Για το ’21

Θ. Π. Βρυζάκης, Το στρατόπεδο του Καραϊσκάκη στην Καστέλα, 1855, λάδι σε μουσαμά, 145 εκ. x 178 εκ., Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου 

Γράφει ο Γιώργος Σταματόπουλος

Δεν φαίνονται οι εποχές τέτοιες ώστε, επιτέλους, να «συντελεστεί» το ’21, να απελευθερωθούν δηλαδή από μόνοι τους οι Ελληνες, χωρίς ξένη βοήθεια, μήπως και αποκτηθεί έτσι αίσθημα ανεξαρτησίας και φυσήξει αεράκι ελευθερίας -μόνο σε ένα ελεύθερο και ανεξάρτητο κράτος φύεται ή παράγεται δημιουργία, υλική και πνευματική.

Επικαλούμαστε τους ήρωες και κομπάζουμε μάλιστα ότι είμαστε απόγονοί τους [όπως και των αρχαίων, βεβαίως...] αλλά δεν υπάρχει η διάθεση [και η δυνατότητα] να παραιτηθούμε από τις βεβαιότητές μας, όπως απαιτεί η εξεγερτική διαδικασία, καθώς και από τη μαλθακότητα της σκέψης. Επίσης αρνιόμαστε να μάθουμε να μιλάμε ελληνικά, αρκούμενοι στο ότι τα μιλάμε και τα γράφουμε, επαναπαυόμενοι ταυτόχρονα στο ότι η ελληνική έχει τάχα συνέχεια και άρα...

Μια ευκαιρία να «ολοκληρωθεί» το ’21 ήταν βέβαια η ίδρυση [και εξάπλωση στο μεγαλύτερο τμήμα του ελληνικού λαού] του ΕΑΜ· παρά το μεγαλείο και τις ριζοτομικές, επαναστατικές μεταρρυθμίσεις, που ώθησαν σε πρωτόγνωρα ύψη την ελληνική κοινωνία, η κατάληξή του ήταν απογοητευτική. Μην ξεχνάμε και τις ελπίδες που δημιούργησε σε πολλούς η άνοδος για πρώτη φορά στην κυβέρνηση ενός κόμματος, που πήγαζε, λέει, από τον λαό και εκπροσωπούσε τάχα την Αριστερά.

Κι έτσι, από απογοήτευση σε απογοήτευση, οδεύει η χώρα σέρνοντας μαζί της την κρυφή ελπίδα ότι, πού θα πάει, θα ’ρθει η στιγμή που θα απελευθερωθεί από μόνη της. Ματαιοπονούν, νομίζω, όσοι κουβαλάνε τέτοια ελπίδα από τη στιγμή που υπάρχει αδιαφορία εκ μέρους των πολλών, μέσα μάλιστα σε χαμηλά πεδία εκπαίδευσης και παιδείας γενικότερα.

Η αδιαφορία δεν είναι έμφυτη· φαίνεται να είναι αποτέλεσμα πολιτειακών ανεπαρκειών και έλλειψης ενός κοινού στόχου που θα κινητοποιούσε τις ενεργές [ερωτικές κυρίως] δυνάμεις της ενθάδε κοινωνίας. Επικρατεί ο ατομικισμός [σολιψισμός θα έλεγα] και ό,τι συνέχει τους πολλούς βρίσκεται σε άλογα στοιχεία [το δημοτικό, λαϊκό, ρεμπέτικο τραγούδι π.χ.], κάτι που δεν προοιωνίζεται όμως πολιτική συνάφεια ή επικοινωνία καθημερινή.

Παρά τις λαμπρές εξαιρέσεις, απουσιάζουν δραματικά σήμερα τα σχέδια μιας ριζοσπαστικής αρχιτεκτονικής του λόγου και της τέχνης -και της ύλης. Η ύλη δεν γίνεται πνεύμα, όπως θέλουν οι μεγάλοι ποιητές -συμβαίνει το αντίθετο: το πνεύμα καταντά ύλη, μια συμπαγής μάζα, αναίσθητη, άφωνη, άκαρδη. Τα εθνικοπατριωτικά που ακούγονται επικά τούτες τις μέρες μόνο θλίψη προκαλούν, διότι όσοι τα εκστομίζουν [πολιτικοί κυρίως και παπάδες] αρνούνται να συνειδητοποιήσουν ότι δεν είμαστε ένας ελεύθερος λαός και ότι οι ίδιοι με τη στάση τους συντελούν στη συνέχιση αυτής της ανελευθερίας.

Οταν ο «εχθρός» είναι εσωτερικός, τα πράγματα δυσκολεύουν περισσότερο· εξ ου η γενικότερη αδράνεια και απογοήτευση. Ο ευρωπαϊσμός δεν φαίνεται να είναι μια κάποια λύση -όλο και απισχναίνεται και υποχωρεί και αντίστοιχα ενδυναμώνονται οι εθνικισμοί [κάθε «έθνος» φυλάει τα νώτα του -και ας καταστραφούν όλοι οι άλλοι].

...Ο αγώνας συνεχίζεται. [Να είναι έτσι;]  

Υδρογονάνθρακες: μοιρολόι για την Ηπειρο

O βραβευμένος με Γκράμι, μουσικός παραγωγός, κριτικός και φιλόσοφος Κρίστοφερ Κινγκ, στο «Ηπειρώτικο μοιρολόι» ανακάλυψε μια άλλη Ελλάδα, διαφορετική από τις δικές μας εμπειρίες, τη δική του μουσική ουτοπία στην Ηπειρο.

Του Περικλή Κοροβέση

Oπως όλοι γνωρίζουμε, η πατρίδα μάς αγαπάει και μας φροντίζει. Και θέλει να τη μάθουμε καλά, να την αγαπήσουμε όπως μας αγαπάει αυτή, να την έχουμε σαν μάνα. Και γι’ αυτό όλοι μας πρέπει να είμαστε έτοιμοι να πεθάνουμε γι’ αυτήν. Μαζί της πάντα πάει και η θρησκεία. Είναι αχώριστο ζευγάρι.

Τώρα θα μου πείτε, και με το δίκιο σας, πώς γίνεται δυο θηλυκά να είναι ζευγάρι; Δυστυχώς τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Υπάρχει ακόμα ένα θήλυ που είναι αδιαχώριστο με αυτό το ζεύγος. Κάτι σαν την Αγία Τριάδα. Και αυτή δεν είναι άλλη από την οικογένεια. Για τους συντηρητικούς αναγνώστες μας πρέπει να υπενθυμίσουμε πως ο γάμος με άτομα του ίδιου φύλου είναι νόμιμος στην Ελλάδα.

Κάποιος σχολαστικός θα μπορούσε να παρατηρήσει: «Εντάξει όλα αυτά. Αλλά το τρίτο πρόσωπο τι θέλει στο ζευγάρι; Αυτό δεν είναι παρτούζα; Και πρέπει να πεθάνουμε για μια παρτούζα όπου δεν είχαν καν την ευγένεια να μας καλέσουν;» Δύσκολο το ερώτημα και ακόμα πιο δύσκολη η απάντηση.

Αλλά για να μάθουμε την πατρίδα πρέπει να περάσουμε από πολλά σχολειά: αυτά της φτώχειας, της ανεργίας, της ξενιτιάς. Και, παλαιότερα, διώξεις, εξορίες, φυλακίσεις και εκτελέσεις. Εγώ είχα την τύχη να εκπαιδευτώ σε πειθαρχικό τάγμα και στα διάσημα ευαγή ιδρύματα των Φυλακών Αιγίνης και Αβέρωφ.

Εκεί για να περάσει η ώρα τραγουδάγαμε. Μερικοί θα μπορούσαν να ήταν επαγγελματίες. Και η συμμετοχή ήταν καθολική. Αυτά τα θυμήθηκα με αφορμή το βιβλίο του Αμερικανού Κρίστοφερ Κινγκ «Ηπειρώτικο μοιρολόι» (εκδόσεις Δώμα) που ανακάλυψε μια άλλη Ελλάδα, διαφορετική από τις δικές μας εμπειρίες, τη δική του μουσική ουτοπία στην Ηπειρο.

Γεννημένος και μεγαλωμένος στη Βιρτζίνια, σε ένα προάστιο-κοιμητήριο, όπου οι άνθρωποι είναι πεθαμένοι-ζωντανοί. Σε μικρή ηλικία ανακάλυψε σε μια καλύβα στο κτήμα του παππού του ένα κουτί με δίσκους 78 στροφών. Ηταν μπλουz από τον Μισισιπή. Και έκτοτε έγινε μανιώδης συλλέκτης δίσκων που είχαν χαραχτεί πριν από το 1941. Εχει την πεποίθηση πως οι δίσκοι που εκδόθηκαν μετά δεν μπορούν να αποδώσουν καλά τη μουσική.

Γιατί αυτό; Οι δίσκοι αυτοί είναι φτιαγμένοι από οργανικά υλικά (πηλός, φελλός, αλογότριχες, οστά μοσχαριών, ρητίνη και άλλα πολλά· ομοιογενοποιούνται με τήξη). Και έτσι το ζωντανό υλικό δεσμεύει τη ζωντανή μουσική. Και στο παλιατζίδικο, στου Μουσταφά στην Κωνσταντινούπολη, ανακαλύπτει δίσκους που είχαν αυτές τις προϋποθέσεις και τους αγοράζει χωρίς να ξέρει τι ήταν. Και το θαύμα έγινε. Μέσα στους δίσκους αυτούς ήταν κρυμμένο το κλαρίνο του Κίτσου Χαρισιάδη, ενός θρύλου της ηπειρώτικης μουσικής, ηχογραφημένο μεταξύ 1929 και 1931.

Σήμερα είναι ο μεγαλύτερος συλλέκτης ηπειρώτικης μουσικής στον κόσμο. Ισχυρίζεται πως του λείπουν μόνο δύο δίσκοι για να έχουμε όλη την ηχογραφημένη μουσική της περιοχής του πρώτου μισού του 20ού αιώνα. Οι δίσκοι αυτοί, ύστερα από εξαιρετική επεξεργασία, κυκλοφορούν σε cd και βινύλιο*.

Ο Κινγκ δεν είχε ιδέα πού έπεφτε η Ηπειρος. Ούτε η Αλβανία. Το βιβλίο του δεν είναι ούτε ταξιδιωτικό, ούτε μουσικολογικό, ούτε μυθιστόρημα, αλλά μια εξομολόγηση ψυχής, για τον κόσμο που ανακάλυψε στην Ηπειρο. Εκεί, φυσικό περιβάλλον, άνθρωποι, μουσική είναι ένα και αδιάσπαστο σύνολο. Θεωρεί αυτήν τη μουσική την αρχαιότερη στην Ευρώπη.

Η παλαιότερη φλογέρα που βρέθηκε στην Ηπειρο αριθμεί 5.000 χρόνια (η παλαιότερη που έχει βρεθεί είναι πριν από 40.000 χρόνια). Μια μουσική που έφτασε μέχρι εμάς από γενιά σε γενιά. Και αναφέρεται στην Ευτέρπη. Ο σύζυγός της Σείκιλος έγραψε στην επιτύμβια στήλη της: «Οσο ζεις, να λάμπεις/ καθόλου μη λυπάσαι/ λίγο βαστά η ζωή/ και ο χρόνος ζητά την πληρωμή του». Πλάι στα γράμματα υπήρχε μια μουσική γραφή που μπόρεσε να διαβαστεί.

Είναι σχεδόν ολόιδια με τα μοιρολόγια που τραγουδιούνται ακόμα στα βουνά της Ηπείρου. Αυτά πριν από 2.000 χρόνια. Ακόμα, ως μελετητής των μπλουζ, ο Κινγκ παραθέτει την άποψη του μουσικολόγου Τζιμ Ποτς που υποστηρίζει πως η ηπειρώτικη μουσική είναι «βαθύτερη από τα βαθύτερα μπλουζ».

Ο Κινγκ έχει σκοπό να εγκατασταθεί στην Ηπειρο και να δωρίσει τη μουσική του σε αυτούς στους οποίους ανήκει. Ηδη έχει βαπτιστεί στο ηπειρώτικο τσίπουρο και έχει αποκτήσει, δικαιωματικά, την ηπειρώτικη υπηκοότητα. Ανακάλυψε τον ελληνισμό, όχι μέσα από βιβλιοθήκες και δισκοθήκες –αν και τις ξεκοκάλισε–, αλλά σαν μια ζώσα πραγματικότητα που έχει αρχαία ρίζα. Είναι αυτό που λέμε προφορική παράδοση που κουβαλάει όλη την αρχαία σοφία.

Την οποία εμείς οι γηγενείς καταστρέφουμε. Οι καταστροφές είναι πολλές. Αρχής γενομένης από τους Βαυαρούς και τους συνεχιστές τους. Δηλαδή το ελληνικό κράτος. Αλλά η πρώτη μαζική καταστροφή ήταν ο τουρισμός. Τώρα η επόμενη θα είναι οι υδρογονάνθρακες που πρωτίστως θα αφανίσουν την Ηπειρο και τον πολιτισμό που κουβαλάει.

Και οι αντιδράσεις μέχρι τώρα είναι περιορισμένες. Ισως μας χρειάζεται περισσότερη μουσική και να πίνουμε τσίπουρα με γενναιοδωρία. Ισως τότε να μας είχαν βάλει φυλακή επειδή τραγουδάγαμε. Η μουσική, πέρα από θεραπευτική, είναι και επαναστατική. Απελευθερώνει τον φυλακισμένο εαυτό μας.

* Δίσκοι της συλλογής του Christofer King που κυκλοφορούν στην Ελλάδα. «Why the mountains are black», «Alexis Zoybas: A lament for Epirus», «Kitsos Harisiadis lament in a deep style».

Για τα τερλίκια ρε γαμώτο!!

Του Άρη Σκιαδόπουλου

Τι να κάμεις στα ενενήντα σου κυρα μου;Ποιος δαίμονας έβαλε στο νου σου την ιδέα να πλέκεις τερλίκια; Που σημαίνει κοτζάμ οικιακή βιοτεχνία! Θέλει και κότσια η δουλειά.. Πρώτα απ’ όλα που βρήκες κεφάλαιο και δεύτερον έκαμες δήλωση ασκήσεως επαγγέλματός; Άσε που πρέπει να διαθέτεις επίσης κεφάλαιο κίνησης-που το βάζεις αυτό;-. Ύστερα πρέπει να φροντίσεις για προμηθευτές ώστε να εξασφαλίσεις την πρώτη ύλη. Θέλεις δηλαδή κυρα μου,κάμποσες ποσότητες σύμμικτο νήμα και κάμποσες βελόνες νούμερο τέσσερα. Έπειτα είναι απαραίτητο να δηλώσεις έδρα επιχείρησης. Δηλαδή άντε ότι του κάτσει του καθενός κάνει σ’ αυτό το Κράτος ;Δεν έχουμε νόμους; Δεν διαθέτουμε αρχές να ελέγχουν την τήρηση των νόμων;

Τι είπες; Είσαι ενενήντα χρόνων και ίσα που παίρνεις τα πόδια σου; Κι επειδή δηλαδή δεν μπορεί να πάρει τα πόδια του ο καθένας, έτσι επειδή του καύλωσε, παραβιάζει το Σύνταγμα και τους νόμους; Τι; Δεν έκαμες και κανένα έγκλημα; Αυτό δα έλειπε να σε περιμένουμε να κάμεις κι άλλα χειρότερα. Είσαι κι’ όλο δικαιολογίες και μου υψώνεις φωνή. Κάτσε καλά μην σου τραβήξω και καμιά αντίσταση κατά της Αρχής να τρέχεις και μην φτάνεις. Ορίστε μας κιόλας που θα μας πουλήσει και τσαμπουκά το ραμολί. Αυθαδιάζεις μπροστά στο όργανο της Πολιτείας που έχει καθήκον να ελέγχει την τήρηση του νόμου. Εδώ κυρα μου δεν μπορεί να κάνει καθένας ο,τι του κατεβεί.

