Μπαλοθιές υποκρισίας

Στην κηδεία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη οι μπαλοθιές είχαν πέσει σε απευθείας σύνδεση.  

AlphaTV 

Γράφει ο Μάριος Διονέλλης

Ασφαλώς θετική είναι η πρόσφατη υπόμνηση της αστυνομίας στην Κρήτη για αυστηρή τήρηση του νόμου όσον αφορά το επικίνδυνο έθιμο των άσκοπων πυροβολισμών που κυριαρχεί στο νησί.

Αυτονόητα πράγματα λέει η ανακοίνωση, ότι δηλαδή με βάση τον νόμο θα συλλαμβάνονται και οι διοργανωτές των κοινωνικών εκδηλώσεων, οι ιδιοκτήτες των καταστημάτων ή των σπιτιών όπου συντελείται η συγκεκριμένη παρανομία. Χειροπέδες ακόμα και στον γαμπρό και τη νύφη αν χρειαστεί, λένε οι επιτελείς της αστυνομίας στην Κρήτη. Αλλά αυτά ισχύουν ήδη, ο νόμος είναι σαφής.

Τις τελευταίες ημέρες η συγκεκριμένη υπόμνηση της αστυνομίας, μετά και τα συνεχή κρούσματα του φετινού καλοκαιριού, επιχειρείται να παρουσιαστεί ως ακόμα μία δράση της κυβέρνησης στο πλαίσιο του δόγματος «νόμος και τάξη». Η σχέση δε της οικογένειας του πρωθυπουργού με την Κρήτη χρησιμοποιείται προσθετικά για να αποδείξει το ενδιαφέρον της κυβέρνησης για το μείζον αυτό θέμα.

Το ενδιαφέρον της όμως για τις μπαλοθιές η οικογένεια Μητσοτάκη το έχει ήδη δείξει και όχι μόνο μία φορά. Παρακολουθήσαμε όλοι σε ζωντανή μετάδοση τον Ιούνιο του 2017 τον σημερινό πρωθυπουργό να παρίσταται σε καταιγισμό πυροβολισμών στην κηδεία του πατέρα του στα Χανιά.

Οχι από το στρατιωτικό άγημα που απέδιδε τιμές στον πρώην πρωθυπουργό, αλλά από μαυροφορεμένους κουμπουροφόρους που ενήργησαν μετά από νεύμα του Κρητικού γραμματέα της Ν.Δ. Λευτέρη Αυγενάκη. Τότε ήταν νόμιμες οι μπαλοθιές; Θα έπρεπε να συλληφθεί με βάση τον νόμο ο διοργανωτής της κοινωνικής εκδήλωσης;

Και παλαιότερα όμως, τον Ιανουάριο του 2012, όταν η Ντόρα Μπακογιάννη επισκέφθηκε τα Ανώγεια ως πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας και πάλι οι σφαίρες έπεσαν βροχή με την ίδια να γελά τότε συγκαταβατικά. Για το περιστατικό εκείνο μάλιστα, το Αστυνομικό Τμήμα Ανωγείων ξεκίνησε έρευνα, το αποτέλεσμα της οποίας ακόμα αγνοείται.

Οι μπαλοθιές στην Κρήτη πρέπει να εκλείψουν. Καθοριστικό ρόλο μπορούν να παίξουν οι ίδιοι οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν σε γλέντια (κάποτε θα πρέπει να βρουν το θάρρος να αποχωρούν αμέσως μόλις πέσει ο πρώτος πυροβολισμός). Μακάρι η κρητική καταγωγή του πρωθυπουργού να συμβάλει προς αυτήν την κατεύθυνση.

Προς το παρόν όμως ακούμε μόνο μπαλοθιές υποκρισίας.

Η αλλαγή είναι απλή. Όχι εύκολη.

γράφει ο Μάριος Γιαννάκου*

Αν κάποιος σας είπε πως είναι εύκολο να αλλάξουμε στη ζωή μας κάποια πράγματα που μας ταλαιπωρούν ή που μας τραβάνε πίσω για χρόνια, σας είπε ψέματα. Εύκολος δρόμος για την αλλαγή, σε όποια μορφή και αν την επιθυμήσουμε, δεν υπάρχει.

Η εσωτερική αλλαγή είναι μια μακροχρόνια διαδικασία που απαιτεί κόπο και αποφασιστικότητα. Η αλλαγή του εσωτερικού μας κόσμου απαιτεί υπομονή, σαν ένα βαρύ σώμα που χρειάζεται πολύ δουλειά και επιμονή για να μεταμορφωθεί σε ένα σώμα υγιές και λειτουργικό.

Η συμβουλή για να αποκτήσεις ένα σώμα είναι απλή: απλώς απομακρύνσου από λιπαρές τροφές και βάλε την κίνηση στην καθημερινότητά σου. Όσο και απλή να είναι η συμβουλή άλλο τόσο δύσκολη είναι να την τηρήσουν οι άνθρωποι.

Έτσι και στην εσωτερική αλλαγή τα πράγματα είναι πολύ απλά αλλά όχι εύκολα. Πρέπει σιγά σιγά να αλλάξουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε και αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα και τα πράγματα που δεν επιθυμούμε στην ζωή μας.

Πρέπει σιγά σιγά να εκπαιδεύσουμε το μυαλό μας και τη συνείδησή μας να πειθαρχεί και να απομακρύνει ανθρώπους και σκέψεις που μας τραβάνε πίσω. Δύσκολος ο δρόμος, αλλά αξίζει.

* O Μάριος Γιαννάκου είναι Life coach εξερευνητής και αθλητής υπεραποστάσεων. Τον Φεβρουάριο του 2018 έγινε 1 από τα 14 άτομα στον κόσμο που τερμάτισαν με τα πόδια τον αγώνα 150 χιλιομέτρων στην Αρκτική και τον Δεκέμβριο του 2018 έσπασε το παγκόσμιο ηλικιακό ρεκόρ στον μεγαλύτερο αγώνα ερήμου στον κόσμο, μήκους 270 χιλιομέτρων. Έχει πλήθος συμμετοχών σε αγώνες υπεραποστάσεων ενώ την περίοδο 2017-2018 υπηρέτησε σαν εκπαιδευτής στις Ειδικές Δυνάμεις. Ασχολείται επαγγελματικά με το public speaking και personal mentoring με σπουδές στην Γερμανική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στο πρόγραμμα Life Coaching του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Επιπλέον ασχολείται με την σύνθεση μουσικής, τη ζωγραφική και τη συγγραφή

Αίτημα άρσης ασυλίας για ποινική δίωξη στο Λοβέρδο για τη Novartis – Στο αρχείο η δικογραφία για Στουρνάρα.!

Την άρση της βουλευτικής ασυλίας του πρώην υπουργού Υγείας Ανδρέα Λοβέρδου προκειμένου να ασκηθεί εναντίον του ποινική δίωξη για το κακούργημα της παθητικής δωροδοκίας σχετικά με την υπόθεση της Novartis ζητεί η επικεφαλής της Εισαγγελίας κατά της Διαφθοράς, Ελένη Τουλουπάκη, η οποία παράλληλα βάζει στο αρχείο τη δικογραφία για τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννη Στουρνάρα, καθώς δεν προέκυψε σε βάρος τους καμία ένδειξη περί τέλεσης οποιασδήποτε αξιόποινης πράξης.

Ειδικότερα και σύμφωνα με πληροφορίες, η εισαγγελική λειτουργός διαβιβάζει (όπως προβλέπει ο νόμος και το Σύνταγμα), μέσω της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου στη Βουλή τη δικογραφία για τον πρώην υπουργό Υγείας και βουλευτή του ΚΙΝΑΛ, Ανδρέα Λοβέρδο, ζητώντας την άρση της βουλευτικής του ασυλίας προκειμένου να προχωρήσει στην άσκηση ποινικής δίωξης για το αδίκημα της δωροδοκίας (κακούργημα). 

Κι αυτό διότι σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, προέκυψαν «επαρκείς ενδείξεις» για την άσκηση δίωξης σε βάρος του πρώην υπουργού, με τους εισαγγελείς να αποστέλλουν στη Βουλή και ένα πόρισμα περίπου 200 σελίδων, με το οποίο αξιολογούν το υλικό που έχουν συλλέξει. 

Ο πρώην υπουργός είχε κληθεί και είχε δώσει εξηγήσεις με την ιδιότητα του υπόπτου τον περασμένο Μάιο, μετά τις καταθέσεις προστατευομένων μαρτύρων και άλλων μαρτύρων, οι οποίοι κατήγγειλαν ότι επί υπουργίας του (την περίοδο Απρίλιος 2011-Μαΐος 2012) εισήχθησαν στην αγορά του φαρμάκου 4 σκευάσματα για σοβαρές παθήσεις, τα οποία διατέθηκαν σε τιμές κατά πολύ υψηλότερες σε σχέση με εκείνες των τριών φθηνότερων ευρωπαϊκών χωρών. 

Ο ίδιος από την πρώτη στιγμή αρνήθηκε τα όσα του καταλογίζονται, κάνοντας λόγο για σκευωρία. 

Υπενθυμίζεται ότι η έρευνα παραμένει «ανοιχτή» για τον Υπουργό Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνι Γεωργιάδη και τον Ευρωπαίο Επίτροπο Δημήτρη Αβραμόπουλο.

   

Το Χάρβαρντ… λύσσαξε!

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΑΤΣΙΚΑ*

Το περιμέναμε, βεβαίως. Από χθες, με την ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής, λύσσα κακιά! Ξεχείλισε η υποκρισία όσων παριστάνουν τους «σοκαρισμένους» και μαζί της ένας ατελείωτος οχετός για τα παιδιά που πέρασαν με βαθμολογία κάτω από τη βάση στα Πανεπιστήμια.

Παρουσιαστές που κάνουν 10 λάθη κάθε φορά που μιλάνε εκτός κειμένου, δημοσιογράφοι που ξεκίνησαν την καριέρα τους από το ρεπορτάζ στα αποδυτήρια ποδοσφαιρικών ομάδων, «αναλυτές» και «ειδικοί», πρόθυμοι να μπετονάρουν με την «άποψή» τους τη «γραμμή» του νέου ιερατείου, άνοιξαν στο διαπασών τις σειρήνες της εκπαιδευτικής τρομολαγνείας και έδωσαν τα ρέστα τους στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο: Ακούς εκεί, να μπαίνουν στο Πανεπιστήμιο με βαθμούς κάτω από τη βάση… Τα ισοπεδώσαμε όλα πια σ’ αυτόν τον τόπο!

Εντάξει, το σύνθημα το είχε δώσει πολύ πριν από την ανακοίνωση των φετινών βάσεων εισαγωγής ο νέος πρωθυπουργός, όταν ακόμη δεν είχε γίνει πρωθυπουργός, αλλά είχε τελειώσει το Χάρβαρντ: «Η εισαγωγή σε εκπαιδευτικά ιδρύματα με πολύ χαμηλή βαθμολογία υπονομεύει την έννοια της ανώτατης εκπαίδευσης», είχε ανακαλύψει ο Κυρ. Μητσοτάκης από πέρσι (29/8/2018) και υπογράμμιζε ότι «από το 2005, ως νέος βουλευτής, είχα υποστηρίξει την καθιέρωση ενός κατώτατου ορίου εισαγωγής στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Η ρύθμιση αυτή πρέπει να επανέλθει. Και θα επανέλθει από την επόμενη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας».

Και επειδή ο νέος πρωθυπουργός μας κρατάει τις υποσχέσεις του, ήρθε η ώρα να τις υλοποιήσει.

Και μετά ήρθε η νέα υπουργός Παιδείας, που δήλωσε και αυτή με τη σειρά της προβληματισμένη με την εικόνα της εισόδου υποψηφίων με βαθμό κάτω από τη βάση και μαζί της προβληματίστηκαν και κάμποσοι καναλάρχες, αλλά και επιχειρηματίες της γνώσης, για τη μεγάλη πτώση των βάσεων, καθώς και για τα εκπαιδευτικά μας ιδρύματα που κινδυνεύουν από τους χιλιάδες αμαθείς εισακτέους…

Και για να μην κατηγορηθούν ότι τα βάζουν με τα νέα παιδιά, ως γνώστες του εμπορίου, ξεχνούν να δηλώσουν ότι στα ιδιωτικά εκπαιδευτικά μαγαζιά, που οι ίδιοι έχουν στήσει, δεν ισχύει καμιά βάση του 10 εάν ηχήσουν τα δίδακτρα.

Και από την άλλη, γιατί τα Πανεπιστήμια να ξεχειλίζουν από ντόπιους αμαθείς όταν, όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός, θα μπορούσαν να εκπαιδεύουν 10.000 ξένους φοιτητές με δίδακτρα;

Α, φτάνει πια! Πρέπει να λέμε την αλήθεια στα παιδιά. Τον λύκο λύκο και το σκοτάδι σκοτάδι! Ο βασικός προσανατολισμός της κυβέρνησης είναι η μείωση των εισακτέων, η πριμοδότηση της ιδιωτικής ανώτατης εκπαίδευσης και η ιδιωτικοποίηση του δημόσιου πανεπιστημίου. Η επαναφορά της βάσης του 10 θα παίξει τον ρόλο του τροχονόμου της εισόδου στα Πανεπιστήμια, εξοστρακίζοντας, με εργαλείο τον βαθμό δυσκολίας των θεμάτων, χιλιάδες υποψήφιους, ενώ την ίδια στιγμή η ανακοίνωση του υπουργείου για ισότητα ευκαιριών θα μοιάζει με την ψευτοευγένεια μιας πρόσκλησης σε ανεπιθύμητους καλεσμένους, όταν υπάρχει η βεβαιότητα πως οι συνθήκες θα τους αποτρέψουν από το να τη δεχτούν.

*Φιλόλογος - ερευνητής

από την εφημερίδα των Συντακτών - Efsyn..

Το φάντασμα της ύφεσης επέστρεψε...

Της Αμαλίας  Κάτζου

Σε θολά νερά έχουν εισέλθει οι παγκόσμιες αγορές, με τους επενδυτές να αποεπενδύονται από τις μετοχές και να στρέφονται σε πιο ασφαλή επενδυτικά καταφύγια, όπως ο χρυσός και τα κρατικά ομόλογα. Μάλιστα, την προηγούμενη εβδομάδα η αντιστροφή της καμπύλης στα αμερικανικά ομόλογα και η συρρίκνωση της γερμανικής οικονομίας ενέτειναν τις ανησυχίες για τις προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας. Το φάντασμα της ύφεσης έχει επιστρέψει δριμύτερο και αρκετές μεγάλες οικονομίες του «φλερτάρουν» επικίνδυνα με τη στασιμότητα.

ΗΠΑ: Φρενάρει η ανάπτυξη

Η ισχυρότερη οικονομία σε παγκόσμιο επίπεδο, η αμερικανική, βρίσκεται το επίκεντρο των εκτιμήσεων από τους οικονομολόγους, οι οποίοι προβλέπουν ότι η ανάπτυξή της θα είναι χαμηλότερη τα επόμενα τρίμηνα. Η Wall Street πρωταγωνίστησε στο ξεπούλημα των μετοχών, με τους επενδυτές να μην ενστερνίζονται την άποψη του ΔΝΤ για ανάπτυξη 2,6% φέτος. Σύμφωνα με τους αναλυτές, τα υψηλά επιτόκια που επιβάλλει η Fed, ο εξασθενημένος αντίκτυπος των φορολογικών περικοπών και ο εμπορικός πόλεμος με την Κίνα είναι παράγοντες που επηρεάζουν αρνητικά την οικονομία και πιθανότατα να οδηγήσουν σε ύφεση.

Μεγάλη Βρετανία: Στη δίνη του Brexit

Για τη Μεγάλη Βρετανία οι ανησυχίες έχουν να κάνουν με το Brexit. Η οικονομία υποχώρησε κατά 0,2% το δεύτερο τρίμηνο. Είναι το πρώτο τρίμηνο από το τέλος του 2012 που η βρετανική οικονομία τρέχει με αρνητικό ρυθμό ανάπτυξης, προκαλώντας προειδοποιήσεις περί ύφεσης από ορισμένους οικονομολόγους. Αρκετοί σχολιαστές επισημαίνουν ως παράγοντα που επηρεάζει την οικονομική επίδοση το επερχόμενο Brexit και την αβεβαιότητα που το συνοδεύει. Η αύξηση της απασχόλησης και η άνοδος των πραγματικών μισθών μπορεί να στηρίξουν την ανάπτυξη στο τρίτο τρίμηνο, αλλά ενδεχόμενη μη πραγματοποίηση του Brexit στις 31 Οκτωβρίου θα μπορούσε να έχει αξιοσημείωτο αντίκτυπο στο Ηνωμένο Βασίλειο, την ΕΕ και τον υπόλοιπο κόσμο.

Κίνα: Υποχώρηση των εξαγωγών

Τον χαμηλότερο ρυθμό ανάπτυξης από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 κατέγραψε η κινεζική οικονομία το δεύτερο τρίμηνο του έτους, με το ΑΕΠ να μειώνεται κατά 0,2% (6,2% από 6,4%) κυρίως λόγω της σημαντικής υποχώρησης των εξαγωγών. Την ίδια στιγμή, η βιομηχανική παραγωγή της χώρας έπεσε τον προηγούμενο μήνα στο χειρότερο επίπεδο των τελευταίων 17 ετών. Κι ενώ εμπορικές επιδόσεις της χώρας παρουσιάστηκαν ισχυρότερες απ′ ό,τι αναμενόταν, τα στοιχεία της βιομηχανικής παραγωγής δείχνουν ότι ο συνολικός ρυθμός ανάπτυξης της Κίνας συνεχίζει να υποχωρεί υπό το βάρος του εμπορικού πολέμου με τις ΗΠΑ αλλά και των προβλημάτων χρέους. Σημειώνεται ότι το συνολικό χρέος της Κίνας διαμορφώνεται στο 303% έναντι 297%, που ήταν το ίδιο τρίμηνο του περασμένου έτους. Το παραπάνω ποσό συμπεριλαμβάνει το χρέος του Δημοσίου, των επιχειρήσεων καθώς και των νοικοκυριών και είναι ήδη μεγαλύτερο από 40 τρισ. δολάρια. Κάτι που σημαίνει ότι έχει αυξηθεί κατά περίπου 2,5 τρισ. μέσα σε διάστημα ενός έτους – κυρίως εξαιτίας του αυξημένου δανεισμού από την πλευρά των τοπικών κυβερνήσεων και των τραπεζών.

Βραζιλία: Υπό πίεση οικονομία & νόμισμα

Μπορεί η οικονομία της Βραζιλίας να δείχνει ισχυρή, ωστόσο το χρηματιστήριο της χώρας και το νόμισμά της δέχονται σοβαρές πιέσεις. Η μεγαλύτερη οικονομία της Λατινικής Αμερικής φαίνεται να δέχεται πλήγμα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν άλλες χώρες: η γειτονική της Αργεντινή βρίσκεται σε οικονομική κρίση και η επιβράδυνση της ανάπτυξης στην Κίνα οδηγεί σε μείωση ζήτησης για τις πρώτες ύλες της Βραζιλίας. Επίσης, υπάρχουν ανησυχίες μήπως η επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας μειώσει τις εξαγωγές της Βραζιλίας προς τις ΗΠΑ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία της χώρας.

Σιγκαπούρη: Επισήμως σε ύφεση

Η οικονομία της Σιγκαπούρης εισήλθε σε ύφεση το τρίτο τρίμηνο του 2019, δεχόμενη τις επιπτώσεις από τον συνεχιζόμενο εμπορικό πόλεμο ΗΠΑ – Κίνας. Το κράτος των 5,5 εκατομμυρίων ανθρώπων είναι ένα οικονομικό κέντρο που φιλοξενεί εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια σε ξένες αποταμιεύσεις και ο ρόλος του θεωρείται κομβικός στην περιοχή. Η μείωση στις πωλήσεις των μεταποιημένων προϊόντων προς την Κίνα επέφεραν σημαντικό πλήγμα στην οικονομία της Σιγκαπούρης, ενώ οι χαμηλότερες ροές Κινέζων τουριστών επηρέασε επίσης το χονδρικό και λιανικό εμπόριο. Σημειώνεται ότι στο δεύτερο τρίμηνο το ΑΕΠ της Σιγκαπούρης παρουσίασε ρυθμό ανάπτυξης 0,1%, ποσοστό πολύ μικρότερο από την αναθεώρηση αύξησης του ΑΕΠ κατά 1,1% στο πρώτο τρίμηνο.

Ιταλία: Πολιτική αβεβαιότητα

Η πολιτική αβεβαιότητα στην Ιταλία, σε συνδυασμό με τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα, έχει προκαλέσει προβληματισμό για τις προοπτικές της τρίτης μεγαλύτερης ευρωπαϊκής οικονομίας. Και μπορεί ο Ματέο Σαλβίνι, ηγέτης της Λέγκας του Βορρά, ο οποίος ηγείται των δημοσκοπήσεων, να έχει χαμηλώσει τους τόνους σχετικά με την έξοδο της Ιταλίας από το ευρώ, ωστόσο η επιχειρηματική εμπιστοσύνη παραμένει στο ναδίρ. Παράλληλα, οι ιταλικές τράπεζες εξακολουθούν να βρίσκονται αντιμέτωπες με σοβαρές προκλήσεις, με κυριότερη αυτή των κόκκινων δανείων, ενώ και οι επιχειρήσεις της χάνουν από τις αντίστοιχες κινεζικές, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε παρατεταμένη οικονομική παρακμή.

Αργεντινή: Φόβοι για νέα κατάρρευση

Ξαφνικά όλα τα βλέμματα έχουν στραφεί στην Αργεντινή. Νομίσματα, μετοχές και ομόλογα βυθίστηκαν τις προηγούμενες μέρες, ενώ οι επενδυτές αναρωτιούνται αν η χώρα της Λατινικής Αμερικής οδεύει προς άλλη μια οικονομική καταστροφή. Όλα ξεκίνησαν από τη χειρότερη της αναμενόμενης επίδοση του φιλικού προς τις αγορές Προέδρου Μαουρίσιο Μάκρι στις προκαταρκτικές εκλογές της Κυριακής. Ο ηγέτης της αντιπολίτευσης Αλμπέρτο Φερνάντες -σύμμαχος του οποίου είναι η πρώην Πρόεδρος Κριστίνα Φερνάντες ντε Κίρχνερ- κυριάρχησε στις προκαταρκτικές εκλογές με μεγαλύτερη της αναμενόμενης διαφορά, της τάξης του 15,5%. Αυτό το αποτέλεσμα εγείρει αμφιβολίες για τις πιθανότητες επανεκλογής του Μάκρι για δεύτερη θητεία στις εκλογές του Οκτωβρίου. Αναλυτές υποστηρίζουν ότι ενδεχόμενη νίκη του Φερνάντες στις επικείμενες εκλογές θα έθετε υπό δοκιμασία τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες του Μάκρι για να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των αγορών. Μάλιστα, υπάρχουν φόβοι ότι ο Φερνάντες θα επιδιώξει να επαναδιαπραγματευτεί το χρέος της χώρας, καθώς και τις συμφωνίες που έχουν γίνει με το ΔΝΤ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Αργεντινή βρίσκεται σε φάση ύφεσης με πληθωρισμό άνω του 55% έπειτα από περισσότερα από τρία έτη πολιτικών του Μάκρι. Η χώρα έχει μια μακρά ιστορία χρεοκοπιών και μόλις το 2016 υπό τον Πρόεδρο Μάκρι άρχισε να αφήνει πίσω της τις μνήμες από την τελευταία χρεοκοπία. Η Αργεντινή βίωσε μια 15ετή κρίση στον απόηχο της χρεοκοπίας του 2001. Την Παρασκευή οι οίκοι αξιολόγησης Fitch και Standard & Poor’s υποβάθμισαν την Αργεντινή επικαλούμενοι την κατ’ αυτούς μεγαλύτερη πιθανότητα κήρυξης στάσης πληρωμών έπειτα από το αποτέλεσμα των πρόσφατων προκριματικών εκλογών.

Καμπανάκι για «θερμό» φθινόπωρο

«Πιθανό σοκ στις αγορές τον Σεπτέμβριο δεν μπορεί να αποκλειστεί», προειδοποιούν οι αναλυτές της Nomura. Τα καλά νέα είναι ότι η «κατανομή Γάμμα» για τον μετριασμό των κινδύνων έχει εξομαλυνθεί από την προηγούμενη εβδομάδα, όπως ήδη είχε προβλέψει η Nomura. Το περιβάλλον των συναλλαγών μπορεί να αποκαταστήσει περισσότερο την ηρεμία στις αγορές. Ωστόσο, τα κακά νέα δυστυχώς έπονται. Ο αναλυτής της Nomura Τσάρλι ΜακΕλιγκοτ σημειώνει ότι ο Σεπτέμβριος ενέχει προκλήσεις και κινδύνους. Οι προσδοκίες τόσο για τη Fed όσο και για την ΕΚΤ παραμένουν υπερβολικά υψηλές και το ρίσκο μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλη απογοήτευση, η οποία θα επηρεάσει τις αποδόσεις των ομολόγων και τις ισοτιμίες.

Αναμένεται επιπλέον να παρατηρηθεί συρρίκνωση του buyback στα μέσα Σεπτεμβρίου, καθώς υπολογίζεται ότι περίπου το 75% των εταιρειών του S&P 500 θα δει τα παράθυρα αγοράς τους να κλείνουν μέχρι τις 17/9/2019. Ετσι, όπως έχει συμβεί τόσες φορές στο παρελθόν, το μακροοικονομικό σοκ λειτουργεί καταλυτικά για τις χαμηλότερες μετοχές, οπότε οι κίνδυνοι αυξάνονται και ακολουθούν μια αλληλουχία. Οι αγορές μπορεί να σωθούν από τις υποσχέσεις του Πάουελ, της Λαγκάρντ, του Ντράγκι, αλλά ο ΜακΕλιγκοτ εκφράζει σοβαρές αμφιβολίες για την επιρροή του πρώτου. Το αφήγημα ότι «το τέλος του κύκλου επιταχύνεται τώρα από τον εμπορικό πόλεμο» βασίζεται σε μια αυξανόμενη πίστη στην εξάντληση της νομισματικής πολιτικής, η οποία συνεχίζει να λειτουργεί ως καταλύτης για τη συντριπτική πλειοψηφία με «συνεχώς χαμηλότερες αποδόσεις και πιο επίπεδες καμπύλες».

Ομόλογα

Η ισοπέδωση της καμπύλης των αποδόσεων των ομολόγων έχει επιταχύνει τη ζήτηση από ευαίσθητους hedgers, οι οποίοι γίνονται ουσιαστικά «μηχανικοί αγοραστές». Οι κίνδυνοι εντείνονται από έναν απογοητευτικό Τζερόμ Πάουελ, ο οποίος προσπαθεί να αποφύγει τις συνεχιζόμενες προσδοκίες της αγοράς για μια πιο επιθετική χαλάρωση από πλευράς Fed.

Σχεδόν απόλυτα απαισιόδοξος για την πορεία της Wall Street έως το τέλος του 2019 εμφανίζεται ο Μάικλ Γουίλσον, κορυφαίος αναλυτής της Morgan Stanley. Ο Γουίλσον θεωρείται ένας από τους πιο απαισιόδοξους αναλυτές της Wall Street, αλλά σε πάρα πολλές περιπτώσεις, αν και βρέθηκε σε απόλυτη κόντρα με άλλους αναλυτές, αποδείχτηκε απόλυτα σωστός. Όπως επισημαίνει, η άνοδος της Wall Street οφείλεται αποκλειστικά στην πολιτική που άσκησε η Fed, καθώς και από τις ιδιαίτερα αισιόδοξες εκτιμήσεις για την πορεία των κερδών ανά μετοχή του S&P 500. Ο Γουίλσον εκτιμά ότι μετά την 31η Ιουλίου η «θετική επίδραση της Fed στην αμερικανική αγορά έχει ολοκληρωθεί. Το ότι υπήρξε sell off μετά την απόφαση της Fed για τη μείωση των επιτοκίων οφείλεται αποκλειστικά στο γεγονός ότι η αγορά είχε πλήρως προεξοφλήσει τις αποφάσεις της τράπεζας και οι επενδυτές ακολούθησαν το γνωστό ρητό “buy the rumor, sell the news” (“αγόρασε όταν υπάρχουν φήμες και πούλησε όταν επιβεβαιωθούν”)».

* πηγή Δημοσιεύτηκε στο φύλλο 116 της «Νέας Σελίδας», που κυκλοφόρησε την Κυριακή 25 Αυγούστου 2019.

«Κλείδωσαν» οι αυξήσεις στο ρεύμα της ΔΕΗ

Μέτρα ύψους 500 εκατ. ευρώ, προωθεί για τη ΔΕΗ, η κυβέρνηση και η νέα διοίκηση της επιχείρησης, μεταξύ των οποίων η αύξηση της κιλοβατώρας, η μείωση της έκπτωσης για τους συνεπείς καταναλωτές και η ακύρωση επί της ουσίας του μειωμένου ΦΠΑ στην ενέργεια.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες του Αθηναϊκού Πρακτορείου, η εισήγηση του νέου προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της επιχείρησης, Γιώργου Στάσση προς το ΔΣ θα περιλαμβάνει:

Αύξηση της χρέωσης ανά κιλοβατώρα (ανταγωνιστικό σκέλος τιμολογίων) για την ενίσχυση των εσόδων της ΔΕΗ.

Μείωση της έκπτωσης συνέπειας από το 10 στο 5%

Θέσπιση ρήτρας CO2 για τα νοικοκυριά.

Επιπλέον έκπτωση 50% για τα μηχανικά υποστηριζόμενα άτομα, που είναι δικαιούχοι του Κοινωνικού Οικιακού Τιμολογίου.

Tα τιμολόγια της ΔΕΗ από 1η Σεπτεμβρίου διαμορφώνονται ως εξής:

Για κατανάλωση έως 2000 κιλοβατώρες το τετράμηνο, η νέα τιμή είναι 0,11058 ευρώ ανά κιλοβατώρα από 0,0946 που είναι η ισχύουσα χρέωση.

Από 2000 κιλοβατώρες και πάνω η νέα τιμή διαμορφώνεται σε 0,11936 ευρώ ανά κιλοβατώρα, έναντι 0,10252 τώρα.

Για το νυχτερινό ρεύμα η νέα τιμή διαμορφώνεται σε 0,07897 ευρώ ανά κιλοβατώρα έναντι 0,0661 σήμερα.

Οι αυξήσεις στην κιλοβατώρα διαμορφώνονται από 16,4 έως 19,4%. Η κυβέρνηση επί της ουσίας θα επιχειρήσει να αντισταθμίσει τις αυξήσεις στην τιμή του ρεύματος με τη μείωση του ΦΠΑ στην ενέργεια από 13% στο 6%, που είχε θεσπίσει και είχε τεθεί σε ισχύ από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Επί της ουσίας δηλαδή θα ακυρώσει τη μείωση του ΦΠΑ, ενώ ταυτόχρονα εξετάζεται και η μείωση του Ειδικού Τέλους Μείωσης Εκπομπών Αερίων Ρύπων (ΕΤΜΕΑΡ).

Σχετικά με τη ρήτρα CO2, αυτή ενσωματώνεται στα τιμολόγια προκειμένου να μεταφέρονται στους καταναλωτές οι επιβαρύνσεις των δικαιωμάτων και η όποια άνοδος τους. Βάση υπολογισμού της ρήτρας θα είναι η τωρινή επιβάρυνση της ΔΕΗ για τα δικαιώματα εκπομπής, η οποία για τη χαμηλή τάση είναι 15,68 ευρώ ανά μεγαβατώρα. Η ΔΕΗ θα προχωρήσει επίσης στην κατάργηση των εκπτώσεων στις χρεώσεις CO2 για τη μέση τάση (βιομηχανίες και μεγάλες εμπορικές αλυσίδες), όπου ήδη εφαρμόζεται η ρήτρα ρύπων. 

πηγή

  

Η «σκόνη» της μετεμφυλιακής Χωροφυλακής του κ. Μπαλάσκα

Της Έλλης Ζώτου  

Ο ειδικός «Εξαρχειολόγος» και συχνότατος καλεσμένος του ΣΚΑΪ, χθες, με αφορμή τις εκκενώσεις των καταλήψεων, χάρισε ρίγη συγκίνησης σε κάθε επιβιώσαντα χωροφύλακα του Εμφυλίου «Ποιητική άδεια», με έμπνευση από το γερμανικό NSDAP, ή «υπερβάλλων ζήλος» να δώσει τα διαπιστευτήριά του στην κυβέρνηση της Ν.Δ., που και σαν αντιπολίτευση δεν είχε διστάσει να κλείσει το μάτι σε ξενοφοβικές κορώνες ή σε μετεμφυλιακού τύπου δηλώσεις, λέτε να υποστηρίξει στην ΕΔΕ του ότι ήταν οι χθεσινές του δηλώσεις στον ΣΚΑΪ ο αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων (ΠΟΑΣΥ) Σταύρος Μπαλάσκας;

Ο ειδικός αυτός «Εξαρχειολόγος» και συχνότατος καλεσμένος του ΣΚΑΪ, χθες, με αφορμή τις εκκενώσεις των καταλήψεων, χάρισε ρίγη συγκίνησης σε κάθε επιβιώσαντα χωροφύλακα του Εμφυλίου παρομοιάζοντας τους κατά τα άλλα «κακομοίρηδες» μετανάστες με «σκόνη» και «πραγματικά σκουπίδια» τους «σκληρούς ποινικούς, τους ακροαριστερούς, τους ιδιαίτερους».

«Ένα δάκτυλο εκκίνησε μια αθόρυβη νέας τεχνολογίας ηλεκτρική σκούπα, η οποία είναι η αστυνομία, η οποία σιγά – σιγά θα ρουφήξει όλα τα σκουπίδια από τα Εξάρχεια, προοδευτικά, δημοκρατικά, με σχέδιο από τα επιτελεία της Αστυνομίας» είπε και στην προσπάθεια της δημοσιογράφου να τον γλιτώσει από το ατόπημα, ο συνδικαλιστής αστυνομικός διευκρίνισε: «Βεβαίως, δεν εννοούμε τους ανθρώπους που αποτελούν μια σκόνη που μπορεί να έχει ενοχλητικό χαρακτήρα αλλά δεν έχει καίριο χαρακτήρα για τα Εξάρχεια, εννοούμε τα πραγματικά σκουπίδια στις άλλες δέκα καταλήψεις, τις οποίες τις έχουν σκληροί ποινικοί, ακροαριστεροί, ακροαναρχικοί, άνθρωποι ιδιαίτεροι. Όταν θα αρχίσουμε να μπαίνουμε και εκεί, τότε θα έχει δημοσιογραφικό ψωμί που θα μπορέσουμε να το συζητήσουμε και εδώ».

Η ανατριχιαστική δήλωση -η οποία ευθέως παραπέμπει στη ναζιστική προπαγάνδα που υποβίβαζε τους «μη Άριους» σε υπανθρώπους-, του αντιπροέδρου Θεμάτων Μελετών – Επιμόρφωσης Αστυνομικών και Ειδικού Γραμματέα της ΠΟΑΣΥ Στ. Μπαλάσκα ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, σε σημείο που χθες το απόγευμα διατάχθηκε Ένορκη Διοικητική Εξέταση (ΕΔΕ) από τον αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. Μ. Καραμαλάκη, ενώ διαβιβάστηκαν οι δηλώσεις στην Εισαγγελία Αθηνών για να εξεταστεί αν προκύπτει και κάποιο αδίκημα.

Και το πρόβλημα ξέρετε ποιο είναι; Ότι ανάλογες δηλώσεις είναι κανόνας τα τελευταία χρόνια για τους συνδικαλιστές της ΠΟΑΣΥ, οι οποίο φαίνεται πια να μην διστάζουν να αποκαλύψουν δημόσια τη χωροφυλακίστικη κατάταξη και αξιολόγηση που κάνουν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. Οι «κακόμοιροι», τα «σκουπίδια», οι «ιδιαίτεροι» που με ένα ok μπορούμε να τους εξαφανίσουμε, ενώ πια τα Εξάρχεια αποτελούν ένα σύμβολο στο φαντασιακό των υπερασπιστών του «Νόμου και της Τάξης».

Ο ίδιος δε, λίγες ημέρες πριν τις εκλογές, απειλούσε από το «Πρώτο Θέμα» ότι «Αν πάρουμε πολιτική εντολή για τα Εξάρχεια, θα πάθετε την πλάκα σας», ενώ τον περασμένο Απρίλιο, από τον ΣΚΑΪ πάλι, αναφερόταν στα Εξάρχεια ως «κατακτημένα ελληνικά εδάφη εντός της ελληνικής επικράτειας».

Οι δηλώσεις αυτές πάντως μόνο δημοκρατικό ιδεώδες δεν αποπνέουν και ούτε φαίνεται εντέλει να έχουν κάποια σχέση και με την πραγματική αποστολή της αστυνομίας να καταστέλλει το έγκλημα.

ΥΓ.: Αλήθεια, πού κατέταξαν οι αστυνομικοί, πριν ένα χρόνο, τον Ζακ Κωστόπουλο;

Αναζητώντας τον Αρκά

Αναλογίστηκες άραγε, Αρκά, πόσο μεγάλη διάσταση παρουσιάζει το παρόν και το παρελθόν σου; Ποια είναι άραγε η καλλιτεχνική σου ταυτότητα;

Γράφει η Κωνσταντίνα Πορφυρού    

Στην εφηβεία μου, στην ηλικία που «προσπαθούσα να βγω από το ψυχολογικό μου αδιέξοδο, αλλά δεν μπορούσα να θυμηθώ από που μπήκα», γνώρισα και αγάπησα τα σκίτσα του Αρκά. Ο κόκορας αποτελούσε το alter ego μου όσον αφορά τα αποτυχημένα αισθηματικά και την μηδαμινή αυτοπεποίθηση, ο καλοκάγαθος Ισοβίτης με έκανε πάντα να γελώ, ενώ οι διαμάχες του μικρού σπουργιτιού με τον πατέρα του έμοιαζαν βγαλμένες απ’ τη δική μου ζωή (εντάξει, ο μικρός είχε περισσότερο θράσος και τσαγανό από εμένα, αλλά για τις ανάγκες του παρόντος ας δεχθούμε την αναλογία). 

Τα χρόνια αναπόδραστα πέρασαν, εγώ μεγάλωσα, άλλαξα. Η ενηλικίωση αποτέλεσε ηλεκτροσόκ και μέσα σ’ όλα όσα γύρισαν τούμπα, αναγκάζομαι σήμερα να αντιμετωπίσω και την κατάρρευση ενός εκ των εφηβικών μου ειδώλων. Αρκά, απευθύνομαι σ’ εσένα, σε β’ ενικό, με ένα θάρρος που το σφετερίζομαι προφασιζόμενη την αναγνωστική πίστη που σου έχω δείξει όλα αυτά τα χρόνια. Προφασιζόμενη; Ναι, προφασιζόμενη. Γιατί το βαθύτερο αίτιο είναι μία αγνή απογοήτευση που έχει φωλιάσει στην καρδιά μου. 

Είσαι εσύ Αρκά, αυτός που αφέθηκε να εμπλακεί στη δίνη του πολιτικού κόσμου, όχι για να εγείρει συνειδήσεις ή να προβληματίσει, αλλά για να στοχεύσει ευθέως; Ρισκάροντας μάλιστα τα συναπτά έτη επιτυχιών και το σεβασμό του κοινού για έναν ομιχλώδη, απροσδιόριστο λόγο; 

Αναλογίστηκες άραγε, Αρκά, πόσο μεγάλη διάσταση παρουσιάζει το παρόν και το παρελθόν σου; Ποια είναι άραγε η καλλιτεχνική σου ταυτότητα; Είσαι αυτός που γράφει τα «Χοντρά Αστεία», κάνοντας κακό ποιοτικά, εύκολο χιούμορ, ή είσαι εκείνος που είχε για μεγάλο διάστημα ως θρυλικό χαρακτήρα του το Γουρούνι, το κωμικά ακομπλεξάριστο, που «όλες το θέλουν για το κορμί του» και που μας έκανε να χαμογελάμε νοσταλγικά (ίσως και ένα μικρό αίσθημα ζήλιας) με την δυναμική του; 

Είσαι ο δημιουργός της γκρινιάρας Ρόζας, της καρικατούρας που τα βρίσκει χονδροειδώς και ισοπεδωτικά όλα πολιτικά μη ορθά, προσπαθώντας ουσιαστικά να μας πείσει για το αντίθετο, ότι δηλαδή όλα τα παρελκόμενα ζητήματα είναι αποτελέσματα μίας υστερικής υπερβολής; Ή μήπως είσαι ο πατέρας της Λουκρητίας, της φεμινιστικά απενοχοποιημένης σεξουαλικά γάτας, θηλυκού αθυρόστομου και πληθωρικού; (Σημείωση, για να μην παρεξηγηθούμε: το χιούμορ σου, ήταν πάντα σκληρό και τσουχτερό, στις περισσότερες περιπτώσεις δε, έθιγε και σοβαρά ζητήματα. Αυτό που έχει αλλάξει είναι η οπτική σου για τα πράγματα, το επίπεδο της γραφής, καθώς και το κοινό στο οποίο πια απευθύνεσαι μέσω των έργων σου…). 

Μου κάνει φοβερή εντύπωση, το πόσο άλλαξες επικοινωνιακή στρατηγική. Από τον Αρκά των προσεκτικών επιλογών, ο οποίος έθετε το σχόλιο του έξυπνα και καυστικά μέσα από τα σκίτσα του, περάσαμε στον Αρκά-σημαιοφόρο του facebook, που απαντάει, πετάει μπηχτές, προκαλεί και προκαλείται χωρίς φειδώ. Θεωρώ μάλλον απίθανο να διαχειρίζεσαι εσύ τη σελίδα, δεδομένης της (λογικά) μεγάλης ηλικίας σου, όμως για να χαρακτηρίζεται «επίσημη» και να έχει πρόσβαση στο σύνολο του έργο σου, σίγουρα οι αναρτήσεις της έχουν την έγκρισή σου. 

Εκούσιο ή μη, το rebranding του Αρκά που αγαπήσαμε είναι πλέον γεγονός. Δεν μπορούμε παρά να αναμείνουμε για να διαπιστώσουμε αν θα οδηγήσει στην οριστική κατάπτωση ενός θρύλου, ή στην αναβίωσή του μετά από μία, επιεικώς, κακή περίοδο της καριέρας του. 

Κυριάκος Μητσοτάκης ....ο θαυματοποιός..!

Αυτός δεν είναι Πρωθυπουργός θαυματοποιός είναι....! Μέσα σε διάστημα ενάμιση μήνα τα ανέτρεψε ....ΟΛΑ..! 

Μείωση επιτοκίων δανεισμού -άρση capital controls - μείωση φόρου στα κέρδη και τα μερίσματα επιχειρήσεων - μείωση φόρου στις μεταγραφές ποδοσφαιριστών των ΠΑΕ - κατάργηση του μειωμένου ΦΠΑ στην ενέργεια - κατάργηση της έκπτωσης 10% των καλοπληρωτών της ΔΕΗ - απαξίωση της Κρατικής τηλεόρασης για χάρη των μεγαλοκαναλαρχών ...(βλέπε συνδρομητική TV) - δημιούργησε το δικό του ΙΕΚ δημοσιογραφίας (ΙΕΚ "Το Μαξίμου"),για την αντικειμενική και πληρέστερη ενημέρωσή μας για τα πεπραγμένα της Κυβέρνησης του και έπονται και άλλα ... για το καλό μας ΠΑΝΤΟΤΕ...

Τελικά μάλλον η ανάπτυξη ήρθε και με προσπέρασε χωρίς να το καταλάβω...και η επιστροφή στην κανονικότητα είναι πια γεγονός! 

Υ.Γ. Όλοι εσείς που τον στηρίξατε εάν δεν το έχετε πει ήδη, είμαι σίγουρος ότι πολύ σύντομα θα το πείτε : "Στερνή μου γνώση να σ είχα πρώτα"....

Σ.Φ.

Άρτος, θεάματα και κατασκευάσματα… Το παραμύθι Γκρέτα Τουνμπεργκ

Γράφει η Μαρία Δεναξά

Στην εποχή όπου οι πολίτες δεν πρέπει να έχουν γνώση, σκέψη και άποψη, στην εποχή όπου η ενημέρωση γίνεται ελεγχόμενη και οι πολίτες αντιμετωπίζονται σαν μια αγέλη που πρέπει να ακολουθεί μια και μόνο κατεύθυνση, στην εποχή όπου οι λέξεις από τη συστηματική διαστρέβλωση έχουν χάσει το νόημα τους… εμφανίζονται από το πουθενά, ολοένα και συχνότερα, από Μηχανής Θεοί – επικοινωνιακά κατασκευάσματα. Με τη βοήθεια των ΜΜΕ, καταφέρνουν η υποτιθέμενη δράση τους ή το υποτιθέμενο έργο τους, που στην ουσία είναι φούμαρα, να μονοπωλούν την επικαιρότητα. Μια τακτική, που συνίσταται στο να αποσπά την προσοχή της κοινής γνώμης από αποτυχημένες αντιλαϊκές πολιτικές, συρρίκνωση κοινωνικών κεκτημένων, αδικαιολόγητους πολέμους και αιματοχυσίες όπως σε Υεμένη, Ιράκ, Αφγανιστάν, Συρία, Λιβύη κ. αλλού, ανυπολόγιστες οικολογικές καταστροφές, όπως είναι η εντατική καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος του Αμαζονίου, εργασιακή εκμετάλλευση κ. άλλα εξίσου σημαντικά και σοβαρά ζητήματα.

Μια απ’ αυτές της ιέρειες της σύγχρονης προσωπολατρίας που επιβάλλεται, είναι και η 16χρονη Γκρέτα Τούνμπεργκ από τη Σουηδία, που εμφανίστηκε από το πουθενά τον Αύγουστο του 2018, διοργανώνοντας αποχή από το σχολεία της χώρας της κάθε Παρασκευή, με αίτημα την ενίσχυση των δράσεων για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Μια κινητοποίηση που πήρε αμέσως παγκόσμιες διαστάσεις και αστραπιαία το άγνωστο κορίτσι από τη Σουηδία, ανακηρύχθηκε χωρίς δεύτερη σκέψη, από πολιτικούς, κυβερνήσεις, ΜΚΟ, επιχειρηματίες, ΜΜΕ, διαδίκτυο, βιομηχανία του θεάματος κ.τ.λ. παγκόσμιο σύμβολο καταπολέμησης της κλιματική αλλαγής, ενώ είναι υποψήφια για το Νόμπελ Ειρήνης!

Όλα καλά μέχρι εδώ, αν δεν είχαμε να κάνουμε με μια φούσκα. Με ένα καλοφτιαγμένο παραμύθι, με μια αναποτελεσματική κινητοποίηση, μια ανώδυνη επανάσταση με αερολογίες, καθώς εκείνοι που με τη βοήθεια των «δορυφόρων» τους υποστηρίζουν, προωθούν και εξυμνούν στα μάτια του πλήθους-αγέλης τη νεαρή Σουηδέζα και τον επιλεκτικό ακτιβισμό, είναι εκείνοι που καταστρέφουν πρώτοι το περιβάλλον και προκαλούν την κλιματική αλλαγή, στο όνομα των πολυπόθητων «επενδύσεων» και του άκρατου κέρδους.

Αλήθεια, τι τύχη παγκόσμιας προβολής και αποδοχής θα είχε η Γκρέτα, αν για παράδειγμα καταπιανόταν με την καταστροφική επένδυση για το περιβάλλον στις Σκουριές; Τι τύχη δημοσιότητας θα είχαν ο Α ή ο Ψ, που ασχολούνται με τις αιτίες της προσφυγιάς και το δράμα των χιλιάδων μεταναστών που πνίγονται καθημερινά στη Μεσόγειο; Αν διαμαρτύρονταν για την οικονομική εξαθλίωση και τον εργασιακό μεσαίωνα, ο οποίος επιβάλλεται απανταχού στον πλανήτη, εις το όνομα μιας επαναλαμβανόμενης και ατελείωτης οικονομικής κρίσης; Αν καταπιάνονταν με το γεγονός ότι οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι; Απολύτως καμία! Θα τη δαιμονοποιούσαν, θα την αποδομούσαν, θα την κατηγορούσαν για λαϊκίστρια, για ακροδεξιά, για ακροαριστερή, ταραχοποιό, τρελή για δέσιμο κι άλλα «κόσμια».

Το κατασκεύασμα «Γκρέτα»: «Δεν θέλω να είστε απελπισμένοι, θέλω να πανικοβληθείτε. Θέλω να αισθανθείτε τον φόβο μου και να ενεργήσετε σαν να καιγόταν το σπίτι σας», ήταν το απόσπασμα της τελευταίας ομιλίας της 16χρονης στην Ευρωβουλή που «συγκλόνισε», σύμφωνα με τα κλισέ της μηντιακής υπερβολής και του πρόσκαιρου εντυπωσιασμού. Πίσω από την ρητορική του φόβου και της καταστροφολογίας, ο «δημιουργός» της Γκρέτας είναι ένας πανίσχυρος και πασίγνωστος σουηδός δημοσιοσχετίστας – επικοινωνιολόγος, ο Ιγκμάρ Ρεντζόχ, στον οποίο ανήκει η διαδικτυακή start-up «We Don’t Have Time». Το παρασκήνιο του παραμυθιού «Γκρέτα» που δημιούργησε είναι λιγότερο όμορφο, αλλά ιδιαίτερα ενδιαφέρον.

Σύμφωνα με την δημοσιογραφική έρευνα καταξιωμένων δημοσιογράφων όπως είναι ο Σουηδός Αντρέας Ενρικσον, όλα είχαν προγραμματιστεί εκ των προτέρων, ώστε η έφηβη ακτιβίστρια που πάσχει από το σύνδρομο Ασπέργκερ, να μετατραπεί σε χρόνο dt σε διεθνή ηρωίδα. Η όμορφη ιστορία της ξεκινά στις 20 Αυγούστου του 2018, όταν ο Ρέντζοχ τη «συναντά» μπροστά από το σουηδικό Κοινοβούλιο όπου διαμαρτύρεται για την κλιματική αλλαγή. Λίγα λεπτά αργότερα, ο επικοινωνιολόγος δημοσιεύει μια συγκινητική ανάρτηση στη σελίδα του στο Facebook. Πρόκειται για την 1η μέρα απεργίας της 16χρονης. Στις 24 Αυγούστου, δηλαδή 4 μέρες αργότερα, κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία όλης της χώρας, μια αυτοβιογραφία που εμπλέκει την οικογενειακή κρίση με την κλιματική αλλαγή και είναι γραμμένο από τη Γκρέτα, τη μητέρα, τον πατέρα και την αδερφή της. Οι γονείς της είναι διάσημοι καλλιτέχνες, αλλά όχι η νεαρή ακτιβίστρια. Στην πραγματικότητα οι γονείς της γνώριζαν ήδη τον Ιγκμαρ Ρέντζοχ, με τον οποίο συμμετείχαν σε συνέδριο για το κλίμα στις 4 Μαΐου του 2018.

Κατά συνέπεια η πρώτη συνάντηση του Ρέντζοχ με την Γκρέτα, στο πεζοδρόμιο μπροστά από το σουηδικό Κοινοβούλιο, μόνο κατά τύχη δεν έγινε. Ούτε και το πρώτο άρθρο που δημοσιεύτηκε στην Aftonbladet, την μεγαλύτερη σε κυκλοφορία εφημερίδα της Σουηδία, λίγες ώρες μετά την ανάρτηση του επικοινωνιολόγου στο FB για την 16χρονη. Την ίδια ώρα αποκαλύφθηκε πως σύμβουλος του ιδρύματος που διαχειρίζεται την διαδικτυακή start-up του Ρέντζοχ, είναι η νεαρή ακτιβίστρια. Μεγαλομέτοχοι της “We Don’t Have Time, είναι δυο πανίσχυρες οικογένειες δισεκατομμυριούχων της Σουηδίας, που δεν έχουν καμία σχέση με την οικολογία και την κλιματική αλλαγή. Ασχολούνται με τα χρηματοοικονομικά και είναι μεγαλοεπενδυτές. Μάλιστα προσέλαβαν τον Ρέντζοχ, σε think tank που δημιούργησαν, το οποίο ασχολείται με τα θέματα της πράσινης ανάπτυξης, την κυκλική οικονομία, αλλά ως επί το πλείστον με το «Greenwashing». Το «Greenwashing» δεν είναι τίποτα άλλο από την οικολογική εξαπάτηση των καταναλωτών. Είναι η προσπάθεια αύξησης των πωλήσεων ή η βελτίωση της εικόνας μιας επιχείρησης, μέσω της παραπλανητικής προβολής, με δήθεν οικολογικά χαρακτηριστικά.

Πολλές επιχειρήσεις, όπως είναι οι πετρελαϊκές ή που πουλάνε ανεμογεννήτριες, θερμοσυσσωρευτές, κατασκευάζουν πυρηνικά εργοστάσια κ.άλλα, προσπαθούν να πείσουν ότι είναι περιβαλλοντικά υπεύθυνες, ενώ στην πραγματικότητα κάνουν Greenwashing, παραπλανούν δηλαδή συστηματικά τους καταναλωτές, σχετικά με τις περιβαλλοντικές πρακτικές τους, τις περιβαλλοντικές ευαισθησίες τους ή τα περιβαλλοντικά πλεονεκτήματα των προϊόντων ή των υπηρεσιών τους. Κατά συνέπεια η Γκρέτα Τούνμπεργκ, ίσως εν αγνοία της, υπηρετεί και συμβουλεύει αυτούς που επικρίνει κι όχι μόνο. To «πράσινο ξέπλυμα», επιτρέπει τη συνεχή αναζωογόνηση του καπιταλισμού και την ευημερία των λόμπι για την προώθηση της πράσινης ανάπτυξης, όπου επί του παρόντος η πραγματικότητα είναι άλλη από την προτεινόμενη. Λόγω της αδυναμίας αντικατάστασης των παραδοσιακών πηγών ενέργειας, μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί καμία αποτελεσματική και βιώσιμη λύση αποθήκευσης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Τέλος, όπως αποκαλύφθηκε τις τελευταίες ώρες, το υπερατλαντικό ταξίδι της 16χρονης ακτιβίστριας με αγωνιστικό ιστιοφόρο προς τις ΗΠΑ, για να έχει μηδενικό ανθρακικό αποτύπωμα, μόνο οικολογικό…δεν είναι! Για την επιστροφή του ιστιοφόρου στην Ευρώπη, θα πετάξουν ως τη Νέα Υόρκη πέντε μέλη του πληρώματος, ενώ ο γερμανός σκίπερ, Μπορις Χερμαν που συνοδεύει την 16χρονη θα πάρει κι αυτός το αεροπλάνο. Όπως σημειώνει η γερμανική εφημερίδα TAZ, το ταξίδι της Γρκέτα Τούνμπεργκ στη Νέα Υορκη, με σκοπό να πάρει μέρος σε διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα, θα επιβαρύνει τελικά περισσότερο το περιβάλλον, απ’ ό,τι αν η νεαρή ακτιβίστρια και ο πατέρας της, πετούσαν τελικά με το αεροπλάνο!

Εσείς τι λέτε, είναι ωραίος ο Κούλης;

Μια μανία (η απαλλαγή του απ’ το παρωνύμιο «Κούλης») και μια ψύχωση (η επιθυμία του για μια δημόσια εικόνα με στοιχεία ηγετικής λάμψης και ωραιότητας... «τύπου Τσίπρα») στοιχειώνουν τον πρόεδρο της Ν.Δ.

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής

Το ωραίο δεν είναι παρά η υπόσχεση της ευτυχίας, αποφαίνεται ο Σταντάλ. Όμως, τι είναι το ωραίο; Είναι ωραίος, ας πούμε, ο τραγουδιστής Αργυρός; Η δεκαεξάχρονη ανιψιά μου τον βλέπει σαν θεό! Θα ήταν ευτυχισμένη αν, απλώς, τον έβλεπε από κοντά να τραγουδάει «Λιώμα θα ’μαι λιώμα / Μα θα σκέφτομαι εσένα ακόμα / Το πρωί σε κώμα / θα γυρεύω το δικό σου στόμα»...

Απ’ αυτήν την άποψη, ο Σταντάλ έχει δίκιο, το ωραίο δεν είναι παρά η υπόσχεση της ευτυχίας: ένας πίνακας του Άντυ Γουώρχολ, ένα κόσμημα του Καρτιέ, ο Ντάνος του Survivor, ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση (χθες), η Ν.Δ. στην... εξουσία (σήμερα), ένα ζευγάρι γόβες Louboutin, μια βίλλα στην Εκάλη, ο Ολυμπιακός Πειραιώς, ο Μάρλον Μπράντο (κάποτε), ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο (τώρα), η... γυναίκα του γείτονα, μια Φεράρι, ένα πλυντήριο πιάτων, ο Γιάννης Αντετοκούμπο, μια θέση στο Δημόσιο, η Μόνικα Μπελούτσι (κάποτε), η Σκάρλετ Γιόχανσον (τώρα), ο Αλέξης Τσίπρας (χθες), ο Κυριάκος Μητσοτάκης (σήμερα), δεν είναι παρά υποσχέσεις ευτυχίας για εκείνους που βλέπουν «ωραία» αυτά τα υποκείμενα ή τα αντικείμενα...

Πολλοί βρίσκουν ωραία, έως και... φεγγαρόφωτη, την υπουργό της Ν.Δ. Δόμνα Μιχαηλίδου - άλλοι την τοποθετούν στο επίπεδο της γραφικής θρησκόληπτης κ. Ελένης Λουκά. Αλλά είναι ωραία η κ. Μιχαηλίδου; Και είναι ωραίο το πολιτικό τοπίο της χώρας μετά την αλλαγή κυβερνώντος κόμματος, κυβέρνησης, πρωθυπουργού;

Λοιπόν, τι λέτε, είναι ωραίος ο... Κούλης; Μη γελάτε, κυρίες μου, κύριοι, αφήστε κατά μέρος τα αμήχανα χαμόγελα∙ ναι, είμαι ένας σοβαρός, υποτίθεται, δημοσιογράφος, και πάντως όχι ένας απ’ αυτούς τους γιαλαντζί σημερινούς, τους μισθοφόρους πληκτρολογίων τεχνητής νοημοσύνης - αν καταλαβαίνετε τι εννοώ. Και ναι, παρά το εγνωσμένο του δεοντολογικού ύφους και ήθους μου, αποκαλώ τον «Κούλη» Κούλη!.. Με το αυτοκόλλητο κοινωνικό παρατσούκλι του δηλαδή, και ας είναι πια πρωθυπουργός.

Είναι; Προσωπικά αμφιβάλλω, όσο και ο ίδιος υποθέτω∙ αφού, σύμφωνα με πληροφορίες προερχόμενες από πρόσωπα του... μετακλητού δημοσιογραφικού περιβάλλοντός του, «το γεγονός ότι ενάμιση μήνα μετά την ορκωμοσία του, το διεθνοποιημένο πια παρατσούκλι ‘Κούλης’ (‘le petit “Koulis” est appelé au pouvoir’) τον ακολουθεί ακατάπαυστα και ως πρωθυπουργό τον στοιχειώνει...»

Εξηγούμαι... Πέρα από τα δεξιά μερεμέτια επικοινωνιακού χαρακτήρα σε βασικές φιλολαϊκές ρυθμίσεις και μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης Τσίπρα καθώς και τα copy paste... ιδιοκτησιακού χαρακτήρα σε άλλες, πέρα από τις απολυταρχικές παρεμβάσεις στα δημόσια ΜΜΕ και τις επείγουσες ρουσφετολογικές, υπέρ βιομηχάνων και μιντιαρχών φίλων και χορηγών, παρανομοθετικές διευθετήσεις, ο πρόεδρος της κυβέρνησης της Ν.Δ. τα δίνει όλα για να ξεφορτωθεί το παρατσούκλι του: «Η απαλλαγή του από το ταπεινωτικό παρωνύμιο Κούλης παραμένει πρώτο θέμα στην πολιτική ατζέντα του Κυριάκου», με ενημερώνουν οι πηγές μου...

Και με διαβεβαιώνουν πως ό,τι είδαμε, ό,τι ακούσαμε, ό,τι διαβάσαμε για Κυριάκο Μητσοτάκη τις πρώτες 50 μέρες της πρωθυπουργίας του (* γαλάζιο πουκάμισο χωρίς γραβάτα, τα μανίκια σηκωμένα, τα χέρια τεταμένα καθοδηγητικά προς τις χαμηλοβλεπούσες, μπρος στη σοφία του αρχηγού, ενάρετες υπουργίνες * ανέμελες ημίγυμνες πόζες σε λαϊκές πλαζ * αξύριστη θλίψη πίσω από γυαλιά - καθρέφτες με φόντο τα αποκαΐδια της Εύβοιας, κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ....) δεν είναι παρά επί μέρους στοιχεία μιας υπερπαραγωγής του επικοινωνιακού επιτελείου του (ενός πραγματικού στρατού μισθοφόρων δημοσιογράφων, συμβούλων επικοινωνίας και μιντιακών εξαπτέρυγων), με στόχο την άμεση απαλλαγή του πρωθυπουργικού προφίλ του από το μειωτικό παρωνύμιο «Κούλης»: «Ο πρόεδρος επιθυμεί να αποκτήσει, το συντομότερο δυνατόν ένα επικοινωνιακό, έστω, αμπαλάζ, ηγετικής λάμψης και ωραιότητας εφάμιλλης αυτής του Τσίπρα», καταλήγει ένας απ’ τους συνομιλητές μου...

