Ναζιστική πρόκληση από τη Χρυσή Αυγή για τις γερμανικές οφειλές

Σε ακόμη μία ανιστόρητη, ναζιστική πρόκληση προχώρησε βουλευτής της Χρυσής Αυγής στη Βουλή ζητώντας πολεμικές επανορθώσεις και από το ΚΚΕ για τα όσα συνέβησαν στον εμφύλιο πόλεμο.

Ο βουλευτής της ναζιστικής οργάνωσης, Ευάγγελος Καρακώστας, κατά τη συζήτηση για τις γερμανικές οφειλές στην Ολομέλεια, εκστόμισε απίστευτα ανιστόρητες ατάκες, ενώ ισχυρίστηκε ότι πρέπει να ανοίξει θέμα διεκδίκησης για τα ανθρώπινα θύματα και τις καταστροφές που προκλήθηκαν με ευθύνη του ΚΚΕ από το 1944 έως το 1949.

«Δεσμευόμαστε ότι η αμύθητη περιουσία του ΚΚΕ θα παραδοθεί σε άπορες ελληνικές οικογένειες..», είπε ο βουλευτής και πρόσθεσε ότι «το Δίστομο δεν επλήγη μόνο από Γερμανούς» πρόσθεσε ο ακροδεξιός βουλευτής με την παρέμβασή του να δημιουργεί μεγάλη ένταση στην αίθουσα και να προκαλεί την αντίδραση του προεδρεύοντος Γιώργου Λαμπρούλη.

«Λέγονται ανιστόρητα πράγματα. Αλλά δεν περιμένουμε να ακούσουμε τίποτα άλλο από χρυσαυγίτες δολοφόνους, υπόδικους. Περάστε έξω!», είπε ο Γιώργος Λαμπρούλης ακούγοντας βουλευτές από τα έδρανα της Χρυσής Αυγής να συνεπικουρούν τον Ευάγγελο Καρακώστα όρθιοι.

«Αυτές οι κραυγές μίσους δεν έχουν θέση εδώ πέρα!», είπε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ευαγγελία Βαγιωνάκη που ανέβηκε στο βήμα εκείνη την ώρα.

Οι βουλευτές της ναζιστικής οργάνωσης δεν έμειναν εκεί, αλλά επιτέθηκαν με υβριστικές εκφράσεις κατά βουλευτών που διαμαρτύρονταν με φράσεις όπως «είσαι καραγκιόζης» και «είστε δολοφόνοι».

Σε εκείνο το σημείο ο κ. Λαμπρούλης ζήτησε να μην γραφτεί τίποτα στα πρακτικά και έδιωξε τους χρυσαυγίτες βουλευτές από την αίθουσα.

«Υπάρχουν δικογραφίες...» είπε ο χρυσαυγίτης βουλευτής Ιωάννης Λαγός. «Σκοτώνεστε και ματώνετε κόσμο, Έλληνες και μετανάστες. Περάστε έξω!», επέμεινε ο προεδρεύων Γιώργος Λαμπρούλης. «Τι περάστε έξω; Στο σπίτι σου είμαστε;», είπε ο Παναγιώτης Ηλιόπουλος. «Ή θα καθίσετε και θα ακούσετε ή θα περάσετε έξω. Δεν περιμέναμε καλύτερη συμπεριφορά από υπόδικους εγκληματίες. Παρακαλώ», είπε ο Γιώργος Λαμπρούλης καθώς οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής όρθιοι επιτίθεντο φραστικά κατά των βουλευτών των άλλων κομμάτων.

«Άθλια πράγματα» το σχόλιο Βούτση

Μετά από αρκετή ώρα και όταν ανέβηκε στην έδρα για να προεδρεύσει της συνεδρίασης, ο Νίκος Βούτσης τοποθετήθηκε για το περιστατικό δηλώνοντας «αυτά είναι άθλια πράγματα. Για το Βίτσι και το Γράμμο τελειώνει κάθε συζήτηση. Αυτοί οι κύριοι χαρακτηρίζονται από αυτά που λένε. Έχουν χαρακτηριστεί και από άλλα μέσα στην κοινωνία και βρίσκονται τώρα ενώπιον της δικαιοσύνης».

«Η ιστορία είναι αδέκαστη»

Σχόλιο σε υψηλούς τόνους έκανε και ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Θανάσης Παφίλης υπογραμμίζοντας ότι ο λαός πρέπει να γνωρίζει και να μην παγιδεύεται.

«Έχουμε τους φασίστες που ορκίζονται στον Χίτλερ και ξαναλέω ότι είναι κότες και δεν εμφανίζονται. Ήδη έχουν καταδικαστεί στελέχη τους για δολοφονική δράση κατά μεταναστών. Ήδη είναι δολοφόνοι του Φύσσα. Η Ιστορία είναι αδέκαστη όσο κι αν έγινε προσπάθεια παραχάραξης. Ήταν συνεργάτες των ναζί, κουβαλούσαν δεκάδες κεφάλια ανταρτών και έπαιρναν λύτρα από τους Βούλγαρους φασίστες. Να γνωρίζει ο λαός και να μην παγιδεύεται. Είναι υποχρέωση του κάθε δημοκρατικού κόμματος και της κάθε κυβέρνησης» είπε χαρακτηριστικά.

«Ντροπή και όνειδος»

Την προκλητική παρουσία των βουλευτών της ναζιστικής οργάνωσης δεν άφησε ασχολίαστη και ο πρωθυπουργός ο οποίος χαρακτήρισε «ντροπή και όνειδος για την ιστορία του λαού μας» την παρουσία τους εντός Κοινοβουλίου.

Ο πρωθυπουργός σχολίασε ότι οι ομιλητές της Χρυσής Αυγής δεν τόλμησαν καν να πουν τη λέξη «ναζί», σχολιάζοντας «είναι ίδιοι και αποτελεί ντροπή πως ένα κομμάτι του λαού παραπλανημένο τους ψήφισε».

 από το efsyn.gr

Ρηματική διακοίνωση για τη διεκδίκηση των γερμανικών επανορθώσεων και αποζημιώσεων, αποφάσισε η Κυβέρνηση.!

Την απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει άμεσα σε ρηματική διακοίνωση προς την γερμανική κυβέρνηση ως πρώτη από μία σειρά κινήσεων για την διεκδίκηση των γερμανικών επανορθώσεων και αποζημιώσεων, ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και διευκρίνισε ότι η διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων αποτελεί πρωτίστως ιστορικό και ηθικό χρέος.

Το ελληνικό κράτος, σημείωσε ο πρωθυπουργός, δεν παραιτήθηκε ποτέ από τις αξιώσεις, τις δικές του και των πολιτών, και περιέγραψε τις επόμενες κινήσεις της κυβέρνησης μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας της Βουλής και επί τη βάσει του πορίσματος που εξέφρασε την ελπίδα να είναι ομόφωνο.

