Τετάρτη 17 Απριλίου 2019

Η ρίμα των εχθρών της δημοκρατίας




Η ομοιοκαταληξία ανάμεσα στις λέξεις «ελληνική» και «πολιτικοί» είναι παιδαριωδώς εύκολη. Και κραυγαλέα ρηχή. Από χρήση σε χρήση όμως, από επανάληψη σε επανάληψη, έχει διανοιγεί μια τρύπα, μια μαύρη τρύπα, που απειλεί ό,τι σπουδαιότερο διαθέτουμε και ό,τι κυρίως οφείλουμε να διαφυλάξουμε: τη δημοκρατία. Μια δημοκρατία που παραμένει πολυτιμότατη και αναντικατάστατη παρά τις αδυναμίες της. Και παρά την επιπολαιότητα που διακρίνει σε πολλά τα κόμματα του συνταγματικού τόξου, τα οποία δείχνουν να πολιτεύονται με το πεδίο της μνήμης τους απογοητευτικά περιορισμένο.

Τη ρίμα «ελληνική/πολιτικοί» την ακούμε πολλούς μήνες τώρα να «θριαμβεύει» στην κραυγή «Η Μακεδονία είν’ ελληνική/Αλήτες, προδότες, πολιτικοί». Αυτό το σύνθημα κυριαρχεί στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, τις μαζικές του πρώτου καιρού αλλά και τις ισχνές σημερινές, τις αυθόρμητες αλλά και τις σκηνοθετημένες, τις ειλικρινείς αλλά και τις διαβρωμένες από την υποκρισία. Δεν το φωνάζουν όλοι. Οσοι το φωνάζουν όμως είναι εκείνοι που εντέλει επιβάλλονται και δίνουν τον χυδαία αντιπολιτικό και ψευδωνύμως αντισυστημικό τόνο.


Με ψηφοθηρική ελαφρότητα, οι κομματικοί μηχανισμοί, συνηθισμένοι ν’ αλέθουν και τα εθνικά ζητήματα στον μύλο του περιστασιακού μικροσυμφέροντος, διχοτομούν το σύνθημα και προσέχουν μόνο το πρώτο μισό: «Η Μακεδονία είν’ ελληνική». Το δεύτερο μισό, «Αλήτες, προδότες, πολιτικοί», υποκρίνονται ότι δεν το ακούνε ή, χειρότερα, επιτρέπουν στην ψηφανασφάλειά τους να το συγχωρήσει ακόμα και αυτό, με την επικίνδυνη ψευδαίσθηση ότι θα το τιθασέψουν κάποια στιγμή στο μέλλον. Αρνούνται να συνειδητοποιήσουν ότι όσοι προπηλακίζουν πολιτικούς, όσοι τους εξυβρίζουν σαν αλήτες και προδότες, για ένα και μόνο καίγονται, κι αυτό δεν είναι βέβαια η Μακεδονία, που τη μεταχειρίζονται σαν εξόφθαλμο πρόσχημα: να υποσκάψουν τη δημοκρατία. Αυτό ονειρεύονται. Γι’ αυτό δρουν. Να την τσακίσουν ει δυνατόν, τάχα «για να σωθεί η πατρίδα από τον όλεθρο που της ετοίμασαν οι πολιτικοί».



Οντας στα πρόθυρα της θλιβερής απριλιανής επετείου, μπορούμε βάσιμα να εικάσουμε ότι αύριο-μεθαύριο θ’ ακούσουμε θερμούς λόγους υπεράσπισης της δημοκρατίας και καταδίκης των τεθωρακισμένων δολιοφθορέων της. Για να αποκτήσουν όμως βάρος οι λόγοι αυτοί, πρέπει επιτέλους να πουν τα πράγματα με το όνομά τους: Οσοι ουρλιάζουν «Αλήτες, προδότες, πολιτικοί» δεν δίνουν δεκάρα για τη Μακεδονία. Τι, πατριώτες τα φασιστοειδή και οι νοσταλγοί των ναζιστών;

    

Ποιες τάξεις θα ξεκινούν στις 9 το μάθημα



Το υπουργείο Παιδείας προτείνει αλλαγές στο σχολικό ωράριο και συγκεκριμένα το να ξεκινάνε τα μαθήματα στις 9 το πρωί αντί στις 8.15 που ισχύει σήμερα, αλλαγή η οποία θα επηρεάσει και την ώρα λήξης του σχολικού ωραρίου, το οποίο θα μετακινηθεί κατά 45 λεπτά αργότερα.

Όπως διευκρίνισε η υφυπουργός Παιδείας, Μερόπη Τζούφη, σε δηλώσεις της στην ΕΡΤ, η αλλαγή ώρας που συζητείται δεν θα αφορά στα δημοτικά, αλλά στα γυμνάσια και λύκεια, ενώ σήμερα αναμένεται και συνεδρίαση της αρμόδιας επιτροπής με εκπροσώπους της ΟΛΜΕ για να συζητήσουν το θέμα.


Ο υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου προανήγγειλε, ως σκέψη, από την επόμενη σχολική χρονιά 2019-20 τα μαθήματα στα Λύκεια να ξεκινούν στις 9 το πρωί λέγοντας χαρακτηριστικά: «Για να κοιμόμαστε λίγο παραπάνω». Κατά τον ίδιο «οι μεγάλοι καβγάδες σε ένα σπίτι γίνονται για τρία θέματα: άφησε το κινητό σου και πιάσε βιβλία, κοιμήσου νωρίς και ξύπνα-ξύπνα».   











πηγή

Ο Β. Μαρινάκης και άλλοι 27 παραπέμπονται σε δίκη για τα «στημένα»



Σε δίκη παραπέμπεται ο Βαγγέλης Μαρινάκης και 27 ακόμη πρόσωπα για το κακούργημα της αλλοίωσης αποτελεσμάτων αγώνα και για το πλημμέλημα της σύστασης συμμορίας.

Το Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου με απόφασή του δεν έκανε δεκτό το αίτημα του αντεισαγγελέα Ευάγγελου Ζαχαρή να παραπεμφθούν οι κατηγορούμενοι μόνο για το πλημμέλημα της σύστασης συμμορίας και όχι και για αυτό της αλλοίωσης αποτελεσμάτων αγώνων που είναι κακουργηματικού χαρακτήρα.

Κατόπιν αυτού, οι 28 συνολικά κατηγορούμενοι για τους στημένους αγώνες στο ποδόσφαιρο παραπέμπονται οριστικά σε δίκη.

