Έρχονται αλλαγές σε συνταγές και φάρμακα

Μια σειρά αλλαγών, που θα ευνοούν κυρίως όσους θα επιλέγουν τα γενόσημα φάρμακα, τους χρονίως πάσχοντες, αλλά και όσους έχουν χαμηλά εισοδήματα, προωθεί το υπουργείο Υγείας.

Σύμφωνα με την εφημερίδα “Έθνος της Κυριακής”, με τη νέα χρονιά θα έρθουν και μέτρα ελάφρυνσης για τους ασθενής σε σχέση με την αγορά φαρμάκων, καθώς στις οι αλλαγές που δρομολογούνται προβλέπουν μικρότερες συμμετοχές για τους πολίτες που χρειάζονται θεραπείες, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις δεν θα χρειάζεται καν να πληρώνουν επιπλέον χρήματα για τα πολύτιμα φαρμακευτικά σκευάσματα, αφού όλο το κόστος θα καλύπτεται από το ασφαλιστικό τους ταμείο.

Οι τρεις κατηγορίες ασθενών που θα ευνοηθούν από τις αλλαγές είναι:

όσοι παίρνουν γενόσημα,

οι χρονίως πάσχοντες

όσοι έχουν χαμηλά εισοδήματα

Ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός, μιλώντας στο “Έθνος της Κυριακής”, διαβεβαιώνει πως με τη λήξη των μνημονίων όλα τα μέτρα στρέφονται προς τη διευκόλυνση και την ελάφρυνση των Ελλήνων ασθενών. Σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα, ένα από τα βασικά μέτρα που αφορά τους ογκολογικούς ασθενείς είναι ότι πλέον δεν θα χρειάζεται να πληρώνουν συμμετοχές για φάρμακα που σχετίζονται με τις παρενέργειες της νόσου, τα οποία επιβαρύνουν ακόμη και με 200 ευρώ τον μήνα τις τσέπες των πασχόντων.

Έτσι εκτός της δωρεάν χορήγησης φαρμάκων που σχετίζονται με τη θεραπεία της κύριας νόσου, πλέον θα χορηγούνται με μηδενική συμμετοχή και φάρμακα που αφορούν τις επιπλοκές της ασθένειας ή τις παρενέργειες της θεραπευτικής αγωγής. Σημειώνεται πως τα τελευταία χρόνια η συμμετοχή των ασθενών για την αγορά φαρμάκων έχει εκτοξευθεί. Ενδεικτικά, ο μέσος όρος της συμμετοχής το 2010 ήταν κοντά στο 12%, ενώ σήμερα το αντίστοιχο ποσοστό ανέρχεται στο 30%.

Επίσης ένα ακόμη μέτρο για να ανακουφιστούν οι χρονίως πάσχοντες θα έρθει με το νέο έτος. Σύμφωνα με όσα έχει προαναγγείλει το υπουργείο Υγείας θα εφαρμοστεί μείωση της συμμετοχής στα φάρμακα για ειδικές κατηγορίες χρόνιων παθήσεων, όπως είναι η ψωρίαση, η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου κ.α.

Τα Γενόσημα...

Το υπουργείο Υγείας με τις αλλαγές θα επιδιώξει την ελάφρυνση των πολιτών μέσω της χρήσης των γενοσήμων. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει το “Έθνος της Κυριακής”, όσοι επιλέγουν γενόσημα για τη θεραπεία τους θα έχουν μικρότερη συμμετοχή στην αγορά των φαρμάκων, ενίοτε και μηδενική. Να σημειωθεί ότι ο ΕΟΠΥΥ με βάση τις κατηγορίες των φαρμάκων καλύπτει το φθηνότερο φάρμακο, το οποίο μπορεί να συμπίπτει με την τιμή του γενοσήμου. Βάσει των στοιχείων, ήδη με την τακτική αυτή τους τελευταίους μήνες του 2018 έχει καταγραφεί μείωση κατά 40 εκατ. ευρώ της συμμετοχής στο κόστος των φαρμάκων για τους ασθενείς.

Πάνω από τρία φάρμακα σε κάθε συνταγή

Πλέον κάθε συνταγή μπορεί να περιλαμβάνει πάνω από τρία φάρμακα. Αυτό σημαίνει πως ο ασθενής θα εξοικονομεί πλέον τουλάχιστον ένα ευρώ ανά συνταγή, το οποίο απαιτούνταν να δαπανήσει προκειμένου να εκτελέσει δεύτερη συνταγή. Η κατάργηση του περιορισμού των τριών φαρμάκων ανά συνταγή, σύμφωνα με τα στοιχεία, απάλλαξε τους ασθενείς από 20 εκατ. ευρώ τους τελευταίους μήνες.

Ανασφάλιστοι...

Για τους ανασφάλιστους ασθενείς, προβλέπεται πως θα συνεχίσουν να προμηθεύονται δωρεάν τα φάρμακά τους και για τη νέα χρονιά, αφού υπάρχει σχετικό κονδύλι. Ήδη στο πρώτο 11μηνο του 2018 περίπου 852.000 ανασφάλιστοι, με ξεχωριστό ΑΜΚΑ, έλαβαν φάρμακα αξίας 205 εκατ. ευρώ. Με βάση τις ρυθμίσεις του υπουργείου Υγείας, το 1/3 των ανασφάλιστων λαμβάνει τα φάρμακά του με μηδενική συμμετοχή λόγω του χαμηλού εισοδήματος.

Πρωτόκολλα συνταγογράφησης

Τέλος, όπως αναφέρει το δημοσίευμα της κυριακάτικης εφημερίδας, σε μια προσπάθεια να μειωθεί η άσκοπη συνταγογράφηση που αυξάνει τη φαρμακευτική δαπάνη κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια, κάνοντας όμως και τους ασθενείς συχνά να προμηθεύονται φάρμακα χωρίς ουσιαστικά να τα χρειάζονται, έχει ξεκινήσει σταδιακά να εφαρμόζεται ένα σύστημα ελέγχου των συνταγών που εκδίδονται. Ήδη έχουν καταρτιστεί πρωτόκολλα συνταγογράφησης για πολλές ασθένειες, ενώ σκοπός είναι να καλυφθούν όλες σχεδόν οι παθήσεις.

Τα πρωτόκολλα συνταγογράφησης είναι προκαθορισμένα βήματα που πρέπει να ακολουθεί το ιατρικό προσωπικό της χώρας στη θεραπεία των ασθενών και κάποιες οδηγίες. Στόχος του υπουργείου Υγείας είναι να δίνονται πρώτα παλαιότερα και δοκιμασμένα φάρμακα, πριν η αγωγή γίνει με σύγχρονα σκευάσματα πιο ακριβά. Μάλιστα οι οδηγίες που έχουν δοθεί στους γιατρούς και έχουν περάσει και στο ηλεκτρονικό σύστημα συνταγογράφησης της ΗΔΙΚΑ έχουν μελετηθεί και προταθεί από ειδικές επιστημονικές επιτροπές, ώστε τα πρωτόκολλα που ακολουθούνται να στηρίζονται στα διεθνή δεδομένα για κάθε ασθένεια.

Με την εφαρμογή των πρωτοκόλλων επιδιώκεται ο περιορισμός της φαρμακευτικής δαπάνης μέσω του ελέγχου των συνταγών. Γεγονός βέβαια, καθόλου τυχαίο, αφού στην Ελλάδα ο αριθμός των συνταγών έχει εκτοξευθεί στα ύψη, περίπου 6 με 6,5 εκατ. συνταγές το μήνα. Τους επόμενους μήνες αναμένεται να ενταχθούν στο σύστημα της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης και άλλα πρωτόκολλα για διάφορα νοσήματα, αφού προηγουμένως εγκριθούν τόσο από την επιστημονική επιτροπή, όσο και από την ειδική επιτροπή παρακολούθησης της φαρμακευτική δαπάνης που έχει συσταθεί από το υπουργείο Υγείας.

tvxs.gr

Ο κίνδυνος της εξημέρωσης

Γράφει η Αρχοντία Κάτσουρα

Γίνεται να μαρμαρώσει ο άνθρωπος; Και αν μαρμαρώσει, μπορεί να σκεφτεί, να αισθανθεί, να δει, να ακούσει; Μα γίνονται αυτά τα πράγματα;

Διάβαζε ξανά και ξανά το παιδικό θεατρικό έργο που είχε αγοράσει για να χαρίσει στην ανιψιά της. Αυτό που μιλάει για ένα Σκλαβί, ένα παιδί που θυσίασε τη δική του αγάπη για χάρη του Βασιλιά αδελφού του, και από τον πόνο και το βάρος του μυστικού μαρμάρωσε.

Θυμήθηκε τον Μικρό Πρίγκιπα, που δέχτηκε το δηλητήριο για να μπορέσει να επιστρέψει στο δικό του τριαντάφυλλο. Εκείνον που μια αλεπού του δίδαξε τι είναι ευτυχία και πως το να δημιουργείς δεσμούς σημαίνει ότι εξημερώνεις τους άλλους και μετά είσαι για πάντα υπεύθυνος γι’ αυτούς.

Αλλά και τον Ευτυχισμένο Πρίγκιπα, το άγαλμα που με τη βοήθεια ενός χελιδονιού χάρισε τον χρυσό που το κάλυπτε για να ανακουφίσει τους φτωχούς, τους ασθενείς, τους βασανισμένους.

Αναρωτιόταν πώς θα μπορούσε να μιλήσει σε ένα παιδί για όλα αυτά. Σε ένα πολύ έξυπνο παιδί, που ρουφούσε τη γνώση σαν σφουγγάρι και την τοποθετούσε στη σωστή της θέση. Δεν ήξερε.

Ολα αυτά τα πράγματα -που τα βιβλία τη βοήθησαν να τους δώσει όνομα- τα είχε μάθει εκ πείρας, μέσα από την καθημερινή ζωή, από συμβάντα που έρχονταν να ταράξουν την ήπια έως και βαρετή ρουτίνα της επιβίωσης. Παθήματα που έγιναν μαθήματα; Χαρές που γύρισαν σε λύπες; Πολύτιμες στιγμές ατυχίας; Απώλειες αναπόφευκτες και άλλες που θα μπορούσαν (;) να έχουν αποτραπεί.

Και τα βιβλία αυτά τα διάβασε μάλλον μεγάλη, όταν η όποια εμπειρία έγινε ήδη βίωμα. Και πόσο συγκινήθηκε τότε.

Πάντα διάβαζε παραμύθια, από μικρό παιδί έως και τώρα. Ιστορίες με νεράιδες που κλέβουν την ψυχή όσων τις συναντούν, ιστορίες με ζώα που διδάσκουν την ανθρώπινη φύση -μεγάλος δάσκαλος ο παππούς Αίσωπος-, ιστορίες όπου το καλό νικάει πάντα το κακό. Ή που ο αγώνας για το δίκαιο αξίζει τον κόπο.

Ανοιξε πάλι το βιβλίο με το θεατρικό έργο. Το διάβασε όλο από την αρχή. Διάβασε και τον Μικρό Πρίγκιπα, ειδικά εκείνο το απόσπασμα με την αλεπού.

Δεν ήξερε τελικά ποιο να της χαρίσει, ποιο ήταν το κατάλληλο για ένα κοριτσάκι επτά ετών. Και τα δύο μιλούν για απώλεια, και τα δύο διδάσκουν τη δύναμη της αγάπης και της θυσίας και της αυτοθυσίας και ότι μερικές φορές υπάρχουμε μέσα από αυτό που δίνουμε στους άλλους.

Τα έβαλε πάνω στη βιβλιοθήκη. Θα αποφάσιζε τις επόμενες ημέρες, μέχρι να αλλάξει η χρονιά, αν θα τα έδινε και τα δύο ή ένα τώρα και ένα αργότερα.

Το μόνο που ήξερε με βεβαιότητα ήταν ότι η ίδια είχε εξημερωθεί πολλές φορές και από διαφορετικούς ανθρώπους. Ηταν όλοι εκείνοι που της αφιέρωσαν χρόνο και φροντίδα και μια αγκαλιά ή έναν λόγο -πότε παρηγορητικό και πότε αφυπνιστικό- όταν τον είχε ανάγκη.

Και χωρίς να το επιδιώκει, ίσως να είχε εξημερώσει και κείνη κάποιους από αυτούς. Ασυνείδητα συνέβη αυτό, χωρίς προσπάθεια ή πρόθεση. Ισως κανείς τους να μην το διάλεξε. Ετσι είναι οι άνθρωποι, χρειάζεται να εξημερωθούν για να είναι ευτυχισμένοι. Να γίνουν με τον τρόπο αυτό μοναδικοί, κι ας μοιάζουν με τόσους πολλούς άλλους.

Και ας πονάει, κι ας φέρνει δάκρυα η ώρα του αποχωρισμού, που κάποτε θα έρθει.

Αυτό που θα μείνει πίσω θα είναι μια ανάμνηση, όπως το χρώμα των μαλλιών, ένα άρωμα, ένα αίσθημα που δεν σβήνει, ακόμη και αν δεν κραυγάζει. Αλλά και λίγη γνώση. Ο,τι έμαθες είναι για πάντα δικό σου. Αλλωστε η αλεπού το λέει κάποια στιγμή:

Δεν ξέρουμε παρά εκείνα που μας δίνουν τη δυνατότητα να δημιουργούμε δεσμούς. (…) Αν θέλεις έναν φίλο, εξημέρωσέ με

Αυτοκράτορες: νταβατζήδες και πρεζέμποροι

Γράφει ο Περικλής Κοροβέσης

Η γνωστή περίπτωση της καθαρίστριας από τον Βόλο, που προβίβασε τον εαυτό της από την πέμπτη Δημοτικού στην έκτη τάξη για να βρει μια κοπιαστική χειρωνακτική εργασία, επέφερε δεκάχρονη ειρκτή. Και αυτό δεν είναι το πρώτο εξωφρενικό που ακούμε.

Συλλαμβάνουν κάποιον με δέκα γραμμάρια ηρωίνη για προσωπική χρήση και καταδικάζεται σαν λαθρέμπορος ναρκωτικών. Ο Μαρξ περιγράφοντας τις συνθήκες εργασίας της Γαλλίας στα μέσα του 19ου αιώνα, διαπίστωσε πως κάποιες γυναίκες εργατών εκδίδονταν κατόπιν συμφωνίας με τον σύζυγο.

Εδώ ο Κάρολος δεν βρήκε πορνεία, αλλά «συμπληρωματικές ώρες εργασίας». Αλλά η γαλλική αστυνομία, όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο, είχε διαφορετική εκτίμηση. Και ο σύζυγος πήγαινε στη στενή για σωματεμπορία. Υπάρχουν χιλιάδες άλλα περιστατικά που η Δικαιοσύνη ακολουθεί αυτόν τον κανόνα, που σημαίνει πως δεν είναι τυφλή, αλλά ιδιαίτερα ανοιχτομάτα. Η ποινή είναι πάντα σε συνάρτηση με το ποιος είσαι. Μερικά παραδείγματα.

Η βασίλισσα Βικτώρια της Αγγλίας, με τα χρηστά της ήθη, ήταν η μεγαλύτερη έμπορος ναρκωτικών όλων των εποχών. Οι σημερινοί βαρόνοι της ηρωίνης και της κοκαΐνης, που διευθύνουν τα μεγάλα καρτέλ ναρκωτικών, μπροστά στην υψηλοτάτη μοιάζουν ψιλικατζήδες. Οι Ινδίες, τότε αποικία της Μεγάλης Βρετανίας, είχαν υπερπαραγωγή οπίου. Και χρειάζονταν επειγόντως αγορές. Δίπλα τους ήταν η αχανής Κίνα που είχε όμως κλειστά τα σύνορά της. Και αυτά έπρεπε να ανοίξουν στο όνομα του ελεύθερου εμπορίου.

Το κλειδί ήταν δύο ιδιαίτερα αιματηροί πόλεμοι που κατέληξαν με την κατοχή της Κίνας. Και οι κατακτητές της φιλελεύθερης Βρετανίας επέβαλαν την ελεύθερη αγορά του οπίου που επέφερε τεράστια κέρδη στην Αυτοκρατορία. Να σημειώσουμε πως αυτή η επένδυση άνθησε όταν κατέρρευσε η προηγούμενη: το εμπόριο σκλάβων.

Για τέσσερις αιώνες η Μεγάλη Βρετανία ήταν ο μεγαλύτερος δουλέμπορος του κόσμου. Και όταν άρχισε σε μια σειρά χώρες να εγκαταλείπεται η δουλεία, η μεγαλειοτάτη δεν κατάργησε τη δουλεία. Θεώρησε πως οι δούλοι αποτελούν περιουσία του ιδιοκτήτη τους. Και η περιουσία είναι ιερή και προστατεύεται.

Το Στέμμα αγόρασε τους σκλάβους αποζημιώνοντας πλήρως τους δουλοκτήτες. Σε κανένα βιογραφικό της Βικτώριας δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά ως εμπόρου οπίου. Οι καταδίκες είναι για γραμμάρια, όχι για τόνους. Μπορεί ο φτωχός Γάλλος εργάτης να πλήρωσε με κάποια χρόνια φυλακή την εργασία της γυναίκας του, αλλά ο μεγαλύτερος νταβατζής που γνώρισε ποτέ η Ιστορία της ανθρωπότητας, που διακινούσε 200.000-400.000 γυναίκες, δεν τιμωρήθηκε ποτέ.

Αυτός ήταν ο αυτοκράτωρ της Ιαπωνίας Χιροχίτο, σύμμαχος του Χίτλερ και του Μουσολίνι στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και από τους ειδεχθέστερους εγκληματίες πολέμου, που όχι μονάχα δεν πέρασε καμία Νυρεμβέργη, αλλά κράτησε τον θρόνο του μέχρι τον θάνατό του (1989). Η Κορέα από το 1905 ήταν προτεκτοράτο της Ιαπωνίας. Το 1937, παραμονές του Πολέμου, ο αυτοκρατορικός στρατός ολοένα και μεγάλωνε και τα υπάρχοντα μπουρδέλα δεν επαρκούσαν.

Και τότε μπήκε η ιδέα να επιστρατεύσουν βίαια νεαρά κορίτσια από τις κατεχόμενες χώρες -βασικά από την Κορέα- για να υπηρετήσουν στον αυτοκρατορικό στρατό ως πουτάνες, αφού τις κατέταξαν σε κατηγορίες -οι πιο νέες και ωραίες για τους αξιωματικούς, οι πιο μέτριες για τους υπαξιωματικούς και ό,τι περίσσευε για τη φανταρία. Ολες πάντως ήταν πολύ νέες, ακόμα και ανήλικες. Μέχρι το 2015 η Ιαπωνία δεν αναγνώριζε αυτό το έγκλημα, όπως και πολλά άλλα που είχε διαπράξει σε όλες τις κατεχόμενες χώρες. Ακόμα και ολοκαυτώματα.

Στις 28 Δεκεμβρίου 2015 η Ιαπωνία ζήτησε συγγνώμη και προσφέρθηκε να δώσει αποζημίωση. Οι σαράντα έξι γυναίκες που επέζησαν αρνήθηκαν τις συγγνώμες και την αποζημίωση. Κάθε Παρασκευή το μεσημέρι διαδηλώνουν μπροστά στην ιαπωνική πρεσβεία ζητώντας δικαιοσύνη.

Αλλά οι ΗΠΑ, που κόπτονται τόσο πολύ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες των λαών, έχουν την Ιαπωνία σαν μύρο στον κόρφο τους. Είναι η χώρα που έχει τις περισσότερες αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο. Και έτσι τα πράγματα εξισορροπούνται. Ποιος νοιάζεται πια για σαράντα έξι σακατεμένες γριές; Οπου να ’ναι θα πεθάνουν. Και τη σφαγή αυτή θα τη θυμούνται μόνο τα «Εξάρχεια» της κάθε χώρας.

Η εξουσία στηρίζεται στη λήθη και την αναθεώρηση της Ιστορίας που τη γράφει όπως θέλει. Στη σημερινή Ιαπωνία μια σειρά αναθεωρητές ιστορικοί εξαλείφουν συστηματικά όλα τα εγκλήματα πολέμου και αρνούνται τα ολοκαυτώματα. Και οι εγκληματίες στρατηγοί τιμώνται σαν ήρωες. Στην Ευρώπη, όπως βέβαια και στον υπόλοιπο δυτικό κόσμο, η Ιαπωνία μάς πέφτει μακριά. Αλλά είναι καλή για να μας εφοδιάζει με αυτοκίνητα.

ΥΓ.: Ο καλός συνάδελφος Γιώργος Σταματόπουλος βρήκε τον πραγματικό συγγραφέα της «Γαλοπούλας». Ηταν ο Μπέρτραντ Ράσελ. Ελπίζω να μην υπάρχουν πνευματικά δικαιώματα. Μακαρίζω την άγνοιά μου. Γιατί αν ήξερα από πού προέρχεται αυτή η ιστορία, δεν θα τολμούσα να την αποδώσω ελεύθερα. Με άλλα λόγια, να την παραποιήσω οικτρά. Η ευθύνη δικιά μου.

Οσο γρηγορότερα φύγει τόσο καλύτερα…

Ο Καμμένος είναι ακίνδυνος σαν μακεδονομάχος. Αλλά μπορεί να γίνει επικίνδυνος σαν τουρκοφάγος. Καιρός να του αφαιρεθεί αυτός ο ρόλος και η Συμφωνία των Πρεσπών προσφέρει μοναδική ευκαιρία. Ας την αδράξει ο Πρωθυπουργός

Του Γιώργου Καρελιά  

Αν ο Αλέξης Τσίπρας και οι συν αυτώ έχουν κάποιον λόγο να φέρουν γρήγορα, δηλαδή αμέσως μόλις περάσει από την Βουλή των Σκοπίων, την Συμφωνία των Πρεσπών στην ελληνική Βουλή, αυτός είναι ένας και πολύ σοβαρός: να απαλλαγούν από τον Πάνο Καμμένο ως υπουργό Αμυνας. Και αυτό πρέπει να γίνει μια ώρα αρχύτερα, διότι αρχίζει να γίνεται επικίνδυνος. 

Ο Καμμένος μπορεί να φαίνεται γραφικός όταν εμφανίζεται με κάθε είδους στρατιωτικές στολές μιμούμενος και υπερασπιζόμενος τον Τράμπ. Μπορεί, επίσης, να έχει φτάσει στα όρια της γελοιότητας με τα συνεχή «είπα- ξείπα» στο Μακεδονικό. Αλλά αυτά, τα γραφικά και γελοία, δεν είναι επικίνδυνα. Ακόμα και Βουκεφάλας να ντυθεί, δεν μπορεί να… εισβάλει στα Σκόπια, για να συλλάβει τους «αποστάτες» βουλευτές που θα ψηφίσουν υπέρ της Συμφωνίας. 

Ο Καμμένος γνωρίζει ότι δεν του βγήκαν οι υπολογισμοί που είχε κάνει, ότι δεν θα περνούσε η Συμφωνία των Πρεσπών από τα Σκόπια, οπότε ο ίδιος δεν θα είχε κανένα πρόβλημα. Ο Ζάεφ τον διέψευσε και τον έχει φέρει στα πρόθυρα της απελπισίας. Γνωρίζει ότι δεν μπορεί να εμποδίσει την κύρωση της Συμφωνίας από την ελληνική Βουλή είτε διότι δικοί του βουλευτές θα «αποστατήσουν» είτε διότι θα την υπερψηφίσουν (και) βουλευτές άλλων κομμάτων. 

Η βεβαιότητα αυτή τον οδηγεί στην έξοδο από την κυβέρνηση και στην πολιτική εξαφάνιση. Και εδώ αρχίζει το επικίνδυνο του πράγματος. Βλέποντας ότι σαν μακεδονομάχος είναι χαμένος, προβάρει τη στολή του «τουρκοφάγου». Μέρα παρά μέρα επιδίδεται σε λεονταρισμούς, παρασύροντας και την στρατιωτική ηγεσία σε παρόμοιες ατραπούς (εδώ). Οι θερμόαιμοι της απέναντι πλευράς απαντούν αναλόγως και το σκηνικό της έντασης γίνεται όλο και πιο επικίνδυνο. 

Μπορεί οι περισσότεροι να πιστεύουν ότι αυτά είναι πλέον συνήθη και δεν θα γίνει κάτι παραπέρα, αλλά ο εφησυχασμός αυτού του είδους μπορεί να μην αποδειχθεί σοφός. Αλλωστε, σύμφωνα με τη λαϊκή παροιμία, «πολλές φορές η στάμνα πάει στη βρύση για νερό, αλλά μία φορά θα σπάσει». Πολλές φορές έχουμε ένταση και αψιμαχίες στο Αιγαίο, αλλά μια φορά θα γίνει το θερμό επεισόδιο. Και οι συνεχείς τσαμπουκάδες με λεκτικούς λεονταρισμούς είναι σαν να το προετοιμάζουν. Μπορεί να φτάσουμε σ’ αυτό που λέμε «αυτοεκπληρούμενη προφητεία». Ετσι, είτε από (πραγματικό) λάθος είτε από σχεδιασμό που θα φανεί λάθος, μπορεί να οδηγηθούμε σε κατάσταση μη αναστρέψιμη. 

Κι επειδή η Ελλάδα, από την Μεταπολίτευση και με όλες τις κυβερνήσεις, έχει τη σταθερή στρατηγική να μην παίζει στο παιχνίδι της έντασης, που κατά καιρούς παίζουν οι της απέναντι πλευράς, καιρός να εκλείψει αυτή η εστία, η μοναδική, που υπάρχει εδώ. 

Μπορεί ο κ. Τσίπρας να έχει παραχωρήσει στον κ. Καμμένο το «προνόμιο» να παίζει ανέξοδα το παιχνίδι του Βουκεφάλα, αλλά εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με τέτοια. Επειδή ο κ. Καμμένος (μπορεί να) νομίζει ότι ο ρόλος του «τουρκοφάγου» θα του αποφέρει όσες ψήφους έχει χάσει σαν μακεδονομάχος, ο νέος αυτός ρόλος πρέπει να του αφαιρεθεί. Και μάλιστα αμέσως, πριν οδηγήσει σε κάτι μη αναστρέψιμο. 

Σε 18 ημέρες η Βουλή των Σκοπίων θα ψηφίσει τη Συμφωνία των Πρεσπών. Ο κ. Τσίπρας μπορεί να τη φέρει αμέσως προς κύρωση στην ελληνική Βουλή και να μην περιμένει τον Μάρτιο. Οπότε θα οδηγηθούμε αμέσως στον ευκταίο αποτέλεσμα: ο κ. Καμμένος θα ξεκουμπιστεί εκών άκων από το Πεντάγωνο. Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. 

Ο Καμμένος είναι γραφικός και ακίνδυνος σαν μακεδονομάχος, αλλά μπορεί να γίνει επικίνδυνος σαν τουρκοφάγος. Καιρός να του αφαιρεθεί αυτός ο ρόλος και η Συμφωνία των Πρεσπών προσφέρει μοναδική ευκαιρία. Ας την αδράξει ο Πρωθυπουργός, αν θέλει να μη βρεθεί μπροστά σε κάποιαν ανεπιθύμητη -και οδυνηρή- εξέλιξη.   

Αυξάνονται οι δικαιούχοι και το ποσόν επιδότησης του πετρελαίου θέρμανσης

Αυξάνεται στα 16 λεπτά το λίτρο το ποσό της επιδότησης για το πετρέλαιο θέρμανσης στη φετινή χειμερινή περίοδο (2018-2019) από 12,5 λεπτά στην περυσινή χειμερινή περίοδο, με βάση την υπουργική απόφαση που υπογράφηκε σήμερα.

Παράλληλα διευρύνονται τα περιουσιακά κριτήρια για τους δικαιούχους, ενώ οι δήμοι που χαρακτηρίστηκαν ως «ορεινοί» με τη μεταρρύθμιση του Κλεισθένη, εντάσσονται στην αμέσως ανώτερη κλιματική ζώνης και δικαιούνται περισσότερα λίτρα επιδότησης.

Αναλυτικότερα όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Οικονομικών:

Το φετινό ποσό της επιδότησης αυξάνεται σε σχέση με αυτό που δόθηκε πέρυσι. Συγκεκριμένα, από 0,125 ευρώ ανά λίτρο πετρελαίου θέρμανσης που ήταν πέρυσι, το φετινό ποσό αυξάνεται στο 0,160 ευρώ ανά λίτρο πετρελαίου θέρμανσης.

Επιπλέον, τα περιουσιακά κριτήρια για τους δικαιούχους αυξάνονται από 100.000 ευρώ σε 130.000 ευρώ για τους άγαμους και από 200.000 ευρώ σε 250.000 ευρώ για τους έγγαμους και τις μονογονεϊκές οικογένειες.

Τέλος, μετά τη μεταρρύθμιση του Κλεισθένη, νέοι δήμοι χαρακτηρίστηκαν ως «ορεινοί», με αποτέλεσμα να εντάσσονται στην αμέσως ανώτερη κλιματική ζώνη και να δικαιούνται περισσότερα λίτρα επιδότησης.

Συγκεκριμένα, με βάση την υπουργική απόφαση:

1. Δικαιούχοι του επιδόματος είναι τα φυσικά πρόσωπα που έχουν:

Α) Ετήσιο συνολικό οικογενειακό εισόδημα 12.000 ευρώ για άγαμο, 20.000 ευρώ για έγγαμο και 22.000 ευρώ για μονογονεϊκές οικογένειες, το οποίο προσαυξάνεται κατά 2.000 ευρώ για κάθε τέκνο.

Β) Ακίνητη περιουσία, η αξία της οποίας δεν υπερβαίνει το ποσό των 130.000 ευρώ για τους άγαμους και το ποσό των 250.000 ευρώ για τους έγγαμους και τις μονογονεϊκές οικογένειες.

2. Κλιματικές ζώνες:

Σημειώνεται ότι όσοι δήμοι χαρακτηρίζονται ως ορεινοί εντάσσονται στην αμέσως ανώτερη κλιματική ζώνη από αυτήν του νομού στον οποίον βρίσκονται.

3. Ανεξαρτήτως ζώνης, για κάθε κατοικία χορηγείται επίδομα σε άγαμους για τα πρώτα 80 τετραγωνικά μέτρα και σε έγγαμους και μονογονεϊκές οικογένειες για τα πρώτα 100 τετραγωνικά μέτρα.

4. Το διάστημα χορήγησης του επιδόματος θα αφορά στις αγορές πετρελαίου θέρμανσης από 15 Οκτωβρίου 2018 μέχρι και 30 Απριλίου 2019, ύστερα από σχετική αίτηση που υποβάλλεται έως την 31η Μαΐου 2019.

5. Η υποβολή των αιτήσεων και η ενεργοποίηση της διαδικασίας πληρωμής θα γίνεται ηλεκτρονικά μέσω εφαρμογής στο TAXISNET. Για τις αιτήσεις που θα υποβληθούν έως 15.01.2019, η πληρωμή θα γίνει έως 15.02.2019. Για τις αιτήσεις που θα υποβληθούν από 16.1.2019 έως 31.5.2019, η πληρωμή θα γίνει έως 28.6.2019.

6.  Σε περίπτωση απόρριψης της αίτησης, παρέχεται το δικαίωμα στον αιτούντα να υποβάλει αίτηση επανεξέτασης μέχρι 15.7.2019 και σε περίπτωση που διαπιστωθεί ότι ο αιτών είναι δικαιούχος, τότε το επίδομα καταβάλλεται έως 11.10.2019.

tvxs.gr

      

Τα παράδοξα μιας φαινομενικά θετικής απόφασης

Για την ξαφνική απόφαση για αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από τη Συρία ο τυφώνας Τραμπ χτύπησε και πάλι, εντός και εκτός ΗΠΑ. «Οι ΗΠΑ δεν μπορούν να συνεχίσουν να είναι ο χωροφύλακας του κόσμου», υποστήριξε ο Αμερικανός Πρόεδρος, απαντώντας στις αντιδράσεις και θέλοντας να υπεραμυνθεί της απόφασής του. Ο εν λόγω ισχυρισμός μοιάζει να κινείται σε θετική κατεύθυνση, εξάλλου οι ΗΠΑ με τις στρατιωτικές παρεμβάσεις τους εδώ και δεκαετίες έχουν προκαλέσει πολύ αίμα και χάος. Όμως πόσο «αγνές» είναι προθέσεις του Ντόναλντ Τραμπ; Και επιπλέον, ποιες είναι οι επιπτώσεις της αποχώρησης των ΗΠΑ από τον Συριακό πόλεμο, τον οποίο οι ίδιες ενίσχυσαν;

Το σίγουρο είναι πως η απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ δημιουργεί νέα δεδομένα στη Συρία και στην ευρύτερη περιοχή, στην οποία εμπλέκονται πολλοί και ισχυροί παίκτες. Εν αρχή, η αποχώρηση των ΗΠΑ σφραγίζει τη νίκη του Μπασάρ Αλ Άσαντ στη Συρία και «παραδίδει την κλειδιά» στη Ρωσία. Το Κρεμλίνο αναδεικνύεται και επίσημα σε κυρίαρχο της περιοχής, καθώς ο ρόλος του σε στρατιωτικό και διπλωματικό επίπεδο ενισχύεται, ενώ αυτός της Ουάσινγκτον περιορίζεται σημαντικά.

Λίγο έως πολύ η νίκη της Ρωσίας στον Συριακό πόλεμο είχε διαφανεί. Όπως και η οριστική επικράτηση του Μπασάρ Αλ Άσαντ. Από την απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ ωστόσο προκύπτουν και δύο ακόμη παράδοξα. Από την μία ευνοείται το Ιράν, που έχει δαιμονοποιηθεί από τον αμερικανό πρόεδρο ως η «πηγή του κακού» στη Μέση Ανατολή. Είναι ενδεικτικό πως η Τεχεράνη, σχολιάζοντας την ανακοίνωση για αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων, σημείωσε πανηγυρίζοντας πως «από την αρχή, η είσοδος και η παρουσία των ΗΠΑ στην περιοχή ήταν ένα λάθος, πηγή έντασης και η κύρια αιτία αστάθειας».

Από την άλλη, η απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ «αδειάζει» το Ισραήλ. Ο Ντόναλντ Τράμπ, μέχρι πρότινος έμοιαζε ο ιδανικός πρόεδρος για τον Μπενιαμίν Νετανιάχου, όμως πλέον εξελίσσεται σε ένα σημαντικό πρόβλημα. Ισραηλινές πηγές χαρακτήριζαν «ανησυχητική και θλιβερή» την κίνηση του Ντόναλντ Τραμπ. Όπως υπογραμμίζουν επιτρέπει στην Τεχεράνη να μετατρέψει τη Συρία σε «προγεφύρωμά» της. Υπενθυμίζεται πως το Ιράν υπήρξε, μαζί με τη Ρωσία και τη Χεζμπολάχ του Λιβάνου, ο στενότερος σύμμαχος του Μπασάρ Αλ Άσαντ στον πόλεμο της Συρίας. Αυτό που κυρίως έχει θορυβήσει τους Ισραηλινούς ιθύνοντες είναι ότι, εκτός από τις κουρδοκρατούμενες περιοχές της βορειοανατολικής Συρίας, οι αμερικανικές δυνάμεις θα εγκαταλείψουν και το πέρασμα Al-Tanf, στα σύνορα με το Ιράκ, το οποίο επιτρέπει την είσοδο πολεμικού υλικού ιρανικής προέλευσης.

Ο μεγάλος κερδισμένος όμως της απόφασης του Ντόναλντ Τραμπ είναι η Τουρκία και οι Κούρδοι ο μεγάλος χαμένος, αντίστοιχα. Η Τουρκία, που αναλαμβάνει ρόλο τοποτηρητή στην περιοχή, πέτυχε τη μεγάλη ανατροπή, με άγνωστα μέχρι στιγμής ανταλλάγματα.  Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μπορεί να πανηγυρίζει, καθώς επί της ουσίας η απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ αποτελεί ένα «δώρο» προς την Άγκυρα, την ώρα μάλιστα που οι σχέσεις των δύο χωρών βρίσκονταν στο ναδίρ. Οι ΗΠΑ εγκαταλείπουν τους Κούρδους στις ορέξεις του Τούρκου Προέδρου, ο οποίος έχει κάνει ξεκάθαρο σε όλους τους τόνους, πως δεν πρόκειται να επιτρέψει την παρουσία τους, πόσο μάλλον το ενδεχόμενο μιας αυτόνομης κουρδικής επαρχίας, που θα ενισχύσει και το κουρδικό αυτονομιστικό κίνημα στην Τουρκία.

Στις 12 Δεκεμβρίου ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανακοίνωσε την έναρξη μιας επιχείρησης για την εκκαθάριση των «τρομοκρατικών ομάδων» (σημ: με αυτόν τον όρο αναφέρεται στις Κουρδικές δυνάμεις «YPG») στη βορειοανατολική Συρία και συγκεκριμένα ανατολικά του Ευφράτη, όπου βρίσκονται και αμερικανικές δυνάμεις. Όπως ανέφερε η στρατιωτική επιχείρηση θα μπορούσε να ξεκινήσει ανά πάσα στιγμή, χωρίς προειδοποίηση. Σε αντίθεση με την επιχείρηση «Κλάδος Ελιάς», που πραγματοποιήθηκε δυτικά του Ευφράτη, η νέα επιχείρηση κατά των Κούρδων θα μπορούσε να προκαλέσει μια ακούσια σύγκρουση τουρκικών και αμερικανικών δυνάμεων. Είναι γεγονός πως ο κίνδυνος μιας σκόπιμης σύγκρουσης μεταξύ των δύο νατοϊκών δυνάμεων είναι αμελητέος, όμως μια ακούσια σύγκρουση από έναν λάθος σχεδιασμό στο πεδίο της μάχης συγκεντρώνει αρκετές πιθανότητες.

Σημειώνεται πως εδώ και χρόνια οι Κούρδοι της YPG αποτέλεσαν τον πλέον αξιόπιστο και αξιόμαχο σύμμαχο της Δύσης (ΗΠΑ και Ευρώπης) στον πόλεμο κατά των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους στη Βόρεια Συρία και για αυτό το λόγο υποστηρίχθηκαν στρατιωτικά. Η Άγκυρα είχε ζητήσει επανειλημμένα από την Ουάσινγκτον να σταματήσει να παρέχει στρατιωτικό εξοπλισμό στους Κούρδους, ωστόσο μέχρι σήμερα οι εκκλήσεις της δεν είχαν εισακουστεί.

Ο Ερντογαν, όντας σε αδιέξοδο, απευθύνθηκε απευθείας στον Τραμπ, την ώρα που ο ειδικός επιτετραμμένος των ΗΠΑ για τη Συρία, Τζέιμς Τζέφρεϊ, χαρακτήριζε «κακή ιδέα» την τουρκική επιχείρηση στη Βόρεια Συρία. Στο «παρα πέντε», τουλάχιστον βάσει των τουρκικών απειλών, ο Τραμπ ανακοίνωσε την απρόσμενη απόφασή του για αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων. Άγνωστο ακόμη με ποιο αντάλλαγμα, ο Αμερικανός πρόεδρος στην πραγματικότητα έδωσε το «πράσινο φως» στον Ερντογάν να πράξει κατά το δοκούν ενάντια στους Κούρδους. Ο Τούρκος πρόεδρος, από την πλευρά του, ανακοίνωσε την προσωρινή αναβολή της επιχείρησης έως ότου αποχωρήσουν οι αμερικανικές δυνάμεις. Όμως όπως τόνισε χαρακτηριστικά: «αυτή δεν είναι περίοδος με ανοικτό τέλος».

Ο Τραμπ προσέφερε στον Ερντογάν την ιδανική ευκαιρία όχι μόνο για να καταστείλει τους ανυπότακτους Κούρδους, αλλά και για να κατευνάσει την τις αντιδράσεις στο εσωτερικό της Τουρκίας εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Την ώρα που ο Ερντογάν ανεβάζει τους τόνους και οξύνει τις εντάσεις σε Συρία και Αιγαίο, η κατάσταση στην τουρκική οικονομία είναι ζοφερή και οι προβλέψεις για το 2019 δυσοίωνες, ενώ τα συνδικάτα των εργαζομένων βγήκαν στους δρόμους και διαδηλώνουν για «ψωμί, δουλειά, ελευθερία».

Για άλλη μια φορά ο Τούρκος Πρόεδρος αναμένεται να παίξει το χαρτί μιας στρατιωτικής επιχείρησης εναντίον μιας «εθνικής απειλής». Και οι Κούρδοι, για άλλη μια φορά, εγκαταλείπονται προδομένοι από τις μεγάλες δυνάμεις που τους χρησιμοποίησαν ευκαιριακά. Όπως εκτιμούν αναλυτές, μοναδική τους λύση για να αποφύγουν μια τουρκική επίθεση είναι οι διαπραγματεύσεις με το καθεστώς του Μπασάρ Αλ Άσαντ.

Υπενθυμίζεται πως η κουρδική μειονότητα της Βόρειας Συρίας, μέσα από σκληρές μάχες είχε καταφέρει να θέσει υπό τον έλεγχό της πολλές και κρίσιμες περιοχές. Στις αρχές του πολέμου, το Συριακό καθεστώς για να κερδίσει την υποστήριξή τους είχε υποσχεθεί στους Κούρδους την παροχή μιας μερικής αυτονομίας αν κατάφερναν να προστατέψουν τα εδάφη από τους τζιχαντιστές. Οι Κούρδοι μέσα από τις σημαντικές επιτυχίες τους πίστεψαν πως επιτέλους θα καταφέρουν να υλοποιήσουν το όραμά τους για ένα αυτόνομο κουρδικό κράτος. Μάλιστα είχαν κηρύξει την ντε φάκτο αυτονομία των περιοχών που είχαν υπό τον έλεγχό της, στη βορειοανατολική Συρία. «Πλέον οι πιθανότητες να διατηρηθεί ένας βαθμός αυτονομίας έχουν περιοριστεί σημαντικά», σημειώνει το Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών (CSIS).    

tvxs.gr

Η (προ πολλού) χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας

Του Δημήτρη Κανελλόπουλου

Ηταν το... νερό που είχε ανακαλύψει στην Κω ο δικηγόρος Γιώργος Καματερός, ένα νερό με... θεραπευτικές ιδιότητες. «Το νερό του Καματερού άρχισε να μεταφορτώνεται σε βυτία σε διάφορες περιοχές της Αττικής και να μοιράζεται».

Το νερό αυτό συνδέθηκε βασικά με τα ΝΕΑ. Διευθυντής της εφημερίδας ήταν τότε ο Γιάννης Καψής. Δύο ήταν οι εφημερίδες που το... πήραν πάνω τους, η Απογευματινή (αναμενόμενο) και τα ΝΕΑ (έκπληξη). Γράφει ο Γιάννης στο θαυμάσιο βιβλίο του:

«Τον Ιανουάριο του 1976, πριν εμφανιστεί η ιστορία του Καματερού, η μέση ημερήσια κυκλοφορία της Απογευματινής ήταν 128.749 φύλλα. Τον Φεβρουάριο όταν ήδη ο Καματερός και η εφημερίδα πούλαγαν ελπίδες, οι πωλήσεις της ανέβηκαν στα 149.788 φύλλα. Τον Μάρτιο σκαρφάλωσε ακόμα πιο ψηλά, 154.541. Η εφημερίδα Τα ΝΕΑ τον Ιανουάριο είχε 180.658 μέση ημερήσια κυκλοφορία, τον Φεβρουάριο κέρδισε περισσότερα από 10 χιλιάδες φύλλα φτάνοντας στα 190.965, ενώ τον Μάρτιο η κυκλοφορία της εκτοξεύθηκε στα 205.235 φύλλα. Αντίστροφα η Ελευθεροτυπία που είχε κρατήσει σοβαρές αποστάσεις από το θέμα και το διαχειριζόταν με επικριτικό τρόπο, έχασε τον Φεβρουάριο 8 χιλιάδες φύλλα και τον Μάρτιο επιπλέον 3 χιλιάδες». Τα ΝΕΑ μάλιστα, όπως έγραφαν τότε, ανέλαβαν «την πρωτοβουλία (και χρηματοδότηση) της έρευνας για τις αντικαρκινικές ενέργειες του υγρού».

   

Τέτοιες δημοσιογραφικές ιστορίες (τρέλας;) καταγράφει ο Γιάννης Παντελάκης στο βιβλίο του «Η χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας». Οι 287 σελίδες του διαβάζονται μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο.

Διαβάζουμε κι εμείς οι νεότεροι και μαθαίνουμε. Και, βλέπουμε, πως τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα πλέον στη δημοσιογραφία. Σκεφτείτε τι τέρατα θα καταγράψει ο δημοσιογράφος-ιστορικός του μέλλοντος. Το νερό του Καματερού μπροστά τους θα μοιάζει όντως θαυματουργό.

Γιατί στολίζουν οι άστεγοι;

Ενας άστεγος, από τους δεκάδες που υπάρχουν στην Αθήνα, από εκεί που όλοι τον προσπερνούσαν χωρίς δεύτερο βλέμμα, ξαφνικά έγινε viral. Εγινε ο διάσημος «άστεγος της Σταδίου». Επειδή κάποιοι υπάλληλοι του Δήμου τού πήραν το χριστουγεννιάτικο δέντρο και αυτό οδήγησε σε νέο ιντερνετικό εμφύλιο 

γράφει η Αστερόπη Λαζαρίδου   

«Κι αν δεν είχες έναν φίλο, 

τότε θα ‘χες έναν σκύλο 

ή έναν τοίχο να μιλάς, 

ή του δρόμου τον στύλο» 

ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ 

Ενας άστεγος, από τους δεκάδες που ζουν και υπάρχουν στην Αθήνα, από εκεί που όλοι τον προσπερνούσαν χωρίς δεύτερο βλέμμα, ξαφνικά έγινε viral. Εγινε ο διάσημος «άστεγος της Σταδίου». Επειδή κάποιοι υπάλληλοι του Δήμου τού πήραν το χριστουγεννιάτικο δέντρο και αυτό οδήγησε σε νέο ιντερνετικό εμφύλιο. Δικαιούται ή όχι να έχει δέντρο κάποιος που δεν έχει καν σπίτι; Είναι σωστό να οικειοποιείται τον δημόσιο χώρο και μάλιστα με ιμπεριαλιστικές τάσεις, αφού πλέον «πιάνει χώρο» όχι μόνο με τη θλιβερή του παρουσία, αλλά και με το δέντρο του; Τέτοια ερωτήματα άρχισαν να σφυροκοπούνται από μεσόκοπα πληκτρολόγια. 

Ειδικά σε μία περίοδο όπως είναι οι γιορτές των Χριστουγέννων, με την ψυχαναγκαστική χαρά και την τραβηγμένη απ’ τα μαλλιά ευημερία να ζουν μεγάλες, στραφταλιζέ στιγμές, η δυστυχία και η ερημιά αυτών των ανθρώπων έρχεται σε πλήρη αντίθεση, «χαλάει το πάρτι».

Οσοι ξέρουν καλά αυτή την πόλη, ξέρουν και τους σταθερούς αστέγους της. Πρόκειται για ανθρώπους που, καλώς ή κακώς, έχουν καβαντζώσει ένα συγκεκριμένο πόστο και το έχουν μετατρέψει όπως – όπως, σε δικό τους σπίτι. Κάποιος έχει ένα παγκάκι σε πλατεία, κάποιος μία σκοτεινή στοά, ένας άλλος τα σκαλιά μίας παρατημένης μονοκατοικίας, και ο συγκεκριμένος, ο «άστεγος της χρονιάς» για τον οποίο έγινε ξαφνικά τόσος ντόρος, ένα σημείο με σκαλάκια επί της κεντρικότατης Σταδίου. 

Ισως για πολλούς αυτοί οι άνθρωποι να φαντάζουν αποκτηνωμένοι, εκτός τόπου και χρόνου, κατεστραμμένοι από τις ουσίες, κτλ, κτλ. Τα στερεότυπα πολλά και πολύ βολικά. Για μένα προσωπικά, ένας άνθρωπος που ζει στον δρόμο, στον κίνδυνο και στο κρύο για οποιουσδήποτε λόγους τον οδήγησαν εδώ, αλλά έχει τα αντανακλαστικά και τη συναισθηματική νοημοσύνη να συμβαδίσει με μία εποχή και με μία γιορτινή συνθήκη, δεν αξίζει χλευασμό. Αξίζει μετάλλιο. Ή, έστω, ό,τι έχουμε ευχαρίστηση από τα ψιλά που κουδουνίζουν μέσα στο πορτοφόλι μας. 

Οσοι λοιπόν ξέρουν καλά αυτή την πόλη, ξέρουν τον συγκεκριμένο άστεγο ως σημείο αναφοράς, εδώ και μία δεκαετία. Πριν από δέκα χρόνια, είχε μαζέψει από τα σκουπίδια μία μεγάλη ασπρόμαυρη εικόνα με το πρόσωπο μίας όμορφης γυναίκας, και την είχε τοποθετήσει ως φόντο, πίσω από το πόστο του, κάνοντας ομορφότερο και το δικό του «σπίτι» και το δικό μας πεζοδρόμιο. 

Μαζί με τα λιγοστά υπάρχοντά του έχει, όπως και πολλοί άλλοι άστεγοι, μία σκούπα. Καθαρίζει το σημείο που έχει οικειοποιηθεί ίσως με μεγαλύτερη συχνότητα από εκείνη που εμείς καθαρίζουμε το καθιστικό μας, έτσι βαριεστημένοι όπως νιώθουμε από τις δικές μας σκοτούρες και ασχολίες. 

Σίγουρα, το να βλέπεις ένα στολισμένο χριστουγεννιάτικο δεντράκι δίπλα σε έναν άστεγο, ισοδυναμεί με τεράστια τραγική, ή μάλλον, αστική ειρωνεία. Πολλοί είπαν ότι πίσω από μία τέτοια εικόνα δεν υπάρχει τίποτα το συγκινητικό, αλλά μία καλά υπολογισμένη κίνηση μάρκετινγκ. 

Ακόμα κι έτσι όμως να είναι, στα δικά μου μάτια, φαντάζει σαν μεγάλη μαγκιά. Το να ζεις υπό συνθήκες εξαθλίωσης αλλά να έχεις την εξυπνάδα να κάνεις το δικό σου «μαγαζάκι» πιο πρόσχαρο και εορταστικό, ακολουθώντας με τα λιγοστά σου μέσα το πνεύμα των ημερών, τότε ναι, σου αξίζουν συγχαρητήρια από τον πιο διακεκριμένο marketeer. 

Πριν από δύο χρόνια μου είχαν ζητήσει μία μίνι συνέντευξη για ένα site, και μου ζητούσαν να μιλήσω για τις εικόνες που παρατηρώ στην Αθήνα. Ανάμεσα σε πολλά άλλα, μιλούσα για τους αστέγους και για το πόσο με συγκινεί να βλέπω ένα διακοσμητικό αντικείμενο δίπλα στα αυτοσχέδια «σπίτια» τους, ένα λούτρινο αρκουδάκι δίπλα στο προσκέφαλό τους, κτλ, κτλ.

Οι υπεύθυνοι του site με ευχαρίστησαν για το κείμενο και μου ζήτησαν ευγενικά να παραλείψουν το σημείο για τους αστέγους, με την αιτιολογία ότι «τα κείμενα θα μεταφραστούν και στα αγγλικά, θα διαβαστούν και από τουρίστες και κάτι τέτοιο αποτελεί δυσφήμιση για την Αθήνα». 

Σωστά. Λες και οι τουρίστες δεν έχουν μάτια για να δουν και smartphones για να φωτογραφίσουν. 

Οταν λοιπόν ένας άστεγος, σε έναν τόσο κεντρικό δρόμο της πόλης, όχι μόνο δεν εξαφανίζεται για να μην μας χαλάσει τη μόστρα, αλλά βάζει και φωτάκια από πάνω, για να κάνει ακόμη πιο αισθητή την παρουσία του, σίγουρα κάποιοι ενοχλούνται. 

Μήπως όμως, αντί να μας πιάνει το σύνδρομο του Ηρώδη απέναντι σε οποιαδήποτε υπαρκτή ή κατασκευασμένη απειλή, να δούμε λίγο αλλιώς τα δέντρα των αστέγων; Σε τελική ανάλυση, τι κακό μπορεί να κάνει ένα δεντράκι παραπάνω σε μία πόλη που πασχίζει να ξαναβρεί το χαμένο της χαμόγελο;    

Το ίδιο ρούχο φορώντας

Γράφει η Λώρη Κέζα

Ο Κώστας Μπακογιάννης διεκδικεί τον Δήμο Αθηναίων κάνοντας προεκλογική καμπάνια με τη συνταγή «βγαίνω στους δρόμους με ανθρωπιά». Θα ήταν πολύ πετυχημένη εάν δεν χρησιμοποιούσε ακριβώς την ίδια συνταγή και ο θείος του Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος φόρεσε το ίδιο απλό πουλόβερ, το ίδιο απλό πανωφόρι, προκειμένου να πάει να συναντήσει τους «απλούς ανθρώπους». Ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας τις τελευταίες μέρες ακολουθεί τα βήματα του ανιψιού στο θέμα της επικοινωνίας και τούτο έχει αρνητικό αντίκτυπο και στους δυο. 

Η καμπάνια του υποψήφιου δημάρχου έχει σαφή στόχο: μέσα από καθημερινές εικόνες, παρμένες άτεχνα σαν αναρτήσεις των σόσιαλ μίντια, να δείχνει ότι είναι κομμάτι αυτής της πόλης, «ένας από εσάς». Οι μικρές συνομιλίες του Μπακογιάννη στις λαϊκές γειτονιές δίνουν την έμφαση στο «είμαι εδώ για εσάς». Έχει φυσική παρουσία εκεί που σπάνια συχνάζουν πολιτικά πρόσωπα, επικεντρώνει στην επικοινωνία πρόσωπο με πρόσωπο. Έξυπνη στρατηγική, σωστά σχεδιασμένη στη λεπτομέρεια, με τα ρούχα που καθένας θα φορούσε στη γειτονιά. Ο πολιτικός κατεβαίνει από το πάλκο, χαλαρώνει και ταυτόχρονα δείχνει να είναι σε εγρήγορση. Τα έκανε και ο Μπαράκ Ομπάμα, είναι πετυχημένη συνταγή. 

Η καμπάνια του του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι ακριβώς η ίδια. Ο Μητσοτάκης πήγε για τα Χριστούγεννα στο «μπαρ το ναυάγιο», για να συναντήσει πρώην χρήστες ναρκωτικών. Συζήτησαν για τα κέντρα απεξάρτησης, για τη ριμάδα τη ζωή, για το φως στην άκρη της πλατείας Βάθη. Και φόρεσε ο πρόεδρος το ίδιο απλό γκρι πουλόβερ, θα μπορούσε να είναι από το Ζάρα ή από το πανέρι, το ίδιο απλό μαύρο πανωφόρι, απλό απλούστατο, αθλητικό υπόδημα_ δεν ταιριάζει το σκαρπίνι με την περίσταση. Οι εικόνες εξίσου καλλιτεχνικά άτεχνες, τάχα μου ενσταντανέ από το με κινητό κάποιου περαστικού. 

Οι δυο πανομοιότυπες καμπάνιες, την ίδια περίοδο, μπορούν να προκαλέσουν ακριβώς το αντίθετο από το επιδιωκόμενο. Δηλαδή αντί για απλότητα και χαλαρότητα, ο πολίτης να ενοχληθεί επειδή πρόκειται για συνταγή που ετοιμάζεται σε κάποιο μαγειρείο επικοινωνίας. Να διαπιστώσει την επιτήδευση, να διαβάσει ως λεζάντα στις φωτογραφίες «έρχεται το μητσοτακέικο», να συνδέσει τους δυο υποψήφιους με την οικογενειακή ιστορία, να θυμηθεί τον πρώην πρωθυπουργό, να θυμηθεί την πρώην υπουργό, να πει «έλεος πια» με το σόι τους. Δηλαδή οι πανομοιότυπες καμπάνιες έρχονται να υπογραμμίσουν αυτό που ο Μπακογιάννης είχε καταστήσει πιο αχνό προβάλλοντας τις ατομικές του επιτυχίες και την προσωπική του διαδρομή στην αυτοδιοίκηση. 

Έχουμε λοιπόν ταυτόσημες καμπάνιες, δυο πολιτικά πρόσωπα με το ίδιο σουλούπι, με air de famille, με το ίδιο πουλόβερ και το ίδιο πανωφόρι, από στυλίστα διαλεγμένα, ώστε να φαίνονται όλα απλά ενώ από πίσω δουλεύει επιτελείο. Βρείτε το λάθος.

Ένα γράμμα για τον Άι Βασίλη πέρασε το τείχος στα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού

Ένα μπαλόνι που είχε πάνω του δεμένο το γράμμα ενός μικρού κοριτσιού από το Μεξικό για τον Άι Βασίλη πέταξε πάνω από το τείχος των συνόρων με τις ΗΠΑ.

  

Κατά τη διάρκεια της βόλτας του στην Αριζόνα, περίπου 20 μίλια βορειοανατολικά των συνόρων με το Μεξικό, ο Randy Heiss, βρήκε ένα ξεφουσκωμένο κόκκινο μπαλόνι και ένα γράμμα δεμένο πάνω του με κόκκινη κορδέλα.

Στο εξωτερικό του γράμματος είδε το όνομα «Dayami» και μέσα βρήκε μία λίστα με τις 10 πρώτες επιλογές δώρων του κοριτσιού, γραμμένη στα ισπανικά. Ο Heiss επικοινώνησε μέσω internet με έναν από τους δημοφιλέστερους ραδιοφωνικούς σταθμούς της περιοχής Nogales. Ένας δημοσιογράφος αφηγήθηκε στον αέρα την ιστορία, την οποία άκουσε η οικογένεια του κοριτσιού, και ο σταθμός τους έφερε σε επαφή.

Ο Heiss μαζί με τη σύζυγό του αγόρασαν όσο περισσότερα δώρα κατάφεραν να βρουν από αυτά που υπήρχαν στη λίστα του κοριτσιού, αλλά και δώρα για τη μικρότερη αδερφή της. Οδήγησαν μέχρι το Μεξικό, συνάντησαν τα δύο παιδιά και τους έδωσαν τα δώρα.

Δήλωσαν πολύ χαρούμενοι που μοιράστηκαν με τα παιδιά μια τέτοια στιγμή και σχολίασαν ότι «μπορεί να υπάρχει ένα τείχος με συρματόπλεγμα ύψους περίπου 6 μέτρων κατά μήκος των συνόρων, αλλά τίποτα δεν θα σταματήσει τις επιθυμίες ενός μικρού παιδιού τα Χριστούγεννα».

info-war.gr

Θερμαινόμενοι χώροι από τον Δήμο Αθηναίων για την προστασία των αστέγων

Σε ετοιμότητα τέθηκε ο μηχανισμός του δήμου Αθηναίων λόγω των χαμηλών θερμοκρασιών.

Ο ειδικά διαμορφωμένος θερμαινόμενος χώρος που βρίσκεται στην οδό Σοφοκλέους 66 άνοιξε σήμερα στις 10 το πρωί και θα παραμείνει ανοιχτός μέχρι τις 10 το πρωί του Σαββάτου 29 Δεκεμβρίου.

Παράλληλα συνεργεία του Κέντρου Υποδοχής και Αλληλεγγύης του δήμου Αθηναίων θα πραγματοποιούν επιτόπιες παρεμβάσεις σε σημεία που βρίσκονται άστεγοι συμπολίτες μας διανέμοντας κουβέρτες, ρόφημα και ενημερώνοντάς τους για τη διαθέσιμη αίθουσα.

Για τη συνδρομή και αναφορές πολιτών για έκτακτα περιστατικά θα λειτουργούν όλο το 24ωρο οι τηλεφωνικές γραμμές  210 5246515 – 210 5246516 καθώς και ο τετραψήφιος τηλεφωνικός αριθμός του δήμου Αθηναίων 1595.  

efsyn.gr

Το πνεύμα των Χριστουγέννων, ο υπερκαταναλωτισμός και η μοναξιά των γιορτών

Η αντίστροφη μέτρηση για τα Χριστούγεννα έχει ήδη ξεκινήσει και μαζί ο προγραμματισμός για όλα όσα σχεδιάζει κάποιος να κάνει. Πού θα πάει, τι θα αγοράσει, πότε θα πάρει άδεια από την εργασία του, τι δώρα θα πάρει για τα αγαπημένα του πρόσωπα;

Οι γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς είναι μία περίοδος έντονα φορτισμένη συναισθηματικά, δημιουργεί για πολλούς μία προσμονή, μία λαχτάρα,  αλλά και για άλλους θλίψη και πόνο.

Μέρες γιορτινές που περνάει κάποιος με τα αγαπημένα του πρόσωπα. Η οικογένεια, οι φίλοι, οι συγγενείς, οι συνεργάτες πλαισιώνουν τον περίγυρο με τον οποίο κυλούν οι μέρες των γιορτών, με φαγοπότι, διασκέδαση, ξεκούραση, κουβέντα, βόλτες και ταξίδια.  Δυστυχώς αυτό δεν ισχύει για όλους. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν θέλουν να έρθουν αυτές οι μέρες γιατί δεν έχουν κανέναν να τις μοιραστούν. Άλλοι στους δρόμους και στα παγκάκια, άλλοι σε άσυλα και διάφορα ιδρύματα, εγκαταλελειμμένοι,  άλλοι στο σπίτι τους,  μόνοι, χωρίς συντροφιά.

Δεν έχουν σπίτι, δεν έχουν οικογένεια, δεν έχουν τίποτα. Δεν θα ακούσουν τα χρόνια πολλά από κάποιο αγαπημένο τους πρόσωπο, δεν θα νιώσουν τη ζεστασιά του σπιτιού, δεν θα ζήσουν την αγωνία να ανοίξουν το δώρο τους, να δουν τι έχει μέσα και να χαμογελάσουν  σαν μικρά παιδιά, δεν θα απολαύσουν το γιορτινό τραπέζι, δεν θα μετρήσουν μαζί αντίστροφα να υποδεχτούν το νέο έτος, δεν θα τους αγκαλιάσει κανείς, δεν θα ακούσουν μία γλυκιά κουβέντα από κανέναν. Μία διαρκής σιωπή θα σκεπάζει αυτές τις μέρες και θα προκαλεί θλίψη, μοναξιά, ψυχικό πόνο, αίσθημα αδικίας και απαισιοδοξίας. Τι νόημα έχουν οι γιορτές γι’ αυτούς τους ανθρώπους;  Τι νόημα έχουν οι γιορτές για τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας και το μόνο που τους απασχολεί είναι να καταφέρουν να ζήσουν; Το μόνο δώρο που θέλουν είναι η ζωή. Και καθημερινά βρίσκονται σε έναν διαρκή αγώνα να παλέψουν την αρρώστια και να συνεχίσουν να αναπνέουν, να συνεχίσουν να κοιτούν τον ήλιο κι ας μην έχουν πολλά. Γιατί η αξία δεν βρίσκεται στα αντικείμενα.

Από μία άλλη άποψη, η περίοδος των εορτών που έρχεται χαρακτηρίζεται από τον υπερκαταναλωτισμό. Αγορές, ψώνια, τεράστιες προμήθειες σε διάφορα τρόφιμα σαν να μην υπάρχει αύριο. Φαγητά, ποτά, γλυκά. Λαιμαργία και δίψα για τον κορεσμό της κοιλιάς.  Άγχος για το γιορτινό τραπέζι. Άγχος για το τι θα φορέσουμε στο ρεβεγιόν.  Πώς θα στολίσουμε το σπίτι μας να είναι ακόμη πιο γιορτινό και εντυπωσιακό. Τι δώρο θα πάρουμε στα παιδιά μας για να μην γκρινιάζουν. Πως θα επιμεληθούμε την εμφάνισή μας. Πού θα κάνουμε ρεβεγιόν. Έξοδα υπερβολικά, περιττά, που ίσως δεν είναι τόσο αναγκαία για να περάσει κάποιος όμορφα τις γιορτές, όταν υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν τίποτα. Συμπεριφορά που δείχνει μία λατρεία προς τα αντικείμενα, έμφαση στο φαίνεσθε και στον εντυπωσιασμό. Και κάπου εκεί χάνεται η ουσία.

Που βρίσκεται τελικά η μαγεία των εορτών; Θα αναρωτηθεί κανείς ….δεν πρέπει να γίνονται όλα αυτά; Ασφαλώς,  αλλά με μέτρο. Ίσως τελικά δεν χρειάζονται τόσες σπατάλες, τόσο άγχος για την ποσότητα, τόσο επιμονή για την εικόνα. Ίσως τελικά δεν χρειάζεται τόση χλιδή, τόση πολυτέλεια. Η ζωή είναι ωραία ακόμη κι αν είναι απλή.

Ποιος δεν θυμάται τον Εμπενέζερ Σκρουτζ, τον φιλάργυρο και σκληρόκαρδο ήρωα του Τσαρλς Ντίκενς από το κλασικό διήγημα Χριστουγεννιάτικη Ιστορία. Τι να τα κάνεις τα πλούτη όταν είσαι μόνος και δεν μοιράζεσαι; Όταν έχεις καρδιά σκληρή σαν πέτρα και δεν νοιάζεσαι για τον συνάνθρωπό σου;

Η αγάπη και η ανθρωπιά είναι συναισθήματα που πρέπει να μας διακατέχουν αυτές τις μέρες. Κι ας φορέσουμε κάτι πιο απλό, ας φάμε λίγο πιο λιτά, ας ζήσουμε λίγο πιο απλά. Και το σημαντικότερο, να μην ξεχνάμε τους ανθρώπους που αγαπάμε, ακόμη κι αν είναι μακριά. Όλοι έχουμε ανάγκη τα αγαπημένα μας πρόσωπα αυτές τις μέρες. Ένα τηλεφώνημα στους γονείς και παππούδες που ίσως είναι μακριά, ένα πιάτο φαγητό και ένα ζεστό ρούχο σε έναν άστεγο, οικονομική βοήθεια σε μία οικογένεια που παλεύει να επιβιώσει, μία γλυκιά κουβέντα στους δικούς μας ανθρώπους, μία κίνηση αγάπης και αλληλεγγύης αρκούν για να μπορεί να πει κάποιος ότι τον διακατέχει το πνεύμα των Χριστουγέννων.

Ας προσφέρουμε ότι μπορούμε στον συνάνθρωπο που έχει ανάγκη, ας κάνουμε μία κίνηση ανθρωπιάς, ας δείξουμε την αγάπη μας, ας εκφράσουμε τα συναισθήματά μας, ας γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.

Άρθρο της δημοσιογράφου, Τάνιας Ώττα που ζει στην Σιάτιστα Βοίου.