Η είδηση που πέρασε «στα ψιλά»: Τέλος στην απάτη των voucher!

γράφει ο Γιάννης Σιδηρόπουλος

Τα προηγούμενα χρόνια η λογική δοκιμάστηκε καθημερινά από τις πολιτικές των μνημονίων που είχαν ως θεωρητικό στόχο την ανάπτυξη και την έξοδο από την κρίση και, συνήθως, οδηγούσαν στην ύφεση και την ανατροφοδότηση. Η αλήθεια είναι τα μνημόνια δεν έχουν φύγει και παρά το διαφορετικό κοινωνικό μίγμα  που επιχειρεί να εφαρμόσει η κυβέρνηση, ο κεντρικός άξονας παραμένει ο ίδιος  και η δυνατότητα του «παράλληλου προγράμματος», να ανακουφίσει σε σχέση με τον κοινωνικό αντίκτυπο, θα κριθούν στην πορεία.

Όλα αυτά τα χρόνια η επίκληση των μνημονίων, των δανειστών, του ελέγχου, κλπ  χρησιμοποιήθηκαν ως κολυμβήθρα για να «ξεπλυθούν» πολιτικές που διασπάθισαν εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους, προκειμένου να ενισχύσουν συγκεκριμένα συμφέροντα κατά τρόπο προκλητικό, μονομερή, ενδεχομένως και κατά τρόπο ύποπτο που πρέπει να διερευνηθεί. Το σύνολο των προγραμμάτων για την απασχόληση ήταν ένα μεγάλο «πλιάτσικο», μια τεράστια απάτη σε βάρος των ανέργων και της κοινωνίας.

Οι πολιτικές για την απασχόληση τα τελευταία χρόνια, συνοψίζονται συμβολικά αλλά και ουσιαστικά στη λογική των πολυθρύλητων voucher. Οι έρευνες αποκάλυψαν συνταρακτικά γεγονότα και αυτό που σχηματικά συνέβαινε ήταν μια σπατάλη των πόρων για χάρη ενός κυκλώματος που εκμεταλλεύτηκε τους νέους και ιδιοποιήθηκε τεράστια ποσά με πρόσχημα την κατάρτιση, την ώρα που η ανεργία αυξανόταν. Και μάλιστα, αυξανόταν περισσότερο στις περιοχές όπου υλοποιήθηκαν τα περισσότερα προγράμματα αυτού του είδους !

Η αποτυχία και τα νέα προγράμματα

Η αποτυχία προφανής και η πρόκληση που είχε να αντιμετωπίσει η νέα κυβέρνηση ήταν μεγάλη καθώς τα voucher και οι πολιτικές αυτού του είδους  έγιναν συνώνυμο της διαπλοκής και της «αρπαχτής» για λίγους. Οι προθέσεις έγιναν γνωστές εξαρχής, τα προγράμματα που είχε προκηρύξει η προηγούμενη κυβέρνηση ανακλήθηκαν από το Υπουργείο Εργασίας. Πρόσφατα η Αν. Υπουργός Ρ. Αντωνοπούλου παρουσίασε τα νέα προγράμματα και τις λογικές που διέπουν την κατανομή των πόρων για την καταπολέμηση της ανεργίας και την απασχόληση.

Δεν υπάρχουν voucher ή αντίστοιχες πρακτικές αλλά δίνεται έμφαση στην ίδια την απασχόληση, που επιδοτείται σε μια λογική σύνδεσης των πολιτικών με τις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας και της επιχειρηματικότητας, μια λογική με ελάχιστη «κατάρτιση». Φυσικά, είναι μια αλλαγή που θα κριθεί από την αποτελεσματικότητά της αλλά είναι προφανές ότι το «πάρτυ» τελείωσε. 

Για τα αστικά κόμματα που κυβέρνησαν τα προηγούμενα χρόνια θα έπρεπε να είναι αυτονόητο πως οι ενεργητικές πολιτικές για την ανεργία στοχεύουν στην ίδια την εργασία και τη σύνδεσή της με την ανάπτυξη. Όμως στην πράξη ευνόησαν τη δημιουργία κυκλωμάτων και παράκεντρων εκμετάλλευσης χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα. Τα αποτέλεσμα είναι ότι μια κυβέρνηση με αριστερό πρόσημο έκανε περίπου το αυτονόητο, όχι κάτι φοβερά αριστερό. Αλλά μετά τα τρομακτικά χρόνια που προηγήθηκαν, το αυτονόητο και το λογικό μοιάζει με εντυπωσιακή κατάκτηση. Αυτό είναι ενδεχομένως και ένα πλεονέκτημα που κληροδότησαν οι προηγούμενοι στην κυβέρνηση Τσίπρα αν λειτουργεί με βάση την κοινή λογική (αν μπορεί βέβαια να θεωρηθεί ότι τα μνημόνια υπακούουν σε αυτήν).

«Στα ψιλά»

Ήταν όμως η είδηση που πέρασε στα ψιλά. Ανάμεσα στη συζήτηση για τα κόκκινα δάνεια και την αξιολόγηση και την υστερία για τις δηλώσεις του Ν. Φίλη, η είδηση που χάθηκε ήταν η μεταστροφή των πόρων της απασχόλησης, από τα κυκλώματα των voucher στους ανέργους και την πραγματική οικονομία. 

Δεν υπάρχει πολυτέλεια για πανηγυρισμούς γιατί ήταν μια προγραμματική δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ, το περίεργο θα ήταν να συνεχιστεί και όχι να διακοπεί αυτή η αδιέξοδη πολιτική. Υπάρχει όμως έκδηλη ικανοποίηση. Απομένουν και άλλα βήματα σε πολλούς τομείς για να επανέλθει η κανονικότητα σε κρίσιμους τομείς της χώρας. Ας είναι λοιπόν η κοινή λογική κατάκτηση της πολιτικής γιατί δοκιμάστηκε συχνά…