Μαζί με τον Βαγγέλη Μαρινάκη παραπέμπονται σε δίκη οι:

Γιώργος Σαρρής (πρώην πρόεδρος ΕΠΟ),

Θόδωρος Κουρίδης (πρώην νομικός σύμβουλος ΕΠΟ)
,
Αρης Σταθόπουλος (πρώην αντιπρόεδρος ΔΣ ΕΠΟ),

Γιάννης Παπακωνσταντίνου (πρώην αναπληρωτής πρόεδρος ΕΠΟ),

Νίκος Προύντζος (πρώην μέλος ΔΣ ΕΠΟ),

Γιώργος Δούρος (πρώην αρχιδιαιτητής),

Θανάσης Μπριάκος (πρώην αρχιδιαιτητής),

Κώστας Ιωαννίδης, Γιάννης Κάμπαξης, Απόστολος Αμπάρκιολης, Αλέξανδρος Δημητρόπουλος, Θανάσης Γιάχος, Ηλίας Σπάθας (πρώην διαιτητές),

Γιώργος Αρβανιτίδης (πρώην πρόεδρος ΠΑΕ Βέροια),

Γιώργος Λαναρής (πρώην γενικός αρχηγός Βέροιας),

Σα Πίντο (πρώην προπονητής Ατρόμητου),

Κώστας Μπάρμπας, Δημήτρης Αμαραντίδης, Ηλίας Ιωάννου, Αλέξανδρος Καλογέρης, Δημήτρης Μάνος, Χαράλαμπος Παυλίδης, Γιώργος Σκαθαρούδης, Πέρεθ Μορένο (πρώην ποδοσφαιριστές Βέροιας),

Γιώργος Σπανός (ιδιοκτήτης ΠΑΕ Ατρόμητος),

Γιάννης Αγγελόπουλος (τεχνικός διευθυντής ΠΑΕ Ατρόμητος),

Ιωάννης Κάμπαξης (διαιτητής Superleague),

Γιάννης Κομπότης (πρώην πρόεδρος ΠΑΕ Λεβαδειακός).

















Η δημοτική αρχή Κορωπίου «φιλοξενεί» και ναζί



Οι ναζί, οι πολιτικοί απόγονοι των ταγματασφαλιτών, παρουσιάζουν τους υποψηφίους τους στην Ανατολική Αττική, και βρήκαν «φιλοξενία» στο Δήμο Κορωπίου, όπου τους παραχωρήθηκε χώρος στο δημαρχείο.

Όπως μπορείτε να δείτε στην αφίσα τους, όπου γράφεται πως ο τόπος της ναζιστοφιέστας είναι το δημαρχείο Κορωπίου, έχει προγραμματιστεί να μιλήσει το αρχιναζίδι ο Μιχαλολιάκος και τα μεγαλοναζίδια Παπαγιώταρος, Κασιδιάρης, Λαγός. Η ναζιστοφιέστα, προφανώς και όχι τυχαία, θα γίνει στις 21 Απριλίου, διότι είναι γνωστός θαυμασμός των χρυσαυγιτών στη χούντα.

Αξιοσημείωτο είναι πως ο δήμαρχος Κορωπίου, Δημήτρης Κιούσης, σε σχετική ερώτηση που του έγινε από το documentonews.gr (εδώ), απάντησε: «Δεν το γνωρίζω, αυτά τα έχουν αναλάβει οι αντιδήμαρχοι. Εμείς δίνουμε το αμφιθέατρο σε όποιον το ζητήσει όποτε υπάρχει κενό».

Τόσο απλά, όποτε υπάρχει κενό το αμφιθέατρο δίνεται και στους ναζί!

Ο Δημήτρης Κιούσης το 2010 στηρίχθηκε επίσημα από τη ΝΔ. Το 2014 όπως και στις επικείμενες εκλογές φέρεται να στηρίζεται άτυπα από τη ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ. 




















Τρίτη 16 Απριλίου 2019

Ο Γιώργος Κούδας υποψήφιος με τον Γιώργο Ορφανό



Μια έκπληξη επιφύλασσε ο Γιώργος Ορφανός στη συνέντευξη Τύπου που προχώρησε σήμερα, ανακοινώνοντας πως ο βετεράνος ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ Γιώργος Κούδας, θα είναι υποψήφιος με το συνδυασμό του “Η Θεσσαλονίκη είναι το μέλλον”.

“Έχω δεχτεί πολλές προτάσεις να κατέβω όχι μόνο ως στρατιώτης, που θα είμαι τώρα, αλλά και ως δήμαρχος και τις είχα αρνηθεί όλες. Καταλαβαίνετε τι μου πέρασε στην ψυχή ο Γιώργος Ορφανός για να πορευτώ μαζί του, χωρίς κόμματα και χρώματα “, είπε ο Γιώργος Κούδας.

“Δέχτηκα την πρόσκληση και πρόκληση, καθώς τον εκτιμώ σαν άνθρωπο και σαν προσωπικότητα. Δεν έχω μάθει να λέω πολλά λόγια αλλά έχω πειστεί, πάντα ήμουν συγκρατημένος στις πολιτικές και αθλητικές δηλώσεις και αυτό το έχω αποδείξει. Έχω μάθει να δουλεύω, δέχτηκα την πρόταση για να δουλέψω. Θα προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε πολλά από τα προβλήματα της πόλης και των συμπολιτών μας”, πρόσθεσε.

“Με τη βοήθεια των συμπαικτών μου και του αρχηγού μας Γιώργο Ορφανού θα δουλέψουμε για το καλό της πόλης”.

Ο Γιώργος Ορφανός τόνισε πως είναι πολύ χαρούμενος για αυτή τη συνεργασία και δήλωσε πως από τη στιγμή που ξεκίνησε αυτό το ταξίδι συμπορεύτηκαν μαζί του άνθρωποι όλων των χώρων, ακόμα και από διαφορετικούς πολιτικούς κόλπους.

Χαρακτήρισε τον Γιώργο Κούδα αθλητάνθρωπο που ξεσήκωνε τους οπαδούς του ΠΑΟΚ αλλά προκαλούσε και το σεβασμό και την αγάπη των αντιπάλων, λέγοντας πως έτσι θα σκοράρουν από δω και πέρα εκτός γηπέδων.

Ερωτώμενοι για την ανάπλαση του γηπέδου της Τούμπας, ο Γιώργος Ορφανός και ο Γιώργος Κούδας τόνισαν πως θα στηρίξουν το έργο, καθώς “θα βοηθήσει την πόλη να γίνει πρωταγωνίστρια”, αλλά θα βοηθήσουν και κάθε άλλη ομάδα να βελτιώσει τις υποδομές της.
“Η πόλη χρειάζεται ισχυρή διακυβέρνηση, θα πρέπει να υπάρχουν συνεργασίες, επισήμανε ο υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης. “Εγώ έχω συζητήσει με όλους όσους θέλουν να συζητήσουν μαζί μου”, πρόσθεσε ενώ δήλωσε χαρακτηριστικά πως έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου όλα αυτά τα χρόνια.

