Δανεικά κι αγύριστα

Του Παντελή Μπουκάλα

Στο «πόθεν έσχες» των πολιτικών μπορεί να βρει κανείς πολλά για να τον ενοχλήσουν, λ.χ. τη μερική ή και ολική αδιαφάνεια του «πόθεν». Προβλήματα πάντως έχει και ο δημόσιος έλεγχος που ασκείται στην πολιτική συντεχνία για τα οικονομικά της, από τους δημοσιογράφους, αλλά πλέον και από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η δημοσιογραφία έχει τα μοτίβα της, θεμελιωμένα στην προκατάληψη ή στην πολιτική σκοπιά κάθε Μέσου: θα ψέξουμε σαν πλούσιο τον αντίπαλο, και τους δικούς μας θ’ αφήσουμε να τους ψέξουν οι αντίπαλοι – τόσο απλό.

Οι δημοσιογράφοι πλεονεκτούμε σε σχέση με τους πολιτικούς: Κι εμείς καταθέτουμε «πόθεν έσχες» (όσοι είναι νομοταγείς και όχι «τζίνια»), αλλά μένει απόρρητο. Ετσι μπορούμε να κατακρίνουμε κάποιον πολιτικό για αμάρτημα στο οποίο έχει υποπέσει και η αφεντιά μας, πλην αφανώς. Το πλεονέκτημα της αφάνειας το απολαμβάνουν και οι σκοπευτές των σόσιαλ μίντια, τρολ και μη. Μπορούν να ελεεινολογήσουν ακίνδυνα κάποιον «λεφτά» πολιτικό κι ας άρχισαν να κάνουν φορολογική δήλωση στο τριακοστό έτος της καριέρας τους, αφού πριν είχαν αποκτήσει το κατιτίς τους, φοροδιαφεύγοντας εξ «αντικρατικής ιδεολογίας», μαγκιάς ή σκέτου αντικοινωνικού φιλοτομαρισμού.

Προσωπικά με ενοχλεί αφάνταστα η επιλογή αρκετών πολιτικών, κάθε χρώματος, να κρατούν στο εξωτερικό το μεγαλύτερο μέρος των σφριγηλών αποταμιεύσεών τους. Κι αυτό τη στιγμή που προτρέπουν τους «απλούς πολίτες» να βάλουν πλάτη όπως και όσο μπορούν. Ας πούμε βγάζοντας τις δικές τους μάλλον ισχνές αποταμιεύσεις από το μαξιλάρι, που είναι το δικό τους «εξωτερικό», και καταθέτοντάς τες στις τράπεζες, για να ενισχυθεί η ρευστότητα. Εντάξει, άνθρωποι είμαστε, και πολλά μπορεί να συμβούν. Ωραία. Ας βοηθήσουν το χειμαζόμενο τραπεζικό σύστημα της Ελβετίας με μικρό τμήμα του πλούτου τους κι ας φέρουν το υπόλοιπο εδώ. Για να δώσουν το καλό παράδειγμα σε βιομηχάνους, εφοπλιστές και μεσαίους που, αν και ευπατρίδες, στέλνουν στην ξενιτιά τα κεφάλαιά τους.

Εξίσου ενοχλητικές είναι οι «χαλαρές» σχέσεις ορισμένων πολιτικών με τις τράπεζες. Δανείζονται εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, με εχέγγυο συνήθως το όνομά τους, τον αέρα τους. Ζουν την ωραία ζωή τους, ενισχύουν τις επιχειρήσεις τους, εκλέγονται και ξαναεκλέγονται με δανεικά. Περνούν τα χρόνια, πέντε, δέκα, δεκαπέντε, το δάνειό τους αυξάνεται αντί να μειώνεται, και οι τράπεζες ραθυμούν. Είναι γενικευμένη συνήθεια άραγε αυτή η ραθυμία ή πολιτικοποιημένη και προσωποποιημένη;

   

Στο σφυρί δύο ακίνητα ιδιοκτησίας Κοντομηνά...

Την Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2019 το ηλεκτρονικό σφυρί θα χτυπήσει για δύο ακίνητα ιδιοκτησίας του κ. Δημήτρη Κοντομηνά.

Πρόκειται για δύο διαμερίσματα -υπόγειο το ένα, ημιυπόγειο το δεύτερο- που ωστόσο βρίσκονται σε έναν από τους πλέον ακριβούς δρόμους της Αθήνας, στην συμβολή των οδών Μουρούζη 2 και Ηρώδου Αττικού.

Τα ακίνητα τα βγάζει στο σφυρί η εταιρεία GENERALI DEUTSCHLAND AG («ΤΖΕΝΕΡΑΛΙ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΑΕ») με έδρα το Μάναχο.

Συγκεκριμένα, η  GENERALI στρέφεται κατά της εταιρείας DEMCO INVESTMENT AND COMMERCIAL S.A. (ΔΕΜΚΟ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ), που εδρεύει στην Παιανία και πρόεδρος της είναι ο κ. Δημητρός Κοντομηνάς.

Όπως αναφέρεται στο απόσπασμα του πλειστηριασμού, το ποσό απαίτησης ανέρχεται στις 266.000 ευρώ, πλέον όλων των δικαστικών εξόδων.

Ειδικότερα, σε πλειστηριασμό θα βγει ένα  υπόγειο διαμέρισμα εεμβαδού 55 τετραγωνικών μέτρων με τιμή πρώτης προσφοράς τις 102 χιλιάδες ευρώ και ένα δεύτερο ημιυπόγειο διαμέρισμα -με δική του είσοδο- εμβαδού 80 τετραγωνικών μέτρων, με τιμή πρώτης προσφοράς τις 164.000 ευρώ.

Η πολυκατοικία, στην οποία βρίσκονται τα δύο διαμερίσματα έχει χτιστεί το 1955 και τα εν λόγω διαμερίσματα αποκτήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 2000.

Ανήκουν, όπως προαναφέραμε, στο χαρτοφυλάκιο της εμπορικής και επενδυτικής εταιρείας ΔΕΜΚΟ συμφερόντων του κ. Δημήτρη Κοντομηνά, ενός εμβληματικού επιχειρηματία, ο οποίος στην κυριολεξία δημιούργησε την ασφαλιστική αγορά της χώρας.

Ο πολυσχιδής κ. Κοντομηνάς ανέπτυξε έντονη δραστηριότητα τόσο στον τραπεζικό χώρο (Nova Bank) όσο και στον τηλεοπτικό, καθώς ήταν ιδιοκτήτης του τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού σταθμού Alpha.

Ωστόσο, πριν από ένα χρόνο ο Alpha πέρασε στην οικογένεια Βαρδινογιάννη, καθώς η θυγατρική της Motor Oil, κυπριακή εταιρεία SEILLA ENTERPRISES LIMITED, απέκτησε το 50% συν δυο μετοχές του τηλεοπτικού σταθμού.

Ο κ. Δημήτρης Κοντομηνάς δραστηριοποιείται ακόμα στο χώρο των αιθουσών κινηματογράφου και του λιανικού εμπορίου.

Είναι συλλέκτης έργων τέχνης, σπανίων βιβλίων και αντικειμένων, καθώς επίσης και παλαιών μοντέλων αυτοκινήτων. Έχει να επιδείξει πληθωρικό και ιδιαίτερα σημαντικό κοινωνικό, φιλάνθρωπο και πολιτιστικό έργο.

Το Συμβούλιο Επικρατείας και τα πρόστιμα που παραγράφησαν

Σε δημοσιευμα του το mononews.gr στις αρχές του 2019 με τίτλο «Δημήτρης Κοντομηνάς: Πώς παραγράφηκαν φόροι και πρόστιμα 90 εκατ. ευρώ απο την εφορία» έγραφε:

Πριν από λίγα χρόνια το ΣΔΟΕ είχε καταλογίζει στον επιχειρηματία Δημήτρη Κοντομηνά (μέτοχος Alpha TV) επιπλέον φόρους και πρόστιμα 90 εκατομμύρια ευρώ εξαιτίας διαφοράς φόρου για τα έτη 2006-2008 και υποβολής ανακριβούς δήλωσης.  Η διαδρομή του χρήματος, σύμφωνα με τις περιγραφές των αρχών, καταγράφεται από τότε που ήρθε στην Ελλάδα από την Γαλλία η περιβόητη λίστα Λαγκάρντ.

Στην λίστα αναφέρεται πως εντοπίστηκαν ίχνη καταθέσεων του στην Τράπεζα HSBC της Γενεύης. Όμως στις αρχές Μαρτίου του 2019 , η υπόθεση κρίθηκε παραγεγραμμένη από το Συμβούλιο της Επικρατείας καθώς αν και βρέθηκαν καταθέσεις του σε τραπεζικούς λογαριασμούς του εξωτερικού και εσωτερικού που δεν μπόρεσε να δικαιολογήσει την προέλευσή τους, οι φόροι και οι πρόσθετοι φόροι που του επιβλήθηκαν υπέπεσαν σε 5ετή παραγραφή.

Πρόκειται για εφαρμογή της απόφασης του ΣτΕ που καταλαμβάνει όλες τις ανάλογες υποθέσεις που υπάγονται στον γενικό κανόνα 5ετούς παραγραφής.

Η εντολή έρευνας στο ΣΔΟΕ στον Κοντομηνά

Έτσι, κινητοποιήθηκε (4.10.2012) η Εισαγγελία του Οικονομικού Εγκλήματος και δόθηκε εντολή έρευνας στο ΣΔΟΕ και ακολούθησε (18.12.2014) παραγγελία του εισαγγελέα οικονομικού εγκλήματος προς το Κέντρο Ελέγχου Φορολογούμενων Μεγάλου Πλούτου (ΚΕΦΟΜΕΠ) για διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης προκειμένου να ερευνηθεί εάν υπάρχει φοροδιαφυγή, ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, κ.λπ.

Από τη λίστα Λαγκάρντ δεν προέκυψε κάτι το ιδιαίτερο. Βρέθηκε ένας λογαριασμός στην Τράπεζα HSBC της Γενεύης που σχετιζόταν με την Interamerican της οποίας ο Δημήτρης Κοντομηνάς ήταν πρόεδρος και διευθυντής του εν λόγω ομίλου.

Επίσης, στην ίδια Τράπεζα της Γενεύης βρέθηκε λογαριασμός (Νοέμβριος 2005 έως Φεβρουάριο 2007) ο οποίος σχετιζόταν με την επιχείρηση Global Multi Strategies, o οποίος όμως από τον Μάρτιο του 1999 είναι αδρανής με μηδενικό υπόλοιπο.

Άρση του τραπεζικού απορρήτου

Στην συνέχεια πραγματοποιήθηκε άρση του τραπεζικού απορρήτου και τραπεζικός έλεγχος στην ημεδαπή (Ελλάδα) για τα έτη 2005-2007.

Από τον έλεγχο αυτό προέκυψε ένας λογαριασμός στην Τράπεζα Millennium που περιείχε καταθέσεις 41.241.277 ευρώ, 13.692.660 ευρώ και 11.030.778 ευρώ.

Τα ποσά αυτά αποτελούν πρωτογενείς καταθέσεις. Δηλαδή, για τα ποσά αυτά δεν προέκυψε πηγή και αιτία προέλευσης τους (σύμφωνα με πάντα με τις αρχές) , με αποτέλεσμα να έχει επέλθει προσαύξηση της περιουσίας του, η οποία δεν έχει φορολογηθεί, σύμφωνα με τις φορολογικές αρχές.

Έτσι, καταλογίστηκαν φόροι, προσαύξηση φόρου λόγω υποβολής ανακριβούς δήλωσης, κ.λπ.

Προσέφυγε στο ΣτΕ

Ο 80 χρονος (γεννήθηκε στις 3 Ιουνίου του 1939) Δημήτρης Κοντομηνάς προσέφυγε στο ΣτΕ υποστηρίζοντας ότι οι αξιώσεις της Εφορίας έχουν υποπέσει σε 5ετή παραγραφή (2006-2008), καθώς οι οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού εκδόθηκαν και κοινοποιήθηκαν το 2015.

Αντίθετα, οι φορολογικές αρχές υποστήριζαν ότι η παραγραφή είναι 10ετής.

Με απλά λόγια το Β΄ Τμήμα του ΣτΕ με την υπ΄ αριθμ. 2347/2018 απόφασή του και με πρόεδρο την αντιπρόεδρο Μαίρη Σάρπ, είπε ότι οι πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού εκδόθηκαν και κοινοποιήθηκαν μέσα στο 2015, δηλαδή μετά τη λήξη της προθεσμίας της παραγραφής και για το λόγο αυτό είναι άκυρες.

Ούτε όμως, συνεχίζουν οι σύμβουλοι Επικρατείας, μπορεί να θεωρηθούν νέα στοιχεία εκείνα με τους τραπεζικούς λογαριασμούς στην αλλοδαπή, από τα οποία δεν προκύπτει –αποδεικνύεται η ύπαρξη φορολογητέας ύλης στην ημεδαπή.

Τέλος, το Ελληνικό Δημόσιο όχι μόνο έχασε την δικαστική μάχη με το Δημήτρη Κοντομήνα (και τους φόρους φυσικά που θα μπορούσε να εισπράξει), πλήρωσε και 460 ευρώ για δικαστικά έξοδα.

Έφη Καραγεώργου 

Το φρικιό με τη βαριοπούλα

Του Περικλή  Κοροβέση

Ο Φρόιντ υποστήριζε πως η βασιλική οδός για να φτάσουμε στο υποσυνείδητο είναι τα όνειρά μας. Τα όνειρα απασχολούσαν την ανθρωπότητα από την αρχή της. Και οι ερμηνείες τους είναι άπειρες. Από μηνύματα θεών, προβλέψεις για το μέλλον, σήματα για κάποιο επικείμενο καλό ή κακό ή αποκάλυψη κάποιου καλά φυλαγμένου μυστικού. Μέχρι και σήμερα υπάρχουν ονειροκρίτες, ένα είδος fake εγκυκλοπαίδειας που ερμηνεύει τα διάφορα σύμβολα σε καλά ή κακά και ενίοτε δίνει και συμβουλές.

Είναι το αντίστοιχο που κάνουν οι αστρολόγοι, τα μέντιουμ, οι χαρτορίχτρες και οι καφετζούδες. Ενας μεγάλος αριθμός ανθρώπων θεωρεί αυτή την εκδοχή εγκυρότερη από αυτήν του Φρόιντ, την οποία εκλαμβάνει ως διανοουμενίστικη. Αν την ξέρει βέβαια. Και νομίζω πως αυτή η τάση είναι ισχυρότατη σε αυτήν την κοινωνία και υποπτεύομαι πως αργά ή γρήγορα θα συγκροτηθεί σε πολιτικό κόμμα. Και αφού ξέρει και διαβλέπει το μέλλον, δεν υπάρχει περίπτωση αποτυχίας.

Οπως εκ των πραγμάτων ανήκω πάντα σε μια μειοψηφία της μειοψηφίας, έχω πειστεί για την αλήθεια της ανακάλυψης του Φρόιντ και προσπαθώ να ανακαλύψω τον άλλο μου εαυτό που είναι αμπαρωμένος στο υποσυνείδητό μου, που δεν μπορεί να μιλήσει γιατί δεν έχει το χάρισμα του λόγου.

Μόνο εικόνες που μοιάζουν αλλόκοτες, σκοτεινές και εκ πρώτης όψεως ακατανόητες. Και όμως εκεί βρίσκεται ο πραγματικός μας εαυτός, που, αν δεν το γνωρίσουμε, τότε σημαίνει πως θα πεθάνουμε χωρίς να μάθουμε ποτέ ποιοι είμαστε. Δουλειά δύσκολη για να την κάνει κάποιος μόνος του. Γιατί είναι ο ίδιος ο εαυτός που κλειδαμπαρώνει τα τραύματά του και τις επιθυμίες του, για να αμυνθεί από τα δυσάρεστα και οδυνηρά που κουβαλάμε όλοι μέσα μας.

Μετά πετάμε το κλειδί, με την ψεύτικη ελπίδα πως αυτά θα ξεχαστούν και θα περάσουν, άσχετα με το αν αυτά μας καθορίζουν. Γι’ αυτό όλοι μας χρειαζόμαστε ψυχανάλυση.

Η βοήθεια του άλλου είναι το κλειδί. Εντούτοις, αν και ενήμερος των δυσκολιών της αυτοερμηνείας των ονείρων, κατά διαστήματα, καταγράφω τα όνειρά μου και προσπαθώ να διαβάσω το χάος που κουβαλάω μέσα μου. Αλλά για την ακρίβεια της ερμηνείας δεν παίρνω όρκο. Ας δώσουμε λοιπόν ένα παράδειγμα από ένα πρόσφατο όνειρο, που πιστεύω πως αξίζει να έρθει στη δημοσιότητα, ακόμα και αν η αποτολμούμενη ερμηνεία είναι λάθος. Ας μην ξεχνάμε πως στο φως της δημοσιότητας δεν έρχονται πάντα τα σωστά.

Βρίσκομαι σε ένα τρένο υψηλής τεχνολογίας. Ολα αυτόματα και χωρίς οδηγό. Είμαστε στο μπαρ, ατμόσφαιρα οικεία, καλή μουσική και φάτσες Εξαρχείων ή Γαλλικού Μάη. Ολοι νέοι. Διαπιστώνουμε πως το τρένο όλο και επιτάχυνε. Τα τοπία περνούσαν με ιλιγγιώδη ταχύτητα.

Τη μια ήταν χιονισμένα, την άλλη απόλυτη έρημος, μετά θυελλώδης βροχή και έπειτα καυτός ήλιος. Το τρένο δεν σταματούσε πουθενά. Και η ταχύτητα ολοένα αυξανόταν. Ρώτησα τον μπάρμαν αν όλα είναι φυσιολογικά. «Δεν είναι της αρμοδιότητάς μου», είπε. Τον ξαναρωτάω αν υπάρχει κάποιος αρμόδιος στο τρένο και μου ξαναδίνει την ίδια απάντηση.

Mας μπαίνει η ιδέα πως το τρένο πάει για εκτροχιασμό και μας κυριεύει έντονη αίσθηση κινδύνου. Φεύγω να δω τι κάνουν οι άλλοι επιβάτες του τρένου. Στο πρώτο βαγόνι όλοι ήταν ατάραχοι και παίζαν με τα κινητά τους ή τα λάπτοπ. Το δεύτερο βαγόνι ήταν ένα είδος duty free και πολύς κόσμος κυκλοφορούσε με τεράστιες σακούλες.

Προχωράω στο τρίτο βαγόνι που ήταν μια μεγάλη σκοτεινή ντίσκο, μια εκκωφαντική μουσική, λες και τα όργανά της ήταν κανόνια διαφόρων διαμετρημάτων. Και ένας κόσμος πολύ νέων να χορεύει έξαλλα. Γύρισα στη βάση μου. Είχαν μαζευτεί και άλλοι του ιδίου φυράματος.

Και κάποιος προτείνει να σπάσουμε τα τζάμια με τις καρέκλες και να εγκαταλείψουμε το τρένο που σίγουρα μας πήγαινε στον γκρεμό. Και αμέσως πιάσαμε δουλειά. Και αντί να σπάσουν τα τζάμια, σπάσαν οι καρέκλες. Ο μπάρμαν αδιάφορος έπλενε ποτήρια. Απελπισία.

Και ξαφνικά εμφανίζεται στην πόρτα ένα νεαρό κορίτσι, προχωρημένο φρικιό, με σκουλαρίκια και χαλκάδες παντού. Σηκώνει μια βαριοπούλα και ακούσαμε τα τζάμια που έπεφταν κάτω μονοκόμματα. Και εδώ ξύπνησα κολυμπώντας στον ιδρώτα.

Ερμηνεία: φάτσες Εξαρχείων-Γαλλικού Μάη, νέοι. Οι μόνοι που καταλαβαίνουν πως αυτή η ξέφρενη επιτάχυνση του τρένου οδηγεί στον αφανισμό. Βαγόνια με κινητά και λάπτοπ, ψώνια, ντίσκο, δηλαδή η απόλυτη πλειονότητα των επιβατών αδιάφορη για την επερχόμενη καταστροφή και τον αφανισμό τους.

Σωστή η αντίδραση των νέων να σπάσουν τα τζάμια και να πηδήξουν από το τρένο, αλλά ανεπαρκή τα εργαλεία τους (σεχταρισμοί, δογματισμοί, αριστερισμοί κ.λπ.). Και μόνο μια άλλη πρόταση φέρνει τη λύση: φρικιό με βαριοπούλα (εδώ, σύμβολο μιας νέας ιδέας).

Προφανώς τα αλλοπρόσαλλα τοπία που διαδέχονταν το ένα το άλλο είναι η καταστροφή του περιβάλλοντος και το τρένο χωρίς οδηγό –και σε αυξανόμενη επιτάχυνση– ο καπιταλισμός που δεν γνωρίζει κανέναν περιορισμό. Ούτε νόμο ούτε κανόνες και κινείται χωρίς οδηγό.

Δηλαδή μια απόλυτη αναρχία που κανείς αναρχικός δεν θα μπορούσε να διανοηθεί. Η αναρχία έχει αυστηρούς περιορισμούς και κανόνες. Οπως κάθε ελεύθερη συνειδητή πράξη. Και αυτό σημαίνει: Για να ξεφύγω από τα δεσμά μου, πρέπει να τα ξέρω. Και συχνά τα δεσμά είναι αόρατα.

Ανείπωτη τραγωδία στη Μόρια: Μητέρα και παιδί απανθρακώθηκαν στον καταυλισμό : - Eκρηκτική κατάσταση ..!

Μια μητέρα βρήκε τραγικό θάνατο όταν τυλίχτηκε στις φλόγες δίπλα στο νεογέννητο μωρό της στον καταυλισμό της Μόριας.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η μητέρα γέννησε λίγες ώρες πριν, μέσα στον καταυλισμό.

Όταν ξέσπασε η πυρκαγιά δεν πρόλαβαν βγουν από το κοντέινερ και βρήκαν φριχτό θάνατο. Απανθρακώθηκαν.

Όπως αναφέρει το Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η σορός της απανθρακωμένης νεκρής γυναίκας μεταφέρθηκε, λίγο μετά τις 7 το απόγευμα στο Νοσοκομείο Μυτιλήνης από ιδιώτη.

Το άψυχο σώμα του μωρού της το έβγαλαν, μέσα σε μια κουβέρτα, πρόσφυγες και μετανάστες.

Η πυρκαγιά εκδηλώθηκε κάτω από αδιευκρίνιστες ακόμη συνθήκες, γύρω στις 5 το απόγευμα της Κυριακής. Κάποιοι μιλούν για δύο μέτωπα. Ένα σε ελαιοκτήματα έξω από τον καταυλισμό, σε απόσταση περίπου 400 μέτρων από τις σκηνές στον εξωτερικό χώρο του ΚΥΤ και ένα στη «ζώνη 4», όπου διαμένουν κυρίως Αφρικανοί σε διώροφους οικίσκους.

Κι ενώ η φωτιά στα ελαιοκτήματα κατεσβέστη άμεσα, οι φλόγες στους οικίσκους του ΚΥΤ επεκτάθηκαν γρήγορα καταστρέφοντας μεγάλο τμήμα του χώρου λόγω των εύφλεκτων υλικών.

Αρχικά οι πρόσφυγες δεν άφησαν τους πυροσβέστες να προσεγγίσουν τον καταυλισμό. Για το λόγο αυτό ζητήθηκε και συνδρομή από ενάερια μέσα.

Η είδηση του θανάτου τουλάχιστον δύο προσφύγων... έριξε λάδι στη φωτιά.

Μετά την εκδήλωση της πυρκαγιάς ξέσπασαν επεισόδια ανάμεσα σε ομάδες προσφύγων και μεταναστών και αστυνομικών δυνάμεων, που έκαναν χρήση δακρυγόνων.

Οι διοικούντες του ΚΥΤ εγκατέλειψαν το χώρο διοίκησης μαζί με τους εργαζομένους σε αυτό, ενώ οι αστυνομικές δυνάμεις υποχώρησαν συντεταγμένα κάνοντας χρήση χημικών και χειροβομβίδων κρότου λάμψης.

Από τις συγκρούσεις υπάρχουν και πέντε τουλάχιστον τραυματίες που μεταφέρονται στο Νοσοκομείο.

Αργά το βράδυ ο υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη, ο αρχηγός της αστυνομίας και τοπικοί παράγοντες πραγματοποίησαν σύσκεψη προκειμένου να βρουν τρόπους αντιμετώπισης της κατάστασης.

πηγή 

«Μαύρες τρύπες» στο πόθεν έσχες Μητσοτάκη

«Μαύρες τρύπες» και ερωτήματα προκύπτουν από το πόθεν έσχες που κατέθεσε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και συγκεκριμένα σχετικά με το διαβόητο σπίτι του Βολταίρου στο Παρίσι.

Μετά το θόρυβο που προκάλεσε η υπόθεση, το εν λόγω σπίτι «εξαφανίστηκε» από το πόθεν έσχες του πρωθυπουργικού ζεύγους, μαζί με την ιδιοκτήτρια εταιρεία SCI Personal Ventures, η οποία ανήκε κατά 95% στη σύζυγό του Μαρέβα Γκραμπόφσκι, λόγω «δωρεάν μεταβίβασης», όπως αναφέρεται. Ωστόσο, σύμφωνα με την εφημερίδα Documento που επικαλείται τα γαλλικά αρχεία του εμποροδικείου του Παρισιού, η εταιρεία ανήκει μέχρι και σήμερα, κατά 95%, στη σύζυγο του πρωθυπουργού και ποτέ δεν μεταβιβάστηκε.

Υπενθυμίζεται πως το σπίτι του Βολταίρου στο Παρίσι είχε αποκτηθεί από την εν λόγω εταιρεία με την καταβολή και 725.000 ευρώ σε μετρητά, όταν, βάσει όσων έχουν δηλωθεί, η Personal Ventures δεν διέθετε αυτό το ποσό καθώς το μετοχικό της κεφάλαιο ήταν μόλις 10.000 ευρώ.

Η Υπόθεση

Στις 11 Ιουλίου του 2006, περίοδο κατά την οποία ο Κυριάκος Μητσοτάκης με επιστολή του στο προεδρείο της Βουλής δήλωνε πως βρίσκεται σε διάσταση με τη σύζυγό του και είναι σε διαδικασία διαζυγίου άρα δεν την συμπεριέλαβε στη δήλωση πόθεν έσχες, η Μαρέβα Γκραμπόφσκι αγοράζει από το ίδρυμα διαχείρισης περιουσίας του Pierre Cardin το γνωστό σπίτι στις όχθες του Σηκουάνα που υπήρξε τόπος διαμονής του Βολταίρου. Το σπίτι αγοράστηκε από την εταιρεία Personal Ventures, η οποία ανήκει κατά 95% στην ίδια και κατά 5% στον ετεροθαλή αδελφό της Γιώργο Παπαζήση, και έχει μετοχικό κεφάλαιο 10.000 ευρώ. Σημειώνεται πως πρόκειται για εταιρεία κατηγορίας SCI (Societe Civile Immobiliere), δηλαδή εταιρεία που δημιουργείται με αποκλειστικό σκοπό την αγορά ακινήτου στη Γαλλία. Πρόκειται για εταιρικό καθεστώς που παρέχει μεγάλη ευελιξία στους ιδιοκτήτες σε φορολογικά ζητήματα και σε περιπτώσεις μεταβίβασης του ακινήτου. Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως η Μαρέβα Γκραμπόφσκι φέρεται να είχε υπογράψει προσύμφωνο αγορά του σπιτιού από τις 5 Μαΐου του 2006, αλλά προχωρά στην κανονική αγορά μόνο αφότου ο Κυριάκος Μητσοτάκης καταθέτει τη δήλωση πόθεν έσχες που δεν τη συμπεριλαμβάνει.

Σύμφωνα πάντα με την εφημερίδα Documento, βάσει εγγράφων που έχει καταθέσει στο δικαστήριο η ίδια η Μαρέβα Γκραμπόφσκι, το σπίτι αξίας 1.470.000 ευρώ αγοράστηκε με δάνειο 900.000 ευρώ που πήρε η εταιρεία και με μετρητά 570.000 ευρώ από «ίδια κεφάλαια». Στα μετρητά οφείλει να προσθέσει κανείς και 154.000 ευρώ ακόμη που δόθηκαν για φόρους και μεσιτικά έξοδα. Συνεπώς, το σπίτι δεν αγοράστηκε αποκλειστικά με δάνειο αλλά υπολείπονται 724.000 ευρώ, που η εταιρεία έδωσε μετρητά από ίδια κεφάλαια και το ερώτημα που τίθεται είναι που βρέθηκε αυτό το ποσό καθώς το κεφάλαιο ήταν μόλις 10.000 ευρώ.

Ερωτήματα προκαλεί και το γεγονός πως στη δήλωση «πόθεν έσχες» του 2016 (χρήση 2015), ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που πλέον δηλώνει τη Μαρέβα Γκραμπόφσκι ξανά ως σύζυγό του, αναφέρει πως η κ. Γκραμπόφσκι είναι μέτοχος κατά 95% στη γαλλική εταιρεία Personal Ventures, ιδιοκτήτριας του σπιτιού του Βολταίρου, όμως ως πηγή αγοράς του ακινήτου αναγράφεται «δάνειο». Έτσι αποκρύπτεται πως το σπίτι δεν αγοράστηκε μόνο με δάνειο αλλά και με μετρητά ύψους 725.000 ευρώ. Στη δήλωση «πόθεν έσχες» της επόμενης χρονιάς, το 2017 (χρήση 2016), ο Κυριάκος Μητσοτάκης δηλώνει πως υπάρχει μεταβολή στην εταιρεία Persona Ventures, η οποία φέρεται να μεταβιβάστηκε σε κάποιον ως «δωρεάν μεταβίβαση». Με αυτόν τον τρόπο η εταιρεία «κλειδί» στην υπόθεση… εξαφανίζεται. Ωστόσο, σύμφωνα με την εφημερίδα Documento, από τα επίσημα έγγραφα με τα οποία δηλώνεται σήμερα η εταιρεία στο Παρίσι (αριθμός μητρώου 490 793 288 RGS Paris) προκύπτει πως μέχρι και σήμερα μέτοχος της εταιρείας και διευθυντής ήταν η Μαρέβα Γκραμπόφσκι.

Δηλαδή αν και ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε πως από το 2016 η εταιρεία είχε «μεταβιβαστεί δωρεάν» σε κάποιον τρίτο, αυτή επισήμως ανήκει ακόμη, τρία χρόνια μετά, στη σύζυγό του. Μάλιστα μέχρι τις 26 Σεπτεμβρίου 2019, από το επίσημο ιστορικό μεταβολών της εταιρείας, προκύπτει πως δεν έχει υπάρξει καμία αλλαγή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς από το 30 Ιουνίου 2016, ημέρα δηλαδή που ιδρύθηκε. Ακόμη η Μαρέβα Γκραμπόφσκι, κατά την εκδικαση της αγωγής που είχε καταθέσει σε βάρος του Documento, εμφανίζεται το 2017 να υπεραμύνεται το νόμιμο της ιδιοκτησίας του σπιτιού.

Ποιος ελέγχει το «πόθεν έσχες»;

Νέος προϊστάμενος της Eπιτροπής Ελέγχου Δηλώσεων Περιουσιακής Κατάστασης, η οποία συνεπικουρεί και υποστηρίζει το έργο της επιτροπής πόθεν έσχες που αποφαίνεται για το ποιες δηλώσεις αιρετών έχουν θολά σημεία και πρέπει να ελεγχθούν, διορίστηκε ο Στυλιανός Γαλούκας. Πρόκειται για υπάλληλο της Βουλής, ο οποίος εργαζόταν μέχρι πρότινος στο γραφείο του Κυριάκου Μητσοτάκη, ωσότου αυτός μετακόμισε στο Μέγαρο Μαξίμου. Επιπλέον ο Στυλιανός Γαλούκας εντοπίζεται και το 2016 σε ανακοίνωση της Πειραιώς ως ένα από τα στελέχη της ΝΔ που θα συγκροτήσουν το τμήμα δικαιοσύνης του κόμματος.

Επιπλέον στην Επιτροπή Πόθεν Έσχες της Βουλής, η οποία θεωρητικά είναι και το κοινοβουλευτικό όργανο που ελέγχει τις δηλώσεις πόθεν έσχες, συμμετέχει ένας ακόμη πρώην συνεργάτης του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ο Άγγελος Μπίνης διορίστηκε διοικητής της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας, που δημιουργήθηκε με το νομοσχέδιο για το «επιτελικό κράτος». Πρόκειται για το πρόσωπο που αντικατέστησε στην Επιτροπή την πρώην γενική Διευθύντρια Δημόσιας Διοίκησης Μαρία Παπασπύρου.

Η εν λόγω Επιτροπή, πριν από λίγες ημέρες, αποφάσισε την αρχειοθέτηση της υπόθεσης του ελλειμματικού πόθεν έσχες του πρωθυπουργικού ζεύγους με τα «ορφανά» 725.000 ευρώ...

Πηγή

   

Οι δυνατοί επιλέγουν την μοναξιά τους, γιατί δεν έμαθαν να κάνουν εκπτώσεις στα συναισθήματά τους.

Γράφει η Μπέττυ Κούτσιου

Δεν μένουνε μόνοι τους οι άνθρωποι επειδή είναι αδύναμοι.

Μένουνε μόνοι τους επειδή είναι δυνατοί.

Επειδή δεν κουμπώνουν εύκολα σε όλες τις αγκαλιές.

Δεν κάνουνε εκπτώσεις στα συναισθήματα τους.

Δεν μένουνε μόνοι επειδή έχουνε κολλήσει στο παρελθόν.

Απλά κουβαλάνε μέσα τους τις αναμνήσεις τους και δεν θέλουνε να προχωρήσουνε.

Όχι από αδυναμία αλλά από αδιαφορία.

Αδιάφοροι είναι.

Βαριούνται να εξηγούνε, βαριούνται να ξαναρχίζουν.

Τους είναι πολύ εύκολο να κοιμούνται μόνοι τους ,παρά να κοιμίζουνε μέτριες αγάπες και μέτρια αισθήματα στο στήθος τους.

Τους είναι πολύ οικείο να τρώνε μόνοι τους,παρά να διασκεδάζουνε έξω με κάποιον που δεν θα ονομάσουνε ποτέ Ζωή τους.

Για αυτό αφήστε αυτούς τους περήφανους, τους ανόητους ρομαντικούς μόνους τους.

Δεν έχουνε να απολογηθούνε για την μοναξιά τους.

Κάποτε αγάπησαν, κάποτε λάτρεψαν, κάποτε πέθαναν για έναν έρωτα.

Δεν αγαπάνε κάθε μέρα και κάθε σαιζόν.

Αγαπάνε μια φορά και για πάντα.

Μην ασχολείστε με τους ανθρώπους τους μοναχικούς.

Δεν επέλεξε η μοναξιά εκείνους.

Εκείνοι την διάλεξαν,σε αντίθεση από μία μίζερη και άνοστη ζωή.

Αφήστε τους μόνους τους.

Είναι το καλύτερο τους.

Μέσα στα σκοτάδια που άλλους τους τρομάζουν, εκείνοι φτιάχνουν τον δικό τους παράδεισο.

Η μοναξιά δεν είναι αναγκαστική για εκείνους.

Είναι λύτρωση.

Είναι απόλαυση.

Γιατί μοναξιά δεν είναι η απουσία της αγάπης από την ζωή μας.

Είναι η αρετή που μέσα από εκείνη, μαθαίνουμε να αναγνωρίζουμε την αγάπη.

Από τον Φέλιξ στην Γκρέτα

Του Παντελή Μπουκάλα

Τον Φεβρουάριο του 2011, ο Φέλιξ Φινκμπάινερ, ένας δεκατριάχρονος Γερμανός, μίλησε στη Σύνοδο των Ηνωμένων Εθνών. Και χειροκροτήθηκε θερμά. Αλίμονο. Πάντα οι μεγάλοι χειροκροτούν τα παιδιά, ακόμα κι αν όσα ακούνε από το ανήλικό τους στόμα είναι μια σαφέστατη επίθεση εναντίον της δικής τους «ωριμότητας». Χειροκροτούν και πάνε παρακάτω. Ξεχνώντας, ίσως και καγχάζοντας σιωπηρά. Ο ήχος του χειροκροτήματός τους δεν αρκεί για να ξυπνήσει κάτι βαθύτερο μέσα τους.

Στα εννιά του ο Φέλιξ έπρεπε να γράψει μια έκθεση για την κλιματική αλλαγή. Οπως πάμπολλα παιδιά του νέου κόσμου μας, αναζήτησε πληροφορίες στο Διαδίκτυο. Ηθελε κυρίως να μάθει αν απειλείται το ζώο που διάλεξε να αγαπήσει. Κάποια παιδιά διαλέγουν ένα πάντα, ένα δελφίνι ή τον σκύλο τους. Ο Φέλιξ διάλεξε την πολική αρκούδα. Διαβάζοντας κατάλαβε ότι το αγαπημένο του ζώο κινδυνεύει να μείνει χωρίς πατρίδα. Οι πάγοι λιώνουν, τα ψάρια λιγοστεύουν, μέσα σε λίγες δεκαετίες τίποτε δεν έμεινε ίδιο. Τρομαγμένος έψαξε κι άλλες πληροφορίες. Κι έπεσε κάποια στιγμή στην ιστορία της Κενυάτισσας Wangari Maathai, η οποία το 2004 τιμήθηκε με το Νoμπέλ Ειρήνης, για τα 30 εκατομμύρια δεντρύλλια που φύτεψε, πολεμώντας την ερήμωση της πατρίδας της. Ο μικρός βρήκε παράδειγμα. Δύο μήνες μετά την εργασία του φύτεψε μια μηλιά στο σχολείο. Σήμερα, χάρη στην περιβαλλοντική οργάνωσή του, «Plant for the Planet», τα δέντρα του μετριούνται με τα εκατομμύρια.

Κανένας δεν είχε κακολογήσει τον Φέλιξ, ούτε στα εννιά ούτε στα δεκατρία του. Ούτε και στα δεκατέσσερά του, όταν διεκδίκησε να μειωθεί στα 16 το όριο για το εκλογικό δικαίωμα. Αντίθετα, η Γκρέτα Τούνμπεργκ έγινε εξαρχής στόχος σκληρών επιθέσεων ποικίλης προελεύσεως. Τα πρωτεία ανήκουν στους ακροδεξιούς της Ευρωβουλής. Τη χλεύασαν, οι χυδαίοι, ακόμα και για το σύνδρομο Ασπεργκερ. Γιατί άραγε τέτοια διαφορά αντιμετώπισης του Φέλιξ και της Γκρέτας; Να φταίει το ίδιο της το σύνδρομο, που την κατατάσσει στις «προβληματικές» μειονότητες, τις ενοχλητικές για τους υγιείς; Το ότι είναι κορίτσι και θα γίνει γυναίκα, γεγονός που επίσης την κατατάσσει στα «προβληματικά» πλάσματα;

Οχι. Η Γκρέτα, που ξέρει βέβαια ότι τα χειροκροτήματα στον ΟΗΕ για τον Φέλιξ δεν σήμαιναν τίποτε σπουδαίο, μιλάει συναισθηματικότερα, οξύτερα και συγχρόνως πολιτικότερα. Η στάση της κινητοποίησε εκατομμύρια νέους, που επίσης ξέρουν για τον Φέλιξ. Αυτό ακριβώς ενοχλεί τους ώριμους, που αδυνατούν να συγκρατήσουν τη χολή τους.

Το ΔΝΤ είναι (ξανά) εδώ

Συγχαίρει θερμά την κυβέρνηση Μητσοτάκη για το «ξήλωμα» των κλαδικών συμβάσεων και την ακύρωση του ρόλου της διαιτησίας στα εργασιακά, επικροτεί το πάγωμα των αυξήσεων στον κατώτατο μισθό, επαναφέρει το αίτημα μείωσης του αφορολόγητου και ζητά... μόνον λίγη προσπάθεια παραπάνω στις «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» και τις ιδιωτικοποιήσεις προφανώς για να μπορέσει να διακηρύξει ότι «το ΔΝΤ τώρα δικαιώνεται!».

Η δήλωση συμπερασμάτων του ΔΝΤ μετά την ολοκλήρωση των διαβουλεύσεων με τις ελληνικές αρχές ( στο πλαίσιο του άρθρου 4) μπορεί και να διεκδικεί επάξια τον τίτλο του πιο αποθεωτικού κειμένου που έχει συγγράψει ποτέ το Ταμείο για οποιαδήποτε κυβέρνηση στον κόσμο. Και, στην πράξη, δικαιώνει - πολύ νωρίς μάλιστα - τον Αλέξη Τσίπρα και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που, προεκλογικά και μετεκλογικά, προειδοποιούσαν ότι το πρόγραμμα της «αναπτυξιακής έκρηξης» του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν ήταν, και δεν είναι, τίποτα λιγότερο από ένα νέο Μνημόνιο ελληνικής αυτή την φορά ιδιοκτησίας. Όπως δικαιώνει και τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης πως οι ισοπεδωτικές αλλαγές Βρούτση και Α. Γεωργιάδη στα εργασιακά ήρθαν καθ´υπαγόρευση και κατ´ εντολή του ΣΕΒ και του ΔΝΤ.

«Το ΔΝΤ συγχαίρει και στηρίζει την κυβέρνηση για τις επιλογές της στα εργασιακά. Και για να μην ξεχνιέται της θυμίζει να κόψει συντάξεις και αφορολόγητο. Κάτι σαν η φωνή της συνείδησής της», δήλωσε χαρακτηριστικά η Έφη Αχτσιόγλου μετά τη δημοσιοποίηση της έκθεσης του Ταμείου.

Η πραγματικότητα όμως μπορεί να είναι ακόμη χειρότερη. Διότι, ουσιαστικά, εκείνο που κάνει το ΔΝΤ είναι να επαναφέρει ατόφια, χωρίς καμία ευρωπαϊκή πίεση αλλά και χωρίς καμία κυβερνητική αντίσταση στην Ελλάδα, όλη την σκληρή νεοφιλελεύθερη ατζέντα που είχε καταφέρει να αποκρούσει η κυβέρνηση Τσίπρα μέσα από τις πολύ δύσκολες διαπραγματεύσεις της διετίας 2016-2017:

Στα εργασιακά, το Ταμείο υμνεί την κυβέρνηση για την ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας και την διευκόλυνση των απολύσεων και ζητά την πλήρη επιστροφή στο πρώτο μνημονιακό μοντέλο της πλήρους κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων:

«Οι πρόσφατες προτάσεις της κυβέρνησης για την αγορά εργασίας είναι άξιες στήριξης», αναφέρει, «αν και χρειάζονται παραπάνω προσπάθειες για τη στήριξη της υψηλότερης απασχόλησης, της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας. Το προσωπικό στηρίζει την πρόσφατη νομοθεσία για την άρση των νέων περιορισμών στις απολύσεις και την πρόθεση να περιοριστεί η μονομερής προσφυγή στη διαιτησία.

Τα σχέδια αναφορικά με την εισαγωγή ενός μηχανισμού εξαίρεσης από τις συλλογικές διαπραγματεύσεις (opt-out) είναι προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά θα έπρεπε να στοχεύουν στην πλήρη αποκατάσταση των μεταρρυθμίσεων-ορόσημο που εισήχθησαν κατά την περίοδο 2011-2013».

Στο μέτωπο των μισθών θυμίζει ποιος είναι ο εμπνευστής του νεοφιλελεύθερου δόγματος που θέλει τις αμοιβές των εργαζομένων καθηλωμένες έως ότου... έρθει η ανάπτυξη και επικροτεί τη «διασύνδεση της προσαρμογής των κατώτατων μισθών με το επίπεδο παραγωγικότητας». Κοινώς, υπενθυμίζει και επικροτεί την προεκλογική δέσμευση Μητσοτάκη ότι ο κατώτατος μισθός θα αυξηθεί «όταν η ανάπτυξη φθάσει στο 4%». Παρεμπιπτόντως, το Ταμείο δεν δίνει καμία προοπτική για ανάπτυξη 4% - την προσδιορίζει στο 2% για τον επόμενο χρόνο - αλλά επι αυτού μάλλον ισχύει το... τόσο το χειρότερο για τους μισθούς και τους μισθωτούς.

Το ίδιο μάλλον ισχύει και για τους συνταξιούχους, καθώς ο εκπρόσωπος του Ταμείου Πίτερ Ντόλμαν, παρουσιάζοντας τα βασικά συμπεράσματα της αξιολόγησης δεν παρέλειψε να χαρακτηρίσει «λάθος» την επαναφορά της 13ης σύνταξης. Την ίδια άποψη, ως γνωστόν, έχει διατυπώσει και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ενώ το νέο, φιλικό πολιτικό περιβάλλον προς το ΔΝΤ δίνει την ευχέρεια στο Ταμείο να επαναφέρει και τις επίσης γνωστές δικές του θέσεις υπέρ της περικοπής των συντάξεων και του αφορολόγητου. Πρόκειται για τα «φιλικά προς την ανάπτυξη μέτρα» με τα οποία ο κ.Ντίκμαν κάλεσε την κυβέρνηση να αντιμετωπίσει το δημοσιονομικό κενό του 2020, ενώ απολύτως ενδεικτική είναι και η κριτική που ασκεί το Ταμείο στην απόφαση της προηγούμενης κυβέρνησης να ακυρώσει τις μειώσεις των συντάξεων και του αφορολόγητου. Όπως αναφέρει, οι προοπτικές της οικονομίας «μετριάστηκαν περαιτέρω από την ευρεία υποχώρηση πολιτικών μετά την έξοδο από το πρόγραμμα τον Αύγουστο του 2018, με μεταρρυθμίσεις που προβλέπονταν από το πρόγραμμα να καθυστερούν (π.χ. δημοσιονομικές-διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις), να ακυρώνονται (π.χ. τα προνομοθετημένα μεταρρυθμιστικά πακέτα για τις συντάξεις και τη φορολογία εισοδήματος) ή να ανατρέπονται (π.χ. βασικά στοιχεία των μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας που εισήχθησαν κατά την περίοδο 2011-2013 και προσπάθειες διεύρυνσης της φορολογικής βάσης και ενίσχυσης της νοοτροπίας πληρωμών).».

Κατόπιν αυτών, μάλλον ελάχιστες άλλες αποδείξεις χρειάζονται για το γεγονός ότι το ΔΝΤ είναι ξανά εδώ...   

Πηγή

Στον «τοίχο» του Ερντογάν και ο Μητσοτάκης - Μια πρώτη ιδέα για τον δύσκολο γείτονα πήρε ο Έλληνας πρωθυπουργός

Του Δημήτρη Μηλάκα

O Κυριάκος Μητσοτάκης είχε την ευκαιρία χθες να πάρει από πρώτο χέρι μια ιδέα για το αμετακίνητο των τουρκικών θέσεων και επιδιώξεων, κατά τη συνάντηση που είχε με τον Πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν στη Νέα Υόρκη, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.

Η συνάντηση κράτησε μία ώρα και, σύμφωνα με όσα λέει η ελληνική πλευρά, εξελίχθηκε σε «καλό κλίμα» και συζητήθηκαν «όλα τα μεγάλα θέματα, από το προσφυγικό/μεταναστευτικό, μέχρι το Κυπριακό, αλλά και τα αμιγώς διμερή ζητήματα με έμφαση στην ενίσχυση των οικονομικών και εμπορικών σχέσεων Ελλάδας - Τουρκίας».

Αξίζει να σημειωθεί ότι και μετά από αυτήν τη συνάντηση οι δύο πλευρές αποφάσισαν να αξιοποιήσουν δεδομένες δομές επικοινωνίας που είχαν λειτουργήσει στο παρελθόν, χωρίς ωστόσο να προσφέρουν ουσιαστικά αποτελέσματα στη βελτίωση των σχέσεων των δύο χωρών. Παρ’ όλα αυτά οι υπουργοί Εξωτερικών Δένδιας και Τσαβούσουγλου ανέλαβαν να προετοιμάσουν την ενεργοποίηση του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας - Τουρκίας. Το εν λόγω συμβούλιο πάντως και στο παρελθόν δεν κατάφερε να προχωρήσει σε μια ουσιαστική προσέγγιση, πέρα από τη διαπίστωση των σταθερών διαφορών σε μια σειρά από ζητήματα.

Σύμφωνα με πηγές της ελληνικής κυβέρνησης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξέφρασε τη στήριξή του στην Κυπριακή Δημοκρατία για το Κυπριακό, καθώς και στην πρόταση του Προέδρου Νίκου Αναστασιάδη για εξασφάλιση δίκαιου μέρους και για τις δύο κοινότητες του νησιού από την εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου της Κύπρου.

Στο σημείο αυτό, θα μπορούσε κάποιος να εκτιμήσει βάσιμα ότι ο Ταγίπ Ερντογάν επανέλαβε την τουρκική πρόταση για τη δημιουργία μιας κοινής ελληνοκυπριακής - τουρκοκυπριακής επιτροπής με αποστολή τη συνεργασία για τη διαχείριση και τη διανομή των διαφαινόμενων πόρων από τις εξορύξεις. Η εν λόγω πρόταση, όπως τουλάχιστον επιμένουν διπλωματικές πηγές, εξακολουθεί να βρίσκεται στο τραπέζι, παρά το γεγονός ότι επισήμως δεν έχει γίνει αποδεκτή από τη Λευκωσία.

Οι προσφυγικές ροές

Σε σχέση με τις προσφυγικές ροές, σύμφωνα τουλάχιστον με όσα λένε πηγές της ελληνικής κυβέρνησης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης άκουσε υποσχέσεις ότι θα καταβληθεί κάθε προσπάθεια να περιοριστούν τόσο στις ακτές της Τουρκίας όσο και στη θάλασσα. Δεν γνωρίζουμε αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης παρουσίασε στον Τούρκο Πρόεδρο τα τελευταία στατιστικά στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία, για παράδειγμα, μόνο μέσα στον Σεπτέμβριο και μόνο στη Σάμο έφτασαν 1.000 πρόσφυγες. Ανάλογα είναι τα στατιστικά και για τα υπόλοιπα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, ενώ σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ τον περασμένο Αύγουστο οι ροές από την Τουρκία προς την Ελλάδα αυξήθηκαν κατά 60%!

Η εν λόγω αύξηση – η οποία ασκεί ασφυκτική πίεση στην Ελλάδα, δεδομένου ότι στα νησιά «φιλοξενούνται» περισσότεροι από 25.000 πρόσφυγες- μετανάστες ενώ οι υποδομές δεν αρκούν ούτε για 5.000 – θα πρέπει να υπογραμμιστεί ότι συμπίπτει με τον διακηρυγμένο στόχο του Ερντογάν για τη δημιουργία «ζώνης ασφάλειας» υπό τον έλεγχο των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων στη Βόρεια Συρία. Στο πλαίσιο αυτό κινήθηκε ο Τούρκος Πρόεδρος και κατά την ομιλία του στη Γ.Σ. του ΟΗΕ. Σύμφωνα με την επιχειρηματολογία του Ερντογάν, για την οποία μπορεί βάσιμα να υποθέσει κανείς ότι ζήτησε την υποστήριξη και του Κυριάκου Μητσοτάκη, μέσα στη ζώνη ασφαλείας θα μπορούσαν να επανεγκατασταθούν δύο έως τρία εκατομμύρια πρόσφυγες. Σε περίπτωση που η διεθνής κοινότητα δεν συμπλεύσει με το τουρκικό σχέδιο, ο Ερντογάν απειλεί ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα κατευθυνθούν προς την Ευρώπη, μέσω – προφανώς – της Ελλάδας.

Κατά τα λοιπά και σύμφωνα με όσα υποστηρίζουν πηγές της ελληνικής κυβέρνησης, ο Κ. Μητσοτάκης έθεσε το θέμα της επαναλειτουργίας της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, θέμα που εξετάζεται θετικά από την τουρκική πλευρά. Η πλευρά της Τουρκίας έθεσε τα γνωστά ζητήματα που την απασχολούν αναφορικά με τη μουσουλμανική μειονότητα στη Δυτική Θράκη και αναφέρθηκε στα δύο μνημεία οθωμανικής πολιτιστικής κληρονομιάς (Αθήνα - Θεσσαλονίκη).

Ο νευρικός γείτονας

Δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι η συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν πραγματοποιήθηκε σε μια συγκυρία αυξημένης προκλητικότητας εκ μέρους της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ, ενώ καθημερινά τους τελευταίους μήνες προπαγανδίζει την ιδέα της μεγάλης «γαλάζιας πατρίδας», η οποία εξαφανίζει από τον χάρτη τα δικαιώματα σε ΑΟΖ ελληνικών νησιών, όπως της Ρόδου, του Καστελλόριζου, της Καρπάθου, ακόμα και της ανατολικής Κρήτης. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι η προπαγάνδα της «γαλάζιας πατρίδας» ασκείται εμπράκτως από τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη, μη επανδρωμένα μαχητικά και πολεμικά πλοία του ναυτικού τα οποία πραγματοποιούν επίδειξη δύναμης σε ευαίσθητες γεωγραφικά περιοχές.

Στη συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν παρόντες ήταν από ελληνικής πλευράς ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας. Δίπλα στον Ερντογάν ήταν οι υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας Τσαβούσογλου και Ακάρ.

Η ελληνική πλευρά προσήλθε στη συνάντηση για να επαναλάβει την πρόταση του πρωθυπουργού να επιχειρηθεί «επανεκκίνηση των σχέσεων των δύο χωρών χωρίς απειλές και τσαμπουκάδες».

Δεν γνωρίζουμε, προς το παρόν, αν η προσδοκία του Κυριάκου Μητσοτάκη ικανοποιήθηκε. Αυτό που ωστόσο γνωρίζουμε είναι ότι ο Ταγίπ Ερντογάν στην ομιλία του εμφανίστηκε επιθετικός και απειλητικός κατά των Κούρδων και της Συρίας. Ενώ για το Κυπριακό, η τουρκική πλευρά επιμένει ότι το πρόβλημα δημιουργείται από τους Ελληνοκύπριους, οι οποίοι δεν ξέρουν να μοιράζονται…

Η Ιστορία δεν γράφεται με ψηφίσματα, τη γράφουν οι λαοί

Γράφει ο Κώστας Παπαδάκης*

Ογδόντα χρόνια από την έναρξη του Β’ Π.Π., η Ε.Ε., το Ευρωκοινοβούλιο, η οικονομική ολιγαρχία ποντάρουν στο πέρασμα του χρόνου, για να σερβίρουν στους λαούς και ιδιαίτερα στη νεολαία προκλητικές και ανιστόρητες αθλιότητες που χρόνια έχουν στόχο να καθιερώσουν. Εχουν σχέδιο. Επιδιώκουν να ξεμπερδέψουν με τα Κομμουνιστικά Κόμματα και την επαναστατική τους δράση, προκειμένου ανενόχλητοι να εντείνουν την αντιλαϊκή επίθεσή τους.

Το κατάπτυστο αντικομμουνιστικό ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, που ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία την περασμένη βδομάδα, κάνει κυριολεκτικά «το άσπρο μαύρο»:

Η Σοβιετική Ενωση και οι κομμουνιστές, αντί για πρωτοπόρα δύναμη στη συντριβή του φασισμού και την ήττα του Χίτλερ, όπως ήταν, παρουσιάζονται ως δήθεν συνεργάτες και σύμμαχοί του!

Η απελευθερώτρια των ευρωπαϊκών λαών από τον ζυγό του φασισμού, η Σοβιετική Ενωση με τον ηρωικό Κόκκινο Στρατό, προβάλλεται ως δήθεν δύναμη κατοχής, ζητώντας μάλιστα και τα ρέστα, με τη γελοία θέση περί «Νυρεμβέργης» για τους κομμουνιστές!

Ενώ είναι αδιαμφισβήτητο το γεγονός ότι ο φασισμός αποτελεί γέννημα-θρέμμα του καπιταλισμού και ότι κοινή τους βάση αποτελεί η εξουσία των μονοπωλίων, την οποία μόνο ο σοσιαλισμός ανατρέπει, οι κομμουνιστές και η Σοβιετική Ενωση εξισώνονται με το φασιστικό τέρας και τον Χίτλερ!

Το προκλητικά ανιστόρητο ψήφισμα «καταπίνει» το ότι είχε προϋπάρξει το βρόμικο Σύμφωνο του Μονάχου το 1938 ανάμεσα σε Μ. Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία με τη χιτλερική Γερμανία, που παρέδωσε την Τσεχοσλοβακία στον Χίτλερ, αποτελώντας το πρελούδιο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και υποκριτικά προβάλλει ότι το Σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ ήταν δήθεν η αιτία ξεσπάσματος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν είναι γνωστό ότι αυτός ξεκίνησε από την κλιμάκωση των ανταγωνισμών για το μοίρασμα των αγορών με τους ανοιχτούς λογαριασμούς που έμειναν στη μέση με τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Κι όλα αυτά, όταν επίσης είναι γνωστή και προφανής η επιδίωξη των ΗΠΑ-Μ. Βρετανίας και Γαλλίας να στρέψουν τον Χίτλερ κατά της ΕΣΣΔ, ειδικά μετά το Σύμφωνο του Μονάχου, ενώ ταυτόχρονα απέρριπταν τις προτάσεις της τελευταίας για τη συγκρότηση μετώπου εναντίον της Γερμανίας. Η εξασφάλιση 20 πολύτιμων μηνών πολεμικής προετοιμασίας, μέσω του Συμφώνου Μολότοφ-Ρίμπεντροπ, διευκόλυνε την ΕΣΣΔ να αναβάλει την επίθεση της Γερμανίας εναντίον της, που τη θεωρούσε βέβαιη, βάζοντας τα θεμέλια για τη μεγαλειώδη επικράτησή της στα πολεμικά πεδία και τη Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών.

Είναι δείγμα αδυναμίας κι όχι δύναμης το ότι η Ε.Ε., οι κυβερνήσεις της, το κεφάλαιο που από κοινού υπηρετούν, καταφεύγουν σε τέτοια άθλια ψηφίσματα μέσω Κοινοβουλίων για να ξαναγράψουν την Ιστορία. Γιατί όλη τους αυτή η ψευδολογία, που πλασάρεται με το αντικομμουνιστικό ψήφισμα, συμπυκνώνει ό,τι δεν κατάφεραν να καταγράψουν στην Ιστορία και στη συνείδηση των λαών της Ευρώπης τις περασμένες δεκαετίες. Συμπυκνώνει ό,τι δεν χώρεσε παρά μόνο σε περιθωριακές εκδόσεις και καλοπληρωμένες καταχωρίσεις που δεν χώνεψαν οι λαοί μέχρι σήμερα παρά τους τόνους αντικομμουνισμού, τις απαγορεύσεις και τις διαστρεβλώσεις.

Αλλωστε προ διετίας, οι ίδιοι αντικομμουνιστές ομολογούσαν περίλυποι αναμεταξύ τους στο Ταλίν της Εσθονίας ότι τα «λαγωνικά» τους, όσο και να ψάχνουν, «δεν βρίσκουν χειροπιαστά ντοκουμέντα για τις σοσιαλιστικές δημοκρατίες ανάλογα με αυτά που αποκαλύφθηκαν για τις φασιστικές θηριωδίες», ενώ διέγνωσαν ότι «δεν πείθουν όσο θα ήθελαν στις χώρες τους και ιδιαίτερα στη νεολαία».

Προφανώς και ανησυχούν γιατί, παρά τα ώς και 150.000 ευρώ που χρηματοδοτεί κάθε αντικομμουνιστική εκδήλωση η Ε.Ε. από το πρόγραμμα «Ευρώπη για τους πολίτες», όποια έρευνα γνώμης γίνεται στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, με ποσοστά 50% και 60%, οι λαοί παρά την αντικομμουνιστική υστερία στα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τα ΜΜΕ, παντού, δηλώνουν ότι νοσταλγούν τον σοσιαλισμό, που είχαν και έχασαν, θαυμάζουν τους ηγέτες του και αναγνωρίζουν την υπεροχή του σε σύγκριση με την καπιταλιστική βαρβαρότητα που ζουν σήμερα.

Το ανιστόρητο ψήφισμα δεν στηρίχτηκε όμως μόνο από τους ακροδεξιούς, τα διάφορα φασιστοειδή, αλλά και από το ΕΛΚ που «διακρίθηκε» στη συζήτηση για τους εκπροσώπους του ιδιαίτερα από την Ανατολική Ευρώπη και τις χώρες του Βίζεγκραντ, που βάζουν κάτω... ακόμα και φασίστες στον αντικομμουνισμό. Επίσης στηρίχτηκε και από τις πολιτικές ομάδες που ο ΣΥΡΙΖΑ όλο αυτό το διάστημα έχει αναλάβει στην Ελλάδα εργολαβικά να τους φορέσει «φωτοστέφανο» προοδευτικότητας με το λεγόμενο Προοδευτικό Κέντρο του Ευρωκοινοβουλίου (progressive caucus).

Πρόκειται για τους Σοσιαλδημοκράτες και τους Πράσινους, που οι ομάδες τους στήριξαν και με τη βούλα το ψήφισμα και μόλις μερικές εξαιρέσεις από αυτούς -στα δάχτυλα των δύο χεριών- διαφοροποιήθηκαν στην ψήφο. Μάλιστα Γερμανός Πράσινος (Buticofer) ήταν αυτός που πρότεινε την αντικομμουνιστική τροπολογία με την ύπουλη διατύπωση που επιχειρούσε να τσουβαλιάσει τα Κ.Κ. με τα φασιστικά και νεοναζιστικά μορφώματα ως δήθεν «κόμματα που εξυμνούν τον ολοκληρωτισμό», προτείνοντας την απαγόρευση λειτουργίας τους.

Συμπερασματικά, το μέλλον, ο νέος κόσμος, ο σοσιαλισμός δεν μπορεί ούτε να απαγορευθεί ούτε με ψήφισμα να τελειώσουν μαζί του. Οι λαοί με κριτήριο τα δικά τους συμφέροντα θα τον επιβάλλουν, γράφοντας και πάλι Ιστορία, γιατί άλλωστε πάντα αυτοί και μόνο αυτοί είχαν την πένα και το ανεξίτηλο «μελάνι», το ίδιο το αίμα τους, για να τη γράψουν...

*Eυρωβουλευτής του ΚΚΕ και μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