυροβολούν όποιον δεν προσκυνά, όποιον δεν κάθεται στα τέσσερα… Φυσικά δεν περιμένω ούτε από το ΕΘΝΟΣ ούτε από το MEGA του κ. Γ. Μπόμπολα να παίξουν αυτή την καταδίκη που λερώνει το ποινικό μητρώο με αμετάκλητη απόφαση των Ελλήνων δικαστών!!!»».

Δήλωση του Νικόλαου Ρουσσόπουλου – Πληρεξούσιου Δικηγόρου Πολιτικής Αγωγής του Ν. Νικολόπουλου

«Με την απόφαση του το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Αθηνών καταδίκασε ως εκδότη τον Γεώργιο Μπόμπολα για την συκοφαντική δυσφήμιση δια του τύπου που διέπραξε εις βάρος του Νίκου Νικολόπουλου. Το Δικαστήριο τον έκρινε ένοχο και του αναγνώρισε το ελαφρυντικό του προτέρου εντίμου βίου ενώ απέρριψε τα άλλα δύο ελαφρυντικά που ζήτησε αυτά των μη ταπεινών αιτίων και της ειλικρινούς μεταμέλειας αφού μέχρι και σήμερα δεν προέβη σε καμία επανορθωτική δήλωση αποκατάστασης της αλήθειας».

Πηγή

ΥΕΝΕΔ – ΣΚΑΪ: Ουδεμία σχέση!

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Παλιά υπήρχε η ΥΕΝΕΔ. Τώρα υπάρχει ο ΣΚΑΪ (σσ: η ΝΕΡΙΤ είναι εκτός συναγωνισμού και συγκρίσεων).

Ερώτηση: Υπάρχει κάποια σχέση μεταξύ ΥΕΝΕΔ – ΣΚΑΙ;

Απάντηση: Καμία.

*

Η ΥΕΝΕΔ ήταν ένα χουντοκάναλο. Ο ΣΚΑΪ είναι το κανάλι ενός ευυπόληπτου επιχειρηματία.

Στην ΥΕΝΕΔ μεσουρανούσαν οι «Μαστοράκηδες». Στον ΣΚΑΙ λάμπει η (δημοκρατική) δημοσιογραφική σχολή που έψαχνε τρόπους ώστε μια «σοβαρότερη» Χρυσή Αυγή να αφήσει τις ξιφολόγχες και να πιάσει τα υπουργικά στασίδια.

*

Στην ΥΕΝΕΔ από το πρωί μέχρι το βράδυ παίζονταν ύμνοι για την χούντα των συνταγματαρχών.

Στο ΣΚΑΪ από το πρωί μέχρι το βράδυ παίζονται ύμνοι για τα Μνημόνια και τίθενται στην ελεύθερη κρίση του λαού τα δημοκρατικά διλήμματα του τύπου: «Μνημόνιο ή τανκς»;

Στην ΥΕΝΕΔ προβάλλονταν από το πρωί μέχρι το βράδυ οι φάτσες του Παττακού, του Παπαδόπουλου και του Μακαρέζου.

Στο ΣΚΑΪ προβάλλονται από το πρωί μέχρι το βράδυ οι φιγούρες του Σαμαρά, του Βενιζέλου, του Τόμσεν και του Σόιμπλε.

*

Στην ΥΕΝΕΔ δεν προβάλλονταν δημοσκοπήσεις, ήταν έτσι κι αλλιώς δεδομένο ότι «η πλειοψηφία του λαού ήτο παρά τω πλευρώ της Επαναστάσεως».

Στο ΣΚΑΪ προβάλλονται όχι μόνο δημοσκοπήσεις, αλλά και γραφήματα που τις εξηγούν. Το τελευταίο τέτοιο γράφημα αφορά στη πρόσφατη δημοσκόπηση που δείχνει ότι, ενόψει της λήξης της θητείας του Κάρολου Παπούλια, η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος (49,5%) επιθυμεί διάλυση της Βουλής και προκήρυξη εκλογών σε αντίθεση με το 43% που ζητά ανακήρυξη Προέδρου από την παρούσα Βουλή.

Βέβαια θα ρωτήσει κανείς: Πως γίνεται σε ένα δημοκρατικό κανάλι, όπως ο ΣΚΑΪ, που δεν παραπλανά, που δεν παραποιεί την αλήθεια, που δεν παραμορφώνει την εικόνα της πραγματικότητας, να βγαίνει στην οθόνη γράφημα που παρουσιάζει το 43% μεγαλύτερο από το 49,5%;

Απάντηση: Στην δημοκρατία των δημοκρατικών καναλιών, όλα επιτρέπονται και όλα είναι πιθανά. Ακόμα και το 43 να ΣΚΑεΙ ότι είναι μεγαλύτερο από το 49…

Πηγή