Παρακολουθούσαν ακόμη και τον Μαρινάκη μέσω Καρυπίδη

 

Αποκαλύψεις που ενδέχεται να βάλουν σε νέα τροχιά το σκάνδαλο των υποκλοπών, καθώς το Μαξίμου επιχειρεί μάταια να θάψει την υπόθεση που παίρνει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις εντός κι εκτός συνόρων.

 

Την ώρα που ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του αρνούνται προκλητικά να δώσουν εξηγήσεις είτε στην αξιωματική αντιπολίτευση είτε στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, δημοσίευμα της εφημερίδας Documento ανάβει… μεγάλες φωτιές.

 

Σύμφωνα με αυτό ο πρόεδρος της ΠΑΕ Άρης, Θεόδωρος Καρυπίδης είναι μέσα στη λίστα των ατόμων που βρίσκονταν υπό παρακολούθηση με το Predator, ενώ η ιστοσελίδα σημειώνει ότι ο επιχειρηματίας επιβεβαιώνει την παρακολούθησή του, ενώ βρέθηκε στο κινητό του link του «αμαρτωλού» edolio5.

Μάλιστα, το Documento αναφέρει ότι επρόκειτο να προχωρήσει σε αποκαλύψεις στο κυριακάτικο φύλλο του, όμως αυτές επισπεύθηκαν μετά από σημερινό δημοσίευμα της εφημερίδας «Μακελειό», σύμφωνα με την οποία ο πραγματικός στόχος ήταν ο Βαγγέλης Μαρινάκης και πως τέθηκε υπό παρακολούθηση μέσω συνομιλιών που είχε με τον Θόδωρο Καρυπίδη.

 

Αξίζει να σημειωθεί ότι το πρωθυπουργικό περιβάλλον και η κυβέρνηση έκαναν τα πάντα για να θαφτεί η υπόθεση τόσο κοινοβουλευτικά όσο και δημοσιογραφικά. Το σκάνδαλο, όμως, επανήλθε στο επίκεντρο το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, με μπαράζ δημοσιευμάτων από μέσα του ομίλου Μαρινάκη. Σε αυτά αναδεικνυόταν εκ νέου ο ρόλος του ανιψιού του πρωθυπουργού Γρηγόρη Δημητριάδη στην υπόθεση υποκλοπών, ενώ αποκαλύφθηκε και επιχείρηση παρακολούθησης υπουργού, φωτογραφίζοντας τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. 

πηγή

Το τέρας ως συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας

 

Αν ο κακός λύκος είναι ο ίδιος ο συγγραφέας, πώς μπορείς να εμπιστευτείς ξανά οποιονδήποτε παραμυθά;

 

γράφει ο Δημήτρης Πολιτάκης

 

  

ΦΑΝΤΑΣΟΥ Ο,ΤΙ ΠΙΟ ΦΡΙΧΤΟ, ανόσιο και εγκληματικά διεστραμμένο χωράει ή δεν χωράει στον νου σου και είναι στατιστικά βέβαιο ότι έχει συμβεί. Και πιθανότατα συμβαίνει τούτη την ώρα κάπου στον κόσμο.

 

Η περίπτωση του επιφανούς Έλληνα συγγραφέα παιδικών βιβλίων που συνελήφθη για κατοχή παιδικής πορνογραφίας μπορεί να μην είναι ό,τι πιο ειδεχθές κυκλοφορεί εκεί έξω (άλλο παιδόφιλος κι άλλο παιδοβιαστής), σίγουρα όμως είναι από αυτά που κάνουν τον νου να μουδιάζει. Ειδικά αν έχεις παιδιά. Και ακόμα πιο ειδικά αν τους είχες πάρει να διαβάσουν κάποιο από τα βιβλία του έγκριτου και βραβευμένου συγγραφέα.

 

Τι μπορείς, τι πρέπει να νιώθεις τώρα; Το λες στο παιδί, ειδικά αν είναι ακόμα παιδί; Ή αναζητάς στο δωμάτιό του το βιβλίο ή τα βιβλία του συγγραφέα με σκοπό να τα αφανίσεις αφού πρώτα αναζητήσεις τρέμοντας στις σελίδες τους επιβαρυντικά στοιχεία ή κάτι που να μπορεί να εξηγήσει όλη αυτή την παράνοια που σου καίει το μυαλό;

 

Αρχίζει να σέρνεται μέσα σου μια παραλυτική καχυποψία για την παιδική λογοτεχνία εν γένει; Αν ο κακός λύκος είναι ο ίδιος ο συγγραφέας, πώς μπορείς να εμπιστευτείς ξανά οποιονδήποτε παραμυθά;

 

«Είναι σα να έχουν alter egos οι άνθρωποι αυτοί. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν οικογένεια και φίλους που δεν έχουν καμία απολύτως ιδέα». 

Όσο κι αν μοιάζει εξωφρενικό και ανήκουστο και σα να ανατρέπει την ίδια την τάξη των πραγμάτων (συγγραφέας παιδικών βιβλίων απολαμβάνει τη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών) δεν είναι και δεν θα μπορούσε να είναι πρωτοφανές. Ασχέτως αν μας σοκάρει ή εμφανιζόμαστε να μας σοκάρει συθέμελα ενώ συγχρόνως λειτουργούμε σαν καταναλωτές-ζόμπι της νοσηρής επικαιρότητας, καλλιεργώντας ενοχικά σύνδρομα και συλλογικές ευθύνες υπό την καθοδήγηση ξεδιάντροπων τηλε-εισαγγελέων.  

 

Μια αντιστοίχως εξωφρενική περίπτωση ήταν εκείνη του Αμερικανού συγγραφέα παιδικών βιβλίων K.P Bath ο οποίος συνελήφθη το 2010 στα 52 του (ίδια ηλικία περίπου με τον Έλληνα ομότεχνό του) για κατοχή μπόλικου και ιδιαζόντως σκληρού υλικού παιδικής πορνογραφίας, και καταδικάστηκε σε εξαετή φυλάκιση.

 

Το προφίλ του (μονήρης, μεσήλικας, άγαμος, άτεκνος) φαντάζει στερεοτυπικά ύποπτο από μόνο του, αλλά ο εισαγγελέας που είχε αναλάβει τότε την υπόθεση είχε δηλώσει στα μέσα ότι θα μπορούσε να είναι σχεδόν οποιοσδήποτε. «Είναι σα να έχουν alter egos οι άνθρωποι αυτοί» είχε πει. «Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν οικογένεια και φίλους που δεν έχουν καμία απολύτως ιδέα».  

 

Μια πρόχειρη αναζήτηση πάντως δείχνει ότι τα βιβλία του (με πιο γνωστό βιβλίο το The Secret of Castle Gant) μια χαρά εξακολουθούν να διατίθενται προς πώληση στην βιτρίνα της Amazon, συνοδευόμενα από μια σειρά ευνοϊκές κριτικές που είχαν λάβει, προφανώς πριν από τη σύλληψη του συγγραφέα.

 

Σα να λέμε, άλλο ο άνθρωπος, άλλο το (εγκληματικό) alter ego του και άλλο το έργο του;  

Με τα «μπούνια» στον πόλεμο: Παράδοση όπλων στην Ουκρανία από την Ελλάδα “παρουσία” της Προέδρου της Δημοκρατίας!

 

Είναι ανήκουστο  και πρωτοφανές η Προεδρία της Δημοκρατίας, ως θεσμός, αντί να λειτουργεί ως εγγυητής της Ειρήνης, να μεταβαίνει σε εμπόλεμη ζώνη προκειμένου να παραδοθεί στρατιωτικός – πολεμικός εξοπλισμός!

 

Με τον πλέον επίσημο τρόπο σηματοδοτείται η επικίνδυνη εμπλοκή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ και Ρωσίας στην Ουκρανία, καθώς η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου βρίσκεται στο Κίεβο συνοδευόμενη από τον υπουργό Άμυνας Νίκο Παναγιωτόπουλο.

 

 

Η επίσκεψη συνδέεται με την άφιξη των ελληνικών BMP-1 στο ουκρανικό μέτωπο. Πρόκειται για Τεθωρακισμένα Οχήματα Μεταφοράς Προσωπικού (ΤΟΜΠ) που αποσύρθηκαν από νησιά του Ανατολικού Αιγαίου (την αποστρατικοποίηση των οποίων ζητά η Άγκυρα) και στάλθηκαν στην κυβέρνηση Ζελένσκι, προκειμένου να τα παρατάξει ενάντια στις ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις.

 

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η οποία θα έχει συνομιλίες με τον πρόεδρο της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι, θέτει το θεσμό της Προεδρίας στην υπηρεσία της υλοποίησης των ευρωατλαντικών σχεδιασμών εμπλέκοντας ακόμα περισσότερο τη χώρα και το λαό στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που βρίσκεται σε εξέλιξη.

 

Η παρουσία της Σακελλαροπούλου στην Ουκρανία για την παράδοση οπλικών συστημάτων αποτελεί συνέχιση της επικίνδυνης πολιτικής της κυβέρνησης Μητσοτάκης προς όφελος των συμφερόντων της άρχουσας τάξης με θύμα τον ελληνικό λαό.   

πηγή

Νέα νομιμοποίηση αυθαιρέτων εν όψει εκλογών.!

 

γράφει ο Άρης Χατζηγεωργίου

 

 

Η κυβέρνηση, παρά τις παλαιότερες εξαγγελίες για «μηδενική ανοχή», κατέθεσε τροπολογία για την αναστολή κατεδαφίσεων κτισμάτων σε αιγιαλούς, παραλίες και όχθες ποταμών ● Αφορά κτίσματα που έχουν κριθεί οριστικώς αυθαίρετα και για τα οποία έχουν εκδοθεί πρωτόκολλα κατεδάφισης ● Η χθεσινή είναι η τρίτη τροπολογία με το ίδιο αντικείμενο και την ίδια αιτιολογία, δηλαδή την καθυστέρηση των νομιμοποιήσεων αυθαιρέτων, λόγω της πανδημίας του κορονοϊού…

Στον δρόμο προς τις εκλογές, η κυβέρνηση καίει τη μία μετά την άλλη τις παλαιότερες εξαγγελίες της για «μηδενική ανοχή» απέναντι στη βαριά αυθαίρετη δόμηση, ενώ ανοίγει νέο κύκλο νομιμοποιήσεων αυθαιρέτων για τις περιπτώσεις εκείνες που υποτίθεται ότι σταμάτησαν οριστικά τον Σεπτέμβριο του 2020.

 

Οι κυβερνητικές προθέσεις εκδηλώθηκαν χθες, με την κατάθεση τροπολογίας στη Βουλή, αλλά και μέσω δηλώσεων στον Τύπο. Η τροπολογία αφορά την αναστολή κατεδαφίσεων κτισμάτων που βρίσκονται σε αιγιαλούς, παραλίες, όχθες ποταμών και –ίσως για να δοθεί έμφαση στην ειρωνεία– κατατέθηκε σε νομοσχέδιο του υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας. Την ώρα δηλαδή που αυθαίρετες κατασκευές που βρίσκονται δίπλα στο υδάτινο στοιχείο συμβάλλουν ολοένα και συχνότερα σε πλημμύρες ή πέφτουν θύματα της κλιματικής κρίσης, η κυβέρνηση αποφασίζει να μην τις κατεδαφίσει, μέσω νόμου του συγκεκριμένου υπουργείου.

 

Σημειώνεται ότι η αναστολή κατεδαφίσεων για ένα ακόμη εξάμηνο, έως τις 31/3/2023, αφορά κτίσματα που έχουν κριθεί οριστικώς αυθαίρετα και για τα οποία έχουν εκδοθεί πρωτόκολλα κατεδάφισης. Οι κατεδαφίσεις τέτοιων αυθαιρέτων εκκρεμούσαν επί σειρά ετών, με βασική δικαιολογία την έλλειψη πόρων ή εργολαβιών στις αρμόδιες υπηρεσίες (Αποκεντρωμένες Διοικήσεις). Επί ΣΥΡΙΖΑ, πραγματοποιήθηκαν κάποιες κατεδαφίσεις, με χαρακτηριστικές εκείνες στον Σχινιά, αλλά τον Αύγουστο του 2019, λίγο μετά την ανάληψη της εξουσίας, η Νέα Δημοκρατία έδειξε τις προθέσεις της, όταν με βουλευτική τροπολογία δόθηκε «αναστολή 45 ημερών», με το σκεπτικό της μη πρόκλησης προβλημάτων εντός της τουριστικής περιόδου. Οι τότε επικεφαλής του υπουργείου Περιβάλλοντος, Κ. Χατζηδάκης και Δ. Οικονόμου, έκαναν δεκτή την τροπολογία.

Τον Νοέμβριο του 2019, εγκρίνεται σημαντική χρηματοδότηση 4 εκατομμυρίων ευρώ, που είχε δρομολογηθεί από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για κατεδαφίσεις αυθαιρέτων σε πλήθος περιοχών της χώρας. Λίγο αργότερα, ξεσπά η πανδημία, ωστόσο ο τότε υπουργός Περιβάλλοντος, Κωστής Χατζηδάκης, στέλνει, στις 18 Μαΐου του 2020, επιστολή στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις και δίνει εντολή για άμεση κατεδάφιση των αυθαιρέτων στα δάση, τις παραλίες και τα ρέματα. Ζητάει να λάβει ενημέρωση μέχρι το τέλος του μήνα.

 

Τα δημοσιεύματα της εποχής φιλοξενούν σκληρή δήλωση του υπουργού: «Η μηδενική ανοχή σε τέτοιες παράνομες δραστηριότητες βρίσκεται στον πυρήνα της πολιτικής του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, συνολικά της κυβέρνησης, αλλά και προσωπικά του πρωθυπουργού. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες για καθυστερήσεις. Δεν είμαστε εδώ για να αναπαράγουμε παθογένειες του παρελθόντος. Ο καθένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες που του αντιστοιχούν, για να προστατέψουμε το περιβάλλον μας με πράξεις, όχι με λόγια».

 

Ωστόσο, στον νόμο 4782, τον Μάρτιο του 2021, και ενώ το υπουργείο Περιβάλλοντος έχει αλλάξει ηγεσία, κατατίθεται τροπολογία 12 υπουργών (Σταϊκούρας, Γεωργιάδης, Σκρέκας, Βορίδης, Καραμανλής, Λιβανός, Πιερρακάκης, Τσιάρας, Πλακιωτάκης, Πέτσας, Χαρδαλιάς, Σκυλακάκης), που αναστέλλει τις κατεδαφίσεις έως την 31η Οκτωβρίου 2021. «Η μηδενική ανοχή» εξαφανίζεται και η αναστολή χορηγείται λόγω της πανδημίας, «που δυσκολεύει τις νομιμοποιήσεις των αυθαιρέτων»!

 

Θα ακολουθήσει δεύτερη τροπολογία που αναστέλλει τις κατεδαφίσεις έως τις 31/10/2022 και η χθεσινή είναι η τρίτη τροπολογία με το ίδιο αντικείμενο και την ίδια αιτιολογία, δηλαδή την καθυστέρηση των νομιμοποιήσεων, λόγω της πανδημίας του κορονοϊού…

 

Και τα βαριά αυθαίρετα

 

Με δηλώσεις του που δημοσιεύθηκαν χθες στην εφημερίδα «Καθημερινή», ο υφυπουργός Περιβάλλοντος, Νίκος Ταγαράς, έρχεται να επιβεβαιώσει τις προθέσεις της κυβέρνησης, να επαναφέρει τη δυνατότητα νομιμοποίησης κτιρίων που είναι εξ ολοκλήρου αυθαίρετα ή έχουν σημαντικές παραβάσεις, δηλαδή την αποκαλούμενη «κατηγορία 5». Οι τελευταίες νομιμοποιήσεις σε αυτήν την κατηγορία είχαν γίνει τον Σεπτέμβριο του 2020, με την τότε ηγεσία του υπουργείου να αρνείται την παράταση, παρά τις πιέσεις που ασκήθηκαν. Από το πάγωμα εξαιρέθηκαν κάποιες κατηγορίες, με χαρακτηριστικότερες εκείνες για τα ακίνητα που είχαν κατασχεθεί από τράπεζες, για τα οποία δόθηκε παράταση έως το τέλος του 2025.

 

Στην κατηγορία 5 περιλαμβάνονται ακίνητα που ανεγέρθηκαν χωρίς οικοδομική άδεια ή έχουν μεγάλες πολεοδομικές παραβάσεις, ξεπερνώντας την επιτρεπόμενη κάλυψη κατά 40% ή το ύψος κατά 20%. «Κατά τη γνώμη μου, κακώς σταμάτησε η νομιμοποίηση κατασκευών της “κατηγορίας 5” το 2020. Η απαγόρευση αυτή δημιούργησε πολλά προβλήματα στη συνέχεια, κάποια από τα οποία προσπάθησε η πολιτεία να αντιμετωπίσει, δίνοντας ορισμένες εξαιρέσεις», αναφέρει χαρακτηριστικά στη δήλωσή του στην «Κ» ο υφυπουργός Ταγαράς.

 

Παρά το γεγονός της κατάθεσης της χθεσινής τροπολογίας, δε, ο κ. Ταγαράς υποστηρίζει ότι, με τη σχετική ρύθμιση που θα έρθει στη Βουλή έως το τέλος του έτους, θα διατηρηθούν «κόκκινες γραμμές» παλαιότερων νόμων, όπως το να μη βρίσκονται σε αιγιαλούς και δάση και να ελέγχεται το 100% των αιτήσεων από ελεγκτή δόμησης, ώστε να μην επαναληφθούν νομιμοποιήσεις ακινήτων από «απαγορευμένες» κατηγορίες.

 

Εκτός σχεδίου δόμηση

Το τελευταίο μεγάλο πολεοδομικό - χωροταξικό αγκάθι που έχει μπροστά της πλέον η κυβέρνηση, εν όψει εκλογών, αφορά τη λήξη της προθεσμίας για τη δόμηση σε περιοχές εκτός σχεδίου με την εφαρμογή των παρεκκλίσεων. Η προθεσμία λήγει στις 9/12/2022, για να εκδοθεί άδεια δόμησης με παρεκκλίσεις σε όσους έχουν οικόπεδα εκτός σχεδίου και αυτό ψηφίστηκε με τον νόμο 4759 προ διετίας.

 

Ο τότε υφυπουργός Περιβάλλοντος, Δ. Οικονόμου, υποστήριζε ότι η εκτός σχεδίου δόμηση μαζί με τα αυθαίρετα αποτελούν τα αρνητικότερα στοιχεία της ελληνικής πολεοδομικής πολιτικής, επί δεκαετίες. Ο κ. Οικονόμου, πλέον, είναι σύμβουλος στο Μαξίμου και εμφανίζεται ακόμη να αντιστέκεται σθεναρά στις αυξανόμενες πιέσεις για να δοθούν παρατάσεις, αλλά πλήθος υπουργών, βουλευτών και το υπουργείο Περιβάλλοντος τοποθετείται υπέρ.

 

Οι εργαζόμενοι έχασαν το 40% της αγοραστικής τους δύναμης – Ακρίβεια, πληθωρισμός και ενέργεια οδηγούν τα νοικοκυριά στη φτώχεια

 

Καθίζηση του πραγματικού εισοδήματος και συντριβή της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων ήταν το αποτέλεσμα της ακρίβειας, των πληθωριστικών πιέσεων και των τεράστιων ανατιμήσεων στην ενέργεια, σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάζει το Ινστιτούτο Εργασίας δίνοντας στη δημοσιότητα το νέο Δελτίο Οικονομικών Εξελίξεων με τίτλο: «Η κρίση κόστους ζωής στην Ελλάδα».

 

Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση παρουσιάζει το «καλάθι του νοικοκυριού» ως… απάντηση στην ακραία φτωχοποίηση που βιώνουν οι εργαζόμενοι και τα νοικοκυριά.

 

 

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την έρευνα:

 

Η επιβάρυνση των νοικοκυριών ξεπέρασε το 6% του μηνιαίου διαθέσιμου εισοδήματος σε μονάδες αγοραστικής δύναμης, αναφορικά με το ποσοστό του μηνιαίου λογαριασμού ηλεκτρικού ρεύματος και φυσικού αερίου στο προσαρμοσμένο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών το α’ εξάμηνο του 2022. Πρόκειται για τη δεύτερη χειρότερη επίδοση στην ΕΕ.

Το κύμα της ακρίβειας στην ενέργεια και σε βασικά προϊόντα επιφέρει σημαντικές επιπτώσεις στην αγοραστική δύναμη των μισθωτών και στο βιοτικό τους επίπεδο.

Από τον Απρίλιο του 2022 και ύστερα, η απώλεια της αγοραστικής δύναμης του κατώτατου μισθού στην Ελλάδα κυμαίνεται γύρω στο 19%.

Η ασύμμετρη επίδραση της ακρίβειας γίνεται εμφανής στην ανάλυση που παρουσιάζει την απώλεια αγοραστικής δύναμης ανά εισοδηματικό κλιμάκιο. Ο συνδυασμός αύξησης των τιμών κυρίως σε βασικά αγαθά, όπως είναι η ενέργεια και τα τρόφιμα, και τα πολύ χαμηλά εισοδήματα εκτινάσσουν την απώλεια αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών με μηνιαίο εισόδημα χαμηλότερο των 750 ευρώ έως και 40%.

Το α’ τρίμηνο του 2022, ο ονομαστικός μέσος μισθός μειώθηκε κατά περίπου 4,5%, ενώ η μείωση του πραγματικού μέσου μισθού άγγιξε το 12%.

Δεδομένου ότι το ύψος του κατώτατου μισθού στη χώρα μας είναι κάτω από το επίπεδο της αξιοπρεπούς διαβίωσης, γίνεται αντιληπτό ότι η ακρίβεια έχει συρρικνώσει το βιοτικό επίπεδο των μισθωτών και των οικογενειών τους.

 

Οι συνθήκες διαβίωσης είναι χειρότερες για εκείνους που εργάζονται με άτυπες μορφές εργασίας, λόγω της δυσανάλογης επίδρασης της ακρίβειας στα χαμηλά εισοδήματα. Μια επιπλέον αρνητική επίδραση της μείωσης της αγοραστικής δύναμης αφορά τη δυναμική της κατανάλωσης και της μεγέθυνσης.

 

Μελέτη του ΚΕΠΕ για τις επιπτώσεις της πανδημίας στους εργαζόμενους

Την ίδια ώρα νέα μελέτη πραγματοποίησε το Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Εργασίας σε σχέση με τις επιπτώσεις της πανδημίας covid-19 στους εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα.

 

Η έρευνα βασίστηκε σε δείγμα 2.812 εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα από το σύνολο της ελληνικής επικράτειας, οι οποίοι κλήθηκαν να απαντήσουν σε 85 ερωτήσεις. Τα κυριότερα ευρήματα είναι τα εξής:

 

Οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα είναι:

 

 

Ιδιαίτερα απαισιόδοξοι για τις επιπτώσεις της πανδημίας στην αντιμετώπιση των οικονομικών τους υποχρεώσεων. Διακατέχονται από την αγωνία περί ενδεχόμενης ανεργίας και απώλειας θέσεων εργασίας.

Απαισιόδοξοι αναφορικά με την αποτελεσματικότητα των μέτρων της πολιτείας στην αντιμετώπιση των προβλημάτων.

Απαισιόδοξοι σχετικά με την αναμενόμενη πορεία της οικονομίας βραχυπρόθεσμα, αλλά και μακροπρόθεσμα.

Σχετικά ικανοποιημένοι από τις συνθήκες και την ασφάλεια που τους παρέχει η εργασία τους.

Ανήσυχοι αναφορικά με την ψηφιοποίηση της εργασίας· εκφράζονται φόβοι ότι η ψηφιοποίηση μπορεί να επιφέρει μείωση μισθών, αύξηση του φόρτου εργασίας και νέες ευέλικτες μορφές εργασίας.

Προβληματισμένοι ως προς την ομαλότητα της μετάβασης στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση, όμως φαίνεται να αναγνωρίζεται η πρόοδος που έχει σημειωθεί στην εκπαίδευση λόγω της ψηφιοποίησης.

Εξοικειωμένοι με τα ψηφιακά εργαλεία που χρησιμοποιούν στην εργασία τους, ενώ αναγνωρίζουν τις θετικές προεκτάσεις της ψηφιοποίησης στη διαχείριση ομάδων και εργασιών, όπως και τον ψηφιακό εγγραμματισμό.

«Η μελέτη καταδεικνύει ότι οι συνέπειες της πανδημίας ήταν -και εξακολουθούν να είναι- πολύπλευρες και επηρέασαν κάθε έκφανση της σύγχρονης κοινωνικοοικονομικής ζωής», αναφέρει το ΚΕΠΕ.

 

«Ταυτόχρονα αναδεικνύει την ανάγκη για τη δημιουργία κατάλληλων δομών παρακολούθησης τόσο των επιπτώσεων της πανδημίας COVID-19 όσο και συγκλονιστικών γεγονότων, όπως αυτό του πολέμου στην Ουκρανία, που επηρεάζει εξίσου σημαντικά με την πανδημία COVID-19 τη ζωή των πολιτών όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και ολόκληρου του πλανήτη».

 

Και η ΓΣΕΕ… στον κόσμο της

Την ίδια ώρα που συμβαίνουν όλα αυτά τα… ωραία, η ΓΣΕΕ «σφυρίζει αδιάφορα». Τι κι αν το ίδιο το Ινστιτούτο της είναι αυτό που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου της άγριας φτωχοποίησης των εργαζομένων. Τι κι αν φορείς όπως το ΚΕΠΕ επισημαίνουν ότι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι φοβούνται νέο κύμα ανεργίας -πριν καλά καλά κοπάσει το προηγούμενο. Για την ΓΣΕΕ αυτά είναι ψιλά γράμματα. Ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός φαίνεται αδιάφορος απέναντι στη συντριβή της ίδιας της εργατικής τάξης. 

πηγή   

Καλάθι… “καπαμά” η επικοινωνιακή φούσκα της κυβέρνησης (βίντεο)

 

Σήμερα, στην επίσημη πρεμιέρα για το πολυδιαφημισμένο «καλάθι του νοικοκυριού», ένας ηλικιωμένος άνδρας, κληθείς να σχολιάσει στην κάμερα του ΑΝΤ1 και της εκπομπής Καλημέρα Ελλάδα τις τιμές του σούπερ μάρκετ, δήλωσε με τον πλέον σαφή τρόπο ότι δεν υπάρχουν διαφορές στις τιμές.

 

 

«Αρχ@@ια καπαμά» σχολίασε ο άνδρας εξερχόμενος του σούπερ μάρκετ στην ερώτηση του δημοσιογράφου πώς είδε τις τιμές.

 

Όταν ο δημοσιογράφος εμφανώς αμήχανος ζήτησε από τον άνδρα να του εξηγήσει τι εννοεί, ο ηλικιωμένος απάντησε σχετικά με τις τιμές:

 

«Τρίχες, καμία διαφορά».

 

H ατάκα του παππού έγινε σύνθημα στα ΜΚΔ καθώς φαίνεται να συνοψίζει το συναίσθημα των πολιτών για την κυβερνητική επικοινωνιακή φούσκα.  

 πηγή

Σαν σήμερα γεννήθηκε ο νομπελίστας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης

 

Ο Οδυσσέας Ελύτης (πραγματικό ονοματεπώνυμο Οδυσσέας Αλεπουδέλης) γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης στις 2 Νοεμβρίου 1911 και έφυγε από τη ζωή στην Αθήνα, στις 18 Μαρτίου 1996.

Ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, μέλος της λογοτεχνικής γενιάς του ’30.

 

Διακρίθηκε το 1960 με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης και το 1979 με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, ο δεύτερος και τελευταίος μέχρι σήμερα Έλληνας που τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ. Γνωστότερα ποιητικά του έργα είναι τα Άξιον Εστί, Ήλιος ο πρώτος, Προσανατολισμοί, κ.ά. Διαμόρφωσε ένα προσωπικό ποιητικό ιδίωμα και θεωρείται ένας από τους ανανεωτές της ελληνικής ποίησης.

 

 Πολλά ποιήματά του μελοποιήθηκαν, ενώ συλλογές του έχουν μεταφραστεί μέχρι σήμερα σε πολλές ξένες γλώσσες. Το έργο του περιλαμβάνει ακόμα μεταφράσεις ποιητικών και θεατρικών έργων. Υπήρξε μέλος της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Έργων Τέχνης και της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Κριτικής, αντιπρόσωπος στις Rencontres Internationales της Γενεύης και Incontro Romano della Cultura της Ρώμης.

 

  Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας

Το 1979 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.

 Η αναγγελία της απονομής του βραβείου από τη Σουηδική Ακαδημία έγινε στις 18 Οκτωβρίου «για την ποίησή του, η οποία, με φόντο την ελληνική παράδοση, ζωντανεύει με αισθηματοποιημένη δύναμη και πνευματική καθαρότητα βλέμματος τον αγώνα του σύγχρονου ανθρώπου για ελευθερία και δημιουργικότητα»,σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης.

 

Ο Ελύτης παρέστη στην καθιερωμένη τελετή απονομής του βραβείου στις 10 Δεκεμβρίου του 1979, παραλαμβάνοντάς το από τον βασιλιά Κάρολο Γουστάβο και γνωρίζοντας παγκόσμια δημοσιότητα.

 

Τον επόμενο χρόνο κατέθεσε το χρυσό μετάλλιο και τα διπλώματα του βραβείου στο Μουσείο Μπενάκη.  

Την απονομή του Νόμπελ ακολούθησαν τιμητικές διακρίσεις εντός και εκτός Ελλάδας, μεταξύ αυτών και η απονομή φόρου τιμής σε ειδική συνεδρίαση της Βουλής των Ελλήνων, η αναγόρευσή του σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου της Σορβόνης, η ίδρυση έδρας νεοελληνικών σπουδών με τίτλο «Έδρα Ελύτη» στο Πανεπιστήμιο Ρούτγκερς του Νιου Τζέρσεϊ, καθώς και η απονομή του αργυρού μεταλλίου Benson από τη Βασιλική Φιλολογική Εταιρεία του Λονδίνου.  

πηγή 

Guardian: 6.500 μετανάστες εργάτες νεκροί στο Κατάρ από τη μέρα που ξεκίνησαν τα έργα για το Μουντιάλ.!

 

Περισσότεροι από 6.500 μετανάστες εργάτες από την Ινδία, το Πακιστάν, το Νεπάλ, το Μπαγκλαντές και τη Σρι Λάνκα έχουν πεθάνει στο Κατάρ από τότε η χώρα ανέλαβε να φιλοξενήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο, πριν από 10 χρόνια, σύμφωνα με έρευνα του Guardian.

 

Πιο συγκεκριμένα, τα ευρήματα, που συγκεντρώθηκαν από κυβερνητικές πηγές, σημαίνουν ότι κατά μέσο όρο 12 μετανάστες εργάτες από αυτές τις 5 χώρες της Νότιας Ασίας πεθαίνουν κάθε εβδομάδα από τη νύχτα του Δεκεμβρίου του 2010, όταν οι δρόμοι της Ντόχα γέμισαν με πλήθη που πανηγύριζαν τη νίκη του Κατάρ.

 

 

Στοιχεία από την Ινδία, το Μπαγκλαντές, το Νεπάλ και τη Σρι Λάνκα αποκάλυψαν ότι υπήρξαν 5.927 θάνατοι μεταναστών εργαζομένων την περίοδο 2011–2020. Ξεχωριστά, στοιχεία από την πρεσβεία του Πακιστάν στο Κατάρ ανέφεραν επιπλέον 824 θανάτους Πακιστανών εργατών, μεταξύ 2010 και 2020.

 

Ο συνολικός αριθμός των νεκρών είναι σημαντικά υψηλότερος, καθώς αυτά τα στοιχεία δεν περιλαμβάνουν τους θανάτους από ορισμένες χώρες που στέλνουν μεγάλο αριθμό εργαζομένων στο Κατάρ, συμπεριλαμβανομένων των Φιλιππίνων και της Κένυας. Δεν περιλαμβάνονται επίσης οι θάνατοι που σημειώθηκαν τους τελευταίους μήνες του 2020.

 

Θάνατοι στα μεγάλα έργα

 

Τα τελευταία 10 χρόνια, το Κατάρ ξεκίνησε ένα άνευ προηγουμένου οικοδομικό πρόγραμμα, κυρίως ως προετοιμασία για το ποδοσφαιρικό τουρνουά του 2022.

 

Εκτός από επτά νέα στάδια, έχουν ολοκληρωθεί ή ολοκληρώνονται δεκάδες μεγάλα έργα, συμπεριλαμβανομένου του νέου αεροδρομίου, δρόμων, συστημάτων δημόσιας συγκοινωνίας, ξενοδοχείων και μιας νέας πόλης, που θα φιλοξενήσει τον τελικό του Μουντιάλ.

 

Αν και τα αρχεία καταγραφής των θανάτων δεν κατηγοριοποιούνται ανά επάγγελμα ή τόπο εργασίας, είναι πιθανό πολλοί εργαζόμενοι που έχουν πεθάνει να εργάζονταν σε αυτά τα έργα υποδομής του Παγκοσμίου Κυπέλλου, αναφέρει στον Guardianι ο Νικ Μακγκίχαν, διευθυντής της Fair Square Projects, μιας ομάδας υπεράσπισης που ειδικεύεται στα εργασιακά δικαιώματα στον Περσικό Κόλπο.

 

«Ένα πολύ σημαντικό ποσοστό των μεταναστών εργαζομένων που έχουν πεθάνει από το 2011 ήταν στη χώρα μόνο επειδή το Κατάρ κέρδισε το δικαίωμα να φιλοξενήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο», είπε.

 

Υπήρξαν 37 θάνατοι μεταξύ εργαζομένων που συνδέονται άμεσα με την κατασκευή γηπέδων του Παγκοσμίου Κυπέλλου, εκ των οποίων οι 34 χαρακτηρίζονται ως «μη σχετιζόμενοι με την εργασία» από την οργανωτική επιτροπή της διοργάνωσης.

 

Οι ειδικοί αμφισβήτησαν τη χρήση του όρου επειδή σε ορισμένες περιπτώσεις χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει θανάτους που συνέβησαν στην εργασία, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων εργαζομένων που κατέρρευσαν και πέθαναν σε εργοτάξια σταδίων.

 

Τα ευρήματα αποκαλύπτουν την αποτυχία του Κατάρ να προστατεύσει το εργατικό του δυναμικό των 2 εκατομμυρίων μεταναστών ή ακόμη και να διερευνήσει τα αίτια του φαινομενικά υψηλού ποσοστού θανάτων μεταξύ των σε μεγάλο βαθμό νεαρών εργαζομένων.

 

Πίσω από τα στατιστικά στοιχεία κρύβονται αμέτρητες ιστορίες κατεστραμμένων οικογενειών που έχουν μείνει χωρίς τον κύριο τροφοδότη τους, που αγωνίζονται να κερδίσουν αποζημίωση και μπερδεύονται για τις συνθήκες θανάτου του αγαπημένου τους προσώπου.

 

Ο Γκαλ Σινγκ Ράι από το Νεπάλ πλήρωσε σχεδόν 1.000 λίρες σε αμοιβές πρόσληψης για τη δουλειά του ως καθαριστής σε ένα στρατόπεδο εργαζομένων που κατασκεύαζαν το στάδιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου Education City. Μέσα σε μια εβδομάδα από την άφιξή του, αυτοκτόνησε.

 

Ένας άλλος εργάτης, ο Μοχάμεντ Σαχίντ Μιαχ, από το Μπαγκλαντές, έπαθε ηλεκτροπληξία όταν νερό ήρθε σε επαφή με εκτεθειμένα καλώδια ηλεκτρικού ρεύματος.

 

Στην Ινδία, η οικογένεια του Μαντού Μπολαπάλι δεν κατάλαβε ποτέ πώς ο υγιής 43χρονος πέθανε από «φυσικά αίτια» ενώ εργαζόταν στο Κατάρ. Το σώμα του βρέθηκε στο πάτωμα του κοιτώνα του.

 

Ο ζοφερός απολογισμός των νεκρών του Κατάρ αποκαλύπτεται σε μεγάλα υπολογιστικά φύλλα επίσημων δεδομένων που απαριθμούν τα αίτια του θανάτου: πολλαπλοί τραυματισμοί λόγω πτώσης από ύψος, ασφυξία λόγω απαγχονισμού, απροσδιόριστη αιτία θανάτου λόγω αποσύνθεσης.

 

Αλλά μεταξύ των αιτιών, η πιο κοινή με διαφορά είναι οι λεγόμενοι «φυσικοί θάνατοι», που συχνά αποδίδονται σε οξεία καρδιακή ή αναπνευστική ανεπάρκεια.

 

Με βάση τα στοιχεία που συγκέντρωσε ο Guardian, το 69% των θανάτων μεταξύ Ινδών, Νεπάλ και Μπαγκλαντές εργαζομένων κατηγοριοποιούνται ως φυσικοί. Μόνο μεταξύ των Ινδών, το ποσοστό είναι 80%.

 

Ο Guardian έχει αναφέρει στο παρελθόν ότι τέτοιες ταξινομήσεις, οι οποίες συνήθως γίνονται χωρίς αυτοψία, συχνά αποτυγχάνουν να παρέχουν μια νόμιμη ιατρική εξήγηση για την υποκείμενη αιτία αυτών των θανάτων. Το 2019 διαπίστωσε ότι η έντονη καλοκαιρινή ζέστη του Κατάρ είναι πιθανό να αποτέλεσε σημαντικό παράγοντα σε πολλούς θανάτους εργαζομένων.

 

Τα ευρήματα του Guardian υποστηρίχθηκαν από έρευνα που ανατέθηκε από τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας του ΟΗΕ, η οποία αποκάλυψε ότι για τουλάχιστον τέσσερις μήνες το χρόνο οι εργαζόμενοι αντιμετώπιζαν σημαντικό θερμικό στρες όταν εργάζονταν έξω.

 

Έκθεση από τους δικηγόρους της ίδιας της κυβέρνησης του Κατάρ το 2014 συνέστησε να ανατεθεί μελέτη για τους θανάτους μεταναστών εργαζομένων από καρδιακή ανακοπή και να τροποποιηθεί ο νόμος ώστε να «επιτρέψει τη διενέργεια αυτοψιών σε όλες τις περιπτώσεις απροσδόκητου ή αιφνίδιου θανάτου». Η κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα από τα δύο.

 

Το Κατάρ συνεχίζει να «σέρνει τα πόδια του σε αυτό το κρίσιμο και επείγον ζήτημα, φαινομενικά αδιαφορώντας για τις ζωές των εργαζομένων», δήλωσε η Χίμπα Ζαϊαντίν, ερευνήτρια στον Περσικό Κόλπο για το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. «Καλέσαμε το Κατάρ να τροποποιήσει τον νόμο του για τις αυτοψίες ώστε να απαιτούνται ιατροδικαστικές έρευνες για όλους τους αιφνίδιους ή ανεξήγητους θανάτους και να ψηφίσει νομοθεσία που απαιτεί όλα τα πιστοποιητικά θανάτου να περιλαμβάνουν αναφορά σε ιατρικά σημαντική αιτία θανάτου», είπε.

 

Τι λέει η κυβέρνηση

 

Η κυβέρνηση του Κατάρ λέει ότι ο αριθμός των θανάτων –που δεν αμφισβητεί– είναι ανάλογος με το μέγεθος του εργατικού δυναμικού των μεταναστών και ότι τα στοιχεία περιλαμβάνουν εργάτες που πέθαναν φυσικά αφού ζούσαν στο Κατάρ για πολλά χρόνια.

 

Λέει επίσης ότι μόνο το 20 τοις εκατό των ομογενών από τις εν λόγω χώρες απασχολούνται στις κατασκευές και ότι οι θάνατοι που σχετίζονται με την εργασία σε αυτόν τον τομέα αντιστοιχούν σε λιγότερο από το 10 τοις εκατό των θανάτων σε αυτήν την ομάδα.

 

«Το ποσοστό θνησιμότητας μεταξύ αυτών των κοινοτήτων είναι εντός του αναμενόμενου εύρους για το μέγεθος και τα δημογραφικά στοιχεία του πληθυσμού. Ωστόσο, κάθε χαμένη ζωή είναι μια τραγωδία και δεν φείδεται καμία προσπάθεια στην προσπάθεια αποτροπής κάθε θανάτου στη χώρα μας», ανέφερε η κυβέρνηση του Κατάρ σε δήλωση εκπροσώπου.

 

Ο αξιωματούχος πρόσθεσε ότι όλοι οι πολίτες και οι ξένοι υπήκοοι έχουν πρόσβαση σε δωρεάν πρώτης τάξεως υγειονομική περίθαλψη και ότι παρατηρείται σταθερή μείωση του ποσοστού θνησιμότητας μεταξύ των «φιλοξενούμενων εργαζομένων» την τελευταία δεκαετία λόγω των μεταρρυθμίσεων για την υγεία και την ασφάλεια στο εργασιακό σύστημα.

 

Η έρευνα του Guardian τονίζει επίσης την έλλειψη διαφάνειας, αυστηρότητας και λεπτομέρειας στην καταγραφή των θανάτων στο Κατάρ.

 

Οι πρεσβείες στη Ντόχα και οι κυβερνήσεις στις χώρες αποστολής εργατικού δυναμικού διστάζουν να μοιραστούν τα δεδομένα, πιθανώς για πολιτικούς λόγους.

 

Όπου έχουν παρασχεθεί στατιστικά στοιχεία, υπάρχουν ασυνέπειες μεταξύ των αριθμητικών στοιχείων που τηρούνται από διάφορες κρατικές υπηρεσίες και δεν υπάρχει τυπική μορφή για την καταγραφή των αιτιών θανάτου.

 

Πρεσβεία χώρας της Νότιας Ασίας είπε ότι δεν μπορούσαν να μοιραστούν δεδομένα σχετικά με τα αίτια θανάτου επειδή καταγράφηκαν μόνο με το χέρι σε σημειωματάριο.

 

«Υπάρχει πραγματική έλλειψη σαφήνειας και διαφάνειας γύρω από αυτούς τους θανάτους», δήλωσε η Μέι Ρομάνος, ερευνήτρια της Διεθνούς Αμνηστίας. «Υπάρχει ανάγκη για το Κατάρ να ενισχύσει τα πρότυπα επαγγελματικής υγείας και ασφάλειας».

 

Τι λένε Επιτροπή Διοργάνωσης και FIFA

 

Η επιτροπή που διοργανώνει το Παγκόσμιο Κύπελλο στο Κατάρ, όταν ρωτήθηκε για τους θανάτους σε έργα σταδίων, είπε: «Λυπούμαστε βαθύτατα για όλες αυτές τις τραγωδίες και ερευνήσαμε κάθε περιστατικό για να διασφαλίσουμε ότι αντλήθηκαν μαθήματα. Διατηρούσαμε πάντα τη διαφάνεια γύρω από αυτό το ζήτημα και αμφισβητούμε ανακριβείς ισχυρισμούς σχετικά με τον αριθμό των εργαζομένων που έχουν πεθάνει στα έργα μας».

 

Εκπρόσωπος της FIFA, του παγκόσμιου κυβερνώντος φορέα του ποδοσφαίρου, δήλωσε ότι είναι πλήρως αφοσιωμένος στην προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων στα έργα της FIFA. «Με τα πολύ αυστηρά μέτρα υγείας και ασφάλειας στο εργοτάξιο… η συχνότητα των ατυχημάτων στα εργοτάξια του Παγκοσμίου Κυπέλλου FIFA ήταν χαμηλή σε σύγκριση με άλλα μεγάλα κατασκευαστικά έργα σε όλο τον κόσμο», είπαν, χωρίς να προσκομίσουν στοιχεία.

 

πηγή via real.gr

 

Εξοικείωση

 

γράφει ο Μανώλης Πιμπλής

 

 

Τη δεκαετία του 1970 και του ’80, όσοι ταξίδευαν σε μεγαλουπόλεις του εξωτερικού, κυρίως για σπουδές, μετέφεραν την εικόνα των αστέγων που για την ελληνική κοινωνία ήταν ξένη, αποκρουστική, ακατανόητη. Η απότομη άνοδος του βιοτικού επιπέδου τις δεκαετίες του 1980 και του ’90, χάρη κυρίως στις ευρωπαϊκές ενισχύσεις αλλά και το νέο, πολύ πιο δημοκρατικό περιβάλλον, έφερε την τοποθέτηση της χώρας στο κλαμπ των πιο πλούσιων χωρών και μαζί έφερε και τις στρεβλότητές τους: τους άστεγους στους δρόμους αλλά και γενικότερα την έντονη συνύπαρξη ακραίου πλούτου και ακραίας φτώχειας στην ίδια πόλη. Η «διόρθωση», με όρους χρηματιστηρίου, που γίνεται τώρα στη χώρα ακριβώς λόγω του απότομου «ράλι ανόδου» της κατά την περίοδο 1980-2008 (χωρίς αυτό να αποσείει ευθύνες), ενδεχομένως θα κρατήσει και αυτή μια τριακονταετία. Θα εδραιώσει και θα αυξήσει τις ανισότητες, αφού στις κρίσεις, κατεξοχήν, επωφελούνται μόνο όσοι είναι πολύ κοντά στους χώρους λήψης αποφάσεων και στις λιγοστές πηγές πλούτου.

 

Οι αλλαγές που επήλθαν, λοιπόν, τα τελευταία 40 χρόνια στην Ελλάδα είναι κοσμογονικές. Μοιάζει με μυθιστόρημα (καπιταλιστικής) ενηλικίωσης, ή μύησης ή bildungsroman, όπως είναι οι σχετικοί λογοτεχνικοί όροι, μόνο που εδώ δεν πρόκειται για αναζήτηση βαθύτερου εαυτού και ταυτότητας· πρόκειται για ταξίδι με ένα καράβι στο οποίο μπήκαμε λίγο-πολύ συνειδητά και λίγο-πολύ χωρίς να το καταλάβουμε, χωρίς να ερωτηθούμε, είχαμε ενδεχόμενο δόλο που λένε στα νομικά, είχαμε μια αθωότητα χωρίς να είμαστε αθώοι.

 

Αυτοί που μπήκαν πρώτοι έπιασαν καλύτερες θέσεις, καμπίνες λουξ ή έγιναν καπετάνιοι, οι άλλοι παρακολουθούν από το κατάστρωμα τις εξελίξεις. Βέβαια όλοι επηρεάζονται από τον καιρό.

  

Ο καιρός έφερε γενικότερα πολύ μεγάλες αλλαγές, λόγω κυρίως των τεράστιων επιτευγμάτων της τεχνολογίας. Οπότε μιλάμε για μια κοσμογονία εντός μιας άλλης κοσμογονίας.

 

Υπάρχει ωστόσο μια διαφορά ως προς τον επηρεασμό, σε τέτοιες καταστάσεις. Λένε ότι ο άνθρωπος είναι προσαρμοστικό ον, ευτυχώς άλλωστε, αλλιώς δεν θα επιβίωνε. Ομως εδώ η προσαρμοστικότητα αφορά κυρίως τους έχοντες το πάνω χέρι. Οσοι εκ των εχόντων και κατεχόντων, για να θυμηθούμε μια παλιότερη ορολογία, είναι προσαρμοστικοί, προχωρούν. Οι άλλοι μένουν πίσω. Για τους μη έχοντες και μη κατέχοντες, ωστόσο, δεν τίθεται θέμα προσαρμοστικότητας. Τίθεται μόνο θέμα εξοικείωσης. Εξοικείωσης με την τρας τηλεόραση που άλλοτε θα την έβρισκε κανείς εξωφρενική· εξοικείωσης με τους παραπάνω ετήσιους θανάτους λόγω κορονοϊού· εξοικείωσης με μικρούς ή μεγαλύτερους πολέμους δώθε κείθε που όλο μακριά γίνονται και όλο πλησιάζουν· εξοικείωσης με την ύπαρξη ολοένα και περισσότερων πεδίων λήψης αποφάσεων για ζητήματα ζωής και θανάτου εκτός δημοκρατικού ελέγχου· εξοικείωσης με τη μικρή και τη μεγάλη διαφθορά· εξοικείωσης με την παντοτινή μη αύξηση μισθού αλλά αν χρειαστεί και με τη μείωσή του· εξοικείωσης και με τους ζητιάνους που άλλοτε κάπως περιθάλπαμε· εξοικείωσης με τη χρηματιστηριακή αποτίμηση της ζωής μας.

 

Πρόκειται για εξοικείωση, εντέλει, με την προσαρμοστικότητα των άλλων. Εδώ κι αν χρειάζεται αναστοχασμός.

  

Κάποιοι πάντα θα αναζητούν μόνο τα ελαττώματά σου

 

γράφει ο Σπύρος Σταθάτος

 

Είναι γεγονός. Λαμπάδες να κάνεις τα χέρια σου, αυτός που θέλει να σε κατηγορήσει θα το κάνει χωρίς δισταγμό, πολλές φορές δε και χωρίς ντροπή. Γιατί; Γιατί έτσι τον βολεύει. Ας δούμε μερικά παραδείγματα.

 

Εάν είσαι πολύ καλός, σε θεωρούν άνθρωπο χωρίς πυγμή και προσωπικότητα.

 

Εάν είσαι πάλι άνθρωπος που λέει τη γνώμη του, σε θεωρούν ισχυρογνώμονα και εγωιστή.

 

Εάν αγαπάς πολύ και δένεσαι με τον άλλο, είσαι και πάλι «ανεπαρκής» γιατί αγαπάς ασφυκτικά και κουράζεις.

 

Εάν δίνεις χώρο στον άλλο και δεν κάνεις «περιττές» ερωτήσεις, είσαι ένας αδιάφορος άνθρωπος που δεν μπορείς να στηρίξεις κανένα. Κοινώς, μακριά από μας.

 

Όταν μοιράζεσαι τα πάντα με τον άλλο, χωρίς να κρατάς τίποτα για τον εαυτό σου, είσαι ανοιχτό βιβλίο, προβλέψιμος και άρα βαρετός.

 

Αν πάλι είσαι πιο κλειστός χαρακτήρας, είσαι στην ουσία κρυψίνους και ποιος ξέρει τι άλλο κρύβεις.

 

Συμπέρασμα;

 

Είναι πάρα πολύ εύκολο να βρίσκεις ελαττώματα στον άλλο. Δεν υπήρξε και ούτε θα υπάρξει ποτέ ο τέλειος άνθρωπος. Εξάλλου και εσύ που παρατηρείς τα ελαττώματα των άλλων, απέχεις παρασάγγας από την τελειότητα.

Το κλειδί είναι να είσαι ο εαυτός σου. Να μην μπαίνεις στο τρυπάκι, του πώς θα φανεί αυτό στον ένα ή πώς θα το πάρει ο άλλος. Να είσαι αυθεντικός. Μόνο τότε μπορείς να προσελκύσεις τους κατάλληλους ανθρώπους και να κάνεις σχέσεις ζωής (φιλικές ή ερωτικές).

 

Να θυμάστε ότι αυτοί που θέλουν να σας αγαπήσουν, θα σας αγαπήσουν. Οι υπόλοιποι ο,τι και να κάνεις θα ψάξουν να βρουν «το αρνητικό» πάνω σου. Εδώ αξίζει να θυμηθούμε την σπουδαία φράση του Θανάση Βέγγου « Δεν έχω χρόνο για αυτούς που με μισούν γιατί είμαι απασχολημένος αγαπώντας όσους με αγαπούν».

Γύρνα την πλάτη στους τοξικούς ανθρώπους!

 

γράφει η Δέσποινα Χατζάκη

 

Και ξαφνικά στην παρέα νιώθεις να σε τυλίγει ένα μαύρο πέπλο κατάθλιψης και δυσφορίας ανεξήγητης.

Πνίγεσαι και κανενός τα χέρια δε σου σφίγγουν τον λαιμό!

Στεναχωριέσαι και απελπίζεσαι χωρίς να συμβαίνει εκείνη τη στιγμή το πιο τραγικό πράγμα στη ζωή σου.

Το σκηνικό το ίδιο επαναλαμβανόμενο μόνο όταν στην παρέα ή στη σκέψη σου είναι “παρόντα” κάποια άτομα.

Ναι, το βρήκες! Αυτά είναι η αιτία που σε εγκαταλείπει η θετική σου σκέψη.

“Ρουφούν” με μανία τη θετική σου ενέργεια και σου εκπέμπουν τη δική τους την τοξική!

Παίρνουν από σένα το χαμόγελο, καθετί καλό και λαμπερό που έχεις και σου στέλνουν μιζέρια, κακομοιριά και άρνηση.. Δεν προλαβαίνεις να αμυνθείς.

Η επιρροή τους δυνατή και η αντίστασή σου μηδενική.

Τα τοξικά άτομα θα σε πλησιάσουν στην παρέα ζωντανά ή κρυμμένα κάποιες φορές πίσω από ένα ιντερνετικό πληκτρολόγιο!

Όχι γιατί θέλουν τη φιλία σου, την καλή σου διάθεση ή να ακούσουν τι έχεις να τους πεις.

Το κάνουν για να πουν τα δικά τους. Να σε ελέγξουν αρπάζοντας ό,τι θετικό έχεις και να το αντικαταστήσουν με ό,τι αρνητικό έχουν τα άτομα αυτά. Απόφυγε τους τοξικούς ανθρώπους!

Απομακρύνσου όσο πιο γρήγορα μπορείς! Μην τους κάνεις τη χάρη να σου παίρνουν τον ήλιο σου και να λάμπουν αυτοί!

Γύρισέ τους την πλάτη και τα τοξικά τους βέλη θα επιστρέψουν πίσω.. Μην ξεγελιέσαι από το ψεύτικο χαμόγελό τους! Βγάλε τους τοξικούς ανθρώπους από τη ζωή σου! Ξεκίνα να προσπαθείς!