Α. Τσίπρας: Θα προστατεύσουμε την πρώτη κατοικία των αδυνάτων

O Αλέξης Τσίπρας μιλώντας κατά τη διάρκεια της σημερινής συνεδρίασης της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ τόνισε την δέσμευση του για προστασία της πρώτης κατοικίας "των αδυνάτων", όπως είπε χαρακτηριστικά.

Σύμφωνα με κομματικές πηγές, o πρωθυπουργός έκανε λόγο ότι η κυβέρνηση προχωρά υλοποιώντας τις δεσμεύσεις της και τηρώντας τις υποσχέσεις της και έδωσε ως παραδείγματα την Δραπετσώνα και το νομοσχέδιο για τα ΜΜΕ.    

Αναλυτικά ο κ. Τσίπρας σύμφωνα με τις ίδιες πηγές δήλωσε τα εξής:   

"Η κυβέρνηση προχωρά υλοποιώντας τις δεσμεύσεις της τόσο απέναντι στους εταίρους όσο όμως και απέναντι στον ελληνικό λαό, καθότι η βασική δέσμευση βάσει της οποίας λάβαμε εκ νέου τη λαϊκή εντολή ήταν η προστασία των αδυνάτων και η διατήρηση της κοινωνικής συνοχής.

‘Όπως τηρήσαμε την υπόσχεσή μας για τη Δραπετσώνα, όπως νομοθετήσαμε κόντρα στα συμφέροντα για τις άδειες στα ΜΜΕ, έτσι θα προστατεύσουμε και την πρώτη κατοικία των αδυνάτων"

Πηγή

Η είδηση που πέρασε «στα ψιλά»: Τέλος στην απάτη των voucher!

γράφει ο Γιάννης Σιδηρόπουλος

Τα προηγούμενα χρόνια η λογική δοκιμάστηκε καθημερινά από τις πολιτικές των μνημονίων που είχαν ως θεωρητικό στόχο την ανάπτυξη και την έξοδο από την κρίση και, συνήθως, οδηγούσαν στην ύφεση και την ανατροφοδότηση. Η αλήθεια είναι τα μνημόνια δεν έχουν φύγει και παρά το διαφορετικό κοινωνικό μίγμα  που επιχειρεί να εφαρμόσει η κυβέρνηση, ο κεντρικός άξονας παραμένει ο ίδιος  και η δυνατότητα του «παράλληλου προγράμματος», να ανακουφίσει σε σχέση με τον κοινωνικό αντίκτυπο, θα κριθούν στην πορεία.

Όλα αυτά τα χρόνια η επίκληση των μνημονίων, των δανειστών, του ελέγχου, κλπ  χρησιμοποιήθηκαν ως κολυμβήθρα για να «ξεπλυθούν» πολιτικές που διασπάθισαν εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους, προκειμένου να ενισχύσουν συγκεκριμένα συμφέροντα κατά τρόπο προκλητικό, μονομερή, ενδεχομένως και κατά τρόπο ύποπτο που πρέπει να διερευνηθεί. Το σύνολο των προγραμμάτων για την απασχόληση ήταν ένα μεγάλο «πλιάτσικο», μια τεράστια απάτη σε βάρος των ανέργων και της κοινωνίας.

Οι πολιτικές για την απασχόληση τα τελευταία χρόνια, συνοψίζονται συμβολικά αλλά και ουσιαστικά στη λογική των πολυθρύλητων voucher. Οι έρευνες αποκάλυψαν συνταρακτικά γεγονότα και αυτό που σχηματικά συνέβαινε ήταν μια σπατάλη των πόρων για χάρη ενός κυκλώματος που εκμεταλλεύτηκε τους νέους και ιδιοποιήθηκε τεράστια ποσά με πρόσχημα την κατάρτιση, την ώρα που η ανεργία αυξανόταν. Και μάλιστα, αυξανόταν περισσότερο στις περιοχές όπου υλοποιήθηκαν τα περισσότερα προγράμματα αυτού του είδους !

Η αποτυχία και τα νέα προγράμματα

Η αποτυχία προφανής και η πρόκληση που είχε να αντιμετωπίσει η νέα κυβέρνηση ήταν μεγάλη καθώς τα voucher και οι πολιτικές αυτού του είδους  έγιναν συνώνυμο της διαπλοκής και της «αρπαχτής» για λίγους. Οι προθέσεις έγιναν γνωστές εξαρχής, τα προγράμματα που είχε προκηρύξει η προηγούμενη κυβέρνηση ανακλήθηκαν από το Υπουργείο Εργασίας. Πρόσφατα η Αν. Υπουργός Ρ. Αντωνοπούλου παρουσίασε τα νέα προγράμματα και τις λογικές που διέπουν την κατανομή των πόρων για την καταπολέμηση της ανεργίας και την απασχόληση.

Δεν υπάρχουν voucher ή αντίστοιχες πρακτικές αλλά δίνεται έμφαση στην ίδια την απασχόληση, που επιδοτείται σε μια λογική σύνδεσης των πολιτικών με τις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας και της επιχειρηματικότητας, μια λογική με ελάχιστη «κατάρτιση». Φυσικά, είναι μια αλλαγή που θα κριθεί από την αποτελεσματικότητά της αλλά είναι προφανές ότι το «πάρτυ» τελείωσε. 

Για τα αστικά κόμματα που κυβέρνησαν τα προηγούμενα χρόνια θα έπρεπε να είναι αυτονόητο πως οι ενεργητικές πολιτικές για την ανεργία στοχεύουν στην ίδια την εργασία και τη σύνδεσή της με την ανάπτυξη. Όμως στην πράξη ευνόησαν τη δημιουργία κυκλωμάτων και παράκεντρων εκμετάλλευσης χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα. Τα αποτέλεσμα είναι ότι μια κυβέρνηση με αριστερό πρόσημο έκανε περίπου το αυτονόητο, όχι κάτι φοβερά αριστερό. Αλλά μετά τα τρομακτικά χρόνια που προηγήθηκαν, το αυτονόητο και το λογικό μοιάζει με εντυπωσιακή κατάκτηση. Αυτό είναι ενδεχομένως και ένα πλεονέκτημα που κληροδότησαν οι προηγούμενοι στην κυβέρνηση Τσίπρα αν λειτουργεί με βάση την κοινή λογική (αν μπορεί βέβαια να θεωρηθεί ότι τα μνημόνια υπακούουν σε αυτήν).

«Στα ψιλά»

Ήταν όμως η είδηση που πέρασε στα ψιλά. Ανάμεσα στη συζήτηση για τα κόκκινα δάνεια και την αξιολόγηση και την υστερία για τις δηλώσεις του Ν. Φίλη, η είδηση που χάθηκε ήταν η μεταστροφή των πόρων της απασχόλησης, από τα κυκλώματα των voucher στους ανέργους και την πραγματική οικονομία. 

Δεν υπάρχει πολυτέλεια για πανηγυρισμούς γιατί ήταν μια προγραμματική δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ, το περίεργο θα ήταν να συνεχιστεί και όχι να διακοπεί αυτή η αδιέξοδη πολιτική. Υπάρχει όμως έκδηλη ικανοποίηση. Απομένουν και άλλα βήματα σε πολλούς τομείς για να επανέλθει η κανονικότητα σε κρίσιμους τομείς της χώρας. Ας είναι λοιπόν η κοινή λογική κατάκτηση της πολιτικής γιατί δοκιμάστηκε συχνά…

Προσλαμβάνονται 775 αναπληρωτές εκπαιδευτικοί για την ειδική αγωγή

Την πρόσληψη 775 αναπληρωτών εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης για την ειδική αγωγή ανακοίνωσε το υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων.

Ειδικότερα, προσλαμβάνονται, για το τρέχον σχολικό έτος, 139 νηπιαγωγοί ειδικής αγωγής (ΕΑΕ - ΠΕ61 & ΠΕ60.50), 204 δάσκαλοι ειδικής αγωγής (ΕΑΕ - ΠΕ71 & ΠΕ70.50), καθώς επίσης και 432 δάσκαλοι (κλάδου ΠΕ70) για την παράλληλη στήριξη-συνεκπαίδευση μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.

Όπως αναφέρει σχετική ανακοίνωση του υπουργείου, οι προσλαμβανόμενοι οφείλουν να παρουσιαστούν στις διευθύνσεις πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, όπου προσλήφθηκαν, για ανάληψη υπηρεσίας, τη Δευτέρα και την Τρίτη, 9 και 10 Νοεμβρίου, και θα τοποθετηθούν με απόφαση του διευθυντή Εκπαίδευσης σε κενές θέσεις των σχολείων της περιοχής όπου προσλήφθηκαν μέχρι τη λήξη του διδακτικού έτους.

Η πρόσληψη γίνεται στο πλαίσιο υλοποίησης των Πράξεων «Πρόγραμμα εξειδικευμένης εκπαιδευτικής υποστήριξης για ένταξη μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες - ΑΠ1 (MIS 520707), ΑΠ2 (MIS 485613), ΑΠ3 (MIS 485614)», του Ε.Π. «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» του ΕΣΠΑ για το διδακτικό έτος 2015-2016.

Πηγή

Spiegel: Η Γερμανία παρακολουθούσε και την ελληνική πρεσβεία

Κρατικές υπηρεσίες και διπλωματικές αποστολές μεταξύ των οποίων και την ελληνική πρεσβεία στο Βερολίνο κατασκόπευαν οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες (BND), σύμφωνα με το περιοδικό «Der Spiegel».

Σύμφωνα με το δημοσίευμα του Spiegel, η BND παρακολουθούσε τα υπουργεία Εσωτερικών των ΗΠΑ, της Δανίας, της Κροατίας, της Αυστρίας και της Πολωνίας, τηλεφωνικές συνδέσεις των ΗΠΑ στις Βρυξέλλες, στα Ηνωμένα Έθνη στη Νέα Υόρκη και το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών στην Ουάσιγκτον.

Ακόμη και η «hotline» του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών για ταξιδιωτικές οδηγίες βρισκόταν στη λίστα της BND, αναφέρει το περιοδικό, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο, ενώ το ενδιαφέρον των μυστικών υπηρεσιών της Γερμανίας δεν περιοριζόταν σε κρατικούς φορείς, αλλά περιελάμβανε και Μη-Κυβερνητικές Οργανώσεις, όπως η Care International, η Oxfam και ο Ερυθρός Σταυρός στη Γενεύη.

Όπως γράφει το Spiegel «στη Γερμανία βρίσκονταν πολλές ξένες πρεσβείες και προξενεία στη λίστα της BND, με την παρακολούθηση ηλεκτρονικών διευθύνσεων, τηλεφώνων και φαξ αντιπροσωπειών των ΗΠΑ, της Γαλλίας, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Σουηδίας, της Πορτογαλίας, της Ελλάδας, της Ισπανίας, της Ιταλίας, της Αυστρίας, της Ελβετίας, ακόμη και του Βατικανού».

Το γερμανικό περιοδικό σημειώνει πως «οι διπλωματικές αντιπροσωπείες δεν εμπίπτουν στο Άρθρο 10 του γερμανικού Συντάγματος, το οποίο προστατεύει επικοινωνίες Γερμανών από την παρακολούθηση». Υπενθυμίζεται πως πριν από μερικές εβδομάδες είχε γίνει γνωστό ότι η BND παρακολουθούσε Ευρωπαίους εταίρους, όχι μόνο κατ' εντολή της αμερικανικής υπηρεσίας NSA, αλλά και από μόνη της.

Πηγή

Η επικίνδυνη καρικατούρα στρατηγικής έντασης

γράφει ο Θέμης Τζήμας

Όσο οι μέρες περνούν και μετά μάλιστα την απαράδεκτη ανοχή μέρους των ποντιακών σωματείων στους ναζιστές υπερασπιστές των γενοκτονιών, που εξελίχθηκε στην άθλια επίθεση εναντίον του βουλευτή Κουμουτσάκου- την οποία ακολούθησαν εξαιρετικά προβληματικές δηλώσεις του ιδίου του θύματος- φαίνεται ότι, ακόμα και αν δεν ήταν προσχεδιασμένη, πλέον με ευχαρίστηση η κυβέρνηση, φυσικά η Χρυσή Αυγή αλλά και η αντιπολίτευση τσαλαβουτούν σε μια στρατηγική έντασης ή καλύτερα σε μια επικίνδυνη καρικατούρα αυτής, προκειμένου να αποπροσανατολίσουν από το ότι από κοινού στηρίζουν τον εφαρμοσμένο νεοφιλελευθερισμό των μνημονίων.

Από τη μια οι επιστημονικά λανθασμένες δηλώσεις Φίλη που ιδεολογικά εμφορούνται από μια εντελώς αντί- μαρξική και -για να χρησιμοποιήσουμε ένα σχηματικό όρο- αντί- αριστερή, όχι διεθνιστική αλλά κοσμοπολιτική προσέγγιση που φτάνει να προσχωρεί στον εθνικισμό ενός άλλου κράτους. Η αποδοχή της κρατικής ιδεολογίας ενός ακραία εθνικιστικού κράτους στην επίσημη  ιστορική του προσέγγιση δε συνιστά διεθνισμό. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα ότι τέτοιες κοσμοπολιτικές και βαθιά δεξιές θέσεις εκφράστηκαν ιστορικά από ένα τμήμα της “αριστεράς” της ήττας που ουδεμία σχέση είχε οποτεδήποτε με εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα.

Από την άλλη, οι άθλιοι, ναζιστές υπερασπιστές των γενοκτονιών, με τη γνωστή ψηφοθηρική χυδαιότητα που τους διακρίνει, χάρη στη σιωπή των ΜΜΕ για τη δίκη τους και στην αποστασία Τσίπρα επιχειρούν να επανεμφανιστούν και να αναβαπτιστούν στο δρόμο. Την ίδια στιγμή η ηγεσία της ΝΔ προσπαθεί να βρει σημείο στήριξης γύρω από την αντιπαράθεση με τον υπουργό παιδείας, τσαλαβουτώντας στον ακροδεξιό βούρκο. 

Πρόκειται για επικίνδυνη καρικατούρα στρατηγικής της έντασης: η κυβέρνηση θέλει απελπισμένα να δείξει ότι είναι και κάτι άλλο πέρα από μια πρωτοφανούς σκληρότητας και αναποτελεσματικότητας, εντεταλμένη των δανειστών, μνημονιακή κυβέρνηση.

Τι καλύτερο- θεωρεί τυχοδιωκτικά- από ένα μέτωπο με τη ΧΑ αλλά και με τη ΝΔ των ποικίλων ακροδεξιών στοιχείων. Οι νεοναζί από την άλλη τρίβουν τα χέρια τους στην ιδέα να συμμετάσχουν σε ένα τέτοιο δίπολο και να νομιμοποιηθούν δια αυτού. Το πεδίο του δρόμου θα μπορούσε να ξανά- ανοίξει για αυτούς από τη μια και από την άλλη να φανούν ως η κύρια αντιπολιτευτική δύναμη στην κυβέρνηση. Την ίδια στιγμή, όσο η στρατηγική της έντασης θα εξελίσσεται, το τρίτο μνημόνιο και τα προαπαιτούμενα θα ψηφίζονται και θα υλοποιούνται, ενώ σχεδόν σύσσωμη η Βουλή θα ομνύει στο όνομα της ευρωζώνης και θα συναγελάζεται- φανερά ή κρυφά- με μερίδες του μεγάλου κεφαλαίου που λεηλατεί και τα τελευταία αποθέματα του λαού.

Δεν έχω κανένα πρόβλημα προσωπικά να δηλώσω ότι η χειρότερη εκδοχή του δεξιού και ανιστόρητου Φίλη είναι ασύγκριτα καλύτερη από οποιονδήποτε Χρυσαυγίτη. Ούτε ότι στη χώρα μας η ελευθερία του λόγου πρέπει να προστατευθεί για όλους, συνθήκη που παρεμπιπτόντως πλήττεται και από τις δήθεν προοδευτικές πρακτικές ποινικοποίησης της επιστημονικής και ιστορικής αντιπαράθεσης. Ούτε ότι η μάχη απέναντι στη Χρυσή Αυγή είναι διαρκής. Όμως ούτε θα ξεχάσουμε το 3ο μνημόνιο ούτε πολύ περισσότερο θα στήσουμε δίπολο με τους νεοναζί όπως τυχοδιωκτικά φαίνεται ότι διάφοροι επιχειρούν να κάνουν, μη αντιλαμβανόμενοι τους κινδύνους ενός τέτοιου τυχοδιωκτισμού. Η πάλη άλλωστε απέναντι στα μνημόνια και στο νεοναζισμό, εν τέλει είναι κοινή. Γι' αυτό και τελικά στην προμετωπίδα της είναι οι δυνάμεις που δεν πρόδωσαν το λαό.

Παμποντιακή Ομοσπονδία: Καταδικάζουμε την επίθεση στον Κουμουτσάκο -Αθώος αυτός που συνέλαβαν

Για ξεκάθαρη προβοκάτσια κάνει λόγο η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος, για την επίθεση στον Γιώργο Κουμουτσάκο, καταδικάζοντας το γεγονός, ενώ παράλληλα δηλώνει ότι το άτομο που συνελήφθη είναι αθώος.

