Μασούτης Ορεστιάδας: Καταγγελία για αναίτια απόλυση μετά από έξωθεν παρέμβαση

 

Η επί 23 χρόνια εργαζόμενη (και υποδιευθύντρια) στο super market «Μασούτης» της Ορεστιάδας κλήθηκε στο γραφείο του διευθυντή αμέσως μόλις επέστρεψε από τις θερινές διακοπές της. Εκεί, υπέστη το σοκ: απολύεται, χωρίς η ίδια να ξέρει το λόγο. Με επιστολή της απαίτησε να τον μάθει, αλλά, όπως καταγγέλλει, δεν έλαβε ποτέ απάντηση.

 

Με τον σύζυγό της συνέχισε να «σκαλίζει» το θέμα, ώσπου έφτασε στα αυτιά τους η εξής πληροφορία: μία ιδιοκτήτρια ξενοδοχείου στην Αλεξανδρούπολη και στέλεχος της ΝΔ στην περιοχή, με την οποία ήρθαν σε αντιπαράθεση το καλοκαίρι, γιατί θεώρησαν ότι δεν τους παρείχε τις υπηρεσίες που διαφήμιζε, κινήθηκε εκδικητικά και «πέτυχε» την απόλυση της εργαζόμενης.

 

Η αλυσίδα super market, με την οποία επικοινωνήσαμε, διαψεύδει κατηγορηματικά την εμπλοκή τρίτου προσώπου και αποδίδει την απόλυση σε «παράπονα του προσωπικού του super market». Τα παράπονα «είχαν κοινοποιηθεί στην εργαζόμενη πολύ πριν από τις διακοπές του καλοκαιριού».

 

Η εργαζόμενη αρνείται ότι έγιναν τέτοιες συστάσεις, προφορικά ή γραπτά.

 

Άμα τη επιστροφή της εργαζόμενης από την άδειά της, αναφέρει η εταιρεία, «τα παράπονα συνεχίστηκαν και η διεύθυνση αποφάσισε να την απομακρύνει, καταβάλλοντας τη νόμιμη αποζημίωση».

 

«Υπήρξε καταγγελία από επιχειρηματία»

 

Ωστόσο, ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ορεστιάδας Κώστας Ζάχαρης, ανέφερε (on the record) τηλεφωνικά τα εξής: «η εργαζόμενη εξέθεσε κάπου (εννοεί εκτός δουλειάς) την επιχείρηση και για λόγους τάξης (sic) απολύθηκε. Πήγε σε κάποιον χώρο να κάνει διακοπές και επικαλέστηκε την ιδιότητά της ως διευθυντικού στελέχους του Μασούτη, δεν της άρεσε το δωμάτιο, πήρε κάποια πράγματα από τον χώρο και έφυγε χωρίς να πληρώσει».

 

Ουσιαστικά, δηλαδή, επιβεβαιώνει την πληροφορία ότι η απόλυση οφείλεται σε λόγο άσχετο με τη συμπεριφορά της εργαζόμενης στο super market της Ορεστιάδας. Οφείλεται, δηλαδή, στην αντιπαράθεση με την ξενοδόχο, η οποία, όπως προσθέτει επί λέξη ο κ. Ζάχαρης, «έκανε την καταγγελία».

 

«Πρότεινα στο Δ.Σ. του Εργατικού Κέντρου να βγάλουμε ανακοίνωση για την απόλυση, αλλά, επειδή η εργαζόμενη αρνήθηκε να με δει από κοντά και να μου πει αναλυτικά τι συνέβη, δεν προχωρήσαμε», συνεχίζει ο κ. Ζάχαρης.

 

Υποστηρίζει ότι δεν μπορεί να «τρέξει το θέμα», «δεν έχει κανένα πάτημα» και «κινδυνεύει να μηνυθεί για συκοφαντική δυσφήμηση του Μασούτη».

 

«Προκαλεί απορία και στενοχώρια η διαχείριση του θέματος από το Εργατικό Κέντρο», σημειώνει από την πλευρά του ο πρώην προέδρός του, Πέτρος Χασανίδης. Θυμίζουμε ότι τον Απρίλιο του 2019, επί δικής του προεδρίας, το ίδιο super market είχε ανακαλέσει απόλυση άλλης εργαζόμενης, μετά το κύμα αλληλεγγύης, την κινητοποίηση του Εργατικού Κέντρου και τις διαστάσεις που πήρε το θέμα στα ΜΜΕ.

 

Σύμφωνα με την «Εφημερίδα των Συντακτών» (9/4/2019), τότε είχε προηγηθεί η διαμαρτυρία ενός πελάτη, ο οποίος ζήτησε από τα κεντρικά της εταιρείας την απόλυση της γυναίκας.

 

Σίγουρα, οι δύο απολύσεις στην Ορεστιάδα δεν συνάδουν με την εικόνα μίας επιχείρησης η οποία επαίρεται μέσω της ιστοσελίδα της ότι το 2019, για 8η συνεχή χρονιά, βρέθηκε στις πρώτες θέσεις της κατάταξης των εταιρειών με το «καλύτερο εργασιακό περιβάλλον στην Ελλάδα».

 

 πηγή via από την εφημερίδα ΕΠΟΧΗ

Επικίνδυνος ο Μητροπολίτης Κοζάνης: «Να κοινωνήσετε από την ίδια λαβίδα».!

Η περιοχή βρίσκεται σε τοπικό lockdown και αυτός υποστηρίζει ότι όποιοι «αμφισβητούν το σώμα και το αίμα του κυρίου το βλασφημούν και δεν πρόκειται να δουν βασιλεία Θεού»! (βίντεο)     

Η Κοζάνη είναι το πρώτο τοπικό lockdown στη χώρα. Αυτό δεν φαίνεται να απασχολεί τον Μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης Παύλο, ο οποίος όχι μόνο καλεί σε θεία κοινωνία «από την ίδια λαβίδα», αλλά ισχυρίζεται ότι όποιοι «αμφισβητούν το σώμα και το αίμα του κυρίου το βλασφημούν και δεν πρόκειται να δουν βασιλεία Θεού»!

 

Δεν είναι γραφικός ο Μητροπολίτης, είναι επικίνδυνος. Συνεχίζει στην πράξη την ανεύθυνη τακτική της ηγεσίας της εκκλησίας που υποστηρίζει ότι ο κορωνοϊός δεν κολλάει με τη θεία κοινωνία, παρόλο που αυτή γίνεται με την ίδια λαβίδα. Αμφισβητεί τις επιστημονικές αποδείξεις για να μην ανατρέψει το θρησκευτικό της αφήγημα, θέτοντας σε κίνδυνος την υγεία των ανθρώπων.

 

«Να κοινωνήσετε από την ίδια λαβίδα, γιατί το πιστεύετε ότι εκεί είναι το σώμα και το αίμα του κυρίου», είπε ο Μητροπολίτης για να συμπληρώσει μετά: «Αυτοί που αμφισβητούν το σώμα και το αίμα του κυρίου το βλασφημούν και δεν πρόκειται να δουν βασιλεία Θεού».

Όποιοι αμφιβάλλουν ότι είναι σώμα και αίμα Χριστού έρχονται, να μην πλησιάζουν”.

 

Στο βίντεο μετά το 12ο λεπτό:  

   

 

πηγή

Αναστολή για όλους τους ναζί εκτός από τον Ρουπακιά εισηγήθηκε η Εισαγγελέας της δίκης για τη Χ.Α.!!

 

Να δοθεί αναστολή σε όλους τους καταδικασθέντες στην υπόθεση της Χρυσής Αυγής πλην του Γιώργου Ρουπακιά, εισηγήθηκε προς το δικαστήριο η Εισαγγελέας της έδρας Αδαμαντία Οικονόμου, διατηρώντας την ίδια (χρυσαυγίτικη) γραμμή που είχε και όταν πρότεινε για την απόφαση της δίκης.

 

Στην εισήγησή είχε να πει όλα τα καλά για τους ναζί:«Αποδείχθηκε ότι οι κατηγορούμενοι είχαν γνωστή διαμονή και τήρησαν όλους τους όρους που τους επιβλήθηκαν, ενώ εξακολουθούν να τους τηρούν. Παρουσιάζονται στο ακροατήριο οπότε τους ζητηθεί και δεν είναι ύποπτοι φυγής», υποστήριξε.

 

«Δεν είναι ύποπτοι φυγής εκπροσωπήθηκαν νόμιμα από τους δικηγόρους τους, όταν τους ζητήθηκε από το δικαστήριο εμφανίστηκαν στη δίκη» είπε και συνέχισε ασταμάτητη: «Μάλιστα τελευταία εμφανίστηκαν πολλοί εκ των κατηγορουμένων και πρώην βουλευτές.. Όλοι ενώπιον της δικαιοσύνης είναι ίσοι ανεξαρτήτως αξιωμάτων. Από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει ότι αν αφεθούν ελεύθεροι θα διαπράξουν και άλλα εγκλήματα. …Όλοι έχουν λευκά ποινικά μητρώα, πλην του Μιχαλολιάκου, ο οποίος έχει μια καταδίκη σε ηλικία 22 ετών, του Αλεξόπουλου και του Μπούκουρα που έχουν κάποιες καταδίκες για παραβάσεις».

 

«Οι κατηγορούμενοι δεν διέπραξαν νέες αξιόποινες πράξεις, αφού διαλύθηκε η Χρυσή Αυγή, έκλεισαν τα γραφεία τους και η εφημερίδα τους. Η άμεση εκτέλεση των ποινών θα προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη καθώς η διαδικασία μέχρι το εφετείο θα είναι μακροχρόνια. Έχουν όλες τις προϋποθέσεις να τους δοθεί αναστολή με περιοριστικούς όρους. Οι κατηγορούμενοι δεν προσπάθησαν να αποφύγουν τη σύλληψή τους …», υποστήριξε.

Αμέσως μετά θα δευτερολογήσουν οι συνήγοροι υπεράσπισης. Από τη διάρκεια των αγορεύσεών τους θα εξαρτηθεί αν οι δικαστές αποφασίσουν για το αίτημα το βράδυ της Δευτέρας ή το πρωί της επόμενης συνεδρίασης, δηλαδή την Τρίτη.

 

18 Οκτωβρίου 1981: H φωτιά και οι στάχτες…

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Βράδυ της 18ης Οκτωβρίου 1981. Η οθόνη της ΕΡΤ γράφει κάτι που λίγοι θα μπορούσαν να φανταστούν μερικά χρόνια πριν: ΠΑΣΟΚ 48%, ΝΔ 36%.

 

Ο ηττημένος των εκλογών, πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης, τηλεφωνεί στον νικητή Ανδρέα Παπανδρέου για να τον συγχαρεί. Και αμέσως μετά, από το γραφείο του στη Βουλή, κάνει μια ολιγόλογη δήλωση: «Ελπίζω οι Ελληνες να μην μετανοήσουν στο μέλλον για τη σημερινή επιλογή τους». Δεν μετάνιωσαν επί τρεις δεκαετίες.

 

Στο Καστρί, την παραδοσιακή οικία των Παπανδρέου, επικρατεί το αδιαχώρητο. Ο Ανδρέας περιμένει να οριστικοποιηθεί το αποτέλεσμα και βγαίνει στον κήπο. Αυτό που αντικρίζει τον σαστίζει κάπως. Πλήθος δημοσιογράφων και τηλεοπτικών συνεργείων από όλον τον κόσμο τον περιμένει. Τον κυκλώνουν. «Σε ποια γλώσσα να μιλήσω;» αναρωτιέται φωναχτά. «Στα ελληνικά, πρόεδρε, είναι η ΕΡΤ εδώ» του λέει κάποιος από το επιτελείο του. «Ο λαός εμίλησε, θα είμαστε κυβέρνηση όλων των Ελλήνων».

 

 

 

Στους δρόμους της Αθήνας ανεμίζουν χιλιάδες σημαίες, φυσικά οι πράσινες του ΠΑΣΟΚ, αλλά και οι κόκκινες των δύο κομμάτων της παραδοσιακής Αριστεράς.

 

Κάπως έτσι άρχιζε μια νέα πολιτική περίοδος της μεταπολεμικής Ελλάδας. Η 18η Οκτωβρίου 1981 είναι ο πρώτος και καθοριστικός σταθμός. Είναι η ημέρα που γύρισε σελίδα η πολιτική μας ζωή και η ίδια η χώρα.

 

Μέχρι τότε το ελληνικό κράτος ήταν μονοκομματικό. Το είχε καταστήσει τέτοιο η μακρόχρονη κυριαρχία της μιας παράταξης, της Δεξιάς. Ο Ανδρέας Παπανδρέου δημιούργησε το κόμμα που έμελλε να σπάσει αυτήν την κυριαρχία και να μοιραστεί την εξουσία για τα επόμενα 30 χρόνια. Το άλλο μισό του ελληνικού λαού, που μέχρι τότε ήταν παραγκωνισμένο, ήρθε στο προσκήνιο. Κόσμος που ήταν παραγκωνισμένος απέκτησε φωνή.

 

Η πιο εμβληματική πράξη σ’ αυτήν την πορεία ήταν η αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944, κάτι αδιανόητο για την εποχή. Μπορεί ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1974 να είχε προχωρήσει στη νομιμοποίηση του ΚΚΕ, αλλά οι διάδοχοί του δεν άντεχαν τη συνέχεια. Ο μετά τον Ράλλη αρχηγός της ΝΔ Ευάγγελος Αβέρωφ είχε αποχωρήσει από τη Βουλή, καταγγέλλοντας την αναγνώριση της Αντίστασης ως «συγχωροχάρτι στα εγκλήματα του ΚΚΕ». Δεν τον ακολούθησε ο προδικτατορικός αρχηγός Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ο οποίος επικρότησε τη απόφαση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

 

Όμως, οι πιο καθοριστικές παρεμβάσεις της νέα κυβέρνησης ήταν στο κοινωνικό πεδίο. Οι αυξήσεις που δόθηκαν στους μισθούς, μαζί με τη διεύρυνση πολλών εργατικών δικαιωμάτων, έδωσαν ανάσα στα φτωχότερα στρώματα του ελληνικού πληθυσμού. Βγήκαν από την οικονομική καχεξία και την κοινωνική αφάνεια. Τα στρώματα αυτά «είδαν θεού πρόσωπο» και γι’ αυτό λάτρευαν τον Ανδρέα σαν θεό τους. Ήταν ο θεός της άλλης μισής Ελλάδας.

 

Αλλά η Αλλαγή της 18ης Οκτωβρίου 1981 επέφερε πλήθος αλλαγών και σε άλλα πεδία της κοινωνικής ζωής. Εκσυγχρόνισε ήθη και αντιλήψεις. Οι καθοριστικές αλλαγές στο Οικογενειακό Δίκαιο (ισότητα των δύο φύλων), η καθιέρωση του πολιτικού γάμου, η ψήφος στα 18 έγιναν τότε. Σήμερα φαίνονται αυτονόητα, τότε δεν ήταν.

 

Η νίκη της 18ης Οκτωβρίου 1981 άντεξε τρεις δεκαετίες. Το ΠΑΣΟΚ κυριάρχησε στο πολιτικό σκηνικό. Πέτυχε άλλες πέντε εκλογικές νίκες (1985, 1993, 1996, 2000 και 2009), ενώ και στις ήττες του(πχ 1989) πέτυχε ποσοστά που σήμερα φαντάζουν αδιανόητα(περί το 40%).

 

Το τέλος αυτής της κυριαρχίας ήρθε ακριβώς 30 χρόνιά μετά, τον Νοέμβριο του 2011, όταν ο γιος του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπανδρέου, παραιτήθηκε από την πρωθυπουργία, μην αντέχοντας την πολιτική πίεση. Λίγους μήνες νωρίτερα η κυβέρνησή του είχε υπογράψει το πρώτο Μνημόνιο, που έμελλε να αποδειχθεί η ταφόπλακα για το πιο δυναμικό κόμμα της Μεταπολίτευσης, το οποίο (για την ακρίβεια, το διάδοχό του) σήμερα είναι ένα μικρό κόμμα.

 

Καθώς σήμερα συμπληρώνονται παρά ένα 40 χρόνια από την ημέρα εκείνη, πολύ λίγα θυμίζουν την Ελλάδα του 1981. Για πολλές από τις βαθιές αλλαγές που επήλθαν ευθύνεται εκείνο το εκλογικό αποτέλεσμα. Η σχεδόν ετήσια υπενθύμιση αυτής της ημερομηνίας εν είδει αφιερώματος επιβεβαιώνει την καθιέρωσή της μεταξύ των καθοριστικών στιγμών της νεότερης πολιτικής μας ιστορίας. Όμως, αν η επιστροφή σ’ αυτήν έχει αποκτήσει μουσειακά χαρακτηριστικά ή αν προτάσσεται η νοσταλγία, όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα όταν αναφερόμαστε στο παρελθόν, μικρή αξία έχει.

 

Θα είχε μεγαλύτερη αν μπορούσε να ισχύσει αυτό που έχει πει ο παλιός Γάλλος σοσιαλιστής πολιτικός Ζαν Ζορές: « Από τους βωμούς του παρελθόντος πάρε τη φωτιά, όχι τις στάχτες».

Μετεωρολογική πρόγνωση

 

γράφει η Αρχοντία Κάτσουρα

 

«Αδεια. Πρέπει να φύγω. Πόση κούραση, πόση ταλαιπωρία. Δεν αντέχω άλλο», έλεγε και ξανάλεγε.

 

Κάθε πρωί παρακολουθούσε το μετεωρολογικό δελτίο: τι καιρό θα κάνει σήμερα, θα βρέξει; Να πάρει μαζί καμιά ζακέτα ή φτάνει το μπλουζάκι;

 

Μετά, σιγά σιγά, πήγαινε και στις επόμενες μέρες. Αύριο, μεθαύριο, την ερχόμενη εβδομάδα. Ονειρευόταν ένα ταξίδι, μια μεγάλη εκδρομή, αρκετά μακριά ώστε να καταλάβει ότι έφυγε, ότι άφησε πίσω το ίδιο και απαράλλαχτο «κάθε μέρα».

 

Μετά κοίταζε το ημερολόγιο. «Οχι, τώρα δεν γίνεται. Ούτε το Σάββατο ούτε την ερχόμενη Τρίτη. Ασφαλώς όχι μέσα στο επόμενο δεκαπενθήμερο». Αφηνε έναν αναστεναγμό στο τέλος και έκλεινε τον υπολογιστή.

 

Αυτό που πονούσε περισσότερο ήταν ότι έτσι πέρασε ο καιρός και το καλοκαίρι έγινε φθινόπωρο. Οι νύχτες γίνονταν πιο δροσερές και πιο υγρές, έπαψε να κοιμάται μόνο μ’ ένα σεντόνι, δυο βράδια τώρα ζέστανε τα πόδια της με ένα ζευγάρι κάλτσες.

 

Η λαχτάρα για μερικές ακόμα βουτιές στη θάλασσα υποχώρησε και άρχισε να σκέφτεται χωριά και δάση με κίτρινα και χάλκινα φυλλοβόλα δέντρα. Τι καλά που θα ήταν να πίνει τσίπουρο σε μια πετρόχτιστη πλατεία με πλατάνια. Ή να κάνει περίπατο σε ένα αψιδωτό μονοπάτι…

 

Κι έτσι περνούσαν οι μέρες, οι εβδομάδες. Με σχέδια που άλλαζαν από μέρα σε μέρα όπως και το βαρόμετρο. Πήγε μια μέρα και στα μαγαζιά, έτσι, για να πάρει κάτι – είχε ανάγκη για μια μικρή παρασπονδία.

 

«Οχι κάτι που χρειάζομαι, αλλά κάτι που να μου αρέσει», έλεγε. Είχε ορίσει και προϋπολογισμό – να μην ξεφύγουμε πολύ, δεν είναι καιρός για τέτοια. Ομως η απόφαση ήταν απόφαση. Θα έκανε μια μεγάλη βόλτα – άλλωστε ο γιατρός τής είχε πει: «Πρέπει να σε βλέπει ο ήλιος, σου λείπει βιταμίνη D»–, θα ψώνιζε κάτι και μετά θα καθόταν να απολαύσει έναν μεγάλο καφέ σε μια ηλιόλουστη γωνιά. Ή μπορεί να καθόταν για φαγητό. Τέλεια. Μια μέρα σαν μικρή πολυτέλεια.

 

Την ημέρα εκείνη πριν φύγει συμβουλεύτηκε ξανά το δελτίο καιρού. Οι συνθήκες στο κέντρο της πόλης θα ήταν ιδανικές: θερμοκρασία έως 25 βαθμούς, ηλιοφάνεια με κατά περιόδους ελαφρές νεφώσεις, αεράκι έως 3 Μποφόρ και υγρασία 65% το μέγιστο.

 

Ντύθηκε καταλλήλως, φόρεσε άνετα παπούτσια –η τελευταία χρήσιμη αγορά της– και έφυγε.

 

Τρεις ώρες αργότερα, με κάπως κουρασμένα πόδια, καθόταν σε ένα μαγαζί πίνοντας ελληνικό καφέ, ένα κουτί γλυκά για το σπίτι και μια χάρτινη σακούλα στη διπλανή καρέκλα. Κάθε τόσο έριχνε κρυφές ματιές στο περιεχόμενό της.

 

Δεν ήθελε να την ανοίξει μπροστά στον κόσμο – για κάποιο λόγο δεν ήθελε να δουν ότι είχε αγοράσει ένα χοντρό πουλόβερ. Ο περισσότερος κόσμος γύρω φορούσε κοντομάνικα, κάποιοι ακόμα σανδάλια.

 

Χαμογελούσε πότε πότε, όμως. Ηδη σκεφτόταν πόσο ωραία και ζεστά θα είναι να το φορέσει τις πρώτες πολύ κρύες μέρες του χειμώνα –πάντα αργούσε ο χειμώνας όταν πια τον περίμενε– ή ακόμη και σε μια εκδρομή κάπου ορεινά. Η και παραθαλάσσια, με αγριεμένα κύματα να σκάνε σε μόλους και να «χορεύουν» τις βάρκες. Αυτή ήταν μια ωραία ιδέα: ένα χειμωνιάτικο ταξίδι στη θάλασσα και μετά κόκκινο κρασί και μεζέδες σε ένα ταβερνάκι με καρό τραπεζομάντιλα και ξύλινα κουφώματα βαμμένα μπλε.

 

Οταν γύρισε σπίτι, άνοιξε με λαχτάρα την τσάντα, κοίταξε ξανά το πουλόβερ της, το δοκίμασε άλλη μια φορά –πάντα το έκανε αυτό με τα καινούργια ρούχα, ήθελε να δει πώς φαίνονται στον καθρέφτη της– και το ξέβγαλε με ήπιο απορρυπαντικό και νερό. Το άπλωσε προσεκτικά και οριζόντια για να στεγνώσει.

 

Εβαλε ένα γλυκό σε ένα πιάτο, ετοίμασε και έναν καφέ και άνοιξε τον υπολογιστή στη σελίδα με την πρόγνωση του καιρού.

 

• Χειμώνα θα την κάνω την εκδρομή, είπε αποφασιστικά. Με αρκετό κρύο.

 

Οι ασφαλείς προγνώσεις ήταν πολύ βραχυπρόθεσμες. «Δεν πειράζει σκέφτηκε», όλος ο καιρός είναι μπροστά μας.

 

Ακόμη δεν είχε συνειδητοποιήσει βέβαια ότι ανέβαλε ακόμη μία φορά τη χαρά.

Τα 12 ναυτικά μίλια “έσπασαν”! Στα 11,2 ν.μ από το Καστελόριζο έφθασε το Oruc Reis.!

 

Παιχνίδια για γερά νεύρα στο Καστελόριζο παίζει η Τουρκία. Το Oruc Reis "έσπασε" για πρώτη φορά το όριο των 12 ναυτικών μιλίων επιχειρώντας να "τσεκάρει" τις ελληνικές αντιδράσεις.

 

 

Για πρώτη φορά το τουρκικό ερευνητικό σκάφος Oruc Reis "έσπασε" το όριο των 12 ναυτικών μιλίων στο Καστελόριζο όπως αναφέρει το militaire.gr (έφτασε στα 11, 2 από το ελληνικό νησί).

 

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, οι προθέσεις των Τούρκων είχαν διαφανεί. Αφού έκανε την παραβίαση το σκάφος άλλαξε πορεία και μένει να αποδειχθεί αν τελικώς επανέλθει σε τροχιά παραβίασης του ορίου των 12 ναυτικών μιλίων από το νησί, χώρο στο οποίο, βάσει του Διεθνούς Δικαίου, η Ελλάδα θα μπορούσε να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της.

 

Εν συνεχεία το τουρκικό πλοίο επανήλθε στην εκτός των 12 μιλίων περιοχή και πλέον πλέει περίπου στα 17 με νοτιοδυτική κατεύθυνση (ανατολικά της Ρόδου) αν και όλα αυτά μπορούν να αλλάξουν ανά πάσα στιγμή.

 

 

Μητσοτάκης: "Αναφαίρετο δικαίωμα της χώρας τα 12 μίλια"

 

Από τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ και την συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε εκεί ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είχε πει σχετικά: "Η Ελλάδα υπερασπίζεται την εθνική της κυριαρχία και τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Είναι γνωστό ότι έχουμε ήδη προχωρήσει στην ανακοίνωση της απόφασης στο Ιόνιο να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα από τα 6 στα 12 μίλια. Τα χωρικά ύδατα συνιστούν πυρήνα κυριαρχίας, σκληρής κυριαρχίας».

 

«Όλη αυτή η συζήτηση περί επέκτασης των χωρικών μας υδάτων, όπως την άκουσα να εκφράζεται δημόσια από την αντιπολίτευση, θεωρώ ότι είναι μία συζήτηση η οποία δεν μπορεί να γίνεται με αυτό τον τρόπο στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Γνωρίζετε ότι αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα της χώρας να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια. Γνωρίζετε όμως επίσης, και το γνωρίζουν όλοι, γιατί αυτό στο Αιγαίο δεν έχει γίνει ακόμα».

 

Από την πλευρά του ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας είχε προτείνει τα εξής: «Το λέω με βαθύτατη ευθύνη αυτό που λέω, πιστεύω ότι τούτη είναι η ώρα να ασκήσουμε αυτό το δικαίωμα (της επέκτασης στα 12 μίλια), ξεκινώντας από την Κρήτη, νότια και ανατολικά της Κρήτης και αναλόγως των εξελίξεων προχωρώντας και νοτίως των νησιών μας της Ανατολικής Μεσογείου. Δηλαδή της Κάσου, της Κάρπαθου, της Ρόδου και του συμπλέγματος του Καστελόριζου».

πηγή

Τους φασίστες τους δικάσαμε, αλλά 8.000 άνθρωποι κοιμούνται στις λάσπες

 Ζωές εγκλωβισμένες στο πιο αφιλόξενο μέρος της Λέσβου, δίπλα στη θάλασσα, που τόσο κινδύνεψαν για να περάσουν.

Μωρά, παιδιά, έγκυες, άρρωστοι, όλοι τιμωρία μέσα στο νερό, να δοκιμάσουμε μέχρι πότε θα αντέξουν.

 

Πόσες φορές το είδατε στην τηλεόραση; εγώ καμία. Άκουσα πενήντα φορές για το Νέο Ηράκλειο, για το Καρά Τεπέ ούτε μια.

 

Όχι δεν είμαστε φασίστες, τους φασίστες τους δικάσαμε. Είναι μόνο που, όπως έλεγε ο Θανούλης ο Πλεύρης, πρέπει να μετανιώσουν την ώρα και τη στιγμή που ήρθαν στην Ελλάδα για να σταματήσουν να ’ρχονται.

 

Να τους κάνουμε τη ζωή τόσο κόλαση, που να μη διαφέρει από την κόλαση από την οποία έφυγαν για να γλιτώσουν.

 

Δημοκράτες και δημοκράτισσες, ας κοιμηθούμε ήσυχοι και στεγνοί και απόψε. 

 Δέσποινα Σπανούδη 

 

Παρέμβαση του Ρουβίκωνα στο ιατρείο της Ελένης Γιαμαρέλλου

 

Παρέμβαση στο ιατρείο της λοιμωξιολόγου Ελένης Γιαμαρέλλου, στο Κολωνάκι, πραγματοποίησαν μέλη του Ρουβίκωνα.

 

Τα μέλη της ομάδας μπήκαν στο γραφείο της λοιμωξιολόγου και διαμαρτυρήθηκαν για τις κατά καιρούς δηλώσεις της κας Γιαμαρέλλου σχετικά με τον κορωνοϊό, όπως για τα περί μη μετάδοσης μέσω της θείας κοινωνίας η της αναφοράς της για την αποφυγή χρήσης Μέσων Μαζικής Μεταφοράς.

 

Σε κείμενο που αναρτήθηκε στον ιστότοπο της ομάδας, ο «Ρουβίκωνας» αναφέρει:

 

«Ο κορονοϊός ήρθε στις ζωές μας πριν από 8 μήνες και τις άλλαξε ριζικά. Ζήσαμε πρωτοφανείς, για τις γενιές μας καταστάσεις, με απαγόρευση κυκλοφορίας, περιοριστικά μέτρα, καραντίνα και κυρίως ένα ασφυκτικό αίσθημα αβεβαιότητας. Παρόλα αυτά υπάρχουν πράγματα που δεν άλλαξαν όπως η ανικανότητα του κράτους και της κυβέρνησης να προστατέψει τους πολίτες και την κοινωνική βάση, η ανευθυνότητά τους και η άκρατη ανάγκη τους να μεταθέσουν όλο το βάρος της ευθύνης στο λαό. Σε αυτό το θέατρο του παραλόγου που άνοιξε την αυλαία του το Φλεβάρη, υπήρξαν συγκεκριμένες προσωπικότητες που είχαν αναλάβει, μαζί με τα κοράκια των καναλιών, την επικοινωνιακή διαχείριση της πανδημίας και κυρίως το ξέπλυμα των ευθυνών της κυβέρνησης και του Μητσοτάκη σε ότι αφορά τη διαχείριση της πανδημίας.

 

ADVERTISING

 

Από τον «οικογενειάρχη», «καλό χριστιανό» Σωτήρη Τσιόδρα, στην επιτομή της αρρενωπότητας και μαγκιάς, Νίκο Χαρδαλιά, οι προσωπικότητες που έβγαιναν στις οθόνες μας, και ακόμα και σήμερα συνεχίζουν να βγαίνουν, είναι το αμάλγαμα της μικροαστικής νοοτροπίας που νοσεί την κοινωνία μας και που σε περιπτώσεις κρίσης, όπως η παρούσα πανδημία, δε μπορεί να κρυφτεί. Ωστόσο, υπήρξε άλλη μία προσωπικότητα που εν μέσω πανδημίας και γενικώς μιας κατάστασης πανικού, μας πήρε από το χέρι για να μας τραβήξει πίσω στο μεσαίωνα κάνοντας δηλώσεις που καταργούσαν κάθε επιστημονική έννοια.

 

Συγκεκριμένα, η κυρία «ομότιμη καθηγήτρια παθολογίας και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Χημειοθεραπείας» Ελένη Γιαμαρέλλου έχει επιδείξει σθεναρά την ανευθυνότητά της απέναντι στον ελληνικό λαό από τις δηλώσεις της που αφορούσαν στη Θεία Ευχαριστία, μέχρι τις δηλώσεις της για τα ΜΜΜ. Όταν βρέθηκε το πρώτο κρούσμα στη Θεσσαλονίκη η κυρία Γιαμαρέλλου με τρομακτική ψυχραιμία είχε δηλώσει πως «δεν έγινε τίποτα με ένα κρούσμα». Όταν όμως τα κρούσματα αυξάνονταν εκθετικά, η αισιοδοξία έγινε πιο «συγκρατημένη». Κι όσο η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα ωρυόταν στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για αποστάσεις, απαγορεύσεις μετακινήσεων και καραντίνα σε όλο τον κόσμο, η κυρία Γιαμαρέλλου αποφάσισε να ξεχάσει τον όρκο του Ιπποκράτη και να αρχίσει τα «πάτερ ημών» θέτοντας σε κίνδυνο όλη την κοινωνία και κυρίως τις ευπαθείς ομάδες, όπως οι γιαγιάδες και οι παππούδες μας, τις οποίες εμείς καλούμασταν με τον εγκλεισμό μας στο σπίτι μας να προστατεύσουμε. Τα σημεία και τέρατα που έχουν ειπωθεί από την εν λόγω «επιστήμονα», με θεσμοθετημένη θέση στην ομάδα εργασίας του Κικίλια «για την επιχειρησιακή ετοιμότητα» σε ζητήματα δημόσιας υγείας, όπως ότι ο HIV κολλάει με το σάλιο (βάζοντας το λιθαράκι της στη διαιώνιση του στίγματος των οροθετικών ατόμων), κάτι το οποίο δεν ισχύει, ή ότι «η έννοια του Μυστηρίου (Θεία Ευχαριστία) είναι πάνω από την επιστήμη και την επηρεάζει», μας βάζουν σε σκέψεις κατά πόσο μπορούμε να εμπιστευόμαστε τους «επιστήμονες» που έχουν αναλάβει την προστασία μας.

 

Φυσικά και δε θα κατακρίνουμε την πίστη ή όσους την ακολουθούν, ωστόσο, πρέπει όλοι/ες μας να κατανοούμε πότε αυτή την πίστη τη βάζουμε πάνω από το συνάνθρωπό μας και τη ζωή του. Όταν όμως μια λοιμωξιολόγος που απευθύνεται σε χιλιάδες κόσμου προτείνει κάτι για το οποίο είμαστε σίγουροι/ες, με επιστημονικές αποδείξεις, ότι είναι επικίνδυνο, όπως το να μοιραστούν την ιερή λαβίδα περίπου στα 80 άτομα, εκ των οποίων κάποια μπορεί να νοσούν, είναι τουλάχιστον ανησυχητικό. Και αυτό διότι, δυστυχώς ή ευτυχώς, δε θα μας σώσει κάποιο θαύμα αλλά κάποιο εμβόλιο.

 

Η κυρία Γιαμαρέλλου ωστόσο δε σταμάτησε μόνο στις δηλώσεις για την πίστη και την επιστήμη. Προσπάθησε να βάλει κάτω από το χαλάκι και την αισχρή διαχείριση του Κ. Καραμανλή σε ότι αφορά τις μετακινήσεις των πολιτών που στοιβάζονται καθημερινά σαν τις σαρδέλες στα ΜΜΜ προκειμένου να πάνε στις δουλειές τους. Ακολουθώντας την κυβερνητική γραμμή για «επίρριψη ευθυνών στους πολίτες» τόνισε on air ότι «μοιράστηκαν οι επιβάτες, πάντα οι ανάγκες δε θα φτάνουν. Αν μπορείς περπάτα, πήγαινε και με τα πόδια, γύρισε και με τα πόδια, είναι μια καλή άσκηση αυτή.» Δηλαδή, δε φταίει ο «ικανότατος» υπουργός μεταφορών που στοιβαζόμαστε στα λεωφορεία, τα μετρό, τα τραμ, επειδή είναι λίγα τα δρομολόγια και πολλά λεωφορεία είναι δυσανάλογα μικρά για τις αποστάσεις που καλύπτουν. Φυσικά και όχι. Εμείς φταίμε, οι απλοί πολίτες που βαριόμαστε να περπατήσουμε, που δεν επιλέγουμε έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής και δεν περπατάμε 10 χλμ τη μέρα μετά από ένα 10ωρο δουλειάς.

 

Προφανώς και αυτή η παράνοια πρέπει να σταματήσει. Η κυριά Γιαμαρέλλου και κάθε κυρία Γιαμαρέλλου εκεί έξω καλά θα κάνει να σκέφτεται πριν μιλήσει. Δε νοείται από τη μία να αίρει κάθε επιστημονική έρευνα και απόδειξη περιμένοντας κάποιο θαύμα να μας σώσει, θέτοντας τη ζωή δεκάδων χιλιάδων συνανθρώπων μας σε κίνδυνο και από την άλλη να «αστειεύεται» ότι μόνο εμείς πρέπει να αλλάξουμε συνήθειες για να προστατευτούμε και να προστατεύσουμε τους/τις δίπλα μας. Δε νοείται να δέρνουν κόσμο σε πλατείες αλλά να τον προτρέπουν να πάει στις εκκλησίες. Αυτό το θέατρο του παραλόγου πρέπει να σταματήσει. Η κυβέρνηση και όλοι της οι εκπρόσωποι, είτε είναι «επιστήμονες», είτε είναι δημοσιογράφοι να αναλάβουν πλήρως την ευθύνη για τα σημερινά δρώμενα αλλά και για όσα έπονται.

 

Είμαστε απέναντι σε όσους/ες θέλουν την κοινωνική βάση υπεύθυνη για όσα θα συμβούν και όσα συμβαίνουν. Είμαστε δίπλα σε όσους/ες έχουν ανάγκη.» 

πηγή  

Μελίνα Μερκούρη: Η πιο αναγνωρίσιμη Ελληνίδα μετέδιδε έναν ''πρωτοφανή ηλεκτρισμό''

 

Στις 18 Οκτωβρίου 2020 συμπληρώνεται ένας αιώνας από την ημέρα που η πιο εμβληματική γυναικεία προσωπικότητα της σύγχρονης Ελλάδας ήρθε στον κόσμο.

 

Μπορεί να έχουν περάσει 26 χρόνια από το θάνατό της, αλλά η Μελίνα Μερκούρη, παραμένει η πλέον αναγνωρίσιμη Ελληνίδα σε όλο τον κόσμο και για σχεδόν όλους τους Έλληνες "η Μελίνα μας". Η παραμονή της για 10 χρόνια στο υπουργείο Πολιτισμού, με τις πολιτικές αντιπαραθέσεις, την ανθρωποφαγία της πολιτικής ίσως να έφθειραν ελαφρώς τη λάμψη της, αλλά τελικά δεν κατάφεραν να μειώσουν στο ελάχιστο τη γενική πεποίθηση ότι η αγάπη της για την Ελλάδα και τους Έλληνες ήταν αγνή, ανεπιτήδευτη.

 

 

 

Και βεβαίως το πάθος της για τον άνθρωπο, τη ζωή, τον έρωτα, τον πολιτισμό, που θα μεταφέρει ακόμη και στη μεγάλη οθόνη, καθώς η ανυπότακτη προσωπικότητά της μετέδιδε έναν πρωτοφανή ηλεκτρισμό, στα όρια της ηλεκτροπληξίας…

 

Η Μελίνα Μερκούρη γεννήθηκε στην Αθήνα στις 18 Οκτωβρίου του 1920. Καταγόταν από φημισμένη οικογένεια πολιτικών που μπαίνει στην ιστορία από την επανάσταση του '21. Η 20χρονη Μελίνα θα μπει στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, μαζί με τη στενή της φίλη Δέσπω Διαμαντίδου και μερικά χρόνια μετά στο θέατρο, το οποίο της ταίριαζε περισσότερο, λόγω και της έμφυτης θεατρικότητάς της- κάτι, όμως, που την εμπόδισε να κάνει το κάτι παραπάνω στον κινηματογράφο. Θα πατήσει στο θεατρικό σανίδι με την απελευθέρωση της Ελλάδας το 1944, με το έργο του Αλέξη Σολωμού "Το Μονοπάτι της Λευτεριάς". Θα ακολουθήσουν ακόμη αρκετά έργα, ενώ το 1949 στο Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν θα αναγνωριστεί ως κορυφαία πρωταγωνίστρια στο έργο "Λεωφορείον ο Πόθος", ερμηνεύοντας την Μπλανς Ντιμπουά, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ.

 

 

Στέλλα

Στα κινηματογραφικά πλατό θα μπει για πρώτη φορά 1955 -κι ενώ έχει δημιουργήσει πλέον ένα καυτό όνομα στα θεατρικά πράγματα- με την περίφημη ταινία "Στέλλα" του Μιχάλη Κακογιάννη, στον ομώνυμο ρόλο, έχοντας δίπλα της τον Γιώργο Φούντα. Οι λαϊκοί ρυθμοί του Μάνου Χατζιδάκι, τα σκηνικά του Τσαρούχη, οι εκρήξεις που δημιουργεί η Μελίνα, το θαυμάσιο καστ θα δημιουργήσουν ένα φιλμ θρύλο, μια τεράστια επιτυχία, που όμως θα διχάσει κοινό και περισσότερο την κριτική της εποχής, με την Αριστερά να κατηγορεί τον Κακογιάννη, αλλά όλοι να συμφωνούν για το άστρο της Μερκούρη.

 

Το 1957 θα παίξει στο σχετικά άγνωστο στο ελληνικό κοινό φιλμ "Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται" στην πρώτη της συνεργασία με τον Ζιλ Ντασέν. Το 1958 θα γίνει μαυρομάλλα και θα πρωταγωνιστήσει στην άνιση ταινία του Τζόζεφ Λόουζι "Ο Βαρώνος και η Τσιγγάνα", ενώ την ίδια χρονιά θα παίξει και στο δράμα του Ντασέν "Ο Νόμος" δίπλα στους Μαρτσέλο Μαστρογιάνι και Υβ Μοντάν.

 

Από την Κυριακή 18/10 στις 07:00 το πρωί και για 72 ώρες δείτε εντελώς ΔΩΡΕΑΝ στο News 24/7 το συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ "Golden Dawn Girls" (Τα Κορίτσια της Χρυσής Αυγής)

 

Το γλέντι

Το 1960 έρχεται ο θρίαμβος του "Ποτέ την Κυριακή" και πάλι από του Ντασέν, με την Μελίνα στο ρόλο της Ίλιας, μίας πόρνης του Πειραιά, μίας ανεξάρτητης γυναίκας. Τεράστια επιτυχία και στο εξωτερικό, αφού θα φτάσει και μέχρι το Μπρόντγουεϊ για να διασκευαστεί σε μιούζικαλ. Ακόμη η ταινία θα αγγίξει τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες, ενώ θα μοιραστεί το βραβείο ερμηνείας η Μερκούρη μαζί με την Ζαν Μορό. Το γλέντι που θα ακολουθήσει θα μείνει στην ιστορία. Το 1961 η ταινία θα προταθεί για πέντε Όσκαρ (σκηνοθεσίας, σεναρίου, πρώτου γυναικείου ρόλου και κοστουμιών) αλλά θα κερδίσει μόνο αυτό του τραγουδιού, με τον Χατζιδάκι.

 

Το 1961 θα ξεχωρίσει στη σάτιρα του Βιτόριο ντε Σίκα "Η Ώρα της Μεγάλης Κρίσης". Μια απολαυστική ταινία στην οποία κάνουν σύντομα περάσματα τεράστια ονόματα της εποχής -από Βιτόριο Γκάσμαν και Αλμπέρτο Σόρντι έως Λίνο Βεντούρα και Τζακ Πάλανς. Θα ακολουθήσει το 1962 μία από τις καλύτερες συνεργασίες του μετέπειτα ζεύγους Μερκούρη-Ντασέν, στο φιλμ "Φαίδρα", που αποτελεί ελεύθερη διασκευή του μύθου του Ευριπίδη. Τον επόμενο χρόνο θα παίξει ένα μικρό χαρακτηριστικό ρόλο στο εξαίσιο αντιπολεμικό δράμα του Φόρμαν "Οι Νικητές", δίπλα στον Τζορτζ Πέπαρντ, ενώ το 1964 θα πρωταγωνιστήσει στην πιο διασκεδαστική ταινία που έκανε με τον Ντασέν, στο πετυχημένο "Τοπ Καπί", έχοντας δίπλα της τους Μαξιμίαλιαν Σελ και Πίτερ Ουστίνοφ. Το 1966, θα πρωταγωνιστήσει στο ενδιαφέρον φιλμ "10:30 Καλοκαίρι Βράδυ", στο οποίο ο Ντασέν θα συνδυάσει το ερωτικό δράμα με το αστυνομικό μυστήριο και την πολιτική αλληγορία.

 

Κραυγή Γυναικών

Από το 1967 βρίσκεται στο εξωτερικό για καλλιτεχνικές υποχρεώσεις στο Μπρόντγουεϊ, θα αρχίσει έντονη αντιδιδακτορική δράση, ενώ της αφαιρείται και η ελληνική ιθαγένεια από το στυγνό καθεστώς. Το 1969, στην ανάλαφρη κομεντί "Η Βασίλισσα του Σικάγου", που γύρισε ο Νόρμαν Τζούισον, η Μελίνα θα υποδυθεί ιδανικά τη διευθύντρια ενός οίκου ανοχής. Το 1974 κι ενώ πλέον η Μελίνα θα μπει με το γνώριμο πάθος της και στην πολιτική σκηνή, δίπλα στον Ανδρέα Παπανδρέου, θα εμφανιστεί σε μία από τις τελευταίες αξιόλογες ταινίες της, στο δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ "Η Δοκιμή" του Ντασέν, που αποτελεί ένα φόρο τιμής στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Τελευταία της σημαντική εμφάνιση στο δραματικό "Κραυγή Γυναικών" (1977) του Ντασέν και σε σενάριο Μίνωα Βολανάκη, βασισμένο στο μύθο της Μήδειας.

 

Από το 1977 θα είναι βουλευτής και από το 1981 υπουργός Πολιτισμού, δίνοντας με πάθος μάχες για πολλά και κυρίως για τα Μάρμαρα του Παρθενώνα. Χώρος και χρόνος για το σινεμά δεν υπήρχε. Ωστόσο, ποτέ δεν έχασε την έγνοια της για τους ανθρώπους του κινηματογράφου, του σινεμά, της μουσικής. Και μαζί την… ηλεκτρική ενέργειά της, τη ζωτικότητα, το πάθος που μετέδιδε ακόμη και στους απλούς ανθρώπους.

 

Η Μελίνα, λίγα χρόνια πριν από τη μάχη της με τον καρκίνο και το οδυνηρό τέλος τον Μάρτιο του 1994, είχε πει για τη ζωή της: «Δεν προσποιήθηκα. Η προσποίηση για μένα είναι κάτι χυδαίο. Απλά και μόνο έζησα όπως ήθελα. Χωρίς να υπολογίσω τίποτα και κανέναν». Και αυτό δεν ήταν μόνο λόγια, ήταν η πραγματικότητα. Κάτι που πρέπει να της το αναγνωρίσουμε... 

πηγή

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι ο Μπογδάνος έχει ιστοσελίδα που χρηματοδοτείται από τα δημόσια ταμεία

 

Την ώρα που η πλειοψηφία των ΜΜΕ αγωνίζονται καθημερινά για την επιβίωσή τους, η ιστοσελίδα ιδιοκτησίας του βουλευτή της ΝΔ κ. Μπογδάνου, και εν συνέχεια της συζύγου του, απολαμβάνει χρηματοδότηση από τα δημόσια ταμεία, αναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, που επικαλείται δημοσίευμα σχετικά με τον Κωνσταντίνο Μπογδάνο.

 

«Για να μην είναι νομικά εκτεθειμένος, ο κ. Μπογδάνος θα πρέπει να δημοσιοποιήσει το σύνολο των κρατικών χρηματοδοτήσεων και των διαφημίσεων από επιχειρήσεις δημοσίου συμφέροντος και οργανισμούς που έχει λάβει η συγκεκριμένη ιστοσελίδα, καθώς και τον χρόνο οι οποίες αυτές έγιναν, κατά το διάστημα της βουλευτικής θητείας του.

 

»Περιμένουμε απαντήσεις από τον κ. Μπογδάνο.

 

»Για ακόμη μια φορά, η ΝΔ είναι τουλάχιστον πολιτικά και ηθικά εκτεθειμένη» σημειώνει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.  

πηγή

Ο ναζισμός δεν δικαιούται αναστολή

 

Οι εγκληματίες της ΧΑ υποστηρίζουν ότι διώκονται για τις ιδέες τους, ενώ ταυτόχρονα δίνουν μία φθηνή παράσταση. Ο ναζισμός όμως δεν είναι “μία ακόμη άποψη”, δεν είναι απλά μία ακόμη ιδεολογία

 

γράφει η Βίκυ Σαμαρά

 

Θα γύριζαν και η γη θα έτρεμε. Τελικά, χάρη και στις προσπάθειες των ανθρώπων που έδωσαν μάχη κατά του ναζισμού, αλλά και χάρη στην ελληνική Δικαιοσύνη που στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, τα μέλη της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή γύρισαν και καταφεύγουν σε φθηνά κόλπα.

 

Από τη μία δίνουν μια αισχρή παράσταση, φέρνοντας συγγενείς και γείτονες να κλαφτούν στο δικαστήριο και να πουν πόσο καλοί άνθρωποι ήταν, όταν δεν μαχαίρωναν και δεν τρομοκρατούσαν βέβαια. Εφτιαχναν λέει πεϊνιρλί, πράγμα που όμως δεν τους εμπόδιζε να κυνηγάνε μετανάστες και πολιτικούς αντιπάλους. Μέχρι που επικαλέστηκαν ότι ξενιτεύτηκαν τα αδερφάκια τους- έγιναν δηλαδή μετανάστες που μπορεί να τους κυνηγά μία άλλη ΧΑ σε μια άλλη χώρα.

 

Και ενώ δήλωναν ότι δεν αναγνωρίζουν το δικαστήριο και συνέκριναν τους εαυτούς τους με τον Κολοκοτρώνη, έφερναν μετά στο δικαστήριο και τη μανούλα τους να κλαφτεί πως θα χάσουν την καριέρρα τους, την ώρα που τα εγκλήματα τους είχαν ως αποτέλεσμα άνθρωποι να χάσουν τις ζωές τους.

Ό,τι κάνουν δηλαδή οι ποινικοί. Γιατί βασικά ποινικοί είναι. Μία ναζιστική μαφία, που το έπαιζε αντισυστημική ενώ ήταν απόλυτα του συστήματος, όπως αποδεικνύει και η κάλυψη που της παρείχαν μέσα από την ΕΛΑΣ.

 

Είχαν βέβαια προηγηθεί τα αστεία ελαφρυντικά τύπου “παντρεύτηκα δύο φορές την ίδια γυναίκα”. Θα γελάγαμε, αν δεν θυμόμασταν το αίμα των νεκρών και το σκοτάδι του τρόμου και του μίσους στο οποίο επιχείρησαν να βυθίσουν την ελληνική κοινωνία.

 

Την ώρα όμως που κουβαλάνε πατεράδες, μάνες και γειτόνισσες στο δικαστήριο, το οποίο περιφρόνησαν όλα αυτά τα χρόνια, οι κατάδικοι της ΧΑ δεν μπορούν να κρύψουν τη ναζιστική τους εγκληματική ταυτότητα, την οποία προσπάθησαν με αστειότητες να απαρνηθούν όλα αυτά τα χρόνια- και αυτό διότι γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο ναζισμός είναι το απόλυτο εξ ορισμού Κακό.

 

Δεν είναι τυχαίο ότι ο συνήγορος του ενός για να τον υπερασπιστεί βρήκε να πει ότι ήταν πολύ καλός άνθρωπος “αν εξαιρέσει κανείς το περιστατικό με τον Πακιστανό”. Αντί να τον υπερασπιστεί φυσικά το μόνο που κατάφερε ήταν να επιβεβαιώσει το ρατσισμό που ωθούσε τις εγκληματικές του πράξεις. Ομοίως ο συνήγορος των επίδοξων δολοφόνων των Αιγυπτίων ψαράδων υποστήριξε ότι "δεν μπορεί να μη δοθεί αναστολή σε Έλληνες ενώ στο παρελθόν έχει δοθεί σε αλλοδαπούς". Θέλει ο ναζιστής να κρυφτεί και ο ρατσισμός δεν τον αφήνει.

