Βαγγέλης Μεϊμαράκης : «Ήμουν και είμαι πάντα παρών»

Σε εξέλιξη βρίσκεται η συνέντευξή Τύπου του Βαγγέλη Μεϊμαράκη, ο οποίος ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για την προεδρία της Νέας Δημοκρατίας. 

Έντονο παρασκήνιο υπάρχει στους κόλπους της δεξιάς παράταξης τα τελευταία 24ωρα με τους διεκδικητές της προεδρίας να κάνουν τις τελευταίες κινήσεις τους στη «σκακιέρα».

Αύριο θα καταθέσει επίσημα την υποψηφιότητά του ο Απόστολος Τζιτζικώστας, αλλά και ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις 11.00 το πρωί τη δική του.

Πηγές από το περιβάλλον του προέδρου της Ν.Δ. ανέφεραν ότι για τον χρόνο διεξαγωγής θα αποφασίσει κατά πλειοψηφία η Κεντρική Εφορευτική Επιτροπή.

Συνεργάτες του εξηγούσαν ότι «όταν σε πέντε ημέρες γίνεται δημοψήφισμα και σε είκοσι ημέρες εθνικές εκλογές, εμείς γιατί να μην μπορούμε να κάνουμε εσωκομματικές εκλογές μέσα σε 10-15 ημέρες» και προσέθεταν ότι «θα πρέπει να γίνουν το συντομότερο δυνατό οι εσωκομματικές εκλογές, για να αρχίσει να ξεδιπλώνεται η αντιπολιτευτική στρατηγική της Ν.Δ.».

Το πρώτο βήμα του Βαγγέλη Μεϊμαράκη

Την Τετάρτη, ο διευθυντής του γραφείου του Βαγγέλη Μεϊμαράκη ζήτησε και παρέλαβε από την αρμόδια διεύθυνση του κόμματος τους καταλόγους με τα μέλη της πολιτικής επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας αλλά και του συνεδρίου, κίνηση που για πολλούς θεωρείται ως  το πρώτο βήμα για την επίσημη ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του.

«Όλοι όσοι έχουν κάνει δηλώσεις για υποψηφιότητες είναι φίλοι μου, τους τιμώ και πιστεύω ότι μπορούν να προσφέρουν από όποια θέση» τόνισε την Τετάρτη ο κ. Μεϊμαράκης και πρόσθεσε πως «δεν υπάρχει μεγάλος αριθμός υποψηφίων, αριθμός θα υπάρχει όταν κατατεθούν υπογραφές».

Συνεργάτες του προέδρου της Ν.Δ. επισημαίνουν ότι θα πάρει τις αποφάσεις του με γνώμονα τη διασφάλιση της ενότητας του κόμματος. Γι' αυτό και αν θέσει υποψηφιότητα δεν θα ζητήσει υπογραφές από βουλευτές, ώστε την επόμενη μέρα να μην υπάρχουν ρωγμές στις τάξεις της κοινοβουλευτικής ομάδας.

Σύμφωνα με πληροφορίες του ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο κ. Μεϊμαράκης ζήτησε επίσης να ενημερωθεί και για τη διαδικασία που θα ακολουθηθεί όσον αφορά την εκλογή του νέου προέδρου.

Κλειστά χαρτιά και ειρωνείες

Ο ίδιος ο πρόεδρος της Ν.Δ., πάντως, προσερχόμενος στα γραφεία του κόμματος το μεσημέρι της Πέμπτης δεν προέβη σε ανακοινώσεις, αλλά περιορίστηκε σε ειρωνείες και αιχμές προς την κυβέρνηση.

Ευχήθηκε «καλό μήνα» στους κατοίκους των νησιών, στους κατοίκους της πλ. Βικτωρίας και στις ελληνικές οικογένειες, εξαπολύοντας επίθεση σε Τσίπρα-Καμμένο για τον ΦΠΑ, τους πρόσφυγες και τη φορολογία.

Μεϊμαράκη «επιλέγει» ο Ν. Κακλαμάνης

«Έχω επιλέξει να στηρίξω πολιτικά τον κ. Μεϊμαράκη.»

Το παραπάνω υπογράμμισε ο Νικήτας Κακλαμάνης, αναφερόμενος στις προσεχείς εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας και με δεδομένο ότι ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης θα είναι υποψήφιος για την αρχηγία του κόμματος. Όπως είπε, ο κ. Μεϊμαράκης μπορεί να διασφαλίσει την ενότητα του κόμματος. 

Μιλώντας στο Βήμα FM, ο κ. Κακλαμάνης υποστήριξε ότι είναι τραγικό λάθος να χρονοτριβεί το κόμμα περιμένοντας να βρει τον «αντί-Τσίπρα» και τόνισε πως η Ν.Δ. θα πρέπει να βρει την ιδεολογική της ταυτότητα. Πιο συγκεκριμένα, είπε μεταξύ άλλων:

• «Η Ν.Δ. δεν έχει την πολυτέλεια επί ενάμιση μήνα να είναι ακέφαλη εντός Βουλής. Πρέπει το αργότερο, την Κυριακή 25 Οκτωβρίου, να τελειώσουμε. Δηλαδή, είναι τραγικό λάθος να βρούμε τον αντι-Τσίπρα. Δηλαδή, τι να βρούμε; Κάποιον σαν τον Τσίπρα που να μπορεί να τον αντιμετωπίσει; Εγώ δεν θέλω αρχηγό στη Ν.Δ. κάποιον που να λέει μόνο ψέματα».
• «Να ξεκαθαρίσουμε την ιδεολογική μας ταυτότητα. Και να υπάρξει σαφές κείμενο, πάνω σε αυτό το θέμα. Η ηγεσία που θα επιλεγεί, πρέπει να είναι ικανή, με σαφήνεια, χωρίς λαϊκισμούς, να υλοποιήσει αυτή την ιδεολογική ταυτότητα, να δημιουργήσουμε εικαστική και λεκτική ταυτότητα, ικανή να ελκύσει ξανά τους νέους. Είναι αναγκαίο να δημιουργηθούν ομάδες εργασίας νέων ανθρώπων, που με φαντασία, με φρεσκάδα κι αμεσότητα, να κερδίσουν τα κοινωνικά δίκτυα».

Γεωργιάδης: Δική μου η ευθύνη αν εκλεγώ ή όχι

Την ανάγκη να αλλάξει ο τρόπος κατάθεσης υποψηφιοτήτων για την εκλογή προέδρου στη Νέα Δημοκρατία, μετά την ολοκλήρωση της παρούσας διαδικασίας, ώστε να γίνει πιο ανοιχτή στην κοινωνία, τόνισε από τη Θεσσαλονίκη ο Άδωνις Γεωργιάδης. Και εξήγησε ότι αυτό δεν αποτελεί γκρίνια, καθώς «αν δεν καταφέρω να συγκεντρώσω τις 50 υπογραφές, δεν φταίει κανένας άλλος, παρά μόνο εγώ και όχι το κόμμα μου ή κάποιος συνυποψήφιος μου».

Ο υποψήφιος για την προεδρία του κόμματος υποστήριξε ότι το εκλογικό αποτέλεσμα της Ν.Δ. δεν ανταποκρίνεται στην πραγματική δύναμη της κεντροδεξιάς στη χώρα και απέδωσε την αναντιστοιχία αυτή στο ότι «η κρίση έχει δημιουργήσει πίεση στην κοινωνία και η κοινωνία βρίσκεται λόγω της πίεσης σε σύγχυση».

