Ο,τι να 'ναι

γράφει ο Κώστας Γιαννακίδης

«Είναι η αποθέωση του γελοίου. Οι εκλογές της Νέας Δημοκρατίας είναι τόσο εύκολο project που στο στήνουν και δύο καλοί πιτσιρικάδες με προγράμματα ανοιχτού κώδικα. Μιλάμε για 883 εκλογικά τμήματα, δηλαδή για τίποτα...». Ο άνθρωπος που τα λέει αυτά (με κάποια δόση αστεϊσμού και υπερβολής) είναι επικεφαλής πληροφοριακών συστημάτων σε μεγάλη ελληνική εταιρία. Βέβαια δεν χρειάζεται να έχεις τα πτυχία και την εμπειρία του για να καταλάβεις το μέγεθος του φιάσκου. Πράγματι, η εκλογική διαδικασία στη Νέα Δημοκρατία είναι, τεχνολογικά, μία αστεία υπόθεση. Τα εκλογικά τμήματα καταγράφουν τα στοιχεία όσων ψηφίζουν και τα αποστέλλουν σε έναν κεντρικό υπολογιστή, προκειμένου να μην έχει ο ίδιος αριθμός ταυτότητας τη δυνατότητα να ψηφίσει δύο φορές. Εύκολο. Και επειδή έχουμε να κάνουμε με μικρό αριθμό εκλογικών τμημάτων και όχι τεράστιο όγκο ψηφοφόρων, δεν χρειάζεται ούτε ιδιαίτερη τηλεπικοινωνιακή υποστήριξη. Γίνονται όλα πάνω από το internet.

H Νέα Δημοκρατία ανέθεσε την τεχνολογική υποδομή των εκλογών της σε μία εταιρία που δεν έχει καν site σε λειτουργία. Ο δικτυακός της τόπος τελεί υπό κατασκευή. (Εξ όσων πληροφορούμαι, η εταιρία αποφάσισε να εμφανίσει στον δικτυακό της τόπο «υπό κατάσκευή», μετά τον σάλο που προκλήθηκε το πρωί της Κυριακής.) Σύμφωνα με όσα αποκαλύπτονται τώρα, οι ιδιοκτήτες της εταιρίας συνδέθηκαν με τη Νέα Δημοκρατία επί πρωθυπουργίας Σαμαρά, καθώς ανέλαβαν έργα ηλεκτρονικής ασφάλειας του Μαξίμου. Επίσης είναι αληθές ότι η συγκεκριμένη εταιρία έκανε την καλύτερη οικονομική προσφορά αν και δεν είναι απολύτως βέβαιο ότι το κόμμα έπρεπε να προμηθευτεί tablets, όταν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν απλοί υπολογιστές. Με δυο λόγια, αν το κόμμα αντιμετώπιζε την υπόθεση στα σοβαρά, υπήρχε τρόπος η διαδικασία να κυλήσει αξιόπιστα και φθηνότερα. Δεν επελέγη αυτός ο τρόπος. Για ποιο λόγο; Κάποια στιγμή θα μάθουμε. Σίγουρα, πάντως, δεν υπάρχει συνωμοσία από πίσω. Δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο από την ελληνική προχειρότητα, τον μπούσουλα του «Ό,τι να 'ναι». Είναι, ας πούμε, εξαιρετικά πιθανό η επιλογή της εταιρίας να έγινε έπειτα από ρουσφέτι. Και αν αυτό συνδυαστεί με την παραδοσιακή μας ροπή προς το μπάχαλο, τότε εξηγείται πώς τα πράγματα αφέθηκαν να κυλήσουν προς την καταστροφή. Δεν είναι, άλλωστε, λίγοι εκείνοι που έλεγαν από το Σάββατο ότι θα υπήρχαν τεράστια προβλήματα στη ψηφοφορία.

Φταίει ο Παπαμιμίκος; Φυσικά. Πολιτικά το κεφάλι του έπρεπε να είναι δίπλα στην πινακίδα, στη Συγγρού. Όμως, συγγνώμη, τα επιτελεία των υποψηφίων τι έκαναν; Tα, υποτίθεται, ultra digitized επιτελεία του Κυριάκου και του Τζιτζικώστα δεν είδαν τις τρύπες; Χμ, ακόμα και αν τις είδαν δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι θα άνοιγαν το στόμα τους...

Μαζεύονται τα νερά της πλημμύρας; Φυσικά και μαζεύονται. Το πολύ σε δύο εβδομάδες η ΝΔ θα ψηφίσει. Για να τεκμηριωθεί και η μεγαλύτερη πολιτική τρολιά της χρονιάς, το αίτημα του ΣΥΡΙΖΑ για υπεύθυνη αντιπολίτευση.