Κυριακή 31 Δεκεμβρίου 2017

Unicef: Αυτή είναι η φωτογραφία της χρονιάς για το 2017


Κάθε χρόνο η UNICEF απονέμει το «Photo of the Year Award» στη φωτογραφία που κατά τη γνώμη της αποτύπωσε καλύτερα και με την πιο ιδιαίτερη ματιά την προσωπικότητα και τις συνθήκες διαβίωσης παιδιών σε ολόκληρο τον κόσμο. Για το 2017 επέλεξε την εικόνα ενός νεαρού κοριτσιού στη Συρία, της 5χρονης Zahra, που ζει σε έναν καταυλισμό προσφύγων της Ιορδανίας.

Το 2015, οι γονείς της Zahra έφυγαν από την Συρία για να γλιτώσουν από τις πολεμικές συρράξεις που μαίνονταν στη χώρα, μαζί με την κόρη τους και τα υπόλοιπα επτά παιδιά τους. Έκτοτε ζουν σε μια σκηνή στον καταυλισμό. Ο πατέρας της, που πριν εργαζόταν ως οδηγός ταξί και αγρότης, είναι αυτή τη στιγμή άνεργος, ψάχνοντας πλέον μια οποιαδήποτε δουλειά στα εδάφη της Ιορδανίας. Ούτε η Zahra ούτε κανένα άλλο από τα αδέρφια της πηγαίνουν στο σχολείο.  


Ο Muhammed Muheisen που τράβηξε το πορτρέτο της μικρής Zahra είναι φωτορεπόρτερ και έχει κερδίσει δύο φορές το βραβείο Πούλιτζερ. Με τον φακό του καταγράφει την προσφυγική κρίση εδώ και πάνω από μια δεκαετία, συνεργάζεται με το National Geographic και είναι επίσης ιδρυτής του Everyday Refugees Foundation. Για αυτό, το πρόσωπο της Zahra, ειδικά τα μάτια της, συμβολίζουν τη μοίρα εκατοντάδων χιλιάδων κοριτσιών και αγοριών, των πιο αθώων θυμάτων του πολέμου και της εξορίας. Έχοντας βιώσει απερίγραπτη βία, αυτά τα παιδιά έχουν δυστυχώς απολέσει για πάντα το πρόσωπο της παιδικότητάς τους.



Σε γενικές γραμμές και οι τρεις φωτογραφίες που επιλέγονται ως κορυφαίες της χρονιάς που πέρασε συν εκείνη που αποσπά τον ειδικό έπαινο έχουν κάθε χρόνο θέμα τα παιδιά και το πόσο, δυστυχώς και αναγκαστικά, έχουν εξοικειωθεί με τις τραγωδίες που βιώνουν.

Το δεύτερο και τρίτο βραβείο πήγαν αντίστοιχα στους φωτογράφους K. M. Asad από το Μπαγκλαντές και Kevin Frayer από τον Καναδά, που αμφότεροι απαθανάτισαν την κρίση της μουσουλμανικής μειονότητας Ροχίνγκια από την Μιανμάρ.

Η μία φωτογραφία απεικονίζει μια μητέρα να κουβαλά το βρέφος της στην αγκαλιά περπατώντας μες στη θάλασσα και η άλλη δείχνει ένα νεαρό αγόρι σε καταυλισμό προσφύγων του Μπαγκλαντές, να σκαρφαλώνει στην καρότσα ενός φορτηγού που κουβαλά τρόφιμα εκλιπαρώντας για βοήθεια με δάκρυα στα μάτια.



















 lifo.gr

Σάββατο 30 Δεκεμβρίου 2017

Επίθεση των Anonymous στην ελληνική κυβέρνηση –Χάκαραν κομβικούς ιστότοπους


Για μια ευρεία κυβερνο-επίθεση εναντίον φορέων της ελληνικής κυβέρνησης κάνει λόγο η ομάδα «Anonymous Greece» με ανακοίνωσή της στο «cyberguerrilla.org».

Πιο συγκεκριμένα αναφέρουν:

«Σήμερα η κυβέρνηση της Ελλάδας δέχθηκε κυβερνοεπίθεση. Η σελίδα μας Anonymous Greece απαγορεύτηκε στο Facebook και γι’ αυτό αναρτάμε τις δράσεις μας στο cyberguerrilla.org.

Το μήνυμά μας: https://goo.gl/GmKLiX

1. Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων = Παρακάμφθηκε

(Κατεβάστε εδώ: 

http://www.mediafire.com/file/rbdy51fn0xxhnr3/gsis_gr.rar )

2. Υπουργείο Δικαιοσύνης = Παρακάμφθηκε

(Κατεβάστε εδώ: 

http://www.mediafire.com/file/2gzc5fq89m1nmei/ministry_of_justice.rar) 

3. Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης = Παρακάμφθηκε

(Κατεβάστε εδώ: 

http://www.mediafire.com/file/cy53zgqd8zu5so7/tnomik.rar )

4. Ταμείο Νομικών = Παρακάμφθηκε

(Κατεβάστε εδώ: 

http://www.mediafire.com/file/cy53zgqd8zu5so7/tnomik.rar <- Same link with 3. )

5. ΕΡΤ = Παρακάμφθηκε

(Κατεβάστε εδώ: http://www.mediafire.com/file/47t7zt082it9qsv/ERT-DATABASE.rar )

Μάλιστα, ανάρτησαν και αυτές τις εικόνες για να επιβεβαιώσουν τις κυβερνοεπιθέσεις:





























  cyberguerrilla.org    

Δείτε ποια αυτοκίνητα αποκλείονται λόγω ρύπων από τα κέντρα των πόλεων


Η αύξηση των επιβατικών αυτοκινήτων στην Ευρωπαϊκή Ενωση κατά 4,5% το 2017 οδήγησε σε επίσπευση λήψης αυστηρών μέτρων από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ως προς την εκπομπή ρύπων.

Από τα 241 εκατομμύρια οχήματα που κυκλοφορούσαν το 2016 στους ευρωπαϊκούς δρόμους, πλέον καταγράφονται 252 εκατομμύρια επιβατικά, με τα παλαιότερα εξ αυτών να συμμετέχουν 10 ως 15 φορές περισσότερο σε εκπεμπόμενους ρύπους.


Τα diesel παλαιότερης αντιρρυπαντικής τεχνολογίας (παλιότερα του Euro 4) συμβάλλουν καθοριστικά στην αύξηση των ρύπων και γι’ αυτό οι ευρωπαϊκές πόλεις περιορίζουν δραστικά την κυκλοφορία τους από την 1/1/2018 στα αστικά κέντρα.

Σύμφωνα με στοιχεία που έχει δημοσιοποιήσει παλιότερα ο Σύνδεσμος Εισαγωγέων Αντιπροσώπων Αυτοκινήτων (ΣΕΑΑ) η Ελλάδα έχει ιδιαίτερα αυξημένο μέσο όρο ηλικίας αυτοκινήτων, καθώς αυτός είναι πάνω από τα 14 έτη σε σχέση με τις κεντρικές ευρωπαϊκές χώρες όπου ο μέσος όρος των επιβατικών είναι κοντά στα 9 έτη και με το μέσο όρο συνολικά της ΕΕ να βρίσκεται κοντά στα 11 έτη.

Αυτός είναι και ο κυριότερος λόγος που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θέσπισε μία νέα οδηγία για τα εθνικά ανώτατα όρια εκπομπών που ισχύουν.

Στόχος της συγκεκριμένης οδηγίας είναι η μείωση των ρύπων που συσχετίζονται με 400.000 πρόωρους θανάτους που προκαλούνται ετησίως από την ατμοσφαιρική ρύπανση στην ΕΕ.

Σημειώνεται ότι οι περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες έχουν ήδη θεσπίσει «ζώνες χαμηλών εκπομπών» στα αστικά τους κέντρα, για να περιορίσουν τη ρύπανση που προκαλείται κυρίως από οχήματα παλαιότερων αντιρρυπαντικών τεχνολογιών. Τα μέτρα είναι αυστηρότερα για τα πετρελαιοκίνητα οχήματα παλιότερης τεχνολογίας.

Για παράδειγμα στο Άμστερνταμ από την 1/1/2018 θα απαγορεύεται η κυκλοφορία για τα Euro 1 βενζινοκίνητα και Euro 4 πετρελαιοκίνητα αυτοκίνητα, στη Βαρκελώνη δεν επιτρέπεται η είσοδος σε οχήματα αντιρρυπαντικής τεχνολογίας Euro 1-2, ασχέτως τύπου καυσίμου, στο Βερολίνο θα απαγορεύεται η κυκλοφορία στα Euro 1 βενζινοκίνητα και Euro 4 πετρελαιοκίνητα, στις Βρυξέλλες μέχρι το 2021 θα έχει απαγορευτεί η κυκλοφορία στα Euro 2 βενζινοκίνητα και Euro 4 πετρελαιοκίνητα αυτοκίνητα, στο Παρίσι θα απαγορεύονται τα Euro 3 πετρελαιοκίνητα και Euro 2 βενζινοκίνητα, ενώ στο Όσλο οποιοδήποτε πετρελαιοκίνητο αυτοκίνητο είναι προγενέστερης τεχνολογίας από την Euro 6, πρέπει να πληρώσει τέλος εισόδου που κυμαίνεται από 1,5 έως 10 ευρώ ημερησίως, ανάλογα την ώρα εισόδου.


Όλα αυτά μετά τη γενικότερη πρωτοβουλία μεγάλων αυτοκινητοβιομηχανιών να εντάξουν στην γκάμα τους ηλεκτρικά μοντέλα, αλλά και τον γενικότερο σχεδιασμό πολλών κυβερνήσεων ευρωπαϊκών χωρών, όπου μέσα στα επόμενα χρόνια είναι αποφασισμένες να καταργήσουν την πώληση νέων επιβατικών αυτοκινήτων που θα φέρουν κινητήρες εσωτερικής καύσης. 

























thetoc.gr

Δύο άγνωστες επαναστάσεις (Κρονστάνδη και Μαχνοβίτσα)


Του Περικλή Κοροβέση


Τα τελευταία μου σημειώματα που αναφέρονταν στην Οκτωβριανή Επανάσταση, όπως έχουμε συνηθίσει να λέμε το πραξικόπημα των μπολσεβίκων, ενόχλησαν αρκετούς φίλους και συντρόφους, που η σχέση μας μετράει αρκετές δεκαετίες.

Είναι ποτέ δυνατόν οι μεγάλοι επαναστάτες του 20ού αιώνα, Λένιν και Τρότσκι, να είναι οι θεμελιωτές ενός ολοκληρωτισμού που στηρίχτηκε στο όνομα της επανάστασης και της απελευθέρωσης των καταπιεσμένων λαϊκών στρωμάτων από τον μοναρχικό και καπιταλιστικό ζυγό;

Και μπορεί ο Τρότσκι να κρατάει ακόμα και σήμερα το φωτοστέφανο του μάρτυρα λόγω της αποτρόπαιης δολοφονίας του και της κριτικής του στον Στάλιν και την ΕΣΣΔ, αλλά δεν παύει να είναι στον ίδιο βαθμό συνυπεύθυνος μαζί με τον Λένιν για την εδραίωση του σοβιετικού ολοκληρωτισμού.

Ως αρχηγός και ιδρυτής του Κόκκινου Στρατού, που παρεμπιπτόντως είχε στελεχωθεί από τσαρικούς αξιωματικούς, συνέτριψε δύο γνήσιες επαναστατικές εξεγέρσεις. Τη μία στην Κρονστάνδη και την άλλη στην Ουκρανία, το κίνημα του Μάχνο. Τον Λένιν δεν πρέπει να τον κρίνουμε από τα κείμενά του, γιατί σε κάποια ακόμα και οι αναρχικοί θα συμφωνούσαν. Π.χ.

Οι θέσεις του Απρίλη και το σύνθημα «όλη η εξουσία στα Σοβιέτ», που δεν έγιναν ποτέ πραγματικότητα. Τον Λένιν πρέπει να τον κρίνουμε από την εφαρμοσθείσα πολιτική. Με το άνοιγμα των αρχείων της ΕΣΣΔ, εδώ και τρεις δεκαετίες περίπου, έχουν γραφτεί δεκάδες αξιόλογες μελέτες που φωτίζουν πολλές πτυχές του κράτους-κόμμα και τα στοιχεία που έχουν βρεθεί σε επίσημα ντοκουμέντα μπορούν να πείσουν και τον πιο δύσπιστο.

Εκτός αν κάποιος θέλει να κρατήσει τις ψυχωσικές εμμονές του που λέγονται λενινιστικές. Αλλά αυτό δεν είναι θέμα πολιτικής. Ανήκει στη σφαίρα άλλων επιστημών. Της ψυχιατρικής ή της ψυχανάλυσης. Εξαρτάται από τον βαθμό. Και να μην ξεχνάμε πως ο μηχανισμός της προπαγάνδας των μπολσεβίκων ήταν πανίσχυρος από την αρχή. Και όταν έγινε κράτος καθιέρωσε μια μυθολογία που είναι συγκρίσιμη μόνο με θρησκεία.

Τα Κ.Κ. ανά τον κόσμο έγιναν όργανα της εξωτερικής πολιτικής της ΕΣΣΔ και απόστολοι της νέας θρησκείας. Με αποτέλεσμα να αποκοπούν από την πραγματικότητα και να αγκυλωθούν σε ένα δόγμα που τους απογείωνε αντί να τους προσγειώνει στη σκληρή και αδυσώπητη πραγματικότητα. Και αυτή απαιτεί πάντα μια νέα ανάγνωση. Οχι προσήλωση στο αλάθητο του δόγματος. Εδώ πιστεύω είναι οι ρίζες της κρίσης της Αριστεράς.

Αν οι αριστεροί δεν χάσουν τις αυταπάτες τους, τότε θα έχουν την Αριστερά που τους αξίζει. Δηλαδή μια ανανεωμένη Δεξιά. Και για να γίνω πιο σαφής. Συγκρίνετε το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ με την πολιτική των μνημονίων που εφαρμόζει η παρούσα κυβέρνηση. Αβίαστα θα προκύψει η διαφορά μύθου και πραγματικότητας.

Τα μνημονιακά κόμματα (Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ.) -μιλάμε για τα κόμματα-κυβερνήσεις- είναι σαν τους μεγαλοεργολάβους. Ζητούν από τα πραγματικά κέντρα εξουσίας να τους αναθέσουν το έργο της πτώχευσης αυτού του λαού. Και όποιος κάνει την καλύτερη προσφορά, αναλαμβάνει και το έργο της διακυβέρνησης. (Φτάνει να έχει εξαπατήσει τους ψηφοφόρους του).

Υπάρχουν ακόμα κάποιοι που πιστεύουν πως το πραξικόπημα των μπολσεβίκων ήταν η μόνη δυνατή λύση για να σωθεί η επανάσταση του Φεβρουαρίου. Συμμερίζομαι την άποψη πολλών στοχαστών (Χ. Αρεντ, Κ. Παπαϊωάννου, Κ. Καστοριάδης και πολλών άλλων, κυρίως μαρτυρίες Ρώσων αναρχικών που συμμετείχαν στην Επανάσταση) πως το πραξικόπημα του Λένιν ήταν εναντίον της επανάστασης που ήταν η αυθόρμητη εξέγερση του ρωσικού λαού.

Κατά την προσωπική μου άποψη, αυτή η επανάσταση είχε τρεις δυνατότητες να σωθεί. Η μία ήταν να αποτραπεί το πραξικόπημα, να μην καταργηθεί η Συντακτική Συνέλευση και να προκηρυχθούν ελεύθερες εκλογές. Αυτή η προοπτική χάθηκε με την άγρια τρομοκρατία των μπολσεβίκων.

Οι άλλες δύο ευκαιρίες ήταν η Κομμούνα της Κρονστάνδης και το κίνημα του Μάχνο. Η Κρονστάνδη θεωρείται λανθασμένα μια ναυτική βάση της Πετρούπολης, ενώ βρίσκεται στο νησί Κότλιν, 30 χιλιόμετρα δυτικά της Πετρούπολης. Το νησί αριθμούσε 50.000 κατοίκους μαζί με τα πληρώματα των πλοίων.

Ολο το νησί έγινε μια κομμούνα με άμεση δημοκρατία και αναδιανομή του πλούτου. Εφάρμοσαν κατά γράμμα το σύνθημα «όλη η εξουσία στα Σοβιέτ». Και αυτό με πλήρη λαϊκή πρωτοβουλία. Και ενώ δεν αποτελούσαν καμία απειλή για το νέο καθεστώς, απλά ήθελαν να κρατήσουν αυτά που κέρδισαν, ο Τρότσκι τους εσφαγίασε με τον πιο βάρβαρο τρόπο. Τους σκότωνε σαν τις αγριόχηνες, κατά την έκφρασή του.

Ο Μάχνο και το αντάρτικό του εκδίωξαν από την Ουκρανία τα στρατεύματα κατοχής των Αυστρο-Γερμανών (συνέπεια της Συνθήκης Μπρεστ – Λιτόφσκ) και κατατρόπωσαν τα στρατεύματα των Λευκών, που ήταν η θανάσιμη απειλή για τους μπολσεβίκους. Οι στρατηγοί Ντενίκιν και Βράνγκλερ νικήθηκαν κατά κράτος και σταμάτησε η προέλασή τους προς τη Μόσχα.

Αν δεν υπήρχε ο στρατός του Μάχνο, πιθανότατα οι Λευκοί να είχαν νικήσει. Το ευχαριστώ ήταν η μαζική σφαγή των Ουκρανών που είχαν υποστηρίξει τον Μάχνο και η πλήρης εξόντωση των ανταρτών. Τρότσκι και εδώ.

ΥΓ1: Για όποιον ενδιαφέρεται να εμβαθύνει στο θέμα, συνιστώ τα εξής βιβλία: «Η Ρώσικη Επανάσταση» του Βολίν, εκδόσεις Καινά Δαιμόνια, «Η Αγνωστη Επανάσταση 1917-1921» πάλι του Βολίν, εκδόσεις Πανοπτικόν και η «Ιστορία του Μαχνοβίτικου Κινήματος 1918-1921» του Π. Αρσίνοφ, εκδόσεις Ελεύθερος Τύπος.


ΥΓ2: Για τους φίλους που διαφωνούν, θα τους παρακαλούσα στην επόμενη συνάντησή μας να έχουν διαβάσει αυτά τα βιβλία. ‘Η έστω να τους έχουν ρίξει μια ματιά.    
























efsyn.gr

Η παγίδα της Γερμανίας για την υποταγή της Ευρώπης


γράφει ο Γεώργιος Εμμ. Δημητράκης*

Από την εμφάνιση του ανθρώπου ως ύπαρξη η συνείδηση και η νοημοσύνη είναι τα μοναδικά  όπλα για την αντιμετώπιση κάθε κίνδυνου που απειλεί την υπόστασή του. Αν η συνείδηση και η νοημοσύνη χαθούν, θα μπορούσε να σημαίνει ότι η ίδια απουσιάζει από το σύμπαν. Αυτό είναι ένας τεράστιος ηθικός λόγος για να εργαστούμε σκληρά ώστε να αποφύγουμε μία υπαρξιακή απειλή από το να γίνει πραγματικότητα.  Σήμερα η αδυναμία του ανθρώπου να αντιμετωπίσει τους διάφορους κινδύνους που προέρχονται από την άσκηση πολιτικής σημαίνει απώλεια του νοήματος που δημιούργησαν οι προηγούμενες γενιές.

Η χειραγώγηση της σκέψης μας και η επιβολή των λίγων αρρωστημένων μυαλών, με την διεστραμμένη «υπερνοημοσύνη» τους, στην θέληση των πολλών που παράγουν τον πλούτο, μας καθιστά τελείως αδύναμους να αντιληφθούμε την εξάρτηση της πολιτικής από την οικονομία. Η οικονομική κρίση δεν είναι αντιμετωπίσιμη όταν  οι ίδιες οι κοινωνίες αλλά και οι ηγεσίες των δεν συνειδητοποιούνε τις αιτίες που την έχουν προκαλέσει. Η άσκηση μίας αποτελεσματικής πολιτικής για την αντιμετώπιση αυτής της οικονομικής κρίσης είναι το μοναδικό όπλο για να εξέλθει η Ευρώπη αλλά και η ανθρωπότητα από αυτό το αδιέξοδο που τις συνθλίβει.

Εδώ και 8 σχεδόν χρόνια παρακολουθούμε με απάθεια τα τεκταινόμενα στο Βερολίνο και τις Βρυξέλλες. Αυτό το «πολιτικό θέατρο» μεταξύ μόνον μερικών ολίγων, οι οποίοι κατά το δοκούν θέλουν να κρίνουν τις τύχες εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων στην γηραιά ήπειρο. Στην Σύνοδο Κορυφής της 26/27.Ιουνίου 2014 η αλλαγή των προσώπων στο «Θέατρο των Βρυξελλών» δεν σήμαινε σε καμία περίπτωση και αλλαγή της πολιτικής σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ας μη αυταπατώμεθα. Διότι στην πραγματικότητα η τύχη όλων μας πρέπει να ευρίσκεται  στα χέρια όλων μας. Και αυτό είναι εφικτό μόνον όταν συνειδητοποιήσουμε μερικά απλά πράγματα.

Η καθιέρωση του Ευρώ ως νόμισμα είχε ως αναμενόμενη συνέπεια την χρεοκοπία μερικών χωρών της Ευρώπης και τον υπερπλουτισμό μερικών ολίγων του Βορρά π.χ. της Γερμανίας και του άξονά της Βέλγιο, Ολλανδία, Λουξεμβούργο και Αυστρία. Αυτό είναι ένα αναμφισβήτητο συμπέρασμα όλων των διεθνών παραγόντων και οικονομικών αναλυτών. Με την καθιέρωση του Ευρώ ως νόμισμα της Ευρωζώνης πολλαπλασιάστηκαν οι εξαγωγές των προαναφερθέντων χωρών προς τις ευρωπαϊκές χώρες, κυρίως του Νότου. Η δε συσσώρευση τεράστιων κεφαλαίων και πλεονασμάτων έχει ως συνέπεια να επιτείνουν την χρεοκοπία των οικονομιών των δεινοπαθούντων υπολοίπων, με την παράλληλη χορήγηση φθηνών δανείων τα οποία εξασφαλίζουν τις περεταίρω εξαγωγές των δανειστριών αυτών χωρών.

Η απάνθρωπη πολιτική λιτότητας του Βερολίνου συνίσταται όχι μόνον στον εκβιασμό των δεινοπαθούντων τώρα Εταίρων, αλλά παράλληλα και στην εκβιαστική επανάληψη της χορήγησης νέων «πακέτων» στήριξης μέσω νέων Συμφωνιών, σε αντικατάσταση τώρα των απεχθών και εφιαλτικών «Μνημονίων». Οικονομικές Συμφωνίες οι οποίες μακροπρόθεσμα και στο απώτερο μέλλον αποβλέπουν στην αναπόφευκτη δέσμευση π.χ. κατάσχεση/δήμευση, βάσει του Αγγλικού Δικαίου, όλων των υπαρχόντων περιουσιακών στοιχείων των χρεοκοπημένων χωρών, οι οποίες με τον συνεχή και αυξανόμενο δανεισμό δεν θα είναι σε θέση να αποπληρώσουν τα χρέη τους στο αιώνα τον άπαντα.

Κάθε Έλληνας και Ευρωπαίος πολίτης οφείλει όμως να γνωρίζει το πιο απλό πράγμα. Η Γερμανία είναι ένα τεράστιο εργοτάξιο, με μία απίστευτη και αστείρευτη τεχνογνωσία. Ο παραγωγικός της ιστός απλώνεται ακόμη και στο τελευταίο χωριό. Σε αντίθεση με την οικονομία της, η οποία προ του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου ήταν εσωστρεφής και η οποία την ανάγκασε, μέσω της πολεμικής της μηχανής, στην αναζήτηση ζωτικού χώρου (Lebensraum), η μεταπολεμική της τώρα οικονομία, κυρίως μετά το 1998 κατέστη κατά το μέγιστο εξωστρεφής, αλλά και επιθετική. Ο Σοσιαλδημοκράτης (SPD) Καγκελάριος της Γερμανίας Γκέρχαρτ Σρέντερ (Gerhard Schröder 1998-2005) κατέστρωσε για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας του ένα Σχέδιο-Παγίδα χρησιμοποίησης της οικονομικής ισχύος της Γερμανίας για την υποταγή της Ευρώπης, ένα σχέδιο το οποίο εν συνεχεία εφαρμόζει πιστά και απαρέγκλιτα και η Χριστιανοδημοκράτης(CDU/CSU) διάδοχος του Ανγκελα Μέρκελ. 

Με την εφαρμογή μίας έξυπνης και πολύ σφικτής οικονομικής πολιτικής, την συστηματική ενίσχυση της δυναμικής της παραγωγικότητας, την καθιέρωση αμετάβλητων αμοιβών εργασίας, συντάξεων και κοινωνικών παροχών, π.χ. κατά την τελευταία 19-ετία οι αυξήσεις στο σύνολο δεν υπερέβησαν το 2.85% δηλαδή μόλις 0.15% ετησίως! Αυτό είχε ως  αποτέλεσμα την μείωση της εγχώριας κατανάλωσης και την τεράστια αύξηση των εξαγωγών, με την παράλληλη συσσώρευση τεράστιων πλεονασμάτων και αποθεμάτων, τα οποία υπερβαίνουν τα 22 δις Ευρώ τον μήνα. Λαμβανομένου επίσης υπόψη, ότι εδώ και 19 χρόνια μηδενίστηκαν σχεδόν οι αποδόσεις των καταθέσεων στις Γερμανικές Τράπεζες για την εφαρμογή της επιθετικής οικονομικής πολιτικής της Γερμανίας, δηλαδή με την διοχέτευση των τεράστιων κεφαλαίων του Ευρωμάρκου της προς τους Εταίρους της για την υποχθόνια υποταγή αυτών.

Αποθέματα και πλεονάσματα εξαιτίας αυτής της πολιτικής  με τα οποία αφενός μεν μέσω φθηνών δανείων προς τις χρεοκοπημένες χώρες εξασφαλίζει τις τεράστιες εξαγωγές της, αλλά αφετέρου μέσω των πακέτων στήριξης και των νέων οικονομικών συμφωνιών, οι οποίες εκτοξεύουν συνεχώς το χρέος εις δυσθεώρητα ύψη,  καθιστούνε και την χώρα μας έρμαια των δανειστών, επιτυγχάνουν εν κατακλείδι έναντι πινακίου φακής την ολοσχερή απόκτηση του εθνικού πλούτου και όλων των περιουσιακών στοιχείων και των άλλων υπόχρεων χωρών.

Το επί εκατόν πενήντα (150) σχεδόν χρόνια  όραμα της Γερμανίας για «ζωτικό χώρο» (Lebensraum), δηλαδή  να υποτάξει την Ευρώπη,  με δύο αποτυχημένες προσπάθειες των Παγκοσμίων Πολέμων, στέφθηκε μετά το 1998 με απόλυτη επιτυχία, αναίμακτη και χωρίς απώλειες της, χάρις της πολύ σφικτής οικονομικής  πολιτικής της και έξυπνου σχεδίου, δηλαδή την χρησιμοποίηση της Ε.Ε. και του Ευρωμάρκου της, που ήσαν εν κατακλείδι ο Δούρειος Ίππος για τις τόσο αφελείς  χώρες της Ευρώπης να πέσουν στην παγίδα της Γερμανίας.

Η άσκηση της πολιτικής είναι τέχνη και επιστήμη, να παράγεις ιδέες και τρόπους εφαρμογής της εξουσίας και δύναμης σε θέματα ανθρώπινης ύπαρξης και υπόστασης που αφορούν  τους πολίτες μίας χώρας με ευθύνη και ευσυνειδησία από τους πολιτικούς που εκλέγονται. Όμως οι μεν πολιτικοί της Γερμανίας καταχράστηκαν την εμπιστοσύνη, την εργατικότητα, δυναμισμό και πειθαρχία του γερμανικού λαού και έσυραν την χώρα τους σε δύο καταστρεπτικούς πολέμους, με ανυπολόγιστες συνέπειες για τον λαό τους και την ανθρωπότητα. Οι δε Έλληνες πολιτικοί εκμεταλλεύτηκαν την άγνοια και αφέλεια των Ελλήνων για ένα καλύτερο μέλλον εντός της Ε.Ε., εξαπατώντας αφενός μεν την Ευρώπη, αλλά και το ίδιο τον λαό τους τον οποίο εγκληματικά έσυραν στην καταστροφή, με την χρεοκοπία, την ολοσχερή φτωχοποίηση του και τον διεθνή διασυρμό.

Κάθε Έλληνας και Ευρωπαίος πολίτης οφείλει επίσης να γνωρίζει, ότι ουδέποτε πρόκειται να εξέλθουμε από την κρίση, αλλά παράλληλα και ότι η αχίλλειος πτέρνα της Γερμανίας είναι η ισχυρή οικονομία της, η οποία την καθιστά πολύ ευάλωτη. Βασιζόμενοι τώρα σε αυτά τα δύο δεδομένα, οφείλουμε να αντισταθούμε και να στείλουμε ένα μήνυμα στην ηγεσία του Βερολίνου. Ότι η υπεράσπιση της δικής μας ύπαρξης και αξιοπρέπειας μας αναγκάζει να απόσχουμε από την αγορά γερμανικών προϊόντων, σε περίπτωση που η ηγεσία του Βερολίνου επιμείνει στην συνέχιση της απάνθρωπης πολιτικής λιτότητας η οποία σκοτώνει κυριολεκτικά την Ευρώπη.

*Ο Γεώργιος Εμ. Δημητράκης  είναι αρθρογράφος κρητικής (Μαριού Ν.Ρεθύμνης) και θρακικής καταγωγής γεννήθηκε και διαμένει  στην Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία στην Βόννη και Πολιτιστική Κληρονομιά  στην Αθήνα  





   

Μέχρι και τον υβριστή του Παπανδρέου αποθεώνει ο Κουρουμπλής για την καρέκλα! «Είναι πατριώτης ο Πάνος Καμμένος»


Ως «πατριώτη» χαρακτήρισε τον επικεφαλής των ΑΝΕΛ και ΥΠΕΘΑ Πάνο Καμμένο ο υπουργός Ναυτιλίας Παναγιώτης Κουρουμπλής.

Ο κ. Κουρουμπλής, δηλαδή, που εμφανίζεται σε πολλές συνεντεύξεις του ως υπέρμαχος του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου εξαίρει τον πατριωτισμό του κ. Καμμένου, που υποστήριζε πως ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ηγετικό στέλεχος της τρομοκρατικής οργάνωσης της «17 Νοέμβρη».

Προφανώς μπροστά στο κοινό στόχο της καρέκλας και της εξουσίας ξεπερνούνται τέτοιους είδους ιδεολογικοί φραγμοί.

Εξάλλου, ο υπουργός Ναυτιλίας διαψεύδει κάθε συσχετισμό των κοινωνικών πρωτοβουλιών της κυβέρνησης το τελευταίο διάστημα με το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών. «Οι εκλογές θα γίνουν το 2019. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να γίνουν νωρίτερα. Κάθε μέρα που περνάει κερδίζει πόντους η κυβέρνηση και χάνει η ΝΔ» τονίζει και προσθέτει: «Ο Αλέξης Τσίπρας πήρε αυτές τις πρωτοβουλίες για να στηρίξει τους μη έχοντες, πιστός στις δεσμεύσεις και τις εξαγγελίες του, στέλνοντας το μήνυμα στους πολίτες ότι τώρα που μπορεί, κάνει αυτό που πρέπει».
Ο κ. Κουρουμπλής καλεί τις δυνάμεις της Κεντροαριστεράς να ξεκαθαρίσουν το αργότερο μέχρι το συνέδριο τους, τον Μάρτιο, αν θα πάνε με τη «δεξιά του κ. Μητσοτάκη» και τους προειδοποιεί με «συντριβή» αν ακολουθήσουν αυτό το δρόμο. Προσωπικά δεν πιστεύει πάντως ότι «η Φώφη Γεννηματά είναι υπέρ της σύμπλευσης με τον κ Μητσοτάκη».

Αφήνει, επίσης, ανοικτό το ενδεχόμενο να επαναφέρει η κυβέρνηση θέμα απλής αναλογικής στη Βουλή. «Αυτό θα το δούμε όταν πρέπει» λέει.

Αναφερόμενος στο θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, καλεί τον κ. Μητσοτάκη «να πάρει ξεκάθαρη θέση γιατί είναι θέμα εθνικό και να αφήσει τις υπεκφυγές περί μη ύπαρξης δεδηλωμένης αν δεν υπάρχει ενιαία κυβερνητική γραμμή».

Ειδικότερα, για τον επικεφαλής των ΑΝΕΛ, ο κ. Κουρουμπλής λέει ότι ο Πάνος Καμμένος «είναι πατριώτης» και «δεν πρόκειται να δημιουργήσει πρόβλημα στην κυβέρνηση για το Σκοπιανό».

«Με τον Πάνο Καμμένο συμπορευόμαστε για να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση και θα βρούμε σημείο συνεννόησης και σε αυτό το θέμα» τονίζει.



Δεν είναι αρνητικός στην πρόσκληση που απηύθυνε ο Γιάννης Μπουτάρης στον πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ Ζόραν Ζάεβ να επισκεφθεί την Πρωτοχρονιά τη Θεσσαλονίκη. «Οι συναντήσεις δεν είναι κακές» λέει.

Ο κ. Κουρουμπλής δηλώνει ότι «έχει πολλά να κάνει ακόμη στο υπουργείο Ναυτιλίας», επαναλαμβάνοντας τη δέσμευσή του να ανασύρει όλα τα ναυάγια στον ελληνικό χώρο. Μάλιστα, χθες υπέγραψε απόφαση να ανασυρθεί από το λιμάνι του Πειραιά - εκεί όπου θα εγκατασταθεί η τεράστια δεξαμενή της COSCO- το βυθισμένο εδώ και 2Ο χρόνια επιβατηγό πλοίο Corfu island, χωρίς κανένα κόστος για το ελληνικό δημόσιο. Τα περίπου 2 εκατ. ευρώ που θα κοστίσει, θα τα πάρει η εταιρεία που θα το ανασύρει, πουλώντας το πλοίο για σκραπ σε τουρκικά ναυπηγεία. Κατ' αυτόν τον τρόπο, θα ανασυρθούν και τα υπόλοιπα ναυάγια, είπε ο κ. Κουρουμπλής.























ΑΠΕ – ΜΠΕ

Πλειστηριασμοί και ιδιωτικοποιήσεις φέρνουν πιο κοντά τις κάλπες...


Του Γιάννη Παντελάκη

Θα μπορούσε η κυβέρνηση ν' αντέξει πολιτικά δεκαοκτώ χιλιάδες ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς μέσα στην επόμενη χρόνια; Και πόσο εύκολο θα ήταν να πείσει τους ψηφοφόρους της για την αναγκαιότητα ιδιωτικοποίησης των ΔΕΠΑ, ΕΛΠΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ κλπ; Οι δρομολογημένες από το μνημόνιο εξελίξεις κυρίως για τα δυο αυτά θέματα, αναμένεται όχι απλά να επιβεβαιώσουν ότι το 2018 θα είναι μια εκλογική χρονιά, αλλά και να φέρουν τις κάλπες πιο κοντά απ' οτι πολλοί υπολόγιζαν.

Έτσι κι αλλιώς, η χώρα ήδη διανύει μια μεγάλη προεκλογική περίοδο. Για πρώτη φορά η κυβέρνηση αγωνιά να κλείσει γρήγορα και με οποιοδήποτε τρόπο την αξιολόγηση, μοιράζει επιδόματα κάθε είδους όπου μπορεί, υπόσχεται μελλοντικές αυξήσεις σε εργαζόμενους και συνταξιούχους, κάνει διορισμούς όπου αυτό είναι εφικτό. Όλες οι κυβερνητικές κινήσεις των τελευταίων δυο μηνών, στοχεύουν στον επηρεασμό όσο το δυνατόν μεγαλύτερων κοινωνικών ομάδων μέσα από τις κλασσικές συνταγές που ακολουθούνται στη χώρα μας για προσέλκυση ψήφων.

Το δείχνει η διάθεσή τους να ολοκληρώσουν την αξιολόγηση μέσα σε ελάχιστο χρόνο (για την προηγούμενη δεν υπήρχε καμία βιασύνη και άφηναν τον χρόνο να περνάει). Το δείχνει το κοινωνικό μέρισμα και ο πομπώδης τρόπος (μέσω έκτακτων δηλώσεων του Τσίπρα) που το εξήγγειλαν και στη συνέχεια το προπαγάνδισαν. Το δείχνουν ακόμα οι δηλώσεις για στήριξη των χαμηλοσυνταξιούχων στους οποίους κόπηκε το ΕΚΑΣ μ' ενός είδους νέο επίδομα και οι υποσχέσεις της Αχτσιόγλου για αύξηση του κατώτατου μισθού μέσα στο 2018.

Παράλληλα, η κυβέρνηση, συνεχίζει να διορίζει όπου μπορεί συμβούλους κάθε είδους, υπόσχεται προσλήψεις στο δημόσιο μέσα στο 2018 (Τσίπρας από την ΔΕΘ), άλλες στα λιπάσματα Καβάλας, τουλάχιστον 2.500 στις υπηρεσίες καθαριότητας (Σκουρλέτης) κ.ο.κ. Όπου μπορούν και με όποιον τρόπο είναι δυνατόν, επιχειρούν να διορίσουν ή να υποσχεθούν διορισμούς.


Από μια πρώτη ανάγνωση, ο προσφορότερος χρόνος για εκλογές θα ήταν το φθινόπωρο του 2018. Θα προπαγάνδιζαν (ήδη το κάνουν) ως κυβερνητική επιτυχία την (τυπική) λήξη του μνημονίου, θα «πούλαγαν» επικοινωνιακά την όποια μικρή ή μεγαλύτερη ρύθμιση για το χρέος και θα κατέφευγαν στις κάλπες έχοντας συνείδηση πως αυτές δεν θα μπορούσαν να στηθούν το 2019 όταν θα έχουν αρχίσει οι νέες γενναίες περικοπές των συντάξεων, του αφορολόγητου κ.ο.κ. Ωστόσο, είναι αμφίβολο αν η κυβέρνηση μπορεί ν' αντέξει πολιτικά ως τότε το πολιτικό κόστος που θα έχουν οι μαζικοί πλειστηριασμοί και οι μεγάλες ιδιωτικοποιήσεις.

Οι κυβερνητικές διαβεβαιώσεις για προστασία της πρώτης κατοικίας δεν στηρίζονται σε κάποιο νόμο (σαν κι αυτόν που ζητάει ο Φίλης) αλλά σε μια άτυπη συμφωνία με τους Τραπεζίτες. Είναι θέμα χρόνου να μπουν όλα τα ακίνητα στις πλατφόρμες των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών και όχι μόνο από τις Τράπεζες αλλά και το δημόσιο. Οι δανειστές, έχουν ζητήσει 600-700 πλειστηριασμούς κάθε μήνα για τους πρώτους μήνες του 2018, σταδιακή αύξηση τους στο δεύτερο εξάμηνο και περίπου 10.000 το τελευταίο τρίμηνο της χρονιάς. Συνολικά, θέλουν να πραγματοποιηθούν 18.000 πλειστηριασμοί μέσα στην χρόνο που ξεκινάει σε λίγες ημέρες.

Σε ότι αφορά τις ιδιωτικοποιήσεις, ο προϋπολογισμός που ψηφίστηκε πριν λίγες ημέρες, προβλέπει έσοδα 2,7 δις από τον τομέα αυτό μέσα στο 2018. Και δεν πρόκειται αυτή τη φορά για τα περιφερειακά αεροδρόμια ή τον Αστέρα Βουλιαγμένης, αλλά για ιδιωτικοποιήσεις που αναμένεται να προκαλέσουν μεγάλες αντιδράσεις προερχόμενες και από ένα μεγάλο μέρος του εκλογικού ακροατηρίου του ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται για μεγάλες δημόσιες επιχειρήσεις με συμβολικό χαρακτήρα (ΔΕΠΑ, ΕΛΠΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ κ.λ.π) και σίγουρα η κυβέρνηση δεν θα ήθελε να συγκρουστεί με εργαζόμενους- και όχι μόνο - παραμονές μιας εκλογικής αναμέτρησης.

Με αυτά τα δεδομένα, η άνοιξη του 2018 είναι μια σχετικά ευνοϊκή για την κυβέρνηση εποχή ώστε να οδηγήσει τη χώρα στις κάλπες. Όχι για να πετύχει ανατροπή του σημερινού σκηνικού που όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι έχει παγιωθεί, αλλά για να καταφέρει αφενός μια καλή εκλογική επίδοση που θα την κρατήσει στο παιχνίδι την επόμενη ημέρα, αφετέρου να περιορίσει τις πιθανότητες της Ν.Δ. για να πετύχει αυτοδυναμία...

            




















liberal.gr 

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *