Guardian: Το πρωτοσέλιδο κι οι 6 αριθμοί που σοκάρουν την Ευρώπη Αμείλικτη στατιστική

Μ’ ένα πρωτοσέλιδο που σοκάρει την Ευρώπη κυκλοφορεί σήμερα ο Guardian. Με την φωτογραφία του Αλέξη Τσίπρα μέσα στην ελληνική σημαία και με τον τίτλο «Ελλάδα: Δεν μπορεί να πληρώσει, δεν θα πληρώσει», η βρετανική εφημερίδα αποτυπώνει με έξι μόνον αριθμούς το τέρας της κρίσης και τις δραματικές της συνέπειες.

Οι αριθμοί, που αναδύονται μέσα από τη σημαία, είναι οι εξής:

*25%: Πτώση του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος

*28%: Μείωση των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα

*28,5%: Πτώση στην κατανάλωση τροφίμων

*61%: Μείωση στη μέση σύνταξη που έχει πέσει στα 833 ευρώ

*45%: Το ποσοστό των συνταξιούχων που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας

*26%: Ανεργία (50% στις ηλικίες κάτω των 25 ετών)

Στο άρθρο του ο Guardian γράφει ότι η οικονομική κατάρρευση της χώρας είναι πλέον αντίστοιχη με εκείνη της Μεγάλης Ύφεσης στη δεκαετία του ’30 και επισημαίνει ότι η Ελλάδα δεν έχει τη δυνατότητα να πληρώσει τα χρέη της.

Όπως γράφει, η Ελλάδα έχει πετάξει πλέον το μπαλάκι στα χέρια των πιστωτών διαμηνύοντας ότι δεν πρόκειται να πληρώσει το ΔΝΤ. Η εφημερίδα επικαλείται τις δηλώσεις του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου στο Reuters σύμφωνα με τις οποίες «αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν τα χρήματα» και η πληρωμή δεν θα μπορέσει να γίνει εάν δεν υπάρξει συμφωνία με τους δανειστές και χρηματοδότηση.

Πηγή

Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος της αδιαλλαξίας Σόιμπλε

Ο Βόλφκανγκ Σόιμπλε και η γερμανική ηγεσία της Ευρωζώνης έχουν σοβαρούς λόγους να ανησυχούν και να διατηρούν μία αδιάλλακτη στάση στις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα. Όμως η αποπληρωμή του ελληνικού χρέους που ανέρχεται σε 317 δισεκατομμύρια ευρώ  δεν είναι ένας από τους πιο σημαντικούς. Το ελληνικό χρέος είναι αμελητέας σημασίας, σε σύγκριση με το χρηματοπιστωτικό δυναμίτη των γερμανικών (και άλλων) τραπεζών, ο οποίος τους τελευταίους μήνες δίνει καθημερινά περισσότερα σημάδια ανάφλεξης.

Μόνο η Deutsche Bank, η μεγαλύτερη τράπεζα της Γερμανίας, βρίσκεται σημαντικά εκτεθειμένη, κατέχοντας αμφιβόλου αξίας χρηματοπιστωτικά προϊόντα, γνωστά ως «παράγωγα», ύψους 67 τρισεκατομμυρίων  ευρώ. Πρόκειται για ποσό παρόμοιο με το ΑΕΠ όλης της υφηλίου και 20 φορές μεγαλύτερο από το ΑΕΠ της Γερμανίας. Οποιαδήποτε σύγκριση με την κατάσταση της τράπεζας Lehman Brothers το 2008 δεν θα ήταν καθόλου άστοχη. Απλώς όταν χρεοκόπησε η Lehman Brothers είχε στη διάθεσή της παράγωγα  αξίας μόνο 31.5 τρισεκατομμύρια ευρώ. Η κρίση του 2008 επιβεβαίωσε τον συνοπτικό ορισμό των παραγώγων που είχε προτείνει ο Αμερικανός μεγιστάνας Warren Buffet: «οικονομικά όπλα μαζικής καταστροφής».

Μπορεί το 2008 να αποτελεί παρελθόν, αλλά οι πρόσφατες εξελίξεις είναι ιδιαίτερα δυσοίωνες για τη Deutsche Bank. Οι αρμόδιες αρχές των ΗΠΑ και της Βρετανίας επέβαλαν στη τράπεζα τον Απρίλιο ένα πρόστιμο-ρεκόρ, (το οποίο, μαζί με ένα προηγούμενο πρόστιμο, ανέρχεται συνολικά σε 2.2 δισεκατομμύρια ευρώ), για νοθεία των διατραπεζικών επιτοκίων. Στις αρχές Ιουνίου παραιτήθηκαν αιφνιδιαστικά οι δύο συν-διευθύνοντες σύμβουλοί της. Εναντίον ενός από αυτούς και τεσσάρων πρώην στελεχών της τράπεζας είχε ήδη ασκηθεί δίωξη από τις γερμανικές δικαστικές αρχές για ψευδείς δηλώσεις και παραπλανητικές καταθέσεις. Λίγες μέρες αργότερα εισαγγελικές αρχές έκαναν έφοδο στα γραφεία της τράπεζας στη Φρανκφούτρη για να συλλέξουν στοιχεία πελατών της.

Ταυτόχρονα, τα χρηματοπιστωτικά προϊόντα γίνονται καθημερινά πιο επισφαλή. Αμέσως μετά την ανακοίνωση της αποτυχίας των διαπραγματεύσεων των «θεσμών» με την Ελλάδα στις 12 Ιουνίου, το ρίσκο των ομολόγων της Ευρωζώνης σημείωσε κάθετη άνοδο. Ο γερμανικός δείκτης οικονομικής προοπτικής ZEW έπεσε στις 16 Ιουνίου για τρίτο συνεχόμενο μήνα, και έχει σημειώσει πτώση 43% μέσα σε τρεις μήνες.

Ομολογουμένως, η Γερμανία δεν αποτελεί εξαίρεση. Άλλες χώρες έχουν παρόμοια προβλήματα, όπως η Αυστρία, η Ολλανδία και η Φιλανδία. Όμως αυτά είναι ελάσσονος σημασίας σε σύγκριση με το μέγεθος των επισφαλών επενδύσεων της Deutsche Bank.

Εν όψει των παραπάνω προβλημάτων, μια πιθανή στάση πληρωμών της Ελλάδας δεν θα έπρεπε να προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία στην Ευρωζώνη, ιδίως όταν έχει ανακοινωθεί επανειλημμένα ότι οι «θεσμοί» έχουν έτοιμα σχέδια αντιμετώπισης ενδεχομένου Grexit. Μήπως όμως οι εντατικές προσπάθειες της γερμανικής ηγεσίας να προβάλλει την κρίση των οικονομιών της ευρωπαϊκής περιφέρειας (Ελλάδα, Ισπανία κοκ.) ως το κύριο πρόβλημα της Ευρωζώνης, απλώς αποτελούν ένα προπέτασμα καπνού για να καλυφθεί η εγγενής σαθρότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος; Διότι όπως έχουν δείξει οι μέχρι σήμερα εξελίξεις, ο πρωταρχικός στόχος της ευρωπαϊκής ηγεσίας είναι η προστασία των τραπεζών.

Όταν μία γιγαντιαία τράπεζα πρέπει να ξεφορτωθεί «σκάρτα» ομόλογα ή να προμηθευτεί επιπλέον ρευστότητα, στρέφεται προς την ΕΚΤ. Αμέσως πριν το PSI, η ΕΚΤ βοήθησε τη Deutsche Bank, μεταξύ άλλων, να πωλήσει σε καλή τιμή τα «τοξικά» ελληνικά ομόλογα που κατείχε. Τα οποία έχει τώρα στην κατοχή της η ΕΚΤ, που βέβαια υποστηρίζεται από τους Ευρωπαίους φορολογουμένους. Η Deutsche Bank και οι υπόλοιπες τράπεζες είχαν σχετικά αμελητέες απώλειες από το PSI, σε αντίθεση με τους Έλληνες συνταξιούχους. Και αφού οι τράπεζες δεν υπέστησαν πάθημα, δεν χρειάστηκε να μάθουν κανένα μάθημα, έχοντας την πεποίθηση ότι οι ηγέτες της βορειοδυτικής Ευρώπης δεν θα τις άφηναν σύξυλες σε μία παρόμοια συγκυρία στο μέλλον.

Η συγκυρία αυτή πλησιάζει καθημερινά, και ακόμη και ένα μικρό ταρακούνημα της τραπεζικής βάρκας (μια ελληνική στάση πληρωμών), μπορεί να έχει απρόβλεπτες συνέπειες, όπως μία ανεξέλεγκτη αλυσιδωτή χρεοκοπία. Διότι αν κάτι πάει στραβά, η Deutsche Bank, όπως και οι περισσότερες τράπεζες, έχει τη δυνατότητα να καλύψει μόνο ένα μικρό μέρος των «παραγώγων» και άλλων τοξικών προϊόντων τα οποία κατέχει.

Συνεπώς έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν ο κ. Σόιμπλε, η κ. Μέρκελ και οι λοιποί «σκληροί» της Ευρωζώνης. Βέβαια, ο πραγματικός λόγος της ανησυχίας τους και της αδιάλλακτης στάσης τους δεν μπορεί να είναι το ελληνικό χρέος, το οποίο αντιστοιχεί στο 0.5% των παραγώγων που κατέχει μόνο μία γερμανική τράπεζα, αλλά η ανασφάλεια που δημιουργεί η πιθανότητα αναταραχής του χάρτινου πύργου της χρηματοπιστωτικής οικονομίας.

Για τη γερμανική ηγεσία, η ελληνική κρίση αποτελεί ένα βολικό αποδιοπομπαίο τράγο, για να αποσπαστεί η προσοχή του Ευρωπαϊκού κοινού από την επώδυνη πραγματικότητα. Ενώ η σκληρή στάση των δανειστών προς την Ελλάδα και τις χώρες της περιφέρειας της Ευρώπης αποβλέπει κυρίως στην αποφυγή δύο ανεπιθύμητων εξελίξεων. Πρώτον, ενός ταρακουνήματος της αγοράς, το οποίο μπορεί να προκαλέσει μία στάση πληρωμών ή μία διαγραφή μέρους του ελληνικού χρέους. Δεύτερον, μίας σειράς παραχωρήσεων προς την Ελλάδα, που θα απειλήσουν το ευρωπαϊκό νεοφιλελεύθερο κατεστημένο. Όμως όταν η τραπεζική βάρκα μπάζει νερά, η προσαρμογή των Ελλήνων επιβατών στις εντολές των καπετάνιων δεν δύναται από μόνης της να την διατηρήσει εν πλω.