Αν θέλετε τη γνώμη μου, η επιθυμία του Κούλη να απαλλαγεί από το παρατσούκλι του και να αποκτήσει ένα... περιτύλιγμα «ηγετικής λάμψης και ωραιότητας εφάμιλλης αυτής του Τσίπρα» δεν είναι παρά μια ψύχωση που «περιγράφει» τον φορέα της να συμπεριφέρεται περισσότερο σαν «Κούλης» («le petit ‘Koulis’ est appelé au pouvoir») παρά σαν πρωθυπουργός, που υποτίθεται πως έγινε: να παραμένει εγκλωβισμένος στο παρατσούκλι του, για πάντα Κούλης!

ΥΓ.: Παρατσούκλι, σύμφωνα με τον Νίκο Σαραντάκο (sarantakos.wordpress.com), «λέμε το πρόσθετο όνομα που δίνεται σε κάποιον, συνήθως (αλλά όχι πάντοτε) σκωπτικό ή ειρωνικό, από τον κοινωνικό του περίγυρο: το χωριό, το σχολείο, τον επαγγελματικό χώρο, την πιάτσα. Και εκφράζει μιαν ιδιότητα του παρονομαζόμενου, σωματική, πνευματική ή ηθική, ή κάποιο χαρακτηριστικό του...

   

Σπούδασε κι εσύ στο ΙΕΚ Δημοσιογραφίας «Το Μαξίμου»...

"Σπούδασε κι εσύ στο ΙΕΚ Δημοσιογραφίας «Το Μαξίμου» και μάθε από τους καλύτερους πως η δημοσιογραφία είναι ένα υπέροχο επάγγελμα γεμάτο συγκινήσεις αρκεί να ξέρεις πότε να το εγκαταλείψεις για χάρη ενός πολιτικού" έγραψε στο facebook, ο δημοσιογράφος Πέτρος Κατσάκος με αφορμή και τους τελευταίους διορισμούς του Ιάσωνα Πιπίνη και της Μαρίας Χουκλη σε θέση συμβούλων του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη

Συγκεκριμένα ο Πέτρος Κατσάκος έγραψε στο fb:

"Ακολουθεί πολιτική διαφήμιση:

- Και ο Δημήτρης Τσιόδρας;

- Και ο Γιώργος Ευθυμίου;

- Και ο Αργύρης Παπαστάθης;

- Και η Μαρία Χούκλη;

- Και ο Ιάσων Πιπίνης;

- Και ο Γιάννης Βλαστάρης;

- Και ο Δημήτρης Μητρόπουλος;

- Και που είσαι ακόμα...

Σπούδασε κι εσύ στο ΙΕΚ Δημοσιογραφίας «Το Μαξίμου» και μάθε από τους καλύτερους πως η δημοσιογραφία είναι ένα υπέροχο επάγγελμα γεμάτο συγκινήσεις αρκεί να ξέρεις πότε να το εγκαταλείψεις για χάρη ενός πολιτικού."

πηγή

Να πάει από κει που ’ρθε!

Γράφει η Νόρα Ράλλη

Σιχαίνομαι τον Αύγουστο. Τον σιχαίνομαι από τα βάθη της αλυσίδας του DNA μου.

Κατ' αρχάς, δεν μ' αρέσει τ' όνομα. Προς τιμήν, λέει, του Ρωμαίου αυτοκράτορα και τρίχες κατσαρές. Δεύτερον, δεν αντέχω που μου τρέχουν όλοι, μαζί με τις τρίχες τους, όχι μόνο στα ελληνικά «θέρετρα» αλλά και στα πάσης φύσεως «εναλλακτικά» στέκια και δεν βρίσκεις να απλώσεις πετσέτα σε άμμο ούτε για δείγμα. Αλλά και να βρεις αυτούς τους πέντε κόκκους άμμου που περισσεύουν (αν), είναι τίγκα στο πλαστικό: πλαστικά ποτήρια του καφέ, πλαστικά καλαμάκια, πλαστικά μπουκάλια αντηλιακού, πλαστικά μπουκαλάκια νερού ξανά και παντού και ολούθε! Και γύρω σου, πλαστικοί άνθρωποι: από τσάντες μέχρι νύχια, στήθη, μυαλά και συνειδήσεις... Εχω καταργήσει τις αυγουστιάτικες διακοπές εδώ και χρόνια. Και όταν αναγκάζομαι να πάω, ξέρω πολύ καλά ότι μαζί με τον υδράργυρο, κόκκινο θα χτυπήσει και η μισανθρωπία μου. Είμαι που είμαι, έρχομαι κι απογίνομαι.

Αλλά και στην Αθήνα είναι τρισχειρότερα. Πέντε νοματαίοι μένουν πίσω να φυλάν τα τείχη και οι πέντε θα κάνουν ό,τι μπορούν για να σου χαλάσουν τη μέρα. Μουσική στη διαπασών (γιατί η γειτονιά άδειασε και δεν ενοχλούν), φωνές στη διαπασών (γιατί η γειτονιά άδειασε και τέτοιος αχαΐρευτος είναι που και φέτος την άφησε να ψήνεται στην πρωτεύουσα. Αλλά καλά τα 'λεγε η μάνα της – δεν θα δει προκοπή με δαύτον! Που τυφλώθηκε και τον πήρε κι έφαγε τα νιάτα της, κορίτσι σαν τα κρύα τα νερά, που είχαν να το λένε πόσο τυχερός θα 'ταν όποιος την έπαιρνε), τσιρίδες στον θεό (γιατί, καλά, αυτή δεν τη σκέφτεται, τα παιδιά του όμως; Πού θα ξεσπάσει και η δόλια μάνα;).

Ασε τους δρόμους. Λες και το 'χουνε μαράζι, καημό, απωθημένο, πώς το λένε, και με το που βγουν σε αθηναϊκό δρόμο τον Αύγουστο δεν πρόκειται να τηρήσουν ούτε έναν κανόνα. Τι από Στοπ θα περάσουν, τι από κόκκινα φανάρια, τι ανάποδα σε δρομάκια (γιατί άδειασαν γειτονιές και δρόμοι και ποιος νοιάζεται;). Ασε οι πεζοί! Πετάγονται μπροστά σου χωρίς έλεος. Ειδικά αν τύχει και είσαι στο τιμόνι εκείνη τη μαύρη ώρα που πάει να δύσει ο ήλιος και τον έχεις κόντρα απέναντι και δεν βλέπεις τίποτα και πάει ο άλλος να διασχίσει κεντρικό δρόμο (εννοείται εκτός διάβασης) και τον βλέπεις τελευταία στιγμή. Να πω κι άλλα;

Γι' αυτό σου λέω. Ο Αύγουστος δεν παλεύεται. Κι εγώ να την παλέψω τον Αύγουστο δεν! Ειδικά φέτος, που 'χουμε και τον Κυριάκο γενικό δερβέναγα, έφτασα στο αμήν. Τι ανεμοστρόβιλοι στη Χαλκιδική, τι σεισμοί ολούθε, τι ένα τσούρμο τουριστομάνι να περιμένει πότε θα ξυπνήσει η κυβέρνηση να στείλει καράβι να τους πάρει (μόνο 15 μέρες τής πήρε για να συσκευθεί άνευ πρωθυπουργού, καθώς διακόπευε). Και φυσικά, παντού μα παντού όργανα. Οχι μπάντες και κανταδόροι. Οργανα της τάξεως (για να το πω και κόσμια). Αδεια η Αθήνα, Δεκαπενταύγουστο δεν έβλεπες μήτε Κινέζο, αλλά τα όργανα, όργανα. Σε κάθε στροφή, έπεφτες πάνω τους. Σκουπίδι και όργανο – απ' αυτά, πια, τιγκάραμε αυγουστιάτικο.

Οσο για τις φωτιές, τι να πω... Εχει καταντήσει αηδία το ζήτημα. Στην Ελλάδα ανήχθη σε εθνικό σπορ. Ασε και το άλλο που άκουγα συνεχώς φέτος: «Προτεραιότητά μας οι ανθρώπινες ζωές!». Τι ακριβώς σημαίνει αυτό, μήτε έχω καταλάβει. Λες και η ζωή δεν είναι μία και ίδια για όλους και όλα. Λες και θα δει ο πυροσβέστης άνθρωπο να κινδυνεύει και θα πει «όχι, θα σώσω το δέντρο πρώτα». Μας κοροϊδεύουν μου φαίνεται, και ως εδώ έχω έρθει!

Στα εξωτερικά είναι ακόμη χειρότερα. Κατακαίγεται ο Αμαζόνιος (ελάχιστα Μέσα το έθιξαν) και ο Μπολσονάρο είπε πως τις φωτιές τις έβαλαν οι ΜΚΟ επειδή σταμάτησε να τις χρηματοδοτεί. Καλό κουμάσι και δαύτος. Μες στα αποκαΐδια, απειλεί κιόλας ότι θα βάλει λουκέτο και στο υπουργείο Περιβάλλοντος.

Και σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, ήρθε και το τελειωτικό χτύπημα: οι εκδρομείς επέστρεψαν και πρέπει και να τους παρηγορήσουμε από πάνω!