Αφού ανέφερε πως στη Νέα Δημοκρατία «χρειάζεται να ανοιχτούμε στην κοινωνία, τα στελέχη να είναι σε σταθερή δράση και να ενημερώνουν και να βοηθούς τους πολίτες, να μην υπάρχουν κλειστά γραφεία, να δώσουμε την ιδεολογική μάχη για να λέμε για την ιδεολογία μας», τόνισε ότι δεν εισηγείται αλλαγή ιδεολογικού προσανατολισμού του κόμματος, το οποίο «είναι κόμμα της ευρωπαϊκής κεντροδεξιάς».

Και σε μια προσπάθεια να δείξει ενωτικός, υποστήριξε ότι στο κόμμα κάποιοι «αυτοπροσδιορίζονται ως δεξιοί» και κάποιοι «ως κεντρώοι», αλλά «όλοι μπορούν και πρέπει να πορευθούν μαζί, δεν είμαστε αντίπαλοι, συναγωνιστές είμαστε όλοι, είμαστε Ν.Δ.». ΚΑι κατέληξε πως ο ίδιος θα σεβαστεί το αποτέλεσμα, όποιο κι αν είναι.

«Οι εκλογές δεν είναι καλλιστεία»

Διαφορετική άποψη όμως όσον αφορά την ημερομηνία των εκλογών έχουν οι δύο άλλοι υποψήφιοι, όπως προκύπτει από διαρροές συνεργατών τους.

Σχολιάζοντας την τοποθέτηση των συνεργατών του Βαγγέλη Μεϊμαράκη για τον χρόνο διεξαγωγής των εσωκομματικών εκλογών, κύκλοι του Κυριάκου Μητσοτάκη ανέφεραν: «Οι εκλογές δεν είναι καλλιστεία. Ο κόσμος πρέπει να καταλάβει τι λέμε. Οι εκλογές πρέπει να γίνουν 15 Νοεμβρίου».

Αλλά και από το περιβάλλον του Απόστολου Τζιτζικώστα λένε ότι «σε κάθε περίπτωση πρέπει να δοθεί επαρκής χρόνος».

Πηγή

Τράπεζα της Ελλάδος: Οικονομικός δολοφόνος υπέρ ολιγαρχών

Του Κώστα Βαξεβάνη

Είναι πάνω από τρία χρόνια και σίγουρα μερικές εκατοντάδες δημοσιεύματα, με τα οποία προσπαθούμε να καταδείξουμε το ρόλο της Τράπεζας της Ελλάδος στο σύστημα της τραπεζοκλεπτοκρατίας. Πριν την κρίση, το τραπεζικό σύστημα της Ελλάδας, επιδόθηκε σε μια πρωτοφανή ληστεία. Χρηματοδότησε μέσω δανείων, χωρίς εγγυήσεις ή με εικονικές εγγυήσεις, εταιρείες, επιχειρηματίες, εταιρικά σχήματα που αποτελούνταν από αχυρανθρώπους των ίδιων των τραπεζιτών. Ουσιαστικά τα δάνεια αυτά, ήταν χρήματα προς τους εαυτούς τους και την τοπική ολιγαρχία. Στη συνέχεια, ενέγραψαν αυτά τα δάνεια στις ζημιές των τραπεζών. Όταν ξέσπασε η κρίση, το ελληνικό Δημόσιο, δανείστηκε λεφτά και υπέγραψε μνημόνια για να ανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζες και να καλύψεις τις μαύρες τρύπες. Η ανακεφαλαιοποίηση που κάλυψε τη ληστεία αποδόθηκε στην κρίση.

Όλα αυτά έγιναν  με την κάλυψη της Τράπεζας της Ελλάδος, που θεωρητικά είναι ο φορέας που έπρεπε να ελέγχει τις τράπεζες. Η Τράπεζα της Ελλάδος διαβεβαίωνε πως το Τραπεζικό σύστημα είναι υγιές. Και όταν η τραπεζοκλεπτοκρατία άρχισε να γίνεται εμφανής δια γυμνού οφθαλμού των πολιτών, τότε η Τράπεζα της Ελλάδος έριξε στην αρένα δυο τρεις τραπεζίτες για να σωθούν οι προστατευόμενοί της (ή μήπως οι πρωστάτες της;).

Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι αυτό του Λαυρεντιάδη. Η Τράπεζα της Ελλάδος του έδωσε άδεια για να πάρει την Proton Bank και αφού μέσα από την Proton δανείστηκαν οι άλλοι τραπεζίτες για να εμφανίσουν πως κάνουν αύξηση μετοχικού κεφαλαίου στις τράπεζές τους, πως είχαν λεφτά δηλαδή, με ένα πόρισμά της τον ονόμασε κλέφτη και τον έριξε στα χέρια της Εισαγγελίας. Το ίδιο έγινε και με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο του οποίου στελέχη και δανειολήπτες παραπέμφθηκαν πρόσφατα σε δίκη.

Τα τρία αυτά χρόνια υποστηρίξαμε και αποδείξαμε, πως η Τράπεζα της Ελλάδος και η Εισαγγελία, λειτουργούν ως οικονομικοί δολοφόνοι. Στέλνουν στο εδώλειο περιπτώσεις που κάποιος προφανώς επιλέγει και αφήνουν στα συρτάρια τις μεγάλες κομπίνες των Τραπεζών. Η περίπτωση του Αντρέα Βγενόπουλου είναι ένα παράδειγμα. Μια ολόκληρη Δημοκρατία κατηγορεί τον Βγενόπουλο πως πήρε μιά Τράπεζα στην Κύπρο την οποία χρησιμοποίησε για να δανειοδοτήσει δικούς του ανθρώπους και κρυφά τον εαυτό του όπως υποστηρίζουν μέσα από τα δάνεια του εφοπλιστή Ζολώτα. Πριν από ένα μήνα δύο εισαγγελείς βρίσκονταν στο στάδιο των διώξεων του Βγενόπουλου αλλά τους αφαίρεσαν τη δικογραφία. Ένα άλλο κομμάτι της Δικαιοσύνης κινείται για να μην αποδοθεί ο Βγενόπουλος στους Κύπριους για να απολογηθεί για πολύ σοβαρά αδικήματα.

Αυτά τα δύο μέτρα και δύο σταθμά που χρησιμοποιούνται για τις τράπεζες δεν είναι μια αδικία αλλά ένας σχεδιασμός που περιλαμβάνει την Τράπεζα της Ελλάδος. Αυτή τη φορά τις κατηγορίες δεν τις αποδίδουν τα δικά μας δημοσιεύματα αλλά ένας ανακριτής, ο Γ. Ανδρεάδης. Ερευνώντας την υπόθεση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου ο ανακριτής, αλλά έχοντας επίσης και την υπόθεση Καρούζου και των δανειοδοτήσεών του, παρατήρησε πως η Τράπεζα της Ελλάδος, για αντίστοιχα δάνεια, με ίδιους όρους, στέλνει στη Δικαιοσύνη ενοχοποιητικά πορίσματα όταν πρόκειται για τους δανιεολήπτες του Τ.Τ αλλά αθωωτικά  όταν επρόκειτο για τον Καρούζο.

Στο τεύχος 85 του HOT DOC που κυκλοφορεί υπάρχουν τα σκανδαλώδη παραδείγματα της ίδιας της δικογραφίας του Ανδρεάδη. Όταν για παράδειγμα ο Λαυρεντιάδης παίρνει δάνειο από το ΤΤ, έχοντας κάνει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου των επιχειρήσεών του, σύμφωνα με το πόρισμα της ΤτΕ είναι ανεπίτρεπτο. Όταν όμως το καταχρεωμένο Mega παίρνει νέο δάνειο μετά από αύξηση του μετοχικού του κεφαλαίου, η αύξηση αυτή σύμφωνα με το πόρισμα της ΤτΕ είναι απόδειξη ευρωστίας και λόγος για ένα ακόμη δάνειο. Τα δάνεια του Καρούζου που έχουν δοθεί με ίδιους όρους με τους οποίους έδινε δάνεια το ΤΤ χαρακτηρίζονται νόμιμα αλλά του ΤΤ παράνομα. Βέβαια, η ΤτΕ όταν βρίσκει “ενόχους” στα δάνεια του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, της ξεφεύγει ο κουνιάδος του Ευάγγελου Βενιζέλου, Μπακατσέλος, ο οποίος πήρε ένα εκατομμύριο χωρίς εγγυήσεις και ενώ ήταν υπό κατάρρευση, αλλά και ο Χαράλαμπος Αθανασίου ο οποίος πήρε δάνειο για την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, με εγγύηση μια δήλωση υπουργού πως η κυβέρνηση σκοπεύει να δώσει τα αναδρομικά στους δικαστές.

Όλο το διαρκές σκάνδαλο περιγράφεται στο τεύχος του HOT DOC. Αναρωτιέμαι αν η περιγραφή είναι ικανή να κινητοποιήσει τους υπουργούς Δικαιοσύνης και Διαφθοράς στη νέα κυβέρνηση η οποία ανέβηκε στην εξουσία μιλώντας και για χτύπημα της τραπεζοκλεπτοκρατίας.

Εφ' όλης της ύλης συνάντηση Τσίπρα με Κέρι - Τι είπαν για το Σκοπιανό

Η διαπραγμάτευση της Ελλάδας στο πλαίσιο της Ευρωζώνης κατά τους τελευταίους μήνες και η ανάγκη για αναδιάρθρωση του χρέους, καθώς επίσης το ζήτημα των προσφυγικών ροών, το Κυπριακό, το Σκοπιανό, οι εξελίξεις στην Ουκρανία και τη Συρία και τα ενεργειακά θέματα, βρέθηκαν στο επίκεντρο της συνάντησης του Αλέξη Τσίπρα και του Νίκου Κοτζιά με τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών Τζον Κέρι.

Ο Τζον Κέρι, από την πλευρά του, τόνισε τη στρατηγική σημασία των αγωγών TAP και IGB για την αναβάθμιση του ρόλου της Ελλάδας ως ενεργειακού κόμβου, ενώ παράλληλα εξέφρασε την πρόθεση των ΗΠΑ να υποστηρίξουν την επίλυση του ζητήματος με την ονομασία των Σκοπίων και του Κυπριακού.

Ο πρωθυπουργός υπογράμμισε στον Τζον Κέρι την ανάγκη να υποστηρίξουν οι Ηνωμένες Πολιτείες την αναβάθμιση του μηχανισμού του ΟΗΕ για επανεγκατάσταση των προσφύγων, καθώς και να εντείνουν τις επαφές τους με την Τουρκία για την αποτελεσματικότερη διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος, αλλά και για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση στο Κυπριακό, στη βάση των αποφάσεων του ΟΗΕ. 

Τέλος, ο Αλέξης Τσίπρας τόνισε την πρόθεση της ελληνικής κυβέρνησης για την επίλυση του ονοματολογικού, με σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό περιορισμό για χρήση έναντι όλων, καθώς και την ανάγκη να επιδειχθεί αντίστοιχη πρόθεση από την πλευρά της ΠΓΔΜ.

Πηγή

Προσοχή μη χαθεί το ηθικό πλεονέκτημα

Του Μάκη Ανδρονόπουλου

Η συγκρότηση της κυβέρνησης της «δεύτερης ευκαιρίας» προκάλεσε πολλά ερωτηματικά στους ψηφοφόρους της και όχι μόνο, αφ΄ ενός από την ανακύκλωση των προσώπων και εφ΄ ετέρου από την κατάργηση του υπουργείου για την καταπολέμηση της διαφθοράς. Δεν εξηγήθηκε ποτέ το γιατί και πώς καταργήθηκε, μόνο κάποιοι ψίθυροι ακούστηκαν, ότι δήθεν τα πράγματα δεν έτρεχαν και τόσο γρήγορα. Πρόκειται για αστείο. Οι δύο φάκελοι που είχε ετοιμάσει ο κ. Νικολούδης, για τα 5 δισ. ευρώ των θαλασσοδανείων της ΑΤΕ και το λαθρεμπόριο καυσίμων, ήταν ώριμοι για να ανοίξουν… Τι συνέβηκε; Κάποιος κελάηδησε άκαιρα;…

Αυτά ο κόσμος τα παρακολουθεί ανήσυχος γιατί όλοι ξέρουν πως το βασικό πλεονέκτημα της κυβέρνησης είναι το ηθικό, σε σύγκριση με τα κόμματα του παλιού καθεστώτος. Επίσης, η κυβέρνηση αυτή στηρίζεται από τους πάντες για να οδηγηθεί η χώρα στην σταθερότητα και την ανάπτυξη. Όμως, η κυβέρνηση και ιδιαίτερα ο πρωθυπουργός οφείλουν να αντιληφθούν πως ούτε οπαδοί, ούτε ιδεολογίες υπάρχουν πια. Μόνο κανόνες που πρέπει να εφαρμοστούν και ότι η αριστεροσύνη θα δικαιωθεί από τον τρόπο που αυτοί θα εφαρμοστούν.

Η «δυναμική και ελεύθερη αγορά» κόκκινων δανείων που θεσμοθετείται έως το τέλος του μηνός και ο φορολογικός Αρμαγεδδών που επέρχεται δεν αφήνουν πολλά περιθώρια στην κυβέρνηση να παίζει με την εξουσία και τα θεάματα. Η τακτική του φθηνού θεάματος (Σαλαμίνα κ.ο.κ.) δεν πρόκειται να αντισταθμίσουν ούτε τα βάρη των πολιτών, ούτε την απαίτηση να πληρώσουν οι υπεύθυνοι για τα σπασμένα. Το πρώτο ζητούμενο είναι να σταματήσουν οι γκάφες (12 ώρες υπουργός, επίορκοι, θρησκευτικά κλπ).

Η ενοποίηση του ΣΔΟΕ-ΓΓΔΕ δεν λύνει κανένα πρόβλημα, μάλιστα λέγεται ότι μπορεί να παραγραφούν 12.000 υποθέσεις μέχρι το τέλος του χρόνου. Οι λίστες τύπου Λαγκάρντ δεν «εκκαθαρίζονται» έτσι, ούτε με την αποστολή των δύο εισαγγελέων στον Φαλτσιανί (την πλήρη λίστα την έχει το γαλλικό υπουργείο Οικονομικών που την έδωσε αρχικά).

Ίσως να εκκαθαρίζονται με ένα ευέλικτο και καλά νομικά εξοπλισμένο (μεικτό) σώμα 100 αδιάφθορων … Κάτι σαν αυτούς που έβαλαν στο χέρι τον Καπόνε. Μόνο τέτοιοι μπορούν να βγάλουν από το συρτάρι το φάκελο Τεντέ με τα αντισταθμιστικά της Ζίμενς, ή τα φορολογικά κόλπα (transfer pricing) των πολυτελών γερμανικών αυτοκινήτων (Mercedes, BMW κλπ) που λέγεται ότι ανέρχονται σε δισ. ευρώ.

Η κυβέρνηση και οι βουλευτές της συμπολίτευσης πρέπει να δείξουν γνώση και επιτηδειότητα και κυρίως ήθος, τόσο στο πολιτικό, όσο και στο προσωπικό επίπεδο. Με φθηνά θεάματα δεν σώζεται ούτε η παρτίδα, ούτε η πατρίδα.

Ενας «παλιός», δύο «νέοι» και οι ψηφοφόροι

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

Με την τυπική  ανακοίνωση της αναμενόμενης υποψηφιότητας Μεϊμαράκη την Πέμπτη, ξεκαθαρίζει το τοπίο στην αρχή της κούρσας για την αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας. Οι υποψηφιότητες φαίνεται ότι θα είναι τρεις,  υπάρχουν φαβορί και αουτσάιντερ, αλλά όλα θα κριθούν από τη σύνθεση των ψηφοφόρων που θα φτάσουν στην  «γαλάζια» κάλπη.

Σύμφωνα με τις μέχρι στιγμής ενδείξεις κι ενώ η προθεσμία για την υποβολή υποψηφιοτήτων λήγει το απόγευμα της Παρασκευής,  η μάχη θα δοθεί μεταξύ του «παλιού» Βαγγέλη Μεϊμαράκη και δύο στελεχών της νεότερης γενιάς,  του βουλευτή Κυριάκου Μητσοτάκη και του περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολου Τζιτζικώστα.

Αυτοί οι τρεις, μέχρι στιγμής, φαίνεται ότι συγκεντρώνουν  τις απαιτούμενες από το Καταστατικό του κόμματος 50 υπογραφέςμελών της Πολιτικής Επιτροπής. Σ’ αυτό το πεδίο ο κ. Μεϊμαράκης έχει ένα σαφές πλεονέκτημα, αφού έχει την υποστήριξη της θεωρούμενης ως μεγαλύτερης πτέρυγας, της καραμανλικής, η οποία έχει εκδηλωθεί με δημόσιες δηλώσεις πολλών στελεχών.

Ο νυν αρχηγός, 61 ετών,  θεωρείται ότι πλεονεκτεί μεταξύ του στελεχικού δυναμικού και θα έχει την στήριξη των περισσότερων επώνυμων παραγόντων του κόμματος. Προβάλλεται ως ο εγγυητής της «συνέχειας» και της «ενότητας». Η πρόσφατη εκλογική ήττα αποτελεί ένα από τα «μείον» της υποψηφιότητάς του. Ωστόσο, του αναγνωρίζεται ότι ανέλαβε το κόμμα σε πολύ δύσκολη στιγμή, δεν είχε χρόνο και κατάφερε να συγκεντρώσει ένα «αξιοπρεπές» ποσοστό.

Οι άλλοι δύο υποψήφιοι ελπίζουν  ότι θα απευθυνθούν στην εκλογική βάση του κόμματος προβάλλοντας περισσότερο την ανάγκη της «ανανέωσης», η οποία έχει και την ηλικιακή της διάσταση, λόγω του γεγονότος ότι οι «απέναντι» έχουν επικεφαλής τον «σαραντάρη» Αλέξη Τσίπρα.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, 47 ετών,  υποσχόμενος «ανανέωση εκ βάθρων», θέλει να ξεπεράσει το «μειονέκτημα του ονόματος», όπως ο ίδιος έχει πει,  που κουβαλάει. Ο Τζιτζικώστας,  37 ετών, έχει στα «υπέρ» του ότι στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014 εξελέγη περιφερειάρχης με 70% κόντρα στην επίσημη υποψηφιότητα του κόμματος(Γ. Ιωαννίδης). Ωστόσο, στα «κατά» του συγκαταλέγεται το γεγονός ότι είναι εξωκοινοβουλευτικός και μέχρι το 2019 δεν μπορεί να εκλεγεί βουλευτής, λόγω κωλύματος.

Κι ενώ το θέμα των υποψηφιοτήτων θα λήξει την Παρασκευή, πεδίο αντιπαράθεσης αποτελεί ήδη ο χρόνος διεξαγωγής της ψηφοφορίας .Ο κ. Μεϊμαράκης προκρίνει γρήγορες διαδικασίες, ώστε η εκλογή να γίνει μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου. Αντίθετα, οι κκ Μητσοτάκης και Τζιτζικώστας θέλουν να έχουν περισσότερο χρόνο στη διάθεσή τους. Ο κ. Μητσοτάκης  ζήτησε η εκλογή να γίνει στις 15 Νοεμβρίου.

Πάντως, ανεξάρτητα από τους όποιους υπολογισμούς για τους εσωκομματικούς συσχετισμούς, τα πάντα θα κριθούν από το σώμα των ψηφοφόρων που θα πάει στην κάλπη. Η «ανοιχτή» ψηφοφορία είναι ανοιχτή και σε εκπλήξεις.

Η διαδικασία αυτή( εκλογή από τα μέλη του κόμματος και όχι από το συνέδριο) εφαρμόστηκε, για πρώτη φορά στη ΝΔ,  στις 29 Νοεμβρίου 2009, όταν ο Αντώνης Σαμαράς υπερίσχυσε της Ντόρας Μπακογιάννη. Τότε είχε ανακοινωθεί ότι  είχαν ψηφίσει 782.136 μέλη.

ΣΥΡΙΖΑ: Ένα πουκάμισο αδειανό...

γράφει ο Γιάννης Παντελάκης

Μετά την υπογραφή από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ του τρίτου Μνημονίου και την εφαρμογή του, ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει μ’ ένα πουκάμισο αδειανό (δανεισμένη η έκφραση, αλλά δεν βρίσκω καλύτερη). Όλο το οικοδόμημα που είχε στήσει για πολλά χρόνια και ιδιαίτερα λίγο πριν και λίγο μετά τις εκλογές, κατέρρευσε. Το αντιμνημονιακό αφήγημα που αποτελούσε το αντίπαλο δέος στα μνημονιακά ως τότε κόμματα, δεν υπάρχει πια.

        

Όσο κι αν προσπάθησαν ή προσπαθούν να ωραιοποιήσουν το Μνημόνιο και να ψελλίζουν διάφορα -χωρίς αντίκρισμα- επιχειρήματα για ισοδύναμα μέτρα που θα αντικαταστήσουν τα σκληρά επί δικαίων και αδίκων μέτρα που ψήφισαν, η αλήθεια είναι πως ο «αντιμνημονιακός» λόγος από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει βάση. Και αυτό το βιώνουν μεγάλες ομάδες της κοινωνίας όσο κυλάνε οι εβδομάδες και έρχεται η εφαρμογή αυτών των μέτρων.