Πήρες δηλαδή τους δρόμους με την πραμάτεια και την άπλωσες μπροστά στο πεζοδρόμιο και κάθισες εκεί μπάστακας να ξεπουλήσεις.Και δίχως απόδειξη κιόλας.Που είναι η ταμειακή σου μηχανή; Ε; Και ποια είσαι εσύ που δεν θα πληρώσεις ΦΠΑ; Κορόιδα είναι οι άλλοι που βρέξει χιονίσει σκάνε τα φράγκα; Κάποιοι τύποι σαν κι εσένα υπονομευόμουν το Κράτος και δεν το αφήνουν να ορθοποδήσει. Εξαιτίας κάποιων του ίδιου φυράματος με σένα βρέθηκε η χώρα στο ΔΝΤ. Τι νομίζεις; Κάποια παρόμοια τομάρια είχε στον νου του ο Πάγκαλος όταν έλεγε μαζί τα φάγαμε.

Άντε τσάκω τώρα το εμπόρευμα και ακόλουθα με στο Τμήμα. Τι; Δεν  πήρες μαζί τα φάρμακα σου; Και έχεις ένα σφάχτη στην κοιλιά; Πιάσανε οι πόνοι τώρα; Όταν παρανομούμε είναι καλά; Τότε δεν έχουμε πόνους; Όταν πλέκουμε τερλίκια όλα καλά και άγια.. Όταν όμως έρχεται η ώρα της κρίσης αρχίζουν τα σούπα μου πες και τα γνωστά κολομπαλιρίκια. Τα έχουμε μάθει καλά όμως. Τι ;Δεν φτάνουν τα λεφτά να ταΐσεις τα εγγόνια σου; Και θα τα ταΐσεις σε βάρος της Πολιτείας; Τόσοι νοικοκυραίοι πως τα ταΐζουν και είναι νόμιμοι απέναντι στις υποχρεώσεις τους; Και τα νοίκια τους πληρώνουν και περισσεύει για κανά σινεμαδάκι στο τέλος του μηνά κι έχουν και το μέτωπο καθαρό..Κάνουν μάλιστα στο τέλος δήλωση στην Εφορία, Αμε; Και μιας και το φερε η κουβέντα..Να περάσουμε πρώτα από το σπίτι να προσκομίσεις την φορολογική σου δήλωση. Ποιος ξέρει πόσα θα χρωστάς στην Εφορία. Όχι νόμιζες και την γλίτωνες..Γαμώ τα τερλίκια μου γαμώ…

Ο κ. Γαβρόγλου, τα ιδιαίτερα μαθήματα, το ηθικό και το νόμιμο

Γράφει ο Χρήστος Κάτσικας

Σε συνέντευξή του χθες στο Πρώτο Πρόγραμμα ο υπουργός Παιδείας Κ. Γαβρόγλου αναφέρθηκε, μετά από ερώτηση ακροατή, στο ζήτημα των ιδιαίτερων μαθημάτων. Ο υπουργός το χαρακτήρισε «απαράδεκτη» τακτική, ενώ την ίδια στιγμή διαβεβαίωσε πως η Πολιτεία δεν μπορεί να κάνει κάτι για να λύσει το πρόβλημα γιατί «δεν μπορεί να έχει έναν αστυνομικό έξω από κάθε οικογένεια» και «ούτε τα χρήματα μπορούν να εντοπιστούν καθώς είναι "μαύρα"».

Ο υπουργός διαβεβαιώνει στη συνέντευξή του πως οι καθηγητές «έχουν απλώς ένα συμπλήρωμα μισθού και όχι περιουσίες» αλλά ταυτόχρονα καλεί τις οικογένειες να «αυτοπροστατευτούν από κάτι που δεν είναι ηθικά σωστό», να πληρώνουν δηλαδή «μαύρα» καθηγητές για ιδιαίτερα.

Φαίνεται πως τον υπουργό δεν τον ενοχλεί «ηθικά» ότι οι καθηγητές παίρνουν τόσο χαμηλό μισθό που αναγκάζονται να κάνουν και δεύτερη δουλειά. Δεν θεωρεί «ηθικό» πρόβλημα πως υπάρχουν τόσοι άνεργοι καθηγητές για τους οποίους τα ιδιαίτερα είναι η μόνη λύση. Δεν έχει να πει τίποτα για το αν είναι «ηθικοί» οι άθλιοι μισθοί που δίνουν τα φροντιστήρια και ωθούν τους καθηγητές να κάνουν ιδιαίτερα. Ούτε λέει κάτι για το κατά πόσο «ηθικό» είναι να διοικεί ένα εκπαιδευτικό σύστημα στο οποίο οι μαθητές πρέπει να ψάξουν για εξωσχολική εκπαίδευση προκειμένου να ανταπεξέλθουν στον ανταγωνισμό.

 Ας δούμε, λοιπόν, ορισμένες αθέατες πλευρές του θέματος που έμειναν και αυτή τη φορά στο περιθώριο της δημόσιας συζήτησης που αφορά τα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα μαθήματα.

Είναι αλήθεια ότι το θέμα των φροντιστηρίων και των ιδιαίτερων μαθημάτων κατέχει, χρόνια τώρα, περίοπτη θέση στο δημόσιο και ιδιωτικό «διάλογο» διαρκείας για την εκπαίδευση, καθώς απασχολεί εκατοντάδες χιλιάδες μαθητές, εκπαιδευτικούς, φροντιστές και την «κρέμα», βεβαίως, των οικογενειακών προϋπολογισμών η οποία «ξαφρίζεται».

Επειδή ιδιαίτερα το θέμα αυτό κινητοποιεί τις συνήθεις κοινοτοπίες της κοινής γνώμης, προσφέρεται για εκμετάλλευση «παντός καιρού» και εύκολη εξαγωγή λανθασμένων συμπερασμάτων στην κατεύθυνση της δυσφήμισης και συκοφάντησης των εκπαιδευτικών και του δημόσιου σχολείου, επιχειρούμε σήμερα να φωτίσουμε ορισμένες βασικές του πλευρές.

Να το πούμε καθαρά: τα «καύσιμα» της κίνησης της φροντιστηριακής δραστηριότητας (φροντιστήρια και ιδιαίτερα μαθήματα) πριμοδοτούνται από το ανταγωνιστικό σύστημα επιλογής για τα ΑΕΙ - ΤΕΙ, το οποίο στηρίζεται σε μεθόδους που προσφέρονται για εμπορική εκμετάλλευση.

Ιδιαίτερα τα πολλά τελευταία χρόνια, τα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα μαθήματα ως «εργολάβοι των εξετάσεων», καθώς τρέφονται, περισσότερο ίσως από ποτέ, από τη δημιουργία ενός σχολείου που βασίζεται στον έντονο εξεταστικό ανταγωνισμό, έχουν τη δυνατότητα να παρουσιάζουν τις «υπηρεσίες» τους σαν το μοναδικό και ασφαλέστερο στέγαστρο σχολικής «προστασίας», να «πλασάρονται» σαν τον ασφαλέστερο δρόμο για την εξασφάλιση καλής «σειράς προτεραιότητας» και να κόβουν και να ράβουν το «μεθυσμένο καράβι» της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης στα δικά τους πατρόν.

Κάθε τρεις και λίγο, σε μια κίνηση φαρισαϊκού εντυπωσιασμού, οι ιδιοκτήτες φροντιστηρίων καταγγέλλουν ότι έχουν στα χέρια τους συγκεκριμένα στοιχεία για χιλιάδες εκπαιδευτικούς του δημόσιου σχολείου οι οποίοι παραδίδουν ιδιαίτερα μαθήματα.

Χρειάστηκαν ιδιωτικοί ντετέκτιβ, βιντεοκασέτες και μηνυτήριες αναφορές, μια δαπανηρή και καλοστημένη επιχείρηση τύπου ΣΔΟΕ, όχι, βεβαίως, για να παρουσιάσουν και να κατακρίνουν ένα εξεταστικό σύστημα που ωθεί τους μαθητές μαζικά στην προσφυγή στην «παιδεία του παρά» αλλά για να αποκαλύψουν ότι στην «πίτα» παιδεία - εμπόρευμα θέλουν να τρώνε μόνοι.

