Το (πελατειακό) κράτος πρόνοιας

γράφει η Άντα Ψαρρά

Την ώρα που κατέρρεαν οι πόροι και οι δομές του υφυπουργείου Πρόνοιας λόγω κρίσης αλλά και λόγω της διαχρονικής αδιαφάνειας των υπηρεσιών, με αποτέλεσμα δεκάδες φορείς δημόσιου και ιδιωτικού δικαίου, οργανισμοί πρόνοιας και ΜΚΟ να χρηματοδοτούνται χωρίς κανέναν έλεγχο, η προηγούμενη κυβέρνηση είχε εξαγγείλει «νοικοκύρεμα».

Συχνά μάλιστα σκανδαλώδεις υποθέσεις διαχείρισης στα διάφορα ιδρύματα έβλεπαν μόνο για λίγο το φως της δημοσιότητας ενώ οι εξαγγελίες για κλείσιμο οργανισμών-φαντασμάτων και κερδοφόρων ΜΚΟ έδιναν κι έπαιρναν.

Επί υφυπουργίας Βασ. Κεγκέρογλου, του Ηρακλειώτη βουλευτή του ΠΑΣΟΚ που πήρε στις τελευταίες εκλογές περισσότερες από διπλάσιες ψήφους από τον αμέσως επόμενο, τα πράγματα δεν είχαν διορθωθεί και τόσο... πολύ, παρ’ όλο που ο ίδιος δήλωνε ότι έκανε σκληρές προσπάθειες εξυγίανσης.

Οπως χαρακτηριστικά ανέφερε προ ημερών σε ανοιχτή συγκέντρωση στη Μεταμόρφωση η νέα αναπληρώτρια υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης Θεανώ Φωτίου, την Παρασκευή πριν από τις εκλογές ο Βασ. Κεγκέρογλου υπέγραψε προγραμματικές συμβάσεις με εκκλησίες ύψους 10 εκατ. ευρώ -τα ποσά μάλιστα εκταμιεύτηκαν αμέσως.

Μάλλον στην προεκλογική αυτή κίνηση του τ. υφυπουργού ταιριάζει γάντι η ρήση «χέρι που δεν μπορείς να δαγκώσεις φίλα το» και μένει να αποδειχτεί τώρα πώς θα κινηθεί το σημερινό υφυπουργείο στην κατεύθυνση όχι απλά παροχής αλλά και εξυγίανσης των δομών Πρόνοιας, που επί δεκαετίες ήταν άλλο ένα βολικό πεδίο «τακτοποίησης πολιτικών και κομματικών υποχρεώσεων».

Πηγή

Ποιοι φοβούνται τη δημοκρατία στα πανεπιστήμια;

γράφει η Μαρία Νικολακάκη*

Στις 11 και 12 Μαΐου έγιναν συγκεντρώσεις υποστηρικτών της «Παιδείας 2015»[1]στο γήπεδο  Σπ. Λούη και την πλατεία Συντάγματος με παρόντες πλείστους όσους νεοφιλελεύθερους πολιτικούς. Μεταξύ αυτών και οι «συνήθεις ύποπτοι»: Άννα Διαμαντοπούλου, Ντόρα Μπακογιάννη, Σταύρος Θεοδωράκης, Νίκος Δένδιας, Θεόδωρος Φορτσάκης, Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος, Κυριάκος Μητσοτάκης, Εύη Χριστοφιλοπούλου, Ανδρέας Λοβέρδος κ.ά.

Οι φαινομενικοί λόγοι που τους οδήγησαν επικεντρώνονται στα πλακάτ που κράταγαν, δηλαδή στην αξιολόγηση, την αριστεία και τους «αιώνιους» φοιτητές, καθώς και την «πολιτική στα πανεπιστήμια». Πιο «καυτά» θέματα, αν και δεν  υπήρχαν σχετικά συνθήματα είναι τα ΣΙ και οι πρυτανικές εκλογές. 

Η απομάγευση των μνημονίων και της νεοφιλελεύθερης πολιτικής 

Είναι κοινό τοις πάσι πλέον μυστικό, ότι, όταν η χώρα μπήκε στις συμπληγάδες των μνημονίων, υπήρξε μια αναδίπλωση των δημοκρατικών κεκτημένων.  Η πολιτική διάσταση των μνημονίων ήταν και εξακολουθεί να είναι η προτεραιότητα της ευρωπαϊκής πολιτικής. Η επιβολή μέτρων υπέρ του κεφαλαίου που δεν θα μπορούσαν με οποιεσδήποτε άλλες συνθήκες να περάσουν, δικαιολογεί εν μέρει και τα μέτρα που λήφθηκαν. Ποτέ μην αφήσεις μια κρίση να πάει χαμένη, θα μπορούσε να είναι το μόττο της κατάστασης. 

Ο «νεο»-φιλελευθερισμός, ως το ιδεολογικό δόγμα της αστικής τάξης που αναδείχθηκε μεταπολεμικά, αλλά εφαρμόστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 70 αρχικά στη Χιλή, περί αναγκαιότητας για «μικρό κράτος» με την απορρύθμιση του κράτους πρόνοιας, της δυνατότητας της φορολογικής απαλλαγής των πλουσίων, της ιδιωτικοποίηση κρατικών αγαθών, λειτουργιών και υπηρεσιών και της ανεξαρτητοποίησης της σφαίρας της οικονομίας απο την πολιτική σφαίρα βρήκε χώρο ανάπτυξης και εγκαταστάθηκε, ως κάτι «το νέον» (αν και όχι πολύ «ωραίο», όπως αποδείχτηκε 40 χρόνια μετά την εφαρμογή του διεθνώς). Στην πραγματικότητα πρόκειται περί της υλοποίησης μιας αέναης επιθυμίας της αστικής τάξης να υπαγορεύει  τις πολιτικές/οικονομικές εξελίξεις, να διαχειρίζεται τους κρατικούς πόρους και να μην φορολογείται.

Το «μικρό κράτος» που ευαγγελίζονται οι νεοφιλελεύθεροι αφορά στη δυνατότητα προστασίας και πρόνοιας του λαού από το κράτος, κατάσταση που καταλήγει στον κοινωνικό δαρβινισμό που παρατηρείται σήμερα, ενώ ταυτόχρονα απαιτείται μεγάλο και ισχυρό κράτος για την υπεράσπιση της αστικής τάξης, όπως για παράδειγμα τις ενισχύσεις τραπεζιτών και το αστυνομικό κράτος που χρησιμοποιεί ΜΑΤ για προστασία της αστικής τάξης από οργισμένους, από την επακόλουθη κοινωνικο-πολιτική αναλγησία, διαδηλωτές. Όπως υποστήριξε ο Μπουρντιέ, αν δεν ήταν προς το συμφέρον της αστικής τάξης, τέτοια μέτρα δεν θα μπορούσαν να περάσουν ποτέ. Η ρητορική περί δυνατότητας επενδύσεων που τάχα η οικονομική ενίσχυση της αστικής τάξης θα ωφελούσε και τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα (η γνωστή «trickle down theory») αποδείχτηκε περίτρανα ότι ήταν «τροφή» για την αποχαύνωση των λαών, καθώς, όπως αποδείχθηκε μέσα από πολλές μελέτες,  παγκόσμια μέσα στην κρίση οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι κατά πολύ, ενώ η κοινωνική γενοκτονία έγινε αμείλικτη και ανελέητη. Ενδεχομένως ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας 80 άνθρωποι δεν είχαν τόσο πλούτο, όσο και ο μισός πληθυσμός της γης, όπως έδειξε έρευνα της Oxfam, ενώ κάθε χρόνο η κατάσταση χειροτερεύει. Μέχρι το 2016 η έρευνα της Oxfam δείχνει ότι το 1% θα κατέχει όσο και το 99% των υπολοίπων ημών. 

Το νέο και το παλιό στα πανεπιστήμια

Στο πλαίσιο του νεοφιλελευθερισμού, στα πανεπιστήμια μπήκαν νέοι ιδεότυποι, όπως κοινωνία της γνώσης, αριστεία, ανταγωνιστικότητα, απασχολισιμότητα αποφοίτων (εν καιρώ τεράστιας ανεργίας των νέων)  μαζί με άλλους ιδεολογικούς μηχανισμούς.  Στόχος του «νέου» στα πανεπιστήμια είναι να γίνουν αυτά «συμβατά» με την λειτουργία των «αγορών», δηλαδή των τραπεζών και των πολυεθνικών, κατ’ εικόνα και καθ’ομοίωσή τους, προς εξυπηρέτηση των αναγκών τους. Υπόρρητα, καθιερώνει μια δικτατορία αυτών, καθώς την παρουσιάζει ως μονόδρομο (το γνωστό της Θάτσερ ΤΙΝΑ-δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική). Εάν επιτευχθεί αυτή η μεταμόρφωση, όπου οι εξυπηρετούμενες ανάγκες να είναι αυτές των αγορών, η αστική τάξη θα έχει πετύχει την νομιμοποίηση και μακροημέρευση της ιδεολογικής της ηγεμονίας, αποκλείοντας τον οποιονδήποτε αντί-λογο ως «παρα-λόγου».

Τούτων λεχθέντων να δούμε συγκεκριμένα τι είναι το «νέο», το παλιό στα πανεπιστήμια και πώς αυτό περιγράφεται από τις μνημονιακές δυνάμεις. 

Με τον Ν. 4009/2011[2], γνωστός και ως νόμος Διαμαντοπούλου, αυτό που επιχειρήθηκε είναι η άλωση της δημοκρατικής λειτουργίας των πανεπιστημίων από τις αγορές. Κοντολογίς, επιχειρηματίες άσχετοι με την λειτουργία των πανεπιστημίων θα διαμόρφωναν τα ΣΙ[3], που θα έλεγχαν τους υποψήφιους πρυτάνεις, ώστε να εξασφαλίσουν ότι διάκεινται ευνοικά, αν οχι να υπηρετούν τα συμφέροντα των επιχειρηματιών. Στη συνέχεια ο Πρύτανης θα διόριζε τον Κοσμήτορα, ο Κοσμήτορας με σκαιές διαδικασίες θα ήταν ο κύριος υπεύθυνος για τις εξελίξεις των καθηγητών. Το σχέδιο καλοστημένο: ποιός Καθηγητής θα πήγαινε κόντρα στην επιβληθείσα αντίληψη  κάτω από αυτό το τρομοκρατικό καθεστώς; Ταυτόχρονα με την επιβολή της ηλεκτρονικής ψήφου θα γινόταν έλεγχος της ψήφου των καθηγητών στις εκλογές, για την διασφάλιση της συνέχειας αυτής της κατάστασης. 

Συνοδευτικά με αυτήν την καθετοποίηση της εξουσίας, ήρθε και ο αποκλεισμός της φωνής των φοιτητών σε όλες του τις μορφές: το άσυλο, την ψήφο,  τον περιορισμό του χρόνου σπουδών. Οι φοιτητές καλούνταν να υπακούνε, μην έχοντας φωνή να αρθρώσουν άποψη εντατικοποιώντας τις σπουδές τους κάτω από τον φόβο της διαγραφής, ενώ θεωρητικά συμμετέχουν στο ναό της παιδείας, όπου καλούνται να γίνουν έλλογα όντα και δρώντα υποκείμενα. 

Η Διαμαντοπούλου με περισσή αλαζονεία θα εφάρμοζε την καταστροφική νεοφιλελεύεθρη ατζέντα στα πανεπιστήμια, που πρώτα εφαρμόστηκε στη Χιλή του Πινοτσέτ και μετά μεταδόθηκε ως ιός σε πλείστες όσες χώρες του Δυτικού (και όχι μόνο) κόσμου. Στη Χιλή, μετά από 40 χρόνια πολιτικού αγώνα φέτος κατέκτησαν το δικαίωμα οι φοιτητές να επιστρέψουν στην δωρεάν τριτοβάθμια εκπαίδευση από το 2016, παρότι ο αγώνας για δημοκρατικά πανεπιστήμια είναι ακόμη μακρύς[4]. Μόλις προ ημερών δυο φοιτητές δολοφονήθηκαν στις διαδηλώσεις που έκαναν για δημοκρατία στα πανεπιστήμια. 

Δεν είναι τυχαίο ότι η Διαμαντοπούλου, όντως, συσπείρωσε τις νεοφιλελεύθερες δυνάμεις, οι οποίες χειροκροτούσαν την άρση του ασύλου. Δεν είναι επίσης καθόλου τυχαίο ότι ο Βορίδης, μετά την εκλογή το νόμου, υποστηρίξε ότι με τον νόμο αυτό θα λάβει τέλος η ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς στα πανεπιστήμια[5]. Από την άλλη όχθη, κατά το νόμου, συμπαρατάχθηκαν οι δημοκρατικές δυνάμεις,  σε επίπεδο καθηγητών, φοιτητών και διεθνούς διανόησης (όπως ο Τσόμκσι, Ζίζεκ, Μπάτλερ, Ζιρού, Ρανσιέρ και άλλοι). 

Ο Νόμος Ν. 4076/2012[6], γνωστός και ως νόμος Αρβανιτόπουλου, έφερε κάποια ρωγμές στην ολική επίθεση της Διαμαντοπούλου(για να εισπράξει την μήνιν της),  η εκλογή πρυτάνεων  εκλέγονταν από τους διδάσκοντες μεταξύ τριών ατόμων που θα “πρότειναν”/επέβαλλαν “δια του αποκλεισμού” τα Συμβούλια, ο  Κοσμήτορας των Σχολών στα πανεπιστήμια δεν θα διοριζόταν αλλά θα εκλέγονταν από τα μέλη ΔΕΠ, επιστρέφοντας τις εκλογές καθηγητών στις ΓΣ , οι ακαδημαϊκές αρμοδιότητες που είχαν τα Συμβούλια Διοίκησης πέρασαν στις Συγκλήτους. Ο νόμος κατά τα λοιπά παρέμεινε ο ίδιος. Χαρακτηριστικό της κατάστασης είναι ότι τα ΣΙ σε τρια πανεπιστήμια (ΑΠΘ, ΕΚΠΑ, ΠΘ) εμπόδισαν υποψηφιότητες πρυτάνεων που δεν ανταποκρίνονταν στις “προτιμήσεις” τους. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι το μόνο έργο που τα ΣΙ παρήγαγαν. Οι Πρυτανικές εκλογές, κάτω από αυτό το καθεστώς, παρότι “σύννομες”, μόνο δημοκρατικές δεν ήταν.  

Στους παραπάνω νόμους φαίνεται ξεκάθαρα ότι η αντιδημοκρατική μεταρρύθμιση που παρουσιάζεται ως κάτι το “νέον”, ενώ η δημοκρατία ως κάτι το παλιό. Είναι χαρακτηριστικό ότι στους δυο αυτούς διαφορετικούς νόμους, η λέξη «παιδεία» δεν αναφέρεται ούτε μια φορά. 

Νέα νεοφιλελεύθερα «κινηματικά» ήθη, παλιά προτάγματα

Για πρώτη φορά οι μνημονιακοί νεοφιλελεύθεροι είναι στην αντιπολίτευση. Καταφεύγουν έτσι σε όρους “κινήματος” καλώντας σε συστράτευση κοινωνικών μνημονιακών δυνάμεων που ελπίζουν στην αριστερή παρένθεση. 

Αν  δούμε τα αιτήματα της Επιτροπής προσεκτικά, αυτά κινούνται σε τρεις κατηγορίες:

Α. Γυρνούν την εκπαίδευση 40 χρόνια πίσω. 

Ερώτηση: Τουτέστιν, τότε που οι επιχειρήσεις δεν είχαν θέση στο τι γίνεται στο πανεπιστήμιο; Τότε που η ιεραρχία ήταν οριζόντια και πιο δημοκρατική; Όταν ο διαχωρισμός της αξίας ενός πράγματος είναι χρονικός και όχι αξιακός τότε σημαίνει ότι δεν έχεις και πολλές αξίες για να αναδείξεις και να υποστηρίξεις.

Β.  Επιβάλλουν τα πολιτικά κόµµατα στη λειτουργία των ΑΕΙ- · Εισάγουν την κοµµατική λογική στα όργανα της σχολικής ιεραρχίας.

Ερώτηση: Πώς; Επιτρέποντας τους φοιτητές, που έχουν δικαίωμα να ψηφίζουν στο τι γίνεται στην δημοκρατία, να έχουν λόγο για όσα αφορούν τη ζώη τους στο πανεπιστήμιο; Η αφήνοντας την εκλογή των διευθυντών στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς, με βάση και αντικειμενικά κριτήρια; 

Γ.  Καταργούν ουσιαστικά τα Πρότυπα Δηµόσια Σχολεία

· Μεθοδεύουν την κατάργηση των ιδιωτικών σχολείων

· Καταργούν την «αριστεία» σε βάρος των κοινωνικά αδύναµων

· Καταργούν την αξιολόγηση στην Εκπαίδευση

Ο Λόγος για «αριστεία» δεν αποτελεί παρά εμμονή της αστικής τάξης για έμμεση επιβράβευση των παιδιών της, πράγμα που θα επιβεβαίωνε την ιδεολογική της ηγεμονία, ενώ είναι σαφές ότι αποκλείει όποιες κατακτήσεις της εργατικής τάξης. Εάν τα κριτήρια της αριστείας είναι αστικά, αστική θα είναι και η επιβράβευση. Με άλλο λόγια, Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει. Είναι ωσάν τα πορίσματα της κοινωνιολογίας της εκπαίδευσης περί τι συνιστούν κοινωνικές ανισότητες και ποιες οι συνέπειές τους στην εκπαίδευση να μένουν στα αζήτητα με την κατηγορία του παλιού και της επιβάρυνσης του χρόνου, και “νέες” θεωρίες αναπόδεικτες να παρεισφρύουν.  Η επιστήμη και οι έρευνες αντικαθίστανται από τις δοξολογίες περί “αρίστων” της αστικής τάξης. Κάτω από αυτήν την ρητορική οι ανθρωπιστικές σπουδές, εφόσον δεν συνδέονται με τις αγορές σταδιακά διαλύονται και την θέση τους παίρνουν τεχνοκρατικές ειδικότητες, που “παράγουν αποτελέσματα” για την οικονομία. Όπως είπε και ο Ζίζεκ, η λειτουργία της εκπαίδευσης περιορίζεται στο πώς να λειτουργεί ο καπιταλισμός αποτελεσματικότερα, χωρίς να δημιουργούνται οι προϋποθέσεις αμφιβήτησής του. 

