Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2020

Μια ιστορική ύφεση και το φιάσκο του τουρισμού

 


 γράφει η Μαρίνα Αλεξανδρή

 

Κατά τον υπουργό Οικονομικών Χρήστο Σταϊκούρα, τα στοιχεία για το ΑΕΠ του τρίτου τριμήνου «αναδεικνύουν τη δυναμική που είχε αναπτύξει η ελληνική οικονομία πριν την υγειονομική κρίση»  όσο και «τις αντοχές της κατά τη διάρκεια της κρίσης».

 

Κατά τους απλούς αριθμούς, τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ δείχνουν ιστορικών, έως πολεμικών, διαστάσεων ύφεση, δείχνουν ότι η ελληνική οικονομία μπήκε στην υγειονομική κρίση μακράν ως η πιο αδύναμη της ευρωζώνης και θα βγει ως εκείνη που, επίσης μακράν, έχει υποστεί την μεγαλύτερη συρρίκνωση, και δείχνουν ακόμη ότι το πλήγμα από την απώλεια των εσόδων του τουρισμού ήταν τεράστιο. Ή άλλως, το άνευ όρων και ορίων άνοιγμα του τουρισμού του καλοκαίρι άνοιξε τις πύλες της τραγωδίας και του δεύτερου κύματος της πανδημίας, χωρίς να αποφέρει κανένα ουσιαστικό κέρδος στην οικονομία.

 

Με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ στο τρίτο, και παραδοσιακά δυνατό λόγω τουρισμού, τρίμηνο η ελληνική οικονομία συρρικνώθηκε κατά 11,7%,  ενώ σε σχέση με το δεύτερο τρίμηνο του 2020 – όταν η ύφεση είχε φθάσει στο 14,2% - καταγράφηκε αναιμική αύξηση του ΑΕΠ κατά 2,3%.

 

Στην Ελλάδα οι "νεοφιλελεύθεροι" χρηματοδοτούνται από το κράτος. Εμείς... από εσάς! Στήριξε την ανεξαρτησία του tvxs.gr, κάνοντας κλικ εδώ.

 

Με βάση τα στοιχεία της Eurostat, στο τρίτο τρίμηνο η οικονομία της ευρωζώνης εμφάνισε ετήσια ύφεση  μόνον 4,4%, ενώ  σε τριμηνιαία βάση υπήρξε αύξηση του ΑΕΠ κατά 12,6%.

 

Η εικόνα αυτή, της εκρηκτικής ανάκαμψης σε τριμηνιαία βάση και της συγκρατημένης ετήσιας ύφεσης, είναι σε γενικές γραμμές ανάλογη σε όλες τις χώρες της ευρωζώνης πλην της Ελλάδας.

 

Ενδεικτικά, η Ιταλία είχε τριμηνιαία αύξηση του ΑΕΠ κατά 16,1% και ετήσια ύφεση 4,7%, η Κύπρος είχε τριμηνιαία αύξηση κατά 9,4%  και μείωση του ΑΕΠ κατά  4,4% σε σχέση με το ίδιο τρίμηνο του 2019, και η Σλοβενία είχε ανάκαμψη 12,3% στο τρίμηνο και συρρίκνωση 2,9% σε ετήσια βάση.

  

Η Ολλανδία επίσης ανέκαμψε κατά 7,7% στο τρίμηνο και κατέγραψε ύφεση 2,5% σε βάση από χρόνο σε χρόνο, η Ισπανία είχε αύξηση 16,7% στο τρίμηνο και πτώση 8,7% σε σχέση με το 2019, στην Γαλλία τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν τριμηνιαία αύξηση ΑΕΠ κατά 18,2 και ετήσια πτώση κατά 4,3% και η Γερμανία ήταν στο +8,2% στο τρίμηνο και στο -4,3% σε σχέση με το 2019.

 

Οι αριθμοί είναι από μόνοι τους ενδεικτικοί για το τεράστιο χάσμα που χωρίζει την Ελλάδα από την υπόλοιπη ευρωζώνη – η οποία, συν τοις άλλοις, δεν εξέρχεται από δεκαετή μνημονιακή κρίση.

 

Ως προς τον τουρισμό, τα στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι το μεγάλο πάρτι του καλοκαιριού ήταν το απόλυτο… state of mind σε ό,τι αφορά την συμβολή του στο ΑΕΠ: Τα έσοδα από τον τουρισμό στον εννεάμηνο μέχρι και τον Σεπτέμβριο ήταν μόλις 3,5 δισ. ευρώ, από 16,1 δισ. ευρώ που εισπράχθηκαν πέρυσι στην ίδια περίοδο, καταγράφοντας πτώση κατά 12,6 δισ. ευρώ.

 

Και το δεύτερο μεγάλο πλήγμα ήρθε από τις εξαγωγές και τις επενδύσεις, με τις μεν πρώτες να κάνουν βουτιά κατά 44,9%., τις δε δεύτερες να παραμένουν απολύτως παγωμένες.

 

Παρά ταύτα,  το υπουργείο Οικονομικών πανηγυρίζει γιατί ο ρυθμός της ετήσιας ύφεσης, με βάση τα δεδομένα των πρώτων εννέα μηνών του 2019, είναι μονοψήφιος, στο 8,5%. Θεωρεί ότι διατηρείται η δυναμική (;) για να συγκρατηθεί η ύφεση στο σύνολο της χρονιάς στο 10,5% που προβλέπει ο προϋπολογισμός, όπως επίσης θεωρεί ότι διατηρούνται και οι βάσεις για ουσιαστική ανάκαμψη το 2021.

 

Παραμένει άγνωστο πως ακριβώς μπορούν να συμβούν αυτά, με την χώρα σε καθολικό lockdown από τις 7 Νοεμβρίου, με την βουτιά στα φορολογικά έσοδα τον Νοέμβριο να φθάνει στο 20%, και με τον τζίρο των Χριστουγέννων, που παραδοσιακά στηρίζει την αγορά, να είναι ήδη χαμένος.

 

Παραμένει επίσης άγνωστο από πού θα προέλθει το καύσιμο για την ανάκαμψη του 4,8% το 2021 που προβλέπει ο προϋπολογισμός, καθ΄ότι τα μέτρα στήριξης της οικονομίας περικόπτονται αντί να αυξάνονται και η επενδυτική έκρηξη που υπόσχεται ακούραστα η κυβέρνηση παραμένει επίσης… state of mind.  

Οι νέοι δεν θα σταματήσουν τον ουρανό ν’ αγγίζουν

 


Για τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο.

 

 Η νεολαία αντιπαραθέτει στη βία τον ανθρωπισμό.

 

Οι νέοι δεν θα σταματήσουν τον ουρανό ν’ αγγίζουν.

 

Βία:

 

Ένα βήτα, ένα γιώτα κι ένα άλφα μπήκαν στη σειρά και να σου, γεννήθηκε η λέξη Βία. Γένους θηλυκού, αλλά αντί να γεννάει τη ζωή, την  πολεμάει. Δεν έχει πατρίδα. Πρόθυμα υπηρετεί τα αφεντικά της όπου της το ζητήσουν.

 

 Το πρόσωπό της το ζωγράφισαν, είπαν, αλλά αντί γι αυτό μουντζούρωσαν: ρατσιστές, προδότες, δολοφόνοι, ληστές, προστάτες, συμμορίες, καθάρματα.  Πινέλο τους είχαν τις  γροθιές τους και ρόπαλα. Της έβαψαν με αίμα το πρόσωπο. Τα χέρια της έκαναν από σίδερο, για να συλλαμβάνουν, να πυροβολούν και να σκοτώνουν.. Η φωνή της τα ουρλιαχτά από τους κυνηγημένους και τους σκλάβους. Τραγούδι της οι κατάρες και οι απειλές. Στα μάτια της ο τρόμος αστράφτει μέσα στο μαύρο.

