Άχρηστοι!

γράφει η Ρέα Βιτάλη

Άχρηστοι! Αυτή τη λέξη ακούς. Από στόμα σε στόμα. Ούτε αυτό δεν έφτασε στα αφτιά σας; Τόσο αποκομμένοι στον πλανήτη της πλάνης σας; Άχρηστοι. Ο κόσμος χάνεται. Αλλάζει ο παγκόσμιος χάρτης. «Πόλεμος», λέει αμήχανα ο ένας στον άλλον. Φόβος, τρόμος, αδιέξοδο. Και εμείς κυβερνημένοι ακυβέρνητοι. Στην πιο φουρτουνιασμένη θάλασσα του αιώνα μας. Και εσείς; Απροετοίμαστοι. Μπορεί και αενάως.

Μετά τα γεγονότα της Κυριακής αποσαφηνίσατε με ακραία δεινότητα ότι ζείτε, όχι εν αγωνία αλλά λουφάζοντας μέχρι να έρθει με κάποιο ουράνιο τρόπο η εξουσία στα χέρια σας. Να ωριμάσει το τέλος, να ωριμάσει, να ωριμάσει και δευτερόλεπτα πριν σαπίσει, να σας χαριστεί. Μα έτσι δεν γίνονταν πάντα στην ιστορία αυτού του τόπου; Ακόμα και η δικτατορία. Πριν σαπίσει. Ζείτε όχι εν αγωνία… Και από πού να σας προκύψει αγωνία; Στον δικό σας πλανήτη χρεών αχρέωτων… 150.000.000 εκατομμύρια τα χρέη της ΝΔ. Ποιος να τα απαιτήσει; Σε ποιανού το σπίτι να εισβάλει κλητήρας, ποιος να ξαγρυπνήσει με την αγωνία της σύλληψης; Μισθοδοτούμενοι για μια εργασία φλου! Άνευ υποχρεωτικής παρουσίας, άνευ ωραρίου. Αρκεί κανείς να τρυπώσει. Πέντε, έξη άνθρωποι όλοι κι όλοι να προσπαθούνε για ένα κόμμα που βυθίζεται.

Ένα κόμμα με ιστορία. Οι λοιποί; Σπίτι ακατοίκητο καταντήσατε το κόμμα. Σε ποια ιδιωτική εταιρεία θα ξεσπούσε τέτοιο τσουνάμι αποτυχίας και ανικανότητας και ο πρόεδρός της θα έκανε πάνω από 24 ώρες για να δώσει εξηγήσεις; Και όταν θα αξιωνότανε θα διαπραγματευόταν την παραίτησή του απαιτώντας και τις παραιτήσεις άλλων. Και στην παραίτηση παρεάκι ψάχνει; Είναι να μη μάθει ο άνθρωπος στην παρέα! Δεν έχει ο πρόεδρος ατόφια ευθύνη; Τότε προς τι το προεδριλίκι; Για να περιφέρεται ως κωμικός που του έκατσε ένας αβανταδόρικος ρόλος στα νιάτα του, εν προκειμένω του βαρύμαγκα και τον κουβαλάει μέχρι το γήρας; Για να τέρπει το ακροατήριο;

Το κακό ξέσπασε Κυριακή. Το γνώριζαν βέβαια από Σάββατο. Θαυμάστε αντανακλαστικά ηγεσίας. Η σύσκεψη για τα γεγονότα ορίστηκε τη Δευτέρα στη μία. Θαρρείς το κουβέντιαζαν με χρόνους καφενέ. Κρυφακούστε αφήνοντας ελεύθερη τη φαντασία. Οι σημειολογίες ξερνάνε την ουσία. Ραντεβού στη μία. «Εντάξει μωρέ… Τα λέμε από Δευτέρα. Αλλά να μην είναι και από το μαύρο χάραμα. Να πούμε 11; Εντάξει μωρέ… Μπορεί να έχει και κίνηση… Να το κάνουμε 12; Και δεν το κάνουμε 1 να πάει στην ευχή;»… Άχρηστοι. Απολύτως άχρηστοι. Η μεγαλύτερη κατάντια του πολίτη είναι να φτάνει να παρακαλεί να κυβερνηθεί. Aπό χθες. Και να μην βρίσκει άνθρωπο. 

ΥΓ1: Η σύσκεψη τελικά ξεκίνησε στις 2.30. Εντάξει μωρέ!

ΥΓ2: Ψήφος εμπιστοσύνης στα μέλη της ΚΕΦΕ. Εκλογές στις 13 και 20 Δεκεμβρίου. Καλές γιορτές. Άχρηστοι!