Οργή ντροπή και θλίψη για τον αποκλεισμό του σπουδαίου συνθέτη Χρήστου Λεοντή από το Φεστιβάλ Αθηνών ! (Real fm – Ηχητικό)

 

Οργή, ντροπή και θλίψη!

 

Ο Χρήστος Λεοντής, ένας από τους σπουδαιότερους συνθέτες που έχει και είχε αυτή η χώρα, αποκλείστηκε από το Φεστιβάλ Αθηνών! Απορρίφθηκε πρόταση του για τα μουσικά του 60χρονα,  το καλοκαίρι στο Ηρώδειο, με τη δικαιολογία ότι «ο ευρύτερος σχεδιασμός και οι επιμέρους κατευθύνσεις του καλλιτεχνικού προγραμματισμού 2023 δεν επιτρέπουν την ένταξή της στο φετινό Φεστιβάλ» Αθηνών.

 

Ακούστε τον μεγάλο συνθέτη να μιλά στον δημοσιογράφο Νίκο Μπογιόπουλο (Real fm – 29/11/2022) για τον αποκλεισμό του:

πηγή

Προσωπικά δεδομένα

 

γράφει ο Μάνος Τσαλδάρης

 

Ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα και ιατρικό απόρρητο. Δύο έννοιες που, θεωρητικά τουλάχιστον, θα έπρεπε να σέβονται όλοι. Κι όμως, όπως αποδεικνύεται, δεν είναι έτσι. Ιδίως όταν θεωρείς ότι είσαι «Λουδοβίκος».

 

Μπορείς τότε να βγαίνεις στην «πλατεία» του twitter και της τηλεόρασης και να ανακοινώνεις μια σοβαρότατη ασθένεια που βασανίζει -όχι εσένα- αλλά ένα πρόσωπο του στενότερού σου οικογενειακού περιβάλλοντος. Πρόσωπο που είναι άγνωστο εάν το ρώτησες μήπως θέλει και συμφωνεί να ανακοινώσεις δημόσια αυτά τα συγκεκριμένα ευαίσθητα προσωπικά του δεδομένα.

 

 

Εκτός εάν υποθέτεις ότι επειδή το έκανε ιδία βουλήσει ένα άλλο ιδιαίτερα προβεβλημένο μέλος της οικογένειάς σου, έχεις κι εσύ το δικαίωμα να εκθέσεις και το μέλος εκείνο που ώς τώρα φροντίζει να κρατά για τον εαυτό του χαμηλά τους τόνους.

 

Τόνους τέτοιους που δεν θα του επιτρέψουν να βγει δημόσια και να εκφράσει την αντίθεσή του στην εκμετάλλευση της ιατρικής πάθησης και της μάχης που έχει μπροστά του, για να κερδίσεις, έστω και περιστασιακά, τη συμπάθεια του κόσμου.

 

Συμπάθεια που έχεις τόσο ανάγκη, ιδιαίτερα όταν είσαι στριμωγμένος στα σχοινιά της γωνίας του ρινγκ και σε χτυπούν, από όποια πλευρά μπορούν, όχι μόνο «εχθρικά» αλλά και «φιλικά» προς «Εσέ» Μέσα Ενημέρωσης. Ιδιαίτερα όταν βλέπεις να επικρίνουν τις «θεόπνευστες» ώς τώρα επιλογές σου.

 

Επιλογές, που, όταν είναι λάθος, συνηθίζεις να λες ότι αναγκάστηκες να τις κάνεις και επιρρίπτεις τις ευθύνες σε όλους τους άλλους εκτός από σένα ή τις σκορπάς στους «υπηκόους», αφού πρώτα τις μετατρέψεις σε προσωπικές. Οσο για την ντροπή αποδεικνύεις και πάλι ότι αυτή είναι ξένη λέξη για «Εσένα».

Κωμωδία ή τραγωδία; Ο αρχικοριός δρούσε - λένε - ανεξέλεγκτος…

 

Ο πρωθυπουργός και ο γραμματέας του "δεν ήξεραν" και ο διοικητής έδρασε "νόμιμα". Μένει να το αποδεχθούν και οι εισαγγελείς που ερευνούν την υπόθεση.

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Η μυστική υπηρεσία παρακολουθούσε έναν ευρωβουλευτή και υποψήφιο αρχηγό. Μόλις αποκαλύφθηκε, ο πρωθυπουργός είπε: «Δεν το γνώριζα». Και απέδωσε την πολιτική ευθύνη στον γραμματέα του υποχρεώνοντάς τον να παραιτηθεί.

 

Ο γραμματέας αυτός πήγε χτες στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής και πρωταγωνίστησε σε ένα σύντομο έργο, που ξεκίνησε σαν κωμωδία και καταλήγει σε τραγωδία, αν πιστέψουμε όσα είπε.

 

 

Ο Γρηγόρης Δημητριάδης αυτή τη φορά πήγε στη Βουλή πολύ καλά δασκαλεμένος. Δεν επικαλέστηκε το «απόρρητο για λόγους εθνική ασφαλείας», όπως έκανε την προηγούμενη φορά τον περασμένο Σεπτέμβριο. Αλλά και πάλι δεν είπε τίποτα που να ρίχνει φως στο σκάνδαλο. Ή μάλλον είπε κάτι που είναι για γέλια, αλλά, αν το καλοσκεφθούμε, είναι και για κλάματα: Δεν γνώριζε για τη «νόμιμη επισύνδεση» του Νίκου Ανδρουλάκη.

 

Πρόκειται για καταφανές ψέμα. Και αυτή είναι η καλή εκδοχή. Γιατί η άλλη, δηλαδή το ενδεχόμενο να μη γνώριζε, είναι πολύ χειρότερη.

 

Αν ούτε ο πρωθυπουργός ούτε ο γραμματέας του γνώριζαν την παρακολούθηση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, τότε ανακύπτουν δύο καίρια-και απολύτως συναφή μεταξύ τους- ερωτήματα:

 

Πρώτον, είναι δυνατόν ο διοικητής της ΕΥΠ να αποφασίζει μόνος του να παρακολουθεί πολιτικά πρόσωπα χωρίς να ενημερώνει κανέναν; Και

 

Δεύτερον, είναι δυνατόν ο πρωθυπουργός να έχει εκχωρήσει τέτοια εξουσία σε έναν μετακλητό υπάλληλο; Και εντέλει ποιος έχει τον πολιτικό έλεγχο της ΕΥΠ; Σύμφωνα με όσα είπε ο Δημητριάδης, ουδείς!

 

Πρόκειται για απίστευτο ισχυρισμό, που εμπεριέχει μεγάλη πονηριά. Αφού ο Δημητριάδης «δεν γνώριζε», δεν έχει και καμιά ευθύνη. Αυτό επιδιώκουν όσοι τον δασκάλεψαν να πει όσα είπε. Επομένως, τη «δουλειά» έκανε μόνος του ο Παναγιώτης Κοντολέων. Αυτός, όμως, δεσμεύεται από το «απόρρητο», η παρακολούθηση Ανδρουλάκη ήταν «νόμιμη επισύνδεση» και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Ετσι, δεν θα μάθουμε ποτέ γιατί έγινε η συγκεκριμένη παρακολούθηση και ο δράστης «θα τη βγάλει καθαρή».

 

Αυτός είναι ο σχεδιασμός. Ο πρωθυπουργός και ο γραμματέας του «δεν ήξεραν» και ο διοικητής έδρασε «νόμιμα». Μένει να το αποδεχθούν και οι εισαγγελείς που ερευνούν την υπόθεση. Και να μη βρουν κανένα στοιχείο για τη δράση του Predator, για το οποίο ο Δημητριάδης επίσης «δεν γνωρίζει».

 

Αφού ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση επιχειρούν να κουκουλώσουν το σκάνδαλο, η εισαγγελική έρευνα είναι η μόνη πλέον που μπορεί να ρίξει φως. Υπό την προϋπόθεση ότι οι εισαγγελείς, σύμφωνα με τη διαβεβαίωση του ανώτατου προϊσταμένου τους κ. Ντογιάκου, «ερευνούν σε βάθος και προς κάθε κατεύθυνση» και δεν κλωθογυρίζουν, όπως είπε ο βουλευτής κ. Τζαβάρας.

 

Διαφορετικά, θα ισχύει αυτό που έχει γράψει ο αρχαίος ιστορικός Θουκυδίδης: «Δεν κατηγορώ αυτούς που ασκούν την εξουσία, αλλά αυτούς που είναι πρόθυμοι να υπακούσουν»…

Η κυβέρνηση στέλνει τα ΜΑΤ στους γιατρούς – Συμβολική κινητοποίηση από το πρωί έξω από το Υπουργείο Υγείας

 

Περικυκλωμένοι από τρεις διμοιρίες  ΜΑΤ στην είσοδο του υπουργείου Υγείας είναι οι νοσοκομειακοί γιατροί, οι οποίοι από το πρωί πραγματοποιούν συμβολική κινητοποίηση απαιτώντας την απόσυρση του νομοσχεδίου για τη δευτεροβάθμια περίθαλψη.

 

Η κυβέρνηση, η οποία πριν από 2,5 χρόνια αποκαλούσε τους γιατρούς “ήρωες”, αλλά την ίδια στιγμή άφηνε τόσο εκείνους όσο και την υγεία του λαού χωρίς καμία μέριμνα και προστασία, προκειμένου να ολοκληρώσει τα σχέδια πλήρους εμπορευματοποίησης της υγείας ρίχνει απέναντί τους τις δυνάμεις καταστολής.

 

 

 

 

«Τα νοσοκομεία τα πλήρωσε ο λαός, δεν τα παζαρεύουμε για χάρη κανενός» και «Κάτω τα χέρια από τα νοσοκομεία – Δικαίωμά μας είναι η δωρεάν υγεία» φωνάζουν απαιτώντας την αποχώρηση των ΜΑΣ.

 

Για σήμερα ΟΕΝΓΕ και ΕΙΝΑΠ έχουν κηρύξει νέα 24ωρη παναττική απεργία και συγκέντρωση στις 12.30 μ.μ. στο υπουργείο Υγείας.

 

Δείτε σε BINTEO τη “φροντίδα” της κυβέρνησης για τους γιατρούς και την υγεία του λαού…

πηγή

Μήπως το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο Τσίπρας;

 

H κοινή γνώμη εκτιμά ότι όσα και αν, δικαίως ή αδίκως, καταλογίζονται στον Μητσοτάκη, τίποτε δεν τον κάνει χειρότερο από τον Τσίπρα. Το ερώτημα που μπαίνει είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα τα κατάφερνε καλύτερα με άλλη ηγεσία. Αν, δηλαδή, πέρα από τον Τσίπρα, πολιτικά έναν μεσήλικα που παριστάνει τον έφηβο, ή τον Σπίρτζη και τη Γεροβασίλη, υπάρχει κάτι καινούργιο, κάτι φρέσκο

γράφει ο Κώστας Γιαννακίδης  

Ο Αλέξης Τσίπρας επισκέφθηκε τη συνταξιούχο δημοσιογράφο Ιωάννα Κολοβού, η οποία έχασε το σπίτι της σε πλειστηριασμό, ενώ κουβαλάει στην πλάτη της χρέη χιλιάδων ευρώ για απλήρωτες κλήσεις. Από τον ΣΥΡΙΖΑ έδωσαν στη δημοσιότητα μία φωτογραφία με αισθητική Ομπάμα. Τσίπρας και Κολοβού είναι με πλάτη στον φακό, μέσα στο σπίτι. Και ο πολιτικός αγκαλιάζει στοργικά τη συνταξιούχο. Θα μπορούσε να είναι μία όμορφη, τρυφερή εικόνα, αν στη θέση του Τσίπρα ήταν κάποιος άλλος. Με τον Τσίπρα έδειχνε, τουλάχιστον, αστεία. 

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνουν το προβάδισμα της ΝΔ στην πρόθεση ψήφου και την υπεροχή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην καταλληλότητα για πρωθυπουργός. Προς διευκόλυνση της συζήτησης να δεχθώ όλα όσα σούρουν στην κυβέρνηση στα social media και να αναγνωρίσω ότι όλες οι αιτιάσεις που απευθύνει η αντιπολίτευση αντιστοιχούν στην αλήθεια. Τότε για ποιο λόγο δεν παίρνει ο ΣΥΡΙΖΑ το δημοσκοπικό προβάδισμα; Κάποιοι τώρα θα πουν ότι οι δημοσκοπήσεις είναι στημένες. Εντάξει, μόνο που τα ίδια αποτελέσματα παραλαμβάνει και ο ΣΥΡΙΖΑ στις δικές του μετρήσεις –είναι κομμάτι δύσκολο η εταιρεία δημοσκοπήσεων να συνωμοτεί εις βάρος του πελάτη της. Αλλωστε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όσο και αν αμφισβητεί την αξιοπιστία των μετρήσεων, ποτέ δεν μας παρουσίασε μία δική του προς αποκατάσταση της αλήθειας. 

Δημοσκόπηση Metron Analysis: Προβάδισμα 8 μονάδων για τη ΝΔ Πατήστε εδώ Στην τελευταία δημοσκόπηση της Alco για τον Alpha, υπάρχει ένα ερώτημα το οποίο δεν απασχόλησε τις σχετικές αναφορές. Το δείγμα ερωτάται αν πιστεύει τον Πρωθυπουργό σε όσα λέει για τις υποκλοπές. Η απάντηση είναι σαρωτικά (64%) αρνητική και μόλις ένα μικρό ποσοστό (18%) δηλώνει ότι πιστεύει τους ισχυρισμούς του Μητσοτάκη. Ομως τόσο η συγκεκριμένη δημοσκόπηση όσο και εκείνη της Metron Analysis (Mega) επιβεβαιώνουν το προσωπικό του προβάδισμα έναντι του Τσίπρα. Μάλιστα, πέρα από την καταλληλότητα για τη δουλειά του πρωθυπουργού, ο Μητσοτάκης υπερέχει του Τσίπρα στο ερώτημα για αυτόν που προστατεύει καλύτερα τους δημοκρατικούς θεσμούς. Αν συνδυάσουμε τις δύο δημοσκοπήσεις, θα βρεθούμε μπροστά σε μία αντίφαση. Πώς είναι δυνατόν ένας πρωθυπουργός, που δεν γίνεται πιστευτός από την κοινή γνώμη, να διατηρεί σε υψηλό ποσοστό την καταλληλότητά του, ενώ την ίδια στιγμή ο αντίπαλος του μένει καθηλωμένος; 

Υπάρχουν δύο τρόποι για να προσεγγίσεις την απάντηση. Από τη μία μπορείς να πεις ότι η κοινή γνώμη είναι τόσο κυνική, ώστε θεωρεί τις υποκλοπές αναγκαίο κακό, ένα σκοτεινό μέρος του παιχνιδιού που αρνείται να παρακολουθήσει. Από την άλλη, όμως, η κοινή γνώμη εκτιμά ότι όσα και αν, δικαίως ή αδίκως, καταλογίζονται στον Μητσοτάκη, τίποτε δεν τον κάνει χειρότερο από τον Τσίπρα. Για αυτό και το δημοσκοπικό προβάδισμα της ΝΔ διαβάζεται και αλλιώς. Ο πολίτης που δηλώνει ότι θα τη ψηφίσει δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι επικροτεί την κυβερνητική πολιτική. Απλώς αναγνωρίζει ότι το μαγαζί χρειάζεται διεύθυνση για να λειτουργήσει. Κάποιοι επιλέγουν αυτή που θεωρούν καλύτερη, κάποιοι άλλοι αυτή που θεωρούν λιγότερο κακή. 

Το ερώτημα που μπαίνει είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα τα κατάφερνε καλύτερα με άλλη ηγεσία. Αν, δηλαδή, πέρα από τον Τσίπρα, πολιτικά έναν μεσήλικα που παριστάνει τον έφηβο, τον Σπίρτζη και τη Γεροβασίλη, υπάρχει κάτι καινούργιο, κάτι φρέσκο. Αλλά και να υπάρχει, θα το αφήσουν να ανθίσει; Γιατί ναι, αυτή τη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει από τη ΝΔ, αλλά χάνει και από τον Τσίπρα.   Πηγή: Protagon.gr

Κύμα πτωχεύσεων στους προμηθευτές της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας

 

Δύσκολα θα μπορούσε να είναι πιο συμβολικό: Η εταιρεία BIA που κατασκευάζει το περίφημο σήμα της Mercedes -το τριάκτινο αστέρι είναι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.

 

Η προμηθεύτρια εταιρεία της  Mercedes που έχει την έδρα της στο Μπρούχσαλ, καταγράφει πλέον «σταθερή πτώση των πωλήσεων, ενώ σε συνδυασμό με την έκρηξη του ενεργειακού κόστους, καθίσταται αδύνατη η συνέχιση της λειτουργίας της σε βιώσιμη βάση», εξήγησε  ο Διευθύνων Σύμβουλος της BIA, Γεργκ Πίτμπαχ.

 

 

Η BIA δεν είναι μια μεμονωμένη περίπτωση. Αλλά, ένα παράδειγμα της κρίσης σε ολόκληρη την αλυσίδα προμηθευτών της γερμανικής βιομηχανίας. Η έλλειψη  ημιαγωγών, τα προβλήματα της εφοδιαστικής αλυσίδας, η αύξηση των  μισθών και εκτίναξη του ενεργειακού κόστους, δημιουργεί ένα περιβάλλον για τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία, κάθε άλλο παρά ρόδινο.

 

Οι μικροί προμηθευτές πλήττονται περισσότερο

 

Η εταιρεία BIA είναι ένα παράδειγμα της κρίσης σε ολόκληρη τη γερμανική βιομηχανία προμηθευτών: Η Borgers, μια παραδοσιακή εταιρεία της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, ειδική στα κλωστοϋφαντουργικά μέρη των οχημάτων, έπρεπε επίσης να κηρύξει πτώχευση μετά από 156 χρόνια οικογενειακής παράδοσης.

 

Τα ίδια προβλήματα αντιμετωπίζει η Schneider, που κατασκευάζει εξαρτήματα για το εσωτερικό του οχήματος, όπως πάνελ ή συστήματα εξαερισμού, με μεγάλους πελάτες, όπως Audi, BMW, Mercedes, Ferrari, Jaguar Toyota και Volvo.

 

Δεν είναι περίεργο που εξέχοντες εκπρόσωποι της βιομηχανίας προειδοποιούν επειγόντως για ένα κύμα χρεοκοπιών στις τάξεις τους, στο πλαίσιο της πιο πρόσφατης συμφωνίας με την IG Metall στη βιομηχανία μετάλλων, για 8,5% αύξηση των μισθών μια περίοδο δύο ετών. «Τα τελευταία 25 χρόνια, δεν έχουμε βιώσει ποτέ τόσο τεράστιες αυξήσεις κόστους», λέει ο Διευθύνων Σύμβουλος της Elringklinger και Πρόεδρος της General Metal, Στέφαν Βολφ. Αναμένει μάλιστα πολλές  πτωχεύσεις το πρώτο εξάμηνο του 2023.

 

Παρελθόν οι καλύτερες μέρες

 

 

Ο κλάδος γνώρισε πραγματικά καλύτερες μέρες: Στη Γερμανία το 2016, εξακολουθούσαν να κατασκευάζονται 5,7 εκατομμύρια αυτοκίνητα. Το 2021 κατασκευάστηκαν 3,1 εκατομμύρια, αλλά φέτος θα είναι λιγότερα από τρία εκατομμύρια. Πώς οι μικρομεσαίες εταιρείες προμηθευτών θα μπορούσαν  να αντιμετωπίσουν αυτά τα βάρη χωρίς να ζημιωθούν; Όλα αυτά αναπόφευκτα οδηγούν μόνο σε περισσότερες χρεοκοπίες.

 

Ακόμη και γίγαντες όπως η Bosch, η Continental, η ZF, η Schaeffler ή η Mahle δύσκολα βγάζουν χρήματα. Αλλά το πιο σκληρό πλήγμα – όπως και στην πραγματική ζωή – είναι οι μικροί προμηθευτές. Αυτοί που παραδίδουν μόνο μεμονωμένα εξαρτήματα και όχι ολοκληρωμένα συστήματα όπως οι γίγαντες της βιομηχανίας.

 

Εκείνοι που αντιμετωπίζουν ήδη ισχυρό κόστος και έντονο ανταγωνισμό επειδή οι μεγάλοι και ισχυροί πελάτες τους μπορούν να τους αλλάξουν  ευκολότερα με φθηνότερους ανταγωνιστές στην παγκόσμια αγορά.

 

Η αυτοκινητοβιομηχανία δεν είχε αντιμετωπίσει  ποτέ τέτοια αναταραχή όπως σήμερα, όπως εξήγησε πρόσφατα ο Τόμας Μπάργκερ, Πρόεδρος Ενωσης Βιονηχανιών με 300 προμηθευτές, στη Βάδη.

 

Η υπολειτουργία των εργοστασίων, το οικονομικό άγχος των εταιρειών, απλά κρατάνε πάρα πολύ καιρό. Το κόστος ενέργειας δεν μπορεί πλέον να υπολογιστεί. Το χειρότερο όμως είναι η απώλεια όγκου. Οι προμηθευτές όχι μόνο στερούνται ποσότητες παραγωγής, αλλά κυρίως προστιθέμενη αξία:

 

Υπάρχουν πάνω από 1400 διαφορετικά εξαρτήματα σε έναν κινητήρα εσωτερικής καύσης και μόνο 200 για ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο. Και οι μακροπρόθεσμες προοπτικές ανάπτυξης είναι επίσης ζοφερές εν όψει της απαγόρευσης των κινητήρων εσωτερικής καύσης το 2035.

 

Δεν υπάρχει μάλιστα ελπίδα για ταχεία ανάκαμψη της αγοράς, όπως το 2010. Χωρίς ανάπτυξη στην αγορά αυτοκινήτων, ο κλάδος των προμηθευτών δεν μπορεί να ανακάμψει. Αυτό σημαίνει ότι η πιθανότητα κυμάτων χρεοκοπιών αυξάνεται.

 

πηγή: naftemporiki.gr

 

 

Δούρειοι Ίπποι στο ΠΑΣΟΚ: Οι παρακολουθήσεις, το Κατάρ, το καλάθι…

 

Το φιλοκυβερνητικό πνεύμα προβεβλημένων στελεχών του ΠΑΣΟΚ και η απουσία αντίδρασης του Ν. Ανδρουλάκη.

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Τι συμβαίνει στο τρίτο κόμμα της Βουλής; Την ώρα που ο νέος αρχηγός Νίκος Ανδρουλάκης προσπαθεί να βρει κάποιον αντιπολιτευτικό βηματισμό, εμφανίζονται προβεβλημένα στελέχη, σε καίριες θέσεις, που κάνουν ό,τι μπορούν για να διευκολύνουν την κυβέρνηση.

 

Ο κ.Ανδρουλάκης ήταν θύμα των παρακολουθήσεων. Αυτό τον υποχρέωσε να εγκαταλείψει-σ’ αυτό το θέμα- την τακτική των ίσων αποστάσεων από την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ και να καταγγείλει τον ίδιο τον πρωθυπουργό για το σκάνδαλο και τις προσπάθειες να κουκουλωθεί.

  

Όμως, δεν συμμερίζονται όλοι στο ΠΑΣΟΚ αυτήν την επιλογή Ανδρουλάκη. Από την πρώτη στιγμή που καταγγέλθηκε η παρακολούθησή του η ευρωβουλευτής Εύα Καϊλή υποβάθμισε το θέμα λέγοντας ότι είναι «πανευρωπαϊκό πρόβλημα» και, ταυτόχρονα, έδειξε να πιστεύει τις κυβερνητικές διαβεβαιώσεις ότι καμία κρατική υπηρεσία «δεν έχει αγοράσει το PREDATOR».

 

Η κυρία Καϊλή, όμως, «χτύπησε» και σε ένα άλλο θέμα. Την ώρα που είχαν κορυφωθεί οι καταγγελίες για το Μουντιάλ του Κατάρ, η ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ χαρακτήρισε τη χώρα αυτή «πρωτοπόρο στα εργασιακά δικαιώματα»!

 

Στο ίδιο φιλοκυβερνητικό πνεύμα με την κυρία Καϊλή, ο Ανδρέας Λοβέρδος πήρε χτες δύο θέσεις που απέχουν από τις θέσεις του κόμματός του και ταυτίζονται με τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης:

 

Πρώτον, είπε ότι πρέπει να γίνει έρευνα για «να μάθουμε ποιος είναι πίσω από όλα αυτά». Ο κ. Λοβέρδος εμφανίζεται να μην γνωρίζει ποιος έκανε τις παρακολουθήσεις,ενώ είναι ομολογημένο ότι η ΕΥΠ παρακολουθούσε τον αρχηγό του, ο οποίος καταλογίζει την ευθύνη στον πρωθυπουργό.

 

Δεύτερον, πρόσθεσε «δεν θα παραδώσουμε τη χώρα στο χάος και τη λάσπη». Η θέση αυτή του κ. Λοβέρδου ουσιαστική υιοθετεί την κυβερνητική επιχειρηματολογία ότι οι αποκαλύψεις για τις παρακολουθήσεις είναι «λάσπη του ΣΥΡΙΖΑ» και οδηγεί σε «αποσταθεροποίηση».

 

Η τρίτη φιλοκυβερνητική δήλωση ήρθε από τον υποψήφιο ευρωβουλευτή Νίκο Παπανδρέου, ο οποίος χαρακτήρισε το καλάθι του νοικοκυριού «εξόχως πετυχημένη πολιτική». Όμως, το κόμμα του έχει πει ότι το καλάθι «μονιμοποιεί την ακρίβεια» και έχει καταλογίσει στον αρμόδιο υπουργό επικοινωνιακά σόου.

 

Η κυβερνητική συνεργασία με τη ΝΔ την περίοδο 2012-2014 και το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο έχει «γαλουχήσει» στελέχη του ΠΑΣΟΚ με τέτοιον τρόπο που τα οδηγεί σε ένα είδος συμπολιτευόμενης αντιπολίτευσης. Δηλαδή, αυτό ακριβώς που βολεύει την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό. Το αν ορισμένα από αυτά θα «μετακομίσουν» κιόλας στη ΝΔ είτε πριν είτε μετά τις εκλογές είναι κάτι που ήδη συζητείται.

 

Ο κ. Ανδρουλάκης τα γνωρίζει αυτά, αλλά μέχρι στιγμής δεν αντιδρά. Είτε διότι δεν θέλει «αναταράξεις» στο κόμμα του τώρα που «μυρίζει εκλογές». Είτε διότι πιστεύει ότι δεν αποτελούν κίνδυνο.

 

Αν συμβαίνει το δεύτερο, καλύτερα θα ήταν να υπολογίσει το ρόλο που παίζουν οι Δούρειοι Ίπποι…

Η σιωπή σαν ντρίπλα

 

γράφει ο  Παντελής Μπουκάλας

 

Σε όλα τα αθλήματα, το παν είναι η πάσα. Το έχει πει πολύ σωστά ο Παναγιώτης Γιαννάκης, δικαιωμένος από τη συμπεριφορά του όταν δρούσε στο παρκέ: η πάσα δίνει χαρά σε δύο, στον πασαδόρο και στον σκόρερ – και σε όλη την ομάδα. Αντίθετα, οι ατομιστίες (έτσι λέει η πιτσικαρία τις εγωπαθείς φιοριτούρες, δεκαετίες τώρα) καταστρέφουν τη συλλογική προσπάθεια.

 

Εχει φυσικά και η ντρίπλα τη χάρη της. Το διαπιστώνουμε άλλωστε και στα γήπεδα, από τα επιφωνήματα έκπληξης ή ενθουσιασμού κάθε φορά που ένα άδειασμα του αντιπάλου οδηγεί σε καλλιτεχνικούς χαρακτηρισμούς: ζωγραφιά, ποίημα κτλ. Μόνο οι πιο άμπαλοι όμως θα χειροκροτήσουν την ντρίπλα-για-την-ντρίπλα, ή μάλλον την ντρίμπλα που αποσκοπεί στον εξευτελισμό του αντιπάλου και στο τάισμα της ματαιοδοξίας του παίχτη που βλέπει το είδωλό του σαν κέντρο της μπάλας. Τέτοιες ντρίπλες τις συνηθίζει περισσότερο απ’ όλους τους δεξιοτέχνες ο τελεσίδικα ανώριμος Νεϊμάρ. Επιχειρεί να γελοιοποιήσει τον αμυντικό, κι ας χαθεί η ευκαιρία για την ομάδα του. Κι αυτά τα πίστευα πολύ πριν γίνει απόστολος του ακροδεξιού αμαζονιοφάγου Ζαΐρ Μπολσονάρου.

 

Μπορείς άραγε με μια ντρίπλα και να γελοιοποιήσεις τον αντίπαλο (όταν μάλιστα του αξίζει και του πρέπει ο εξευτελισμός) και να βοηθήσεις την ομάδα σου να σκοράρει και να δώσεις χαρά σε όλους τους θεατές; Δηλαδή τρία σε ένα; Ναι, μια χαρά μπορείς, αν έχεις θάρρος κι έναν καλό σκοπό στο μυαλό σου. Το έδειξαν στο οικουμενικό κοινό, με τον γλαφυρό τρόπο της σιωπής, οι παίχτες της Εθνικής του Ιράν. Δεν τραγούδησαν τον ύμνο της πατρίδας τους στο παιχνίδι με την Αγγλία, επειδή δεν θέλουν να ταυτιστούν με μια ανελεύθερη πατρίδα. Ντρίπλαραν τους μουλάδες, και χρειαζόταν πολλή γενναιότητα για να το πράξουν. Οι δικοί τους ζουν στο Ιράν.

 

Την ντρίπλα της σιωπής διάλεξαν και οι παίχτες της Εθνικής Γερμανίας. Κράτησαν κλειστό το στόμα τους στην εθιμική φωτογραφία, πριν αρχίσει το παιχνίδι με την Ιαπωνία, για να δηλώσουν την έγνοια τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Κατάρ, που ασφυκτιούν από το κατενάτσιο των σεΐχηδων. Στην περίπτωσή τους δεν χρειαζόταν γενναιότητα αλλά ευαισθησία. Πονηρός όμως ο καιροσκόπος Τζιάνι Ινφαντίνο, δεν τσίμπησε. Αν τιμωρούσε τους Γερμανούς, ίσως ξυπνούσε και τις άλλες ομάδες. Στον ειδωλολατρικό κόσμο που ζούμε, φαντάζεστε πόση αξία θα είχε μια κοινή υπέρ ελευθερίας δήλωση πεντέξι αστέρων, Μέσι, Ρονάλντο, Μπαπέ, Κέιν, Ζιρού, Νόιερ;

H κυβέρνηση βλέπει «μύθους και κατασκοπικές νουβέλες» στα δημοσιεύματα για τις παρακολουθήσεις…

 

«Η πολιτική αντιπαράθεση, σε μια φιλελεύθερη Δημοκρατία, γίνεται επί στοιχείων και γεγονότων. Συνταγματική και δημοκρατική εκτροπή είναι το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να δημιουργήσει συνθήκες πολιτικής ανωμαλίας, υιοθετώντας πλήρως, αναπόδεικτους ισχυρισμούς επιλογή που συνιστά τον τραμπισμό αλά γκρέκα» δήλωσε την Κυριακή ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ και κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιάννης Οικονόμου, σχολιάζοντας τις σημερινές αναφορές στον Τύπο σχετικά με την υπόθεση των υποκλοπών.

 

H κυβέρνηση, για μια ακόμα φορά αρνείται να σχολιάσει επί της ουσίας τα δημοσιεύματα για τις παρακολουθήσεις, που συνεχίζονται εδώ και εβδομάδες (και από φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ). Πετάει την μπάλα στην εξέδρα και μετατρέπει το ζήτημα σε δικομματικό «τσακωμό» με τον ΣΥΡΙΖΑ

 

 

«Όσο για τον κ. Βαξεβάνη, φαίνεται ότι ζήλεψε τη δόξα του Αισώπου και συνεχίζει τη δημοσίευση, σε συνέχειες, των δικών του μύθων. Σήμερα άρχισε να φαίνεται και ο στόχος που εξυπηρετούν οι αναπόδεικτοι και ατεκμηρίωτοι ισχυρισμοί του. Οι μύθοι του και οι κατασκοπικές νουβέλες του γράφονται για να στηθεί το αφήγημα δικαιολόγησης της διαφαινόμενης ήττας του ΣΥΡΙΖΑ στις επερχόμενες εκλογές, ώστε να διασωθεί πολιτικά ο κ. Τσίπρας την επόμενη ημέρα» υποστήριξε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

 

Σύμφωνα με τον Γ. Οικονόμου, «η κυβέρνηση, πρώτη στην Ευρώπη, παρουσίασε ένα πλήρες νομοθετικό πλαίσιο αντιμετώπισής των κακόβουλων λογισμικών και παράλληλα είναι αδιαπραγμάτευτη η πολιτική της βούληση για την πλήρη διερεύνηση και διαλεύκανση από τη Δικαιοσύνη των όσων έχουν δημοσιευτεί, ώστε να οροθετηθούν οι πραγματικές διαστάσεις της υπόθεσης στην Ελλάδα, από τη στιγμή που εμφανίστηκαν τέτοια λογισμικά ακόμη και επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ».  

πηγή

Ο Ολιβερ και η Τζέιν

 

γράφει η Αρχοντία Κάτσουρα

  

 

Ερχεται μια μέρα που δεν μπορείς να πεις ή να γράψεις τίποτα. Δεν είναι γιατί η έμπνευσή σου κοιμάται ούτε γιατί τεμπελιάζεις - το μυαλό σου φταίει. Και ο κόσμος γύρω σου. Που μέσα στην ήρεμη ρουτίνα της ζωής σου και της ζωής των πολλών (;) αυτού του κόσμου, που κουτσά-στραβά ή λίγο ή περισσότερο εύκολα διάγουν τον βίο τους, διαπιστώνεις πως ζεις μάλλον σε μια δυστοπία τυλιγμένη σε χρυσόσκονη. Ειδικά τώρα που έρχονται γιορτές.

 

Την πολιτική -με τη στενή έννοια του όρου- μπορείς να την αφήσεις στην άκρη κι ας βοά ο τόπος από τα προβλήματα, την ακρίβεια, τη φτώχεια και τις παρακολουθήσεις «για λόγους εθνικής ασφαλείας». Δεν την ξεχνάς, δεν γίνεται να την ξεχάσεις. Αλλά πλάι σε αυτά τα «μεγάλα», υπάρχουν και τα άλλα, τα «μικρά». Τόσο μικρά, που ορίζουν τον πολιτισμό μας και τις αξίες μιας κοινωνίας που ξέρει να κρύβει κάτω από το χαλί τις βρομιές και τα σκουπίδια.

 

Και ενώ η αγορά σε βομβαρδίζει με ευκαιρίες και «Μαύρες εβδομάδες και Παρασκευές» για καινούργια ρούχα, παπούτσια, έπιπλα και ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές, σκάνε δίπλα σου, μπροστά σου οι «βόμβες» όσων δεν μπορούν καν να ονειρευτούν τα μεταχειρισμένα.

 

Ποιοι είναι αυτοί; Οι μικροί Ολιβερ Τουίστ της εποχής μας. Τα παιδιά που λόγω συνθηκών, κακοτυχίας (ή δυστυχίας, δεν ξέρω ποια λέξη ταιριάζει) βρέθηκαν μακριά από την αγκαλιά μιας οικογένειας που να νοιάζεται γι’ αυτά ή, ακόμη και αν νοιάζεται, να μην μπορεί να τους προσφέρει τα στοιχειώδη. Είναι παιδιά για τα οποία τις επόμενες ημέρες θα διοργανωθούν τηλεμαραθώνιοι, επιφανείς και μη θα δώσουν τον οβολό τους, όσο το επιτρέπουν οι δυνατότητές τους, πραγματικά γιατί ο σκοπός είναι καλός. Και λίγο καιρό αργότερα μπορεί να «πέσουν από τα σύννεφα». Γιατί εκεί που προσέφεραν, με ειλικρινές ενδιαφέρον, τα πράγματα ίσως να μην είναι όπως φαίνονταν.

 

Και αν τα χρήματά τους πήγαν εκεί που δεν έπρεπε, μπορεί να μην πειράζει. Αυτό που πειράζει είναι η τύχη των τελικών αποδεκτών αυτής της αγαθοεργίας, της φιλανθρωπίας. Εκείνα τα παιδιά που εκτός από τη στέρηση της οικογένειας και τη φτώχεια -πόσο δίκιο έχει αυτός που είπε ότι αυτή είναι η χειρότερη μορφή βίας- βρέθηκαν αντιμέτωπα με την αδιαφορία (στην καλύτερη περίπτωση) ή την κακοποίηση (όποιας μορφής) στα χέρια αυτών που ανέλαβαν να τα προστατεύσουν. Ή στα χέρια κάποιων που τα εκμεταλλεύτηκαν, γιατί στην αδυναμία τους είδαν μια ευκαιρία: να ικανοποιήσουν εγωιστικά ή άλλα ένστικτα.

 

Δεν ξέρω πόσα από όσα βγαίνουν στο φως τις τελευταίες ημέρες είναι αλήθεια και πόσα υπερβολές. Ούτε μπορώ να τα ελέγξω - το αφήνω στους αρμόδιους. Μόνο που μου έρχονται στο μυαλό οι ήρωες δύο έργων κλασικής λογοτεχνίας. Ο Ολιβερ Τουίστ και η Τζέιν Εϊρ. Που ως παιδιά ιδρυμάτων και ορφανοτροφείων έζησαν την ασχήμια και τη βία και την κακία - σαν να μην ήταν άνθρωποι. Μόνο που όταν κάποιος διαβάζει την Μπροντέ ή τον Ντίκενς σκέφτεται ότι αυτά συνέβαιναν σε ένα πολύ μακρινό παρελθόν, όταν ο κόσμος ήταν αδαής και ίσως γι’ αυτό σκληρός.

 

Αλλά δεν ζούμε σε εκείνα τα χρόνια. Εχουμε κάνει άλματα - ακόμη κι αν χρειάζεται πολλή, πολλή, πάρα πολλή δουλειά. Και δεν μπορεί να διανοούμαστε έστω υπόνοια τέτοιας συμπεριφοράς. Και με αυτήν τη σκέψη αναγκάζομαι να φτάσω στη «μεγάλη πολιτική». Που ήταν, είναι και θα είναι δουλειά της να φροντίσει γι’ αυτούς που έχουν ανάγκη. Τομείς όπως η κοινωνική προστασία δεν μπορούν να αφήνονται στα χέρια μόνο φιλάνθρωπων και «φιλάνθρωπων». Και ναι, αυτό απαιτεί δουλειά, και πόρους, και εκπαιδευμένους ανθρώπους κατάλληλους για τη δουλειά αυτή. Και να φροντίζει η ευνομούμενη πολιτεία να προλαμβάνει τις συνθήκες που οδηγούν παιδιά σε κάθε λογής ιδρύματα. Δεν ξέρω πόσες Τζέιν και πόσους Ολιβερ αντέχει η ανθρωπιά μας.

Εκτός της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας ο Κώστας Τζαβάρας.!

 

Την αντικατάσταση του βουλευτή Ηλείας Κώστα Τζαβάρα από την επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, που συνεδριάζει την Δευτέρα για το σκάνδαλο των υποκλοπών, μεθοδεύει τις τελευταίες ώρες η κυβέρνηση.

 

Πληροφορίες από το κοινοβουλευτικό περιβάλλον του Κυριάκου Μητσοτάκη, αφήνουν να διαρρεύσει ότι ο Κώστας Τζαβάρας έχει αντικατασταθεί μετά από αίτημά του. Πηγές της ΝΔ ανέφεραν ότι η αντικατάσταση του βουλευτή Ηλείας έγινε κατόπιν αιτήσεως του, υποστηρίζοντας ότι ο κ.Τζαβάρας σχεδόν κάθε φορά που συνεδρίαζε η Θεσμών και Διαφάνειας το τελευταίο έτος ζητούσε να αντικαντασταθεί.

 

 

Ο ίδιος δεν έχει επιβεβαιώσει τις πληροφορίες αυτές, αλλά φέρεται να δηλώνει σε συνομιλίες του ότι αν του ζητηθεί κάτι τέτοιο, θα διευκολύνει την κυβέρνηση.

 

Όλα αυτά συμβαίνουν εν όψει της συνεδρίασης της επιτροπής την Δευτέρα, όπου έχουν κληθεί σε ακρόαση οι Δημητριάδης, Μπίτζιος και Λαβράνος. Επίμαχο ζήτημα στην επιτροπή είναι το αν οι εργασίες θα καλυφθούν από το απόρρητο, θέμα στο οποίο ο Κώστας Τζαβάρας έχει εκφράσει δημοσίως τις διαφωνίες του με την κεντρική γραμμή της Κυβέρνησης.

 

Σε περίπτωση αντικατάστασης του Κώστα Τζαβάρα, και με δεδομένη την διαφωνία της Όλγας Κεφαλογιάννη για το ζήτημα του απορρήτου, οι συσχετισμοί στην Επιτροπή, διαμορφώνονται έτσι ώστε, 10 βουλευτές να στηρίξουν την κυβερνητική γραμμή και εννέα να την καταψηφίσουν.

 

πηγή 

 

 

Η Ελλάδα πρώτη σε κρούσματα και δεύτερη σε θανάτους από Κορωνοϊό στην Ευρώπη .!

 

Στην Ελλάδα των πολιτικών της «ατομικής ευθύνης» της κυβέρνησης Μητσοτάκη το ένα τραγικό ρεκόρ διαδέχεται το άλλο. Η χώρα έρχεται πρώτη σε κρούσματα κορωνοϊού και δεύτερη σε θανάτους μεταξύ 30 ευρωπαϊκών χωρών, όπως δείχνουν τα τελευταία στοιχεία του Ευρωπαϊκού Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ECDC).

 

Το δεκαπενθήμερο που τέλειωσε στις 24 Νοεμβρίου η Ελλάδα κατέγραψε 25 θανάτους ανά εκατομμύριο πληθυσμού και έρχεται έτσι δεύτερη μετά τη Φινλανδία που ανέφερε 37,8 θανάτους ανά εκατομμύριο.

 

Το ποσοστό των πολιτών που χάνουν τη ζωή τους από Covid-19 είναι έτσι υπερτριπλάσιο στην Ελλάδα σε σχέση με τον μέσο όρο των 7,3 θανάτων στις 30 χώρες του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΕ συν Ισλανδία, Λιχτενστάιν και Νορβηγία).

 

Η Ελλάδα έχει και τη θλιβερή πρωτιά σε κρούσματα με 758,5 νέες λοιμώξεις ανά 100.000 κατοίκους, πολύ πάνω από την Αυστρία που έρχεται δεύτερη με 580,4.

 

Την ίδια περίοδο, ο μέσος όρος των 30 χωρών ήταν σχεδόν τρεις φορές μικρότερος σε σχέση με την Ελλάδα στα 280,3 κρούσματα ανά 100.000 πληθυσμού.

 

Η Ελλάδα έρχεται πρώτη σε κρούσματα και στην πιο ευάλωτη ηλικιακή ομάδα των 65 ετών και άνω, έχοντας καταγράψει στο 15ήμερο 946,6 νέες λοιμώξεις ανά 100.000, συγκριτικά με τον μέσο όρο των 392,6 κρουσμάτων.

 

Το δεκαπενθήμερο που έληξε στις 12 Δεκεμβρίου η Ελλάδα ανέφερε 120,10 θανάτους από κοροναϊό ανά εκατομμύριο πληθυσμού, συγκριτικά με τον μέσο όρο των 58,87 θανάτων στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, δηλαδή τις χώρες της ΕΕ συν την Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και τη Νορβηγία.

 

Η πορεία των κρουσμάτων και των θανάτων από την αρχή της πανδημίας παρουσιάζεται στο παρακάτω γράφημα του Our World In Data, υπηρεσία στατιστικών δεδομένων με έδρα το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.

 

 

Στην Ελλάδα, το απόλυτο ρεκόρ θνησιμότητας καταγράφηκε στη διάρκεια του φονικού Νοεμβρίου του 2021, όταν καταγράφηκαν σε δύο εβδομάδες 133 θάνατοι ανά εκατομμύριο κατοίκων.  

πηγή

 

 

 

Δημόσιο ή ιδιωτικό σύστημα υγείας ?

 Η δωρεάν και καθολική παροχή υπηρεσιών υγείας ακρωτηριάζεται. 

γράφει ο Γιώργος Μπουλμπασάκος*

 

Οι τελευταίες νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης στο χώρο της υγείας παρότι παρουσιάζονται ως μεταρρυθμίσεις, στην ουσία απορρυθμίζουν την παροχή υπηρεσιών υγείας στους πολίτες.

 

Οδηγούν στην μετατροπή ενός δημόσιου και κοινωνικού αγαθού σε αντικείμενο ιδιωτικής αγοράς. Διευρύνουν τις ανισότητες στην πρόσβαση ποιοτικών υπηρεσιών υγείας και θα αυξήσουν έτι περαιτέρω τις ιδιωτικές δαπάνες υγείας. Σημειώνεται ότι η χώρα μας έχει τις υψηλότερες ιδιωτικές δαπάνες μετρά την Βουλγαρία και την Λιθουανία στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σε αυτό θα συμβάλλει και η διαφαινόμενη αποτυχία της συγκρότησης της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.

 

Ο προσωπικός γιατρός του κυβερνητικού σχεδίου-αλήθεια γιατί προσωπικός και όχι οικογενειακός-θα προστεθεί στην αλυσίδα των αποτυχημένων προηγούμενων προσπαθειών.

 

Δεν εντάσσει όλες τις πρωτοβάθμιες δομές στο σύστημα, δεν προβλέπει οδοντιατρική κάλυψη και το κυριότερο δεν διαθέτει τον απαιτούμενο αριθμό γιατρών. Πολίτες ,ιδιαίτερα των αστικών κέντρων μένουν ακάλυπτοι και συγχρόνως απειλούνται και με οικονομική επιβάρυνση εάν δεν μπορέσουν να εγγραφούν.

 

Στο έτερο νομοσχέδιο για την δευτεροβάθμια περίθαλψη επιχειρείται η υπονόμευση μίας βασικής αρχής του ΕΣΥ.

 

Η δωρεάν και καθολική παροχή υπηρεσιών υγείας ακρωτηριάζεται. Η ουσιαστική κατάργηση της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης των γιατρών του ΕΣΥ είναι ένας άλλος κρίκος προς την ιδιωτικοποίηση του συστήματος υγείας.

 

Δυστυχώς αυτές τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις τις ζήσαμε και στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Ευνόησε σκανδαλωδώς τον ιδιωτικό τομέα παρότι το δημόσιο σύστημα χάρις στην αυτοθυσία του προσωπικού του και την ανθεκτικότητα των δομών του ανταποκρίθηκε σε μεγάλο βαθμό στις απαιτήσεις της κρίσης.

 

Όλοι γνωρίζουν ότι το ΕΣΥ φέρει την σφραγίδα του ΠΑΣΟΚ. Φυσικά είχε και έχει την στήριξη όλων των προοδευτικών δυνάμεων και πρωτίστως το αγκάλιασε όλη η ελληνική κοινωνία.

 

Το ΠΑΣΟΚ -Κίνημα Αλλαγής σε πρόσφατη δημόσια εκδήλωση παρουσίασε τις προγραμματικές του θέσεις για την υγεία. Ο Πρόεδρος Ν. Ανδρουλάκης κατέθεσε ένα συνολικό σχέδιο, λαμβάνοντας υπόψιν τις ραγδαίες αλλαγές που συντελούνται στον τομέα της υγείας ,τις παθογένειες και τις αγκυλώσεις του συστήματος αλλά και τις ποσοτικές και ποιοτικές αναγκαίες παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν.

 

Δυστυχώς από την κυβέρνηση συνεχίζεται η υποχρηματοδότηση των δημόσιων νοσοκομείων και οι πενιχροί πόροι πού προβλέπονται από το Ταμείο Ανάκαμψης απλά επιβεβαιώνουν την βαθιά συντηρητική πολιτική της.

 

Εμείς καταθέτουμε τις δικές μας προτάσεις που στηρίζονται στην σοσιαλδημοκρατική αντίληψη για ένα δημόσιο σύστημα υγείας .Προτείνουμε συγκεκριμένα μέτρα:

 

- Αύξηση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό στο ύψος του μέσου όρου της Ε.Ε.

 

Διάθεση του 10% των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης για την υγεία και τις κοινωνικές υποδομές.

 

Η συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα για κτηριακές υποδομές και ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό να γίνονται με διαφάνεια και διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος.

 

- Η αναγκαία αύξηση των αποδοχών των υγειονομικών του ΕΣΥ να προκύψει από την αναβάθμιση του μισθολογίου και από την διεύρυνση της απογευματινής λειτουργίας των δημόσιων νοσοκομείων. Μέτρο που αξιοποιεί με τον καλύτερο τρόπο το ανθρώπινο δυναμικό και τον τεχνολογικό εξοπλισμό, ενώ οδηγεί και στην δραστική μείωση της λίστας αναμονής για χειρουργεία και εξετάσεις.

 

- Ένταξη των υγειονομικών του ΕΣΥ στα βαρέα -ανθυγιεινά.

 

Μόνο με την αναβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού και την αναγέννηση του ΕΣΥ θα σταματήσει η αιμορραγία της χώρας από άξιο επιστημονικό δυναμικό.

 

Ως κόμμα που νομοθετήσαμε και λειτουργήσαμε μία από τις εμβληματικές μεταρρυθμίσεις της μεταπολίτευσης αισθανόμαστε την ευθύνη απέναντι στους πολίτες και την ελληνική κοινωνία.

 

Προσωπικά αλλά κυρίως συλλογικά μας εκφράζει αυτό που είπε ο Μολιέρος πριν από πολλά χρόνια:

 

«Είμαστε υπεύθυνοι όχι μόνο για ότι πράττουμε αλλά και για ότι παραλείπουμε να πράξουμε».

 

(Ο Γιώργος Μπουλμπασάκος είναι Γραμματέας Τομέα Υγείας ΠΑΣΟΚ -Κίνημα Αλλαγής)

  

Πετάνε στο δρόμο άνεργη γυναίκα με δύο παιδιά

 

Το  Fund πετάει στο δρόμο άνεργη μητέρα με δύο παιδιά 10 και 14 χρόνων που πηγαίνουν σχολείο. Η γυναίκα έχασε το σπίτι της και κινδυνεύει να μείνει στο δρόμο μέσα στο χειμώνα, αφού από το fund δεν της επιτρέπουν ούτε καν να πληρώνει κάποιο μίσθωμα για να παραμείνει μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς. «Με πετάνε έξω, άνεργη, με δύο παιδάκια. Κυριολεκτικά είμαι σε άθλια κατάσταση. Δεν ξέρω τι να κάνω» είπε η ίδια με ραγισμένη φωνή, μιλώντας στον ΑΝΤ1. «Έρχονται τα Χριστούγεννα και δεν ξέρω πού θα μείνω. Τρέμω και εγώ και τα παιδιά μου… Όποιος με ακούει, θέλω να με καταλάβετε, δεν είμαι καλά, χρειάζομαι βοήθεια, δεν ξέρω τι άλλο να κάνω» είπε με απόγνωση η άνεργη μητέρα.

 

Το χρέος της άνεργης μητέρας είναι 54.000 ευρώ. Αφορά ένα σπίτι 70 τετραγωνικών που αγόρασε το 2006 για 210.000 χιλιάδες ευρώ, για το οποίο είχε πάρει δάνειο 60.000 ευρώ.  Αξίζει να σημειωθεί ότι η Τράπεζα πούλησε το κόκκινο δάνειο στο Fund για 5.000 ευρώ περίπου!

 

Το Fund εκβιάζει τώρα την άνεργη γυναίκα ζητώντας της να παραιτηθεί από την ανακοπή που κατέθεσε η δικηγόρος της μετά την κατακυρωτική έκθεση. Μόνο τότε θα της επιτρέψει να μείνει μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς! Αλλιώς σε μία εβδομάδα θα βρεθεί στο δρόμο!

 

Να μην την αφήσουμε μόνη…

πηγή

Τα ρήγματα μιας Κιβωτού

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

Σαν εμμονικά δύσπιστοι και καχύποπτοι αυτοκατηγορούμαστε οι Ελληνες. Σαν πρόθυμοι να βλέπουμε ή να φανταζόμαστε ότι βλέπουμε τον σπόρο του κακού ακόμα και σε κινήσεις που έχουν όλα τα γνωρίσματα για να κριθούν αγαθές και παρήγορες. Στην περίπτωση εντούτοις της Κιβωτού του Κόσμου οι προκαταλήψεις παραμερίστηκαν εξαρχής, η αποδοχή υπήρξε μαζικότατη, ο δε έπαινος αφειδώλευτος. Οπότε, ναι, τώρα, μετά τα κύματα των καταγγελιών, που απειλούν με καταποντισμό την Κιβωτό, το στερεότυπο «πέσαμε απ’ τα σύννεφα» ισχύει απολύτως.

 

Ολοι μαζί πέσαμε και τσακιστήκαμε. Εκκλησία, πολιτεία και κοινωνία. Ολοι όσοι πιστέψαμε αυτό που είχαμε ανάγκη να πιστέψουμε. Πως η Κιβωτός, που γιγαντώθηκε σταδιακά και από μια ταπεινή εστία στον Κολωνό απέκτησε «δομές» στην Καλαμάτα, στον Βόλο, στη Χίο, στην Πωγωνιανή, ήταν όντως ό,τι έλεγε η ίδια πως είναι: «εθελοντικός μη κερδοσκοπικός οργανισμός μέριμνας και προστασίας μητέρας και παιδιού». Ακριβώς αυτή η γιγάντωση, όμως, η εξαλλαγή του ερασιτεχνισμού σε επαγγελματισμό και της μικροβιοτεχνίας σε οιονεί εργοστάσιο αισθημάτων, έπρεπε να αφυπνίσει έγκαιρα τους ελεγκτικούς μηχανισμούς και της Εκκλησίας και της πολιτείας.

 

Με παιδιά είχαμε να κάνουμε. Με κλωναράκια κομμένα απότομα απ’ τον κορμό τους, που συχνά τον φοβούνταν ή τον αποστρέφονταν. Γι’ αυτό και τόσο η Αρχιεπισκοπή όσο και τα συναρμόδια υπουργεία όφειλαν να εγρηγορούν. Ακόμα κι αν ο εθνικός μας εγωισμός δεν μας επιτρέπει να προσυπογράψουμε τη δήλωση του Λουτσιάνο Καλεστίνι, πρώτου επίσημου εκπροσώπου της UNICEF στον τόπο μας, πως «η Ελλάδα είναι η χειρότερη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ενωση για να είσαι παιδί» («Κ», 26.3.2022), όλοι μας γνωρίζουμε ότι δεν είναι δα και η καλύτερη.

 

Η κοινωνία, που ενίσχυε σταθερά την Κιβωτό, συχνά από το υστέρημά της, δεν μπορούσε να ξέρει αυτό που γνωστοποίησε προχθές ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος. Οτι ο «κληρικός Αντώνιος Παπανικολάου ουδέποτε δέχθηκε να θέσει τις δομές της ΜΚΟ υπό την εποπτεία της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, ή να συνεργαστεί με τα επιτελικά στελέχη αυτής στους τομείς της κοινωνικής πρόνοιας και αλληλεγγύης με οιονδήποτε τρόπο». Αν το ήξερε, θα διάβαζε υπό διαφορετικό πρίσμα την τουλάχιστον αυτάρεσκη διαβεβαίωση του ιερέα (στον ιστότοπο της Κιβωτού, κεφ. «Πάτερ Αντώνιος») πως «η Κιβωτός είναι σχέδιο Θεού το οποίο προϋπήρχε… Ο Θεός έχει ευλογήσει αυτό το έργο και με τη βοήθεια Του συνεχίζουμε». Βαρύ αμάρτημα η υπεροψία.