 

Κυκλοφορεί πάντα με προστάτες αφεντικά και ισχυρούς.. Αποστολή της να καθαρίσει τον κόσμο από ηλίθιους, φτωχούς εξαθλιωμένους και αμφισβητίες. Στο διάβα της σκορπίζει εγκλήματα, απολυμένους, σκοτωμένους, άρρωστους, ανεργία και δυστυχία. Απεχθάνεται το σχολείο, την ελευθερία, την αγάπη και το δίκιο. Ανοίγει φυλακές να μπούνε οι διωγμένοι από το σχολείο μαθητές. Κυνηγάει με το μαστίγιο τους δάσκαλους και τους καθηγητές. Χαράζει δρόμους για την ξενιτειά. Διασφαλίζει την τάξη και την πειθαρχία,  λέει,  και ετοιμάζει τις σειρήνες για πόλεμο. Η ανάσα της μολύνει τον αέρα με φόβο, είναι αυτό η ευχαρίστησή της.

 

Ποιος θα μπορέσει να σταθεί απέναντί της και να μηδενίσει την παρουσία της;

 

Να κι άλλη μία λέξη φωτεινή,  Ανθρωπισμός:

 

Γεννήθηκε από τη λέξη άνθρωπος: άνω  θρώσκω, δηλ. αυτός που αναζητά συνεχώς την ψυχική και πνευματική ανάταση, ν’ αγγίξει τον ουρανό. Έχει στραμμένο το βλέμμα του επάνω, προς το Δημιουργό. Πολλοί κοπίασαν και άλλοι μοχθούν για την τελείωσή του: φτωχοί, εργάτες, δάσκαλοι, γονείς, παιδιά, τολμηροί και ευαίσθητοι.

 

Στο κεφάλι του έβαλαν το μυαλό και τη γνώση. Το στόμα του τραγουδά τα πάθια του και υπερασπίζεται το δίκιο. Τα μάτια του η ελπίδα και η πίστη. Στα μαλλιά του κυματίζουν δαντέλες η άμιλλα, η αμφιβολία και η κατανόηση. Και πάνω τους έβαλαν ένα μεγάλο καπέλο με παραμύθια και βιβλία. Τα χέρια του, εργαλεία της δουλειάς, απλώνει ν’ αγκαλιάσει τους άλλους. Την ανάγκη και τη δυστυχία παλεύει   με την πίστη και την αγάπη. Φωνή του τα συνθήματα στη διαδήλωση. Στο διάβα του μοιράζει ψωμί, ευλογία και ομόνοια. Αναζητά φίλους για να εμπιστευτεί. Συμβουλεύει στα δύσκολα.  Τραγουδάει στον πόνο. Ξεγελιέται από τον έρωτα. Παλεύει με τις αδυναμίες του. Αλλάζει χρώματα και ταξιδεύει με τα όνειρα. Κοπιάζει για να ζήσει, αλλά ελπίζει πάντα και ποθεί ελεύθερος να ζήσει. Ξεσηκώνεται όταν μυρίζει τα βρώμικα χνώτα της βίας. Το όραμά του φωτοστέφανο, τυφλώνει τη  μαυρίλα της, την απομαγνητίζει, χάνει την κακή της ενέργεια και τρέχει να κρυφτεί η κακιά μάγισσα μέσα σε σκοτεινή σπηλιά, περιμένοντας την ευκαιρία να ξαναβγεί.

 

Τώρα μπορούν να ελπίζουν και τα παιδιά που κρυώνουν και πεινάνε, ότι γύρω τους υπάρχουν φίλοι, μπορούν να εμπιστευτούν, μπορούν να αγαπάνε, να ερωτεύονται, να τραγουδούν.

 

Γκουτζιαμάνη Γιάννα

 

   φιλόλογος

 

Κοζάνη   5-12-2020

   

"Πράσινο τέλος" στο πετρέλαιο κίνησης - Ποια ΙΧ επιβαρύνονται

 


Η Ομοσπονδία Βενζινοπωλών Ελλάδας αντέδρασε άμεσα στην τροπολογία για το νέο φόρο στο πετρέλαιο κίνησης, κάνοντας λόγο για τιμωρία των ιδίων, αλλά και των καταναλωτών.

 

Με «πράσινο» τέλος 3 λεπτών το λίτρο που σημαίνει 4 λεπτά (μαζί με τον ΦΠΑ) στην τιμή λιανικής θα επιβαρυνθεί το πετρέλαιο κίνησης από 1/1/2021.

 

Αυτό προβλέπει τροπολογία που κατατέθηκε στο νομοσχέδιο για την δημιουργία νέου πολεοδομικού σχεδίου χαρακτηρίζοντας την αύξηση της τιμής του πετρελαίου κίνησης που χρησιμοποιούν τόσο ιδιώτες με πετρελαιοκίνητα ΙΧ, αλλά κυρίως επαγγελματίες, μία αναγκαία παρέμβαση, σε συναρμογή με το σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων ρύπων, υπό τη μορφή οικονομικής επιβάρυνσης, με απώτερο σκοπό την επίτευξη των εθνικών στόχων που έχουν τεθεί για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και τη μείωση των εκπομπών Αερίων του Θερμοκηπίου (ΑτΘ).

 

Το πράσινο τέλος επιβάλλεται κατά τη θέση σε ανάλωση του diesel κίνησης, δηλαδή κατά τον τελωνισμό του και βεβαιώνεται και εισπράττεται από τις Τελωνειακές Αρχές της ΑΑΔΕ, μαζί με τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης και τον ΦΠΑ.

Το πράσινο τέλος επιβάλλεται για την εξυπηρέτηση ειδικού σκοπού. Ειδικότερα, οι πόροι από το πράσινο τέλος, οι οποίοι συνιστούν δημόσιο έσοδο, διατίθενται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας για την υλοποίηση δράσεων ειδικού σκοπού στο πλαίσιο των συγκεκριμένων Ενεργειακών και Κλιματικών Στόχων έως το έτος 2030, όπως αυτοί προσδιορίζονται στο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (Β' 4893/31.12.2020) και, ειδικότερα, νια την επίτευξη των εθνικών στόχων για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και τη μείωση των εκπομπών αερίου του θερμοκηπίου, την ενίσχυση των έργων ΑΠΕ, την αύξηση του ποσοστού διείσδυσης των ΑΠΕ στην ακαθάριστη τελική κατανάλωση ενέργειας, τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης και εξοικονόμησης, την προώθηση της ηλεκτροκίνησης, για την κάλυψη κοινωφελών σκοπών, δαπανών μελετών και ερευνών στον τομέα της ενέργειας.»

 

Άμεση αντίδραση από τους βενζινοπώλες

Η Ομοσπονδία Βενζινοπωλών Ελλάδας αντέδρασε αμέσως στην τροπολογία μιλώντας για τιμωρία των ιδίων και των καταναλωτών «Μας προκαλεί αισθήματα τιμωρίας των καταναλωτών , των πρατηριούχων καυσίμων και των διαφόρων επαγγελματιών αυτή η ευκολία της αυθαίρετης επιβολής φόρων και τελών στα καύσιμα «δια πάσα νόσο» της οικονομίας και των οφειλών του κράτους» τόνιζαν στην ανακοίνωσή τους σημειώνοντας ότι είναι καιρός να συναισθανθεί η κυβέρνηση ότι ο κλάδος αυτός δεν μπορεί να αποτελεί εύκολη λύση για κάθε περίπτωση ελλειμμάτων σε διάφορους τομείς της οικονομίας.

 

Και ειδικά οι επαγγελματικοί κλάδοι που χρησιμοποιούν πετρέλαιο κίνησης όπως π.χ. φορτηγατζήδες, τεχνικά έργα , αγρότες, μεταποίηση, κλπ δεν μπορούν ούτε τη σημερινή φορολογία καυσίμων να σηκώσουν. «Η έξοδος από την πανδημία covid-19 θα μας βρει όλους υπερχρεωμένους. Δεν είναι δυνατόν σε τέτοιους καιρούς η κυβέρνηση να σχεδιάζει επιβαρύνσεις οποιουδήποτε είδους» κατέληγε η ανακοίνωση της ΟΒΕ.




Τάσος Δασόπουλος

 

Ποιος θα πείσει για τα εμβόλια;

 


Στην κρίσιμη αυτή καμπή της πανδημίας δεν θα αναμετρηθεί μόνον ο ορθολογισμός με τον σκοταδισμό. Αλλά και οι θεσμοί με το έλλειμμα εμπιστοσύνης που έχουν δημιουργήσει στους πολίτες.

 

γράφει ο Γεράσιμος Λιβιτσάνος

 

Η ιστορία της ανθρωπότητας είναι διδακτική: Η δυνατότητα του ανθρώπου να κατανοεί την φύση (δηλαδή η επιστήμη) και η ικανότητα του να επιδρά σε αυτή (δηλαδή η εργασία) διασφάλισε την επιβίωση του είδους μας επί δεκάδες χιλιάδες χρόνια. Αυτό θα συμβεί και σε τούτη την κρίσιμη καμπή. Η πανδημία του Covid 19 είναι προδιαγεγραμμένο ότι θα αναχαιτιστεί στο άμεσο μέλλον. Αυτό θα γίνει με τα εμβόλια, τα φάρμακα και τις παραγωγικές υποδομές που διαθέτουμε.

 

Θα το χρωστάμε στις επιστημονικές ομάδες που εργάστηκαν και εργάζονται σε εκατοντάδες σημεία του πλανήτη για να βρουν το αντίδοτο. Όπως και στους εκατοντάδες χιλιάδες, ίσως εκατομμύρια, εργαζόμενους στις φαρμακοβιομηχανίες, τις μεταφορές, τις υπηρεσίες και τις υγειονομικές μονάδες που θα φροντίσουν το αντίδοτο αυτό να παραχθεί και να φτάσει σε εμάς.

 

Όποια κι αν είναι η πολιτική, θρησκευτική και φιλοσοφική πεποίθησή του καθενός, θα οφείλει την απαλλαγή του από την μάστιγα του κορονοϊού στους παραπάνω λόγους. Είναι αντικειμενικό και αυταπόδεικτο. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Όλως παραδόξως όμως, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που θα αντιμετωπίσουμε είναι το αυτονόητο να γίνει και πιστευτό.

Στις περισσότερες χώρες του πλανήτη (και στην Ελλάδα), οι διαχειριστές της κυβερνητικής εξουσίας αγωνιούν για το πώς θα πείσουν τους πολίτες να εκμεταλλευθούν στο έπακρο την δυνατότητα που θα τους παρασχεθεί για να θωρακιστούν απέναντι στον ιό. Για το πώς θα ξεπεραστεί ο δισταγμός του πολίτη, απέναντι στο άγνωστο και το νέο. Δίχως μάλιστα την πολυτέλεια της άνεσης χρόνου, μια και οι υγειονομικές – οικονομικές συνθήκες πιέζουν ασφυκτικά.

 

 

Στην Ελλάδα έχει ήδη ανακοινωθεί ότι θα υπάρξει μεγάλη ενημερωτική καμπάνια. Αντίστοιχες πρακτικές θα ακολουθηθούν στο μεγαλύτερο μέρος του ανεπτυγμένου κόσμου. Την ίδια στιγμή που η υποχώρηση της πανδημίας εξαρτάται και από την παροχή των ίδιων αγαθών και στον αναπτυσσόμενο.

 

Πολλοί μιλούν για μία δοκιμασία την οποία θα υποστεί ο ορθολογισμός. Γιατί θα βρει απέναντί του την συνομοσιολογία, τον σκοταδισμό, την θρησκοληψία, τον εθνικισμό, τον ατομισμό, τον σύγχρονο αναλφαβητισμό.

 

Αυτή, πράγματι, είναι μία πλευρά του προβλήματος. Ιδιαίτερα σημαντική αν σκεφτεί κανείς ότι τα προαναφερόμενα χαρακτηριστικά είχε η μέχρι πρότινος ηγεσία της πλέον ισχυρής χώρας του πλανήτη. Επίσης ότι καταγράφονται παγκόσμια στον πολιτικό λόγο.

 

Όμως υπάρχει και μία ακόμη σημαντική πλευρά: Το έλλειμμα εμπιστοσύνης των πολιτών απέναντι στους υφιστάμενους θεσμούς. Είτε πρόκειται γι αυτούς που λειτουργούν σε εθνικό επίπεδο, είτε σε υπερεθνικό. Ένα στοιχείο που καταγράφεται κάθε φορά που διενεργούνται ανάλογες ποιοτικές έρευνες. Ένα πρόβλημα βαθύ.

 

Πόσο πειστική -για παράδειγμα- μπορεί να είναι η Ευρώπαϊκή Ένωση απέναντι στους πολίτες χωρών όπως η Ισπανία, η Πορτογαλλία, η Ιταλία η ή Ελλάδα, όταν έχει επιβάλλει η επιχειρήσει να επιβάλλει στο παρελθόν αδιέξοδα και εξοντωτικά μνημόνια; Πώς θα πείσει ότι κινείται με γνώμονα το συμφέρον των πολιτών;

 

Στην δική μας χώρα, ποιος φορέας μπορεί να υπερηφανευθεί ότι χαίρει ευρείας εμπιστοσύνης με ανάλογα κριτήρια; Η κυβέρνηση; Η Εκκλησία; Η Δικαιοσύνη; Το πολιτικό σύστημα; Δυστυχώς ακόμη και το κύρος της επιστημονικής κοινότητας έχει «πληγωθεί» από το ευρύτερο περιβάλλον στο οποίο λειτουργεί και τις εξαρτήσεις που εμφανίζεται διαχρονικά να δημιουργεί.

 

Είναι φανερό ότι σε αυτή την συγκυρία θα πληρωθούν τιμήματα. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα πληρωθούν ακριβά. Ότι θα επικρατήσει η εμπιστοσύνη στις δυνατότητες του ανθρώπου.    

Ντομινίκ Στρος Καν: «Τώρα ήρθε η ώρα να μιλήσω εγώ»

 


Εννιά χρόνια μετά την πτώση του, ο Ντομινίκ Στρος Καν, δηλώνει αποφασισμένος να μιλήσει για πρώτη φορά για τα γεγονότα που τον οδήγησαν στην απόσυρσή του από το βάθρο του ΔΝΤ αλλά και από τη γαλλική και διεθνή πολιτική.

 

Με μια ανάρτησή του στο προσωπικό του λογαριασμό στο twitter, ο πάλαι ποτέ ισχυρός άνδρας της διεθνούς πολιτικής αναφέρει ότι «Ήρθε η ώρα να μιλήσω».

 

Σύμφωνα με γαλλικά δημοσιεύματα ο Στρος Καν συμφώνησε να μιλήσει σε ένα ντοκιμαντέρ στο οποίο θα παρουσιαστεί συνολικά η προσωπική του ζωή και η πολιτική του ιστορία στη γαλλική και διεθνή σκηνή.

 

Το ντοκιμαντέρ που θα κυκλοφορήσει το Φθινόπωρο του 2021.

Ο Στρος Καν, υποστηρίζει ότι ο ίδιος δεν έδωσε ποτέ τη δική του εκδοχή για τα γεγονότα που τον σημάδεψαν και τον υποχρέωσαν να αποχωρήσει από την πολιτική.

 

Το έκαναν όλοι οι άλλοι, σημειώνει, παρουσιάζοντας πραγματικά και υποτιθέμενα γεγονότα. Όμως, «Ήρθε η ώρα τώρα να μιλήσω εγώ».

  


Η πτώση στο κενό άρχισε για τον Στρος Καν, στις 14 Μαίου του 2011, όταν συνελήφθη στο αεροδρόμιο JFK της Νέας Υόρκης και του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για σεξουαλική επίθεση, απόπειρα βιασμού και ομηρία καμαριέρας που εργαζόταν στο ξενοδοχείο που διέμενε.

 

Πέντε μέρες, στις 19 Μαΐου 2011, παραιτήθηκε από επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Αφέθηκε ελεύθερος χωρίς εγγύηση, την 1η Ιουλίου 2011 υπό τον όρο να μείνει στις ΗΠΑ.

