Το ΣτΕ ακυρώνει μειώσεις συντάξεων...

Το δύσκολο σκόπελο του Συμβουλίου Επικρατείας, ακόμα κι αν δεχτούμε  ότι θα περάσουν από την Ελληνική Βουλή, θα έχουν να αντιμετωπίσουν τα νέα μέτρα για το ασφαλιστικό που οδηγούν σε μειώσεις συντάξεων.

Τα όσα έχει αποφασίσει μέχρι σήμερα το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της χώρας, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε «ακύρωση» των μειώσεων συντάξεων. Το κορυφαίο σε όλα αυτά είναι πως τα περί «αντισυνταγματικότητας» αυτών των μειώσεων, το Συμβούλιο Επικρατείας τα στοιχειοθετεί και με βάση αποφάσεις του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας, του 2010.     

Η αξιοπρεπής διαβίωση και το γερμανικό δικαστήριο

Το δικαστήριο θεωρεί πως σε εξαιρετικές περιπτώσεις υφίσταται δυνατότητα περικοπής των συντάξεων αλλά όχι απεριόριστα και αλλεπάλληλα, αφού θα πρέπει να διασφαλίζεται η αξιοπρεπής διαβίωση του συνταξιούχου.

Αν δε θεωρεί πως αυτό διαταράχθηκε (και το έκρινε αντισυνταγματικό) με τις δεύτερες περικοπές του 2012, τι θα γνωμοδοτήσει για τρίτες; Χαρακτηριστικό είναι δε πως επικαλείται και σχετική απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας:

"Και στις εξαιρετικές, όμως, αυτές περιπτώσεις, η δυνατότητα του νομοθέτη να περικόπτει τις ασφαλιστικές παροχές δεν είναι απεριόριστη, αλλά οριοθετείται κατά πρώτον από τις αρχές της κοινωνικής αλληλεγγύης (άρθρο 25 παρ. 4 του Συντάγματος) και της ισότητας στα δημόσια βάρη (άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος), οι οποίες επιτάσσουν να κατανέμεται εξ ίσου το βάρος της δημοσιονομικής προσαρμογής μεταξύ όλων των πολιτών, καθώς και από την αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος), σύμφωνα με την οποία το συγκεκριμένο μέτρο πρέπει να είναι πράγματι πρόσφορο και αναγκαίο για την αντιμετώπιση του προβλήματος (πρβλ. ΣτΕ 2192-2196/2014 Ολ.).

Σε κάθε δε περίπτωση, η περικοπή των συντάξεων δεν μπορεί να παραβιάζει αυτό που αποτελεί, κατά τα ανωτέρω, τον συνταγματικό πυρήνα του κοινωνικοασφαλιστικού δικαιώματος, τη χορήγηση δηλαδή στον συνταξιούχο παροχών τέτοιων που να του επιτρέπουν να διαβιώνει με αξιοπρέπεια, εξασφαλίζοντας τους όρους όχι μόνο της φυσικής του υποστάσεως (διατροφή, ένδυση, στέγαση, βασικά οικιακά αγαθά, θέρμανση, υγιεινή και ιατρική περίθαλψη όλων των βαθμίδων), αλλά και της συμμετοχής του στην κοινωνική ζωή με τρόπο που δεν αφίσταται, πάντως, ουσιωδώς από τις αντίστοιχες συνθήκες του εργασιακού του βίου (πρβλ. απόφαση του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας της 9.2.2010, -1 BvL 1/09-, -1 BvL 3/09-, -1 BvL 4/09-, ιδίως Rn. 135)".