Ποιός θα απαντήσει για το ρόλο της Άννας του Αντώνη, μετά τις αποκαλύψεις του HOT DOC;

Γίνεται μια γενική γραμματέας υπουργείου να αποτελεί προνομιακό συνομιλητή της Τρόικας και του πρωθυπουργού; Έχει το δικαίωμα ένας γενικός γραμματέας να προτείνει απευθείας στον πρωθυπουργό τρόπους ώστε να εφαρμόζονται αντιλαϊκές πολιτικές παρακάμπτοντας την ελληνική Βουλή; Κι όταν ένα περιοδικό έρευνας δημοσιοποιεί αποδείξεις για τα παραπάνω, είναι δυνατόν η κυβέρνηση να μην απαντά δημόσια και τα υπόλοιπα ΜΜΕ να μην αναδεικνύουν το θέμα;

Κι όμως στην Ελλάδα του μνημονίου όλα αυτά γίνονται. Στο τεύχος 68 του HOT DOC δημοσιοποιούνται δεκάδες e-mails, των οποίων η γνησιότητα έχει επιβεβαιωθεί, που αποστέλλουν κατώτερα και μεσαία στελέχη της τρόικας προς κυβερνητικούς αξιωματούχους και το Μέγαρο Μαξίμου, μεταφέροντας με επιτακτικό πολλές φορές τρόπο όσα κατ' αυτούς πρέπει να γίνουν ή να αλλάξουν στην κυβερνητική πολιτική. Ρόλο-κλειδί σε αυτή τη διοχέτευση εντολών εμφανίζεται να έχει η γ.γ. του υπουργείου Εργασίας Άννα Στρατινάκη που διατηρεί ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας  με το Μέγαρο Μαξίμου και τον ίδιο τον πρωθυπουργό για να του μεταφέρει τις επιταγές της Κομισιόν, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ.  

Σε μία από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις, η Άννα Στρατινάκη, ως γ.γ. του υπουργείου Εργασίας και επικεφαλής του Ανωτάτου Συμβουλίου Εργασίας, στέλνει εμπιστευτικό e-mail στο πρωθυπουργικό γραφείο στο οποίο προτείνει την υιοθέτηση νομικής φόρμουλας που θα καταστήσει δυνατές τις ομαδικές απολύσεις χωρίς να αλλάξει το σχετικό νομικό πλαίσιο. Η μεταφορέας εντολών της τρόικας λέει στον πρωθυπουργό της χώρας πώς θα παρακάμψει το κοινοβούλιο για να αποφύγει το πολιτικό κόστος μιας άκρως αντιλαϊκής ρύθμισης.

Παρά την αδιαμφισβήτητη σοβαρότητα των αποκαλύψεων, η κυβέρνηση τηρεί σιγή ιχθύος. Αποφεύγουν να απαντήσουν πώς η ελληνική κυβέρνηση επιτρέπει σε κατώτερους υπαλλήλους φορέων, οι οποίοι δε λογοδοτούν σε κανένα, να διαμορφώνουν τις πολιτικές που αλλάζουν τις ζωές εκατομμυρίων Ελλήνων. Τα κυρίαρχα ΜΜΕ δεν κάνουν καμία αναφορά αλλά η έγκυρη γερμανική εφημερίδα “Die Zeit” έγραψε ολόκληρο άρθρο πάνω στις αποκαλύψεις αυτές του HOT DOC κι ο ίδιος ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έκανε δύο σχετικές αναφορές σε ομιλίες του. Έτσι έχουν καταντήσει τη δημοκρατία ο κ. Σαμαράς κι οι εκδότες που τον στηρίζουν κι εμείς οφείλουμε ως δημοσιογράφοι κι ως πολίτες να την προστατεύσουμε.

Πηγή

Διαδηλώσεις υπέρ της Ελλάδας και κατά της Ε.Ε στην Ευρώπη

Συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και πορείες εναντίον της πολιτικής της Ε.Ε απέναντι στην Ελλάδα αλλά και των ωμών παρεμβάσεων ξένων οικονομικών κέντρων στην εκλογική διαδικασία πραγματοποιούνται τα τελευταία 24ωρα σε ευρωπαϊκές πόλεις.

Στην Φρανκφούρτη διαδηλωτές του κινήματος Blockupy έβαψαν κόκκινο ένα από τα αστέρια του μνημείο του ευρώ, έξω από το κτίριο της ΕΚΤ.

Υπενθυμίζεται ότι στην περιοχή προγραμματίζονται αρκετές ακόμη συμβολικές κινητοποιήσεις με αφορμή τα εγκαίνια του νέου κτιρίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για το οποίο υπάρχουν καταγγελίες ότι χρησιμοποιήθηκαν εργαζόμενοι από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης σε συνθήκες που παραπέμπουν σεστρατόπεδα εργασίας. Τα υπόγεια του κτιρίου χρησιμοποιούνταν σαν κρατητήρια Εβραίων από τη Γκεστάπο.

Στις Βρυξέλλες η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στην Ελλάδα που Αντιστέκεται και δεκάδες ακόμη οργανώσεις πραγματοποίησαν συγκέντρωση και πορεία ενάντια στα μνημόνια και την ανάμιξη ευρωπαίων αξιωματούχων σε εσωτερικά πολιτικά ζητήματα της Ελλάδας.

Στην συγκέντρωση παρευρέθηκε και ο Μαμαντού Μπα, ο πρώτος άνθρωπος που ενώ είχε λάβει άσυλο στην Ελλάδα έλαβε άσυλο και στο Βέλγιο καθώς οι τοπικές αρχές έκριναν ότι η ζωή του βρίσκεται σε κίνδυνο λόγω των συνεχών επιθέσεων που δεχόταν από την Ελληνική αστυνομία και τη Χρυσή Αυγή.

Σε ανακοίνωσή της η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στην Ελλάδα που Αντιστέκεται αναφέρει:

«Πάνω από 300 διαδηλωτές ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα τριάντα και πλέον πολιτικών οργανώσεων και συνδικαλιστικών νεολαιών για διαδήλωση ενάντια στη ανάμειξη των ηγετών της ΕΕ στις ελληνικές εκλογές και υπέρ του δικαιώματος του ελληνικού λαού να τερματίσει τα μνημόνια.

Η διαδήλωση διέσχισε το φτωχότερο δήμο της πόλης (Saint-Josse) με έντονο μεταναστευτικό στοιχείο οπού ακούστηκαν συνθήματα ενάντια στις απειλές της Τρόικας και υπέρ του ελληνικού λαού. Στη συνέχεια έκανε στάση μπροστά στη μόνιμη αντιπροσωπεία της Γερμανίας στην ΕΕ όπου αναδείχτηκαν από δύο ομιλητές οι ευθύνες της κυβέρνησης Μέρκελ στη δημιουργία της κρίσης χρέους και το δικαίωμα της διαγραφής των χρεών. Η διαδήλωση έκλεισε μπροστά στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο με παρεμβάσεις ελληνικών και βελγικών οργανώσεων της Αριστεράς.

Οι οργανωτές τόνισαν ότι για τα 9 δισ. ευρώ που η βέλγικη κυβέρνηση δάνεισε στην ελληνική μέσω της τρόικας, δε ρωτήθηκε ούτε ο βελγικός ούτε ο ελληνικός λαός. Τα κέρδη που βγάζει η βελγική κυβέρνηση από τους τόκους δε πηγαίνουν στο βελγικό λαό ο οποίος υπόκειται σε μειώσεις μισθών και περικοπές. Γι’αυτό και πρέπει να διαγραφεί αυτό το χρέος όπως και το επαχθές κομμάτι του βελγικού χρέους προς τις τράπεζες.

Το βεγλικό συνδικαλιστικό κίνημα εμποδίζει προς το παρόν την εφαρμογή του προγράμματος της κυβέρνησης Ch. Michel που θέλει να καταστρέψει όλες τις κοινωνικές κατακτήσεις, να συρρικνώσει κι άλλο τους μισθούς και τις συντάξεις και να διαλύσει τις δημόσιες υπηρεσίες. Οι οργανωτές τόνισαν την ανάγκη μετάδοσης κοινωνικών και πολιτικών νικών του κινήματος κατά της λιτότητας σε όλη την Ευρώπη».

Πηγή

Κομμουνιστές… έκτακτης ανάγκης!