           

Και πώς γεμίζει ένα πουκάμισο αδειανό, από ένα κόμμα που επιμένει να αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερό και παράλληλα ως το καινούργιο που αντιπαρατίθεται στο παλιό; Φαντάζομαι με μερικές πολιτικές και τακτικές που θα βρεθούν απέναντι σε πολιτικές που ακολουθούσαν οι παλιοί και είχαν σημαντική συμβολή στη σημερινή (όχι μόνο οικονομική) χρεοκοπία. Σε θέματα εκσυγχρονισμού του κράτους,  αντιμετώπισης της διαπλοκής, στήριξης των πιο αδύναμων οικονομικά, στον διαχωρισμό των εξουσιών κ.ο.κ. Εκεί, υπάρχει πρόσφορο έδαφος για να βρεθούν όλα εκείνα που χρειάζονται για να γεμίσει αυτό το πουκάμισο.

        

Νομίζω πως δεν χρειάζεται απαρίθμηση πολιτικών που ακολουθήθηκαν στο επτάμηνο (Ιανουάριος-Σεπτέμβριος), αλλά και τώρα, για να πειστούμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν σκοπεύει να κάνει κάτι τέτοιο. Σε όποιο επίπεδο και αν το δει κάποιος. Ενδεικτικά μόνο να αναφερθούμε: 1) στη λογική νεποτισμού και τακτοποίησης ημετέρων που ακολουθήθηκε πρώτα απ’ όλα από τον ίδιο τον Τσίπρα (με τον διορισμό του εξαδέλφου του) αλλά και από πολλά στελέχη που πήραν θέσεις εξουσίας 2) στην άρνησή του να περιορίσει την Εκκλησία στον ρόλο της και να μην εμπλέκεται σε θέματα διαμόρφωσης της εκπαίδευσης για παράδειγμα 3) στην επιλογή του να προκρίνει στρατιωτικές προμήθειες (απόφαση για την οποία επικρίθηκε ακόμα και από τον τότε αναπληρωτή υπουργό Άμυνας) έναντι της αντιμετώπισης της φτώχειας (για το πρώτο έδωσε 500 εκατ. για το δεύτερο 200 εκατ. ευρώ) 4) στην ανύπαρκτη επί της ουσίας (και όχι φραστικά) αντιμετώπιση της διαπλοκής, όπου όλα δείχνουν πως απλά θα μοιραστεί η τράπουλα και σε νέους παίκτες 5) στην ταύτισή του με εθνικολαϊκές εκδηλώσεις (όπως τα πανηγύρια της 25ης Μαρτίου) τις οποίες οργανώνει μεν ο Καμμένος, αλλά συμμετέχουν με ικανοποίηση και δικά του στελέχη (π.χ. Δούρου) 6) στην αποδοχή ή ανεκτικότητα φαινομένων ή προσώπων που είχαν ταυτιστεί με αυτό που οι ίδιοι αποκαλούν παλιό 7) στην ανυπαρξία παρουσίασης ενός νέου παραγωγικού μοντέλου για τη χώρα που θα αντικαταστήσει εκείνο που απέτυχε 8) στην μη άσκηση μιας εξωτερικής πολιτικής που θα λύνει αδιέξοδα που δημιούργησαν οι προηγούμενοι (π.χ. σχέσεις με FYROM).

       

Η απαρίθμηση θα μπορούσε να έχει μεγάλη συνέχεια, αλλά δεν έχει νόημα. Τα έχουμε δει όλα στους λίγους μήνες που βρίσκονται στην εξουσία. Όπως έχουμε δει και τη διάθεσή τους, να έχουν σαν αυτοσκοπό την παραμονή στην εξουσία και μάλλον τίποτα περισσότερο... 

Volkswagen: Το κατσαριδάκι του γερμανικού καπιταλισμού

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Από το Βερολίνο του Χίτλερ μέχρι την καγκελαρία της Μέρκελ και από την Αμερική του Ρούζβελτ μέχρι τον Λευκό Οίκο του Ομπάμα, οι αυτοκινητοβιομηχανίες των αναπτυγμένων κρατών γίνονταν καθρέφτης των εξελίξεων στην παγκόσμια οικονομία. Το σκάνδαλο της Volkswagen ήρθε απλώς να καταρρίψει μερικούς από τους μύθους για το σύγχρονο πρόσωπο του καπιταλισμού.

Στριμωγμένος σε ένα σχετικά μικρό γραφείο σχεδίαζε και ξανασχεδίαζε ένα μικρό αυτοκινητάκι.

Μπορεί κανένας να μην αναγνώριζε το καλλιτεχνικό του ταλέντο (κάτι που η ανθρωπότητα το μετάνιωσε αρκετές φορές έκτοτε), τα χρόνια όμως που είχε περάσει σαν ζωγράφος τον βοηθούσαν στις λεπτομέρειες.

Ο Αδόλφος Χίτλερ είχε πολύ καλά στο μυαλό του πώς θα ήθελε το αυτοκίνητο του λαού (Volkswagen) που σχεδίαζε: η γερμανική οικογένεια θα έμενε αδιαίρετη με τους δυο γονείς στα μπροστινά καθίσματα και δυο ή τρία παιδιά στο πίσω, να κινούνται με 100 χλμ/ώρα στους νέους αυτοκινητόδρομους.

Καθώς οι Γερμανοί εργάτες δεν διέθεταν γκαράζ και το αυτοκίνητο θα έμενε συνεχώς στο ύπαιθρο απαιτούνταν ένας αερόψυκτος κινητήρας προκειμένου να μην παγώνει το νερό στο ψυγείο τις κρύες νύχτες του γερμανικού χειμώνα.

Και όλα αυτά έπρεπε να επιτευχθούν σε ένα όχημα που θα κόστιζε λιγότερο από χίλια μάρκα, θα κατανάλωνε λιγότερο από εφτά λίτρα βενζίνης ανά 100 χιλιόμετρα και θα είχε εύκολη και φτηνή συντήρηση.

Ο μόνος που θα μπορούσε να μετατρέψει το ερασιτεχνικό σχέδιο του Χίτλερ σε πραγματικό αυτοκίνητο ήταν ο Αυστριακός μηχανικός και σχεδιαστής Φερδινάνδος Πόρσε.

Ακόμη και με τις δικές του ικανότητες όμως η Volkswagen δεν θα είχε υπάρξει στη σημερινή της μορφή εάν δεν είχε μεσολαβήσει το γερμανικό κράτος για να χτίσει το πρώτο της εργοστάσιο, ο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμος για να στρέψει την παραγωγή του εργοστασίου σε στρατιωτικά οχήματα, αλλά και μερικές χιλιάδες σκλάβοι, από τις χώρες που καταλάμβανε το τρίτο Ράιχ, για να εργαστούν στις γραμμές παραγωγής.

Ηταν ίσως η πρώτη φορά που οι οικονομικές και γεωπολιτικές εξελίξεις έπαιζαν τόσο καθοριστικό ρόλο στον σχεδιασμό ενός αυτοκινήτου – μια διαδικασία που θα γινόταν κανόνας κάθε φορά που το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα εισερχόταν σε κάποια καμπή.

Μετά τον πόλεμο, το μικροσκοπικό Μίνι Κούπερ θα γεννηθεί από την κρίση του Σουέζ του 1956, όταν η Μεγάλη Βρετανία αναγκάζεται να επιβάλει δελτίο στα καύσιμα και οι καταναλωτές ζητούν οχήματα με τη μικρότερη δυνατή κατανάλωση.

Αντίθετα, τα γιγαντιαία SUV θα κάνουν την εμφάνισή τους όταν η γεωπολιτική κυριαρχία των ΗΠΑ εξασφαλίζει χαμηλές τιμές καυσίμων και ενώ η «οικονομία της πίστωσης» επιτρέπει στα μεσαία στρώματα να ονειρευτούν ακόμη μεγαλύτερα αυτοκίνητα.

Εκτός όμως από τον σχεδιασμό των οχημάτων, τα ίδια τα εργοστάσια των αυτοκινητοβιομηχανιών καθορίζουν και καθορίζονται από τις διαφορετικές φάσεις της παγκόσμιας οικονομίας.

Το μοντέλο Τ της Φορντ θα εισαγάγει τις γραμμές μαζικής παραγωγής και μαζί τις σύγχρονες σχέσεις εργασίας των βιομηχανικών εργατών.

Η εκρηκτική μεταπολεμική ανάπτυξη, με τις τάσεις σχεδόν πλήρους απασχόλησης και την ενίσχυση της ζήτησης μέσω αυξημένων ημερομισθίων που εξασφαλίζονταν από ισχυρά συνδικάτα, περνούσε για χρόνια από αυτές τις γραμμές παραγωγής του φορντισμού.

Μερικές δεκαετίες αργότερα τα μοντέλα της Toyota καθορίζουν και καθορίζονται από τις σχέσεις παραγωγής που επικρατούν στην Ιαπωνία αλλά και σε περιοχές της Ευρώπης.

Θα μπορούσε, λοιπόν, και το σκάνδαλο με τις μετρήσεις ρύπων στα οχήματα της Volkswagen να σηματοδοτεί μια νέα εποχή στην παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία, είτε σαν αντανάκλαση είτε σαν προβολή ευρύτερων αλλαγών στην παγκόσμια οικονομία;

Καταρχήν τα σκάνδαλα συνήθως σηματοδοτούν το τέλος μιας εποχής, καθώς οι εμπλεκόμενοι δεν έχουν πλέον την πολιτική και οικονομική ισχύ να κρύψουν τις ατασθαλίες τους.

Τα επόμενα χρόνια ίσως μάθουμε πληροφορίες για τον ρόλο των ΗΠΑ στην αποκάλυψη του σκανδάλου και πώς αυτό σχετίζεται με τον διαρκή εμπορικό πόλεμο των δύο οικονομικών υπερδυνάμεων.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όμως, φαίνεται να υπάρχει και κάτι πιο βαθύ που μας… ρυπαίνει.

Η περίπτωση της Volkswagen, έγραψαν τις τελευταίες ημέρες οι «Financial Times» και ο «Guardian» αποτελεί «το σκάνδαλο Libor της αυτοκινητοβιομηχανίας».

Πρόκειται για τη διαβόητη υπόθεση χειραγώγησης του επιτοκίου διατραπεζικών χορηγήσεων του Λονδίνου (δηλαδή των επιτοκίων που χρησιμοποιούν οι τράπεζες για τον μεταξύ τους δανεισμό) που έφερε στο φως το δυσώδες παιχνίδι του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Αν καταρρίπτεται ένας μύθος με το σκάνδαλο της Volkswagen, δεν είναι φυσικά ότι οι μεγάλες βιομηχανίες δεν προστατεύουν το περιβάλλον (αυτός ο μύθος δεν έβρισκε χώμα να φυτρώσει ούτε στα πιο αδύναμα μυαλά των υποστηρικτών της εταιρικής ευθύνης).

Αυτό που επιβεβαιώνεται είναι ότι η παγκόσμια οικονομική κρίση δεν οφείλεται σε μια ομάδα ανήθικων χρηματιστών (όπως του Martin Shkreli που ανέβασε πρόσφατα την παγκόσμια τιμή των φαρμάκων για το AIDS), αλλά πηγάζει από τους πυλώνες της βιομηχανικής παραγωγής.

Ο μύθος της καλής, πραγματικής οικονομίας που θα ανθήσει και πάλι μόλις απομακρύνουμε τα ζιζάνια της χρηματιστικοποιημένης οικονομίας (μύθος στον οποίο στηριζόταν εδώ και χρόνια και μεγάλο κομμάτι της ευρωπαϊκής Αριστεράς) καταρρίπτεται με κρότο.
Info
☛ Δείτε

«Ποιος σκότωσε το ηλεκτρικό αυτοκίνητο;» (2006)

Ντοκιμαντέρ για την παρέμβαση πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων στην προσπάθεια «εξόντωσης» των πρώτων ηλεκτρικών αυτοκινήτων
☛ Διαβάστε

«Detroit’s decline is a distinctively capitalist failure»

Ο οικονομολόγος Richard Wolf περιγράφει με άρθρο του στον «Guardian» την οικονομική κατάρρευση του Ντιτρόιτ ως αποτέλεσμα των δομικών αδυναμιών της αυτοκινητοβιομηχανίας και του καπιταλισμού.

Η σημαία της Παλαιστίνης υψώθηκε στην έδρα του ΟΗΕ

Ιστορική στιγμή σήμερα για τους Παλαιστίνιους. Η σημαία τους υψώθηκε για πρώτη φορά έξω από την έδρα του ΟΗΕ. Συγκίνηση και δάκρυα από τον πρόεδρο της παλαιστινιακής αρχής Μαχμούντ Αμπάς που φίλησε τη σημαία της πατρίδας του πριν ανέβει στον ιστό και πριν ο ίδιος απευθυνθεί στους Παλαιστίνιους. 

«Αυτήν την ιστορική στιγμή, θέλω να πω στους συμπατριώτες μου, όπου κι αν βρίσκονται: Σηκώστε ψηλά τις παλαιστινιακές σημαίες, γιατί είναι το σύμβολο της ταυτότητάς σας», δήλωσε συγκινημένος ο Μαχμούντ Αμπάς. «Είναι μία ημέρα υπερηφάνειας» συμπλήρωσε.

^{Οι Παλαιστίνιοι γιορτάζουν την ύψωση της σημαίας τους στον ΟΗΕ}

Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ψήφισε στις 10 Σεπτεμβρίου να επιτραπεί η έπαρση των σημαιών της Παλαιστίνης και του Βατικανού δίπλα σε αυτές των υπολοίπων χωρών - μελών. Στην ψηφοφορία, 119 χώρες είχαν ψηφίσει υπέρ, 45 απείχαν και 8 είχαν ψηφίσει κατά μεταξύ αυτών το Ισραήλ, οι ΗΠΑ και η Αυστραλία.

Στη δυτική όχθη καίνε την αμερικανική και την ισραηλινή σημαία

Πηγή

Ο Τσίπρας βλέπει τον Κέρι με το χρέος στο επίκεντρο

Το ελληνικό χρέος, η οικονομία, οι μεταρρυθμίσεις, η κρίση στη Συρία και το προσφυγικό αναμένεται να τεθούν επί τάπητος στη συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού με τον επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας, Τζον Κέρι. 

Η συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος θα συνοδεύεται από τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά με τον Τζον Κέρι έχει προγραμματιστεί για μετά τα μεσάνυχτα ώρα Ελλάδος. 

Η συνάντηση που έρχεται στη σκιά της, χαμηλής έντασης πάντως, χθεσινής εμπλοκής για το θέμα των Σκοπίων.

Η εμπλοκή προέκυψε όταν ο Αλέξης Τσίπρας αποφάσισε να μην παραβρεθεί στη συνάντηση κορυφής που είχε συγκαλέσει ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα για την αντιμετώπιση του εξτρεμισμού του ISIS, επειδή σ’ αυτή θα συμμετείχαν και τα Σκόπια με το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας». 

Η ελληνική πλευρά κατέθεσε αίτημα να συμμετάσχουν τα Σκόπια ως FYROM – ένα αίτημα που δεν έγινε δεκτό και, κατόπιν τούτου, ο πρωθυπουργός δεν πήγε στη σύνοδο.

Παρά την απόφαση αυτή, ωστόσο, το ζήτημα κρατήθηκε χαμηλά και από τις δύο πλευρές και δεν υπήρξε κανένα επίσημο διάβημα, καθώς ούτε η Αθήνα ούτε η Ουάσιγκτον θέλουν να διαταράξουν το διμερές θετικό κλίμα.

Στη σημερινή του συνάντηση με τον Τζον Κέρι ο Αλέξης Τσίπρας αναμένεται να επαναφέρει και να εστιάσει ξανά στο αίτημα της διεθνούς λύσης για το χρέος, προσβλέποντας στην πάγια θέση της Ουάσιγκτον υπέρ της ελάφρυνσης του χρέους αλλά και της εμπλοκής του ΔΝΤ προς την ίδια κατεύθυνση.

Πηγή

Υπουργείο Εργασίας: Ψεύδη τα περί νέας αύξησης των ορίων ηλικίας για τις συντάξεις

Απάντηση στα όσα υποστήριξε η ΝΔ για «παράθυρο» αύξησης των ορίων ηλικίας για συνταξιοδότηση πέρα από το 67 έτος ζωής εξέδωσε το υπουργείο Εργασίας, κάνοντας λόγο για «δήθεν αυξήσεις» ορίων ηλικίας και για ψευδείς ισχυρισμούς, και σημειώνοντας πως καμιά εγκύκλιος δεν αλλάζει νόμο.

Στην ανακοίνωση τονίζεται ότι η πρόβλεψη του Ν.3863/2010 («νόμος Λοβέρδου»), που αναφέρεται στην επίμαχη εγκύκλιο της Τρίτης και μιλά ενδεχόμενο αύξησης των ορίων ηλικίας, έχει εκπληρωθεί το 2012, με το Μεσοπρόθεσμο της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, το οποίο και αύξησε τα όρια από το 60ο στο 62ο και από το 65ο στο 67ο έτος ηλικίας.

Επισημαίνεται ακόμα πως η αναφορά στο προσδόκιμο όριο δεν σχετίζεται σε καμία περίπτωση με νέες αυξήσεις ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, καθώς αυτό έχει προσδιοριστεί από την ΕΛΣΤΑΤ και την Eurostat, με αυστηρά επιστημονικά μετρήσιμα δεδομένα και έχει ενσωματωθεί στους προαναφερθέντες νόμους. Συνεπώς, δεν προκύπτει νέα αύξηση αυτών των ορίων ηλικίας ούτε από το νόμο, ούτε από την εγκύκλιο.

Σημειώνεται δε ότι η εγκύκλιος της Τρίτης αφορά μόνο στα ποσά των κατώτατων ορίων συντάξεων γήρατος (πρόωρες συνταξιοδοτήσεις) και όχι σε συντάξεις άλλων κατηγοριών (αναπηρίας, παραπληγικών, βαρέων κ.λπ.)

Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση, το υπουργείο Εργασίας εργάζεται στην κατεύθυνση της συνολικής μεταρρύθμισης του συστήματος της Κοινωνικής Ασφάλισης με σκοπό τη βιωσιμότητα και την ενίσχυσή του, έτσι ώστε να διαφυλαχθούν τα ασφαλιστικά δικαιώματα και να τεθούν οι βάσεις για ένα δίκαιο και βιώσιμο Ασφαλιστικό Σύστημα.

Πηγή

Κοτζιάς: Η Ελλάδα θα στηρίξει το επόμενο ψήφισμα του ΟΗΕ για το χρέος

Τη διαβεβαίωση ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει λάβει την πολιτική απόφαση να υποστηρίξει το νέο σχέδιο απόφασης για το χρέος των χωρών και θα συμμετάσχει στην σχετική συνάντηση του Δεκεμβρίου έδωσε ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς στον αργεντινό ομόλογό του, Έκτορ Μάρκος Τίμερμαν, κατά τη συνάντησή τους στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη.

Ο κ. Τίμερμαν είχε αναφερθεί στο ζήτημα του χρέους και του σχετικού σχεδίου απόφασης που υπεβλήθη πρόσφατα στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, και ιδιαίτερα στο ζήτημα των «vulture funds» που διακατέχουν το 6% του χρέους της Αργεντινής, εκφράζοντας τη βεβαιότητα ότι η Ελλάδα θα δώσει μάχη ανάλογη με αυτή της Αργεντινής για την αντιμετώπιση του ζητήματος του χρέους, συμμετέχοντας σε προγραμματιζόμενη συνάντηση, τον προσεχή Δεκέμβριο, όπου θα συζητηθεί η προετοιμασία της επόμενης απόφασης.

Κατά τη συνάντησή τους οι δύο υπουργοί Εξωτερικών εξέτασαν επίσης τρόπους περαιτέρω ενίσχυσης της διμερούς συνεργασίας και συζήτησαν για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική, δίνοντας έμφαση στη συριακή κρίση και τις επιπτώσεις της ως προς την προσφυγική και μεταναστευτική κρίση.

Υπενθυμίζεται ότι η Ελλάδα απείχε από την ψηφοφορία του ΟΗΕ για την αναδιάρθρωση κρατικών χρεών το Σεπτέμβρη. Τότε ο Νίκος Κοτζιάς είχε εκφράσει τη δυσαρέσκειά του για τη στάση της υπηρεσιακής κυβέρνησης - η χώρα βρισκόταν στην προεκλογική περίοδο - υποστηρίζοντας ότι είχε υπερβεί κατά πολύ τις αρμοδιότητές της. 

Πηγή

Η Volkswagen, ο χρυσός στις Σκουριές και η σιωπή των αμνών

γράφει ο Γιάννης Μυλόπουλος

ΗΠΑ, 2015: Μια περιβαλλοντική ΜΚΟ παραγγέλλει από εξειδικευμένο ερευνητικό κέντρο του Πανεπιστημίου της Δυτικής Βιρτζίνιας τη διεξαγωγή έρευνας για τις εκπομπές ρύπων από τις αυτοκινητοβιομηχανίες, σχετική με την τήρηση των περιβαλλοντικών ορίων για επικίνδυνους ρύπους. Η έρευνα εκτελείται και τα αποτελέσματά της αναδεικνύουν αυτό που στη συνέχεια έγινε γνωστό ως σκάνδαλο της Volkswagen.

Αποκαλύπτεται δηλαδή, ότι η εταιρεία έχει επινοήσει ένα ειδικό λογισμικό το οποίο είναι ενσωματωμένο στα μοντέλα πετρελαιοκίνησης και το οποίο μπορεί να... ξεγελά τους ελεγκτές ρύπανσης. Άλλα, πειραγμένα αποτελέσματα εμφανίζει όταν το αυτοκίνητο είναι σταθμευμένο και εντελώς άλλα, τα πραγματικά, όταν το αυτοκίνητο βρίσκεται εν κινήσει, γνωρίζοντας προφανώς ότι οι έλεγχοι γίνονται ενόσω τα αυτοκίνητα βρίσκονται εν στάσει.

Στη συνέχεια την υπόθεση αναλαμβάνει η γνωστή Υπηρεσία Προστασίας Περιβάλλοντος των ΗΠΑ, με τις γνωστές εξελίξεις. Η μετοχή μιας εμβληματικής Γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας, της VW, βυθίζεται στα τάρταρα, ο μέχρι χτες πανίσχυρος διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας υποβάλλει την παραίτησή του, αποκαλύπτεται ότι η απάτη δεν αφορούσε μόνο τα συγκεκριμένα μοντέλα αλλά επεκτείνονταν στην Audi και τη Seat και εν τέλει κινούνται ποινικές και αστικές διαδικασίες σε βάρος των ενόχων σε ΗΠΑ και Γερμανία, με άγνωστες για την ώρα συνέπειες. Έστω και καθυστερημένα, το σύστημα ελέγχων λειτουργεί υπέρ των πολιτών και εναντίον της εταιρείας, που για λόγους κερδοσκοπικούς εφηύρε το σύστημα εξαπάτησης ελέγχων και ελεγκτών. Και όλη την ιστορία την αποκάλυψε μια ΜΚΟ και μια ερευνητική ομάδα ενός αμερικανικού πανεπιστημίου.

Ελλάδα 2015: Το τρίτο κανάλι της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, η ΕΡΤ3, παρουσιάζει εκπομπή στην οποία αναδεικνύεται αυτό που τα υπόλοιπα ΜΜΕ αποκρύπτουν. Το περιβαλλοντικό σκάνδαλο δηλαδή της εξόρυξης χρυσού στις Σκουριές Χαλκιδικής. Η εκπομπή αναδεικνύει μέσα από ρεπορτάζ και συνεντεύξεις τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των εξορυκτικών μεθόδων και συγκεκριμένα τις επιπτώσεις στο πλούσιο οικοσύστημα της περιοχής: στα δάση, τα επιφανειακά και υπόγεια νερά, το έδαφος, την ατμόσφαιρα, τις ακτές και τη θάλασσα. Παρεπιμπτόντως, η ελληνική κυβέρνηση διέκοψε, εδώ και λίγο καιρό, την εξόρυξη χρυσού γιατί η εταιρεία παραβαίνει τους όρους αδειοδότησής της. Και ο ίδιος ο σημερινός πρωθυπουργός, από τηλεοράσεως έχει διαβεβαιώσει ότι οι εργασίες σταμάτησαν γιατί δεν τηρείται από την εταιρεία η νομιμότητα.

Την επομένη της εκπομπής οι εργαζόμενοι της εταιρείας, καθώς και η ίδια η εταιρεία, στρέφονται κατά της διοίκησης του καναλιού και της διοίκησης της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, απειλώντας με διώξεις γιατί, λέει, η συγκεκριμένη εκπομπή προσέβαλε και εξέθεσε την εταιρεία στην ελληνική κοινωνία.

Η ιστορία της εξόρυξης χρυσού στην Χαλκιδική βέβαια δεν είναι καινούργια. Υπάρχει προϊστορία που αρχίζει από την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων, τις σφοδρές αντιδράσεις των κατοίκων και τον διχασμό της τοπικής κοινωνίας, μέχρι προσφυγές στο ΣτΕ και γνωμοδοτήσεις, δικαστικούς αγώνες, συλλήψεις πολιτών και πολλά άλλα.

Εκείνο πάντως που ουδέποτε έγινε γνωστό, είναι ότι υπάρχει η γνωμοδότηση ενός πανεπιστημίου για την όλη διαδικασία. Πράγματι, τέσσερα χρόνια νωρίτερα, πριν δηλαδή ακόμη προσληφθούν οι εργαζόμενοι από την εταιρεία και πριν ξεκινήσουν οι εργασίες, οργανώσεις κατοίκων της περιοχής Σκουριών, οι οποίοι ευλόγως ανησυχούσαν για τις συνέπειες στη ζωή τους και στις ζωές των παιδιών τους από την εκτεταμένη εξορυκτική δραστηριότητα, απευθύνθηκαν στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και ζήτησαν γνωμοδότηση για το κατά πόσον η επένδυση ήταν ή όχι επικίνδυνη για την περιοχή, για τις λοιπές δραστηριότητες και για την υγεία των κατοίκων.

Το ΑΠΘ, προκειμένου η γνωμοδότηση να έχει κύρος και αξιοπιστία, δεν παρέπεμψε το θέμα σε ένα από τα εργαστήριά του, αλλά στο Συμβούλιο Περιβάλλοντος του ιδρύματος, ένα όργανο που αποτελείται από εκλεγμένους εκπροσώπους όλων των Σχολών και των Τμημάτων του. Το Συμβούλιο ανέθεσε τη γνωμοδότηση σε διεπιστημονική ομάδα από εξειδικευμένους και έμπειρους καθηγητές που κάλυπταν τις ειδικότητες του μηχανικού, του περιβαλλοντολόγου, του γεωλόγου, του χημικού, του γεωπόνου, του φυσικού και του δασολόγου.

Η γνωμοδότηση της ομάδας εργασίας, η οποία έγινε δεκτή από το Συμβούλιο Περιβάλλοντος και το Πρυτανικό Συμβούλιο του ΑΠΘ, παρουσιάστηκε σε ειδική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Θεσσαλονίκης και σε επιστημονικές εκδηλώσεις, ημερίδες κ.λπ. σχετικές με την εξόρυξη χρυσού. Η γνωμοδότηση δικαιολογούσε απολύτως τις ανησυχίες των κατοίκων, γιατί αποκάλυψε ότι οι μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων κακώς είχαν εγκριθεί και η δραστηριότητα κακώς είχε αδειοδοτηθεί, καθώς είχε σοβαρά και συστηματικά υποτιμηθεί ο κίνδυνος από τις επιπτώσεις της εξόρυξης χρυσού στο οικοσύστημα της περιοχής. Με δυο λόγια η γνωμοδότηση του ΑΠΘ ανέδειξε ότι η επένδυση δεν ήταν αειφορική, καθώς τόσο η φυσιογνωμία, όσο και τα φυσικά συστήματα της περιοχής θα αλλοιώνονταν, με σοβαρές και μη αντιστρεπτές συνέπειες στις υπάρχουσες οικονομικές δραστηριότητες, (δασοκομία, αγροτική ανάπτυξη, τουρισμός), αλλά και στην υγεία των κατοίκων.

Και στη δική μας περίπτωση, ένα πανεπιστήμιο ανέδειξε την ύπαρξη ενός σοβαρότατου περιβαλλοντικού προβλήματος, με τη διαφορά ότι εδώ, αντί να χαντακωθεί η υπεύθυνη εταιρεία, χαντακώθηκε η γνωμοδότηση, καθώς και όποιος προσπάθησε να την υποστηρίξει. Καθώς φαίνεται, στην Ελλάδα του 2015, η σιωπή εξακολουθεί να είναι... χρυσός.

* Καθηγητής Γιάννη Α. Μυλόπουλου, πρώην Πρύτανης ΑΠΘ