Ο ΟΦΗ έκανε το μπαμ στα ελληνικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ξεγύμνωσε μεγάλες αλήθειες.
γράφει ο Χρήστος Δεμέτης
Ο Όφις, το Φίδι, ή Δράκων,
υποδηλώνει το ενιαίο της ύλης, την απόλυτη ενότητα, την έννοια της ψυχής του
κόσμου, δηλαδή το "πάν που περιβάλλει παν ό,τι παρέχει γένεση".
Εν προκειμένω, ένας άλλος Όφις, ο
ΟΦΗ της Κρήτης, δαγκώνει ομοφοβικούς δίνοντας το σήμα της αποδοχής και της
ορθής, απόλυτης ενότητας. Με αφορμή το #pridemonth, τον Μήνα Υπερηφάνειας που
ξεκίνησε από την εξέγερση του Stonewall τον Ιούνιο του 1969, που ακολούθησε ως
αντίδραση σε ξυλοδαρμούς έως σεξουαλικές επιθέσεις σε βάρος ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, η
διοίκηση του κρητικού συλλόγου αποφάσισε να αλλάξει τα χρώματα του νέου σήματος
σε εκείνα του rainbow, αναφέροντας:
"Στέλνουμε την αγάπη μας
στην ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο! Πρέπει όλοι να
αισθάνονται αγαπητοί και αποδεκτοί!".
Τόσο απλά, τόσο μάγκικα.
Ναι, θα έλεγε κανείς πως αυτό το όμορφο μήνυμα είναι ταυτόχρονα και άκρως ουτοπικό για έναν χώρο που διέπεται από τοξικότητα. Θέλετε να βάλουμε κάτω και να θυμηθούμε τα ομοφοβικά συνθήματα που ανταλλάσσονται μεταξύ των φιλάθλων των ομάδων του τόπου σε όλα τα αθλήματα; Ο μέσος οπαδός γνωρίζει πως η πλειοψηφία των συνθημάτων που τραγουδιούνται, αφορούν τα "μόρια" ή τις σεξουαλικές προτιμήσεις των αντιπάλων της κερκίδας, ή τις οικογένειές τους, μανάδες, αδερφές, αδέρφια και πάει λέγοντας. Παρόμοιες "ευχές", "κατάρες" και σεξιστικές ιαχές καταγράφηκαν και κάτω από την ανάρτηση του ΟΦΗ αλλά και κάτω από την κοινοποίηση της είδησης στα περισσότερα site της χώρας. Τα σχόλια αυτά δεν ήταν η πλειοψηφία, ήταν όμως αρκετά, και η ύπαρξή τους αποδεικνύει γιατί πρέπει να γίνονται πρωτοβουλίες σαν αυτή του ΟΦΗ, γιατί πρέπει να υπάρχει το pride αλλά και ο Μήνας Υπερηφάνειας, καθώς και όλες οι δράσεις ενημέρωσης για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+.
Το συγκυριακό εδώ είναι πως την
ίδια ημέρα που κυκλοφόρησε το νέο πολύχρωμο σήμα της ποδοσφαιρικής ομάδας του
ΟΦΗ, αναρτήθηκε και ο χάρτης με τις χειρότερες χώρες της Ευρώπης για ΛΟΑΤΚΙ.
Δηλαδή ο χάρτης της ILGA-Europe που αποτυπώνει το πού βρίσκεται κάθε χώρα της
Ευρώπης σε σχέση με τα ΛΟΑΤΚΙ δικαιώματα. Η κατάταξη βασίζεται σε συνολικά 48
κριτήρια τα οποία αφορούν, μεταξύ άλλων, στα εγκλήματα μίσους, στην αναγνώριση
των τρανς, ίντερσεξ ατόμων κλπ. Στην κορυφή είναι οι χώρες με τη μεγαλύτερη
αποδοχή, ενώ η δική μας χώρα βρίσκεται στην όχι και τόσο τιμητική 18η θέση, με
ποσοστό 47,2%. Θα μπορούσε να είναι σε χειρότερη θέση, αλλά σίγουρα θα μπορούσε
να είναι και σε καλύτερη.
Πίσω από τις λίστες, τις κατατάξεις,
τις επικαιροποιημένες θέσεις, κρύβεται πάντοτε μια μεγάλη αλήθεια. Πως, το τι
κάνει ο καθένας στο κρεβάτι του δεν θα έπρεπε να αφορά κανέναν παρά μόνο τον
ίδιο. Και πως όλοι είναι ίσοι απέναντι στη πρόσληψη των θεαμάτων, του
αθλητισμού, της κοινωνικής έκφρασης, της εξωτερίκευσης, της γενικότερης
συμπεριφοράς που επιλέγουν ως προς την ταυτότητά τους.
Τα υπόλοιπα είναι ζήτημα γούστου
και προσωπικής αισθητικής.
Από την άλλη, η όλη κίνηση του
ΟΦΗ έρχεται να ταράξει τα νερά γιατί είναι εντελώς "κόντρα" σε όλα
όσα έχουμε συνηθίσει να "σημαίνει" το επίπεδο του ελληνικού
ποδοσφαίρου, στη συνολική – μεγάλη εικόνα του.
Φταίνε οι διοικήσεις; Φυσικά και
φταίνε. Εκείνες άλλωστε έστησαν και συντήρησαν στο παρελθόν τις στρατιές
οπαδών, χάιδεψαν τις βίαιες και προσβλητικές συμπεριφορές, εκμεταλλεύτηκαν το
"no politica", έκρυψαν τη γύμνια τους πίσω από τα VAR και έπλυναν τα
χέρια τους στα χουλιγκανικά φαινόμενα που έχουν κοστίσει ζωές.
Γιατί ξέρετε η κίνηση του ΟΦΗ
ήταν μια απολύτως πολιτική δήλωση.
Φυσικά και δεν παύει να είναι ένα
"πυροτέχνημα", μια μικρή φωνή εν τη ερήμω, ένα φλασάκι μες στη
γενικευμένη νύχτα. Αυτή τη νύχτα που αγκαλιάζει και τα σεξιστικά ξεσπάσματα
εναντίον γυναικών που κερδίζουν τις αντιπάλους τους σε επίπεδο συλλόγων, που
προσπαθεί να καταπιεί τους αθλητές που προχωρούν σε Coming out, που γράφει για
"ντροπές" της Κρήτης κλπ κλπ.
Ντροπή της Κρήτης και της χώρας
όλης όμως είναι η ματσίλα, ο τραμπουκισμός, το bullying και εκείνοι που
σκοτώνουν με τις πράξεις τους τον Βαγγέλη Γιακουμάκη και τον κάθε Γιακουμάκη.
Θυμάστε τα μπάνερ κατά του εκφοβισμού με αφορμή την υπόθεση του Βαγγέλη, που
σηκώνονταν στα γήπεδα της SuperLeague; Θυμάστε τα μπάνερ που είχαν αναρτηθεί
στα γηπεδάκια των 5x5 και 8x8 της χώρας;
Ωραία, τα θυμόμαστε όλοι σαν μια
μικρή ανάμνηση, γιατί από τότε μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει σχεδόν τίποτα άλλο
για την ευρύτερη αποδοχή, την ευγενή άμιλλα, την αθλητική κουλτούρα του υγιούς
ανταγωνισμού, του ποδοσφαίρου που περνάει κοινωνικά μηνύματα με εκπαιδευτικό
σκοπό για τις μέλλουσες γενιές. Ένα μπάνερ δεν αλλάζει – δυστυχώς- τις
ριζωμένες νοοτροπίες.
Ο ΟΦΗ εν τέλει έγινε παράδειγμα
προς μίμηση. Σε πρώτο χρόνο, παράδειγμα προς μίμηση για τον ίδιο τον εαυτό του,
για να συνεχίσει τέτοιες πράξεις. Από την άλλη, μας έδειξε στον καθρέφτη όλη
την παθογένεια, αλλά και όλα όσα θα μας έφτιαχναν τη διάθεση και το κέφι,
αναβαθμίζοντας ένα κάκιστο προϊόν που ονομάζεται "ελληνικό
ποδόσφαιρο" και ζει μέσα στη μίζερη εσωστρέφειά του. Μια σχεδόν αυτονόητη
κίνηση που συνηθίζεται από μεγάλους συλλόγους του εξωτερικού (βλέπε Αγγλία)
έγινε μείζον θέμα στη χώρα του "και διηγώντας τα να κλαις" σε επίπεδο
αθλητικών, ποδοσφαιρικών επιτυχιών.
You’ll never walk alone Keith. If wearing the #RainbowLaces armband helps even just one person then it’s progress. Everyone is welcome at Liverpool Football Club. Hope you enjoyed the game tonight. #YNWA https://t.co/TfIhASribZ
— Jordan Henderson (@JHenderson) December 6, 2020
We are proud and welcoming of supporters from all backgrounds no matter their race, religion, gender or sexual orientation 🙌
— Liverpool FC (@LFC) May 17, 2021
Today we celebrate sexual orientation and gender diversity, pledging our allyship to the community 🏳️🌈 #IDAHOBIT
🔴 We are all #RedTogether 🔴 pic.twitter.com/vnM8VXFRg7
Τι ωραίο δίπτυχο αυτό ε; Από τη
μια να είσαι στα δευτερότριτα της Ευρώπης και οι ομάδες σου να αναλώνονται στην
πλειοψηφία τους σε αστειότητες και εσωτερικές καινοφανείς έριδες, και από την
άλλη να αντιλαμβάνεσαι πως το επίπεδο του ντόπιου αθλητικού διαλόγου είναι
ακόμη άκρως προβληματικό.
Εννοείται όμως πως οι οπαδοί δεν
μπορούν να μπουν όλοι τους στο ίδιο τσουβάλι, ούτε καν στο ίδιο τσουβάλι με τις
διοικήσεις.
Απέναντι στα ομοφοβικά σχόλια,
υπήρξαν και εκείνοι που σήκωσαν ανάστημα με τις δικές του αναρτήσεις. Είναι οι
ίδιοι που δεν ντρέπονται να αναρτήσουν σε κάθε ευκαιρία αντιρατσιστικά πανό,
είναι οι ίδιοι που προς τιμή τους συσπειρώθηκαν κατά της Χ.Α. που ζήτησαν
διαφάνεια για τις ομάδες τους, και που θα γούσταραν μέχρι το μεδούλι τους, αν
οι λεγόμενοι "μεγάλοι" του ελληνικού ποδοσφαίρου, έπρατταν κάτι
ανάλογο.
Ο ΟΦΗ έστειλε λοιπόν την αγάπη
του στην ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα και μοίρασε εγκεφαλικά στους οπαδούς με αχρωματοψία.
Κι εις άλλα τέτοια με υγεία και αληθινή αγάπη για το άθλημα, κύριοι και κυρίες,
μπας και μάθουμε στα παιδιά μας τι σημαίνει αληθινός αθλητισμός.