Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2015

Ο εκδημοκρατισμός της αριθμητικής


Η αριθμητική δεν είναι δημοκρατική λέει ο Στέφανος, επί έτη πολλά κι ακόμη σήμερα δάσκαλός μου. Και προσθέτει «γιατί έχει ένα δυσάρεστο χαρακτηριστικό: το αποτέλεσμα δεν επιδέχεται διαφορετικής γνώμης». Για την ερμηνεία των αριθμών μπορούν να υπάρξουν πολλαπλές εκδοχές, οι επιμέρους ποσότητες όμως έχουν μία και μοναδική τιμή.
Με την ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ ο φρέσκος άνεμος Δημοκρατίας συμπαρέσυρε και τις αντιδημοκρατικές ιδιότητες της αριθμητικής. Συχνές και σοβαρές ανακρίβειες, αριθμοί ατάκτως ερριμμένοι ή κακοποιημένοι ακούστηκαν από τα πλέον αρμόδια κυβερνητικά στελέχη. Αυτή η στάση συνοδευόταν -στα μάτια μου τουλάχιστον- από βαθιά υποτίμηση των ποσοτικών δεδομένων, σάμπως όλη η κρίση να μην είναι κατά βάση μια σειρά ποσοτικών δεδομένων, η διαχείριση των οποίων γεννά ποιοτικά χαρακτηριστικά που αφορούν ανθρώπους. 
Η άγνοια των ποσοτικών δεδομένων της ελληνικής οικονομίας και η υποτίμηση της σημασίας τους ήταν η βάση για την καταστροφική πολιτική διαχείρισή της το 2015. Ειλικρινά δεν ξέρω αν πρόκειται για άγνοια ή στρατηγική προπαγάνδα, οπωσδήποτε πάντως είναι πολύ διαδεδομένη η προχειρότητα, η υποτίμηση και η παραποίηση των αριθμών.
Την προηγούμενη εβδομάδα δύο τέως κορυφαίοι των οικονομικών της πρώτης κυβέρνησης Τσίπρα δημοσίευσαν άρθρα σχολιάζοντας την επικαιρότητα. Στις αναλύσεις τους επιστράτευσαν νούμερα και ποσοτικά στοιχεία εύληπτα, γνωστά και δημοσιευμένα, αλλά με ανακρίβειες ή και παραδοξότητες. Πρόκειται όμως για δύο ακαδημαϊκούς, είχαν όλα τα αναλυτικά εργαλεία για να περιγράψουν τα ποσοτικά στοιχεία με ενάργεια και ακρίβεια.
Ο κ. Γιάννης Βαρουφάκης με άρθρο του (Καθημερινή) ασχολήθηκε με το θέμα της ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών. Εγραψε:
«Το 2013 είχαμε την πρώτη ανακεφαλαιοποίηση όταν το Δημόσιο δανείστηκε, μέσω του κρατικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), περί τα 40 δισ. υπέρ των τραπεζών λαμβάνοντας ως αντάλλαγμα την πλειοψηφία των τραπεζικών μετοχών. Ομως, μήνες αργότερα εκδόθηκαν νέες τραπεζικές μετοχές σε τιμές 80% χαμηλότερες από εκείνες που είχε καταβάλει το Δημόσιο (ΤΧΣ). Με απόφαση της κυβέρνησης ΝΔ. - ΠΑΣΟΚ δεν επετράπη στο Δημόσιο (ΤΧΣ), ή στους μικροεπενδυτές, η αγορά τους. Ετσι, εντός μηνών, τα πρώτα 20 δισ. φορολογουμένων και μικροεπενδυτών εξανεμίστηκαν».

Η πραγματικότητα: Το Δημόσιο μέσω ΤΧΣ πράγματι δανείστηκε περίπου 40 δισ. Εξ αυτών περίπου 15 χρησιμοποιήθηκαν για να καλυφθεί το funding gap των τραπεζών Αγροτική, Ταχ. Ταμιευτήριο, Proton Bank, Ασπίς κ.λπ.
Τα υπόλοιπα 25 δισ. χρησιμοποιήθηκαν για την ανακεφαλαιοποίηση των 4 συστημικών τραπεζών και έναντι αυτών των 25 δισ. το Δημόσιο έλαβε ως αντάλλαγμα την πλειοψηφία των τραπεζικών μετοχών. Οι τιμές στις οποίες απέκτησε τις μετοχές το ΤΧΣ παρατίθενται στη στήλη (2) του Πίνακα Ι.
Την Ανοιξη του 2014 οι 4 συστημικές τράπεζες προχώρησαν σε νέες Αυξήσεις Μετοχικού Κεφαλαίου. Οι τιμές των νέων ΑΜΚ φαίνονται στην στήλη (3) του Πίνακα Ι και σε σύγκριση με τις τιμές κτήσης του Δημοσίου για την Alpha η τιμή ήταν 48% υψηλότερη, για την Πειραιώς η τιμή ήταν ίδια, ενώ 49% και 80% χαμηλότερη για τις Εθνική και Eurobank αντιστοίχως. Σε αυτές τις τιμές η αξία των μετοχών του ελληνικού Δημοσίου ήταν 18,5 δισ., δηλαδή 6,5 δισ. χαμηλότερη από το ποσό που κατέβαλλε για να τις αποκτήσει. Στην πραγματικότητα δηλαδή, θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί «τα πρώτα 6,5 δισ. των φορολογουμένων εξανεμίστηκαν».  Τα 6,5 δισ., όχι 20! Κι αν θέλαμε με έναν αριθμό να περιγράψουμε τη σχέση μεταξύ των τιμών στις αυξήσεις του 2013 και του 2014 θα χρησιμοποιούσαμε προσεγγιστικά τον μέσο όρο, δηλαδή -20,25% και όχι -80%! (1).


Ο κ.  Βαρουφάκης με το άρθρο του παρεμβαίνει με ποσοτικά στοιχεία στον δημόσιο διάλογο για ένα καυτό θέμα που απασχολεί την επικαιρότητα, απαντώντας μάλιστα και σε πολιτικό του αντίπαλο. Γνώριζε λοιπόν πως τα νούμερα που θα παραθέσει -τα νούμερα, όχι τα επιχειρήματα ή τα συμπεράσματα- θα τεθούν στη κρίση και την κριτική του δημόσιου διαλόγου. Λογικά λοιπόν θα είχε κατά νου, όπου παρέθεσε ποσοτικά στοιχεία να είναι ακριβή. Γιατί δεν ήταν;
Ο  κ. Δ. Μάρδας απαντώντας κι εκείνος, επί του προσωπικού, σε πολιτικό του αντίπαλο προχώρησε σε αναλυτική ποσοτική αποτίμηση των αποτελεσμάτων από το PSI (εδώ). Εγραψε: «Ομως το καθαρό όφελος από την αναδιάρθρωση του χρέους μετριάστηκε σημαντικά, κυρίως λόγω:
1. της ανάγκης ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών (41 δισ.)
2. του δανεισμού για επαναγορά χρέους (11,3 δισ.)
3. της μείωσης της αξίας των ομολόγων των ασφαλιστικών ταμείων ( 16,2 δισ.)
4. του δανεισμού για παροχή ομολόγων του EFSF στα ασφαλιστικά ταμεία (4,5 δισ.)
5. της ανάγκης δανεισμού για την κάλυψη του ελλείμματος του 2012 (11,9 δισ.)
6. λοιπών υποχρεώσεων του Δημοσίου (1,9 δισ.)»

Το σοβαρό πρόβλημα στην ανάλυση του κ. Μάρδα είναι ότι συγχέει το όφελος από το PSI (2)  με το ποσό μείωσης του δημοσίου χρέους το 2012. Πρόκειται καταφανώς για εντελώς διαφορετικά ερωτήματα. Για παράδειγμα, αν χρωστάω 100.000 στην τράπεζα στο κλείσιμο του 2011 και η τράπεζα το 2012 μου χαρίζει τα μισά, αυτό σημαίνει ότι «κουρεύει τα δάνειά μου κατά 50.000 ευρώ». Αυτό είναι το  όφελός μου, το κούρεμα αξίας 50.000€. Αν εγώ όμως την ίδια χρονιά δανειστώ 20.000 για να επισκευάσω το σπίτι μου, στο τέλος του 2012 το σύνολο των δανείων μου είναι 70.000, δηλ. το χρέος μου είναι μειωμένο κατά 30.000 σε σχέση με το 2011. Αλλά το όφελός μου από το κούρεμα παραμένει 50.000! Το να καταλήγω πως το όφελός μου από το κούρεμα του χρέους είναι 30.000 είναι θεμελιώδες αριθμητικό και λογικό λάθος, όπως μας έλεγαν στο δημοτικό «δεν προσθέτω μήλα με πορτοκάλια».
Εχω κι άλλα επιμέρους σχόλια στα σημεία 1,3,4,5,6 του ίδιου άρθρου.
Σημείο 1: Οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν επειδή είχαν διάφορες ζημίες από πολλές πηγές. Το μόνο σχετικό μέγεθος στον υπολογισμό του καθαρού οφέλους από το PSI είναι οι ζημιές που είχε το τραπεζικό σύστημα λόγω του PSI (3).
Σημείο 3: Σύμφωνα με την επίσημη απάντηση της Τράπεζας της Ελλάδος σε κοινοβουλευτική ερώτηση βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, εδώ, οι συνολικές απώλειες των ασφαλιστικών ταμείων από το PSI σε όρους ονομαστικής αξίας ήταν 13,4 δισ. Εχουν ειπωθεί από τα πιο επίσημα χείλη (ενδεικτικά εδώ κιεδώ) πολύ υψηλότερα νούμερα -συνήθως 25 δισ. όσες ήταν όλες κι όλες οι τοποθετήσεις των Ταμείων. Ομως αν ο κ. Υπουργός έχει άλλα στοιχεία, τον παρακαλώ να δημοσιοποιήσει τις πηγές του για να διορθώσω και εγώ τα δικά μου. Πάντως στην πηγή που παραπέμπει, οι ζημιές 16,2 δισ. αναφέρονται «σε ασφαλιστικά ταμεία και άλλους φορείς».
Στο σημείο 4: Γιατί τα χρήματα που δίνει το Δημόσιο στα Ταμεία σχετίζονται με το PSI; Εκτός αν υπονοείται πως δόθηκαν ως αποζημίωση για τις ζημιές των Ταμείων. Οπότε προκύπτει το ερώτημα αν αφαιρέθηκαν από τις ζημιές που είχαν τα Ταμεία (16,2 δις. σύμφωνα με το άρθρο); Δηλαδή οι ζημιές των Ταμείων ήταν 16,2+4,5=20,7 δισ. Πάλι θα ήθελα να γνωρίζω τις πηγές του υπουργού, για να διορθώσω την ανάλυσή μου.
Στα σημεία 5 και 6:  Οπως εξήγησα με το παράδειγμα νωρίτερα, το ύψος των ελλειμάτων ή οι λοιπές υποχρεώσεις που είχε το ελληνικό Δημόσιο το 2012 είναι εντελώς, μα εντελώς άσχετα με το όφελος του Δημοσίου από το PSI.
Και στην περίπτωση του άρθρου του κ. Μάρδα το ερώτημα είναι ίδιο, όπως και στην περίπτωση του κ. Βαρουφάκη. Γνώριζε πως τα νούμερα που θα παραθέσει -τα νούμερα όχι τα επιχειρήματα ή τα συμπεράσματα- θα εκτεθούν στην κριτική του δημόσιου διαλόγου. Γιατί δεν μερίμνησε να είναι ακριβή τα ποσοτικά στοιχεία που παρέθεσε;
Τρέφω μεγάλο σεβασμό για τους θεσμούς και τα πρόσωπα που τους ενσαρκώνουν. Αλλά αν αυτό είναι το καλύτερο -με την έννοια της ακρίβειας των ποσοτικών στοιχείων- που μπορούσαν να κάνουν οι δύο υπουργοί Οικονομικών, τι συμπεράσματα να βγάλουμε για τον τρόπο που κυβερνάται η χώρα;
Ακόμη μεγαλύτερη ήταν η έκπληξή μου όταν διάβασα την απορία του κ. Μάρδα, γιατί μας ενδιαφέρει η παρούσα αξία του χρέους. (Ουσιαστικά ισχυρίζεται πως το κέρδος από την μείωση της παρούσας αξίας αφορά μόνο τα hedge funds!)
Μα η παρούσα αξία είναι ο τρόπος να ποσοτικοποιήσουμε σε μία τιμή τρία κρίσιμα χαρακτηριστικά του χρέους: το ύψος του χρέους, το επιτόκιο και τη χρονική λήξη του. Μικρότερο επιτόκιο ή μεγαλύτερη διάρκεια παραπέμπει σε μικρότερη παρούσα αξία του χρέους. Παραθέτω ένα γράφημα με στοιχεία από την Eurostat (εδώ), όπου φαίνεται πως το κόστος των δανείων για την Ελλάδα, δηλαδή το μέσο επιτόκιο που πληρώσαμε το 2014, ήταν μικρότερο από της Γερμανίας! Και το χαμηλό κόστος δανεισμού είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα του PSI και της μείωσης της παρούσας αξίας του χρέους.


Οταν ένας οικονομολόγος αμφισβητεί το όφελος της ελληνικής οικονομίας από τη μείωση της παρούσας αξίας του χρέους, ουσιαστικά αμφισβητεί το όφελος από τη μείωση των επιτοκίων. Προσωπικά αδυνατώ να κατανοήσω αυτή την αμφισβήτηση, πολλώ μάλλον από τον υπουργό μιας κυβέρνησης που θέτει ως μείζονα στόχο τη μείωση των επιτοκίων.
Μπορώ όμως να κατανοήσω πολύ καλά γιατί τα πράγματα πήγαν τόσο στραβά με τη διαπραγμάτευση, την ανάπτυξη, τα capital controls και με την ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών.
Σημειώσεις
(1). Για λόγους πληρότητας σημειώνω ότι ειδικά στην περίπτωση της Eurobank το 2014 είχαμε σε πολύ μικρότερη κλίμακα το ίδιο φαινόμενο που ζήσαμε έντονα και εκτεταμένα στην πρόσφατη ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών.
(2). Μια αναλυτική και σχετικά ακριβή καταγραφή του οφέλους για τα δημόσια οικονομικά επιχείρησα παλαιότερα (εδώ).
(3). Οι ελληνικές τράπεζες είχαν συνολικές ζημιές 26,4 δισ.€.από το PSI σε όρους ονομαστικής αξίας και άλλα 10-11 δισ.€ από τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα επαναγοράς τον Δεκέμβριο του 2012 (PSI+). Στην πιο αυστηρή και συντηρητική προσέγγιση αποτίμησης του καθαρού οφέλους του Δημοσίου θα πρέπει αυτά τα 37 δισ.€  να αφαιρεθούν από το αρχικό ονομαστικό όφελος.

Υπουργοί... τσαμπουκάδες


Τα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες στην κυβέρνηση με υπουργούς που απειλούν δημοσιογράφους και παρεμβαίνουν με προκλητικό τρόπο επειδή δεν τους αρέσει η ενημέρωση, δείχνει ένα και μόνο πράγμα. Ότι αρχίσει να καταρρέει το σύστημα που στήνει ο ΣΥΡΙΖΑ με παρατρεχάμενους του Μαξίμου και συμμετέχοντες σε μυστικές συσκέψεις στα υπόγεια, αν όχι με τον ίδιο τον πρωθυπουργό σίγουρα με κάποιους πολύ στενούς συνεργάτες που παίζουν βρόμικο παιχνίδι.
Πρώτα εκνευρίστηκε ο πρωθυπουργός κι έκανε μαθήματα στην... διαπλοκή από την αγαπημένη του ΕΡΤ. Μετά η Γεροβασίλη από την Άρτα κούνησε το δάκτυλο στους Γερμανούς γιατί έγραψαν ότι η χώρα πάει ξανά στον τοίχο και είναι ακυβέρνητη. Μετά εκνευρίστηκε γιατί το ΔΝΤ είναι «κακό» και ήθελαν να το διώξουν, αλλά στη συνέχεια έκαναν την τεράστια κωλοτούμπα.
Και μετά ο τηλεπαραθυράτος πρώην εφοριακός και νυν υπουργός Αλεξιάδης που αφού έχει πει απίστευτα πράγματα προκαλώντας τον κόσμο, στη συνέχεια έλεγε από εδώ κι από εκεί ότι τον πολεμάει η διαπλοκή. Όλοι καταλάβαμε ότι είναι εκτός τόπου και χρόνου.
Το αποκορύφωμα του εκνευρισμού μιας κυβέρνησης που πέφτει και προσπαθεί να κρατηθεί με νύχια και με δόντια είναι αυτό που συνέβη με τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας, Παύλο Πολάκη, τον «μάγκα Κρητικό» που είναι γνωστός και ως ο καπετάνιος του φουσκωτού που κάνει διακοπές τα καλοκαίρια ο Τσίπρας.
Αυτά που ακούστηκαν στη συνέντευξη τύπου δεν έχουν προηγούμενο. Οι υπουργοί κάλεσαν τους δημοσιογράφους για να τους ενημερώσουν σχετικά με τα κονδύλια που έδινε το ΚΕΕΛΠΝΟ και για ένα πόρισμα που αποδείκνυε ότι μοιράστηκαν χρήματα χωρίς έλεγχο.
Όλως τυχαίως, όμως, μέρος του πορίσματος δημοσιεύτηκε
στο περιοδικό του γνωστού δημοσιογράφου Βαξεβάνη, το οποίο επιχειρεί να πλήξει τον Γιάννη Στουρνάρα και τη σύζυγό του η οποία εδώ και πολλά χρόνια δραστηριοποιείται στη διοργάνωση συνεδρίων.
Χωρίς στοιχεία και για έναν ανοικτό διαγωνισμό του 2009, όταν ο Στουρνάρας ούτε υπουργός ήταν ούτε και διοικητής της ΤτΕ, κάποιοι μέσω του δημοσιεύματος θέλησαν να δημιουργήσουν ντόρο για να ξεχαστούν οι... ξεχασιάρηδες υπουργοί με τα εκατομμύρια και τα ακίνητα.
Εν πάση περιπτώσει η επιχείρηση λάσπης απέτυχε αφού δεν υπήρχαν στοιχεία και ήταν φανερή η πρεμούρα ορισμένων να κάνουν ζημιά και να στοχοποιήσουν όποιον δεν τους αρέσει. Παρεμπιπτόντως, την ίδια μέρα που κάποιοι έβαζαν στο στόχαστρο τον Στουρνάρα ο Τσακαλώτος και ο Σταθάκης πήγαιναν στον Στουρνάρα για να του ζητήσουν βοήθεια για το τι πρέπει να κάνουν με τους δανειστές που τους έχουν στριμώξει στον τοίχο.
Η συνέντευξη των υπουργών Υγείας που μάλλον υπουργοί σοβαρής βλάβης θα έπρεπε να ονομαστούν, ξέφυγε από την αρχή καθώς οι δημοσιογράφοι διαμαρτυρήθηκαν για τις επιλεκτικές διαρροές και η κατάσταση έγινε εκρηκτική.
Ο υπουργός Πολάκης θυμήθηκε τότε που έπαιζε ξύλο έξω από το υπουργείο Υγείας, όπως είπε ο ίδιος και επιτέθηκε στους δημοσιογράφους. Ακούστηκαν πολύ βαριές κουβέντες που δεν ταιριάζουν σε υπουργό που τελικά έμοιαζε περισσότερο με... πορτιέρη νυχτερινού κέντρου παρά με υπουργό.
Δεν έχει νόημα να ειπωθούν τα όσα ακούστηκαν και κάλυψαν ακόμη και τα όσα περιελάμβανε το πόρισμα. Άλλωστε οι ίδιοι οι υπουργοί απέδωσαν ευθύνες σε υπαλλήλους του ΚΕΕΛΠΝΟ και καμιά ευθύνη στις συναλλασσόμενες εταιρείες, αθωώνοντάς τες και αδειάζοντας τον.... γνωστό δημοσιογράφο που νόμιζε ότι έβγαλε λαυράκι.
Μεγαλύτερη σημασία έχει το ύφος της εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ. Οι υπουργοί τσαμπουκάδες, τα στελέχη ψευτόμαγκες που σκούζουν σαν τα σκυλιά γιατί το καραβάνι του προσπερνά, που λέει και ο πρωθυπουργός.
Το ήθος της Αριστεράς φαίνεται με τους πλούσιους υπουργούς, τους έξαλλους υπουργούς, τους κρυφούς συμβούλους που δίνουν εντολές «εκτέλεσης», εκείνους που χρησιμοποιούν μέχρι και τις μυστικές υπηρεσίες προκειμένου να στήσουν το κράτος τους.
Η σήψη του ΣΥΡΙΖΑ έρχεται ταχέως και δεν θα την σταματήσουν ούτε οι φωνές, ούτε οι απειλές, ούτε οι παρακολουθήσεις, ούτε και οι δήθεν καταγγελίες για διαπλοκές και άλλες τέτοιες ανοησίες. Το τέλος τους πλησιάζει και όπως είπε και ο Τσίπρας στη Βουλή (για άλλο λόγο) βρυχώνται πριν ξεψυχήσουν




Η εκκλησία, υπεράνω όλων...



Είναι αυτονόητο πως οποιοσδήποτε μπορεί να έχει άποψη για οτιδήποτε. Αρκεί η άποψη αυτή να μην παροτρύνει σε πράξεις βίας, για παράδειγμα. Πάντα υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί. Μια αναφορά που λέει «Ε, λοιπόν, αυτούς τους ξεφτυλισμένους, φτύστε τους! Αποδοκιμάστε τους! Μαυρίστε τους! Δεν είναι άνθρωποι! Είναι εκτρώματα της φύσεως!» προτρέπει σε τέτοιες πράξεις. Ποιος αμφιβάλλει γι' αυτό;

Στη χώρα μας, με μεγάλη καθυστέρηση (2014), ψηφίστηκε ο αντιρατσιστικός νόμος, ο οποίος στο πρώτο άρθρο προβλέπει φυλάκιση τριών μηνών έως τριών ετών και χρηματική ποινή για μια συγκεκριμένη περίπτωση την οποία περιγράφει: «Όποιος με πρόθεση, δημόσια, προφορικά ή δια του τύπου, μέσω του διαδικτύου ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο ή τρόπο, υποκινεί, προκαλεί, διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων, που προσδιορίζονται με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή, το σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα φύλου ή την αναπηρία, κατά τρόπο που εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη ή ενέχει απειλή για τη ζωή, την ελευθερία ή τη σωματική ακεραιότητα των ως άνω προσώπων».

Νομικός δεν είμαι, αλλά δεν χρειάζεται κιόλας. Το άρθρο του νόμου είναι απόλυτα σαφές και συγκεκριμένο. «Διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά προσώπου ή ομάδας κλπ που προσδιορίζονται με βάσει... το σεξουαλικό προσανατολισμό...». Λογικά, αυτός που έκανε τις προαναφερόμενες παροτρύνσεις για
«τα εκτρώματα της φύσης», θα έπρεπε να διωχθεί αυτεπάγγελτα. Νομίζω πως θα συνέβαινε αυτό, αν ο συγκεκριμένος άνθρωπος (που ισχυρίζεται ότι μεταφέρει τον λόγο του Χριστού!) δεν ήταν ένας από τους πολλούς πανίσχυρους ιεράρχες αυτής της χώρας. Ο Μητροπολίτης Αιγιαλείας Αμβρόσιος. Οι δηλώσεις του αφορούν τους ομοφυλόφιλους και τον ομοφοβικό αλλά και φιλο-χρυσαυγίτικο λόγο του ο συγκεκριμένος ιεράρχης τον έχει επαναλάβει κατά καιρούς.

Βέβαια, για ν' αντιμετωπίζεται ένας ιεράρχης απέναντι στον νόμο με τον ίδιο τρόπο που συμβαίνει με οποιονδήποτε πολίτη, θα έπρεπε η συγκεκριμένη κατηγορία να θεωρείται από την Πολιτεία ισότιμη με οποιονδήποτε πολίτη. Αλλά, είναι γνωστό πως αυτό δεν συμβαίνει. Η ιεραρχία της εκκλησίας και οι ιερείς είναι κάτι ξεχωριστό γι' αυτήν τη χώρα. Είναι κάποιοι άνθρωποι με ιδιαίτερα προνόμια, τα οποία καμία απολύτως κυβέρνηση δεν τολμάει τουλάχιστον να περιορίσει. Οι αιτίες που συμβαίνει αυτό είναι περίπου αυτονόητες.

Η εκκλησία έχει ιδιαίτερα σημαντική επιρροή στην κοινωνία, άρα ένα ειδικό βάρος το οποίο δεν αγνοούν οι πολιτικές δυνάμεις. Και ιδιαίτερα εκείνες που θεωρούν πως δεν πρέπει να σπάνε αυγά, που κοιτάνε πως θα χαϊδεύουν αυτιά και ενδιαφέρονται ν' αντλήσουν και την τελευταία ψήφο με κάθε τρόπο. Κάνοντας πολλές εκπτώσεις ακόμα και εκεί που δεν θα έπρεπε. Όσοι πολιτικοί επιχείρησαν να περιορίσουν προνόμια της εκκλησίας ή να νομοθετήσουν για τα αυτονόητα σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα (π.χ. αναγραφή θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες) αναγκάστηκαν ή να αποσύρουν τις πρωτοβουλίες τους ή να δεινοπαθήσουν. Έβρισκαν πάντα απέναντί τους ένα κύμα ρασοφόρων και πιστών.

Τα χρόνια των μνημονίων, η εκκλησία διατήρησε τα προνόμια της ανέγγιχτα. Οι ιερείς εξαιρέθηκαν από τις όποιες απολύσεις ή διαθεσιμότητες δημοσίων υπαλλήλων, οι ναοί από τη φορολόγηση, η εκκλησιαστική περιουσία το ίδιο, ενώ έντονη -όπως και στο παρελθόν-παραμένει η διασύνδεση εκκλησίας-κράτους με ο,τι αυτό συνεπάγεται.

Όσοι περίμεναν από τη νέα διακυβέρνηση ότι θα προχωρούσε στον διαχωρισμό εκκλησίας-κράτους επειδή το είχε υποσχεθεί απογοητεύτηκαν. Και η απογοήτευση μάλλον πολλαπλασιάστηκε όταν ο πρωθυπουργός (που δηλώνει ή δήλωνε, αγνοώ τις σημερινές του πεποιθήσεις, άθεος), έχει αναγάγει τον αρχιεπίσκοπο ως προνομιακό του συνομιλητή και συμπεριφέρεται ως ο απόλυτα πιστός.

Όλα κυλάνε όπως πάντα. Οι φορολογούμενοι (πιστοί, άπιστοι και αλλόθρησκοι) πληρώνουμε τις αμοιβές περίπου 10.000 ιερέων, η εκκλησία διατηρεί ισχύ, προνόμια και ισχυρό λόγο σε ζητήματα για τα οποία δεν τις πέφτει λόγος, στις εκκλησίες και άλλους χώρους επιρροής της διακινείται αφορολόγητο χρήμα πιστών κ.ο.κ. Και φυσικά ο κάθε Αμβρόσιος κηρύσσει λόγους μίσους και τίποτα δεν συμβαίνει. Η εκκλησία υπεράνω όλων...

Στη Δικαιοσύνη το πόρισμα για τo «μαύρo ταμείo» του ΚΕΕΛΠΝΟ

Στη Δικαιοσύνη δίνει πλέον το λόγο η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας για να κρίνει, αν όσα περιέχονται στο πολυσέλιδο πόρισμα των επιθεωρητών Υγείας για τις δράσεις του ΚΕΕΛΠΝΟ, έγιναν νόμιμα. 
Διακόσιοι πενήντα φάκελοι ελέγχθησαν από το Σώμα Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας Πρόνοιας (ΣΕΥΥΠ) που αφορούσαν την επικοινωνιακή καμπάνια του Κέντρου Ελέγχου και Προληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ) για την περίοδο 2012-2014 και το πόρισμα έχει ήδη διαβιβασθεί στον εισαγγελέα, καθώς διαπιστώνονται παρατυπίες, ενώ ελέγχεται ο ρόλος μελών της διοίκησης του ΚΕΕΛΠΝΟ και υπηρεσιακών παραγόντων.
Ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός διευκρίνισε, πάντως, ότι δεν υπάρχει κλίμα συλλογικής ενοχοποίησης στο ΚΕΕΛΠΝΟ, τονίζοντας ότι «υπάρχει εξαιρετικό δυναμικό και υπάλληλοι ευσυνείδητοι».
Το πόρισμα παρουσιάστηκε σήμερα από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας και όπως είπε ο αναπληρωτής υπουργός Παύλος Πολάκης ο έλεγχος στα οικονομικά του ΚΕΕΛΠΝΟ θα συνεχισθεί και θα «πάει και πιο πίσω».

1,5 εκατ. ευρώ θα μπορούσαν να μην είχαν δοθεί

Οσον αφορά στην περίοδο 2012-2014, σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοινώθηκαν, ο συνολικός προϋπολογισμός του προγράμματος επικοινωνίας ανήλθε στα 9.762.000 ευρώ, εκ των οποίων συμβασιοποιήθηκαν 4.575.000 ευρώ και τελικά πληρώθηκαν 3.026.000 ευρώ. Ωστόσο, όπως είπε ο κ. Πολάκης, «1,5 εκατ. ευρώ θα μπορούσε να μην είχε δοθεί, καθώς αφορούσε κοινωνικά μηνύματα που θα μπορούσαν να προβληθούν δωρεάν». 
Πρόβλημα επίσης υπάρχει διότι, όπως ελέχθη, δεν αποδεικνύεται η συχνότητα προβολής των μηνυμάτων που πληρώθηκαν. Οι πηγές χρηματοδότησης του προγράμματος ήταν από το ΕΣΠΑ, ίδιους πόρους και μετατροπή χρήσης ενός μέρους του δανείου, που είχε ληφθεί από το ΚΕΕΛΠΝΟ για την πανδημία της γρίπης, ύψους 200 εκατ. ευρώ.

«Δεν είχε αρμοδιότητα να διεξάγει συγκεκριμένες καμπάνιες»

Οι εκστρατείες ενημέρωσης αφορούσαν την καμπάνια για την πρόληψη κατά του καρκίνου, προγραμματική δράση για την εποχική γρίπη, καμπάνια για την ορθή χρήση αντιβιοτικών, προώθηση γενοσήμων φαρμάκων και ενημερωτική εκστρατεία κατά του HIV. 
Σύμφωνα με τον κ. Πολάκη, για τον καρκίνο και τα γενόσημα το ΚΕΕΛΠΝΟ δεν είχε αρμοδιότητα να διεξάγει τις συγκεκριμένες καμπάνιες, ενώ ο κ. Ξανθός είπε ότι υπάρχουν ευθύνες μελών του ΔΣ του ΚΕΕΛΠΝΟ αλλά και των πολιτικών διοικήσεων του υπουργείο Υγείας τη συγκεκριμένη περίοδο. Ο πειθαρχικός έλεγχος βρίσκεται σε εξέλιξη, είπαν υπουργός και αναπληρωτής. 
«Ο χώρος της Υγείας βρίθει παρανομιών. Θα μπορούσαμε αυτά τα χρήματα να τα χαρακτηρίσει κάποιος και ψίχουλα συγκριτικά με άλλα, αλλά πρόκειται για δημόσιο χρήμα» είπε ο κ. Πολάκης, ενώ ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός υπογράμμισε ότι στόχος είναι η ηθικοποίηση του ΕΣΥ και η συνολική εξυγίανση του συστήματος Υγείας.


Τα κριτήρια για τη χορήγηση του επιδόματος θέρμανσης

Υπεγράφη από το υπουργείο Οικονομικών η απόφαση για τη χορήγηση επιδόματος θέρμανσης για την περίοδο 2015-2016. Στην ανακοίνωση αναφέρονται αναλυτικά τα κριτήρια για τους δικαιούχους της παροχής, ενώ η διαδικασία χορήγησης θα γίνεται ηλεκτρονικά, χωρίς ταλαιπωρία του πολίτη, μέσω του TAXISNET.

Δικαιούχοι

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργείο Οικονομικών, δικαίωμα για τη χορήγηση επιδόματος θέρμανσης έχουν:
1. Όσοι έχουν ετήσιο οικογενειακό εισόδημα 12.000 ευρώ για άγαμο και 20.000 για έγγαμο, το οποίο προσαυξάνεται κατά 2.000 ευρώ για κάθε τέκνο.
2. Όσοι η αξία της ακίνητης περιουσίας τους δεν υπερβαίνει το ποσό των 100.000 ευρώ για τους άγαμους και το ποσό των 200.000 ευρώ για τους έγγαμους και τις μονογονεϊκές οικογένειες.

Οι ζώνες

Φέτος γίνεται σύμφωνα με το υπουργείο πιο δίκαιη η κατανομή σε κλιματικές ζώνες των νομών, ώστε να αποκατασταθούν οι αδικίες που υπήρχαν.
Στην κλιματική ζώνη Α περιλαμβάνονται οι νομοί Γρεβενών, Δράμας, Ευρυτανίας, Καστοριάς, Κοζάνης, Σερρών, Φλώρινας, Ιωαννίνων.
Στην κλιματική ζώνη Β, οι νομοί Αρκαδίας, Εβρου, Ημαθίας, Θεσσαλονίκης, Καβάλας, Καρδίτσας, Κιλκίς, Λάρισας, Μαγνησίας, Ξάνθης, Πέλλας, Πιερίας, Ροδόπης, Τρικάλων, Χαλκιδικής.
Στην κλιματική ζώνη Γ, οι νομοί Αιτωλοακαρνανίας, Αρτας, Αττικής (εκτός Κυθήρων και νησιών Σαρωνικού), Αχαΐας, Βοιωτίας, Ευβοίας, Ηλείας, Θεσπρωτίας, Κέρκυρας, Κορινθίας, Λέσβου, Λευκάδας, Πρέβεζας, Φθιώτιδας, Φωκίδας, Χίου.
Και την κλιματική ζώνη Δ, οι νομοί Αργολίδας, Δωδεκανήσου, Ζακύνθου, Ηρακλείου, Κυκλάδων, Λασιθίου, Μεσσηνίας, Λακωνίας, Κεφαλληνίας και Ιθάκης, Κύθηρα και νησιά Σαρωνικού, Ρεθύμνου, Σάμου, Χανίων.
Για κάθε κατοικία, ανεξαρτήτως ζώνης, χορηγείται επίδομα για τα πρώτα 80 τετραγωνικά μέτρα για τους άγαμους και για τα πρώτα 100 μέτρα για τους έγγαμους και τις μονογονεϊκές οικογένειες.
Πίνακας επιδόματος πετρελαίου θέρμανσης
Το ποσό του επιδόματος αντιστοιχεί σε 0,25 ευρώ ανά λίτρο κατανάλωσης, του δικαιούμενου ορίου ανώτατης κατανάλωσης.
Το διάστημα χορήγησης του επιδόματος θα αφορά αγορές από 15 Οκτωβρίου 2015 μέχρι και 30 Απριλίου 2016, και θα καταβληθεί έπειτα από σχετική αίτηση που πρέπει να υποβάλλεται μέχρι 30 Μαΐου 2016.
Τέλος, για να μην ταλαιπωρούνται οι πολίτες, η διαδικασία χορήγησης θα γίνεται ηλεκτρονικά, μέσω του TAXISNET.
Για όσες αιτήσεις κατατεθούν έως τις 31.12.2015 η πληρωμή θα γίνει μέχρι τις 2.2.2016, ενώ για αιτήσεις που θα κατατεθούν από 1.1.2016 έως και 30.5.2016, η πληρωμή θα γίνει μέχρι τις 30.6.2016.


Έκλεισε η συμφωνία για τον ΑΔΜΗΕ - Τι ορίζει


Σε συμφωνία κατέληξαν στο ζήτημα του ΑΔΜΗΕ οι εκπρόσωποι του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας με τους εκπροσώπους των θεσμών. Η λύση προβλέπει διατήρηση του ελέγχου της πλειοψηφίας των μετόχων του Διαχειριστή από το Δημόσιο και διάθεση ποσοστού έως 49% σε στρατηγικό επενδυτή που θα είναι αντίστοιχη ευρωπαϊκή εταιρεία και στο Χρηματιστήριο.
Αναλυτικότερα σύμφωνα με το ΑΠΕ που επικαλείται πληροφορίες από πηγές που συμμετείχαν στη διαπραγμάτευση:
- Ο κλάδος της μεταφοράς ενέργειας θα αποσχιστεί από τη ΔΕΗ ΔΕΗ-0,23% και θα μεταφερθεί σε εταιρεία κατά 100% θυγατρική του Δημοσίου. Το Δημόσιο θα διατηρήσει τον έλεγχο τουλάχιστον του 51% και θα διαθέσει έως και 49% σε επενδυτές μέσω Χρηματιστηρίου και σε στρατηγικό επενδυτή που θα είναι ευρωπαϊκή εταιρεία διαχείρισης δικτύων.
- Το ΔΣ θα αντικατοπτρίζει τη μετοχική σύνθεση, όπως ισχύει σε όλες τις Ανώνυμες Εταιρίες (δηλαδή το Δημόσιο θα έχει την πλειοψηφία) ενώ ο διευθύνων σύμβουλος θα προκύπτει από συμφωνία με τον στρατηγικό επενδυτή. Έτσι λύθηκε το θέμα του μάνατζμεντ που αποτελούσε το βασικό «αγκάθι» στη διαπραγμάτευση.
- Θα προηγηθεί ανεξάρτητη εκτίμηση του τιμήματος που θα εισπράξει η ΔΕΗ ως αποζημίωση για την απόσχιση του κλάδου μεταφοράς, στην οποία θα ενταχθεί και η εκκαθάριση των ενδοομιλικών εκκρεμοτήτων, ύψους 400 εκατ. ευρώ.
Οι εκτιμήσεις αναφέρουν ότι η ΔΕΗ μπορεί να αποζημιωθεί σχετικά σύντομα, από τα έσοδα που θα προκύψουν από το Χρηματιστήριο και τον στρατηγικό επενδυτή, και όχι σε βάθος χρόνου όπως αναφερόταν νωρίτερα. Μένει ωστόσο να συμφωνηθεί το χρονοδιάγραμμα για την εφαρμογή των συμφωνηθέντων.


Πώς το «Αμερικανικό Όνειρο» γίνεται (ξανά) διεθνής απειλή



Το αμερικανικό όνειρο ήταν πάντα συνδεδεμένο με την απόκτηση μίας ιδιόκτητης κατοικίας και οι Αμερικανοί στις αρχές του 2005 ένιωθαν να το έχουν κατακτήσει περισσότερο από ποτέ, καθώς το ποσοστό ιδιοκτησίας σπιτιού είχε εκτοξευτεί σε ιστορικά υψηλά επίπεδα αγγίζοντας το 70%.
Όμως πίσω από την εκρητική άνοδο κρυβόταν η φούσκα των αμερικανικών ενυπόθηκων τιτλοποιημένων δανείων, το σπάσιμο της οποίας έγινε και η απαρχή της αμερικανικής χρηματοπιστωτικής κρίσης η οποία εξελίχθηκε στη μεγαλύτερη διεθνή ύφεση από το 1929.
Έκτοτε η αμερικανική και η διεθνής οικονομία μπήκαν σε τροχιά ανάρρωσης, έχοντας, μάλιστα, ξεπεράσει τα προ κρίσης επίπεδα του ΑΕΠ τους. Όμως αυτή η ανάρρωση είναι εύθραστη από όποια πλευρά και αν τη δει κανείς και μία από τις πιο σκοτεινές της είναι και πάλι η αμερικανική αγορά κατοικίας. Αυτή τη φορά όχι επειδή είναι φούσκα αλλά γιατί δεν κατάφερε ποτέ να επιστρέψει σε έναν υγιή ανοδικό κύκλο, κάτι το οποίο αποτυπώνεται στο ποσοστο ιδιοκτησίας σπιτιών από τους Αμερικανούς, το οποίο από την κορύφωση του το 2005, έχει μπει και παραμένει σε ελεύθερη πτώση.
Με βάση τα στοιχεία του Νοεμβρίου 2015, το αμερικανικό όνειρο απόκτησης ενός ιδιόκτητου σπιτιού είναι γεγονός για το χαμηλότερο ποσοστό των Αμερικανών από το 1985, ενώ αντίστοιχα χαμηλά ποσοστά ιδιοκτησίας έχουν καταγραφεί μόνο άλλη μία φορά, πέραν του 1985, το 1968. Η τάση αυτή αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα βαρίδια για την ανάπτυξη της αμερικανικής οικονομίας και μία από τις αιτίες που αυτή παραμένει αισθητά χαμηλότερα από τον μακροπρόθεσμο μέσο όρο της.
Και η τάση αυτή ίσως να μην ήταν απειλητική για την αμερικανική και κατ’ επέκταση για τη διεθνή οικονομία αν αναμενόταν αντιστροφή της αλλά κάτι τέτοιο δε θα είναι εύκολο να συμβεί καθώς τα επιτόκια των στεγαστικών δανείων βρίσκονται σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα, ακολουθώντας τα επιτόκια της Αμερικανικής Κεντρικής Τράπεζας, με τα τελευταία να αναμένεται να αρχίσουν να ανεβαίνουν από το Δεκέμβριο για πρώτη φορά στα τελευταία οκτώ χρόνια, επηρεάζοντας αυξητικά και τα στεγαστικά επιτόκια.
Και όλα αυτά ενώ μπαίνουμε στο 2016, έτος προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ, στο οποίο, κατά κανόνα, η ανάπτυξη είναι μικρότερη απ’ ότι στο τρίτο έτος (εν προκειμένω το 2015), ενώ έπονται τα δύο πρώτα χρόνια μετά τις εκλογές, τα οποία κατά κανόνα είναι τα χειρότερα όσον αφορά στην ανάπτυξη με βάση τον λεγόμενο προεδρικό κύκλο.
Έτσι, το πιθανότερο είναι η αγορά κατοικίας των ΗΠΑ να αποδυναμωθεί περαιτέρω και όχι το αντίθετο και αυτό θα σημαίνει μεγαλύτερη επιβάρυνση του αμερικανικού και κατά συνέπεια του διεθνούς ΑΕΠ.



Ο γελοίος πόλεμος Τσίπρα- ΔΝΤ


γράφει ο Θέμης  Τζήμας

Ο πρωθυπουργός λοιπόν είναι σε (χαρτο)πόλεμο με το ΔΝΤ. Και λίγο με την Die Welt. Και λίγο με το Σόιμπλε. Τέτοιες “σκληρές” αντιπαραθέσεις είχαμε να ζήσουμε από κάτι νυχτερινές ανακοινώσεις του Γιώργου Πεταλωτή ως κυβερνητικού εκπροσώπου, που μετατρέπονταν σε άτακτες υποχωρήσεις το πρωί και από τις εξίσου έντονες κόντρες του Ε. Βενιζέλου, που αμέσως μετά παρακαλούσε την τρόικα να γυρίσει πίσω. Ο Αλέξης Τσίπρας συνηθίζει να θυμίζει στην “άνετη” κοινοβουλευτική του πλειοψηφία ότι εφαρμόζουν απλά αυτά που ψήφισαν λίγες εβδομάδες πριν στο πλαίσιο του τρίτου μνημονίου. Θα έπρεπε να γνωρίζει ωστόσο, ότι και οι πολίτες θυμούνται τι ο ίδιος, όχι μόνο ψήφισε αλλά και υποστήριξε ως απολύτως αναγκαίο.
Για παράδειγμα, τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα. Την περικοπή συντάξεων. Τις ιδιωτικοποιήσεις. Την υποχρέωση της ελληνικής κυβέρνησης -φαρδιά, πλατιά αυτή- να μην προχωρά σε καμιά μονομερή ενέργεια, δηλαδή να μη νομοθετεί τίποτα χωρίς προηγούμενη διαβούλευση- ναι, από αυτές που γίνονται σε κεντρικά ξενοδοχεία, όπου υπουργοί συναντούν τριτοκλασάτους υπαλλήλους όπως τους αποκαλούσε ο πρωθυπουργός -με τους εκπροσώπους των δανειστών.
Δεν υπάρχει λοιπόν κανένας πόλεμος και καμία σύγκρουση Τσίπρα και ΔΝΤ ή Τσίπρα και Σόιμπλε. Η μόνη σύγκρουση που θα μπορούσε να υπάρξει θα ήταν η σύγκρουση του πρωθυπουργού με τον εαυτό του και με την υπογραφή του. Και επειδή ουδόλως κάτι τέτοιο συμβαίνει μπορούμε με ασφάλεια να συμπεράνουμε ότι βλέπουμε να παίζεται για άλλη μια φορά το γνωστό προπαγανδιστικό θέατρο, των δήθεν σκληρών διαπραγματεύσεων, προκειμένου σε αυτή φάση να περάσουν ευκολότερα ο ασφαλιστικός όλεθρος και η παράδοση των δανειοληπτών σε ξένα funds.
Ο πρωθυπουργός και η ομάδα του διαπράττουν τη γνωστή ύβρι της εξουσίας: όπως και οι προηγούμενοι, θεωρούν ότι είναι ανίκητοι και πιστεύουν ότι με επικοινωνιακά τερτίπια μπορούν να καλύψουν το γεγονός ότι και αυτοί παρέδωσαν και παραδίδουν το λαό και τη δημοκρατία, δεμένους χειροπόδαρα, στους δανειστές. Είναι μάλιστα τόσο καλοί σε αυτή τη δουλειά, ώστε για πρώτη φορά βλέπουμε τέτοιες ενθουσιώδεις δηλώσεις από το εξωτερικό, όπως αυτές που έπονται της καλοκαιρινής αποστασίας Τσίπρα εις βάρος του λαϊκού όχι.
Από την άλλη είναι εντυπωσιακός ο βαθμός πολιτικής καθυστέρησης και φθόνου των υπολοίπων, νεοφιλελεύθερων, μνημονιακών δυνάμεων, που “ανακαλύπτουν” ένα Μαδούρο ή ένα Τσάβες στο πρόσωπο του Έλληνα πρωθυπουργού. Δεν πρόκειται για τίποτε από όλα αυτά. Απλά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ μπορεί και θέλει να πραγματοποιήσει όλα όσα οι προηγούμενοι μνημονιακοί είχαν αφήσει στη μέση και αυτό ακριβώς θα πράξει.
Όταν ο χαρτοπόλεμος Τσίπρα θα έχει τελειώσει, οι Έλληνες πολίτες θα αντιληφθούν ότι η ενωμένη μνημονιακή Βουλή θα τους έχει αφαιρέσει δημοκρατικά δικαιώματα, συντάξεις, υγεία, παιδεία, δημόσια ιδιοκτησία, τράπεζες, εισοδήματα, μισθούς και ότι θα τους έχει υπερφορολογήσει, σε βαθμό πρωτοφανή για αναπτυγμένη χώρα, όπως ακριβώς το ΔΝΤ, ο Σόιμπλε και οι λοιποί δανειστές επεδίωκαν από την αρχή της κρίσης. Και δίπλα στις υπογραφές Παπανδρέου, Σαμαρά, Παπαδήμου, Βενιζέλου θα βρίσκεται εξίσου “περήφανα” και αυτή του Αλέξη Τσίπρα.

Εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά;

Εξαιρετικές είναι οι ιδέες της υπουργού Ράνιας Αντωνοπούλου για ένα νέο πλαίσιο λειτουργίας και ανάπτυξης συνεταιριστικών επιχειρήσεων που κατέθεσε στην εφημερίδα μας. Πράγματι, σε συνθήκες ύφεσης, ανεργίας, μείωσης των δημόσιων επενδύσεων και των ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων και επιδοτήσεων, αλλά κυρίως λόγω της σκληρής «πολιτικής απεργίας» ιδιωτικών επενδυτικών κεφαλαίων, η εργασία των συνεταιρισμένων άνεργων εργατών (με ένα μικρό μερίδιο οικονομικής συμμετοχής τους παράλληλα με την κρατική στήριξη) θα μπορούσε να μετατραπεί σε ιδρυτικό κεφάλαιο νέων επιχειρήσεων. Αρκεί βεβαίως να μπορούν να παράγουν χρήσιμα, ποιοτικά και φτηνότερα ίσως προϊόντα και υπηρεσίες ώστε να δημιουργούν και να εξασφαλίζουν θέσεις εργασίας, διεισδύοντας στις αγορές, όπου είναι και πιθανό να εκτοπίσουν -έτσι είναι οι νόμοι της αγοράς- τα ομοειδή εισαγόμενα προϊόντα και υπηρεσίες.
Αυτή είναι η κεντρική ιδέα της κοινωνικής οικονομίας, η οποία δεν βασίζεται στη μανιώδη εκμετάλλευση της εργασίας από τους κεφαλαιούχους επενδυτές, που αντιμετωπίζουν την «επιχειρηματικότητα» με μοναδικό στόχο και κίνητρο την άμεση, υψηλή απόδοση κέρδους. Είναι γνωστά πράγματα αυτά στην παγκοσμιοποιημένη ανελέητη νεοφιλελεύθερη διεθνή οικονομία -δεν ανακαλύπτουμε την Αμερική.
Κομβικό ζήτημα όμως στην Ελλάδα παραμένει η νομική δυνατότητα αξιοποίησης των υπαρκτών και ζωντανών παραγωγικών μέσων των χρεοκοπημένων εταιρειών, πριν εκπλειστηριαστούν από τους εκκαθαριστές και περάσουν στις τράπεζες ή απαξιωθούν εντελώς. Η αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας σημειώνει ορθά ότι πρέπει να αλλάξει η νομοθεσία ώστε η ανεκμετάλλευτη παραγωγική περιουσία των πτωχευμένων επιχειρήσεων να περνάει γρήγορα και εύκολα στους συνεταιρισμένους και άνεργους εργαζόμενους, και κατά προτεραιότητα σε συνεταιρισμούς πρώην εργαζομένων στις συγκεκριμένες πτωχευμένες επιχειρήσεις, τις οποίες και γνωρίζουν να διοικούν. «Είναι ανάγκη να υπάρξει το θεσμικό πλαίσιο που θα επιτρέπει τη λειτουργία των πτωχευμένων–εγκαταλελειμμένων επιχειρήσεων από τους εργαζόμενους σε συνεταιριστική βάση», τόνισε συγκεκριμένα.
Κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Σύμφωνα με τη δέσμευση της κυβέρνησης προς τους «θεσμούς», προτεραιότητα αποζημίωσης μετά την εκκαθάριση της περιουσίας των πτωχευμένων επιχειρήσεων δεν έχουν οι εργαζόμενοι, αλλά οι τράπεζες, που θα αποσπούν πρώτες το 70% της όποιας εκποιούμενης περιουσίας. Το πώς λοιπόν θα πάψει να προηγείται το συμφέρον του τραπεζίτη και το πώς δεν θα έπεται η νόμιμη αποζημίωση του εργάτη που έμεινε άνεργος και απλήρωτος από την κάθε «εκκαθαρισμένη» επιχείρηση, είναι το πρώτο που πρέπει να απαντήσει η κυβέρνηση. Το δεύτερο είναι ότι, παρά την περί του αντιθέτου εντύπωση, στην Ελλάδα της κρίσης οι επιχειρήσεις κυρίως εγκαταλείπονται από τα πλούσια πρώην αφεντικά και τα πρώην στελέχη τους (με άθικτες τις προσωπικές τους περιουσίες) και ελάχιστες απ' αυτές πτωχεύουν και εκκαθαρίζονται μέσω δικαστηρίων σε εύλογο χρονικό διάστημα, ώστε να περιμένει κανείς να ξαναλειτουργήσουν υπό οποιαδήποτε νέα ιδιοκτησία, ιδιωτική, δημόσια ή συνεταιριστική.
Αυτό σημαίνει ότι εκτός από την απαραίτητη τροποποίηση του ν. 4019/2011 που θα διευκολύνει τους συνεταιρισμούς, η οποία ήδη ετοιμάζεται, απαιτείται να αλλάξει ριζικά και το Πτωχευτικό Δίκαιο ώστε οι αδρανείς, ουσιαστικά ανενεργές, χρεοκοπημένες επιχειρήσεις και η περιουσία τους (όση έχει απομείνει εν πάση περιπτώσει) να μπορούν να μεταβιβάζονται γρήγορα και εύκολα κατά προτεραιότητα σε συνεταιρισμούς εργαζομένων και όχι στους τραπεζίτες ή τους άλλους πιστωτές. Η κατάσταση στα δικαστήρια των πτωχεύσεων είναι τραγική: αναβολές, ενστάσεις, και πάλι αναβολές και ενστάσεις και ο εκκαθαριστής χάθηκε και νέες προσφυγές... μέχρι να ξεχαστούν και οι βασικοί μέτοχοι και οι πρώην επιχειρήσεις τους και τα χρέη τους και ώσπου να εξατμιστούν οι απαιτήσεις των πρώην εργαζομένων και οι ίδιοι οι άνεργοι από προσώπου γης.

Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2015

Οι ΑΝΕΛ διόρισαν αισθητικό σε υπουργείο. Γιατί κάθε υπουργείο πρέπει να έχει την αισθητικό του

Στο Πολιτικό Γραφείο του Υφυπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Παναγιώτη Σγουρίδη διορίστηκε η επικεφαλής του ψηφοδελτίου των Ανεξάρτητων Ελλήνων στον Έβρο, Ειρήνη Βουτσά.
Η κ. Βουτσά, σύμφωνα με την απόφαση που δημοσιεύτηκε στη Διαύγεια, διορίστηκε ως μετακλητή υπάλληλος και κατατάσσεται στο ΜΚ του 6ου βαθμού ΔΕ κατηγορίας.
Η υποψήφια βουλευτής των ΑΝΕΛ, στις εκλογές του Ιανουαρίου κατατάχθηκε 3η με 810 σταυρούς και στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, μετά τις αποχωρήσεις Ουζουνίδη, Τσιομπανίδη και Λελιάτσου, τοποθετήθηκε στην πρώτη θέση της λίστας, στο ψηφοδέλτιο Έβρου των ΑΝΕΛ.
Σε πρόσφατες δηλώσεις της, μετά από επίσκεψή της στο ΥΠΟΜΕΔΙ, η Επίτροπος Περιφερειακής Πολιτικής της ΕΕ, Κορίνα Κρέτσου, ανέφερε ότι το Υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό Υπουργείο, καθώς οι υποδομές αποτελούν ένα βασικό κορμό της οικονομίας. Και συμφωνούμε όλοι μαζί της.
Για αυτό το πάρα πολύ σημαντικό υπουργείο, η Ειρήνη Βουτσά ως συνεργάτης του Υφυπουργού Υποδομών, είναι αυτό που λέμεο... κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση αφού όπως διαβάζουμε στο βιογραφικό της, σπούδασε Αισθητικός και εργάστηκε ως κτηματομεσίτρια...
Τελικά τι έχει αλλάξει και με την "πρώτη φορά Αριστερά" σε αυτή τη χώρα και τι το νέο φέρνουν τα νέα κόμματα;




Ο ΟΗΕ δεν άκουσε τον... Μπαλτά: Υιοθέτησε ψήφισμα υπέρ τις επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα

Ο ΟΗΕ υιοθέτησε ομόφωνα ψήφισμα υπέρ της επιστροφής των γλυπτών του Παρθενώνα, μία μόλις ημέρα μετά την δήλωση του υπουργού Πολιτισμού Αριστείδη Μπαλτά ότι η Ελλάδα θα αποσυρθεί από την νομική διεκδίκηση των γλυπτών.
Η απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ οφείλεται σε ελληνική πρωτοβουλία σχετικά με την Απόφαση «Επιστροφή ή Απόδοση Πολιτιστικών Αγαθών στις χώρες προέλευσης» η οποία περιλαμβάνει και ρητή αναφορά στην επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα.
Η αποδοχή της ήταν ευρύτατη καθώς συγκηδεμονεύτηκε από συνολικά 74 κράτη, μεταξύ των οποίων πολλά από τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σημαντικός αριθμός κρατών της Λατινικής Αμερικής, καθώς και αρκετά αραβικά και αφρικανικά κράτη.
Πρόκειται για μία πρωτοβουλία που ενισχύει την επιστροφή πολιτιστικών αγαθών στις χώρες προέλευσης, καθώς και την προσπάθεια προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς. Πρόκειται για δύο διαστάσεις που είναι ιδιαίτερα επίκαιρες και κρίσιμες σήμερα, καθώς αφενός η Μέση Ανατολή πλήττεται καθημερινά από καταστροφή έργων και μνημείων πανανθρώπινης πολιτιστικής κληρονομιάς, και αφετέρου είναι γνωστή η διασύνδεση του λαθρεμπορίου πολιτιστικών αγαθών με τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Απόφαση, η οποία υποβάλλεται από τη χώρα μας ανά τριετία, διαμορφώθηκε, στο τελικό κείμενό της, μετά από συστηματικές διαβουλεύσεις με τη διαμεσολάβηση της Ελλάδας κατόπιν σχετικών οδηγιών του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά καταδεικνύοντας ότι η Ελλάδα, ως κοιτίδα γνώσης και πολιτισμού, βρίσκεται πάντα στην πρωτοπορία για την προάσπιση της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς προωθώντας ανάλογες πρωτοβουλίες.
Ιδιαίτερη σημασία έχει η ειδική μνεία που γίνεται στην Απόφαση για την κινητοποίηση των κρατών-μελών ως προς την επιστροφή κλαπέντων πολιτιστικών θησαυρών με ρητή αναφορά στην επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα. Μια άλλη, εξίσου σημαντική, διάσταση της Απόφασης, είναι η καταδίκη της καταστροφής μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς σε περιοχές ένοπλων συρράξεων, συμπεριλαμβανομένων των υπό κατοχή εδαφών, καθώς και της παράνομης διακίνησης πολιτιστικών αγαθών από ένοπλες τρομοκρατικές ομάδες, όπως ο ISIS.



«Βόμβα» από την Bild: Η Ελλάδα πρέπει να επιστρέψει επιδοτήσεις 6,5 δισ. ευρώ

«Κίνδυνος επιστροφής κοινοτικών επιδοτήσεων για την Ελλάδα. Λόγω χάους στις υπηρεσίες», προειδοποιεί η Bild σε σημερινό της δημοσίευμα.
«Η Ελλάδα οφείλει να επιστρέψει κοινοτικές επιδοτήσεις ύψους έως και 6,5 δισ. ευρώ, διότι 66 συμπεφωνημένα πρότζεκτ δεν πρόκειται να ολοκληρωθούν μέχρι τα τέλη του 2015», γράφει η Bild.
Και συνεχίζει: «Σύμφωνα με έκθεση της επιτροπής ελέγχου του προϋπολογισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η Αθήνα έχει σχεδιάσει πολλά έργα, χωρίς να συμπεριλάβει τις τοπικές αρχές. Από τα 100 πρότζεκτ που συγχρηματοδοτούνται στην παρούσα φάση και εδώ και 14 χρόνια από την ΕΕ, στα 52 (5,5 δις ευρώ) σημειώνονται καθυστερήσεις ενώ 14 (1 δις ευρώ) κινδυνεύουν να μην ολοκληρωθούν. Η επικεφαλής της επιτροπής Ίνγκε Γκρέσλε (σσ. ευρωβουλευτής των γερμανών Χριστιανοδημοκρατών): "Η μιζέρια δεν οφείλεται στην έλλειψη χρημάτων για την Ελλάδα, αλλά στο ότι η χώρα θέτει εμπόδια στον εαυτό της"».



«Όχι» στο Ευρώ ψήφισαν οι Δανοί

Οι Δανοί επέλεξαν το εθνικό τους νόμισμα, την Δανέζικη Κορώνα, έναντι του Ευρώ. 

Το 53,1% των Δανών είπε «Όχι», σύμφωνα με τα τελικά αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν, για την ένταξη των εσωτερικών υποθέσεων της χώρας στις πολιτικές δικαιοσύνης της ΕΕ με 46,9% τους υποστηρικτές της ενοποίησης στην δεύτερη θέση.
Το δημοψήφισμα της 3ης Δεκέμβρη παρά τις προβλέψεις όλων των δημοσκοπήσεων και τη μεγάλη προβολή των πλεονεκτημάτων του «Ναι» απερρίφθει από τους ψηφοφόρους και βεβαίως η ετυμηγορία τους αποτελεί δέσμευση για την κυβέρνηση που σταμάτησε όλες τις διαπραγματεύσεις.
«Δε θα πρέπει να κρύψω το γεγονός ότι είμαι απογοητευμένος από το αποτέλεσμα», δήλωσε ο σοσιαλδημοκράτης Δανός συμπλήρωσε «πρόκειται για προσωπική μου ήττα, αλλά και ήττα για όλους μας», δηλώσεις βέβαια ποου δεν συμμερίστηκε ο λαός της Δανίας.
Ο Γάλλος ΥΠΟΙΚ Λοράν Φαμπιούς, εξέφρασε τη «λύπη» του, δηλώνοντας παράλληλα ότι σέβεται το αποτέλεσμα και βεβαίως οι οικονομικές επιπτώσεις δεν θα είναι σοβαρές αφού η οικονομία της Δανίας εκπροσωπέι το 2% της ευρωζώνης.
Ωστόσω στο διευθυντήριο των Βρυξελλών μεγαλώνει  η ανησυχία αφού ο ευρωσκεπτικισμός  αυξάνεται και κλιμακώνεται, δικαιώνοντας όσους προβλέπουν μικρή διάρκεια ζωής στο στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα της κεφαλαιοκρατίας.
Στη Δανία το «Όχι» είναι Όχι. Τι μας θυμίζει αυτό; Το Όχι ανάποδα, όπως και το αριστερά ανάποδα της κυβέρνησης του κ. Τσίπρα …

Το ΔΝΤ παραβιάζει προκλητικά τους κανόνες του - Δανείζει την Ουκρανία, που δεν αποπληρώνει τα χρέη της

Παρά το συνεχιζόμενο εμφύλιο και τη σύγκρουση με τη Ρωσία, το Ταμείο συνεχίζει να χορηγεί κεφάλαια σε μία χαμένη υπόθεση

Την παραβίαση του βασικού κανόνα του ΔΝΤ, ήτοι το δανεισμό ακόμη και σε χώρες που δεν αποπληρώνουν τα χρέη τους, αποφάσισε μόλις την Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2015 το Ταμείο, αλλάζοντας την πολιτική του έπειτα από μισό και πλέον αιώνα.
Στις 8 Δεκεμβρίου 2015 ο εκπρόσωπος τύπου του ΔΝΤ Gerry Rice σημείωνε σε δήλωσή του:
«Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΔΝΤ συναντήθηκε σήμερα και συμφώνησε να αλλάξει την τρέχουσα πολιτική του περί μη ανοχής καθυστερήσεων στις πληρωμές από επίσημους δανειολήπτες.
Θα παρέχουμε σύντομα περισσότερες λεπτομέρειες για το σκοπό και τη λογική αυτής της αλλαγής στην πολιτική μας».
Από το 1947, όταν και ιδρύθηκε, η Παγκόσμια Τράπεζα λειτουργεί ως παρακλάδι του αμερικανικού υπ. Άμυνας, από τον πρώτο της πρόεδρο John J. McCloy μέχρι και τον σημερινό Paul Wolfowitz.
Η απόφαση της Τρίτης 8 Δεκεμβρίου ήταν μία ριζική αλλαγή στη συνθήκη που επικράτησε στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα τον τελευταίο μισό αιώνα.
Στο παρελθόν, το Ταμείο αναλάμβανε τον κυρίαρχο ρόλο στην οργάνωση πακέτων σωτηρίας κρατών με τη βοήθεια άλλων κρατών, κυρίως των ΗΠΑ, της Γερμανίας και της Ιαπωνίας.
Οι κανόνες προέβλεπαν ότι εάν κάποιο κράτος δεν είναι συνεπές στις υποχρεώσεις αποπληρωμής απέναντι στο Ταμείο δεν μπορεί να λάβει νέο δάνειο από αυτό.
Αλλά τώρα το ΔΝΤ μπήκε στον Ψυχρό Πόλεμο.
Συγκεκριμένα, δανείζει λεφτά στην Ουκρανία παρά τον κανόνα του που προβλέπει ότι απαγορεύεται ο δανεισμός σε χώρες για τις οποίες δεν υπάρχει προοπτική αποπληρωμής.
Όταν η επικεφαλής του Ταμείου Christine Lagarde έδινε το τελευταίο δάνειο του ΔΝΤ προς την Ουκρανία την άνοιξη, εξέφρασε την ελπίδα ότι θα επικρατούσε η ειρήνη.
Αλλά ο πρόεδρος Porochenko αμέσως ανακοίνωσε ότι θα ενέτεινε τις επιχειρήσεις του στρατού του κατά των Ρωσόγλωσσων στα ανατολικά της χώρας.
Η Ουκρανία αρνείται να πληρώσει όλους τους ομολογιούχους, αλλά και τη Ρωσική κυβέρνηση.
Αυτό και μόνο θα έπρεπε να μπλοκάρει νέα βοήθεια από το ΔΝΤ.
Όμως, το Ταμείο στηρίζει την πολιτική της Ουκρανίας και την ακροδεξιά κυβέρνηση που συνεχίζει τις επιθέσεις κατά των Ρωσόφιλων.
Η τελική ανακοίνωση του ΔΝΤ ήταν:
«Πιέζουμε για την αποπληρωμή χρεών που οφείλονται σε δολάρια και μόνο προς τους συμμάχους των ΗΠΑ».
Αυτό σημαίνει ότι αυτό που έδειχνε να είναι Ψυχρός Πόλεμος κατά της Ρωσίας έχει πλέον μετατραπεί σε ανοιχτή σύγκρουση ανάμεσα στο μπλοκ του Δολαρίου και των BRICS ή άλλων χωρών που δεν βρίσκονται στην οικονομική και στρατιωτική επιρροή των ΗΠΑ.




 

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *