Πήρες 6 σε μαθηματικά, ελληνικά; Συγχαρητήρια, παίρνεις απολυτήριο!

Ακόμη και με βαθμό κάτω από 8 στην Ελληνική Γλώσσα, την Ιστορία, τα Μαθηματικά και τη Φυσική, θα μπορούν να παίρνουν απολυτήριο γυμνασίου οι μαθητές! Η εγκύκλιος του υπουργείου Παιδείας έχει ήδη σταλεί στα σχολεία υπό τα χειροκροτήματα της ΟΛΜΕ, που μιλάει για «διευκόλυνση των μαθητών»! Στην αμορφωσιά προφανώς.

Όποιος νομίζει ότι οι τελευταίες γενιές των νεοελλήνων είναι στοιχειωδώς αμόρφωτες και με δυσκολία μπορούν να αρθρώσουν λόγο με πάνω από 1.000 λέξεις κάνει λάθος. Οι τελευταίες γενιές είναι θηρία γνώσεων μπροστά σ αυτές που θα βγουν από τα σχολεία, σύμφωνα με τα νέα προγράμματα του κ Φίλη, που μπαίνουν σε εφαρμογή από φέτος.

Με τη νέα εγκύκλιο, δεν απαιτείται ούτε καν το 8 της προηγούμενης για τα βασικά μαθήματα, αν ο μαθητής έχει γενικό μέσο όρο τουλάχιστον 13. Τα βασικά μαθήματα είναι τα μόνα στα οποία οι μαθητές θα εξετάζονται γραπτώς στο τέλος της σχολικής χρονιάς. Στα υπόλοιπα όχι.

Μέλη της ΟΛΜΕ, σχολίαζαν ότι η νέα απόφαση διευκολύνει τους μαθητές (!!!), αφού μπορεί να πάρουν βαθμό 5, 6 ή 7 (με άριστα το 20!) στα βασικά μαθήματα, αλλά μπορεί να βγάλουν τελικό μέσο όρο 13 από τα προφορικά στα υπόλοιπα, εύκολα μαθήματα.

Εδώ η κοινή λογική σηκώνει τα χέρια. Επειδή ο στόχος του σχολείου είναι να μάθεις, προκειμένου να μπορέσεις αργότερα είτε να βρεις δουλειά για να επιζήσεις είτε να βρεις ενδιαφέροντα για να ζήσεις. Ακόμα: να μπορείς με τον λιγότερο δυνατόν κόπο να πετύχεις τη μεγαλύτερη δυνατή συνεννόηση σε γλώσσα και νοήματα με το περιβάλλον σου. Μ αυτό πετυχαίνεις ποιότητα ζωής είτε είσαι πλούσιος είτε φτωχότερος. Ξεκινώντας από το σπιτικό και τον περίγυρο που θα φτιάξεις.

Αν ο στόχος του σχολείου είναι η «διευκόλυνση των μαθητών» με το νοοτροπία της ΟΛΜΕ, δηλαδή η ξεπέτα και όχι η μάθηση, τότε το σχολείο θα παράγει περισσότερους ημιμαθείς και αμαθείς από όσους τα τελευταία χρόνια της στείρας παιδολατρείας των κανακαραίων υπερπροστατευόμενων ελληνόπαιδων της συντριπτικής πλειονότητας των νεοελλήνων.

Γιατί υπάρχει και η μειονότητα των σκληρά εργαζόμενων μαθητών και φοιτητών, που δεν τους χάιδεψε ούτε η ζωή ούτε η ένδεια των δικών τους.

Και οι μέν λίγοι αξιόλογοι θα παίρνουν το δρόμο για τα έξω πανεπιστήμια και τα έξω κέντρα εργασίας, ενώ οι υπόλοιποι θα μένουν εδώ υπόδουλοι αιχμάλωτοι και ψηφοφόροι μιας τριτοκοσμικής χώρας σε νοοτροπία άβουλων ή απαίδευτων πολιτών-καταναλωτών. Οι οποίοι θα αναπαράγουν αυτό το απολίτιστο πολιτικό και κοινωνικό μοντέλο μιας και δεν θα έχουν καν την παιδεία να δημιουργήσουν ένα καινούργιο.

Αυτή, άλλωστε είναι σε λίγες γραμμές η περιγραφή της σημερινής νεοελληνικής κοινωνίας των τριών τελευταίων γενεών, αποτέλεσμα της σταδιακής υποβάθμισης της Παιδείας της σε επίπεδο ευκολάκηδων, φυγόπονων, άβουλων σκλάβων του κάθε σκιτζή εργοδότη, επαναστατών του καναπέ και ψηφοφόρων του κάθε νούμερου που εμφανίζεται στην πολιτική σκηνή.

Ελάχιστοι ξέρουν τα δικαιώματά τους και τις υποχρεώσεις τους σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, ελάχιστοι ξέρουν τι θα πει Δημοκρατία και ακόμα πιο λίγοι ξέρουν τι επιπτώσεις έχει η κάθε πράξη τους μιας και δε διδάχτηκαν ποτέ (παρά μόνο σε παπαγαλία) τουλάχιστον την ελληνική γραμματεία, που έχει μιλήσει ολοκληρωμένα για τα θέματα ατομικής πολιτικής και κοινωνικής σκέψης και συμπεριφοράς εδώ και αιώνες.

Και χωρίς την κλασσική σχολική δοκιμασία δεν υπάρχει 15χρονος, που θα κάτσει να διαβάσει για να μάθει. Οι πολιτικές αυτές της δήθεν ελευθερίας έχουν δοκιμαστεί στην Αμερική και απέτυχαν εδώ και 50 χρόνια! Σε βάρος των μαθητών. Χωρίς γνώση Γλώσσας, Ιστορίας Μαθηματικών και Φυσικής κάθε πτυχιούχος Γυμνασίου είναι καταδικασμένος να καταλήξει στη χοάνη της φτηνής εργασιακής κόλασης.

Εκτός αν αυτό είναι το ζητούμενο της κυβέρνησης.

Σε τι χρησιμεύει ο Πελοποννησιακός Πόλεμος; Το λιγότερο για να καταλάβεις γιατί σκοτώνονται ακόμα και σήμερα, αλλά και αύριο, οι εξουσίες και οι λαοί μεταξύ τους και τι σημαίνει θέση ισχύος και θέση αδυναμίας σε ατομικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Για να γίνεις εσύ πιο χρήσιμος στον εαυτό σου κατ αρχήν και στην πόλη σου στη συνέχεια.

Ίσως γι αυτό ο προηγούμενος υπουργός Παιδείας κ Μπαλτάς κατάργησε από τα σχολεία τη διδασκαλία του Επιτάφιου του Περικλέους, που πραγματευόταν αυτό ακριβώς, με το φόβο μήπως και μάθουν οι μαθητές ποια είναι η πολιτική αξία «να φιλοκαλείς μετ ευτελείας και να φιλοσοφείς άνευ μαλακίας», όπως καταγράφει ο Θουκυδίδης. Ο οποίος παρεμπιπτόντως διδάσκεται σε όλα τα σχολεία της αλλοδαπής και σε όλες τις σχολές πολέμου του πλανήτη!

Αποτέλεσμα της κατάργησης ήταν ο τυφλωμένος από αμαθή εμπάθεια προηγούμενος υπουργός να αναλάβει τον τομέα του Πολιτισμού των Ελλήνων, μετά από απόφαση του πρωθυπουργού, που φιλοκαλεί μετ επάρσεως, ώστε να παραλάβει τη σκυτάλη της Παιδείας των νεοελλήνων ο κ Φίλης υπό τα χειροκροτήματα του ολετήρα της Παιδείας  των τελευταίων δεκαετιών, της πλειοψηφίας της ΟΛΜΕ. «Για διευκόλυνση των μαθητών».

Διευκόλυνση στη δημιουργία σχολείου 2 ταχυτήτων. Αυτούς τους μαθητές που είναι στούρνοι και παίρνουν ένα χαρτί άχρηστο από άποψη παιδείας και γνώσεων και αυτούς που είναι πλημμυρισμένοι στα χαριστικά 19άρια και 20άρια «για να μη χαλάει η πιάτσα και φωνάζουν οι μωροφιλόδοξοι γονείς». Και οι οποίοι συχνά μετατρέπονται από αυτή τη μωροφιλοδοξία σε άνεργους πτυχιούχους. Τα άλλα, τα πραγματικά 19άρια δεν χρειάζονται διευκόλυνση και συνήθως δουλειά βρίσκουν.

Όπως δουλειά βρίσκουν και όσοι θέλουν να δουλέψουν, χωρίς να υπολογίζουν τη σκληρότητα και τις συνθήκες της δουλειάς και άσχετα με την παιδεία τους.

Η «διευκόλυνση των μαθητών» είναι πραγματικά διευκόλυνση στα σχέδια όσων ψάχνουν να βρουν αμόρφωτο φτηνό εργατικό δυναμικό κάτω και από τα 250 ευρώ. Αυτή την πολιτική υπηρετεί η «διευκόλυνση των μαθητών» του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, των συνδικαλιστών, των φυγόπονων από τους καθηγητές, όσων άμυαλων γονιών και του κ Φίλη.

Η υποβάθμιση της Ιστορίας.

Για να επιβεβαιώσει ο σημερινός υπουργός την πλήρη άγνοιά του για την αξία των γνώσεων, που για δυστυχία των νεοελλήνων διαχειρίζεται, και η ΟΛΜΕ τον διαχρονικά αντιμορφωτικό τρόπο που έχει στην ουσία επιβάλλει, με νέα εγκύκλιο ξεπετάει στην Α’ Λυκείου κομμάτια της ελληνικής ιστορίας στη «συνοπτική διδασκαλία», όπως ο Μινωικός και Μυκηναϊκός πολιτισμός, ο αρχαιοελληνικός αποικισμός, οι Περσικοί πόλεμοι, ο Πελοποννησιακός πόλεμος, ο Φίλιππος Β’ και το Οικουμενικό κράτος του Αλέξανδρου, με την αιτιολογία ότι τα έχουν διδαχτεί οι μαθητές στο Δημοτικό και το Γυμνάσιο.

Αντ’ αυτών, λέει, «έγινε προσπάθεια η έμφαση στην Α΄ λυκείου να δοθεί στα επόμενα κεφάλαια που συχνά δεν προλάβαιναν να προσεγγισθούν στο δημοτικό και το γυμνάσιο». Και συνεχίζει, επιτιθέμενος στην Ένωση Φιλολόγων που διαμαρτύρεται:

«Ναι μεν το δισέλιδο υποκεφάλαιο  "Β΄ αποικισμός" διδάσκεται συνοπτικά, αλλά,  διδάσκεται αναλυτικά το τρισέλιδο υποκεφάλαιο "Οι συνέπειες του Β΄ αποικισμού". Επίσης, ναι μεν διδάσκεται συνοπτικά "ο Φίλιππος Β" αλλά διδάσκεται αναλυτικά "Η πανελλήνια ιδέα" και "το Συνέδριο της Κορίνθου" (δηλαδή η κεντρική πολιτική του Φιλίππου). Ναι μεν "το Οικουμενικό κράτος του Αλεξάνδρου"  διδάσκεται συνοπτικά αλλά διδάσκεται αναλυτικά "Το έργο του Μ. Αλεξάνδρου".

Παρακάμπτω το αγράμματο «ναι μεν» στην αρχή της πρότασης, που έχει σχεδόν καθιερωθεί αντί του σωστού «το δισέλιδο… διδάσκεται μεν συνοπτικά…» και «Επίσης, διδάσκεται μεν συνοπτικά…» και έρχομαι στην ουσία.

Τα πρόσωπα και η πολιτική τους δεν είναι δύο διαφορετικά πράγματα! Το ένα είναι αποτέλεσμα του άλλου μαζί με τις συγκυρίες. Ο Φίλιππος δεν είναι άλλο πράγμα από τη ζωή του και την πολιτική του! Μ αυτή τη διαλεκτική φαίνεται και ο χαοτικός τρόπος, που γίνεται η διδασκαλία, όχι με ευθύνη του κ Φίλη. Διαχρονικά.

Γιατί, ο παραλογισμός να διδάσκεσαι συνοπτικά το αίτιο και αναλυτικά το αιτιατό είναι πέρα από εμφανής! Στο ζουμί:

Η κυβέρνηση με τους υπουργούς Παιδείας και το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, που είναι από πίσω από όλα αυτά, έχει χαράξει μια πολιτική ταύτισης της διδασκόμενης Παιδείας στα σχολεία με τα ιδεολογήματά της.

Η ιδεολογική προσέγγιση ΣΥΡΙΖΑ και ελληνισμού είναι σαν την ανάμιξη νίτρου και γλυκερίνης. Τα στελέχη του σ αυτόν τον τομέα πάσχουν από Παυλοφικό σύνδρομο. Όταν ο σκύλος βλέπει το πιάτο του τρέχουν τα σάλια, έχει δεν έχει μέσα φαϊ. Αυτό συνοπτικά είναι το πείραμα του Παυλόφ περί αντανακλαστικών.

Παραβλέπουν ή το πιθανότερο δεν ξέρουν ότι το διδακτορικό του ο Μαρξ το έκανε στο έργο του Επίκουρου. Και  τη διαλεκτική της ιστορίας την τεκμηρίωσε μαζί με τον Ένγκελς από τη μελέτη τεράστιου μέρους της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, αναζητώντας τις πηγές, τις πληροφορίες και τα αίτια. Γιατί ο φιλόσοφος δεν ήταν ημιμαθής.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ και πολλά χρόνια έχει μπλέξει την ελληνική ιστορία με τον εθνικισμό. Επειδή οι εθνικιστές τη χρησιμοποιούν σαν πρότυπο. Την έχει μπλέξει με το φασισμό και το ναζισμό. Επειδή οι χρυσαυγίτες και οι ναζί ορκίζονταν «στην υπεροχή της». Την έχει μπλέξει με την αντιδημοκρατία και τη δικτατορία. Επειδή η μετεμφυλιακές κυβερνήσεις και η χούντα μετέτρεψαν την ιστορία σε προγονολατρεία. Την έχει μπλέξει με το δεσποτισμό. Επειδή ο Κοραής και οι Βαυαροί τη μετέτρεψαν σε αρχαιολατρία. Την έχει μπλέξει με τον σωβινισμό. Επειδή η συνέχεια της φυλής (ανάμικτης με άλλες κατά τον ιστορικό της Παπαρρηγόπουλο, όπως όλες οι φυλές) δημιουργεί εθνική συνείδηση, που κατά την αγράμματη αριστερά δεν είναι μια πραγματικότητα προς αναβάθμιση σε μια διεθνή παγκοσμιότητα, αλλά είναι τροχοπέδη προς το διεθνισμό!

Ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει την Ελλάδα και την ιστορία της όπως ο σκύλος του Παυλόφ το πιάτο. Χωρίς να δει την τροφή που έχει η αρχαιοελληνική γραμματεία για όλο τον κόσμο. Όπως δεν την βλέπουν διαχρονικά οι ημιμαθείς πολιτικές παιδείας στη χώρα. Αντί για το ζουμί, την ουσιαστική γνώση από τη γραμματεία διδάσκουν στείρα ιστορία.

Έτσι, η αγράμματη αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν έχει ούτε έναν αξιόλογο άνθρωπο της διανόησης, σε αντίθεση με την Αριστερά που τους είχε σχεδόν όλους, έχει βάλει στόχο την ελληνική παιδεία, που έτσι κι αλλιώς υποφέρει εδώ και χρόνια στα σχολεία, υποβαθμίζοντάς την ακόμα περισσότερο. Χωρίς να κάνει τον κόπο να δει και να διδάξει τη διαλεκτική της ή την αξία της σαν σκαλί της μεγάλης σκάλας που λέγεται παγκόσμιος πολιτισμός.

Η χώρα χρειάζεται περισσότερο από ποτέ μια μορφωτική επανάσταση. Αυτό της λείπει. Η πλειονότητα των κατοίκων οπισθοδρομεί σε τριτοκοσμικές καθημερινές συμπεριφορές εξαγρίωσης, για τις οποίες το ανάθεμα ρίχνεται στην τρόικα, την τωρινή και τις προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά για τα φράγκα και όχι για την απαιδεψιά που είχαν και έχουν σπείρει οι κυβερνήσεις στα πλήθη.

Όταν η ελληνική κοινωνία συνειδητοποιήσει ότι η απαιδεψιά τής έφαγε τα φράγκα θα έχει κάνει και το πρώτο βήμα προς την ανάσταση. Μέχρι τότε θα σταυρώνεται.

Γ Παπαδόπουλος-Τετράδης