Ο Λόγος περί «αιώνιων» φοιτητών είναι άλλο ένα παράδειγμα: Δεν είναι δυνατόν, για πολλούς λόγους, όλοι οι φοιτητές να τελειώνουν στον ελάχιστο χρόνο. Η υβριστική, στιγματική φράση "αιώνιοι" απευθύνεται κυρίως στα παιδιά του λαού και δείχνει ταξικό μίσος εναντίον της νεολαίας του. 

Όπως καλύτερα να αφήσεις έναν ένοχο παρά να φυλακίσεις έναν αθώο, έτσι και καλύτερα να αφήσεις όλους γραμμένους (έτσι και αλλιώς δεν στοιχίζουν τίποτε) πάρα να διαγράψεις έναν φοιτητή βιοπαλαιστή, άτυχο ή με κοινωνικο-οικονομικές δυσκολίες.

Ο νόμος Μπαλτά 

Σε πρώτη φάση η κυβέρνηση έρχεται να επαναφέρει την εκδιωχθείσα δημοκρατία στα πανεπιστήμια, εξοστρακίζοντας τις αντιδημοκρατικές διατάξεις που επιβλήθηκαν από το μνημονιακό, νεοφιλελεύθερο μπλοκ. Δίνει φωνή στα συλλογικά όργανα και σε όλους όσους απαρτίζουν την πανεπιστημιακή κοινότητα, ανάμεσα τους και τους φοιτητές. Σε δεύτερο χρόνο θα πρέπει να ξεκινήσει η συζήτηση για το τι είναι η δημοκρατία στην εκπαίδευση. Θα πρέπει να γίνουν ζυμώσεις προκειμένου να διαμορφωθεί ένας κοινά αποδεκτός από την πανεπιστημιακή κοινότητα νόμος που, δεδομένου ότι είναι η μόνη αριστερή κυβέρνηση στη Δύση,  θα μπορούσε ενδεχομένως να αποτελέσει ορόσημο διεθνώς. Για ένα πραγματικά νέο πανεπιστήμιο, το πανεπιστήμιο του ανεκπλήρωτου προτάγματος του διαφωτισμού και του ανθρωπισμού! 

Είναι φανερό ότι η  αντίθεση στον νόμο περί εκδημοκρατισμού της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που έρχεται στη βουλή συσπειρώνει όλες τις μνημονιακές δυνάμεις. Οι ίδιοι που είναι υπεύθυνοι για τα δεινά του λαού, υπερασπίζονται και τους νόμους που διαλύουν την δημόσια εκπαίδευση. Είναι σαφές ότι, πέρα από την οικονομία, η παιδεία αποτελεί το μεγαλύτερο διακύβευμα της αστικής τάξης. Όπως φαίνεται από τη μάζωξη που έγινε στο Γήπεδο Σπ. Λούης, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και λοιπές συντηρητικές δυνάμεις συμφωνούν ότι η δημοκρατία στο πανεπιστήμιο είναι πλέον ανεπίτρεπτη, σηματοδοτεί το Μάη του 68 και την αμφισβήτηση.  Το “παλιό” είναι το δημοκρατικό, το συμμετοχικό, το χειραφετητικό. Το “νέο” είναι το πανεπιστήμιο των αγορών, το πανεπιστήμιο που ικανοποιεί τις ανάγκες της αστικής τάξης. 

Ο κίνδυνος να χάσουν οποιοδήποτε έρεισμα επιστροφής στα πολιτικά πράγματα οι νεοφιλελεύθεροι του κοινωνικού δαρβινισμού έρχεται από την διανόηση και την σκεπτόμενη νεολαία, με τη φλόγα και το πάθος της δημοκρατίας και με ένα όραμα για μια άλλη κοινωνία, δημοκρατική. Σε αυτόν τον κρίσιμο αγώνα η πανεπιστημιακή κοινότητα καλείται να υπερασπιστεί την δωρεάν και δημοκρατική εκπαίδευση για όλους. Το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας εξαρτάται από αυτό.

Παραπομπές

1. Η Επιτροπή Πρωτοβουλίας “ΠΑΙΔΕΙΑ 2015” αποτελείται από γνωστούς και μη εξαιρετέους της εκπαίδευσης: Γιάννης Αντωνίου, Θάνος Βερέµης, Μάκης Γρυσπολάκης, Αποστόλης Δηµητρόπουλος, Λεωνίδας Καστανάς, Σωκράτης Κάτσικας, Βάσω Κιντή, Μαρία Λεκάκου, Νιόβη Παυλίδου, Μιχάλης Σταθόπουλος, Νίκος Σταυρακάκης, Μαρία Στουµπούδη, Γιώργος Χαραλαµπίδης.

2. «Δομή, λειτουργία, διασφάλιση της ποιότητας των σπουδών και διεθνοποίηση των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων»

3. Πρώτη δυσκολία της Διαμαντοπούλου ήταν το αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων, πράγμα που την οδήγησε αναγκαστικά στην εκλογή των μελών του ΣΙ από τα μέλη ΔΕΠ, έναντι της αρχικής σκέψης περί τοποθέτησής της. 

4.  Αυτές οι μεταρρυθμίσεις στο διεθνές σκηνικό συνοδεύονται με δίδακτρα που έχουν αυξηθεί στην Αμερική κατά 2.800% από το 1974, ενώ μόλις από το 1997 κατά 1000%. Οι φοιτητικοί αγώνες του 2006 κατάφεραν να υπερασπιστούν το άρθρο 16 του Συντάγματος που ορίζει την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση ευθύνη του Κράτους και έτσι δίδακτρα δεν μπορούσαν να επιβληθούν, παρότι στο νόμο Διαμαντοπούλου προβλέπεται η δυνατότητα λήψης δανείων για σπουδές. Όλες οι κυβερνήσεις που πέρασαν έθεταν θέμα για μεταρρύθμιση του Συντάγματος και όλοι έθεταν θέμα για το άρθρο 16. 

5. Είπε ακριβώς: «Εκείνο που καταλύεται με το νομοσχέδιο είναι [αυτό] που οικοδομήθηκε από τη γενιά του Πολυτεχνείου, αυτό ηττάται σήμερα, αυτό υπερψηφίζουμε».

6. «Ρυθμίσεις θεμάτων Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και άλλες διατάξεις».

* Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου

Πηγή

Σακελλαρίδης: Να αναγνωρίσει η Τουρκία τις δολοφονίες κατά του Ποντιακού Ελληνισμού

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος απηύθυνε κάλεσμα στην πολιτική και πνευματική ηγεσία της Τουρκίας να αναγνωρίσει την πολιτική δολοφονιών και διωγμών που ασκήθηκε κατά του Ποντιακού Ελληνισμού, στη διάρκεια και στη συνέχεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.

Σε μήνυμά του για την ημέρα μνήμης για τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και διωγμένους από τις πατρογονικές τους εστίες Έλληνες Ποντίους, ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης τόνισε: «Σχεδόν έναν αιώνα μετά, κοιτάμε προς το μέλλον μαζί με τους συμπολίτες μας Πόντιους που αποτελούν ένα από τα πιο δημιουργικά και δυναμικά τμήματα της κοινωνίας μας. Θεωρούμε ότι η αποκατάσταση των γεγονότων και η παραδοχή της ιστορικής αλήθειας, όσο σύνθετη και σκληρή και αν είναι, αποτελεί την πιο στερεή βάση για να την ειρήνη, τη φιλία και τον αλληλοσεβασμό μεταξύ των λαών. Για την διμερή συνεργασία και την διασφάλιση της αρχής καλής γειτονίας στην περιοχή μας. Αποτελεί παράλληλα, την μόνη ειλικρινή απάντηση στην λήθη, και μαζί στον εθνικισμό και στην μισαλλοδοξία». 

Πηγή

«Σήμα» συμφωνίας δίνουν Μέρκελ και Γιούνκερ

Συμφωνία και άρση πιστωτικής ασφυξίας μέσα στην επόμενη εβδομάδα δείχνουν Μέρκελ, Γιούνκερ και Ολάντ – μια συμφωνία όμως που πρέπει πρώτα να περάσει, και να… επιβιώσει, από τις συμπληγάδες και τις παγίδες ΔΝΤ και Σόιμπλε.