Μάλλον γνωρίζουν πολύ περισσότερα οι Έλληνες διαπραγματευτές από όσα τους πιστώνουν οι συνομιλητές τους και οι «θεσμοί». Οι οποίοι χρησιμοποιούν μία Οργουελιανή τακτική για να παρουσιάσουν ως «απειρία» την εμπεριστατωμένη άρνηση της ελληνικής πλευράς να προσαρμοστεί μέσα σε ένα σαθρό χρηματοπιστωτικό πλαίσιο.

Πηγή

Πολεμικό κλίμα στη συνεδρίαση της ευρωομάδας

Του Γιώργου Δελαστίκ

Σε κλίμα πολεμικής αντιπαράθεσης θα συνεδριάσει σήμερα η ευρωομάδα των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης, καθώς έχουν ενταθεί στο έπακρο οι πιέσεις των Ευρωπαίων δανειστών προκειμένου να υποταχθεί ο Ελληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στους κοινωνικά ανελέητους γερμανικούς όρους. Ποτέ στη δεκατετράχρονη ιστορία της η ευρωομάδα, το Eurogroup, δεν είχε συνεδριάσει μέσα σε τόσο εχθρικό κλίμα εναντίον ενός κράτους-μέλους. «Θέλουν να ταπεινώσουν τους Ελληνες» δήλωσε χαρακτηριστικά ο Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. «Φαίνεται ότι το πιθανότερο είναι πως θέλουν να δοθεί με σαφήνεια το μήνυμα τόσο στον ελληνικό λαό όσο όμως και στους άλλους λαούς της Ευρώπης ότι η λαϊκή επιλογή δεν μπορεί να αλλάξει τα πράγματα», υπογράμμισε ο πρωθυπουργός και συνέχισε: «Και ότι νόμος και αξία κυρίαρχη στη σύγχρονη Ευρώπη δεν είναι η δημοκρατία, αλλά ένας σκληρός και κοινωνικά άδικος νεοφιλελεύθερος οικονομισμός. Εχουμε άραγε εδώ ενδείξεις ειλικρινούς διάθεσης εξεύρεσης λύσης;» αναρωτήθηκε ο πρωθυπουργός. Απάντησε ο ίδιος: «Το πιθανότερο είναι ότι μάλλον πρόκειται για μια επίδειξη πυγμής, που σκοπεύει να σκοτώσει εν τη γενέσει της οποιαδήποτε προσπάθεια για τερματισμό της λιτότητας». Ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Παναγιώτης Λαφαζάνης της Αριστερής Πλατφόρμας του ΣΥΡΙΖΑ ήταν πολύ πιο σκληρός στην κρίση του για τη στάση των δανειστών: «"Οι θεσμοί" ζητάνε από τη χώρα μας γη και ύδωρ, πλήρη υποταγή. Ζητάνε λεηλασία. Η κυβέρνηση έχει κάνει σαφές σε όλους τους τόνους ότι η Ελλάδα δεν είναι προτεκτοράτο, ούτε Μπανανία, ούτε είναι διαθέσιμη να προσυπογράψει την εξόντωση του ελληνικού λαού. Αυτό είναι πέρα για πέρα σαφές» διακήρυξε και τόνισε:

«Εμείς κινούμαστε στη βάση πλαισίου για μια συμφωνία η οποία θα είναι συμβατή, απολύτως συμβατή, με το πρόγραμμά μας». Σχεδόν το ίδιο σκληρός όμως ήταν και ο πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού Νίκος Κωνσταντόπουλος, ο οποίος αφού συναντήθηκε κατόπιν αιτήματός του με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, μετά το τέλος της συνάντησής τους, είπε μεταξύ άλλων και τα εξής, σε δήλωση που έκανε: «Οι πολίτες δεν μπορούν να βλέπουν ως απλοί θεατές τον διασυρμό της δημοκρατίας και την ταπείνωση της κοινωνίας από τους διεθνείς μηχανισμούς, που θέλουν την Ελλάδα κερδοσκοπικό εμπόρευμα... Οι αξιώσεις που προβάλλουν οι δανειστές παραβιάζουν τη διεθνή νομιμότητα και το ευρωπαϊκό δημοκρατικό κεκτημένο, που ρητά ορίζουν ότι τα υπέρμετρα επαχθή και εξοντωτικά μέτρα είναι εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, όταν εξαθλιώνουν την αξιοπρεπή διαβίωση κοινωνικών ομάδων και λαών». Εντυπωσιακή ήταν και η κατάληξη της δήλωσης του Νίκου Κωνσταντόπουλου.

«Η χρεοκρατία δεν είναι δημοκρατία. Η δεσποτεία των μηχανισμών της τεχνοκρατίας δεν είναι πάνω από τη συνταγματική λαϊκή κυριαρχία» υπογράμμισε, καταλήγοντας ως εξής: «Ο επικοινωνιακός συρφετός που σκηνοθετεί κινδυνολογίες και παραλυτικά αδιέξοδα θέλει να λειτουργεί ως εξωθεσμική εξουσία που περιφρονεί τη δημοκρατική κυβερνητική αυτονομία και κυριαρχία μιας χώρας - μέλους της ΕΕ». Εξω φρενών εναντίον της κυβέρνησης Τσίπρα ήταν και ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ, αφού απέτυχε να πείσει τον Ελληνα πρωθυπουργό με τις γαλιφιές και τις αγκαλίτσες. «Δεν με ενδιαφέρει η ελληνική κυβέρνηση, αλλά ο ελληνικός λαός» δήλωσε υποκριτικά προχθές το βράδυ, προσθέτοντας: «Δεν έχω καμία επαφή με την ελληνική κυβέρνηση από την Κυριακή. Αποφάσισα να σταματήσω τις διαπραγματεύσεις, γιατί οι ελληνικές θέσεις δεν οδηγούν πουθενά».

Εξαλλος εναντίον της κυβέρνησης και προσωπικά εναντίον του πρωθυπουργού ήταν και ο σοσιαλδημοκράτης πρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου Μ. Σουλτς, ο οποίος ονειρεύεται να γίνει καγκελάριος. «Είμαι εκνευρισμένος από τα παιχνιδάκια της κυβέρνησης Τσίπρα» δήλωσε πομπωδώς, λες και τον ρώτησε κανένας. «Αν ο Τσίπρας δεν συμφωνήσει σε αυτή τη δίκαιη προσφορά των δανειστών, αμαρτάνει έναντι του λαού του και θέτει σε κίνδυνο ολόκληρη την Ευρώπη. Δεν ενεργεί έτσι ένας υπεύθυνος πολιτικός άνδρας» πρόσθεσε. Οποιος Ευρωπαίος ηγέτης δηλαδή δεν υποκύπτει στους όρους που επιβάλλει στη χώρα του το Δ' Ράιχ της Γερμανίας, αφενός κάνει «παιχνιδάκια» και αφετέρου «δεν είναι υπεύθυνος πολιτικός άνδρας»! Δεν αλλάζουν με τίποτα οι Γερμανοί. Δεν αλλάζει και αυτός ο πολιτικός σαλτιμπάγκος, ο Γιούνκερ, ο οποίος αφού επέδωσε στον πρωθυπουργό τη λίστα με τις απαιτήσεις των δανειστών, στη συνέχεια του είπε ότι ο ίδιος... δεν συμφωνεί με την αύξηση του ΦΠΑ στο ηλεκτρικό και στο νερό και στα φάρμακα!

Πηγή

Η Λεπέν πρόλαβε τη Μέρκελ

Η φιέστα που ετοίμαζαν Μέρκελ-Ολάντ για την Σύνοδο Κορυφής της επόμενης εβδομάδας όπου σκόπευαν να παρουσιάσουν σχέδιο για την πολιτική ενοποίηση της ευρωζώνης με ονομασία Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία, δεν θα είναι και τόσο λαμπερή. Όχι τόσο γιατί η Ελλάδα δεν «τσιμπάει» και αντιστέκεται, όσο γιατί η Μαρί Λεπέν τους την χάλασε ανακοινώνοντας -μετά από ένα χρόνο προσπαθειών- την συγκρότηση πολιτικής ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Με τον ειρωνικό τίτλο «Ευρώπη των Εθνών και των Ελευθεριών», η νέα πολιτική ομάδα (25 ευρωβουλευτές 7 εθνοτήτων) που χτίστηκε ως αντιμεταναστευτικό μπλοκ,  έχει ως κορμό το γαλλικό Εθνικό Μέτωπο (FN) και συμμετέχουν το ολλανδικό Κόμμα για την Ελευθερία (PVV), το αυστριακό Κόμμα της Ελευθερίας (FPO), η ιταλική Λέγκα του Βορρά και το φλαμανδικό Vlaams Belang. Πρόκειται για μείζονα πολιτική εξέλιξη, καθώς πέρα από την ισχυρή χρηματοδότηση που δικαιούται πλέον η νέα παράταξη, έχει δικαιώματα στην ανάληψη της προεδρίας επιτροπών και υποεπιτροπών. 

Το σημαντικό είναι ότι η ευρωφοβική παράταξη διεξήγαγε μια καθαρή νίκη, την ώρα που οι υποτιθέμενοι πυλώνες της ευρωπαϊκότητας σχεδιάζουν να συντρίψουν μία χώρα μέλος της ευρωζώνης για 2 δισ. ευρώ δημοσιονομικό κενό. Η αποσύνθεση της Ευρώπης έχει ξεκινήσει και δυστυχώς, οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ είτε κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν, που είναι τραγικό, είτε καταλαβαίνουν και δεν τους νοιάζει που είναι αυτοκτονικό. 

Η διαχείριση της ελληνικής κρίσης και η διαπραγμάτευση με τη νέα ελληνική κυβέρνηση εκθέτει κυρίως το Βερολίνο με την μυωπική και εμμονική του στάση, αλλά και τις Βρυξέλλες. Εκθέτει όλο το οικοδόμημα του ευρώ. Ο Αυστριακός το έχει καταλάβει. Αλλά το Βερολίνο, ως συνήθως ιστορικά, εγκλωβισμένο στην ωραιοπάθειά του και την πολιτική ισχύος  (macthpolitik) εναντιώνεται στη λογική. Διότι η λογική είναι πλέον ξεκάθαρα, όπως τα νούμερα και οι κορυφαίοι διεθνώς οικονομολόγοι μαρτυρούν, με την πλευρά της Ελλάδας.

Το Βερολίνο ακολουθώντας την πολιτική Σόιμπλε που υπαγορεύεται από τα συμφέροντα του γερμανικού κεφαλαίου,  νομίζει ότι αν βγάλει τον «αδύναμο κρίκο» από την αλυσίδα της ευρωζώνης, αυτή θα ισχυροποιηθεί. Πρόκειται για ένα θεώρημα που δεν καταλαβαίνουν οι αγορές. Οι αγορές, παρά την ενίοτε αγελαία συμπεριφορά τους, λειτουργούν με βάση τη λογική και όχι με βάση την ισχύ. Γι΄ αυτό και γίνεται ότι γίνεται με τις αποδόσεις των ομολόγων. 

Το θεώρημα του Σόιμπλε, όπως άλλωστε και οι δαιδαλώδεις υπερκατασκευές των Γερμανών φιλοσόφων, εδράζονται σε μεταφυσικές φαντασιώσεις που προκαλούν συνήθως την άβυσσο.  Δυστυχώς, το ρηθέν υπό του Θεόδωρου Πάγκαλου ότι η Γερμανία  «είναι ένας γίγαντας με πήλινα πόδια και μυαλό μικρού παιδιού» μοιάζει να επιβεβαιώνεται.  Άλλωστε από το παιδί και τον τρελό μαθαίνεις την αλήθεια…

Πηγή

Τηλεφώνημα Γιούνκερ - Τσίπρα: Το σαββατοκύριακο τα σπουδαία...

Σύντομη τηλεφωνική επικοινωνία είχε αργά το απόγευμα της Τετάρτης ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας με τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, με τις προσπάθειες  για εξεύρευση λύσης να κλιμακώνονται. Οι δύο άντρες συμφώνησαν να μιλήσουν αναλυτικά μετά την επιστροφή του πρωθυπουργού από τη Ρωσία, μέσα στο σαββατοκύριακο. Σύμφωνα με πληροφορίες  ο πρόεδρος της Κομισιόν ετοιμάζει μία ελαφρώς βελτιωμένη πρόταση για να παρουσιάσει στην ελληνική πλευρά.

Όπως έγινε γνωστό, ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ τηλεφώνησε στον Αλέξη Τσίπρα στο κινητό του, με την επικοινωνία να μην είναι εφικτή στην αρχήν και τον πρωθυπουργό να τον καλεί πίσω. Κυβερνητικές πηγές ανέφεραν ότι η συνομιλία έγινε σε φιλικό κι εποικοδομητικό κλίμα. Οι ίδιες πηγές ανέφεραν ότι η συνομιλία του πρωθυπουργού με τον κ.Γιούνκερ γίνεται σε μια προσπάθεια να υπάρξει σύγκλιση θέσεων και να επιτευχθεί συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης με τους πιστωτές, μετά τη χθεσινή του επίθεση κατά της ελληνικής κυβέρνησης την οποία κατηγόρησε ότι διαστρεβλώνει τις θέσεις των θεσμών.

Για νέα πρωτοβουλία του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ που θα περιλαμβάνει την κατάθεση εντός των επόμενων ωρών στην ελληνική κυβέρνησης μιας νέας «ελαφρώς βελτιωμένης» πρότασης έκαναν νωρίτερα λόγο οι τελευταίες πληροφορίες από τις Βρυξέλλες. Το συμβιβαστικό σχέδιο του προέδρου της Κομισιόν φέρεται ότι θα περιλαμβάνει πιθανώς αποδοχή πρόσθετων περικοπών στις εξοπλιστικές δαπάνες προκειμένου να καλυφθεί το χάσμα μεταξύ Αθήνας και δανειστών για το δημοσιονομικό κενό. Η απόκλιση, αυτή τη στιγμή, ανάμεσα στις δύο πλευρές στο συγκεκριμένο θέμα εκτιμάται περί τα 500 εκατομμύρια ευρώ.

Σημειώνεται ότι πρόκειται για την πρώτη επίσημη επαφή μεταξύ της κυβέρνησης και της Κομισιόν, μετά την αποτυχία των διαπραγματεύσεων για το ελληνικό ζήτημα το προηγούμενο Σαββατοκύριακο.

Πηγή

Τσίπρας: Αν η Ευρώπη επιμείνει, ας αναλάβει το κόστος των δυσάρεστων εξελίξεων

Σε υψηλούς τόνους προς τους Ευρωπαίους εταίρους κινήθηκε και σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας στη δήλωσή του μαζί με τον καγκελάριο της Αυστρίας Βέρνερ Φάιμαν που επισκέφτηκε την Αθήνα. “Αν οι ευρωπαϊκές ηγεσίες επιμείνουν, πρέπει να αναλάβουν το κόστος μιας εξέλιξης που δε θα είναι επωφελής για κανέναν” είπε ο Έλληνας πρωθυπουργός. Απαντώντας σε ερώτηση, ο Αλέξης Τσίπρας είπε πως η ελληνική κυβέρνηση είναι έτοιμη να αναλάβει το πολιτικό κόστος για το “μεγάλο ΝΑΙ” ή το “μεγάλο ΟΧΙ”.

Ο Αλέξης Τσίπρας ξεκίνησε την τοποθέτησή του ευχαρίστησε τον κο. Φάιμαν για την υποστήριξη που ο τελευταίος έχει δείξει προς την Ελλάδα κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης κι είπε πως τον ενημέρωσε για τις τελευταίες εξελίξεις στη διαπραγμάτευση. 

Ο πρωθυπουργός είπε πως οι προτάσεις μας διασφαλίζουν πλήρως τους δημοσιονομικούς στόχους των θεσμών για τα έτη 2015 και 2016. "Έχουμε καταθέσει πλήρη πρόταση, με την οποία καλύπτονται οι απαιτήσεις των θεσμών ως προς τους συνολικούς στόχους, τις επιμέρους κατηγορίες δημοσιονομικών μέτρων και τις μεταρρυθμίσεις". Επανέλαβε πως η Ελλάδα είναι ένα κυρίαρχο κράτος κι είναι η κυβέρνησή της υπεύθυνη να αποφασίσει από πού θα βρεθούν οι απαιτούμενοι πόροι. 

Ο Αλέξης Τσίπρας υποστήριξε πως η εξεύρεση λύσης δεν μπορεί να έρθει μέσα από τις διαπραγματεύσεις σε τεχνικό επίπεδο αλλά σε πολιτικό και κάλεσε τις ευρωπαϊκές ηγεσίες σε συνεννόηση. "Εάν η Ευρώπη επιμένει σ’ αυτήν την ακατανόητη επιμονή, η πολιτική ηγεσία επιμένει, πρέπει να αναλάβει και το κόστος μιας εξέλιξης που δεν θα είναι επωφελής για κανέναν στην Ευρώπη. Η ελληνική κυβέρνηση δεν το επιθυμεί. Η ελληνική κυβέρνηση επιθυμεί έναν έντιμο συμβιβασμό και μια οικονομικά βιώσιμη συμφωνία", είπε ο πρωθυπουργός.

Ερωτώμενος από γερμανικό Μέσο αν η ελληνική κυβέρνηση είναι έτοιμη να διαγράψει κάποιες από τις προγραμματικές της δηλώσεις, ο Έλληνας πρωθυπουργός απάντησε πως η κυβέρνησή του θα αξιολογήσει αυτό που θα έχει προκύψει στο τέλος της διαπραγμάτευσης: “Αν πρόκειται για έντιμο συμβιβασμό είμαστε έτοιμοι να φέρουμε σε πέρας τη συμφωνία, αν όχι, είμαστε έτοιμοι για το μεγάλο “ΟΧΙ”” είπε ο πρωθυπουργός.

Φάιμαν: Μόνο οι κυνικοί λένε πως έχουμε βγει από την κρίση

Ο Αυστριακός καγκελάριος άφησε αιχμές για τους Ευρωπαίους ηγέτες που αν κι εταίροι της Ελλάδας “επιχαίρουν” όπως είπε με τα προβλήματά της. Τόνισε πως η πλειοψηφία των ανθρώπων στην Ελλάδα και την Ευρώπη δεν είναι υπεύθυνοι για την κρίση αλλά περιμένουν από τους ηγέτες να μην απαιτούνται πλέον δισεκατομμύρια για να εξυπηρετούνται οικονομικοί κύκλοι.

Ο κ. Φάιμαν υπογράμμισε την ανάγκη να ενισχυθούν με πόρους το κοινωνικό κράτος κι η παιδεία στις ευρωπαϊκές χώρες και πως μένει μακρύς δρόμος για να βγει η Γηραιά Ήπειρος από την κρίση. “Μόνο οι κυνικοί λένε πωςς έχουμε βγει από την κρίση”, είπε με νόημα ο Αυστριακός καγκελάριος.

Στη συνέχεια της τοποθέτησής του, ο κ. Φάιμαν προσπάθησε να γεφυρώσει τις σχέσεις της Ελλάδας με τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν-Κλωντ Γιουνκέρ, λέγοντας πως ο τελευταίος δουλεύει προς την κατεύθυνση της λύσης. 

Ολόκληρη η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα:

Είχα την ευκαιρία σήμερα να υποδεχθώ έναν ειλικρινή φίλο της Ελλάδας, τον κύριο Φάιμαν, αλλά, ταυτόχρονα, έναν πολιτικό με συγκροτημένη άποψη για το πώς μπορεί η Ευρώπη να προχωρήσει και να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της συγκυρίας, πώς μπορεί η Ευρώπη να προχωρήσει διεκδικώντας ένα μέλλον με προοπτική για τους λαούς της.
Ο Καγκελάριος Φάιμαν πιστεύει στην ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, αλλά, ταυτόχρονα, κατανοεί ότι χωρίς κοινωνική συνοχή και ανάπτυξη, παρά μόνο με σκληρή λιτότητα, η Ευρώπη δεν μπορεί να ξεπεράσει την κρίση.
Είχα την ευκαιρία να τον ευχαριστήσω για τη διαρκή υποστήριξή του στις προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης για έναν έντιμο συμβιβασμό και για μια οικονομικά βιώσιμη συμφωνία, που θα δώσει τη δυνατότητα τόσο στην Ελλάδα να βγει από αυτόν τον φαύλο κύκλο της ύφεσης και της λιτότητας όσο, όμως, και στην υπόλοιπη Ευρώπη να σταματήσει να συζητά διαρκώς για το ελληνικό πρόβλημα. Και είχα την ευκαιρία να τον ενημερώσω για τις τελευταίες εξελίξεις στη διαπραγμάτευση. Να τον ενημερώσω και να του καταστήσω σαφές ότι η ανταπόκριση της Ελλάδας στις απαιτήσεις των θεσμών για την κάλυψη του εκτιμώμενου από την πλευρά τους δημοσιονομικού κενού είναι πλήρης.
Οι προτάσεις μας διασφαλίζουν πλήρως τους δημοσιονομικούς στόχους που οι θεσμοί έθεσαν για το 2015 και το 2016. Ειδικότερα, τον ενημέρωσα ότι έχουμε καταθέσει πλήρη πρόταση, με την οποία καλύπτονται οι απαιτήσεις των θεσμών ως προς τους συνολικούς στόχους, τις επιμέρους κατηγορίες δημοσιονομικών μέτρων και τις μεταρρυθμίσεις. Στον ΦΠΑ οι προτάσεις μας, χωρίς τις ακρότητες των υπερβολικών αυξήσεων στον ηλεκτρισμό και τα φάρμακα, δίνουν σημαντική αύξηση των εσόδων και αν ληφθούν υπόψη και οι ελαστικότητες οδηγούν σε απόδοση κοντά στο 1% του ΑΕΠ. Επίσης, η  σταδιακή κατάργηση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων από το 2016 θα αποφέρει την περίοδο 2016-2022 συνολικά εξοικονόμηση 2,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, με προοδευτική αύξηση για το 2016. Προφανώς, όμως, το 2016 η εξοικονόμηση δεν μπορεί να είναι 1,8 δισεκατομμύρια ευρώ, θα είναι 300 εκατομμύρια ευρώ, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αυτή δεν είναι μια εξαιρετικά σημαντική μεταρρύθμιση. Εδώ πρέπει να τονίσω ότι  κατά την περίοδο 2010-2014, κατά την περίοδο των μνημονίων στην Ελλάδα, με σειρά σκληρών μέτρων λιτότητας, υφεσιακών μέτρων, αφαιρέθηκαν από το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας 13 δισεκατομμύρια ευρώ, με αντίστοιχη μείωση των παροχών σε ποσοστό περίπου 50%. Κι αν κανείς συνυπολογίσει ότι και από το PSI, το κούρεμα των ασφαλιστικών ταμείων, τα ασφαλιστικά ταμεία έχασαν 25 δισεκατομμύρια ευρώ, συνειδητοποιεί κάποιος ότι έχουν εξαντληθεί τα περιθώρια περαιτέρω μειώσεων, χωρίς να θιγεί ο πυρήνας της λειτουργίας του συστήματος.
Με δυο λόγια, εξήγησα στον Καγκελάριο ότι οι προτάσεις μας καλύπτουν πλήρως τις απαιτήσεις ως προς το μέγεθος της δημοσιονομικής προσαρμογής που μας ζητείται, αλλά η Ελλάδα είναι ένα κυρίαρχο κράτος και έχει μια κυβέρνηση που έχει πρόσφατη εντολή λαϊκή και η κυβέρνηση αυτή είναι υπεύθυνη για το πώς θα κατανείμει τους φόρους, από πού θα βρει αυτά τα χρήματα. Η επιμονή γι’ αυτά τα χρήματα να προέλθουν, σώνει και καλά, από νέες περικοπές στις συντάξεις, αποτελεί για εμάς μια ακατανόητη επιμονή και οφείλουμε πια όχι σε συνεννόηση με τους τεχνοκράτες που επιμένουν, αλλά με τις πολιτικές ηγεσίες της Ευρώπης να πάρουμε πολιτικές αποφάσεις.
Εάν η Ευρώπη επιμένει σ’ αυτήν την ακατανόητη επιμονή, η πολιτική ηγεσία επιμένει, πρέπει να αναλάβει και το κόστος μιας εξέλιξης που δεν θα είναι επωφελής για κανέναν στην Ευρώπη. Η ελληνική κυβέρνηση δεν το επιθυμεί. Η ελληνική κυβέρνηση επιθυμεί έναν έντιμο συμβιβασμό και μια οικονομικά βιώσιμη συμφωνία. Αυτό εξήγησα στον Καγκελάριο και είμαι βέβαιος ότι, όπως μέχρι σήμερα, έχει κάνει κάθε προσπάθεια προκειμένου να καταστεί δυνατή αυτή η συμφωνία, έτσι και τις ημέρες και τις ώρες που απομένουν θα είναι εξίσου δημιουργικός ώστε να έχουμε μπροστά μας ευχάριστες εξελίξεις και όχι δύσκολες εξελίξεις για την Ευρώπη. Η Ελλάδα και η Αυστρία είναι δύο χώρες που παραδοσιακά έχουν στενές σχέσεις. Είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε αυτήν την παράδοση και να ενισχύσουμε αυτές τις στενές σχέσεις συνεργασίας και φιλίας. Η Ελλάδα είναι μια χώρα που υποδέχεται κάθε χρόνο εκατομμύρια αυστριακούς τουρίστες, που αγαπάνε τη χώρα μας και που συνηθίζουν να έρχονται κάθε χρόνο, ακριβώς διότι αγαπάνε όχι μόνον το περιβάλλον, αλλά και τον πολιτισμό μας, την κουλτούρα μας, αλλά και εμείς σεβόμαστε τον πολιτισμό και την κουλτούρα που έχει γεννηθεί στην Αυστρία, τους μεγάλους συνθέτες, τους μεγάλους διανοούμενους.
Είμαστε δύο λαοί που βρισκόμαστε μακριά, έχουμε διαφορετικό, αν θέλετε, mentalite, αλλά είμαστε κοντά. Και θα συνεχίσουμε, τόσο εγώ όσο και ο Καγκελάριος Φάιμαν, να δουλεύουμε για την ενίσχυση των σχέσεων των χωρών μας, τη φιλία μεταξύ των λαών μας, αλλά και την ενίσχυση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και για μια πορεία της Ευρώπης προς την ευημερία των λαών της, με κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη. 

Ολόκληρη η δήλωση του Βέρνερ Φάιμαν:

Κύριε Πρωθυπουργέ, κυρίες και κύριοι, η φιλία μεταξύ Ελλάδας και Αυστρίας έχει πολύ μακρά παράδοση. Είναι μια φιλία που χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι εμείς, πρώτον, σεβόμαστε ο ένας τον άλλον, αλλά ταυτόχρονα έχουμε και απόλυτη κατανόηση ο ένας για τον άλλον. Μια φιλία, χωρίς αμφιβολία, σημαίνει ότι κανείς δεν κοιτάει τον άλλο αφ’ υψηλού, κανένας πραγματικά δεν επιχαίρει όταν βρίσκεται ο άλλος σε δύσκολη κατάσταση. Φιλία σημαίνει υποστήριξη και σημαίνει επίσης ότι εκεί που τα πράγματα είναι δύσκολα, να υπάρχει μια προσπάθεια να βρούμε μια λύση. Το κάνουμε ως ισότιμοι, ως αναγνωρίζοντας το πρόβλημα και τη δυσκολία του άλλου. Ευχαριστώ για αυτή την τόσο θερμή υποδοχή. Μπόρεσα να επισκεφθώ μία σειρά από χώρους στην Αθήνα και το γεγονός ότι βρήκα ανθρώπους που με υποδέχθηκαν θερμά, ζεστά και γνώρισα τους Έλληνες, όπως τους γνωρίζουν οι Αυστριακοί που έρχονται στην Ελλάδα για διακοπές.
Για όλους αυτούς τους λόγους, όλοι εμείς στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και μέσα στην Ευρωζώνη είναι να προσπαθήσουμε να διαμορφώσουμε αυτό το μέλλον, κάτι που οδηγεί τη σημερινή γενιά στο να έχει προβλήματα. Η οικονομική κρίση δεν είναι κάτι που δημιουργήσαμε εμείς οι δύο. Δεν τη δημιούργησαν και οι άνθρωποι τους οποίους μπόρεσα να γνωρίσω σήμερα, στο πλαίσιο των κοινωνικών πρωτοβουλιών μέσα στα νοσοκομεία της χώρας. Δεν προκλήθηκε από όλους τους εργαζόμενους, από όλα τα παιδιά, από όλους τους συνταξιούχους. Αλλά όλοι αυτοί περιμένουν και απαιτούν από εμάς να δημιουργήσουμε καλύτερες συνθήκες πολιτικής μέσα στην Ευρώπη. Ζητούν από εμάς να μην υπάρχουν όλα εκείνα τα στοιχεία που οδηγούν στο να απαιτούνται δισεκατομμύρια από την Ευρώπη, για να μπορέσουν οι οικονομικοί κύκλοι έως ένα βαθμό να εξισορροπηθούν. Δισεκατομμύρια τα οποία θα ήταν πολύ καλύτερο να τα είχαμε επενδύσει πάνω απ’ όλα στην εκπαίδευση και την υγεία και ασφαλώς στην πραγματική οικονομία, προκειμένου να υπάρξουν οι προϋποθέσεις υγιούς ανταγωνισμού και περαιτέρω βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας.
Ξεπεράσαμε τους εαυτούς μας μετά το 2008 όταν προσπαθήσαμε να αντιταχθούμε στο ρεύμα. Προσπαθήσαμε να αλλάξουμε, να προσαρμόσουμε και να τροποποιήσουμε τα πράγματα και ωστόσο δεν μπορέσαμε να βγούμε από την κρίση. Και δεν θα βγούμε από την κρίση όσο η ανεργία είναι τόσο υψηλή, όσο οι νέοι άνθρωποι δεν βρίσκουν απασχόληση και όσο τα κοινωνικά συστήματα επαπειλούνται να καταστραφούν.
Μόνο οι κυνικοί, οι οποίοι σκέφτονται αποκλειστικά προς ίδιον όφελος, λένε ότι έχουμε ξεπεράσει την κρίση. Όποιος αγαπά τους ανθρώπους, γνωρίζει ότι είμαστε ακόμη μέσα στην κρίση, σε όλη την Ευρώπη.
Και τώρα, τίθεται το ερώτημα: Θα μπορέσουμε σεβόμενοι ο ένας τον άλλον, τις επόμενες ημέρες, μέχρι το τέλος Ιουνίου, να φτάσουμε σε κάποια συμφωνία, που θα επιτρέψει στην Ελλάδα την επιμήκυνση του προγράμματος, ώστε να μπορέσουν να γίνουν τα επόμενα βήματα; Και τα επόμενα βήματα να συγκροτούν ένα πρόγραμμα, που θα δώσει μια ανάσα και μια δυνατότητα για δυο, τρία ή πέντε χρόνια και να μην έχουμε αυτή την αέναη συζήτηση κάθε μήνα και κάθε μέρα, τι θα γίνει με την Ελλάδα την επόμενη ημέρα.
Όποιος ενδιαφέρεται για επενδύσεις, που συνεπάγονται δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, οφείλει να γνωρίζει επίσης ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να μπορούν να ζουν από τη δουλειά τους και αυτό είναι κάτι που πρέπει να συμβεί. Και για λόγους ανθρωπιστικούς, για λόγους κοινωνικής ειρήνης δεν θα πρέπει να αγνοήσουμε τη δυνατότητα εξεύρεσης μιας τέτοιας λύσης. Μια λύση που δεν την έχουμε ακόμα.
Χρειαζόμαστε τις διαπραγματεύσεις των επομένων ημερών. Πρέπει να υπάρξει μια συζήτηση, μέχρι την επόμενη Σύνοδο Κορυφής, για να μπορέσουμε να βρούμε μια κοινή λύση, ένα κοινό δρόμο. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε δημοσίως για το ένα ή το άλλο σημείο. Οι διαπραγματεύσεις πρέπει να γίνουν. Πρέπει να γίνουν από τους θεσμούς, πρέπει να γίνουν από την ελληνική κυβέρνηση.
Όμως, οι διαπραγματεύσεις είναι κάτι το οποίο πρέπει πολιτικώς να το θέλει κανείς. Πρέπει να θέλει ένα αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων. Και ξέρω ότι ο Ζαν Κλωντ Γιουνκέρ, ο Πρόεδρος της Κομισιόν, είναι ένας Ευρωπαίος που θέλει ένα αποτέλεσμα.
Μπορώ μόνο να υποσχεθώ σε σένα Αλέξη και σε εκείνον ότι τις επόμενες ημέρες, όπου απαιτείται να βρεθεί ένας συμβιβασμός, θα σας υποστηρίξω και τους δυο πλήρως. Διότι είμαι απόλυτα πεπεισμένος, είμαι πεπεισμένος ότι όποιος έχει βγάλει τα σωστά συμπεράσματα από καταστάσεις πολέμου, μίσους, δικτατοριών μέσα στην Ευρώπη, θα βγάλει τα σωστά συμπεράσματα από την Ιστορία. Είναι εκείνος που θα ζητήσει σεβασμό, αλληλεγγύη, υποστήριξη.
Και όντως, τις επόμενες μέρες, πρέπει σε ένα πολύ ρεαλιστικό επίπεδο, λειτουργικό επίπεδο να κάνουμε πάρα- πάρα πολλά.
Είμαι πάρα πολύ υπερήφανος ως Αυστριακός Καγκελάριος ότι έχουμε πολύ καλές σχέσεις. Και είμαι πεπεισμένος ότι έτσι θα συνεχίσουμε και στις δύσκολες μέρες που θα ακολουθήσουν και τις επόμενες ημέρες θα το διευρύνουμε.
Κύριε Πρωθυπουργέ, όλα τα καλά.

Ερωτήσεις δημοσιογράφων προς τους δύο ηγέτες

Δημοσιογράφος: Κύριε Πρωθυπουργέ, εάν τις επόμενες ημέρες, παρ’ όλα αυτά, δεν υπάρξει λύση, ανεξαρτήτως του ποια θα είναι αυτή η λύση, η λύση αυτή πρέπει να είναι ένας συμβιβασμός, μια συμβιβαστική λύση. Σε αυτή την περίπτωση και ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει σε όλα αυτά που είχε υποσχεθεί παραμονές των εκλογών, να κάνει κάποιες διαγραφές και να καταλάβει και να πει ότι μερικά πράγματα δεν μπορούν να υλοποιηθούν. Σκέφτεστε, εν προκειμένω, να προχωρήσετε σε ένα δημοψήφισμα, ώστε να ακούσετε τη γνώμη του κόσμου στην περίπτωση μιας συμβιβαστικής λύσης και να πετύχετε την πλειοψηφία;
Α. Τσίπρας: Η νέα ελληνική κυβέρνηση έχει εκλεγεί προσφάτως και έχει λάβει συγκεκριμένη εντολή από τον ελληνικό λαό να διαπραγματευτεί με τους εταίρους, προκειμένου να φέρει μια βιώσιμη συμφωνία, οικονομικά βιώσιμη και να διαμορφώσει και όρους κοινωνικής βιωσιμότητας, σε μια χώρα που τα τελευταία πέντε χρόνια έχει χάσει το 25% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της από ένα «πρόγραμμα διάσωσης», που δεν κατάφερε να φέρει θετικά αποτελέσματα.
Η ελληνική κυβέρνηση θα κρίνει την όποια κατάληξη των διαπραγματεύσεων με κριτήριο την οικονομική βιωσιμότητα της λύσης που θα προταθεί και βεβαίως με κριτήριο την κοινωνική αποδοχή αυτής της πρότασης.
Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι δεν είναι στο μυαλό μας η επιλογή του να καλέσουμε εκ νέου τον ελληνικό λαό να αποφανθεί, διότι ο ελληνικός λαός έχει δώσει την απόφασή του με σαφήνεια στις 25 του Γενάρη.
Συνεπώς, μπροστά μας έχουμε μονάχα μια επιλογή: Να υπάρξει μια λύση η οποία θα είναι οικονομικά βιώσιμη και άρα θα μπορεί να γίνει αποδεκτή από την ελληνική κυβέρνηση και κατ’ επέκταση από το εθνικό Κοινοβούλιο. Αν δεν υπάρξει μια τέτοια λύση, τότε η κυβέρνηση θα είναι αυτή που θα αναλάβει να διαχειριστεί, σε συνεργασία φυσικά με τη θεσμική συγκρότηση της χώρας, το Κοινοβούλιο, θα αναλάβει να πάρει τις κρίσιμες αποφάσεις.
Δεν είμαι από αυτούς που δεν συνηθίζω να παίρνω δύσκολες αποφάσεις. Και δεν είμαι από αυτούς που θέλω τη δύσκολη στιγμή «να πετάω τη μπάλα στην εξέδρα» ή να ρίχνω την ευθύνη αλλού.
Θέλω, λοιπόν, να σας διαβεβαιώσω ότι σε περίπτωση που έχουμε έναν έντιμο συμβιβασμό και μια βιώσιμη λύση, εγώ και οι συνεργάτες μου, η ελληνική κυβέρνηση που εκλέχτηκε πρόσφατα από τον ελληνικό λαό θα αναλάβει το κόστος να σηκώσει αυτή τη συμφωνία και να τη φέρει εις πέρας.
Σε περίπτωση που δεν έχουμε έναν έντιμο συμβιβασμό και μια οικονομικά βιώσιμη λύση, πάλι εμείς θα είμαστε αυτοί που θα αναλάβουμε την ευθύνη να πούμε το μεγάλο όχι στη συνέχεια μια καταστροφικής πολιτικής για την Ελλάδα.

Δημοσιογράφος: Η ερώτησή μου απευθύνεται στον Αυστριακό Καγκελάριο. Η λιτότητα μετά από πέντε χρόνια στην Ελλάδα, κύριε Καγκελάριε, έχει τσακίσει τον ελληνικό λαό. Βλέπουμε, όμως, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ επιμένουν στην ίδια συνταγή, στη συνταγή της λιτότητας. Μήπως είναι η ώρα να αλλάξει αυτή η συνταγή, γιατί, διαφορετικά, πώς θα έρθει η ανάπτυξη στην Ελλάδα με τη λιτότητα την οποία επιβάλλετε συνεχώς; Και κάτι άλλο, κύριε Καγκελάριε: Προτίθεσθε να αναλάβετε κάποια πρωτοβουλία τις επόμενες ημέρες, προκειμένου να γεφυρωθούν οι διαφορές ανάμεσα στις δυο πλευρές;
Βέρνερ Φάιμαν: Τις επόμενες μέρες, όντως, θα υποστηρίξω οτιδήποτε θα οδηγήσει σε ένα συμβιβασμό. Εμείς από κοινού μιλήσαμε ενδελεχώς και μπήκαμε σε βάθος, και πήρα μια πληθώρα από πολύ σημαντικές πληροφορίες, εν προκειμένω.
Εγώ είμαι πεπεισμένος και από καρδιάς θα κάνω αυτή την προσπάθεια να βρω ένα συμβιβασμό που πραγματικά να σέβεται και τις δυο πλευρές. Θα ήθελα όμως να πω κάτι όσον αφορά τα προβλήματα αυτά που οδήγησαν σε μείωση και όλα τα σχετικά. Εγώ πιστεύω ότι μέσα από την κρίση πρέπει να επενδύσει κανείς. Και αυτό πρέπει να το κάνει κανείς. Δεν έχει νόημα αυτή τη στιγμή να κάνει οριζόντιες περικοπές, γιατί οι οριζόντιες περικοπές δεν έχουν να κάνουν τίποτα με κοινωνική ανάληψη ευθύνης. Είναι μια κριτική που κάνω και εγώ σε μια τέτοιου είδους πολιτική, η οποία πραγματικά θεωρεί ότι οι μειώσεις είναι το παν. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο είναι θέμα των επενδύσεων. Και οι επενδύσεις είναι μια απάντηση που δεν μπορεί να δώσει κανείς απλώς και μόνο, εάν πει «ορίστε έχω έναν προϋπολογισμό, κάνω μειώσεις και θα φτάσω σε ένα συμπέρασμα». Είναι δική μας ευθύνη να κάνουμε μια διαφορετική πολιτική και το λέω για όλη την Ευρώπη. Και ξέρω πάρα πολύ καλά ότι είναι και πράγματα που πρέπει να κάνω εγώ στη δική μου την πατρίδα. Πραγματικά το κράτος δικαίου πρέπει να υποστηριχθεί. Θα πρέπει να υπάρξει καταπολέμηση των αδικιών, καταπολέμηση των απατών. Πού είναι όλοι εκείνοι οι οποίοι έχουν στείλει τα λεφτά τους στην Ελβετία; Είμαστε σίγουροι ότι τα έχουν φορολογήσει; Ότι λειτουργούν οι φορολογικές και οικονομικές αρχές και πάνω απ’ όλα υπάρχει καταπολέμηση της διαφθοράς; Είναι, επομένως, δική μας ευθύνη. Άρα, θα πρέπει πραγματικά όταν περικόπτουμε από τους φτωχούς, θα πρέπει ταυτόχρονα να υπάρχει και κάτι άλλο που να ελέγχεται, δηλαδή, καταπολέμηση των εγκληματικών διαδικασιών, ώστε να οδηγηθούμε σε αναθεωρήσεις. Και δεν θα υπάρξει αναγέννηση και αναθεώρηση αν κάποιος φοβάται να πάει σε ένα νοσοκομείο γιατί δεν έχει ασφάλεια υγείας. Να υπάρξει αναθεώρηση οικονομικής πολιτικής, που θα ελέγχει αν όλοι πραγματικά πληρώνουν τους φόρους τους και όχι ορισμένοι να βρίσκουν καταφύγιο σε κάποιες οικονομικές «οάσεις» φοροαπαλλαγών στην Ευρώπη.
Συνεπώς, η καταπολέμηση των οικονομικών ατασθαλιών και πάσης φύσεως οικονομικών εγκλημάτων στην Ευρώπη είναι όντως μια δύσκολη υπόθεση, που όμως απαιτεί επιτακτικά διέξοδο και θετική έκβαση στη σύγχρονη εποχή μας. Επομένως, δεν μπορεί να ευσταθεί καμία δικαιολογία του τύπου «δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα». Πρέπει κανείς κάτι να κάνει, πρέπει να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του και με όλη του τη δύναμη.

Δημοσιογράφος: Θα ήθελα να ρωτήσω κάτι εσάς κ. Καγκελάριε. Στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων που γίνονται, το θέμα είναι τι θα γίνει με τις συντάξεις. Έχουμε ακούσει ότι αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα. Υπάρχει δυνατότητα ενός συμβιβασμού; Εν προκειμένω, οι πληροφορίες που έχουμε, δεν ισχύουν;
Βέρνερ Φάιμαν: Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι έχει νόημα πραγματικά να μην περικοπούν οι πολύ μικρές συντάξεις, οι περιορισμένες συντάξεις. Αυτό είναι μια προσωπική πεποίθηση την οποία έχω. Διότι άνθρωποι οι οποίοι είναι συνταξιούχοι και εγώ κοιτώ αυτή τη στιγμή τις τιμές στα super markets, πρέπει ο άνθρωπος αυτός να μπορεί να ζήσει, να σας το πω έτσι χονδρικά. Αλλά, πρέπει να προτείνει κανείς κάτι στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων που να καθιστά σαφές ότι είναι σε θέση να έχει έσοδα. Και εγώ αυτή τη στιγμή πρέπει να πω ότι πήρα κάποιες πληροφορίες που μου λένε ότι ο κ. Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση εν προκειμένω, κάνει τέτοιες προτάσεις και θέλει να τις υποβάλει. Όπως η Αυστρία με την Ελβετία έχει φτάσει σε κάποια συμφωνία, έτσι θέλει – μου είπε ο κ. Πρωθυπουργός – και η Ελλάδα να φτάσει και έχει φτάσει μέχρι ενός σημείου σε μια συμφωνία με την Ελβετία. Άρα, υπάρχουν πολλές δυνατότητες. Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι μπορούμε να βρούμε πολύ καλύτερες λύσεις από αυτές που υπάρχουν, ώστε να μην διευρύνουμε ακόμη περισσότερο τη φτώχεια και την ανεργία.
Το ερώτημα που θέτετε όσον αφορά τις πληρωμές και το πρόγραμμα που θα βρούμε ώστε να δώσει μια ανάσα και ταυτόχρονα να υπάρξει και μια σταθερότητα για να έχουμε επενδύσεις, αυτό είναι θέμα διαπραγματεύσεων. Εγώ, ακριβώς, εδώ πιστεύω ότι χρειαζόμαστε ένα μεσοπρόθεσμο διάστημα για την Ελλάδα, ώστε να μπορέσουμε να βοηθήσουμε τη χώρα να φύγει από τη μηνιαία, για να μην πω εβδομαδιαία επιτήρηση.

Δημοσιογράφος: Κύριε Καγκελάριε, απ’ ό,τι καταλάβατε φαντάζομαι, από τη συνομιλία που είχατε με τον Πρωθυπουργό ότι η ελληνική πλευρά έχει φτάσει στα όριά της, σε ό,τι αφορά στις παραχωρήσεις που μπορεί να κάνει. Από την άλλη πλευρά, έχουμε τους ευρωπαϊκούς θεσμούς που επιμένουν σε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα. Θέσατε ως ορίζοντα την 25η Ιουνίου, που είναι η Σύνοδος Κορυφής. Μέχρι τότε, υπάρχουν διάφορα Eurogroup. Ποια θα είναι η στάση της Αυστρίας σ’ αυτά τα Eurogroup; Γιατί ξέρουμε ότι ο υπουργός των Οικονομικών σας έχει μάλλον διαφορετικές απόψεις από τις δικές σας, σε ό,τι αφορά στην αυστηρότητα του προγράμματος.
Βέρνερ Φάιμαν: Ο κύριος Σόιμπλε, με τον οποίο έχω συζητήσει πολλαπλώς, έχει σωστή θέση όσον αφορά στην ανάγκη του να βρεθεί μία συμβιβαστική λύση-πρόταση. Ο κύριος Πρωθυπουργός μού είπε πώς ακριβώς καταλαβαίνει αυτή τη σύγκλιση απόψεων και τηρώντας μία ισορροπία σε κοινωνικά θέματα να βρει έναν δρόμο που να είναι λειτουργικός, χωρίς να αυξήσει το θέμα της φτώχειας και της ένδειας. Δεν βλέπω τη λύση μπροστά μου αυτή τη στιγμή, αλλά είμαι πεπεισμένος ότι εάν θέλουμε κάτι, έχουμε πολύ καλές δυνατότητες. Η ημερομηνία της Συνόδου Κορυφής, για να βρεθεί μία πραγματική λύση για την επιμήκυνση του προγράμματος, προκύπτει από το γεγονός ότι ορισμένα κράτη πρέπει να περάσουν μία τέτοια απόφαση μέσα από το κοινοβούλιο. Μας μένει η Παρασκευή, η Δευτέρα και η Τρίτη μόνο. Η Αυστρία εν προκειμένω δεν χρειάζεται αυτόν τον χρόνο. Η Αυστρία μπορεί, εάν την ερχόμενη Πέμπτη φτάσουμε σε ένα συμπέρασμα, πολύ γρήγορα εν προκειμένω να φτάσει σε ένα θετικό συμπέρασμα. Ακριβώς για αυτόν τον λόγο πιστεύω και επειδή ο χρόνος είναι πολύ περιορισμένος δεν είναι θέμα το τι θα κάνουμε εμείς στην Αυστρία, είναι, όμως, θέμα διαδικασιών σε διάφορα άλλα κράτη, όπου πραγματικά πρέπει να περάσει μέσα από τα κοινοβούλια αυτή η απόφαση. Και γι’ αυτό πρέπει να κάνουμε χρήση αυτού του χρόνου. 

Πηγή

Άρθρο του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στη γερμανική εφημερίδα tagesspiegel: «Οι Γερμανοί δεν πληρώνουν τους Έλληνες»

Στην εξέλιξη μιας διαπραγμάτευσης είναι θεμιτή η επίμονη αντιπαράθεση επιχειρημάτων, αρκεί να υπάρχει ειλικρίνεια και καλή πίστη μεταξύ των μερών.

Διαφορετικά, όταν ο  διάλογος δεν αποσκοπεί στην αλήθεια, πρέπει να καταφύγει κανείς στις μεθόδους που περιγράφει ο σπουδαίος Γερμανός φιλόσοφος Σοπενάουερ στο «Η Τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο»!

Γιατί είναι αθέμιτο να χρησιμοποιούνται επιλεκτικά στατιστικοί δείκτες, περιβεβλημένοι μάλιστα με το κύρος διακεκριμένων οικονομολόγων όπως ο Olivier Blanchard, για να παραχθούν αστήρικτες γενικεύσεις που συσκοτίζουν την πραγματικότητα.

Με δυό λόγια η σημερινή μου παρέμβαση στη φιλόξενη εφημερίδα σας αποσκοπεί στο να αποκαταστήσει έναν διαδεδομένο μύθο προς τον μέσο Γερμανό φορολογούμενο.

Όσοι του λένε ότι πληρώνει μισθούς και συντάξεις Ελλήνων δεν του λένε την αλήθεια.

Δεν παρεμβαίνω για να αρνηθώ ότι το ασφαλιστικό μας σύστημα έχει πρόβλημα. Αλλά για να επισημάνω που ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα και πως μπορεί να επιλυθεί. Γιατί τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει κύματα περικοπών, χωρίς όμως να αποδώσουν κάτι, παρά μόνο μεγαλύτερη ύφεση που έκανε το πρόβλημα ακόμα μεγαλύτερο.

Πιο συγκεκριμένα, ίσως να ακούγεται εντυπωσιακά μεγάλο ως μέγεθος ότι ποσοστό 75% των πρωτογενών δαπανών πηγαίνει στην πληρωμή μισθών και συντάξεων. Στην πραγματικότητα, όμως, μόλις το 30% αφορά τις συντάξεις και εν πάση περιπτώσει οι μισθοί είναι διαφορετικό πράγμα από τις συντάξεις και η άθροισή τους είναι σοβαρό μεθοδολογικό σφάλμα.

Ειδικά η σύγκριση με την Γερμανία είναι μάλλον παραπειστική καθώς σύμφωνα με τα διαχρονικά στοιχεία των Αgeing Reports (2009, 2015) η συνταξιοδοτική δαπάνη στην Ελλάδα από 11,7% του ΑΕΠ το 2007 (ελάχιστα υψηλότερη από το 10,4% της Γερμανίας) έφτασε στο 16,2% το 2013 (ενώ στη Γερμανία παρέμεινε περίπου σταθερό).

Που οφείλεται αυτή η αύξηση; Μήπως στην αύξηση των συνταξιούχων ή στην αύξηση των συντάξεων; Τίποτα από τα δύο, αφού ο αριθμός των συνταξιούχων δεν έχει μεταβληθεί ιδιαίτερα ενώ το ύψος των συντάξεων έχει συρρικνωθεί δραματικά από τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν.

Αρκεί η απλή αριθμητική για να συμπεράνει κανείς ότι η αύξηση της συνταξιοδοτικής δαπάνης σαν ποσοστό του ΑΕΠ οφείλεται αποκλειστικά στη μείωση του ΑΕΠ (του παρονομαστή) και όχι στην αύξηση της δαπάνης (του αριθμητή). Με άλλα λόγια, το ΑΕΠ μειώθηκε πιο γρήγορα από τις συντάξεις.

Σε ότι αφορά τις ηλικίες συνταξιοδότησης, μήπως στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι συνταξιοδοτούνται πολύ νωρίτερα ;

Η αλήθεια είναι το όριο συνταξιοδότησης στην Ελλάδα είναι στα 67 έτη για άντρες και γυναίκες, δηλαδή δύο χρόνια πάνω από τη Γερμανία.

Η μέση ηλικία αποχώρησης από την αγορά εργασίας των αντρών στην Ελλάδα είναι στα 64,4 χρόνια, δηλαδή 8 μήνες νωρίτερα από τα 65,1 χρόνια της Γερμανίας ενώ οι ελληνίδες γυναίκες αποχωρούν από την εργασία τους στα 64,5 χρόνια, 3,5 περίπου μήνες αργότερα από τις γερμανίδες που αποχωρούν στα 64,2 χρόνια.

Τα παραπάνω δεν τα αναφέρω για να αποφύγω το πρόβλημα ούτε για να αρνηθώ τις στρεβλώσεις και παθογένειες του ασφαλιστικού μας συστήματος αλλά για να αποδείξω ότι το πρόβλημα δεν είναι η υποτιθέμενη γενναιοδωρία του.

Η πιο σημαντική διαταραχή στο σύστημα οφείλεται στα μειωμένα έσοδα που κατέγραψε τα τελευταία χρόνια. Αυτά προέκυψαν τόσο από τις απώλειες περιουσιακών στοιχείων που προκάλεσε το PSI ( κούρεμα των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου που κατείχαν τα Ασφαλιστικά Ταμεία με συνολικό κόστος περίπου 25 δις) όσο όμως -και κυρίως- από την μεγάλη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών που προκάλεσε η εκτίναξη της ανεργίας και η μείωση των μισθών.

Ειδικότερα δε, κατά τη περίοδο 2010- 2014 με σειρά μέτρων αφαιρέθηκαν από το ασφαλιστικό  μας σύστημα περί τα 13 δις ευρώ, με αντίστοιχη μείωση συντάξεων και παροχών σε ποσοστό περίπου 50%, γεγονός που έχει εξαντλήσει τα περιθώρια περεταίρω μειώσεων χωρίς να θιγεί ο πυρήνας λειτουργίας του συστήματος.

Εξάλλου πρέπει να καταλάβουμε ότι το σύστημα πιέζεται κυρίως από την πλευρά των εσόδων κι όχι τόσο των δαπανών, όπως συχνά υπονοείται.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να επισημάνω και ένα επιπλέον στοιχείο που αποτελεί ιδιαιτερότητα της Ελλάδας της κρίσης. Το ασφαλιστικό σύστημα  αποτελεί τον θεσμοθετημένο μηχανισμό αλληλεγγύης μεταξύ των γενεών και η βιωσιμότητα του είναι κεντρικό ζήτημα για το σύνολο της κοινωνίας. Παραδοσιακά, αυτή η αλληλεγγύη σημαίνει ότι οι νέοι χρηματοδοτούν με τις εισφορές τους τις συντάξεις των γονιών τους. Όμως, στην Ελλάδα της κρίσης, συχνά βλέπουμε αυτή την αλληλεγγύη αντεστραμμένη αφού οι συντάξεις των γονιών χρηματοδοτούν την επιβίωση των παιδιών τους. Οι συντάξεις της τρίτης ηλικίας είναι το τελευταίο καταφύγιο για ολόκληρες οικογένειες που έχουν ένα ή κανένα πλέον μέλος να εργάζεται σε μια χώρα με ανεργία 25% στο γενικό πληθυσμό και 50% στους νέους.

Μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση δεν μπορούμε να υιοθετούμε μια λογική τυφλών και οριζόντιων περικοπών, όπως μας ζητάνε κάποιοι, που θα προκαλέσουν δραματικές κοινωνικές συνέπειες.

Από την άλλη δεν στεκόμαστε καθόλου αδιάφορα μπροστά στην αδύναμη προοπτική του ασφαλιστικού μας συστήματος και είμαστε αποφασισμένοι να εξασφαλίσουμε τη βιωσιμότητα του.

Η Ελληνική κυβέρνηση κατέθεσε συγκεκριμένες προτάσεις για εξορθολογισμό του συστήματος. Συμφωνήσαμε  στην άμεση κατάργηση του καθεστώς των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων που αυξάνουν τη μέση ηλικία συνταξιοδότησης και δεσμευτήκαμε να προχωρήσουμε άμεσα στην ενοποίηση των ταμείων, μειώνοντας τα λειτουργικά τους έσοδα και περιορίζοντας τα ειδικά καθεστώτα.

Όπως αναλύσαμε διεξοδικά στις συζητήσεις με τους θεσμούς, αυτές οι μεταρρυθμίσεις λειτουργούν αποφασιστικά υπέρ της βιωσιμότητας του συστήματος. Κι όπως όλες οι μεταρρυθμίσεις, τα αποτελέσματά τους δεν φαίνονται από τη μια μέρα στην άλλη. Όμως η βιωσιμότητα απαιτεί μακροπρόθεσμη οπτική και δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με στενά βραχυπρόθεσμα δημοσιονομικά κριτήρια (πχ μείωση δαπάνης κατά 1% του ΑΕΠ το 2016).

Ο Ντισραέλι έλεγε ότι υπάρχουν τριών ειδών ψεύδη: τα συνήθη, τα καταστρεπτικά και η στατιστική. Ας μην επιτρέψουμε μια ιδεοληπτική χρήση των δεικτών να καταστρέψει την ώριμη συμφωνία που προετοιμάσαμε όλο το προηγούμενο διάστημα των εντατικών διαβουλεύσεων. Είναι καθήκον όλων μας.

Πολεμικό κλίμα εναντίον του Στουρνάρα

Θύελλα αντιδράσεων προκάλεσε η Έκθεση της Νομισματικής Πολιτικής που έδωσε σήμερα στην δημοσιότητα ο διοικητής της ΤτΕ. Την επέστρεψε ως «απαράδεκτη» η πρόεδρος της Βουλής. «Ξεπερνά τα όρια της θεσμικής του ιδιότητας» αναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ. «Να παραμείνει στις αρμοδιότητές του» τον κάλεσε ο Ν. Παππάς. Μήνυση θα καταθέσει η Ρ. Μακρή.

«Ξεπερνά τα όρια της θεσμικής του ιδιότητας»

«Με τη σημερινή του έκθεση για τη νομισματική πολιτική ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος όχι μόνο ξεπερνά τα όρια της θεσμικής του ιδιότητας, αλλά προσπαθεί να συμβάλει στη δημιουργία ενός ασφυκτικού πλαισίου στις κινήσεις και τα διαπραγματευτικά περιθώρια της Ελληνικής Κυβέρνησης», αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ.

Και προσθέτει: «Είναι απορίας άξιον πως συμβαίνει αυτό όταν υποτίθεται ότι ρόλος της Τράπεζας της Ελλάδος είναι η διασφάλιση της σταθερότητας του τραπεζικού συστήματος».

«Να μείνει προσηλωμένος στα καθήκοντά του»

Λίγο μετά την επίσημη ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ, ο υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς, κάλεσε τον κεντρικό τραπεζίτη να μείνει προσηλωμένος στα καθήκοντά του.

Μήνυση καταθέτει η Ρ. Μακρή

Η Ραχήλ Μακρή σε ανακοίνωσή της, κατηγορεί τον Στουρνάρα ότι προωθεί το Grexit και πως με τις δηλώσεις του διασαλεύει το δημοκρατικό πολίτευμα. Για το λόγο αυτό, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ανέφερε ότι το πρωί της Πέμπτης θα καταθέσει μήνυση εις βάρος του κεντρικού τραπεζίτη στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ευτέρπη Κουτζαμάνη. 

Σκέφτεται περισσότερο ως υπουργός της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, παρά ως κεντρικός τραπεζίτης

Ο Γιάννης Στουρνάρας σκέφτεται περισσότερο ως υπουργός της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, παρά ως κεντρικός τραπεζίτης, υποστήριξε ο Αλέκος Καλύβης, μέλος της πολιτικής γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ.

Νωρίτερα, Νέα Δημοκρατία, Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ, καταφέρονταν κατά της πρόεδρου της Βουλής με αφορμή την ενέργειά της να μην δεχθεί και να επιστρέψει ως απαράδεκτη την έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος.

Πηγή

«Παράνομο το χρέος, ανήθικη επίθεση από ΔΝΤ, ΕΚΤ, Ε.Ε.»

«Η αξιοπρέπεια των ανθρώπων αξίζει παραπάνω από το παράνομο, παράτυπο, απεχθές και μη βιώσιμο χρέος» | EUROKINISSΙ/ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ 

Για «παράνομο, παράτυπο και απεχθές χρέος» κάνουν λόγο τα προκαταρκτικά συμπεράσματα της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους που δόθηκαν σήμερα (Τετάρτη) στη δημοσιότητα.  

«Η Επιτροπή θεωρεί ότι η Ελλάδα ήταν και είναι το θύμα μιας επίθεσης που προετοιμάστηκε και οργανώθηκε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τηνΕυρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Αυτή η βίαιη, παράνομη και ανήθικη αποστολή είχε σκοπό αποκλειστικά τη μεταφορά του ιδιωτικού χρέους στο δημόσιο τομέα», αναφέρεται χαρακτηριστικά στα συμπεράσματα, ενώ υπογραμμίζεται ότι το ελληνικό χρέος από τον Ιούνιο του 2015 θεωρείται μη βιώσιμο, γιατί «η εξυπηρέτησή του θα παραβίαζε τα ανθρώπινα δικαιώματα». 

«Η αξιοπρέπεια των ανθρώπων αξίζει παραπάνω από το παράνομο, παράτυπο, απεχθές και μη βιώσιμο χρέος», αναφέρεται επίσης και τονίζεται πως η Ελλάδα έχει νομικές δυνατότητες να αρνηθεί μονομερώς την αποπληρωμή του. 

Στο κείμενο αναφέρεται ότι τα δάνεια που χορήγησαν στη χώρα (οι ΔΝΤ, ΕΚΤ, EFSF, χώρες ευρωζώνης, ιδιώτες επενδυτές) θα πρέπει θα θεωρηθούν παράνομα, παράτυπα και απεχθή, καθώς η χορήγησή τους παραβίαζε το Σύνταγμα της Ελλάδας, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη δημοκρατία, τις διεθνείς συνθήκες, το διεθνές Δίκαιο, αλλά και τους κανόνες των ίδιων των πιστωτικών ιδρυμάτων. Στο κείμενο -το οποίο δημοσιεύτηκε πρώτα στην αγγλική γλώσσα- επισημαίνεται ότι στόχος των δανείων ήταν η σωτηρία ξένων και εγχώριων τραπεζών. 

Υπενθυμίζεται πως επικεφαλής στη συγκεκριμένη επιτροπή είναι η πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, Ζωή Κωνσταντοπούλου, ενώ συμμετέχουν ως επιστημονικός συντονιστής, ο Βέλγος Ερίκ Τουσέν, και ως υπεύθυνη για τις σχέσεις της Επιτροπής με το Ευρωκοινοβούλιο και τα Κοινοβούλια ξένων χωρών, η ευρωβουλευτής Σοφία Σακοράφα. 

Οι εργασίες της Επιτροπής θα συνεχισθούν την Πέμπτη, στις 10:30 π.μ.. και θα ολοκληρωθούν με συνέντευξη Τύπου, που θα πραγματοποιηθεί στο εντευκτήριο της Βουλής στις 16:00, στη διάρκεια της οποίας θα διανεμηθεί και η προκαταρκτική έκθεση της Επιτροπής. 

Πηγή

Η δημοσκόπηση του λαού…

Γράφει η Παναγιώτα Μπλέτα (συγγραφέας)*

Πολλές οι δημοσκοπήσεις και τα καίριο ερώτημα πάντα ίδιο.

Ναι ή Όχι στο ευρώ. Και οι απαντήσεις πλειοψηφικά υπέρ. Τόσο πλειοψηφικά, που πλέον έχει ξεπεραστεί και το ίδιο το ερώτημα…

Ένα μόνο θέμα εκκρεμεί , το οποίο αποτελεί και την ουσία ενός ερωτήματος, που στην επιφάνεια του λειτουργεί παραπλανητικά.

Ναι στο ευρώ, αλλά σε ποιο ευρώ…

Ποια συμφωνία είναι εκείνη που θα ισοσταθμίσει το ευρώ της Ελλάδας με το ευρώ της Γερμανίας, τις εμπορικές συναλλαγές της Ελλάδας με τις εμπορικές συναλλαγές της Γερμανίας, τη ζωή στην Ελλάδα με τη ζωή στη Γερμανία, τους μισθούς της Ελλάδας με τους μισθούς της Γερμανίας , τις συντάξεις της Ελλάδας με τις συντάξεις της Γερμανίας;

Για το κόστος ζωής δεν θα πω, γιατί αυτό είναι ήδη ισοσταθμισμένο, αν όχι μεγαλύτερο στην Ελλάδα σε κάποια αγαθά και όλα αυτά χάρη στην ευγενική χορηγία της Ευρωπαικής Ένωσης,  που μας επιτρέπει τις εισαγωγές από τις αδερφές χώρες και κυρίαρχα από τη Γερμανία, προκειμένου να αναπτύσσεται η οικονομία της πλεονασματικά…

Ποια συμφωνία είναι εκείνη που θα επιτρέψει την Ελλάδα να ανταπεξέλθει πραγματιστικά στο χρέος της, κάνοντας το βιώσιμο;

Ποιά συμφωνία είναι εκείνη που θα επιτρέψει δίκαιους φόρους, που θα αφήσουν την ανάπτυξη να αναπνεύσει και θα ανακατανείμουν τα εισοδήματα ωφελώντας τα φτωχότερα στρώματα , που σήμερα αποτελούν τη μεγαλύτερη στοιβάδα της ελληνικής κοινωνίας;

Ποια συμφωνία είναι εκείνη που θα βάλει τέλος στην κερδοσκοπία εις βάρος των υπόλοιπων λαών μέσα στην Ευρωπαική Ένωση;

Ποια συμφωνία είναι εκείνη που θα μας κάνει να υπολογίζουμε την Ευρωπαική Ένωση, ως την ευκαιρία της χώρας για ανασυγκρότηση της οικονομικής και κοινωνικής της δομής;

Αν όλα αυτά τα ερωτήματα  εκτεθούν σε μια δημοσκόπηση, τότε θα βγάλουμε αδιαφιλονίκητα συμπεράσματα για το τι πραγματικά ζητά ο λαός.

Και αυτή την δημοσκόπηση θα έπρεπε να την έχει διεξάγει η ίδια η Ευρωπαική Ένωση σε όλες τις χώρες μέλη για να έχει μια πλήρη εικόνα για την αποτελεσματικότητα της πολιτικής που ασκεί, καθώς και για την  συνδεσιμότητα της με τη Δημοκρατία…

Αυτή τη δημοσκόπηση θα την διεξάγει ο ίδιος ο λαός όμως, όταν υπολείπεται το πολιτικό σύστημα ή η επιστήμη.

Τότε μόνο μπορεί με ασφάλεια να απαντηθεί το ερώτημα «Ναι ή Όχι στο Ευρώ» και όχι μέσα από τους καναλοφωνούντες βολεμένους , που δεν δίνουν όχι ευρώ ούτε δραχμή για τον υπόλοιπο λαό που βασανίζεται…

Το “UNFUCK GREECE” κατεβαίνει στο Σύνταγμα, στη «Δημοσκόπηση του Λαού», την Τετάρτη 17 Ιουνίου, και ώρα 19:30μμ , όπως κατέβηκε και το Φεβρουάριο και έγινε παγκόσμιο σύμβολο αντίστασης.

Σας καλώ όλους να είστε εκεί.

 * Η Παναγιώτα Μπλέτα γεννήθηκε στην Λακωνία ενώ μεγάλωσε στο Χαλάνδρι. Σπούδασε στη Νέα Υόρκη: ΜΒΑ - Μεταπτυχιακός τίτλος στη Διοίκηση και Οργάνωση Επιχειρήσεων, New York Institute of Technology BSc Marketing-Management - Πτυχίο στην Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων και Marketing, City University of New York Δραστηριοποιήθηκε έντονα στο χώρο της Τοπικής αυτοδιοίκησης όπου και διακρίθηκε: Αντιδήμαρχος Χαλανδρίου - Πρόεδρος των Δημοτικών Επιχειρήσεων Πολιτισμού και Ανάπτυξης στο Δήμο Χαλανδρίου, Δημιουργία πρώτου Δημοτικού Κ.Ε.Π. στην Ελλάδα –Κ.Ε.Π. Χαλανδρίου, Υποψήφια Νομάρχης -Nομός Λακωνίας- Επικεφαλής Νομαρχιακής Παράταξης - Δημιουργία πρότυπου Newsletter, που αφορούσε τα Ευρωπαϊκά προγράμματα σε σχέση με την Περιφέρεια και συνέβαλλε ουσιαστικά στην απορρόφησή τους. Συνεργάστηκε επαγγελματικά με μεγάλους ελληνικούς και ξένους επιχειρηματικούς ομίλους, που δραστηριοποιούνται στο χώρο των call centers, έρευνας, επικοινωνίας, εκπαίδευσης, καθώς και εστίασης αναλαμβάνοντας υψηλές διοικητικές θέσεις: Σχεδίασε και υλοποίησε projects με σημαντικά ωφέλιμη αξία για το Ελληνικό κοινό – Γραμμή Ενημέρωσης σεισμόπληκτων 0800-18000, Γραμμή Εξυπηρέτησης Πολιτών 1464 κτλ Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με την αρθρογραφία και τη συγγραφή. Έχουν εκδοθεί: το πολιτικό βιβλίο «ΟΙ ΠΕΝΗΝΤΑ ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ», το οικονομικό δοκίμιο «ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ» και τρεις ποιητικές της συλλογές «ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΕ ΜΙΑ ΧΑΜΕΝΗ ΠΑΤΡΙΔΑ», «UNFUCK THE WORLD» (έχει εκδοθεί και στα αγγλικά) και «ΓΥΜΝΕΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ».

Email : bletas.p1@gmail.com   -    Facebook/Twitter: Panagiota Bletas

Τηλεφωνική επικοινωνία Τσίπρα - Λιου για «άμεση επίτευξη συμφωνίας»

Τηλεφωνική επικοινωνία με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα είχε ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τζακ Λιου επισημαίνοντας την ανάγκη να υπάρξει άμεσα μια συμφωνία μεταξύ της Ελλάδας και των δανειστών.

Σύμφωνα με τους Financial Times και τον δημοσιογράφο Πίτερ Σπίγκελ, ο Τζακ Λιου ανέφερε στον Αλέξη Τσίπρα την ανάγκη για έναν πραγματικό συμβιβασμό μεταξύ Ελλάδας και δανειστών, καθώς όπως είπε «μια αποτυχία στις διαπραγματεύσεις θα συνεπάγεται άμεσες δυσκολίες για την Ελλάδα και αβεβαιότητα για την ευρωπαϊκή και παγκόσμια οικονομίας». 

Κυβερνητικές πηγές ανέφεραν ότι υπήρξε ενημέρωση για την πορεία των διαπραγματεύσεων και εκφράστηκε η πρόθεση της ελληνικής πλευράς για γεφύρωση των διαφορών ανάμεσα στις δύο πλευρές. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Τζακ Λιου ζήτησε με επιμονή ενημέρωση από τον πρωθυπουργό για την πορεία των διαπραγματεύσεων και τον κίνδυνο ναυαγίου. 

Νωρίτερα ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Τζος Έρνεστ αναφερόμενος στο ζήτημα της Ελλάδας εξέφρασε την αισιοδοξία του πως αυτό μπορεί να επιλυθεί πριν υπάρξουν σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία. Όπως τόνισε όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές θα πρέπει να εστιάσουν στο πως θα επανακάμψει η ελληνική οικονομία με τρόπο που δεν θα «κλυδωνίζει» τις αγορές. 

Πηγή