«Η ελληνική κυβέρνηση σκοπεύει άμεσα να απευθύνει ρηματική διακοίνωση στην κυβέρνηση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, με την οποία θα επαναλαμβάνει τις απαράγραπτες αξιώσεις της που προκύπτουν από την ναζιστική εισβολή και κατοχή καθώς και από τα εγκλήματα πολέμου της ναζιστικής Γερμανίας” ανέφερε ο πρωθυπουργός και εξήγησε ότι οι απαράγραπτες αξιώσεις σύμφωνα και με το πόρισμα της Βουλής αφορούν:

 – τις πολεμικές επανορθώσεις για τις υλικές καταστροφές και την διάλυση του παραγωγικού ιστού της χώρας

-τις αποζημιώσεις για τα θύματα και τους συγγενείς των θυμάτων εγκλημάτων πολέμου

– Την αποπληρωμή του κατοχικού δανείου

-Την επιστροφή των κλεμμένων αρχαιολογικών θησαυρών και κειμηλίων

Ο κ. Τσίπρας θύμισε ότι το ζήτημα είχε ανακινηθεί το 1995 επί κυβέρνησης Παπανδρέου με υπουργό Εξωτερικών τον Κάρολο Παπούλια όταν και είχε υπάρξει ρηματική διακοίνωση. Σημείωσε ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να επιμείνει στο θέμα και εξέφρασε την ελπίδα η κυβέρνηση της Γερμανίας να ανταποκριθεί . “Η ελληνική διοίκηση, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, το Γενικό Λογιστήριο αλλά και η διακομματική κοινοβουλευτική επιτροπή έχουν κάνει μια επίπονη νομική και τεχνική δουλειά προσδιορισμού των ελληνικών αξιώσεων και καταγραφής του νομικού πλαισίου εντός του οποίου οφείλουμε ως Πολιτεία να κινηθούμε και να ενεργήσουμε, για να μην είναι η διεκδίκηση μας γράμμα κενό. Και ο βασικός μας στόχος δεν μπορεί να είναι άλλος σε αυτή τη φάση από το να συμφωνήσουμε με τη Γερμανία να προσέλθουμε επιτέλους στο Τραπέζι του διαλόγου. Σαν ισότιμοι εταίροι, σαν φίλοι και σαν σύμμαχοι”. Σημείωσε ότι ήδη υπάρχουν φορείς της γερμανικής κοινωνίας των πολιτών που ανταποκρίνονται και υποστηρίζουν το δίκαιο ελληνικό αίτημα.

Κανένας συμψηφισμός με τα ναζιστικά εγκλήματα

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας διευκρίνισε ότι η απαραίτητη αμοιβαιότητα από όλες τις πλευρές στην αναγνώριση των εγκλημάτων του ναζισμού σε καμία περίπτωση δεν είναι συνώνυμη του συμψηφισμού. “Δεν μπορούν θύτες και θύματα να εξισωθούν” είπε ο κ. Τσίπρας και πρόσθεσε ότι αποτελεί αποκρουστική ιδέα που χαρακτηρίζει μόνο εκείνους που την συνέλαβαν ότι η Ελλάδα χρησιμοποιεί τις αξιώσεις της από τα εγκλήματα πολέμου της ναζιστικής Γερμανίας για να διαπραγματευτεί με καλύτερους όρους το χρέος και τη θέση της στην Ενωμένη Ευρώπη.

Σημείωσε ότι λόγω της ιδιαίτερης θέσης της Γερμανίας στην ΕΕ πολλά από όσα επιβλήθηκαν στην Ελλάδα στην περίοδο της κρίσης, χρεώθηκαν στην γερμανική αδιαλλαξία. Καθώς η Ελλάδα έχει βγει πλέον από τα μνημόνια είναι η κατάλληλη στιγμή για να τεθεί το ζήτημα προς την γερμανική κυβέρνηση με διάθεση αλληλοκατανόησης, συνεργασίας και εμβάθυνσης του διαλόγου.

Ο πρωθυπουργός απέφυγε να μπει σε αντιπαράθεση με τους πολιτικούς αντιπάλους λόγω της ιδιαιτερότητας του θέματος. Απαντώντας όμως σε προκλήσεις κατά την διάρκεια της συζήτησης στην Βουλή διευκρίνισε: “Μέχρι το 2015 δεν κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ την χώρα. Το θέμα που συζητάμε τώρα δεν αφορά το πρώτο εξάμηνο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι ο λογαριασμός Βαρουφάκη. Πάει πολύ σε αυτό το θέμα να ακολουθείτε την ίδια τακτική με όλα τα άλλα ζητήματα: εκεί που μας χρωστούσαν μας πήραν και το βόδι”. Συνεχίζοντας απάντησε σε κριτική που δέχθηκε γιατί έθεσε το ηθικό ζήτημα των επανορθώσεων λέγοντας: “Όταν πήγαινε ο Σαμαράς και έλεγε στο Βερολίνο ουδείς αναμάρτητος, εγώ ήμουν ο πρώτος που το έθεσε στη συνάντηση με την Άγγελα Μέρκελ, πάει πολύ να μας λέτε γιατί είπαμε ότι το θέμα είναι πρωτίστως ηθικό”. Και παρέπεμψε στο βιβλίο του Μανώλη Γλέζου “και ένα ευρώ να ήταν”.

  

Σταθμός η σημερινή συνεδρίαση

Χαρακτήρισε σταθμό την σημερινή συνεδρίαση στην Βουλή και εξήγησε: Πρώτα και κύρια είναι φόρος τιμής στα θύματα του ναζισμού και του φασισμού στην Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο αλλά και σε όσους πολέμησαν σε όλα τα μέτωπα το ναζισμό και αποτελεί φόρο τιμής στους αγωνιστές και τις αγωνίστριες της ελληνικής εθνικής αντίστασης, στο ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ και των άλλων αντιστασιακών οργανώσεων.

Συνέχισε λέγοντας ότι “σήμερα πιο πολύ από ποτέ οφείλουμε να τους μνημονεύουμε γιατί η ακροδεξιά, ο εθνικισμός, ο ρατσισμός, απειλούν να κυριαρχήσουν, να μας δηλητηριάσουν και να μας διχάσουν ξανά. Απειλούν να γυρίσουν την Ευρώπη πίσω στο σκοτάδι του μίσους. Και θέτουν σε κίνδυνο τις μεγάλες κατακτήσεις των τελευταίων 70 ετών”.

http://agonaskritis.gr

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατηγορεί την κυβέρνηση (και) για το ελληνικό τραγούδι

 Γράφει ο Δημήτρης Κανελλόπουλος

Η αλήθεια είναι όμως πως αυτή ακριβώς η κυβέρνηση «καθάρισε« την ΑΕΠΙ που απομυζούσε για δεκαετίες το ελληνικό τραγούδι.

Αρα, κάποιο ζήτημα υπάρχει εδώ, κάτι που δεν ταιριάζει με την πραγματικότητα. «Τα πνευματικά δικαιώματα των Ελλήνων δημιουργών τα οποία λόγω του σκανδάλου της ΑΕΠΙ, αλλά και των παλινωδιών της κυβέρνησης να το αντιμετωπίσει, οδήγησαν το ελληνικό τραγούδι στη μεγαλύτερη κρίση που έχει γνωρίσει μέχρι σήμερα» λέει η Νέα Δημοκρατία στην ανακοίνωσή της. Πού ήταν τόσες δεκαετίες αλήθεια η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ όταν η ΑΕΠΙ αποτελούσε κράτος εν κράτει; Πού ήταν τόσα χρόνια που οι Δημιουργοί ένιωθαν εγκλωβισμένοι;

Χθες λοιπόν ο Κυριάκος Μητσοτάκης συνέφαγε το μεσημέρι με μία σειρά από Δημιουργούς. Στο ίδιο τραπέζι βρέθηκαν οι Διονύσης Σαββόπουλος, Νίκος Πορτοκάλογλου, Χρήστος Νικολόπουλος, Φίλιππος Πλιάτσικας, Φοίβος (Τασσόπουλος), Φοίβος Δεληβοριάς, Στάθης Δρογώσης, Δήμος Αναστασιάδης και οι στιχουργοί Ελένη Γιανατσούλια και Ηλίας Φιλίππου.

  

Συζήτησαν πολλά, σε καλό και φιλικό κλίμα. Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας σημείωσε πως «έγιναν πολλά λάθη με τα πνευματικά δικαιώματα που είναι η βασική πηγή εσόδων για τους Έλληνες δημιουργούς. Λάθη τα οποία μεγάλωσε, αντί να λύσει η σημερινή κυβέρνηση αλλάζοντας τρεις υπουργούς Πολιτισμού σε τέσσερα χρόνια, και διχάζοντας ακόμη και τους Έλληνες δημιουργούς».

