Χριστούγεννα στο Πεδίον του Αρεως: Παιχνιδότοπος μέσα σε πρεζότοπο…

Το υποβαθμισμένο άλσος φόρεσε τα «γιορτινά» του. Η υπεύθυνη Περιφέρεια έστησε ένα παζάρι σαν χριστουγεννιάτικη αγορά, με παιχνίδια ξεπεσμένου λούνα παρκ. Και καλεί για ανταλλαγή ευχών κάτω από μία μίζερη πλαστική βάρκα με φωτάκια σε ένα συντριβάνι χωρίς νερό, ενώ δίπλα, συνεχίζονται τα κάλαντα της εξαθλίωσης

γράφει ο Κοσμάς Βίδος

Στολίζουν αυτές τις μέρες, μαζί με όλη την Αθήνα, και το άλσος στο Πεδίον του Άρεως. Αν και όπως το έχουν καταντήσει, καλύτερα θα ήταν να το έκρυβαν, παρά να το καμαρώνουν: Η αναβάθμιση που έχει υποσχεθεί πολλάκις η Περιφέρεια Αττικής στην οποία ανήκει η ευθύνη του χώρου, παραμένει όνειρο απατηλό. Οπως και αν έχει, το υποβαθμισμένο άλσος φοράει τα γιορτινά του. Με μία πλαστική βάρκα με φωτάκια να τοποθετείται στη μέση της πλατείας, με το σιντριβάνι που δεν λειτουργεί («καράβι βγήκε στη στεριά…») για να καταστεί ακόμα πιο έντονη η μιζέρια. Στήνουν και ένα παζάρι που βαφτίζουν Χριστουγεννιάτικη αγορά, έχουν βάλει και μερικά παιχνίδια από εκείνα που συναντά κανείς σήμερα μονάχα σε ξεπεσμένα λούνα παρκ. Η πίστα μάλιστα με τα συγκρουόμενα τοποθετήθηκε ακριβώς δίπλα (εφαπτόμενη!) στην… πίστα όπου γίνεται η διακίνηση ναρκωτικών. Για να μαθαίνουν από μικροί οι Αθηναίοι και πώς να στουκάρουν οδηγώντας επικινδύνως και πώς να βαράνε ενέσεις, ταυτοχρόνως!

Εκτός από αδιάφοροι (φωνές βοώντων εν τη ερήμω τα παράπονα εκείνων που διαμαρτύρονται), αποδεικνύονται εντέλει και επικίνδυνοι οι κύριοι και οι κυρίες (οι επικεφαλής κυρίες), της Περιφέρειας που διαχειρίζονται το πάρκο. Και είναι πράγματι κυρίως επικίνδυνοι, όταν προκειμένου να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις για άλλη μια χρονιά και να διαφύγουν των ευθυνών τους για την εγκατάλειψή του, στήνουν έναν παιχνιδότοπο μέσα σε έναν πρεζότοπο. Γιατί ακόμα και αν υποθέσουμε πως όλοι όσοι επιμένουν να καταγγέλλουν την υποβάθμιση της περιοχής είναι υπερβολικοί ή τρελοί (γιατί και τρελούς έχουν προσπαθήσει να τους βγάλουν), εδώ δεν μιλάμε για σπασμένα παγκάκια και απότιστα δέντρα, μιλάμε για ακυρωμένες ζωές, για εμπόριο θανάτου, για μία κοινωνική Κόλαση! Ένα τέτοιο σκοτεινό μέρος πρώτα το καθαρίζεις και το απολυμαίνεις (κυριολεκτικά, μεταφορικά, με όλες τις σημασίες των λέξεων) και μετά καλείς τα παιδιά να παίξουν.

Τι να λέμε όμως… Πρόκειται εξάλλου για την ίδια περιοχή όπου έχει την έδρα του το Οικονομικό Πανεπιστήμιο μπροστά στις πόρτες του οποίου, και στους γύρω δρόμους γίνεται παράνομο εμπόριο και διακίνηση ναρκωτικών και κάνουν χρήση εκατοντάδες αξιολύπητοι εξαρτημένοι.

Ποιος νοιάζεται για τους εξαρτημένους που αργοπεθαίνουν; Ποιος νοιάζεται για τους πιθανούς εξαρτημένους του μέλλοντος, γι’ αυτά τα παιδιά που συχνάζουν στην Πατησίων και που με την ίδια ευκολία που αγοράζουν τσίχλες στο γωνιακό περίπτερο, μπορούν να αγοράσουν ηρωίνη; Και ας έχει μαλλιάσει η γλώσσα του δήμαρχου Αθηναίων Γιώργου Καμίνη να καταγγέλλει την κατάσταση, να ζητάει επιτακτικά σχέδιο αστυνόμευσης των περιοχών που βρίσκονται στο έλεος των εμπόρων και διακινητών ναρκωτικών, να καλεί την κυβέρνηση να πάρει θέση στο ζήτημα της δημιουργίας χώρων ιατρικώς ελεγχόμενης χρήσης ουσιών, στη λειτουργία των οποίων, διαβεβαιώνει, ο δήμος είναι έτοιμος να συμβάλει. Τίποτε δεν γίνεται.

Κατά τα άλλα, και το άλσος στο Πεδίον του Αρεως γιορτάζει τα Χριστούγεννα. Και μας καλεί να τα γιορτάσουμε και εμείς, ανταλλάσσοντας ευχές κάτω από τη στολισμένη «τράτα μας την κουρελού τη χιλιομπαλωμένη». Εύκολο! Με δυο τρεις μπάφους την ημέρα θα μας φαίνεται πιο λαμπερό και από τα Παριζιάνικα Ηλύσια Πεδία! Και αν οι μπάφοι δεν μας πιάνουν, εκεί, στη Μαυροματαίων, εύκολα θα βρούμε κάτι άλλο, πιο βαρύ και ισχυρό, κάτι που εγγυημένα θα μας ταξιδέψει, ώστε η φαντασίωση για την εορταστική πρωτεύουσα να γίνει επιτέλους πραγματικότητα!    























protagon.gr