“Θα είμαι στη δυάδα και τη δεύτερη Κυριακή θα κερδίσω το δήμο”, κατέληξε.











Ρεπορτάζ: Κική Τσάνη      

Όταν το Διαδίκτυο νικάει και την tv



Το Διαδίκτυο τρέχει πολύ πιο γρήγορα από την τηλεόραση –δεν ξέρουμε αν στην περίπτωση που θα αναφέρουμε πιο κάτω ήταν ταχύτερο και από το ραδιόφωνο. Η είδηση για την πυρκαγιά στην Παναγία των Παρισίων είχε από ώρα κάνει τον γύρο της στα σόσιαλ, όταν ο Νίκος Χατζηνικολάου βγήκε μετά από τις διαφημίσεις τού βραδινού δελτίου τού Αντένα για να κάνει αποφώνηση (όπως είχε προαναγγείλει ολοκληρώνοντας τη συνέντευξη με τον Αλέξη Τσίπρα) και είπε ότι υπήρχε μια έκτακτη είδηση. Ήταν η πυρκαγιά...  Δεν μας αιφνιδίασε...

(Για να τα λέμε όλα, δικαιολογείται η καθυστέρηση λόγω συνέντευξης. Αλλά και πάλι, η ταχύτητα με την οποία κυκλοφόρησε η πληροφορία στο ίντερνετ, δείχνει για μια ακόμα φορά τις φοβερές δυνατότητές του στην Ενημέρωση. Και δείχνει ακόμα πόσο τρομακτικά ανταγωνιστικό είναι για όλα τα άλλα Μέσα, όταν αφήνει πίσω ακόμα και εκπομπές που έχουν στο διάστημα που είναι στον αέρα ειδησεογραφική ροή).



Tα καλά νέα για την Παναγία των Παρισίων:

Η κύρια δομή της Notre Dame έχει σωθεί και διατηρηθεί. To ίδιο ισχύει για δύο πύργους του βόρειου καμπαναριού.
«Θα αναδημιουργήσουμε μαζί την Notre Dame», δηλώνει ο Μακρόν που συμπληρώνει:
- «Ξεκινάμε μια διεθνή εκστρατεία για τη συγκέντρωση κεφαλαίων».

- «Χρειαζόμαστε και θα ζητήσουμε βοήθεια από τους μεγαλύτερους ειδικούς στον κόσμο».   




























Για τη ζωντανή κοινότητα





Mε όσα ιλαρά, και σχεδόν φονικά, λέγονται και ακούγονται στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο φαίνεται περισσότερο από επιτακτική η ανάγκη ο συγγραφέας οιουδήποτε κειμένου να επαναποκτήσει ή να βρει τέλος πάντων κάποια αίσθηση της ζωντανής κοινότητας, έχοντας όπλο το μεγαλείο της εργασίας του ως λειτουργίας πνευματικής, δηλαδή την αλήθεια και τη δικαιοσύνη.

Ισως έτσι συγκρατήσει ο Τύπος εν γένει κάποια αξιοπιστία, γιατί το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο σχεδόν στο σύνολό του το έχει χάσει το παιχνίδι: ασυναρτησίες, κακή χρήση της γλώσσας, αγένεια, αναίδεια προς καλεσμένους, ύφος εκατό καρδιναλίων, οικειοποίηση του μέσου στο οποίο εργάζονται [λες κι είναι σπίτι τους, κάπως έτσι], αλαζονεία και σαχλή υπεροψία, ειδικά εκείνοι που «κατέχουν» εκπομπές [λόγου, λέει - για φαντάσου].

Εάν και οι υπογράφοντες κείμενα συμπαρασυρθούν από τους συναδέλφους των ραδιοτηλεοπτικών, τότε δεν μένει τίποτα που να στηρίζει τον φτωχό και χειμαζόμενο, τον δοκιμαζόμενο στη μέγκενη των μνημονίων και των ρητορειών ελληνικό λαό [αλλά και κάθε λαό - παντού τα ίδια είναι, απλώς εδώ δεν υπάρχει μέτρο και συστολή, κάτι που οι δυτικοί κάπως τα κρατούν αυτά τα σημεία].

Υπάρχουν ευτυχώς κείμενα σε όλον τον Τύπο που διακρίνονται για την ξιφηρότητά τους και την κριτική τους στάση· όχι και πολλά, αλλά χαίρεσαι να τα διαβάζεις όταν σκοντάφτεις επάνω τους. Συμβαίνει αυτό κυρίως στον περιοδικό Τύπο [πρόχειρα αναφέρω το «Ερμα» και το «Μάγμα»], όπου μπορεί κανείς να διαβάσει αξιόλογα και απελευθερωμένα κείμενα, από νεαρούς διανοούμενους, απαλλαγμένους από δόγματα και «ιδεολογικές» ιδεοληψίες· ιδεολογία τους μόνη είναι μια βαθιά δημοκρατία καθώς και μια πίστη στον λαϊκό άνθρωπο και στη δημιουργία του ανά τους αιώνες. Λαϊκοί ήσαν οι περισσότεροι που κίνησαν την ανθρωπότητα ένα βήμα μπροστά [ειδικά στην τέχνη].

Ο,τι καλό έχει γίνει είναι για το καλό όλων και όχι για να ικανοποιηθεί η ματαιοδοξία του πράττοντος, ό,τι εξυψώνει τον άνθρωπο έχει διαμορφωθεί από όσους είναι κοντά στην καθημερινότητα και όχι από εκείνους που «ιδροκοπάνε» σε οικονομικά και πολιτικά γραφεία [ευρέσεως λύσεων!]. Το ζήτημα είναι πού θα βρεθεί η ζωντανή κοινότητα να δρα αυτόνομα και ανεξάρτητα από τις λύσεις της κεντρικής εξουσίας.

Γιατί είτε το θέλει κανείς είτε όχι, μόνο από μια ζωντανή κοινότητα μπορεί να αναβλύσει σθένος και αποφασιστικότητα, μόνο τότε αναδύεται και αχνοφέγγει η μικρή έστω ελπίδα για ανασυγκρότηση της προσωπικότητας και της κοινωνίας. Τα πολιτικά, όπως έχουν εξελιχθεί και μεταλλαχθεί, δεν προσφέρουν καμία λύση στις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα [είπαμε για τους εργαζόμενους στα ραδιοτηλεοπτικά και το κακό που προξενούν στην κοινωνία].

Φαίνεται αναγκαία μια συζήτηση πάνω στα αυτονόητα, αλλά λείπουν και οι συζητητές και κανείς σχεδόν δεν ξέρει τι σημαίνει αυτονόητο στις κοινωνικές σχέσεις, αφού «άλλα λέει η θεια μου κι άλλα ακούν τ’ αυτιά μου». Κούραση.  

Μετά τον Γαβρά επιδοτούν με 450 χιλ. ευρώ και σίριαλ του ΣΚΑΪ





Εκεί φτάσαμε αγαπητοί μου: ο Νίκος Παππάς δεν πληρώνει μόνο τον Γαβρά για την ταινία του Γιάνη Βαρουφάκη, αυτόν τον κρατικοδίαιτο (παν)άγνωστο σκηνοθέτη, αλλά πληρώνει και πρόγραμμα που θα παρουσιαστεί στον ΣΚΑΪ.
Έφτασε στο σημείο ο υπουργός να χρηματοδοτεί ακόμα και το πρόγραμμα ενός καναλιού που είναι εναντίον της κυβέρνησης. Όπως χρηματοδότησε και την προπαγάνδα του Γαβρά! Όπως ανέβηκε στη Διαύγεια, επιχορηγείται το 35% και από τον προϋπολογισμό του νέου σίριαλ του ΣΚΑΪ «Λόγω τιμής: 20 χρόνια μετά», μία επιχορήγηση που ανέρχεται στο ποσό των τετρακοσίων πενήντα τεσσάρων χιλιάδων επτακοσίων δέκα οκτώ ευρώ και τριάντα δύο λεπτών (454.718,32 €).

Δεν ξέρουμε τι λέει για το θέμα ο Μάνος Βουλαρίνος, ο σατιρικός συνεργάτης του ΣΚΑΪ 100.3, που έγραψε για την επιδότηση του Γαβρά ένα κείμενο στην Athens Voice με τίτλο «Δώστε στον Γαβρά τα φράγκα / για να κάνει προπαγάνδα». Πώς θα το παραφράσει άραγε τώρα; «Δώστε στον ΣΚΑΪ τα φράγκα» και ας κάνει οτιδήποτε; Περιμένω να διαβάσω με περιέργεια.

Πού είναι όλοι οι άλλοι νεοφιλελεύθεροι δημοσιογράφοι να ανέβουν στα κάγκελα και για τον ΣΚΑΪ τώρα;

Βιάστηκαν να κάνουν αντιπολίτευση για ένα ανύπαρκτο γεγονός και τώρα έβαλαν το κεφάλι στην άμμο να κρυφτούν σαν τη στρουθοκάμηλο. Εντάξει, δεν ήξεραν. Το καταλαβαίνω. Δεν ρώταγαν τουλάχιστον πριν αρχίσουν τις ανοησίες; Εκτός και αν ήθελαν απλώς να δημιουργήσουν πολιτικές εντυπώσεις... Αλλά αυτό δεν λέγεται δημοσιογραφία.

Γαμήθηκα από έναν Αραβα*




Σε όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου υπάρχει έδρα που αφορά την αρχαία Ελλάδα. Στο Πανεπιστήμιο της Λουντ, ένα από τα πιο παλιά πανεπιστήμια της Ευρώπης, οι πανεπιστημιακές σχολές έχουν ελληνικά ονόματα. «Φυσική», «Μαθηματική» κ.λπ. Από τις δεκάδες χιλιάδες μελέτες που έχουν γραφτεί για την αρχαία Ελλάδα, η συντριπτική τους πλειονότητα προέρχεται από ξένους μελετητές.

Η ελληνική συνεισφορά είναι στατιστικά ασήμαντη. Άσχετα αν έχουμε να επιδείξουμε αξιόλογους μελετητές, που κατά κανόνα έχουν κάνει τις μεταπτυχιακές τους σπουδές στο εξωτερικό. Προϋπόθεση για τη μελέτη της αρχαίας Ελλάδας είναι η γλώσσα της. Βέβαια, με ερασμιακή προφορά, που εμείς δεν την καταλαβαίνουμε.

Το εντυπωσιακό είναι η σπάνις των Νεοελληνικών εδρών. Κατά κανόνα είναι παραπαίδια των σεβαστών αρχαίων. Αποκτούν σημασία μόνο αν βρεθεί κάποιος δυναμικός καθηγητής, κατά κανόνα Έλληνας. Και έτσι μπορούν να αποκτήσουν διάρκεια και κύρος. Αλλιώτικα κλείνουν, ελλείψει φοιτητών. Τα ξένα πανεπιστήμια, για λόγους κύρους, θέλουν να έχουν μια έδρα Νεοελληνικών Σπουδών. Αλλά χρειάζονται και έναν εταίρο. Το νεοελληνικό κράτος. Είναι αδιανόητο να διδάσκεις αγγλική ή γαλλική φιλολογία χωρίς την αντίστοιχη συνεργασία της χώρας.

Ένας από τους φανατικούς υποστηρικτές της ιδέας για τη δημιουργία στα πανεπιστήμια σχολών Νεοελληνικών Σπουδών ήταν ο διαπρεπής ελληνιστής Βιντάλ-Νακέ, που πίστευε πως ο Ελληνισμός πρέπει να μελετάται στο σύνολό του. Υπήρξα μαθητής του. Είχε πολλούς Έλληνες φοιτητές και είχε μια οικειότητα μαζί μας. Συχνά διέκοπτε το μάθημα ή για να μας ρωτήσει κάτι ή για να μας εκφράσει μια δυσαρέσκεια.

Και μια φορά μας ζήτησε να του εξηγήσουμε: «Πώς είναι δυνατόν το γαλλικό κράτος να δίνει το 90% των χρημάτων για τη δημιουργία μιας νεοελληνικής σχολής και το ελληνικό κράτος να αρνείται να δώσει το υπόλοιπο 10%;». Την απάντηση βέβαια την ήξερε καλύτερα από μας και χωρίς τις αυταπάτες μας.

Το νεοελληνικό κράτος διαμορφώνεται από τους Βαυαρούς. Αυτοί επινοούν μια «ελληνικότητα», όπως την είχαν στη φαντασία τους και όχι όπως αυτή είχε διαμορφωθεί μέσα από την παράδοση και ήταν η ζώσα πραγματικότητα του λαού. Αυτό που ενδιέφερε τις μεγάλες δυνάμεις ήταν να διαμελίσουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία και να διαμορφώσουν προτεκτοράτα και να τα φορμάρουν στα μέτρα της μητρόπολης. Και όχι φυσικά η ανάδειξη του όποιου εγχώριου πολιτισμού.

Αυτός, σύμφωνα με τα ιμπεριαλιστικά κριτήρια, δεν ήταν πολιτισμός, αλλά μια «βλαχιά», ένα είδος ιθαγενών που έπρεπε να εκπολιτιστούν και να εξευρωπαϊστούν. Με την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους, εγκαθιδρύεται και η φτώχεια. Σε όλη τη διάρκεια του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ού, αρχίζουν μαζικά μεταναστευτικά κύματα. Το πρώτο ήταν προς την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ειρωνεία της τύχης.

Ξαναγύρισαν για δουλειά στους πρώην κατακτητές. Αργότερα, ΗΠΑ, Αυστραλία, Καναδά. Εν γένει παντού στον κόσμο βρίσκεις Έλληνες. Υπολογίζονται σήμερα στα δέκα εκατομμύρια, αριθμός κατά προσέγγιση βέβαια. Καμιά κυβέρνηση δεν μπήκε στον κόπο να τους μετρήσει. Ποια πολιτική είχε η Ελλάδα απέναντι στον απόδημο Ελληνισμό; Απολύτως καμία. Μόνο για το συνάλλαγμά τους ενδιαφερόταν. Πώς να έχει τώρα πολιτική για Νεοελληνικές Σπουδές;

Έτυχε να ζήσω στον Ελληνισμό της διασποράς. Άνθρωποι τρίτης και τέταρτης γενιάς μιλούσαν ελληνικά, όταν κατά κανόνα οι μετανάστες χάνουν τη γλώσσα τους από τη δεύτερη γενιά. Πιστεύω, τους κράτησε ο πολιτισμός που κουβαλούσαν από τα χωριά τους. Με τα τραγούδια τους και τις γιορτές τους. Με τους συλλόγους, με τα σχολεία, όπου μπόρεσαν να κάνουν. Ακόμα και με τις Εκκλησίες. Και πάντα απόντος του κράτους. Και ακόμα εκεί που υπάρχουν μεικτά ζευγάρια. Πάλι τα ελληνικά κυριαρχούν. Και μάλιστα σε ντοπιολαλιά.

Ετσι ακούς Σουηδέζα να μιλάει ρουμελιώτικα, Γαλλίδα κρητικά ή Ιταλίδα κεφαλονίτικα. Και διαμορφώνεται εκ των πραγμάτων μια ανάγκη. Αν κάποιος ξένος, για οικογενειακούς λόγους π.χ. θέλει να μάθει ελληνικά, πού θα τα μάθει; Πουθενά. (Εκτός αν είναι τυχερός και υπάρχει κοντά κανένα πανεπιστήμιο που να έχει αντίστοιχο τμήμα). Και εδώ παίζει ρόλο η ιδιωτική πρωτοβουλία.

Σε ολόκληρο το Παρίσι, με τα αμέτρητα πανεπιστήμια, βρέθηκε χώρος για τη δημιουργία ενός Ινστιτούτου Ελληνικού Πολιτισμού και Γλώσσας που λειτουργεί εδώ και μια εικοσιπενταετία. Εκατοντάδες Γάλλοι έγιναν ελληνομαθείς. Εμψυχωτής, ο εμπνευσμένος δάσκαλος Νίκος Γραικός, άνθρωπος με μεγάλο κύρος στην ελληνική κοινότητα. Παράλληλα, αριστερός ακτιβιστής από τα νιάτα του. Είναι υποψήφιος για ευρωβουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ. Και έγραψε στο βιογραφικό πως είναι παντρεμένος με έναν άντρα. Και ο βούρκος αυτής της χώρας βγήκε στην επιφάνεια. Με γεια μας, με χαρά μας.

* Δήλωση του Ζαν Ζενέ στο περιοδικό «Playboy» το 1968 με τη συμπλήρωση: Αν δεν το είχα κάνει αυτό, ίσως να μην ήμουν τόσο πολύ υποστηρικτής του FLN (Το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο) της Αλγερίας. Περιττό να πούμε τι επακολούθησε. Αργότερα το πλέον δημοφιλές αριστερό περιοδικό της Γαλλίας, το «Tout», δημοσίευσε ένα μανιφέστο με τίτλο «Εχουμε γαμηθεί από Αραβες», που το υπέγραφαν 343 άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών που υποστήριζαν: «Είμαστε περήφανοι για αυτό και είμαστε έτοιμοι να το επαναλάβουμε». Και η ομοφοβία ταυτιζόταν με τον ρατσισμό. Δηλαδή ποινικό αδίκημα.

Ο Κινέζος των Εξαρχείων, οι επενδυτές ακινήτων και η φεουδαρχία του 21ου αιώνα



Με αφορμή το Airbnb μπορούν να ανοίξουν δεκάδες συζητήσεις. Ας αφήσουμε στην άκρη την ευκολία με την οποία πια ταξιδεύουμε.


Γράφει η Λώρη Κέζα

Ας αφήσουμε στην άκρη τη δυνατότητα ενός ιδιοκτήτη να ενοικιάζει για 3 μήνες το εξοχικό του ή κάποιο δωμάτιο στο σπίτι του και να έχει έξτρα εισόδημα. 

Το πρόβλημα είναι ότι πλέον ολόκληρες περιοχές κατοικίας γίνονται ιδιοκτησία του ενός. Το πρόβλημα είναι αισχροκέρδεια εταιρειών που αγοράζουν πολυκατοικίες, επενδύουν εκατοντάδες εκατομμύρια και διαμορφώνουν την αγορά ακινήτων σε βάρος των κατοίκων μιας πόλης. Στο Βερολίνο πριν λίγες ημέρες έγινε μεγάλη διαδήλωση επειδή τα ενοίκια διπλασιάστηκαν μέσα στη δεκαετία. Το φαινόμενο αποδίδεται στην αγορά 3.000 διαμερισμάτων από δυο εταιρείες που οποίες επένδυσαν στην «αγορά ακινήτων». Η Αθήνα ακολουθεί, είναι υποτίθεται η τελευταία ευρωπαϊκή πρωτεύουσα με χαμηλές τιμές ανά τετραγωνικό. Καταγράφεται λοιπόν μεγάλο ενδιαφέρον για μαζικές αγορές. 

Οι ξένοι επενδυτές αγοράζουν κυρίως εμπορικά ακίνητα. Καταστήματα και γραφεία χιλιάδων τετραγωνικών. Υπάρχουν όμως και οι μεσαίοι, εκείνοι που διαθέτουν περί τα 10 εκατομμύρια και στοχεύουν σε αυτοτελείς πολυκατοικίες, με τιμές πώλησης μεταξύ ενός και τριών εκατομμυρίων_ στην Κυψέλη, στο Κουκάκι, στο ιστορικό κέντρο, στο Μαρούσι. Δεν είναι μύθοι της πόλης, πρόκειται για αληθινά πρόσωπα, ο Κινέζος που αγόρασε εκατό διαμερίσματα στα Εξάρχεια ή ο ισραηλινός  που αγόρασε είκοσι πολυκατοικίες στην Αττική είναι υπαρκτοί. Υπάρχουν τα ονόματα. 

Οι επενδυτές βρήκαν ευκαιρία στην κρίση: Οι τιμές των κατοικιών έχουν υποχωρήσει 45%. Ούτε και αυτό είναι μύθος. Είναι επίσημο στοιχείο από την Τράπεζα της Ελλάδος. Ορισμένοι θα δουν τις μαζικές αγορές σπιτιών ως «έξυπνη κίνηση» και στα προβλήματα στέγασης που προκύπτουν θα απαντήσουν με το επιχείρημα της «αυτορρύθμισης της αγοράς». Οι κατοικίες βρίσκονται στην όντως σε μια «αγορά» αλλά ταυτόχρονα η στέγαση παραμένει αγαθό. Αν σε μια πρωτεύουσα ο μέσος υπάλληλος (ας πούμε ο καθηγητής δημόσιου σχολείου) πρέπει να καταβάλλει περισσότερο από το μισό εισόδημα του για ενοίκιο, υπάρχει πρόβλημα. 

Για να μην πολυλογούμε. Η στέγαση χρειάζεται προστασία επειδή είναι και αγαθό. Και όταν αναφερόμαστε σε αγαθά, χρειάζονται κανόνες. Για να ανοίξει κάποιος επενδυτής ιδιωτικό σχολείο ή κλινική, οφείλει να ακολουθήσει κανόνες. Υπάρχει νόμος πλαίσιο. Κάτι τέτοιο θα πρέπει να θεσπιστεί και για τα σπίτια. Κι ας μη αρχίσουμε εδώ τα ψευδο-φιλελέ «κι αν θέλω να αγοράσω δέκα σπίτια, δεν μπορεί το κράτος να με εμποδίσει». Δεν πρόκειται για τα άτομα που έχουν ορισμένα ακίνητα και ζουν από τα ενοίκια, πρόκειται για καρχαρίες, για εισηγμένες, Ανώνυμες Εταιρείες Επενδύσεων σε Ακίνητη Περιουσία και για funds που αλλάζουν τα δεδομένα της στέγασης και καταστρέφουν τη ζωή των κατοίκων στις μεγάλες πόλεις. 

Υπάρχει και άλλο επιχείρημα, ότι το χρήμα δεν έχει σύνορα, αν θέλει ο Κινέζος ή ο Τούρκος να επενδύσει, έχει κάθε δικαίωμα να επενδύσει. Δεν πάει έτσι. Οι κυβερνήσεις μπορούν να ορίσουν τα μεγέθη και να θέσουν περιορισμούς. Αντίστοιχα μέτρα για την αγορά αγροτικών εκτάσεων από ξένους έχουν θεσμοθετηθεί στη Νέα Ζηλανδία και τον Καναδά. Πάντα υπάρχει τρόπος να ρυθμιστεί ένα ζήτημα εάν θέλουμε να ζούμε σε κράτη πρόνοιας όπου η ευημερία του συνόλου είναι έγνοια. 

Προς το παρόν βαδίζουμε προς μια νέα, ιδιότυπη φεουδαρχία χωρίς να καταγράφεται καμία αντίδραση από τις κυβερνήσεις. Κάποιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ είχαν πάει το θέμα στη Βουλή για συζήτηση. Μέχρι εκεί. Στα λόγια.

Δευτέρα 15 Απριλίου 2019

Παγκόσμια θλίψη για την καταστροφή της Παναγίας των Παρισίων


Τεράστια είναι η πολιτιστική καταστροφή που προκλήθηκε στον διάσημο και ιστορικό καθεδρικό ναό της Παναγίας των Παρισίων από την μεγάλη πυρκαγιά που ξέσπασε αργά το απόγευμα στο εσωτερικό της εκκλησίας, πιθανότατα από τις εργασίες συντήρησης που γινόταν στον ναό.

Από την φωτιά κατέρρευσε όλη η οροφή και το εμβληματικό κωδωνοστάσιο ενώ οι φλόγες συνεχίζουν να κατακαίνε την εκκλησία - ορόσημο της γαλλικής πρωτεύουσας.

Εκπρόσωπος του ναού δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι έχει τυλιχθεί στις φλόγες όλος ο ξύλινος σκελετός, που χρονολογείται από το 19ο αιώνα από τη μία πλευρά και από τον 13ο από την άλλη.



Ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν ακύρωσε το προγραμματισμένο για απόψε διάγγελμά του προς το Έθνος, λόγω της «τρομαχτικής πυρκαγιάς» που μαίνεται στον καθεδρικό ναό της Παναγίας των Παρισίων ενώ οι παγκόσμιοι ηγέτες εξέφρασαν την θλίψη τους για την καταστροφή του μνημείου.

«Η Παναγία των Παρισίων στις φλόγες. Έντονη συγκίνηση για ολόκληρο το έθνος. Οι σκέψεις προς όλους τους καθολικούς και προς όλους τους Γάλλους. Όπως όλοι οι συμπατριώτες μας, εκφράζω τη λύπη μου που βλέπω να καίγεται αυτό το κομμάτι όλων μας» τουίταρε ο Γάλλος πρόεδρος.



Ο Αμερικανός πρόεδρος εξέφρασε την φρίκη του για την πυρκαγιά που μαίνεται στον Καθεδρικό της Παναγιάς των Παρισίων, προτρέποντας τις δυνάμεις να «δράσουν γρήγορα». «Πόσο φρικτό να βλέπει κανείς την γιγαντιαία πυρκαγιά στον Καθεδρικό της Παναγιάς των Παρισίων, ίσως πρέπει να χρησιμοποιήσουν ρίψεις νερού για να την σβήσουμε. Πρέπει να δράσουμε γρήγορα», είπε με tweet του ο Τραμπ.

Η Γερμανίδα καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ δήλωσε ότι ο Καθεδρικός της Παναγίας των Παρισίων, που κατακαίγεται από γιγαντιαία φωτιά, είναι ένα «σύμβολο της Γαλλίας» και «του ευρωπαϊκού μας πολιτισμού».

«Αυτές οι φρικτές εικόνες της Παναγίας των Παρισίων να καίγεται μας πληγώνουν. Η Παναγία των Παρισίων είναι σύμβολο της Γαλλίας και του ευρωπαϊκού μας πολιτισμού Οι σκέψεις μας είναι με τους Γάλλους φίλους μας», ανέφερε ο εκπρόσωπος της καγκελαρίου Στέφεν Ζάιμπεργκ.

Ο δήμαρχος του Λονδίνου εξέφρασε τη συμπαράστασή του στο Παρίσι σε αυτές τις στιγμές «θλίψης». «Αποκαρδιωτικές σκηνές από τον Καθεδρικό της Παναγίας των Παρισίων, που έχει τυλιχθεί στις φλόγες. Το Λονδίνο συμπαραστέκεται στη θλίψη με το Παρίσι σήμερα και στη φιλία για πάντα. #NotreDame» έγραψε στο Twitter ο Σαντίκ Καν.









Πηγή με πληροφορίες από ΑΠΕ – ΜΠΕ 

Children in the room



του Νίκου Μάστορα

Είναι απολαυστικά και διδακτικά αυτά που συνέβησαν µε αφορµή την ταινία «Adults in the Room» που γυρίζεται από τον Κώστα Γαβρά και αναφέρεται στη διαπραγµάτευση του ΣΥΡΙΖΑ το α' εξάµηνο του 2015 µε υπουργό τον Γιάνη Βαρουφάκη. Απολαυστικά γιατί βλέπει κανείς το µέτωπο της φιλελεύθερης λογικής όχι µόνο να γκρινιάζει υιοθετώντας fake news -τα οποία και αδίστακτα αναπαράγει- αλλά και να εξανίσταται για ένα ουσιαστικά… φιλελεύθερο µέτρο, από τα αρκετά που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ. Στόχος του είναι η προσέλκυση κινηµατογραφικών επενδυτών που ξοδεύουν πάνω από 100.000 ευρώ στη χώρα.

Γκρινιάζουν επειδή ο σπουδαίος Ελληνας σκηνοθέτης θα πάρει ως «cash rebate» 630.000 ευρώ. Λένε ότι τον επιχορηγεί ο Παππάς, ώστε ο αριστερός σκηνοθέτης να ξεπλύνει την αποτυχηµένη διαπραγµάτευση του ΣΥΡΙΖΑ, κάνοντας µια ακόµα αριστερίζουσα ταινία. Οτι παίρνει επιχορήγηση 630.000 για να καλύψει τα 80 δισ. που χάσαµε λόγω Βαρουφάκη. Κι εδώ ξεκινάνε τα διδακτικά.

Πρώτον, οι άνθρωποι αυτοί είτε είναι τόσο πωρωµένοι µε το να χτυπήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ ώστε δεν διστάζουν να ευτελίσουν τον Γαβρά, είτε απλώς λένε ψέµατα. Γιατί το νεοσύστατο Εθνικό Κέντρο Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας επιστρέφει 35% σε όλες τις παραγωγές που ξοδεύουν τουλάχιστον 100.000 ευρώ για να γυρίσουν εδώ ταινίες. Το έχει κάνει σε άλλες 38 περιπτώσεις. Και εφόσον ο Γαβράς θα πάρει πίσω 630.000, σηµαίνει ότι αφήνει στη χώρα 1.798.747 ευρώ. ∆εν είναι επιχορήγηση λοιπόν.

∆εύτερον, είναισχεδόν… σατανικό να πιστεύει κανείς (εκτός κι αν είναι εξωγήινος του Υµηττού) ότι µια ταινία στηριγµένη στο βιβλίο του Βαρουφάκη έχει στόχο να ξεπλύνει τον Τσίπρα.

Τρίτον, οι ίδιοι άνθρωποι, αν τυχόν ο Παππάς αρνιόταν να «επιχορηγήσει» τον Γαβρά, θα έβγαιναν στα κάγκελα διαρρηγνύοντας τα ιµάτιά τους ότι ο άθλιος ΣΥΡΙΖΑ αποθαρρύνει τον µεγάλο σκηνοθέτη για να γλιτώσει το κράξιµο από το βιβλίο Βαρουφάκη.

Τέταρτον, κρίνουν µια ταινία που δεν έχει τελειώσει. Αν κάποιος θέλει να αξιολογήσει τον Γαβρά, τουλάχιστον ας στηριχτεί στις προηγούµενες. Αριστερίζουσα ταινία το «Ζ»; Η «Οµολογία»; Το «Μουσικό κουτί»; Ο «Αγνοούµενος»; Το «Αµήν»; Ακόµα και το «Τσεκούρι» ή το «Κεφάλαιο» δεν τις λες «αριστερίζουσες», τις λες συγκλονιστικές. Τι να πει δηλαδή κι ο Κεν Λόουτς µε το «Ντάνιελ Μπλέικ»; Αριστερός είναι κι αυτός, πολιτικές ταινίες κάνει.

Πέµπτον, η καραµέλα των 80 -ή µήπως 100; ή 200;- δισ. ευρώ που χάσαµε το εξάµηνο Βαρουφάκη έχει αντικρουστεί τόσο πολλές φορές που δεν έχει νόηµα να αναπαραχθεί.

∆ιάβασα κι έναν που συστήνει (!) στον Γαβρά να ασχοληθεί µε τους άνεργους αντί µε τον Βαρουφάκη. Ε, αν είναι έτσι, εντάξει, πάρ’ τον τηλέφωνο. Αλλά ξανασκέψου τι θα του… συστήσεις, γιατί µε το «Τσεκούρι» -που προφανώς αγνοείς- ο Γαβράς είπε για την ανεργία όσα δεν φαντάζεσαι.




το κείμενο του Νίκου Μάστορα είναι από το ΕΘΝΟΣ         

Εγκρίθηκε από τα κράτη μέλη της Ε.Ε η αμφιλεγόμενη μεταρρύθμιση των πνευματικών δικαιωμάτων..!



Τα κράτη -μέλη της ΕΕ ενέκριναν σήμερα μια αμφιλεγόμενη δέσμη μέτρων για τη μεταρρύθμιση των πνευματικών δικαιωμάτων που έχει στόχο να προσαρμόσει στην ψηφιακή εποχή την ευρωπαϊκή νομοθεσία για τα πνευματικά δικαιώματα, που χρονολογείται από το 2001, προκειμένου να διασφαλίσει ότι οι καλλιτέχνες και οι εκδότες ειδήσεων θα αμείβονται δίκαια.

Τα μέτρα αυτά, που έχουν ήδη εγκριθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, υποστηρίχθηκαν από 19 κράτη-μέλη. Η Ολλανδία, το Λουξεμβούργο, η Πολωνία, η Ιταλία, η Φινλανδία και η Σουηδία τάχθηκαν κατά, ενώ το Βέλγιο, η Σλοβενία και η Εσθονία απείχαν.

Η σημερινή ψηφοφορία ήταν το τελευταίο στάδιο πριν από τη θέσπιση των μέτρων που αναμένεται να πάρει δύο χρόνια.

Σε ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ο Ρουμάνος υπουργός Βαλέρ Ντανιέλ Μπρεάζ, η χώρα του οποίου ασκεί την εναλλασσόμενη προεδρία της ΕΕ, εξέφρασε την ικανοποίησή του για ένα "ισορροπημένο κείμενο, που δημιουργεί πολλές ευκαιρίες για τους ευρωπαϊκούς δημιουργικούς τομείς, που θα ευδοκιμήσουν και θα αντανακλούν καλύτερα την πολιτισμική μας ποικιλομορφία και άλλες κοινές ευρωπαϊκές αξίες, αλλά και για τους χρήστες, η ελευθερία έκφρασης των οποίων στο διαδίκτυο θα ενισχυθεί".

Η μεταρρύθμιση εγκρίθηκε παρότι υπήρχαν πολλοί επικριτές της, που προέβαλαν το επιχείρημα ότι θα πλήξει την ελεύθερη ανταλλαγή πληροφοριών στο διαδίκτυο. Γίγαντες του διαδικτύου όπως η Google και το YouTube, έχουν εκφράσει επίσης την αντίθεσή τους.

Μέχρι σήμερα, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν διαδηλώσει σε όλη την Ευρώπη εναντίον της μεταρρύθμισης. Ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο είναι το λεγόμενο άρθρο 13, το οποίο απαιτεί από τους ιστοτόπους κοινωνικής δικτύωσης να διασφαλίσουν την ώρα που αναρτούν κάτι ότι το περιεχόμενο δεν παραβιάζει τους κανόνες για τα πνευματικά δικαιώματα.

Οι αντίπαλοι της μεταρρύθμισης φοβούνται ότι αυτή θα οδηγήσει σε "φίλτρα ανάρτησης", ένα αυτόματο λογισμικό το οποίο, όπως υποστηρίζουν, θα μπορούσε να εντοπίζει και να μπλοκάρει νόμιμο περιεχόμενο.

Τα μέτρα απαιτούν επίσης από πλατφόρμες όπως η Google News να πληρώσουν τους εκδότες για σύντομα κείμενα που εμφανίζονται στα αποτελέσματα της αναζήτησης.

Ορισμένοι επικριτές προειδοποίησαν πως ο όρος αυτός θα πλήξει τη διαπραγματευτική θέση μικρών εκδοτών απέναντι στην Google. Επικαλούνται επίσης έναν γερμανικό νόμο του 2013 που προβλέπει έναν παρόμοιο μηχανισμό, ο οποίος δεν έχει καταφέρει να αποφέρει στους εκδότες σημαντικό εισόδημα.




















Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ       

Καταπέλτης η αγόρευση της εισαγγελέας του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων για τις μαύρες πληρωμές της Siemens .!



Καταπέλτης ήταν η εισαγγελέας του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων για τους εμπλεκόμενους στις μαύρες πληρωμές της Siemens.

Στην πολύωρη αγόρευσή της η εισαγγελέας αναφέρθηκε στο σύστημα των μαύρων πληρωμών της εταιρείας από το 1980 και στον τρόπο με τον οποίο λειτουργούσε προκειμένου οι δωροδοκίες να φτάσουν στους αποδέκτες τους.
Σύμφωνα με την εισαγγελέα και με βάση έγγραφο της μητρικής εταιρείας, τον Ιανουάριο του 1998 ορίστηκε ότι για τη σύμβαση 8002 θα διατεθούν σε μίζες 75 εκατομμύρια μάρκα, ενώ για την επέκταση της σύμβασης το 2001 διατέθηκαν επιπλέον 19 εκατομμύρια μάρκα.

Τα ποσά αυτά αντιστοιχούν στο 8% η αρχική και στο 8,5% η επέκταση της σύμβασης επί του κόστους του έργου.

Το ποσό της μίζας, σύμφωνα με την εισαγγελέα, επιβάρυνε την επίμαχη σύμβαση κατά 69 εκατομμύρια ευρώ, ποσό που προσδιόρισε και ως αντίστοιχη ζημιά του Δημοσίου.

 69 εκατ. η ζημιά του Δημοσίου από τη μίζα, σύμφωνα με την εισαγγελέα
Η εισαγγελέας αναφέρθηκε αναλυτικά σε όλους τους τρόπους των μαύρων πληρωμών, σε εμβάσματα που πέρασαν μέσα από εταιρείες οφ σορ και εταιρείες παροχής συμβούλων, αλλά και σε μετρητά, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «ήταν πάγια τακτική της μητρικής εταιρείας για όλες τις χώρες με τις οποίες συνεβλήθη από το 1980 έως το 2006 (...) Στην Ελλάδα οι δωροδοκίες ήταν μακραίωνη παράδοση. Μέχρι την 8002, που υπεγράφη το 1997, η Siemens φαίνεται να έδινε ανά έτος 15 εκατομμύρια ευρώ».

Από τις μίζες δωροδοκήθηκαν οι Τάσος Μαντέλης, Θόδωρος Τσουκάτος και υπάλληλοι του ΟΤΕ, κατά την εισαγγελέα, ενώ τις μίζες έδιναν ο ο τότε διευθύνων σύμβουλος της Siemens Hellas Μιχάλης Χριστοφοράκος, ο Χρήστος Καραβέλας που διαφεύγει τη σύλληψη από την πρώτη στιγμή και ο Ηλίας Γεωργίου που καταδικάστηκε και αποφυλακίστηκε.

Ο Τάσος Μαντέλης έχει επίσης καταδικαστεί για την υπόθεση σε πέντε χρόνια κάθειρξη, εξαγοράσιμη προς 40 ευρώ ημερησίως. Στη δίκη για τα μαύρα ταμεία της Siemens συνολικά είναι 64 οι κατηγορούμενοι, εκ των οποίων οι 4 έχουν αποβιώσει.     














Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *