Ρήτρα απληστίας

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

Οπως υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που, από απόγνωση ή αθεράπευτη εμπιστοσύνη στο δίποδο είδος μας, πιστεύουν τον κάθε πονηρό που θα τους πασάρει επιστολές του Ιησού, απομνημονεύματα του Δία και αγιασμένες αντικαρκινικές σταγόνες γνησίου ύδατος του Ιορδάνη ποταμού, έτσι υπάρχουν ακόμα πολλοί που αισθάνονται βέβαιοι για την αθωότητα των διαφημίσεων. Για την αλήθεια και την ηθική τους. Αυτοκαταστροφική η αγαθότητά τους, πλην δίχως αυτήν η αγορά θα βάλτωνε. Το ίδιο συμβαίνει στην πολιτική αγορά. Κι εκεί οι ονειροπώλες στήνουν ξόβεργες για τους ονειροπόλους.

 

Βλέπεις λοιπόν στην τηλεόραση τους ευγενικά αποκαλούμενους παρόχους ενέργειας να ανταγωνίζονται ποιος θα σου προσφέρει το δελεαστικότερο πακέτο. Και νιώθεις ευλογημένος που ζεις σε μια χώρα απαλλαγμένη επιτέλους από το αναχρονιστικό κρατικό μονοπώλιο. Τώρα μάλιστα, σκέφτεσαι. Τώρα μπορείς να διαλέξεις τον καλύτερο. Ή αυτόν που πέτυχε τον καλύτερο σεναριογράφο και τον καλύτερο σκηνοθέτη για την τηλεοπτική ρεκλάμα του. Τον διαλέγεις δίχως να δίνεις σημασία στα ψιλά γράμματα του συμβολαίου που υπογράφεις, κάτι ψειρίτσες αόρατες διά γυμνού οφθαλμού, και καμαρώνεις για την επιτυχία σου.

 

Ωσπου έρχεται ο «αναπροσαρμοσμένος» λογαριασμός του ρεύματος, ακόμα και τρεις και πέντε φορές πάνω απ’ τον συνηθισμένο. Πανικός. Αρχίζεις να αναζητάς αποδέκτη του θυμού σου, ένα «κυτίον παραπόνων», σαν εκείνα που υπήρχαν κάποτε στα λεωφορεία. Το Ινστιτούτο Καταναλωτών και η ΕΚΠΟΙΖΩ είναι μια κάποια λύση, κάτι που δεν ισχύει για τα φημισμένα «συναρμόδια υπουργεία». «Δεν σου το έλεγα να μην ξεχνάς αναμμένο τον θερμοσίφωνα;» σε αποσβολώνει μνησίκακα ο ένας συναρμόδιος. «Δεν φώναζα να μην αφήνεις ανοιχτά όλα τα φώτα;» σε κατατροπώνει χαιρέκακα έτερος συναρμόδιος.

 

Απελπισμένος, ξανακοιτάζεις τον λογαριασμό. Με μεγεθυντικό φακό τώρα. Και βλέπεις τη «ρήτρα αναδιπλασιασμού». Στο Ιντερνετ εντοπίζεις τον μαθηματικό τύπο της ρήτρας: γρίφος ακατανόητος. C(x) =… Μια εξίσωση με πεντέξι αγνώστους και ένα γνωστό: την απληστία. Βεβαιώνεσαι γι’ αυτό από το εξής απλό: Το «μοναδιαίο κόστος» εξαρτάται από δύο «συντελεστές προσαύξησης» που το κοινό τους γνώρισμα ευνοεί την απόλυτη κερδοσκοπική αυθαιρεσία: «επιλέγονται ελεύθερα από τον προμηθευτή». Εξαιτίας της ελευθερίας αυτής έχουμε το πιο ακριβό ρεύμα στην Ευρώπη. Τιμή τους (των προμηθευτών) και καμάρι τους (των συναρμοδίως αποτυχημένων κυβερνητικών).  

O Πούτιν είναι εγκληματίας πολέμου. Αλλά ποιος θα τον δικάσει;

 

Του Άρη Χατζηστεφάνου

 

Καθώς μέρα με την ημέρα πληθαίνουν οι πληροφορίες για τη διάπραξη εγκλημάτων πολέμου από τη Ρωσία και ενώ τα αμερικανικά ΜΜΕ αναφέρονται σχεδόν μονοθεματικά στην ανάγκη να οδηγηθεί ο Πούτιν ενώπιον διεθνούς ποινικού δικαστηρίου, υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα που η Δύση αποφεύγει να θίξει. Κανένα από τα άμεσα εμπλεκόμενα μέρη αυτής της αντιπαράθεσης – η Ρωσία, η Ουκρανία και οι ΗΠΑ – δεν αναγνωρίζουν το διεθνε΄ς δίκαιο σε αυτό τον τομέα αφού έχουν επιλέξει να μην είναι μέλη του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης. Σε ό,τι αφορά το διεθνε΄ς δίκαιο θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι πρόκειται για τρία κράτη… παρίες.

 

Το νομικό κομμάτι του προβλήματος θα μπορούσε (θεωρητικά) να παρακαμφθεί καθώς και σε άλλες περιπτώσεις το δικαστήριο της Χάγης έχει εξετάσει καταγγελίες για εγκλήματα πολέμου εναντίον χωρών που δεν είναι μέλη του. Πέρυσι το προδικαστικό τμήμα της Χάγης απεφάνθη ότι το ΔΠΔ έχει τη δικαιοδοσία να ερευνήσει την πιθανή διάπραξη εγκλημάτων πολέμου από το Ισραήλ στη Δυτική Όχθη, τη Γάζα και την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Τώρα όμως έχουμε μια ιδιαίτερη κατάσταση στην οποία ούτε η Ρωσία, ούτε οι ΗΠΑ αλλά ούτε και η Ουκρανία είναι μέλη του ΔΠΔ. Συγκεκριμένα η Ουκρανία από το 2013 «αναγνωρίζει την αρμοδιότητα του δικαστηρίου να εξετάσει καταγγελίες εγκλημάτων πολέμου στο έδαφός της» αλλά αποφεύγει να γίνει μέλος του – ενώ ζητά επίμονα να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

 

Το πρόβλημα στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι τόσο νομικό όσο πολιτικό και ηθικό. Όλοι γνωρίζουμε ότι ο Πούτιν δεν πρόκειται, για νομικούς και πρακτικούς λόγους, να οδηγηθεί στο εδώλιο του δικαστηρίου της Χάγης. Το ερώτημα είναι εάν σε αυτό θα έπρεπε να βρίσκονται εδώ και χρόνια αρκετοί από τους πολιτικούς που σήμερα ζητούν την καταδίκη του – π.χ ΟΛΟΙ οι πρόεδροι των ΗΠΑ.

 

Η Ουάσιγκτον όχι μόνο δεν αναγνωρίζει τη δικαιοδοσία του ΔΠΔ αλλά στο παρελθόν έχει απειλήσει αξιωματούχους του δικαστηρίου με τρόπους που θυμίζουν τη δράση της μαφίας. Όταν η πρώην εισαγγελέας, Φάτου Μπενσούντα, αποφάσισε να κινήσει τη διαδικασία για τη διερεύνηση εγκλημάτων που συντελέστηκαν στο Αφγανιστάν από Αμερικανούς πολίτες, ο Ντόναλντ Τραμπ και ο τότε υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο επέβαλαν κυρώσεις εναντίον της και στη συνέχεια επιδόθηκαν σε ένα πρωτοφανή πόλεμο λάσπης και εκβιασμών φτάνοντας στο σημείο να απαγορεύσουν την είσοδό της σε αμερικανικό έδαφος.

 

Επίσης, όπως είχαμε εξηγήσει στο παρελθόν, οι ΗΠΑ έχουν οργανώσει αρκετές φορές επιχειρήσεις διάσωσης στρατιωτών και αξιωματούχων που κατηγορούνταν για εγκλήματα πολέμου – με πιο πρόσφατο παράδειγμα τη φυγάδευση συνεργατών τους από το Αφγανιστάν.

 

Από την πλευρά της η Ουκρανία είχε σταθεί σε πολλά διεθνή φόρα στο πλευρό του Ισραήλ όταν αυτό πραγματοποιούσε εγκλήματα πολέμου κα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας εναντίον των Παλαιστινίων. Μόλις το 2020 αποσύρθηκε από την Επιτροπή του ΟΗΕ για την Άσκηση των Αναφαίρετων Δικαιωμάτων του Παλαιστινιακού Λαού (The Committee on the Exercise of the Inalienable Rights of the Palestinian People – CEIRPP) ενώ στήριζε φανατικά την προσπάθεια του Τραμπ να αναγνωριστεί η Ιερουσαλήμ σαν πρωτεύουσα του Ισραήλ – κίνηση με την οποία ζητούσε ουσιαστικά να νομιμοποιηθούν τα ισραηλινά εγκλήματα και η παράνομη προσάρτηση Παλαιστινιακών εδαφών.

 

Φυσικά, καμία από αυτές τις επισημάνσεις δεν μειώνει την φρίκη των ρωσικών εγκλημάτων εναντίον του ουκρανικού λαού ούτε την ανάγκη να λογοδοτήσει ο Πούτιν για τα εγκλήματά του – τα οποία προφανώς δεν ξεκίνησαν με την εισβολή στην Ουκρανία. Είναι όμως τουλάχιστον κωμικοτραγικό να επικαλούνται το διεθνές δίκαιο χώρες, όπως οι ΗΠΑ, που το παραβιάζουν διαρκώς σχεδόν από τα πρώτα χρόνια της σύστασής τους ως ανεξάρτητο κράτος.

 

Αττική Οδός: Στο έγγραφο για την αποζημίωση των 2.000 ευρώ ζητά «αποποίηση άλλων αξιώσεων»

 

Αποποίηση άλλων αξιώσεων», ζητείται επί της ουσίας από την Αττική Οδό με το έγγραφο απόδειξης πληρωμής που αποστέλλεται στους οδηγούς για την είσπραξη αποζημίωσης των 2.000 ευρώ, όπως καταγγέλεται από δικηγόρους.

 

Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ του dikastiko.gr, στον φάκελο που θα πρέπει να υποβάλλουν όσοι ζητήσουν να πληρωθούν τις 2.000 ευρώ και συγκεκριμένα στην απόδειξη πληρωμής υπάρχει μια ξεκάθαρη αποστροφή που συνιστά –κατά τους δικηγόρους- δήλωση αποποίησης περαιτέρω αποζημίωσης: «Υπό την επιφύλαξη καταβολής του ποσού των 2. 000 € στον υποδειχθέντα τραπεζικό λογαριασμό με IBAN ……. που τηρώ στην τράπεζα ………. δηλώνω ότι το ως άνω ποσό θα μου καταβληθεί για το ανώτερο συμβάν και συνιστά εύλογη χρηματική ικανοποίηση για την στενοχώρια και την ταλαιπωρία που υπέστην εξαιτίας της παραμονής μου την 24/25 Ιανουαρίου 2022 στον αυτοκινητόδρομο της Αττικής οδού», αναφέρει το έγγραφο.

 

 

Σύμφωνα την δικηγόρο Κατερίνα Φραγκάκη, που εκπροσωπεί πολλούς εγκλωβισμένους στη Αττική Οδό που έχουν στραφεί και δικαστικά αξιώνοντας επιπλέον αποζημιώσεις, η δήλωση είναι απολύτως ξεκάθαρη και ουσιαστικά ζητεί από τους πολίτες να παραιτηθούν από κάθε περαιτέρω αξίωση:

 

Η σχετική ανακοίνωση:

«Για άλλη μια φορά φαίνεται ότι όσοι εγκλωβίστηκαν στην Αττική Οδό θα συνεχίσουν να ταλαιπωρούνται, για να μπορέσουν να αποζημιωθούν. Αφενός η Αττική οδός έχει καθυστερήσει σημαντικά στην καταβολή των 2000 Ευρώ, αφετέρου στέλνει επιστολές σε όσους έκαναν την αίτηση καθιστώντας σαφές ότι από τη στιγμή που λάβουν την αποζημίωση των 2.000 Ευρώ δεν θα έχουν άλλη αξίωση για την ηθική τους βλάβη, δηλώνοντας ρητά ότι η ικανοποίηση τους είναι εύλογη. Με αυτόν τον τρόπο η Αττική Οδός αντικαθιστά την ελεύθερη κρίση του δικαστή για τα πραγματικά περιστατικά του εγκλωβισμού , το είδος της προσβολής, την έκταση της βλάβης και τις συνθήκες που βίωσε το κάθε πρόσωπο ξεχωριστά κατά τον εγκλωβισμό του στις 24-25/1/2022».

 

Θυμίζουμε πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης με δηλώσεις του είχε τονίσει πως υπάρχει πρόβλεψη αποζημίωσης 2.000 ευρώ «ανεξάρτητα από τις όποιες ιδιωτικές απαιτήσεις μπορεί να εγηρθούν ή από τις ενέργειες που θα ακολουθήσει το δημόσιο στο θέμα αυτό».

 

https://t.co/L3Lxk870OQ pic.twitter.com/zqrszsNe9Q

— Ιερώνυμος boss (@JeronymoBoss2) April 5, 2022

πηγή 

Exxon Mobil: Προαναγγέλλει ρεκόρ κερδών εν μέσω πολέμου και αύξησης των τιμών της ενέργειας

 

Ο πόλεμος και η ανθρωποσφαγή στα πεδία των μαχών στην Ουκρανία, αλλά και η λεηλασία των λαών του πλανήτη που πληρώσουν «χρυσάφι» την βενζίνη και το πετρέλαιο για τους μετόχους της Exxon Mobil δημιουργούν τεράστιες «ευκαιρίες» κερδοφορίας...

 

Η Exxon Mobil έδωσε «σήμα» για τα υψηλότερα κέρδη της από το 2008. Την ίδια ώρα που ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται με χιλιάδες ανθρώπους να έχουν χάσει τη ζωή τους και εκατομμύρια να ΄έχουν πάρει τον δρόμο της προσφυγιάς.

 

Όμως για το Αμερικάνικο πετρελαϊκό κολοσσό αυτή είναι μια περίοδος πρωτόγνωρης κερδοφορίας! Η Exxon δήλωσε τη Δευτέρα ότι τα αποτελέσματα του πρώτου τριμήνου μπορεί να ήταν έως και 2 δισεκατομμύρια δολάρια υψηλότερα από τα κέρδη τους τελευταίους τρεις μήνες του 2021, όταν η εταιρεία συγκέντρωσε 8,8 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με μια κατάθεση. Σχεδόν 11 δισεκατομμύρια δολάρια θα είναι λοιπόν τα κέρδη της Exxon Mobil μέσα στους πρώτους τρεις μήνες του 2022!!!

 

 

Η συγκεκριμένη εκτίμηση της εταιρείας προμηνύει άνθηση κερδών σε ολόκληρη τη βιομηχανία πετρελαίου, καθώς οι εμπορικές κυρώσεις, οι διακοπές στη ναυτιλία και η αύξηση της ζήτησης φέρνουν τεράστια κέρδη.

 

Οι αυξανόμενες τιμές του πετρελαίου ήταν ο κύριος μοχλός της συσσώρευσης κερδών, με το φυσικό αέριο και τα μεγαλύτερα περιθώρια διύλισης να συνεισφέρουν επίσης στο «πάρτι» που έχει στήσει η πολυεθνική και πληρώνουν αδρά οι λαοί. Τα διεθνή συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης του αργού άγγιξαν το υψηλό των τελευταίων 14 ετών, σχεδόν 140 δολάρια το βαρέλι κατά τη διάρκεια του τριμήνου και ειδικά μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία.

 

Ο πόλεμος και η ανθρωποσφαγή στα πεδία των μαχών στην Ουκρανία, αλλά και η λεηλασία των λαών του πλανήτη που πληρώσουν «χρυσάφι» την βενζίνη και το πετρέλαιο για τους μετόχους της Exxon Mobil δημιουργούν τεράστιες «ευκαιρίες» κερδοφορίας… 

πηγή

       

Κυβέρνηση των κερδοσκόπων

 

«Υπάρχει ελπίδα», γράφει η φιλοκυβερνητική εφημερίδα στην πρώτη σελίδα της (Τα ΝΕΑ, 5.4.2022).

 

Όχι, η ελπίδα δεν αφορά τους δολοφονημένους της Μπούτσα και του Ιρπίν, ούτε την 92χρονη στο ορεινό χωριό της Μεγαλόπολης, που η ΔΕΗ της έκοψε το ρεύμα, ούτε αφορά τις οικογένειες που στενάζουν από την ακρίβεια και την αισχροκέρδεια των «παρόχων». Η ελπίδα σχετίζεται με «τις νέες θεραπείες του καρκίνου»!

 

Όσοι/ες, λοιπόν, σωθούμε από την πείνα και τις βόμβες, «υπάρχει ελπίδα» να γλυτώσουμε από τον καρκίνο!

 

Η άλλη συστημική εφημερίδα (Η Καθημερινή) ζητάει στο κύριο άρθρο της από την κυβέρνηση: «…οι αυτουργοί της αντικοινωνικής κερδοσκοπίας πρέπει να αποκαλύπτονται και στους καταναλωτές». Όμως καμία φιλοκυβερνητική εφημερίδα δεν γράφει για την αύξηση 39,4% του ηλεκτρικού ρεύματος μόνο μέσα σε μια μέρα(χθες)!

 

Το θέμα δεν είναι μόνο να αποκαλύπτονται οι κερδοσκόποι, αλλά να λαμβάνονται και μέτρα κατά της αισχροκέρδειας. Κι αυτή είναι η δουλειά της κυβέρνησης, εκτός κι αν είναι κυβέρνηση των κερδοσκόπων, όπως είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία αντί να βάλει φρένο στην αισχροκέρδεια, την επιδοτεί επιπλέον! 

πηγή     

Ποιος θυμάται την Ανδραβίδα;

 

γράφει η Αντα Ψαρρά

 

Δυστυχώς μέσα στις περίπου 10.000 τηλεοπτικές ώρες που αφιερώθηκαν, όχι απλά για να αποκαλύψουν το φρικτό και αποτρόπαιο έγκλημα που φέρεται να έχει διαπράξει η μητέρα των κοριτσιών με ή χωρίς τη βοήθεια του συζύγου, αλλά για να κρύψουν όλες τις άλλες ειδήσεις και κυρίως να πυροδοτήσουν τα πλέον βάρβαρα αντανακλαστικά των πολιτών, δεν βρέθηκε ο ελάχιστος χώρος για πλήρη κάλυψη άλλων ανατριχιαστικών εγκλημάτων. Για παράδειγμα, μέσα σε δύο μέρες «ξεμπερδέψαμε» τηλεοπτικά με τον ψυχρό δολοφόνο «παλικαρά» δύο παιδιών και των γονιών τους στην Ανδραβίδα.

 

Ξεμπερδεύουμε εξίσου γρήγορα και «στα ψιλά» των τηλεοπτικών φακών κάθε μέρα που εκδικάζονται η εν ψυχρώ δολοφονία με λιντσάρισμα του Ζακ Κωστόπουλου ή οι βιασμοί που καταγγέλθηκαν και αφορούν τα πρώην υψηλά ιστάμενα πρόσωπα και τους επώνυμους. Κανείς δεν διανοήθηκε να ζητήσει και για όλους αυτούς την ανάλογη μεταχείριση από τους συγκρατουμένους τους, χώρια που οι περισσότεροι κατηγορούμενοι είναι εκτός φυλακής. Κανένα «φως στο τούνελ» δεν ρίχτηκε για να δικαιωθούν και αυτά τα θύματα εκτός κι αν στην κατάταξη των εν ψυχρώ παιδοκτόνων και δολοφόνων έχουν ειδική θέση οι «Μήδειες». Το έγκλημα με τα τρία κοριτσάκια δεν το χωράει ανθρώπου νους, τελεία και παύλα.

 

Ομως και οι 10.000 τηλεοπτικές ώρες, με αντικείμενο όχι βέβαια τις αποκαλύψεις αλλά την τροφοδοσία των πιο σκοτεινών αντανακλαστικών του ανθρώπου είναι ένα άλλου είδους έγκλημα, για το οποίο άλλοι ευθύνονται ως φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί. Τα ράθυμα αντανακλαστικά του ΕΣΡ και των δημοσιογραφικών ενώσεων, όπως και η ανεξήγητη σιωπή του δικαστικού κόσμου, προφανώς δεν θα σταματήσουν τον κατήφορο. Οι πολίτες καθισμένοι στους καναπέδες τους και αφού χορτάσουν με την κατανάλωση των «κοινωνικών μηνυμάτων» της τηλεόρασης, ξορκίζοντας το απόλυτο κακό θα πηγαίνουν για ύπνο με τη συνείδησή τους ήσυχη ότι όλα τα κακά συμβαίνουν μόνο στη διπλανή πόρτα.

Ποιοι γελούν με τον Σεφερλή;

 

γράφει ο Γιώργος X. Παπασωτηρίου  

 

Ποιοι γελούν με τις gay καρικατούρες, την τιμή της γυναίκας που έχει πέσει στα «100 ευρώ», με το «ξέπλυμα» της έμφυλης βίας, με τις χαζές ξανθιές,  με τα αστεία για κοντούς και χοντρούς, του Μ. Σεφερλή; 

 

Οι θιασώτες του «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια» θα απαντούσε ο καθηγητής στην Οξφόρδη, Δημήτρης Παπανικολάου*, που επισημαίνει την άνοδο του ρατσισμού, του σεξισμού, της ομοφοβίας, την ανάδυση νεοσυντηρητικών και νεοεθνικιστικών απόψεων στα πλαίσια της ελληνικής οικογένειας.

 

Είναι πρόδηλο πως ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας αρνείται πεισματικά να δεχτεί τη διαφορετικότητα και επιδοκιμάζει με ενθουσιασμό εκπομπές και θεάματα που ενισχύουν άκρως φαλλοκρατικές και φυσικοποιημένες συντηρητικές αντιλήψεις (από την “μπέσα”, τη “μαγκιά” και τον “ανδρισμό” ως την “ανωτερότητα της φυλής” και τον “ιστορικό της ρόλο”) .

 

Η ενίσχυση αυτή γίνεται πρωτίστως από τα οργανωμένα συμφέροντα που δεν θέλουν να αλλάξουν οι βασικές κατηγορίες διανομής του συμβολικού, του κοινωνικού, του πολιτικού και του υλικού κεφαλαίου. Με άλλα λόγια, η καθεστηκυία τάξη και η δεξιά πολιτική χρειάζονται και μία δεξιά κουλτούρα, που θα τις νομιμοποιεί.

 

Μέσα ενημέρωσης, σχολείο, εκκλησία, και γενικά τα θεσμικά πεδία κοινωνικοποίησης, παραγωγής και διάδοσης της συντηρητικής κουλτούρας, χρηματοδοτούνται αδρά για το σκοπό αυτό. Θυμίζουμε τα σκοταδιστικής έμπνευσης βίντεο, που αρχικά ενέκρινε το υπουργείο Παιδείας για να αποτελέσουν εκπαιδευτικό υλικό σε Γυμνάσια της χώρας.

 

Η ενίσχυση φαλλοκρατικών και ρατσιστικών αντιλήψεων μέσο τηλεοπτικών θεαμάτων «τύπου Σεφερλή» συμπίπτει με την εκδήλωση μιας επίθεσης ακροδεξιών κυβερνήσεων, που επιδιώκουν να ακυρώσουν προοδευτικούς νόμους για τα δικαιώματα των γυναικών και των LGBTQI κοινοτήτων.

 

Επίσης, δεξιές, καθολικές και ευαγγελικές οργανώσεις σε όλο τον κόσμο ταυτίζονται στο ότι θεωρούν πως η παραδοσιακή οικογένεια δέχεται επίθεση! Μάλιστα, αντιτίθενται στην προστασία των γυναικών από βιασμούς ή την ενδοοικογενειακή βία· αρνούνται τα νομικά και κοινωνικά δικαιώματα των τρανς ατόμων και τις νομικές και θεσμικές εγγυήσεις κατά των διακρίσεων λόγω φύλου, και οιμώζουν για την... απώλεια της «ιερότητας της ετεροφυλικής οικογένειας», την απώλεια της εθνικής ταυτότητας και της λευκής υπεροχής!

 

Για τη σημερινή κρίση, δεν φταίει η απληστία των υπερπλούσιων, δεν φταίει η κλιματική κρίση, ούτε η κατάργηση του κοινωνικού κράτους, φταίνε τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα, φταίνε οι φεμινίστριες, φταίνε οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, φταίνε οι ακτιβιστές και οι... δαίμονες!

 

Το ακροδεξιό κίνημα κατά της "ιδεολογίας του φύλου" διασχίζει τα σύνορα, συνδέοντας οργανώσεις στη Λατινική Αμερική, την Ευρώπη, την Αφρική και την Ανατολική Ασία, και είναι ένα τυπικό φασιστικό κίνημα, γράφει η Judith Butler**. 

 

Γι’ αυτό η ώρα της αντιφασιστικής αλληλεγγύης είναι τώρα. Γι’ αυτό πρέπει να βρισκόμαστε απέναντι σε ό,τι ενισχύει τα νεοφασιστικά κινήματα σε όλες τις εκφάνσεις τους (πολιτικές, οικονομικές, πολιτιστικές).

Σπασίμπα* Πούτιν, μας (και τους) άνοιξες τα μάτια...

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Ναι, όπως το λέει ο τίτλος κι ας ξενίζει. Ευχαριστούμε τον «σύντροφο» Βλαντίμιρ Πούτιν. Γιατί με την εισβολή του στην Ουκρανία μας έμαθε μερικά πράγματα, άλλα απλώς μας τα επιβεβαίωσε και, σε κάθε περίπτωση, μας (και τους) άνοιξε τα μάτια. Των Ευρωπαίων, γιατί οι Αμερικανοί παίζουν δικό τους, επικίνδυνο, παιχνίδι, όπως προειδοποιούν δυτικοί αναλυτές υπεράνω υποψίας.

 

Τι μας έμαθε ή απλώς μας επιβεβαίωσε ο Πούτιν:

 

 

Πρώτον, ότι είναι ένα εξουσιαστικό, αδίστακτο, ιμπεριαλιστικό κάθαρμα, που δεν έχει κανένα δισταγμό να αιματοκυλίσει μια χώρα και να αναστατώσει την παγκόσμια τάξη και οικονομία.

 

Δεύτερον, κατά τούτο δεν διαφέρει σε τίποτα από τα δυτικά καθάρματα, που έκαναν τα ίδια παλιότερα στο Βιετνάμ ,μετά στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Γιουγκοσλαβία. Μόνο που τότε ο κόσμος δεν ήταν τόσο παγκοσμιοποιημένος, ώστε να υποφέρει από έλλειψη προϊόντων και την εκτόξευση των τιμών. Τι θα γίνει αν έλθει ο λιμός, που πρόβλεψε ο Μακρόν, καλύτερα να μη συζητάμε.

 

Τρίτον, μεταξύ τέτοιων καθαρμάτων υπάρχει αλληλοκατανόηση. Όπως οι Ρώσοι δεν κούνησαν το χεράκι τους στις εισβολές των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ, έτσι και οι Δυτικοί δεν κουνάνε το δικό τους σήμερα την Ουκρανία. Εδώ που τα λέμε, καλά κάνουν, όσο κι αν αυτό ακούγεται κυνικό. Είναι προτιμότερο αυτό από έναν παγκόσμιο πόλεμο.

 

Τέταρτον, ο Ζελένσκι πίστεψε κάποιους δυτικούς, που τον παραμύθιαζαν ότι θα βάλουν τη χώρα του στο ΝΑΤΟ και δεν θα την άφηναν έρμαιο στις ορέξεις του Πούτιν. Τους πίστεψε επειδή του το έλεγαν ή απλώς τους πίστεψε μέσα στην αφέλειά του;

 

Πέμπτον, οι δυτικοευρωπαίοι είναι (είμαστε) τόσο πολύ εξαρτημένοι από την ανατολική ενέργεια(φυσικό αέριο), που βλέπουμε με τρόμο το ενδεχόμενο ο Πούτιν να κλείσει τις στρόφιγγες. Γι΄αυτό εδώ δεν χωράνε κυρώσεις και εμπάργκο. Το ρωσικό αέριο ρέει κανονικά(ακόμα…) και τα περί αντικατάστασής του από το αμερικανικό υγροποιημένο(LNG) ή από την «καθαρή»(ήλιος, αέρας) ενέργεια είναι παραμύθια της Χαλιμάς. Χώρια που στο αμερικανικό μας έρχεται ο κούκος αηδόνι.

 

Εκτον, τώρα που βλέπουμε τις ελλείψεις-και την εκτίναξη των τιμών- σε είδη καθημερινής χρήσης αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε ότι η Ελλάδα είναι εξαρτημένη από τις εισαγωγές προϊόντων, στα οποία κάποτε ήταν αυτάρκης(πχ σιτάρι, καλαμπόκι). Χώρια που μια ελαιοπαραγωγός χώρα τρέμει την έλλειψη ουκρανικού ηλιέλαιου. Απογοήτευση.

 

Εβδομον, τώρα αρχίζει να φαίνεται ότι ο πολλά υποσχεθείς Μπάιντεν, που ήρθε μετά τη λαίλαπα Τραμπ, δεν είναι παρά μία από τα ίδια. Το χειρότερο είναι ότι δεν ξέρουμε αν όσα λέει του ξεφεύγουν(γεροντική άνοια) ή τα εννοεί και τρέχουν μετά οι επιτελείς του Λευκού Οίκου να τα μαζέψουν.

 

Ογδοον, ο Μπάιντεν και οι δικοί του παίζουν επικίνδυνο παιχνίδι, όπως και οι προκάτοχοί τους, θεωρώντας ότι, μετά την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ και της διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, μπορούν να κάνουν τα πάντα, αφού δεν υπάρχει αντίπαλο δέος. Γι΄ αυτό «έσπρωξαν» το ΝΑΤΟ μέχρι την αυλή της Ρωσίας, αγνοώντας τις προειδοποιήσεις ότι θα αντιδρούσε ακόμα και με πόλεμο. Ιδού τι είπε- για την τακτική των ΗΠΑ και ειδικά για τη δήλωση του Μπάιντεν περί ανατροπής του Πούτιν- ο Βρετανός ιστορικός Νιλ Φέργκιουσον, ο οποίος μόνο για φιλοπουτινισμό δεν μπορεί να κατηγορηθεί: «Η στρατηγική του Μπάιντεν είναι επικίνδυνη, μπορεί να παρατείνει τον πόλεμο όχι εβδομάδες, αλλά μήνες και χρόνια». Τι πρέπει να γίνει; Λέει ο ιστορικός στην ιταλική εφημερίδα «Κοριέρε ντελα Σέρα»: «Ο Πούτιν δεν είναι Σαντάμ ή Καντάφι. Εχει το μεγαλύτερο πυρηνικό οπλοστάσιο, επομένως είναι πολύ ανεύθυνο να μιλάμε ανοιχτά για αλλαγή καθεστώτος στη Ρωσία σε αυτές τις συνθήκες. Ο Πούτιν πρέπει να αναγκαστεί να πάει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Να εκμεταλλευθούμε ότι βρίσκεται σε δύσκολη θέση, αλλά όχι να τον σπρώξουμε να καταφύγει σε μέτρα απελπισίας».

 

Και όσοι δεν έχουν πειστεί για τα επικίνδυνα παιχνίδια, που παίζουν χρόνια τώρα οι Αμερικανοί με τη συνεχή επέκταση του ΝΑΤΟ στα ανατολικά, ιδού τι λέει ο Αμερικανός καθηγητής Τζέφρι Σακς σε πρόσφατη συνέντευξή του στα «Νέα»: «Η σύγκρουση αυτή αφορά ουσιαστικά το ρόλο των ΗΠΑ στη γειτονιά της Ρωσίας. Η Αμερική πιστεύει ότι μπορεί να πάει όπου θέλει και όποτε θέλει μέχρι τα σύνορα της Ρωσίας. Η Ρωσία πιστεύει ότι η Δύση πρέπει να παραμείνει εκτός Ουκρανίας στρατιωτικά και χωρίς πολιτική ανάμειξη. Εδώ δοκιμάζεται ένας ανταγωνισμός απόψεων εις βάρος των ζωών των Ουκρανών. Αυτό βέβαια σε καμιά περίπτωση δεν δικαιολογεί τον δολοφονικό Πούτιν. Εξηγεί, όμως αυτήν την θλιβερή κατάσταση. Οι ΗΠΑ έχουν διαπράξει σοβαρά λάθη, αλλά ακόμα πιστεύουν ότι μπορούν να κερδίσουν, ό,τι κι αν μπορεί να σημαίνει αυτό για την Ουάσιγκτον. Αλλά με αυτόν τον τρόπο θέτει σε κίνδυνο ολόκληρο τον κόσμο. Ας βρούμε, λοιπόν, μια διπλωματική διέξοδο».

 

Κάπου εδώ βρισκόμαστε τώρα. Στην Ουκρανία οι Ρώσοι εισβολείς σκοτώνουν και καταστρέφουν. Οι Ευρωπαίοι τρέμουν μήπως ο Πούτιν κάνει πράξη την απειλή του και κλείσει τις στρόφιγγες του φυσικού αερίου. Οι σοβαρές χώρες ετοιμάζονται ακόμα και για την επιβολή δελτίου, αν χρειαστεί. Εμείς εδώ ακούμε διαβεβαιώσεις ότι «έχουμε πλήρη επάρκεια».

 

Οσο συνεχίζεται η εισβολή του Πούτιν, όσο ο Μπάιντεν μιλάει σαν καουμπόης της Άγριας Δύσης ρίχνοντας λάδι στη φωτιά και όσο δεν εμφανίζονται παγκόσμια πρόσωπα με κύρος να προσπαθήσουν να αποτρέψουν τα χειρότερα, αυτά μπορεί να έρθουν. Και τότε η τιμή του ρεύματος και η έλλειψη ηλιελαίου θα μας φαίνονται «χάδι» μπροστά στον παγκόσμιο τρόμο που θα κυριαρχήσει.

 

Μακάρι να μη συμβεί ποτέ.

 

*«Σπασίμπα» σημαίνει «ευχαριστώ» στα ρωσικά.  

Καρίνα Ιβαστσένκο

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

Θα μπορούσε να είναι σελίδες από κάποιο περιοδικό προορισμένο για εφήβους, και μάλιστα από αυτά που τα λένε «κοριτσίστικα». Δεν είναι όμως. Είναι σελίδες από το «ημερολόγιο πολέμου» μιας κοπελίτσας δεκατεσσάρων χρόνων. Καρίνα Ιβαστσένκο τ’ όνομά της. Ουκρανιδούλα της βασανισμένης Μαριούπολης, που βομβαρδίζεται ανελέητα πάνω από μήνα τώρα. Για να υλοποιηθεί διά πυρός και σιδήρου το «σχέδιο αποναζιστικοποίησης» που σκαρφίστηκε ο εισβολέας Βλαντιμίρ Πούτιν. Αυτός ο σεσημασμένος φίλος και χορηγός όλων των ακροδεξιών σχημάτων και προσώπων της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών, που ονειρεύεται έναν κόσμο τυπικά ακροδεξιό: «υγιή και καθαρό», δίχως «αποβράσματα». Τα ρούβλια του, οι πράκτορές του, οι χάκερ του, όλα στη διάθεση των Λεπέν και των λεπενίσκων του πλανήτη.

 

Ενα κορίτσι όπως όλα τ’ άλλα δείχνει το σκιτσογραφημένο προσωπάκι της Καρίνας, στις αυτοβιογραφικές σελίδες της που έφτασαν στο Reuters στις 31 Μαρτίου και από εκεί και στην ηλεκτρονική «Καθημερινή». Μόνο που από τα τέλη του Φλεβάρη η Καρίνα –και μαζί της μυριάδες άλλα Ουκρανόπουλα– δεν είναι ένα παιδί σαν όλα τ’ άλλα της Ευρώπης, με τις χαρές της ηλικίας της και με τα συνηθισμένα άγχη της. Η Καρίνα δεν έχει πια την ηλικία της. Στα μπαλονάκια των σκίτσων της δεν μιλάει για εφηβικές ανησυχίες και ελπίδες, για το σχολείο και το Πάσχα που έρχεται, για το Ινσταγκραμ και το Τικ Τοκ.

 

«Μου αρέσει να σκιτσάρω», λέει. Κι ύστερα μας καλεί να περάσουμε να δούμε τον κόσμο της, τον κόσμο ενός υπόγειου καταφυγίου στη Μαριούπολη: «Δεν ζούμε, αλλά επιβιώνουμε. Δεν υπάρχει νερό, αέριο, θέρμανση, ηλεκτρικό». Αλλο μπαλόνι: «Τρομερές εκρήξεις. Σπίτια καίγονται, τανκς στους δρόμους. Δεν ξέρω αν οι φίλοι μου είναι ζωντανοί. Θα επιζήσω; Ολόκληρο το υπόγειο τρέμει». Κι άλλο: «Είμαι κουρασμένη. Συνεχείς βομβαρδισμοί νύχτα και μέρα. Νιώθω τρομαγμένη, μονάχη και θλιμμένη. Θέλω να φύγω μακριά, πολύ μακριά. Δεν κοιμάμαι πια τα βράδια». Οχι, μη γελαστούμε. Η τελευταία φράση έρχεται από την περιοχή της απόγνωσης, όχι του έρωτα.

 

Δεν θα μπούμε στον κόσμο της Καρίνας. Είναι σκοτεινά εκεί και επικίνδυνα. Θα ρίξουμε μια γρήγορη ματιά από μακριά και θα υποχωρήσουμε μέσα από τα τείχη που χτίζουν τα δικά μας συνηθισμένα άγχη. Στο κάτω κάτω, δεν απευθύνεται σ’ εμάς το ερώτημά της: «Θα επιζήσω;» Μάλλον τον Θεό ρωτάει. Ή τον Πούτιν. Θρήσκο άνθρωπο. Τακτικό προσκυνητή του Αγίου Ορους.

Tέρατα και κανίβαλοι

 

γράφει η Κορίνα Βασιλοπούλου

 

 

ΤΕΡΑΣ: Μια λέξη-τάση που βρίσκεται πολύ ψηλά στο τουίτερ τις τελευταίες μέρες. Ετσι βάφτισαν οι χρήστες του μέσου τη γυναίκα από την Πάτρα που κατηγορείται ότι σκότωσε τα τρία της παιδιά –επισήμως, μέχρι στιγμής, το ένα. Η πράξη της είναι σίγουρα τερατώδης, αποτρόπαιη και μάλλον πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα. Η ίδια; Δεν γνωρίζουμε τα βιώματά της, πέρα από τα κουτσομπολιά τα οποία μας πρόσφεραν απλόχερα το τελευταίο διάστημα τα ΜΜΕ. Ούτε μπορούμε να εισχωρήσουμε στο μυαλό και την ψυχή της για να καταλάβουμε τι συνέβαινε εκεί μέσα. Ευελπιστούμε ότι από τη στιγμή που η υπόθεση πήρε τον δρόμο της δικαιοσύνης, οι καθ’ ύλην αρμόδιοι θα δώσουν τις κατάλληλες απαντήσεις.

 

ΚΑΝΙΒΑΛΟΙ: Υπάρχουν παντού, αλλά καιρό είχαμε να δούμε τόσο πολλούς μαζεμένους. Στην Πάτρα, έξω από το σπίτι του «τέρατος». Μιλιούνια κόσμος, για να κάνει ποιος ξέρει τι. Πολλοί διψασμένοι για αίμα, ούρλιαζαν, απειλούσαν, έτοιμοι να λιντσάρουν το «τέρας« που δεν ήταν καν εκεί. Αλλοι, βρέθηκαν εκεί από νοσηρή περιέργεια. Ολοι με τα κινητά στο χέρι, να τραβάνε βίντεο και να βγάζουν σέλφι. Ενας όχλος που βγαίνει με ευκολία στον δρόμο για να κατασπαράξει ένα «τέρας», όχι όμως και αυτούς που του ρημάζουν τη ζωή με τις αποφάσεις τους. Ενας ακόμα μεγαλύτερος όχλος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχυνε κροκοδείλια δάκρυα σε μια πλειοδοσία ευαισθησίας ή κραύγαζε για επαναφορά της θανατικής ποινής, για κρεμάλες, κι ευχόταν να βρει η φόνισσα την τιμωρία που της αξίζει χάρη στον άτυπο «νόμο της φυλακής». Από κοντά και κάποιοι επώνυμοι πολιτικάντηδες από τον χώρο της Δεξιάς που διερωτούνταν «ποια τιμωρία είναι αρκετή για ένα τέτοιο έγκλημα», λες και δεν ξέρουν τι προβλέπει ο ποινικός κώδικας για τέτοιες περιπτώσεις. Αν κάτι μας έδειξε η υπόθεση της Πάτρας είναι πόσο μίσος, πόσος φασισμός μπορεί να κρύβεται στους ανθρώπους της διπλανής πόρτας, ακόμα κι αν δεν φτάσει να εκφραστεί στην κάλπη μέσα από ένα ακραιφνώς φασιστικό ψηφοδέλτιο. Και πώς άνθρωποι απλοί, καθημερινοί που αλαλάζουν για το «τέρας», καταλήγουν να του μοιάζουν.  

«Πρωταθλήτρια» η Ελλάδα σε πολεμικές δαπάνες σε όλο το ΝΑΤΟ!

 

Η Ελλάδα βρίσκεται για το 2021 στην κορυφή της λίστας των 30 κρατών - μελών, δαπανώντας το 3,59% του ΑΕΠ για στρατιωτικές δαπάνες. Με τα συμβόλαια για αμερικανικά ελικόπτερα, γαλλικά μαχητικά και φρεγάτες κ.λπ., πέρασε και τις ΗΠΑ που δαπάνησαν «μόλις» το 3,57% (από τον «Ριζοσπάστη» )

 

Πρωταθλήτρια στις στρατιωτικές δαπάνες, προσανατολισμένες όπως είναι στα προτάγματα και τους στόχους του ΝΑΤΟ, αναδεικνύεται η Ελλάδα, με βάση τα στοιχεία που δημοσιοποίησε χτες η λυκοσυμμαχία, αναδεικνύοντας την ολοένα και βαθύτερη εμπλοκή της χώρας σε επικίνδυνα σχέδια και εξελίξεις, την ώρα που ο ανταγωνισμός με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα έχει μπει ξεκάθαρα σε νέα ακόμα πιο επικίνδυνη φάση.

 

Συγκεκριμένα, συνέπεια της απόφασης της ντόπιας αστικής τάξης, όπως υπηρετείται από όλες τις κυβερνήσεις, να παίξει στα γεμάτα ρόλο ευρωατλαντικού χωροφύλακα στην ευρύτερη περιοχή, διεκδικώντας κάποιο καλύτερο κομμάτι από την καπιταλιστική της λεία, με βάση τα στοιχεία του ΝΑΤΟ προκύπτει ότι:

 

 

Η Ελλάδα βρίσκεται για το 2021 στην κορυφή της λίστας των 30 κρατών – μελών, δαπανώντας το 3,59% του ΑΕΠ για στρατιωτικές δαπάνες. Με τα συμβόλαια για αμερικανικά ελικόπτερα, γαλλικά μαχητικά και φρεγάτες κ.λπ., πέρασε και τις ΗΠΑ που δαπάνησαν «μόλις» το 3,57%. Σημειωτέον, μόλις άλλες 6 χώρες (άρα 8 στο σύνολο), η Πολωνία με 2,34, η Βρετανία με 2,25, οι Κροατία, Εσθονία, Λετονία με 2,16, και η Λιθουανία με 2,03, έπιασαν τη ΝΑΤΟική νόρμα, όπως θεσπίστηκε το 2014, κάθε κράτος – μέλος να δαπανά ετησίως τουλάχιστον το 2% του ΑΕΠ του σε τέτοιες δαπάνες.

 

Η Ελλάδα σημειώνει και μια «δεύτερη» πρωτιά, πιάνοντας συγκεκριμένα και τον επιμέρους στόχο από αυτό το 2%, το 20% του να πηγαίνει σε νέους, μείζονες εξοπλισμούς. Δίνει εκεί το 38,8% αυτών των δαπανών, όχι απλά πιάνοντας τη νόρμα, αλλά καλύπτοντάς την σχεδόν εξολοκλήρου. Ολες οι άλλες χώρες ακολουθούν με μικρότερα ποσοστά.

 

Σε χρήματα, φέρεται να δέσμευσε το 2021 6,496 δισ. ευρώ σε στρατιωτικές δαπάνες, από 4,812 το 2020 και 3,939 το 2014. Το ίδιο το ΝΑΤΟ υπολογίζει την αύξηση από πρόπερσι σε πέρυσι σε 31,51%, όταν ήδη από το 2018 στο 2019 υπήρχε ποσοστιαία αύξηση 8,25%.

 

Μάλιστα, δεν περνά απαρατήρητο ότι η αύξηση των στρατιωτικών δαπανών συνεχίστηκε απρόσκοπτα και στα χρόνια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όταν, σημειωτέον, προετοιμάστηκε η νέα Συμφωνία για τις Βάσεις, αποφασίστηκαν μια σειρά εξοπλισμών, όπως οι αναβαθμίσεις των αεροσκαφών P3 και F16, και παράλληλα υλοποιήθηκε ο πρώτος γύρος Στρατηγικού Διαλόγου μεταξύ Αθήνας – Ουάσιγκτον. Ειδικότερα, το 2015 δαπάνησαν 4,073 δισ. ευρώ, το 2016 4,190, το 2017 4,208, και το 2018 4,560.

 

Τέλος, το ΝΑΤΟ υπολογίζει ότι κάθε κάτοικος της χώρας πλήρωσε το 2021 664 δολάρια για στρατιωτικές δαπάνες, όταν π.χ. στη Γερμανία το κόστος κατά κεφαλήν ήταν στα 631.

 

Πάνω από 1 τρισ. για τη γενικευμένη πολεμική προπαρασκευή

Βέβαια, τα παραπάνω ογκούμενα ποσά αντικατοπτρίζουν μια ευρύτερη τάση στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, στη βάση άλλωστε της κλιμάκωσης των ανταγωνισμών παγκοσμίως, με τα 30 κράτη – μέλη της λυκοσυμμαχίας να δαπανούν πέρυσι συνολικά 1,050 τρισ. δολάρια, από 1,031 το 2020 και 1,001 το 2019.

 

 

Εξάλλου, ο ίδιος ο γγ του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ, παρουσιάζοντας την έκθεση τόνισε ότι το κείμενο δημοσιοποιείται «υπό το πρίσμα των πολύ σοβαρών εξελίξεων που έχουμε δει στην Ουκρανία με τη ρωσική εισβολή» και καθώς «τους τελευταίους μήνες, το περιβάλλον ασφαλείας μας έχει επιδεινωθεί δραματικά».

 

Τόνισε ότι ήδη από το περασμένο φθινόπωρο το ΝΑΤΟ ανέλαβε δράση για να ενισχύσει την ετοιμότητα των δυνάμεών του, ανέπτυξε περισσότερα στρατεύματα στο ανατολικό τμήμα της συμμαχίας και αύξησε την «υποστήριξή» του στην Ουκρανία.

 

«Αυτό βασίστηκε στη μακροχρόνια βοήθεια του ΝΑΤΟ προς τις δυνάμεις και τους θεσμούς της Ουκρανίας», είπε, εξηγώντας ότι μέσα σε αυτά τα χρόνια, «οι σύμμαχοι έχουν εκπαιδεύσει δεκάδες χιλιάδες των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων. Παρείχαν σύγχρονο εξοπλισμό. Και υποστήριξαν μεταρρυθμίσεις», εξ ου και «οι ουκρανικές δυνάμεις είναι τώρα μεγαλύτερες, καλύτερα εξοπλισμένες, καλύτερα εκπαιδευμένες και καλύτερα καθοδηγημένες από ποτέ. Και χρησιμοποιούν την εκπαίδευσή τους και τον εξοπλισμό τους στην πρώτη γραμμή», απέναντι στη Ρωσία, σημείωσε, αποτυπώνοντας την παραπάνω από ενεργή εμπλοκή του ΝΑΤΟ στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία.

 

Επέμεινε, άλλωστε, ότι τα τελευταία χρόνια στο ΝΑΤΟ έχουν εφαρμόσει «τη μεγαλύτερη ενίσχυση της συλλογικής μας άμυνας εδώ και μια γενιά. Με ιδιαίτερη έμφαση στην ανατολική πλευρά. Αναπτύξαμε επίσης νέα στρατιωτικά σχέδια για την αποτροπή και την άμυνά μας».

 

«Ολα αυτά επέτρεψαν στο ΝΑΤΟ να απαντήσει γρήγορα και αποφασιστικά στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία», είπε και εξήγησε: «Ενεργοποιήσαμε τα αμυντικά μας σχέδια μέσα σε λίγες ώρες από την εισβολή. Και μέσα σε λίγες μέρες, αναπτύξαμε χιλιάδες ακόμη στρατεύματα στο ανατολικό τμήμα της Συμμαχίας μας (…) υποστηριζόμενα από μεγάλη αεροπορική και ναυτική δύναμη». Αλλωστε φέρονται να έχουν συνολικά 100.000 Αμερικανούς στρατιώτες ανεπτυγμένους στην Ευρώπη, επίσης συνολικά 40.000 στρατιώτες από όλα τα κράτη – μέλη της συμμαχίας τέθηκαν απ’ ευθείας υπό ΝΑΤΟική διοίκηση.

 

«Νέα εποχή στην παγκόσμια ασφάλεια» με πολεμικές απειλές σε Ρωσία και Κίνα

Σε αυτό το μοτίβο, ο Στόλτενμπεργκ θύμισε ότι στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ την περασμένη βδομάδα, οι μετέχοντες συμφώνησαν ότι «πρέπει να διπλασιάσουμε τις προσπάθειές μας για να επενδύσουμε περισσότερα, και πιο γρήγορα, στην άμυνά μας. Αντιμετωπίζουμε μια νέα πραγματικότητα ασφάλειας και υπάρχει μια νέα αίσθηση επείγοντος», είπε, διαβεβαιώνοντας ότι «οι σύμμαχοι θα υποβάλουν πρόσθετα σχέδια σχετικά με τον τρόπο εκπλήρωσης της υπόσχεσης περί αμυντικών επενδύσεων εγκαίρως για τη Σύνοδο Κορυφής της Μαδρίτης τον Ιούνιο».

 

Αλλωστε, όπως τονίζεται στην ίδια την Εκθεση, «έχουμε εισέλθει σε μια νέα εποχή στην παγκόσμια ασφάλεια, όπου οι αυταρχικές δυνάμεις, όπως η Ρωσία και η Κίνα, αμφισβητούν ανοιχτά τις βασικές αρχές για την ασφάλειά μας και επιδιώκουν να ξαναγράψουν ολόκληρη τη διεθνή τάξη από την οποία εξαρτάται η ειρήνη και η ευημερία μας». «Αντιμέτωπες με αυτήν τη νέα πραγματικότητα, Ευρώπη και Βόρεια Αμερική πρέπει να συνεχίσουν να στέκονται ενωμένες και να συνεργάζονται στενά σε ένα ισχυρό ΝΑΤΟ».

 

Ξεκαθαρίζεται, ακόμα, ότι «Στη Σύνοδο Κορυφής μας στη Μαδρίτη τον Ιούνιο του 2022, θα λάβουμε περαιτέρω βήματα για την εφαρμογή των αποφάσεων για την ατζέντα “ΝΑΤΟ 2030” και τον εκσυγχρονισμό της Συμμαχίας μας για το μέλλον. Θα συνεχίσουμε να ενισχύουμε τη μακροπρόθεσμη αποτρεπτική και αμυντική στάση του ΝΑΤΟ και να αυξήσουμε την ετοιμότητά μας. Θα συμφωνήσουμε σαφείς στόχους ανθεκτικότητας για να διασφαλίσουμε ότι οι κοινωνίες μας και οι κρίσιμες υποδομές μας είναι λιγότερο ευάλωτες σε επιθέσεις. Θα συνεχίσουμε επίσης να επιταχύνουμε τη διατλαντική καινοτομία, για να διασφαλίσουμε ότι θα διατηρήσουμε το τεχνολογικό μας πλεονέκτημα, με την πλήρη εκκίνηση του Defense Innovation Accelerator για τον Βόρειο Ατλαντικό (DIANA) και του Ταμείου Καινοτομίας».

 

Ακόμα τονίζεται: «Για να αντιμετωπίσουμε τις παγκόσμιες προκλήσεις, θα ενισχύσουμε την υποστήριξη και τη συνεργασία μας με ομοϊδεάτες εταίρους, συμπεριλαμβανομένης της ΕΕ» (για την οποία στην Εκθεση τονίζεται ότι συνεργάζεται με το ΝΑΤΟ σε πάνω από 70 πεδία), ενώ επίσης στη Μαδρίτη θα καταλήξουν πάνω στην υπό «επικαιροποίηση» «Στρατηγική Αντίληψη» του ΝΑΤΟ, «το πιο σημαντικό έγγραφο καθοδήγησης για τη Συμμαχία μας μετά την ιδρυτική μας Βορειοατλαντική Συνθήκη», όπως τονίζει η Εκθεση, αναφερόμενη στο κείμενο – δόγμα που ορίζει τις βασικές γραμμές αντιπαράθεσης με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, εξ ου και «η Στρατηγική Αντίληψη του 2022 θα αντικατοπτρίζει τη νέα μας πραγματικότητα ασφάλειας (…) και θα οδηγήσει στη συνεχή προσαρμογή της Συμμαχίας μας».

 

Δεν περνά, τέλος, απαρατήρητο, ότι στη λογική του «Παγκόσμιου ΝΑΤΟ», στην Εκθεση τονίζεται ότι η λυκοσυμμαχία, εκτός από την ΕΕ, «συνεργάζεται» και με τα Ηνωμένα Εθνη, τον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη και την Αφρικανική Ενωση. «Διατηρεί επίσης τακτικό διάλογο» με άλλους οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένης της Παγκόσμιας Τράπεζας και της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού, όλα στη λογική αναζήτησης πάσης φύσης προφάσεων για το άπλωμα της δολοφονικής του δράσης όπου Γης.

 

Αλλωστε, διόλου τυχαία, Τετάρτη και Πέμπτη συνέρχεται στις Βρυξέλλες η τακτική Εαρινή Σύνοδος των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ, με τη συμμετοχή επίσης των ομολόγων τους από Φινλανδία και Σουηδία, όπως και του ύπατου εκπροσώπου της ΕΕ, προγραμματίζεται και ειδική συνεδρία με τους ομολόγους τους από Ιαπωνία, Νότια Κορέα, Αυστραλία και Ν. Ζηλανδία.

 

Τουλάχιστον 1 στους 5 δεν θέλει το ΝΑΤΟ

Στο μεταξύ, ενώ έχουν χύσει τόνους μελάνι σε προπαγανδιστικό υλικό υπέρ της λυκοσυμμαχίας, μέσα από γιγαντιαίες εκστρατείες παραπληροφόρησης και διαστρέβλωσης της πραγματικότητας, ενώ όλα τα αστικά κόμματα ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και λοιποί στηρίζουν με χαρακτηριστική «μονοφωνία» την πολιτική της εμπλοκής, ακόμα και τα ίδια τα στοιχεία του ΝΑΤΟ αποτυπώνουν πως τα παραπάνω γίνονται αντίθετα και από τη βούληση μεγάλων τμημάτων των λαών και του ελληνικού.

 

Σύμφωνα με έρευνα κοινής γνώμης που διενέργησε το ίδιο το ΝΑΤΟ – με ό,τι αυτό σημαίνει – σε όλα τα κράτη – μέλη του, και δημοσιεύτηκε χτες, προκύπτουν τα εξής:

 

Συνολικά το 11% των ερωτηθέντων σε όλα τα κράτη – μέλη θα ήθελε η χώρα του να φύγει από το ΝΑΤΟ, ενώ και ένα 27% απαντά «δεν ξέρω». Αυτό το ποσοστό στην Ελλάδα είναι 17% ενώ ένα επιπλέον 16% απαντά «δεν ξέρω». Η χώρα έχει από τα πιο ψηλά ποσοστά, αν και υπάρχουν και πολύ υψηλότερα, π.χ. το 27% των Βουλγάρων, το 19% των Τσέχων και των Λετονών, το 24% των Μαυροβούνιων, το 28% των Σλοβάκων και των Σλοβένων θα ήθελαν επίσης να εγκαταλείψουν οι χώρες τους το ΝΑΤΟ.

 

Παραπέρα, δείχνοντας βασικά την «αξία» και την «εμπιστοσύνη» που εμπνέει σε ευρύτερα στρώματα του λαού η λυκοσυμμαχία, ένα 20% των ερωτηθέντων στην Ελλάδα (1 στους 5 δηλαδή) διαφωνεί ανοικτά με την άποψη ότι η ιδιότητα της χώρας ως κράτους – μέλους του ΝΑΤΟ μειώνει την πιθανότητα να δεχτεί επίθεση από το εξωτερικό. Υπάρχει επίσης και ένα 17% που ούτε συμφωνεί, ούτε διαφωνεί.

 

Επίσης, ένα 16% ζητά να πληρώνονταν λιγότερα σε στρατιωτικές δαπάνες, προσανατολισμένες όπως είναι πάντα στις ανάγκες του ΝΑΤΟ. Αλλωστε, στην έρευνα του ΝΑΤΟ, προσπερνώντας μια σειρά ΝΑΤΟικά προτάγματα, Ελληνες ερωτώμενοι απαντούν ότι προτεραιότητα στις ανησυχίες τους έχουν ζητήματα όπως η φτώχεια και ανισότητα (23%), το 29% η ανεργία, το 22% οι «εντάσεις με γειτονικές χώρες», το 42% το κόστος ζωής και το 36% η οικονομική κρίση.

 

Τέλος, σε ερώτημα που μπαίνει ποια είναι η γνώμη των Ελλήνων για τη Ρωσία, το 39% απαντά «θετική» (18% ο μ.ο. στα κράτη – μέλη), ενώ για την Κίνα «θετική» απαντά το 30% (19% ο μ.ο. στα κράτη – μέλη).

 

πηγή: rizospastis.gr   

Εκτίναξη του ιδιωτικού 250 δισ. ευρώ χρέους στη χώρας μας. Θηλιά στο «λαιμό» της κοινωνίας..!

 

Η βαθιά καπιταλιστική κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη έχει οδηγήσει και στην εκτίναξη του ιδιωτικού χρέους στη χώρας μας. Το ιδιωτικό χρέος στην Ελλάδα βρίσκεται στα 250 δισ. ευρώ, σύμφωνα με τα τελευταία επίσημα στοιχεία της ΑΑΔΕ.

 

Το συνολικό ιδιωτικό χρέος είναι αυτή τη στιγμή 1,7 φορές μεγαλύτερο του ελληνικού ΑΕΠ! Και όλα αυτά σε μια περίοδο που ο πληθωρισμός «τρέχει» με το πρωτόγνωρο 8%  με την ακρίβεια και την αισχροκέρδεια να λεηλατούν τα εισοδήματα των λαϊκών νοικοκυριών.

 

 

Τα χρέη των 250 δισ. ευρώ μοιράζονται σε οφειλές στην εφορία, τα ασφαλιστικά ταμεία, τις τράπεζες και τα «κοράκια» των Funds.

 

Από αυτά, τα 111 δισ. ευρώ οφείλονται στην Εφορία, τα 41 δισ. στα ασφαλιστικά ταμεία και περίπου 98 δισ. ευρώ είναι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές σε τράπεζες και funds. Το ποσό αυτό συσσωρεύτηκε τα χρόνια της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης (2010 – 2018), αυξήθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας και συνεχίζεται να διογκώνεται.

 

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΑΑΔΕ: Χρέη μέχρι 50 ευρώ έχουν 896.877 φορολογούμενοι, από 50 έως 500 ευρώ 1.581.578, από 500 έως 10.000 ευρώ 1.495.470 και άνω των 10.000 ευρώ 318.407 φορολογούμενοι. Από τα νομικά πρόσωπα προκύπτει το 65% του συνολικού ληξιπρόθεσμου υπολοίπου, που αντιστοιχεί σε 71,6 δισ. ευρώ.

  

Παράλληλα, σημειώθηκε αύξηση στον αριθμό των οφειλετών στα 4.049.913 άτομα, με τη μεγαλύτερη αύξηση να καταγράφεται στους φορολογούμενους που χρωστούν από 50 έως 500 ευρώ.

 

Την ίδια στιγμή, τα χρέη προς τα ασφαλιστικά ταμεία εκτοξεύτηκαν στα 41 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με την έκθεση του τελευταίου τριμήνου 2021 του ΚΕΑΟ, στο τέλος του Δεκεμβρίου 2021 το συνολικό ποσό των 31,564 δισ. ευρώ σε οφειλές που έχουν ενταχθεί στο ΚΕΑΟ διαμορφώθηκε στα 41,021 δισ. ευρώ, προκαλώντας επιπλέον ανησυχία.

 

Οι περισσότεροι οφειλέτες (1.948.020 ή το 82,39%) έχουν χρέος έως 15.000 ευρώ. Το 90,55% των οφειλετών (2.141.110 οφειλέτες) έχουν οφειλή έως 30.000 ευρώ ο καθένας. Μεγάλο μέρος του υπολοίπου οφειλών αφορά 83.436 οφειλέτες, που έχουν οφειλή από 50.000 ώς 100.000 ευρώ (14,28% του τρέχοντος υπολοίπου).

 

 

Από εκεί και πέρα, στα 98 δισ. ευρώ πλησιάζει η ονομαστική αξία των κόκκινων δανείων που διαχειρίζονται τράπεζες και Funds.

 

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι στο αμέσως επόμενο διάστημα θα ξεκινήσει νέα γενιά πλειστηριασμών και κατασχέσεων από τράπεζες και Funds σε βάρος εργαζομένων και οικογενειών που θα αδυνατούν να αποπληρώσουν τοκοχρεωλύσια σε τραπεζίτες και «γύπες» των αγορών.

 

Το συγκεκριμένο δυσβάστακτο χρέος έχει πέσει στις πλάτες του ελληνικού λαού σε μια περίοδο που σύμφωνα με στοιχεία της ΓΣΕΕ 6 στους 10 εργαζόμενους δηλώνουν ότι έχουν οδηγηθεί σε περιορισμό δαπανών για βασικά αγαθά διατροφής… 

πηγή

 

Η κάνουλα του Πούτιν απειλεί την ευρωπαϊκή ευζωία…

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Όποιος νομίζει ότι οι αλματώδεις αυξήσεις στις τιμές του φυσικού αερίου, που μας έρχεται από τη Ρωσία και οδηγούν στα ύψη και τις αντίστοιχες του ρεύματος, θα είναι η μόνη αρνητική συνέπεια της ουκρανικής κρίσης, είναι μακριά νυχτωμένος.

 

Αν ο Πούτιν κάνει πράξη την απειλή του και σταματήσει τη ροή του αερίου σε όσες χώρες δεν πληρώσουν σε ρούβλια, αυτά που έχουμε δει μέχρι τώρα θα μοιάζουν με παιχνιδάκι. Και, κατά τα φαινόμενα, θα το κάνει. Για δύο λόγους. Πρώτον, διότι είναι υποχρεωμένος να απαντήσει στο μπαράζ των κυρώσεων που του επέβαλαν οι Δυτικοί. Και, δεύτερον, διότι τα αντίποινα του Πούτιν, αν φτάσουν έως τη διακοπή του φυσικού αερίου στην Ευρώπη, θα έχουν τρομακτικές επιπτώσεις στις εθνικές οικονομίες, στα νοικοκυριά και στις επιχειρήσεις.

 

Μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, με πρώτη τη Γερμανία, έχουν μεγάλη εξάρτηση από το ρωσικό αέριο. Αν σταματήσει η ροή του, η βιομηχανία θα υποστεί μεγάλο πλήγμα, υπολογίζεται ότι σύντομα οι ελλείψεις σε αγαθά θα γίνουν αισθητές. Και η όποια αντίδραση δεν προσφέρει τίποτα σε βραχυπρόθεσμη βάση. Για δυο λόγους:

 

Πρώτον, διότι το αέριο από τη Ρωσία είναι αδύνατο να αναπληρωθεί από το αμερικανικό υγροποιημένο(LNG). Διότι ούτε τα δεξαμενόπλοια είναι δυνατό να μεταφέρουν τις απαιτούμενες ποσότητες. Αλλά κι αν ήταν, το κόστος θα είναι τεράστιο, καθώς η τιμή του αμερικανικού LNG είναι πολύ μεγαλύτερη από του ρωσικού. Επιπλέον, δεν υπάρχουν επαρκείς αποθηκευτικοί χώροι πουθενά στην Ευρώπη.

 

Δεύτερον, διότι τα προγράμματα παραγωγής «καθαρής» ενέργειας απέχουν πολύ από το να καλύψουν τη έλλειψη του ρωσικού φυσικού αερίου. Ήδη οι προειδοποιήσεις πολλών ειδικών για διακοπές στο ηλεκτρικό ρεύμα και ελλείψεις προϊόντων είναι συνεχείς. Η επιβολή δελτίου στην ενέργεια ή στα τρόφιμα δεν είναι πια και τόσο μακρινό ενδεχόμενο, κάτι που η Ευρώπη έχει να δει εδώ και πολλές δεκαετίες.

 

Οι εξελίξεις αυτές ήταν προβλέψιμες. Από τη στιγμή που οι κυρώσεις στον Δυτικών ήταν τόσο τιμωρητικές, ο Πούτιν δεν θα έμενε με σταυρωμένα τα χέρια. Οι επιπτώσεις στην οικονομία της Ρωσίας φαίνονται ήδη και θα επιδεινώσουν κι άλλο την κατάσταση. Ο Πούτιν το γνωρίζει αυτό και θα επιδιώξει να τις μετριάσει, για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης, χρησιμοποιώντας το αγαθό του φυσικού αερίου, που αποτελεί μεγάλο οικονομικό όπλο. Ηδη η απειλή είναι ευθεία.

 

Οι ευρωπαϊκες οικονομίες θα περάσουν βαρύ κλυδωνισμό. Ηδη ο πληθωρισμός έχει ξεφύγει. Αν το φυσικό αέριο σταματήσει να φτάνει στις ευρωπαϊκές κάνουλες και αρχίσουν διακοπές ρεύματος, τότε το καλοκαίρι θα γίνει εφιαλτικό. Οχι μόνο λόγω της κατακόρυφης ανόδου των τιμών, αλλά και του πλήγματος που μπορεί να επιφέρει στον πολλά υποσχόμενο φέτος τουρισμό. Για να αποφευχθούν τα χειρότερα, θα δουλεύουν στο φουλ τα εργοστάσια λιγνίτη, για τα οποία η σημερινή κυβέρνηση έσπευσε σχεδόν από την αρχή της θητείας της να αναγγείλει το πρόωρο κλείσιμό τους.

 

Μοιραία όλα αυτά θα έχουν αντανάκλαση στις πολιτικές εξελίξεις. Η κυβερνητική φθορά είναι ήδη μεγάλη και την καταγράφουν ακόμα και οι πιο «φιλικές» της δημοσκοπήσεις. Είναι δυνατόν η κυβέρνηση Μητσοτάκη να βγάλει και άλλο χειμώνα με τους λογαριασμούς ρεύματος και αερίου να τσουρουφλίζουν; Ο πρωθυπουργός διαβεβαίωσε ότι οι εκλογές θα γίνουν τον Μάιο του 2023. Όποιος θέλει τον πιστεύει. Εκτός αν έχει τη διαβεβαίωση του Βλαδίμηρου ότι θα μας εξαιρέσει από τα αντίποινα.

 

Οι δοκιμασίες των Ευρωπαίων-και οι δικές μας- είναι μπροστά. Στη ζυγαριά θα μπουν από τη μια η τιμωρία του Πούτιν για την εισβολή στην Ουκρανία δια των κυρώσεων. Και από την άλλη το πλήγμα στην καλοπέραση των ευρωπαϊκών κοινωνιών, που θα επέλθει αν κλείσουν οι ρωσικές κάνουλες. Και όποιος αντέξει περισσότερο...