«Η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος καταδικάζει κάθε μορφή βίας από όποιον χώρο και αν προέρχεται. Δεν μας επιτρέπεται, ενώ διεκδικούμε την αναγνώριση της Γενοκτονίας, ενός εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας, να επιτρέπουμε τέτοιες πράξεις βίας, σαν αυτές που έλαβαν χώρα εχθές στην πλατεία Συντάγματος. Στηριζόμαστε στο δίκαιο και τον ανθρωπισμό. Η βία δεν χωρά στις διεκδικήσεις μας», τονίζει η ανακοίνωση της Ομοσπονδίας, σημειώνοντας ότι αποκλείεται άνθρωπος από τον οργανωμένο Ποντιακό χώρο να προβεί στις καταδικαστέες πράξεις βίας προς το πρόσωπο του κ. Κουμουτσάκου, τις οποίες αποδοκιμάζει και καταδικάζει πλήρως.

Ακόμη, η Παμποντιακή Ομοσπονδία κάνει λόγο για ξεκάθαρη προβοκάτσια ενάντια στα δίκαια αιτήματά της και ως ενδεικτικό αυτού του γεγονός αναφέρει ότι παρότι «απεικονίζονται ξεκάθαρα τα πρόσωπα των αχρείων εγκληματιών που προέβησαν στην απαράδεκτη και προβοκατόρικη επίθεση σε βουλευτή του Ελληνικού Κοινοβουλίου, ο μόνος άνθρωπος που αυτή τη στιγμή κρατείται στην Γ.Α.Δ.Α. και οδηγείται στα δικαστήρια είναι εκείνος, που προσπάθησε να προστατέψει το θύμα και να το φυγαδεύσει από τη βάρβαρη επίθεση».

Για τον συλληφθέντα, η Ομοσπονδία τονίζει ότι είναι άσχετος με τα εγκληματικά στοιχεία που οργάνωσαν το προβοκατόρικο χτύπημα, ενώ δηλώνει πως βρίσκεται στο πλευρό του.

«Βεβαιώνουμε την αθωότητα του και θα αγωνιστούμε για την αποκατάσταση της τιμής και της υπόληψης του, η οποία δολίως επιχειρείται να σπιλωθεί τις τελευταίες ώρες. Ευελπιστούμε, πως και ο ίδιος ο κ. Κουμουτσάκος θα αποτρέψει ο σωτήρας του να αποτελέσει εξιλαστήριο θύμα των γεγονότων των τελευταίων ημερών», καταλήγει η ανακοίνωση.

Πηγή 

Σχέδια για μείωση επικουρικών συντάξεων και αύξηση εισφορών από το υπουργείο Εργασίας

Σενάρια για μεσοσταθμικές μειώσεις στις υψηλές επικουρικές συντάξεις έως 6% και αύξηση των εισφορών κατά 0,5% για τους εργοδότες και 0,5% για τους εργαζόμενους, εξετάζουν στο υπουργείο Εργασίας.

Στόχος, η διατήρηση του Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης ως αυτόνομο επικουρικό ταμείο, ενιαίο για όλους τους ασφαλισμένους και τον περιορισμό του ελλείμματος που εκτιμάται ότι το 2016 θα ανέλθει σε 600 εκατ. ευρώ, που αντιστοιχεί σε οριζόντιες μειώσεις της τάξης του 15%.

Σύμφωνα με την «Καθημερινή» υπό εξέταση βρίσκεται η πρόταση για αύξηση των εισφορών κατά μία ποσοστιαία μονάδα, που εκτιμάται ότι θα επιφέρει ετήσια έσοδα στο Ταμείο της τάξης των 250 εκατ. ευρώ.

Μεγαλύτερες μειώσεις, εφόσον διατηρηθεί το ΕΤΕΑ, αναμένονται με τον ενιαίο κανονισμό συντάξεων, όπως αυτός θα εφαρμοστεί από το 2016 και μετά. Το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα βρίσκεται στα συρτάρια του υπουργείου Εργασίας από την περίοδο υπουργίας Γ. Βρούτση, όμως λόγω των δραματικών περικοπών που επέφερε, δεν τέθηκε ποτέ σε εφαρμογή.

Σύμφωνα με αυτό τον κανονισμό, για όσους ασφαλίζονται για πρώτη φορά από 1.1.2014, το ΕΤΕΑ θα λειτουργεί με βάση το διανεμητικό σύστημα προκαθορισμένων εισφορών με νοητή κεφαλαιοποίηση. Το ίδιο σύστημα θα εφαρμόζεται και για τους ασφαλισμένους μέχρι 31.12.2013 για τον χρόνο ασφάλισης από 1.7.2014 και εφεξής. Οι ασφαλιστικές εισφορές που καταβάλλονται, θα τηρούνται σε ατομικές μερίδες από 1.1.2014.

Για τους ασφαλισμένους μέχρι 31.12.2013, οι οποίοι συνταξιοδοτούνται μετά την 1.7.2014, το ποσό της σύνταξης θα αποτελείται από το άθροισμα δύο τμημάτων:

α) Το τμήμα σύνταξης που αντιστοιχεί στον χρόνο ασφάλισής τους έως 30.6.2014 και υπολογίζεται σύμφωνα με τις οικείες καταστατικές διατάξεις και τη γενικότερη νομοθεσία, όπως ισχύουν.

β) Το τμήμα της σύνταξης που αντιστοιχεί στον χρόνο ασφάλισής τους από 1.7.2014 και εφεξής και υπολογίζεται με τον νέο τρόπο.

Ακόμη, το Προεδρικό Διάταγμα περιλαμβάνει αλλαγές όπως για παράδειγμα η μη αναγνώριση πλασματικών χρόνων- στρατός, σπουδές, ανεργία- παρά μόνο στην περίπτωση που ήδη έχουν αναγνωριστεί ή εκκρεμούν προς αναγνώριση. Επίσης, προβλέπει την κατάργηση της δυνατότητας λήψης αναπηρικής επικουρικής σύνταξης, με λιγότερες από 1.500 ημέρες ασφάλισης, ενώ για την καταβολή σύνταξης λόγω θανάτου, προβλέπεται η συμπλήρωση 600 ημερών ασφάλισης (αντί 500) καθώς και η συμπλήρωση του 62ου έτους για τους επιζώντες συζύγους. Κάθε μικρότερο όριο καταργείται. Οπως καταργείται και η σύνταξη στα τέκνα που σπουδάζουν έως το 24ο έτος.

Πηγή 

Στην Ελλάδα αντί να χτυπήσουν τη διαφθορά θα βάζουν τους δημοσιογράφους να υπογράφουν δήλωση μετανοίας

Επιστολή του Κώστα Βαξεβάνη σε Οργανώσεις για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και την Ελευθερία του Τύπου

Ο έλληνας Υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπουλος, ανακοίνωσε πριν μερικές μέρες πως ετοιμάζει αλλαγή των νόμων που αφορούν τις διώξεις δημοσιογράφων. Έδωσε μάλιστα ο ίδιος στη νομοθετική του πρωτοβουλία, μέσω συνεντεύξεων, τον τίτλο “νομοθέτημα για την ελευθερία του Τύπου”.  Από όσα όμως περιέγραψε προκύπτει πως μάλλον ο κύριος Υπουργός έχει τη διάθεση να παίξει με τις λέξεις αλλά όχι να αλλάξει τα απαρχαιωμένα ελληνικά νομοθετήματα που ποινικοποιούν τη δημοσιογραφία και τιμωρούν όποιον έχει το θάρρος να πει την αλήθεια.

Με εξαίρεση το γεγονός πως ο Υπουργός Δικαιοσύνης ανακοίνωσε πως αλλάζει κομμάτι του νόμου για τις αγωγές εναντίον του Τύπου που τα ίδια τα δικαστήρια εδώ και χρόνια δεν εφαρμόζουν επειδή κρίνουν πως είναι αντισυνταγματικός, στο κομμάτι που αφορά την ποινικοποίηση της δημοσιογραφίας, κάνει τα πράγματα ακόμη χειρότερα. Ο Υπουργός προτίθεται να θεσπίσει τη “μετάνοια του δημοσιογράφου” δηλαδή την παύση της δίωξης αν ο δημοσιογράφος ανακαλέσει όσα έγραψε. Το θέμα στην Ελλάδα όμως δεν είναι ότι οι δημοσιογράφοι αδικούν αυτούς για τους οποίους γράφουν ώστε να είναι λύση η αποκατάσταση, αλλά πως δεν γράφουν, σιωπούν και όταν γράφουν τιμωρούνται μέσα από νομικές διαδικασίες που τους εξουθενώνουν και τους κρατούν σε ομηρία.