Το θαύμα; Ήρθανε τα πάνω κάτω; Πως κι έγινε έτσι, στα καλά του καθουμένου, να κοκκινίσει η Ελλάς απ άκρου σ άκρον και να πάθει ντελίριο μαλακίας ο Βορίδης;

Μπας και όλα αυτά τα μύρια των νεοελλήνων ξεφύλλισαν τους μεγάλους διανοητές του Υπαρκτού Σοσιαλισμού; Μπας και ξημεροβραδιάστηκαν με το «Κεφάλαιο», κι αποστήθισαν απ´ όξω κι ανακατωτά τα νοήματά του;

Η αλήθεια είναι ότι θ αγαλιάζουν οι νεκροί π αφήσανε τα κοκαλάκια τους στο Γράμμο, ή σε κάποιο ξερονήσι, είτε αξιώθηκαν κάποιον τάφο εκεί στη μακρινή Τασκένδη. Γιατί, που να το περιμένεις μέσα στην Ευρώπη αναντάν μπαμπαντάν,η «Ψωροκώσταινα» να ντύνεται στό κόκκινο;

Λοιπόν, κακά τα ψέμματα. Μήτε κόκκινοι γίναμε στα καλά καθούμενα, ούτε θάρθουνε τα πάνω κάτω. Ας ηρεμήσουν λοιπόν κατ αρχάς οι πάσης φύσεως «ανησυχούντες». Κι ας προσεγγίσουν με ψυχραιμία το μείγμα της πολιτικής που επέρχεται ως κάτι το απόλυτα φυσιολογικό και μοιραίο. Και η σύσταση αυτού τού μείγματος αποτελείται, από την πλευρά του εκλογικού σώματος, από ανάμεικτα στοιχεία θυμού και ελπίδας, κι από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ από έναν ενθουσιασμό. Είναι ένα μείγμα πού όσο παρήγορο φαντάζει, άλλο τόσο εκρηκτικό καθίσταται, ανάλογα με τη διαχείριση του κι από τα δυο συμβαλλόμενα μέρη.

Ο Ελληνικός Λαός δεν πρέπει να περιμένει ότι από τη μια στιγμή στην άλλη θα περάσει το όριο που χωρίζει την απόλυτη ανέχεια από την απόλυτη ευημερία. Δεν θα ευημερήσουμε μεμιάς. Το ευκταίο και το θεμιτό είναι να σταματήσει ο κατήφορος τής αθλιότητας και της αναξιοπρέπειας για όλους μας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ , από την άλλη, θα πρέπει νάναι προσεκτικός στην διαχείριση αυτού τού μείγματος. Δε χωράνε ενθουσιασμοί, πανηγύρια και προπάντων ρεβανσιστικές προσεγγίσεις. Είμαι σε θέση να γνωρίζω καλά ότι πριν από δυο βδομάδες, υψηλοτάτου κύρους ακαδημαϊκός, χρόνια προσκείμενος στην Αριστερά, ζήτησε να πάει να τον συναντήσει ο Γιάννης Δραγασάκης. Δεν ξέρω αν πήγε, ξέρω όμως σίγουρα ότι υπάρχει μια αλληλοεκτίμηση. Εκείνο όμως που σίγουρα ξέρω είναι ότι ο περί ου ο λόγος ακαδημαϊκός ήθελε να καταθέσει στο Δραγασάκη τους προβληματισμούς του για το οικονομικό Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Ελπίζω να έγινε η συνάντηση γιατί πιστεύω ακράδαντα ότι θάναι επωφελής για το κόμμα.

Ένα ακόμα άξιο προσοχής είναι και η σύνθεση εκείνων που πάντα σπεύδουν να στελεχώσουν τις παρυφές της εξουσίας. Είναι οι κάθε λογής οσφυοκάμπτες. Τους ζήσαμε για τα καλά ως «πρασινφρουρούς» επί ΠΑΣΟΚ.. Κάποιοι απ´ αυτούς είχαν βολευτεί κι από τη δικτατορία. Γενικά πάντα, σε κάθε κυβέρνηση φρόντιζαν να εξασφαλίζουν το πόστο. Είναι οι… ποσταρχιδες! Κι είναι αυτοί που με τον τρόπο τους υπονομεύουν κάθε υγιή προσπάθεια σε κάθε τομέα, καθώς το μόνο που τους νοιάζει είναι το τομάρι τους. Ήδη κάποιοι μετακινήθηκαν από το ΠΑΣΟΚ και τους στηρίζει στο συνδικαλιστικό τομέα ο ΣΥΡΙΖΑ. Προσοχή λοιπόν, γιατί πρόκειται για λαμόγια.

Το τελευταίο: Δεν επιτρέπεται η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να ανεχθεί κάθε είδους ρεβανσισμό. Έχει φτάσει σ αυτά τα ποσοστά από ψηφοφόρους που δεν προέρχονται ντε και καλά από την Αριστερά. Απελπισμένοι Έλληνες είναι στην πλειοψηφία τους. Μα κι αν υπήρξαν κάποιοι που υπηρέτησαν τη Δεξιά, ή το ΠΑΣΟΚ. Ε, δεν θα τους πάρουμε τα κεφάλια! Νόμιμες κυβερνήσεις υπηρέτησαν. Δεν φταίει αίφνης ο απλός υπαλληλάκος που θάπρεπε να ταΐσει τη φαμίλια του και να εξασφαλίσει το ψωμοσάκκουλο, επειδή ο Σαμαράς με τον Κεδίκογλου ρίξανε μαύρο στην ΕΡΤ. Ναι,να γίνει επαναξιολόγηση, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να ζήσουμε το λιντσάρισμα. Όχι τίποτα άλλο, αλλά να, ανάμεσα σ αυτούς που επιδιώκουν ρόλο όταν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχουν και κάποιοι που έχουν δοσοληψίες με την Δικαιοσύνη.

Κι επειδή μάλλον αυτό είναι το τελευταίο μου κομμάτι πριν τις εκλογές, εύχομαι σ” όλους καλή ψήφο και καλύτερη Πατρίδα!

ΑΡΗΣ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΣ για τον ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟ

Ναι στην ελπίδα, όχι στην αυταπάτη!

Ο κύβος ερρίφθη. Δεν είναι μόνο οι δημοσκοπήσεις, είναι και η εμφανής αλλαγή της διάθεσης του εξωτερικού παράγοντα, είναι και η μεταστροφή των εγχώριων κυρίαρχων κύκλων, όπως εκφράζεται από τα μεγάλα συγκροτήματα του τύπου, είναι κυρίως η δυναμική του εκλογικού σώματος, που μαρτυρούν ότι οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου θα δημιουργήσουν συνθήκες και προϋποθέσεις κυβερνητικής αλλαγής.

Ας κάνουμε λοιπόν μια υπόθεση εργασίας, πολύ ισχυρή αν λάβουμε υπόψη τις απαντήσεις της «κοινής γνώμης». Ας υποθέσουμε ότι η ψήφος θα είναι, και αυτή τη φορά, τιμωρητική. Οι απερχόμενοι (κατά τα φαινόμενα) διαχειριστές της κυβερνητικής εξουσίας θα «τιμωρηθούν» για τα δεινά που επισώρευσαν σε μια κοινωνία χωρίς άλλες αντοχές. Θα «τιμωρηθούν» γιατί, δεσμευμένοι από τις υπογραφές τους στα μνημόνια, δεν μπορούν πλέον να αφηγηθούν την παραμικρή ανακούφιση για το άμεσο μέλλον, ακόμα και αυτή που πρόσφερε (σε άλλες εποχές) το πελατειακό σύστημα.

Είναι πολύ λογικό και απολύτως συμβατό με την ανθρώπινη φύση η τιμωρητική διάθεση για τους απερχόμενους να συμπλέκεται με την ελπίδα ότι κάτι καλύτερο θα κάνουν οι επερχόμενοι. Aν όχι τίποτα άλλο, θα σταματήσουν αυτό τον κατήφορο προς την εξαθλίωση.

Αυτή η ελπίδα δεν πρέπει να δηλητηριαστεί. Αντιθέτως, είναι αναγκαία η ενίσχυση της , ακόμα και αν διαπιστώνεται ανακολουθία και διάθεση υπαναχώρησης των επίδοξων νικητών από τα υπεσχημένα.

Βεβαίως, η σύγχρονη ιστορία μας δίνει πλήθος παραδειγμάτων όπου οι ελπίδες και οι λαϊκές προσδοκίες διαψεύστηκαν οικτρά. Ενα από τα αποτελέσματα αυτών των αλλεπάλληλων διαψεύσεων είναι η γενικευμένη απαξίωση της πολιτικής στη συνείδηση των πολιτών, ιδανικό λίπασμα για την ανάπτυξη φαινομένων τύπου «Χρυσής Αυγής».

Όμως, για να καρπίσει η ελπίδα πρέπει να είναι ριζωμένη στην πραγματικότητα. Διαφορετικά, μπορεί να μετατραπεί σε αυταπάτη. Η πραγματικότητα λοιπόν επιτάσσει όχι μόνο να προσδιορίσεις τον εχθρό, αλλά και να ξέρεις πως θα τον νικήσεις. Εν προκειμένω, η διεκδίκηση είτε της μικρής ανακούφισης, είτε της μεγάλης ανατροπής, απαιτεί (πέραν της ψήφου) συγκρούσεις, μικρής και μεγάλης κλίμακας, για τις οποίες ο εργαζόμενος (ψηφοφόρος) δεν πρέπει να είναι απλώς έτοιμος, αλλά και αποφασισμένος. Οι επαγγελλόμενοι την όποια αλλαγή (μικρή, ή μεγάλη) οφείλουν να προειδοποιούν και να προετοιμάζουν το λαό για τις συγκρούσεις αυτές.

Η υπόσχεση ότι η όποια αλλαγή θα είναι αποτέλεσμα επιτήδειων χειρισμών, αφενός καλλιεργεί αυταπάτες, αφετέρου δημιουργεί προϋποθέσεις για την διάψευση της όποιας ελπίδας.

Όσο απαραίτητη είναι η αισιοδοξία της θέλησης για την αλλαγή, τόσο απαραίτητη είναι και η απαισιοδοξία της γνώσης για το πως θα γίνει αυτή η αλλαγή, για να θυμηθούμε και τον Αντόνιο Γκράμσι.

ΔΑΝΗΣ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ για τον ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟ

Για να πάρουν τα όνειρα σάρκα και οστά

Του Πάνου ΣΚΟΥΡΟΛΙΑΚΟΥ*

•  
• Ο ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει τους πολίτες που ήταν πάντα στον χώρο του πολιτισμού, απέναντι από εργοδότες, υπουργούς, άδικους νόμους και αντεργατικές διατάξεις. Τους καλλιτέχνες που πάλεψαν με την τέχνη τους για μια καλύτερη και πιο δίκαια κοινωνία. Που ασκούν την τέχνη τους με προσωπικό κόστος και δεν απήλαυσαν ποτέ προνόμια. Που αμείφθηκαν παρ' αξίαν και ποτέ ή σπανίως κατ' αξίαν

Με το βλέμμα στραμμένο στην 25η του Ιανουαρίου είναι και οι άνθρωποι που διακονούν τον πολιτισμό. Όσοι έχουν κάνει την τέχνη τους τρόπο και μέσον ζωής, όσοι ασχολούνται ερασιτεχνικά με αυτήν και, τέλος, όσοι την απολαμβάνουν ως θεατές, αναγνώστες και φιλότεχνοι.

Δεν περιμένουν να αλλάξει απλώς το εργασιακό τοπίο για τους ασχολούμενους επαγγελματικά με το θέατρο, τη ζωγραφική ή τη μουσική. Δεν περιμένουν απλώς να δοθούν κάποια κονδύλια παραπάνω για τις αρχαιολογικές ανασκαφές, τον κινηματογράφο ή το βιβλίο. Περιμένουν να ενθαρρυνθούν η τέχνη και ο πολιτισμός ώστε να επηρεάσουν την ίδια τη ζωή και την ανάπτυξη αυτού του τόπου.

Γιατί ναι, είναι αλήθεια πως η τέχνη κάνει καλύτερους τους ανθρώπους. Η καλλιέργειά της συντείνει ώστε η κοινωνία να συνεννοείται καλύτερα. Οποιοσδήποτε επαγγελματίας που μετέχει στην απόλαυση μιας θεατρικής παράστασης, ή την ανάγνωση ενός βιβλίου, εμπλουτίζεται και αποκτά ποιοτικά χαρακτηριστικά και όσον αφορά το αποτέλεσμα της δικής του εργασίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει τους πολίτες που ήταν πάντα στον χώρο του πολιτισμού, απέναντι από εργοδότες, υπουργούς, άδικους νόμους και αντεργατικές διατάξεις. Τους καλλιτέχνες που πάλεψαν με την τέχνη τους για μια καλύτερη και πιο δίκαια κοινωνία. Που ασκούν την τέχνη τους με προσωπικό κόστος και δεν απήλαυσαν ποτέ προνόμια. Που αμείφθηκαν παρ' αξίαν και ποτέ ή σπανίως κατ' αξίαν. Η πείρα και η θέληση αυτών των «απέναντι», που όμως είναι σε ευθεία συνεννόηση με τις ανάγκες του λαού, ζητούν την αποκατάσταση των αδικιών.

Έτσι ώστε να έχουμε ένα θέατρο που τις παραστάσεις που απολαμβάνει το κοινό θα τις κάνουν αξιοπρεπείς ηθοποιοί και όχι σκλάβοι στη γαλέρα με αμοιβή επτά ευρώ για κάθε παράσταση. Ώστε να μπορεί κάποιος ζωγράφος να πάρει κάποτε σύνταξη, πράγμα αδιανόητο για τα σημερινά δεδομένα. Ώστε να υπάρχει προστασία για το βιβλίο και τον συγγραφέα.

Έχει αναφέρει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας πως ο Πολιτισμός είναι δημόσιο αγαθό. Ναι, έτσι είναι! Αυτή η τοποθέτηση εξέφρασε δημιουργούς και κοινό. Ευχόμαστε και καλούμε τον ελληνικό λαό στις εκλογές αυτές να αναδείξει με την εντολή του το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση.

Για την Τέχνη και τον Πολιτισμό, θα είναι η μεγάλη ώρα της αξιοπρέπειας. Η ώρα όπου θα αρχίσουν να υλοποιούνται αγωνίες, ανάγκες και οράματα δεκαετιών. Όπου το κάθε τι που ευεργετεί την κοινωνία θα γίνει κοινό κτήμα και θα είναι στη διάθεση του καθενός. Όλοι περιμένουν μια πολιτική που δεν θα ρυθμίσει απλώς τα εργασιακά εντός του πολιτιστικού πεδίου, αλλά θα ενθαρρύνει τη δημιουργία ενός μεγάλου πολιτιστικού κινήματος, που θα προσφέρει χρώμα και ευχαρίστηση, γνώση και απόλαυση σε όλον τον ελληνικό λαό.

Μέχρι τότε, όμως, έχουμε οκτώ ημέρες αγώνα. Μέχρι την Κυριακή, στις επτά το απόγευμα, που θα κλείσουν οι κάλπες. Αν το αποτέλεσμα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για όλα αυτά που αναφέραμε, ξεκινάμε από τις 26 Ιανουαρίου, την άλλη, μεγάλη μάχη για την υλοποίηση των δεσμεύσεων. Για να πάρουν και για τον χώρο του πολιτισμού σάρκα και οστά τα οράματα, τα όνειρα γενεών και γενεών!

* Ο Πάνος Σκουρολιάκος είναι υποψήφιος βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ στην Περιφέρεια Αττικής

Πηγή

Να Μαυρίσομε τους Σταυρωτήδες!

Τα δείγματα γραφής των γκεμπελίσκων που μας κυβερνούν έχουν δοθεί παλαιόθεν. Δεν περίμενε, βέβαια,  κανείς, ότι οι άθλιοι θα άλλαζαν καθόλου τη νοοτροπία τους, ενόψει της κατάρρευσής τους –αυτό δα έλειπε. Βλέπουν καθαρά ότι θα τους στείλουμε στον αγύριστο και πανικοβάλλονται στην ιδέα ότι θα απολέσουν την κουτάλα. Τρέμουν στην ιδέα ότι θα χάσουν τη προμήθεια που εισπράττουν μηνιαίως από το λογιστήριο της Βουλής, για να πουλάνε με το κιλό τη σάρκα μας, υπέρ της εξυπηρέτησης του ειδεχθούς χρέους που οι ίδιοι με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους, δημιούργησαν. 

Θα κάνουν τα πάντα για να αντιστρέψουν το κλίμα και καθόλου εντυπωσιακή δεν ήταν η πρωτοχρονιάτικη χυδαιότητα των δύο αστειότερων από τα πολλά σταγονίδια της «σοβαρής» Χρυσής Αυγής που παρεπιδημούν στη Νέα-Νέα Δημοκρατία. Οι δύο πολιτικοί φασουλήδες, εγκάλεσαν την Περιφερειάρχη Αττικής, επειδή δεν παραβρέθηκε στην πρώτη Δοξολογία του 2015 στο ναό του Αγίου Διονύσου: "Εξευτελισμός! Στην Δοξολογία, στην οποία καλεί τους επισήμους η Περιφερειάρχης, η ίδια δεν πήγε... δεν της αρέσει η Εκκλησία, της κυρίας Δούρου", τιτίβισε ο παρανοϊκός τηλεβιβλιοπώλης κι από δίπλα σιγόνταρε κι ο άλλος πολιτικός ρεμπεσκές! 

Ας μην ασχοληθούμε με το δικαίωμα του οποιουδήποτε από εμάς να πιστεύει σε όποιον Θεό θέλει και να εκκλησιάζεται όσο συχνά αισθάνεται αυτήν την ανάγκη του ή να αποφεύγει διακριτικά τις θρησκευτικές τελετές. Αυτά είναι ψιλά γράμματα του Ελληνικού Συντάγματος περί ανεξιθρησκίας. Από που κι ως που να λογαριάσουν αυτά τα ανεκδιήγητα πολιτικά φρούτα το Ελληνικό Σύνταγμα? Μήπως δεν έχομε ζήσει στο πετσί μας, δυόμιση χρόνια τώρα, όλες τις πιθανές και απίθανες παραβιάσεις των συνταγματικών μας δικαιωμάτων?

Ας θυμηθούμε, καλύτερα, τις δέκα εντολές κι ας δούμε πώς αυτοί οι θεομπαίχτες που επιχειρούν πάλι να αλιεύουν τις ψήφους των θρησκευόμενων, τις τηρούν αυτές τις εντολές. Ας δούμε πόσο σέβονται τις εντολές του Θεού, οι ολετήρες, κατά την ενασχόλησή τους με τα δημόσιά μας πράγματα. Έτσι, ίσως καταλάβουμε καλύτερα το κολοσσιαίο μέγεθος της υποκρισίας, αυτής της δράκας των αισχρών που διεκδικούν εκ νέου την ψήφο μας: 

1. Εγώ ειμί ο Κύριος ο Θεός σου, ουκ έσονταί σοι θεοί έτεροι πλην εμού∙ εξαιρείται το Μνημόνιο που έχει γίνει ο πραγματικός Κύριος και ο Θεός μας, διαφεντεύοντας με τις επιταγές του τις ζωές όλων μας.

2. Ου ποιήσεις σε αυτώ είδωλον, ουδέ παντός ομοίωμα όσα εν τω ουρανώ άνω και όσα εν τη γη κάτω και όσα εν τοις ύδασιν υπό κάτω της γης∙ εξαιρούνται οι στόχοι του Μνημονίου που έχουν προσωρινά (sic) μετατρέψει τις περίφημες «αγορές» σε ποθητό είδωλο στο οποίο οφείλουμε να προσκυνάμε.

3. Ου λήψει το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω∙ εξαιρείται ο επικεφαλής των αχαρακτήριστων που μας κυβερνούν, ο οποίος κατεξαίρεσιν, ίσως και λόγω της εικαζόμενης ψυχοπαθολογικής του κατάστασης, συνομιλεί με Αυτόν!

4. Μνήσθητι την ημέραν του Σαββάτου αγιάζειν αυτήν, εξ ημέρας εργά και ποιήσεις πάντα τα έργα σου, τη δε εβδόμη Σάββατα Κυρίω τω Θεώ σου∙ εξαιρούνται οι επιταγές που υποτίθεται ότι απορρέουν από το Μνημόνιο και επιβάλλουν την εργασία κατά την έβδομη μέρα.

5. Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, ίνα ευ σοι γένηται και ίνα μακροχρόνιος γένη επί της γης∙εξαιρούνται τα απτά αποτελέσματα του Μνημονίου που ατιμάζουν καθημερινά τους συνταξιούχους πατεράδες μας και τις ανήμπορες μανάδες μας.

6. Ου φονεύσεις∙ εξαιρούνται οι συνέπειες που απορρέουν από το Μνημόνιο και που κάθε μέρα φονεύουν τους πιο αδύναμους από εμάς δίπλα στα μισοσβησμένα μαγκάλια και στους διάδρομους των ρημαγμένων δημόσιων νοσοκομείων μας.

7. Ου μοιχεύσεις∙ εξαιρούνται οι πολιτικές που απορρέουν από το Μνημόνιο και κάθε μέρα που ξημερώνει, κάθε νύχτα που σκοτεινιάζει, οδηγούν όλο και περισσότερους από εμάς στην εκπόρνευση.

8. Ου κλέψεις∙ εξαιρούνται οι εντολές που απορρέουν από το Μνημόνιο, που κλέβουν τα σπίτια, τις ζωές, τις ελπίδες και τα όνειρά μας.

9. Ου ψευδομαρτυρήσεις κατά του πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδή∙ εξαιρούνται οι μικρότατοι, οι επιφορτισμένοι με την εφαρμογή του Μνημονίου και ψευδόμενοι ασύστολα, αδιάλειπτα και εν χορώ.

10. Ουκ επιθυμήσεις πάντα όσα τω πλησίον σου εστί∙ εξαιρούνται οι ανάξιοι κυβερνήτες μας, που κατ’ επιταγή του Μνημονίου νομοθετούν, επιβουλευόμενοι οτιδήποτε δεν τους ανήκει, δημόσιο και ιδιωτικό, προκειμένου να εξυπηρετηθεί ένα χρέος το οποίο είναι ειδεχθές γιατί δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί και ύποπτο γιατί δεν έχει ελεγχθεί.

Αυτοί είναι οι "θεοσεβούμενοι" σταυρωτήδες μας! Κι εμείς τους ανεχόμαστε! 

Το κολάζ είναι από την ΟΚΤΑΝΑ

Alexandros Raskolnick

Οι προκλήσεις της επόμενης μέρας για τον ΣΥΡΙΖΑ

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τώρα υποστηρίζει πως θεωρεί περίπου βέβαιο ότι οι δανειστές θα υποχωρήσουν σε μια διαπραγμάτευση με την κυβέρνηση του.

Υπάρχουν όμως και στελέχη που προβλέπουν ότι θα υπάρξει σφοδρή αντίδραση αν ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρήσει να βγάλει τη χώρα από τη φυλακή της λιτότητας και για αυτό πρέπει να προετοιμαστούν και για «μάχη».

Της Βασιλικής Σιούτη

Για παράταση του «ελληνικού προγράμματος», δηλαδή του μνημονίου, συζητάνε οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι, όπως έγινε και δημοσίως γνωστό τις τελευταίες ημέρες. Στην πραγματικότητα, η παράταση του μνημονίου ή η αντικατάστασή του, με ένα παρόμοιο πρόγραμμα, δεν έφυγε ποτέ από τα σχέδια των δανειστών και ειδικά της γερμανικής κυβέρνησης. Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, άλλωστε, έχει αναφερθεί πολλές φορές στην «αναγκαιότητά» του.

Οι συντηρητικές ευρωπαϊκές ηγεσίες δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη στο πολιτικό προσωπικό της χώρας (ούτε καν στους ομοϊδεάτες τους) και αυτός είναι ένας ακόμα λόγος για τον οποίο θεωρούν ότι η Ελλάδα πρέπει να βρίσκεται -με διάφορα προσχήματα- υπό συνεχή επιτήρηση.

Η συζήτηση που γίνεται μεταξύ των ευρωπαίων αξιωματούχων αυτή την περίοδο, αφορά την επέκταση του μνημονίου για έξι μήνες, το οποίο έχει ήδη πάρει δίμηνη παράταση και θα λήξει στο τέλος του Φεβρουαρίου, που σχεδίαζαν να το αντικαταστήσουν με τη λεγόμενη «προληπτική γραμμή πίστωσης». Για παράταση του μνημονίου όμως, είχαν μιλήσει και ο Γιάννης Δραγασάκης με τον Γιώργο Σταθάκη σε άτυπη συνάντηση στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που είχε γίνει στις αρχές του Ιανουαρίου με τον Αλέξη Τσίπρα, το οικονομικό επιτελείο και μερικά ακόμα στελέχη της πρώτης γραμμής. Οι δύο οικονομολόγοι του ΣΥΡΙΖΑ, που έχουν και την κύρια ευθύνη για τη διαμόρφωση του κυβερνητικού προγράμματος στην οικονομία, υποστήριξαν την πρότασή τους για εξάμηνη παράταση του μνημονίου μέχρι το καλοκαίρι, ενώ εξέφρασαν και την αντίθεσή τους και στις μονομερείς ενέργειες. Όλα τα υπόλοιπα στελέχη ωστόσο, καθώς και ο Αλέξης Τσίπρας στη συνάντηση αυτή, δεν συμφώνησαν μαζί τους και υπερασπίστηκαν τις θέσεις του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι γνωστό ότι μεγάλη μερίδα στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, και ειδικά όσοι πρόσκεινται στην «Αριστερή Πλατφόρμα» και τους «53», αντιμετωπίζουν με μία επιφύλαξη τον Γιάννη Δραγασάκη και τον Γιώργο Σταθάκη, που αποτελούν τις μετριοπαθείς φωνές του κόμματος. Αντίθετα, τα στελέχη αυτά χαίρουν της εκτίμησης ανθρώπων του επιχειρηματικού κόσμου με τους οποίους συνομιλούν και οι οποίοι τους θεωρούν «τη φωνή της λογικής» που ελπίζουν να επικρατήσει στο ΣΥΡΙΖΑ όταν κυβερνήσει. Με αυτά τα στελέχη άλλωστε, συναντούνται και οι εκπρόσωποι των δανειστών, οι οποίοι με δηλώσεις τους στα ξένα ΜΜΕ έχουν εκφράσει αρκετές φορές την πεποίθηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα αναγκαστεί να προσαρμοστεί.

Η ηγεσία του κόμματος σε συζητήσεις με στελέχη, που κατά καιρούς διαμαρτύρονται για τις θέσεις που έχουν εκφράσει τα στελέχη αυτά -και ειδικά ο Γιώργος Σταθάκης, που έχει παρεκκλίνει αρκετές φορές από τις θέσεις του συνεδρίου για το κούρεμα, για την επιτροπή λογιστικού ελέγχου κ.α- αφήνει να εννοηθεί ότι έχουν αναλάβει να καθησυχάσουν αυτούς που ανησυχούν.
Οι εκπρόσωποι του επιχειρηματικού κόσμου, του τραπεζικού συστήματος και των δανειστών που συζητούν με τους «πραγματιστές» του ΣΥΡΙΖΑ, μένουν με την εντύπωση ότι η ριζοσπαστική πτέρυγα του κόμματος δεν θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διακυβέρνηση και αυτό τους καθησυχάζει.

Είναι αντικειμενικά δύσκολο ωστόσο, όταν έρθει η ώρα των πράξεων, να μείνουν ικανοποιημένες και οι δύο πλευρές (αγορά και ριζοσπαστική αριστερά) που εκφράζουν αντικρουόμενα συμφέροντα .

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τώρα στηρίζεται στην πεποίθησή της ότι οι Ευρωπαίοι θα κάνουν πίσω όταν θα αρχίσουν να διαπραγματεύονται μαζί της. Αυτή την αισιόδοξη οπτική δεν τη συμμερίζονται όλοι στο κόμμα και κυρίως δεν τη συμμερίζεται η Αριστερή Πλατφόρμα που έχει επικεφαλής τον Παναγιώτη Λαφαζάνη. Αντίθετα, πιστεύουν ότι η γερμανική κυβέρνηση δεν θα υποχωρήσει και ότι θα επέλθει σύγκρουση, την οποία όμως εκτιμούν ότι υπό προϋποθέσεις μπορούν να κερδίσουν. Σε καμία περίπτωση πάντως δεν θεωρούν ότι θα κάνουν περίπατο, όταν θα χρειαστεί να πάνε στις Βρυξέλες και στο Βερολίνο.

Το μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας στο Λονδίνο, Στάθης Κουβελάκης, σχολιάζοντας πρόσφατες δηλώσεις του Γιάννη Δραγασάκη, που παραδέχθηκε ότι μπορεί να μην πείσουν τους Ευρωπαίους, αναρωτήθηκε πως προετοιμάζεται το κόμμα για αυτό και ειδικά τι έχει κάνει εκείνος, που είναι και ο υπεύθυνος του προγράμματος.

Είναι γεγονός ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι στιγμής, έχει στηρίξει όλη την πολιτική της στο ότι θα πάει να διαπραγματευθεί με τους δανειστές και αυτοί θα υποχωρήσουν και αρνείται να κάνει οποιαδήποτε προετοιμασία για την περίπτωση που δεν υπάρξει το αίσιο αποτέλεσμα που επιθυμεί. Τις απειλές των δανειστών μάλιστα, ότι δεν θα λάβουν καμία οικονομική βοήθεια, αν δεν εφαρμόσουν τα μνημόνια, τις εκλαμβάνουν ως μπλόφα.

Μπλόφα όμως, θεωρούν πολλοί ευρωπαίοι αξιωματούχοι και τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ περί κουρέματος, στάσης πληρωμών, μονομερών ενεργειών κτλ. , καθώς πιστεύουν ότι τα αυτά τα λένε για να τους «απειλήσουν», με σκοπό να φτάσουν σε έναν συμβιβασμό.

Το ποιοι μπλοφάρουν ωστόσο, και γιατί δεν μπορεί να διαπιστωθεί, παρά μόνο μετά την 25^η Ιανουαρίου. Οι δανειστές πιέζουν πάντως από τώρα τον ΣΥΡΙΖΑ, στην περίπτωση που κυβερνήσει, να πάει σε παράταση του μνημονίου, ενώ έχουν ξεκαθαρίσει ότι δεν συζητούν για κούρεμα παρά μόνο για επιμήκυνση.

Είναι ωστόσο αξιοσημείωτο ότι ο Γιάννης Δραγασάκης, παρότι όπως και τα υπόλοιπα ηγετικά στελέχη της πλειοψηφίας μέχρι τώρα εξέφραζε την αισιόδοξη άποψη ότι θα βρισκόταν λύση περίπου συναινετική -αφού οι δανειστές θα υποχωρούσαν, παραδέχθηκε σε πρόσφατη δημόσια συζήτηση  ότι εάν μέχρι τον Ιούλιο αυτή δεν έχει βρεθεί, δεν θα μπορέσουν να πληρώσουν τα ομόλογα της ΕΚΤ ύψους 6 δισεκατομμυρίων που λήγουν τότε και ότι ενδεχομένως θα υπάρξει πρόβλημα.

Άλλα στελέχη μιλούν εδώ και καιρό για τις δυσκολίες και κυρίως για τις αντιδράσεις των δανειστών, των αγορών και του Βερολίνου που αναμένονται αν ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει τις εκλογές και απαιτήσει τη διακοπή της λιτότητας και τη διαγραφή του χρέους.

Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργος Κατρούγκαλος- και δεν είναι ο μόνος, εκτιμά ότι θα υπάρξουν σφοδρές αντιδράσεις από τους Ευρωπαίους και ότι θα πρέπει να δοθεί σκληρή μάχη, ειδικά τους πρώτους μήνες, ώστε να καταφέρουν να εφαρμόσουν το πρόγραμμα τους -δουλειά για την οποία θα χρειαστούν την ενεργή συμμετοχή του κόσμου.

Η Σοφία Σακοράφα πιστεύει κι αυτή ότι δεν μπορεί να αποκλειστεί  η πιθανότητα αδιεξοδου στις διαπραγματεύσεις , η οποία όμως λέει  ότι θα αποτελέσει μεγαλύτερο κίνδυνο για την Ευρωζώνη, για αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πρέπει να υποχωρήσει, αλλά να επιμείνει στην εφαρμογή του προγράμματός του, με την υποστήριξη του ελληνικού λαού.

Πηγή

Και Ξηρό έχω. Και εικόνες έχω.

Του Στέλιου Κούλογλου

Στο μέλλον, η φετινή προεκλογική εκστρατεία της ΝΔ θα διδάσκεται στις σχολές Πολιτικών Επιστημών ως παράδειγμα προς αποφυγήν. Στην αρχή ο κ. Σαμαράς έριξε όλα λεφτά του στο χαρτί του τραπεζικού πανικού και της Grexit, στην περίπτωση νίκης του ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ κυκλοφορούσαν σενάρια για μεγάλη εκροή καταθέσεων και κάποιο τραπεζικό γεγονός, ο πρωθυπουργός διαβεβαίωνε τους συνομιλητές του ότι μπορούσε να ανατρέψει τα δημοσκοπικά δεδομένα, προσελκύοντας από την μια πλευρά συνταξιούχους και νοικοκυραίους και από την άλλη κεντρώους ψηφοφόρους από την μεσαία αστική τάξη.

Για να επιτύχει, η στρατηγική αυτή είχε δύο προϋποθέσεις. Πρώτον ότι μεγάλες μερίδες ψηφοφόρων θα επηρεάζονταν από τον παράγοντα του φόβου, όπως συνέβη στις εκλογές του 2012. Και δεύτερον, ότι οι ξένοι σύμμαχοι του κ. Σαμαρά θα έπαιζαν στο παιχνίδι. Τίποτα από τα δύο δεν συνέβη. Σπάνια στην πολιτική επιτυγχάνει το reloading : οι κοινωνίες εξελίσσονται και οι πολίτες είχαν τον χρόνο, στα 2 χρόνια που μεσολάβησαν, να διαχειριστούν τον παλιό τους φόβο.

Με τους Ευρωπαίους, ο πρωθυπουργός επανέλαβε το ίδιο λάθος που του προκαλεί από το καλοκαίρι απανωτές ήττες: είναι πεπεισμένος ότι θα τον βοηθούν στο διηνεκές. Απλώς επειδή είναι "δικός τους" και χωρίς να διαθέτει διαπραγματευτικά ατού, πλην του επιχειρήματος ότι "έρχεται ο Τσίπρας". Από τις δηλώσεις Γιούνκερ- Μοσκοβισί μέχρι το δημοσίευμα του Spiegel(λέγε με Σόιμπλε) οι Ευρωπαίοι μπήκαν στην αρχή στο παιχνίδι. Αλλά όταν είδαν τον ΣΥΡΙΖΑ να μην πτοείται στις δημοσκοπήσεις, τα διεθνή Χρηματιστήρια να πέφτουν και το ευρώ να υποχωρεί και άλλο απέναντι στο δολάριο, σήκωσαν την σημαία της ουδετερότητας αδειάζοντας ξανά το Μέγαρο Μαξίμου.

Δυστυχώς, ο πανικός είναι πάντα κακός σύμβουλος. Στη μέση της προεκλογικής εκστρατείας την οποία ο ίδιος είχε επιλέξει να είναι πολύ σύντομη, ο κ. Σαμαράς έκανε στροφή 180 μοιρών. Από τον πλανήτη του φόβου περάσαμε το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στον αστερισμό του Μαυρογιαλούρου , όταν ο πρωθυπουργός άρχισε να μοιράζει υποσχέσεις ακόμη και για φοροελαφρύνσεις. Παρόμοιες παροχές δηλαδή με αυτές που είχε μερικές μέρες πριν κατακεραυνώσει ως απατηλές υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, που θα χρεοκοπούσαν την χώρα. Αλλά ενώ η πρόταση Τσίπρα στηρίζεται βασικά στα αποτελέσματα που προσδοκά από την αναδιαπραγμάτευση του χρέους, ο προϋπολογισμός του 2015 που η κυβέρνηση έχει ήδη ψηφίσει προβλέπει αύξηση φορολογικών εσόδων κατά 1,5 δις ευρώ, διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης κλπ Χώρια οι αυξήσεις στο ΦΠΑ και οι άλλες κυβερνητικές δεσμεύσεις στο διαβόητο e-Mail του κ. Χαρδούβελη προς την τρόικα.

Ακόμη και το γερασμένο κοινό στις συγκεντρώσεις του κ. Σαμαρά έμεινε παγερά αδιάφορο στις ξαφνική βροχή από υποσχέσεις: μήπως δεν είχαν ακούσει πολύ περισσότερες πριν το 2012, με τα γνωστά αποτελέσματα; Με όλες τις σοβαρές δημοσκοπήσεις να δείχνουν τον ΣΥΡΙΖΑ να προηγείται σταθερά, είχαμε στο μέσο αυτής της εβδομάδας την υιοθέτηση της στρατηγικής "ότι κάτσει". Λίγο κινδυνολογία, κάποιες υποσχέσεις ,ολίγη από Ξηρό και Βενεζουέλα, λίγο φράκτη στον Εβρο, μια τζούρα "Είμαι Charlie Hebdo και φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ αν θα έρθουν οι τζιχαντιστές εδώ", κάτω τα χέρια από τις εικόνες της Παναγίας που θα κατεβάσει o ΣΥΡΙΖΑ από τα δημόσια κτίρια. Ακόμη και μια αφίσα του Τσίπρα για την συνέντευξη του στο twitter έγινε αντικείμενο κριτικής, επειδή τα περιστέρια από τα Θεοφάνεια είχαν αντικατασταθεί με σπουργίτια!

Φλερτάροντας πλέον μόνο με τους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής, είναι τόσο γραφική και πρόχειρη η δεξιά στροφή που αποδυναμώνει ακόμη περισσότερο το ευρωπαϊκό προφίλ το οποίο προσπαθούσε να προβάλλει ο πρωθυπουργός. Αφήνοντας εντελώς μετέωρες τις διευρύνσεις προς το κέντρο με τις μεταγραφές Α. Γκερέκου και Οικονόμου, οι οποίες είχαν γίνει στη βάση της προηγούμενης εκλογικής τακτικής!

Λιγότερο από μια εβδομάδα για το τέλος της προεκλογικής εκστρατείας, ελάχιστα πράγματα φαίνεται ότι μπορούν να αλλάξουν την πορεία των πραγμάτων. Δεν απομένει παρά η ταυτότητα του νεκρού από τον τάφο της Αμφίπολης. Και φυσικά ένα θαύμα, από αυτά στα οποία φαίνεται να πιστεύει ακράδαντα ο κ. Σαμαράς.


πηγή

Στο σπίτι του κρεμασμένου

Θα έπρεπε να είναι περισσότερο προσεκτικός ο Αντώνης Σαμαράς με τις λέξεις που χρησιμοποιεί. Όμως προσεκτικός μπορεί να είναι μόνο ο ψύχραιμος και ο Αντώνης Σαμαράς είναι πανικόβλητος. Ως εκ τούτου δεν πρέπει να μας παραξενεύει το γεγονός ότι στην τηλεοπτική του συνέντευξη στον ΑΝΤ1 δήλωσε πως «Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να κάνει τους Έλληνες πειραματόζωα».

Βλέπετε, πριν ένα χρόνο το BBC διαπίστωνε εντυπωσιασμένο ότι ένα «Άνευ προηγουμένου οικονομικό πείραμα στο εργαστήριο διάσωσης της ευρωζώνης εξακολουθεί να είναι η Ελλάδα, παρά τα βελτιούμενα στατιστικά στοιχεία και τη νεόκοπη αισιοδοξία». Στο ίδιο άρθρο αναφερόταν η βαθιά ανισότητα, οι στρατιές ανέργων και μια ολόκληρη γενιά νεόπτωχων Ελλήνων ως επιπτώσεις αυτού του πειράματος που η Τρόικα σχεδίαζε και η κυβέρνηση Σαμαρά εκτελούσε!

Το 2011 στην εφημερίδα «ΒΗΜΑ» δημοσιευόταν άρθρο με τίτλο «Το ψυχολογικό πείραμα του Μίλγκραμ: Η Ελλάδα υπό καθεστώς υπακοής» στο οποίο μεταξύ άλλων διαβάζουμε «Ένας ακόμα λόγος είναι η εθελοντική υποταγή του θύματος στο σύστημα του ερευνητή, όπως για παράδειγμα το “βάζω πλάτη” ως σύνθημα υπακοής του Ελληνικού λαού για να πετύχει το σχέδιο σωτηρίας, καθώς μέχρι τώρα δεν έχει παρουσιαστεί κάποια συστηματική και οργανωμένη διαμαρτυρία».

Τον Απρίλιο του 2014 η Daily Telegraph έγραφε για το «Βάρβαρο πείραμα της Ευρώπης στην Ελλάδα», ενώ τον Αύγουστο του 2013 το πρακτορείο Russia Today φιλοξενούσε κύριο άρθρο με τίτλο «Το χρέος του Σισύφου: Το κώμα στο οποίο βρίσκεται η ελληνική οικονομία είναι ένα πολιτικό πείραμα που πήγε στραβά».

Πριν λίγες μόνο ημέρες, τον Δεκέμβριο, ο Στέφεν Λέντορφ, διδάκτορας πολιτικής επιστήμης και οικονομολόγος που εργάζεται στο Ινστιτούτο Εργασίας και Κατάρτισης του Πανεπιστημίου του Ντούισμπουργκ στο Έσεν της Γερμανίας δημοσίευε άρθρο με τίτλο «Ένα πείραμα δημοκρατίας στην Ευρώπη», στο οποίο μεταξύ άλλων ανέφερε «Τα τελευταία χρόνια, στην Ελλάδα εκτυλίσσεται ένα πείραμα για τη νεοφιλελεύθερη θεραπεία σοκ. Για τις επόμενες εβδομάδες και μήνες η Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει ένα πείραμα για τη δημοκρατία».

Πρόκειται τουλάχιστον περί πολιτικής αλητείας να τολμά ο άνθρωπος που μετέτρεψε έναν ολόκληρο λαό σε πειραματόζωα υπακοής, πείνας και ανέχειας για να διαπιστώσουν το ΔΝΤ και οι Βρυξέλες πόσο αντέχουν οι λαοί την εξαθλίωση, να κατηγορεί σήμερα τους πολιτικούς του αντιπάλους ότι βλέπουν τον λαό ως πειραματόζωα. Είναι πολιτική αλητεία το πρωτοπαλίκαρο του Γιόζεφ Μένγκελε να υποκρίνεται σήμερα τον σωτήρα των πειραματόζωων.

Θα έπρεπε να γνωρίζει ο Αντώνης Σαμαράς ότι στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί, γιατί κάποιες φορές μέχρι και το σχοινί μπορεί αγανακτισμένο να φωνάξει «Σκάσε πια κι έλα να κρεμαστείς ηλίθιε!»

Καρτέσιος

Χαρδούβελης ο... Grexitολόγος

Το Grexit διατηρεί περίοπτη θέση στο «εικονοστάσι» της γαλάζιας προεκλογικής εκστρατείας, μαζί με τα εικονίσματα των Αγίων Πατέρων που η Ν.Δ. επιδεικτικά… σέβεται και τιμά, αλλά υποτίθεται θα αποκαθηλώσει ο Τσίπρας.

Εσχάτως, τη σκυτάλη των κινδυνολογικών αναφορών για την έξοδο της χώρας από το ευρώ, τη μετεκλογική έλλειψη ρευστότητας και την αναστάτωση του τραπεζικού συστήματος δείχνει να έχει παραλάβει από τον Σαμαρά ο Γκίκας Χαρδούβελης, τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ κατήγγειλε για «πολιτική απρέπεια» και «παρέμβαση» στις εκλογές, με αφορμή την ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών που σχολίαζε τα όσα είπε ο Τσίπρας στη «Real News» για τον βραχυπρόθεσμο δανεισμό.

Ο Αλέξης Τσίπρας στην παραπάνω συνέντευξή του διαβεβαίωσε ότι οι λήξεις ομολόγων προς το ΔΝΤ τον Μάρτιο θα πληρωθούν κανονικά, προσθέτοντας ότι «δεν πρόκειται να πράξουμε κάτι πρωτότυπο, αλλά θα χρησιμοποιήσουμε τα ίδια εργαλεία [σ.σ.: άντλησης βραχυπρόθεσμης ρευστότητας] που κατ’ επανάληψη έχουν χρησιμοποιηθεί τα τελευταία χρόνια».

Το υπουργείο απάντησε ότι το όριο άντλησης ρευστότητας από έντοκα γραμμάτια ανέρχεται στο ύψος των 15 δισ., αλλά και πάλι έχει καλυφθεί από την απερχόμενη κυβέρνηση, υπονοώντας πως τα λεγόμενα του Αλέξη Τσίπρα δεν έχουν βάση. Την ίδια ώρα άφησε υπονοούμενα για τη ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών μετεκλογικά.

Πέρα από την άμεση αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ σε υψηλούς τόνους, κύκλοι του κόμματος επισημαίνουν πως «ούτε τα μνημονιακά κείμενα δεν υποχρεώνουν το Ελληνικό Δημόσιο να περιοριστεί σε άντληση ρευστότητας από έντοκα γραμμάτια μόνο 15 δισ.», καθώς υπάρχει η δυνατότητα να αυξηθεί η έκδοσή τους για ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα, όσο διαρκεί η διαπραγμάτευση του ΣΥΡΙΖΑ.

Όσο για τη ρευστότητα και τους επακόλουθους συνειρμούς που εγείρονται αναφορικά με τις καταθέσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ υπογραμμίζει σε όλους τους τόνους τις διαβεβαιώσεις της ΤτΕ ότι «η κατάσταση βρίσκεται υπό έλεγχο». Συμπληρωματικά αναφέρουν ότι θα ήταν παράλογο ο Μάριο Ντράγκι, που εποπτεύει τις μεγάλες συστημικές τράπεζες, να δημιουργήσει πρόβλημα.

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται πεπεισμένη ότι ο φόβος υποχωρεί και η κινδυνολογία δεν περνάει. Σε κάθε περίπτωση προσπαθεί να την αντικρούσει προκειμένου να εμπεδωθεί κλίμα αισιοδοξίας κι εμπιστοσύνης.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ διαμηνύει σε όλους τους τόνους ότι δεν έχει κρυφή ατζέντα για έξοδο από το ευρώ, αντιθέτως είναι διατεθειμένος να συζητήσει με τους εταίρους και να έρθει σε συμφωνία μαζί τους.

Χαρακτηριστικά, στη συνέντευξή του προς τον Ν. Χατζηνικολάου («Ενικός») σημείωσε πως ο ΣΥΡΙΖΑ πασχίζει για τη διάσωση του ευρώ, χωρίς όμως άλλες θυσίες για τον ελληνικό λαό.

Όσο για το αν η διαπραγμάτευση που προτίθεται να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγεί σε σύγκρουση και ρήξη με τους δανειστές και κατά συνέπεια σε grexit από… ατύχημα, ο Αλέξης Τσίπρας υποστήριξε πως όχι μόνο η Μέρκελ, ως θιασώτης του ρεαλισμού, δεν θα ρισκάρει να τινάξει στον αέρα την ευρωζώνη για 1,4 δισ. (το ποσό των ομολογιακών λήξεων του Μαρτίου), αλλά επιπλέον θα επιχειρήσει να αξιοποιήσει την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ για να καρπωθεί η Γερμανία την έξοδο απ’ την κρίση.

Σε ό,τι αφορά την παράταση… της δίμηνης παράτασης, ο Αλέξης Τσίπρας εκτίμησε ότι εκ των πραγμάτων οι δανειστές θα δώσουν στον ΣΥΡΙΖΑ τον αναγκαίο χρόνο για τη διαπραγμάτευση, ενώ, όπως διευκρινίζει η Κουμουνδούρου, δεν πρόκειται να ζητηθεί παράταση επί του συγκεκριμένου προγράμματος το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ απορρίπτει.

Τέλος, στο ερώτημα αν η συμφωνία που θα ζητήσει ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ένα νέο μνημόνιο, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, επικαλούμενος και συζητήσεις του με τον Ντράγκι το περασμένο καλοκαίρι, έκανε λόγο για ευρωπαϊκό και όχι μνημονιακό πρόγραμμα, το οποίο θα είναι απαλλαγμένο από τη λιτότητα. Θεσμική υποχρέωση της Ελλάδας, είπε, είναι να πιάνει τους δημοσιονομικούς στόχους, αλλά είναι στην ευχέρειά της να επιλέξει τα μέσα για την επίτευξη αυτού του στόχου.


Πηγή

Ράλλης 1981 - Σαμαράς 2015 ή ποιος έβγαλε από την κατάψυξη τον λογογράφο

Βάλια Μπαζού

Μπορεί 34 χρόνια μετά ο πολιτικός – προεκλογικός λόγος ενός πολιτικού αρχηγού και πρωθυπουργού να διαφοροποιείται μόνον στο «δεν θέλω ου»;

Μπορεί οι 20άρηδες του 2015 να ακούν τα ίδια πολιτικά επιχειρήματα με τους 20άρηδες του 1981 (και σημερινούς γονείς τους);

Και ακόμα, ποιος έβγαλε από την κατάψυξη τον λογογράφο;

Αυτό το πόστ θα μπορούσε να είναι μια βόλτα με τη μηχανή του χρόνου, μια βουτιά στο παρελθόν εάν δεν ήταν η επιστροφή στο μέλλον.

Γιατί από το  «Μπορούν να καταστρέψουν ότι άλλο θέλουν, αλλά δεν θα τους αφήσουμε να καταστρέψουν την Ελλάδα» του Γεωργίου Ράλλη το 1981 μέχρι το «η Χώρα βγαίνει από την κρίση, αλλά κάποιοι δεν θέλουν να βγει από την κρίση! Θέλουν να μας γυρίσουν στο χάος! Ε, λοιπόν, δεν θα τους αφήσουμε να μας γυρίσουν στο χάος!» του Αντώνη Σαμαρά του 2015, το χάσμα του χρόνου κονιορτοποιήθηκε.

Από το «η δίψα τους για την εξουσία είναι τόσο μεγάλη και το πάθος της αντιπολιτεύσεως τόσο βαθύ ώστε κανένα επίτευγμα της ΝΔ δεν είναι δυνατόν να αναγνωρίσουν» του 1981 μέχρι το «ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εμμονή με την εξουσία» του 2015, είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα.

Το βίντεο που παραθέτω είναι από την 11η Οκτωβρίου του 1981, όπου ο τότε πρωθυπουργός και πρόεδρος της ΝΔ Γεώργιος Ράλλης μιλά σε προεκλογική συγκέντρωση στο Ηράκλειο της Κρήτης. Μια ομιλία που τα έχει όλα. Από τρομοκρατία και ΕΑΜοκρατία μέχρι εξαγγελίες του αντιπάλου που χαλάνε το κλίμα στις Αγορές. Από δίψα για εξουσία μέχρι σωτήρες επενδυτές που θα έρθουν από την Αμερική!

Αφιερώστε λίγο από το χρόνο σας και προς διευκόλυνση ορισμένες επισημάνσεις:

ΜΕΡΟΣ 1ον

Τρομοκρατία -ΕΑΜοκρατία
-στο 4:55 «δεν περνάει σε εμάς οιαδήποτε τρομοκρατία, ούτε εαμοκρατία, ούτε πασοκοκρατία, η Νέα Δημοκρατία θα επιβάλει την τάξη».
Μονοκομματικό κράτος
-στο 8:51 «οι αντίπαλοί μας καθώς απέδειξαν σήμερα το πρωί εδώ δεν πιστεύουν στα ιδεώδη της ελευθερίας και τη δημοκρατίας. Πιστεύουν στο μονοκομματικό κράτος».
Ελεύθερη οικονομία
-στο 9:37 «δεν πιστεύουν ούτε στην ελεύθερη οικονομία που πιστεύουμε εμείς. Πιστεύουν σε συστήματα σοσιαλιστικά που απέτυχαν σε όλες τις χώρες όπου εφαρμόστηκαν».
Μαρξ- Ένγκελς
-στο 14:05 «Δίπλα στη φωτογραφία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε όλα τα κομματικά τους γραφεία σε όλη την Ελλάδα, υπάρχει δεξιά η φωτογραφία του Μαρξ και αριστερά η φωτογραφία του Ένγκελς. Τι σχέση έχουν αυτοί με τη δημοκρατία όπως την εννοείται εσείς».
Tip: στο 12:24 πλάνο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη με το γνωστό χαμόγελο.

ΜΕΡΟΣ 2ον

Δίψα για εξουσία
-0:57 «η δίψα τους για την εξουσία είναι τόσο μεγάλη και το πάθος της αντιπολιτεύσεως τόσο βαθύ ώστε κανένα επίτευγμα της ΝΔ δεν είναι δυνατόν να αναγνωρίσουν. Αν μπορούσαν θα τα ανατίναζαν όλα με δυναμίτη στον αέρα. Αυτός είναι ο πατριωτισμός τους».

Ήρθε η ανάπτυξη
-12:57 «δεν θα υπάρχει μόνον επένδυσης κεφαλαίων που βρίσκονται στη χώρα μας, υπάρχουν και κεφάλαια Ελλήνων του εξωτερικού και ιδίως της Αμερικής που θα έρθουν να επενδυθούν εδώ γιατί αγαπάν και αυτοί τον τόπο της καταγωγής τους και θέλουν να βοηθήσουν. Υπάρχουν ήδη αιτήσεις στο υπουργείο Συντονισμού για νέες επενδύσεις και το κυριότερο, το σύνολο αυτών των νέων επενδύσεων, γίνεται στην Περιφέρεια».


Πηγή
 

Έχε το νου σου στο παιδί

Ενα δεκάχρονο παιδί κρατά ένα ημιαυτόματο όπλο. Μπροστά στα πόδια του, γονατιστοί και με τα πρόσωπά τους μπροστά στην κάμερα, βρίσκονται δύο άντρες. Δίπλα του στέκεται, ζωσμένος φισεκλίκια και με ένα αυτόματο στα χέρια, ένας γενειοφόρος άνδρας. Λέει κάτι και στη συνέχεια παρακινεί το αγόρι να προχωρήσει μπροστά. Αυτό σηκώνει το όπλο του με προφανή σκοπό να πυροβολήσει. Η εικόνα «σβήνει» σταδιακά, μαυρίζει και στη συνέχεια φωτίζεται πάλι. Οι δύο άντρες είναι πεσμένοι στο έδαφος, πιθανότατα νεκροί. Το παιδί σηκώνει ψηλά το όπλο του σε ένδειξη θριάμβου και προχωρά. Βγαίνει αργά από το πλάνο, περνώντας πάνω από τα νεκρά σώματα, σαν απλώς να υπερπηδά έναν σωρό από εμπόδια.

Η δύναμη της εικόνας είναι σοκαριστική. Είτε είναι αληθινή –ακόμα και η ιδέα ενός παιδιού φονιά είναι φρικιαστική- είτε επιμελώς σκηνοθετημένη, από κάποια ομάδα προπαγάνδας με στόχο να επιδείξει την ισχύ μιας ομάδας φανατικών που, στο όνομα ενός «θεού», εκπαιδεύουν ανήλικους «εκτελεστές του θελήματός του». Δεν ξέρω ποια εκδοχή είναι η λιγότερο κακή. Ούτε αυτό είναι το μόνο οδυνηρό γεγονός που έχει συμβεί από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου και αφορά παιδιά.

Μαθήτρια του δημοτικού σχολείου ήμουν όταν για πρώτη φορά άκουσα για τα παιδιά της Μπιάφρας και είδα σκελετωμένους συνομήλικούς μου να λιμοκτονούν στην Αιθιοπία. Ολοι οι πόλεμοι είχαν θύματα παιδιά. Στη Συρία και στον Λίβανο, στην Παλαιστίνη και στο Ισραήλ, στη Ρουάντα και στη Νιγηρία, στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Κάποια σκοτώθηκαν από βόμβες και σφαίρες, άλλα χάθηκαν στη θάλασσα μαζί με τους δικούς τους, που πρόσφυγες έπεσαν στα χέρια δουλεμπόρων. Ορισμένα ορφάνεψαν, άλλα έγιναν «πολεμιστές» αντάρτικων ομάδων, κάποια απήχθησαν, βιάστηκαν, πουλήθηκαν σε σκλαβοπάζαρα ή έγιναν βαποράκια εμπόρων ναρκωτικών. Σε κάποιες χώρες εργάζονται στη βιομηχανία του σεξ, προδομένα από οικογένεια και κρατικούς φορείς –ο «τουρισμός» και το συνάλλαγμα είναι πολυτιμότερα. Αλλά και παιδιά εργάτες –στα φανάρια, σε εργοστάσια, σε σκουπιδότοπους. Υπάρχουν, βέβαια, και τα ταλαντούχα παιδιά-θαύματα που γίνονται πηγή εισοδήματος και αναγνώρισης για τις οικογένειές τους. Και φυσικά εκείνα που υφίστανται τη βία –σωματική και ψυχική– μέσα στο ίδιο τους το σπίτι, από γονείς, συγγενείς ή φίλους της οικογένειας.

Ποιο είναι το μέτρο για την προστασία τους και πώς θα εξαλειφθούν αυτά τα φαινόμενα; Η Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, του 1989, που υπογράφτηκε από 191 χώρες, φαίνεται να μην επαρκεί. Οχι γιατί παραλείπει κάτι, το αντίθετο. Κάνει πλήρη ανάλυση των δικαιωμάτων τους στην υγεία, την εκπαίδευση, την ανάπτυξη, την ελεύθερη έκφραση, αλλά και στη χαρά και το παιχνίδι. Ωστόσο, όπως κάθε νομικό κείμενο, δεν μπορεί να επιβληθεί από μόνη της. Αυτοί οι οποίοι οφείλουν να την θέσουν σε εφαρμογή και να εξαλείψουν κάθε στοιχείο που θα έθετε σε κίνδυνο την παιδική ζωή, υγεία και ελευθερία, είναι ενήλικοι: γονείς και κηδεμόνες, συγγενείς και δάσκαλοι, εκπρόσωποι δημόσιων ή ιδιωτικών φορέων και κρατών. Και συχνά αποτυγχάνουν, ακόμη κι εδώ στην «πολιτισμένη» Δύση.

Είναι αδύνατο να φανταστεί κανείς ποια δύναμη, ποια ιδέα, μπορεί να οδηγήσει κάποιον να βλάψει συνειδητά ένα παιδί. Δεν έχει σημασία αν είναι δικό του ή όχι, το παιδί του φίλου ή του εχθρού. Επίσης είναι αδιανόητο να υπάρχουν άνθρωποι που θα χρησιμοποιούσαν ένα παιδί ως όργανο εκτέλεσης οποιασδήποτε παράνομης πράξης ή εμπόλεμης ενέργειας. Ωστόσο συμβαίνει.

Ο σκοπός κάθε ιδεολογίας, πολιτικής ή θρησκευτικής, είναι –θα έπρεπε να είναι–να εξαλειφθούν η βία, η δυστυχία, η ανέχεια. Οι οικονομικοί όροι και το διεθνές περιβάλλον θα είναι πάντα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δυσχερείς. Ας κάνουμε τουλάχιστον ό,τι μπορούμε για να σώσουμε τα παιδιά. Ας τους εξασφαλίσουμε την ασφάλεια και την παιδεία. Να τους δώσουμε τη δυνατότητα να αναπτύξουν την προσωπικότητά τους και το πνεύμα τους. Να τα προφυλάξουμε από τη βία. Μόνο έτσι υπάρχει ελπίδα.

Συντάκτης: Αρχοντία Κάτσουρα για την Εφημερίδα των Συντακτών