«Νονοί» οι ίδιοι ενός διεστραμμένου ξαναβαφτίσματος των λέξεων και των εννοιών, ενώ δεν γνωρίζουν να πουν ούτε μία λέξη για την πρακτική των φροντιστηρίων και των ιδιαίτερων μαθημάτων που ενθαρρύνουν και συστηματοποιούν μια απογυμνωμένη εκδοχή της σχολικής εργασίας, που τροφοδοτούν μια καταναλωτική συμπεριφορά απέναντι στη σχολική ζωή, που ροκανίζουν την εφηβεία με «γερμανικά» ωράρια, γνωρίζουν «χίλιες λέξεις» για την υπεράσπιση της «πίτας».

Από την άλλη τα ιδιαίτερα μαθήματα, πράγματι, έχουν πάρει διαστάσεις μάστιγας όχι μόνο για τους μαθητές και για τον οικογενειακό προϋπολογισμό αλλά και για το εκπαιδευτικό σύστημα και κυρίως για ένα τμήμα των ίδιων των εκπαιδευτικών που προσπαθούν να «σπάσουν τα δεσμά» ενός πανάθλιου μισθού όχι διεκδικώντας ό,τι τους ανήκει, αλλά επαιτώντας «πόρτα-πόρτα» οι περισσότεροι την επιβίωσή τους, κάποιοι τον πλουτισμό τους.

Όμως αν θέλουμε να αλλάξει αυτή η πραγματικότητα οφείλουμε να επισημάνουμε ότι αυτός που λιπαίνει το έδαφος της είναι το ίδιο το κράτος-επιχειρηματίας που αντιμετωπίζει τα σχολεία σαν ανταγωνιστικές επιχειρήσεις, τους μαθητές σαν πρώτες ύλες, τους γονείς σαν καταναλωτές και τους καθηγητές σαν κακοπληρωμένους τεχνικούς.

Πριν από 2.500 χιλιάδες χρόνια, στην «Τέχνη του Πολέμου», ένας μεγάλος Κινέζος στρατηγός, ο Σουν Τζου, έγραφε: «Όταν περικυκλώνεις τον αντίπαλο, άφηνε του πάντα μια διέξοδο.

Αυτό δε σημαίνει ότι θα τον αφήσεις να διαφύγει. Ο σκοπός είναι να τον κάνεις να πιστέψει ότι υπάρχει κάποια οδός σωτηρίας. Έτσι ώστε να μην πολεμήσει, για το δίκιο του, με το θάρρος που δίνει η απελπισία». Αυτό κάνουν και οι κυβερνήσεις χρόνια τώρα.

Έχουν τους εκπαιδευτικούς με «τρεις και εξήντα», αφήνοντάς παράλληλα ανοιχτό το «παράθυρο» των ιδιαίτερων μαθημάτων. Είναι, κοντολογίς, το κράτος-επιχειρηματίας που «βολεύεται» και «κλείνει το μάτι» στον εκπαιδευτικό για να έχει «το κεφάλι του ήσυχο» όσο αυτός δεν απαιτεί αξιοπρεπή δημόσιο μισθό ή για να μπορεί να «πετάει τη λάσπη» των «ιδιαίτερων» αδυναμιών του κάθε φορά που απαιτεί: «Μπορείς να εξασφαλίσεις την επιβίωσή σου έξω από το σχολείο, κ. Καθηγητά! Πρόσεξε όμως!

Αν ζητήσεις ποτέ να μπορείς να ζεις μόνο από το "δημόσιο" μισθό σου εγώ θα σε καταγγείλω, «ιδιαιτεράκια»!     

Σε ποινή φυλάκισης 18 μηνών με αναστολή καταδικάστηκε η Δήμητρα Λιάνη για χρέη προς το Δημόσιο.!

Σε ποινή φυλάκισης 18 μηνών καταδικάστηκε η Δήμητρα Λιάνη για χρέη προς το Δημόσιο. Το δικαστήριο της χορήγησε αναστολή εκτέλεσης επί τριετία.

Η χήρα του Ανδρέα Παπανδρέου έχει βρεθεί άλλωστε αντιμέτωπη με τη Δικαιοσύνη και στο παρελθόν για χρέη προς τράπεζες, εφορία, αλλά και τη Χριστιανική Ένωση Νεανίδων Ελλάδας (ΧΕΝ).

Παλαιότερα δημοσιεύματα ανέφεραν ότι οι οφειλές ανέρχονταν σε 440.000 ευρώ, εκ των οποίων 51.050,40 ευρώ αφορούσαν στην Εφορία Κηφισιάς και 25.943,52 ευρώ στη ΧΕΝ, από την οποία μίσθωνε ακίνητο στην Εκάλη.

Η οφειλή της προς το Δημόσιο δεν έχει μπει σε ρύθμιση ούτε έχει εξοφληθεί μέρος της από το 2014.

Όπως εξήγησε η συνήγορός της, η Δήμητρα Λιάνη ευελπιστεί ότι το προσεχές διάστημα θα πωληθεί ακίνητο ιδιοκτησίας της, με αποτέλεσμα με τα χρήματα που θα λάβει ως τίμημα, να αποπληρωθεί η οφειλή.

tvxs.gr

   

Ένα άδειο στερεότυπο

Του Παντελή Μπουκάλα

«​​Γης Μαδιάμ» το ΟΑΚΑ, μετά το ημιτελές ντέρμπι Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού; Ή μήπως «Κρανίου τόπος»; Βάζω το διαδικτυακό ψαχτήρι να κάνει μια δουλειά που μερικά χρόνια πριν θα ήταν απλώς αδύνατη, και με τα τεκμήρια που αποθησαυρίζει ταχύτατα αποδεικνύεται ότι η Παλαιά Διαθήκη νικάει άνετα την Καινή. Το στερεότυπο «γης Μαδιάμ», που πέρασε κάποια στιγμή στον λόγο μας με προέλευση το παλαιοδιαθηκικό βιβλίο των «Κριτών», το θυμήθηκαν πολύ περισσότεροι γραφιάδες, καθώς και τηλεοπτικοί, ραδιοφωνικοί και ιντερνετικοί ρεπόρτερ, για να περιγράψουν όσα συνέβησαν στο στάδιο της Καλογρέζας, απ’ όσους θυμήθηκαν το στερεότυπο «Κρανίου τόπος», που, όπως μας πληροφορούν δύο Ευαγγέλια, του Μάρκου και του Ματθαίου, είναι το άλλο όνομα του Γολγοθά: «Και φέρουσιν αυτόν επί Γολγοθάν τόπον, ο εστι μεθερμηνευόμενον Κρανίου τόπος».

Με τα κλισέ, ακόμα και τα πιο συχνόχρηστα, δεν μπορούμε ποτέ να είμαστε απολύτως σίγουροι ότι αυτοί που τα χρησιμοποιούν κατέχουν στ’ αλήθεια το νόημά τους και γνωρίζουν κάτι από τη φιλολογική ιστορία τους. Λογικό είναι πάντως να μην ξέρουμε απέξω κι ανακατωτά την ιστορία δεκάδων και δεκάδων κληρονομημένων στερεοτύπων. Μας τα προσφέρει ο έτοιμος, κοινός λόγος για να τα εντάξουμε στα λεγόμενα ή τα γραφόμενά μας, χάριν εμφάσεως. Ούτε «Κρανίου τόπος» έγινε το ΟΑΚΑ (ποιος σταυρώθηκε; η μπάλα; αυτή έχει σταυρωθεί μυριάκις μέχρι τώρα, και ανάσταση δεν προβλέπεται) ούτε «γης Μαδιάμ»: άλλο οι πενήντα μολότοφ και τα εκατό δακρυγόνα, κι άλλο οι 120.000 νομάδες Μαδιανίτες που σκοτώθηκαν από τον Ισραηλίτη Γεδεών και το στράτευμά του, με την επικουρία του Θεού δίχως όνομα αλλά με περιούσιο λαό.

  

Δεν έχει και τόση σημασία το ότι τα δύο βιβλικά στερεότυπα χρησιμοποιήθηκαν καθ’ υπερβολήν, σε αναντιστοιχία προς τα πραγματικά συμβάντα. Το σημαντικό είναι ότι όσα αλγεινά έγιναν στο ντέρμπι, μέσα κι έξω από το γήπεδο, κατέρριψαν ένα αγαπημένο κλισέ, αποκαλυπτικό της νοοτροπίας μας, γηπεδικής και μη: το κλισέ της αδικίας.

Οι χουλιγκάνοι που μπούκαραν στην αρχή του παιχνιδιού δεν είχαν προλάβει βέβαια να δουν ότι «αδικούνται κατάφωρα», ότι «σφαγιάζονται από τη διαιτησία» κ.λπ. Καμιά ανάγκη δεν είχαν για αφορμή, έστω ασήμαντη, και για δικαιολογία, έστω πλαστή. Ηθελαν να τα κάνουν λίμπα αδιαφορώντας για τους πολλούς που τους γιουχάιζαν αλλά και για τη φανέλα που τάχα λατρεύουν. Οι «μεγάλες» ομάδες τούς ταΐζουν τόσα χρόνια. Τώρα θέλουν να φάνε και τους τροφοδότες τους. Αναμενόμενο.

  

Παραιτείται η Μυρσίνη Λοϊζου από το ευρωψηφοδέλτιο μετά το σάλο για το ότι επί 5,5 χρόνια ελάμβανε παράνομα τη σύνταξη της νεκρής μητέρας της...!

Η αποκάλυψη πως η Μυρσίνη Λοΐζου εισέπραττε παράνομα επί 5,5 χρόνια τη σύνταξη της νεκρής μητέρας της, και μάλιστα έχει καταδικαστεί γι' αυτό, προκάλεσε νέα άγρια κόντρα ανάμεσα σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι μετά τον σάλο που ξέσπασε η Μυρσίνη Λοΐζου θα υποβάλει εντός της ημέρας την παραίτησή της από το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ. Κατά τις ίδιες πληροφορίες, ετοιμάζει γραπτή απάντηση.

Η κυρία Λοΐζου εκλήθη στο Μέγαρο Μαξίμου για να δώσει εξηγήσεις και οι πληροφορίες αναφέρουν ότι εξετάζονται οι νομικές πτυχές της υπόθεσης ώστε να ληφθούν οι τελικές αποφάσεις για την υποψηφιότητά της.

Η ΝΔ αμέσως μετά τις αποκαλύψεις για τη σύνταξη Λοΐζου ζήτησε από τον Αλέξη Τσίπρα την αποπομπή της από το ευρωψηφοδέλτιο, ενώ από την πλευρά του ο κ. Τζανακόπουλος είπε ότι δεν πιστεύει πως η Μυρσίνη Λοΐζου έπαιρνε τη σύνταξη της μητέρας της.

Το θέμα πάντως αναμένεται να έχει και συνέχεια μετά τα αποκαλυπτικά δημοσιεύματα στις εφημερίδες «Φιλελεύθερος» και «Πρώτο Θέμα» για τις δικαστικές περιπέτειες της Μυρσίνης Λοΐζου, για την επί χρόνια παράνομη είσπραξη της σύνταξης της νεκρής μητέρας της.

Το «Πρώτο Θέμα» αύριο δημοσιεύει τα έγγραφα από την καταδίκη της κυρίας Λοΐζου στο Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών στις 28 Φεβρουαρίου του 2017 σε δύο χρόνια φυλάκιση με τριετή αναστολή για παράνομο περιουσιακό όφελος.

Σήμερα η εφημερίδα «Φιλελεύθερος» δημοσίευσε πως στις 25 Ιανουαρίου του 2019 το Α' Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών είχε αναβάλει τη σχετική δίκη της Μυρσίνης Λοΐζου για φορολογικά αδικήματα, επειδή δεν είχε κληθεί νομίμως η κατηγορούμενη. Τελικά η νέα δικάσιμος ορίστηκε στις 14 Μαΐου, μόλις 12 μέρες πριν από τη διεξαγωγή των ευρωεκλογών.

Την αποπομπή της ζητάει η ΝΔ

Σφοδρή ήταν η κριτική της ΝΔ κατά της κυβέρνησης στο θέμα Λοΐζου, με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να ζητάει από τον Αλέξη Τσίπρα την αποπομπή της.

Συγκεκριμένα, η Σοφία Ζαχαράκη είπε: «Η αποκάλυψη ότι η κυρία Μυρσίνη Λοΐζου επί 5,5 χρόνια "ξέχασε" να δηλώσει τον θάνατο της μητέρας της για να εισπράττει παράνομα τη σύνταξή της είναι πραγματικά ασύλληπτη. Και είναι αδύνατον ο ΣΥΡΙΖΑ να μη γνώριζε ότι έχει καταδικασθεί σε δύο χρόνια φυλάκιση από τη Δικαιοσύνη. Ο κ. Τσίπρας οφείλει σήμερα κιόλας να αποπέμψει την κυρία Λοΐζου από το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ».

Και ο υποψήφιος βουλευτής της ΝΔ Δημήτρης Τσιόδρας είπε πως ο πρωθυπουργός πρέπει να αποσύρει την κυρία Λοΐζου από το ευρωψηφοδέλτιο, όχι μόνο για τις τελευταίες αποκαλύψεις αλλά και για τις προκλητικές δηλώσεις που έχει κάνει κατά καιρούς, αναφερόμενος στις φιλοτρομοκρατικές απόψεις της.

Τζανακόπουλος: Δεν πιστεύω ότι έπαιρνε τη σύνταξη της μητέρας της

Βέβαιος δηλώνει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ότι τα όσα λέγονται και γράφονται για τη Μυρσίνη Λοΐζου, ότι δηλαδή επί 5,5 χρόνια εισέπραττε παράνομα τη σύνταξη της μητέρας της που είχε πεθάνει, δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια.

«Λεπτομέρειες δεν γνωρίζω, αλλά είμαι βέβαιος ότι θα κάνει τα σχόλια και θα δώσει τις απαντήσεις που πρέπει», δήλωσε ο Δημήτρης Τζανακόπουλος, μιλώντας στην τηλεόραση του Alpha. Απαντώντας στο εάν θα πρέπει να αποχωρήσει από το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ για τις ευρωεκλογές, ο Δημήτρης Τζανακόπουλος ανέφερε: «Δεν θα μπω σε σεναριολογία, τι θα γίνει αν... Είμαι βέβαιος ότι η κυρία Λοΐζου δεν παίρνει τα χρήματα αυτά».

Ο Δημήτρης Τζανακόπουλος απέδωσε τον όλο θόρυβο στην προσπάθεια της ΝΔ και φιλικών της ΜΜΕ να θέσουν σε λειτουργία μια κρεατομηχανή για όλους τους υποψηφίους του ΣΥΡΙΖΑ. Πρόσθεσε, δε, ότι η κυρία Λοΐζου είναι υποψήφια με τον ΣΥΡΙΖΑ και «δεν θα ανεχθούμε τη στοχοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ».

Λοβέρδος: Τεράστιο θέμα δεοντολογίας

Στην αντιπαράθεση μπήκε και το ΚΙΝΑΛ, με τον Ανδρέα Λοβέρδο να κάνει λόγο για τεράστιο θέμα δεοντολογίας. Αναφορικά με το θέμα της Μυρσίνης Λοΐζου που εισέπραττε για 5,5 χρόνια τη σύνταξη της νεκρής μητέρας της, ο κ. Λοβέρδος είπε ότι «δεν δικαιούται σήμερα κανένα κόμμα να τη συμπεριλάβει στο ψηφοδέλτιό του. Και ο ΣΥΡΙΖΑ και όλοι έχουμε καταδικάσει την περίπτωση αυτή. Θεωρώ ότι κάποιος με ποινικό πρόβλημα έπρεπε να το πει. Αυτοί που παρήγαγαν έξαλλη κριτική στο παρελθόν δεν μπορεί να είχαν στο ψηφοδέλτιό τους τέτοιο πρόσωπο» είπε ο κ. Λοβέρδος μιλώντας στα ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ.

Νωρίτερα, και ο βουλευτής Λεωνίδας Γρηγοράκος είπε πως πρέπει να αποσυρθεί από το πολιτικό σκηνικό, διότι τα πρότυπα που εισάγει ο ΣΥΡΙΖΑ κάνουν κακό στο πολιτικό σύστημα.

Δανέλλης για Λοΐζου: Αν ισχύουν, να αποσυρθεί

Την απόσυρση της Μυρσίνης Λοΐζου από το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, «εάν ισχύουν αυτά», ζήτησε και ο Σπύρος Δανέλλης μιλώντας σε τηλεοπτικό σταθμό. Μάλιστα, ο πρώην βουλευτής του Ποταμιού, που πλέον στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ, πρόσθεσε ότι «κάθε πολιτικός που εκτίθεται πρέπει να είναι καθαρός».

iefimerida.gr

Το μπορντέλο..

Του Άρη Σκιαδόπουλου

Έχουμε μια τάση στην απενοχοποίηση. Παρελαύνει η βια καθημερινά από τις οθόνες μαζί με την αισθητική πρόκληση και κάνουμε πως δεν τα βλέπουμε. Έχουμε εθιστεί σε μια καθημερινότητα που δοκιμάζει τις κοινωνικές αντοχές και που κορυφώνεται σε περιόδους κρίσεων. Τότε που η παραβατικότητα χτυπάει κόκκινο.

Βλέπουμε από τον καναπέ σχεδόν κάθε βράδυ να ληστεύουν και να κακοποιούν τον διπλανό μας και δεν τρέχει τίποτα. Μόνο σαν έρθει τη σειρά μας κλαψουρίζουμε, μπροστά στην κάμερα. Παρακολουθούμε τις ατέλειωτες ουρές μπροστά από τα γραφεία του ΟΑΕΔ με πτυχιούχους κι όχι μόνο, να αιτούνται μια θέση για το μεροκάματο και μένουμε ασυγκίνητοι λες και δεν θα’ρθει η σειρά του δικού μας παιδιού. Δεν θυμώνουμε. Δεν μας απασχολεί που θα βρεθεί το δικό μας κορίτσι κάποια στιγμή.

Έτσι τώρα. Πέσαμε από τα σύννεφα όταν ακούσαμε για τις φοιτήτριες που πέσανε θύματα κυκλώματος εκμετάλλευσης από επιτήδειους. Πως είναι δηλαδή δυνατόν ενήλικες και μορφωμένες κοπέλες και να μην ξέρουν που μπλέκουν!Να μην ξεχωρίζουν τις προθέσεις οποίου μαστροπού και να μην ψιλιάζονται τι τις περιμένει. Να συνταντιούνται  σε  ξενοδοχεία, να κάνουν έρωτα και να εισπράττουν χρήματα χωρίς να παίρνουν χαμπάρι.

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι: Δυο παράγοντες είναι ελκυστικοί σ αυτήν την ηλικία. Η φιλοδοξία και το εύκολο χρήμα. Όταν μάλιστα είσαι και επιρρεπής δεν θέλεις και πολύ για να μπλέξεις. Ειδικά αν είσαι και κομμάτι εμφανίσιμη. Είναι άλλωστε μπροστά στην πόρτα σου οι προκλήσεις. Ένα μπαρ προσφέρεται για τέτοιου είδους γνωριμίες. Εκεί δεν πας για να συναντήσεις ιεραποστόλους που θα σου διδάξουν το Ευαγγέλιο. Καιροφυλακτούν τα σαΐνια έτοιμα να σε μυήσουν στην μεγάλη περιπέτεια της νύχτας.Κι από πίσω κάποιοι ραμολήδες που είναι έτοιμοι να δώσουν λίγα έως πολλά ευρώ για λίγες στιγμές ηδονής και οδύνης.

Οι προκλήσεις, πολλές. Ακόμα κι εκπομπές προσφέρονται για να ικανοποιήσουν τις φιλοδοξίες. Σ αυτές προσέρχονται ευώδη κοριτσόπουλα μπας και κατακτήσουν μια θέση στην πασαρέλα.Και υπό την καθοδήγηση των ειδικών παρελαύνουν μπροστά τους μέσα από όλες τις εκδοχές των προσόντων τους. Μέχρι που στο τέλους καταθέτουν τσίτσιδα τα κάλη τους. Ψάχνουν μια ευκαιρία μπας και βρουν μια θέση στον ήλιο.

Κατά την δημοσιογραφική έρευνα συναντήσαμε τέτοια κορίτσια. Κάποια απ’ αυτά είχαν περάσει από τον κόσμο της εφήμερης δόξας στον κόσμο των ψευδαισθήσεων και της κόκας για να καταλήξουν στην ηρωίνη. Άλλες χάθηκαν και μερικές βρέθηκαν στο ημίφως κάποιου οίκου ανοχής μ’ ένα ψευδώνυμο. Όλες όμως αυτές δεν θα μπορούσαν να ισχυριστούν ότι δεν γνώριζαν. Όλο και κάποιος παιδαράς η “φωτογράφος” να βρεθεί μια νύχτα σ’ ένα μπαρ να σε πάρει από το χέρι για να ικανοποιήσει πρώτα τις ανάγκες σου κι ύστερα τις φιλοδοξίες σου. Και κάπου στο βάθος υπάρχει ένα υποφωτισμένο δωμάτιο με κόκκινο διάκοσμο. Ένα μπορντέλο.

Σε περιόδους κοινωνικών κρίσεων τα μπορντέλα, με την ευρύτερη και στενότερη έννοια γνώρισαν μέρες δόξης του λαμπρές και οι κάθε λογής νταβατζήδες πλούτισαν. Αυτοί άλλωστε είναι οι μαυραγορίτες της όποιας κοινωνικής και πολιτικής κρίσης.Τα μπορντέλα  Ευρώπης γνώρισαν αίφνης μεγάλη άνθιση  μετά την πτώση του τσαρικού καθεστώτος, αλλά κι από την κρίση σε χώρες της Ανατολής. Πολλές ..πριγκηποπούλες έγιναν μια χαρά θεραπαινίδες σε ευάερους “οίκους” στο Παρίσι κι αλλάζουν. Η γυναικά ανέκαθεν ήταν το εύκολο θύμα παρόμοιων κρίσεων. Και παραμένει ως τα σήμερα.

     

Εκτεθειμένοι οι κωδικοί πρόσβασης εκατομμυρίων χρηστών του Facebook

Το Facebook παραδέχτηκε σήμερα ότι οι κωδικοί πρόσβασης εκατομμυρίων χρηστών του είχαν αποθηκευτεί στους εσωτερικούς διακομιστές του χωρίς κρυπτογράφηση και ήταν επομένως εκτεθειμένοι σε χιλιάδες υπαλλήλους της εταιρείας, διαβεβαιώνοντας όμως ότι το πρόβλημα έχει πλέον λυθεί.

Οι κωδικοί, ορισμένοι εκ των οποίων χρονολογούνται από το 2012, ήταν προσβάσιμοι σε σχεδόν 20.000 υπαλλήλους της εταιρείας, σύμφωνα με το μπλογκ KrebsOnSecurity που ασχολείται με θέματα ασφαλείας στο διαδίκτυο και αποκάλυψε πρώτο την υπόθεση.

Το μπλογκ, επικαλούμενο ένα υψηλόβαθμο στέλεχος της εταιρείας, ανέφερε ότι από την εσωτερική έρευνα φαίνεται πως είχαν αποθηκευτεί χωρίς κρυπογράφηση, σε απλό κείμενο, οι κωδικοί 200-600 εκατομμυρίων χρηστών.

Το πρόβλημα διαπιστώθηκε τον Ιανουάριο, στο πλαίσιο ενός συνηθισμένου ελέγχου ασφαλείας. Οι περισσότεροι από τους κωδικούς ανήκαν σε χρήστες του Facebook Lite, μιας εκδοχής του app της πλατφόρμας η οποία χρησιμοποιείται κυρίως από ανθρώπους σε περιοχές με χαμηλής ταχύτητας Ίντερνετ.

Η εταιρεία διαβεβαίωσε ότι θα ενημερώσει όλους αυτούς τους χρήστες του Facebook Lite, αλλά και όσους χρησιμοποιούν το Facebook και το Instagram.

«Για να είμαστε ξεκάθαροι: αυτούς τους κωδικούς δεν τους είδε ποτέ κανένας εκτός του Facebook και δεν βρήκαμε τίποτα μέχρι σήμερα που να υποδηλώνει ότι κάποιος εκ των έσω τους χρησιμοποίησε καταχρηστικά», τόνισε στην ανακοίνωσή της.

Υπενθυμίζεται ότι πριν από μερικούς μήνες το Facebook είχε παραδεχτεί ότι κυβερνοπειρατές απέκτησαν πρόσβαση στους λογαριασμούς δεκάδων εκατομμυρίων χρηστών εξαιτίας ενός προβλήματος ασφαλείας.

Πηγή 

Από τον Γεωργελέ στον Γεωργαλά. Μια Athens Voice δρόμος

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Υπάρχουν φορές που λες ότι η Athens Voice, η φωνή του νεοελληνικού φιλελευθερισμού, δεν μπορεί να σε ξαφνιάσει περισσότερο με τον σκοταδισμό των κειμένων που δημοσιεύει και το ξέπλυμα φασιστικών ιδεών που κατά καιρό επιχειρούν ορισμένοι από τους δημοσιολόγους-συντάκτες της. Ειδικά σε μια εβδομάδα σαν αυτή, όπου η Σώτη Τριανταφύλλου συγκρίνει όσους διαβάζουν τον θεωρητικό Αλαίν Μπαντιού με όσους πιστεύουν στις συνωμοσίες για τους Illuminati.

Κι όμως υπάρχει πάντα κάτι που δεν μπορούσες να φανταστείς.

Όπως ότι το συγκεκριμένο Free Press θα έδινε τον λόγο σε έναν  πρώην σύμβουλο του Δένδια και του Αβραμόπουλου, τον Κωνστανίνο Λεντάκη, που ζητά την κατάργηση του μαθήματος της κοινωνιολογίας από τα σχολεία.

Το σκεπτικό γνωστό και το είχε αναπτύξει μερικούς μήνες νωρίτερα και ο ακροδεξιός αντιπρόεδρος της ΝΔ: «Η ένταξη της κοινωνιολογίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση» διαβάζουμε στο άρθρο «δεν είναι τίποτα άλλο παρά πλύση εγκεφάλου σε ανήλικους μαθητές». Η μαθητική νεολαία, συνεχίζει ο συντάκτης, προσηλυτίζεται στην αριστερά μέσω της κοινωνιολογίας.

Στο αποκορύφωμα του συγκαλυμμένου φασισμού που προωθεί το κείμενο διαβάζουμε και τα εξής: «Οι μαθητές του Λυκείου θα όφειλαν να μάθουν γιατί η κοινωνική δικαιοσύνη είναι μια δηλητηριώδης ουσία για την κοινωνία και γιατί είναι πολύ πιο επικίνδυνη από την φυλετική καθαρότητα, που προήγαγε ο φασισμός». Ανάμεσα δηλαδή στους κοινωνιολόγους που προωθούν την κοινωνική δικαιοσύνη και τις φασιστικές πολιτικές πρακτικές, που οδήγησαν στο ολοκαύτωμα στο όνομα της φυλετικής καθαρότητας, ο συντάκτης της Athens Voice προτιμά εμφανώς τους ναζιστές.

Το υπόλοιπο κείμενο (το οποίο περιλαμβάνει 13 φορές τη λέξη ιδεοληψίες) αποτελεί μια παιδαριώδη προσπάθεια εξήγησης εννοιών όπως η άντληση υπεραξίας ενώ συμπεραίνει ότι «οι καθηγητές της κοινωνιολογίας διδάσκουν τους μαθητές της Γ΄Λυκείου […], ότι θα πρέπει να βασίζονται στα επιδόματα της Πρώτης Φοράς Αριστεράς».

Το πιο κωμικοτραγικό σημείο όμως (και ταυτόχρονα αυτογκόλ) στην επιχειρηματολογία του συντάκτη έρχεται όταν εξηγεί ότι «η Κίνα του Μάο είναι η χειρότερη χώρα στην ανθρώπινη ιστορία». Λέτε να έχει δίκιο; Το βέβαιο είναι ότι η μαοϊκή Κίνα ήταν μια από τις χώρες που μέχρι το 1979 είχε απαγορεύσει την μελέτη της… κοινωνιολογίας.

Ίσως η διεύθυνση του εντύπου θα έπρεπε να τοποθετηθεί για το αν συμφωνεί ότι η κοινωνική δικαιοσύνη αποτελεί μεγαλύτερη απειλή από τις ναζιστικές θεωρίες της φυλετικής καθαρότητας. Για να ξέρουν τουλάχιστον οι αναγνώστες εάν το έντυπο είναι του Γεωργελέ ή του θεωρητικού της χούντας Γεώργιου Γεωργαλά.

Τα μνημόνια βάθυναν τη φτώχεια

Γράφει ο Μάριος Χριστοδούλου

Επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης για τέσσερα στα δέκα νοικοκυριά, που αποτελούν τα φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού στην Ελλάδα, υποδεικνύουν τα στοιχεία των φορολογικών δηλώσεων που επεξεργάστηκε η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ).

Πρόκειται για 1.825.165 νοικοκυριά που δήλωσαν το 2018 εισοδήματα έως 5.000 ευρώ στην Εφορία, που σημαίνει ότι ζούνε με λιγότερα από 416 ευρώ τον μήνα.

Αντίθετα, 302 έχουν μηνιαίο εισόδημα πάνω από 75.000 ευρώ, επιβεβαιώνοντας τις μεγάλες αντιθέσεις που δημιούργησαν τα μνημόνια στην ελληνική οικονομία.

Οχι βέβαια ότι πριν δεν υπήρχαν, αλλά μετά την εξαφάνιση της μεσαίας τάξης (τα νοικοκυριά δηλαδή με ετήσια εισοδήματα από 20.000 έως 50.000 ευρώ), ο «χάρτης» των εισοδημάτων έγινε ακόμη πιο ξεκάθαρος.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΑΑΔΕ, τα συνολικά εισοδήματα που δηλώθηκαν το 2018 ανήλθαν σε 73,6 δισ. ευρώ, μειωμένα σχεδόν κατά 1 δισ. ευρώ σε σχέση με αυτά του 2017.

Εάν η σύγκριση γίνει με αυτά που δήλωσαν οι Ελληνες φορολογούμενοι το 2014 (76 δισ. ευρώ), οι απώλειες είναι πολύ μεγαλύτερες, αφού φτάνουν τα 2,4 δισ. ευρώ.

Στα χρόνια της σκληρής μνημονιακής πολιτικής, δηλαδή το διάστημα 2010 – 2018, επήλθε δραστική συρρίκνωση των εισοδημάτων κατά 26,7 δισ. ευρώ.

Τη μεγαλύτερη συντριβή υπέστησαν οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι αυτοαπασχολούμενοι.

Είναι οι δύο κατηγορίες που μπήκαν στο στόχαστρο του νόμου Κατρούγκαλου και σήκωσαν το βάρος της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης.

Οι συγκεκριμένες ομάδες από τα 5 δισ. εισόδημα που δήλωσαν το 2014 «έπεσαν» στα 3,44 δισ. ευρώ το 2018, στοιχείο βέβαια που ενδεχομένως να υποκρύπτει και σημαντική φοροδιαφυγή.

Είναι ευρέως γνωστό και ιδιαίτερα στο υπουργείο Οικονομικών ότι παρά τα όποια νομοθετικά μέτρα, η απόκρυψη εισοδημάτων από τις συγκεκριμένες κατηγορίες επαγγελματιών είναι σύνηθες φαινόμενο.

Αύξηση φόρων

Μικρότερη μείωση εισοδημάτων είχαν οι αγρότες, αφού από το 1,58 δισ. ευρώ που δήλωσαν το 2017 υποχώρησαν στο 1,388 δισ. ευρώ το 2018, ενώ στα 60 δισ. ευρώ ήταν το συνολικό εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες.

Οι συνολικοί φόροι που πληρώσαμε το 2018 ανήλθαν σε 8,328 δισ. ευρώ (από 8,289 δισ. ευρώ το 2017), ενώ μέσα σε αυτό το ποσό περιλαμβάνονται τα 616 εκατ. ευρώ από την εισφορά αλληλεγγύης και τα 386 εκατ. ευρώ από το τέλος επιτηδεύματος που πληρώνουν ελεύθεροι επαγγελματίες και επιχειρήσεις.

Τα στατιστικά στοιχεία της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων που προέκυψαν από την επεξεργασία των φορολογικών δηλώσεων των τελευταίων ετών προκαλούν θλίψη.

Τα εισοδήματα συρρικνώνονται, οι φόροι αυξάνονται, σχεδόν όλες οι φοροαπαλλαγές έχουν καταργηθεί, ενώ το αφορολόγητο όριο βρίσκεται και πάλι στον προθάλαμο του χειρουργείου.

Αναλυτικότερα όμως, σύμφωνα με τα στοιχεία των φορολογικών δηλώσεων:

1 Στις 6.370.099 φορολογικές δηλώσεις που υποβλήθηκαν το 2018 (εισοδήματα 2017), εισόδημα χαμηλότερο των 10.000 ευρώ δήλωσαν 3.964.567 φορολογούμενοι σε οικογενειακό επίπεδο, καθώς οι δηλώσεις συζύγων υποβάλλονται από κοινού.

Δηλαδή το 58,9% των νοικοκυριών συνωστίζεται στα χαμηλά εισοδηματικά κλιμάκια, στοιχείο που αποκαλύπτει τη δραστική περικοπή που έχουν υποστεί τα εισοδήματα των φορολογούμενων, χωρίς βέβαια να αποκλείονται τα φαινόμενα απόκρυψης εισοδημάτων.

2 Το μέσο εισόδημα των νοικοκυριών από 12.338 που ήταν το 2014 προσγειώθηκε στα 11.556 το 2017.

3 Εξι στις δέκα οικογένειες δήλωσαν ότι το 2017 απέκτησαν εισόδημα χαμηλότερο των 10.000 ευρώ, ενώ μεγάλη είναι η συρρίκνωση των δηλωθέντων εισοδημάτων και στα ανώτατα εισοδηματικά κλιμάκια.

4 Στην Ελλάδα ζουν 1.743 φορολογούμενοι που δηλώνουν 6 παιδιά και συνολικό εισόδημα 24,111 εκατ. ευρώ.

5 Με μηδενικό εισόδημα εμφανίζονται στην Εφορία 644.790 οικογένειες, όταν το 2014 οι φορολογούμενοι με μηδενικό εισόδημα ήταν 564.611.

6 Η μεσαία τάξη έχει λυγίσει υπό το βάρος της υπερφορολόγησης και συρρίκνωσης των αποδοχών. Εισοδήματα από 20.000 έως 50.000 ευρώ δήλωσαν πέρυσι 946.344 νοικοκυριά, όταν το 2012 ο αριθμός των οικογενειών με μεσαία εισοδήματα ανερχόταν σε 1.253.476.

7 Το 2018 ο αριθμός των νοικοκυριών με υψηλά εισοδήματα άνω των 100.000 ευρώ περιορίστηκε στις 19.869, καταγράφοντας μείωση 24% σε σχέση με το 2014.

8 Στην παγίδα των τεκμηρίων πιάστηκαν πέρυσι 1,9 εκατ. φορολογούμενοι ή σχεδόν ένας στους τρεις, οι οποίοι φορολογήθηκαν για μεγαλύτερα εισοδήματα με 6,78 δισ. ευρώ. Από αυτούς, 697.290 είναι μισθωτοί και 515.509 συνταξιούχοι.

9 Στα 8,32 δισ. ευρώ ανήλθε ο φόρος εισοδήματος που πλήρωσαν οι 8,9 εκατομμύρια φορολογούμενοι.

10 Στα 25,4 δισ. ευρώ οι δαπάνες που δηλώθηκαν με πλαστικό χρήμα. Κατά μέσο όρο οι φορολογούμενοι εμφάνισαν δαπάνες 3.600 ευρώ.

11 Περισσότεροι από 1 εκατ. φορολογούμενοι εμφανίζονται να φιλοξενούν στο σπίτι τους κάποιο φίλο ή συγγενή.

12 Οι ιδιοκτήτες που μισθώνουν ακίνητα δήλωσαν συνολικά για το 2018 ποσό εισοδήματος 6,192 δισ. ευρώ προερχόμενο από ενοίκια, ενώ το 2017 είχαν δηλώσει 6,107 δισ. ευρώ από την ίδια πηγή. Το εισόδημά τους μειώθηκε δηλαδή κατά 85 εκατ. ευρώ.

13 Εισοδήματα από ακίνητη περιουσία πάνω από 900.000 ευρώ δηλώνουν μόλις 4 φορολογούμενοι, ενώ 151 φυσικά πρόσωπα-μέτοχοι εισπράττουν μερίσματα που υπερβαίνουν τα 500 εκατ. ευρώ.       

Επινοητικοί και άξιοι συγχαρητηρίων

Γράφει ο Πέτρος Μανταίος

Ως Αθηναίος παλαιοτάτων ετών αισθάνομαι υποχρέωση να συγχαρώ εκείνους τους συμπολίτες μας που, για την ασφάλεια όλων μας, προνοούν και επινοούν λύσεις, έστω προσωρινές, σε μικρά, καθημερινά προβλήματα, που χωρίς αυτές τις προσωρινές λύσεις ίσως εξετίθεντο κάποιοι από εμάς σε κινδύνους ατυχημάτων, ακόμα και σοβαρών.

Μιλάω για την ασφάλεια των πεζών επί των πεζοδρομίων [οι πεζοί στη χώρα μας έχουν την κακή συνήθεια να βαδίζουν και στα πεζοδρόμια, όποτε τους δίνεται αυτή η ευκαιρία], εξαιτίας της κατάστασης που παρουσιάζουν αρκετά από τα καπάκια των μετρητών της ΕΥΔΑΠ. Που άλλα λείπουν από τη θέση τους –ευτυχώς αυτά είναι τα λιγότερα– και άλλα έχουν καταποντιστεί στα βάθη του μετρητή από βλάβες στις υποδοχές στήριξης.

Μόνο στη γειτονιά μου, από ξενοδοχείο Κάραβελ μέχρι Ιλίσια π.χ., έχω παρατηρήσει 6-7 τέτοιες περιπτώσεις, που έτσι και δεν τις προσέξει ο πεζός, μπορεί να απολέσει και την ιδιότητα του πεζού.

Κάποιοι λοιπόν φιλογενείς, συγχρόνως και πρακτικοί, συμπολίτες μας, αφού φαίνεται είδαν κι απόειδαν ότι οι αρμόδιοι κάπου αλλού βόσκουν και συνεργεία της ΕΥΔΑΠ δεν εμφανίζονται στον ορίζοντα, πήραν την τύχη των πεζοδρομίων στα χέρια τους κι έπιασαν να επινοούν και να αυτοσχεδιάζουν λύσεις, εκ των οποίων [στη γειτονιά μου, δεν ξέρω πώς τα κατάφεραν σε άλλες γειτονιές, άλλοι ενεργοί πολίτες] ως επικρατέστερη επελέγησαν τα πλαστικά δοχεία (κουβαδάκια) που η πρώτη τους χρήση ήταν οι μπογιές.

Εν ολίγοις… τη βάψαμε. Ή μάλλον, θα την είχαμε βαμμένη, αν δεν παρενέβαιναν αυτοσχεδιάζοντας οι συμπολίτες με τα κουβαδάκια, στους οποίους αξίζουν θερμά συγχαρητήρια. Που θα τα έδινα στην ΕΥΔΑΠ, διότι με τις παραλείψεις της ενθαρρύνει πρωτοβουλίες πολιτών. Αλλά ίσως το παρεξηγούσαν. Ενώ δεν ψάχνω για παρεξήγηση. Εξήγηση χρειάζεται.