Μια μυστηριώδης μόλυνση εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο

Αποκαλυπτική έρευνα των New York Times για το μικρόβιο Candida auris, που επιτίθεται σε ανθρώπους με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα και εξαπλώνεται σε όλη την υδρόγειο.

Τον περασμένο Μάιο, ένας ηλικιωμένος άνδρας εισήχθη στο παράρτημα του Mount Sinai Hospital στο Μπρούκλιν για χειρουργική επέμβαση στην κοιλιά. Οι εξετάσεις αίματος έδειξαν πως είχε προσβληθεί από ένα νεοανακαλυφθέν μικρόβιο, το οποίο ήταν ταυτόχρονα επικίνδυνο και μυστηριώδες και οι γιατροί έσπευσαν να τον απομονώσουν σε μονάδα εντατικής θεραπείας.

Το μικρόβιο αυτό είναι ένας μύκητας που ονομάζεται Candida auris και επιτίθεται σε ανθρώπους με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα ενώ απλώνεται «αθόρυβα» σε όλο τον πλανήτη. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών, έπληξε μια μονάδα νεογνών στη Βενεζουέλα, ένα νοσοκομείο στην Ισπανία, ανάγκασε ένα διάσημο βρετανικό ιατρικό κέντρο να κλείσει τη μονάδα εντατικής θεραπείας και «άπλωσε ρίζες» στην Ινδία, το Πακιστάν και τη Νότια Αφρική. Πρόσφατα, το Candida auris εμφανίστηκε στη Νέα Υόρκη, στο Νιου Τζέρσεϊ και στο Ιλλινόις, κάνοντας το ομοσπονδιακό Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων να το προσθέσει στη λίστα με μικρόβια που θεωρούνται «επείγουσες απειλές».

Ο ηλικιωμένος άνδρας στο Μπρούκλιν πέθανε μετά από 90 ημέρες στο νοσοκομείο, αλλά το C. auris επιβίωσε. Οι δοκιμές έδειξαν ότι ήταν παντού στο δωμάτιό του, ήταν τόσο επιθετικό ώστε το νοσοκομείο χρειάστηκε ειδικά μέτρα καθαρισμού. «Βρισκόταν παντού, στους τοίχους, στα κρεβάτια, στις πόρτες, στις κουρτίνες, στα τηλέφωνα, στο νεροχύτη», δήλωσε ο γιατρός και πρόεδρος του νοσοκομείου, Σκοτ Λόριν. Το C. auris είναι τόσο ανθεκτικό, που είναι αδιαπέραστο από αντιμυκητιακές φαρμακευτικές ουσίες, καθιστώντας το, ένα νέο παράδειγμα μιας από τις σημαντικότερες απειλές κατά της δημόσιας υγείας: την εμφάνιση ανθεκτικών στα αντιβιοτικά μολύνσεων.

Επί δεκαετίες, εμπειρογνώμονες της δημόσιας υγείας έχουν προειδοποιήσει ότι η υπερβολική χρήση αντιβιοτικών μειώνει την αποτελεσματικότητα των φαρμάκων που θεραπεύουν τα μικρόβια και τις βακτηριακές λοιμώξεις, κάποιες θανατηφόρες. Τα μικρόβια αυτά αποκαλούνται «superbugs» (υπερμικρόβια) και οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στη χωρίς μέτρο χρήση των αντιβιοτικών σε νοσοκομεία, κλινικές αλλά και στη γεωργία.

Με απλά λόγια, εξελίσσονται κι αυτά αμυνόμενα ώστε να επιβιώσουν από τα σύγχρονα φάρμακα. Είναι δε πιο επικίνδυνα για ανθρώπους με ανώριμα ή αποδυναμωμένα ανοσοποιητικά, όπως τα νεογνά και οι ηλικιωμένοι, οι καπνιστές, οι διαβητικοί, οι άνθρωποι με αυτοάνοσα κλπ. Επιστήμονες προειδοποιούν πως εάν δεν αναπτυχθούν νέα φάρμακα και δεν μειωθεί η χρήση αντιμικροβιακών φαρμάκων, υπάρχει κίνδυνος να απειλήσουν και πιο υγιείς πληθυσμούς. Ήδη, οι θάνατοι σε παγκόσμιο επίπεδο από ανθεκτικές λοιμώξεις υπολογίζονται σε 700.000.

Τα αντιβιοτικά και τα αντιμυκητιακά είναι απαραίτητα για την καταπολέμηση των λοιμώξεων στους ανθρώπους, αλλά τα αντιβιοτικά χρησιμοποιούνται επίσης ευρέως και για την πρόληψη ασθενειών σε εκτρεφόμενα ζώα ενώ εφαρμόζονται ευρέως στη γεωργία, όπως π.χ. στα εντομοκτόνα. Σύμφωνα με πολλούς επιστήμονες η αχαλίνωτη χρήση μυκητοκτόνων στις καλλιέργειες συμβάλλει στην αύξηση των ανθεκτικών σε φάρμακα μικροβίων που μολύνουν τους ανθρώπους.

Το C. auris είναι ένα μόνο από δεκάδες επικίνδυνους οργανισμούς που έχουν αναπτύξει αυξημένες αντοχές στα φάρμακα. Άλλα στελέχη του μύκητα Candida δεν έχουν αναπτύξει σημαντικές αντοχές στα φάρμακα, μα πάνω από το 90% των μολύνσεων C.auris είναι ανθεκτικές σε τουλάχιστον ένα φάρμακο και το 30% είναι ανθεκτικά σε δύο ή και παραπάνω. Η Λιν Σόζα, αναπληρώτρια επιδημιολόγος της πολιτείας του Κονέκτικατ, λέει πως θεωρεί το C.auris ως την «κορυφαία απειλή» μεταξύ των ανθεκτικών μολύνσεων, καθώς είναι «πρακτικά ανίκητο και δύσκολο να εντοπιστεί». Σχεδόν οι μισοί των ασθενών πεθαίνουν μέσα σε 90 ημέρες, σύμφωνα με το CDC, ωστόσο ειδικοί ανά τον κόσμο δεν έχουν καταφέρνει να βρουν από πού προήλθε εξαρχής.

Μην το λέτε στον κόσμο 

Στα τέλη του 2015, η γιατρός Johanna Rhodes, ειδικός στις μολυσματικές νόσους στο Imperial College του Λονδίνου, δέχθηκε μια πανικόβλητη κλήση από το νοσοκομείο Royal Brompton, ένα βρετανικό ιατρικό κέντρο έξω από το Λονδίνο. Ο C. auris είχε ριζώσει εκεί επί μήνες πριν και το νοσοκομείο δεν κατάφερε να τον απομακρύνει.

«Δεν έχουμε ιδέα από πού προέρχεται. Δεν το έχουμε ακούσει ποτέ. Απλά εξαπλώθηκε σαν πυρκαγιά», δήλωσε η γιατρός. Συμφώνησε να βοηθήσει το νοσοκομείο να αναγνωρίσει το γενετικό προφίλ του μύκητα και να βρει τρόπο να καθαρίσει τα δωμάτια. Κάτω από την κατεύθυνση της, οι νοσοκομειακοί εργαζόμενοι χρησιμοποίησαν μια ειδική συσκευή για να ψεκάσουν ένα δωμάτιο που χρησιμοποιήθηκε για έναν ασθενή με C. auris, με τη θεωρία ότι ο ατμός θα έβλεπε κάθε γωνιά και σχισμή. Ο μύκητας ήταν ακόμη εκεί όταν μια εβδομάδα μετά έκαναν νέο έλεγχο.  Ήταν μια ξεκάθαρη περίπτωση εξάπλωσης, αλλά δεν ανακοινώθηκε. Το νοσοκομείο, ένα ειδικό κέντρο καρδιολογίας και πνευμονολογίας με πλούσιους ασθενείς από τη Μέση Ανατολή και την Ευρώπη, ειδοποίησε τη βρετανική κυβέρνηση και τους μολυσμένους ασθενείς, αλλά δεν έκανε καμία δημόσια ανακοίνωση.

«Δεν υπήρχε ανάγκη να εκδώσουμε δελτίο τύπου για το ξέσπασμα επιδημίας», δήλωσε ο Oliver Wilkinson, εκπρόσωπος του νοσοκομείου. Αυτή η στάση διατηρήθηκε σε νοσοκομεία σε όλο τον κόσμο. Τα μεμονωμένα ιδρύματα και οι εθνικές, κρατικές και τοπικές κυβερνήσεις ήταν απρόθυμες να δημοσιοποιήσουν εστίες ανθεκτικών λοιμώξεων, υποστηρίζοντας ότι δεν έχει νόημα να φοβούνται οι ασθενείς - ή μελλοντικοί ασθενείς. 

Ο Δρ. Silke Schelenz, ειδικός της μολυσματικής νόσου του Royal Brompton, διαπίστωσε την έλλειψη επείγουσας ανάγκης από την κυβέρνηση και το νοσοκομείο στα πρώτα στάδια της επιδημίας, ήταν κάτι πολύ, πολύ απογοητευτικό. «Προφανώς δεν ήθελαν να χάσουν τη φήμη τους». 

Μέχρι τα τέλη Ιουνίου του 2016, ένα επιστημονικό έντυπο έκανε λόγο για μια συνεχιζόμενη έξαρση 50 περιστατικών C. auris στο Royal Brompton και το νοσοκομείο τελικά έκλεισε για 11 ημέρες μια πτέρυγα μετακινώντας ασθενείς της ΜΕΘ σε άλλο όροφο, και πάλι χωρίς καμία ανακοίνωση. Μερικές ημέρες αργότερα, το νοσοκομείο τελικά αναγνώρισε σε μια εφημερίδα ότι είχε πρόβλημα και αργότερα η έρευνα ανέφερε ότι τελικά υπήρχαν συνολικά 72 περιπτώσεις, αν και μερικοί ασθενείς ήταν μόνο φορείς και δεν είχαν μολυνθεί από τον μύκητα.

Ωστόσο, το ζήτημα παρέμεινε ελάχιστα γνωστό σε διεθνές επίπεδο, ενώ ένα ακόμη μεγαλύτερο ξέσπασμα είχε ξεκινήσει στη Βαλένθια, στην Ισπανία, στο νοσοκομειακό Νοσοκομείο Universitari i Politecnic La Fe. Εκεί, χωρίς να γνωρίζουν οι ήδη ασθενείς, 372 άνθρωποι διαγνώστηκαν με τον μύκητα στο σώμα τους και 85 ανέπτυξαν λοιμώξεις του αίματος. Ένα έγγραφο στο περιοδικό Mycoses ανέφερε ότι το 41% των μολυσμένων ασθενών πέθαναν μέσα σε 30 ημέρες.  Μια δήλωση από το νοσοκομείο είπε ότι δεν ήταν απαραιτήτως ο C. auris που τους σκότωσε. «Είναι πολύ δύσκολο να διακρίνουμε αν οι ασθενείς πεθαίνουν από τον παθογόνο αφού είναι ασθενείς με πολλές υποκείμενες νόσους και σε πολύ σοβαρή γενική κατάσταση», ανέφερε η δήλωση. 

Όπως και με το Royal Brompton, το νοσοκομείο στην Ισπανία δεν έκανε καμία δημόσια ανακοίνωση. Ένας συγγραφέας άρθρου για τον μύκητα  στο Mycoses, γράφει πως ένας γιατρός στο νοσοκομείο, είπε σε ένα ηλεκτρονικό μήνυμα ότι το νοσοκομείο δεν θέλησε να μιλήσει με δημοσιογράφους επειδή «ανησυχεί για τη δημόσια εικόνα του». 

Η μυστικότητα εξοργίζει τους υποστηρικτές των ασθενών, οι οποίοι λένε ότι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να γνωρίζουν εάν υπάρχει εστία, ώστε να μπορούν να αποφασίσουν εάν θα πάνε σε νοσοκομείο, ιδιαίτερα όταν πρόκειται να κάνουν μια σοβαρή χειρουργική επέμβαση.

«Γιατί διαβάζουμε για ένα ξέσπασμα σχεδόν ένα και ενάμιση χρόνο αργότερα και δεν το έχουμε πρωτοσέλιδο την επόμενη μέρα», δήλωσε ο Δρ. Kevin Kavanagh, γιατρός στο Κεντάκι και πρόεδρος του υπουργείου Health Watch των ΗΠΑ, μια μη κερδοσκοπική ομάδα υποστήριξης ασθενών. «Δεν θα το ανεχόμασταν σε ένα εστιατόριο με επιδημία τροφικής δηλητηρίασης». Οι υπάλληλοι της υγειονομικής περίθαλψης υποστηρίζουν ότι η αποκάλυψη των κρουσμάτων προκαλεί φοβίες στους ασθενείς για μια κατάσταση στην οποία δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, ιδίως όταν οι κίνδυνοι είναι ασαφείς.

Ενδεικτική για το πώς τα νοσοκομεία κράτησαν μυστική την εξάπλωση, είναι η παλαιότερη γνωστή περίπτωση στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μια γυναίκα έφθασε σε νοσοκομείο της Νέας Υόρκης στις 6 Μαΐου 2013, αναζητώντας φροντίδα για αναπνευστική ανεπάρκεια. Ήταν 61 ετών και από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, και πέθανε μια εβδομάδα αργότερα, ενώ βρέθηκε θετική τον μύκητα. Εκείνη την εποχή, το νοσοκομείο δεν το είχε ερευνήσει περισσότερο, αλλά τρία χρόνια αργότερα, έστειλε την υπόθεση στον οργανισμό υγείας.

Από πού προέρχεται ο μύκητας;

Καθώς το κέντρο ελέγχου νοσημάτων εργάζεται για τον περιορισμό της εξάπλωσης του ανθεκτικού στα φάρμακα C. auris, οι ερευνητές του προσπαθούν να απαντήσουν στην κρίσιμη ερώτηση: Από πού προέρχεται ο μύκητας;  Οι πρώτοι γιατροί που αντιμετώπισαν τον C. auris, τον βρήκαν στο αυτί μιας γυναίκας στην Ιαπωνία το 2009. Φαινόταν αβλαβής εκείνη τη στιγμή, ένας «ξάδερφος» των κοινών, εύκολα αντιμετωπισμένων μυκητιασικών λοιμώξεων. Όμως δεν ήταν τόσο απλό.

Τρία χρόνια αργότερα, εμφανίστηκε πάλι σε ένα εργαστήριο του γιατρού Jacques Meis, ενός μικροβιολόγου στο Nijmegen της Ολλανδίας, ο οποίος ανέλυε μια λοίμωξη στο αίμα σε 18 ασθενείς από τέσσερα νοσοκομεία στην Ινδία. Σύντομα, νέα περιστατικά  του C. auris φαινόταν να εμφανίζονται κάθε μήνα σε διάφορα μέρη του κόσμου. 

Οι ερευνητές θεωρούν ότι ο C. auris ξεκίνησε στην Ασία και εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο. Αλλά όταν ο οργανισμός συνέκρινε ολόκληρο το γονιδίωμα των δειγμάτων auris από την Ινδία και το Πακιστάν, τη Βενεζουέλα, τη Νότια Αφρική και την Ιαπωνία, διαπίστωσε ότι η προέλευσή του δεν ήταν ούτε ένα μέρος και δεν υπήρχε μόνο ένα στέλεχος auris. 

Η αλληλουχία του γονιδιώματος έδειξε ότι υπήρχαν τέσσερις ξεχωριστές εκδοχές του μύκητα, με διαφορές τόσο βαθιές που πρότειναν ότι αυτά τα στελέχη είχαν αποκλίνει χιλιάδες χρόνια πριν και εμφανίστηκαν ως ανθεκτικά παθογόνα από αβλαβείς περιβαλλοντικές καταστάσεις σε τέσσερα διαφορετικά σημεία ταυτόχρονα. «Κάπως, έκανε ένα άλμα σχεδόν φαινομενικά ταυτόχρονα, και φάνηκε να εξαπλώνεται και είναι ανθεκτικό στα φάρμακα, το οποίο είναι πραγματικά ένας γρίφος», δήλωσαν οι ειδικοί.

Υπάρχουν διαφορετικές θεωρίες σχετικά με το τι συνέβη με τον C. auris. Ο Δρ Meis, ο ολλανδός ερευνητής, δήλωσε ότι πίστευε ότι αναπτύχθηκαν ανθεκτικοί σε φάρμακα μύκητες χάρη στη βαριά χρήση μυκητοκτόνων στις καλλιέργειες. Ο Δρ Meis στράφηκε σε αυτή τη θεωρία όταν άκουσε για την περίπτωση ενός 63χρονου ασθενούς στην Ολλανδία ο οποίος πέθανε το 2005 από έναν μύκητα που ονομάζεται Aspergillus. Αποδείχθηκε ανθεκτικός σε μια αντιμυκητιασική θεραπεία που ονομάζεται ιτρακοναζόλη. Αυτό το φάρμακο είναι ένα εικονικό αντίγραφο των φυτοφαρμάκων αζολών που χρησιμοποιούνται για τη συγκομιδή σε ολόκληρο τον κόσμο και αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το ένα τρίτο όλων των πωλήσεων μυκητοκτόνων. 

Ένα έγγραφο του 2013 στα Plos Pathogens είπε ότι δεν φαίνεται να είναι τυχαίο ότι το ανθεκτικό στα φάρμακα Aspergillus εμφανιζόταν στο περιβάλλον όπου χρησιμοποιήθηκαν τα μυκητοκτόνα αζόλης. Ο μύκητας εμφανίστηκε στο 12% των ολλανδικών δειγμάτων εδάφους, αλλά και σε παρτέρια, λίπασμα, φύλλα, σπόρους φυτών, δείγματα εδάφους από τσάι, ορυζώνες, νοσοκομειακοί χώροι και εναέρια δείγματα νοσοκομείων. 

Το μυστήριο της εμφάνισης του C. auris παραμένει επισήμως άλυτο και η προέλευσή του φαίνεται προς το παρόν λιγότερο σημαντική από το να σταματήσει η εξάπλωσή του. 

Την περασμένη άνοιξη, η Jasmine Cutler, 29 ετών, επισκέφθηκε το 72χρονο πατέρα της σε νοσοκομείο της Νέας Υόρκης, όπου είχε γίνει δεκτός λόγω επιπλοκών από χειρουργική επέμβαση τον προηγούμενο μήνα. Όταν έφτασε στο δωμάτιό του, ανακάλυψε ότι καθόταν για τουλάχιστον μία ώρα σε λερωμένο από δικά του περιττώματα κρεβάτι γιατί κανείς δεν είχε έρθει όταν είχε ζητήσει βοήθεια για να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα. Η Cutler είπε ότι ήταν σαφές ότι το προσωπικό φοβόταν να τον αγγίξει επειδή μια εξέταση είχε δείξει ότι μετέφερε τον C. auris. «Είδα τους γιατρούς και τις νοσοκόμες να κοιτάζουν στο παράθυρο του δωματίου του», είπε. «Ο πατέρας μου δεν είναι ινδικό χοιρίδιο. Δεν πρόκειται να τον μεταχειριστείτε σαν φρικιό», δήλωσε οργισμένη.   Τελικά πήρε εξιτήριο και του είπαν ότι δεν έφερε πλέον τον μύκητα. Αλλά αρνήθηκε να κατονομαστεί, λέγοντας ότι φοβόταν να συνδεθεί με τη φοβερή λοίμωξη.   

Πηγή

Έρχονται οι 120 δόσεις: Ποιοι και πώς εντάσσονται στη ρύθμιση

Ερχεται την επόμενη βδομάδα στη Βουλή, το νομοσχέδιο για τις 120 δόσεις. Το νομοσχέδιο περιέχει ασφαλιστικές και εργασιακές διατάξεις, όπως η ρύθμιση οφειλών προς τα ταμεία αλλά και η αύξηση των συντάξεων χηρείας, με ταυτόχρονη κατάργηση του ηλικιακού ορίου των 55 ετών.

Το «Έθνος» αποκαλύπτει το πλήρες κείµενο του νοµοσχεδίου, το οποίο αφορά πάνω από 3,5 εκατ. ασφαλισµένους, οφειλέτες και εργαζόµενους.

Η ρύθµιση οφειλών προς τα Ταµεία έρχεται χωρίς εισοδηµατικούς ή περιουσιακούς «κόφτες», αλλά µε ιδιαίτερα ευνοϊκούς όρους που θα οδηγούν σε «κούρεµα» της συνολικής οφειλής κατά 60%-65% και αποπληρωµή του υπολοίπου σε έως 120 δόσεις. Ο επανυπολογισµός θα γίνει για όλους µε βάση την ελάχιστη εισφορά του νόµου Κατρούγκαλου, όπως διαµορφώνεται µε τον προηγούµενο κατώτατο µισθό των 586,08 ευρώ.

Η ρύθµιση για τις 120 δόσεις αφορά το σύνολο των οφειλών στα Ταµεία έως και τον ∆εκέµβριο του 2018, που αγγίζουν τα 35 δισ. Από το νέο σχήµα εξαιρούνται µόνο όσοι έχουν τελεσίδικα ενταχθεί στον εξωδικαστικό και στον νόµο για τα υπερχρεωµένα νοικοκυριά (Ν. 3869/2010). Στη νέα «έξυπνη» και ιδιαίτερα ευνοϊκή ρύθµιση υπάγονται και όσοι είναι σήµερα ενταγµένοι σε άλλη ρύθµιση (π.χ. στην πάγια των 12 δόσεων), καθώς στο νοµοσχέδιο προβλέπεται ότι στο νέο σχήµα «υπάγεται υποχρεωτικά και το υπολειπόµενο ποσό οφειλής που έχει ήδη υπαχθεί σε ρύθµιση τµηµατικής καταβολής, η οποία είναι σε ισχύ, µε απώλεια των διευκολύνσεων των προηγούµενων ρυθµίσεων». Μάλιστα προβλέπεται πως αν εκκρεµεί διαδικασία υπαγωγής οφειλών προς τα Ταµεία στον νόµο του Εξωδικαστικού ή των υπερχρεωµένων, τότε ο οφειλέτης µπορεί να ενταχθεί στη νέα ευνοϊκότερη ρύθµιση εφόσον παραιτηθεί.

Στόχος είναι µέχρι το τέλος Απριλίου να τεθεί σε εφαρµογή η ηλεκτρονική πλατφόρµα

Στη νέα ρύθµιση υπάγονται νοµικά και φυσικά πρόσωπα, ανεξάρτητα από την ύπαρξη εµπορικής ιδιότητας, τη διακοπή της επιχειρηµατικής δραστηριότητας ή/και τη διακοπή ή αλλαγή της ιδιότητας, λόγω της οποίας δηµιουργήθηκε η οφειλή. Στόχος είναι µέχρι το τέλος Απριλίου να τεθεί σε εφαρµογή η ηλεκτρονική πλατφόρµα για τις αιτήσεις, οι οποίες θα υποβάλλονται έως τις 30 Σεπτεµβρίου. Κατ’ εξαίρεση, όπου υπάρχει αδυναµία πιστοποίησης στην ηλεκτρονική πλατφόρµα, η αίτηση υποβάλλεται στις αρµόδιες υπηρεσίες του ΚΕΑΟ.

Για τις ατοµικές εισφορές των µη µισθωτών σε πρ. ΟΑΕΕ και ΕΤΑΑ η ρύθµιση προβλέπει:

Εθελοντικό επανυπολογισµό οφειλών της περιόδου 2002-2016 µε βάση τα ποσοστιαία ασφάλιστρα για κύρια, επικουρική σύνταξη, υγεία και πρόνοια που προβλέπει ο νόµος 4387/2016. Ως βάση υπολογισµού υιοθετείται ο κατώτατος µισθός του 2018, µε αποτέλεσµα να πέσουν όλοι στην ελάχιστη εισφορά. Ο επανυπολογισµός θα γίνεται ύστερα από αίτηση και συναίνεση του οφειλέτη, καθώς θα συνεπάγεται και µείωση συντάξιµου µισθού. Ο οφειλέτης θα µπορεί να ενταχθεί στη ρύθµιση και χωρίς επανυπολογισµό, ώστε να επωφεληθεί από τις δόσεις.

Οφειλές που δηµιουργήθηκαν έως και 31.12.2001, όπως και όσες ανήκουν στη διετία 2017-2018 δεν επανυπολογίζονται.

Αυτόµατο «κούρεµα» του συνόλου των προσαυξήσεων κατά 85%. Για τα χρέη της περιόδου 2002-2016 θα επανυπολογίζονται και οι προσαυξήσεις µε βάση τη νέα βασική οφειλή, ενώ η έκπτωση θα αποδίδεται στα νέα πρόστιµα.

Αποπληρωµή του νέου ποσού σε έως 120 δόσεις. Ο αριθµός των δόσεων θα διαµορφώνεται µε βάση το ελάχιστο ποσό δόσης των 50 ευρώ. Οι δόσεις αντί τόκων, πρόσθετων τελών και προσαυξήσεων εκπρόθεσµης καταβολής θα έχουν τόκο 5% ετησίως υπολογισµένο. Ο µηχανισµός αυτός οδηγεί σε σηµαντικό «κούρεµα» της βασικής οφειλής, που θα «κουµπώνει» µε το «κούρεµα» των προσαυξήσεων και θα οδηγεί σε συνολική αποµείωση της οφειλής κατά 60%-65%. Ειδικά οι αγρότες (οφειλές προς πρ. ΟΓΑ) θα επωφελούνται από τις 120 δόσεις µε ελάχιστη δόση τα 30 ευρώ και το «κούρεµα» των προσαυξήσεων κατά 100%, αλλά δεν θα εντάσσονται στον επανυπολογισµό. Για τους εργοδότες (οφειλές προς πρ. ΙΚΑ) προβλέπεται να ισχύει η αποπληρωµή σε 120 δόσεις, µε 50% έκπτωση στα πρόστιµα. Εναλλακτικά θα δίδεται 100% έκπτωση αν γίνει ολοσχερής εφάπαξ εξόφληση της βασικής οφειλής. Θα εντάσσονται οφειλές εργοδοτών έως και το 2018, µε ελάχιστο ποσό δόσης τα 50 ευρώ.

Πάνω από 78.000 μη μισθωτοί άνω των 62 ετών θα «απεγκλωβιστούν»

Στη ρύθµιση για τις 120 δόσεις εντάσσονται και κάθε είδους άλλες οφειλές, όπως χρέη από αχρεωστήτως καταβληθείσες παροχές. Πάνω από 78.000 µη µισθωτοί, ηλικίας άνω των 62 ετών, αναµένεται να απεγκλωβιστούν και να συνταξιοδοτηθούν µέσα από τη ρύθµιση, καθώς έχουν οφειλές που δεν επιτρέπουν τη συνταξιοδότηση (άνω των 20.000€ στον πρ. ΟΑΕΕ, 4.000€ στον πρ. ΟΓΑ, 15.000€ στο πρ. ΕΤΑΑ). Εφόσον µετά τον επανυπολογισµό η νέα οφειλή πέφτει κάτω από τα προβλεπόµενα όρια, θα υποβάλλεται απευθείας αίτηση συνταξιοδότησης. Εάν προκύπτει επιπλέον ποσό, ο οφειλέτης καταβάλλει τις δόσεις της ρύθµισης (έως 120) µέχρι το νέο χρέος να φτάσει στο απαιτούµενο όριο. Ακολούθως υποβάλλεται αίτησης συνταξιοδότησης.

Από την υποβολή της αίτησης έως την έναρξη καταβολής της σύνταξης αναστέλλεται η υποχρέωση καταβολής των δόσεων, καθώς ήδη µε την αίτηση έχει ξεκινήσει το δικαίωµα στην καταβολή της σύνταξης. Οι δόσεις που αντιστοιχούν στο διάστηµα της «αναµονής» από την αίτηση έως την έκδοση της απόφασης παρακρατούνται αθροιστικά από τα αναδροµικά της σύνταξης. Οι επόµενες δόσεις παρακρατούνται µηνιαίως από το ποσό της σύνταξης. Ειδικά κατά την περίοδο χορήγησης προσωρινής σύνταξης, από τη σύνταξη παρακρατούνται τα ποσά που αντιστοιχούν στο ελάχιστο ποσό δόσης (30-50 ευρώ). Εντάσσονται και όσοι έχουν καταβάλει εφάπαξ ποσά για την εξόφληση µέρους του χρέους.

Απώλεια και ενημερότητα

Η ρύθµιση χάνεται εφόσον δεν καταβληθούν δύο δόσεις, όπως επίσης και βεβαιωµένες οφειλές του 2019. Αν ο οφειλέτης αποβιώσει πριν από την ολοκλήρωση της ρύθµισης, η ρύθµιση συνεχίζεται από τους κληρονόµους του. Η απώλεια της ρύθµισης οδηγεί στην αναβίωση της οφειλής και των πάσης φύσεως προσαυξήσεων, πρόσθετων τελών και τόκων στην κατάσταση που είχαν κατά την ηµεροµηνία υπαγωγής στη ρύθµιση και πριν από τον τυχόν επανυπολογισµό τους. Το ποσό που έχει καταβληθεί έως την απώλειά της αφαιρείται από το ποσό της οφειλής που αναβιώνει. Κατά τη διάρκεια της ρύθµισης, εφόσον τηρούνται οι όροι της, χορηγείται αποδεικτικό ασφαλιστικής ενηµερότητας διµηνιαίας ισχύος, στο οποίο πιστοποιείται το υπολειπόµενο ποσό της οφειλής. Αναστέλλεται η λήψη αναγκαστικών µέτρων.

Συντάξεις χηρείας

Σειρά ευνοϊκών διατάξεων για τις συντάξεις χηρείας περιλαµβάνει το νοµοσχέδιο-σκούπα, µε τις οποίες:

Καταργείται µε καθαρή διατύπωση το ηλικιακό όριο των 55 ετών. Οπως αναφέρεται στην επίµαχη διάταξη, «οι ηλικιακοί περιορισµοί καταργούνται και οι συντάξεις λόγω θανάτου συνταξιούχου ή ασφαλισµένου καταβάλλονται στους επιζώντες συζύγους ανεξάρτητα από την ηλικία τους, ακόµα και µετά την παρέλευση τριετίας».

Αυξάνεται το δικαιούµενο ποσοστό των συζύγων από 50% σε 70%. Αυτό σηµαίνει επανυπολογισµός για τις ήδη εκδοθείσες συντάξεις µε τον νόµο Κατρούγκαλου και αύξησή τους κατά 40%.

∆ιατηρείται η σύνταξη λόγω θανάτου που δικαιούνται τα άγαµα παιδιά µέχρι την ηλικία των 24 ετών, ανεξάρτητα από το αν σπουδάζουν ή όχι.

∆ιευκρινίζεται πως ο επιζών σύζυγος δεν δικαιούται σύνταξη εφόσον ο θάνατος του συνταξιούχου ή του ασφαλισµένου συζύγου επήλθε πριν από την πάροδο 3 ετών -αντί για 5 που ίσχυε έως τώρα- από τον γάµο.

Μετά την πάροδο της τριετίας, αν ο επιζών εργάζεται ή αυτοαπασχολείται ή λαµβάνει σύνταξη από οποιαδήποτε πηγή, καταβάλλεται, αναλόγως της χρονικής διάρκειας της εργασίας ή της αυτοαπασχόλησης, το 50% της σύνταξης, η οποία όµως δεν µπορεί να υπολείπεται από τα κατώτατα όρια των 360- 384 ευρώ.

Οι διατάξεις εφαρµόζονται από την έναρξη ισχύος του νόµου και καταλαµβάνουν και όσες αποφάσεις συνταξιοδότησης έχουν ήδη εκδοθεί κατ’ εφαρµογή του νόµου Κατρούγκαλου.

Προβλέπεται επίσης ρήτρα και για τις παλαιές συντάξεις χηρείας που καταβάλλονταν πριν από τον νόµο Κατρούγκαλου, µε την πρόβλεψη ότι τα νέα δικαιούµενα ποσοστά (70% για τον σύζυγο) υπολογίζονται επί του ποσού της επανυπολογισθείσας σύνταξης, εφόσον αυτό είναι µεγαλύτερο του καταβαλλόµενου κατά τη 12η/5/2016 ποσού. ∆ιαφορετικά υπολογίζονται επί του καταβαλλόµενου ποσού.

Επίσης στα δικαιούχα σύνταξης παιδιά θανόντος ασφαλισµένου ή συνταξιούχου χορηγείται ασφαλιστική ικανότητα και παροχές υγειονοµικής περίθαλψης σε είδος ακόµα και µετά το 24ο έτος της ηλικίας τους και µέχρι τα 35.

Πηγή: Έθνος

Ρεπορτάζ: Θοδωρής Βγενής - Γιάννης Φώσκολος

Κι ύστερα ήρθαν τα σκάνδαλα

«Πάρτε σκάνδαλα να έχετε», κάθε μορφής και κάθε είδους. Αυτό θα είναι πλέον το κλίμα των ημερών μέχρι να φτάσουμε στις κάλπες της 26ης Μαΐου.

Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου

Μια συνθήκη εδώ και καιρό προαναγγελμένη παίρνει σάρκα και οστά. Η αντικειμενική της επίπτωση θα είναι να απομακρύνει την πολιτική αντιπαράθεση που θα κυριαρχήσει έως τις εκλογές από την …πολιτική. Αποτελεί την «ραχοκοκαλιά» της τακτικής τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και της Νέας Δημοκρατίας. Η στοιχειώδης εμπειρία των τελευταίων δεκαετιών μας έχει αποδείξει πως όταν η πολιτική ζωή γυρίζει γύρω από «σκάνδαλα», τότε αυτό που υποκρύπτεται είναι η πολιτική συμφωνία των πρωταγωνιστών της στα βασικά επίδικα.

Novartis και προσδοκίες

Η κυβέρνηση επενδύει – όπως είναι κάτι παραπάνω από προφανές- στο σκάνδαλο της Novartis. Τα στελέχη της μιλούν για ένα σκάνδαλο μεγαλύτερο από αυτό της SIEMENS. Αν το προσδιορίσει μάλιστα κανείς με αριθμητικά στοιχεία και το ύψος των ποσών (αλλά και των μιζών) που «παίχθηκαν» στις αμαρτωλές σχέσεις μεταξύ υπουργείων, ιατρικού κατεστημένου και της φαρμακευτικής εταιρίας ίσως και να έχουν δίκιο. Όμως ο πραγματικός συσχετισμός ανάμεσα στο σκάνδαλο της Νοvartis και το σκάνδαλο της SIEMENS είναι άλλος: Η κατάληξη της έρευνας.

Από ότι δείχνουν όλοι οι οιωνοί, παρά τις συνεχείς αποκαλύψεις, τα έγγραφα δικογραφιών που μιλούν για ποσά που μετακινούνταν σε τσάντες πλάτης και από το μυστικό ταμείο με τον εντυπωσιακό παρωνύμιο «Άγιο Δισκοπότηρο», η υπόθεση δύσκολα θα οδηγήσει σε απτά αποτελέσματα. Δηλαδή στον εντοπισμό ποινικών αδικημάτων πολιτικών προσώπων. Στο αρχείο άλλωστε ήδη έχουν καταλήξει οι έρευνες για τον Π.Πικραμένο, τον Ε.Βενιζέλο, τον Γ.Κουτρουμάνη, τον Γ.Λυκουρέντζο. Η αναζήτηση ευθυνών για τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο αφού δεν εντοπίζεται κανένα ουσιαστικό δεδομένο που να στοιχειοθετήσει κατηγορία. Ο Μάριος Σαλμάς και ο Άδωνις Γεωργιάδης είναι τα δύο πρόσωπα που φέρονται ως πιο πιθανά να ζητηθεί η άρση ασυλίας τους.

Όμως η πρόσφατη δήλωση του πρώτου που κατηγορήθηκε για λήψη 200.000 ευρώ από τον επικεφαλής της Novartis, Ανδρέα Λοβέρδο, δείχνει στην ουσία του πράγματος: «Δεν βρήκαν ούτε ένα ευρώ. Κι ας έψαξαν εμένα, τους συγγενείς και τους συνεργάτες μου» είπε χαρακτηριστικά ο πρώην υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Ασφάλισης. Αναφέρθηκε δηλαδή σε αυτό που διασφαλίζει ότι δεν θα υπάρξει μη παραγραμμένο ποινικό αδίκημα το οποίο μπορεί να του αποδοθεί. Γιατί ακόμη και αν αποτιμηθούν ως ειλικρινέστατα τα όσα έχουν καταθέσει οι ανώνυμοι και προστατευόμενοι μάρτυρες, πολύ δύσκολα θα μπορέσει να σταθεί ένα κατηγορητήριο για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Δηλαδή το μόνο διαρκές αδίκημα που μπορεί να οδηγήσει έναν πρώην υπουργό στο εδώλιο. Χωρίς τον εντοπισμό του χρήματος ουσιαστικά έχουμε έναν εικαζόμενο «φόνο …χωρίς πτώμα».

Εν ολίγοις οι επί χρόνια καλλιεργημένες προσδοκίες στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ – τις οποίες προσφάτως επανέλαβε και ο Παύλος Πολάκης – για να δουν ενόχους «πίσω από τα κάγκελα» αναμένεται να διαψευσθούν πανηγυρικά. Θα πρέπει να αρκεστούν στις γλαφυρές περιγραφές των φιλοκυβερνητικών εφημερίδων και ιστοτόπων – από το υλικό των δικογραφιών- σχετικά με το πώς φέρονταν να μοιράζονται οι μίζες. Όσο για τις φαρμακευτικές εταιρίες – της Novartis συμπεριλαμβανόμενης – θα συνεχίσουν να καταγράφουν υπερ.-κέρδη αφού η σημερινή πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας πολλάκις της έχει καλέσει να συμβάλουν στο «νέο τοπίο» που δημιουργείται.

Η φαντασία στην …αντιπολίτευση

Η Νέα Δημοκρατία από την άλλη, χρειάζεται να χρησιμοποιήσει λίγο παραπάνω την φαντασία της. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται συγκριτικά με τις κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ λιγότερα χρόνια στην εξουσία  Έτσι δεν έχει διαμορφώσει – ακόμη τουλάχιστον – τα ίδια στοιχεία προκλητικότητας στις συναλλαγές με εγχώρια τμήματα του κεφαλαίου. Όχι ότι αυτές φυσικά δεν υπάρχουν.  Γίνονται όμως σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο και με περισσότερο στρατηγικό χαρακτήρα.

Αυτές η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να τις αμφισβητήσει. Θα ήταν αδύνατο να αποκαλέσει σκάνδαλο την φορολόγηση του συνυποσχετικού οικειοθελούς φορολόγησης των εφοπλιστών, που σύντομα θα έχει ισχύ νόμου. Για τον απλούστατο λόγο ότι είναι copy – paste του δικού της αντίστοιχου συνυποσχετικού. Το ίδιο πρόβλημα έχει και με μια σειρά άλλες «αναπτυξιακές» ρυθμίσεις η τροπολογίες. Ορισμένες μάλιστα από αυτές αναγκάζεται ακόμη και να τις ψηφίζει. Ιδίως όταν αφορούν επιχειρηματικούς ομίλους που έχουν προσβάσεις τόσο στην κυβέρνηση όσο και την αξιωματική αντιπολίτευση.

Έτσι λοιπόν προκειμένου να δημιουργήσει «αντιπερισπασμό» στην υπόθεση της Novartis προβάλλει ως σκάνδαλο το τρίπτυχο «Πετσίτης -Ξεπαπαδέα – Αρτεμίου». Ουσιαστικά η Ν.Δ θεωρεί ,την συνύπαρξη με κυβερνητικούς παράγοντες  αυτής της cult μορφής που λέγεται Μανώλης Πετσίτης, μαζί με τις υπόνοιες για συμμετοχή της γ.γ Καταπολέμησης της Διαφθοράς Αναστασίας Ξεπαπαδέα σε εταιρείες και την εμπλοκή του «δικηγόρου των off – shore» Αρτέμη Αρτεμίου, ως ενδείξεις διαφθοράς της κυβέρνησης στο κορυφαίο επίπεδο. Δηλαδή αυτό του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος.

Η ομοβροντία των δημοσιευμάτων φέρνει σε σχετικά δύσκολη θέση τον ΣΥΡΙΖΑ που δεν μπορεί εύκολα να εξηγήσει στους ψηφοφόρους του πώς … εμφανίστηκαν στα πέριξ όλα αυτά τα πρόσωπα. Από την άλλη όμως όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί της Νέας Δημοκρατίας είναι αδύνατον να αποδειχθούν. Για τον απλούστατο λόγο πως δεν μπορεί να τεκμηριωθεί ούτε η βασιμότητα των ισχυρισμών ούτε όμως και το ανάποδο. Πώς άλλωστε να γίνει κάτι τέτοιο στο εν ισχύ «ευρωπαϊκό πλαίσιο» όπου οι εξωχώριες εταιρείες είναι καθόλα νόμιμες και υφίστανται ισχυρότατα φορολογικά, χρηματιστηριακά, επιχειρηματικά και τραπεζικά απόρρητα; Εν ολίγοις έχουν αποκλειστικά και μόνον επικοινωνιακό χαρακτήρα.

Έτσι λοιπόν πολύ εύκολα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος μπορεί να δηλώνει: «Για τη δήθεν υπόθεση Πετσίτη-Αρτεμίου και τη δήθεν εμπλοκή της γ.γ κατά της Διαφθοράς, εγώ θεωρώ ότι δεν υφίσταται καμία υπόθεση». Αποδίδοντας τα πάντα σε «λαγωνικά της δημοσιογραφίας» που  επιδιώκουν «με ψευδείς, με κατασκευασμένες, με fake ειδήσεις να παραπλανήσουν την κοινή γνώμη και να δημιουργήσουν όρους καχυποψίας απέναντι στην ελληνική κυβέρνηση».  

  

Θρασύδειλο αρχιναζίδι

Σήμερα ο Παύλος Φύσσας θα γινόταν 40 χρονών, αν δεν τον δολοφονούσαν οι ναζί.

Σήμερα να δούμε πόσο θρασύδειλα είναι τα ναζίδια. Καλύτερο παράδειγμα από το αρχιναζίδι δεν θα μπορούσαμε να έχουμε. Δείτε το βίντεο που δημοσίευσε η Εφημερίδα των Συντακτών πριν λίγες μέρες  (4.4.2019).  Σε τρεις δηλώσεις του το αρχιναζίδι αποκαλύπτει πόσο ανθρωπάρια είναι αυτός και τα ναζιστοτάγματα του:

Το 2012 ούρλιαζε πόσο ναζί είναι.

Το 2015 αρνήθηκε πως υπάρχει η δήλωση του.

Το 2019, τρεις εβδομάδες πριν (21/3/2019), υποστήριξε ότι η δήλωση του (αυτή που αρνιόταν ότι έκανε) παρεξηγήθηκε!

Δείτε τις τρεις δηλώσεις στη σειρά στο βίντεο:    

πηγή

Αλλαγές στον τρόπο διαχείρισης απορριμμάτων ζητεί η Ε.Ε.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν επιθυμεί να ξαναχρηματοδοτήσει μονάδες διαχείρισης σύμμεικτων απορριμμάτων. Στο νέο ΕΣΠΑ, τα εργοστάσια του είδους θα πρέπει να τροφοδοτούνται από χωριστά ρεύματα αποβλήτων, ώστε να παράγουν περισσότερα και ποιοτικότερα υλικά. Πρόκειται για μια σαφή στροφή σε σχέση με το σημερινό ΕΣΠΑ, που έχει χρηματοδοτήσει τέτοιες υποδομές στη Δυτική Μακεδονία, την Ηπειρο και τις Σέρρες, ενώ αναμένεται να χρηματοδοτήσει ανάλογες στην Περιφέρεια Πελοποννήσου και την Ηλεία.

Το θέμα αυτό απασχολεί ομιλητές και συμμετέχοντες στο 1ο Φόρουμ Κυκλικής Οικονομίας, που διοργάνωσε στην Αθήνα το υπουργείο Περιβάλλοντος και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το έθεσε (σε άπταιστα ελληνικά) και ο Ολλανδός Βίλεμπροντ Σλάιτους, εκπρόσωπος της Γενικής Διεύθυνσης Περιφερειακής Πολιτικής (DG Regio) της Ε.Ε. μιλώντας για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ταμείο Συνοχής και το μέλλον στις χρηματοδοτήσεις έργων κυκλικής οικονομίας. «Ας δούμε για παράδειγμα τα παλαιά έργα, όπως το ΕΜΑΚ Λιοσίων», αναφέρει στην «Κ» ο κ. Σλάιτους. «Τροφοδοτείται με σύμμεικτα απορρίμματα χωρίς προδιαλογή και στο τέλος βγαίνει ένα προϊόν που είναι μολυσμένο και ένα κακής ποιότητας κομπόστ που μπορεί να χρησιμεύσει μόνο για να καλυφθεί η χωματερή. Είναι λάθος. Η μεγάλη διαφορά σε μια μονάδα που τροφοδοτείται από χωριστές ροές απορριμμάτων είναι ότι το προϊόν βγαίνει πολύ πιο καθαρό και συνεπώς μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί. Για τον λόγο αυτό η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν θέλει να ξαναχρηματοδοτήσει εργοστάσια επεξεργασίας συμμείκτων, ούτε βέβαια χώρους ταφής απορριμμάτων».

Στο ίδιο κλίμα με τον κ. Σλάιτους ήταν χθες και οι εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (ΕΤΑΑ). «Τα τελευταία χρόνια έχουμε χρηματοδοτήσει και πιο παραδοσιακά μοντέλα στη διαχείριση των απορριμμάτων, όπως το εργοστάσιο στη Δυτική Μακεδονία», ανέφερε ο Γιόνας Μπίστρομ, από την ΕΤΕπ. «Υπάρχει όμως μεγάλο περιθώριο να σκεφθούμε πώς θα αυξήσουμε και τις ποσότητες και την ποιότητα των ανακυκλώσιμων, ώστε τα υλικά να έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να βρουν αγοραστές κάνοντας τη λειτουργία μιας μονάδας βιώσιμη. Στην Ελλάδα πρέπει οπωσδήποτε να προχωρήσει η χωριστή συλλογή βιοαποβλήτων και να υποστηριχθούν οι δήμοι ώστε να κάνουν χωριστή διαλογή. Στο αποτέλεσμα αυτής πρέπει οι επενδυτές να οργανώσουν τα νέα επιχειρηματικά σχέδια». «Η αγορά πλέον απαιτεί υψηλού επιπέδου διαλογή στην πηγή. Είναι προϋπόθεση για τη χρηματοδότηση ενός έργου να έχει καλά ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά», συμπλήρωσε ο Γκιγιόμ Λε Μπρι, από την ΕΤΑΑ.

Οι τοποθετήσεις αυτές προκάλεσαν την παρέμβαση του αναπλ. υπουργού Περιβάλλοντος Σωκράτη Φάμελλου. «Είναι λανθασμένη η άποψη της Επιτροπής ότι δεν θα χρηματοδοτεί μονάδες επεξεργασίας συμμείκτων», ανέφερε. «Προφανώς είμαστε υπέρ της ενίσχυσης των μονάδων με χωριστά ρεύματα διαλογής, ωστόσο δεν μπορεί η Ευρώπη να μη διαπιστώνει ότι θα υπάρχει πάντα και ένα κομμάτι συμμείκτων. Εχουμε διαβεβαιώσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι δεν υπάρχει περίπτωση να ενταχθεί έργο που να έχει δυναμικότητα άνω του 50% των παραγόμενων απορριμμάτων».

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, πάντως, ανησυχεί για την κατάσταση στην Αττική. «Στην πρωτεύουσα χρειάζονται ορισμένες μεγάλες υποδομές, που ακόμα δεν έχουν ούτε χωροθέτηση ούτε περιβαλλοντική αδειοδότηση», λέει στην «Κ» ο κ. Σλάιτους. «Το μόνο που έχουμε ακούσει είναι δύο τόπους για ταφή απορριμμάτων, μια κατηγορία έργων που η Ε.Ε. δεν θα χρηματοδοτήσει. Εχοντας ζήσει από κοντά την κρίση με τα απορρίμματα στη Νάπολη, θεωρώ ότι είναι αυτό που έχει μπροστά της η Αθήνα. Τελικά η Νάπολη έφτιαξε δύο μονάδες αποτέφρωσης, ελπίζω να μην κάνει το ίδιο και η Αθήνα. Η καύση σύμμεικτων απορριμμάτων είναι αντίθετη στην ιεράρχηση της Ε.Ε. για τη διαχείριση των απορριμμάτων και έχει αυξημένο ρίσκο για το περιβάλλον».

«Η Ελλάδα θα πρέπει να λάβει αποφάσεις»

Η επόμενη περίοδος θα σημάνει πολλές αλλαγές και στη χώρα μας. «Η διεύρυνση της ευθύνης του παραγωγού, όπως ορίστηκε από τη νέα στρατηγική για την κυκλική οικονομία, πρέπει να περάσει με συγκεκριμένο τρόπο στις εθνικές πολιτικές», αναφέρουν στην «Κ» οι Ντομινίκ Χογκ και Τζο Παπινέσι από την Eunomia (διεθνής συμβουλευτική εταιρεία για περιβαλλοντικά ζητήματα, που πρόσφατα άνοιξε γραφείο στην Ελλάδα). «Θα πρέπει, λοιπόν, η Ελλάδα να λάβει αποφάσεις για το πώς θα ενισχύσει τη συμμετοχή της βιομηχανίας στα σχήματα διαχείρισης, τι κίνητρα θα δώσει στο ecodesign κ.λπ. Οι αλλαγές θα πρέπει να είναι ξεκάθαρες. Δυστυχώς, υπάρχει αντίσταση ακόμη από όσους επωφελούνται από το υφιστάμενο σύστημα».

Σύμφωνα με τους εκπροσώπους της Eunomia, η Ελλάδα έχει μια θετική ευκαιρία να αλλάξει πορεία στη διαχείριση των απορριμμάτων. «Οσο πιο φθηνό είναι να πετάς τα σκουπίδια τόσο πιο δύσκολο θα είναι να προχωρήσεις», εκτιμά ο κ. Χογκ. «Υπάρχουν πολλοί τρόποι: να εφαρμόσεις τις ελάχιστες υποχρεώσεις σου ή να δοκιμάσεις να κάνεις ένα ποιοτικό άλμα. Η Ελλάδα έχει κάνει πολλά λάθη στη διαχείριση των απορριμμάτων, το καλό όμως είναι ότι υπάρχουν πολλά παραδείγματα σε όλη την Ευρώπη που μπορούν να της δείξουν πώς να καλύψει τον χαμένο χρόνο». 

Γιώργος Λαλιός

Άρχισε η μηδενική συμμετοχή σε εξετάσεις για μια σειρά ασθενειών, σύμφωνα με τον νέο Κανονισμό του ΕΟΠΥΥ

Από σήμερα Τετάρτη 10 Απριλίου, εφαρμόζονται οι αλλαγές στις διαγνωστικές εξετάσεις όπως προβλέπονται στο άρθρο 6 του νέου ενιαίου κανονισμού Παροχών υγείας του ΕΟΠΥΥ.

Συγκεκριμένα, αρχίζει η μηδενική συμμετοχή σε εξετάσεις για μια σειρά ασθενειών.

Σύμφωνα με τον νέο Κανονισμό του ΕΟΠΥΥ, οι εξετάσεις πρέπει να εκτελούνται:

Α. τρεις εβδομάδες από την ημερομηνία έκδοσής τους όταν εκτελούνται σε ιδιώτες συμβεβλημένους παρόχους (ιδιωτικά εργαστήρια και διαγνωστικά κέντρα)

Β. οκτώ εβδομάδες από την ημερομηνία έκδοσής τους όταν εκτελούνται σε δημόσιες δομές (Νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας, Πολυιατρεία κ.λ.π.)

Το σύστημα αναμένεται να αλλάξει ξανά μέχρι το τέλος του χρόνου.

ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΩΝ

Α. 15% επί της εκάστοτε τιμής αποζημίωσης όταν τα παραπεμπτικά εκτελούνται σε ιδιώτες συμβεβλημένους παρόχους

Β. 5% επί της εκάστοτε τιμής αποζημίωσης για τους ασφαλισμένους που λαμβάνουν επίδομα ΕΚΑΣ όταν τα παραπεμπτικά εκτελούνται σε ιδιώτες συμβεβλημένους παρόχους

ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ

Υπάρχουν και οι ασθενείς που πλέον δεν θα καταβάλλουν καμία συμμετοχή για διαγνωστικές εξετάσεις.

Ειδικότερα προβλέπεται:

– 0% για τους ασφαλισμένους που τα παραπεμπτικά τους εκτελούνται σε ιδιώτες συμβεβλημένους παρόχους αλλά πάσχουν από Μεσογειακή Αναιμία, Δρεπανοκυτταρική νόσο, χρόνια νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου και είναι σε θεραπεία υποκατάστασης της νεφρικής λειτουργίας ή περιτοναϊκή κάθαρση ή έχουν διενεργήσει μεταμόσχευση.

– τα παραπεμπτικά τους εκτελούνται σε ιδιώτες συμβεβλημένους παρόχους αλλά έχουν πιστοποιημένη αναπηρία για οποιαδήποτε πάθηση 80% και άνω από ΚΕΠΑ.

– τα παραπεμπτικά τους εκτελούνται σε δημόσιες δομές

Επίσης μηδενική συμμετοχή θα ισχύσει από την Τετάρτη για τους ασφαλισμένους που τα παραπεμπτικά τους εκτελούνται σε ιδιώτες συμβεβλημένους παρόχους και πάσχουν από κυστική ίνωση και σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1

– τα παραπεμπτικά τους εκτελούνται σε ιδιώτες συμβεβλημένους παρόχους αλλά είναι ακρωτηριασμένοι που λαμβάνουν το εξωιδρυματικό επίδομα με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω.

– τα παραπεμπτικά τους εκτελούνται σε δημόσιες δομές παροχής υπηρεσιών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας του ΕΣΥ καθώς και των πανεπιστημιακών και στρατιωτικών νοσοκομείων

148 βουρδουλιές!

Γράφει η ομάδα του Avaaz

Φίλες και φίλοι,

148 βουρδουλιές στο σώμα της και σχεδόν 40 χρόνια στη φυλακή. Αυτή είναι η φριχτή ποινή που επιβλήθηκε στη δικηγόρο Νασρίν Σοτουντέχ επειδή υπερασπίστηκε ειρηνικά τα δικαιώματα των γυναικών στο Ιράν.

Είναι δύσκολο να χωρέσει ο νους τον πόνο και τα βασανιστήρια που θα υποστεί αυτή η γενναία γυναίκα. Αλλά οι φωνές μας μπορούν να ρίξουν φώς σ’ αυτή την τραγωδία και να βοηθήσουν να απελευθερωθεί η Νασρίν και άλλες ακτιβίστριες.

Η Νασρίν είχε κληθεί να συμβουλέψει τη G7 σχετικά με νομοθεσία για την προστασία των γυναικών, αλλά τη συνέλαβαν πριν γίνει η συνάντηση. Αν εντείνουμε τώρα την πίεση, μπορούμε να κάνουμε αυτές τις πλούσιες χώρες να ζητήσουν την απελευθέρωση της Νασρίν και άλλων ακτιβιστριών όπως αυτή, χρησιμοποιώντας τη διπλωματική και οικονομική τους ισχύ.

Είναι εφικτό: Χώρες που καταδιώκουν τις γυναίκες, όπως το Ιράν κι η Σαουδική Αραβία, θέλουν διακαώς να έχουν καλές εμπορικές σχέσεις με χώρες της G7, όπως η Γαλλία κι η Γερμανία. Γι’ αυτό η πίεση των G7 μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο. Πρόσθεσε τώρα το όνομά σου -- πριν την κρίσιμη συνάντηση των ηγετών της G7, το Avaaz σε συνεργασία με συναδέλφους της Νασρίν θα παραδώσει το αίτημά μας μέσα στη διάσκεψη!

Υπογράφουμε: Λευτεριά στη Νασρίν

Η Νασρίν έκανε αυτό που άλλοι δικηγόροι δεν θα τολμούσαν ποτέ. Εκπροσώπησε πολλές γυναίκες που συνελήφθησαν στο Ιράν επειδή διαμαρτυρήθηκαν για το νόμο που τις αναγκάζει να φορούν χιτζάμπ, δημοσιογράφους, υψηλού κύρους ακτιβίστριες που αγωνίζονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ακόμα και ανήλικες αντιμέτωπες με θανατική ποινή. 

Τώρα θα μαστιγωθεί γι’ αυτό. Και θα φιμωθεί για τις επόμενες δεκαετίες, επειδή υποστήριξε αυτό που πιστεύει.

Και δεν είναι μόνο το Ιράν. Στη Σαουδική Αραβία, μία ακόμα γενναία ακτιβίστρια για τα δικαιώματα της γυναίκας, η Λουτζέιν αλ-Χαδλούλ, είναι στη φυλακή και έχει υποστεί βασανιστήρια επειδή ήθελε να οδηγήσει! Αλλά τόσο το Ιράν όσο και η Σαουδική Αραβία βασίζονται στις σχέσεις τους με τις πλουσιότερες χώρες της Γης -- γι 'αυτό και η πίεση από τα κράτη της G7 είναι απαραίτητη για να μπει τέλος στην καταδίωξη των γυναικών.

Αν συσπειρωθούμε τώρα, μπορούμε να κάνουμε τους ηγέτες της G7 να ζητήσουν την απελευθέρωση της Νασρίν όταν συναντηθούν, και να δεσμευτούν ότι θα επαναφέρουν αυτό το θέμα σε κάθε συνάντησή τους με τις χώρες που καταπατούν τα δικαιώματα των γυναικών. Αυτό μπορεί να είναι η αρχή του τέλους για την ατιμωρησία που ως τώρα χαίρουν οι κυβερνήσεις που καταδιώκουν τις γυναίκες -- ας το κάνουμε! Πρόσθεσε το όνομά σου και διάδωσέ το!

Υπογράφουμε: Λευτεριά στη Νασρίν

Το Ιράν θα μπορούσε εύκολα να μείνει ατιμώρητο γι’ αυτή τη φρικτή καταδίκη της Νασρίν. Αλλά γι’ αυτό δημιουργήθηκε το κίνημά μας! Βοηθήσαμε να σωθεί η Sakineh Ashtiani πριν από 6 χρόνια, όταν το Ιράν την καταδίκασε σε θάνατο με λιθοβολισμό για μοιχεία. Μπορούμε να το κάνουμε ξανά. Και αυτή τη φορά όχι μόνο για να ελευθερωθεί η Νασρίν, αλλά για να δημιουργήσουμε ένα παγκόσμιο πρότυπο για την ενίσχυση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για τα επόμενα χρόνια.

Με ελπίδα και αποφασιστικότητα,

Rewan, Bert, Mélanie, Ricken, Muriel, Rosa και ολόκληρη η ομάδα του Avaaz      

Για τις δωροδοκίες της Novartis χρησιμοποιήθηκαν εταιρείες ΜΜΕ

Τι αναφέρει έγγραφο του υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ

Έγγραφο του υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ που έχει περιληφθεί στη δικογραφία της Novartis αναφέρει ότι εταιρείες ΜΜΕ χρησιμοποιήθηκαν για δωροδοκίες της φαρμακοβιομηχανίας.

Ειδικότερα, πρόκειται για έγγραφο του Ομοσπονδιακού Γραφείου Ερευνών, όπου αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι «οι εταιρείες Μέσων Ενημέρωσης χρησιμοποιήθηκαν από τη Novartis για πληρωμή δωροδοκιών και ξέπλυμα χρήματος».

Αναφέρεται επίσης, ότι μικρότερες εταιρείες Μέσων Ενημέρωσης, είχαν ενταχθεί στο σχέδιο δωροδοκίας και ότι ο Κωνσταντίνος Φρουζής ενέκρινε τις αιτιολογίες για τις δωροδοκίες.

«Οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι και ο υπουργός Υγείας, πληρώνονταν για την εγγραφή (εισαγωγή) νέων προϊόντων στην αγορά και την προστασία έναντι ελάττωσης τιμών. Το 2011 - 2012, η φαρμακευτική βιομηχανία είχε μεγάλες μειώσεις τιμών. Η NOVARTIS δεν είχε τέτοια μείωση στα φάρμακα ογκολογίας και πολύ μικρές μειώσεις σε άλλα φάρμακα», αναφέρει το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών του υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ.

Αναφέρεται επίσης, ότι το πρώτο τρίμηνο του 2012, ο κ. Φρουζής είχε μια συνάντηση με τον υπουργό Υγείας στο γραφείο του. «Η θέση της εταιρείας ήταν ότι μία επένδυση της τάξεως των 150.000 ευρώ σε έναν κυβερνητικό αξιωματούχο είχε την δυνατότητα να σώσει πολλά εκατομμύρια ευρώ (που θα χάνονταν) για την NOVARTIS. Ο Φρουζής έλαβε 120.000 ευρώ και 30.000 ευρώ πήγαν στην ψευδή καμπάνια...», αναφέρεται στο έγγραφο του Ομοσπονδιακού Γραφείου Ερευνών.

Ο ρόλος διαφημιστικής εταιρείας, ως μέσον για τις δωροδοκίες σε αξιωματούχους, μνημονεύεται και σε σειρά καταθέσεων που ελήφθησαν από την Εισαγγελία Διαφθοράς στην Αθήνα.

πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ     

Η Ευρώπη σαν πλαστή είδηση

Του Παντελή Μπουκάλα

Ο απελπισμένος θα πιαστεί και από την πλαστή είδηση ακόμη, και ας είναι σχεδόν βέβαιος πως είναι ένα παραπλανητικό παραμύθι. Ξεριζωμένος από τον τόπο του· εγκλωβισμένος σ’ ένα σταθμό που τον θεωρεί προσωρινό, ενδιάμεσο· με τα παιδιά του να γίνονται δεκτά σε κάποια σχολεία, σε άλλα όμως να αντιμετωπίζονται σαν φορείς μικροβίων κάθε είδους (συμπεριλαμβανομένων των θρησκευτικών και των πολιτισμικών, και βεβαίως των «ανθελληνικών»)· χωρίς τον αυτοσεβασμό που σου προσφέρει και η πιο κακοπληρωμένη δουλειά, χωρίς σχεδόν όλα όσα δημιουργούν μια αξιοπρεπή συνθήκη ύπαρξης, δεν επιτρέπεις στον εαυτό σου την πολυτέλεια της ψύχραιμης σκέψης. Αρπάζεσαι και από το τίποτα.

Και στις ημέρες της Ειδομένης, τέτοιον καιρό του 2016, και τώρα, με τα Διαβατά, ένα διαδικτυακό μήνυμα απατηλής ελπίδας αποδεικνύεται ικανό να κινητοποιήσει εκατοντάδες πρόσφυγες και μετανάστες. Προ τριετίας, η χαρμόσυνη αγγελία διαβεβαίωνε ότι θα ανοίξουν τα σύνορα, είναι κανονισμένο, όλα θα γίνουν μπροστά σε πεντακόσιους δημοσιογράφους απ’ όλο τον κόσμο, το δε ταξίδι προς την Ευρώπη θα εξελιχθεί με την αδιάλειπτη προστασία του Ερυθρού Σταυρού. Την περασμένη εβδομάδα το μήνυμα είχε και τίτλο, «Καραβάνι της Ελπίδας», και η διαβεβαίωση ήταν η ίδια: θα ανοίξουν τα σύνορα, όλα είναι συμφωνημένα με ανθρωπιστικές οργανώσεις.

Ποιοι οι κατασκευαστές των ψευδών ειδήσεων παραμένει άγνωστο: στυγνοί επαγγελματίες της αισχροκερδούς διακίνησης ταλαιπωρημένων ανθρώπων; Επαγγελματίες του «ανθρωπισμού» ή του «εξεγερσιακού πνεύματος», που, για να εκβιάσουν τα πράγματα και να κερδίσουν εντυπωσιακές εικόνες συγκρούσεων, χρησιμοποιούν τους ανθρώπους σαν πιόνια; Χυδαίοι φαρσέρ, ακροδεξιάς ή ψευτοχριστιανικής κοπής, που ηδονίζονται να βασανίζουν «αυτούς τους άθλιους που εισβάλλουν για να εξισλαμίσουν την ωραία μας Ευρώπη, εξαγορασμένοι από τον Σόρος»;

Α, η ωραία μας Ευρώπη. Αυτή είναι το σαγηνευτικότερο απ’ όλα τα fake news. Αλλά και το πιο τρύπιο. Αυτήν την Ευρώπη της ανθρωπιάς, της αλληλεγγύης και της ευημερίας ονειρεύονται στο Αφγανιστάν και στην Γκάνα. Κι όσα ανάποδα κι αν μαθαίνουν, για τείχη και φράχτες, για άθλιους χώρους υποδοχής, για διάχυτο ρατσισμό και βία, εξακολουθούν να την ονειρεύονται. Γιατί; Είναι απλό. Επειδή, εξαιτίας και αρκετών ευρωπαϊκών κρατών και των συμφερόντων τους, οι πατρίδες τους είναι ρημαγμένοι τόποι, αβίωτοι. Αντί για την κατάμαυρη αλήθεια προτιμούν ένα ρόδινο ψέμα. Και ας ξέρουν στο βάθος της ψυχής τους ότι θα γελαστούν και πάλι.

Πώς θα ήταν η ζωή χωρίς το Facebook;

Ανάλογος συγχρωτισμός ανθρώπων σε έναν τόπο δεν έχει σημειωθεί ποτέ ξανά στην ιστορία της ανθρωπότητας. Κάθε μήνα περίπου 2,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι, το 30% του παγκόσμιου πληθυσμού, χρησιμοποιούν το Facebook. Οικονομολόγοι αναγνωρίζουν πως οι χρήστες του αποκομίζουν οφέλη αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων από τις υπηρεσίες που προσφέρει το κατεξοχήν μέσο κοινωνικής δικτύωσης. 

Ταυτόχρονα, ωστόσο, το Facebook κατηγορείται για πλήθος κοινωνικών δεινών είτε πρόκειται για τον εθισμό εκατομμυρίων ανθρώπων και προώθηση της ρητορικής του μίσους είτε για τη διάβρωση του εμπεριστατωμένου πολιτικού διαλόγου, ακόμα και την υποκίνηση εθνοκαθάρσεων. Σύμφωνα με ολοένα περισσότερες μελέτες οι κατηγορίες αυτές σίγουρα δεν είναι εντελώς αβάσιμες. Οπότε «ενδέχεται να ήρθε η ώρα να αναλογιστούμε πώς θα ήταν η ζωή χωρίς το Facebook», επισημαίνεται σε πρόσφατο άρθρο του Economist. 

Μάλιστα διάφορες επιστημονικές ομάδες έχουν πραγματοποιήσει ήδη κάποια σχετικά πειράματα, εξοστρακίζοντας (παροδικά φυσικά) κάποιους από τους δισεκατομμύρια πολίτες αυτής της παγκόσμιας διαδικτυακής κοινότητας. Το περασμένο Ιανουάριο ομάδα ειδικών από το Στάνφορντ και το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης δημοσιοποίησαν τα αποτελέσματα του μεγαλύτερου ανάλογου πειράματος που έχει διεξαχθεί έως σήμερα. Λίγο πριν από το τέλος του 2018 επιστράτευσαν μερικές χιλιάδες χρήστες του Facebook και τους ζήτησαν να απενεργοποιήσουν τους λογαριασμούς τους για διάστημα τεσσάρων εβδομάδων. Οι ερευνητές, αφότου σιγουρεύτηκαν πως οι εθελοντές απείχαν όντως από το μέσο κοινωνικής δικτύωσης, ξεκίνησαν να μελετούν τις συνέπειες της απομάκρυνσής τους. 

Αποδείχτηκε, τελικά, πως ο αντίκτυπος στις ζωές τους ήταν ιδιαίτερα θετικός. Καταρχάς κέρδισαν μια επιπλέον ώρα ελεύθερου χρόνου κατά μέσο όρο και οι περισσότεροι από αυτούς χρησιμοποιούσαν αυτά τα έξτρα λεπτά της ημέρας τους όχι για να επισκεφθούν άλλους ιστότοπους ή μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά για να δουν τηλεόραση και να περάσουν χρόνο με φίλους ή συγγενείς τους. Ήταν λιγότερο ενημερωμένοι σε σχέση με το παρελθόν αλλά και λιγότερο δογματικοί στις απόψεις τους συγκριτικά με όσους συνέχιζαν να χρησιμοποιούν το Facebook. Δήλωσαν επίσης πως αισθάνονταν πιο ευτυχισμένοι και λιγότερο αγχωμένοι. 

Το πείραμα συνέβαλε επίσης στο να μετριάσουν, ακόμα και να αποβάλουν, κάποιοι τη συνήθεια να εισέρχονται ψυχαναγκαστικά στο Facebook. Αρκετές εβδομάδες μετά την περίοδο αναγκαστικής αποχής, οι συμμετέχοντες στο πείραμα ξόδευαν κατά 23% λιγότερο χρόνο συγκριτικά με όσους δεν το εγκατέλειψαν ποτέ ενώ το 5% εξ αυτών δεν είχε ακόμα επανενεργοποιήσει τον λογαριασμό του. Και το χρηματικό ποσό που οι χρήστες θα ήταν πρόθυμοι να δεχτούν για να απενεργοποιήσουν τους λογαριασμούς τους για ακόμη τέσσερις εβδομάδες, ήταν μειωμένο κατά 13% σε σχέση με το παρελθόν. «Με άλλα λόγια, οι χρήστες υπερεκτιμούν το πόσο εκτιμούν την υπηρεσία», σημειώνουν οι συντάκτες του Economist, κάνοντας λόγο για μια «εσφαλμένη αντίληψη που διορθώθηκε μετά από έναν μήνα αποχής». 

Οι περισσότεροι, ωστόσο, εξακολουθούν να διστάζουν να εγκαταλείψουν οριστικά το μέσο κοινωνικής δικτύωσης, γεγονός που υποδεικνύει πως το Facebook, παρά τα πολλά προβλήματά του, προσφέρει αρκετά στους χρήστες του, τα οποία θεωρητικά θα εξαφανίζονταν εάν ξαφνικά σταματούσε η λειτουργία του. 

Σύμφωνα με τους συντάκτες του Economist «οι χρήστες υπερεκτιμούν το πόσο εκτιμούν την υπηρεσία»  

Το εν λόγω συμπέρασμα, ωστόσο, δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρο. Για τους συμμετέχοντες στο πείραμα το δίλημμα έγκειτο στο να επανενταχθούν ή όχι στην παγκόσμια κοινότητα του Facebook ενόσω όλοι οι υπόλοιποι χρήστες θα συνέχιζαν να το χρησιμοποιούν κανονικά. Οπότε είναι πολύ πιθανό ένας χρήστης να μην θέλει να εγκαταλείψει μια υπηρεσία που χρησιμοποιούν 2,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι. Αλλά ενδέχεται επίσης ο κόσμος μας να ήταν όντως καλύτερος εάν το Facebook δεν υπήρχε. 

Πώς θα ήταν, όμως, ο κόσμος αυτός; Ένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης αναπτύσσεται χάρη στις αυξανόμενες αποδόσεις κλίμακας. Όσο περισσότεροι άνθρωποι το χρησιμοποιούν, τόσο περισσότερες διασυνδέσεις εξυπηρετεί αυτό, αυξάνοντας έτσι την αξία του για κάθε χρήστη. 

Αυτός είναι ο τρόπος χάρη στον οποίο γιγαντώθηκε το Facebook. Ιδρύθηκε το 2004, σε μια περίοδο που το ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού που χρησιμοποιούσε το Διαδίκτυο αυξανόταν ραγδαία. Νέοι χρήστες ελκύονταν σχεδόν αναγκαστικά από το μέσο κοινωνικής δικτύωσης που χρησιμοποιούσαν ολοένα περισσότεροι συγγενείς, φίλοι και γνωστοί τους, γεγονός που ενίσχυσε τα πλεονεκτήματα του Facebook – «με τον ίδιο τρόπο που μια ακμάζουσα πόλη προσελκύει νέους κατοίκους εξαιτίας των ευκαιριών που έχει δημιουργήσει ο μεγάλος αριθμός ανθρώπων που βρίσκονται ήδη εκεί. Θα μπορούσε να ειπωθεί πως το Facebook είναι η πρώτη ψηφιακή μεγαπόλη στον κόσμο, που κατακλύζεται από ανθρώπους, διευκολύνοντας τις ανθρώπινες επαφές, θετικές και αρνητικές». 

Για να γίνει κατανοητή η ισχύς που κατέληξε να διαθέτει το Facebook, ο Economist επιστρέφει στον 19ο αιώνα και στις βιομηχανικές μεγαλουπόλεις που ξεφύτρωσαν και άκμασαν κατά μήκος των Μεγάλων Λιμνών της Βόρειας Αμερικής χάρη στις λιμναίες μεταφορές, ειδικά όταν κατασκευάστηκαν τα πρώτα κανάλια που συνέδεαν τις λίμνες με τον Ατλαντικό Ωκεανό. «Οι μεταφορές μέσω των Μεγάλων Λιμνών δεν είναι πλέον τόσο κερδοφόρες όσο ήταν στο παρελθόν, αλλά εκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να μένουν σε πόλεις όπως το Σικάγο και το Ντιτρόιτ, το Κλίβελαντ και το Μπάφαλο». 

Η ερμηνεία του γεγονός αυτού είναι σύνθετη. Γιατί εάν μερικές χιλιάδες άνθρωποι μετακόμιζαν σήμερα για έναν μήνα στη Νότια Καλιφόρνια, συμμετέχοντας σε κάποιο υποθετικό πείραμα, πολύ πιθανώς να αξιολογούσαν την εμπειρία τους άκρως θετικά. Ωστόσο θα επέστρεφαν στις πόλεις και στα σπίτια τους  εξαιτίας των φίλων, των συγγενών και των επαγγελματικών τους επαφών. Η επιλογή τους θα αντικατόπτριζε την προστιθέμενη αξία των πόλεων των Μεσοδυτικών Πολιτειών. Θα μπορούσε, όμως, να υποδηλώνει επίσης πως οι κάτοικοι των εν λόγω πόλεων είναι εγκλωβισμένοι σε μια αρνητική ισορροπία: οι ζωές τους θα άλλαζαν προς το καλύτερο, μόνο εάν συμφωνούσαν συλλογικά να αποδημήσουν όλοι μαζί σε θερμότερα κλίματα. 

Ανάλογα φαινόμενα παρατηρούνται ωστόσο και στην πραγματική ζωή. Δύο βρετανοί επιστήμονες, ένας από το London School of Economics και ένας από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, μελέτησαν την ιστορία των πόλεων της ρωμαϊκής εποχής στη Βρετανία και στη Γαλλία. Όταν η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία άρχισε να παρακμάζει, οι γαλλικές πόλεις αποδείχτηκαν πιο ανθεκτικές από τις πόλεις της Βρετανίας και συνέχισαν να λειτουργούν όπως κατά το παρελθόν. Όταν, όμως, κατά τους επόμενους αιώνες, τα πλεονεκτήματα της εγγύτητας σε πλεύσιμα ύδατα ήταν πλέον δεδομένα, οι βρετανικές νέες πόλεις που ιδρύθηκαν μετά την πτώση των Ρωμαίων, ήταν καλύτερα προετοιμασμένες με αποτέλεσμα να αναπτυχθούν περισσότερο από τις γαλλικές. Από το 1200 έως το 1700, ο πληθυσμός αυξήθηκε ταχύτερα στις πόλεις που διέθεταν ακτές. «Οι Βρετανοί επωφελήθηκαν από την επαναρρύθμιση του αστικού δικτύου τους, ενώ οι Γάλλοι εξακολουθούσαν να μοιράζονται τις πόλεις στις οποίες κατοικούσαν οι ρωμαίοι πρόγονοί τους». 

Στην περίπτωση που ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ επέλεγε να βγάλει από την πρίζα το δημιούργημά του, κάποια άλλη, παρόμοια πλατφόρμα, θα καταλάμβανε τη θέση του. Αλλά η εποχή του Facebook θα μπορούσε να αποτελεί το αποτέλεσμα μοναδικών, εφήμερων ιστορικών συνθηκών. «Σε αυτήν την περίπτωση, ενδέχεται να είναι εφικτή η ανάπτυξη μιας θετικότερης οικολογίας των μέσων κοινωνικής δικτύωσης – αρκεί οι πολίτες του Facebook να παροτρυνθούν να αναζητήσουν κάτι καλύτερο», καταλήγει το λονδρέζικο περιοδικό.  

Πηγή