 

Στις 22 Αυγούστου 2011, η εισαγγελία της Νέας Υόρκης ζήτησε να αποσυρθούν οι σε βάρος του κατηγορίες, εκτιμώντας ότι η αξιοπιστία της καμαριέρας είχε πληγεί, λόγω ψευδών της δηλώσεων κατά τις καταθέσεις της και το δικαστήριο συμφώνησε.

 

Τέσσερα χρόνια μετά, στις 2 Φεβρουαρίου 2015, ξεκίνησε η δίκη του στη Γαλλία με την κατηγορία της μαστροπείας.

 

Ο εισαγγελέας της έδρας πρότεινε την απαλλαγή του Στρος Καν από τις κατηγορίες ενώ ήδη σχεδόν όλες οι ενάγουσες έχουν παραιτηθεί του δικαιώματος να λάβουν αποζημίωση από τον πρώην ισχυρό άνδρα του ΔΝΤ.

 

Ο Ντομινίκ Στρος Καν, αθωώθηκε από το γαλλικό δικαστήριο στις 12 Ιουνίου 2015.   






πηγή

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2020

«Μπαλάκι» μεταξύ Ουάσιγκτον και Βερολίνου η ελληνική εξωτερική πολιτική

 


γράφει ο Δημήτρης Μηλάκας

 

Σε μια βδομάδα, την ερχόμενη Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου, στη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα αναζητήσουν έναν συμβιβασμό στο θέμα των κυρώσεων κατά της Τουρκίας. Όπως όλα δείχνουν, αυτός ο συμβιβασμός μεταξύ της «ανεκτικής» στις τουρκικές επιδιώξεις στην ανατολική Μεσόγειο Γερμανίας και της «αυστηρής» Γαλλίας, η οποία μαζί με Αυστρία, Ελλάδα και Κύπρο ζητάει την «τιμωρία» της νεοοθωμανικής πολιτικής, θα συντελεστεί εις βάρος των ελληνικών θέσεων.

Οι λόγοι για τους οποίους η Τουρκία δεν πρόκειται να «ματώσει» εξαιτίας ευρωπαϊκών κυρώσεων είναι προφανείς:

1. Η οικονομική διασύνδεση της Γερμανίας (και άλλων Βορειοευρωπαίων) είναι τέτοια που οποιαδήποτε κύρωση στην Άγκυρα συνεπάγεται τρομακτική ζημιά και γι’ αυτούς που επιβάλλουν τις κυρώσεις.

2. Στη Γερμανία (και σε άλλες βορειοευρωπαϊκές χώρες) η ύπαρξη συμπαγούς τουρκικού πληθυσμού είναι τέτοια ώστε η όποια «αντιτουρκική» απόφαση να συνεπάγεται εσωτερικές πολιτικές και κοινωνικές αναστατώσεις.

3. Το τουρκικό μέγεθος σε γεωπολιτικό επίπεδο είναι τέτοιο ώστε (και) οι Ευρωπαίοι, όπως και οι Αμερικανοί, ανεξαρτήτως ηγεσίας, δεν είναι δυνατόν να το αγνοήσουν, πράγμα που σημαίνει ότι η Δύση είναι υποχρεωμένη να αντιμετωπίσει την Άγκυρα ως «παίκτη» και, συνεπώς, να διαπραγματευτεί μαζί της και όχι να την «τιμωρήσει» σπάζοντας κάθε δεσμό και αφήνοντας έναν σημαντικό γεωπολιτικό παράγοντα στην περιοχή να δρα ανεξέλεγκτα.

 

Ενδοκυβερνητικός διχασμός

Όλα αυτά είναι γνωστά στην Αθήνα, τόσο στο Μέγαρο Μαξίμου όσο και στη Βασιλίσσης Σοφίας, έστω κι αν προκαλούν διαφορετικού τύπου προσεγγίσεις και αντιδράσεις.

Είναι άλλωστε κοινό μυστικό ότι από τον περασμένο Σεπτέμβριο, όταν βγήκαν στη φόρα (από τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών) η μυστική διπλωματία του Κυριάκου Μητσοτάκη και οι ελληνοτουρκικές συνομιλίες υπό γερμανική καθοδήγηση και διαμεσολάβηση, στην επικοινωνία του πρωθυπουργού με τον υπουργό Εξωτερικών υπήρξαν πολλά... παράσιτα.

Για το Μέγαρο Μαξίμου η υπόθεση των ελληνοτουρκικών, από το περασμένο καλοκαίρι που κλιμακώθηκε επικίνδυνα η κρίση με την αρχή των ερευνών του «Oruc Reis», είχε «παραδοθεί» προς διαχείριση και επίλυση στο Βερολίνο.

Εκεί άλλωστε, στη γερμανική πρωτεύουσα, συντάχθηκε «μυστικά» και το έγγραφο κατανόησης μεταξύ των εκπροσώπων της Μέρκελ, του Μητσοτάκη και του Ερντογάν, το οποίο περιέγραφε έναν οδικό χάρτη ο οποίος θα οδηγούσε τις δύο χώρες στο τραπέζι ενός (εφ’ όλης της ύλης) ελληνοτουρκικού διαλόγου υπό γερμανική εποπτεία.

Οι ΗΠΑ είναι εδώ

Το εν λόγω σχέδιο ωστόσο υπονομεύτηκε από την Ουάσιγκτον, η οποία πρόσφερε στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών τη δυνατότητα μιας «μονομερούς ενέργειας», της ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας για «μερική ΑΟΖ», η οποία ωστόσο ήταν «παρασπονδία» από τα συμφωνηθέντα των μυστικών συνομιλιών και συμφωνιών του Βερολίνου.

Ο Νίκος Δένδιας, φέρνοντας την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία για την ΑΟΖ, τελικά υπενθύμισε ότι το παιχνίδι της ανατολικής Μεσογείου δεν μπορεί να εξελιχθεί εν απουσία των ΗΠΑ. Διότι, τελικά, η ελληνική μονομερής ενέργεια, που απαγορευόταν από τα συμφωνηθέντα των μυστικών συνομιλιών του Βερολίνου, πρόσθεσε στην ελληνοτουρκική αντιπαράθεση έναν ακόμη «έντιμο διαμεσολαβητή»: το ΝΑΤΟ, δηλαδή τους Αμερικανούς...

Έκτοτε είναι προφανές ότι «έτρεξαν» δύο παράλληλες διαμεσολαβήσεις.

● Η μία στη βάση των συμφωνηθέντων στις μυστικές επαφές υπό γερμανική διαμεσολάβηση, η οποία θα οδηγούσε σε εφ’ όλης της ύλης ελληνοτουρκικές συνομιλίες.

● Η δεύτερη στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ (όπου οι ΗΠΑ έχουν κομβικό ρόλο) με βασικό στόχο τον έλεγχο των στρατιωτικών κινήσεων των δύο συμμάχων (Ελλάδας - Τουρκίας) προκειμένου να αποκλειστούν ανεπιθύμητες και καταστροφικές – για την «εύρυθμη λειτουργία» της συμμαχίας – ενέργειες.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να υπογραμμιστεί το εξής, που περιγράφει όχι απλώς την ανυπαρξία εθνικής στρατηγικής αλλά, πολύ περισσότερο, τον διχασμό των αντιλήψεων εντός της κυβέρνησης σχετικά με το πού θα ανατεθεί η «προστασία» της χώρας:

Ο κοινός παρονομαστής της γερμανικής και της ΝΑΤΟϊκής διαμεσολάβησης υπονομεύει τις ελληνικές θέσεις, καθώς στην πρώτη περίπτωση ο σαφής στόχος είναι να οδηγηθεί η Ελλάδα σε συνομιλίες επί του συνόλου των τουρκικών διεκδικήσεων, ενώ στη δεύτερη (ΝΑΤΟϊκός μηχανισμός αποσυμπίεσης) να περιοριστούν οι δυνατότητες προάσπισης των συμφερόντων της χώρας μας με στρατιωτικά μέσα.

Στο πλαίσιο αυτής της αμερικανοΝΑΤΟϊκής ανάμειξης θα πρέπει επιπροσθέτως να αναζητηθεί και η υπονόμευση και ματαίωση της ελληνογαλλικής στρατιωτικής συνεργασίας και των εξοπλιστικών δυνατοτήτων που αυτή πρόσφερε στην Αθήνα.

 

Τα... τετελεσμένα

Κάπως έτσι φτάνουμε στο σήμερα, όπου επισήμως η Ελλάδα ζητάει κυρώσεις για ό,τι μέχρι αυτήν τη στιγμή η Τουρκία κατάφερε να πράξει στο μεσοδιάστημα, από την αρχή της κρίσης τον Αύγουστο μέχρι τώρα. Και αυτά που η Τουρκία κατάφερε, με τη βοήθεια της διχασμένης ελληνικής κυβέρνησης, δεν είναι διπλωματικώς αμελητέα:

● Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Τούρκου υπουργού Ενέργειας οι ερευνητικές δραστηριότητες του «Oruc Reis» στην περιοχή νότια και μεταξύ Ρόδου και Καστελλόριζου ολοκληρώθηκαν.

● Οι εν λόγω έρευνες πραγματοποιήθηκαν μέχρι και 6 ναυτικά μίλα από τις ακτές των ελληνικών νησιών.

● Η ελληνική κυβέρνηση δήλωσε ότι η ελληνική εθνική κυριαρχία φτάνει ακριβώς μέχρι τα 6 ναυτικά μίλια από τις ακτές των νησιών, αναγνωρίζοντας εμμέσως (και στην πράξη) ότι οι τουρκικές δραστηριότητες δεν είναι παράνομες.

Δεδομένων τούτων, οι «βολές» που εξαπέλυσε ο Νίκος Δένδιας κατά του Βερολίνου – μιλώντας για τις αντιφάσεις της πολιτικής Μέρκελ, που όχι μόνο αρνείται κυρώσεις αλλά συνεχίζει να εξοπλίζει την Τουρκία, η οποία απειλεί δύο κράτη - μέλη της Ε.Ε. – μόνο ως υπενθύμιση των «δύο γραμμών» εντός της κυβέρνησης μπορούν να εκληφθούν.

Διότι στο ΥΠΕΞ δεν υπάρχει ούτε ένας (προφανώς ούτε ο υπουργός) που να ελπίζει ότι στο επικείμενο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο η Ε.Ε. θα αποφασίσει να επιβάλει κυρώσεις που να ματώνουν την Τουρκία. Ως εκ τούτου η ορθή, κατά τα λοιπά, διαπίστωση του υπουργού Εξωτερικών μοιάζει περισσότερο με παρακαταθήκη μελλοντικών πολιτικών διεργασιών στο εσωτερικό, καθώς προαναγγέλλει την αποτυχία του Μητσοτάκη να εξασφαλίσει την τιμωρία της Τουρκίας...

ΥΓ.: Μετά την ολοκλήρωση των ερευνών στην περιοχή νότια και μεταξύ Ρόδου και Καστελλόριζου που ανακοίνωσε η Άγκυρα, αυτό που ακολουθεί είναι η αδειοδότηση για εκμετάλλευση των θαλάσσιων οικοπέδων και η αποστολή πλωτών γεωτρύπανων. Σε ποιο άραγε πλαίσιο «έντιμης» διαμεσολάβησης, που θα αποτρέψει μια τέτοια τουρκική ενέργεια, ελπίζουν άραγε το Μαξίμου και η Βασιλίσσης Σοφίας;  

Το "Άγιος Σάββας" κατηγορεί γιατρούς επειδή νόσησαν από κορονοϊό. !

 


Μια τραγελαφική ιστορία εκτυλίσσεται στο Νοσοκομείο Άγιος Σάββας, καθώς η διοίκηση κατηγορεί 2 ειδικευόμενους και έναν ογκολόγο γιατρό επειδή νόσησαν από κορονοϊό.

 

γράφει ο Γιώργος Σακκάς

 

Μια πραγματικά αδιανόητη υπόθεση φαίνεται να εκτυλίσσεται στο Ογκολογικό Νοσοκομείο Άγιος Σάββας, καθώς η διοικήτρια φέρεται να ζήτησε τη διενέργεια Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης (ΕΔΕ) για 3 εργαζόμενους. Και ποια ήταν η παραβατική τους συμπεριφορά; Κόλλησαν κορονοϊό!

 

Αξίζει να σημειωθεί ότι δεκάδες υγειονομικοί που εργάζονται στο νοσοκομείο έχουν νοσήσει με κορονοϊού κατά το ξέσπασμα του δεύτερου κύματος, μάλιστα λέγεται ότι είναι πάνω από 60, γεγονός βέβαια το οποίο και προκαλεί προβλήματα στη λειτουργία του.

 

Η συγκεκριμένη διάσταση που έλαβε το ζήτημα θεωρείται τουλάχιστον παράλογη, καθώς σε μια περίοδο που δεν περισσεύει κανείς, το να κατηγορούνται υγειονομικοί που είναι οι πλέον εκτεθειμένοι στην πανδημία, ότι νόσησαν είναι τουλάχιστον γελοίο.

 

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι τρεις γιατροί νόσησαν πριν από ένα μήνα από κορονοϊό και μάλιστα με βαριά συμπτώματα, ενώ μετέδωσαν τον ιό και στις οικογένειές τους. Σαν να μην έφτανε αυτό χθες το πρωί στις 11 με εντολή της διοικήτριας κ. Μπαλαούρα, τους επιδόθηκε έγγραφο με το οποίο θα πρέπει να περάσουν από διαδικασία Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης λόγω...κορονοϊού, χωρίς να είναι ξεκάθαρο το θέμα.

 

Σχεδόν το σύνολο των εργαζόμενων κατέβηκε σήμερα στο προαύλιο του νοσοκομείου σε παράσταση διαμαρτυρίας, καθώς η διοίκηση είναι ανένδοτη στην απόφασή της ενώ ήδη ορίστηκε με διαδικασία εξπρές η έναρξη της ΕΔΕ, με επικεφαλής της επιτροπής τη διευθύντρια του αναισθησιολογικού τμήματος.

 

Οι εργαζόμενοι αναφέρουν ότι τη Δευτέρα εάν δεν αποσυρθεί η ΕΔΕ όλο το προσωπικό θα κάνει πορεία προς τα γραφεία της 1ης Υγειονομικής Περιφέρειας (ΥΠΕ) και εάν δεν εισακουστούν θα κινηθούν προς το Υπουργείο Υγείας.

Αχιλλέας Γραβάνης: Απαντήσεις πάνω σε «καυτά» ερωτήματα για τα Εμβόλια mRNA (video)

 


 Όσα είπε ο καθηγητής Φαρμακολογίας στο Γιώργο Σαχίνη

 

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, στο Πανεπιστήμιο Κρήτης Αχιλλέας Γραβάνης, μιλώντας σήμερα στον 98.4 ανέλυσε γιατί τα εμβόλια νέας γενιάς τύπου mRNA, είναι μία τομή για την ανθρωπότητα όπως  είπε, απόλυτα ελεγμένα για την ασφάλεια τους μέχρι σήμερα και ήδη εδώ και τρεις μήνες με καταγραφή στους χιλιάδες εθελοντές τους, μηδαμινών παρενεργειών.

 

Κλειδί σημείωσε, η ενημέρωση των πολιτών ακόμη και στα πιο επιφυλακτικά ερωτήματα τους, γιατί η αγωνία και η ανησυχία τους είναι εύλογη μεν για το χρόνο ρεκόρ παρασκευής τους, όταν όμως ενημερώνονται χωρίς αποκλεισμούς, τότε με διαφάνεια και επεξήγηση θα αντιληφθούν το πραγματικό άλμα πλέον της επιστήμης. Όπως σημείωσε, η ανοσία από αυτά τα εμβόλια μπορεί να υπερβαίνει τελικά και τον 1 χρόνο, οι ομάδες εμβολιασμού σε πρώτη φάση δεν αφορούν όσους νόσησαν και απέκτησαν ανοσία ή άλλες ειδικές κατηγορίες, ούτε παιδιά  κάτω  των 16 ετών, οπότε και οποιαδήποτε για την ώρα συζήτηση για εμβολιασμούς μικρών ηλικιών σε σχέση με τα σχολεία είναι άκαιρη.

 

Ο κ. Γραβάνης  σημείωσε ότι με τους εμβολιασμούς στη κοινότητα, θα απαντηθεί τελικά αν ο εμβολιασμένος μπορέι να μην μεταδίδει τον ιό, πέρα από το ότι δεν θα νοσεί ο ίδιος ενώ για την μη ύπαρξη για την ώρα δεδομένων λόγω του μικρού εύρους χρόνου, για τις  τυχόν μακροχρόνιες παρενέργειες, τόνισε ότι η εμπειρία από άλλα εμβόλια, τους εθελοντές αλλά και την υπέχουσα γνώση οδηγεί  σε μια πρώτη εκτίμηση, ότι οι μακροχρόνιες συνέπειες θα είναι ελάχιστες, σπάνιες και πολύ ειδικές, αλλά βέβαια ακόμη οριστικές απαντήσεις σε αυτό δεν υπάρχουν. Ωστόσο αναρωτήθηκε ηθικά, αν είναι μείζον η απειροελάχιστη πιθανότητα  να συμβεί  μακροχρόνια κάτι σε κάποιον, μπρος στην άμεση αυξημένη πιθανότητα σήμερα να νοσήσει και να καταλήξει, πολύ περισσότερο που τώρα χάνονται χιλιάδες άνθρωποι ημερησίως σε όλο τον πλανήτη.

 

Ο κ. Γραβάνης απάντησε σε δεκάδες ερωτήματα ακροατών απευθείας, σημειώνοντας ότι η πλήρης ενημέρωση από ειδικούς, είναι το Α και το Ω αυτής της  υπόθεσης.   












Εμβόλιο Pfizer: Πρόβλημα στον εφοδιασμό βάζει «φρένο» στις 100 εκατ. δόσεις μέσα στο 2020 - Θα διανεμηθούν οι μισές

 


Οι μετοχές της Pfizer Inc. κατέγραψαν πτώση κατά 3,1% την Πέμπτη μετά τη δημοσίευση μιας έκθεσης, σύμφωνα με την οποία, ο φαρμακευτικός κολοσσός αναμένει να αποστείλει μόνο τα μισά εμβόλια κατά της COVID-19 φέτος από αυτά που είχε αρχικά προγραμματίσει.

 

Η Wall Street Journal ανέφερε ότι τα προβλήματα της αλυσίδας εφοδιασμού πρώτων υλών για την παραγωγή του εμβολίου, προκάλεσαν ζημιά στη φαρμακοβιομηχανία που εδρεύει στη Νέα Υόρκη, με αποτέλεσμα τη μείωση του αριθμού των εμβολίων που αναμένεται να αποστείλει παγκοσμίως φέτος από 100 εκατομμύρια σε 50 εκατομμύρια. Η Pfizer αναπτύσσει το εμβόλιό της μαζί με τη γερμανική BioNTech SE.

 

Το εμβόλιο δύο δόσεων, βασισμένο σε μια τεχνολογία που ονομάζεται messenger RNA, εγκρίθηκε για χρήση στο Ηνωμένο Βασίλειο αυτήν την εβδομάδα και έχει επίσης υποβληθεί για έγκριση έκτακτης ανάγκης από την Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων. Μια κλινική δοκιμή 44.000 συμμετεχόντων έδειξε ότι η λήψη ήταν 95% αποτελεσματική στην πρόληψη του συμπτωματικού Covid-19.

 

Σύμφωνα με την Wall Street Journal, η αύξηση της παραγωγής συστατικών που απαιτούνται για την παρασκευή του εμβολίου αποδείχθηκε δύσκολη τον περασμένο μήνα, ωστόσο η εταιρεία δεν είπε πού προέκυψαν οι ελλείψεις συστατικών.

 

Οι εκπρόσωποι της Pfizer δεν απάντησαν αμέσως σε αιτήματα για σχολιασμό, ωστόσο μια εκπρόσωπός της δήλωσε αργότερα πως «η κλιμάκωση της αλυσίδας εφοδιασμού πρώτων υλών καθυστέρησε περισσότερο απ' όσο αναμέναμε», καθώς και ότι «το αποτέλεσμα των κλινικών δοκιμών του εμβολίου ήλθε επίσης κάπως αργότερα σε σχέση με τις προβλέψεις».

 

Η είδηση ψαλίδισε τα αρχικά κέρδη των βασικών δεικτών στη Wall Street.

 

Ο δείκτης Dow Jones της βιομηχανίας έκλεισε με άνοδο 85,73 μονάδων (+0,29%), στις 29.969,52 μονάδες. Ο δείκτης Nasdaq, στον οποίο δεσπόζουν τίτλοι εταιρειών του τομέα της τεχνολογίας, έκλεισε ενισχυμένος κατά 27,82 μονάδες (+0,23%), στις 12.377,18 μονάδες. Ο ευρύτερος δείκτης S&P 500, ο οποίος θεωρείται πιο αντιπροσωπευτικός της γενικής τάσης, έκλεισε με πτώση 2,29 μονάδων (-0,06%), στις 3.666,72 μονάδες.    







πηγή

Κλοπή με... ανθρώπινο πρόσωπο

 


γράφει ο Κώστας Καναβούρης  

 

Την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία επέλεξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης για να εγκαινιάσει (με μεγάλη καθυστέρηση) λες και χρειαζόταν εγκαίνια, το ασανσέρ της Ακρόπολης. Προφανής, φτηνιάρικος και επονείδιστος συμβολισμός, επειδή στην ουσία του είναι περιφρονητικός ο συμβολισμός αυτής της επικοινωνιακής ενέργειας με τόσες ελλείψεις στην πολιτική για τους (και, επιτέλους, όχι ΤΑ) ΑΜΕΑ. Για ανθρώπους πρόκειται, ας το τονίσουμε με την ευκαιρία τούτης της παγκόσμιας ημέρας.

 

Όταν ουδετεροποιείς το υποκείμενο, το απανθρωπίζεις μεταθέτοντάς το στο πεδίο του φαντασιακού, ανοίγοντας την πόρτα στην κόλαση μιας φρικτής πραγματικότητας. Και η γλώσσα έτσι μετατρέπεται από γενέθλιος τόπος ιδεών σε κατασταλτικό μηχανισμό. «Τα ΑΜΕΑ διεκδικούν», «έδειραν ΑΜΕΑ που διαδήλωναν» …πως ακούγεται; Σαν αδιανόητος ετερότοπος, περίπου ανύπαρκτος. Εύκολο να τον εξορίσεις. Ας θυμηθούμε την ακραία εκδοχή, την ναζιστική, που οδήγησε στην ανήκουστη σφαγή της «δια νόμου εξόντωσης της άχρηστης ζωής» κι ας καταργήσουμε επιτέλους την γλωσσική ευγονική.  

 

Επιστροφή στα εγκαίνια του ασανσέρ που υποβίβασαν μια μέρα διεκδίκησης και κοινωνικής συνειδητοποίησης σε χορηγούμενη φιλανθρωπία.

 

Άλλωστε ολόκληρη η λεγόμενη επικοινωνιακή πολιτική στον πυρήνα της φιλοσοφίας της είναι κατάπτυστη επειδή είναι περιφρονητική. Και είναι περιφρονητική επειδή υποτιμά τους πολλούς, την δημοκρατία την ίδια και επιδιώκει την συναίνεση στην ισχύ, παραπείθοντας, επιβάλλοντας, συμπιέζοντας τα γενικά χαρακτηριστικά μιας κοινωνίας στο κατώτερο δυνατό σημείο.

 

Άνθρωποι, όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που η σοβαρότερη έγνοια τους το πρωί είναι από ποια πλευρά θα βουτυρώσουν την φρυγανιά, πουλάνε στο πόπολο ( γιατί αυτό θεωρούν πως του αξίζει, αυτό θεωρούν πως είναι ικανό να καταλάβει), σάπια φύκια ανθρωπισμού για μεταξωτές κορδέλες ισονομίας και πολιτικής ορθότητας.

 

Ο άνθρωπος (αυτή η πολιτική) που δεν δίστασε να ανακατέψει τα χώματα με τα πτώματα στο Μάτι, ο άνθρωπος που φέρθηκε ως χυδαίος πατριδέμπορας στο παρεμπόριο που στήθηκε γύρω από το Μακεδονικό, ο άνθρωπος που δεν δίστασε να φωτογραφηθεί ως τουρίστας στα βάσανα των άλλων (μετά της κυρίας του) μπροστά στη συγκλονιστική φωτογραφία του Γιάννη Μπεχράκη με τον πρόσφυγα που περπατάει στη βροχή ενός απάνθρωπου πουθενά, κρατώντας αγκαλιά το παιδί του, ο άνθρωπος που την ίδια στιγμή κρατάει ορθάνοιχτες τις πύλες του Άδη, τις πύλες μιας φασισμένης πολιτικής γύρω από το προσφυγικό όπου κρώζουν κάθε λογής πτωματοφάγα όρνεα, ο άνθρωπος που διατηρεί στρατό 440 μετακλητών υπαλλήλων για να καταδειχθεί ότι η εξωκοινοβουλευτική δημοκρατία πάσχει από παραθεσμικό υδροκεφαλισμό, ο άνθρωπος που ψεύδεται πιο γρήγορα και από τη σκιά του, αυτός ο ίδιος άνθρωπος βρήκε πεδίο δόξης λαμπρό, να πουλήσει ανθρώπινο πρόσωπο την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία.

 

Και που; Στον Ιερό Βράχο της Δημοκρατίας ο οποίος ολίγο κατ’ ολίγον αποψιλώνεται από τα βαριά του ιστορικά και πολιτικά χαρακτηριστικά και μετατρέπεται σε τουριστική ατραξιόν, σε ίχνος μέσα στον αχανή χώρο της ασημαντότητας. Σε ίχνος όπου η αναξιοπρέπεια του μνημείου καταθέτει τις προσόδους και τα λάφυρα στα πόδια της ισχύος. Τα κέρδη δηλαδή «από τη μνήμη που χάθηκε στις αποκαμωμένες μέρες της Ιστορίας, που χάθηκε στην πείνα στον πόλεμο και στη φτώχεια» όπως γράφει ο Μανουέλ Βίλας στην αριστουργηματική «Ορδέσα» (εκδ. ‘Ίκαρος, μετ. Αχιλλέας Κυριακίδης).

 

Αυτός κατά την ταπεινή μου άποψη είναι ο αποτρόπαιος συμβολισμός τέτοιων εγκαινίων απανθρωπισμού των συμβολισμών και μετατροπής της Ιστορίας σε ΜΚΟ για «όσους την έχουν πιο πολύ ανάγκη, για όσους δηλαδή δεν έχουν τίποτ’ άλλο από την Ιστορία».

 

Φυσικά δεν είναι ο Μητσοτάκης το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι η κλοπή της Ιστορίας, η κλοπή της Δημοκρατίας, η επίταξη της αξιοπρέπειας, όλα εκείνα που χαρίζονται στους ισχυρούς για να μας τα επιστρέψουν ως χορηγίες. Μια κλοπή με ανθρώπινο πρόσωπο.

  

Ανισότητα του θανάτου...

 


γράφει ο Γιώργος X. Παπασωτηρίου  

 

Εικόνες. Χαλκιδική. Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων πεθαίνει εντελώς αβοήθητο στο σπίτι του από κορονοϊό. Εκείνη πεθαίνει πρώτη. Ο δικός του θάνατος ακολουθεί. Βιώνει το χαμό της αγαπημένης του, ανήμπορος να τη βοηθήσει. Άφατη οδύνη. Μαρτυρικός θάνατος… Καβάλα. Ένα παιδί με νοητική υστέρηση κάθεται σε εμβρυική στάση δίπλα από το πτώμα της μάνας του επί δύο μέρες. Θάνατος μες στους θανάτους… Ευαγγελισμός. Ο υψηλός ιερωμένος παίρνει εξιτήριο...

 

Η κοινωνική ανισότητα ξεφεύγει, γίνεται ακραία, όταν επισυμβαίνει τόσο ξετσίπωτα ακόμα και μπροστά στο θάνατο… Πάρνηθα. Ένας άλλος κόσμος. Τα πετεινά του πολιτικού μάρκετινγκ κάνουν σπορ στη νεφελοκοκκυγία τους… Η κοινωνική αδικία αναμεμειγμένη με ανάλογες εικόνες γίνεται αναβάσταχτη. Το βάρος του πόνου γίνεται άνισο, οδυνηρό. Η οργή ακολουθεί. Την οσμίζεσαι στα παγκάκια της Βεάκη στο Περιστέρι. Στο Παγκράτι. Στα Εξάρχεια. Παντού. Εδώ δεν κάθονται οι συνήθεις ηλικιωμένοι, αλλά νέοι και νέες. Ψιθυρίζουν την οργή τους.

 

Ακόμη και στον καιρό της Πανούκλας υπήρχε μεγαλύτερη δικαιοσύνη απέναντι στο θάνατο λέει η Γιώτα. «[...]Εκείνο που κάνει την πανούκλα να ξεχωρίζει ήταν πως όλος ο κόσμος, απ’ τον διευθυντή ως τον τελευταίο κρατούμενο, ήταν καταδικασμένοι και για πρώτη ίσως φορά, βασίλευε απόλυτη δικαιοσύνη στις φυλακές…». Ο Καμύ θεωρούσε ότι τότε υπήρχε ισότητα πλούσιων και φτωχών απέναντι στην αρρώστια και στο θάνατο. Στη σημερινή πανδημία, όμως, δεν συμβαίνει το ίδιο. Οι «πρώτοι» έχουν καλύτερη τύχη. Αντίθετα, δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια ελπίδας για αυτούς που δεν έχουν πρόσβαση, γι’ αυτούς που δεν έχουν μεγάλο υλικό ή συμβολικό κεφάλαιο. Σήμερα ισχύει η απόλυτη ανισότητα. Φρίκη στις φυλακές. Θάνατος στα στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων. Εγκατάλειψη και μοναχικός θάνατος ηλικιωμένων στα χωριά...

 

Ο κορονοϊός σπέρνει θάνατο, αλλά συγχρόνως ξεσκίζει το μασκάρεμα της κοινωνικής ανισότητας, βγάζοντας στο φως τον κυνισμό, την υποκρισία και την απανθρωπιά των «από πάνω». Πάνω απ' όλα όμως, η πανδημία, όπως και η πανούκλα, αφαιρεί «απ’ όλους την δύναμη της αγάπης και την δύναμη της φιλίας ακόμα. Γιατί η αγάπη χρειάζεται κάποιο μέλλον και για μας δεν υπήρχαν πια παρά μόνο στιγμές…» (ξανά Αλμπέρ Καμύ, «Η πανούκλα»).

 

Απέναντι σε όλα αυτά, απέναντι στο άκρον άωτο της μοναξιάς, να πεθαίνει κανείς μόνος, χωρίς βοήθεια, χωρίς αγάπη, οι νέες και οι νέοι της «γαλαρίας», που θα έλεγε και ο Μάνος Χατζηδάκις, αντιτάσσουν τη θέλησή τους για αλληλεγγύη ως ηθική στάση απέναντι στην κοινότητα. Αλληλεγγύη για τους ανήμπορους ηλικιωμένους, αλληλεγγύη για τους πρόσφυγες, αλληλεγγύη στους φυλακισμένους, στους άνεργους, στους ανέστιους... Γιατί όπως λέει ο Καμύ στο τέλος της Πανούκλας, ο αγώνας κατά του πόνου δεν τελειώνει ποτέ. Η πανούκλα θα επιστρέψει, και μόνο η αλληλεγγύη θα μας σώσει.

 

*Η φωτογραφία είναι από το πρώτο "λοκντάουν"

 

Το 1,5 εκατομμύριο αγγίζουν παγκοσμίως τα θύματα του Covid-19.!

 


Ολοένα και πιο βαρύ γίνεται το αποτύπωμα που αφήνει ο κορονοϊός στην παγκόσμια κοινότητα όσο περνάει ο καιρός δίχως να εμβολιαστεί ο κόσμος και ένα αποτελεσματικό φάρμακο στην αντιμετώπιση της Covid-19.

 

Μέχρι τώρα η πανδημία έχει στοιχίσει τη ζωή σε τουλάχιστον 1.495.205 ανθρώπους παγκοσμίως, σύμφωνα με απολογισμό του Γαλλικού Πρακτορείου, που βασίζεται σε επίσημες πηγές, ενώ έχουν καταγραφεί περισσότερα από 64.522.200 επιβεβαιωμένα κρούσματα. Την ίδια ώρα, 41.049.400 άνθρωποι θεωρείται ότι έχουν αποθεραπευθεί.

 

Χθες, Τετάρτη, καταγράφηκαν παγκοσμίως 12.445 νέοι θάνατοι και 632.957 νέες μολυνσεις.

 

Οι χώρες που ανακοίνωσαν τον μεγαλύτερο αριθμό θανάτων, στους πιο πρόσφατους απολογισμούς τους, είναι οι ΗΠΑ με 2.731 νέους θανάτους, το Μεξικό (800) και η Βραζιλία (698).

 

Οι ΗΠΑ παραμένουν η πλέον πληγείσα χώρα τόσο σε αριθμό νεκρών όσο και μολύνσεων, με 273.847 θανάτους και 13.925.350 καταγεγραμμένες μολύνσεις, σύμφωνα με την καταμέτρηση του πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς.  Ειδικά στις ΗΠΑ χθες καταγράφηκε τριπλό αρνητικό ρεκόρ, μς 2.733 θανάτους, 195.695 κρούσματα και τον αριθμό των νοσηλευομένων να ξεπερνά για πρώτη φορά τους 100.000. Ο τελευταίος δείκτης διπλασιάστηκε σε σχέση με τις αρχές Νοεμβρίου. Στο μεταξύ, περισσότεροι από 5.322.128 άνθρωποι έχουν αποθεραπευθεί.

 

Μετά τις ΗΠΑ, οι πλέον πληγείσες χώρες είναι η Βραζιλία με 174.515 νεκρούς και 6.436.650 μολύνσεις, η Ινδία 138.648 θανάτους (9.534.964 μολύνσεις), το Μεξικό 107.565 θανάτους (1.133.613 μολύνσεις) και η Βρετανία με 59.699 νεκρούς (1.659.256 μολύνσεις).

 

Μεταξύ των πλέον πληγεισών χωρών, το Βέλγιο, που μετρά τον μεγαλύτερο αριθμό θανάτων αναλογικά με τον πληθυσμό του, με 146 θανάτους ανά 100.000 κατοίκους και ακολουθεί το Περού (109), η Ισπανία (98), η Ιταλία (94).

 

Η Κίνα (χωρίς το Χονγκ Κονγκ και το Μακάο) μετρά επισήμως 86.567 μολύνσεις (16 νέες από χθες μέχρι σήμερα), εκ των οποίων 4.634 νεκρούς (κανέναν νέο θάνατο) και 81.667 αποθεραπευθέντες.

 

Η Λατινική Αμερική και η Καραϊβική έχουν καταγράψει, έως σήμερα στις 13.00 ώρα Ελλάδας, 452.112 θανάτους σε σύνολο 13.192.939 μολύνσεων, η Ευρώπη 426.588 θανάτους (18.851.590 μολύνσεις), οι ΗΠΑ και ο Καναδάς 286.148 θανάτους (14.312.344 μολύνσεις), η Ασία 196.793 θανάτους (12.526.145 μολύνσεις), η Μέση Ανατολή 80.028 θανάτους (3.405.066 μολύνσεις), η Αφρική 52.594 θανάτους (2.203.759 μολύνσεις) και η Ωκεανία 942 θανάτους (30.363 μολύνσεις).   















πηγή    

Καταγγελίες Ζακυνθινού για παρέμβαση στην Επιτροπή Λοιμωξιολόγων «εκ των έξω»


Εφησυχασμό αντί προετοιμασίας έναντι του δεύτερου κύματος της πανδημίας καταλογίζει στην κυβέρνηση ο καθηγητής Εντατικής Θεραπείας – Πνευµονολογίας του ΕΚΠΑ και διευθυντής της µονάδας εντατικής θεραπείας του Ευαγγελισµού, Σπύρος Ζακυνθινός, ο οποίος παραιτήθηκε από την επιτροπή των λοιμωξιολόγων.

 

Μιλώντας στο Open κατήγγειλε ότι «υπήρχαν πράγματα και καταστάσεις στην επιτροπή που εμένα τουλάχιστον δεν μου άρεσαν και που κατάλαβα ότι υπάρχει μια επίδραση εκ των... έξω». «Όταν η Επιτροπή λέει ότι πρέπει να γίνουν 1 εκατομμύριο τέστ στον πληθυσμό και η κυβέρνηση λέει έχω μόνο 1.000 τέστ, τότε η Επιτροπή αναγκάζεται να πάρει αποφάσεις μόνο με 1.000 τέστ», πρόσθεσε.

 

Ανέφερε επίσης ότι αν η επιτροπή ακολουθεί τις αποφάσεις της πολιτικής ηγεσίας τότε γίνεται «συνένοχη», ενώ προσθέτει ότι υπήρξε αδικαιολόγητος εφησυχασμός. Υπογράμμισε ότι το lockdown είναι κίνηση απελπισίας και πως έμπαιναν στη χώρα τουρίστες και εργάτες γης χωρίς έλεγχο. Τόνισε ωστόσο ότι ο ΕΟΔΥ δεν κρύβει στοιχεία, μπορεί όμως όπως λέει να έχουν γίνει αμέλειες.

 

Στην Ελλάδα οι "νεοφιλελεύθεροι" χρηματοδοτούνται από το κράτος. Εμείς... από εσάς! Στήριξε την ανεξαρτησία του tvxs.gr, κάνοντας κλικ εδώ.

 

Δείτε ολόκληρη την συνέντευξή του:     

 


Ο καθηγητής είχε καταγγείλει σε συνέντευξή του στα μέσα του περασμένου Νοεμβρίου εργαλειοποίηση των επιστηµόνων από την κυβέρνηση, η οποία ήταν η αιτία, όπως είπε, που τον οδήγησε στην απόφαση να µη µετέχει στην επιτροπή. Ξεκαθάρισε ότι για το δεύτερο κύµα «χωρίς αµφιβολία ευθύνεται ο τουρισµός», ενώ χαρακτήρισε προσβλητική την άρνηση της κυβέρνησης να δώσει στη δηµοσιότητα τα πρακτικά της επιτροπής. Επισήμανε µάλιστα ότι θα µπορούσε να αποφευχθεί το δεύτερο lockdown «αν κάναµε αυτά που έπρεπε µετά το πρώτο» και ότι «τρίτο lockdown δεν πρέπει να γίνει».

 

Νωρίτερα είχε δηλώσει ότι στο δεύτερο lockdown οδήγησε η «ανεπάρκεια της κυβέρνησης της ΝΔ». «Από τον φόβο μήπως τυχόν ντροπιαστούν το υπουργείο Υγείας και ο πρωθυπουργός, που λειτουργούν με μοναδικό γνώμονα το φαίνεσθαι, θέλουν να ηρωοποιηθούν. Είναι η επικοινωνία, όχι η ουσία. Την ώρα που η κοινωνία πεινάει, φοβάται, την κλείνει όλη μέσα, τη θάβει προληπτικά. Πολιτικό λάθος και αμοραλισμός».  

















πηγή     


Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *