Μείωση του αφορολόγητου από το 2019

Τη δέσμευση της κυβέρνησης για επίσπευση της μείωσης του αφορολόγητου ορίου από το 2019 αντί του 2020, αν διαπιστωθεί ότι δεν επιτυγχάνεται ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος, ζητούν οι θεσμοί.

Σύμφωνα με την Καθημερινή, αυτό θα συμβεί τον Μάιο του 2018 και εάν το πρωτογενές πλεόνασμα κινείται εκτός στόχου, τότε η σχετική διάταξη θα πρέπει να ψηφιστεί από τη Βουλή.

Στην περίπτωση που το αφορολόγητο όριο μειωθεί, τότε όλοι οι φορολογούμενοι θα επιβαρυνθούν από το 2019 με 650 ευρώ έκαστος ετησίως, ενώ 1 εκατ. φορολογούμενοι θα πληρώσουν φόρο, καθώς βρίσκονται κάτω από το αφορολόγητο όριο.

Επίσης, συνταξιούχοι με μηνιαία εισοδήματα 500-600 ευρώ θα χάσουν μια σύνταξη.   

Ο τελευταίος ιερέας του ανείπωτου

Τα πάντα αλλάζουν και τίποτα δεν μένει ίδιο, είχε πει ο σκοτεινός σοφός.

Οι πολλοί νομίζουν ότι ο θάνατος είναι το τέλος. Μα όποιος έχει δει το μεγάλο υφαντό γνωρίζει ότι ο θάνατος είναι μεταρσίωση.

Χρειάζεται να αιωρηθείς για να μπορέσεις να καταλάβεις τα σχέδια του υφαντού. Τότε όλα εκείνα που σου φαίνονταν άσκοπα, παράλογα και χαοτικά αποκτούν νόημα.

Κάποιοι το καταφέρνουν ν’ αφυπνιστούν μόνο την τελευταία στιγμή. Λίγοι είναι αυτοί. Οι περισσότεροι πεθαίνουν έτσι όπως έζησαν, υπνοβατώντας.

~~

Ο Γκιέν έφυγε όσο πιο γρήγορα μπορούσε απ’ το καλύβι του γέρου και τράβηξε βόρεια. Ουδείς προφήτης στον τόπο του δεν γίνεται πιστευτός. Κι οι μάγοι οφείλουν να κάνουν το ίδιο.

Στάθηκε για λίγο στην Ελευσίνα, αλλά η αποφορά της προόδου επηρέαζε τη δύναμη του. Συνέχισε και βρήκε απάγκιο στα Μετέωρα. Εκεί ένιωθε αρκετά ισχυρός για να εξασκήσει την αρκανική τέχνη του.

Εγκαταστήθηκε σ’ ένα εγκατελειμμένο μητάτο και περίμενε τους ντόπιους να τον αναζητήσουν. Προμήθειες δεν είχε μαζί του. Οι μάγοι δεν χρειαζόταν να κοπιάζουν. Οι λαϊκοί τους τάιζαν, απ’ την αρχή του χρόνου.

Πέρασαν λίγες μέρες, πέρασαν και βδομάδες, όμως κανείς δεν τον γύρεψε. Ο Γκιέν το πήρε απόφαση να πάει ως το κοντινό χωριό, να μάθουν ότι υπήρχε μάγος τρανός στην περιοχή τους.

Στη μέση της διαδρομής συνάντησε έναν καλόγερο απ’ τα μοναστήρια των βράχων.

“Τι ‘σαι ‘συ;” τον ρώτησε ο καλόγερος, πριν καν τον χαιρετήσει.

“Κάποιος παλιότερος από σένα”, αποκρίθηκε ο Γκιέν.

“Παλιότερος απ’ τον θεό ποιος είναι;”

“Το ανείπωτο”, είπε ο Γκιέν.

Ο καλόγερος κατάλαβε. Προτού οι άνθρωποι λατρέψουν εκείνον που λεγόταν Ιησούς, προτού οι άνθρωποι πιστέψουν εκείνον που λεγόταν Γιαχβέ, προτού οι άνθρωποι προσκυνήσουν εκείνη που λεγόταν και Δοάμνα, προτού οι άνθρωποι φοβηθούν τον κεραυνό, προτού οι άνθρωποι δώσουν όνομα στο θεό, υπήρχαν ιερείς του ανείπωτου.

Ο μόνος τρόπος να μιλήσεις για εκείνο, που υπήρξε πριν να υπάρχουν τα ονόματα, ήταν η σιωπή.

Μόλις ακούστηκε για πρώτη φορά ένα όνομα γι’ αυτό, ξεκίνησαν οι άνθρωποι να χωρίζονται.

Το λέει κι ο μύθος για τον Πύργο της Βαβέλ. Οι άνθρωποι πλησίαζαν το ανείπωτο, τη θέωση, όλοι μαζί. Αλλά ξεκίνησαν να το ονομάζουν, κι είχαν πολλά ονόματα να πουν, ο καθένας στη γλώσσα του. Τότε έχασαν την ευκαιρία, τότε αρχίσανε να σφάζονται εις το όνομα του θεού τους.

Γιατί τα ονόματα περιορίζουν, παγιώνουν, αποκλείουν όλες τις άλλες δυνατότητες. Το ανείπωτο δεν μπορεί να ειπωθεί γιατί δεν υπάρχει ως είναι, αλλά μόνο ως γίγνεσθαι.

~~

“Είσαι μάγος”, είπε ο καλόγερος.

Δεν υπήρχε φόβος ή περιφρόνηση στα λόγια του. Μόνο απορία.

“Ένα όνομα είναι κι αυτό”, είπε ο Γκιέν.

Περπάτησαν λίγο ακόμα, χωρίς να μιλήσουν. Μετά ο καλόγερος είπε:

“Και τι γυρεύεις;”

“Να με γυρέψουν.”

Ο καλόγερος γέλασε.

“Κακόμοιρε”, είπε. “Κακόμοιρε παλιέ. Κανείς δε μας γυρεύει πια. Ούτε εμάς καν. Δεν το ξέρεις; Υπάρχουν νέοι θεοί, με όνομα κι επίθετο. Τον Κάρολο τον Μαρξ τον έχεις ακουστά; Σαν τον Χριστό, αλλά χωρίς πατέρα κι άγιο πνεύμα. Κι οι πιστοί του πεθαίνουν γι’ αυτόν.”

“Γιατί;”

“Γιατί υπόσχεται τον παράδεισο στη γη. Τι ψέμα! Αλλά κι εσύ είσαι άχρηστος, γιατί δεν υπόσχεσαι τίποτα.”

Ο Γκιέν δεν τον πίστεψε. Ονόματα πολλά είχαν δοθεί στο ανείπωτο. Οι θεοί και οι θνητοί έρχονταν και φεύγαν. Το ανείπωτο συνέχιζε να υπάρχει.

Πριν χωρίσουν ο καλόγερος του φώναξε:

“Καλή τύχη, μάγε”.

“Δεν υπάρχει τύχη”, απάντησε ο Γκιέν.

“Χαχα, δεν υπάρχει τύχη, δεν πιστεύεις στο θεό, καλά να πάθεις τότε.”

~~

Στο χωριό κατάλαβε τι του έλεγε ο καλόγερος. Κανείς δεν του έδωσε σημασία, πέρα απ’ τα σκυλιά που τον γαβγίζανε και τα παιδιά. Εκείνα τον ακολούθησαν φοβισμένα στην αρχή και μετά τον πήρανε στις πέτρες. Ο Γκιέν έκανε μια αστραπιαία μεταμόρφωση και τα ‘διωξε.

Στήθηκε στην αγορά για να τον δουν. Απέναντι στεκόταν πάνω σ’ ένα καφάσι ένας νέος ρήτορας.

“Αγρότη, αδελφέ μου, σύντροφε”, έλεγε ο νέος και πολλοί είχαν μαζευτεί να τον ακούσουν. “Πόσο καιρό θα δέχεσαι να σου κλέβουν τον ιδρώτα του προσώπου σου; Πόσο καιρό θα δέχεσαι να είσαι δουλοπάροικος; Πόσο καιρό θα δέχεσαι να δουλεύεις για να πλουτίζουν οι τσιφλικάδες; Τι έχεις να χάσεις πέρα απ’ τις αλυσίδες σου;”

Και κάπως έτσι συνέχιζε, ο κόσμος χειροκροτούσε, μέχρι που φάνηκαν οι χωροφύλακες με τους παλικαράδες κι όρμηξαν στο πλήθος. Έγινε συμπλοκή, έπεσαν ντουφεκιές, οι γυναίκες σκλήριζαν, τα παιδιά έκλαιγαν, τα σκυλιά φώναζαν τη φωνή τους.

Μετά από λίγο δεν είχε μείνει κανείς στην αγορά. Μόνο δυο νεκροί αγρότες κι ο μάγος. Κι εκείνος, αφού στάθηκε για λίγο ακόμα μόνος, ανήμπορος, αχρείαστος, πήρε δρόμο.

Όπου κι αν πήγε, όπου κι αν βρέθηκε το ίδιο συνέβαινε. Κανείς δεν του ‘δινε σημασία, κανείς δεν του φιλούσε το χέρι, κανείς δεν του ζητούσε ένα ξόρκι, κανείς δεν τον φίλευε. Ώσπου πείνασε, πείνασε πιο πολύ απ’ όσο είχε πεινάσει, κι αναγκάστηκε ν’ απλώσει το χέρι του. Όχι για να μαγέψει, αλλά για να ζητιανέψει.

~~

Στην πόλη τον είδε να επαιτεί ένας που δούλευε σε τσίρκο.

“Ξέρεις να κάνεις κόλπα;” τον ρώτησε.

“Όχι, κόλπα δεν ξέρω.”

“Τι ξέρεις τότε; Γιατί είσαι έτσι ντυμένος;”

“Ξέρω το παν, τα πάντα, το όλον κι ό,τι λείπει απ’ αυτό, κι όλα όσα θα μπορούσαν να”, ξεκίνησε να λέει ο Γκιέν.

“Καλά, καλά”, τον έκοψε ο τσιρκολάνος. “Αν θυμηθείς κάνα κόλπο έλα στο μαχαλά, γιατί τ’ αφεντικό ψάχνει για ταχυδακτυλουργό”.

Ο Γκιέν θύμωσε, σκέφτηκε να του ρίξει κατάρα. Αλλά σαν πείνασε ξανά πήγε στο μαχαλά.

~~

Εμφανιζόταν πριν τον Καραγκιόζη και μετά την αρκούδα που χόρευε. Τα παιδιά γελούσαν μαζί του και θαμπώνονταν όταν έβγαζε φωτιές απ’ τα χέρια του. Εκείνος ένιωθε για λίγο ότι έχει δύναμη, μέχρι που ακουγόταν το χασαποσέρβικο, έβγαινε ο Καραγκιόζης με τα Κολλητήρια στο πανί να χορέψουν, κι ο Γκιέν έφευγε γρήγορα απ’ τη μέση.

Έτσι γυρίσανε όλη την επαρχία, μέχρι που φτάσανε στη Θεσσαλονίκη. Εκεί, μια μέρα που ο Γκιέν τα ‘πινε στην τέντα, τον πλησίασε ένα παιδί.

“Είσαι στ’ αλήθεια μάγος;” τον ρώτησε.

“Είμαι”, είπε ο Γκιέν.

“Και γιατί είσαι φτωχός;”

Ο Γκιέν φορούσε τρύπια παπούτσια και το ξυπόλητο πιτσιρίκι τα ‘χε δει.

“Έτσι είναι οι μάγοι”, είπε ο Γκιέν.

“Τότε καλύτερα να μην ήσουν”, του είπε το παιδί.

Άδικα τον περίμεναν εκείνη τη μέρα να βγει, μετά την αρκούδα που χόρευε.

~~

Ο Γκιέν γύρισε πίσω, στο χωριό του. Αλλά πριν πάει στο πατρικό πέρασε απ’ το καλύβι του γέρου που κάποτε ήταν μάγος.

Τον βρήκε στο κρεβάτι, ετοιμοθάνατο. Ήταν άδειος σαν σκέλεθρο, σχεδόν επίπεδος. Κι η σκιά του κρεμόταν απ’ το ταβάνι.

“Γιατί μου το ‘δωσες αυτό;” είπε στον γέρο.

“Για να το ξεφορτωθώ”, ψιθύρισε εκείνος τόσο απαλά που δεν τον άκουσε κανείς.

“Μου είπες ότι είμαι γεννημένος για να γίνω μάγος.”

Ο γέρος τον κοίταξε καλά.

“Είσαι”, του είπε. “Δεν είσαι;”

“Τι κι αν είμαι; Κανείς δεν μ’ έχει ανάγκη πια. Κανείς δε με γυρεύει. Μόνο τα παιδιά.”

“Τα παιδιά καταλαβαίνουν πολλά”, είπε ο γέρος.

Ο Γκιέν αγανάκτησε και σήκωσε το ραβδί του.

“Λύτρωση δεν ζητούσες, γέρο; Θα στη δώσω εγώ.”

“Τώρα δεν τη χρειάζομαι”, είπε ο γέρος. “Είναι εδώ, ήρθε να με πάρει.”

Μόνο τότε ο Γκιέν κατάλαβε ότι η σκιά στο ταβάνι δεν ήταν του μάγου, αλλά ενός κοριτσιού. Ήταν η σκιά της Τιερού που ‘χε έρθει να συνοδέψει τον πατέρα της στο ανείπωτο.

Ο Γκιέν πέταξε το ραβδί του και γύρισε προς την πόρτα.

“Δε θα σε λυτρώσει αυτό”, του είπε ο γέρος. “Με ραβδί και χωρίς ραβδί ίδιος μένεις. Μόνο να την ξεφορτωθείς μπορείς, να ξεφορτωθείς την κατάρα σε κάποιον άλλον.”

~~

Γύρισε στο σπίτι του. Η μάνα του, γριά πλέον, τον καλοδέχτηκε. Ο πρωτότοκος αδελφός, που ‘χε πάρει το σπίτι και τη γριά μετά τον θάνατο του πατέρα τους καθόλου δεν χάρηκε. Αλλά αναγκάστηκε, αφού έτσι έλεγαν οι παραδόσεις κι η μάνα, να του παραχωρήσει την μονοσάνιδη παράγκα που ‘χαν δίπλα στο πετρόχτιστο, εκείνη που χρησιμοποιούσαν ως αποθήκη κι ως χοιροστάσιο.

Εκεί τον συνάντησε η γιαγιά του γράφοντος, όταν ήταν ακόμα παιδούλα. Όλοι τον ήξεραν ως τον τρελό του χωριού, τον μάγο -που δεν μπορούσε να κάνει μαγικά. Ήταν το φόβητρο των παιδιών, το μορμολύκειο. Λέγαν ιστορίες γι’ αυτόν τα βράδια. Τα πιο θαρραλέα πήγαιναν να πετάξουν πέτρες στην παράγκα του, για να τον κάνουν να βγει έξω και να τρέξουν μακριά ουρλιάζοντας και γελώντας: “Ο μάγος, ο μάγος”.

Κι ο Γκιέν, στο κατώφλι της παράγκας, εκλιπαρούσε για τη λύτρωση.

~~

Όταν πέθανε κι η μάνα, ο αδελφός πείστηκε με τα λόγια της γυναίκας του, κι έφερε νοσοκόμους για να τον κλείσουν στο σανατόριο της Τρίπολης, που λειτουργούσε σαν άσυλο φυματικών κι ανίατων τρελών.

Ο Γκιέν, που κάποτε ήξερε μέχρι και την ένατη μαγική επίκληση, εκείνη που δεν έχει όνομα, άδειασε ξανά.

Κυκλοφορούσε στην αυλή μ’ ένα σκουπόξυλο κι οι άλλοι τρελοί τον αποκαλούσαν μάγο. Εκείνος τους ευλογούσε με τη δύναμη της σκούπας.

Το τελευταίο που ειπώθηκε από τον Γκιέν, έτσι όπως το έγραψε στην αναφορά του η νοσοκόμα υπηρεσίας, ήταν μια φωνή: “Πάρε με στο Περού!”

Ο ασθενής είχε ξεγυμνώσει ένα καλώδιο, κι αφού φώναξε για το Περού, το δάγκωσε και κάηκε απ’ το ηλεκτρικό ρεύμα.

Τον έθαψαν έξω απ’ το χριστιανικό νεκροταφείο του χωριού, γιατί ήταν αυτόχειρας.

~~

Έτσι τέλειωνε τη διήγηση η γιαγιά μου. Τόσο μακάβρια και τετελεσμένα. Μα εγώ, μικρό παιδί τότε, ήθελα να μάθω περισσότερα.

“Κι η Τιερού; Ο μάγος; Ο Γκιέν; Τι έγιναν μετά;”

“Τίποτα δεν έγιναν. Τι να γίνουν; Πέθαναν. Τι γίνονται οι νεκροί;”

“Μα μιλάμε γι’ αυτούς ακόμα. Κάτι άλλο πρέπει να γίναν.”

“Έγιναν παραμύθια”, έλεγε η γιαγιά και πετούσε μια ψείρα στη φωτιά. “Τράβα τώρα. Πήγαινε να δεις τηλεόραση.”

Έφευγα ανικανοποίητος. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι όλα τελειώνουν με τον θάνατο. Ίσως γιατί ήμουν μικρός, ίσως γιατί είχα κι εγώ την κατάρα -αλλά αυτό το κατάλαβα αρκετά χρόνια μετά.

~~

Ήταν μια αιφνίδια φώτιση, τη μέρα που θάβαμε τον παππού μου.

Στο νεκροταφείο, πριν ακόμα τελειώσει η τελετή, είχαν πιάσει την κουβέντα για τις σοδειές και τον καιρό. Ο παππούς είχε τρελαθεί πολλά χρόνια πριν, έτσι κανείς απ’ τους χωριανούς δεν έδωσε σημασία, σαν να μην ήταν άνθρωπος αυτός που ‘χε πεθάνει.

Ούτε ο παπάς το ‘χε πάρει στα σοβαρά. Μουρμούριζε τα λόγια για το χώμα και τη στάχτη, ενώ κοιτούσε τον ουρανό για σύννεφα βροχής.

“Καλύτερα που πέθανε”, έλεγε ο πατέρας μου στον κουνιάδο του, γιο του εκλιπόντα. “Τζάμπα βασανιζόταν, τζάμπα σας βασάνιζε κι εσάς.”

“Ναι, αλλά χάσαμε τη σύνταξη.”

“Τη μισή. Την άλλη μισή θα”

“Γιατί λίγα είναι κι αυτά;”

Μίλησαν λίγο για την ανομβρία και τις ελιές που ‘χαν κοκκινίσει πριν γεμίσουν.

“Είδες, σαν τον θείο του κατάντησε κι αυτός”, άκουσα έναν γέρο να λέει από δίπλα. “Το ‘χουν στο αίμα τους”.

“Ποιον θείο;” ρώτησε η γυναίκα τον γέρο.

“Τον μάγο”, είπε εκείνος κι έδειξε με το κεφάλι έξω απ’ το νεκροταφείο.

Τότε σταμάτησα ν’ ακούω και ν’ ανασαίνω και να σκέφτομαι. Μόνο περίμενα. Περίμενα να θάψουν τον παππού και να φύγουν όλοι. Είπα ότι ήθελα να μείνω λίγο μόνος. Και περίμενα.

Σαν χάθηκαν στη στροφή βγήκα απ’ το νεκροταφείο κι άρχισα να ψάχνω ανάμεσα στ’ αγριόχορτα. Κάποια στιγμή σκόνταψα. Ξερίζωσα τις τσουκνίδες και φανερώθηκε μια πλάκα. Δεν υπήρχε σταυρός. Στην πλάκα έγραφε: Γιάννης Δόγκας. Το επίθετο της μητέρας μου και το όνομα του μάγου.

Στ’ αυτιά μου βούισαν τα λόγια του γέρου: “Το ‘χουν στο αίμα τους”.

Το παραμύθι που μου διηγιόταν η γιαγιά ήταν η ιστορία της οικογένειας μου.

Τι γίνονται οι άνθρωποι όταν πεθαίνουν, γιαγιά; Γίνονται παραμύθια, γίνονται ιστορίες, και μένουν στο αίμα μας.

Και τότε ξεκίνησε να βρέχει.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Η αρχή της ιστορίας εδώ https://sanejoker.info/2017/11/wizard-gien.html

 Γελωτοποιός 

Ολλανδός πρέσβης: Δεν θέλουμε να δούμε πάλι ανθρώπους να πεθαίνουν στα ελληνικά νησιά τον χειμώνα..!

Εξαιρετικά προβληματισμένος για το δυσμενές περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί και πάλι σε ότι αφορά τη διαχείριση των προσφυγικών ροών και την κατάσταση που επικρατεί στα ελληνικά νησιά εμφανίστηκε ο Ολλανδός Πρέσβης.

Ο Κασπάρ Βέλνταμπ, όπως αναφέρει η Καθημερινή εξέπεμψε σήμα κινδύνου για την κατάσταση στα νησιά εξαιτίας της αύξησης των προσφυγικών ροών, του ελλείμματος στην υλοποίηση της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας και της αδυναμίας αξιοποίησης των ευρωπαϊκών κονδυλίων για τις δομές φιλοξενίας.

Ο Ολλανδός διπλωμάτης τόνισε ότι οι εν λόγω εγκαταστάσεις θα έπρεπε να είναι ήδη έτοιμες και οι αρχές να είναι προετοιμασμένες για την αύξηση στις αφίξεις από την Τουρκία. «Δεν θέλουμε να δούμε πάλι ανθρώπους να πεθαίνουν μετά να σπεύδουμε για ανθρωπιστική βοήθεια στα νησιά. Πρέπει να αναληφθεί δράση τώρα προκειμένου να αποφευχθούν ανάλογες καταστάσεις» είπε ο κ. Βέλντκαμπ.

Εξέφρασε, δε, την ελπίδα να μην αποφασίσει να φύγει από την Ελλάδα η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες καθώς, όπως είπε, «η κατάσταση είναι πολύ εύθραστη για να γίνει κάτι τέτοιο».

Εμφανίστηκε, επίσης, σίγουρος ότι θα δημιουργηθούν επικίνδυνες καταστάσεις εάν καταρρεύσει η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας για το προσφυγικό.  

     

Frankfurter Rundschau: «Οι Ελληνες δεν πιστεύουν τον Αλέξη Τσίπρα»

Ο γερμανικός Τύπος στρέφει για άλλη μια φορά την προσοχή του στην ελληνική οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα με αφορμή την επιστροφή των εκπροσώπων των θεσμών στην Αθήνα ώστε να προετοιμαστεί το κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης.

Σε ανάλυσή της με τίτλο «Οι Έλληνες δεν νιώθουν την ανάκαμψη» η Frankfurter Rundschau παρατηρεί ότι οι έλεγχοι των θεσμών για την πορεία υλοποίησης των συμφωνηθέντων μέτρων «διεξάγονται αυτή τη φορά με διαφορετικούς οιωνούς».

Το δημοσίευμα στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας της Φρανκφούρτης επισημαίνει ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση από ό,τι αναμενόταν «και αυτό ισχύει τόσο για το σύνολο της οικονομίας όσο και στο δημοσιονομικό πεδίο», σημειώνει η FR. Παραπέμπει δε σε πρόσφατη συνέντευξη του επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας Κλάους Ρέγκλινγκ, ο οποίος εξέφρασε την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι η οικονομική βοήθεια που θα αντλήσει τελικά η Ελλάδα θα είναι αισθητά κάτω από το ανώτατο όριο των 86 δις ευρώ του τρίτου δανειακού προγράμματος.

Το δημοσίευμα επισημαίνει την αισθητή βελτίωση των οικονομικών δεικτών της Ελλάδας και την επιδίωξη της ελληνική κυβέρνησης να επανέλθει στις κεφαλαιαγορές μετά τη λήξη του προγράμματος τον Αύγουστο του 2018.

Η κοινωνική κρίση συνεχίζεται

Ωστόσο, παρά την εικόνα ανάκαμψης στην Ελλάδα, η εφημερίδα παρατηρεί ότι «η κοινωνική κρίση σε καμία περίπτωση δεν έχει ξεπεραστεί».

«Βεβαίως η Ελλάδα επωφελείται από την τάση ανάκαμψης στην ευρωζώνη. Με αισθητή καθυστέρηση πραγματοποιείται και εκεί η στροφή που έχουν ήδη κατορθώσει άλλες χώρες. (…) Παρ' όλα αυτά η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν πιστεύουν τον Αλέξη Τσίπρα όταν τους υπόσχεται καλύτερες μέρες. Στην καθημερινότητά τους νιώθουν ελάχιστα την ανάκαμψη. Μεταξύ άλλων πιέζονται από την ανεργία, που παραμένει ακόμη εξαιρετικά υψηλή. Ειδικά για τους νέους ανθρώπους είναι πιο δύσκολο συγκριτικά με άλλες χώρες της ευρωζώνης να βρουν επαγγελματικές προοπτικές. Για μια αλλαγή των δεδομένων στο κοινωνικό πεδίο όμως η Ελλάδα δεν χρειάζεται απλά μόνο μια ελαφρά οικονομική αντίδραση μετά από χρόνια κατάπτωσης, αλλά μια μαζική, ισχυρή και διαρκή ανάκαμψη. Αυτή όμως δεν διαφαίνεται», εκτιμά η Frankfurter Rundschau.

 DW

Επικίνδυνος ερασιτεχνισμός η επίσκεψη Έρντοαν

Με μία κίνηση πολιτικά αναξιοπρεπή και διπλωματικά άστοχη, η ελληνική κυβέρνηση προσκάλεσε επίσημα τον Τούρκο «πρόεδρο» Ταϊπ Έρντοαν να επισκεφτεί την Ελλάδα την επόμενη Πέμπτη και Παρασκευή. Αψυχολόγητη και άστοχη, γιατί ο Τούρκος αξιωματούχος δεν έχει κάνει καμιά κίνηση καλής θέλησης προς την Ελλάδα. Αντίθετα, προκαλεί επιθετικά τη χώρα σε όλα τα επίπεδα!

Στο εναέριο Αιγαίο, οι παραβιάσεις του εθνικού χώρου και FIR Αθηνών είναι οι περισσότερες που έχουν καταγραφεί εδώ και χρόνια. Στη θάλασσα, η τουρκική ακτοφυλακή αλωνίζει στα Ίμια και την Καλόλιμνο, ενώ ο τουρκικός στόλος έφτασε στο σημείο προ μηνών να αποκλείσει το Καστελόριζο!

Σε επίπεδο εθνικού χώρου, η τουρκική κυβέρνηση εγκλωβίζει συστηματικά, με το πρόσχημα ασκήσεων, το κεντρικό Αιγαίο και τους διαδρόμους Λέσβου- Λήμνου- Χίου, πιέζοντας όλο και πιο πολύ σε μια διχοτομική λύση συγκυριαρχίας στο Αιγαίο.

Η χρυσοφόρος για τους Τούρκους γραμμή Παράλια- Ελληνικά νησιά έχει πυκνώσει εδώ και μήνες, με χιλιάδες πρόσφυγες να μεταφέρονται από τη Μικρά Ασία σε Χίο, Λέσβο, Κάλυμνο κυρίως. Η δήθεν συμφωνία Τουρκίας – ΕΕ ισχύει μόνο στα χαρτιά και ακολουθείται μόνο από την Ελλάδα, που κρατά τους πρόσφυγες σε στρατόπεδα άθλιας συγκέντρωσης στα νησιά, δημιουργώντας σ αυτούς πρόβλημα επιβίωσης και στους νησιώτες πρόβλημα οικονομίας και ασφάλειας.

Στη Θράκη, η τουρκική κυβέρνηση υποδαυλίζει τον τουρκικό εθνικισμό και καλλιεργεί αργά και σταθερά κλίμα μειονοτικού  αλυτρωτισμού, που δεν έχει βρει ακόμα πρόσφορο έδαφος μόνο και μόνο γιατί η οικονομική ζωή στο ελληνικό κράτος είναι απείρως καλύτερη από ό,τι στο τουρκικό. Ακόμα.

Στον Έβρο, η τουρκική κυβέρνηση δημιουργεί προγεφυρώματα τέτοια που να διευκολύνουν το πέρασμα μεταναστών και λαθρεμπόρων στην ελληνική πλευρά.

Η Τουρκία εξακολουθεί να μην αναγνωρίζει την υφαλοκρηπίδα των ελληνικών νησιών, ενώ αντιθέτως τη διεκδικεί ως συνέχεια της μικρασιατικής ακτογραμμής! Μ αυτό το πρόσχημα επιχειρεί έρευνες για υδρογονάνθρακες μέσα στην ελληνική επικράτεια και σε ό,τι θεωρεί η ίδια διεθνή ύδατα, δημιουργώντας στρατιωτικές και διπλωματικές εντάσεις.

Στο Κυπριακό, μποϋκοτάρει κάθε λύση που δεν περιλαμβάνει το 40% του νησιού υπό τουρκικό κράτος και κάθε λύση που δεν προνοεί ότι αυτό το κράτος θα ορίζει τη μοίρα και του υπόλοιπου 60%! Ταυτόχρονα, παρεμποδίζει με πολεμικά μέσα τις έρευνες της Κυπριακής Δημοκρατίας για υδρογονάνθρακες στα κυπριακά ύδατα και στην ΑΟΖ. Φυσικά, ούτε λόγος για αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής από τη Μεγαλόνησο!

Η ελληνική μειονότητα στην Κωνσταντινούπολη συρρικνώνεται διαρκώς από τους τουρκικούς νομικούς και τρομοκρατικούς μηχανισμούς, που σχεδόν δημεύουν τις περιουσίες και περιορίζουν τα θρησκευτικά και κοινωνικά δικαιώματα. Η Σχολή της Χάλκης εξακολουθεί να είναι υπό ομηρεία, όπως και το Πατριαρχείο με όλες τις μητροπόλεις, που στην ουσία είναι ανελεύθερα, αιχμάλωτα του τουρκικού μουσουλμανικού κράτους.

Περιφερειακά η Τουρκική κυβέρνηση προσφέρει κάλυψη στην αλβανική, που αθετεί ή αλλάζει τις λιμενικές και στρατιωτικές συμφωνίες με την Ελλάδα. Προσεγγίζοντας οικονομικά τα Σκόπια, η τουρκική κυβέρνηση στηρίζει κάθε πολιτική που έχει για στόχο την Ελλάδα, είτε με τις στενές σχέσεις με τους Αλβανούς της χώρας είτε με τις εθνικιστικές κυβερνήσεις.

Οι προσκλήσεις σε αρχηγούς κρατών γίνονται παγκοσμίως αφού έχουν προηγηθεί σοβαρές κινήσεις καλής θέλησης εκ μέρους των ενδιαφερόμενων. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχουμε κανένα τέτοιο δείγμα. Το αντίθετο μάλιστα. Και μ αυτά τα δεδομένα, η πρόσκληση παίρνει περισσότερο χαρακτήρα επιβράβευσης της πολιτικής Έρντοαν. Αυτό είναι το μήνυμα που του δίνει. Κι αυτό είναι επικίνδυνο. Ο Έλληνας πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν θα έπρεπε να έχει επιτρέψει τέτοιο ατόπημα.

Η ελληνική διπλωματία και οι πολιτικοί ώφειλαν να ξέρουν εδώ και τουλάχιστον 2 αιώνες  ότι οι Τούρκοι δεν καλοπιάνονται και δεν αλλάζουν την πάγια επεκτατική τους πολιτική σε βάρος των γειτόνων τους. Είτε με πολιτισμένα μέσα είτε όχι. Η Τουρκία ακούει και καταλαβαίνει μόνο μία γλώσσα: Της ισχύος. Και επειδή ο πολιτισμός δεν ευνοεί την εφαρμογή της στην πράξη, τουλάχιστον επιβάλει την εφαρμογή της στη στάση που τηρεί ο καθένας.

