Μικρά νησιά

 

γράφει η Αρχοντία Κάτσουρα

 

Δεν κοιμόταν καλά. Λίγες ώρες κι αυτές ανήσυχες. Ξυπνούσε απότομα μέσα στη νύχτα, έπειτα από όνειρα γεμάτα αγωνία. Πάντα κάτι έψαχνε, πάντα κάπου δύσκολα ανέβαινε, οι δρόμοι ήταν άγνωστοι ή άλλαζαν απότομα και τα ασφαλή, ομαλά μονοπάτια γίνονταν δύσβατα, γεμάτα κινδύνους.

 

Δεν πίστευε πολύ στα όνειρα, όχι με την έννοια ότι προμηνύουν κάτι για το μέλλον, μια μεγάλη χαρά ή μια μεγάλη καταστροφή. Αλλά ήξερε ότι κάτι σημαίνουν, ότι το σώμα ή το μυαλό έτσι βρίσκουν διέξοδο για να εκτονώσουν την ένταση. Καλή, κακή, ένταση.

 

Το πρωί κοιτάχτηκε στον καθρέφτη, όπως κάθε μέρα, πριν πλυθεί κι ετοιμαστεί. Δεν διέκρινε κάτι πολύ διαφορετικό από χθες, ίσως ούτε και από προχθές. Δεν ένιωθε κούραση – θα έβγαινε αργότερα, ίσως την πιο ακατάλληλη στιγμή, όταν η πίεση θα ήταν μεγάλη, και η απουσία του ύπνου θα δοκίμαζε την αντοχή της.

 

Ετοίμασε καφέ, πρωινό, άνοιξε τα παράθυρα να αεριστεί το σπίτι και βγήκε στο μπαλκόνι. Μάιος μήνας, κι ακόμα να το ετοιμάσει κατάλληλα για τις ζεστές ημέρες που έρχονταν – κυρίως για τις νύχτες. Οταν θα θέλει να ξεκουραστεί, είτε διαβάζοντας είτε ακούγοντας μουσική.

 

Τράβηξε την υφασμάτινη πολυθρόνα, την άνοιξε και κάθισε. Ακούμπησε το φλιτζάνι και το πιάτο στην κουπαστή. Είχε λίγο χρόνο πριν φύγει.

 

Παρατηρούσε τις γλάστρες με τα αναγεννημένα φυτά, την παλιά τέντα, τον χώρο γύρω της. Σκεφτόταν να τον φτιάξει κάπως καλύτερα, να τον κάνει πιο φιλόξενο. Αναρωτιόταν αν είχε ό,τι χρειαζόταν γι’ αυτό, τι έπρεπε να αγοράσει και τι να φτιάξει. Η ιδέα ήταν τόσο ελκυστική, που την κινητοποίησε.

 

Ισως μια-δυο γλάστρες ακόμη, να βάψει το παλιό τραπεζάκι, να φτιάξει ένα παραβάν για τα αδιάκριτα βλέμματα, να στερεώσει βάσεις για κεράκια. Να ντύσει τις πολυθρόνες με μαξιλάρια και ριχτάρια. Θα μπορούσε να ζωγραφίζει εκεί τώρα που άνοιξε ο καιρός.

 

Να φτιάξει ένα «νησί» μέσα στην πόλη. Η θάλασσα ήταν μακριά, δεν είχε μπορέσει να βάλει ακόμη τα δάχτυλά της στο ιαματικό νερό, ούτε είχε μυρίσει ιώδιο…

 

Πόσο ωραία φάνταζαν όλα αυτά στο μυαλό της, παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες: μακρύ και κάπως στενό το μπαλκόνι, λίγος ο ελεύθερος χρόνος. Αλλά το κίνητρο μεγάλο.

 

Σηκώθηκε αποφασιστικά και πήγε να βρει τις φωτογραφίες άλλων καλοκαιριών. Από νησιά στο Αιγαίο, στο Ιόνιο, από την Κρήτη. Η Ρόδος και η Κως – οι πρώτες διακοπές που πλήρωσε από την τσέπη της. Η Νάξος, η Πάρος και η Νίσυρος. Η Αστυπάλαια και η Αμοργός. Αλλά και η Πάτμος, η Χάλκη και η Ηρακλειά.

 

Πιο πολύ λαχταρούσε τα μικρά νησιά, εκεί που δεν έμεινε πολύ, λίγες ώρες ή μια-δυο μέρες. Εκεί που τα πλοία αργούν να φτάσουν, που δένουν νύχτα και σε αφήνουν να αναρωτιέσαι για το τι θα δεις το πρωί με το φως της μέρας.

 

Τι θυμόταν από όλα αυτά τα καλοκαίρια; Πέρα από τη θάλασσα και τον ήλιο; Τους ανθρώπους, τις μουσικές, τα ήσυχα μέρη για καφέ και κουβέντα: τα γέλια, τις ιστορίες, τις συγκινήσεις, μέχρι δακρύων μερικές φορές. Αλλά και τους ήχους…

 

Το καϊκάκι που μας πήγαινε για μπάνιο στην Πλάκα, στην Αμοργό, τα τζιτζίκια στο ηλιοκαμένο μονοπάτι και το κροτάλισμα από τα βότσαλα της Λάμπης στην Πάτμο, τον ήχο από τα κυπαρισσόμηλα στον περίπατο γύρω από το κάστρο στην Αστυπάλαια.

 

Αλλά πιο πολύ θυμόταν τα μικρά νησιά. Που είχε υποσχεθεί ότι θα επιστρέψει, για όσα δεν πρόλαβε να δει, δεν πρόλαβε να κάνει. Μόνο μια μυρωδιά, που κι αυτή κρυβόταν πίσω από τα χρώματα στις φωτογραφίες και η επιθυμία την έκανε να διαστέλλεται. Σαν ένα παράλληλο σύμπαν, όπου όλα είναι πιο όμορφα, πιο ήρεμα, ίσως και πιο ειλικρινή.

 

Σαν τα όνειρα που μας ξυπνούν τη νύχτα και μας στέλνουν μηνύματα για όσα δεν θέλουμε ή δεν μπορούμε να παραδεχτούμε.

Τι τρέχει στα Βαλκάνια;

 

γράφει ο Δημήτρης Μηλάκας

 

Εδώ στην Ελλάδα οι του ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθούν να πανηγυρίζουν για τη γενναία τους απόφαση να «λύσουν» το «Μακεδονικό» και οι της ΝΔ να ψάχνονται μεταξύ των προεκλογικών τους καιροσκοπισμών και των αμερικανο- γερμανικών οδηγιών που τους έχουν επιβάλλει την πολιτική που ακολουθούν σ αυτό το θέμα. Εδώ στην Ελλάδα, μπορεί ο Αμερικανός πρεσβευτής να δηλώνει έκπληκτος από το πόσο καλή και αποδοτική είναι η συμφωνία των Πρεσπών… Όλα αυτά εδώ στην Ελλάδα. Γιατί «έξω» τα πράγματα εμφανίζονται κάπως διαφορετικά και όχι τόσο ρόδινα όπως πιστεύουν στον ΣΥΡΙΖΑ και όπως λένε ότι πιστεύουν στην αμερικανική πρεσβεία «κοιμίζοντας» τους σημερινούς ένοικους στο Μέγαρο Μαξίμου..

 

Τον περασμένο μήνα οι financial times δημοσίευσαν ένα άρθρο που επαναφέρει στο παρόν τον εφιάλτη της αλλαγής των συνόρων στα Βαλκάνια. Η έγκυρη και καλά πληροφορημένη εφημερίδα επικαλείται ένα « ανώνυμο μυστηριώδες έγγραφο» που κυκλοφορεί στις Βρυξέλλες και μιλά για μελλοντικές «λύσεις» που περιλαμβάνουν τη δημιουργία είτε «μεγάλης Αλβανίας» είτε «μεγάλης Σερβίας» κλπ. Τα εν λόγω σχέδια προφανώς εμπεριέχουν την «εξαφάνιση» σημερινών «οντοτήτων » όπως είναι η Βόρεια Μακεδονία, το Κόσσοβο ή Βοσνία Ερζεγοβίνη.

Η κυκλοφορία του εν λόγω εγγράφου αποδεικνύει ότι η «λύση του μακεδονικού» δεν έκλεισε κανένα από τα ζητήματα που χάσκουν εδώ και ένα τέταρτο του αιώνα στα δυτικά βαλκάνια.

 

Αυτό που η συμφωνία των Τσίπρα- Κοτζιά- Ζάεφ πέτυχε ήταν η νομιμοποίηση της ΝΑΤΟαμερικανικής παρουσίας στην καρδία των Βαλκανίων με την ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στη συμμαχία. ‘Ένα ακόμη επίτευγμα της συμφωνίας είναι η αύξηση του κόστους που απαιτείται να καταβάλλουν η Μόσχα και όσοι άλλοι έχουν συμφέροντα στην περιοχή (Κίνα, Τουρκία) προκειμένου να διατηρήσουν τις προσβάσεις τους (ή να δημιουργήσουν νέες) στην περιοχή.

 

Η αμερικανική (ΝΑΤΟ) παρουσία στα δυτικά βαλκάνια εξυπηρετεί προφανώς τις «μεγάλες στρατηγικές» της Ουάσιγκτον, δεν επιλύει ωστόσο επί της ουσίας κανένα από τα υπάρχοντα (από την εποχή της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας) προβλήματα.

 

Αντίθετα, όσο μεγαλύτερη είναι η ένταση με την οποία διατυπώνεται και εξαπλώνεται η αμερικανική παρουσία στην περιοχή τόσο εντονότερα εκδηλώνεται και η αντίδραση όσων (Ρώσοι, Κινέζοι, Τουρκία- Ισλάμ) θεωρούν ότι έχουν συμφέροντα και μπορούν να «παίξουν» στην περιοχή.

 

Αν λάβουμε υπόψη και την ιστορία η οποία πολλές φορές προεξοφλεί τις διαθέσεις και τις κινήσεις των κρατών- κοινωνιών στα δυτικά βαλκάνια, μπορούμε εύκολα να δούμε ότι η πυριτιδαποθήκη στην πίσω αυλή της Ευρώπης είναι ακόμη «ανοιχτή» και πολλοί είναι αυτοί που έχουν τη δυνατότητα (για πολλούς και διάφορους λόγους) να την τινάξουν στον αέρα, όπως πολλές φορές στο παρελθόν έπραξαν.

 

Η Συμφωνία για το μακεδονικό, λοιπόν, για την οποία πανηγυρίζει η προηγούμενη ελληνική κυβέρνηση (και την εφαρμόζει  κατά γράμμα η σημερινή)  δεν είναι- αν τη δει κανείς στην ιστορική της προοπτική-  κάποιο διπλωματικό επίτευγμα  το οποίο επέβαλε μια νέα «τάξη» στην περιοχή των δυτικών Βαλκανίων.  Το μόνο … επίτευγμα τη εν λόγω συμφωνίας είναι η  «νομιμοποίηση» της υφιστάμενης αμερικανικής παρουσίας στην καρδιά των Βαλκανίων και η ρυμούλκηση των  Ευρωπαίων  συμμάχων  των ΗΠΑ σε ένα σαφές αντι-ρωσικό μέτωπο στην περιοχή.

 

Όμως αυτό το «επίτευγμα» μοιάζει περισσότερο  με  δαδί που πλησιάζει στην πυριτιδαποθήκη, παρά με …πυροσβεστική.

 

ΥΓ:  Δεν είναι τυχαία η κωλυσιεργία  των Ευρωπαίων Εταίρων στην ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας  στην  ΕΕ και οι λόγοι προφανώς δεν έχουν να κάνουν  μόνο  την  απόσταση  που χωρίζει που το εν λόγω κράτος (αμερικανικό προτεκτοράτο) με το ευρωπαϊκό … κεκτημένο.

 

 

 

Το Ισραήλ βομβαρδίζει πλέον και διεθνή πρακτορεία (βίντεο)

 

Λίγο πριν τις 4 το μεσημέρι η Ισραηλινή αεροπορία βομβάρδισε το κτίριο στο οποίο στεγάζονται τα γραφεία του Al Jazeera και του Associated Press στην Γάζα. Η επίθεση ήταν σχεδιασμένη, καθώς οι αρχές του Ισραήλ είχαν επικοινωνήσει με τον ιδιοκτήτη προκειμένου να εκκενωθούν τα διαμερίσματα και τα γραφεία της δωδεκαόροφης πολυκατοικίας.

 

Tα δύο ΜΜΕ είχαν μεταδώσει πριν από μερικές ώρες τον βομβαρδισμό που πραγματοποίησε το Ισραήλ σε προσφυγικό καταυλισμό στη Γάζα, σκοτώνοντας οχτώ παιδιά και τρεις γυναίκες.

πηγή

Μεγάλη "έκπληξη": Οι δημοσιογράφοι (αλλού…) κοντράρουν τους υπουργούς

 

 γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Η πρώτη επαφή του μεγάλου κοινού στην Ελλάδα με αυτό που λέμε «δύσκολη συνέντευξη» ενός πολιτικού έγινε πριν από 40 χρόνια, όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου μίλησε σε ξένα τηλεοπτικά δίκτυα. Είχαμε μαζευτεί, θυμάμαι, σε ένα γραφείο της παλιάς «Ελευθεροτυπίας»(νεοσσός στη δημοσιογραφία εγώ) και κρεμόμασταν όλοι από την οθόνη της ΕΡΤ. Οι δημοσιογράφοι ήταν πιεστικοί, τον διέκοπταν, οι ερωτήσεις τους ήταν ζόρικες. Είμαι βέβαιος ότι η μισή Ελλάδα τότε τους έβριζε, επειδή «έβγαζαν γλώσσα» στο νεοκλεγμένο πρωθυπουργό. Κι εκείνος; Ο Ανδρέας, γνωρίζοντας πολύ καλά πού μιλάει επέλεγε τη μία να απευθύνεται στην κυβέρνηση των ΗΠΑ και την άλλη στους Ελληνες. Υπόδειγμα συνέντευξης, καίριες ερωτήσεις, μαεστρικές απαντήσεις.   

Πώς το θυμηθήκαμε; Με αφορμή μια συνέντευξη που έδωσε ένας σημερινός υπουργός στο BBC. Ακούστε την εδώ. Ο υπουργός πήγε στον Λονδίνο για να προσπαθήσει να πείσει ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη να υποδεχθεί τουρίστες με ασφάλεια. Όμως, ο δημοσιογράφος δεν ήταν καθόλου πρόθυμος να δεχθεί αυτά που έλεγε ο υπουργός:

 

Πρώτον, αμφισβητούσε ότι η Ελλάδα τα πάει καλά στους εμβολιασμούς(« δεν έχετε εμβολιάσει ούτε το ένα τέταρτο του πληθυσμού σας»), σε αντίθεση με το προπαγανδιστικό κυβερνητικό αφήγημα.

Δεύτερον, υπενθύμισε ότι είναι Μάιος και δεν έχουν εμβολιασθεί οι κάτοικοι στα νησιά, ενώ η κυβέρνηση είχε πει ότι αυτό θα είχε γίνει μέχρι τον Απρίλιο. «Και η Κάλυμνος έχει λοκντάουν», παρατήρησε.

 

Τρίτον, παρατήρησε ότι τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Βρετανία έχουν την Ελλάδα εκτός της περίφημης πράσινης ζώνης, άρα δυσκολεύεται η έλευση τουριστών από εκεί.

 

Ο υπουργός Χάρης Θεοχάρης κατέβαλε φιλότιμες προσπάθειες να τα αντικρούσει αυτά, αλλά έπεφτε πάνω στον επίμονο Αγγλο, που του έλεγε «αυτά λένε τα στοιχεία».

 

Η συνέντευξη αυτή προβλήθηκε στην Ελλάδα μόνο από τα αντιπολιτευόμενα μέσα ενημέρωσης και μάλιστα με χαιρέκακους τίτλους. Ως συνήθως συμβαίνει εδώ και δύο χρόνια, σχεδόν εξαφανίστηκε από όσα υποστηρίζουν την κυβέρνηση.

 

Επισημαίνουμε το γεγονός όχι φυσικά για να εκτεθεί ο κ. Θεοχάρης. Προσπάθησε όσο μπορούσε ο άνθρωπος, αλλά δεν γίνεται να κάνει το άσπρο μαύρο. Ούτε για να πληγεί η προσπάθεια να έρθουν Βρετανοί και άλλοι τουρίστες στην Ελλάδα(είμαι σίγουρος ότι κάποιοι θα πουν πόσο…ανθέλληνας είναι ο δημοσιογράφος που τον κόντραρε). Αν έχει μια αξία αυτή η συνέντευξη, είναι για να συνειδητοποιήσουν στην κυβέρνηση ότι η προπαγάνδα δεν είναι πάντα και παντού αποδοτική. Και ότι, αν βρίσκει ακόμα ευήκοα ώτα στα περισσότερα εγχώρια μέσα ενημέρωσης, θα γίνουν πολλές στραβές με τα ξένα. Γιατί εκεί δεν έχουν για ευαγγέλιο το «μάλιστα κύριε υπουργέ».

 

Επιπλέον, δεν είναι καθόλου φρόνιμο να λένε ότι τα έχουν κάνει όλα καλά με την πανδημία και τους εμβολιασμούς. Διότι όσα διαγράμματα κι αν παραθέσει, χωρίς αντίλογο, ο υφυπουργός κ. Σκέρτσος, υπάρχουν πολλές πηγές πληροφόρησης που λένε τα αντίθετα. Επίσης, καλό είναι να είναι πιο συγκρατημένοι, διότι έχουμε και το περσινό παράδειγμα με το άτσαλο «άνοιγμα»( πέρσι είχαμε την πανηγυρική επίσκεψη Μητσοτάκη στη Σαντορίνη), αλλά η συνέχεια δεν ήταν καλή: ούτε τουρισμό είχαμε και δεύτερο, φονικό, κύμα του ιού ακολούθησε. Φέτος υπάρχουν οι προϋποθέσεις όλα να είναι καλύτερα.

 

Εν κατακλείδι: Ας μαζέψουν λίγο τα λόγια τους και ας δουλέψουν πιο οργανωμένα, για να πείσουν τους ξένους ότι φέτος θα είναι καλύτερα στην Ελλάδα. Και ας βγάλουν κάποια στιγμή από το κεφάλι τους ότι όλα πάνε καλά επειδή έτσι θέλει η προπαγάνδα τους. Δεν συμφέρει κανέναν να φτάσουμε στην επιβεβαίωση της ρήσης του Οργουελ: «Ολη η προπαγάνδα είναι ψέματα ακόμα κι όταν λέει την αλήθεια».     

Το 2020 ανοίξαμε τον τουρισμό με 17 κρούσματα την ημέρα. Το 2021 με 2053...

 

Μπορεί επιδημία να υποχωρεί, όμως η εικόνα της χώρας δεν έχει καμία σχέση με το 2020 όταν ρίσκαρε και άνοιξε τα σύνορα της στους τουρίστες. Τι δείχνουν τα στοιχεία (INFOGRAPHIC)

 

γράφει ο Γιώργος Σακκάς

 

Ανοίγει τα σύνορά της στους τουρίστες η χώρα μας, με έκδηλο τον προβληματισμό στο σύνολο της κοινωνίας για το ρίσκο που λαμβάνει καθώς η επιδημία βρίσκεται ακόμη σε υψηλά επίπεδα. Το επιδημιολογικό φορτίο δεν έχει καμία σχέση σήμερα με το 2020 καθώς πέρυσι τον Ιούνιο τα επιβεβαιωμένα κρούσματα κορονοϊού ήταν μόλις 17 και άρα το πολύ να υπήρχαν συνολικά 200 ενεργά κρούσματα. Φέτος τα επιβεβαιωμένα σε ημερήσια βάση προσεγγίζουν τις 2500 και συνολικά υπάρχουν πάνω από 30.000.

  

Επιχειρώντας μία σύγκριση της περσινής περιόδου όταν ανακοινώθηκε το άνοιγμα του τουρισμού σε σχέση με φέτος, διαπιστώνεται μια δραματική διαφορά στους βασικούς επιδημιολογικούς δείκτες. Βέβαια τα σημεία στα οποία βασίζεται η Κυβέρνηση ώστε να επιχειρήσει το άνοιγμα των συνόρων στους τουρίστες είναι κυρίως τα εμβόλια θέτοντας όπως και άλλες δικλείδες ασφαλείας όπως τα τεστ που απαιτούνται.

 

  

ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΔΕΙΚΤΩΝ 2020-2021

Αξίζει πάντως να δούμε αυτές τις μεγάλες διαφορές:

 

Τον Ιούνιο του 2020 όταν ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοίνωσε από τη Σαντορίνη το άνοιγμα του τουρισμού, όπως αναφέρεται στην 4η έκθεση προόδου του Παρατηρητηρίου covid-19 της Κυβερνητικής Επιτροπής και αφορούσε το διάστημα 3 -11 Ιουνίου, ο μέσος όρος κρουσμάτων την ημέρα ήταν μόλις 17. Αντίθετα σήμερα κατά μέσο όρο έχουμε περί τα 2500 νέα κρούσματα κατά μέσο όρο ημερησίως.

Υπάρχει η δικαιολογία ότι τότε κάναμε κατά μέσο όρο 4000 τεστ την ημέρα ενώ πλέον πλησιάζουμε τις 60.000. Εδώ να σημειώσουμε ότι τότε δεν είχαμε το εργαλείο των rapid test. Με μια πρόχειρη αναλογία ακόμη και αν υπερδεκαπλασιάζαμε τους ελέγχους το πολύ να εντοπίζονταν 250 με 300 κρούσματα στην κοινότητα, ενώ τώρα σίγουρα τα ενεργά κρούσματα ξεπερνούν τα 30.000.

Η θετικότητα δηλαδή το ποσοστό των τεστ που επιβεβαίωνε κρούσμα τότε ήταν 0,43% ενώ τώρα εξακολουθεί να είναι πάνω από 4%. Να επισημανθεί ο το ποσοστό θετικότητας και η δημιουργία χαρτών με βάση το δείκτη αυτό γίνεται αποκλειστικά για λόγους ταξιδιωτικούς όπως έχει επισημάνει και ο καθηγητής λοιμωξιολογίας Σωτήρης Τσιόδρας και πως το βασικό ζητούμενο είναι τα τεστ.

Η διασπορά του ιού στην Επικράτεια τότε, μετά από το ιδιαίτερα σκληρό lockdown κατά την εκδήλωση του πρώτου κύματος την Άνοιξη του 2020, ήταν ιδιαίτερα περιορισμένη. Μάλιστα η όποια επιθετικότητα είχε η επιδημία τότε, ανακόπηκε νωρίς και έτσι είχαμε προλάβει τα χειρότερα. Σήμερα ο ιός έχει εστίες σχεδόν σε όλες τις γεωγραφικές περιφέρειες και καθημερινά βλέπουμε τον εντοπισμό του σε περισσότερες από 45-50 περιοχές.

Ακόμη και αν δε γνωρίζουμε τον πραγματικό αριθμό των κρουσμάτων το 2020 αφού δεν είχαμε σημαντικά αυξημένους ελέγχους, οι αντικειμενικοί σκληροί δείκτες της επιδημία, ήτοι οι διασωληνωμένοι και οι απώλειες σε ανθρώπινες ζωές, καταδεικνύουν πόσο μειωμένη ήταν η παρουσία του ιού στη χώρα. Ειδικότερα:

- Ο μέσος όρος θανάτων το διάστημα 3-11/6/2020 ήταν 1! Μάλιστα με βάση το ΕΟΔΥ συνολικά το διάστημα εκείνο σημειώθηκαν μόλις 4 θάνατοι, αλλά είναι μη ρεαλιστικό να αναφέρουμε μέσο όρο θανάτων ...0,44. Σήμερα κατά μέσο όρο εξακολουθούμε να έχουμε 60 νέους θανάτους την ημέρα.

 

- Την ίδια ώρα τα νοσοκομεία είχαν σχεδόν εκκενωθεί από βαριά περιστατικά covid-19 και στις ΜΕΘ τον περσινό Ιούνιο νοσηλεύονταν μόλις 12 άτομα, όταν σύμφωνα με πληροφορίες στις 13/5/2021, νοσηλεύονταν πάνω από 700 άτομα σε ΜΕΘ λόγω κορονοϊού.

 

Η χώρα επιχείρησε το περσινό άνοιγμα βασισμένη και στον χαμηλό δείκτη μεταδοτικότητας, το γνωστό σε όλους Rt. Έτσι πέρυσι αυτός ήταν πέρυσι στο 0,25 και φέτος στο 0,9. Μια απλοϊκή περιγραφή του δείκτη αυτού είναι σαν να λέμε ότι πέρυσι χρειάζονταν να έρθει ένα άνθρωπος σε επαφή με 4 κρούσματα ώστε να νοσήσει, ενώ φέτος με έναν. Το σημαντικό είναι να διατηρηθεί αρκετά χαμηλά από το 1.

ΤΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΖΕΤΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Η Κυβέρνηση θέτει ως σημαντικό όπλο προστασίας για ένα ασφαλές άνοιγμα τον εμβολιασμό. Όπως μάλιστα τόνισε την Τετάρτη ο Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ, αρμόδιος για το συντονισμό του κυβερνητικού έργου, Άκης Σκέρτσος, σημείωσε ότι "Ο σημαντικότερος πυλώνας της στρατηγικής μας για να νικήσουμε τον ιό, δεν είναι παρά τα εμβόλια. Ο Υπουργός και ο αρμόδιος Γενικός Γραμματέας. Είναι κρίσιμο ωστόσο να γνωρίζουμε ότι είμαστε πλέον πολύ κοντά στο να πετύχουμε τον πρώτο σημαντικό στόχο της Επιχείρησης «Ελευθερία»".

 

Σημείωσε ότι έως το τέλος Ιουνίου είμαστε αισιόδοξοι ότι θα έχουν κάνει τουλάχιστον μία δόση του εμβολίου, περισσότεροι από το 50% του ενήλικου πληθυσμού της χώρας. Να επισημάνουμε ότι ο στόχος αυτός πιθανότατα θα επιτευχθεί καθώς ήδη έχουμε πετύχει κάλυψη του πληθυσμού με μία τουλάχιστον δόση σε ποσοστό της τάξης του 25%.

 

Όμως πόσο λογικό είναι να μην έχει πετύχει μία χώρα τον εμβολιασμό τουλάχιστον του 50% του πληθυσμού της και να ανοίγει δραστηριότητες. Το Ισραήλ άνοιξε με ποσοστό κάλυψη ιδιαίτερα υψηλότερο όπως και η Μεγάλη Βρετανία.

 

Επίσης ο κύριος Σκέρτσος προσπάθησε να δικαιολογήσει την αντίφαση, που αναφέραμε και προηγουμένως, για το πως ανοίγουμε τον τουρισμό ενώ έχουμε αυξημένο επιδημιολογικό φορτίο. Όπως είπε "Ακούω συχνά το ερώτημα: μα καλά, πέρυσι ανοίξαμε ότι είχαμε σχεδόν μηδενικά κρούσματα, φέτος γιατί ανοίγουμε με τα κρούσματα τόσο υψηλά; Διότι το 2021 δεν είναι το 2020. Έχοντας ζήσει ένα χρόνο πλέον με την πανδημία, γνωρίζουμε πολύ καλύτερα πώς να διαχειριστούμε τους κινδύνους και να προστατεύσουμε εμάς και τους αγαπημένους μας, χωρίς να λαμβάνουμε υπέρμετρα περιοριστικά μέτρα".

 

Και συμπλήρωσε:

 

"Πέρυσι, για παράδειγμα, δεν είχαμε εμβόλια, ενώ φέτος έχουμε."

"Πέρυσι με το ζόρι κάναμε 800 τεστ την ημέρα στην αρχή της πανδημίας, ενώ φέτος υπερβαίνουμε τις 80.000 καθημερινά και ταυτόχρονα πραγματοποιούμε εκατομμύρια self-test σε εβδομαδιαία βάση."

"Πέρυσι η ανοσία του πληθυσμού ήταν σχεδόν μηδενική, ενώ φέτος αυξάνεται εκθετικά."

"Πέρυσι το Εθνικό Σύστημα Υγείας ήταν πιο αδύναμο, ενώ φέτος έχουν προστεθεί εκατοντάδες κλίνες, απλές και κλίνες ΜΕΘ."

"Χάρη σε αυτούς τους παράγοντες, λοιπόν, μπορούμε να πούμε με ασφάλεια ότι αφήνουμε πίσω μας τα lockdown και ανοίγουμε με ασφάλεια και υψηλό αίσθημα ατομικής και συλλογικής προστασίας ξανά την οικονομία και τον τουρισμό μας."

Θα συμφωνήσουμε όντως ότι φέτος έχουμε εμβόλια ενώ πέρυσι δεν είχαμε αλλά αυτό δεν είναι πανάκεια αφού μόλις το 13% των πολιτών έχει ολοκληρώσει τον εμβολιασμό του. Βέβαια υποδεχόμαστε τουρίστες με μια από τις προϋποθέσεις εισόδου στη χώρα, να έχουν εμβολιαστεί και αυτό είναι σημαντικό. Το θέμα είναι όμως τι κάνουμε εμείς οι πολίτες στους οποίους πλέον επιτρέπεται η κινητικότητα και φυσικά δεν έχουμε θωρακιστεί.

 

Σχετικά με τα τεστ αυτό που ανέφερε ο κ. Σκέρτσος δεν ισχύει έτσι κι αλλιώς.

 

¨Όσον φορά στην ανοσία όντως φέτος υπάρχει σε ένα βαθμό είτε μέσο εμβολίων είτε μέσω της φυσικής ανοσίας λόγω νόσησης. Όμως πέρυσι δεν είχαμε μεταλλάξεις αλλά έναν σχετικά πιο ήπιο στη μετάδοσή του ιό. Ακόμη αναζητούμε να δούμε αν η υπάρχουσα ανοσία μπορεί να περιορίσει τη διασπορά των νέων στελεχών.

 

Ο κ. Σκέρτσος αναφέρθηκε και στο ΕΣΥ και όντως έχουν τριπλασιαστεί οι κλίνες ΜΕΘ για covid. Όμως οι διαθέσιμες κλίνες ΜΕΘ πέρυσι όταν άνοιξε ο τουρισμός ήταν περισσότερες από φέτος! Δηλαδή πέρυσι τον Ιούνιο όπως είπαμε οι διαθέσιμες κλίνες ΜΕΘ ήταν περίπου 300, δηλαδή σχεδόν το σύνολο των ΜΕΘ covid, ενώ φέτος είναι περίπου 250.

 

Το ΕΣΥ ενισχύθηκε αλλά δεν πρέπει να ξεχνά κανείς ότι είναι και έντονα κουρασμένο μετά από το δεύτερο και το τρίτο κύμα, το οποίο μάλιστα ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί.  

Μια γειτονική μας χώρα, που κανείς δεν ξέρει πώς τη λένε

 

Οι μακεδονομάχοι των συλλαλητηρίων που βγήκαν από τα ρούχα τους, κυνηγώντας "εθνοπροδότες", θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι οι προεκλογικές υποσχέσεις και οι κυβερνητικές πράξεις, σπάνια μένουν στην ίδια γειτονιά.

γράφει ο Μάνος Χωριανόπουλος

 

Μια γειτονική μας χώρα, αγνώστων λοιπών στοιχείων, βρίσκεται στη νοτιονατολική Ευρώπη με πρωτεύουσα τα Σκόπια. Η πρωτεύουσα πολλές φορές χρησιμοποιείται από πολιτικούς συγκεκριμένης παράταξης, ώστε πρώτον να αναφέρονται στη χώρα, χωρίς να ενοχλούνται αφελείς ψηφοφόροι και δεύτερον να καμώνονται ότι αντιστέκονται ακόμα στη Συμφωνία των Πρεσπών.

 

Είναι περίκλειστη χώρα και συνορεύει με το Κόσοβο στα βορειοδυτικά, τη Σερβία στα βόρεια, τη Βουλγαρία στα ανατολικά, την Ελλάδα στα νότια και την Αλβανία στα δυτικά. Όλες χώρες της ίδιας γειτονιάς, αλλά με κανονικά ονόματα.

 

Είναι ένα από τα διάδοχα κράτη της Γιουγκοσλαβίας, μιας άλλης γειτονικής χώρας, από την οποία δήλωσε την ανεξαρτησία της το 1991.

 

Η ιστορία της περιοχής ανάγεται στην αρχαιότητα, αρχίζοντας με το βασίλειο της Παιονίας, κράτος Θρακικό. Στα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ. η περιοχή ενσωματώθηκε στην Περσική Αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών και στη συνέχεια καταλήφθηκε από το Ελληνικό βασίλειο της Μακεδονίας (εδώ δεν χρειάζεται να λέμε γειτονική)  τον 4ο αιώνα π.Χ.

 

Οι Ρωμαίοι κατέλαβαν την περιοχή τον 2ο αιώνα π.Χ. και την ενέταξαν στην πολύ μεγαλύτερη επαρχία της Μακεδονίας, που παρέμεινε τμήμα της Βυζαντινής (Ανατολικής Ρωμαϊκής) Αυτοκρατορίας και δέχθηκε συχνές επιδρομές και εποικισμούς Σλαβικών λαών, που άρχισαν τον 6ο αιώνα μ.Χ. Μετά από αιώνες αντιπαράθεσης μεταξύ Βυζαντινής και Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας πέρασε σταδιακά στην Οθωμανική κυριαρχία από τον 14ο αιώνα.

 

Η ιδέα της ύπαρξης χωριστού σλαβογειτονικού έθνους γεννήθηκε αρχικά σε έναν μικρό κύκλο διανοουμένων Σλάβων στο μεταίχμιο 19ου και 20ου αιώνα. Με τους Βαλκανικούς πολέμους, η περιοχή της Μακεδονίας (πάλι εδώ δεν χρειάζεται να λέμε γειτονική) διανεμήθηκε μεταξύ Βουλγαρίας, Σερβίας και Ελλάδας.

 

Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο, στην κατεχόμενη από τη Βουλγαρία Μακεδονία του Βαρδάρη αναπτύχθηκε ένα αντιφασιστικό αντάρτικο, που μετά τον πόλεμο οδήγησε στην ίδρυση της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της γειτονιάς, ως ομόσπονδης δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας.

 

Το 1991, με τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, η πρώην γιουγκοσλαβική δημοκρατία έγινε ανεξάρτητο κράτος με τη συνταγματική ονομασία "Δημοκρατία της γειτονιάς", ωστόσο η χώρα είχε καθιερωθεί διεθνώς στον καθημερινό δημόσιο λόγο να αναφέρεται ως "γειτονιά" σκέτο, μετά και τους τραγικούς χειρισμούς πολιτικών, που έκαναν καριέρα πάνω στο Μακεδονικό.

 

Όταν ήρθε η ώρα για μια συμφωνία που θα έκλεινε οριστικά το ζήτημα για την ονομασία της γειτονικής μας χώρας και επειδή η ιστορία επαναλαμβάνεται τις περισσότερες φορές ως φάρσα, οι ίδιοι πολιτικοί αποφάσισαν να αναθερμάνουν την καριέρα τους και νεότεροι δήθεν φρέσκοι και μετριοπαθείς να εκμεταλλευθούν τα εθνικά θέματα για να κερδίσουν εκλογικά οφέλη. Γνώριζαν ότι και το πρόβλημα θα λυθεί και άλλος θα φορτωθεί το πολιτικό κόστος.

 

Έτσι οδηγηθήκαμε στα συλλαλητήρια της γειτονιάς, που δεν σταμάτησαν τη Συμφωνία, ωστόσο αποτέλεσαν μια λίμνη για εύκολο ψάρεμα ψήφων.

 

Η πολεμική κατά όσων υποστήριζαν τη συμφωνία, είχε σαφές εκλογικό αποτέλεσμα, ωστόσο μόλις ο στόχος επετεύχθη το "κράτος απέκτησε συνέχεια", ο πρωθυπουργός μιας άγνωστης χώρας Ζόραν Ζάεφ, έγινε εξαίρετος συνομιλητής.

 

Οι προεκλογικά χρήσιμοι μακεδονομάχοι, κάποιοι εκ των οποίων βγήκαν από τα ρούχα τους (και δυστυχώς μας το έδειξαν), κυνηγώντας "εθνοπροδότες", έμειναν με την υπόσχεση της μάχης κατά "μιας κακής συμφωνίας".

 

Συμπέρασμα: Οι προεκλογικές υποσχέσεις και οι κυβερνητικές πράξεις, σπάνια μένουν στην ίδια γειτονιά.

Στα χέρια του Μητσοτάκη και τα δισεκατομμύρια των μεγάλων δημοσίων έργων...!

 

Από τον Κυριάκο Μητσοτάκη θα πρέπει να περνούν όλες οι συμβάσεις δημοσίων έργων με πόρους που θα προέρχονται από τον ευρωπαϊκό Μηχανισμό Ανάκαμψης, εκείνες που χρηματοδοτούνται από ΕΣΠΑ αλλά και άλλες μικρότερες που θα αφορούν «εμβληματικά έργα», σύμφωνα με τις προβλέψεις εκπρόθεσμης τροπολογίας του υπουργείου Υποδομών, συγκεντρώνοντας ακόμα μεγαλύτερες εξουσίες στον πρωθυπουργό και τον στενό πυρήνα των συνεργατών του στο Μέγαρο Μαξίμου.

  

Ήταν Μάιος του 2020 όταν φιλοκυβερνητικά και όχι μόνο δημοσιεύματα αναφέρονταν στα σχέδια της κυβέρνησης να δημιουργήσει έναν «μηχανισμό ωρίμανσης των διαγωνισμών», μία «λίστα Στρατηγικών Έργων Υποδομής», υπό την εποπτεία του Γραφείου του Πρωθυπουργού, με πρόφαση τις καθυστερήσεις και τις εμπλοκές που εμφανίζονται σε τέτοιες περιπτώσεις.

 

Έναν χρόνο μετά, και με μία εκπρόθεσμη τροπολογία του υπουργείου Υποδομών σε νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών για την κύρωση κοινοτικών οδηγιών για το τραπεζικό σύστημα, η κυβέρνηση έφερε τη σχετική ρύθμιση, προκαλώντας έκπληξη με τον πρωτοφανή αυτό συγκεντρωτισμό του Κυριάκου Μητσοτάκη σε ένα ακόμα πεδίο, και μάλιστα αυτό των δημοσίων έργων, αλλά και αντιδράσεις από την αντιπολίτευση, την ώρα που αναμένονται εκταμιεύεις δισεκατομμυρίων από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης.

 

Σύμφωνα με την τροπολογία, η υπαγωγή ή μη των συμβάσεων στο Αναπτυξιακό Πρόγραμμα Δημοσίων Συμβάσεων Στρατηγικής Σημασίας θα εξαρτάται από Κυβερνητική Επιτροπή, στης οποίας την κεφαλή θα κάθεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στο σχήμα που διαδέχεται την σημερινή Κυβερνητική Επιτροπή Μεγάλων Έργων, την οποία συντόνιζε ο υπουργός Υποδομών, Κώστας Καραμανλής ο νεότερος.

 

Όπως ανέφερε ο ίδιος ο γόνος της οικογένειας Καραμανλή από το βήμα της Βουλής περιγράφοντας την παντοδυναμία που αποκτά ο Κ. Μητσοτάκης και το Μέγαρο Μαξίμου και στις συμβάσεις δημοσίων έργων, «δημιουργείται ξεχωριστό όργανο υπό την αιγίδα του πρωθυπουργού ώστε όλα τα στρατηγικής σημασίας έργα άνω κάποιου ποσού να γίνονται κάτω από συγκεκριμένο έλεγχο». Μάλιστα, πασχίζοντας να δικαιολογήσει το άδειασμα που υφίσταται και ο ίδιος με αυτήν την εξέλιξη, υποστήριξε πως με αυτή την κίνηση δημιουργούνται δικλείδες ασφαλείας απέναντι στις «ορέξεις» του εκάστοτε υπουργού.

 

Πιο συγκεκριμένα, στα χέρια του πρωθυπουργού θα βρίσκονται όλες οι συμβάσεις δημοσίων έργων που θα χρηματοδοτούνται από τον ευρωπαϊκό Μηχανισμό Ανάκαμψης ανεξαρτήτως προϋπολογισμού, όλες οι συμβάσεις προϋπολογισμού άνω των 50 εκατ. ευρώ, με την πρόβλεψη και για τα έργα του ΕΣΠΑ που ξεπερνούν τα 30 εκατ. ευρώ, καθώς και με τον αστερίσκο για έργα με μικρότερο προϋπολογισμό, αρκεί αυτά να θεωρούνται «εμβληματικά έργα» για την οικονομία.

 

Δικαιούχοι του προγράμματος μπορούν να οριστούν υπουργεία, περιφέρειες, δήμοι, είτε οι εταιρείες του χαρτοφυλακίου της Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας ΑΕ, αλλά και όποιος άλλος φορέας ορίζεται με απόφαση της Κυβερνητικής Επιτροπής. Σημειώνεται πως με την εν λόγω τροπολογία καθορίζονται τα κριτήρια αξιολόγησης και έγκρισης υπαγωγής των συμβάσεων στο πρόγραμμα, η διαδικασία υποβολής προτάσεων από τους φορείς, οι εφαρμοστέες διατάξεις για την επιτάχυνση των αδειοδοτήσεων, ενώ παρέχεται η δυνατότητα υποβοήθησης των δικαιούχων για την ωρίμανση δράσεων από το ΤΑΙΠΕΔ. Επίσης, προβλέπεται πως η Κυβερνητική Επιτροπή Μητσοτάκη θα προσκαλεί φορείς για να υποβάλουν προτάσεις ανά έξι μήνες.

 

Για τροπολογία που «ήρθε στο και πέντε της ψήφισης άσχετου νομοσχεδίου, ξαναβαφτίζει την κυβερνητική επιτροπή συντονισμού μεγάλων έργων υποδομής. Και επιπλέον, όλοι οι δρόμοι και όλοι οι πόροι θα οδηγούν στο Μαξίμου» έκανε λόγο ο αρμόδιος τομεάρχης Υποδομών της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Νίκος Παππάς, απευθύνοντας προς την κυβέρνηση το ερώτημα «ποιους εξυπηρετείτε κ. Μητσοτάκη με το «όλοι οι πόροι οδηγούν στο Μαξίμου».

 

«Θα βρίσκονται υπό τον έλεγχο του ίδιου του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος, όχι μόνο μαζεύει όποιο ευρώ κινείται σε ΕΣΠΑ, Ταμείο Ανάκαμψης, ταμεία συνοχής και ΣΔΙΤ, αλλά και φανερώνει τη μηδενική του εμπιστοσύνη σε υπουργούς και διοίκηση, αναλαμβάνοντας, παράλληλα, την ευθύνη της διετούς παράλυσης στον τομέα. Το υπερσυγκεντρωτικό μοντέλο Μητσοτάκη γεννά ερωτηματικά. Για την αξιοποίηση των πόρων, για την πιθανή εξυπηρέτηση «ημετέρων». Πραγματικός του στόχος ο πλήρης έλεγχος των κονδυλίων. Τα περί επιτάχυνσης των έργων είναι απλό επικοινωνιακό περιτύλιγμα» καταλήγει ο ίδιος.

 

Αξίζει ακόμα να υπενθυμίσουμε πως από τον περσινό Μάιο η κυβέρνηση φρόντιζε να διαρρέει τα σχέδιά της για ασφυκτικό έλεγχο των δημοσίων συμβάσεων από τον πρωθυπουργό, με τις διακηρύξεις τότε να τοποθετούν την πλήρη λειτουργία του μηχανισμού τον Ιανουάριο του 2021. Υπενθυμίζεται ακόμα πως ήταν ο Κ. Μητσοτάκης τον περσινό Δεκέμβριο, που στο υπουργικό συμβούλιο εμφανίστηκε να μιλά για σημαντικές πρωτοβουλίες με τη συμμετοχή και εμπλοκή ιδιωτών στις δημόσιες επενδύσεις, με δικές του προτάσεις για έργα.

 

Τέλος, σημειώνεται πως από τον Μάρτιο του 2019, η Επιτροπή Ανταγωνισμού έχει καταλήξει σε πόρισμα για την ύπαρξη οριζόντιου καρτέλ εργολάβων με τη συμμετοχή της συντριπτικής πλειοψηφίας ελληνικών και αλλοδαπών κατασκευαστικών εταιρειών στη χώρα μας από το 1981 έως και το 2012, αποδίδοντας τελικά σε κάποιες από τις εταιρείες συνολικά πρόστιμα ύψους 110 εκατ. ευρώ. Με την εκλογή της Νέας Δημοκρατίας, παρά τις αποφάσεις της Επιτροπής Ανταγωνισμού για τον αποκλεισμό όσων συμμετείχαν στο καρτέλ, η κυβέρνηση Μητσοτάκη φρόντισε να «ξεμπλοκάρει» μεγάλα έργα απαλλάσσοντας τους παραπάνω από τον αποκλεισμό. 

πηγή

 

Σκοταδισμός Βελόπουλου για τα εμβόλια: «Πλάκα κάνεις; Εγώ πειραματόζωο δεν γίνομαι»..! (βίντεο)

 

Ξεκάθαρα: Ο ακροδεξιός τύπος με τις «επιστολές του Ιησού» είναι επικίνδυνος για τη δημόσια Υγεία  

 

Ο τύπος που πούλαγε το… τελοπόν και τις κηραλοιφές δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν, ο τύπος που δεν του αρέσουν τα… “πολύ ναζιστικά”, ο τύπος που διακινεί… επιστολές του Ιησού, είναι ο πολιτικός κομπογιαννίτης που αρμόζει για να εκπροσωπήσει όλη την ψηφοθηρική σαπίλα, τον ανορθολογισμό και τον αντιεπιστημονικό σκοταδισμό, σερφάροντας στα θολά νερά και εκμεταλλευόμενος τις αγωνίες του κόσμου. Θα το πούμε ξεκάθαρα. Ο ακροδεξιός αυτός τύπος είναι επικίνδυνος (και) για την δημόσια Υγεία, τόσο όσο είναι (και) φαιδρός για τον δημόσιο λόγο.

 

Ο Βελόπουλος είναι ο Βελόπουλος, δηλαδή ένας ακροδεξιός.  Θα μπορούσαμε να πούμε ότι καμία αξία δεν έχουν τα λόγια του. Είναι, όμως,πρόεδρος κοινοβουλευτικού κόμματος, έχει δημόσιο λόγο και (δυστυχώς) μπορεί να επηρεάσει ορισμένους.

 

Αυτός ο τύπος βγήκε σήμερα στον ΑΝΤ1 και μίλησε, μεταξύ άλλων, και για το εμβόλιο για τον κορωνοϊό.

 

Όταν ρωτήθηκε αν θα πάει το εμβόλιο απάντησε με αυτόν τον τρόπο:

 

«Όχι, το έχω πει. Πλάκα κάνεις; (…) Εγώ πειραματόζωο δεν γίνομαι»!

 

Έχουμε πανδημία και κάτι τέτοιοι που μέσω της πλαγίας οδού πάνε να μας πούνε ότι δεν συμβαίνει και τίποτα βάζουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές. Ας τολμήσει, λοιπόν, αυτός (που δεν είναι «πειραματόζωο») να πει τους τσαρλατανισμούς του σε εκείνους που νοσηλεύτηκαν βαριά με κορωνοϊό ή σε όσους έχασαν ανθρώπους!

 

Επαναλαμβάνουμε: Ο τύπος είναι επικίνδυνος για τη δημόσια Υγεία.

 

Στο βίντεο μετά το 19.25 οι δηλώσεις Βελόπουλου για το εμβόλιο:  

 Υ.Γ: Ο τύπος αυτός, ο Βελόπουλος, που δεν θέλει να γίνει… «πειραματόζωο» έχει αρνηθεί ακόμα και το γεγονός ότι έχει δηλώσει πως είχε τις «επιστολές του Ιησού».  Για να μην ξεχνάμε, λοιπόν, ποιος είναι αυτός που, στην ουσία, παρακινεί να μην κάνουμε το εμβόλιο (αν και υποστηρίζει, βεβαίως – βεβαίως, ότι είναι δικαίωμα του καθενός) ας δούμε ξανά το παρακάτω βίντεο:

 

“Συνέλληνές μου (…) επιστολές του Ιησού Χριστού του ιδίου! Γράφει ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός! Επιστολή δική του! (….). Νάτη! Αυτή εδώ είναι, την έγραψε ο ίδιος, ο ίδιος ο Θεός μας, ο Χριστός μας, γράφει επιστολή! Νάτη, ρε παιδιά, η επιστολή του Ιησού μας! Ο ίδιος ο Ιησούς τις έγραψε! Εδώ μέσα είναι”!».

πηγή

Τα SMS φεύγουν, οι πλειστηριασμοί έρχονται!

 

γράφει ο Βασίλης Σκουρής   

 

Ξεκινούν από τις 14 Μαΐου - Αρχές φθινοπώρου ο μεγάλος όγκος.

 

Τα SMS φεύγουν και η «κανονικότητα» αρχίζει να επιστρέφει-μαζί της όμως ξεκινούν και οι πλειστηριασμοί!

 

Από σήμερα, 14 Μαΐου, «ξεπαγώνουν» οι πλειστηριασμοί: Αρχικά με οφειλέτες που δεν έχουν ασκήσει ένδικα μέσα, αλλά και που τα είχαν ασκήσει, είχαν λάβει αρνητική απόφαση, αλλά οι διαδικασίες είχαν «παγώσει» λόγω της πανδημίας. Ακολουθούν και οι «κορονόπληκτοι» οφειλέτες, με τις σχετικές διαδικασίες να ξεκινούν ακόμα και από την 1η Ιουνίου. Τράπεζες και εισπρακτικές δεν θέλουν να χάσουν καθόλου χρόνο, ενώ ο κύριος όγκος των πλειστηριασμών αναμένεται από τις αρχές φθινοπώρου, καθώς το τελευταίο διάστημα του καλοκαιριού είναι «νεκρό».

 

Αξίζει δε να σημειωθεί ότι από τον άλλο μήνα ξεκινά η υλοποίηση του νέου πτωχευτικού νόμου, που παρουσιάστηκε ως «σωτηρία» για τους αδύναμους δανειολήπτες που δεν μπορούν να σώσουν το σπίτι τους, αλλά που αποτελεί έναν …τυφώνα, που περνώντας παίρνει από το διάβα του σπίτι, πορτοφόλι, αυτοκίνητο και όποια άλλη περιουσία υπάρχει έως ότου συμπληρωθεί το χρωστούμενο ποσό!

 

Όπως τονίζουν ειδικοί στη στήλη: «Αυτή τη στιγμή έχει ήδη αρχίσει να καταρρέει το υποτιθέμενο πλαίσιο προστασίας των οφειλετών απέναντι στις διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης, ιδίως σε ό,τι αφορά την κύρια κατοικία τους και πρόκειται η πλήρης κατάρρευσή του να ολοκληρωθεί κατά βάση από την 01/06/2021.

 

Η κυβέρνηση, χωρίς ενδοιασμό «άνοιξε» πλήρως αυτές τις διαδικασίες και μάλιστα άμεσα, χωρίς καν να αφήσει να περάσει η ίδια η περίοδος της πανδημίας, αφού κατ’ ελάχιστον έως το φθινόπωρο δεν θα έχει καν εμβολιαστεί ο κρίσιμος για την ανοσία πληθυσμός. Εξάλλου, θα αναμενόταν να υπάρχει πρόβλεψη προστασίας και για ικανό διάστημα μετά τη λήξη της πανδημίας, προκειμένου να δοθεί περιθώριο ανάκαμψης της οικονομίας. Σε κάθε περίπτωση, ειδικά η κύρια κατοικία θα έπρεπε να προστατευθεί επαρκέστερα και όχι υπό τον τρόπο που γίνεται, δηλαδή εντελώς περιορισμένα χρονικά (έως την 31/05/2021) και υπό τόσες προϋποθέσεις συναφείς με προγράμματα στήριξης των οποίων η ανεπάρκεια είχε ήδη αναδειχθεί, αφήνοντας ακάλυπτες μεγάλες μερίδες του πληθυσμού».

       

Επιστροφή στην κανονικότητα ή... σε τέταρτο κύμα;

 Τι φοβίζει τους ειδικούς, παρά την μείωση του επιδημιολογικού φορτίου    

Παρότι τα στοιχεία δείχνουν μία, έστω και πιο αργή, αποκλιμάκωση του επιδημιολογικού φορτίου της χώρας, δεν είναι λίγοι οι επιστήμονες και ειδικοί που ανησυχούν ότι η απότομη επιστροφή στην κανονικότητα και το μαζικό κύμα κατάργησης μέτρων και περιορισμών μπορεί να επιφέρουν δυσάρεστες εκπλήξεις –κι αυτό παρά τη βελτίωση του καιρού και την υλοποίηση του εμβολιαστικού προγράμματος «Ελευθερία».

 

Ας ξεκινήσουμε, όμως, με τα καλά –ή, τουλάχιστον, ελπιδοφόρα: σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΟΔΥ, ο δείκτης θετικότητας στα τεστ έχει περιοριστεί στο 3,47%, ενώ από τις αρχές Μαΐου βρισκόταν στο 4,35% -δηλαδή πάνω από το όριο επιφυλακής. Επίσης, και ο δείκτης RT έχει περιοριστεί στο 0,96% -δηλαδή είναι κάτω από το 1% που υποτίθεται ότι οδηγεί σε καταστάσεις επιφυλακής –αν όχι συναγερμού. Συν τοις άλλοις, σε φάση αποκλιμάκωσης έχει περάσει και το σύστημα υγείας –έστω κι αν εκεί, η κατάσταση είναι πιο σύνθετη. Η μείωση των εισαγωγών στα νοσοκομεία συνεχίζεται μεν, ωστόσο σε κάθε εφημερία η πίεση στο ΕΣΥ συνεχίζεται –αφού οι εισαγωγές δεν υπερβαίνουν τις 500 ημερησίων μεν, όπως γινόταν έως πριν 10 ημέρες, όμως και πάλι είναι πάνω από 300... Συν τοις άλλοις, ο αριθμός των διασωληνωμένων έφτασε μεν τους 683, δηλαδή έπεσε κάτω από 700, όμως όπως συνομολογούν γιατροί που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή «αυτά τα νούμερα δείχνουν ότι τα νοσοκομεία βρίσκονται στα όριά τους και δεν τα έχουν υπερβεί. Αλλά παραμένουμε σε οριακές καταστάσεις», όπως προειδοποιούν με σαφήνεια.

 

Προειδοποιήσεις και ανησυχία

 

Σε κάθε περίπτωση, το απότομο άνοιγμα πολλών δραστηριοτήτων σε συνδυασμό με τις μεταλλάξεις που καθιστούν την αντιμετώπιση της πανδημίας αχαρτογράφητα ύδατα έχουν ήδη αρχίσει να ανησυχούν τους ειδικούς. «Δεν ανοίγουμε γιατι η επιδημία έχει τελειωσει, αλλά γιατι ο παλιός τρόπος αντιμετώπισης έχει κάνει τον κύκλο του», υπογράμμισε στον ΑΝΤ1 ο καθηγητής Αλκιβιάδης Βατόπουλος, προειδοποιώντας πως ότι «η αβεβαιότητα είναι μεγάλη και υπάρχει φόβος για τέταρτο κύμα». Το σενάριο του τέταρτου κύματος δεν απέκλεισε και ο καθηγητής Αναλυτικής Χημείας Νίκος Θωμαΐδης, που μελετά τα λύματα της Αττικής. ο κ. Βατόπουλος. «Η πανδημία αυτή είναι κάτι πρωτόγνωρο και συνεχίζουμε να τη μαθαίνουμε. Οπότε υπάρχει ένα τέτοιο σενάριο, ένα τέτοιο ενδεχόμενο(σ.σ. για τέταρτο κύμα). Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ήδη τα όπλα, η στρατηγική αντιμετώπισης αυτών των νέων προκλήσεων που μπορεί να προκύψουν. Ωστόσο, φαίνεται αυτή τη στιγμή ότι έχει γίνει μία μεγάλη προσπάθεια τουλάχιστον σε επίπεδο εμβολιασμών και εμβολιαστικών προγραμμάτων και από τις εταιρείες να αντιμετωπιστούν οι μεταλλάξεις. Αυτή την πληροφορία έχουμε. Άρα εγώ πιστεύω ότι μέσα στο καλοκαίρι ο κίνδυνος που υπάρχει (…) Όλοι οι φορείς πρέπει να είναι σε επιφυλακή. Δεν πρέπει να κλείσει η οικονομία σε αυτό», επισήμανε χαρακτηριστικά. «Φοβάμαι ότι η κοινωνία παίρνει το μήνυμα ότι τελείωσαμε», τόνισε και ο γιατρός και ερευνητής στις ΗΠΑ, Γιώργος Παυλάκης. «Πρέπει να πέσουν τα κρούσματα. Είμαστε στο τέλος του επιδημικού κύματος. Το κύμα θα πέσει, το ερώτημα είναι αν θα πέσει στους επόμενους 2 μήνες και πάμε στον Ιούνιο με 1.000 και πάνω κρούσματα... Αυτό θα είναι δυσφήμιση της Ελλάδας και κακή θέση σε σχέση με τους ανταγωνιστές» τόνισε ο κ. Παυλάκης. «Εμείς θα προσπαθήσουμε το ποτάμι να μη γυρίσει πίσω, αυτός είναι ο στόχος όλων μας. Ήδη τις τελευταίες ημέρες υπάρχει προσοχή από όλους. Βεβαίως υπάρχει ένας φόβος και όλοι σκεπτόμαστε ότι μπορεί σε 15 ημέρες αν δεν προσέξουμε να δούμε τα κρούσματα να αυξάνονται. Στα νοσοκομεία τις τελευταίες ημέρες έχουν μειωθεί οι εισαγωγές, ενώ με αργούς ρυθμούς μειώνονται και οι διασωληνωμένοι. Ο αριθμός των νοσηλευόμενων με κορωνοϊό επίσης έχει μειωθεί αρκετά», επισήμανε και η προέδρος της ΕΙΝΑΠ, Ματίνα παγώνη, ενώ μία αυστηρή προειδοποίηση απηύθυνε και ο καθηγητής Περιβαλλοντικής Μηχανικής του ΑΠΘ, Δημοσθένης Σαρηγιάννης: «Δεν είμαστε σε πτωτική πορεία στα κρούσματα. Είχαμε πτωτική πορεία στις ΜΕΘ και στους θανάτους», είπε, για να προσθέσει: «Θα ξαναδούμε να ανεβαίνει ο αριθμός των κρουσμάτων. Μέχρι 2.600 θα είναι ο εβδομαδιαίος μέσος όρος κρουσμάτων, μέχρι τέλος του μήνα.», εκτίμησε. 

πηγή

   

Οι συνέπειες της COVID-19 στους πνεύμονες και σε άλλα όργανα του σώματος που οδηγούν στον θάνατο

 

Περισσότεροι από 3 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον κόσμο έχουν χάσει τη ζωή τους από την COVID-19 και τις σοβαρές επιπλοκές της. Αν και έχει σημειωθεί απίστευτη πρόοδος μέσα σε μόλις έναν χρόνο, που οδήγησαν στην ανάπτυξη αποτελεσματικών εμβολίων, διαγνωστικών εξετάσεων και θεραπειών, υπάρχουν ακόμα πολλά που δεν γνωρίζουμε για τις συνέπειες της COVID-19 στους πνεύμονες και σε άλλα όργανα του σώματος, που οδηγούν τελικά σε θανατηφόρα αποτελέσματα. Οι καθηγητές της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Ευστάθιος Καστρίτης και Θάνος Δημόπουλος (πρύτανης ΕΚΠΑ), συνοψίζουν αυτά τα δεδομένα.

 

Δύο πρόσφατες μελέτες στο περιοδικό Nature παρέχουν μερικές από τις πιο λεπτομερείς αναλύσεις σχετικά με τις επιπτώσεις του SARS-CoV-2 στο ανθρώπινο σώμα. Η έρευνα δείχνει ότι σε άτομα με προχωρημένη λοίμωξη ο SARS-CoV-2 οδηγεί συχνά σε μία καταστροφική σειρά εκδηλώσεων του ξενιστή (του ανθρώπινου οργανισμού) στους πνεύμονες, πριν από τον θάνατο. Αυτές περιλαμβάνουν τη φλεγμονή που διαφεύγει από τον έλεγχο του ανοσοποιητικού και των μηχανισμών του και την ανεξέλεγκτη καταστροφή των ιστών στους πνεύμονες που δεν μπορεί να αποκατασταθεί.

 

Και οι δύο μελέτες υποστηρίχθηκαν από το Εθνικό Ίδρυμα Υγείας των ΗΠΑ (NIH). Δύο διαφορετικές ομάδες ανέλυσαν δείγματα ιστών από ασθενείς με COVID-19 λίγο μετά τον θάνατό τους. Η πρώτη ομάδα δημιούργησε ένα πρόγραμμα για την ταχεία συλλογή και την κατάψυξη δειγμάτων εντός ωρών από τον θάνατο. Στη συνέχεια πραγματοποίησαν αλληλούχιση RNA σε επίπεδο μοναδιαίου κυττάρου σε περίπου 116.000 κύτταρα από τους πνεύμονες 19 ανδρών και γυναικών. Παρομοίως, η δεύτερη ομάδα δημιούργησε μία βιοτράπεζα που περιελάμβανε συνολικά 420 δείγματα από 11 συστήματα οργάνων, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για να δημιουργήσουν πολλαπλούς «άτλαντες» σε επίπεδο μοναδιαίου κυττάρου, από τον πνεύμονα, τους νεφρούς, το ήπαρ και την καρδιά.

 

Σύμφωνα με τα ευρήματα της πρώτης ομάδας, οι πνεύμονες των ανθρώπων που πέθαναν από την COVID-19 ήταν γεμάτοι με ανοσοκύτταρα που ονομάζονται μακροφάγα. Ενώ τα μακροφάγα, συνήθως, βοηθούν στην καταπολέμηση ενός μολυσματικού ιού, φαινόταν σε αυτήν την περίπτωση να παράγουν έναν φαύλο κύκλο σοβαρής φλεγμονής που προκαλούσε περαιτέρω ζημιά στον πνευμονικό ιστό. Οι ερευνητές ανακάλυψαν, επίσης, ότι τα μακροφάγα παρήγαγαν υψηλά επίπεδα IL-1β, έναν τύπο μικρής φλεγμονώδους πρωτεΐνης που ονομάζεται κυτταροκίνη. Αυτό σημαίνει ότι φάρμακα για τη μείωση των επιδράσεων της IL-1β ενδέχεται να μπορούν να βοηθήσουν στον έλεγχο της φλεγμονής των πνευμόνων στους πιο σοβαρά ασθενείς.

 

Καθώς ένα άτομο αναρρώνει από μία τυπική αναπνευστική λοίμωξη, όπως η γρίπη, ο πνεύμονας επιδιορθώνει τις βλάβες. Όμως, στη σοβαρή COVID-19 και οι δύο μελέτες δείχνουν ότι αυτό δεν είναι πάντα δυνατό. Όχι μόνο ο SARS-CoV-2 καταστρέφει κύτταρα εντός των αερόσακων, που ονομάζονται κυψελίδες, τα οποία είναι απαραίτητα για την ανταλλαγή οξυγόνου και διοξειδίου του άνθρακα, αλλά η ανεξέλεγκτη φλεγμονή, επίσης, εμποδίζει τα εναπομείναντα κύτταρα να αποκαταστήσουν τη βλάβη. Στην πραγματικότητα, τα «αναγεννητικά» κύτταρα των πνευμόνων φαίνεται να οδηγούνται σε κατάσταση αδράνειας, αδυνατώντας να ολοκληρώσουν τα τελευταία βήματα που απαιτούνται για την αποκατάσταση του υγιούς κυψελιδικού ιστού.

 

Και στις δύο μελέτες, ο πνευμονικός ιστός περιείχε, επίσης, έναν ασυνήθιστα μεγάλο αριθμό κυττάρων που ονομάζονται ινοβλάστες. Φαίνεται, μάλιστα, ότι υπάρχει σε αυξημένους αριθμούς ένας συγκεκριμένος τύπος παθολογικού ινοβλάστη, ο οποίος πιθανώς οδηγεί την ταχεία δημιουργία πνευμονική ουλής (πνευμονική ίνωση) που παρατηρείται σε σοβαρή COVID-19. Τα ευρήματα από τις μελέτες δείχνουν συγκεκριμένες πρωτεΐνες ινοβλαστών, που μπορούν να χρησιμεύσουν ως πιθανοί στόχοι φαρμάκων για την αναστολή αυτών των βλαβερών συνεπειών.

 

Οι ερευνητές περιγράφουν, επίσης, πώς ο ιός επηρεάζει άλλα όργανα. Μία σημαντική παρατήρηση ήταν ότι υπήρχαν ελάχιστα στοιχεία για άμεση λοίμωξη από τον SARS-CoV-2 στο ήπαρ, στους νεφρούς ή στον καρδιακό ιστό. Ωστόσο, μία λεπτομερέστερη εξέταση του καρδιακού ιστού αποκάλυψε εκτεταμένη βλάβη, τεκμηριώνοντας ότι πολλοί διαφορετικοί τύποι κυττάρων των στεφανιαίων αγγείων είχαν αλλάξει τα γενετικά προγράμματά τους. Απομένει να καθοριστεί εάν αυτό συμβαίνει επειδή ο ιός είχε ήδη καθαριστεί από την καρδιά πριν από τον θάνατο ή επειδή η καρδιακή βλάβη μπορεί να μην προκαλείται άμεσα από τον SARS-CoV-2 και μπορεί να προκληθεί από δευτερογενείς ανοσολογικές ή μεταβολικές διαταραχές.

 

Αυτές οι δύο μελέτες παρέχουν σαφέστερη εικόνα της παθολογίας στις πιο σοβαρές και θανατηφόρες περιπτώσεις COVID-19. Τα δεδομένα από αυτούς τους κυτταρικούς άτλαντες έχουν διατεθεί ελεύθερα για άλλους ερευνητές σε όλον τον κόσμο για διερεύνηση και ανάλυση. Η ελπίδα είναι ότι αυτή η τεράστια ποσότητα δεδομένων, μαζί με μελλοντικές αναλύσεις και μελέτες ανθρώπων που έχουν χάσει τη ζωή τους από αυτήν την πανδημία, θα βελτιώσουν την κατανόησή μας για μακροχρόνιες επιπλοκές σε ασθενείς που έχουν επιβιώσει από την COVID-19. Επίσης, θα χρησιμεύσουν ως ένας σημαντικός πόρος για την ανάπτυξη ελπιδοφόρων θεραπειών, με στόχο την πρόληψη μελλοντικών επιπλοκών και θανάτων λόγω της COVID-19. 

πηγή

Η τελευταία φορά

 

γράφει η Μαρία Μαθιουδάκη*

 

Η ζωή δεν είναι τίποτα άλλο από στιγμές. Και από πρώτες και τελευταίες φορές. Ετσι μετριέται ο χρόνος. Ετσι αναμετριόμαστε κι εμείς με τον χρόνο. Οι πιο ισχυρές αναμνήσεις μας ήταν όταν κάναμε κάτι για πρώτη φορά: η πρώτη μας βόλτα στη θάλασσα, τα πρώτα μας βήματα, ο πρώτος μας έρωτας, η πρώτη μας εκδρομή, το πρώτο μας αγαπημένο τραγούδι. Με τις τελευταίες φορές είναι πιο περίπλοκα τα πράγματα.

 

Την πρώτη φορά που πήγαμε στη θάλασσα νιώσαμε μικροί μέσα στην απεραντοσύνη της, γεμάτοι από ζωή και ανυπομονησία να βουτήξουμε στα νερά της. Την πρώτη φορά που είδαμε χιόνι ολόκληρος ο κόσμος έμοιαζε μια λευκή μπάλα μέσα στα χέρια μας. Την πρώτη φορά που ερωτευτήκαμε το στομάχι μας έγινε κόμπος και τα χέρια μουδιασμένα έψαχναν άτσαλα να πιαστούν από τα χέρια του άλλου.

 

Τις τελευταίες φορές οι περισσότεροι δεν τις θυμόμαστε. Ισως γιατί δεν έχουμε τη γνώση ότι είναι οι τελευταίες. Συχνά μετανιώνουμε που δεν τις βιώσαμε σαν να ήταν οι πρώτες.

 

Πότε ήταν η τελευταία φορά που μαζευτήκαμε στην πλατεία και παίξαμε με τα παιδιά από τη γειτονιά; Πότε ήταν η τελευταία φορά που είπαμε σε κάποιον ότι τον αγαπάμε; Πότε είδαμε ένα αγαπημένο πρόσωπο τελευταία φορά; Πότε ερωτευτήκαμε τελευταία φορά; Αν ξέραμε πως ήταν η τελευταία φορά θα συμπεριφερόμασταν διαφορετικά; Θα το ζούσαμε πιο συνειδητά;

 

Η σημερινή συγκυρία της πανδημίας μάς θύμισε ότι τίποτα και κανείς δεν είναι δεδομένα. Οι τελευταίες φορές ποτέ δεν είχαν αποκτήσει τόση σημασία όση αυτόν τον καιρό: «θυμάσαι την τελευταία φορά που βρεθήκαμε;», «θυμάσαι την τελευταία φορά που είχαμε πάει σ’ εκείνο το μπαράκι κι είχαμε κάτσει μέχρι τις 6 το πρωί;», «θυμάσαι την τελευταία φορά που ταξιδέψαμε;», «θυμάσαι την τελευταία φορά που τον είδαμε;»… Το ζήτημα είναι η συνειδητοποίηση. Κι εκείνες τις στιγμές, όπως είναι λογικό, δεν τις συνειδητοποιήσαμε ποτέ.

 

Ολα αυτά είναι θεωρίες, θα μου πεις. Μέσα στην καθημερινότητα δεν έχουμε χρόνο να τα συνειδητοποιήσουμε όλα αυτά. Τρέχουν οι εκκρεμότητες, τα δάνεια, οι δουλειές. Ναι. Ομως, ζώντας έτσι, αδικούμε τις ίδιες τις ζωές μας. Αναπολούμε τις «πρώτες φορές» με μια διάθεση σχεδόν παρελθοντολαγνείας και τις τελευταίες τις αφήνουμε να φεύγουν. Λες και ξέρουμε πως θα υπάρξουν κι άλλες σαν κι αυτές.

 

Ομως, τίποτα και κανείς δεν είναι το ίδιο από την τελευταία φορά που το είδαμε, ακούσαμε, γευτήκαμε και νιώσαμε. Αν είναι κάτι που θα μας μείνει από αυτή τη συγκυρία ας είναι τουλάχιστον αυτό. «Κάθε φορά είναι η τελευταία φορά», όπως γράφει και ο Παυλίδης σε ένα τραγούδι του. Ας θυμόμαστε να μην το ξεχνάμε.

 

* πολιτικός επιστήμονας, τραγουδοποιός