Η παρέμβαση Γιούνκερ και η ανοιχτή γραμμή Μαξίμου με τις Βρυξέλλες και τη γερμανική καγκελαρία φαίνεται πως άνοιξαν οριστικά το δρόμο διεξόδου και όλα δείχνουν ότι, πλην θεαματικού απροόπτου, οδεύουμε σε έκτακτη σύγκλιση του Eurogroup προς το τέλος της ερχόμενης εβδομάδας.

« Όλοι ενδιαφερόμαστε πολύ να έχει υλοποιηθεί μέχρι τα τέλη Μαϊου αυτή η συμφωνία», ήταν το εύγλωττο μήνυμα που έστειλε χθες η γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ, ενώ στην Αθήνα υψηλόβαθμη κυβερνητική πηγή τόνιζε ότι «βρισκόμαστε πια πολύ κοντά».

Ενδεικτικό είναι και το δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας Handelsblatt, το οποίο αναφέρει ότι, σύμφωνα με πηγές των Βρυξελλών, «για πρώτη φορά η ελληνική κυβέρνηση φέρεται να έχει παρουσιάσει μία ουσιαστική λίστα μεταρρυθμίσεων, σημαντικά πιο εκτεταμένη σε σχέση με ό,τι είχε παρουσιάσει έως τώρα».

Κατά την εφημερίδα η εν λόγω λίστα ανοίγει τον δρόμο για την σύγκλιση ενός έκτακτου Eurogroup που θα εγκρίνει την εκταμίευση νέας χρηματοδότησης για την Ελλάδα.

Το τελικό σήμα γι αυτή τη συνεδρίαση αναμένεται να δοθεί αύριο στη Ρίγα, στη συνάντηση που θα έχουν στο περιθώριο της συνόδου κορυφής η γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ και ο γάλλος γάλλου προέδρος Φρανσουά Ολάντ, ενώ ταυτόχρονα εκτιμάται πως θα κλείσει και ο κύκλος των τεχνικών διαβουλεύσεων στο Brussels Group.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες τόσο από την Αθήνα όσο και από τις Βρυξέλλες το πλαίσιο της λύσης θα κινείται κοντά στο, περίφημο,… «μη έγγραφο Γιούνκερ» με τις υπό επεξεργασία λεπτομέρειες και διαφοροποιήσεις όμως να είναι κι εκείνες που θα κρίνουν το πόσο «έντιμος» ή «επώδυνος» θα είναι τελικά ο συμβιβασμός.

Παρ’ ότι, δε, πηγές του Μαξίμου τόνιζαν χθες ότι στόχος είναι «μια ενιαία συμφωνία» και ότι «σε καμία περίπτωση η κυβέρνηση δεν διαπραγματεύεται μια συμφωνία σε δύο ή τρεις φάσεις προκειμένου να εξασφαλίσει προσωρινά την πληρωμή μιας δόσης», όλα δείχνουν ότι η λύση θα κινηθεί σε δύο επίπεδα.

Σε πρώτο χρόνο αναμένεται απόφαση του Eurogroup που θα εγκρίνει την πρώτη δέσμη μέτρων της ελληνικής κυβέρνησης και ταυτόχρονα θα δίνει το πράσινο φως για την άμεση εκταμίευση ποσού περίπου 4 έως 4,5 δις ευρώ προς την Ελλάδα – ποσού, που θα προέλθει κυρίως από την επιστροφή των κερδών επί των ελληνικών ομολόγων. Σε δεύτερο χρόνο θα ανοίξει η διαπραγμάτευση για τη μεγάλη, «ενιαία συμφωνία» με καταληκτικό ορίζοντα πιθανότατα τον Σεπτέμβριο.

Σ’ αυτήν την τελική λύση θα παραπεμφθούν και τα δύο μείζονα ζητήματα – το ασφαλιστικό αφ’ ενός και η ελάφρυνση του χρέους αφ΄ετέρου. Στο ασφαλιστικό, η γέφυρα Τσίπρα – Γιούνκερ οδήγησε στη δέσμευση του έλληνα πρωθυπουργού ότι η κυβέρνηση θα ανοίξει μόνη της το φθινόπωρο το ζήτημα εκτεταμένων παρεμβάσεων για να καταστεί βιώσιμο το σύστημα. Για το χρέος φέρεται να υπάρχει αντίστοιχη δέσμευση από πλευράς Κομισιόν ότι θα ενταχθεί στην ατζέντα της συζήτησης.

Καθοριστικός παράγοντας για το εάν όντως και με ποιους όρους θα ισχύσει αυτή η δέσμευση θα είναι ο ρόλος που θα έχει – εάν εξακολουθεί να έχει – το ΔΝΤ στο «new deal» με την Ελλάδα. Επί του παρόντος, πάντως, το Ταμείο δεν αναμένεται να συνδράμει ούτε με ένα ευρώ στη χρηματοδότηση, επί του… μέλλοντος, δε, στελέχη της ελληνικής κυβέρνησης δεν κρύβουν ότι θα προτιμούσαν η θέση του στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων να παραμείνει κενή…

Πηγή

Εμπλοκή στον ΦΠΑ – Όλα τα μέτρα στο Brussels Group

Φόρμουλα για τον ΦΠΑ που να διατηρεί το μπόνους του 3% στις πληρωμές με πλαστικό χρήμα αναζητείται σήμερα στο τραπέζι του Brussels Group, στην τελική – όπως όλα δείχνουν – φάση των τεχνικών διαπραγματεύσεων μεταξύ των αντιπροσωπειών Ελλάδας και πιστωτών.

Χθες το βράδυ υπήρξε εμπλοκή με την πρόταση του υπουργείου Οικονομικών για διπλό σύστημα ενιαίου συντελεστή (15% με κάρτες και 18% με μετρητά) καθώς, σύμφωνα με τις πληροφορίες οι δανειστές αντιδρούν στο σχέδιο εγείροντας τόσο δημοσιονομικές όσο και νομοτεχνικές ενστάσεις. Συγκεκριμένα, όπως μετέδωσε το Bloomberg, φέρονται να απορρίπτουν τον διαφορετικό συντελεστή για πληρωμές με μετρητά και κάρτες, θεωρώντας ότι η έκπτωση του 3% κατά τη χρήση πλαστικού χρήματος θα περιορίσει τα έσοδα των δημόσιων ταμείων. Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες, ζήτημα προκύπτει και από την ύπαρξη κοινοτικής οδηγίας που προβλέπει ότι δεν μπορεί το ίδιο προϊόν να φορολογείται με δύο διαφορετικούς συντελεστές.

Στελέχη του υπουργείου Οικονομικών, πάντως, εξέφραζαν αισιοδοξία ότι οι ενστάσεις θα ξεπεραστούν, ενώ ο Γιάνης Βαρουφάκης σχολίασε με ένα αιχμηρό tweet: «H τρόικα εσωτερικού απέρριψε τις προτάσεις μας για τον ΦΠΑ. Το Brussels Group όμως θα τις συζητήσει αύριο και την Πέμπτη στις Βρυξέλλες!!!» έγραψε.

Ανοιχτό παραμένει ακόμη και το εάν στον χαμηλό συντελεστή του 6,5% (ή 9,5%) θα υπαχθούν όλα τα τρόφιμα ή μόνον συγκεκριμένα είδη πρώτης ανάγκης.

Στις συζητήσεις στο Brussels Group σήμερα και αύριο αναμένεται να κλειδώσουν, πλην του ΦΠΑ, και όλα τα υπόλοιπα μέτρα που θα ενταχθούν στη συμφωνία – μέτρα, για τα οποία η εικόνα μέχρι στιγμής είναι οι εξής:

*Στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα από 0,75% έως 1,2% για εφέτος και 2% για το 2016.

*Διατήρηση του ΕΝΦΙΑ και το 2015, με αλλαγές μέσα στο καλοκαίρι των αντικειμενικών αξιών που

*Εκτακτη εισφορά αλληλεγγύης για εισοδήματα πάνω από 30.000,  χωρίς την έκπτωση 30%.

*Προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων στο εξής πλαίσιο: Διατήρηση μεριδίου από το κράτος και ευέλικτο σύστημα χρησιμοποίηση των εσόδων, τα οποία δεν θα πηγαίνουν όλα στην αποπληρωμή του χρέους αλλά θα μοιράζονται και σε έναν ειδικό «κουμπαρά» για το ασφαλιστικό.

*Ασφαλιστικό: Τέλος στις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, ενοποίηση ταμείων και μελέτη για ευρείας έκτασης παρέμβαση μετά το καλοκαίρι.

*Εργασιακά: Βγαίνουν από την ατζέντα οι ομαδικές απολύσεις, ενώ οι συλλογικές συμβάσεις θα παραπεμφθούν σε λύση με βάση το μοντέλο του Διεθνους Γραφείου Εργασίας (ILO) το οποίο και συμφωνεί με τις ελληνικές θέσεις.

*Κόκκινα δάνεια: Κατ’ αρχήν συμφωνία για το πλαίσιο διαχείρισής τους, με εφαρμογή αυστηρών εισοδηματικών κριτηρίων για την προστασία της πρώτης κατοικίας.

Πηγή

Θίασος ποικιλιών «Το Ωραίον ΠΑΣΟΚ»

Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

Πορευόμενο προς την εκλογή νέου αρχηγού, το ΠΑΣΟΚ μοιάζει όλο και περισσότερο με θίασο ποικιλιών.    Ο επίδοξος αρχηγός Λοβέρδος επιδίδεται σε ρεσιτάλ φαιδρών πράξεων,  με κορυφαία την  μέσω τουίτερ  επίθεση στον Ομπράντοβιτς επειδή δεν στήριξε τον Ολυμπιακό στο τελικό του μπάσκετ.  Για να μην ξεχάσουμε ότι ο Αντρέας είναι βαμμένος  Ολυμπιακός και,  κυρίως, για να μην το ξεχάσει η διοίκηση του Ολυμπιακού.

Ο επίδοξος αρχηγός Κωνσταντινόπουλος, σε μια κρίση παραληρηματικού  μεγαλείου, έφτιαξε στο φέισμπουκ «Ομάδα Στήριξης Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλου». Πριν εμφανιστεί το φέισμπουκ, οι Κωνσταντινόπουλοι φορούσαν ένα ημίψηλο και έβγαζαν λόγο στην Πλατεία Αγάμων. Η επίδοξη αρχηγός Φώφη παραμένει σιωπηλή, εκτιμώντας ότι το επίθετο θα της χαρίσει τη νίκη από μόνο του.

Και οι δύο προηγούμενοι, άλλωστε,  με το επίθετο την κέρδισαν την αρχηγία,  ο Γιώργος ως διάδοχος των Παπανδρέου και ο Βαγγέλης ως διάδοχος των  Βενιζέλων (σ.σ. διέδιδε ότι ήταν κρυφός εγγονός του Ελευθέριου και  κρυφός γιος του Σοφοκλή, του επονομαζόμενου και Κλη-Κλη). Να έχετε  το νου σας, κυρία Γεννηματά, γιατί αυτήν τη φορά μπορεί να είναι η σειρά του μικρού ονόματος, μπορεί  να έρθει ο Αντρέας να φάει ο κόσμος κρέας.

 Και βάρδα μην ξεκινήσει την εκστρατεία του ο επίδοξος αρχηγός Θανάσης Χειμωνάς, γιατί τότε θα κλάψουνε μανούλες. Θα κλάψουνε κυριολεκτικώς, διότι ο παντελώς ατάλαντος συγγραφέας έγινε γνωστός από την πρόθεσή του να σοδομίσει τις μαμάδες των φεισμπουκικών εχθρών του. Ολημερίς στο φέισμπουκ και στο τουίτερ είναι χωμένοι οι πασόκοι, το ΠΑΣΟΚ ζει στα σόσιαλ μίντια και θα πεθάνει στα σόσιαλ μίντια.

Η κατάσταση είναι για  γέλια, εμένα όμως με πιάνουν τα κλάματα. Με πιάνουν τα κλάματα, όταν ακούω τον Σημίτη να λέει στη δίκη του Άκη ότι, εγώ δεν ήξερα τίποτα για το θέμα, το έμαθα από τις εφημερίδες. Ερχότανε ο 'Ακης και εισηγούνταν κάτι υπέρογκες αγορές κι εγώ τις υπέγραφα για να μην τον στενοχωρήσω, δεν θα χαλάσουμε τις καρδιές μας  για δέκα Λέοπαρντ.

Ευτυχώς που υπάρχουν οι εφημερίδες, γιατί αλλιώς ο Σημίτης δεν θα μάθαινε ούτε για τον Άκη, ούτε για τον Σμπώκο, ούτε για τον Γιάννο, ούτε για τον Τσουκάτο, ούτε για τον Μαντέλη. Στα χρόνια του Σημίτη η διαφθορά ξεκινούσε από τους γραμματείς, ανέβαινε  στους υφυπουργούς, στους υπουργούς, στους αντιπροέδρους και μόλις έφτανε έξω από το πρωθυπουργικό γραφείο, πεταγόταν αίφνης μια μπάρα και της έκοβε τη φόρα. ΄Ηταν  μπάρα διοδίων, φτιαγμένη δια χειρός Μπόμπολα.

'Εκλαψα και με τον Βενιζέλο, που είπε ότι οι εξοπλισμοί δεν είναι εκτροφεία διαφθοράς κι ότι μπορεί να πάρεις μίζα ακόμη και από τις κιμωλίες των νηπιαγωγείων. Καλά τα λέτε, κύριε Πρόεδρε, μόνο που για να βγάλεις από τις κιμωλίες τις μίζες που δίνει ένα ελικόπτερο, θα πρέπει να γεμίσεις τις αίθουσες μέχρι το ταβάνι και τούτο είναι άκρως επιβλαβές για την υγεία των νηπίων. Άρα, όταν ξαναγίνετε κυβέρνηση, φροντίστε  να παίρνετε μίζες από τα ελικόπτερα και όχι από τις κιμωλίες. 

Πηγή 

Να βρεθεί λύση για την Ελλάδα μέχρι τέλος Μαΐου θέλουν Μέρκελ - Ολάντ

Επιτάχυνση της διαδικασίας διαπραγμάτευσης μεταξύ της Ελλάδας και των Θεσμών ζήτησαν η Άνγκελα Μέρκελ και ο Φρανσουά Ολάντ, μετά την συνάντηση που είχαν νωρίτερα στο Βερολίνο, με αφορμή τον "Διάλογο για το Κλίμα". Οι δύο ηγέτες επιβεβαίωσαν μάλιστα πως θα συναντήσουν τον Αλέξη Τσίπρα το περιθώριο της Συνόδου Κορυφής στη Ρίγα της Λετονίας. 

«Θα συναντήσουμε τον πρωθυπουργό Τσίπρα στην Ρίγα (στην Σύνοδο Κορυφής της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης της ΕΕ) και θα δούμε τότε αν θα δοθεί η δυνατότητα για συνομιλίες. Οι συνομιλίες πρέπει βεβαίως να επιταχυνθούν. Επιθυμούμε να γίνει ουσιαστική πρόοδος στο πλαίσιο στο οποίο λαμβάνονται αποφάσεις, όπως στο Brussels Group, διότι η συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου προβλέπει να υπάρχει πρόγραμμα ως το τέλος Μαΐου και αυτό είναι απαραίτητο, καθώς η παράταση τελειώνει στο τέλος Ιουνίου. Όλοι ενδιαφερόμαστε να ολοκληρώσουμε ως το τέλος Μαΐου. Όταν θα του μιλήσουμε, σίγουρα θα το θέσουμε», δήλωσε η κυρία Μέρκελ, απαντώντας σε σχετική ερώτηση.

Ανάλογη ήταν και η τοποθέτηση του Φρανσουά Ολάντ: «Πρέπει να επιταχύνουμε, διότι η ημερομηνία του τέλους Μαΐου πλησιάζει γρήγορα. Η Ελλάδα έχει και ανάγκη χρηματοδότησης, η οποία δεν μπορεί πλέον να περιμένει. Πρέπει να βρεθούν πόροι. Θα έχουμε την ευκαιρία, όπως το κάνουμε συχνά, να μιλήσουμε με τον κ. Τσίπρα και στην Ρίγα και εκεί θα μιλήσουμε με μια φωνή», δήλωσε ο Γάλλος πρόεδρος και πρόσθεσε: 

«Θέλουμε η Ελλάδα να παραμείνει στην Ευρωζώνη, αλλά θέλουμε και να βρούμε μια μακροπρόθεσμη λύση ώστε να μην έχουμε πάντα αυτή την ανασφάλεια. Αυτό είναι προς το συμφέρον όλων - Ελλάδας και ΕΕ - αυτό είναι το πνεύμα το οποίο μας οδηγεί και σίγουρα θα μας οδηγήσει και τις επόμενες ημέρες. Θα κάνουμε τα πάντα ώστε ως το τέλος Μαΐου να βρίσκονται λύσεις στο τραπέζι», κατέληξε.

Πηγή

Ποιοί ποντάρουν σε «λύση Γιούνκερ» - Ποιοί καίνε τις γέφυρες

Στον άξονα Αθήνας - Βρυξελλών και σε «λύση Γιούνκερ» έως τα τέλη του μήνα επενδύει η ελληνική κυβέρνηση στην τελευταία πράξη του διαπραγματευτικού «δράματος», μια λύση πάντως που απειλείται με τορπιλισμό μετά τη χθεσινή διαρροή του σχεδίου συμφωνίας που αποδίδεται στον πρόεδρο της Κομισιόν.

Παρά τις εκατέρωθεν διαψεύσεις, τόσο η Αθήνα όσο και οι Βρυξέλλες επιβεβαιώνουν πως υπάρχουν έντονες παρασκηνιακές διεργασίες τις τελευταίες ημέρες ανάμεσα στις δύο πλευρές υπέρ του «έντιμου συμβιβασμού». Κυβερνητικές πηγές, μάλιστα, επιβεβαίωσαν το απόγευμα τον σημαντικό ρόλο που παίζει ο Ζαν Κλοντ Γιουνκερ, επεσήμαναν πως η συμφωνία είναι κοντά και τόνιζαν ότι «θα είχε ήδη κλείσει εάν υπήρχε πολιτική βούληση».

Υπό το κλίμα αυτό, το βαρόμετρο για το εάν θα ανοίξει ή όχι ο δρόμος της πολιτικής λύσης θα είναι η τριμερής συνάντηση Μέρκελ - Ολάντ - Τσίπρα στη Ρίγα, η οποία δεν αποκλείεται να μετατραπεί και σε νέα πενταμερή με τη συμμετοχή των προέδρων της Κομισιόν και του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιουνκερ και Γερούν Ντάισελμπλουμ.

Πηγή

Κοτζιάς: Ζήτημα παγκόσμιας κλίμακας η μετανάστευση

Πλήθος συναντήσεων με Ευρωπαίους ομολόγους του και επιτρόπους είχε στο Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, κατά τη διάρκεια των οποίων είχε την ευκαιρία να συζητήσει το θέμα της Ουκρανίας, της Σερβίας, τα ζητήματα ασφάλειας και μετανάστευσης και για τα ζητήματα που συνδέονται με τα γεγονότα στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.

Στη συζήτηση σχετικά με τη μετανάστευση, ο Έλληνας υπουργός τόνισε πως πρόκειται για ζήτημα παγκόσμιας κλίμακας. «Τα βλέμματα του κόσμου είναι στραμμένα στην Ευρώπη για να φανεί κατά πόσο υπάρχει ακόμη σήμερα το ευρωπαϊκό μοντέλο, καθώς και η ικανότητα της Ευρώπης να αντιμετωπίζει τα προβλήματα της εποχής της παγκοσμιοποίησης» ανέφερε ο κ. Κοτζιάς, συμπληρώνοντας ότι «ο αναδυόμενος ευρωσκεπτικισμός στα κράτη μέλη της Ευρώπης αναμένει τα μέτρα που θα λάβει η Ε.Ε. όσον αφορά την παράνομη μετανάστευση και τους πρόσφυγες».

«Η δικιά μας σκέψη είναι ότι θα πρέπει να υπάρξουν ειδικές πολιτικές και μέτρα συνεργασίας, χωρίς όμως να στρατιωτικοποιηθεί η Ε.Ε., καθώς και ότι θα πρέπει να προωθηθούν πολιτικές όχι μόνο για το κέντρο της Μεσογείου, δηλαδή τον άξονα Λιβύη –Ιταλία, αλλά για την ευρύτερη περιοχή. Η πίεση στο κέντρο αυτό ενδέχεται να δημιουργήσει καινούριες μεταναστευτικές ροές, ενώ επίσης υπάρχουν αντίστοιχες ροές προερχόμενες από το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το Ιράκ και τη Συρία. Παρατηρούνται ακόμη κίνδυνοι αποσταθεροποίησης και σε άλλα μεγάλα κράτη, όπως η Αίγυπτος» παρατήρησε ακόμα ο Έλληνας υπουργός και πρόσθεσε ότι ενδέχεται να δημιουργηθούν μεταναστευτικές ροές μέχρι και 20 εκατ. προσφύγων. 

«Δεν πρόκειται για φανταστικό αριθμό, αν αναλογιστεί κανείς ότι 11-12 εκατ. Σύριοι μετακινούνται σήμερα από τη χώρα τους. Θα έλεγα μάλιστα ότι πιθανόν η εκτίμηση αυτή να είναι περιορισμένη - αν δεν προσέξουμε. Κατά συνέπεια, χρειάζονται ειδικά μέτρα για τη μετανάστευση. Επίσης, επιμείναμε σε ζητήματα όπως η έρευνα και διάσωση στη θάλασσα που πρέπει και μπορούν να παραμείνουν υπό την εποπτεία των εθνικών διοικήσεων» κατέληξε ο κ. Κοτζιάς. 

Όσον αφορά στα θέματα της ΠΓΔΜ, ο κ. Κοτζιάς ανέφερε ότι πραγματοποιήθηκε μια πολύ σύντομη συζήτηση για τα πρόσφατα επεισόδια -ανεξήγητα σύμφωνα με ορισμένους, αν και προσωπικά τα θεωρώ ερμηνεύσιμα, όπως είπε χαρακτηριστικά- τα οποία προκαλούν μια ανησυχία στην Ευρώπη συνολικά για αποσταθεροποίηση στα Δυτικά Βαλκάνια. 

«Επειδή κατά το παρελθόν πολλοί έχουν αναφέρει ότι φταίει η Ελλάδα που δεν επέτρεψε το 2007-2008 έναρξη της ενταξιακής διαδικασίας για την ΠΓΔΜ, υπογράμμισα ότι δεν πρέπει να συγχέεται η ημερομηνία κατά την οποία εκδηλώνονται τα σκάνδαλα με την ημερομηνία που αποτελεί την αρχή τους. Έχει πλέον αποδειχθεί λ.χ. ότι οι τηλεφωνικές παρακολουθήσεις και τα αντιδημοκρατικά μέτρα ξεκίνησαν στην ΠΓΔΜ το 2007» υπογράμμισε ο υπουργός Εξωτερικών και τόνισε ότι προχώρησε σε δύο κύριες παρατηρήσεις: 

«Η πρώτη παρατήρηση είναι ότι έχουν ευθύνες πολλά κράτη μέλη με την πολιτική που ακολούθησαν απέναντι στην ΠΓΔΜ, καθώς έπειθαν την κυβέρνηση των Σκοπίων ότι είναι εύκολο να πιεστεί η Ελλάδα να αλλάξει πολιτική και συνεπώς, δε χρειάζεται η κυβέρνηση των Σκοπίων να ακολουθήσει την ευρωπαϊκή κουλτούρα, η οποία υποδηλώνει αφενός ότι κανείς δρα με βάση τους κανόνες δικαίου και αφετέρου ότι οι ενέργειές του διέπονται από τον πολιτισμό του συμβιβασμού. 

»Όταν επί χρόνια λένε προς την ηγεσία της γείτονος ότι δεν χρειάζεται να συμβιβαστούν γιατί θα πιεστεί η Ελλάδα, τότε στην εξωτερική της πολιτική [η κυβέρνηση της ΠΓΔΜ] μαθαίνει ότι δε χρειάζονται συμβιβασμοί. Όταν στη συνέχεια της μαθαίνουν - παρά τις ελληνικές δημιουργικές παρεμβάσεις πριν από δεκαπέντε έτη – ότι δε χρειάζεται να προχωρούν σε συμβιβασμούς προς το αλβανικό στοιχείο, διότι ο ξένος παράγοντας θα πιέσει τα αλβανικά κόμματα, είναι φυσικό η διευθύνουσα αυτή ομάδα να καταλήγει στο συμπέρασμα ότι δε χρειάζεται να κάνει συμβιβασμούς ούτε έναντι της αντιπολίτευσής της. Συνεπώς, η έλλειψη πολιτικής κουλτούρας, πολιτισμού και δέσμευσης στους κανόνες δικαίου είναι αποτέλεσμα του ότι κάποιοι τους κακόμαθαν. 

»Η δεύτερη παρατήρηση είναι ότι υπάρχουν διάφορες μορφοποιημένες συνεργασίες υποστήριξης της ΠΓΔΜ ανάμεσα σε κράτη μέλη της Ε.Ε., στις οποίες δε συμμετέχει κανένα από τα τρία κράτη μέλη της Ε.Ε. που ανήκουν ταυτόχρονα στα Βαλκάνια, ήτοι η Ρουμανία, η Βουλγαρία, και η Ελλάδα. Αυτό, ωστόσο, δεν συνάδει με τους κανόνες οικοδόμησης της Ε.Ε., με τις προβλέψεις των Συνθηκών, αλλά ούτε και με το σχέδιο που είχαμε στο παρελθόν περί ενός Συντάγματος για την Ευρωπαϊκή Ένωση». 

Πηγή

Συμφωνία με τους εταίρους «σε μια εβδομάδα» βλέπει ο Βαρουφάκης

«Πολύ κοντά σε συμφωνία» είναι η χώρα, προέβλεψε ο υπουργός Οικονομικών, προσθέτοντας, «ας πούμε σε μια εβδομάδα. Δεν υπάρχει καμία απολύτως δικαιολογία για να μην ολοκληρωθεί μια αμοιβαία επωφελής συμφωνία».

Μιλώντας στην εκπομπή «Enikos» στην τηλεόραση του Star, ο Γιάνης Βαρουφάκης αποκάλυψε παράλληλα τις ελληνικές προτάσεις για το φορολογικό σκέλος μιας συμφωνίας, αναφέροντας ειδικά για τον ΦΠΑ ότι ζητείται να υπάρχουν δύο συντελεστές (15% και 6,5%), οι οποίοι θα αυξάνονται σε 18% και 9,5%, αντίστοιχα, εάν οι πληρωμές γίνονται με μετρητά.

«Δεν αποκλείουμε τη ρήξη για να μην την έχουμε»

Όπως ανέφερε ο κ. Βαρουφάκης, «η εντολή από τον λαό είναι διαπραγμάτευση. Αλλά, εάν δεν είσαι διατεθειμένος να πεις “όχι” ρήξη με άλλα λόγια, δεν κάνεις διαπραγμάτευση. Δεν αποκλείουμε τη ρήξη για να μην την έχουμε».

Πρόσθεσε, δε, ότι η διαπραγμάτευση έπρεπε να είχε λήξει στα μέσα Μαρτίου, αλλά μια σειρά από λελογισμένες προτάσεις από την Ελλάδα απορρίφθηκαν από την άλλη πλευρά, η οποία δεν είχε προτάσεις να παρουσιάσει.

«Γινόταν η συνολική αναθεώρηση της δανειακής σύμβασης σαν μια γάτα που κυνηγά την ουρά της. Τώρα ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και για την άλλη πλευρά. Μια ρήξη θα είναι τραγική και για την άλλη πλευρά. Ζητάμε από τους δανειστές να κάνουν το ένα τρίτο του δρόμου, εμείς κάνουμε τα δύο τρίτα», είπε χαρακτηριστικά.

Ο Γιάνης Βαρουφάκης με τη σύζυγό του, Δανάη Στράτου, στη γενική συνέλευση του ΣΕΒ | ΕUROKINISSI / ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΤΟΥΝΤΟΥΜΗΣ

«Δεν θα χρεοκοπήσουμε. Το 2012 χρεοκοπήσαμε δύο φορές»

Ο υπουργός Οικονομικών αποσαφήνισε ότι:

♦ «Δεν είναι στο ραντάρ μας, στη σκέψη μας, άλλο νόμισμα. Ταυτόχρονα δεν υπάρχει στο ραντάρ η υπογραφή σε μια μη βιώσιμη συμφωνία»

♦ «Δεν υπάρχουν καθόλου προτάσεις από τους δανειστές για συντεταγμένη έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη»

♦ Δεν υπάρχει Plan B. «Δεν βγαίνεις από μια νομισματική ένωση, παρά με τεράστια καταστροφή».

♦ Η συμφωνία θα πρέπει να περιέχει την αναδιάρθρωση του χρέους. «Και δεν υπάρχει κανένας στην κυβέρνηση που θα υπογράψει μια συμφωνία, η οποία δεν θα προβλέπει την αναδιάρθρωση του χρέους».

♦ Δεν θα χρεοκοπήσουμε. Το 2012 χρεοκοπήσαμε δύο φορές.

♦ «Αντίθετα με τις προηγούμενες κυβερνήσεις, δεν πιστεύουμε στο “νυν υπέρ πάντων η επόμενη δόση”. Κάθε δόση που έπαιρναν δημιουργούσε περισσότερες υστερήσεις. Στόχος μας είναι να σταματήσουμε τη σκοτοδίνη».

Τα «βασικά αγκάθια» της διαπραγμάτευσης

Σύμφωνα με τον υπουργό, τρία είναι τα βασικά «αγκάθια» για μια συμφωνία: το ασφαλιστικό, τα εργασιακά και το δημοσιονομικό ζήτημα. Εξειδικεύοντας, ο κ. Βαρουφάκης ανέφερε ότι στο δημοσιονομικό «έχουμε συγκλίνει πολύ, αλλά δεν έχουμε ταυτιστεί». Αυτό συνάδει με τους στόχους για τα πρωτογενή πλεονάσματα τα επόμενα χρόνια και τους τόκους που θα πληρώνουμε για το χρέος. Επιπλέον, το ασφαλιστικό είναι «μεγάλο θέμα, είναι πρόβλημα. Το να κόψουμε συντάξεις δεν είναι μεταρρύθμιση».

Τι προτείνει η ελληνική πλευρά:

• Να μπει τάξη στις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις. «Δεν είναι δυνατόν ένας τραπεζοϋπάλληλος να βγαίνει σε σύνταξη σε ηλικία 58 ετών».

• Να υπάρξει εξορθολογισμός των ταμείων.

• Να βελτιωθούν τα τεχνικά μέσα παρακολούθησης της διαφυγής των εισφορών.

• Να υπάρξει μια αναπτυξιακή πολιτική που να αξιοποιεί τη δημόσια περιουσία. Ο υπουργός έκανε λόγο για μετοχές που θα κρατά το Δημόσιο από τις υπό ιδιωτικοποίηση εταιρίες και τις οποίες θα «επενδύει» σε μια αναπτυξιακή τράπεζα (μαζί με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων κ.ά.) και τα ταμεία θα λαμβάνουν μερίσματα στο διηνεκές.

«Η πρότασή μας είναι πλατφόρμα συμφωνίας και για το ασφαλιστικό. Αλλά όχι στη λογική του πετσοκόμματος. Δεν θέλουμε την επέμβαση του χασάπη», τόνισε.

Κυκλοφορώντας χωρίς συνοδεία στους δρόμους της Αθήνας | ΕUROKINISSI / ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ

«Προτιμώ να χρεοκοπήσω απέναντι στο ΔΝΤ παρά στους συνταξιούχους»

Στα εργασιακά οι εταίροι ζητούν μαζικές απολύσεις και να γίνει αποδεκτή μια απορυθμισμένη αγορά εργασίας χωρίς συλλογικές συμβάσεις. Για την κυβέρνηση, η ρύθμιση της αγοράς εργασίας είναι αδιαπραγμάτευτο ζήτημα. «Θα πάμε στον ILO, θα καταθέσουμε τις ιδέες μας, θα πάρουμε τις προτάσεις τους. Και θα νομοθετήσουμε σε αυτήν τη βάση. Θα εφαρμόσουμε διεθνείς πρακτικές», είπε ο υπουργός.

Ερωτηθείς για το εάν προκρίνει την πληρωμή μισθών και συντάξεων από την πληρωμή του ΔΝΤ, ο κ. Βαρουφάκης δήλωσε κατηγορηματικά ότι «οι μισθοί και οι συντάξεις προέχουν. Προτιμώ να χρεοκοπήσω απέναντι στο ΔΝΤ, παρά στους συνταξιούχους. Οι δανειστές πρέπει να σταματήσουν αυτό το παιχνίδι της ασφυξίας». Χαρακτήρισε δε τους μισθούς και τις συντάξεις ως «ιερές μεταβλητές», επαναλαμβάνοντας ότι «εάν είχαμε δίλημμα μεταξύ ενός δανειστή που αρνείται να υπογράψει μια αμοιβαία επωφελή συμφωνία με εμάς και του συνταξιούχου, θα πληρώσουμε τον συνταξιούχο».

Πάντως, σύμφωνα με τον υπουργό, στις 12 Μαΐου υπήρξε σκέψη να μην αποπληρωθεί η δόση του ΔΝΤ, που ανακοινώθηκε, όπως είπε, και με την επιστολή του πρωθυπουργού. «Και ως διά μαγείας βρέθηκαν χρήματα», ανέφερε, προσθέτοντας ότι ο ειδικός λογαριασμός στην Τράπεζα της Ελλάδος που χρησιμοποιήθηκε, έγινε γνωστός σε αυτόν κατά την πρώτη επίσκεψή του στα γραφεία του Ταμείου στην Ουάσινγκτον.

Οι φορολογικές προτάσεις

Ο υπουργός Οικονομικών είπε ότι για τον ΦΠΑ οι αλλαγές θα γίνουν από την 1η Σεπτεμβρίου. Η ελληνική πλευρά προτείνει δύο συντελεστές, έναν 6,5% για τα τρόφιμα, τα φάρμακα και τα βιβλία-εφημερίδες και έναν 15% για όλα τα υπόλοιπα, εάν οι πληρωμές γίνονται με «πλαστικό χρήμα» (πιστωτικές και χρεωστικές κάρτες). Εάν γίνονται με μετρητά, οι συντελεστές θα αυξάνονται σε 9,5% και 18% αντίστοιχα.

Για τη ΔΕΗ, δήλωσε, ο ΦΠΑ θα είναι 15%, ανεξαρτήτως του τρόπου πληρωμής, διότι η ΔΕΗ δεν φοροδιαφεύγει όπως και εάν πληρωθούν οι λογαριασμοί.

Τα νησιά με τον ειδικό συντελεστή ΦΠΑ «δικαιούνται ειδική μεταχείριση και θα συνεχίσουν να έχουν. Θα κρατούν τις αποδείξεις και θα επιστρέφεται μια μικρή διαφορά στους μόνιμους κατοίκους», είπε ο κ. Βαρουφάκης.

Ο υπουργός προανήγγειλε επιβολή φόρου στο ηλεκτρονικό στοίχημα και δήλωσε ότι έχει αντιρρήσεις για την επιβολή φόρου στους 500 πιο πλούσιους Έλληνες διότι αφορά και επιχειρήσεις.

Χαρακτήρισε τον ΕΝΦΙΑ «αποκρουστικότατο φόρο» και είπε ότι «θα προσπαθήσουμε και φέτος να τον αντικαταστήσουμε με τον Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας. Με το που θα κλείσουμε τη διαπραγμάτευση, θα δουλέψουμε με την ίδια θέρμη για να τον αλλάξουμε».

Ερωτηθείς για το ενδεχόμενο κατάργησης της έκπτωσης 30% στην έκτακτη εισφορά, ανέφερε ότι δεν έχουν ληφθεί αποφάσεις και γενικότερα οποιεσδήποτε αλλαγές γίνουν θα είναι στην κατεύθυνση της μεταφοράς βαρών από αυτούς που δεν έχουν σε αυτούς που έχουν.

Ειδικά για τη χρήση του «πλαστικού χρήματος», ο υπουργός δήλωσε ότι «θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να προκρίνουμε τις χρεωστικές κάρτες», αφήνοντας να εννοηθεί και για ενδεχόμενη φορολογία στη χρήση των πιστωτικών.

Ο κ. Βαρουφάκης τάχθηκε υπέρ του συμψηφισμού των οφειλών μεταξύ Δημοσίου και ιδιωτών, λέγοντας «είναι στα πλάνα μας» και πρόσθεσε ότι πρέπει να επανεξεταστεί το ζήτημα της επιβράβευσης των συνεπών φορολογουμένων.

Σκοτεινά επίπεδα τεχνοκρατών

Ο υπουργός Οικονομικών χαρακτήρισε «πολύ δυστυχή στιγμή» το "Take it or leave it" που εφαρμόστηκε στην Κύπρο και είπε ότι «δεν τους δίνουμε την ευκαιρία να το επαναλάβουν στην Ελλάδα».

Αναφερόμενος στην ΕΚΤ, δήλωσε πως η Ελλάδα είναι μια παράπλευρη απώλεια της προσπάθειας του προέδρου της Μάριο Ντράγκι να σώσει την ευρωζώνη. «Η σκληρή στάση απέναντί μας έχει να κάνει πολύ περισσότερο με μια σύγκρουση γιγάντων, με την προσπάθεια της ΕΚΤ να βγει η ευρωζώνη από τον αποπληθωρισμό», πρόσθεσε.

Πάντως, άφησε σαφώς να εννοηθεί ότι ο πρόεδρος της ΕΚΤ πιέστηκε να άρει το waiver για τα ελληνικά ομόλογα, παρά τη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου και τις περί αντιθέτου διαβεβαιώσεις. Και χαρακτήρισε «απολύτως επιθετικές» τις παρεμβάσεις του επικεφαλής της γερμανικής Κεντρικής Τράπεζας, κ. Βάιντμαν.

Ο κ. Βαρουφάκης δήλωσε πως θα ήταν ευχής έργον για όλη την Ευρώπη να επιστρέψει η Κομισιόν του Ζακ Ντελόρ, διότι «τώρα ούτε στο Eurogroup γίνεται διαπραγμάτευση και οι αποφάσεις λαμβάνονται σε άλλα επίπεδα, πιο σκοτεινά, σε επίπεδα τεχνοκρατών».

Πλεονασματικό το ελληνικό Δημόσιο

Σύμφωνα με τον υπουργό, το ελληνικό Δημόσιο είναι πλεονασματικό, καθώς καταβάλει μισθούς και συντάξεις και στους 4 τελευταίους μήνες έχει αποπληρώσει 6,5 δισ. ευρώ στο ΔΝΤ και τους δανειστές, χωρίς να έχει πάρει ούτε ένα σεντ ως δόση.

Αποδέχθηκε ότι το Δημόσιο οφείλει 2 δισ. ευρώ στην αγορά, λέγοντας ότι με το κλείσιμο της διαπραγμάτευσης θα αρχίσει να αναπνέει η οικονομία. Τα ταμειακά διαθέσιμα των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης που κατατίθενται με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου στην Τράπεζα της Ελλάδος, χρησιμοποιούνται για repos για τις ανάγκες του Δημοσίου («είναι μέθοδος του Δημοσίου για να επιβιώνει και να πληρώνει τους δανειστές», είπε).

Ερωτηθείς για το εάν θα δεχθεί και η Βουλή να διαθέσει στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους τα δικά της ταμειακά διαθέσιμα, παρέπεμψε στην πρόεδρο του Κοινοβουλίου, λέγοντας «να ρωτήσετε τη φίλη μου, τη συντρόφισσά μου, τη Ζωή».

Αναφορικά με τα 10,9 δισ. ευρώ του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας που μεταφέρθηκαν στον EFSF, ο υπουργός είπε ότι ζητήθηκε με επιστολή και με επιδέξιο τρόπο να επιστρέψει στο Δημόσιο το 1,2 δισ. ευρώ, που ήταν ρευστό από τα αποθεματικά του κράτους και χρησιμοποιήθηκε για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Υποστήριξε ότι είχε εξαρχής διαφωνήσει έντονα με το να χρηματοδοτηθεί το «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» με τα 10,9 δισ. ευρώ του ΤΧΣ. Χαρακτήρισε «σημαία» της κυβέρνησης τα ομόλογα με ρήτρα ανάπτυξης και παρέπεμψε για τη μετά Ιούνιο εποχή για το ζήτημα των «κόκκινων» δανείων, με διαχείριση είτε από Bad Bank είτε από δημόσια επιχείρηση διαχείρισης «κόκκινων» δανείων.

Περνώντας την πόρτα του Μεγάρου Μαξίμου | ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΠΕΛΤΕΣ

Όχι σε εκλογές / δημοψήφισμα

Ο υπουργός Οικονομικών τάχθηκε εναντίον της εκ νέου προσφυγής σε εκλογές, λέγοντας ότι «όταν έχουμε την πρόσφατη εντολή και την καθολική αποδοχή, γιατί να ξαναπάμε στον ελληνικό λαό; Είναι ανοησία να ξαναπάμε στον πολίτη».

Για ένα ενδεχόμενο δημοψήφισμα, είπε ότι ναι μεν το δημοψήφισμα παραμένει πάντα μια σημαντική πολιτική διαδικασία, αλλά «εάν γίνει το δημοψήφισμα θα είναι για το ευρώ. Θα είναι άδικο να τοποθετηθεί ο λαός με ένα ναι ή με ένα όχι».

Σε άλλα σημεία της συνέντευξής του, ο κ. Βαρουφάκης δήλωσε:

♦ Για την κατάθεση στη Βουλή εγγράφων για τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου: «Όταν θα έχουμε μια νέα συμφωνία που θα αλλάζει το Μνημόνιο, θα την πάμε στη Βουλή για έγκριση. Και η συμφωνία που περιέγραψα πριν, θα εγκριθεί από τη Βουλή».

♦ Για τον ανασχηματισμό: «Είμαστε στρατιώτες, δεν επιλέγουμε».

♦ Για σκέψεις για παραίτηση όλο αυτό το διάστημα: «Ούτε μια φορά δεν σκέφτηκα την παραίτηση. Ήταν η χαρά μου τότε όταν με πίεζαν από το εξωτερικό».

♦ Για τις σχέσεις του με τον διοικητή της ΤτΕ: «Με τον Γιάννη Στουρνάρα έχουμε πολύ μακρά ιστορία, έχουμε κοινούς αγώνες στο Πανεπιστήμιο, είμαστε φίλοι, έχουμε πάει μαζί διακοπές. Τώρα υπάρχει μια πολιτική διάσταση. Αλλά έχουμε και οι δύο θεσμικές θέσεις. Και το έθνος απαιτεί να συνεργάζονται οι θεσμοί».

♦ Για τις σχέσεις με τους BRICS: «Η συμμετοχή της Ελλάδας (στην αναπτυξιακή τράπεζα) είναι πολύ θετική, αλλά όχι ανταγωνιστικά προς την Ευρώπη».

Διάψευση δημοσιευμάτων

Τέλος, ο υπουργός Οικονομικών διέψευσε χθεσινό δημοσίευμα για επιστολή Γιούνκερ με σχέδιο συμφωνίας, λέγοντας, μάλιστα, «Το δημοσίευμα το οποίο υποτίθεται ότι είναι επιστολή Γιούνκερ δεν ισχύει. Φοβάμαι μήπως είναι κάποια προβοκάτσια για να κάψει τις προτάσεις μας».

Ενώ για άλλο δημοσίευμα από το «Πρώτο Θέμα» που τον παρουσιάζει ως υποστηρικτή του Bitcoin, επισήμανε ότι «αντίθετα, διεθνώς έχω γίνει γνωστός ως επικριτής του Bitcoin».

Πηγή