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης   

liberal.gr

Οι βαρώνοι πάλι...

Του Γιάννη Παντελάκη

Την Δευτέρα το μεσημέρι, ο πρωθυπουργός θυμήθηκε πως υπάρχουν οι μιντιάρχες ή βαρώνοι των μέσων ενημέρωσης οι οποίοι στηρίζουν τη Νέα Δημοκρατία αλλά «πλανώνται πλάνην οικτρά» αν νομίζουν ότι θα καταφέρουν να ρίξουν τη κυβέρνηση. Είχε καιρό να τους αναφέρει, αλλά και πάλι το έκανε επιλεκτικά. Μιντιάρχες και βαρώνοι που βρίσκονται απέναντι από την κυβέρνηση προφανώς υπάρχουν, το τελευταίο χρονικό διάστημα ωστόσο, έχουν αυξηθεί και εκείνοι οι μιντιάρχες που βρίσκονται πλάι στην κυβέρνηση και την στηρίζουν με φανατισμό μουτζαχεντίν.

Και ο Τσίπρας -όπως πολλοί προκάτοχοί του- προσπάθησε και σε μεγάλο βαθμό το κατάφερε ο ίδιος, να δημιουργήσει ένα φιλικό μιντιακό σύστημα το οποίο βρίσκεται απέναντι από εκείνο που τον αντιπολιτεύεται. Η αλήθεια είναι, πως σ' αυτόν τον τομέα ο Τσίπρας (με την αμέριστη συμβολή του πιστού Ν. Παππά), τα πήγε καλύτερα από άλλους πρωθυπουργούς. Τον Α.Παπανδρέου για παράδειγμα, ο οποίος προσπαθώντας ν' αποφύγει τη στενή -αλλά ασφυκτική- στήριξη από τους ισχυρούς μιντιάρχες της εποχής, επιχείρησε να επιβάλει τους αποκλειστικά δικής επιρροής και ελεγχόμενους μιντιάρχες (π.χ. Θ.Πόπωτας και Κοσκωτάς), αλλά τελικά απέτυχε. Ο Τσίπρας, δεν απέτυχε.

Μια ματιά στα περίπτερα αλλά ιδιαίτερα στα τηλεοπτικά δελτία αρκεί για να πειστεί κάποιος πως τα πήγε καλά σ' αυτό τον τομέα. Είχε μια μικρή αποτυχία στην αρχή (Καλογρίτσας με βοσκοτόπια), αλλά στη συνέχεια όλα πήγαν καλά γι' αυτόν. Ωστόσο, και ο Τσίπρας κάνει ένα επαναλαμβανόμενο και από άλλους πολιτικούς, λάθος που σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στην γοητεία που ασκεί η εξουσία με αποτέλεσμα να επιδιώκουν την παραμονή σ αυτή ακόμα και όταν έχει χαθεί η λαϊκή νομιμοποίηση. Πιστεύει πως αν έχει χάσει την ευρύτερη κοινωνική αποδοχή (όπως συμβαίνει ήδη), θα εμφανιστούν τα φιλικά ΜΜΕ για ν' αποκαταστήσουν τα πράγματα.

Πρόκειται για πλάνη, τα Μέσα δεν έχουν τόσο σημαντικό βαθμό επιρροής, είναι υπερεκτιμημένη η δύναμη τους για την οποία συχνά γίνεται λόγος και σε μεγάλο βαθμό έχουν χαμηλή αξιοπιστία. Το δείχνουν όλες ανεξαιρέτως οι έρευνες. Στην αναξιοπιστία τους αυτή (για την οποία υπάρχουν δεκάδες αιτίες), έχει συμβάλει σ' ένα βαθμό και η πολύχρονη τακτική του ΣΥΡΙΖΑ που τα στοχοποίησε σαν τις βασικές δυνάμεις του κακού. Η τακτική αυτή , τον βοήθησε να κερδίσει την εξουσία και να διατηρηθεί σ αυτή με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα το δημοψήφισμα του 2015 όπου παρότι είχε σχεδόν το σύνολο των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών απέναντι του, πέτυχε αυτό που ήθελε.

Ήρθε η ώρα ωστόσο, που αυτό λειτουργεί σαν μπούμερανγκ. Όσα μέσα ενημέρωσης και αν στηρίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν πρόκειται να βρει αυτός την χαμένη του επιρροή στην κοινωνία. Όσο δύσκολο είναι για τα αντιπολιτευόμενα την κυβέρνηση μέσα να προκαλέσουν θεαματική φθορά σ' αυτήν, άλλο τόσο είναι και να συμβάλουν στην βελτίωση της κυβερνητικής εικόνας. Ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας, έχει κάνει τις επιλογές του με συγκεκριμένα κριτήρια (που αφορούν στην κυβερνητική διαχείριση) και το δεδομένο αυτό δεν αλλάζει ακόμα και αν φωνάζουν υπέρ της κυβέρνησης όλο το εικοσιτετράωρο...

liberal.gr

Πώς ρυθμίζονται οι οφειλές των επαγγελματιών & επιχειρήσεων για χρέη ως 50.000 ευρώ

Τα τέσσερα κριτήρια για την ένταξη επιχειρήσεων και επαγγελματιών στον εξωδικαστικό μηχανισμό. Πώς δομείται η τυποποιημένη λύση για τους οφειλέτες. Πότε εκπονείται μελέτη βιωσιμότητας. Πως καθορίζεται ο αριθμός των δόσεων.

  

Σε ισχύ τίθεται η αυτοματοποιημένη διαδικασία για την υπαγωγή στον εξωδικαστικό μηχανισμό των επιχειρήσεων που οφείλουν από 20.000 έως 50.000  ευρώ, καθώς η σχετική Κοινή Υπουργική Απόφαση, δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Η διαμόρφωση της συγκεκριμένης ΚΥΑ που θέτει τους όρους και τις προϋποθέσεις, συμφωνήθηκε κατά την προηγούμενη επίσκεψη των θεσμών στην Αθήνα, αφού πρόκειται για ένα μείζον θέμα που αφορά χιλιάδες επιχειρήσεις.

Όπως ορίζεται στην απόφαση,  οι επιχειρήσεις που εμπίπτουν στην αυτοματοποιημένη διαδικασία δεν είναι υποχρεωμένες να υποβάλλουν αίτηση βιωσιμότητας. Ωστόσο, προβλέπεται ότι οι πιστωτές του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα διατηρούν σε κάθε περίπτωση το δικαίωμα να προβούν σε εξατομικευμένη αξιολόγηση βιωσιμότητας, σύμφωνα με τις εσωτερικές διαδικασίες οργάνωσής τους, προκειμένου να εκτιμήσουν την ικανότητα αποπληρωμής του οφειλέτη.

Παράλληλα, εάν ένας πιστωτής, ο οποίος κατέχει την πλειοψηφία επί του συνόλου των απαιτήσεων, εκτιμήσει τον οφειλέτη ως μη βιώσιμο, δεν προτείνεται καμία ρύθμιση των οφειλών στο πλαίσιο της απλοποιημένης διαδικασίας και συνεπώς η επιχείρηση θα πρέπει να αιτηθεί την υπαγωγή της στην κανονική διαδικασία του νόμου.

Σημειώνεται ότι το ύψος των ετήσιων δόσεων, δεν μπορεί να υπερβαίνει το 33% των καθαρών εσόδων του οφειλέτη.

Η απόφαση

Άρθρο 1

Αντικείμενο Ρύθμισης

Σκοπός της παρούσας απόφασης είναι η θέσπιση απλοποιημένης διαδικασίας ρύθμισης των οφειλών επιχειρήσεων που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του ν. 4469/2017 (Α΄ 62), το ύψος των οποίων δεν ξεπερνά συνολικά το ποσό των πενήντα χιλιάδων ευρώ (50.000,00 €).

Άρθρο 2

Απλοποιημένη Διαδικασία Υπαγωγής στις ρυθμίσεις του ν. 4469/2017

Η αίτηση υποβάλλεται ηλεκτρονικά από τον οφειλέτη, μέσω της ιστοσελίδας της Ειδικής Γραμματείας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους (Ε.Γ.Δ.Ι.Χ.) www.keyd.gov.gr με τη διαδικασία που ορίζεται στην κοινή υπουργική απόφαση υπ’ αριθ. 116821/25.10.2017 (ΦΕΚ 3909/Β΄/6.11.2017)

«Λειτουργικές Προδιαγραφές της ηλεκτρονικής πλατφόρμας Εξωδικαστικού Μηχανισμού Ρύθμισης Οφειλών Επιχειρήσεων ν. 4469/2017 (ΦΕΚ Α΄ 62)» και με τη χρήση της ηλεκτρονικής πλατφόρμας (εφεξής το Σύστημα). Στο μέτρο που η παρούσα απόφαση δεν ορίζει διαφορετικά, εφαρμόζονται οι ουσιαστικές και διαδικαστικές διατάξεις του ν. 4469/2017, και των κατ’ εξουσιοδότηση αυτού εκδοθεισών κανονιστικών πράξεων.

Άρθρο 3 Τυποποιημένος Τρόπος

Αξιολόγησης Βιωσιμότητας

1. Για τους σκοπούς της εφαρμογής της παρούσας απόφασης, προκειμένου ένας οφειλέτης να κριθεί βιώσιμος για την τυποποιημένη πρόταση ρύθμισης, πρέπει να πληροί σωρευτικά τα παρακάτω κριτήρια:

α) Θετικό καθαρό αποτέλεσμα προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων κατά την τελευταία χρήση ή σε δύο (2) από τις τρεις (3) τελευταίες χρήσεις πριν από την υποβολή της αίτησης υπαγωγής στο ν.4469/2017, και

β) Ο λόγος του συνόλου των οφειλών, μετά την αφαίρεση των ποσών της περίπτ. α΄ της παρ. 1 του άρθρου 4, προς το καθαρό αποτέλεσμα προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων να είναι ίσος ή μικρότερος από οκτώ (8).

Για την εφαρμογή της παρούσας προϋπόθεσης λαμβάνεται υπόψη το μεγαλύτερο ποσό που προκύπτει από τη σύγκριση των εξής ποσών:

αα) του καθαρού αποτελέσματος προ φόρων τόκων και αποσβέσεων της τελευταίας χρήσης και

ββ) του μέσου όρου των δύο (2) πλέον θετικών καθαρών αποτελεσμάτων προ φόρων τόκων και αποσβέσεων από τις τρεις (3) τελευταίες χρήσεις.

Οι πιστωτές του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα διατηρούν σε κάθε περίπτωση το δικαίωμα να προβούν σε εξατομικευμένη αξιολόγηση βιωσιμότητας, σύμφωνα με τις εσωτερικές διαδικασίες οργάνωσής τους, προκειμένου να εκτιμήσουν την ικανότητα αποπληρωμής του οφειλέτη.

Εάν πιστωτής, ο οποίος κατέχει την πλειοψηφία επί του συνόλου των απαιτήσεων, εκτιμήσει τον οφειλέτη ως μη βιώσιμο, δεν προτείνεται καμία ρύθμιση των οφειλών στο πλαίσιο της απλοποιημένης διαδικασίας.

Άρθρο 4

Πρόταση τυποποιημένης λύσης

1. Μετά την υποβολή της αίτησης υπαγωγής κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 2 και μετά τη διαπίστωση απαρτίας, τυχόν αντιπροτάσεις ρύθμισης οφειλών που υποβάλλονται από τους συμμετέχοντες πιστωτές, παράγονται με τυποποιημένο τρόπο και υπόκεινται στους ακόλουθους κανόνες:

α) Αφαιρούνται τα ακόλουθα ποσά ανά πιστωτή:

αα) το σύνολο των τόκων υπερημερίας των πιστωτών του ιδιωτικού τομέα.

ββ) ποσοστό ενενήντα πέντε τοις εκατό (95%) των απαιτήσεων του Δημοσίου από πρόστιμα που έχουν επιβληθεί από τη φορολογική διοίκηση.

γγ) ποσοστό ογδόντα πέντε τοις εκατό (85%) των απαιτήσεων του Δημοσίου και των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης από προσαυξήσεις ή τόκους εκπρόθεσμης καταβολής.

Τα ποσά των υποπεριπτ. ββ) και γγ) αφαιρούνται με την επιφύλαξη της παρ. 6 του άρθρου 15 του ν. 4469/2017.

β) Ο οφειλέτης καταβάλει ισόποσες τοκοχρεωλυτικές μηνιαίες δόσεις, που δεν επιτρέπεται να είναι κατώτερες από το ποσό των πενήντα (50) ευρώ ανά πιστωτή.

γ) Ο αριθμός των μηνιαίων δόσεων στην περίπτωση των χρηματοδοτικών φορέων, κατά την έννοια της περίπτ. δ΄ της παρ. 2 του άρθρου 2 του ν. 4469/2017, του Δημοσίου και των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης (εφεξής θεσμικών πιστωτών) δεν επιτρέπεται να ξεπερνά τις εκατόν είκοσι (120), ενώ για τους λοιπούς ιδιώτες πιστωτές δεν επιτρέπεται να ξεπερνά τις είκοσι τέσσερις (24). Κατ' εξαίρεση, αν οι οφειλές προέρχονται από συμβάσεις παροχής εργασίας οποιουδήποτε τύπου, οι δόσεις δεν επιτρέπεται να ξεπερνούν τις έξι (6). Ο αριθμός των δόσεων είναι κοινός για κάθε μία από τις ανωτέρω κατηγορίες πιστωτών, με την επιφύλαξη των περιπτ. β΄ και ε΄.

δ) Για τον υπολογισμό των τοκοχρεωλυτικών δόσεων λαμβάνεται υπόψη επιτόκιο ίσο με το επιτόκιο euribor τριμήνου, προσαυξημένο κατά πέντε ποσοστιαίες μονάδες και κατά την εισφορά του ν. 128/1975 κατά περίπτωση, αν είχε προγενέστερα συμφωνηθεί ότι η εισφορά αυτή βαρύνει τον οφειλέτη. Το επιτόκιο είναι κυμαινόμενο για τους χρηματοδοτικούς φορείς και αναπροσαρμόζεται ανά τρίμηνο, με έναρξη την ημερομηνία κατάρτισης της σύμβασης αναδιάρθρωσης οφειλών. Για τους υπόλοιπους πιστωτές το επιτόκιο είναι σταθερό, με κρίσιμο χρόνο την ημερομηνία υποβολής της αίτησης. Εναλλακτικά, ο οφειλέτης μπορεί να προτείνει να καταβάλει την οφειλή του σε όλους τους θεσμικούς πιστωτές σε δώδεκα (12) ή λιγότερες άτοκες δόσεις. Στην περίπτωση αυτή, επί υπερημερίας του οφειλέτη, οι δόσεις που οφείλονται προς τους χρηματοδοτικούς φορείς βαρύνονται με το επιτόκιο του πρώτου εδαφίου.

ε) Αν η βασική οφειλή προς το Δημόσιο ή/και τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης, δεν ξεπερνά το ποσό των τριών χιλιάδων ευρώ (3.000 €) ανά πιστωτή, στο οποίο δεν προσμετρώνται τυχόν οφειλές που προβλέπονται στο πρώτο εδάφιο της παρ. 4 του άρθρου 15 του ν. 4469/2017, ο αριθμός των δόσεων προς τον εν λόγω πιστωτή δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τις τριάντα έξι (36). Στην περίπτωση αυτή, δεν υφίσταται η υποχρέωση προσφοράς κοινού αριθμού δόσεων για όλους τους θεσμικούς πιστωτές.

στ) Αν ποσοστό 2,75% του θετικού καθαρού αποτελέσματος του οφειλέτη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων είναι μεγαλύτερο από τη συνολική αρχική μηνιαία δόση, όπως αυτή προκύπτει από τις περιπτ. α΄ έως ε΄, τότε η συνολική μηνιαία δόση αναπροσαρμόζεται, ώστε να ισούται με αυτό το ποσό. Το επιπλέον ποσό κατανέμεται συμμέτρως στους θεσμικούς πιστωτές, ανάλογα με την απαίτηση του καθενός, και ο αριθμός των δόσεων μειώνεται, ώστε το σύνολο της καθαρής παρούσας αξίας αυτών, λαμβανομένου υπόψη του επιτοκίου της περιπτ. δ΄, να ισούται με το σύνολο της οφειλής προς αυτούς, μειωμένης κατά τα ποσά της περιπτ. α΄. Για την εφαρμογή της παρούσας περίπτωσης λαμβάνεται υπόψη το ποσό της περιπτ. β΄ της παρ. 1 του άρθρου 3, που λήφθηκε υπόψη για την κατάφαση της βιωσιμότητας.

2. Το Δημόσιο και οι Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης επιτρέπεται να υποβάλλουν προτάσεις αναδιάρθρωσης οφειλών, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην παρ. 1. Επιπλέον, οφείλουν να ψηφίζουν υπέρ προτάσεων αναδιάρθρωσης οφειλών που έχουν συνταχθεί σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην παρ. 1.

3. Το Δημόσιο και οι Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης δεν επιτρέπεται να υποβάλλουν προτάσεις αναδιάρθρωσης οφειλών ή να ψηφίζουν υπέρ προτάσεων αναδιάρθρωσης οφειλών που έχουν συνταχθεί σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην παρ. 1, αν η συνολική αξία της περιουσίας του οφειλέτη είναι τουλάχιστον είκοσι πέντε (25) φορές μεγαλύτερη από τη συνολική οφειλή προς ρύθμιση.

Άρθρο 5

Εφαρμογή της τακτικής διαδικασίας

1. Η διαδικασία συνεχίζεται σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην παρ. 6 του άρθρου 8 του ν. 4469/2017 και στην κοινή υπουργική απόφαση υπ’ αριθ. 116821/25.10.2017 (ΦΕΚ 3909/Β΄/6.11.2017) «Λειτουργικές Προδιαγραφές της ηλεκτρονικής πλατφόρμας Εξωδικαστικού Μηχανισμού Ρύθμισης Οφειλών Επιχειρήσεων ν. 4469/2017 (ΦΕΚ Α΄ 62)» στις εξής περιπτώσεις:

α) αν ο οφειλέτης δεν πληροί τα κριτήρια του τυποποιημένου τρόπου αξιολόγησης βιωσιμότητας της παρ. 1 του άρθρου 3,

β) αν η πρόταση τυποποιημένης λύσης δεν γίνεται δεκτή από τον οφειλέτη,

γ) αν η πλειοψηφία των πιστωτών υποβάλει αντιπροτάσεις διαφορετικές σε σχέση με την πρόταση τυποποιημένης λύσης.

2. Κατά την τακτική διαδικασία, ο οφειλέτης μπορεί να προσκομίσει μελέτη, προκειμένου να τεκμηριώσει τη βιωσιμότητα της επιχείρησής του ή μία διαφορετική πρόταση αναδιάρθρωσης οφειλών.

Άρθρο 6 Έναρξη ισχύος

Η παρούσα απόφαση ισχύει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και καταλαμβάνει και τις εκκρεμείς αιτήσεις από το στάδιο, στο οποίο αυτές βρίσκονται.    

 euro2day.gr