Και έκανε μία ακόμα δήλωση που, επίσης, δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα: «Να δημιουργηθεί τους αμέσως επόμενους μήνες ένας ανεξάρτητος οργανισμός συλλογής πνευματικών δικαιωμάτων. Ένας οργανισμός τον οποίο θα διοικούν οι ίδιοι οι τραγουδοποιοί μας, με απόλυτη διαφάνεια και χωρίς καμία εμπλοκή του κράτους, όπως εσφαλμένα πρότεινε η κυβέρνηση».

Μα αυτό έχει προτείνει πρώτη η κυβέρνηση, δεν πρότεινε κάτι διαφορετικό. Να φτιάξουν οι Δημιουργοί το δικό τους, ανεξάρτητο, οργανισμό συλλογής πνευματικών δικαιωμάτων. Απλώς τους βοηθά με την ΕΥΕΔ, την Ειδική Υπηρεσία Έκτακτης Διαχείρισης Δικαιωμάτων, μέχρι να δηλώσουν οι ίδιοι έτοιμοι να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.

Το λένε άλλωστε και οι Δημιουργοί στη δική τους ανακοίνωση: «Στη συζήτηση, που ήταν ιδιαίτερα παραγωγική και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα προτάξαμε την κοινή μας απόφαση, ο υπό ίδρυση νέος φορέας να ελέγχεται και να διοικείται -όπως παντού στον κόσμο- από τους ίδιους τους δημιουργούς. Και με αυτό το δεδομένο, ύστερα από χρόνια ομηρίας στην "αμαρτωλή»"ΑΕΠΙ και μετά από αχρείαστους διχασμούς, απευθύναμε έκκληση στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να στηρίξει και εκείνος τη μετεξέλιξη της ΕΥΕΔ σε ένα ακηδεμόνευτο από το κράτος και ανεξάρτητο φορέα, ο οποίος θα δημιουργηθεί το αμέσως επόμενο διάστημα».

Μην μας βγει τώρα η Νέα Δημοκρατία παίζοντας το υπέρμαχη των πνευματικών δικαιωμάτων, μην τρελαθούμε εντελώς. Εδώ ήμασταν κι εδώ είμαστε και ξέρουμε πολύ καλά τι έχει συμβεί στο θέμα της ΑΕΠΙ...

     

Τα ρίσκα κι ο πήχης…

Οι κυβερνήσεις και οι πρωθυπουργοί δεν κάνουν πρόωρες εκλογές παρά μόνον (ότ)αν είναι βέβαιοι ότι θα τις κερδίσουν. Οι εξαιρέσεις απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Έτσι κι αλλιώς, ο νυν πρωθυπουργός βρέθηκε αντιμέτωπος με ένα διπλό ρίσκο.

Του Γιώργου Καρελιά

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει καταλήξει οριστικά ότι θα κάνει τις εθνικές εκλογές το φθινόπωρο. Το επιβεβαίωσε, για άλλη μια φορά, στη βραδινή συνέντευξή του στον ΑΝΤΕΝΝΑ και είναι σχεδόν απίθανο, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, να αλλάξει την επιλογή του στις επόμενες 15 μέρες. Γιατί; Διότι δεν θέλει να παραδώσει πρόωρα την εξουσία.

Αυτός είναι ο απλός, κυνικός και μη ανατρεπόμενος κανόνας, που ισχύσει σε τέτοιες περιπτώσεις: οι κυβερνήσεις και οι πρωθυπουργοί δεν κάνουν πρόωρες εκλογές παρά μόνον (ότ)αν είναι βέβαιοι ότι θα τις κερδίσουν. Οι εξαιρέσεις(πχ οι εκλογές του 2009, που προκήρυξε πολύ πρόωρα ο Κώστας Καραμανλής, για να αποφύγει την ευθύνη της επερχόμενης χρεοκοπίας), απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Έτσι κι αλλιώς, ο νυν πρωθυπουργός βρέθηκε αντιμέτωπος με ένα διπλό ρίσκο:

Αν υπέκυπτε στο «γαργαλητό» όσων του έλεγαν να κάνει τις εκλογές στις 19 ή στις 26 Μαΐου, το πιθανότερο ενδεχόμενο θα ήταν να μην βρισκόταν την επομένη εκείνος στο Μέγαρο Μαξίμου.

Με την επιλογή να εξαντλήσει την συνταγματική προθεσμία, αναλαμβάνει ένα άλλο ρίσκο: το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών να μην είναι αυτό που υπολογίζει και προσδοκά(μικρή και «διαχειρίσιμη» διαφορά από τη ΝΔ, που μπορεί να την ανατρέψει έως το φθινόπωρο) κι έτσι η επόμενη μέρα να είναι ακόμη δυσκολότερη.

Είναι, όμως, ολοφάνερο ότι προτιμά να αναλάβει το δεύτερο ρίσκο, παρά να χάσει τα πάντα τον Μάιο. Διότι τον Μάιο χάνει και παραδίδει την εξουσία, δεν υπάρχει επόμενη μέρα. Αντίθετα, οι ευρωεκλογές δεν οδηγούν αυτομάτως σε απώλεια της εξουσίας. Μπορεί, ανάλογα με το αποτέλεσμα, να του κάνουν δύσκολη τη ζωή, αλλά θα έχει μερικούς μήνες για αλλάξει τη μοίρα του.

Από όσα είπε χτες το βράδυ ο κ. Τσίπρας φαίνεται ότι προσδοκά να γίνει, όσο κι αν αυτό ακούγεται πολύ παράξενο, να γίνει… Κώστας Σημίτης και όχι Κώστας Καραμανλής! Ιδού γιατί:

Πρώτον, στις ευρωεκλογές του Ιουνίου του 1999 η ΝΔ του Καραμανλή(36%) νίκησε το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη (32,90%) με τρεις και πλέον μονάδες διαφορά. Οι περισσότεροι θεώρησαν ότι αυτό ήταν πρόκριμα για τις επερχόμενες εθνικές εκλογές. Όμως, σ’ αυτές τις εκλογές, που έγιναν δέκα μήνες μετά(Απρίλιος 2000), έγινε η μεγάλη ανατροπή και ο Καραμανλής χρειάστηκε να περιμένει άλλα τέσσερα χρόνια, για να διαβεί το κατώφλι του Μεγάρου Μαξίμου.

Δεύτερον, στις ευρωεκλογές του 2009 το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου (36,64%) νίκησε με τέσσερις και πλέον μονάδες τη ΝΔ του Καραμανλή (32,29%). Και στις εθνικές εκλογές, που έγιναν λίγους μήνες αργότερα, η διαφορά εκτοξεύθηκε στις δέκα μονάδες.

Ο κ. Τσίπρας υπενθύμισε τα δύο αυτά παραδείγματα, δείχνοντας ότι ποντάρει στο πρώτο. Γνωρίζει ότι σήμερα υστερεί της ΝΔ, αλλά υπολογίζει ότι οι ευρωεκλογές θα δώσουν «διαχειρίσιμη» διαφορά, την οποία θα ανατρέψει στην κάλπη των εθνικών εκλογών.

Από τη δική του σκοπιά ο Κυριάκος Μητσοτάκης υπολογίζει να πετύχει ό,τι και ο… Γιώργος Παπανδρέου το 2009 (άνετη νίκη στις ευρωεκλογές, που θα φέρει μεγάλη στις εθνικές) και όχι ό,τι έπαθε ο Κώστας Καραμανλής, ο οποίος έφτασε κοντά στη βρύση το 1999, αλλά δεν ήπιε νερό το 2000.

Ο κ. Μητσοτάκης(δείχνει να) βρίσκεται σε πλεονεκτικότερη θέση: η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ συμπλήρωσε μια πλήρη τετραετία και έχει υποστεί τη φθορά της εξουσίας, η ΝΔ προηγείται σταθερά στις δημοσκοπήσεις κ.α). Όμως, αυτά πρέπει να επιβεβαιωθούν και στην κάλπη. Διότι και οι προβλέψεις του Σεπτεμβρίου του 2015 άλλα έλεγαν και άλλα ο θεός των εκλογών εκέλευσε. Γι’ αυτό, ίσως, ο αρχηγός της ΝΔ μιλάει μεν για «μεγάλη νίκη» και «δημοψήφισμα», αλλά αποφεύγει να πει πού βάζει τον πήχη των ευρωεκλογών(«πήχη βάζουν οι άλτες», είπε στην πρόσφατη συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό OPEN). Διότι γνωρίζει ότι καμιά φορά οι άλτες μπορεί να περάσουν κάτω από το πήχη. Όμως, εξ αντικειμένου, το δικό του στοίχημα έχει ήδη προσδιοριστεί : πρέπει να είναι μια νίκη με ποσοστό που θα παραπέμπει σε αυτοδυναμία και με διαφορά μη αναστρέψιμη από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό σημαίνει «δημοψήφισμα» και «μεγάλη νίκη».

Κάπως έτσι διαμορφώνονται οι συσχετισμοί και έτσι γίνονται οι υπολογισμοί και οι σχεδιασμοί εκατέρωθεν 40 μέρες πριν ανοίξει η ευρωκάλπη. Όμως, για τους υπολογισμούς και τα σχέδια ίσως έχει η σημασία αυτή εδώ η ρήση του μεγάλου πολέμαρχου Ναπολέοντα Βοναπάρτη: «Έχω κάνει όλους τους υπολογισμούς. Η μοίρα θα κάνει τους υπόλοιπους». Ο παλαιός Αμερικανός πρωτοπυγμάχος Μάικ Τάισον το έχει πει πιο κυνικά: «Όλοι έχουν κάποιο σχέδιο, μέχρι να φάνε μια μπουνιά στη μούρη».

Το βράδυ της 26ης Μαΐου θα δούμε τι έκανε η εκλογική μοίρα και αν έπεσε η μπουνιά…    

Η ρίμα των εχθρών της δημοκρατίας

Του Παντελή Μπουκάλα

Η ομοιοκαταληξία ανάμεσα στις λέξεις «ελληνική» και «πολιτικοί» είναι παιδαριωδώς εύκολη. Και κραυγαλέα ρηχή. Από χρήση σε χρήση όμως, από επανάληψη σε επανάληψη, έχει διανοιγεί μια τρύπα, μια μαύρη τρύπα, που απειλεί ό,τι σπουδαιότερο διαθέτουμε και ό,τι κυρίως οφείλουμε να διαφυλάξουμε: τη δημοκρατία. Μια δημοκρατία που παραμένει πολυτιμότατη και αναντικατάστατη παρά τις αδυναμίες της. Και παρά την επιπολαιότητα που διακρίνει σε πολλά τα κόμματα του συνταγματικού τόξου, τα οποία δείχνουν να πολιτεύονται με το πεδίο της μνήμης τους απογοητευτικά περιορισμένο.

Τη ρίμα «ελληνική/πολιτικοί» την ακούμε πολλούς μήνες τώρα να «θριαμβεύει» στην κραυγή «Η Μακεδονία είν’ ελληνική/Αλήτες, προδότες, πολιτικοί». Αυτό το σύνθημα κυριαρχεί στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, τις μαζικές του πρώτου καιρού αλλά και τις ισχνές σημερινές, τις αυθόρμητες αλλά και τις σκηνοθετημένες, τις ειλικρινείς αλλά και τις διαβρωμένες από την υποκρισία. Δεν το φωνάζουν όλοι. Οσοι το φωνάζουν όμως είναι εκείνοι που εντέλει επιβάλλονται και δίνουν τον χυδαία αντιπολιτικό και ψευδωνύμως αντισυστημικό τόνο.

Με ψηφοθηρική ελαφρότητα, οι κομματικοί μηχανισμοί, συνηθισμένοι ν’ αλέθουν και τα εθνικά ζητήματα στον μύλο του περιστασιακού μικροσυμφέροντος, διχοτομούν το σύνθημα και προσέχουν μόνο το πρώτο μισό: «Η Μακεδονία είν’ ελληνική». Το δεύτερο μισό, «Αλήτες, προδότες, πολιτικοί», υποκρίνονται ότι δεν το ακούνε ή, χειρότερα, επιτρέπουν στην ψηφανασφάλειά τους να το συγχωρήσει ακόμα και αυτό, με την επικίνδυνη ψευδαίσθηση ότι θα το τιθασέψουν κάποια στιγμή στο μέλλον. Αρνούνται να συνειδητοποιήσουν ότι όσοι προπηλακίζουν πολιτικούς, όσοι τους εξυβρίζουν σαν αλήτες και προδότες, για ένα και μόνο καίγονται, κι αυτό δεν είναι βέβαια η Μακεδονία, που τη μεταχειρίζονται σαν εξόφθαλμο πρόσχημα: να υποσκάψουν τη δημοκρατία. Αυτό ονειρεύονται. Γι’ αυτό δρουν. Να την τσακίσουν ει δυνατόν, τάχα «για να σωθεί η πατρίδα από τον όλεθρο που της ετοίμασαν οι πολιτικοί».

Οντας στα πρόθυρα της θλιβερής απριλιανής επετείου, μπορούμε βάσιμα να εικάσουμε ότι αύριο-μεθαύριο θ’ ακούσουμε θερμούς λόγους υπεράσπισης της δημοκρατίας και καταδίκης των τεθωρακισμένων δολιοφθορέων της. Για να αποκτήσουν όμως βάρος οι λόγοι αυτοί, πρέπει επιτέλους να πουν τα πράγματα με το όνομά τους: Οσοι ουρλιάζουν «Αλήτες, προδότες, πολιτικοί» δεν δίνουν δεκάρα για τη Μακεδονία. Τι, πατριώτες τα φασιστοειδή και οι νοσταλγοί των ναζιστών;

    

Ποιες τάξεις θα ξεκινούν στις 9 το μάθημα

Το υπουργείο Παιδείας προτείνει αλλαγές στο σχολικό ωράριο και συγκεκριμένα το να ξεκινάνε τα μαθήματα στις 9 το πρωί αντί στις 8.15 που ισχύει σήμερα, αλλαγή η οποία θα επηρεάσει και την ώρα λήξης του σχολικού ωραρίου, το οποίο θα μετακινηθεί κατά 45 λεπτά αργότερα.

Όπως διευκρίνισε η υφυπουργός Παιδείας, Μερόπη Τζούφη, σε δηλώσεις της στην ΕΡΤ, η αλλαγή ώρας που συζητείται δεν θα αφορά στα δημοτικά, αλλά στα γυμνάσια και λύκεια, ενώ σήμερα αναμένεται και συνεδρίαση της αρμόδιας επιτροπής με εκπροσώπους της ΟΛΜΕ για να συζητήσουν το θέμα.

Ο υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου προανήγγειλε, ως σκέψη, από την επόμενη σχολική χρονιά 2019-20 τα μαθήματα στα Λύκεια να ξεκινούν στις 9 το πρωί λέγοντας χαρακτηριστικά: «Για να κοιμόμαστε λίγο παραπάνω». Κατά τον ίδιο «οι μεγάλοι καβγάδες σε ένα σπίτι γίνονται για τρία θέματα: άφησε το κινητό σου και πιάσε βιβλία, κοιμήσου νωρίς και ξύπνα-ξύπνα».   

πηγή

Ο Β. Μαρινάκης και άλλοι 27 παραπέμπονται σε δίκη για τα «στημένα»

Σε δίκη παραπέμπεται ο Βαγγέλης Μαρινάκης και 27 ακόμη πρόσωπα για το κακούργημα της αλλοίωσης αποτελεσμάτων αγώνα και για το πλημμέλημα της σύστασης συμμορίας.

Το Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου με απόφασή του δεν έκανε δεκτό το αίτημα του αντεισαγγελέα Ευάγγελου Ζαχαρή να παραπεμφθούν οι κατηγορούμενοι μόνο για το πλημμέλημα της σύστασης συμμορίας και όχι και για αυτό της αλλοίωσης αποτελεσμάτων αγώνων που είναι κακουργηματικού χαρακτήρα.

Κατόπιν αυτού, οι 28 συνολικά κατηγορούμενοι για τους στημένους αγώνες στο ποδόσφαιρο παραπέμπονται οριστικά σε δίκη.

Μαζί με τον Βαγγέλη Μαρινάκη παραπέμπονται σε δίκη οι:

Γιώργος Σαρρής (πρώην πρόεδρος ΕΠΟ),

Θόδωρος Κουρίδης (πρώην νομικός σύμβουλος ΕΠΟ)

,

Αρης Σταθόπουλος (πρώην αντιπρόεδρος ΔΣ ΕΠΟ),

Γιάννης Παπακωνσταντίνου (πρώην αναπληρωτής πρόεδρος ΕΠΟ),

Νίκος Προύντζος (πρώην μέλος ΔΣ ΕΠΟ),

Γιώργος Δούρος (πρώην αρχιδιαιτητής),

Θανάσης Μπριάκος (πρώην αρχιδιαιτητής),

Κώστας Ιωαννίδης, Γιάννης Κάμπαξης, Απόστολος Αμπάρκιολης, Αλέξανδρος Δημητρόπουλος, Θανάσης Γιάχος, Ηλίας Σπάθας (πρώην διαιτητές),

Γιώργος Αρβανιτίδης (πρώην πρόεδρος ΠΑΕ Βέροια),

Γιώργος Λαναρής (πρώην γενικός αρχηγός Βέροιας),

Σα Πίντο (πρώην προπονητής Ατρόμητου),

Κώστας Μπάρμπας, Δημήτρης Αμαραντίδης, Ηλίας Ιωάννου, Αλέξανδρος Καλογέρης, Δημήτρης Μάνος, Χαράλαμπος Παυλίδης, Γιώργος Σκαθαρούδης, ​Πέρεθ Μορένο (πρώην ποδοσφαιριστές Βέροιας),

Γιώργος Σπανός (ιδιοκτήτης ΠΑΕ Ατρόμητος),

Γιάννης Αγγελόπουλος (τεχνικός διευθυντής ΠΑΕ Ατρόμητος),

Ιωάννης Κάμπαξης (διαιτητής Superleague),

Γιάννης Κομπότης (πρώην πρόεδρος ΠΑΕ Λεβαδειακός).

 Πηγή

Η δημοτική αρχή Κορωπίου «φιλοξενεί» και ναζί

Οι ναζί, οι πολιτικοί απόγονοι των ταγματασφαλιτών, παρουσιάζουν τους υποψηφίους τους στην Ανατολική Αττική, και βρήκαν «φιλοξενία» στο Δήμο Κορωπίου, όπου τους παραχωρήθηκε χώρος στο δημαρχείο.

Όπως μπορείτε να δείτε στην αφίσα τους, όπου γράφεται πως ο τόπος της ναζιστοφιέστας είναι το δημαρχείο Κορωπίου, έχει προγραμματιστεί να μιλήσει το αρχιναζίδι ο Μιχαλολιάκος και τα μεγαλοναζίδια Παπαγιώταρος, Κασιδιάρης, Λαγός. Η ναζιστοφιέστα, προφανώς και όχι τυχαία, θα γίνει στις 21 Απριλίου, διότι είναι γνωστός θαυμασμός των χρυσαυγιτών στη χούντα.

Αξιοσημείωτο είναι πως ο δήμαρχος Κορωπίου, Δημήτρης Κιούσης, σε σχετική ερώτηση που του έγινε από το documentonews.gr (εδώ), απάντησε: «Δεν το γνωρίζω, αυτά τα έχουν αναλάβει οι αντιδήμαρχοι. Εμείς δίνουμε το αμφιθέατρο σε όποιον το ζητήσει όποτε υπάρχει κενό».

Τόσο απλά, όποτε υπάρχει κενό το αμφιθέατρο δίνεται και στους ναζί!

Ο Δημήτρης Κιούσης το 2010 στηρίχθηκε επίσημα από τη ΝΔ. Το 2014 όπως και στις επικείμενες εκλογές φέρεται να στηρίζεται άτυπα από τη ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ. 

πηγή

Ο Γιώργος Κούδας υποψήφιος με τον Γιώργο Ορφανό

Μια έκπληξη επιφύλασσε ο Γιώργος Ορφανός στη συνέντευξη Τύπου που προχώρησε σήμερα, ανακοινώνοντας πως ο βετεράνος ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ Γιώργος Κούδας, θα είναι υποψήφιος με το συνδυασμό του “Η Θεσσαλονίκη είναι το μέλλον”.

“Έχω δεχτεί πολλές προτάσεις να κατέβω όχι μόνο ως στρατιώτης, που θα είμαι τώρα, αλλά και ως δήμαρχος και τις είχα αρνηθεί όλες. Καταλαβαίνετε τι μου πέρασε στην ψυχή ο Γιώργος Ορφανός για να πορευτώ μαζί του, χωρίς κόμματα και χρώματα “, είπε ο Γιώργος Κούδας.

“Δέχτηκα την πρόσκληση και πρόκληση, καθώς τον εκτιμώ σαν άνθρωπο και σαν προσωπικότητα. Δεν έχω μάθει να λέω πολλά λόγια αλλά έχω πειστεί, πάντα ήμουν συγκρατημένος στις πολιτικές και αθλητικές δηλώσεις και αυτό το έχω αποδείξει. Έχω μάθει να δουλεύω, δέχτηκα την πρόταση για να δουλέψω. Θα προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε πολλά από τα προβλήματα της πόλης και των συμπολιτών μας”, πρόσθεσε.

“Με τη βοήθεια των συμπαικτών μου και του αρχηγού μας Γιώργο Ορφανού θα δουλέψουμε για το καλό της πόλης”.

Ο Γιώργος Ορφανός τόνισε πως είναι πολύ χαρούμενος για αυτή τη συνεργασία και δήλωσε πως από τη στιγμή που ξεκίνησε αυτό το ταξίδι συμπορεύτηκαν μαζί του άνθρωποι όλων των χώρων, ακόμα και από διαφορετικούς πολιτικούς κόλπους.

Χαρακτήρισε τον Γιώργο Κούδα αθλητάνθρωπο που ξεσήκωνε τους οπαδούς του ΠΑΟΚ αλλά προκαλούσε και το σεβασμό και την αγάπη των αντιπάλων, λέγοντας πως έτσι θα σκοράρουν από δω και πέρα εκτός γηπέδων.

Ερωτώμενοι για την ανάπλαση του γηπέδου της Τούμπας, ο Γιώργος Ορφανός και ο Γιώργος Κούδας τόνισαν πως θα στηρίξουν το έργο, καθώς “θα βοηθήσει την πόλη να γίνει πρωταγωνίστρια”, αλλά θα βοηθήσουν και κάθε άλλη ομάδα να βελτιώσει τις υποδομές της.

“Η πόλη χρειάζεται ισχυρή διακυβέρνηση, θα πρέπει να υπάρχουν συνεργασίες, επισήμανε ο υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης. “Εγώ έχω συζητήσει με όλους όσους θέλουν να συζητήσουν μαζί μου”, πρόσθεσε ενώ δήλωσε χαρακτηριστικά πως έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου όλα αυτά τα χρόνια.

