Αφορολόγητο: οι πρώην, οι νυν και οι επόμενοι

Δυο κουβέντες για την κατάργηση της μείωσης του αφορολόγητου- που ανακοίνωσε χθες ο πρωθυπουργός- για να έχουμε το μέτρο των πραγμάτων.

1. Από πέρσι τον Αύγουστο που βγήκαμε από τα μνημόνια (Όχι από την περιοριστική πολιτική, τον έλεγχο της Κομισιόν και την λιτότητα) η κυβέρνηση είχε ανακοινώσει την πρόθεσή της- σε συνεννόηση με τους δανειστές- να προχωρήσει στην κατάργηση της μείωσης συντάξεων και αφορολογήτου. (Η μείωση των συντάξεων είχε ημερομηνία εφαρμογής την 1/1/2019 και το αφορολόγητο την 1/1/2020.

2. Μετά τις συντάξεις τέθηκε το ζήτημα της κατάργησης της μείωσης του αφορολογήτου. Όταν φάνηκε πως οι δανειστές και κυρίως οι Ευρωπαίοι ήταν θετικά διακείμενοι, πρώτη η ΝΔ και μετά όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης έτρεξαν να καταθέσουν τροπολογίες για να καταργηθεί αμέσως. Οι τροπολογίες απορρίφθηκαν από την κυβέρνηση πριν τις ευρωεκλογές. καθώς η τελευταία είχε επιλέξει να πάει με το γράμμα των δεσμεύσεων. Για άρση μιας δέσμευσης απέναντι στους δανειστές απαιτείται σύμφωνη γνώμη και απόφαση του Eurogroup.

3. Οι τροπολογίες που κατέθεσαν τα κόμματα, αν ψηφίζονταν σήμαιναν μονομερή ενέργεια της Ελλάδας απέναντι στους δανειστές και στα όργανα της ευρωζώνης. Σαν ΕΦΣΥΝ είχαμε τότε απευθύνει ευθέως την ερώτηση στη ΝΔ και στα υπόλοιπα κόμματα: Είστε υπέρ των μονομερών ενεργειών; Η κατάργηση της μείωσης του αφορολογήτου είναι ένα σωστό μέτρο. Θέλετε να παρθεί με μονομερή ενέργεια της Ελλάδας ή σε συμφωνία με τους δανειστές; Απάντηση δεν πήραμε.

4. Τώρα ο Τσίπρας γύρισε την μπάλα στο γήπεδο των αντιπάλων του. Φέρνει ο ίδιος στη Βουλή την κατάργηση της μείωσης του αφορολόγητου με μονομερή ενέργεια. Πρόκειται για μία κίνηση με πολιτικό συμβολισμό και υποδηλώνει την πρόθεσή του να μην χαρίσει στη ΝΔ- αν αυτή είναι κυβέρνηση μετά τις εκλογές της 7ης Ιουλίου- ένα θετικό μέτρο το οποίο επιδίωξε η σημερινή κυβέρνηση να έρθει. Σημειωτέον ότι η ΝΔ έχει συμπεριλάβει την μείωση του αφορολογήτου στον κυβερνητικό της πρόγραμμα. Την έχει υπολογίσει κι έχει λογαριάσει την εξοικονόμηση χρημάτων για τον κρατικό προϋπολογισμό.

5. Το μέτρο θα ψηφιστεί αλλά μόνο πολιτική σημασία έχει. Εφαρμογή θα έχει από 1/1/2020. Τώρα σε τίποτα δεν επηρεάζει την οικονομία και τους πολίτες. Η επόμενη κυβέρνηση θα κληθεί είτε να το υπερασπιστεί είτε να το καταργήσει.

Έτσι έχουν τα πράγματα και η ακριβής απεικόνισή τους. Τα συμπεράσματα και οι κρίσεις δικές σας.

από το fb του δημοσιογράφου - ιστορικού Γιώργου Πετρόπουλου

Πώς καλλιεργείται ο κοινωνικός κανιβαλισμός

  

Του Δημήτρη Τσίρκα

Η Καθημερινή έχει σήμερα ένα άρθρο με τίτλο «Ασθένεια για τα ροδάκινα τα κοινωνικά επιδόματα». Εκεί η καλή εφημερίδα μας «εξηγεί» ότι εξαιτίας των κοινωνικών επιδομάτων, οι Έλληνες άνεργοι δεν πηγαίνουν να μαζέψουν ροδάκινα στη Μακεδονία, παρότι οι παραγωγοί πληρώνουν «καλά» ημερομίσθια. Αναγκαστικά οι τελευταίοι στρέφονται σε μετανάστες, οι οποίοι όμως δεν φτάνουν για να βγάλουν όλη τη δουλειά.

Το άρθρο εμφανίζει κάποιους ροδακινοπαραγωγούς να ισχυρίζονται ότι τα κοινωνικά επιδόματα κάνουν τους άνεργους τεμπέληδες που «αράζουν» όλη μέρα στις καφετέριες και δεν θέλουν να δουλέψουν σε δύσκολες, αλλά καλοπληρωμένες δουλειές, όπως η συγκομιδή των φρούτων. Στην αρχή ήταν το «τεράστιο» επίδομα ανεργίας των 360 ευρώ (που ούτως η άλλως το παίρνει ένα μικρό κλάσμα των ανέργων), μετά ήρθε και το «γαλαντόμο» ΚΕΑ των 100 ευρώ το μήνα, και πάει, αποθρασύνθηκαν οι τεμπέληδες: πίνουν όλη μέρα φραπέ και χλευάζουν τους παραγωγούς που δουλεύουν σκληρά και προκόβουν.

Δουλειές λοιπόν, υπάρχουν και μάλιστα καλά αμοιβόμενες, αλλά οι «άνεργοι» δεν θέλουν να δουλέψουν. Και γιατί δεν θέλουν να δουλέψουν; Επειδή ζούνε άνετα από τα επιδόματα. Και ποιος καλύπτει το κενό; Οι μετανάστες φυσικά. Με ένα σμπάρο τρία τρυγόνια: η ανεργία εξαφανίζεται ως κοινωνικό πρόβλημα – άνεργοι είναι όσοι δεν επιθυμούν να εργαστούν, η κοινωνική πολιτική εμφανίζεται ως αντιπαραγωγική που υπονομεύει την οικονομία, ενώ διεγείρονται και τα εθνικιστικά αντανακλαστικά με τους εργοδότες που αναγκάζονται να καταφύγουν σε ξένους, αφού οι Έλληνες τεμπελιάζουν.

Ο αρθρογράφος αποφεύγει να δώσει την απάντηση στην οικονομική και εθνική μάστιγα των επιδομάτων, την έχει όμως, καταστήσει προφανή: καμία βοήθεια στους ανέργους, να πεινάσουν ώστε να αναγκαστούν δουλέψουν σε οποιαδήποτε συνθήκη, με όσα είναι διατεθειμένο να τους δώσει το αφεντικό. Έτσι θα είναι χρήσιμοι, η οικονομία θα ακμάσει και το έθνος θα σωθεί. Η αγορά έχει όλες τις λύσεις, αρκεί να μη στρεβλώνεται από την κρατική παρέμβαση.

  

Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος

Η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 5 Ιουνίου και αποτελεί την κύρια εκδήλωση του ΟΗΕ από το 1972 για την ενημέρωση του παγκόσμιου κοινού σχετικά με περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα.

Το θέμα για το 2019 εστιάζεται στην καταπολέμηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Εννέα στους δέκα ανθρώπους παγκοσμίως εκτίθενται σε επίπεδα ατμοσφαιρικών ρύπων που υπερβαίνουν τα ασφαλή επίπεδα που ορίζει η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας.

Ο ΟΗΕ απευθύνει έκκληση για την καταπολέμηση μιας από τις μεγαλύτερες περιβαλλοντικές προκλήσεις της εποχής μας. «Είναι καιρός να δράσουμε αποφασιστικά. Το μήνυμά μου προς τις κυβερνήσεις είναι ξεκάθαρο: φορολόγηση των ρύπων, τερματισμός των επιδοτήσεων στα ορυκτά καύσιμα και αποφυγή κατασκευής νέων εγκαταστάσεων άνθρακα. Χρειαζόμαστε μια πράσινη οικονομία, όχι μια γκρίζα οικονομία» τονίζει στο μήνυμά του ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες.

Το μήνυμα της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος για το 2019 «Καταπολεμήστε την ατμοσφαιρική ρύπανση» επιλέχθηκε από τη χώρα υποδοχής, η οποία γι’ αυτό το χρόνο είναι η Κίνα, ο κυριότερος ρυπαντής του κόσμου. Μας καλεί να εξετάσουμε πώς μπορούμε να κάνουμε αλλαγές στην καθημερινότητά μας για να μειώσουμε την ποσότητα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης που παράγουμε και να σταματήσουμε τη συμβολή της στην παγκόσμια υπερθέρμανση και τις επιπτώσεις της στην υγεία μας. 

πηγή

Βαρουφάκης: Συνεργασία με ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και (κυρίως) με τη «δημιουργική ασάφεια»

Ο Γιάνης Βαρουφάκης, είτε ως υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, είτε ως επικεφαλής του ΜέΡΑ 25, φαίνεται πως διατηρεί εκείνη την «δημιουργική ασάφεια», όπως την ονόμαζε. Έτσι, λοιπόν, ο Βαρουφάκης του «συμφωνώ με το  60-70%» των μέτρων του μνημονίου, του «λιτού βίου» για τον ελληνικό λαό (αυτά την εποχή που ήταν υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ) και άλλων πολλών, επανέρχεται για ασκηθεί στην «δημιουργική ασάφεια».

Στο πρώτο βίντεο λέει, απαντώντας σε ερωτήσεις, πως θα συνεργαζόταν στη Βουλή και με τη ΝΔ και με τον ΣΥΡΙΖΑ. Στα «τιτιβίσματα» (παρακάτω) δεν το διατυπώνει ακριβώς έτσι και διαμαρτύρεται. Στο δεύτερο βίντεο λέει διάφορα βαρύγδουπα για την… αποστροφή του για τον ΣΥΡΙΖΑ. Δείτε τα όλα και βγάλτε τα συμπεράσματα για τη νέα φάση «δημιουργικής ασάφειας» του Γιάνη Βαρουφάκη.

πηγή

Διεγράφη από μέλος της ΝΔ ο Σκαλούμπακας για χυδαίες εκφράσεις και εμφυλιοπολεμική ρητορική..!

Ο Χρήστος Σκαλούμπακας διεγράφη από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης καθώς είχε προβεί σε σχόλια σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης απειλώντας τους πολιτικούς αντιπάλους της ΝΔ και χρησιμοποιώντας εμφυλιοπολεμική ρητορική και χυδαίες εκφράσεις.

Διεγράφη σύμφωνα με πληροφορίες από μέλος της Νέας Δημοκρατίας ο Χρήστος Σκαλούμπακας για ρεβανσιστικές αναρτήσεις στο διαδίκτυο.

Το θέμα είχε αναδείξει και η γνωστή δημοσιογράφος Έλενα Ακρίτα μέσω Facebook. Η κ. Ακρίτα, η οποία είχε υποχρεώσει τον κ.Σκαλούμπακα να της ζητήσει δημόσια συγγνώμη, για υβριστικούς χαρακτηρισμούς σε βάρος της,δημοσίευσε αναρτήσεις του κ.Σκαλούμπακα ο οποιος έγραφε μεταξύ άλλων: “ότι δεν σας έκανε ο πατέρας μου το 47 – 48, θα σας κάνω εγώ ανθελληνικά καθίκια” και απειλούσε με χυδαίο τρόπο τι θα πράξει στους πολιτικούς του αντιπάλους όταν έρθει ξανά η δεξιά.

“Εσείς στη ΝΔ να χαίρεστε το εγγεγραμμένο μέλος σας Χ. Σκαλούμπακα με παλαιά και νέα τουιτ παρόμοιου ύφους και ήθους. Έχει φωτογραφηθεί τόσο με την κομματική του ταυτότητα όσο και με τον Αδωνι της καρδιάς σας. Ωραίο μήνυμα περνάει προεκλογικά, όχι;”, σχολίασε η κ.Ακρίτα.

Είχε προηγηθεί η διαγραφή του συντονιστή ετεροδημοτών της ΝΔ Κώστα Στεφανίδη μετά από χυδαίο σχόλιο για την πρώην ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Κωνσταντίνα Κούνεβα.








πηγή

Την Παρασκευή στη Βουλή η κατάργηση μείωσης του αφορολόγητου

Κίνηση ματ απ’ τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, που χθες βράδυ ανακοίνωσε ότι προχωρά στην κατάθεση τροπολογίας με την οποία θα ακυρώνεται η μείωση του αφορολόγητου από το 2020.

Πρόκειται για μια πρωτοβουλία που ούτως ή άλλως ήταν στα σχέδια της κυβέρνησης, αλλά η Νέα Δημοκρατία της είχε πετάξει το γάντι να την ψηφίσει ακόμη και χωρίς το τελικό «ok» των θεσμών. Σχετική τροπολογία κατέθεσε η Ν.Δ. στις αρχές Μαΐου, σημειώνοντας στην αιτιολογική έκθεση πως «η περαιτέρω αύξηση των φόρων μέσω της μείωσης του αφορολόγητου είναι αδιανόητη».

Χθες βράδυ ο πρωθυπουργός σήκωσε τελικά το γάντι και κάλεσε την αξιωματική αντιπολίτευση να ψηφίσει τη σχετική τροπολογία, την ώρα που έχει δηλώσει πως θα απόσχει απ’ τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες μέχρι να κλείσει η Βουλή για τις εκλογές.

Η ακύρωση του συμφωνημένου μέτρου για το αφορολόγητο μπορεί να μην έχει την τελική έγκριση απ’ τους θεσμούς, όμως είναι ενήμεροι και ήδη αξιωματούχοι είχαν κλείσει από καιρό το μάτι στην κυβέρνηση ότι θα μπορούσε να προχωρήσει εφόσον επιτυγχάνονται οι στόχοι, κάτι που έγινε και με τις συντάξεις. Παράθυρο -και μάλιστα ορθάνοιχτο- άφησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις εαρινές προβλέψεις της για την πορεία της ελληνικής οικονομίας.

Στη συνέντευξή του στην ΕΡΤ ο πρωθυπουργός σημείωσε ότι έχει τη συγκατάθεση των θεσμών για αυτή την ενέργεια, καθώς έχει κατατεθεί με το Stability Programme από τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών, Γιώργο Χουλιαράκη στο EuroworkingGroup.

«Την ερχόμενη Παρασκευή θα κλείσει η Βουλή με ένα μέτρο θετικό για τους πολίτες, που το κερδίσαμε», σημείωσε ο πρωθυπουργός και εξηγώντας γιατί έρχεται τώρα η τροπολογία τόνισε ότι: «όλα τα μέτρα που ψηφίσαμε και εφαρμόσαμε το κάναμε με δημοσιονομική ασφάλεια».

Η απάντηση της Ν.Δ.

Η αντίδραση της Ν.Δ. στην ανακοίνωση του πρωθυπουργού για το αφορολόγητο ήταν να κάνει λόγο για «ρουσφετολογικές διευθετήσεις».

Σε ανακοίνωσή της αναφέρει τα εξής: «Ο κ. Τσίπρας για μια ακόμη φορά επιβεβαίωσε ότι είναι αμετανόητος παρά το διπλό μήνυμα που του έστειλαν οι πολίτες στις εκλογές. Αφού μετέτρεψε τη Βουλή σε πλυντήριο των τελευταίων ρουσφετολογικών διευθετήσεων του ΣΥΡΙΖΑ, σύρεται πλέον να υιοθετήσει την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για τη μη μείωση του αφορολογήτου, την οποία μόνος του ψήφισε».

«Προφανώς αδυνατεί να συνειδητοποιήσει ότι οι πολίτες μετρούν πλέον αντίστροφα τις μέρες για να γίνει οριστικά πράξη η πολιτική αλλαγή που επιθυμούν», καταλήγει.   

Πώς η Ελλάδα έχασε πάνω από 270 δις ΕΥΡΩ με το PSI των Βενιζέλου-Παπαδήμου;

Όλα τα πράγματα έχουν μια τιμή. Και αν ήταν να αποτιμήσουμε την απόφαση του PSI, αυτή δυστυχώς δεν είναι θετική, όπως πολλοί εκ του πονηρού προσπαθούν να παρουσιάσουν, αλλά αρνητική. Η τότε πολιτική ηγεσία, όχι μόνο δεν θα έπρεπε να πανηγυρίζει, αλλά θα έπρεπε να κοιτάξει στα μάτια τον Ελληνικό λαό και να ζητήσει συγνώμη διότι όλοι κρίνονται από το αποτέλεσμα και όχι τις προθέσεις! Για την ακρίβεια, όχι μόνο δεν έγινε μείωση χρέους 50%, όπως την παρουσιάζουν, αλλά έγινε κάτι χειρότερο. Η χώρα έχασε 270 δις ΕΥΡΩ! Ένα χρέος πραγματικής, τότε, χρηματιστηριακής αξίας, 64 δις, το έχουμε ήδη πληρώσει με 270 δις χασούρα. Είναι δυνατόν; Και όμως είναι!

Η Ελλάδα έχασε με δύο τρόπους

Για την ακρίβεια, η Ελλάς έχασε με δύο τρόπους με το PSΙ. Πρώτον , έχασε άμεσα, μετατρέποντας ομόλογα που ήταν ουσιαστικά μηδενικής αξίας, μερικά από τα οποία σε δραχμές, σε διακρατικά δάνεια με υποθήκη την περιουσία του Ελληνικού κράτους. Δεύτερον, έχασε σε βάθος  χρόνου, με τις καταστροφικές επιπτώσεις της λιτότητας και φοροκαρπαζιάς που ακολουθήθηκε για να πληρωθεί η  νέα ’υποχρέωση’ αυτή  στους δανειστές. Θα αποδείξουμε ότι έχασε συνολικά 270 δις ΕΥΡΩ, το 1/4 περίπου άμεσα, και τα άλλα 3/4 σε 5 χρόνια έκτοτε , ως κόστος στο ΑΕΠ της!

Η αξία του χρέους που ανταλλάχτηκε

Ομόλογα ονομαστικής αξίας 198,6 δις ΕΥΡΩ ανταλλάχτηκαν, το 90% αυτων τον Μαρτιο και τα υπόλοιπα τον Απρίλιο του 2012.

Τι πήραν

Αλλα ανταλλάγματα πήραν οι ιδιώτες και άλλα οι φορείς της ΕΕ*(βλεπε παραρτημα για λεπτομέρειες). Συνολικά εκδοθηκαν τιτλοι Α αξίας 62,4 δις, τιτλοι Β αξίας 62,4 δις που συνδέουν πληρωμές με ΑΕΠ και 29,7 δις τυπου Γ και 4,9 δις δάνεια τυπου Δ. για την ανταλλαγη του χρέους ενώ χρειάστηκε να εκδοθούν επιπλέον (με συντηρητικούς υπολογισμούς) 37,7 δις.επιπλέον δανεια (Ε) του EFSF για ανακεφαλαιοποίηση των Ελληνικών Τραπεζών από τις ζημιές του PSI (11,7 δις Εθνικη τραπεζα, 6,8 Eurobank, 4,8 Alpha, 5,9 πειραιως 4,3 Αγροτική, 3,4 TT και 1,7 άλλες)! Παραλληλα  το τραπεζικο συστημα της Κυπρου εχασε 4 δις (1,7 Τραπεζα Κυπρου+2,1 δις Λαικη Τράπεζα) με αποτέλεσμα αργότερα να μπει σε μνημονιο και η Κυπρος! Γι αυτό το λόγο, δεν υπήρξε κατ ουσία ουτε καν ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ μείωση του χρέους. Θα δούμε όμως ποια ηταν η πραγματική, η χρηματιστηριακή, επίπτωση.

68,6 δις  χάσαμε άμεσα!

Η αξιολόγηση για εργαλεία με χρηματιστηριακή αξία όπως τα ομόλογα, δεν γινεται σε ονομαστικη αξία όπως εγινε το 2012, αλλα σε πραγματικη-χρηματιστηριακή αξία, όπως γινεται εξάλλου και σε μετοχές!  Η χρηματιστηριακή αξία** του χρεους που ανατλλαχτηκε με τις τοτε συνθήκες αγοράς ηταν περίπου 64 δις. Αυτό όμως που εκδόθηκε με το PSI και για κάλυψη των ζημιών που το PSI προκάλεσε, ήταν α. 42,6 δις (Δ+Ε) ενυπόθηκα διακρατικά δάνεια και β. ομόλογα με ανανεωμένη ονομαστικη αξία 92 δις (Α+Γ) και τιτλους Β με συνολική επιπλέον ονομαστική και χρηματιστηριακή αξία που ξεπερνάει τα 90 δις.

Συντηρητικά μιλώντας, επομένως, το κράτος επιβαρύνθηκε με Ομόλογα μεγαλύτερης χρηματιστηριακής αξίας κατά 90-64=26 δις τουλάχιστον, και ενυπόθηκα διακρατικά δάνεια 42,6 δις με υποθήκη τα περιουσιακά στοιχεία του Ελληνικού κράτους! Δηλαδη με 68,6 δις περισσότερο!

205 δις χάσαμε απο το ΑΕΠ

Αν η Ελλάς εγκατέλειπε την ΕΥΡΩζώνη, θα ειχε μείωση του ΑΕΠ, σε δολαριακή αξία, που στην χειρότερη των περιπτώσεων θα ήταν 10%-15% το πρώτο έτος (υπόψιν ποτέ ιστορικά δεν ήταν πάνω από -7%), ενώ στη συνέχεια θα ανέκαμπτε με αύξηση ΑΕΠ 2% κατ έτος, σε δολαριακή βάση με βάση  το συντηρητικό σενάριο. Αντι αυτού, και ως συνέπεια της κρίσης ρευστότητας καθώς οι τράπεζες λειτουργούν βάσει ΕΥΡΩ η χώρα έχει χάσει ήδη 30% του ΑΕΠ σε δολαριακή βάση και συνολικά 240 δις δολάρια σε σχέση με το σενάριο εξόδου στη δραχμήη, δηλαδή συνολικά χάσαμε επιπλέον 205 δις. ΕΥΡΩ λόγω μείωσης ΑΕΠ.

Η φύση του χρέους άλλαξε, έγινε ενυπόθηκο

Η επιβάρυνση ειναι όχι μόνο 26+42,6=68,6 δις παραπάνω σε πραγματικές αξίες, αλλά επίσης εχει ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ επιπτώσεις στη λειτουργία του κράτους, που μπαίνει υπό επιτήρηση μέχρι να πληρώσει τα ενυπόθηκα δάνεια! Η αποστράγγιση του ΑΕΠ μέσα απο προγράμματα λιτότητας και φοροκαρπαζιάς, ώστε να πληρώνονται οι ξένοι τοκογλύφοι, μείωσε το ΑΕΠ της χώρας.

Η Ελλάδα χρεοκόπησε και τυπικά

Είναι ψεύδος ότι η Ελλας με το PSI δεν χρεοκόπησε! Η Ελλάδα χρεοκόπησε το 2012 επισήμως και  γι αυτό πληρώθηκαν CDS 3,25 δις. Συγκεκριμένα η ενεργοποίηση των ‘Ρητρών Συλλογικής ∆ράσης’  οδήγησε σε κήρυξη πιστωτικού γεγονότος (credit event) στις 9/3/2012 από την ∆ιεθνή Ένωση Swaps και Παραγώγων (International Swaps and Derivatives Association – ΙSDA) με αποτέλεσμα να πληρωθούν CDS αξίας 3,25 δις δολαρίων που πληρώθηκαν μετά 10 ακριβώς ημέρες (19/3/2012).

Συμπέρασμα

Η απόφαση για το PSI και παραμονής στο ΕΥΡΩ με κάθε κόστος, υπήρξε μια λαθεμένη, η σωστότερα, μια καταστροφική απόφαση για τη χώρα. Όχι μόνο η Ελλάς χρεοκόπησε, που απλά θα γίνονταν και με απλή έξοδο απο ΕΥΡΩ και μη πληρωμή χρέους, αλλά και οδήγησε σε άμεση απώλεια 68,6 δις από την ΑΥΞΗΣΗ της Χρηματιστηριακής αξίας του χρέους και σε μια 5ετη περίοδο πρωτοφανούς λιτότητας, που αφαίρεσε αλλα 205 δις. Χάσαμε 270+ δις για να ανταποκριθούμε στους όρους της εξευτελιστικής συμφωνίας ενυπόθηκου διακρατικού χρέους που ακόμη πληρώνουμε. Πρόκειται περί πρωτοφανούς καταλήστευσης του πλούτου ενός λαού μέσα από λιτότητα και φοροκαρπαζιά, ώστε να εξυπηρετηθεί το στρατηγικό Γερμανικό σχέδιο φτωχοποίησης της μισής Ευρώπης!  Οσοι εμπνευστήκαν και υλοποίησαν την ντροπιαστική αυτή συμφωνία, θα έπρεπε να ζητήσουν  συγνώμη από τη χώρα, καθώς η Ελλάδα εχασε 270 δις ΕΥΡΩ από τις κινήσεις τους. Θα ζητήσουν, άραγε, συγνώμη;

Δρ. Κωνσταντίνος Βέργος

Καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο Πόρτσμουθ, Αγγλία

Σοσιαλιστικά «βαρίδια» και προσδοκίες

Του Γιώργου Σταματόπουλου

Ποιος ξέρει τι να ήταν αυτό που ώθησε την κ. Γεννηματά να... εξωθήσει τον κ. Βενιζέλο σε παραίτηση, ποιο πουλάκι την ενημέρωσε ότι είναι καιρός πια να απαλλαγεί (;) από τα «βαρίδια» [εδώ να προστεθεί το όνομα του κ. Λοβέρδου] το πάλαι ένδοξο κόμμα, μπας και επανέλθουν σε αυτό όσοι το εγκατέλειψαν και προσέφυγαν στον ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος άλλος να είναι ο λόγος εκτός από το να προσδοκάνε οι «σοσιαλιστές» την επιστροφή των «μηδισάντων»; Και γιατί ο κ. Βενιζέλος να εμπόδιζε κάτι τέτοιο;

Προφανώς δεν έχουν καταλάβει, εκεί, στο επιτελείο της κ. Γεννηματά, ότι το ποσοστό που κατέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές δεν είναι αμελητέο και ότι είναι συμπαγές πια – και ίσως αποτελέσει τον κορμό για την εκ νέου βλάστησή του [άμα βάλουν μυαλό φυσικά]. Δύσκολα επιστρέφει κανείς στον τόπο του εγκλήματος [στο ΠΑΣΟΚ], ειδικά όταν νιώθει προδομένος και απογοητευμένος από αυτό.

Αμα βρεις νέο λιμάνι, ακόμη κι αν δεν είναι υπήνεμο αλλά το θεωρείς καλύτερο από το προηγούμενο, δεν το εγκαταλείπεις εύκολα· πού να τρέχει [να πλέει] κανείς μια ζωή. Αράζεις σε εκείνο το λιμάνι, που νομίζεις ότι σου δίνει τις περισσότερες ευκαιρίες: να βρεις μια δουλίτσα, να έχεις μια ασφάλεια, αστική και ιατροφαρμακευτική, να μπορείς να μορφώσεις τα παιδιά σου, να μη σου χτυπάνε την πόρτα αχάραγα [και να μην είναι ο γαλατάς]· απλά, καθημερινά πράγματα, που συνέχουν, όμως, τις κοινωνίες και διαμορφώνουν και πολιτικές συνειδήσεις, σε ένα, έστω κατ’ επίφασιν, δημοκρατικό καθεστώς.

Δεν μπορεί να πει κανείς με βεβαιότητα εάν η κ. Γεννηματά αποφάσισε μόνη της να προβεί σε αυτήν την αιφνιδιαστική απόφαση ή αν κάποια αόρατος χειρ κινεί νήματα και δεν το γνωρίζουμε. Εχει ενδιαφέρον ότι νέες ανακατατάξεις επιφέρει στην πολιτική σκηνή η εξέλιξη αυτή – αν και μερικοί την περίμεναν εδώ και πολύ καιρό.

Ο κ. Βενιζέλος δεν είναι από τους πολιτικούς που τα παρατάνε εύκολα, αν και είναι επιρρεπής στις πολιτικές γκάφες – και το ότι είναι επιρρεπής σε αστοχίες το έχει αποδείξει πάνω από μία φορά στην ώς τούδε καριέρα του, παρότι διακρίνεται [ξεχωρίζει μάλιστα] στην ελληνική κοινωνία για την ευφράδειά του, τη ρητορεία του, την επιστημονική του κατάρτιση· σημασία έχει πού διοχετεύεις όλα αυτά τα προτερήματα, όλα αυτά τα ταλέντα και όλον αυτόν τον πνευματικό δυναμισμό.

Είναι έκδηλη η απογοήτευσή του. Αρνήθηκε ότι θα κάνει δικό του κόμμα ή ότι θα συνεργαστεί με τη Νέα Δημοκρατία και αρκέστηκε να δηλώσει ότι θα ασχοληθεί με «δικά του πράγματα». Μακάρι να ασχοληθεί με την επιστήμη του και ίσως τότε συνειδητοποιήσει τι έχει προτείνει ώς τώρα για νόμους του κράτους [«χαράτσι» της ΔΕΗ λόγου χάριν αλλά κ.ά.]. Η αυτοκριτική, είναι γνωστό τοις πάσι, μόνο καλό φέρει στον αποφασίζοντα να την «υποστεί», αλλά και στην κοινωνία εάν συνδέεται [και συνδέεται] με αυτήν.

Αποκλείεται πάντως η κ. Γεννηματά να αποφάσισε από μόνη της κάτι τόσο σοβαρό για το κόμμα της αλλά θα ήταν καλό να ξέραμε τι έχουν ακριβώς κατά νου οι φανεροί [και μυστικοί] σύμβουλοί της. Ελπίζει πραγματικά σε αναγέννηση του «κινήματος»; Αστείο ακούγεται.   

Η συνταγή της φασολάδας

Του Κώστα Γιαννακίδη

Η τρυφερότητα κάλυψε κάθε πίξελ της οθόνης που χωρίστηκε στη μέση. Στα δεξιά, ο νέος δήμαρχος Αθηναίων πανηγυρίζει, δικαίως, για τη σπουδαία εκλογική του νίκη. Και στα αριστερά, η σύζυγος του, με ένα χαμόγελο μετρημένο που όμως επιτρέπει στην ικανοποίηση να ανθίσει. Ως σύζυγος χάρηκε. Ωστόσο ως δημοσιογράφος δεν πρόκειται να του χαριστεί, διευκρίνισε.

Δίπλα της, στο ίδιο πάνελ, ένας δημοσιογράφος του καναλιού που εγκαταλείπει τον στίβο της ενημέρωσης για να κατέλθει στην αρένα της πολιτικής. Δεν αντιλήφθηκα αν παρίστατο ως δημοσιογράφος ή ως πολιτικός διότι τα όρια στις προθέσεις των δημοσιολογούντων δεν είναι πλέον ευδιάκριτα. Άσκοπη η σύγχυση. Είτε ως δημοσιογράφος, είτε ως πολιτικός, αναπαράγει περίπου τις ίδιες θέσεις.

Παραμένουμε στο ίδιο ενδιαφέρον πάνελ καθώς βλέπουμε ότι συμμετέχει έτερος δημοσιογράφος, συμπτωματικώς του ιδίου σταθμού, ο οποίος προτίθετο να είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής. Ωστόσο η ηγεσία του κόμματος δεν τον συμπεριέλαβε στη λίστα και εκείνος αναγκάστηκε να σταθεί μπροστά στην κάμερα και να ισχυριστεί ότι ο αποκλεισμός του εκπορεύεται από τον φόβο που προκαλεί το προσωπικό του εκτόπισμα. Μετά συνέχισε να κάνει αντικειμενική δημοσιογραφία.

Στο συναρπαστικό πάνελ είδαμε επίσης έναν δημοσιογράφο που έχει χρηματίσει υπουργός στην κυβέρνηση Παπαδήμου και έναν ακόμα που επρόκειτο να είναι υποψήφιος βουλευτής, αλλά τελικώς έκανε πίσω, προτίμησε να παραμείνει στην υπηρεσία του λειτουργήματός μας.

Σκοπίμως δεν αναφέρομαι σε ονόματα και τηλεοπτικό δίκτυο. Θα μπορούσαν να είναι άλλοι τόσοι και σε διαφορετικό κανάλι. Σε μία άλλη χώρα του δυτικού κόσμου θα εγείρετο, ίσως, ένα κάποιο θέμα αν η παρουσιάστρια του κεντρικού δελτίου ειδήσεων καλείτο να καλύψει ειδησεογραφικά την εκλογική επιτυχία του συζύγου της, ο οποίος τυγχάνει και ανιψιός του Πρωθυπουργού εν αναμονή. Εδώ είμαστε πιο ανθρώπινοι, πιο συγκαταβατικοί, ρίχνουμε λίγη χρυσόσκονη πάνω από όλα αυτά, τα αντιμετωπίζουμε ως χαριτωμένες συμπτώσεις.

Κάπως έτσι προσεγγίζουμε και την κατάργηση των ορίων ανάμεσα στη δημοσιογραφία και στην πολιτική. Ο δρόμος που χωρίζει τους δύο χώρους είναι πλέον πολύ μικρός και στρώθηκε επικαλύπτοντας τη δεοντολογία, όμως, βρε αδερφέ, έτσι έχουν τα πράγματα στη μικρή μας πόλη. Η χώρα είναι μικρή και όλοι είμαστε τα συστατικά της φασολάδας που βράζουν στο ίδιο καζάνι. Άλλος παριστάνει το καρότο και άλλος τον μαϊντανό. Ούτως ή άλλως το ίδιο κουτάλι θα τα μαζέψει, το ίδιο στόμα θα τα καταπιεί.  

Η αποχή και «τα μπάνια του λαού»

του Παντελή Μπουκάλα

Ο Ανδρέας Παπανδρέου μάς κληροδότησε πολλά, όχι πάντως τα ίδια σε όλους. Η κληρονομιά του ούτε απολύτως αγαθή είναι, όπως κηρύσσουν όσοι τον αντιμετωπίζουν ειδωλολατρικά, ούτε απολύτως καταστροφική, όπως αντιτείνουν οι δαιμονολογούντες. Οταν τα πρόσωπα της πολιτικής κρίνονται με τους όρους της παραθεολογίας, η σκέψη πνίγεται από την απολυτότητα του μανιχαϊσμού..

Τμήμα της κληρονομιάς του Ανδρέα Παπανδρέου είναι και κάποιες, θρυλικές πια, φράσεις του. Μία από αυτές ειπώθηκε τον Ιούλιο του 1987, όταν ορισμένοι στενοί συνεργάτες του, που αυταπατώνταν ότι μπορούσαν να τον επηρεάσουν, του πρότειναν να γίνουν εκλογές καλοκαιριάτικα. Πρόωρες, «για το καλό της πατρίδας», των κυβερνώντων δηλαδή, κατά την κομματοπαράδοτη συνήθεια. Κάποιος «σοβαρός εθνικός λόγος» θα βρισκόταν, άλλωστε εκείνη την εποχή οι εκλογικώς επισπεύδοντες επικαλούνταν με μονότονη επιπολαιότητα το Κυπριακό. Ο Ανδρέας, εντούτοις, απέκρουσε την πρόταση των υφισταμένων του με τη φράση «Ε, δεν θα χαλάσουμε τα μπάνια του λαού», που έκτοτε απέκτησε αξία δόγματος.

Φέτος τα μπάνια του λαού απειλούνται. Και ίσως τα χαλάσουν οι πολιτικά και ηθικά υποχρεωτικές πρόωρες εθνικές εκλογές της 7ης Ιουλίου. Ή μήπως όχι; Μήπως τίποτε δεν θα κλονίσει τα παραθεριστικά σχέδια όσων έχουν την πραγματική οικονομική δυνατότητα να σχεδιάζουν, μια και τώρα πια οι τράπεζες δεν χορηγούν αφειδώς διακοποδάνεια, στη σαγήνη των οποίων, όπως και στη σαγήνη ποικίλων άλλων «εύκολων» δανείων, είχαν υποκύψει πολλοί, και ας ήξεραν ότι αδυνατούν να τα αποπληρώσουν; Η τεράστια αποχή στον προχθεσινό δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών είναι ένα κριτήριο, όχι απολύτως ασφαλές πάντως.

«Για μπάνιο φυσικά, ποιες εκλογές...» απαντούσαν οι εξοδίτες γιωταχήδες στους ρεπόρτερ που καιροφυλακτούσαν στα διόδια της Αττικής. Και το ’λεγαν περίπου με καμάρι, σαν κάτι αυτονόητο: «Σιγά τώρα...». Σίγουρα, στις ερχόμενες εθνικές εκλογές, πολύ μεγαλύτερης κρισιμότητας από τον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών, πολλοί θα επιλέξουν να χαλάσουν τα μπάνια τους. Αυτό το διαβρωτικό «σιγά τώρα...» όμως, που αποτυπώνει την υποχώρηση της εμπιστοσύνης στους θεσμούς της δημοκρατίας, οδήγησε προχθές την αποχή στο 58% πανελλαδικά, και στην Αθήνα στο 66,5%. Προφανώς, οι του ΠΑΣΟΚ θυμήθηκαν και τίμησαν τη δροσιστική εντολή του ιδρυτή τους. Αλλά και πάλι, με τόση αποχή, οι αναμενόμενα ενθουσιώδεις δηλώσεις των νεοεκλεγέντων ίσως έπρεπε να είναι ελαφρώς πιο γνωστικές και συγκρατημένες.   

Ο νικητής τα παίρνει όλα

«Ο πρωθυπουργός οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες του. Για το καλό του τόπου πρέπει να παραιτηθεί και η χώρα να οδηγηθεί σε εθνικές εκλογές το συντομότερο δυνατόν», ήταν κομμάτι των δηλώσεων του Κυριάκου Μητσοτάκη μετά τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών της 26ης Μαΐου.

«Το σημερινό αποτέλεσμα δίνει στην αντιπολίτευση το δικαίωμα να αμφισβητήσει το ιστορικό εγχείρημα της οριστικής εξόδου από την κρίση. Η τελική ετυμηγορία ανήκει στο λαό», η αντίδραση του Αλέξη Τσίπρα την ίδια μέρα.

Κοινώς, «πυρετός». Ακόμα πιο παραστατικά, πολιτικός καύσωνας εν μέσω Ιουλίου.

Απροσδόκητα; Για τους περισσότερους, είτε περίμεναν απλώς μικρότερη διαφορά μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ, είτε διατηρούσαν ανεδαφικές, όπως αποδείχθηκε, προσδοκίες για διαφορετικό τοπίο στην κορυφή των αποτελεσμάτων, ναι. Κανείς δεν το περίμενε και όλοι θα ζήσουν για τον επόμενο μήνα με αυτό.

Η διαφορά των 9 και πλέον μονάδων δεν αγνοείται και ο πρωθυπουργός θα προσφύγει στις κάλπες για «καθαρή» εντολή, αυτή που ψάχνει και ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την εγκαθίδρυση της δικής του κυριαρχίας στη «σκακιέρα», έπειτα από 3,5 χρόνια αναζητήσεων και προσπάθειας.

Υπό αυτό το πρίσμα, όλοι φαντάζονται την επόμενη «μέρα». Για πρώτη φορά μετά το 2012, ο νικητής τα παίρνει όλα. Όποιος κυβερνήσει θα έχει δυνατότητες που δεν θα αμφισβητηθούν για την επόμενη τετραετία, υπό κανονικές συνθήκες, δηλαδή μακριά από μνημόνια, μέτρα, ΔΝΤ, επιτροπείες και άλλα οικτρά που έζησε η χώρα κατά την τελευταία περίπου 10ετία.

Αν η Νέα Δημοκρατία σχηματίσει κυβέρνηση, τότε θα μπορέσει να εφαρμόσει την πολιτική της με νωπά εμπεδωμένη τη δύναμή της. Η πλειοψηφία θα περιμένει την εφαρμογή όσων έχει εξαγγείλει προεκλογικά, η μειοψηφία να μην… πονέσει. Είτε οι προσδοκίες για απολύσεις στο δημόσιο, μέτρα για την ανάπτυξη της οικονομίας όπως αναθεώρηση του ύψους των συντάξεων, αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα, εγρήγορση αναφορικά με την ασφάλεια, την τάξη και την… ηθική, «στροφή» προς τους ιδιώτες και επενδύσεις σε παιδεία, υγεία και επιχειρήσεις, επιβεβαιωθούν ή όχι, σίγουρα θα βρουν κερδισμένους και χαμένους. Η Ελλάδα «των όλων και όχι των πολλών και των λίγων» υπάρχει μόνο για να γλυκαίνει τον προεκλογικό λόγο του Κ. Μητσοτάκη και δεν θα μπορούσε να είναι ρεαλιστική. Όπως φυσιολογικά κάτι τέτοιο δεν συνέβαινε ως τώρα. Η πολιτική και η κοινωνία είναι ταξικές και κάτι τέτοιο δεν το μαθαίνει κάποιος μόνο αν διάβαζε Μαρξ στα 19 του. Αρκεί να είναι γειωμένος και να έχει επαφή με την πραγματικότητα.

Από την άλλη, σε περίπτωση μιας ιστορικής ανατροπής που θα φέρει στην παραπάνω θέση τον ΣΥΡΙΖΑ, τότε η πορεία θα συνεχιστεί και μάλιστα με το τρένο ελαφρύτερο πάνω στις ράγες. Η εκλογή του ΠτΔ προσεχώς δεν θα είναι γρίφος για δυνατούς λύτες, η θέση του διοικητή της τράπεζας της Ελλάδας θα απαλλαχθεί από τον «Γιάννη Στουρνάρα», συνολικά το κράτος θα παραμείνει υπό τον έλεγχο της τωρινής κυβέρνησης. Το αριστερό πρόσημο θα μπορεί να χαραχτεί πιο έντονα, εφόσον υπάρχει τέτοια διάθεση, η ισχνή εσωκομματική αντιπολίτευση θα σιγάσει, χρόνος άπλετος θα υπάρξει για την επανάκτηση της επαφής με την κοινωνία, με τα κινήματα, με τον κόσμο που στήριξε το 2015 μια αλλαγή. Αν βέβαια υπάρχει τέτοια δυνατότητα.

Αντίθετα, αν ο ΣΥΡΙΖΑ ηττηθεί, με διαφορά τόσο εκκωφαντική όσο αυτή των εκλογών ή και μεγαλύτερη, τότε τίθεται σε κίνδυνο το πολιτικό μέλλον του κόμματος και του Α. Τσίπρα. Η εικόνα του 2013 ή του 2014 με μια κυβέρνηση να λεηλατεί την κοινωνία στο Κοινοβούλιο και τις πλατείες γεμάτες φωνές διαμαρτυρίας δεν θα επαναληφθεί. Αντιπολίτευση δεν θα υπάρχει, ενώ οι ζυμώσεις θα αναδείξουν νέες δυνάμεις. Ο κόσμος της αριστεράς θα επαναθεωρήσει την τοποθέτησή του, το Κέντρο θα αναδιοργανωθεί, συνολικά λίγα θα θυμίζουν το τοπίο, όπως αυτό διαμορφώθηκε μετά το 2009.

Σε περίπτωση ήττας ή «ήττας» της Νέας Δημοκρατίας, πολλά θα τεθούν υπό ανάκριση. Από τις επιλογές με ακροδεξιό «άρωμα» που χαρακτήρισαν τον προεκλογικό αγώνα, αλλά και θα χρωματίσουν την ατζέντα στο εξής, από δυνάμεις που έχουν επενδύσει πολλά στην ανάδειξη του Κ. Μητσοτάκη στην κορυφή της εγχώριας πολιτικής πυραμίδας, από τη στήριξη του κόσμου σε ένα «κουτσό», όπως θα έχει αποδειχθεί άλογο, από τα «κουμάντα» μέσα στο κόμμα, που βρίσκονται σε σύγκρουση μεταξύ τους διαχρονικά.

Πιθανότητες υπάρχουν και είναι καταφανώς υπέρ του πρώτου σεναρίου. Σημασία έχει πως σε κάθε περίπτωση, ο ένας τα χάνει όλα και ο άλλος τα κερδίζει όλα. Δεν θα προκύψει μια αριστερή, εντός ή εκτός εισαγωγικών, κυβέρνηση με ένα μνημόνιο στην πλάτη, ούτε μια συγκυβέρνηση που θα λειτουργεί υπό πίεση και τον κόσμο στον δρόμο. Στο «φλατ» τοπίο που ανοίγεται μπροστά, ο νικητής φαίνεται πως τα παίρνει όλα. 

πηγή

Συλλαλητήριο συνταξιούχων για το κόψιμο Αυτιά από τα ψηφοδέλτια της ΝΔ

Στις ευρωεκλογές το… κατάπιαν, γιατί στην τελική δεν ήθελαν να τον μοιραστούν με αλλοδαπούς συνταξιούχους. Ενόψει, όμως, των εθνικών εκλογών, οι Έλληνες συνταξιούχοι αντιδρούν έντονα στην απόφαση της ηγεσίας της ΝΔ να αφήσει και πάλι εκτός των ψηφοδελτίων της τον Γιώργο Αυτιά.

Ως γνωστόν, ο διάσημος δημοσιογράφος ήθελε να είναι υποψήφιος στις ευρωεκλογές με τη ΝΔ, αλλά τελικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον έκοψε από την ευρωλίστα. Οι Έλληνες συνταξιούχοι ενοχλήθηκαν ασφαλώς, αλλά κάτι η ψύχραιμη αντίδραση του δημοσιογράφου, κάτι η 13η σύνταξη που έπρεπε να υπολογίσουν, τους έκανε να βάλουν νερό στο κρασί τους και στο ποτήρι με τη μασέλα τους.

Λίγες ημέρες αργότερα, όμως, βλέπουν τη ΝΔ να ανοίγει τους κόλπους της σε δημοσιογράφους όπως οι Γιάννης Λοβέρδος, Μπάμπης Παπαδημητρίου και Κωνσταντίνος Μπογδάνος, αλλά να αφήνει και πάλι εκτός ψηφοδελτίων τον Γιώργο Αυτιά. Όπως είναι φυσικό το αντιμετωπίζουν ως πρόκληση και εμπαιγμό.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η ηγεσία της Ένωσης Συνταξιούχων Ελλάδος έχει ήδη κινήσει τις διαδικασίες για να προχωρήσει άμεσα σε συλλαλητήριο διαμαρτυρίας για το συγκεκριμένο ζήτημα.

«Δεν μπορεί να μένει εκτός Βουλής ο Γιώργος μας και να δίνουν βήμα στον νεαρό με τα πράσινα All Star και τον άλλον τον παπιονάκια», τόνισε στη Σαλαμάνδρα συνδικαλιστής συνταξιούχους που προτίμησε να διατηρήσει την ανωνυμία του.

Σύμφωνα με τον ίδιο μέσα στις επόμενες ημέρες θα πραγματοποιηθεί συλλαλητήριο στο κέντρο της Αθήνας, με τους συνταξιούχους να απειλούν να «μαυρίσουν» τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αν τελικά δεν πάρει απόφαση να βάλει τον Αυτιά στα ψηφοδέλτια της ΝΔ.

Κεντρικός ομιλητής στο συλλαλητήριο θα είναι ο Γιώργος Ρωμανιάς, ενώ χαιρετισμό θα απευθύνει και ο Αλέξης Μητρόπουλος.

Ο ίδιος ο δημοσιογράφος δηλώνει συγκλονισμένος από την αγάπη του κόσμου και σκέφτεται πως δεν πήγαν χαμένα όλα αυτά τα χρόνια που ακριβοπληρώνεται για να παριστάνει τον προστάτη των συνταξιούχων. Η… επένδυσή του τώρα δικαιώνεται και όπως υποσχέθηκε, σύντομα θα κλάψει μπροστά στον τηλεοπτικό φακό για να δείξει πόσο πολύ τον συγκινεί η αγάπη των ανθρώπων της τρίτης ηλικίας.

*Τη «Σαλαμάνδρα» τη βρίσκεται καιστο facebook. 

πηγή

Με ρηματική διακοίνωση στο Βερολίνο, η Ελλάδα διεκδικεί πολεμικές αποζημιώσεις για Α' και Β' Παγκόσμιο Πόλεμο

Ο πρέσβης της Ελλάδας στο Βερολίνο επέδωσε σήμερα στο γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών, κατόπιν οδηγιών της αναπληρώτριας υπουργού Εξωτερικών, Σίας Αναγνωστοπούλου, ρηματική διακοίνωση, με την οποία η ελληνική κυβέρνηση καλεί τη γερμανική πλευρά να προσέλθει σε διαπραγματεύσεις για την επίλυση του εκκρεμούς ζητήματος των αξιώσεων της Ελλάδας από τη Γερμανία για την καταβολή πολεμικών επανορθώσεων και αποζημιώσεων από τον Πρώτο και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Σε ανακοίνωσή του το υπουργείου Εξωτερικών, αναφέρει πως η διπλωματική αυτή ενέργεια έλαβε χώρα σε συνέχεια της σχετικής συζήτησης σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών στην Ολομέλεια της Βουλής, στις 17 Απριλίου, και σε εκτέλεση της απόφασης που ελήφθη με ευρεία πλειοψηφία, λαμβάνοντας υπόψη το πόρισμα– έκθεση της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών προς τη χώρα μας. 

Οι ελληνικές αξιώσεις αφορούν αποζημιώσεις και επανορθώσεις για ζημίες που υπέστη η Ελλάδα και οι πολίτες της κατά τον Πρώτο και Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, για πολεμικές αποζημιώσεις για τα θύματα και τους απογόνους των θυμάτων της γερμανικής Κατοχής, την αποπληρωμή του Κατοχικού Δανείου και την επιστροφή των λεηλατηθέντων και παράνομα αφαιρεθέντων αρχαιολογικών και άλλων πολιτιστικών αγαθών, όπως επισημαίνει το υπουργείο Εξωτερικών. 

Η ελληνική κυβέρνηση καλεί τη γερμανική κυβέρνηση σε διαπραγματεύσεις για την έμπρακτη ικανοποίηση των συγκεκριμένων αξιώσεων, η οποία έχει ιδιαίτερη σημασία για τον ελληνικό λαό, ως ζήτημα ηθικό και υλικό. 

πηγή

  

Ποιοι συνταξιούχοι διεκδικούν αναδρομικά από 2.500 έως 25.000 ευρώ

Αναδρομικά από 2.500 έως 25.000 ευρώ διεκδικούν περίπου 2,5 εκατομμύρια συνταξιούχοι για τα κομμένα δώρα, με το όλο θέμα να παραπέμπεται προς επίλυση μετά τις εθνικές εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019 και ανάλογα με την απόφαση του ΣτΕ για τον νόμο Κατρούγκαλου.

Σύμφωνα με «Τα Νέα», οι κατηγορίες των συνταξιούχων που δικαιούνται αναδρομικά στις συντάξεις τους είναι οι εξής:

1. Περίπου 1,5 εκατ. παλαιοί συνταξιούχοι που προέρχονται από τα ταμεία ΙΚΑ, Δημοσίου, ΟΑΕΕ, ΔΕΚΟ, τραπεζών, ΝΑΤ, ΕΤΑΑ και ΕΤΑΠ- ΜΜΕ. Σε αυτούς οφείλεται να επιστραφούν οι μειώσεις από τους νόμους 4051 και 4093 γιατί ο ΕΦΚΑ τις επιβάλλει παράνομα από τον Ιούνιο του 2015, όταν κρίθηκαν αντισυνταγματικές από το ΣτΕ. Τα ποσά για ένα έτος αναδρομικών φτάνουν έως τα 6.620 ευρώ, ενώ για 3,5 χρόνια που επιδικάζουν τα δικαστήρια ξεπερνούν τα 25.000 ευρώ.

2. Περίπου 180.000 νέοι συνταξιούχοι που αποχώρησαν από 13/5/2016 έως 31/12/2018 και αποδεδειγμένα πήραν μικρότερη ή καθόλου προσωπική διαφορά με τον νόμο Κατρούγκαλου.

3. Περίπου 200.000 έως 400.000 συνταξιούχοι με επικουρική από τα ταμεία του ΕΤΕΑΕΠ.

4. Περίπου 80.000 συνταξιούχοι διαδοχικής και παράλληλης ασφάλισης που αποχώρησαν από 13 Μαΐου 2016 και μετά, οι οποίοι με νέα εγκύκλιο του υπουργείου Εργασίας έχουν εκ νέου επανυπολογισμό σύνταξης και δικαιούνται αύξηση έως και 110 ευρώ τον μήνα.

5. Απόστρατοι οι οποίοι πήραν λιγότερα ή και καθόλου αναδρομικά στις πληρωμές του Δεκεμβρίου με τον νόμο 4575/2018.

Το κλειδί βρίσκεται στο αν θα κριθεί συνταγματικός ο νόμος Κατρούγκαλου στα άρθρα του επανυπολογισμού των παλαιών συντάξεων. Αν κριθεί συνταγματικός ο νόμος τα αναδρομικά περιορίζονται για το διάστημα από Ιούνιο 2015 έως Μάιο του 2016. Για το διάστημα αυτό η κυβέρνηση θα υποχρεωθεί να επιστρέψει χρήματα σε 2,5 εκατ. συνταξιούχους γιατί υπάρχει η προηγούμενη απόφαση του ΣτΕ, που επισημαίνει ότι από τον Ιούνιο του 2015 κρίθηκαν αντισυνταγματικές και θα έπρεπε να επιβάλλονται οι μειώσεις των νόμων 4051 και 4093 σε κύριες και επικουρικές συντάξεις, ενώ για τα δώρα που καταργήθηκαν θα πρέπει να επιστραφούν. Σε αυτή την περίπτωση δεν ακυρώνονται οι διεκδικήσεις των συνταξιούχων για τα έτη από το 2016 έως και το 2018.   

πηγή

Ο Βενιζέλος "νικητής", το ΠΑΣΟΚ στα τάρταρα…

Μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών ο κ. Βενιζέλος κατέταξε εαυτόν στους «νικητές». Περίεργο. Μοναδικός νικητής ήταν η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Του Γιώργου Καρελιά

Όταν σε ένα μικρό κόμμα, όπως είναι σήμερα το Κίνημα Αλλαγής-ΠΑΣΟΚ, υπάρχουν αναταράξεις ένα μήνα προ των εκλογών και μάλιστα με  απομάκρυνση του πρώην αρχηγού του, ο κίνδυνος της περαιτέρω συρρίκνωσης είναι υπαρκτός. Κατά τούτο, μπορεί να έχει κάποιο δίκιο ο Ευάγγελος Βενιζέλος που είπε ότι η απομάκρυνσή του(μπορεί να) είναι «επιλογή αυτοχειριασμού» του κόμματος. Μένει να αποδειχθεί.

Αυτό, όμως, που σίγουρα έχει αποδεχθεί πέραν πάσης αμφιβολίας είναι ότι οι μέχρι τώρα επιλογές του πάλαι ποτέ κραταιού αυτού κόμματος, πρωτοστατούντος του κ. Βενιζέλου, το έχουν οδηγήσει σε δραματική συρρίκνωση, στο τσακ γλίτωσε την εξαφάνιση. Οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ της τελευταίας δεκαετίας(Γιώργος Παπανδρέου, Ευάγγελος Βενιζέλος, Φώφη Γεννηματά) πέτυχαν τα εξής «κατορθώματα»:

-Ανέλαβαν όλο το φορτίο της χρεοκοπίας της χώρας (κυβέρνηση Παπανδρέου), στην οποία είχε οδηγήσει η κυβέρνηση της ΝΔ ( Κώστα Καραμανλή).

-Συγκυβέρνησαν μαζί της την περίοδο 2012-2014(κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου)και την απενοχοποίησαν πλήρως.

-Συνέβαλαν έτσι καθοριστικά στη γιγάντωση του ΣΥΡΙΖΑ, στον οποίο βρήκε καταφύγιο το συντριπτικά μεγαλύτερο τμήμα των παραδοσιακών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ.

Ο κ. Βενιζέλος- γι’ αυτόν ο λόγος σήμερα- πιστεύει ότι οι δικές του  επιλογές «έσωσαν τη χώρα». Το βέβαιο είναι ότι (δι)έσωσαν τη ΝΔ. Απόδειξη ότι το κόμμα της παραδοσιακής Δεξιάς είναι προ των πυλών της εξουσίας, ενώ το ΠΑΣΟΚ φυτοζωεί. Ο ψηφοφόροι εκτίμησαν διαφορετικά την «σωτηρία».

Μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών ο κ. Βενιζέλος κατέταξε εαυτόν στους «νικητές». Περίεργο. Μοναδικός νικητής είναι η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη, το λένε όλοι οι αριθμοί, από όποια σκοπιά κι αν τους δει κανείς. Αντίθετα, το κόμμα του κ. Βενιζέλου εξακολουθεί να πελαγοδρομεί, αφού δεν κατάφερε να επωφεληθεί σχεδόν καθόλου από τις μεγάλες απώλειες του ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό συνέβη ενώ και η  σημερινή ηγεσία είχε υιοθετήσει τον μονομέτωπο (εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ) αγώνα, ουσιαστικά την Βενιζέλεια επινόηση της «στρατηγικής ήττας» του ΣΥΡΙΖΑ. Το αποτέλεσμα είναι η μεγάλη νίκη τη ΝΔ.Ο ΣΥΡΙΖΑ ηττήθηκε μεν, αλλά παραμένει ο μεγάλος παίκτης στην άλλη πλευρά. Και το ΚΙΝΑΛ έμεινε με τις προσδοκίες.

Βλέποντας αυτό το σκηνικό η κυρία Γεννηματά δεν θα μπορούσε να τοποθετήσει επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας τον κ. Βενιζέλο, ο οποίος συμβολίζει τη στρατηγική της συνεργασίας με τη ΝΔ. Διότι έτσι, στις εκλογές της 7ης Ιουλίου, δεν μπορούσε παρά  να περιμένει χειρότερο αποτέλεσμα. Αν στην προεκλογική περίοδο κυριαρχούσε η συνταγή Βενιζέλου, τότε όσοι ψηφοφόροι αυτών των αντιλήψεων έχουν μείνει στο ΚΙΝΑΛ θα πήγαιναν απευθείας στην κάλπη της ΝΔ(υπάρχουν σαφή δείγματα ότι αυτό συνέβη και στις ευρωεκλογές και στις εκλογές για την Αυτοδιοίκηση). Από την άλλη, ποιοι ψηφοφόροι θα έφευγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ, για να επιστρέψουν στο ΚΙΝΑΛ, στο οποίο θα ήταν κυρίαρχη η αντι-ΣΥΡΙΖΑ υστερία;

Με τον «αφοπλισμό» Βενιζέλου η κυρία Γεννηματά επιχειρεί και κάτι ακόμα. Προετοιμάζει το κόμμα της για την επόμενη μέρα. Δεν θέλει ούτε να σκέφτεται την εκδοχή να αποτελέσει ξανά κυβερνητικό εταίρο της ΝΔ, ενώ από τη θέση της αντιπολίτευσης μοιραία θα συμπλέει με τον ΣΥΡΙΖΑ. Και τα δύο αυτά δεν θα γίνονταν ανεκτά από τον κ. Βενιζέλο, αν εξακολουθούσε να έχει το ρόλο  του πρώτου βιολιού του κόμματος.

Αυτό που δεν είχε υπολογίσει η κυρία Γεννηματά είναι η ακαριαία αποχώρηση του κ. Βενιζέλου από το κόμμα,  γεγονός που προκάλεσε αναταράξεις, μη επιθυμητές ασφαλώς την παραμονή της νέας-και καθοριστικής-εκλογική αναμέτρησης. Αυτό είναι το ρίσκο που αναλαμβάνει. Να έχει απώλειες που δεν είχε υπολογίσει. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Με τον Βενιζέλο εκτός, μπορεί να ενισχυθεί κι άλλο η ΝΔ. Με τον Βενιζέλο εντός, ο ΣΥΡΙΖΑ μάλλον θα παγιώσει τη θέση κυριαρχίας  στον πέραν της Δεξιάς πόλο.

Μπορεί ο κ. Βενιζέλος να αισθάνεται ότι με τις έως το 2014 επιλογές του έσωσε τη χώρα, αλλά το κόμμα του καταστράφηκε(οι ευθύνες του δεν είναι αποκλειστικά δικές του, ασφαλώς). Διέσωσε την Δεξιά, ανέβασε ένα κομμάτι της Αριστεράς, αλλά το ίδιο έπαθε αυτό που λέει η ευαγγελική περικοπή: «Αλλους έσωσεν, εαυτόν ου δύναται σώσαι».

Επομένως, δεν μπορεί να συνεχίσει να βαδίζει στον ίδιο δρόμο. Μπορεί σήμερα ο κ. Βενιζέλος να αισθάνεται ότι  βρίσκεται στο στρατόπεδο των νικητών, όχι όμως και το(μέχρι προχτές) κόμμα του. Νικητής είναι η ΝΔ και, υπό προϋποθέσεις, νικητής  μπορεί να είναι και ο ηττημένος ΣΥΡΙΖΑ. Αλλωστε, με τις νίκες και τις ήττες συμβαίνει αυτό που έχει γράψει η Αγγλία συγγραφέας Τζόρτζ Ελιοτ: «Υπάρχουν πολλές νίκες που είναι χειρότερες  από ήττες».