 

Και την ίδια στιγμή ο αρχηγός της εγκληματικής αυτής οργάνωσης, Νίκος Μιχαλολιάκος, δηλώνει ότι δεν έκανε τίποτα απλώς σηκωνε το δεξί του χερι (όχι όμως για να καλέσει ταξί) και σκούζει ότι δικάζεται για την ιδεολογία του και όχι για τις πράξεις του. Μόνο που αυτά τα δύο είναι απολύτως αλληλένδετα.

 

Ο ναζισμός δεν είναι -όπως προσπάθησαν να μας πείσουν με πλύση εγκεφάλου, βοηθούμενοι από ισχυρές “πλάτες”- απλώς μία ακόμη ιδεολογία, “μία ακόμη άποψη”, την οποία ως διαφορετική άποψη πρέπει επειδή πιστεύουμε στη Δημοκρατία που θέλουν να καταλύσουν οι ναζί να σεβόμαστε. Πέρα από την αντίφαση αυτής της τελευταίας δήλωσης, δεν είναι “μία διαφορετική άποψη” ο ναζισμός και ο ρατσισμός. Είναι το κίνητρο που ωθεί σε εγκληματικές πράξεις. Εμπεριέχει το έγκλημα.

 

Δεν είναι “μία άλλη άποψη” το να λες ότι κάποιοι άνθρωποι, λόγω του χρώματος του δέρματος τους, του σεξουαλικού προσανατολισμού, της αναπηρίας τους ή των πολιτικών τους πεποιθήσεων, είναι υπάνθρωποι και άρα αξίζει να πεθάνουν. Όπως δεν είναι για παράδειγμα “μία άλλη άποψη η παιδεραστία” και όπως δεν μπορεί κάποιος απλώς να δηλώνει ότι αυτός πιστεύει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα εάν ενήλικες βιάζουν παιδάκια, διότι αυτό είναι έγκλημα, τελεία και παύλα.

 

Η Δημοκρατία πράγματι ανέχεται τη διαφορετική άποψη. Όμως το έγκλημα δεν είναι άποψη. Και ο ναζισμός δεν εξισώνεται με κανένα “άλλο άκρο”. Διότι καμία ιδεολογία, όσο ακραία και αν τη θεωρεί κανείς, όσο και εάν διαφωνεί μαζί της, δεν εμπεριέχει a priori την τέλεση εγκλήματος.

 

Και είναι εγκληματική οργάνωση επίσης γιατί εμπεριείχε και το κίνητρο της εξουσίας, αλλά και άμεσο οικονομικό κίνητρο όπως αποδείχθηκε στην υπόθεση των Αιγυπτίων ψαράδων. Τα έμμεσα οικονομικά κίνητρα των χρηματοδοτών της, είναι μία άλλη συζήτηση που δεν έφτασε στο Δικαστήριο, όπως και τα άλλα σκοτεινά οικονομικά πλοκάμια της Χρυσής Αυγής.

 

Ενδεχομένως δε, να άρμοζε ακόμη περισσότερο να δικαζόταν (και) ως τρομοκρατική οργάνωση. Αλλά το πιο βασικό είναι να καταδικαστεί όχι μόνο η συγκεκριμένη εγκληματική οργάνωση, αλλά κάθε κομματικός μανδύας του ναζισμού, του φασισμού και του ρατσισμού, από την ελληνική κοινωνία. Η πατρίδα έχει ήδη υποφέρει πολύ άλλωστε από τους ναζί. Και ο ναζισμός δεν δικαιούται αναστολή.

Ηγουμενίτσα: Δικάστηκε ο Χρήστος Στελακάτος.!

 

Την Τετάρτη 14-10-20 πραγματοποιήθηκε μια ακόμα δίκη σε βάρος του ιχθυολόγου Χρήστου Λοβέρδου Στελακάτου μετά από μήνυση στελεχών της εταιρίας ιχθυοκαλλιεργειών "Ανδρομέδα" στα δικαστήρια Ηγουμενίτσας. Είναι γνωστή η πολυετής αντιπαράθεση του ιχθυολόγου με την εταιρία, την οποία έχει καταγγείλει για την χρήση μεγάλων ποσοτήτων καρκινογόνου φορμόλης στις ιχθυοκαλλιέργειές της. 

 

Ο Χρήστος Λοβέρδος Στελακάτος δικάστηκε σε 9 μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή για το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμισης έπειτα από μήνυση υπαλλήλου της εταιρίας – αδελφού στελέχους της που επίσης είχε μηνύσει τον  Στελακάτο για εξύβριση και απειλή, πράξεις για τις οποίες είχε αθωωθεί.

 

Η απόφαση βασίσθηκε σε μη νόμιμο αποδεικτικό υλικό (μήνυμα sms) που ο Χρήστος απέστειλε προσωπικά σε στέλεχος της εταιρίας και πουθενά αλλού.

 

Ο δικαστικός μαραθώνιος του Χρήστου Στελακάτου συνεχίζεται στις 20 Νοέμβρη 2020 στα δικαστήρια Ηγουμενίτσας όπου ο ιχθυολόγος δικάζεται για τις αναρτήσεις του στα social media όπου καταγγέλλει με αποδείξεις τα εγκλήματα της εταιρίας Ανδρομέδα. Η εταιρία σε μήνυση της ζητάει ποινή 3 μηνών για κάθε ανάρτηση. Σε σύνολο 108 αναρτήσεων ο σύντροφος φέρεται να αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης έως 27 ετών.

 

Αξίζει να σημειωθεί ότι στο διάλλειμα της προχθεσινή δίκης η αστυνομία έκανε ελέγχους τόσο των αλληλέγγυων όσο και των μαρτύρων υπεράσπισης αλλά και του ίδιου του Στελακάτου και της μητέρας του, ανοίγοντας τις τσάντες τους και ψάχνοντας προσωπικά αντικείμενα και χαρτιά της δικογραφίας. 

πηγή

  

Απαγγελία κατηγοριών για σύσταση συμμορίας κατά του Νικολά Σαρκοζί

 

Κατηγορίες για σύσταση συμμορίας απαγγέλθηκαν κατά του  πρώην προέδρου της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί στο πλαίσιο της έρευνας για λιβυκή χρηματοδότηση της προεκλογικής του εκστρατείας το 2007, την ώρα που αντιμετωπίζει ήδη την εκδίκαση δύο ακόμη υποθέσεων εναντίον του.

Έπειτα από ακροαματική διαδικασία τεσσάρων ημερών και καταθέσεις άνω των 40 ωρών, κατηγορίες απαγγέλθηκαν για τέταρτη φορά κατά του Νικολά Σαρκοζί στην υπόθεση αυτή.

Η πληροφορία μεταδόθηκε online από την Mediapart και επιβεβαιώθηκε από την εισαγγελία οικονομικού εγκλήματος στο AFP.

«Έμαθα την είδηση με μεγάλη έκπληξη…Η αθωότητά μου πλήττεται για μία ακόμη φορά μέσω μίας απόφασης που δε βασίζεται στο παραμικρό στοιχείο για παράνομη χρηματοδότηση», έγραψε στον λογαριασμό του στο Facebook ο Νικολά Σαρκοζί. «Στο τέλος θα αποδείξω την πλήρη αθωότητά μου. Θα χρησιμοποιήσω όλη μου την αποφασιστικότητα και την ενέργεια. Η αδικία δε θα νικήσει».

 

Πηγή ΑΠΕ