Ρήξη - Η μόνη λύση.

Η πολλοστή συνάντηση κυβερνητικών αξιωματούχων με εκπροσώπους της τρόικας, για πρώτη φορά εκτός Αθηνών, στο πλαίσιο προπαρασκευαστικών διαπραγματεύσεων σχετικά με τη συνέχιση του προγράμματος, δίνει την αφορμή για κάποια συμπεράσματα, αλλά και για κάποιες ρηξικέλευθες αποφάσεις από την πλευρά του ελληνικού κράτους.

Τα πέντε χρόνια ύφεσης, διάλυσης του κοινωνικού ιστού της χώρας,

επιζήμιων κινήσεων που επέφεραν την κατάρρευση του ΑΕΠ και την εκτόξευση της ανεργίας, πείθουν και τον πλέον ένθερμο θιασώτη της τροϊκανικής μεθοδολογίας ότι το μονοπάτι που βαδίζουμε είναι σε λάθος κατεύθυνση: Γιατί ο βασικός μισθός του Έλληνα εργαζόμενου έπεσε –όπως ζητήθηκε από τους δανειστές- στα 580 ευρώ μεικτά, γιατί έκλεισαν 250.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις και χάθηκαν 700.000 θέσεις εργασίας (στοιχεία ΓΣΕΒΕΕ, 1ηΙουλίου 2014) τα τέσσερα τελευταία χρόνια, γιατί το έλλειμμα στα ασφαλιστικά ταμεία στη διάρκεια της κρίσης ανέρχεται στα 33 δις ευρώ και οι προβλέψεις κάνουν λόγο για αδυναμία καταβολής των πενιχρών συντάξεων τον επόμενο χρόνο, γιατί οι πολίτες δεν έχουν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, όπως καταμαρτυρά η αύξηση πάνω από ένα δις μηνιαίως των ληξιπρόθεσμων οφειλών, καθώς η φοροδοτική ικανότητά τους έχει εξαντληθεί.

Οι αριθμοί είναι σκληροί και δεν λένε ψέματα. Η χώρα έχει επιστρέψει στη δεκαετία του 1960, την ώρα που η κρίση έχει επεκταθεί στις βασικές λειτουργίες του κράτους: Το προνοιακό καθήκον δεν επιτελείται ούτε στο ελάχιστο, καθώς οι υπηρεσίες Υγείας αδυνατούν να ανταποκριθούν στις αυξημένες απαιτήσεις χιλιάδων ασφαλισμένων ή ανασφάλιστων πολιτών, η εκπαίδευση συρρικνώνεται και εξελίσσεται σε «προνόμιο ολίγων», ενώ ανησυχία επικρατεί και για άλλους θεσμούς-πυλώνες της Πολιτείας. Το κυριολεκτικό, αλλά και ψυχολογικό «καταφύγιο» του Έλληνα, η οικογενειακή εστία, μέσω της ιδιοκατοίκησης, βρίσκεται υπό ανελέητο διωγμό, με τους φόρους και τους πλειστηριασμούς να επικρέμονται ως δαμόκλειος σπάθη πάνω από τους ιδιοκτήτες...

Πηγή: epikaira.gr