“Θα είμαι στη δυάδα και τη δεύτερη Κυριακή θα κερδίσω το δήμο”, κατέληξε.

Ρεπορτάζ: Κική Τσάνη      

Όταν το Διαδίκτυο νικάει και την tv

Το Διαδίκτυο τρέχει πολύ πιο γρήγορα από την τηλεόραση –δεν ξέρουμε αν στην περίπτωση που θα αναφέρουμε πιο κάτω ήταν ταχύτερο και από το ραδιόφωνο. Η είδηση για την πυρκαγιά στην Παναγία των Παρισίων είχε από ώρα κάνει τον γύρο της στα σόσιαλ, όταν ο Νίκος Χατζηνικολάου βγήκε μετά από τις διαφημίσεις τού βραδινού δελτίου τού Αντένα για να κάνει αποφώνηση (όπως είχε προαναγγείλει ολοκληρώνοντας τη συνέντευξη με τον Αλέξη Τσίπρα) και είπε ότι υπήρχε μια έκτακτη είδηση. Ήταν η πυρκαγιά...  Δεν μας αιφνιδίασε...

(Για να τα λέμε όλα, δικαιολογείται η καθυστέρηση λόγω συνέντευξης. Αλλά και πάλι, η ταχύτητα με την οποία κυκλοφόρησε η πληροφορία στο ίντερνετ, δείχνει για μια ακόμα φορά τις φοβερές δυνατότητές του στην Ενημέρωση. Και δείχνει ακόμα πόσο τρομακτικά ανταγωνιστικό είναι για όλα τα άλλα Μέσα, όταν αφήνει πίσω ακόμα και εκπομπές που έχουν στο διάστημα που είναι στον αέρα ειδησεογραφική ροή).

Tα καλά νέα για την Παναγία των Παρισίων:

Η κύρια δομή της Notre Dame έχει σωθεί και διατηρηθεί. To ίδιο ισχύει για δύο πύργους του βόρειου καμπαναριού.

«Θα αναδημιουργήσουμε μαζί την Notre Dame», δηλώνει ο Μακρόν που συμπληρώνει:

- «Ξεκινάμε μια διεθνή εκστρατεία για τη συγκέντρωση κεφαλαίων».

- «Χρειαζόμαστε και θα ζητήσουμε βοήθεια από τους μεγαλύτερους ειδικούς στον κόσμο».   

Πηγή

Για τη ζωντανή κοινότητα

Γράφει ο Γιώργος Σταματόπουλος

Mε όσα ιλαρά, και σχεδόν φονικά, λέγονται και ακούγονται στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο φαίνεται περισσότερο από επιτακτική η ανάγκη ο συγγραφέας οιουδήποτε κειμένου να επαναποκτήσει ή να βρει τέλος πάντων κάποια αίσθηση της ζωντανής κοινότητας, έχοντας όπλο το μεγαλείο της εργασίας του ως λειτουργίας πνευματικής, δηλαδή την αλήθεια και τη δικαιοσύνη.

Ισως έτσι συγκρατήσει ο Τύπος εν γένει κάποια αξιοπιστία, γιατί το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο σχεδόν στο σύνολό του το έχει χάσει το παιχνίδι: ασυναρτησίες, κακή χρήση της γλώσσας, αγένεια, αναίδεια προς καλεσμένους, ύφος εκατό καρδιναλίων, οικειοποίηση του μέσου στο οποίο εργάζονται [λες κι είναι σπίτι τους, κάπως έτσι], αλαζονεία και σαχλή υπεροψία, ειδικά εκείνοι που «κατέχουν» εκπομπές [λόγου, λέει - για φαντάσου].

Εάν και οι υπογράφοντες κείμενα συμπαρασυρθούν από τους συναδέλφους των ραδιοτηλεοπτικών, τότε δεν μένει τίποτα που να στηρίζει τον φτωχό και χειμαζόμενο, τον δοκιμαζόμενο στη μέγκενη των μνημονίων και των ρητορειών ελληνικό λαό [αλλά και κάθε λαό - παντού τα ίδια είναι, απλώς εδώ δεν υπάρχει μέτρο και συστολή, κάτι που οι δυτικοί κάπως τα κρατούν αυτά τα σημεία].

Υπάρχουν ευτυχώς κείμενα σε όλον τον Τύπο που διακρίνονται για την ξιφηρότητά τους και την κριτική τους στάση· όχι και πολλά, αλλά χαίρεσαι να τα διαβάζεις όταν σκοντάφτεις επάνω τους. Συμβαίνει αυτό κυρίως στον περιοδικό Τύπο [πρόχειρα αναφέρω το «Ερμα» και το «Μάγμα»], όπου μπορεί κανείς να διαβάσει αξιόλογα και απελευθερωμένα κείμενα, από νεαρούς διανοούμενους, απαλλαγμένους από δόγματα και «ιδεολογικές» ιδεοληψίες· ιδεολογία τους μόνη είναι μια βαθιά δημοκρατία καθώς και μια πίστη στον λαϊκό άνθρωπο και στη δημιουργία του ανά τους αιώνες. Λαϊκοί ήσαν οι περισσότεροι που κίνησαν την ανθρωπότητα ένα βήμα μπροστά [ειδικά στην τέχνη].

Ο,τι καλό έχει γίνει είναι για το καλό όλων και όχι για να ικανοποιηθεί η ματαιοδοξία του πράττοντος, ό,τι εξυψώνει τον άνθρωπο έχει διαμορφωθεί από όσους είναι κοντά στην καθημερινότητα και όχι από εκείνους που «ιδροκοπάνε» σε οικονομικά και πολιτικά γραφεία [ευρέσεως λύσεων!]. Το ζήτημα είναι πού θα βρεθεί η ζωντανή κοινότητα να δρα αυτόνομα και ανεξάρτητα από τις λύσεις της κεντρικής εξουσίας.

Γιατί είτε το θέλει κανείς είτε όχι, μόνο από μια ζωντανή κοινότητα μπορεί να αναβλύσει σθένος και αποφασιστικότητα, μόνο τότε αναδύεται και αχνοφέγγει η μικρή έστω ελπίδα για ανασυγκρότηση της προσωπικότητας και της κοινωνίας. Τα πολιτικά, όπως έχουν εξελιχθεί και μεταλλαχθεί, δεν προσφέρουν καμία λύση στις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα [είπαμε για τους εργαζόμενους στα ραδιοτηλεοπτικά και το κακό που προξενούν στην κοινωνία].

Φαίνεται αναγκαία μια συζήτηση πάνω στα αυτονόητα, αλλά λείπουν και οι συζητητές και κανείς σχεδόν δεν ξέρει τι σημαίνει αυτονόητο στις κοινωνικές σχέσεις, αφού «άλλα λέει η θεια μου κι άλλα ακούν τ’ αυτιά μου». Κούραση.  

Μετά τον Γαβρά επιδοτούν με 450 χιλ. ευρώ και σίριαλ του ΣΚΑΪ

Γράφει ο Δημήτρης Κανελλόπουλος

Εκεί φτάσαμε αγαπητοί μου: ο Νίκος Παππάς δεν πληρώνει μόνο τον Γαβρά για την ταινία του Γιάνη Βαρουφάκη, αυτόν τον κρατικοδίαιτο (παν)άγνωστο σκηνοθέτη, αλλά πληρώνει και πρόγραμμα που θα παρουσιαστεί στον ΣΚΑΪ.

Έφτασε στο σημείο ο υπουργός να χρηματοδοτεί ακόμα και το πρόγραμμα ενός καναλιού που είναι εναντίον της κυβέρνησης. Όπως χρηματοδότησε και την προπαγάνδα του Γαβρά! Όπως ανέβηκε στη Διαύγεια, επιχορηγείται το 35% και από τον προϋπολογισμό του νέου σίριαλ του ΣΚΑΪ «Λόγω τιμής: 20 χρόνια μετά», μία επιχορήγηση που ανέρχεται στο ποσό των τετρακοσίων πενήντα τεσσάρων χιλιάδων επτακοσίων δέκα οκτώ ευρώ και τριάντα δύο λεπτών (454.718,32 €).

Δεν ξέρουμε τι λέει για το θέμα ο Μάνος Βουλαρίνος, ο σατιρικός συνεργάτης του ΣΚΑΪ 100.3, που έγραψε για την επιδότηση του Γαβρά ένα κείμενο στην Athens Voice με τίτλο «Δώστε στον Γαβρά τα φράγκα / για να κάνει προπαγάνδα». Πώς θα το παραφράσει άραγε τώρα; «Δώστε στον ΣΚΑΪ τα φράγκα» και ας κάνει οτιδήποτε; Περιμένω να διαβάσω με περιέργεια.

Πού είναι όλοι οι άλλοι νεοφιλελεύθεροι δημοσιογράφοι να ανέβουν στα κάγκελα και για τον ΣΚΑΪ τώρα;

Βιάστηκαν να κάνουν αντιπολίτευση για ένα ανύπαρκτο γεγονός και τώρα έβαλαν το κεφάλι στην άμμο να κρυφτούν σαν τη στρουθοκάμηλο. Εντάξει, δεν ήξεραν. Το καταλαβαίνω. Δεν ρώταγαν τουλάχιστον πριν αρχίσουν τις ανοησίες; Εκτός και αν ήθελαν απλώς να δημιουργήσουν πολιτικές εντυπώσεις... Αλλά αυτό δεν λέγεται δημοσιογραφία.

Γαμήθηκα από έναν Αραβα*

του Περικλή Κοροβέση

Σε όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου υπάρχει έδρα που αφορά την αρχαία Ελλάδα. Στο Πανεπιστήμιο της Λουντ, ένα από τα πιο παλιά πανεπιστήμια της Ευρώπης, οι πανεπιστημιακές σχολές έχουν ελληνικά ονόματα. «Φυσική», «Μαθηματική» κ.λπ. Από τις δεκάδες χιλιάδες μελέτες που έχουν γραφτεί για την αρχαία Ελλάδα, η συντριπτική τους πλειονότητα προέρχεται από ξένους μελετητές.

Η ελληνική συνεισφορά είναι στατιστικά ασήμαντη. Άσχετα αν έχουμε να επιδείξουμε αξιόλογους μελετητές, που κατά κανόνα έχουν κάνει τις μεταπτυχιακές τους σπουδές στο εξωτερικό. Προϋπόθεση για τη μελέτη της αρχαίας Ελλάδας είναι η γλώσσα της. Βέβαια, με ερασμιακή προφορά, που εμείς δεν την καταλαβαίνουμε.

Το εντυπωσιακό είναι η σπάνις των Νεοελληνικών εδρών. Κατά κανόνα είναι παραπαίδια των σεβαστών αρχαίων. Αποκτούν σημασία μόνο αν βρεθεί κάποιος δυναμικός καθηγητής, κατά κανόνα Έλληνας. Και έτσι μπορούν να αποκτήσουν διάρκεια και κύρος. Αλλιώτικα κλείνουν, ελλείψει φοιτητών. Τα ξένα πανεπιστήμια, για λόγους κύρους, θέλουν να έχουν μια έδρα Νεοελληνικών Σπουδών. Αλλά χρειάζονται και έναν εταίρο. Το νεοελληνικό κράτος. Είναι αδιανόητο να διδάσκεις αγγλική ή γαλλική φιλολογία χωρίς την αντίστοιχη συνεργασία της χώρας.

Ένας από τους φανατικούς υποστηρικτές της ιδέας για τη δημιουργία στα πανεπιστήμια σχολών Νεοελληνικών Σπουδών ήταν ο διαπρεπής ελληνιστής Βιντάλ-Νακέ, που πίστευε πως ο Ελληνισμός πρέπει να μελετάται στο σύνολό του. Υπήρξα μαθητής του. Είχε πολλούς Έλληνες φοιτητές και είχε μια οικειότητα μαζί μας. Συχνά διέκοπτε το μάθημα ή για να μας ρωτήσει κάτι ή για να μας εκφράσει μια δυσαρέσκεια.

Και μια φορά μας ζήτησε να του εξηγήσουμε: «Πώς είναι δυνατόν το γαλλικό κράτος να δίνει το 90% των χρημάτων για τη δημιουργία μιας νεοελληνικής σχολής και το ελληνικό κράτος να αρνείται να δώσει το υπόλοιπο 10%;». Την απάντηση βέβαια την ήξερε καλύτερα από μας και χωρίς τις αυταπάτες μας.

Το νεοελληνικό κράτος διαμορφώνεται από τους Βαυαρούς. Αυτοί επινοούν μια «ελληνικότητα», όπως την είχαν στη φαντασία τους και όχι όπως αυτή είχε διαμορφωθεί μέσα από την παράδοση και ήταν η ζώσα πραγματικότητα του λαού. Αυτό που ενδιέφερε τις μεγάλες δυνάμεις ήταν να διαμελίσουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία και να διαμορφώσουν προτεκτοράτα και να τα φορμάρουν στα μέτρα της μητρόπολης. Και όχι φυσικά η ανάδειξη του όποιου εγχώριου πολιτισμού.

Αυτός, σύμφωνα με τα ιμπεριαλιστικά κριτήρια, δεν ήταν πολιτισμός, αλλά μια «βλαχιά», ένα είδος ιθαγενών που έπρεπε να εκπολιτιστούν και να εξευρωπαϊστούν. Με την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους, εγκαθιδρύεται και η φτώχεια. Σε όλη τη διάρκεια του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ού, αρχίζουν μαζικά μεταναστευτικά κύματα. Το πρώτο ήταν προς την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ειρωνεία της τύχης.

Ξαναγύρισαν για δουλειά στους πρώην κατακτητές. Αργότερα, ΗΠΑ, Αυστραλία, Καναδά. Εν γένει παντού στον κόσμο βρίσκεις Έλληνες. Υπολογίζονται σήμερα στα δέκα εκατομμύρια, αριθμός κατά προσέγγιση βέβαια. Καμιά κυβέρνηση δεν μπήκε στον κόπο να τους μετρήσει. Ποια πολιτική είχε η Ελλάδα απέναντι στον απόδημο Ελληνισμό; Απολύτως καμία. Μόνο για το συνάλλαγμά τους ενδιαφερόταν. Πώς να έχει τώρα πολιτική για Νεοελληνικές Σπουδές;

Έτυχε να ζήσω στον Ελληνισμό της διασποράς. Άνθρωποι τρίτης και τέταρτης γενιάς μιλούσαν ελληνικά, όταν κατά κανόνα οι μετανάστες χάνουν τη γλώσσα τους από τη δεύτερη γενιά. Πιστεύω, τους κράτησε ο πολιτισμός που κουβαλούσαν από τα χωριά τους. Με τα τραγούδια τους και τις γιορτές τους. Με τους συλλόγους, με τα σχολεία, όπου μπόρεσαν να κάνουν. Ακόμα και με τις Εκκλησίες. Και πάντα απόντος του κράτους. Και ακόμα εκεί που υπάρχουν μεικτά ζευγάρια. Πάλι τα ελληνικά κυριαρχούν. Και μάλιστα σε ντοπιολαλιά.

Ετσι ακούς Σουηδέζα να μιλάει ρουμελιώτικα, Γαλλίδα κρητικά ή Ιταλίδα κεφαλονίτικα. Και διαμορφώνεται εκ των πραγμάτων μια ανάγκη. Αν κάποιος ξένος, για οικογενειακούς λόγους π.χ. θέλει να μάθει ελληνικά, πού θα τα μάθει; Πουθενά. (Εκτός αν είναι τυχερός και υπάρχει κοντά κανένα πανεπιστήμιο που να έχει αντίστοιχο τμήμα). Και εδώ παίζει ρόλο η ιδιωτική πρωτοβουλία.

Σε ολόκληρο το Παρίσι, με τα αμέτρητα πανεπιστήμια, βρέθηκε χώρος για τη δημιουργία ενός Ινστιτούτου Ελληνικού Πολιτισμού και Γλώσσας που λειτουργεί εδώ και μια εικοσιπενταετία. Εκατοντάδες Γάλλοι έγιναν ελληνομαθείς. Εμψυχωτής, ο εμπνευσμένος δάσκαλος Νίκος Γραικός, άνθρωπος με μεγάλο κύρος στην ελληνική κοινότητα. Παράλληλα, αριστερός ακτιβιστής από τα νιάτα του. Είναι υποψήφιος για ευρωβουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ. Και έγραψε στο βιογραφικό πως είναι παντρεμένος με έναν άντρα. Και ο βούρκος αυτής της χώρας βγήκε στην επιφάνεια. Με γεια μας, με χαρά μας.

* Δήλωση του Ζαν Ζενέ στο περιοδικό «Playboy» το 1968 με τη συμπλήρωση: Αν δεν το είχα κάνει αυτό, ίσως να μην ήμουν τόσο πολύ υποστηρικτής του FLN (Το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο) της Αλγερίας. Περιττό να πούμε τι επακολούθησε. Αργότερα το πλέον δημοφιλές αριστερό περιοδικό της Γαλλίας, το «Tout», δημοσίευσε ένα μανιφέστο με τίτλο «Εχουμε γαμηθεί από Αραβες», που το υπέγραφαν 343 άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών που υποστήριζαν: «Είμαστε περήφανοι για αυτό και είμαστε έτοιμοι να το επαναλάβουμε». Και η ομοφοβία ταυτιζόταν με τον ρατσισμό. Δηλαδή ποινικό αδίκημα.

Ο Κινέζος των Εξαρχείων, οι επενδυτές ακινήτων και η φεουδαρχία του 21ου αιώνα

Με αφορμή το Airbnb μπορούν να ανοίξουν δεκάδες συζητήσεις. Ας αφήσουμε στην άκρη την ευκολία με την οποία πια ταξιδεύουμε.

Γράφει η Λώρη Κέζα

Ας αφήσουμε στην άκρη τη δυνατότητα ενός ιδιοκτήτη να ενοικιάζει για 3 μήνες το εξοχικό του ή κάποιο δωμάτιο στο σπίτι του και να έχει έξτρα εισόδημα. 

Το πρόβλημα είναι ότι πλέον ολόκληρες περιοχές κατοικίας γίνονται ιδιοκτησία του ενός. Το πρόβλημα είναι αισχροκέρδεια εταιρειών που αγοράζουν πολυκατοικίες, επενδύουν εκατοντάδες εκατομμύρια και διαμορφώνουν την αγορά ακινήτων σε βάρος των κατοίκων μιας πόλης. Στο Βερολίνο πριν λίγες ημέρες έγινε μεγάλη διαδήλωση επειδή τα ενοίκια διπλασιάστηκαν μέσα στη δεκαετία. Το φαινόμενο αποδίδεται στην αγορά 3.000 διαμερισμάτων από δυο εταιρείες που οποίες επένδυσαν στην «αγορά ακινήτων». Η Αθήνα ακολουθεί, είναι υποτίθεται η τελευταία ευρωπαϊκή πρωτεύουσα με χαμηλές τιμές ανά τετραγωνικό. Καταγράφεται λοιπόν μεγάλο ενδιαφέρον για μαζικές αγορές. 

Οι ξένοι επενδυτές αγοράζουν κυρίως εμπορικά ακίνητα. Καταστήματα και γραφεία χιλιάδων τετραγωνικών. Υπάρχουν όμως και οι μεσαίοι, εκείνοι που διαθέτουν περί τα 10 εκατομμύρια και στοχεύουν σε αυτοτελείς πολυκατοικίες, με τιμές πώλησης μεταξύ ενός και τριών εκατομμυρίων_ στην Κυψέλη, στο Κουκάκι, στο ιστορικό κέντρο, στο Μαρούσι. Δεν είναι μύθοι της πόλης, πρόκειται για αληθινά πρόσωπα, ο Κινέζος που αγόρασε εκατό διαμερίσματα στα Εξάρχεια ή ο ισραηλινός  που αγόρασε είκοσι πολυκατοικίες στην Αττική είναι υπαρκτοί. Υπάρχουν τα ονόματα. 

Οι επενδυτές βρήκαν ευκαιρία στην κρίση: Οι τιμές των κατοικιών έχουν υποχωρήσει 45%. Ούτε και αυτό είναι μύθος. Είναι επίσημο στοιχείο από την Τράπεζα της Ελλάδος. Ορισμένοι θα δουν τις μαζικές αγορές σπιτιών ως «έξυπνη κίνηση» και στα προβλήματα στέγασης που προκύπτουν θα απαντήσουν με το επιχείρημα της «αυτορρύθμισης της αγοράς». Οι κατοικίες βρίσκονται στην όντως σε μια «αγορά» αλλά ταυτόχρονα η στέγαση παραμένει αγαθό. Αν σε μια πρωτεύουσα ο μέσος υπάλληλος (ας πούμε ο καθηγητής δημόσιου σχολείου) πρέπει να καταβάλλει περισσότερο από το μισό εισόδημα του για ενοίκιο, υπάρχει πρόβλημα. 

Για να μην πολυλογούμε. Η στέγαση χρειάζεται προστασία επειδή είναι και αγαθό. Και όταν αναφερόμαστε σε αγαθά, χρειάζονται κανόνες. Για να ανοίξει κάποιος επενδυτής ιδιωτικό σχολείο ή κλινική, οφείλει να ακολουθήσει κανόνες. Υπάρχει νόμος πλαίσιο. Κάτι τέτοιο θα πρέπει να θεσπιστεί και για τα σπίτια. Κι ας μη αρχίσουμε εδώ τα ψευδο-φιλελέ «κι αν θέλω να αγοράσω δέκα σπίτια, δεν μπορεί το κράτος να με εμποδίσει». Δεν πρόκειται για τα άτομα που έχουν ορισμένα ακίνητα και ζουν από τα ενοίκια, πρόκειται για καρχαρίες, για εισηγμένες, Ανώνυμες Εταιρείες Επενδύσεων σε Ακίνητη Περιουσία και για funds που αλλάζουν τα δεδομένα της στέγασης και καταστρέφουν τη ζωή των κατοίκων στις μεγάλες πόλεις. 

Υπάρχει και άλλο επιχείρημα, ότι το χρήμα δεν έχει σύνορα, αν θέλει ο Κινέζος ή ο Τούρκος να επενδύσει, έχει κάθε δικαίωμα να επενδύσει. Δεν πάει έτσι. Οι κυβερνήσεις μπορούν να ορίσουν τα μεγέθη και να θέσουν περιορισμούς. Αντίστοιχα μέτρα για την αγορά αγροτικών εκτάσεων από ξένους έχουν θεσμοθετηθεί στη Νέα Ζηλανδία και τον Καναδά. Πάντα υπάρχει τρόπος να ρυθμιστεί ένα ζήτημα εάν θέλουμε να ζούμε σε κράτη πρόνοιας όπου η ευημερία του συνόλου είναι έγνοια. 

Προς το παρόν βαδίζουμε προς μια νέα, ιδιότυπη φεουδαρχία χωρίς να καταγράφεται καμία αντίδραση από τις κυβερνήσεις. Κάποιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ είχαν πάει το θέμα στη Βουλή για συζήτηση. Μέχρι εκεί. Στα λόγια.