Στην Ελλάδα, αν οποιοσδήποτε μηνύσει κάποιον δημοσιογράφο για κάτι που έγραψε, ακόμη και αν είναι αληθές αυτό, το νομικό πλαίσιο προβλέπει την αυτόφωρη σύλληψή του με χειροπέδες και την παραπομπή του σε άμεση δίκη. Ούτε αυτή την παράλογη και εξευτελιστική διαδικασία δεν  αλλάζει ο κύριος Υπουργός. Αλλά η ουσία δεν είναι εκεί. Η συκοφαντική δυσφήμηση είναι ποινικό αδίκημα στην Ελλάδα. Από μόνο του αυτό είναι ίσως μια νομική επιλογή και κομμάτι ενός νομικού πολιτισμού. Ας δούμε όμως τι πραγματικά συμβαίνει. Στη χώρα λειτουργεί ένα σύστημα διαφθοράς που αγκαλιάζει την κοινωνική και πολιτική ζωή. Ένα τρίγωνο διαφθοράς κυβερνά τη χώρα: Ολιγάρχες που ορίζουν τα πάντα και παρανομούν, πολιτικοί που τους καλύπτουν και ο Τύπος ο οποίος επειδή ανήκει σε αυτούς τους ολιγάρχες δεν ασκεί το ρόλο του. Αποτέλεσμα όλης αυτής της λειτουργίας είναι η δημοσιογραφία να έχει μετατραπεί σε ένα μουσειακό και διακοσμητικό είδος χωρίς να επιτελεί τις περισσότερες φορές ενημέρωση και έλεγχο υπέρ του δημοσίου συμφέροντος. Δεν πρόκειται για προσωπικές μόνο διαπιστώσεις αλλά για κοινό μυστικό. Το χτύπημα αυτής της  διάρθρωσης της διαφθοράς και του ρόλου χειραγώγησης που παίζει ο Τύπος, ήταν από τις σημαίες της προεκλογικής καμπάνιας του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα. Με αυτές τις δεσμεύσεις βγήκε πρωθυπουργός.

Όσοι δημοσιογράφοι έχουν αποφασίσει να παραμείνουν ανεξάρτητοι, συνθλίβονται από το νομικό πλαίσιο που υπάρχει. Τους διώκουν συνεχώς,  τους κρατούν σε ομηρία και  τους εξουθενώνουν οικονομικά ακόμη και αν καταλήξουν να αθωωθούν. Τα δημόσια πρόσωπα (συνήθως πολιτικοί και ολιγάρχες) οι οποίοι εμφανίζονται στα δημοσιεύματα αρνούνται να απαντήσουν σε όσα γράφει ο δημοσιογράφος, πράγμα το οποίοι είναι υποχρέωση η οποία προκύπτει από το δημόσιο ρόλο τους. Αντιθέτως κάνουν μηνύσεις και αντιστρέφουν την πραγματικότητα εμφανίζοντας όχι τον εαυτό τους ως ελεγχόμενο, αλλά τον δημοσιογράφο ο οποίος μετατρέπεται σε μία μέρα σε υπόδικο και συκοφάντη. “Μήνυσα το συκοφάντη μου” είναι η συχνή απάντηση για όσα έχουν γραφτεί για αυτούς.

Οι Εισαγγελίες στις οποίες φτάνουν οι μηνύσεις, ποτέ δεν τις απορρίπτουν ακόμη και όταν βλέπουν ποιά είναι η αλήθεια, γιατί κανένας δεν επιλέγει να τα βάλει με ισχυρά πρόσωπα. Έτσι τις στέλνουν στις αίθουσες του δικαστηρίου. Μετά από αναβολές που κρατάνε χρόνια , ο δημοσιογράφος αφού ταλαιπωρηθεί μπορεί να αθωωθεί έχοντας πληρώσει χιλιάδες ευρώ σε δικηγόρους και δικαστικές παραστάσεις. Έτσι οι ολιγάρχες χρησιμοποιούν το σύνηθες όπλο τους, τα χρήματα, ενάντια στη δημοσιογραφία. Η αθώωση του δημοσιογράφου που έχει γράψει την αλήθεια δεν είναι απαραίτητα η τελική κατάληξη. Στην Ελλάδα υπάρχει ένα διεφθαρμένο σύστημα Δικαιοσύνης που σπάνια καταδικάζει κάποιον ισχυρό. Ήδη το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας, ελέγχει τέτοια περιστατικά διαφθοράς. Σε μία πρόσφατη περίπτωση που αφορά τον επιχειρηματία και πρώην τραπεζίτη Βγενόπουλο τον οποίο οι Κυπριακές Αρχές κατηγορούν πως έριξε έξω την Οικονομία της Κύπρου μέσα από δανειοδοτήσεις φίλων του και επιχειρήσεών του, οι έλληνες Εισαγγελείς ήταν στο στάδιο να ασκήσουν διώξεις εναντίον του μετά από έρευνα, όταν παρενέβη ανώτερος Εισαγγελέας και αφαίρεσε την δικογραφία από τους εισαγγελείς που έκαναν την έρευνα. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον η αθώωση του δημοσιογράφου που λέει την αλήθεια δεν είναι κάτι δεδομένο.

Αυτή η κατάσταση που επικρατεί χρόνια και δημιουργείται από την ποινικοποίηση της δημοσιογραφίας έχει οδηγήσει στο να μηνύονται δημοσιογράφοι όχι για έρευνες ή ρεπορτάζ αλλά ακόμη και για άρθρα που γράφουν. Η άποψη σε πολλές περιπτώσεις έχει μετατραπεί σε ποινικό αδίκημα. Όσοι δημοσιογράφοι καταδικάζονται στην Ελλάδα και προσφεύγουν στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια, στο σύνολό τους σχεδόν αθωώνονται. Έχουν όμως ήδη εξουθενωθεί ίσως και καταστραφεί. Η λειτουργία του ελληνικού νόμου και κυρίως οι δικαστικές αποφάσεις που βγαίνουν επειδή έχει παγιωθεί μια κατάσταση διαφθοράς, είναι ενάντια σε όσα προβλέπει το άρθρο 10 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Διεθνείς οργανώσεις όπως η δικιά σας, έχουν καταγγείλει την ποινικοποίηση της δημοσιογραφίας στην Ελλάδα και έχουν ζητήσει την κατάργηση της συκοφαντικής δυσφήμησης ως ποινικό αδίκημα στέλνοντας μάλιστα στον Υπουργό Νίκο Παρασκευόπουλο τις προτάσεις τους και το αίτημα για αποποινικοποίηση της δημοσιογραφίας. Ο Υπουργός θεώρησε πως αντί να αλλάξει το μεσαιωνικό καθεστώς, μπορεί να το βαφτίσει διαφορετικά και να αφήσει τη διαφθορά στα νύχια της διαφθοράς και της διαπλοκής. Θεσμοθετεί μάλιστα ως “προοδευτικό” μέτρο την υπογραφή δήλωσης μετανοίας του δημοσιογράφου. Δηλαδή, δίνει στο δημοσιογράφο ένα παράθυρο σωτηρίας που περνά μέσα από την υποταγή του.

Όσα σας γράφω θα έπρεπε κανονικά να είναι  αιτήματα των δημοσιογραφικών οργανώσεων στη χώρα και μια συνεχή τους διαμαρτυρία. Δυστυχώς όμως η κατάσταση που επικρατεί στο δημοσιογραφικό κόσμο είναι ακριβώς ένα κομμάτι του προβλήματος. Μόνο η παρέμβαση των οργανώσεων που παλεύουν για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και την ελευθερία του Τύπου, μπορεί να αλλάξει την κατάσταση στην Ελλάδα αφού όσοι νομοθετούν ή είναι διεφθαρμένοι ή εγκλωβισμένοι σε μια άσχημη πραγματικότητα χρόνων που έχει αποκτήσει την ισχύ αλήθειας.

Κώστας Βαξεβάνης

Η επιστολή του Κώστα Βαξεβάνη στα αγγλικά

Ο οικολόγος υπουργός που κλείνει το μάτι στους καταπατητές

Του Δημήτρη Δελεβέγκου
 
"[...] Θεωρώ ότι η Βουλή κατευθύνεται στη διάπραξη ενός εγκλήματος και δεν ξέρω κατά πόσον έχει συνειδητοποιηθεί τι ακριβώς καλείται να ψηφίσει. [...] Στην Ελλάδα, η καταπάτηση δημόσιας περιουσίας μαζί με τη φοροδιαφυγή, είναι οι δύο βασικοί τρόποι πλουτισμού και διαμόρφωσης της κυρίαρχης τάξης της χώρας μας [...] Η ελάχιστη γραμμή άμυνας που θα μπορούσε κανείς να δώσει, είναι "Βάλτε προθεσμία όχι επ’ αόριστον, όχι μέχρι να γίνουν χάρτες", διότι δεν υπάρχουν χάρτες. Σας μοίρασα χθες -και κατατέθηκε στα Πρακτικά- έγγραφο του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, το οποίο λέει ότι σε ελάχιστο τμήμα της χώρας υπάρχουν δασικοί χάρτες. Ποιον κοροϊδεύουμε, λοιπόν; Επιμένετε να περάσετε την τροπολογία; Τότε, βάλτε ότι σταματούν οι διώξεις για ένα χρόνο και η νέα Κυβέρνηση θα δει πώς θα αντιμετωπίσει το θέμα. Όχι όμως επ’ αόριστον.
 
Εφόσον ψηφιστεί η τροπολογία αυτό που έχουμε να πούμε σαν Συνασπισμός είναι το εξής: Καλούμε όλες τις οικολογικές οργανώσεις και όλους τους πολίτες που έχουν ευαισθησία και κατανοούν το θέμα του περιβάλλοντος να αγωνιστούν ενάντια σε αυτή την τροπολογία και τις συνέπειές της. Οι άνθρωποι που υποτίθεται ότι εξυπηρετούνται και υπάρχει νόμιμο συμφέρον, η λύση που προτείνουμε είναι να μπει δεσμευτική ημερομηνία είτε για τη σύνταξη των χαρτών, γιατί μέχρι τότε θα έχουν φτιαχτεί οι χάρτες, είτε –αυτό θα ήταν το σωστότερο- σαν δεύτερη γραμμή άμυνας, η ισχύς της τροπολογίας να είναι ορισμένου χρόνου".
 
Σε ποιον ανήκουν οι παραπάνω φράσεις; Στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη, ο οποίος τον Ιούνιο του 2007 εξαπέλυε, ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, μύδρους κατά της τροπολογίας (Ευ. Μπασιάκου) της κυβέρνησης Καραμανλή για αναστολή κατεδάφισης αυθαιρέτων σε δάση και δασικές εκτάσεις "ωσότου καταρτιστούν οι δασικοί χάρτες".
 
Χωρίς προηγούμενο
 
Για την ιστορία, η τροπολογία εκείνη, που είχε βρεθεί στην πρώτη γραμμή της πολιτικής ατζέντας έπειτα από παρέμβαση του τότε υπουργού Περιβάλλοντος (ΠΕΧΩΔΕ) Γιώργου Σουφλιά αποσύρθηκε χωρίς να ποτέ να επανακατατεθεί. Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει πρόσφατο προηγούμενο υπουργού Περιβάλλοντος και δη προερχόμενου από το κίνημα των Οικολόγων Πρασίνων που να υπογράφει τροπολογία για την αναστολή της κατεδάφισης αυθαιρέτων σε δάση και δασικές εκτάσεις.
 
Υπό το βάρος των αντιδράσεων που πρωτίστως προήλθαν από τους Οικολόγους Πρασίνους και την οικολογική οργάνωση WWF, ο υπουργός Αναπληρωτής Περιβάλλοντος Γιάννης Τσιρώνης απέσυρε, χθες, βράδυ, την τροπολογία. Για να την καταθέσει όμως, εκ νέου, όπως ο ίδιος είπε, σε άλλο νομοσχέδιο, ενδεχομένως, την επόμενη εβδομάδα ώστε να συζητηθεί εκτενέστερα, μιας και χθες θα έπρεπε να ψηφιστεί με τη διαδικασία του επείγοντος.
 
"Ελπίζω να μην χάσει κανείς το σπίτι του λόγω αυτής της καθυστέρησης" σημείωσε χθες.
 
Ωστόσο, παραμένει έκθετος ο εκλεγμένος με λίστα βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ίδιος τον Αύγουστο του 2011 (με αφορμή το νομοσχέδιο για την τακτοποίηση των αυθαιρέτων) πρότεινε, ως εκπρόσωπος Τύπου των Οικολόγων Πρασίνων τη σύσταση κεντρικής υπηρεσίας κατεδαφίσεων και την κατά προτεραιότητα κατεδάφιση των αυθαιρέτων σε δάση-δασικές εκτάσεις (ανακοίνωση Οικ. Πρασίνων, 3/8/2011). Τότε δεν υπήρχε κίνδυνος να "χάσει κάποιος το σπίτι";  
 
Κλείνουν το μάτι στους καταπατητές
 
Όλα αυτά, όταν η νομοθετική πρωτοβουλία του κ. Τσιρώνη και του υπουργού Εσωτερικών Π.Κουρουμπλή, είναι αντισυνταγματική, σύμφωνα με έγκριτους νομικούς κύκλους, αλλά και σύμφωνα με τον...ίδιο τον αναπληρωτή υπουργό Περιβάλλοντος.
 
"Καταπατούν ανοικτά την προστασία των δασικών εκτάσεων [...] που προστατεύονται άμεσα ή έμμεσα από το άρθρο 24 του Συντάγματος. [...] Με τις ρυθμίσεις αυτές μάλιστα καλλιεργούν προσδοκίες, ενόψει της επικείμενης συνταγματικής αναθεώρησης, για πλήρη άρση της συνταγματικής προστασίας των δασικών εκτάσεων που αποτελούν το 25% της συνολικής έκτασης της χώρας" σημείωνε ο Γιάννης Τσιρώνης τον Αύγουστο του 2011.
 
Ταυτόχρονα, υπάρχουν τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις κατεδάφισης αυθαιρέτων με αποτέλεσμα να είναι αντισυνταγματική η παρέμβαση της κυβέρνησης σε αυτές.
 
Και μπορεί ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος να υπερασπίζεται τις αυθαίρετες κατοικίες επικαλούμενος την ανυπαρξία δασικών χαρτών που δεν επιτρέπει στους πολίτες να γνωρίζουν τι είναι δάσος. Ωστόσο, η αναστολή αυτή των κατεδαφίσεων, εάν νομοθετηθεί, θα ισχύει επ’αόριστον, δεδομένου ότι έως σήμερα ούτε το 1% της χώρας δεν υπερβαίνει η κύρωση των δασικών χαρτών. Ειρήσθω εν παρόδω, το επιχείρημα της αδικίας της κατεδάφισης αυθαιρέτων όταν δεν υπάρχουν δασικοί χάρτες επικαλούνταν το 2007 και ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Ευ.Μπασιάκος που είχε καταρτίσει ανάλογη τροπολογία.
 
Πάντως, εάν ληφθεί υπόψη ότι σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες αυθαίρετα κτίσματα, γίνονται αντιληπτά τα αίτια της κυβίστησης του κ. Τσιρώνη αλλά και της κυβέρνησης σχετικά με την μη κατεδάφιση αυτών.

dimitris.delevegos@capital.gr

Ποιοι κινδυνεύουν να χάσουν τη ρύθμιση των 100 δόσεων

Του Σπύρου Δημητρέλη

Στο μάτι των Θεσμών έχει μπει η ρύθμιση των 100 δόσεων καθώς οι εκπρόσωποι των δανειστών αξιώνουν να ξηλωθούν συγκεκριμένες παράμετροί της που θεωρούν ότι ευνοούν τον λεγόμενο "ηθικό κίνδυνο", επιτρέπουν  δηλαδή να καλλιεργείται κουλτούρα κακοπληρωτή και να προστατεύονται οι στρατηγικοί κακοπληρωτές.

Συγκεκριμένα, στο στόχαστρο των δανειστών έχει μπει:

- η απώλεια της ρύθμισης μόνο αφού μείνουν απλήρωτες δυο δόσεις μέσα στο πρώτο οκτάμηνο της ρύθμισης. Η τρόικα θέλει η ρύθμιση να χάνεται ακόμη και αν μείνει απλήρωτη μια δόση

- η πρόσφατη νομοθετική διάταξη που προβλέπει ότι η ρύθμιση χάνεται αν δεν εξοφληθεί ή δεν ρυθμιστεί οποιαδήποτε νέα φορολογική οφειλή (π.χ. τέλη κυκλοφορίας, ΕΝΦΙΑ) εντός 30 ημερών από την λήψη από τον οφειλέτη ειδοποιητηρίου για την οφειλή του. Η τρόικα θεωρεί ότι η προθεσμία των 30 ημερών θα πρέπει να αρχίσει να τρέχει από την ημέρα που η νέα οφειλή κατέστη ληξιπρόθεσμη.

- η μη συγκεκριμενοποίηση των κριτηρίων βάση των οποίων θα αποβληθούν από τη ρύθμιση ή θα μειωθεί ο αριθμός των δόσεων για όσους διαθέτουν τα οικονομικά μέσα να αποπληρώσουν τις οφειλές τους αλλά επέλεξαν να μην το κάνουν μπαίνοντας στις 100 δόσεις. Η τρόικα ζητά να θεσπιστούν πολύ αυστηρά εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια προκειμένου να παραμείνουν στη ρύθμιση όσοι έχουν ρυθμίσει τις οφειλές τους.

Στην πράξη, αν περάσουν οι απαιτήσεις της τρόικας, κινδυνεύουν να τεθούν εκτός ρυθμίσεις χιλιάδες οφειλέτες του δημοσίου που απλώς δεν θα πληρώσουν εγκαίρως μια δόση της ρύθμισης ή θα αφήσουν απλήρωτη για σύντομο χρονικό διάστημα κάποια νέα φορολογική υποχρέωση. Επίσης, αρκετοί θα τεθούν εκτός ρύθμισης επειδή διαθέτουν καταθέσεις και ακίνητη περιουσία πάνω από ένα όριο το οποίο, όμως, δεν έχει ακόμη καθοριστεί αν και αποτελεί μια από τις μνημονιακές υποχρεώσεις της χώρας

Η Εφορία ενεργοποιεί το «υπερόπλο» των κατασχέσεων

Δυσάρεστα για τους φορολογούμενους καθώς ενεργοποιούνται οι κατασχέσεις για χρέη.

Στο υπουργείο Οικονομικών αναθάρρησαν μετά την κρυάδα της εκτόξευσης των ληξιπρόθεσμων χρεών τον Σεπτέμβριο.

Τα πρώτα στοιχεία για το ρυθμό αύξησης των ληξιπρόθεσμων χρεών προς την εφορία δείχνουν σαφή επιβράδυνση του ρυθμού, κοντά στα 600 εκατ. ευρώ τον Οκτώβριο, όταν το Σεπτέμβρη είχαν χτυπήσει κόκκινο με αύξηση η οποία προσέγγιζε το 1,5 δισ. ευρώ.

Το δεύτερο μέτωπο από το οποίο έρχονται καλά νέα είναι αυτό των εσόδων του προϋπολογισμού. Όχι ότι καλύφθηκε η υστέρηση (μεγάλο μέρος της οποίας οφείλεται στη μη είσπραξη των κερδών από ελληνικά ομόλογα που έχει στα χέρια της η ΕΚΤ) αλλά τουλάχιστον τον Οκτώβριο οι εισπράξεις φορολογικών εσόδων ξεπέρασαν τόσο τον μηνιαίο στόχο, όσο και τις εισπράξεις του αντίστοιχου περυσινού μήνα.

Για μια ακόμα χρονιά, όση γκρίνια και αν συγκεντρώνει ο ΕΝΦΙΑ, τελικά φαίνεται να πληρώνεται στην ώρα του από τη συντριπτική πλειοψηφία των φορολογουμένων. Είναι ίσως, το σπίτι στη μέση και η σχέση του Έλληνα με την ακίνητη ιδιοκτησία του. Κάπως έτσι, τα έσοδα ανέκαμψαν.

Αυτά είναι τα καλά νέα για το υπουργείο Οικονομικών. Και τώρα αρχίζουν τα άσχημα νέα για τους φορολογούμενους, οι οποίοι χρωστούν στην εφορία.

Μέχρι το τέλος Οκτωβρίου είχαν ησυχάσει. Μπορεί να είχε ψηφιστεί η μείωση των ακατάσχετων ορίων από τους τραπεζικούς λογαριασμούς (στα 1.250 ευρώ για μισθούς – συντάξεις και στα 1.000 ευρώ για καταθέσεις) όμως η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων, μέσω των υπηρεσιών της είχε πατήσει στοπ στις κατασχέσεις.

Ήταν η σχετική υπουργική απόφαση η οποία έπαιρνε διαρκώς μηνιαία παράταση ισχύος από όταν εκδόθηκε με αφορμή τα capital controls και όριζε απαγόρευση λήψης αναγκαστικών μέτρων εκτέλεσης.

Πρακτικά κατασχέσεις από τα τέλη Ιουνίου έως το τέλος Οκτωβρίου δεν γίνονταν. Ακόμα και εάν κάποιοι χρωστούσαν 1.000 ευρώ στην εφορία και είχαν στην τράπεζα 50.000 ευρώ.

Τώρα τα πράγματα αλλάζουν. Το σχέδιο κατασχέσεων, το οποίο ήταν έτοιμο σύντομα θα βγει στον αέρα.

Διότι αλλιώς τα έσοδα δεν πρόκειται να ανασάνουν και οι στόχοι για είσπραξη ληξιπρόθεσμων χρεών είναι γραμμένοι στο Μνημόνιο.

Στο Μνημόνιο άλλωστε προβλέπεται και η αποστολή λίστας από τη ΓΓΔΕ στις τράπεζες με τους φορολογούμενους οι οποίοι έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές προκειμένου να διαπιστωθεί ποιοι από αυτούς έχουν παράλληλα και τραπεζικές καταθέσεις.

Αν τα δύο αρχεία δεδομένων «κουμπώνουν» οι κατασχέσεις θα είναι άμεσες και ηλεκτρονικές.

Στα δυσάρεστα για τους φορολογούμενους – πέραν των συσσωρευμένων φορολογικών υποχρεώσεων για φόρο εισοδήματος, ΕΝΦΙΑ και τέλη κυκλοφορίας- έρχεται να προστεθεί και η μνημονιακή υποχρέωση για έκδοση υπουργικής απόφασης με την οποία θα ψαλιδίζεται ο αριθμός των δόσεων (των έως εκατό) για την εξόφληση ληξιπρόθεσμων οφειλών στη βάση συγκεκριμένων εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων.

Η σχετική απόφαση δεν έχει εκδοθεί ακόμα και σύντομα θα την αναζητήσουν και οι δανειστές οι οποίοι, όπως πληροφορούμαστε, δεν καλοβλέπουν τα αιτήματα της κυβέρνησης να γίνει ένα «αριστερό» λίφτινγκ στη ρύθμιση των εκατό δόσεων.

Η τρόικα επέμενε να χάνεται η ρύθμιση για όποιον οφειλέτη καθυστερεί μία δόση, από την επόμενη μέρα της καθυστέρησης.

Με μια τρίπλα, παραπέμποντας στις διατάξεις του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων, το υπουργείο Οικονομικών κατάφερε να κερδίσει ένα μήνα από την ώρα που θα ειδοποιηθεί ο οφειλέτης ότι έχει ληξιπρόθεσμο χρέος, μέχρι να απωλέσει τη ρύθμιση και τώρα σύμφωνα με πληροφορίες έχει υποβληθεί αίτημα στους δανειστές να γίνει η ρύθμιση λίγο πιο «χαλαρή» ως προς τις προϋποθέσεις απώλειάς της, ώστε να μην «πεταχτούν» εκτός πολλοί οφειλέτες.

Μάλλον δύσκολο...

Πηγή 

Αυτοί που χτύπησαν τον Κουμουτσάκο

γράφει ο Κώστας Γιαννακίδης

Όταν το ματωμένο πρόσωπο του Κωστή Χατζηδάκη εμφανίστηκε στις οθόνες, η «ομόθυμη καταδίκη» δεν έκρυψε μερικά χαμόγελα χαιρεκακίας. Διότι μπορεί το κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ εν προκειμένω, να καταδίκαζε την επίθεση, όμως αρκετά στελέχη έβαζαν αστερίσκους που παρέπεμπαν στην οργή του κόσμου. Δεν χρειαζόταν να στο πει το πολιτικό ρεπορτάζ, το έβλεπες στα social media. Η φωτογραφία του Χατζηδάκη ήταν γραμμάτιο που έπρεπε να πληρωθεί. Α, ναι, δεν νομίζω ότι στο συνταγματικό τόξο υπάρχουν πολιτικά στελέχη με αξιακό κώδικα που αποδέχεται τη βία. Ωστόσο δεν είχαν το θάρρος να βάλουν τη σανίδα τους κόντρα στο κύμα και να απαξιώσουν το «δίκαιο» της οργής. «Ο κόσμος έχει θυμό κύριε Παπαδάκη, πριν καταδικάσουμε αυτές τις συμπεριφορές, πρέπει να δούμε και ποιοι στην πραγματικότητα ευθύνονται, ποιοι καλλιέργησαν αυτήν την οργή.»

Δεν έχει σημασία αν δέρνει η πάνω ή η κάτω πλατεία. Στην πραγματικότητα η καταδίκη της βίας από τα κόμματα είναι μία πράξη αυτογελοιοποίησης. Γιατί δεν καταδικάζουν και τις ληστείες; Ουσιαστικά αξιολογούν πολιτικά, ενέργειες του κοινού ποινικού δικαίου. Κάπως έτσι, οι τραμπουκισμοί αποκτούν πολιτικό πρόσημο, η αστυνομία γίνεται «προσεκτική» και παρακολουθεί, σχεδόν απαθής, την επίθεση εναντίον ενός βουλευτή, μπροστά στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Είναι δε απορίας άξιο πώς θα αντιδρούσαν αν μπροστά τους λάμβανε χώρα ένας βιασμός. Έβλεπαν τους αλήτες να προπηλακίζουν τον Κουμουτσάκο και έκαναν, απλώς, χάζι. Έπρεπε να πάει ο βουλευτής πίσω από τις γραμμές τους για να τηρήσουν τα προσχήματα. Ο Κουμουτσάκος (και όχι μόνο) δείχνει τη Χρυσή Αυγή ως φορέα της επίθεσης εναντίον του. Φταίνε μετά εκείνοι που μουρμουρίζουν για προνομιακές σχέσεις της ΧΑ με την ΕΛΑΣ;

Τα τελευταία πέντε χρόνια σπάμε τα κεφάλια μας, κυριολεκτικώς και μεταφορικώς, αναζητώντας τα πολιτικά αίτια της βίας. Κανένας σκύλος δεν έπιασε την ουρά του. Κάποια στιγμή οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι ανάμεσα μας κυκλοφορεί ένας υπολογίσιμος αριθμός ανθρώπων που αποδέχεται τη βία και το μουγκρητό ως στοιχεία πολιτικής διαλεκτικής. Δεν φταίει η κρίση. Η κρίση απλώς τους χορήγησε ποινικό άλλοθι και πολιτική νομιμοποίηση. Μέχρι εκεί. Είναι ώρα, λοιπόν, να σταματήσουν οι αναλύσεις και να αρχίσουν οι ανακρίσεις. Όταν οι, κάθε απόχρωσης, τραμπούκοι και μπαχαλάκηδες ακούσουν την καγκελόπορτα να κλείνει και το κλειδί να γυρίζει, θα καταλάβουν ότι η Δημοκρατία απαντά με νομιμότητα. Και η νομιμότητα, ξέρετε, πέφτει βαριά, σαν σφραγίδα στο χαρτί που σε τυλίγει. Το βίντεο έχει καταγράψει τους ανθρώπους που χτύπησαν τον Κουμουτσάκο. Η αστυνομία έχει εύκολη δουλειά, σωστά; 

Υ.Γ: Στη Ν.Δ (στην επίσημη τέλος πάντων), από τον Κουμουτσάκο ως τον Μεϊμαράκη, θεωρούν τον Φίλη αυτουργό της επίθεσης. Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Δηλαδή αν εγώ αμφισβητήσω την Επανάσταση του '21 και φάω ξύλο, θα έχω μερίδιο ευθύνης επειδή προκάλεσα βίαιη συμπεριφορά; Σοβαρευτείτε, μιλάμε για βία. 

Θλιβερές σκιαμαχίες με φόντο την κατάρρευση

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

Καιρό είχαμε να δούμε τέτοιες σκηνές στο κέντρο της Αθήνας, με τραμπούκους -χρυσαυγίτες αυτή τη φορά- να επιτίθενται σε πολιτικούς. Κάποιοι πίστεψαν ότι έχουμε αφήσει πίσω την αλήστου μνήμης εποχή των «αγανακτισμένων». Να που δεν είναι έτσι.
 
Όμως, δεν πρέπει να μας αποπροσανατολίζουν οι  χτεσινέςσκόρπιες εικόνες, όσο απεχθείς κι αν είναι. Οι τραμπούκοι αντιμετωπίζονται, αν υπάρχει θέληση και σοβαρές Αρχές. Εξαιτίας τους δεν πρέπει να χάσουμε τημεγάλη εικόνα, που είναι απογοητευτική. Και - το χειρότερο- οι βασικές πολιτικές δυνάμεις της χώρας κάνουν ό,τι μπορούν για να την συντηρούν και να την διαιωνίζουν.
 
Η διαπίστωση είναι θλιβερή. Υπουργοί της  νέας -υποτίθεται- κυβέρνησης, αντί να έχουν πέσει με τα μούτρα στη δουλειά, μπας και λύσουν κάποια από  τα προβλήματα που βρήκαν και διογκώθηκαν στη δική τους προηγούμενη εφτάμηνη θητεία της αδράνειας, περιφέρονται από στούντιο σε στούντιο αερολογώντας επί παντός του επιστητού. Τελευταίο δείγμα η απόπειρα του Νίκου Φίλη να «λύσει», από τηλεοράσεως φυσικά,  την ιστορική και επιστημονική διαμάχη μεταξύ «γενοκτονίας» και «εθνοκάθαρσης».
 
Θλιβερή, όμως, ήταν και η εικόνα του μεγαλύτερου κόμματος της αντιπολίτευσης. Από τους αρχηγούς ως τους βουλευτές διέκρινε κανείς μια απέλπιδα προσπάθεια να πιαστούν από κάπου για να κάνουν βγουν από την αντιπολιτευτική τους ένδεια. Και το έκαναν με τον χειρότερο τρόπο, ορισμένοι φτάνοντας στα όρια της πατριδοκαπηλίας.
 
Η χώρα βρίσκεται στα όρια της κατάρρευσης  και οι πολιτικές δυνάμεις της σκιαμαχούν με φόντο το πολύ μακρινό παρελθόν. Οι μεν λόγω ιδεοληπτικών αντιλήψεων «προοδευτικού» τύπου, οι δε ως πάγιοι υπερασπιστές του «εθνικώς ορθού». Έχει η χώρα την πολυτέλεια για μια τέτοια αντιπαράθεση; Και με ποιον στόχο;
 
Την ώρα που οι βασικές πολιτικές δυνάμεις σκιαμαχούν, τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι η οικονομία της σέρνεται μεταξύ ύφεσης, ανεργίας και ενός υπό κατάρρευση ασφαλιστικού συστήματος. Οι προειδοποιήσεις για τον κίνδυνο να επέλθει ολοκληρωτική κατάρρευση της παραγωγικής της δομής διαδέχονται η μία την άλλη (εδώ). Τα δημόσια νοσοκομεία απειλούνται άλλα με λουκέτο και άλλα με υπολειτουργία από βασικές ελλείψεις-προσωπικού και υλικών. Τα νησιά της βουλιάζουν από χιλιάδες πρόσφυγες και κάποιοι κάνουν μικρές φιέστες, εκφωνούν λογύδρια άνευ αξίας κι εκμεταλλεύονται κάποιες καλές εικόνες, ενώ οι πολλές και μαύρες περισσεύουν.
 
Σε μια χώρα που κινείται στα όρια της πολλαπλής κατάρρευσης, οι πολιτικές δυνάμεις της έχουν την πολυτέλεια να σκιαμαχούν, με έπαθλο τις εντυπώσεις και το πρόσκαιρο πολιτικό όφελος, όπως αυτές το βλέπουν.
 
Φαίνεται ότι τέτοιους χρειαζόμαστε: πολιτικάντηδες, που σκέφτονται τις επόμενες εκλογές και όχιπολιτικούς, που νοιάζονται για τις επόμενες γενιές.

Fitch: Η ανακεφαλαιοποίηση δεν είναι αρκετή για τις ελληνικές τράπεζες

Η -τρίτη κατά σειρά- ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών δεν αποτελεί παρά το πρώτο, μόνο, βήμα προς την κατεύθυνση της αποκατάστασης της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, αναφέρει σε έκθεσή του ο οίκος αξιολόγησης Fitch.

Το ύψους 14,4 δισ. ευρώ σχέδιο ανακεφαλαιοποίησης είναι κρίσιμο για την ενίσχυση της ικανότητας «απορρόφησης» ζημιών, αλλά δεν είναι αρκετό, από μόνο του, για την αποκατάσταση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας.

Η βιωσιμότητα του τραπεζικού κλάδου θα παραμείνει επισφαλής, έως ότου αντιμετωπιστούν τα βαθύτερα δομικά προβλήματα, λέει ο οίκος, εξηγώντας ότι οι τράπεζες έχουν στην κατοχή τους ιδιαίτερα μεγάλο όγκο προβληματικών δανείων και οι χρηματοδοτικές υποδομές υποφέρουν από σημαντικές ανισορροπίες.

Με βάση τα αποτελέσματα των stress tests, που ανακοινώθηκαν από την ΕΚΤ, η Fitch υπολογίζει ότι οι ελληνικές τράπεζες θα εμφανίζουν κατά μέσο όρο δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας pro-forma στο 14,8%. Οι κεφαλαιακές ενισχύσεις επίσης θα βελτιώσουν τη ρευστότητα, ειδικά αν οδηγήσουν τελικά σε αποδοχή των ελληνικών ομολόγων από την ΕΚΤ, για την παροχή χρηματοδότησης.

Ο οίκος υπογραμμίζει ότι το ποσό των 112 δισ. ευρώ σε μη εξυπηρετούμενα δάνεια, των τεσσάρων μεγάλων ελληνικών τραπεζών, αντιστοιχεί στο 63% του ΑΕΠ της χώρας, στοιχείο που συνιστά αρνητικό παράγοντα για την ανάκαμψη, με δεδομένη και την υπάρχουσα οικονομική αδυναμία.

Με βάση τα αποτελέσματα των stress tests, που ανακοινώθηκαν από την ΕΚΤ, η Fitch υπολογίζει ότι οι ελληνικές τράπεζες θα εμφανίζουν κατά μέσο όρο δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας pro-forma στο 14,8%. Οι κεφαλαιακές ενισχύσεις επίσης θα βελτιώσουν τη ρευστότητα, ειδικά αν οδηγήσουν τελικά σε αποδοχή των ελληνικών ομολόγων από την ΕΚΤ, για την παροχή χρηματοδότησης.

Ο οίκος υπογραμμίζει ότι το ποσό των 112 δισ. ευρώ σε μη εξυπηρετούμενα δάνεια, των τεσσάρων μεγάλων ελληνικών τραπεζών, αντιστοιχεί στο 63% του ΑΕΠ της χώρας, στοιχείο που συνιστά αρνητικό παράγοντα για την ανάκαμψη, με δεδομένη και την υπάρχουσα οικονομική αδυναμία.

Η επικείμενη αναθεώρηση της πτωχευτικής νομοθεσίας της Ελλάδας θα μπορούσε να επιταχύνει την επίλυση των προβλημάτων, λέει μεταξύ άλλων ο οίκος.

Επισημαίνει δε την μεγάλη εξάρτηση των ελληνικών τραπεζών από τη χρηματοδότηση του ευρωσυστήματος, δεδομένης και της εκροής καταθέσεων 116 δισ. ευρώ που έχει σημειωθεί από το 2009 και έπειτα, εκ των οποίων τα 43 δισ. «έφυγαν» τους τελευταίους 12 μήνες. Η συμπεριφορά των καταναλωτών παραμένει εξαιρετικά «ευαίσθητη» απέναντι στις πολιτικές εξελίξεις και «πιστεύουμε ότι θα χρειαστεί χρόνος έως ότου αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη προς τον τραπεζικό κλάδο, σε βαθμό που να επιτρέψει την άρση των κεφαλαιακών ελέγχων», λένε οι αναλυτές του οίκου.

Σε άλλο σημείο της έκθεσης, εκφράζουν την εκτίμηση ότι η διαδικασία της ανακεφαλαιοποόιησης θα μπορέσει να ολοκληρωθεί εντός του 2015, ενώ δεν αποκλείουν συμμετοχή του ΤΧΣ στη διαδικασία, σε περίπτωση που χρειαστεί να καλυφθούν κεφαλαιακές ανάγκες, όπως αυτές περιγράφονται στο δυσμενές σενάριο των πρόσφατων stress tests.

Πηγή

Κοιμούνται οι βουλευτές τα βράδια;

Tου Γιάννη Παντελάκη

Υπάρχουν κάποιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (η κριτική πρέπει να γίνεται ιδιαίτερα σ’ αυτούς που βρίσκονται στην εξουσία), που λογικά πρέπει να κάνουν ανήσυχο ύπνο. Βέβαια, από το "πρέπει να", μέχρι το να συμβαίνει πράγματι αυτό, υπάρχει μια σεβαστή απόσταση. Άρα, μόνο ερωτηματικά μπορούμε να βάλουμε στο θέμα "υπάρχουν κάποιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, που κάνουν ανήσυχο ύπνο"; Την απάντηση, μπορούν να την δώσουν οι ίδιοι και μόνο, εμείς δεν θα την μάθουμε ποτέ, αυτό είναι το πιο πιθανό ενδεχόμενο.

Τον περασμένο Ιούλιο, μόλις τέσσερεις μήνες πριν δηλαδή, 29 από αυτούς, είχαν τεράστιες ανησυχίες για το ενδεχόμενο ιδιωτικοποίησης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας. Αν διάβαζε κάποιος την σχετική ερώτηση που έκαναν στη Βουλή (κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχαμε και τότε), θα διαπίστωνε μεγάλη αγωνία, έντονο προβληματισμό και ιδιαίτερους φόβους.

Η αγωνία, αφορούσε στην  επικείμενη ιδιωτικοποίηση η οποία "θα έχει αρνητικές συνέπειες τόσο στην οικονομία όσο και στην κοινωνία". Ο προβληματισμός, αφορούσε στο γεγονός ότι "δεν υπάρχει πολιτική και οικονομική λογική, σε μια πράξη που θα επιφέρει -εν καιρώ κρίσης-   τόσο μεγάλη απώλεια δημοσίων εσόδων". Και οι φόβοι τους, είχαν σχέση με το γεγονός, ότι αν ιδιωτικοποιηθούν με αυτούς τους όρους από το ΤΑΙΠΕΔ και την κυβέρνηση, θα πρόκειται κυριολεκτικά για υφαρπαγή βασικών περιουσιακών  στοιχείων του κράτους έναντι πινακίου φακής και για υποταγή της παραγωγικής διαδικασίας και της κοινωνικής  ανάπτυξης της χώρας, στα κερδοσκοπικά συμφέροντα".  Οι ίδιοι-ιες, τα έλεγαν αυτά, μη μου τα χρεώσετε εμένα.

Μόλις την περασμένη Τρίτη, δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της κυβέρνησης, η πράξη του υπουργικού συμβουλίου για συνυπογραφή δυο συμβάσεων παραχώρησης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων στην  Γερμανική κοινοπραξία για την οποία έκαναν λόγο οι τότε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.

Την κοινοπραξία, που ανήκει σύμφωνα με τους ίδιους στα "κερδοσκοπικά συμφέροντα". Κάποιοι, από τους 29 τότε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ακόμα βουλευτές με το ίδιο κόμμα. Το πιο ενδιαφέρον μάλιστα είναι, πως παλαιότερα, πριν ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση υπήρχαν επιπλέον βουλευτές (που δεν ήταν βέβαια υπουργοί), οι οποίοι είχαν εκφράσει ανάλογες ισχυρές  διαφωνίες με την συγκεκριμένη ιδιωτικοποίηση.  Και τώρα ως υπουργοί, υλοποιούν την συγκεκριμένη πώληση. Ένας από αυτούς, ο Γ. Σταθάκης, νυν υπουργός ανάπτυξης, ο οποίος στα τέλη του 2014 έλεγε για τα ίδια αεροδρόμια πως "Η πώληση τους προσβάλει ευθέως το δημόσιο συμφέρον».

Ένας κανονικός άνθρωπος, αν είχε όλα αυτά τα δεδομένα να διαχειριστεί, θα είχε ένα πρόβλημα. Τουλάχιστον συνειδησιακό. Πριν τέσσερεις μήνες παίρνει μια κατηγορηματική θέση για ένα θέμα και τώρα καλείται ν αντιμετωπίσει μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα. Τον φαντάζομαι να τον λούζει κρύος ιδρώτας, να είναι ανήσυχος, να προβληματίζεται έντονα. Τον φαντάζομαι να κάνει και τις εξής επιλογές: ή να ζητάει συγνώμη για την αρχική του θέση και άποψη και να παραδέχεται ότι έκανε λάθος ή να εμμένει στην θέση που είχε πάρει, να μην αποδέχεται την νέα πραγματικότητα και μ’ έναν στοιχειωδώς γενναίο τρόπο να αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Αυτό στην προκειμένη περίπτωση, θα μεταφραζόταν με μια παραίτηση από την νέα πραγματικότητα.

Οι συγκεκριμένοι βουλευτές ωστόσο, με την στάση τους μας δείχνουν πως δεν είναι "κανονικοί" άνθρωποι.

Είτε επιλέγουν ενός είδους δικολαβισμό και ισχυρίζονται πως και τότε και τώρα έχουν δίκιο. Είτε αγνοούν την προηγούμενη πραγματικότητα ελπίζοντας προφανώς στην κοντή μνήμη των ψηφοφόρων τους. Το αρχικό ερώτημα ωστόσο, παραμένει: κοιμούνται ήσυχοι τα βράδια;