Χαμένες ζωές, χαμένες ευθύνες...

Χάθηκαν 15 τουλάχιστον ανθρώπινες ζωές, δεκάδες άλλες κινδύνεψαν, καταστράφηκαν περιουσίες, ολόκληρες περιοχές πνίγηκαν στη λάσπη, λίγα μόλις χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας για να αναρωτιούνται για μια φορά ακόμα υπεύθυνοι και ανεύθυνοι για το ποιος φταίει και γιατί δεν είμαστε σε θέση να προλάβουμε μια τραγωδία. Συσκέψεις επί συσκέψεων, δηλώσεις επί δηλώσεων, εντολές για να κινητοποιηθεί ο κρατικός μηχανισμός μόνο που η καταστροφή είχε ήδη συμβεί.

Τα όσα τραγικά συνέβησαν στη Μάνδρα τη Νέα Πέραμο και την ευρύτερη περιοχή δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Η Μετεωρολογική υπηρεσία είχε εγκαίρως ενημερώσει για έκτακτα καιρικά φαινόμενα, οι επιστήμονες προειδοποιούσαν εδώ και καιρό για τους κινδύνους ειδικά αυτής της περιοχής, η περιφέρεια Αττικής δήλωνε έτοιμη να αντιμετωπίσει έκτακτες συνθήκες κι όμως η τραγωδία είναι μπροστά μας.

Το χειρότερο όμως είναι ότι σε λίγο καιρό που θα "ξεχαστεί" η καταστροφή, όπως έγινε και με άλλες προηγούμενες, δεν θα αλλάξει και πάλι τίποτε. Πάλι θα τρέχουμε εκ των υστέρων γιατί ο κρατικός μηχανισμός με ελάχιστες εξαιρέσεις παραμένει ανοργάνωτος, γιατί η - εκάστοτε - πολιτική ηγεσία έχει άλλους σχεδιασμούς και άλλες προτεραιότητες...

Οι πάντες πλέον γνωρίζουν ότι ειδικά στην Αττική με την άναρχη δόμηση, το πλήθος των αυθαιρέτων, τα ρέματα που κάποτε είχαν κυρίαρχο ρόλο στην απορροή των υδάτων είτε έχουν γίνει οικόπεδα, είτε έχουν μπαζωθεί, ενώ  οι ανεπαρκείς υποδομές όταν και όπου έχουν γίνει αδυνατούν να υποκαταστήσουν το ρόλο τους. Όταν ακόμα και η εθνική οδός γίνεται παγίδα θανάτου καταλαβαίνει κανείς τι μπορεί να συμβεί σε περιοχές ξεχασμένες από τους πάντες.

Η Δυτική Αττική πλήρωσε για μια φορά ακόμα τις παθογένειες ενός υδροκέφαλου και ανεπαρκούς στη διαχείριση κινδύνων,στην καλύτερη περίπτωση, κράτους. Ακραία καιρικά φαινόμενα υπήρχαν, θα υπάρχουν, πιθανώς και με πιο έντονη μορφή, αλλά δυστυχώς η ετοιμότητα του κρατικού μας μηχανισμού θα έρχεται πάντα εκ των υστέρων. 'Οταν θα έχουμε θρηνήσει ανθρώπινες ζωές, όταν θα κάνουμε απογραφή των κατεστραμμένων περιουσιών, για να μοιραστούν μερικά γλίσχρα επιδόματα.

Προφανώς υπάρχουν και ακραίες καταστάσεις που οι συνέπειες τους δεν μπορούν να προβλεφθούν. Όμως για αυτά που συνέβησαν στην Μάνδρα και τη γύρω περιοχή υπήρχαν, σε μεγάλο βαθμό, πολλαπλά σήματα κινδύνου που αγνοήθηκαν. Ας μην κατηγορούμε λοιπόν τον κακό μας τον καιρό και να ανακηρύσσουμε εθνικό πένθος εκ των υστέρων. Κυβερνητικά στελέχη, περιφερειακή ηγεσία, τοπικοί άρχοντες εκλέγονται για να προβλέπουν, να σχεδιάζουν, να αντιμετωπίζουν προβλήματα και παθογένειες και όχι απλώς να θρηνούν μετά τις τραγωδίες...

ΤΟ ΒΗΜΑ