Σπασίμπα* Πούτιν, μας (και τους) άνοιξες τα μάτια...

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Ναι, όπως το λέει ο τίτλος κι ας ξενίζει. Ευχαριστούμε τον «σύντροφο» Βλαντίμιρ Πούτιν. Γιατί με την εισβολή του στην Ουκρανία μας έμαθε μερικά πράγματα, άλλα απλώς μας τα επιβεβαίωσε και, σε κάθε περίπτωση, μας (και τους) άνοιξε τα μάτια. Των Ευρωπαίων, γιατί οι Αμερικανοί παίζουν δικό τους, επικίνδυνο, παιχνίδι, όπως προειδοποιούν δυτικοί αναλυτές υπεράνω υποψίας.

 

Τι μας έμαθε ή απλώς μας επιβεβαίωσε ο Πούτιν:

 

 

Πρώτον, ότι είναι ένα εξουσιαστικό, αδίστακτο, ιμπεριαλιστικό κάθαρμα, που δεν έχει κανένα δισταγμό να αιματοκυλίσει μια χώρα και να αναστατώσει την παγκόσμια τάξη και οικονομία.

 

Δεύτερον, κατά τούτο δεν διαφέρει σε τίποτα από τα δυτικά καθάρματα, που έκαναν τα ίδια παλιότερα στο Βιετνάμ ,μετά στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Γιουγκοσλαβία. Μόνο που τότε ο κόσμος δεν ήταν τόσο παγκοσμιοποιημένος, ώστε να υποφέρει από έλλειψη προϊόντων και την εκτόξευση των τιμών. Τι θα γίνει αν έλθει ο λιμός, που πρόβλεψε ο Μακρόν, καλύτερα να μη συζητάμε.

 

Τρίτον, μεταξύ τέτοιων καθαρμάτων υπάρχει αλληλοκατανόηση. Όπως οι Ρώσοι δεν κούνησαν το χεράκι τους στις εισβολές των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ, έτσι και οι Δυτικοί δεν κουνάνε το δικό τους σήμερα την Ουκρανία. Εδώ που τα λέμε, καλά κάνουν, όσο κι αν αυτό ακούγεται κυνικό. Είναι προτιμότερο αυτό από έναν παγκόσμιο πόλεμο.

 

Τέταρτον, ο Ζελένσκι πίστεψε κάποιους δυτικούς, που τον παραμύθιαζαν ότι θα βάλουν τη χώρα του στο ΝΑΤΟ και δεν θα την άφηναν έρμαιο στις ορέξεις του Πούτιν. Τους πίστεψε επειδή του το έλεγαν ή απλώς τους πίστεψε μέσα στην αφέλειά του;

 

Πέμπτον, οι δυτικοευρωπαίοι είναι (είμαστε) τόσο πολύ εξαρτημένοι από την ανατολική ενέργεια(φυσικό αέριο), που βλέπουμε με τρόμο το ενδεχόμενο ο Πούτιν να κλείσει τις στρόφιγγες. Γι΄αυτό εδώ δεν χωράνε κυρώσεις και εμπάργκο. Το ρωσικό αέριο ρέει κανονικά(ακόμα…) και τα περί αντικατάστασής του από το αμερικανικό υγροποιημένο(LNG) ή από την «καθαρή»(ήλιος, αέρας) ενέργεια είναι παραμύθια της Χαλιμάς. Χώρια που στο αμερικανικό μας έρχεται ο κούκος αηδόνι.

 

Εκτον, τώρα που βλέπουμε τις ελλείψεις-και την εκτίναξη των τιμών- σε είδη καθημερινής χρήσης αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε ότι η Ελλάδα είναι εξαρτημένη από τις εισαγωγές προϊόντων, στα οποία κάποτε ήταν αυτάρκης(πχ σιτάρι, καλαμπόκι). Χώρια που μια ελαιοπαραγωγός χώρα τρέμει την έλλειψη ουκρανικού ηλιέλαιου. Απογοήτευση.

 

Εβδομον, τώρα αρχίζει να φαίνεται ότι ο πολλά υποσχεθείς Μπάιντεν, που ήρθε μετά τη λαίλαπα Τραμπ, δεν είναι παρά μία από τα ίδια. Το χειρότερο είναι ότι δεν ξέρουμε αν όσα λέει του ξεφεύγουν(γεροντική άνοια) ή τα εννοεί και τρέχουν μετά οι επιτελείς του Λευκού Οίκου να τα μαζέψουν.

 

Ογδοον, ο Μπάιντεν και οι δικοί του παίζουν επικίνδυνο παιχνίδι, όπως και οι προκάτοχοί τους, θεωρώντας ότι, μετά την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ και της διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, μπορούν να κάνουν τα πάντα, αφού δεν υπάρχει αντίπαλο δέος. Γι΄ αυτό «έσπρωξαν» το ΝΑΤΟ μέχρι την αυλή της Ρωσίας, αγνοώντας τις προειδοποιήσεις ότι θα αντιδρούσε ακόμα και με πόλεμο. Ιδού τι είπε- για την τακτική των ΗΠΑ και ειδικά για τη δήλωση του Μπάιντεν περί ανατροπής του Πούτιν- ο Βρετανός ιστορικός Νιλ Φέργκιουσον, ο οποίος μόνο για φιλοπουτινισμό δεν μπορεί να κατηγορηθεί: «Η στρατηγική του Μπάιντεν είναι επικίνδυνη, μπορεί να παρατείνει τον πόλεμο όχι εβδομάδες, αλλά μήνες και χρόνια». Τι πρέπει να γίνει; Λέει ο ιστορικός στην ιταλική εφημερίδα «Κοριέρε ντελα Σέρα»: «Ο Πούτιν δεν είναι Σαντάμ ή Καντάφι. Εχει το μεγαλύτερο πυρηνικό οπλοστάσιο, επομένως είναι πολύ ανεύθυνο να μιλάμε ανοιχτά για αλλαγή καθεστώτος στη Ρωσία σε αυτές τις συνθήκες. Ο Πούτιν πρέπει να αναγκαστεί να πάει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Να εκμεταλλευθούμε ότι βρίσκεται σε δύσκολη θέση, αλλά όχι να τον σπρώξουμε να καταφύγει σε μέτρα απελπισίας».

 

Και όσοι δεν έχουν πειστεί για τα επικίνδυνα παιχνίδια, που παίζουν χρόνια τώρα οι Αμερικανοί με τη συνεχή επέκταση του ΝΑΤΟ στα ανατολικά, ιδού τι λέει ο Αμερικανός καθηγητής Τζέφρι Σακς σε πρόσφατη συνέντευξή του στα «Νέα»: «Η σύγκρουση αυτή αφορά ουσιαστικά το ρόλο των ΗΠΑ στη γειτονιά της Ρωσίας. Η Αμερική πιστεύει ότι μπορεί να πάει όπου θέλει και όποτε θέλει μέχρι τα σύνορα της Ρωσίας. Η Ρωσία πιστεύει ότι η Δύση πρέπει να παραμείνει εκτός Ουκρανίας στρατιωτικά και χωρίς πολιτική ανάμειξη. Εδώ δοκιμάζεται ένας ανταγωνισμός απόψεων εις βάρος των ζωών των Ουκρανών. Αυτό βέβαια σε καμιά περίπτωση δεν δικαιολογεί τον δολοφονικό Πούτιν. Εξηγεί, όμως αυτήν την θλιβερή κατάσταση. Οι ΗΠΑ έχουν διαπράξει σοβαρά λάθη, αλλά ακόμα πιστεύουν ότι μπορούν να κερδίσουν, ό,τι κι αν μπορεί να σημαίνει αυτό για την Ουάσιγκτον. Αλλά με αυτόν τον τρόπο θέτει σε κίνδυνο ολόκληρο τον κόσμο. Ας βρούμε, λοιπόν, μια διπλωματική διέξοδο».

 

Κάπου εδώ βρισκόμαστε τώρα. Στην Ουκρανία οι Ρώσοι εισβολείς σκοτώνουν και καταστρέφουν. Οι Ευρωπαίοι τρέμουν μήπως ο Πούτιν κάνει πράξη την απειλή του και κλείσει τις στρόφιγγες του φυσικού αερίου. Οι σοβαρές χώρες ετοιμάζονται ακόμα και για την επιβολή δελτίου, αν χρειαστεί. Εμείς εδώ ακούμε διαβεβαιώσεις ότι «έχουμε πλήρη επάρκεια».

 

Οσο συνεχίζεται η εισβολή του Πούτιν, όσο ο Μπάιντεν μιλάει σαν καουμπόης της Άγριας Δύσης ρίχνοντας λάδι στη φωτιά και όσο δεν εμφανίζονται παγκόσμια πρόσωπα με κύρος να προσπαθήσουν να αποτρέψουν τα χειρότερα, αυτά μπορεί να έρθουν. Και τότε η τιμή του ρεύματος και η έλλειψη ηλιελαίου θα μας φαίνονται «χάδι» μπροστά στον παγκόσμιο τρόμο που θα κυριαρχήσει.

 

Μακάρι να μη συμβεί ποτέ.

 

*«Σπασίμπα» σημαίνει «ευχαριστώ» στα ρωσικά.