Η Βουλή και η Δημοκρατία (μας)

Κάθε συνεδρίαση της Βουλής θα ήταν καλό να διδασκόταν σαν σεμινάριο στους φοιτητές ψυχολογίας (εγκληματολογίας-φυσιογνωμιστικής κ.ά.). Πώς, δηλαδή, η σκοπιμότητα και ο κομματισμός αφαιρούν την αλήθεια των προσώπων και επιβάλλουν τα δικά τους προσωπεία.

Θα μάθαιναν λ.χ. οι φοιτητές πόσο αστείος και γελοίος (αεί ψεύστης) μπορεί να καταντήσει ο οποιοσδήποτε ανθρωπάκος προκειμένου να κερδίσει τις εντυπώσεις και πόσο ξένος είναι με την (επι)κοινωνία και τη δημοκρατία.

Καλό επίσης θα ήταν για πολλούς, την ώρα που η τηλεόραση μεταδίδει τις ομιλίες των τριακοσίων, να κάναμε άλλα πράγματα, πιο ανθρώπινα και χαρούμενα. «Θα μπορούσα» μου λέει ο Περικλής (Κοροβέσης), «να κλείσω την tv και να επισκεφτώ τη νέα μαμά της εφημερίδας, την Ευρυδίκη και όχι να κάθομαι σαν βλάκας να ακούω αυτά που ήξερα ότι θα ακούσω. Αρα -συνεχίζει- είμαι συνυπεύθυνος γι' αυτήν την τραγική εικόνα του Κοινοβουλίου».

Υπάρχει ζωή έξω, κάτι, όμως, μας έχει τυφλώσει, κάτι σαν να μας έχει υπνωτίσει, παρότι γνωρίζουμε ότι η πολιτική τέχνη είναι ανύπαρκτη σήμερα· οπωσδήποτε πάντως εκτός Κοινοβουλίου.

Εάν όντως λειτουργούσε η πολιτική δεν θα ήταν τρίτο κόμμα στη Βουλή ένα ναζιστικό κόμμα-όνειδος για τον πολιτισμό και τη δημοκρατία. Ουδείς κοκκινίζει από ντροπή για την ύπαρξη αυτού του κόμματος με ποσοστά υψηλότερα απ' αυτά της Κεντροαριστεράς, Κεντροδεξιάς, ώς κι αυτού του κομμουνιστικού. Ποια συνεδρίαση και με ποια διάθεση να την παρακολουθήσει κανείς;

Καλούμαστε λοιπόν από τη συνείδησή μας να βάλουμε κάτω τα δεδομένα -και ιδού: ολοένα και περισσότεροι οδηγούμαστε στην ανέχεια, την ανεργία, την οικονομική ασφυξία, την εξαθλίωση· δυσαρέσκεια παντού αφού οι ανισότητες φουντώνουν, η φτώχεια εκτραχύνεται, οι έχοντες γίνονται υπερκατέχοντες, ο πολιτισμός πάει κατά διαόλου, διάφορες μορφές ολοκληρωτισμού κατακυριεύουν τον κόσμο, τον πλανήτη.

Ολοι κάνουν λόγο (όλα τα κόμματα) για την προάσπιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων, καταγγέλλουν τη φριχτή κατάσταση των απελπισμένων και των ασθενών μικρομεσαίων και την ίδια ώρα νομοθετούν εναντίον τους! Είναι τέτοια η δομή -λένε- της Ε.Ε. που δεν μας επιτρέπει να πράξουμε διαφορετικά. Και γιατί δεν πάτε σπίτια σας, αγαπητοί; Να καθαρίσει και λίγο ο τόπος από τη μούχλα;...

Δεν βλέπετε πώς σας συμπεριφέρονται οι «ισχυροί»; Σαν ένα προτεκτοράτο, μάλλον ως ένα προτεκτοράτο. Αυτό είναι η Ελλάδα αλλά υμείς άδετε. Σας φέρονται αποικιοκρατικά και ρατσιστικά και δεν ιδρώνει τ' αυτί σας, δεν ανατριχιάζετε· δεν έχετε τσίπα; Μια μικρή, έστω, υπερηφάνεια, μια αξιοπρέπεια, διάολε;

Δεν σέβεστε τη βαριά κληρονομιά που βρήκαμε από τους παλιούς -την εφεύρεση εννοώ της δημοκρατίας; Εντάξει, είμαστε ένα αδύναμο, μικρό κράτος αλλά δεν είναι απαραίτητο να επιτρέπουμε στους οικονομικούς «γίγαντες» να μας φέρονται μ' αυτόν τον ταπεινωτικό κι εξευτελιστικό τρόπο. Και πώς επιτρέπετε σε μαθητές να παρακολουθούν τις συνεδριάσεις σας; Δεν σέβεστε ούτε τα παιδιά; Δεν ντρέπεστε λίγο;

Γιώργος Σταματόπουλος